کاخ سلطنتی هافبورگ ، یکی از زیباترین کاخ‌های اتریش

کاخ هافبورگ کاخ هافبورگ مجموعه‌ای است از کاخ‌های تاریخیِ بازمانده از اوج شکوه و قدرت امپراتوری خاندان هابسبورگ که بیش از شش قرن حاکم اتریش بودند.این مجموعه حالا دفاتر ریاست‌جمهوری اتریش و چندین موزه را در خود جای داده است. تنوع معماری کاخ‌های هافبورگ بیش از همه مدیون جاه‌طلبی شاه‌های خاندان هابسبورگ است که دوست نداشتند در کاخ‌های پدرانشان زندگی کنند و قدرت و ثروتشان را به رخ بقیه‌ی اروپایی‌ها بکشند.

کاخ هافبورگ (Hofburg)

کشور اتریش از جمله کشورهای متمدن در قاره اروپاست که جاذبه های گردشگری متعددی در آن وجود دارد و بازدید از آنها می تواند روح هر گردشگری را جلا دهد. یکی از جاذبه های دیدنی که در شهر وین اتریش قرار دارد کاخ سلطنتی هافبورگ است.

کاخ هافبورگ در وین، از قصرهای سلطنتی زیبای این شهر است و چندین موزه‌ی دیدنی از جمله موزه‌ی نقره و سازهای موسیقی قدیمی را در برمی‌گیرد. امروزه رئیس‌جمهور کشور اتریش در این کاخ به کارهایش رسیدگی می‌کند. این کاخ به عنوان یک اقامتگاه دائمی برای رئیس جمهور اتریش نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

تاریخچه کاخ هافبورگ

کاخ سلطنتی هافبورگ با تاریخی به بلندای امپراتوری مقدس روم، اثری از قرن 13 میلادی است که تصویری از شکوه و جلال خاندان سلطنتی هابسبورگ را به طور کامل برای ما به تصویر می‌کشد. خاندانی که نقش بسیار مهمی را در تاریخ اروپا ایفا کردند.

 

کاخ هافبورگ به مدت چندین قرن و تا اواخر جنگ جهانی اول، مرکز اصلی حاکمیت خاندان هابسبورگ (Habsburgs) به حساب می‌آمد. بنابراین بخش بزرگی از تاریخ کشور اتریش در کاخ هافبورگ و به خصوص به دست «ملکه ماریا» نوشته شده است.

پادشاهان این خاندان تقریبا بر تمام اروپا و سرزمین‌های استعماری اسپانیا در قاره آمریکا حکمرانی کردند و برای سال‌های متمادی امپراتوری‌های قدرتمندی را در اختیار داشتند و تا پایان جنگ جهانی اول این کاخ محل سکونت خاندان هابسبورگ به حساب می‌آمد.

 

کاخ هافبورگ یکی از کاخ‌های سلطنتی اتریش است که از سال 1279 تا به امروز، محل سکونت قدرتمندین‌ترین افراد امپراتوری اتریش از جمله شاهان و فرمانروایان امپراتوری‌های گوناگون اتریش بوده است، همچنین این کاخ در دو بازه زمانی از سال 1428 تا 1583 و از سال 1612 تا 1806 مرکز سلطنت امپراتور‌ها و امپراتریس‌های امپراتوری مقدس روم بوده و به مدت 349 سال قلب این امپراطوری بوده است.

معماری کاخ هافبورگ از گذشته تا کنون

معماری ساختمان‌های اصلی این کاخ، قدمتی 700 ساله دارند و در واقع هر کدام از امپراتوران اتریشی از سال 1275 میلادی به بعد، بخش‌هایی را به آن اضافه کرده یا تغییراتی را در آن به وجود آورده‌اند. به همین دلیل است که کاخ هافبورگ، سبک‌های معماری گوناگونی از گوتیک و رنسانس گرفته تا باروک و روکوکو و حتی کلاسیک را در برمی‌گیرد.

 

این کاخ شامل حیاطی کوچک که عمرش به قرن ١٣ میلادی برمی‌گردد و قدیمی‌ترین بخش مجموعه شوایتزرهوف محسوب می شود که به کلیسای کاخ و خزانه‌ی امپراتوری راه دارد، مجموع ساختمان‌های دور این حیاط که آن را آلته بورگ یا کاخ قدیمی می‌نامند می شود. یک حیاط بزرگتر هم به شوایتزرهوف وصل است که ایندر بورگ نام دارد و بیشتر بازدیدکنندگان هافبورگ از این حیاط وارد مجموعه می‌شوند.

وسط این حیاط، بنای یادبود امپراتور فرانتز را می‌بینید که ورودی اصلی آپارتمان‌های قیصر هم هست. این مجموعه‌ بخش‌های دیگری مثل میدان «جوزف‌پلاتز»، کاخ جدید و بناهای یادبود شاه‌زاده یوجین از ساوُی و آرشیدوک کارل را هم در خود جای داده است.

منبع:بیتوته

قلعه دختر ، قلعه ای منحصر بفرد در شهر باکو

قلعه دختر در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان برای زیارت به آن‌جا می‌رفته‌اند. این قلعه در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه گردید. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ قلعه دختر را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نمود.

کره زمین به اندازه ای جاذبه و دیدنی های گوناگون دارد که چنانچه براي تمام سالهای زندگیتان هم برنامه سفر بریزید، هنوز نقاطی باقی می ماند که فرصت نکرده اید آنها را ببینید. بسياري از این دیدنی ها در کشورهای نه چندان نام اشنا قرار دارند که اتفاقا هزینه های سفر به آنها سرسام‌اور نیست. امروز هم یکی از همین مقاصد گردشگری را معرفی می کنیم.

باکو از شهرهای توریستی و گردشگرپذیری است که سالیانه مسافران زيادي به این شهر سفر ميکنند و به علت فاصله نسبتا اندکی از ایران که دارد در بین ايراني ها بسیار محبوب است. این شهر که پایتخت کشور آذربایجان است دارای جاذبه های بسياري است و پس از کشف نخستین میدان نفتی دنیا در باکو، این شهر بسیار شهرت یافت به همین علت مراکز و خیابان های مهمی در زمان شوروی سابق در باکو ساخته شده است. در این مطلب تصمیم داریم تا در مورد قلعه ی دختر در باکو اطلاعاتی ارائه بدهیم.

قلعه باکو یکی از مهم ترين نمادهای تاریخی آذربایجان و نمادي از شهر باکو به شمار میرود و همچنين بسياري معتقد هستند که این قلعه در ابتدا یک آتشکده براي پیروان دین زرتشت بوده که در دوره ساسانیان ساخته شده است.

تاریخچه و معماري قلعه باکو
قلعه دختر (به ترکی آذربایجانی: قیز قالاسی Qız Qalası)( به انگلیسی:Maiden Tower) از آثار تاریخی دوران ساسانیان در شهر باکو است. این اثر تاریخی که با ۲۹، ۵ متر طول، ۱۶ متر عرض، و ۶ طبقه که در دو محدوده زمانی قرن ۵ و ۶ ميلادي( شروع ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲( مرحله دوم) ساخته شده است. قلعه دختر در روزگار گذشته، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان براي زیارت به آن جا می رفته اند.

قلعه دختر در سال ۱۹۶۰ بازسازی و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه شد. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نمود.

قلعه دختر، دارای معماري زیبا و منحصر بفردی است. حتی از این قلعه بعنوان یکی از برترین و زیباترین جاذبه های تاریخی شهر باکو یاد ميکنند . جنس این قلعه از سنگ میباشد و تمامی قسمت های قلعه هم از سنگ ساخته شده است. داخل قلعه دختر به گونه ای ساخته شده است که میتواند ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد. قسمت شرقی این قلعه دیدی مطلوب رو به اسمان دارد و بعضی ميگويند از این قلعه نیز براي علم نجوم هم استفاده می شده است. در ورودی قلعه دختر بصورت دوگانه ساخته شده است و پس از وارد شدن با سقف های بلند روبرو خواهید شد. زمانیکه از پله های سنگی به طرف بالای قلعه حرکت می کنید پنجره های کوچکی را می بینید که بر روی دیوارهای قلعه قرار گرفته اند.

چاه آب در قلعه دختر:
یک موضوعی که سبب جذابیت بیش تر قلعه دختر در باکو شده است وجود چاه آبی است که در آن موجود است . این چاه ۲۱ متری در طبقه ی سوم قلعه ی دختر در باکو قرار دارد و قطر دهانه ی آن ۷۰ سانتیمتر است که در دیوار قلعه جاسازی شده است. باستان شناسان با بررسی بخش هایی از چاه قلعه دختر دریافتند قدمتش به قرن دوازدهم ميلادي برمیگردد . این چاه همچنين یک ورودی در طبقه همکف هم دارد که اخیرا در یکی از کاووش های یک باستان شناس به اسم عباس اسلاموف کشف شد. با بررسی هایی که بر روی آب چاه انجام شد، مشخص شد که براي آشامیدن مناسب است.

موزه قلعه دختر در باکو
با توجه به اینکه در زمان های قبل اشخاص بسياري در قلعه دختر در باکو زندگی می کردند وسیله ها زيادي از آنها باقی مانده است که در موزه ای با همین اسم جمع اوري شده اند و شما میتوانید برخی ظرف و قاشق را بهمراه چند کوزه و برخی وسایل ديگر که از آنها باقی مانده را مشاهده کنید. به گشت و گذارتان ادامه بدهید تا در طبقه دوم به اطلاعاتي تاريخي در مورد هدف و روش ساخت قلعه دختر دست پیدا کنید. درصورتی که باز هم بالاتر بروید، در طبقه سوم ماکتی از قلعه دختر و شواهدی از وجود چاه در این ساختمان را  مشاهده خواهید کرد.

 

در طبقه ی چهارم از این موزه میتوانید نقشه ای بزرگ و دیجیتال از شهر تاریخی باکو را مشاهده نمایید و با نمادهای معروف این شهر اشنا شوید. در طبقه پنجم مجموعه ای از کتاب های الکترونیک در اختیار بازدیدکنندگان گذاشته شده است و در طبقه ششم هم برخی سلاح و خنجر تاریخی در معرض دید قرار دارد. در طبقه هفتم موزه هم میتوانید آتشکده قدیمی قلعه را نیز ببینید.

علل نامگذاری قلعه دختر در باکو
فلسفه ی نامگذاری قلعه ی دختر در باکو از نظر یکی از اساتید برجسته ی باکو به اسم پروفسور ماهر خلیفه زاده کلمه« دختر» به این اشاره دارد که ساختمانی محکم و غیر قابل رخنه بود و هرگز به دست دشمن نیوفتاده است. همچنين از نقطه نظر مذهبی میتوان اینگونه تعبیر کرد که اهریمن هیچوقت فرصت لمس قلعه را پیدا نکرده است. اما این گفته ها هیچ علت باستان شناسانه و دقیقی ندارد و نمی توان آنها را علت محکم براي اثبات این مسئله دانست.

دسترسی به قلعه دختر در باکو
به منظور دسترسی به قلعه دختر، در باکو باید به نزدیکی بافت تاریخی شهر و دریای کاسپین بروید چرا‌که این قلعه در آن محدوده واقع است. از وسایل نقلیه ی عمومی که میتوانید براي رسيدن به این قلعه از آنها استفاده کنید  عبارتند از اتوبوس، مترو و تاکسی. درصورتی که با اتوبوس یا مترو خواستید بروید قدری پیاده روی هم باید انجام دهید.

منبع:بیتوته

شهر تاریخی میلتوس ،از بنادر بزرگ باستانی دوران هلنیستی

میلتوس یکی از بنادر بزرگ باستانی دوران هلنیستی بود. این بندر تا دوران سلجوقیان در قرن چهاردهم میلادی رونق داشت. در ادامه با این شهر تاریخی و باستانی بیشتر آشنا خواهید شد.
تاریخچه شهر میلتوس :
ملط، یا میلت، یا میلتوس شهر مشهور ایونیای باستان، در غرب آناتولی بر ساحل دریای اژه است. ویرانه‌های آن در استان آیدین ترکیهٔ امروزی باقی است. به این شهر در یونانی Miletos و در لاتین Miletus می‌گفتند.شهر میلت به مدت 1400 سال، تقریباً از سال 700 پیش از میلاد تا سال 700 بعد از میلاد شهر مهم ایونیان بوده است.این شهر بندری محل تولد بازی های المپیک بود. یکی از بزرگترین و ثروتمندترین شهرهای یونان بشمار میرفت و برای مدت طولانی مرکز تجاری بزرگ در آناتولی بود. همچنین دارای فرهنگ غنی در زمینه های علم، فلسفه و معماری و شهر اصلی فیلسوفان معروف مانند تالس، آکسیمیندر بود. این موقعیت ممتازمیلتوس آن را تبدیل به مهمترین بندر در این منطقه کرد.

برخی از محبوبترین بخش های مختلف این شهر تاریخی عبارت اند از: موزه، دیوار قلعه بیزانسی، آمفی تئاتر، حمام و بقایایی از معبد آپولو که مورد استقبال گردشگران تور ترکیه قرار گرفته است.

شهر میلت به خاطر آمفی تئاتر زمان هلنی 25 هزار نفره غول پیکرش که توسط رومییان بازسازی شده و شاید تاثیر گذارترین آمفی تئاتر آناتولی است مشهور می باشد.

وقتی به بالای قلعه بیزانسی بروید، چشم انداز بی نظیری از این شهر را می توانید به نظاره بنشینید و از چشم انداز بسیار عالی آن یعنی آمفی تئاتر، دشت سیلابی و دیگر بقایای باستانی شهر ملیت از جمله آگوراهای شمالی و جنوبی (میدان‌های عمومی مهم در شهرهای یونان باستان که نقش مرکزیت شهر را ایفا می‌نموند) و تراس های دیوار شهر، خانه شورای شهر، حمام ها و فواره ها، استادیوم و دیگر سازه ها که در حال حاضر به شدت ویران شده اند لذت برد.

آدرس شهر میلتوس:
این شهر در کرانه جنوبی دشت سیلابی رودخانه مِندِر، 22 کیلومتری جنوب شهر پریِن واقع شده است.

منبع:بیتوته

بنای آرامگاه خیام ، نمادی از منش و شخصیت واقعی اوست

یک باستان‌شناس گفت: آرامگاه خیام بنای یادبود ارزشمندی است که گویای شخصیت علمی و ادبی خیام بوده و نمایانگر اندیشه و منش وی است و در طراحی آن جنبه‌های مختلف زندگی خیام گنجانده شده است.

رجب‌علی‌ لباف‌خانیکی عنوان کرد: آن‌چه بیشتر در جامعه ملموس است، شخصیت ادبی و رباعیات خیام است اما واقعیت این است که خیام به لحاظ علمی و فلسفی نیز شخصیت والایی داشته به طوری که به جرأت می‌توان خیام را همه چیزدان دانست، خیام چنان مقام بالایی داشته که حجة‌الحق لقب می‌گیرد.

وی ادامه داد: بنابر شواهدی که بر جا مانده، آرامگاه خیام در کنار امامزاده محمد محروق بوده است که فضایی محقر و کوچک داشته و در سال 1340 تصمیم بر انتقال آن به مکان دیگری(آرامگاه امروزی) گرفته شده است.

لباف‌خانیکی بیان کرد: طراحی آرامگاه یا همان بنای یادبود خیام، بر عهده‌ مهندس هوشنگ سیحون بود که با هوشمندی خاصی بنایی درخور شأن و منزلت والای خیام طراحی کرد.

وی در توضیح نمادهای به کار رفته در این بنا عنوان کرد: این بنا بیشتر از آن که صرفا یک آرامگاه باشد، یک بنای یادبود است که سه محور اصلی زندگی خیام یعنی ریاضی، اخترشناسی و ادب و هنر در آن گنجانده شده است.

مدیر کل سابق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی گفت: در تقسیم‌بندی‌های بدنه این بنا، از هر پایه دو تیغه به دو طرف حرکت و در ادامه یکدیگر را قطع کرده‌اند که لوزی‌هایی را تشکیل داده و در نهایت به ایجاد یک شمسه می‌انجامند که نمادی از تقسیمات هندسی و ریاضی است؛ این تقسیمات در درون بنا، در نهایت به یک ستاره یا شمسه پنج‌پر ختم می‌شوند که در واقع نماد تخصص خیام در علم نجوم است. درون هر لوزی ابیاتی از رباعیات خیام نوشته شده که توسط جلال همایی انتخاب و به خط شکسته نستعلیق نگاشته شده است.

لباف‌خانیکی اظهار کرد: از جمله دیگر نمادهای این بنا، عدد 10 است؛ این بنا شامل 10 پایه است که علاوه‌بر اشاره به جنبه ریاضیاتی آن، اشاره‌ای نمادین به 10 اثر برجسته‌ی خیام دارد.

وی ادامه داد: این بنا 22 متر ارتفاع دارد، همچنین فضای اطراف بنا به شکل یک فضای چند بُعدی و چند وجهی مثلثی است که گویی یک پرده از روی آن برداشته و به سمت بالا رفته است که می‌تواند نمادی از خیمه و چادر عشایر نیز باشد که نشانگر شغل خیمه‌دوزی پدر خیام بوده است.

وی همچنین به سنگ یادبود آرامگاه خیام اشاره کرد و گفت: این سنگ مثل الماس تراش داده شده؛ گویی الماسی گران‌بها که نمادی از شخصیت والا و ارزشمند خیام است، خودنمایی می‌کند.

لباف خانیکی عصر خیام را عصر اوج شکوفایی نیشابور ذکر کرد و گفت: آثار به جا مانده از متون تاریخی، سفرنامه‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی گویای این حقیقت است که نیشابور در عصر سلجوقی یک کلان‌شهر مدرن و بسیار زیبا با سازه‌های معماری ایرانی اصیل بوده‌است.

وی افزود: اگر چه سلجوقیان در اصل، ایرانی نبودند اما حضور دانشمندان و اندیشمندانی چون حکیم عمر خیام، عمیدالملک کندری و خواجه نظام‌الملک طوسی و خدماتی که این افراد در کنار حس ایران دوستی‌شان برای ایران انجام دادند، این دوره را به عصر شکوفایی و ترقی تبدیل کرد. در دوران سلجوقی آرامشی نسبی بر کشور حکم‌فرما بود که همین امر در شکوفایی هنر و به خصوص معماری بسیار حائز اهمیت بوده‌ است.

این پژوهشگر گفت: استفاده از نقش‌ها و طرح‌های مربوط به ایران باستان در سفال‌ها و فلزات دوره سلجوقی یکی از مشخصات بارز این دوره است، همچنین پلان صد در صد ایرانی 4 ایوانی نیز برای اولین بار در این دوره به‌کار برده شده است.

وی عنوان کرد: در کاوش‌های باستان‌شناسی که در نیشابور انجام شده است، آثار بسیار ارزشمندی کشف شده که گل سر سبد بسیاری از موزه‌های جهان و کشورهای غرب و شرق هستند.

کارشناس سابق موزه ملی ایران ظرف‌های رنگارنگ با نقش‌های مرغ، انسان‌های اسب‌سوار و یا کتیبه به دست، ظرف‌های تک رنگ مثل ظروف فیروزه‌ای، ظرف‌های قالب‌زده که بیشتر برای ظروف خمره‌ای استفاده ‌می‌شده و جزء بهترین ظرف‌های دوره سلجوقی بوده‌اند و همچنین ظروف سفالی زرین فام را از جمله آثار مربوط به این دوره برشمرد.

وی یک نوع ظرف سفالی را که در جهان منحصر به فرد و به ظرف سفالی «ماوراء بین» معروف است نیز از آثار ارزشمند این دوره ذکر کرد و افزود: دلیل نام‌گذاری آن این است که هنگام ساخت این ظرف‌ها، با سوزن منافذی در لبه‌ها ایجاد می‌کردند که پس از لعاب دادن، (با لعاب شیشه) پر شده و باعث دیده شدن مناظر اطراف در زمان نوشیدن آب می‌شده است، که به دلیل همین ویژگی، در نوع خود اثری منحصر به فرد محسوب می‌شده است.

لباف‌خانیکی با اشاره به کاوش‌ها و تحقیقات پژوهشی خود که در منطقه شادیاخ نیشابور داشته است، گفت: طی کاوش‌هایی که در منطقه شادیاخ نیشابور داشتیم اشیاء با ارزشی کشف شد که یکی از آن‌ها پلاک سفالی شادیاخ است. این پلاک یک دستاورد علمی بسیار مهم از دوره سلجوقی بوده و با شخصیت علمی خیام نیز سازگار است. همچنین کوره مخصوص پخت مهره‌های تزئینی، پلاک‌ها و جواهرات از جمله آثار ارزشمند دیگری بوده که به همراه آن‌ها بیش از 3000 مهره و پلاک نیز کشف شد.

وی همچنین یکی از شاهکارهای مهم خیام را تدوین تقویم جلالی ذکر کرد که مربوط به دوران ملک شاه‌ سلجوقی بوده و هنوز هم معتبر است.

این پژوهشگر و باستان شناس پیشکسوت یادآور شد: باید به شخصیت‌های بزرگ بیشتر بها بدهیم و به دور از تحریفات و خرافات در معرفی چهره‌ واقعی آن‌ها بکوشیم تا شاید بتوانیم از این طریق ذره‌ای از دِینی را که به گردن ما دارند، ادا کنیم.

منبع:ایسنا

“ثلاث باباجانی”، پُرجاذبه فراموش شده

بهار این سرزمین دیدنی است. فصل هزار رنگ خدا که از راه می‌رسد، از کوه‌های سرسبز سر به آسمان برافراشته تا رودهای خروشان و پرپیچ و خم در انتهای دره‌های عمیق، بهشتی زمینی و رویایی را در این دیار ترسیم می‌کند و به رخ می‌کشاند.

اینجا طبیعت روح آدمی را جادو می‌کند. هنگامی که در این سرزمین سحرانگیز از پستی و بلندی جاده‌های مارپیچی گذر می‌کنی، تا جایی که چشم می‌بیند و کار می‌کند، کوه است و دره و رودخانه‌های گم شده در زیر شاخه‌های پربار درختان انبوه.

در این دیار شگفت انگیز فراموش شده، ازلابلای جنگل‌های دلربای دست نخورده بوی تاریخ می‌آید و صدای نبردهای تن به تن پادشاهان باستانی بر دامنه کوه “بمو” در میان هیاهوی موج‌های خروشان “هواسان” گم می‌شود.

اینجا سرزمین کوه بمو، دنگی، گردنه حیرت انگیز سیاتایر، مله سراژین، چشمه شفابخش ریزه، رودخانه‌های لیله، آب سفید برگ، آب هواسان و زمکان و سراب‌های هلول و مامیشان و آبشار زیبای شیخ صله است. سرزمینی که هنوز نشانه‌های هشت سال ایثارگری و رشادت جوانان این سرزمین هم در گوشه گوشه ارتفاعات آن دیده می‌شود.

ثلاث باباجانی سرزمینی سرشار از جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی و جنگ است، اما همه این ظرفیت‌ها به دست فراموشی رفته‌ و کسی سراغی از زیبایی‌های ناشناخته این دیار نمی‌گیرد.

هرچند این شهرستان به واسطه مناظر خیره کننده‌اش، تاریخ غنی و چهار هزار ساله‌اش، وجود بازارچه مرزی شیخ صله و همجواری با کشور عراق و یادگارهای بجای مانده از جنگ تحمیلی در ارتفاعاتش می‌تواند در کنار سایر شهرستان‌های منطقه اورامانات کرمانشاه در جذب گردشگر حرفی برای گفتن داشته باشد، اما بی‌توجهی مسئولین میراث فرهنگی استان همه این ظرفیت‌ها را به کُنج غربت برده است.

ثلاث باباجانی حتی محروم از اداره میراث فرهنگی!  

یدالله شکری فرماندار شهرستان ثلاث باباجانی هم که از این بی‌توجهی‌ها گلایه دارد، در  گفت و گو با ایسنا، بااشاره به ظرفیت‌های گردشگری این شهرستان، گفت: مناظر طبیعی چشم نواز در کنار سراب‌ها، رودخانه‌ها و سدهای پرآب آزادی و ازگله این ظرفیت را در ثلاث باباجانی بوجود آورده که بتواند در بحث گردشگری پررونق باشد.

وی تصریح کرد: وجود بقایای شهر باستانی “درنه شهر”در منطقه “دولی دره” و کشف کتیبه تاریخی چهار هزار ساله در کوه “بمو” ظرفیت تاریخی این شهرستان را هم بالا برده است.

فرماندار ثلاث باباجانی بااشاره به ظرفیت‌های گردشگری جنگ این شهرستان، افزود: همچنین وجود چشمه ریزه که خاصیت درمان بیماری‌های کلیوی را دارد و هر روز از استان‌های مختلف افرادی برای درمان به آنجا می‌آیند، زمینه رونق توریسم درمانی را در این شهرستان فراهم کرده است.

وی گفت: هرچند ثلاث باباجانی همه این ظرفیت‌ها را دارد، اما سالیان سال است که گردشگری آن مورد غلفت واقع شده است.

شکری با گلایه از بی توجهی متولیان میراث فرهنگی استان نسبت به این شهرستان، اعلام کرد: ما تنها شهرستانی در استان هستیم که با وجود ظرفیت‌های گردشگری و تاریخی زیادی که داریم، حتی اداره میراث فرهنگی هم نداریم.

وی اضافه کرد: باتوجه به اینکه در حال حاضر ادارات این شهرستان به دلیل تخریب ساختمان‌های اداری در زلزله 1396 در داخل کانکس هستند، از چند مدت پیش یک کانکس را هم برای راه اندازی میراث فرهنگی شهرستان مستقر کردیم و پیگیری‌های زیادی داشتیم و قول هایی هم از مسئولین میراث فرهنگی استان گرفتیم تا این اداره راه انداری شود، اما تاکنون بی نتیجه بوده است.

فرماندار ثلاث باباجانی با بیان اینکه این شهرستان وضعیت خوبی هم در زیرساخت‌های گردشگری ندارد، گفت: در بحث زیرساخت‌های گردشگری وضعیت مناسبی نداریم و در حال پیگیری برای رفع این مشکلات هستیم و امیدواریم مسئولین میراث فرهنگی با دید باز برای به حرکت درآوردن چرخ‌های گردشگری شهرستان پای کار بیایند.

وی اضافه کرد: باتوجه به پتانسیل‌هایی که داریم، بدنبال راه اندازی اقامتگاه‌های بوم گردی و اجرای طرح مطالعاتی گردشگری در مسیر زیبای رودخانه زمکان هستیم.

شکری به ظرفیت‌های مرز شیخ صله هم برای رونق گردشگری شهرستان اشاره کرد و افزود: این مرز می‌تواند برای رونق گردشگری شهرستان کمک خوبی باشد.

وی در پایان بااشاره به در پیش بودن رویداد بین المللی گردشگری کرمانشاه 2020، اظهار امیدواری کرد با دید مثبت مسئولان میراث فرهنگی استان، شهرستان ثلاث باباجانی هم سهمی از رونق گردشگری حاصل از این رویداد داشته باشد.

منبع:ایسنا

با جاذبه های کیوتو بیشتر آشنا شوید

شهر کیوتو Kyoto که توسط تپه های هونشوی مرکزی احاطه شده، یکی از بزرگ ترین شهر های ژاپن و بخاطر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی متعددش، کانون آموزشی ژاپن غربی به شمار می رود. این شهر با این که یکی از مقاصد گردشگری بزرگ کشور ژاپن محسوب می شود، موفق شده است عناصر بیانگر تاریخ گذشته خود را حفظ کند.

این شهر تنها شهر بزرگ ژاپن است که از ویرانی های جنگ جهانی دوم در امان مانده است.  کیوتو که شهرت آن از این نکته که محل اقامت امپراطور و به مدت 1100 سال مرکز اصلی فرهنگی کشور بوده است، ناشی می شود، نمونه های عالی بی شماری از جاذبه های گردشگری کیوتو تندیس ها، نقاشی ها و سایر فرم های هنری را در موزه ها و گالری های متعدد خود به نمایش گذاشته است.

این شهر  و جاهای دیدنی کیوتو همچنین جایگاه معماری بی نظیر با قدمت چند قرن است که بیشتر نمونه های آن تحت تاثیر بوداییسم خلق شده اند و در معابد باستانی یافت می شوند.

کیوتو با وجود 30 معبد متعلق به فرقه های مختلف دین بودائی و 200 زیارتگاه شینتو، نقش بزرگی در مذهب ژاپنی بر عهده گرفته است. اگر قصد سفر به کشور ژاپن و بازدید از شهر بی نظیر کیوتو را دارید، بهتر است ابتدا جاذبه های منحصر بفرد این شهر را بشناسید و برای یک سفر خاطره انگیز برنامه ریزی کنید. در این مطلب، به معرفی مهم ترین جاذبه های گردشگری این شهر باستانی ژاپن، سفر به کیوتو، می پردازیم :

 قلعه نیجو Nijo Castle
قلعه نیجو Nijo Castle شامل دیوارها، برج ها و خندق آن، در سال 1603 ساخته شده و سپس بعدها به عنوان مقر حکومتی مورد استفاده قرار گرفته است. این مجموعه دارای ساختمان های متعددی است که شامل تعداد زیادی آثار هنری مهم هستند. جالب ترین بخش های این مجموعه، دروازه شرقی قلعه (هیگاشی اوتمون Higashi Otemon، ورودی اصلی قلعه)، دروازه داخلی یا کارامون Karamon که بخاطر کنده کاری های عالی و تزئینات فلزی آن قابل توجه است، و فراتر از آن، میکوروما یوز Mikuruma-yose پر نقش و نگار. مهم ترین ساختمان این مجموعه، قصر نینومارو Ninomaru Palace می باشد که از پنج ساختمان مجزا که توسط راهرو هایی به هم وصل شده اند و فضای بی نظیر داخلی که با نقاشی های کانو تانیو Kano Tanyu و شاگردانش تزئین شده اند، تشکیل شده است.

اصلی ترین بنا نیز تالار فرستاده سلطنتی Hall of the Imperial Emissary یا ژودان نوما Jodan-no-ma می باشد  نام دارد که در شکوه و زیبایی، با دو اتاق مجاورش نینوما Ni-no-ma و توزامورای نوما Tozamurai-no-ma که دارای نقاشی های زیبا از ببرها هستند، شباهت دارد. چهارمین بنای این مجموعه ، به نام کورو شویین Kuro-Shoin دارای نقاشی های حیوانات از آثار کانو نانوبو Kano Naonobu از جاهای دیدنی کیوتو می باشد، در حالی که در آپارتمان های خصوصی شوگان Shogun، نقاشی هایی از چشم انداز کوه ها وجود دارند.

زیارتگاه فوشیمی ایناری تاییشا Fushimi-Inari Taisha Shrine
زیارتگاه فوشیمی ایناری تاییشا Fushimi-Inari Taisha Shrine از جاذبه های گردشگری کیوتو که یکی از مشهور ترین زیارتگاه های کشور ژاپن محسوب می شود، یکی از مکان هایی است که می بایست حتما از آن بازدید کنید. این زیارتگاه در سفر به کیوتو از جاهای دیدنی کیوتو که در سال 711 بعد از میلاد مسیح ساخته شده و به الهه رشد برنج تقدیم شده است، همچنان محل عبور و مرور تجار و بازرگانانی است که برای موفقیت بیشتر دعا می کنند.

بنای اصلی متعلق به سال 1499 میلادی می باشد و مهم ترین ویژگی آن، خیابان 4 کیلومتری فوق العاده ای است با طاق هایی به رنگ نارنجی روشن که هر کدام توسط بازرگانان مختلف اهدا شده اند. گذر از تمامی 32 هزار طاق این خیابان، حدود دو ساعت زمان می برد. نکات قابل توجه دیگر، مجسمه های متعدد از روباه هایی که به عنوان پیام رسانان خدایان شهرت گرفته اند، در امتداد این مسیر هستند. حتما از فروشگاه ها و غرفه هایی که در ورودی زیارتگاه قرار دارند شیرینی های سنتی ژاپنی بخرید.

پاویون طلایی یا کینکاکو جی Kinkaku-ji
پاویون طلایی در قرن 14 میلادی به عنوان ویلای شوگان آشیکاگا یوشیمیتسو Ashikaga Yoshimitsu ساخته شده و امروزه به عنوان یک معبد بودائی شناخته می شود، یکی از زیباترین و تماشایی ترین جاذبه های کیوتو به شمار می رود. نام این بنا از برگ طلایی که دو طبقه بالایی از سه طبقه بنا را تزئین کرده، گرفته شده است؛ نشانه ای که به باور مردم، تمام نیرو های منفی مرتبط با مرگ را دفع می کند.

این بنا بارها مورد بازسازی قرار گرفته است که آخرین آن مربوط به دهه 1950 میلادی می باشد. این معبد که روی یک برکه بزرگ ساخته شده، به همان اندازه که بخاطر محیط زیبای اطرافش نیز مشهور است، به دلیل  پاگودای سنگی قدیمی اش (گونه ای برج با بام هایی چندلا و رده وار که در ویتنام، چین، کره، ژاپن و دیگر کشور های شرقی آسیا ساخته می شوند) و چایخانه مخصوص سنتی آن نیز در سفر به کیوتو از مجموعه جاذبه های گردشگری کیوتو  بسیار شناخته شده است.

معبد کیومیزو درا Kiyomizu-dera Temple
معبد کیومیزو Kiyomizu  در قسمت شرقی کیوتو، یکی از بنا های مهم ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو از مجموعه جاذبه های گردشگری کیوتو به شمار می رود و در مکانی بسیار زیبا روی کوه اتووا Otowa، مشرف به شهر کیوتو قرار گرفته است. بازدید کنندگان می توانند از قدم زدن در امتداد مسیر چایخانه به سمت معبد که پر از فروشگاه های کوچک و مغازه های فروش صنایع دستی می باشد، لذت ببرند. این بنا در سال 790 میلادی ساخته شده و به کانن 11 سر ، الهه بودایی رحمت که مجسمه اش در اینجا دیده می شود تقدیم شده است.

بنا های امروز این معبد از جاهای دیدنی کیوتو ، بعد از سال 1633 در دوره توکوگاوا شوگان سوم Tokugawa Shogun که لمیتسو Iemitsu نام داشت برپا شده اند و بر فراز صخره بزرگی در آبشار اتووا Otowa  قرار دارند. ایوان بزرگ تالار اصلی از مهم ترین بخش های این معبد از جاذبه های گردشگری کیوتو به حساب می آید که روی ستون هایی به ارتفاع 30 متر واقع شده است و برای اجرای مراسم و رقص های صحنه ای مورد استفاده قرار می گیرد. از این ایوان، چشم انداز های خارق العاده ای از شهر و تپه های پر درخت اطراف آن به چشم می خورد، بخصوص در فصل پاییز که رنگ برگ ها به طرز زیبایی تغییر می کند.

 معبد سانجو سانگن دو Sanjūsangen-dō Temple
نام معبد سانجو سانگن از جاهای دیدنی کیوتو دو Sanjūsangen-dō یا معبد رنگویین Rengyoin از غیر معمول بودن ساختارش می آید. نمای بیرونی این بنا به 33 (سانجو سان در زبان ژاپنی) بخش (گن در زبان ژاپنی) تقسیم شده است تا این عقیده را که کانن Kannon، خداوند رحمت، دارای 33 شخصیت گوناگون است، به نمایش بگذارد. این بنا در سال 1164 میلادی ساخته شده است؛ اما چیزی که امروزه از این بنا به جای مانده، ساختمان بازسازی شده ای است که در سال 1266 میلادی پس از این که یک آتش سوزی مهیب، بنای اولیه را تخریب کرد بنا شد.

به دلیل اهمیت این بنا در گذشته به عنوان محل آموزش نظامیان، می توان آثار تیر های شلیک شده از کمان ها را بر دیوار ها مشاهده کرد. مهم ترین اثر از آثار هنری این معبد، مجسمه سه متر و نیمی کانن  با صد دست مشهورش است که تاریخ ساخت آن به قرن سیزدهم میلادی می رسد و بخاطر ردیفی از 500 مجسمه کانن Kannon که در دو طرف آن قرار گرفته اند بسیار مورد توجه بازدید کنندگان قرار می گیرد. بخش قابل توجه دیگری که اهمیت بسیاری دارد، 28 تندیس ارتش آسمانی ا زجاذبه های گردشگری کیوتو که از پیروان کانن به شمار می رفته اند می باشد که در پشت مجسمه کانن Kannon قرار دارند.

قصر امپراطوری کیوتو Kyoto Imperial Palace
قصر اصلی امپراطوری کیوتو از جاهای دیدنی کیوتو و جاذبه های گردشگری کیوتو که کیوتو گوشو Kyoto-gosho هم نامیده می شود، در سال 794 میلادی ساخته شده است. این قصر که چندین بار پس از تخریب شدن به دلیل آتش سوزی، مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است، هنوز یکی از پر بازدید ترین مکان های تاریخی شهر کیوتو به شمار می رود. با وجود این که بنای امروزی قصر، در سال 1855 میلادی ساخته شده، همچنان بسیار تاثیر گذار است.

این قصر که فضای وسیعی در نزدیکی مرکز شهر کیوتو را به خود اختصاص داده است، دارای ویژگی های جالبی از قبیل دروازه های تزئین شده بسیار زیبا، اتاق ها و ساختمان های مهم از جمله تالار مخصوص برگزاری مراسم رسمی یا Shishinden، محل اقامت امپراتور یا Seiryo-den، سالن دادگاه یا Ko-gosho و کتابخانه امپراطوری می باشد. ورود به محوطه این مکان زیبا درسفر به کیوتو و از جاهای دیدنی کیوتو برای عموم آزاد است، اما بازدید از قصر، تنها در تورهای دارای راهنما امکان پذیر است.

 

معبد نیشی هوگانجی Nishi Honganji
معبد نیشی هوگانجی Nishi Honganji، معبد اصلی جودو شینشو Jodo-shinshu، یک نمونه فوق العاده از معماری بودایی به شمار می رود.مهم ترین و جالب ترین بخش این معبد، تالار اصلی آن یا همان هوندو Hondo می باشد که در سال 1760 بازسازی شده است و شامل مجموعه ای از اتاق های عالی می باشد که توسط نقاشی هایی با زمینه طلایی و مجسمه های مهم متعدد متعلق به قرن ششم میلادی تزئین شده اند. بخش جالب دیگر، تالار سازنده بنا به نام دایشی دو Daishi-do است که جایگاه مجسمه تقدیس شده شینران Shinran می باشد.

این مجسمه که در سال 1244 میلادی ساخته شده، ترکیبی است از ترکیب لاک با خاکستر جسد شینران Shinran. بنای قابل توجه دیگر، دایشوین Daishoin یا گنجینه Treasury نام دارد که اتاق های آن با نام نقاشی های دیواری که در آنها قرار گرفته اند، شناخته می شوند؛ برای مثال، اتاق گنجشک ها (سوزومه نوما) Suzume-no-ma، اتاق غاز های وحشی (گان نوما) Gan-no-ma، اتاق گل داوودی (کیکو نوما) Kiku-no-ma با نقاشی های عالی قرن هفدهمی از گل های طلایی و سفید، اثر کایهو یوستسو Kaiho Yusetsu. یکی دیگر از بخش های جالب، معبد هیگاشی هونگانجی Higashi-Honganji می باشد که در سال 1602 میلادی ساخته شده و جایگاه تعدادی از نمونه های عالی هنری است. نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که تنها بخش هایی از این مجموعه برای بازدید عموم می باشد، بنابراین بهتر است از قبل برای بازدید از سایر بخش ها برنامه ریزی کنید.

موزه ملی کیوتو Kyoto National Museum و موزه هنر Municipal Museum of Art
در سفر به کیوتو، علاوه بر تعداد زیاد معابد قدیمی و آثار هنری مهم آنها، دارای کلکسیون های منحصر به فرد هنری نیز هست که در موزه ها و گالری های سطح جهانی این شهر قرار دارند. موزه ملی کیوتو National Museum مشهورترین موزه این شهر است که در سال 1897 تأسیس شده و مهم ترین موزه در ژاپن محسوب می شود. این موزه که تمرکز آن، بیشتر بر روی هنر پیش از دوران مدرن در آسیا بخصوص نمونه های هنری ژاپنی می باشد، در سال 2014 به طور کامل بازسازی شده و شامل نمونه های بی شماری از هنرهای کهن و هنر های کاربردی است که در چندین ساختمان به نمایش گذاشته شده اند.

بنابراین خودتان را برای پیاده روی های طولانی آماده کنید. موزه دیگری که از مجموعه جاهای دیدنی کیوتو و جاذبه های گردشگری کیوتو ارزش بازدید کردن دارد، موزه هنر کیوتو Kyoto Municipal Museum of Art می باشد که در سال 1928 ساخته شده و دارای آثار مهم از تاکیشی سیهو Takeuchi Seihō یکی از هنرمندان برجسته قرن بیستم کشور ژاپن در سفر به کیوتو است.

 

معابد گیون Gion
منطقه گیون Gion از جاذبه های گردشگری کیوتو  منطقه ای در شهر کیوتو است که به عنوان محله سرگرمی بسیار مشهور است و می توان سرتاسر آن را به صورت پیاده طی کرد. گیون Gion که در کناره شرقی رودخانه کاموگاوا Kamogawa قرار دارد، ترکیبی چندگانه از معماری مدرن و زیبایی های تاریخی به شمار می رود که سنت های بی شمار ژاپنی، از گیشا ها و لباس های سنتی پر نقش و نگارشان تا چایخانه ها و رستوران های قرن هفدهمی را به نمایش می گذارد.

منطقه گیون Gion از جاهای دیدنی کیوتو توسط خیابان های هانامی کوجی Hanami-Koji، شیجو دوری Shijo-dori و پیاده رو های ساحلی خیابان شیراکاوا مینامی دوری Shirakawa Minami-dori احاطه شده و بخاطر معابد فوق العاده اش مشهور است؛ بخصوص بنای قرن پانزدهمی پاویون نقره ای Silver Pavilion یا گینکاکوجی Ginkakuji و معبد چیون این Chion-in، یکی از مشهور ترین معابد کشور ژاپن. این معبد به خاطر برج دو طبقه ای سامون سان Sammon-san با ارتفاع 24 متری در مرکز توجه همگان قرار دارد؛ همچنین عظیم ترین زنگ ناقوس در کشور ژاپن و سفر به کیوتو ، با وزن 71 تن، در برج این معبد از جاذبه های گردشگری کیوتو قرار دارد.

ویلای امپراطوری کاتسورا  Katsura
در سفر به کیوتو و تماشای جاهای دیدنی کیوتو بدانید که ویلای امپراطوری کاتسورا Katsura Imperial Villa که در سال 1624 میلادی برای اقامت شاهزاده هاچیجو توشیهیتو Hachijo Toshihito، برادر امپراتور گویوزی Emperor Goyozei ساخته شد، جایگاه یکی از مشهور ترین باغ های تاریخی کشور ژاپن محسوب می شود. باغ زیبای این ویلا که طراحی آن توسط کوبوری انشو Kobori Enshu و همکاری خود شاهزاده صورت گرفته است، به گونه ای طراحی شده که بازدید کنندگان همواره جلوی همه چیز را می بینند. در سفر به کیوتو  باغ های کوچک تر، دور تا دور یک استخر بزرگ قرار گرفته اند و منظره قله های کوه های آراشی یاما Arashiyama و کامیاما Kameyama از جاهای دیدنی کیوتو در پس زمینه آنها به چشم می خورند.

 

جالب ترین بخش های این مجموعه از جاهای دیدنی کیوتو ، دروازه های میوکی مون Miyuki-mon  از جاذبه های گردشگری کیوتو و گذر گاه های متعدد موجود در باغ هستند. برخی از این گذرگاه ها از سنگ ریزه های رودخانه درست شده و برخی دیگر با سنگ های مستطیل شکل، سنگفرش شده اند؛ از میان بوته ها و خزه ها می گذرند و به دروازه های درونی باغ منتهی می شوند؛ جایی که یک گروه از ساختمان ها که به گوتن Goten مشهور هستند قرار دارند. یکی از بخش های ویژه و جالب توجه این مجموعه، ایوان فرو شیون Furu-shoin می باشد که به طور اختصاصی برای مشاهده ماه ساخته شده است؛ همچنین سه اتاق ناکا شویین Naka-shoin با نقاشی های فوق العاده از هنرمندان پیشگام ژاپنی که از بخش های مهم این مجموعه در سفر به کیوتو  به شمار می رود.

 معبد دایتوکو جی Daitoku-ji
معبد دایتوکو از جاهای دیدنی کیوتو جی Daitoku-ji یکی از اصلی ترین معابد منطقه رینزای Rinzai می باشد که در سال 1324 ساخته شده است و قدمت بناهای جدیدتر آن به قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی می رسد. از 22 بنای موجود در این مجموعه، هفت بنا به روی عموم باز هستند؛ از جمله دروازه سبک چینی کارا مون Kara-mon با کنده کاری های بی نظیرش و دروازه اصلی دو طبقه سامون Sammon که در سال 1589 ساخته شده و بخاطر نقاشی های سقفی و مجسمه های عالی خود شناخته شده است. سالن اصلی که بوتسودن Butsuden یا داییو دن Daiyu-den نام دارد، در سال 1664 ساخته شده است و شامل مجسمه شاکیامونی Shakyamuni و تندیسی از دایتو کوکوشی Daito-kokushi می باشد. سایر بخش های جالب، شامل سالن شینجو آن Shinju-an با مجسمه ها و زیارتگاه هایش که متعلق به قرن چهاردهم میلادی هستند و یک باغ زیبای زن می باشد.

بهترین محل اقامت برای بازدید آسان از نقاط دیدنی کیوتو
بهترین مکان برای اقامت در کیوتو، پایین شهر، بخصوص درون و نزدیک منطقه گیون Gion و منطقه کاواراماچی دوری Kawaramachi-Dori می باشد. این نواحی در نزدیکی بسیاری از جاذبه های گردشگری اصلی، رستوران ها، فروشگاه ها و مراکز تفریحی شهر کیوتو قرار دارند. در این بخش، به معرفی برخی از بهترین هتل های نزدیک به این نواحی می پردازیم :

هتل های لوکس و گران قیمت :
هتل ریتز کارلتون Ritz Carlton در سفر به کیوتو در کناره رودخانه کاموگاوا Kamogawa قرار دارد و دارای خدمات لوکس، چهار رستوران و یک اسپای بسیار عالی می باشد. هتل کانرا کیوتو Hotel Kanra Kyoto به اندازه یک پیاده روی کوتاه از ایستگاه اصلی قطار فاصله دارد و دارای اتاق های بزرگ و مدرن با وان های حمام چوبی بسیار شیک می باشد. در قلب منطقه گیون ، هتل مایفوکان Maifukan، اتاق های بسیار مجهز با یخچال های کوچک به میهمانان خود ارائه می دهد؛ همچنین دارای یک تراس و باغ روی بام است.

هتل های شیک با هزینه متوسط :
هتل اوهانابو Ohanabo یک هتل کوچک و دنج با اتاق های راحت در یک منطقه بسیار آرام است و یک رستوران بسیار محبوب دارد. هتل آنتروم Hotel Anteroom برای کسانی که به دنبال تفاوت هستند مناسب است. این هتل دارای یک گالری هنری و اتاق های منحصر بفرد است که به طرز زیبایی، کوچک اما کارآمد هستند و دارای تراس می باشند. هتل سیتادین کاراسوما گوجو Citadines Karasuma-Gojo با اتاق های بزرگ که شامل آشپزخانه و قسمت نشیمن هستند، برای اقامت های طولانی تر، انتخاب مناسبی است.

هتل خوب با هزینه مناسب :
هتل ایبیس استایلز کیوتو ibis Styles Kyoto Station یک هتل خوب در مرکز شهر است و اتاق های خوب و یک صبحانه عالی به میهمانان خود ارائه می کند. هتل سوپر Super Hotel در قلب منطقه خرید کاواراماچی دوری Kawaramachi-Dori قرار گرفته است، اتاق های مدرن و دنج دارد و با صبحانه رایگان از میهمانان خود پذیرایی می کند. برای کسب کردن تجربه ای ژاپنی تر و سنتی تر، بهتر است به ریوکان شیمیزو Ryokan Shimizu بروید که اتاق های آن دارای بالش ها و دشک های مخصوص ژاپنی هستند و یک چشمه آب گرم در محوطه آن قرار دارد.

منبع:بیتوته

راهنمای سفر از بندر ترکمن تا گنبد کاووس

در این مطلب مسیری را در شرق خط سبز خزری و دریای خزر به شما پیشنهاد می کنیم که علاوه بر خلوتی و زیبایی، مسیری برای آشنایی بیشتر با ترکمن های ایران است. این مسیر اگرچه از جاده های اصلی نمی گذرد و باید در آن ها بااحتیاط برانید، اما پر است از زیبایی های طبیعی و زیبایی های فرهنگ ترکمن. این مسیر از بندرترکمن و جاده ای معروف به «خط آلمان» شروع می شود و بعد از عبور از شهرهای «سیمین شهر» و «آق قلا» به گنبد کاووس می رسد.

کجا بگردیم؟ بندر سبز شرقی
برای آغاز این سفر باید به بندرترکمن برسید.

 

بندرترکمن: بندرترکمن شهری است نسبتا جوان که کمتر از 70 سال از احداثش می گذرد. در اسکله شهر می توانید قایق سواری کنید و از بقایای اسکله آلمانی ها در جنگ جهانی دوم دیدن کنید.

گورستان تاریخی: وارد جاده آق قلا شوید و به خروجی سمت راست جاده بپیچید تا بعد از حدود 12 کیلومتر رانندگی در سمت چپ، یک قبرستان بزرگ و شگفت انگیز را ببینید. اشکال روی سنگ قبرها بسیار دیدنی است.

سیمین شهر: چند کیلومتر بعد از قبرستان به چهارراه سیمین شهر می رسید. در این شهر چندین بنای تاریخی و کارگاه های چاقوسازی، نمدمالی و قالی بافی زنان ترکمن را می توانید ببینید.

آق قلا: از چهارراه سیمین شهر تا آق قلا تقریبا 20 کیلومتر راه دارید. در همان ابتدای شهر آق قلا یک پل تاریخی بزرگ خواهید دید و بعد هم به تعداد زیادی مغازه فروش گلیم، پلاس و فرش ترکمنی می رسید. در اطراف پل تاریخی هم مغازه فروش زیورآلات ترکمنی وجود دارد. برای رسیدن به گنبد، در شرقی ترین میدان آق قلا جاده را به سمت روستای «طعنه» و سپس سمت راست بپیچید. این مسیر حدود 82 کیلومتر است، اما جاده آن دوبانده است و باید مراقب موتورسواران باشید.

میل گنبد: «میل گنبد» مشهورترین اثر تاریخی در این منطقه است که در فهرست میراث یونسکو هم ثبت شده است. برج آرامگاهی «گنبد قابوس» در گنبد، یک برج آجری است که طبق آخرین ارزیابی، 62.66 متر ارتفاع دارد و در اطرافش، بوستانی باصفا وجود دارد. ساختمان این میل آرامگاه «شمس المعالی قابوس بن وشمگیر زیاری» است. اگر دل تان خواست یک بلندگوی تاریخی را امتحان کنید، دقیقا در زیر گنبد بایستید و بلند حرف بزنید، قدرت صدای تان چند برابر می شود. میل را در خیابان امام خمینی (ره) شمالی، نبش خیابان ملت می توانید ببینید.

خرید؛ روز بازار زیاد است

بندر ترکمن: در تقاطع راه آهن گرگان به بندرترکمن تعداد زیادی مغازه فروش فرش و قالیچه و صنایع دستی ترکمنی وجود دارد که می توانید از آن جا هم خرید کنید.

گنبد: اگر دنبال زیورآلات هستید، به نبش سه راهی سعدی شمالی و سراغ «خان تکه» بروید. اگر هم زیورآلات ارزان تر می خواهید، می توانید به مغازه «آتابای» در خیابان امام خمینی (ره) بروید. برای خرید روسری ترکمنی ارزان، غیر از بازار اصلی گنبد به خیابان امامزاده و دکان «کبیر» بروید

روز بازار: برای خرید از روزبازارهای مناطق ترکمن نشین در این مسیر می توانید، شنبه به سیمین شهر، دوشنبه به بندرترکمن، پنج شنبه ها به آق قلا و جمعه ها به گنبد بروید.

منبع:بیتوته

شادترین قبرستان جهان در کشور رومانی

بله این واقعیت دارد، تو رومانی یه قبرستان هست با سنگ قبرهای آبی، همین رنگ باعث شده تا به آن قبرستان آبی هم بگویند، اما نکته جالبی که وجود دارد اینکه که افراد با خنده ای بزرگ روی صورتشان از اینجا بیرون می آیند. داخل این قبرستان مرگ به شوخی گرفته شده و به آن مثل یه بازی نگاه شده است، بازی اینکه هرکی زودتر بمیرد می بازد چون من رازها و خصوصیات بدش را شعری طنز می کنم و می نویسم رو سنگ قبری ! واقعا خنده دار و باورنکردنی است، اما حقیقت دارد.

پایان زندگی در اینجا !
اگر فردی تو روستا، ” Săpânța ” در رومانی زندگی کنه و بمیره، سهمش میشه یه سنگ قبر آبی و رنگی رنگی در قبرستان که روی اون، نامش نوشته شده، نقاشی که یا شغل اون رو بیان میکنه و یا نحوه مرگش رو، اگر هم شانس بیاره، شعری که کسی رو نخندونه! البته بعضی شعرها درنهایت شایستگی داستان زنده فرد متوفی رو بیان کردن و یا با درون مایه ای طنز داستان تلخ مرگ بچه ای رو، اما با خوندن بعضی هم واقعا نمیتونین جلوی خندتون رو بگیرین! درواقع این برخورد اهالی با مرگ، به باور اونها برمی گرده، باوری که زندگی بعد از مرگ رو حیاتی جاویدان و پر از شادی می دونه، بنابراین این واقعیت رو می پذیرن و خیلی سختش نمیگیرن. البته این به معنی سوگواری نکردن نیست، سوگواری می کنن، اما به روش خودشون. ریشه این ماجرا اما به سال ۱۹۳۵ بر میگرده، زمانی که ” استن لون پاتراس ” نجار روستا، وظیفه ساختن صلیب از چوب بلوط و نقاشی کردن اون رو داشته. رسم اینطوری بوده که بعد از سوگواری سه روزه، محلی ها تو کافه جمع میشدن و خاطرات و نظرهاشون رو درباره فرد متوفی و یا نحوه مرگش بازگو میکردن، اینجا بود که پاتراس سرپا گوش میشد و به دنبال سوژه برای نقاشی و شعر روی سنگ قبر. او صلیب رو آبی رنگ میکرد، روی اون نقاشی مرتبط به زندگی فرد متوفی رو می کشید، دور اون رو پر از گل های رنگارنگ می کرد و در نهایت هم شعری طنز اما تلخ می نوشت! شعر هایی که گاهی غم و مرگ زود هنگام رو بیان میکردن و گاهی هم خیانت، دورویی و صفات منفی فرد رو! در ادامه اما نمونه ای از شعرهای نوشته شده بر روی سنگ قبر ها رو براتون قرار میدیم.

شعری برای مادرزن …

در زیر این صلیب سنگین
مادرزن من آرمیده است
اگر او سه سال بیشتر عمر می‌کرد
من در این گور بودم و او این شعر را می‌خواند
ای کسانی که از اینجا عبور می‌کنید
سعی نکنید او را بیدار کنید
چرا که او به خانه باز می‌گردد
و سر مرا از تنم جدا می‌کند
اما من طوری برخورد می‌کنم
که گویی او هرگز بازنگشته و او را نادیده می‌گیرم
همین‌جا بمان
ای مادرزن عزیزم

شعری برای قصاب روستا
زمانی که در این دنیا زندگی می‌کردم
گوسفندان زیادی را کشتم
گوشت زیادی برای مردم مهیا کردم
تا بتوانند به‌ راحتی گوشت بخورند
من به همه گوشت خوب و باکیفیت ارزانی داشتم
تا با لذت تمام از آن بخورند

شعری برای دختربچه سه ساله
در آتش جهنم بسوز ای تاکسی لعنتی
که از شهر سی‌بیو آمدی
از بین تمامی نقاط این کشور
چرا باید اینجا توقف می‌کردی؟
در کنار خانه‌ام، با من برخورد کردی
و مرا به کام مرگ فرستادی
و خانواده‌ی مرا غرق در غم و اندوه نمود

 اهالی درباره این رسم جدی اند …
بله، کاملا هم جدی اند ! بعد از ” استن لون پاتراس ” که در زمان فعالیت کاری خودش، بیش از ۸۰۰ شعر روی قبرهای مختلف حکاکی کرد، حالا نوبت به شاگردش ” دومیترو پاپ ” رسیده تا این رسم رو ادامه بده. نکته جالبی که وجود داره اینه که تا به امروز هیچکس از اشعار و یا نقاشی های کشیده شده رو قبر شکایتی نکرده، دومیترو میگه : ” اگر متوفی در زندگیش به تفریح پرداخته، همون رو نوشتم؛ اگر کار خاصی می‌کرده، همون رو نوشتم. هیچ‌چیز در شهر و روستایی کوچیک پنهان و مخفی نمی مونه. خانواده‌ها خودشون می‌خوان تا زندگی واقعی عزیز از دست رفته‌شان بر روی سنگ قبرش حک بشه و منم همین کار رو میکنم! ”

درنهایت اما نمیشه به اونها خورده گرفت و حتی نمیشه روش اونها رو درست دونست! همه چیز به فرهنگ و رسومی که در جامعه ها ریشه گرفته برمی گرده. تنها کاری که میشه انجام داد، احترام گذاشتن به نوع زندگی و باور افرادی هست که با ما تفاوت دارن.

منبع:بیتوته

هتل آینه های مکعبی در کشور سوئد

بعضی افراد که در عرصه گردشگری فعالیت می کنند خلاقیت های عجیب و غریبی به خرج داده اند تا  بتوانند نظر توریست ها را بخود جلب کنند، یکی از این تلاش ها ساخت هتل های کاملاً متفاوت است.

یکی از مهم ترین مواردی که در سفر باید به آن توجه داشت محل اقامت است. برخی از افراد دوست دارند در هتل های شیک اقامت داشته باشند و برخی هم چادر زدن و یا اقامت در یک هتل غیرعادی را ترجیح میدهند. شما درصورتی که حق انتخاب داشته باشید ترجیح می دهید در زمان سفر کجا اقامت کنید؟ در یک هتل شیک، گران قیمت و البته متعارف یا  جایی غیرعادی ولی لبریز از هیجان؟ در این مطلب با یکی از هتل های غیرعادی اما شگفت انگیز آشنا می شویم.

تری هتل در سوئد
تری هتل با ۵ اتاق درختی مجزا، در ۵۰ کیلومتری شهر لولی در شمال سوئد قرار گرفته است. هر کدامیک از اتاق ها با همکاری معماران برجسته ی اسکاندیناویایی در ارتفاع بین ۴ و ۶ متری ساخته شده اند و از طريق پلکان، پل، یا پله های جمع شدنی قابل دسترس هستند. اتاق های این اقامت‌گاه به صورت لانه ی پرنده مشابه لانه ی پرنده ی غول پیکر ، در بین تنه ی درختان احداث شده اند.

 

اتاق آینه های مکعبی در سوئد

متفاوت ترین اتاق تری هتل، مکعبی به اضلاع ۴ متر است که کاملا از آیینه پوشیده شده و محیط زیبای پیرامون خود را منعکس می کند. آینه ها خانه ساخته شده را از چشم انداز طبیعی پیرامون آن مخفی می کند. این اتاق با وجود زیبائی مشکلاتی هم دارد. مکعب آینه ای از زاویه های خاصی قابل دیدن نیست، بنابراین طراحان باید راهی برای جلوگیری از برخورد پرندگان با آن بیاندیشند.

در این خانه آینه ای داشتن یک تخت دونفره، توالت، سالن و یک تراس پشت بام، اقامتی عالی را برای دو نفر فراهم می کند. دوش و سونا در دو ساختمان مجزا در کنار هم واقع شده اند. تمام اتاق های درخت WiFi رایگان دارند. برای غذا خوردن می توانید به مهمانخانه Britta که حدود 10 دقیقه با هتل فاصله دارد بروید.

منبع:بیتوته

روستای سنگان ، جاذبه‌های تفریحی و تاریخی دیدنی دارد

هنوز در میان این همه هیاهوی شهر و در فاصله کمتر از ۲۰ دقیقه از مناطق غربی پایتخت، روستاها و مکان‌های بکری وجود داردکه همچنان اصالت و هویت قدیمیشان را حفظ کرده و جاذبه‌های گردشگری بسیاری را در خود جای داده‌اند. روستاهایی که برای فرار از روزمرگی‌های زندگی شهرنشینی، ترافیک و سر و صدا پاتوق ایده‌آلی محسوب می‌شوند. روستای «سنگان» هم یکی از همین روستاهای زیبای غرب تهران است. شهروندان با طی کردن کمترین مسافت به منطقه‌ای خوش آب و هوا خواهند رسید و با دیدن دره‌ها، باغ‌ها، رودخانه‌ها و کوه‌هایش، می‌توانند هرچند برای مدتی کوتاه در دامان طبیعتش، نفسی تازه کنند. با ما همراه شوید تا این روستاها را معرفی کرده و به شما بگوییم از کجا و چگونه به این روستای بکر و زیبا سفر کنید.

برای دیدن روستای سنگان باید ابتدا بزرگراه شهید «همت» را به ‌سمت غرب طی کنید و با ادامه مسیر در بلوار «کوهسار» وارد جاده امامزاده داود(ع) شوید. از روستای «سولقان» عبور کنید و پس از ۱۰ کیلومتر رانندگی در مسیر اصلی، به یک دوراهی می‌رسید که سمت راست جاده، شما را به بارگاه امامزاده داود(ع) هدایت می‌کند و سمت چپ به روستای سنگان منتهی می‌شود. روستای سنگان جزو یکی از روستاهای تحت پوشش بخشداری «کن» و به سبب قرار گرفتن در نقاط کوهستانی، زیبا و سرسبز است. روستای سنگان در جنوب‌شرقی کوه«پهنه حصار» واقع شده وکوهنوردان برای صعود به قله‌ پهنه حصار از مسیر کوهپیمایی روستای سنگان استفاده می‌کنند. چون آنها باور دارند این مسیر بهترین راه صعود به این قله است. این روستا خود از ۶ محله تشکیل شده و به نام‌های ده پایین، ده میان، ده سر، باغ‌دره، دره‌تک و سنگان نو شهرت دارند. در این روستا، بیش از ۴ هزار نفر سکونت دارند که شغل اغلب آنها باغداری است. موقعیت و مسیر شبکه آب‌های روان، توپوگرافی‌های محلی و برخی روابط اجتماعی و ارتباط محله‌ای از جمله عوامل شکل‌گیری و جایگزینی محله‌های مختلف روستایی است.

بناهای تاریخی با معماری متفاوت
روستای سنگان از ویژگی طبیعی خاصی برخوردار است و از جمله مناطق تاریخی حریم پهنه غربی تهران به شمار می‌رود. «احمد صابری»، بخشدار کن، به قدمت روستای سنگان و جاذبه‌های گردشگری آن اشاره می‌کند و می‌گوید: «روستای سنگان به سبب موقعیت جغرافیایی‌اش در میان کوه‌های البرز، زیبایی چشمگیر و آب و هوایی معتدل دارد. روستای سنگان از جمله روستاهای هدف گردشگری حریم غربی شهر تهران است. مسجد تاریخی با معماری‌ ویژه‌ایی در محله سنگان پایین قرار دارد که در نوع خود دیدنی و منحصربه‌فرد است. همچنین بناهای مسکونی و تاریخی در سنگان وسط وجود دارد که کماکان حفظ شده و توجه گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. پژوهشگران قدمت این روستا را با توجه به ‌نوشته‌های روی بعضی سنگ قبرها، به بیش از ۵۰۰ سال تخمین زده‌اند. آبشار و امامزاده قاسم(ع) هم از دیگر جاذبه‌های گردشگری این روستا به شمار می‌روند و سالانه صدها نفر گردشگر برای دیدن این مکان‌ها به این روستا سفر می‌کنند.» در هر فصلی که به این روستا سر بزنید، زیبایی‌های خیره‌کننده‌اش شما را مجذوب خواهد کرد، اما این روستا در فصل بهار، واقعاً دیدنی است. درختان سرسبز با شکوفه‌های رنگی و همچنین عطر گیاهان و سبزی‌های کوهی، هوش را از سر می‌پراند.

بلندترین آبشار پایتخت
آبشار سنگان، مقصدی مناسب برای علاقه‌مندان به کوه‌نوردی، طبیعت‌گردی و البته در فصل زمستان، یخ‌نوردی است. برای دیدن این آبشار زیبا، دست‌کم باید ۳ ساعت کوهنوردی کنید، اما دیدن این آبشار ارزش رفتن این راه سخت را دارد. ارتفاع آبشار سنگان از سطح دریا ۲ هزار و ۵۷۵‌متر به‌عنوان بلندترین آبشار شهر تهران در شمال غرب این روستا و ۲۰ کیلومتری شمال غرب تهران و در دامنه‌های قله پهنه‌حصار واقع شده است و پس از گذشتن از محوطه داخلی امامزاده عقیل(ع) و بستر رودخانه و طی کردن سراشیبی، به آبشار دیدنی سنگان می‌رسید. آب این آبشار از ارتفاع ۳۰ متری روی زمین می‌ریزد. این آبشار در همه فصل‌های سال زیبا و مکانی بکر برای گذراندن اوقات فراغت گردشگران محسوب می‌شود. البته این آبشار در فصل زمستان و ماه‌های آخر سال به سبب وجود قندیل‌های بزرگ یخی، تماشایی است. در سمت چپ این آبشار با کمی فاصله، غارهایی دیده می‌شوند. همچنین دره سنگان، یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری روستای سنگان و همیشه پرآب است. گردشگران می‌توانند برای دیدن جاذبه‌های گردشگری این روستا از جاده کن استفاده کنند.

درخت هزارساله امامزاده قاسم(ع)
«چنار» آستان امامزاده قاسم(ع) و آبشار، دو اثر طبیعی روستای سنگان، ثبت ملی شدند. یکی از نوادگان امام سجاد(ع) در روستای سنگان بالا آرمیده است که بارگاهش مامن امنی برای اهالی روستا محسوب می‌شود. اهالی باور دادند این امامزاده، برادر امامزاده «داود»(ع) است. آستان این امامزاده در کنار رودخانه روستا قرار گرفته و این رودخانه از آبشار سرچشمه می‌گیرد و سپس به رودخانه کن می‌ریزد. در کنار امامزاده، درختان چنار قدیمی، ریشه در خاک دارند. این درخت کهن سال، هزار سال قدمت داشته و اکنون به‌عنوان آثار طبیعی تهران به ثبت ملی رسیده است.

اقامتگاه سنگی
اقامتگاه بوم‌گردی «ارگ سنگی» از ۲ باب کلبه سنگی کوچک و بزرگ تشکیل شده است. در این کلبه‌ها از «شومینه هیزمی» به‌عنوان سیستم‌ گرمایشی استفاده می‌شود و گردشگران می‌توانند در این خانه بومی که با سنگ در دل طبیعت و به دور از هیاهوی شهر ساخته شده، اقامتی همراه با آرامش داشته باشند و از گشت در روستا با آب و هوای کوهستانی و بازدید از جاذبه‌های روستا مانند آبشار سنگان، موزه «گیاهان دارویی» و کارگاه «صنایع‌دستی» لذت ببرند.

پوشش گیاهی
پوشش گیاهی این نواحی بیشتر از خانواده گیاهی «اسپتی» وگونه غالب آن از خانواده «گرامینه» است. این پوشش گیاهی به‌صورت چراگاه‌های فصلی مورد استفاده دامداران روستا قرار می‌گیرد.‌گونه‌های مرتعی موجود عبارتند از کما، جاشیر، ریواس، تیغ، کنگو، گلپر وگونه‌های درختی مانند سماق، طه، زرشک و انجیر وحشی. در حاشیه دره هم درختانی مانند بید، زبان گنجشک، چنار و انواع درختان گیلاس، سیب، توت، گردو و انجیر به وفور یافت می‌شود. همچنین در سال‌های اخیر، باغداران با تراس‌بندی زمین در دامنه‌های شیب‌دار، درختان مثمری همچون گیلاس و سیب می‌کارند.

منبع:همشهری