این برنامه آموزشی تنها برنامه در منطقه است که به‌دلیل محتوای محرک و بحث‌های قابل تامل از شهرت برخوردار است. هر ساله این برنامه با موضوع مجزایی برگزار می‌شود و امسال به‌دلیل اهمیت بازگشت «گردشگری داخلی» در منطقه و رکود گردشگری بین‌المللی، محور برنامه آموزشی حول موضوع گردشگری داخلی و درون منطقه‌ای برگزار شد و در آن متولیان گردشگری کشورهای شرکت‌کننده به ارائه طرح‌ها و پیشنهادهایی برای بهبود گردشگری داخلی پرداختند.

در سال گذشته این نشست در شهرگویلین چین با موضوع احیا و تحول گردشگری برگزار شد ،زیرا در سال ۲۰۲۰ شاهد همه‌گیری ناگهانی کووید-۱۹ در سراسر جهان بودیم از این رو صنعت گردشگری با رکود شدیدی مواجه شد و در حالت تعطیلی قرار گرفت، از این رو بازیابی این صنعت در اولویت کشورهای این منطقه و در واقع کل جهان قرار داشت. اگرچه این نشست هر ساله در یک کشور برگزار می‌شود اما می‌توان دلیل انتخاب میزبانی مالدیو برای سال ۲۰۲۱ را در «عملکرد موفقیت آمیز این کشور در بازگشایی و بازیابی گردشگری» دانست که تقریبا از ژوئن ۲۰۲۰ اقدام به بازگشایی مرزهای خود و پذیرش گردشگران بین‌المللی کرد و پس از بستن چندماهه در اواخر سال ۲۰۲۰، شروع چشمگیری از سال ۲۰۲۱ داشته و پس از آغاز واکسیناسیون در جهان به‌ویژه در مالدیو شرایط پذیرش گردشگران خارجی با سرعت بیشتری انجام می‌شود.

این برنامه آموزشی در پانزدهمین سال خود، به عنوان بستری پیشرو با حضور رهبران گردشگری منطقه جهت ایجاد شبکه، تدوین استراتژی و حرکتی رو به جلو با محور گردشگری داخلی در کشور مالدیو در مدت ۳ روز برگزار شد. در این رویداد ۲۵ کشور گردهم آمدند اما با توجه به شرایط کرونا تنها شش کشور افغانستان، بنگلادش، ایران، سریلانکا، مغولستان و نپال با میزبانی مالدیو به صورت حضوری در جلسات آموزشی شرکت کردند. در این گردهمایی محور آموزش‌ها بر نوآوری و مشارکت بخش خصوصی جهت توسعه بازار گردشگری داخلی بوده است و راه‌اندازی گردشگری داخلی را بر گردشگری بین‌المللی ارجح می‌داند، نه تنها در آسیا و اقیانوسیه بلکه در سراسر جهان.

این سازمان در واقع معتقد است که مقاصد مختلف باید تمرکز خود را برای به اجرا درآوردن این روند بگذارند. در جلسات افتتاحیه نمایندگان دولت‌ها به ارائه مطالبی درباره موضوع برنامه پرداختند تعدادی از کشورها همچون بنگلادش، کامبوج، هنگ‌کنگ، چین، اندونزی، ایران، مغولستان، پاکستان، سریلانکا و ویتنام بر مدیریت مقصد متمرکز بودند و محوریت بحث خود را بر نحوه مدیریت در احیای مقاصد پرداختند. پس از آن نمایندگان کشورهای بوتان، ماکائو، چین، مالدیو، میانمار، فیلیپین، ساموآ و هندتمرکز خود را بر موضوعاتی با محوریت نقش نوآوری و مشارکت بخش خصوصی، در رشد گردشگری داخلی گذاشتند.

نکته قابل توجه اینکه این کشورها، در دوران پس از همه‌گیری با سقوط صنعت گردشگری تمرکز خود را بر ترویج گردشگری داخلی گذاشته و کشوری همچون چین نه تنها توانست به سطح پیش از کرونا در سال ۲۰۱۹ برسد بلکه اکنون به رشدی فراتر از آن دست یافت. اقتصاد مالدیو نیز با توجه به وابستگی عمیق به گردشگری بین‌المللی پس از بازگشایی مرزهای خود برای مسافران خارجی در سال ۲۰۲۰ و افزایش ورودی‌های خود، در فوریه ۲۰۲۱ با آژانس بین‌المللی همکاری ژاپن (جایکا) توافق‌نامه‌ای را برای اجرای پروژه بازیابی گردشگری مالدیو امضا کرد و دولت و بخش‌خصوصی در راه‌اندازی مجدد ایمن و پایدار بخش گردشگری به همکاری پایاپای پرداختند.

زوراب پولیکاشویلی رئیس‌سازمان جهانی گردشگری مدیران و متولیان گردشگری را در توسعه گردشگری به‌ویژه گردشگری داخلی موثرترین و مهم‌ترین نقش معرفی کرده است. به‌طوری‌که معتقد است: آنچه که یک کشور را در پیشبرد بهتر و عملکرد موفقیت‌آمیز در بازیابی و سپس بهبود گردشگری به‌ویژه گردشگری داخلی پیش می‌برد وجود مدیران و متولیانی است که به‌سان یک رهبر بتوانند ایده‌هایی را که تفاوت ایجاد می‌کنند را بشناسند، نوآور بوده و از کارآفرینان و شرکت‌های نوپا حمایت کنند.

برنامه آموزشی به شرکت‌کنندگان که عمدتا افراد رده بالای سیاسی یک کشور در آن حضور دارند فرصتی را ایجاد می‌کند تا مهارت‌های استراتژیک گردشگری خود را بهبود ببخشند و از طریق شبکه جدیدی از همکاری‌های منطقه‌ای به توسعه این مهارت‌ها در آینده ادامه دهند. این برنامه به‌طور خاص برای حمایت از سیاست‌گذاران و مدیران گردشگری طراحی شده و هدف آن تقویت سیاست‌ها و استراتژی‌های موثر و پاسخگو است که باید با تغییر اولویت‌ها و نگرانی‌ها در سطح ملی و بین‌المللی مقاصد سازگار باشد. اهداف کلی برنامه آموزشی درک مشارکت‌کنندگان از تاثیرات همه‌گیری کرونا بر گردشگری داخلی و چگونگی توسعه گردشگری داخلی با تمرکز بر ۸ محور به شرح زیر است:

– پتانسیل گردشگری داخلی برای کمک به بهبود اقتصادی مقاصد

– چگونگی تحرک‌بخشی مدیران گردشگری برای افزایش تقاضا و توسعه عرضه خدمات مطابق با اهداف توسعه پایدار

– شناخت چالش‌های پیش رو در مسیر توسعه محصول و تجاری‌سازی و اولویت قرار دادن و سرعت بخشیدن به توسعه گردشگری در مناطق روستایی

– نحوه ترویج سیاست‌های گردشگری از جمله برنامه‌ها و ابتکارات جدید

–  چگونگی همکاری بخش‌های دولتی و خصوصی جهت رشد و توسعه گردشگری داخلی به‌منظور ایجاد شغل‌های عادلانه و مناسب به‌ویژه برای زنان و جوانان

– چگونگی تشویق مردم برای سفر توسط بخش‌های دولتی و خصوصی با مدیریت مقاصد و کشف جلوه‌های جدید از کشور خود در زمان عادی شدن شرایط

– چگونگی به‌کارگیری فناوری‌ها و تکنولوژی‌های جدید برای نظارت بر تاثیرات و ترویج مقاصد

– و در نهایت، چگونگی کاهش تاثیرات کووید-۱۹ بر گردشگری داخلی و نحوه پیشبرد روند بهبودی این بخش.

در کنار این موضوعات اصلی، برنامه آموزشی درصدد آن است تا کشورهای آسیایی و کشورهای اقیانوسیه عضو سازمان جهانی گردشگری را قادر سازد که شیوه‌های نوین و موفقیت آمیزی در زمینه گردشگری داخلی را به اشتراک بگذارند.زیرا هدف نهایی تقویت ظرفیت مقاصد در سطح منطقه‌ای، ملی و محلی است.

منبع:دنیای اقتصاد

در همین راستا او به‌کارگیری کشتی‌های تفریحی، لنج‌ها و فعال کردن پروژه‌های گردشگری سواحل را اقدامی شایسته خواند که از سوی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری بوشهر انجام شده است. گفته‌های معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در حالی است که در ایران گردشگری دریایی همچنان به مجموعه‌ای محدود از فعالیت‌ها خلاصه می‌شود و جای خالی بسیاری از اقدامات در این حوزه خالی است. دولت گاه تلاش‌هایی را برای توسعه این شاخه از گردشگری انجام داده با این حال نتوانسته است چندان که باید و شاید توریسم دریایی را رونق بخشد‌ و زمانی که بخش‌خصوصی قصد ورود داشته با قوانین دست‌وپاگیر و انواع و اقسام مجوزها مواجه شده که همین امر سرمایه‌گذاران را از سرمایه‌گذاری منصرف کرده است.

سعید انوری نژاد کارشناس گردشگری دریایی در این زمینه به «دنیای اقتصاد» گفت: در زمینه این شیوه از گردشگری ما در ایران زیرساخت‌های لازم را نداریم به عنوان مثال تنها اسکله تفریحی مدرن ما اسکله «مارینا» در کیش است. از این رو چنانچه قصد داریم توریسم دریایی را در ایران توسعه دهیم باید اسکله و دیگر زیرساخت‌های آن را تاسیس و راه‌اندازی کرده و آنها را توسعه دهیم. او تسهیل در فرآیند اخذ مجوزها را از دیگر راهکارهای این شیوه از گردشگری عنوان کرد و افزود: از سال گذشته وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به دنبال آن است که متولی مجوز در بحث توریسم دریایی باشد، زیرا متولیان فعلی در این حوزه نگاه‌شان به گردشگری دریایی نیست و این موضوع برایشان اولویت ندارد.

انوری‌ نژاد معتقد است زمانی که مسوولان و متولیان از توسعه توریسم دریایی سخن می‌گویند باید مشخص کنند دقیقا چه کاری می‌خواهند انجام دهند. او گفت: در حال حاضر در این حوزه پیش‌ پا افتاده‌ترین فعالیت کروز و مینی کروز است که ما در ایران آنها را نداریم. آیا منظور متولیان راه‌اندازی یک هتل در ساحل یا انجام جت‌اسکی است یا می‌خواهند مشابه سایر کشورها سایت‌های گردشگری دریایی راه‌اندازی کنند.

این کارشناس گردشگری دریایی درباره مزیت‌های ایران در حوزه این سبک از توریسم نسبت به کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس افزود: ما تنها کشور در منطقه هستیم که این تعداد جزیره داریم. اگر بحرین و یکی دو جزیره‌ای که جزو عربستان است را کنار بگذاریم بقیه جزایر در این منطقه به ایران تعلق دارند که از اتمسفر و سواحل خوبی هم برای گردشگری برخوردارند. ما می‌توانیم فعالیت‌های گسترده ای در حوزه گردشگری پاک در این جزیره داشته باشیم و از بخش خصوصی بخواهیم که در این حوزه ورود کرده و باعث توسعه این شیوه از توریسم شوند.

او خواستار اجرای یک طرح پایلوت در زمینه گردشگری دریایی شد و گفت: از آنجا که نمی‌توان یک‌باره به نقطه ایده‌آل رسید ما می‌توانیم یک جزیره مانند هندورابی را به عنوان پایلوت در این حوزه از توریسم در نظر بگیریم. هندورابی به کیش نزدیک است و گردشگر می‌تواند با پرواز به کیش آمده سپس چند روزی در هندورابی اقامت داشته باشد. در این جزیره چند سال پیش مجموعه زیرساخت‌هایی فراهم شد و یک هتل در آن ساختند و باند فرودگاهش را توسعه دادند.

انوری‌نژاد ادامه داد: در این جزیره ما این امکان را داریم که مجموعه فعالیت‌هایی را در ساحل و در آب تدارک ببینیم. نمونه ورزش‌های آبی در این جزیره می‌تواند غواصی، اسنوکلینگ و..باشد و از سازه‌های دریایی نیز می‌توان به عنوان هتل بهره گرفت. همچنین از آنجا که هندورابی یک جزیره مرجانی و پایگاه قدیمی صید ماهی بوده می‌توان از این قابلیت برای کشت و صید مصنوعی مروارید بهره گرفت.

از نگاه این کارشناس گردشگری دریایی در هندورابی قابلیت راه‌اندازی صیادی بومی وجود دارد، او با بیان این مطلب افزود: نزدیک‌ترین بندر به هندورابی، شیرویه است که یکی از اصلی‌ترین منابع معیشتی آنها صیادی است و در همین راستا لنج صیادی دارند.گردشگری در هندورابی می‌تواند اقتصاد مردم این منطقه را هم رونق ببخشد به این معنا که تور آشپزی دریایی راه بیندازند، ماهی صید کنند و آن را در لنج پخته و برای مسافران‌شان سرو کنند. او گفت: در این جزیره ما همچنین می‌توانیم موزه کشتی و لنج داشته باشیم و سفر به دور جزیره با لنج را برای توریست‌ها تدارک ببینیم. در واقع هندورابی این قابلیت را دارد که گردشگری دریایی با طعم بومی در آن راه افتاده و تبدیل به یک پایلوت موفق برای این شیوه از گردشگری در ایران باشد.

به گفته این کارشناس گردشگری دریایی ما می‌توانیم انواع و اقسام طرح‌های جذاب را برای گردشگران در این زمینه ارائه دهیم با این حال انجام یک پایلوت موفق می‌تواند نمونه‌ای در اختیار ما بگذارد تا بتوانیم از آن به عنوان نقشه راه طرح‌های آتی بهره گرفته و نواقص و ایرادات آن را در یک سطح کوچک‌تر مشاهده کرده و آنها را برطرف کنیم.

منبع:دنیای اقتصاد

بخش سفر و گردشگری اروپایی شورای جهانی سفر و گردشگری معتقد است که بخش گردشگری از بهبود جهان عقب مانده است و در سال ۲۰۲۱ اشتغال در بخش گردشگری راکد باقی ماند. اما با اقدامات صحیح، تعداد افراد شاغل در این بخش در سال آینده می‌‌‌تواند حتی از سطح قبل از همه‌‌‌گیری نیز فراتر رود. با واکسینه شدن میلیون‌‌‌ها شهروند اروپایی دیگر، انتظار می‌رود که درآمدهای بین‌المللی در سال ۲۰۲۲ نزدیک به ۸۰ درصد سطح ۲۰۱۹ برسد.

شورای گردشگری سفر اروپا نشان می‌دهد که بخش گردشگری در بهبود سالانه در سال ۲۰۲۱ تنها به رشد ۹/ ۲۳ درصدی دست یابد. این بهبود آهسته به‌‌‌دلیل محدودیت‌های سفر در طول سال به‌‌‌ویژه در نیمه اول که همچنان مانع از بهبود این صنعت شده است. پیش از همه‌‌‌گیری کرونا، سهم بخش گردشگری در تولید ناخالص داخلی ۹/ ۱ تریلیون یورو یعنی ۵/ ۹ درصد از کل اقتصاد اروپا بوده است. با این حال، طبق تحقیقات و با توجه به میزان بهبود فعلی، سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی کمتر از یک‌چهارم در سال ۲۰۲۱ افزایش می‌‌‌یابد که از رشد بخش جهانی ۷/ ۳۰ درصد عقب‌‌‌تر است.

همچنین داده‌‌‌ها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، سهم گردشگری در اقتصاد اروپا ممکن است شاهد رشد ۳۸ درصدی در سال آینده باشد که نشان‌دهنده افزایش ۴۳۹ میلیارد یورویی است. این رقم اگرچه از سطح پیش از همه‌‌‌گیری فاصله دارد، اما این بخش به‌‌‌دلیل عرضه موفقیت‌‌‌آمیز واکسیناسیون و تحرک درون اروپایی، همچنین پشتیبانی از پاسپورت دیجیتالی کووید در اتحادیه اروپا از اول ژوئیه امسال افزایش جزئی داشته است. با بسته شدن مرزهای بین‌المللی، اروپا برای بهبودی با راه‌‌‌اندازی حداقل «سفرهای درون اروپایی» گام برداشته است. بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، اگرچه «سفرهای داخلی »تا حدی به ثبات رسیده‌‌‌اند اما برای دستیابی به بهبودی کامل منطقه‌‌‌ای برای نجات اقتصادی اروپا و میلیون‌‌‌ها شغل کافی نیست.

در ادامه این تحقیق از سوی بخش اروپایی شورای جهانی سفر و گردشگری برآوردها حاکی از افزایش بیش از ۳۰ درصدی درآمدهای داخلی سالانه در سال ۲۰۲۱ است اما «درآمدهای بین‌المللی» در سال جاری افزایش کمتری یعنی حدود ۱۹ درصد خواهد داشت که به رقم ۲۴۲ میلیارد دلار می‌‌‌رسد. رقمی که بسیار پایین‌‌‌تر از سطح ۲۰۱۹ یعنی معادل ۵۶۰ میلیارد دلار است. بر اساس سناریوها، در سال ۲۰۲۲، «درآمدهای داخلی» نزدیک به ۲۸ درصد افزایش خواهد یافت. با این حال، باتوجه به کاهش محدودیت‌های سفر در بسیاری از کشورهای اروپایی و میلیون‌‌‌ها شهروند اروپایی که به ‌‌‌طور کامل واکسیناسیون شده‌‌‌اند، انتظار می‌رود درآمدهای بین‌المللی سالانه بیش از ۷۷ درصد افزایش یابد. در سال ۲۰۱۹، بخش گردشگری اروپا بیش از ۳۸ میلیون شغل را پشتیبانی می‌‌‌کرد. اما پس از از دست دادن ۶/ ۳ میلیون شغل در سال گذشته که بیماری همه‌‌‌گیر باعث توقف تقریبا کامل سفرهای بین‌المللی شد، امسال، اشتغال راکد خواهد ماند. با این حال بررسی‌‌‌های شورای جهانی سفر و گردشگری نشان می‌دهد که وضعیت اشتغال در سال ۲۰۲۲ با افزایش نزدیک به ۱۶ درصدی همراه خواهد بود و با اضافه شدن حدود ۵/ ۵ میلیون شغل، به سطح پیش از کرونا خواهد رسید. اما با وجود این، بنا بر گفته جولیا سیمپسون رئیس بخش گردشگری اروپایی شورای جهانی سفر و گردشگری، بخش سفرها به آرامی بهبود خواهد یافت و هنوز راه زیادی در پیش دارد. باز شدن بسیاری از مرزهای کشورهای اروپایی برای سفرهای بین‌المللی مسافران کاملا واکسینه شده، بهبود اقتصادی منطقه در سال آینده را تسریع خواهد کرد. این امر می‌‌‌تواند میلیون‌‌‌ها شغل و معیشت متکی به سفر را بازگرداند. تحقق این امر نیازمند حضور دولت‌‌‌ها است تا مجموعه‌‌‌ای از قوانین هماهنگ سفر را جایگزین محدودیت‌ها کنند. همچنین شرکت اقتصادی آکسفور (Oxford Economics) به نمایندگی از شورای جهانی سفر و گردشگری به بررسی وضعیت صنعت گردشگری در بحران کرونا و سناریوهای احتمالی این صنعت پرداخته است که بر اساس این تحقیقات، سهم بخش توریسم در تولید ناخالص داخلی منطقه و افزایش مشاغل می‌‌‌تواند هم در سال جاری و هم در سال آینده مثبت‌‌‌تر باشد، اگر ۵ اقدام حیاتی توسط دولت‌ها در سراسر جهان انجام شود. این اقدامات در گام نخست، اجازه دادن به مسافران واکسینه شده برای سفرهای آزادانه، بدون درنظر گرفتن مبدا یا مقصد نهایی است.  گام دوم، اجرای راه‌‌‌حل‌‌‌های دیجیتالی است که همه مسافران را قادر می‌سازد تا به راحتی وضعیت کووید خود را همچون گواهی دیجیتال کووید اتحادیه اروپا ثابت کنند، تا از این طریق روند باز شدن مرزها را تسریع بخشند.

در گام سوم و چهارم دولت‌‌‌ها باید برای ازسرگیری سفرهای بین‌المللی ایمن علاوه بر به رسمیت شناختن تمام واکسن‌‌‌های مجاز و تایید شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، از ابتکار طرح کوواکس یونیسف برای اطمینان از توزیع عادلانه واکسن‌‌‌ها در سراسر جهان حمایت کنند.

در نهایت دولت‌‌‌ها باید به‌‌‌طور مداوم پروتکل‌‌‌های بهداشتی و ایمنی پیشرفته را اجرا کنند تا از این طریق اعتماد مشتریان تقویت شود. اگر این ۵ اقدام حیاتی پیش از پایان سال ۲۰۲۱ انجام شوند، تاثیر آن بر اقتصاد و مشاغل در سراسر اروپا می‌تواند قابل توجه باشد.

بخش سفر اروپایی شورای جهانی سفر و گردشگری باتوجه به اقدامات ارائه شده از سوی شرکت اقتصادی آکسفور، برآورد کرده که سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی ممکن است تا پایان سال جاری به میزان ۲۹ درصد نزدیک به ۲۷۰ میلیارد یورو افزایش یابد و پس از آن در سال ۲۰۲۲ با افزایش ۳/ ۴۰ درصدی یعنی بیش از ۴۸۰ میلیارد یورو در سال افزایش خواهد یافت. درآمدهای بین‌المللی نیز باتوجه به اقدامات دولت‌‌‌ها منتفع خواهد شد و رشدی معادل ۳/ ۲۶ درصد در سال جاری و افزایش قابل توجه ۸۲ درصدی در سال ۲۰۲۲ را تجربه خواهد

کرد. رشد این بخش می‌‌‌تواند با افزایش ۴ درصدی مشاغل در سال ۲۰۲۱، تاثیر مثبتی بر اشتغال این بخش داشته باشد. تعداد افراد شاغل این بخش در سال آینده می‌‌‌تواند با افزایش ۶/ ۱۷ درصدی نسبت به سال قبل از همه‌‌‌گیری به ۴۳ میلیون شغل برسد.

شورای جهانی سفر و گردشگری با پیوستن به انجمن‌‌‌های گردشگری همچون شورای بین‌المللی فرودگاه‌‌‌ها، کمیسیون سفر اروپا و انجمن بین‌المللی خطوط کروز، از دولت‌‌‌های اتحادیه اروپا می‌خواهند تا همه سیستم‌‌‌های «چراغ راهنمایی» برای انتخاب مقاصد را حذف کنند و به‌‌‌جای تمرکز بر کل کشورها به سمت انتخاب مسافران حرکت کنند. این انجمن‌‌‌های گردشگری بر این باورند که این رویکرد می‌‌‌تواند باعث تسریع بیشتر بهبود سفر و بخش گردشگری شود.

منبع:دنیای اقتصاد

به گزارش اتاق ایران، در این نشست محمدرضا کرباسی با بیان اینکه بر‌گزاری ۴دوره کنفرانس گردشگری سلامت کشورهای اسلامی که اتاق ایران از سال‌۸۸ آغاز کرد به نتایج خوبی منجر شد و برای یک دوره ۵ ساله در ارائه خدمات گردشگری به کشورهای مختلف و ورود توریست سلامت به کشور رشد بسیار خوبی را شاهد بودیم؛ گفت: متاسفانه از سال ۹۳ به این‌سو به واسطه برخی اختلافات سیاسی ایجاد شده بین ایران و برخی کشورها از جمله عربستان‌سعودی بر اساس تاکید وزارت‌خارجه بر‌گزاری کنفرانس‌‌های گردشگری سلامت از سوی اتاق ایران متوقف شد.

کرباسی با بیان اینکه بخش‌های دولتی با فرهنگ نحوه جذب گردشگر سلامت، غریبه هستند، گفت: بخش‌خصوصی باید دوباره فعالیت خود در این زمینه را از سر بگیرد. خوشبختانه نشانه‌‌هایی از بازگشت همکاری‌‌ها میان ایران و عربستان پیدا شده و روابط ایران و با کشورهای منطقه آرام‌‌آرام در حال تلطیف است.  او افزود: باید جدول زمانی را تنظیم کنیم و در ادامه همان حرکت سال‌۸۸ با همت مجموعه‌‌هایی که هم با فرهنگ کار آشنا هستند و هم توانایی و تخصص آن را دارند، کار را آغاز کنیم و پنجمین کنفرانس گردشگری سلامت کشورهای اسلامی را برگزار کنیم. کرباسی با تاکید بر ظرفیت بسیار خوب ایران در حوزه سلامت و خدمات درمانی گفت: در اتاق ایران در اغلب ملاقات با مقامات کشورهای مختلف به‌ویژه کشورهای همسایه اعم از روسای اتاق‌‌ها و یا سفرای آنها ظرفیت گردشگری سلامت ایران را گوشزد کردیم. او با بیان اینکه باید چند کشور همسایه را در اولویت قرار دهیم و زمینه ایجاد دفاتر انجمن گردشگری سلامت کشورهای اسلامی را در آنها دنبال کنیم، گفت: تاجیکستان، افغانستان، عمان، جمهوری‌آذربایجان و عراق می‌توانند به‌عنوان کشورهای هدف اولیه ایران در این زمینه باشند.  ما در بلندمدت باید به سمت ایجاد دفاتر انجمن گردشگری سلامت کشورهای اسلامی در کشورهای مختلف برویم. خوشبختانه مقر اصلی این دفتر طبق اسناد بالادستی در ایران و در اتاق بازرگانی مستقر است اما باید شعبات آن را افزایش دهیم. کرباسی افزود: با استفاده از ظرفیت خوب پزشکان بدون‌مرز مسلمان و انجمن خدمات بین‌‌المللی گردشگری سلامت می‌توان زمینه فعالیت گسترده‌‌تر این دفاتر را فراهم کنیم.

منبع:دنیای اقتصاد

علیرضا هاشمی کارشناس و راهنمای پرنده‌‌نگری در این باره به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: پرنده‌‌نگری در پاییز و زمستان جذابیتش به مشاهده پرندگان مهاجری برمی‌‌گردد که از عرض‌‌های شمالی مانند سیبری به کشورمان می‌‌آیند. بخش عمده‌‌ای از این پرندگان را پرندگان آبزی و کنار آبزی تشکیل می‌دهند که می‌توان آنها را در نزدیک تالاب‌‌ها و آبگیرها مشاهده کرد. او از تالاب‌‌هایی مانند کانی‌‌برازان در آذربایجان غربی و تالاب میانکاله‌‌ به عنوان تالاب‌‌هایی مناسب برای این شیوه از گردشگری نام می‌‌برد و می‌‌افزاید: در جنوب هم ما تالاب‌‌هایی مانند شادگان و هورالعظیم را داریم که میزبان پرندگان مهاجر هستند.

به گفته این راهنمای پرنده‌‌نگری گرچه این تالاب‌‌ها از سایت‌‌های ایده‌‌آل برای این شاخه از توریسم محسوب می‌شوند اما برای پرنده‌‌نگری نیازی به سفر به مناطق دور نداریم. او می‌‌افزاید: ممکن است بسیاری از مردم به هر دلیلی مشغله داشته و نتوانند سفر به مقصد دور را تدارک ببینند، این افراد می‌توانند با یک سفر نیم‌‌روزه به آبگیرها، برکه‌ها و تالاب‌‌های فصلی کنار شهرشان بروند. به عنوان مثال ساکنان تهران این فرصت را دارند تا با یک و نیم ساعت رانندگی به تالاب صالحیه در کرج رفته و طیف متنوعی از پرندگان را مشاهده کنند. تالاب بندعلی خان در جنوب شهر نیز سایت خوبی برای دیدن پرنده‌هاست. در واقع هر جا آبگیری باشد می‌توانیم در این فصل در آنجا پرندگان را مشاهده کنیم. تالاب‌‌هایی مانند میانکاله، قوری‌‌گل، ‌‌کانی‌‌برازان، شادگان و هورالعظیم از سایت‌های ایده‌‌آل هستند اما سفر به آبگیرهای نزدیک محل زندگی هم خالی از لطف نیست.

او در این باره که با مراجعه به این آبگیر‌‌ها و تالاب‌‌ها چه گونه‌هایی را می‌توانیم مشاهده کنیم می‌گوید: طبیعی است که گونه‌های آبزی و کنارآبزی را که زندگی‌‌شان به آب وابسته است می‌توانید ببینید. در این طیف اردک‌‌ها‌‌، غازها و فلامینگو‌‌‌‌ها جا می‌گیرند که برای بسیاری از افراد جذابیت دارند. «آبچلیک‌‌ها»، «سلیم‌‌ها» و «‌تلیله‌ها» در این دسته قرار می‌گیرند. البته در اطراف شهرها در مناطقی که غذا برای پرندگان شکاری وجود دارد می‌توان این گونه‌ها را هم مشاهده کرد که تجربه‌‌ای شگفت‌انگیز برای گردشگران علاقه‌‌مند به این گونه‌ها است.

برای مشاهده پرندگان همواره توصیه این است که از پوشش مناسب استفاده شود، هاشمی در این باره عنوان می‌کند: پیشنهاد ما این است که گردشگران از لباس‌‌های رنگ جیغ مانند زرد یا قرمز استفاده نکنند چون پرندگان به چنین رنگ‌‌هایی حساس هستند و ممکن است بترسند. برای دیدن پرنده‌ها بهتر است لباس‌‌های همگام با طبیعت پوشیده شود و گردشگران از سرو‌صدا خودداری کنند زیرا پرندگان علاوه بر رنگ روی صدا هم حساس هستند.

آیا فقط در تهران ما آبگیرهایی در اطراف این شهر داریم یا پرنده‌‌نگری تفریحی برای شهروندان تمام شهرهاست؟ این راهنمای پرنده‌‌نگری با اشاره به اینکه در تمام شهرها این امکان برای دوستداران این شیوه از توریسم وجود دارد می‌گوید: به عنوان مثال ما در اطراف تبریز قوری‌‌گل را داریم، ائل‌‌گلی هم فضای خوبی برای پرنده‌‌نگری دارد. در شهرهای شمالی که تعداد تالاب‌‌ها و آبگیرها فراوان است این امکان برای ساکنان بیشتر می‌شود برای نمونه ما تالاب استیل را در گیلان داریم، در مازندران تالاب میانکاله بهشت پرنده‌‌نگرهاست و در انزلی، تالاب انزلی فضای خوبی از این لحاظ دارد. در استانی مانند اصفهان که این روزها شاهد اعتراض کشاورزان هستیم، چنانچه زاینده‌رود آب داشته باشد، در حاشیه این رود پرنده‌ها را می‌بینیم و چنانچه این امکان را نداشته باشیم می‌توان به سمت تالاب گاوخونی رفت. در خوزستان شادگان و هورالعظیم را داریم. در هرمزگان ساحل بندرعباس سایت خوب و ارزشمندی برای دیدن پرنده‌هاست. در سیستان و بلوچستان چنانچه هامون آب داشته باشد محل مناسبی برای پرنده‌‌نگری است. در مشهد هم در ورودی سدها و دره‌ها و هر جا آب باشد می‌توانیم پرندگان مهاجر را ببینیم. حتی در کنار دریاچه‌های مصنوعی داخل شهرها مانند چیتگر در تهران هم می‌توان پرنده‌‌نگری کرد. او می‌‌افزاید: برخی ممکن است بگویند ما آنقدر مشغله داریم که حتی نمی‌توانیم به آبگیری در اطراف شهر محل سکونت‌‌مان برویم.

این افراد می‌توانند به پارک‌‌ها، باغ‌ها یا هر فضایی در محل زندگی‌‌شان مراجعه کنند. به عنوان مثال سهره جنگلی که در مسکو حلقه‌‌گذاری شده در پارک‌‌های تهران و سایر فضاهای سبز نیمه شمالی کشور قابل مشاهده است. حتی اگر نمی‌توانید به پارک هم بروید، کافی است پنجره آپارتمان‌‌تان را باز کنید، به سرشاخه‌ها نگاهی‌‌ بیندازید، حتما پرنده‌ای در آنجا می‌‌بینید که در این فصل به ایران مهاجرت کرده است.

منبع:دنیای اقتصاد