بزرگ‌ترین سد قوسی جهان را در طبس ببینید

چشمه مرتضی علی از معروف‌ترین جاهای دیدنی طبس است که به‌دلیل خاصیت درمانی‌اش، طرفداران زیادی بین گردشگران دارد، اما وجود چشمه‌های آب گرم و سردی که آبشان با هم مخلوط نمی‌شود، نظیرش را در کمتر جایی خواهید دید.

به گزارش همشهری آنلاین، اگر می‌خواهید به یک منطقه کویری بروید و در عین حال پرآب هم باشد شاید در نگاه اول پرتوقع به نظر برسید. مگر می‌شود هم کویر باشد و هم آب داشته باشد؟ اما ایران سرزمین عجیبی است و پر از جاذبه‌های منحصر به‌فرد. نمونه همین ویژگی که ذکر شد در طبس وجود دارد. شهری که هم چشمه دارد هم شالیزار و هم رودخانه‌هایی پرآب.

چشمه آب گرم مرتضی علی یکی از جاذبه‌های گردشگری طبس است. این چشمه در مسیر گردشگری روستای خرو واقع شده است. این چشمه جوشان هم آب سرد و هم آب گرم دارد که این ویژگی منحصربه‌فردی است. برای رسیدن به این چشمه ۵ کیلومتر را در دل آب پیاده طی می‌کنید. بزرگ‌ترین چشمه از درون دالانی بیرون می‌آید که به حمام مرتضی علی معروف شده‌ است.

این چشمه می‌تواند برای گردشگری سلامت مورد استفاده قرار گیرد. وقتی در مسیر این چشمه پیاده‌روی می‌کنید برخی از نقاط پا در آب گرم قرار می‌گیرد و در برخی نقاط دیگر در آب سرد. این ویژگی چشمه را منحصربه‌فرد کرده است زیرا آب چشمه‌ها با هم مخلوط نمی‌شوند. ویژگی‌ای که هیچ‌یک از چشمه‌های ایران ندارند.

بالاتر از این چشمه، دره تنگی وجود دارد که دیگر آبی از آن نمی‌گذرد و در آن طاق شاه عباسی بنا شده است که خود از شگفتی‌های معماری ایرانی برای مهار سیلاب‌های سهمگین است. طاق شاه عباسی بلندترین سد قوسی جهان دقیقا در انتهای مسیر چشمه مرتضی علی واقع شده است.

چگونه به چشمه مرتضی علی برسیم

برای رسیدن به چشمه مرتضی علی باید به شهر طبس بروید. در ادامه باید وارد بلوار معلم شوید تا از طریق جاده خرو خود را به چشمه برسانید. جاده چشمه مرتضی علی درست دو کیلومتر بعد از روستای خرو قرار دارد که در انتها به یک پارکینگ ختم می‌شود و باقی مسیر را باید با پای پیاده طی کنید. خودرویتان را در محوطه پارکینگ پارک کنید و از تعداد زیادی پله بگذرید و پنج کیلومتر دلنشین را در آب پیاده روی کنید.

منبع:همشهری

توصیه‌های غذایی برای پیشگیری از مسمومیت در سفر

مسمومیت‌های غذایی یکی از مواردی است که می‌تواند در سفرها مشکل‌ساز شود، اما با توجه به چند نکته تغذیه‌ای می‌توان به راحتی از این نوع مسمومیت پیشگیری کرد.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، بر اساس اعلام وزارت بهداشت، در طول سفر باید یکسری موارد تغذیه‌ای را مورد توجه قرار دهیم:

– در طول سفـر باید مانند سایر اوقات از تمام گروه‌های غذایی به طـور متناسب، متعادل و متنوع استفاده کنید.

– در طول سفر از آب‌های بستـه‌بندی که سلامـت آن مورد اطمینان است، استفاده کنید. در صـورتی که به آب آشامیـدنی سالـم دسـترسی ندارید، آب را حـداقل یک دقیقه بجوشانید. همچنین از پرکردن مکرر ظروف پلاستیکی آب بسته‌بندی شده با آب و نوشیدن چند باره خودداری کنید. از قراردادن ظروف پلاستیکی آب بسته‌بندی شده در فریزر یا جایخی یخچال و استفاده از آب یخ زده آن‌ها به علت تولید مواد مضر، به شدت بپرهیزید.

– در طول سفـر برای حمل مواد غذایی فـاسد شدنی از یخدان استفاده کنید. غذاهایی که دارای خامه، تخم‌مرغ و سس مایونز هستند، خیلی زود فـاسد می‌شوند، بهتر است سـس مـایونز را در دمای سرد نگهداری کرده و قبل از مصرف غذا به آن اضافه کنید.

– در حین سفـر، از حـمل گوشت یا تخم‌مرغ خام و فرآورده‌هـای لبـنی با مانـدگاری کوتاه خودداری کنید. به این دلیل که به سرعت فاسـد می‌شوند. توجه داشته باشید که که فرآورده‌های لبنی با ماندگاری بالا فقط تا زمانی این مـاندگاری را حفظ می‌کنند که باز نشده باشند. پس از باز شدن درب آن‌ها، باید در یخـچال نگهداری شوند.

– توجه داشته باشید که غذاهای مسمـوم‌کننده ممکن است بو یا مـزه ناخوشایندی نداشته باشـند. با وجـودی که بسیاری از مسمومیت‌های غذایی معمولا ظرف ۲۴ ساعت برطرف می‌شوند، اما بعضی از آن‌ها مانند مسمومیت با غذای کنسروی می‌توانند کشنده باشند. بوتولیسم نوعی مسمومیت غذایی کشنده است که بر اثر مصرف کشک غیر پاستوریزه، غـذاهای کنسروی که قبل از مصرف حرارت مناسب به آنها نرسـیده است یا سوسیس و کالباس آلوده بروز می‌کند.

علائم و نشانه‌های این مسمومیت با تأخیر بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت ظاهر می‌شود و شـامل تاری دیـد، دوبینی، افتادگی پلک فوقانی، عدم توانایی حرکتی، اختلال تکلم، لکـنت زبان، سختی بلع و خشـکی و درد گلو است. مهمترین اقدام درمـانی در این مسمـومیت تجویز سریع داروی ضد سم در مرکز درمانی است. در صورت عدم درمان ممکن است فرد مسموم بر اثر فلج تنفسی فوت کند.

بر این اساس از خرید قوطی‌های کنسرو دارای برآمدگی، فرو رفتگی و یا نشتی و زنگ‌زدگی خودداری کنید و مطمئن شوید که درپوش آنها شکسته نشده باشد. کنسروها را قبل از مصرف ۲۰ دقیقه در آب در حال جوشـیدن حرارت دهید و بلافاصله مصـرف کنید. هرگز غذاهای پخته شده را بیش از دو ساعـت اگر هوا گرم است و بیش از یک ساعـت در دمای محیط رها نکنید. برای دوباره گرم کردن غذاهای باقی‌مانده آن‌ها را تا ۷۴ درجه سانتی‌گراد گرما دهید تا غــذا بخار کند و همچنین غــذاهایی کــه بیشـتر از  سه روز باقی‌مانده‌اند را هرگز مصرف نکنید. بهترین دما برای نگهداری مواد غذایی زیر ۴ درجه سانتی‌گراد یا بالای ۶۰ درجـه سانتی‌گراد است.

– از تمـاس غـذای پخته و نیمه پخته بپرهـیزید. علائم و نشانه‌های برخی از مسمـومیت‌های غذایی با تأخیر ظاهر می‌شوند. یعنی ممکـن است ۱۲ تا ۲۴ ساعت بعد از مصرف غذای آلوده، علائم در فرد مسموم بروز کند. علائم و نشانه‌های این مسمومیت‌ها شامل سـردرد، تـب، خسـتگی، تهـوع، استفراغ، اسهال آبکی شدید، کم شدن آب بدن، ضعف و درد شکم است. غذاهای خانگی مطمئن‌ترین غذا در بین راه هستند. بهتر است در بین راه از غذاهای ساده و نیمه خشک مانند نان و پنیر و سـبزی، انواع کوکو، کتلت و … اسـتفاده کنید.

– از خـرید مـواد غذایی مثل حبـوبات پخته، دل و جگـر، لواشک، فلافل، سمبوسه، پیراشکی و … از کنار جاده، فروشندگان دوره‌گرد و مغازه‌های غیر بهداشتی پرهیز کنید. اگر مجبور به صرف غذا در رستوران‌های بین‌راه هستید، محل‌های بهداشتی را انتخاب کنید. برای این منظور به وضعیت دستشویی‌ها، لباس کارگران، نظافت میزها، وجـود مگس و حشـرات و وسایل سـرو غذا توجه کنید. در صورت امکان وسایل شخصی مانند قاشق، چنگال و لیوان مخصوص به همراه داشته باشید. به بهداشت فـردی، یعنی شست‌وشوی دسـت‌ها قبل از صرف غـذا هم توجه کنید.

منبع:همشهری

عینالی؛ بزرگترین تفرجگاه کوهستانی تبریز

کوه عینالی واقع در ضلع شمالی شهر تبریز، یکی از جاذبه‌های گردشگری و بزرگترین تفرجگاه کوهستانی این شهر است.

کوه سرخاب یا «عینالی داغی» مجموعه بلندی‌ها، دره‌ها و تپه‌های سرخ رنگ است، این کوه مشرف به شهر تبریز بوده و در بخش شمالی این شهر قرار گرفته است.

ارتفاع عینالی در بلندترین نقطه ۱۹۶۰ متر از سطح دریا بوده و یکی از بزرگترین تفرجگاه‌های آذربایجان شرقی و بام شهر تبریز محسوب می‌شود که طی این سال‌ها اقدامات بسیاری برای زیباتر شدن آن انجام شده که جنگل کاری و احداث استخر بزرگ «داغ گولی» بر بالای آن از مهم‌ترین آن‌ها است.

این کوه سرخ فام در روزهای گرم و سرد سال، میزبان گردشگران و کوهنوردان همیشگی خود بوده و تمامی شهروندان تبریزی و مسافران ورودی به این شهر می‌توانند برای لذت بردن از هوای خنک و مطبوع و البته دیدن شهر تبریز به بالای این کوه بروند.

کوهستان عینالی

از کوه‌های مهم نزدیک به کوه عینالی، کوه دند است که از کوه‌های دیدنی و خاص منطقه محسوب می‌شود. دره‌های بیشماری بین بلندی‌های کوه عینالی وجود دارد که تعدادی از آن‌ها در بین کوهنوردان و گردشگران شناخته شده تر هستند. از جمله این دره‌ها، دره (ایلان اوچانلار) واقع در سمت جنوبی قله و ضلع شمالی ایستگاه اول تله کابین است. یک طرف این دره شامل تخته سنگ‌های مرتفع و بلندی است که در نوع خود جلوه‌ی خاصی به کوه می‌دهد. این سنگ‌ها محل تمرین کوهنوردان و سنگ نوردان بوده و اغلب این ورزشکاران، تمرینات فنی خود را از محل شروع می‌کنند.

دره‌ی دیگری که در سمت جنوبی عینالی قرار دارد و یکی از دره‌های استثنایی و جالب کوه محسوب می‌شود، دره (قلبه زن) نام دارد. این دره که بین دکل مخابراتی و دره (داشکسن لر) واقع شده است، با خاک قرمز رنگ خود منظره‌ی زیبایی پیش روی کوهنوردان قرار می‌دهد.

در سمت شمالی دکل مخابراتی، دره‌ای که به طرف (آجی چای) کشیده شده که به دره (قانلی دره) مشهور است.

از بین دره‌های کوه عینالی، دره‌ی (کهلیک بولاغی) و دره‌ی (دوه چی کهلیک بولاغی) که هر دو شمال قله و نزدیک هم واقع شده‌اند، از دره‌های دیدنی عینالی محسوب می‌شوند. این دره‌ها که به سوی رودخانه (آجی چای) کشیده شده‌اند از دره‌های معروف کوه به شمار می‌روند.

بقعه عون ابن علی

این بقعه مقدس در دوره  ایلخانی و قرن ۹ هجری بنا نهاده شده است. اصل بنا، مقبره و مسجد و در قرن نهم هجری یک مکان آباد بوده اما در حمله عثمانیان تخریب شده است و در زمان شاه عباس صفوی نیز تجدید بنا شد. این بقعه بار دیگر در زلزله سال ۱۱۹۳ هجری ویران و اواخر قرن ۱۳ توسط امین لشگر قهرمان میرزا تعمیر شده است.

نوع مالکیت بنا اوقافی بوده و این بنا به عینال-زینال و یا بقعه عون ابن علی نیز مشهور است. به روایتی این بقعه مزار دو پسر حضرت امیرالمومنین (علی) به نام‌های عون بن علی و زیدبن علی است و شاید دو تن از پاکمردان و محبان آن حضرت بوده‌اند.

شاید نتوان شهروند تبریزی را شناخت که پا به این مکان مقدس و امامزاده نگذاشته باشد. این امامزاده از سالیان گذشته تاکنون مکانی مقدس برای زیارت اهالی تبریز و مسافران بوده و حاجت‌های بسیاری با یاری جستن از این امامزادگان روا شده است.

زیپ لاین و تله کابین عینالی

فاز اول پروژه عینالی در دی ماه سال ۱۳۸۹ به طول ۱۴۸۰ متر (شیب‌دار) به بهره‌برداری رسید. در این فاز مسیر از دامنه کوه آغاز و در ارتفاعات عون بن علی به پایان می‌رسد. این مسیر ظرفیت انتقال ۱۰۰۰ نفر در ساعت را دارد و با حرکت تله‌کابین از دکل دوم به سوم، مسافران با عبور از صخره‌ها دید کاملی از شهر دارند، عبور از دکل چهارم و پنجم نیز از کنار مسجد عون‌بن‌علی و یادمان شهدای گمنام است، نقطه زیبای این مسیر عبور از دره مقابل رستوران بام تبریز به عمق ۹۰ متر و به طرف انتهای مسیر است.

با حرکت در این تله کابین می‌توان تمامی چشم اندازهای کوه عینالی را از حیات وحش و دره‌های سرخ رنگ گرفته تا خود شهر تبریز و نمایی جذاب از شهر اولین‌ها را مشاهده  کرد.

داغ گولی

داغ گولی، دریاچه مصنوعی ساخته شده بر فراز کوه عینالی است که می‌توان گفت یکی  از بهترین پروژه‌های تفرجگاهی عینالی محسوب می‌شود زیرا بسیاری از خانواده‌ها صرف دیدن این دریاچه بسیار زیبا با اردک‌های آن و قایق سواری به این مکان می‌آیند و جاذبه‌ای زیبا برای شهر تبریز به شمار می‌رود.

حیات وحش عینالی

کوه سرخ رنگ عینالی، مقر و پناهگاهی برای زندگی حیوانات زیبا و در دل طبیعت نیز محسوب می‌شود. مجموعه حیات وحش یا پارک طبیعت به مساحت ۴۰ هکتار بوده و دورتادور فنس کشی شده است و کسی اجازه ورود به داخل را ندارد. این مجموعه که در دل طبیعت واقع شده، دارای درخت و درختچه و مجهز به سیستم آبیاری قطره‌ای است. با توجه به افزایش تعداد حیوانات این مجموعه، قرار است محیطی در داخل مجموعه فراهم شود که بازدیدکنندگان از نزدیک شاهد زندگی حیوانات در داخل حیات وحش باشند.

باغ پرندگان

باغ پرندگان عینالی در ایستگاه اول تله کابین و کوهپایه عینالی واقع شده است و آب و هوای بسیار دل انگیزی به جهت فضای اطراف دارد. این باغ قابل مشاهده از تله کابین و تپه‌های اطراف بوده و حتی گروهی از ورزشکاران نیز در نزدیکی این باغ به صخره نوردی مشغول هستند.

معمولا حیوانات و پرندگان اهلی باغ به صورت دائم در این محل ساکن هستند و زادوولد می‌کنند اما پرندگان شکاری وحشی هم‌چون عقاب از سوی اداره حفاظت از محیط زیست استان به منظور تیمار و مراقبت به این مجموعه سپرده شده است که پس از بهبودی در طبیعت رهاسازی می‌شوند.

دو پلیکان، پرنده‌های گوشت خوار و مهاجر هم در این باغ حضور دارند که به عنوان نماد باغ پرندگان عینالی مطرح هستند.

نگارخانه‌ای برای فروش دست رنج‌های بانوان  

بر بالای کوه عینالی و در کنار بوفه‌ها و داغ گولی، نگارخانه‌ای برای فروش محصولات و دست رنج‌های بانوان وجود دارد و از موادغذایی و خوراکی‌ها گرفته تا صنایع دستی و البسه در این محل به فروش می‌رسد.

یادمان شهدای گمنام تبریز

 

یادمان شهدای گمنام عینالی یکی از یادمان‌های باشکوه و کم نظیر در کشور با تاسی از هنر معماری ایرانی اسلامی و آذری است. این بنا در سال ۸۱ در حرکتی نمادین و با تاسی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب پی ریزی و در تاریخ ۸۵ افتتاح شد. هشت شهید گمنام هشت سال دفاع مقدس در دل این بنای زیبا جای گرفته است.

شعر معروف استاد شهریار در تجلیل از رزمندگان اسلام «سلام ای جنگجویان دلاور، نهنگانی به خاک و خون شناور» بر این یادمان نقش بسته است.

بر اساس این گزارش، جاذبه‌های گردشگری کوه عینالی تنها به موارد گفته خاتمه نمی‌یابد، بلکه وجود مسیر جاذبه‌ای چهار کیلومتری برای پیاده روی خانواده‌ها، وجود مجسمه‌های نمادین در کنار جاده، امکانات بوفه و رستوران، منطقه کوهستانی بکر برای صعود، ساخت دهکده توریستی، چشمه‌های بکر و متعدد، وجود آمفی تئاتر روباز، وجود بزرگترین پایگاه امداد و نجات شمالغرب کشور، مزرعه شترمرغ‌ها، فضای سرسبز و هوای بکر طبیعی در پایین کوه برای اوقات فراغت خانواده‌ها و .. از جمله ظرفیت‌های این مجموعه عظیم است.

منبع:ایسنا

از نیلوفر ۸ پر تا عقاب سرطلایی ایران زمین

این کلیسا میان بسیاری از ارامنه به نام‌های تادئوس مقدس یا کلیسای طاطاووس شهرت دارد، زیرا به استناد منابع تاریخی و مذهبی، قره کلیسامزار تادئوس(طاطاووس) مقدس یکی از حواریون عیسی مسیح است که در سال ۴۳ میلادی از شمال بین النهرین به سوی این مکان آمد تا دین مسیحیت را تبلیغ کند.

مردمان این سرزمین که در آن دوران زرتشتی و مهرپرست بودند کم کم به آیین او درآمدند.پادشاه آن سرزمین و دخترش “ساندخت” به آیین مسیحیت درآمدند اما پس از مدتی پاشاه پشیمان شد و دستور قتل طاطاووس و ساندخت و ۳۵۰۰ ارمنی را داد و اینگونه این کلیسا نماد شهادت شد.

بعدها در سال ۳۰۲ میلادی، تیرداد شاه این سرزمین که خود مسیحی شده بود دستور داد بر مقبره طاطاووس کلیسایی بنا کنند تا یاد و خاطره شهادت در راه خدا که آن را بزرگترین سعادت بشری میدانند همواره در ذهن مردمان این مرزو بوم زنده بماند و اینگونه زنده ماند که هرساله در اواخر تیرماه و اوایل مرداد که مقارن با سالروز شهادت آن مرد مراسمی باشکوه با حضور هزاران ارمنی در این کلیسا برگزار می شود.مردمانی از سراسر دنیا به اینجا آمده و به انجام سلوک و مراسم آیینی ارمنی می پردازند.در اطراف کلیسا چادر زده و چند روزی را سرگرم عبادت می شوند.

فعالان گردشگری قره کلیسا را یکی از باشکوه ترین بناهای ارمنی در ایران می دانند که حجم و معماری و حجاریهای زیبایش آن را به یک اثر جهانی برای گردشگران تبدیل کرده است.

می توان نمودهای معماری اورارتویی را در جای جای این کلیسای ۲۰۰۰ ساله تاریخی دید. نمادهای پررمز و رازی در کلیسا که یک دنیا حرف دارند از عقاید گذشتگان و فرهنگهای تاریخی و باستانی این سرزمین و در تن هرلاشه سنگی قدیمی،سمبل و رازی نقش بسته است. از نیلوفر ۸ پر گرفته تا عقاب سرطلایی ایران زمین.از دوایر متحدالمرکز گرفته تا نقوش چلیپا و صلیب شکسته و صلیب مسیحیت.از صور مریم و مسیح و روح القدس تا و ابلیس و آتش و اهریمن و شمشیر….اینجا کتاب نانوشته ایست که کسی را می خواهد ساعتها بنشیند و بیندیشد و تاریخ را موشکافی کند.

به گزارش ایسنا، قره کلیسا متعلق به ارامنه بوده که در جنوب ماکو و ۲۰ کیلومتری شمال شرقی چالدران در کنار روستایی به همین نام واقع شده است و در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ خورشیدی به شماره ۴۰۵ ثبت ملی شده است و آیین‌ و مراسم زیارتی کلیسای تادئوس مقدس (قره‌کلیسا) در پرونده‌ای مشترک با کشور ارمنستان پنجشنبه ۲۷ آذرماه ۹۹ به عنوان شانزدهمین میراث ناملموس ایران در یونسکو به ثبت رسید.

منبع:ایسنا

دودکش جن؛ «هودو»ای از باور افسانه‌ها در ماه‌نشان

دودکش جن، جاذبه‌ای طبیعی برای ژئوتوریسم با داستانی از جن و پری در ماه‌نشان، پذیرای گردشگران است.

«ماه‌نشان» نام منطقه‌ای است در جنوب‌غربی زنجان که در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری از این شهر قرار گرفته است. ماه‌نشان شهری پر رمز و راز بوده که چند هزار سال پیش محل حکمرانی قوم مادها بوده است. این شهر آثار و بناهای تاریخی و مذهبی زیادی دارد. محلی‌ها برخی از این آثار را به دلیل شکل عجیب‌شان «دودکش جن» می‌نامند؛ در حالی که پژوهشگران از وجوه زمین‌شناسی و باستان‌شناسی به تحقیق روی آن‌ها می‌پردازند.

ماه‌نشان، یکی از شهرستان‌های استان زنجان و شهر ماه‌نشان مرکز این شهرستان است. این شهر در فاصله ۱۱۳ کیلومتری غرب زنجان قرار گرفته ‌است. یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری ماه‌نشان، دودکش‌ جن است که در ۲۰ کیلومتری شهر ماه‌نشان و ۱۵۰ کیلومتری مرکز استان یعنی زنجان قرار دارند.

«دودکش جن» دقیقاً همان‌جایی است که ماه‌نشان را شهری افسانه‌ای می‌کند و خیلی‌ها با وجود آن‌که از زنجان گذر کرده‌اند ولی تا به‌ حال نه آن را دیده و نه درباره‌اش شنیده‌اند. معلوم هم نیست پایه‌ نام‌گذاری آن چیست؛ شاید به اعتقادات کهن مردم این خطه برگردد اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی‌شکل است که بر اثر فرسایش پدید آمده و به مناره‌ای بلند و نازک می‌ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است و در اصطلاح زمین‌شناسی به آن «Hoodoo» می‌گویند.

نرسیده به روستای ایگلی‌بلاغ، پدیده‌ای خاص و کمیاب وجود دارد که به خاطر ظاهر عجیب آن، در طول تاریخ با شایعاتی همراه بوده است؛ ستون‌هایی از جنس خاک رُس که تخته سنگ‌های بزرگ و صافی روی آن‌ها قرار دارد. این ستون‌های بلند که در اثر فرسایشی طولانی مدت به وجود آمده‌اند، تخته سنگی مسطح در بالای خود دارند که ظاهری شبیه دودکش را به آن‌ها داده است. به چنین پدیده‌های طبیعی در علم زمین‌شناسی «هودو» می‌گویند.

هودو در واقع سنگی شبیه قارچ است که در اثر فرسایش شکلی شبیه مناره بلند و نازک پیدا کرده و سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است اما در فرهنگ عامیانه قدیمی چون شکل بسیار عجیبی دارند و ساخت‌ آن‌ها برای بشر غیرممکن دانسته می‌شد، از قدیم به آن‌ها دودکش جن گفته می‌شد.

«هودو»ها بیشتر در آمریکا دیده می‌شوند، در «برایس کنیون» که تصاویر آن نیز بسیار مشهور است. در غرب رودخانه‌ می‌سی‌سی‌پی و شرق کوه‌های راکی آمریکا و کانادا هم دیده شده‌اند. در کپه داغ‌های ترکیه هم هستند و مردم داخل آن‌ها زندگی می‌کنند. در بخش فرانسوی کوه‌های آلپ نیز آن‌ها را به نام «خانم‌هایی با موهای درست‌شده» می‌شناسند. «هودو»ها در صربستان و تایوان هم وجود دارند. صرب‌ها حتی این پدیده‌ها را از سال ۱۹۵۹ میلادی تحت حفاظت قرار داده‌اند و برای ثبت در فهرست عجایب هفت‌گانه‌ی جهان جدید، آن‌ها را نامزد کرده‌اند.

در روستای «وردیج» (نزدیک منطقه‌ی وردآورد) در استان تهران هم نمونه‌هایی وجود دارد که به‌ خاطر شکل‌ و نوع فرسایش‌شان آن‌ها را «هودو» می‌نامند اما فقط در زنجان آن‌ها را «دودکش جن» نام‌ گذاشته‌اند.

دژی نیز در زیر این پدیده از دوران ساسانیان به یادگار مانده که «تخت دیو» یا «قلعه بهستان» نامیده می‌شود. مردم محلی جایگاه این سنگ بزرگ را جایی که جن‌ها در آن زندگی می‌کنند، می‌دانند و بر این باورند که موجودات زنده نمی‌توانند شب را در کنار آن سپری کنند.

در واقع قلعه بهستان عارضه‌ای طبیعی است که در طول تاریخ معماری دخمه‌ای به وجود آمده است. این قلعه یکی از قلعه‌های تاریخی و مهم استان زنجان است که در زمان خود حاکمان برای دفاع از خود و مردم این قلعه را ساخته‌اند.

از طبقات فوقانی این قلعه برای دفاع و طبقات تحتانی به‌ عنوان زاغه و محل نگه‌داری آذوقه مردم استفاده می‌شد. پیشینه این دژ به دوره‌ ماد نسبت داده شده و بر اساس پژوهش‌های باستان‌شناسی در دوره پس از اسلام به خصوص دوره میانی اسلام کاربرد داشته و با شماره ۱۴۵۸ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.

جاذبه‎‌های طبیعی ماه‌نشان در ارتفاعات هنگام طلوع خورشید بسیار زیبا است. ماه‌نشان منطقه‌ ژئوتوریسم زنجان است که به‌ علت وجود تپه‌های رنگی، دودکش جن، روستاهای تاریخی مانند مادآباد و جاذبه‌های ‌زمین‎‌شناسی به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده، به گونه‌ای که گردشگر در این منطقه مدهوش می‌شود.

منبع:ایسنا

سفر با ماشین زمان در موزه‌هایی با آثار کهن

دانستن در خصوص تاریخ کهن ایران زمین برای بیش‌تر مردم، به‌ویژه دوستداران تاریخ جذابیت فراوانی دارد، کتب تاریخی بسیاری در خصوص پیشینه زندگی این مردم نگاشته شده که شیوه زندگی، فرهنگ، نحوه تعاملات اجتماعی آنان و … از موضوعات جذاب این کتب است، امروز موزه‌ها به‌نوعی کتب مصور تاریخی محسوب می‌شوند و با گشت و گذار در آن‌ها گویی سوار بر ماشین زمان شده‌ و در قرن‌ها قبل پیاده شده‌ای.

به گزارش ایسنا، انسان‌ها همواره به‌دنبال کشف اثری از بقایای زندگی افراد که شامل ابزار و ادوات نیز می‌شود در گذشته‌های دور بوده و هستند، پی بردن به نحوه زندگی پیشینیان با جذابیت‌های فراوانی همراه است، در طی دهه‌های گذشته نیز ادوات ارزشمند تاریخی بسیاری در ایران کشف شد که برای نگهداری از آن‌ها و فراهم شدن امکان بازدید از آن‌ها برای عموم مردم به وجود مکانی مانند موزه‌ها نیاز بود.

بسیاری از افراد علاقه فراوانی به تاریخ دارند و همواره به دنبال نحوه زندگی و آداب و رسوم مردم گذشته هستند، به‌طور یقین این افراد به هنگام بازدید از موزه‌ها که آنان را به دور از هیایوی زندگی ماشینی به گذشته متصل می‌کند، لذت فراوانی می‌برند، زیرا در موزه‌ها آثاری از زمان‌های بسیار دور نگهداری می‌شود و می‌تواند افراد را با زندگی گذشتگان آشنا کند، در چهارمحال و بختیاری نیز موزه‌های گوناگونی وجود دارد که بازدید از آن‌ها برای هر فردی می‌تواند به یک تجربه شیرین تبدیل شود.

موزه آثار سنگی:

این موزه در محل قلعه چالشتر واقع شده و سنگ‌های عظیم و قطور عصاری، سنگ آسیاب، شیرهای سنگی در اشکال و ابعاد مختلف، سنگ قبرهای تخت و افراشته با خطوط، نقوش و ابعاد متنوع، ستون‌ها، سرستون‌ها، پاستون‌ها، ازاره‌ها و فواره‌ها، سنگ آب‌ها، دست آس‌ها و هاون‌های مختلف از نقاط گوناگون استان جمع‌آوری شده و در معرض دید قرار گرفته است.

موزه مردم‌شناسی قلعه چالشتر:

این موزه در بنای تاریخی قلعه چالشتر واقع شده است که در آن وسایل زندگی و ابزار آلات کشاورزی مردم این منطقه را از زمان قاجار تا معاصر به تصویر می‌کشد.

موزه تاریخ طبیعی:

موزه تاریخ طبیعی چهارمحال و بختیاری در سال ۱۳۸۸ به همت سازمان محیط زیست استان افتتاح شد، این موزه با هدف جمع‌آوری آثار و نمونه‌های تاریخی و طبیعی استان و معرفی صحیح آن‌ها جنب پلیس راه شهرکرد برپا شده و درحال تکمیل و توسعه است.

در موزه باستان‌شناسی شهرکرد آثاری از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامی وجود دارد

واحد جولایی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص موزه‌های موجود در چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: موزه‌های استان به‌صورت خصوصی و مشارکتی اداره می‌شوند که موزه‌های تحت پوشش به وسیله اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مدیریت می‌شود، برای مثال مجموعه تاریخی و فرهنگی قلعه خدارحم خان یا موزه قلعه چالشتر جزو موزه‌های تحت پوشش بوده که این مجموعه شامل موزه‌های صنعت، مردم‌شناسی و موزه سنگ است.

رئیس گروه حفظ و احیای اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری، افزود: موزه باستان‌شناسی شهرکرد، موزه پوشاک دزک و موزه مفاخر و خانه مشروطه استان واقع در قلعه جونقان نیز تحت پوشش این اداره در حال فعالیت هستند، از جمله موزه‌های خصوصی نیز می‌توان به موزه موجود در شهر فرخشهر و موزه مردم‌شناسی شهر کیان اشاره کرد.

وی ادامه داد: موزه‌های بلدیه و شارقی واقع در بروجن، موزه مردم‌شناسی واقع در خانه تاریخی حفیظی‌ها و موزه خانه قنبریان یا موزه طاهری واقع در بروجن از جمله موزه‌های مشارکتی موجود در چهارمحال و بختیاری هستند و مدیریت آن‌ها با مشارکت شهرداری انجام می‌شود.

جولایی عنوان کرد: در موزه باستان‌شناسی شهرکرد آثاری از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامی که در سطح چهارمحال و بختیاری کشف شده است در معرض دید قرار گرفته‌اند که از جمله آثار تاریخی شاخص استان هستند برای مثال کتیبه‌ ایلامی که دارای خط میخی بوده و از تپه قلعه افغان لردگان به دست آمده است، در این موزه قرار دارد، همچنین مجسمه‌ای متعلق به دوره اشکانی، آثار فلزکاری از هزاره اول، ابزاری مربوط به دوره پارینه سنگی و سایر دوره‌های تاریخی و اسلامی در این موزه نگهداری می‌شوند.

رئیس گروه حفظ و احیای اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری، اضافه کرد: در موزه‌های پوشاک البسه قدیمی و سنتی استان نگهداری می‌شود، همچنین در موزه سنگ واقع در قلعه چالشتر آثار سنگی استان شامل شیرهای سنگی، سنگ قبرها، ستون، پایه ‌ستون‌ها و ادواتی مانند هاون سنگی جمع‌آوری و در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌گیرند در موزه‌های مردم شناسی نیز اشیای مردم شناسی که از لحاظ فرهنگی حایز اهمیت هستند، نگهداری می‌شوند.

وی تصریح کرد: در زمان شیوع بیماری کرونا و پیک‌های اوج شیوع بیماری موزه‌های چهارمحال و بختیاری به دلیل لزوم رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی تعطیل شد، اما در حال حاضر تمامی موزه‌های استان در حال فعالیت هستند و برای پذیرش گردشگر توسط آن‌ها مانعی وجود ندارد.

جولایی با اشاره به تشکیل ستاد سفرهای نوروزی در چهارمحال و بختیاری، خاطرنشان کرد: برنامه‌ریزی لازم جهت برگزاری برخی برنامه‌ها در ایام نوروز انجام شده، همچنین بروشورهایی نیز جهت معرفی اماکن تاریخی مانند موزه‌های استان به گردشگران تهیه شده است.

منبع:ایسنا

کاروانسراها و صداهایی از دل تاریخ

از زمان‌های کهن تا روزگار پهلوی اول، کاروانسراها نقش مهمی در سیر زندگی ایرانیان و روابط و تعامل اجتماعات گوناگون فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، آیینی، اعتقادی و… داشته‌اند.

نیاز انسان به سرپناه و مأمن در سراگاه بلکه در سفر هم از روزگار باستان مورد توجه بوده ‌است. در ایران زمین، در گذشته بسیار دور آثار و مظاهری از این‌گونه بناها و استراحتگاه‌های بین راه دیده می‌شود که بسیاری از آنها را می‌توان از نظر شیوه ساختمانی از شاهکارهای معماری و هنری عصر خود به حساب آورد.

به گزارش ایسنا، احداث کاروانسرا در منطقه، سابقه‌ای بسیار طولانی داشته و ساخت آن در جاده‌های کاروانی به منظور استراحت و سرپناه، در ادوار مختلف به ویژه دوره اسلامی، از اهمیت خاصی برخوردار بوده‌ است. نمونه‌های بسیار زیبا و جالب توجه از معماری این‌گونه بناها که در پهنه سرزمین ایران از کرانه‌های رود ارس تا سواحل خلیج فارس به یادگار مانده، معرف ذوق هنری و مهارت معماران، بنایان و استادکارانی است که در دوره‌های تاریخی ناهمگون و با توجه به نیازهای گوناگون، باعلاقه فراوان در طریق تحول، تکامل، زیبائی و گسترش کاروانسراها کوشیده‌اند. خراسان جنوبی نیز سهمی از این تحول دارد.

 

کلمرد؛ کاروانسرای در دل کویر

کاروانسرای کلمرد، یکی از کاروانسراهای اعجاب‌انگیز استان است که فضای دل‌انگیز و آسمان صافش، هر گردشگری را به خود جذب می‌کند.

کاروانسرای کلمرد در مسیر جاده قدیم طبس به یزد قرار دارد. کاروانسرای کلمرد قدیم و جدید در کنار هم قرار دارند؛ کاروانسرای قدیمی بر اثر گذر زمان از بین رفته و تنها خرابه‌ای از آن به جای مانده، اما کاروانسرای جدید کاملا سالم، در کنار جاده‌ای که اکنون کم‌تردد است، شکوه و تنهایی خاصی دارد.

در دو سوی ورودی کاروانسرا در خارج بنا ایوانچه‌هایی وجود دارد که در هر طرف شش عدد از آنها موجود است و در پای سکوی هر کدام افساربندی ایجاد شده که جای بستن دهانه اسب و شتر کاروانیان بوده است.

آسمان صاف و عاری از هر گونه آلودگی بر بلندای این کاروانسرا باعث شده که فضای مناسبی برای رصد آسمان و ستارگان فراهم آید.

از جاذبه‌های طبیعت گردی و توریست گردی این منطقه می‌توان به ماسه‌زارهای کویر حلوان که برای کویرنوردی مناسب و همچنین ارتفاعات جعبه‌ای برای کوه‌نوردی و صخره‌نوردی اشاره کرد که در مجاورت کاروانسرا قرار دارند.

ارتفاع یکسان دور تا دور بنای این کاروانسرا، بادگیرها و ایوانچه‌های داخلی و خارجی، اجاق‌ها و بخاری‌های دیواری و پشت بام آجر فرش شده از ویژگی‌های خاص و منحصربفرد کاروانسرای کلمرد به شمار می‌آید.

این کاروانسرا اکنون با امکانات رفاهی به اقامتگاهی مناسب برای توریست های داخلی و خارجی تبدیل شده است.

بخاری‌های دیواری این بنا در برخی از ایوانچه‌های حیاط و هشتی ورودی در گوشه‌ها پیش‌بینی شده‌اند. پشت بام این کاروانسرا نیز به زیبایی آجر فرش شده که جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است، تصریح کرد: کاروانسرای قدیمی که مخروبه شده دارای مساحت ۸۵۵ متر مربع و مساحت کاروانسرای جدیدتر ۳۱۸۴ متر مربع است.

این افزایش مساحت طی ۱۰۰ سال در این دو بنا که کاربری یکسانی داشته‌اند مبین این نکته است که این مسیر پر رفت و آمد شده بوده و احتیاج به وسعت و گنجایش بیشتر باعث افزایش سطح بنای جدیدتر شده است.

هم‌اکنون داخل این مکان، یک مرد چوپان به همراه زن و فرزندانش زندگی می‌کنند. فضای آرام و طبیعت دست نخورده کاروانسرای کلمرد باعث شده است که این منطقه به عنوان بکرترین کاروانسرا در کویر مرکزی ایران مورد توجه گردشگران و توریست‌ها قرار بگیرد.

کاروانسرایی دست نخورده در نگینان

روستای نیگنان یکی از روستاهای زیبای تاریخی در بخش مرکزی شهرستان بشرویه واقع شده که وجود آثار باستانی مانند کاروانسرا، مسجد دو ایوانه، کهن دژ و برج و بارو خندق و همچنین بافت قدیمی این روستا هر فرهنگ دوستی را به حیرت واداشته است.

روستای نیگنان یکی از روستاهای زیبای تاریخی در بخش مرکزی شهرستان بشرویه واقع شده که وجود آثار باستانی مانند کاروانسرا، مسجد دو ایوانه، کهن دژ و برج و بارو خندق و همچنین بافت قدیمی این روستا هر فرهنگ دوستی را به حیرت واداشته است.

زیباترین و چشم‌اندازترین بخش روستا، کاروانسرای آن است که قدمت آن طبق کتیبه سردر ورودی این کاروانسرا به دوره قاجاریه برمی­‌گردد و در سال 1386 به شماره 20563 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این کاروانسرا که به صورت بنای مستطیل شکلی بنا شده دارای تختگاه‌های و ایوان‌هایی در طرفین درب ورودی در نمای بیرونی کاروانسراست.

درب وردوی که در وسط ضلع شرقی قرار گرفته است، دربی بزرگ، چوبی و دولته است که با میخ‌های زیبای قدیمی تزیین شده است و کتیبه سنگی در بالای درب خودنمایی می‌کند که بر روی آن تاریخ ساخت بنا(‌1314 ه.ق‌) و نام معمار بنا(استاد محمد معمار ولد مراد استاد باقر یزدی) ذکر شده است.

‌پس از ورود به کاروانسرا در دو طرف آن تختگاه‌هایی مشاهده می‌­شود، همچنان که گذر می­‌کنی تختگاه­‌های بزرگ و بلندتری در طرفین به چشم می‌­خورد که محل نشیمن “کاروانسالار ” بوده است.

‌بر روی هر یک از این تختگاه­‌ها اتاقی سرپوشیده با چند طاقچه قرار گرفته و طرف دیگر ‌راه پل‌ه­ای به سمت پشت بام کاروانسرا هدایت می­‌شود که احتمالاً برای باخبر شدن از ورود لحظه به لحظه مسافرین تازه وارد استفاده می‌­شده است.

آنچه که بر شکوه و جلال این بنای زیبا می‌افزاید، آجرچینی­‌های سقف گنبدی شکل است که در نوع خود شاهکاری بی­‌نظیر است.

زیباترین و چشم‌اندازترین بخش کاروانسرا، آجرچینی زیرگنبد موجود بر بالای هشتی ورودی آن است که با رنگ‌های قرمز و خاگستری تزیین شده و زیبایی­‌های معمارانه این بنا چشمان همه را خیره می­‌کند. نظیر این گره‌چینی در ایوان­‌های وسطی اضلاع شمال غربی و جنوب شرقی حیاط نیز به چشم می­‌خورد.

کاروانسرای نیگنان از نوع کاروانسراهای دو ایوانه است. یکی از این ایوان‌­ها محل پذیرایی از مسافرانی است که سرشناس و دارای شهرت بوده‌­اند.

ناودان­‌های سنگی از دیگر قسمت­‌های زیبا در کاروانسراست که برای هدایت آب باران به خارج بام که در قسمت اضلاع بیرونی شمالی‌، جنوبی و غربی ‌تعبیه شده است.

در ضلع شرقی حیاط و در هر یک از طرفین ایوان وردوی دو ایوان کوچکتر قرار دارند. در ضلع شمال شرقی و ضلع جنوبی غربی کاروانسرا نیز به صورت قرینه یک ایوان بزگتر در وسط و سه ایوان در هر یک از طرفین قرار دارد. این وضعیت در ضلع غربی نیز تکرار شده است.

باره بند یا به زبان امروزی اصطبل، در چهار گوشه کاروانسرا به صورت فضای سرپوشیده­ای تعبیه شده که محل بستن اسب‌­ها بوده است.

از نکات جالب این باره بند نوع آجرچینی گنبد کروی شکل آن است که با اشکال مربع و لوزی پوشیده شده و در انتهای به یک نورگیر مربع شکل خاتمه می­‌یابد. در این باره بندها یا همان اصطبل، تختگاهی با چهار ستون مجزا در وسط و هشت تختگاه دیگر در طرفین است.

‌نگاهی به کاروانسرای سرایان

کاروانسرای سرایان به همراه آب انبار، مسجد، حمام و بازار یک مجموعه تاریخی را تشکیل می‌دهند. کاروانسرای سرایان از بناهای دوره صفوی که به رباط شاه عباسی نیز معروف است.

سال‌های گذشته صدای زنگ شتران و حرکت آرام کاروانیان نوید بخش حیات و زندگی بود و از هر طرف که کاروانی وارد شهر می‌شد سر میدان آب انبار فاضل‌خانی قدیم و کوثر فعلی در می‌آورد و بارها و باراندازها پیاده می‌شد و مردم شهر از از کوچه و محله دور و بر کاروان جمع می‌شدند تا مایحتاج خود را خریداری نمایند.

بارانداز روبروی کاروانسرای شاه عباسی بین ایوان و مخزن بزرگترین آب انبار شهر قرار داشته و به دلیل فشار استاتیکی ناشی از بارهای مرده که به راهرو وارد می‌شد و باعث وارد آمدن آسیب گردیده بود توسط میراث فرهنگی جمع آوری گردیده است.

شترداران خود در کاروانسرا اقامت می‌کردند و چارپایانشان هم به شترخانه “اشترخو” منتقل می‌شدند. پا که بر پلکان ورودی کاروانسرا می‌گذاری و گوش‌ات را به تاریخ می‌سپاری صدای زنگ شتران و آواز دلنشین کاروانیان را از لابلای خشت و گل‌هایش می‌شنوی؛ حتی اگر خوب گوش فرا دهی صدای زنگ کاروان از دور قابل شنیدن است و صدای خسته و آرام زنگ شتر نشان از بار سنگینش می‌کند.

سردر ورودی بنا که در ضلع جنوبی آن واقع شده دارای طاق جناغی و تزئینات کاربندی است و پس از ورودی هشتی بنا قرار دارد که از طرفین به اتاق‌های فرعی و از مقابل به صحن منتهی می‌شود.

در اطراف صحن حجره‌های متعدد برای استراحت و اقامت کاروانیان ایجاد شده و دو ایوان بنا در دو ضلع شمالی جنوبی قرار دارند و قوس طاق آنها از نوع جناغی است.

در چهارگوشه صحن راهروهایی تعبیه شده که به بخش‌های واقع در پشت ایوان‌ها و حجره‌ها راه دارند. راهروی واقع در گوشه شمال غربی به فضای اصطبل منتهی می‌شود. جهت سهولت در بارگیری یا پایین گذاشتن بار حیوانات، کف صحن کاروانسرا از کف ایوان‌ها و حجره‌ها گودتر ساخته شده است.

این کاروانسرا از بناهای دوره صفوی است و به رباط شاه عباسی معروف است که در سال 82 با شماره8733 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

در راستای حفظ، احیاء و مرمت آثار و ابنیه تاریخی مرمت کاروانسرای سرایان با حمایت‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از معرض آسیب مصون نگه داشته شده است. تا کنون مرمت قسمت‌های مختلف این بنای ارزشمند انجام شده است. این مرمت‌ها شامل آواربرداری داخلی، استحکام بخشی قسمت‌های آسیب دیده، سفیدکاری اتاق‌ها، آجرفرش اتاق‌ها، کف سازی ورودی، ساخت و نصب درب‌های چوبی، اجرای سیستم روشنایی و نورپردازی، بام سازی و اجرای آجر فرش پشت بام، کف سازی حیاط و … به انجام رسیده است.

راه‌اندازی موزه تجمیعی صنایع دستی و مردم‌شناسی در این مکان که فاز اول و دوم آن افتتاح شده و به زودی در صورت تخصیص اعتبارات مورد نیاز به عنوان موزه تجمیعی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و همچنین احیا و کاربری زنده و بهره‌گیری از این بنا به عنوان ساختمان اداری نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان از دیگر اقدامات صورت گرفته در مورد این بنای تاریخی ارزشمند است

کاروانسرای خان

کاروانسرای خان مربوط به دوره قاجاریه است و در مسیر جاده قبلی طبس به یزد قرار دارد. این اثر تاریخی شامل هشتی ورودی، حیاط، اصطبل و حجره هائی در اطراف حیاط شاه نشین و همچنین بادگیر است و تزئینات آجری و بادگیر بسیار زیبا و چشم نوازی دارد.

در مجاورت بنا فضاهای با ارزش دیگری مانند حوض انبار و قلعه مربوط به دوره صفوی قرار دارد.

تاکنون در خراسان جنوبی ۲۳ کاروانسرا در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است. کاروانسراها و رباط‌های برون شهری از جمله بناهای تاریخی فرهنگی محسوب می‌شوند که معمولا در مسیرهای کاروانی با اهداف مشخص و بیشتر توسط حاکمان یا بانیان خیراندیش ساخته و وقف شدند.

منبع:ایسنا

بازدید مسافران نوروزی از اولین صندوق امانات جهان در مهریز

قلعه سریزد که به عنوان اولین صندوق امانات جهان در روستای نمونه گردشگری سریزد شهرستان مهریز واقع شده، این روزها میزبان گردشگران نوروزی است.

منطقه نمونه گردشگری سریزد شامل ارگ قدیم و جدید، قلعه و آب انبار و سایر مکانهای تاریخی و باستانی در این روستای تاریخی است که با برنامه‌ریزی‌های انجام شده در این ایام میزبان گردشگران زیادی از سراسر کشور است.

قلعه‌ی سریزد در این منطقه، قلعه‌ای بی نظیر و دست نخورده، متعلق به دوره ساسانیان است که به منظور ذخیره سازی غلات و مواد غذایی استفاده می شده و در آن زمان از ارزش خاصی برخوردار بوده است.

بنا بر اسناد تاریخی، علاوه بر غلات، پول، طلا و زیورآلات روستاییان نیز در مواقع هجوم و غارت در این قلعه نگهداری می‌شده است لذا از آن به عنوان اولین صندوق امانت نیز یاد می‌شود.

گرداگرد این بنا را خندقی به عرض تقریبی شش متر و عمق بین ۳ تا ۴ متر محصور کرده که اولین لایه دفاعی قلعه محسوب می‌شده است. این قلعه دارای دو دیوار متحدالمرکز تو در تو با برج و باروهایی بلند و تسخیر ناپذیر است که توسط این خندق محصور شده است.

همچنین قلعه دارای دو درب بوده که یکی درب اصلی و دیگری درب پشتیبان قلعه بوده است. درب اصلی قلعه به صورت متحرک بوده و به وسیله طناب و قرقره هایی از سمت پایین به بالا با و بسته می شده است. زمانی که درب اصلی به وسیله دشمن شکسته می شد و دشمن به درون قلعه راه می یافت، درب دوم قلعه بسته می شده و در واقع نقش درب پشتیبانی قلعه را ایفا می‌نموده است.

قلعه سریزد دارای سه طبقه است و مصالح مورد استفاده در آن خشت و گل، آجر و گچ بوده است. تزییناتی نظیر کادربندی و شومینه سازی نیز در آن دیده می شود. در دو طرف راهروها، اتاق های متعدد حجره مانندی است که هر کدام دارای درب و کلیدی مجزا به منظور ذخیره سازی اشیا گرانبهای روستاییان بوده است.

گفتنی است، این اثر در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و هم اکنون به مجتمع گردشگری تغییر کاربری داده است.

منبع:ایسنا

پارسیان، سرزمین سواحل اعجاب انگیز

پارسیان با داشتن جاذبه های تاریخی و طبیعی فراوان، هر ساله گردشگران فراوانی را از نقاط مختلف کشور به سوی خود می‌کشاند تا خاطرات بی نظیری را از سواحل زیبایش به یادگار بگذارد.

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: سواحل آفتابی و چشم اندازهای کم نظیر، هوای معتدل پاییز و زمستان، دریای زیبای خلیج فارس، جزیره‌های متعدد و دیدنی و تپه‌های شنی و صدها جاذبه طبیعی و تاریخی دیگر از دارایی‌های استان هرمزگان به شمار می‌رود و به خصوص مناطق غربی این استان مانند بخش کوشکنار شهرستان پارسیان که از این قاعده جدا نیست و درست در زمانی که بیشتر نقاط ایران در سرما و یخبندان به سر می‌برند از آب و هوای مطلوب و سواحل گرم و آرام و طبیعت کم نظیری برخوردار است.

پارسیان شهری در استان هرمزگان و مرکز شهرستان پارسیان است. پارسیان جاذبه‌های طبیعی کم‌نظیری دارد. سفال‌ها و کوزه‌های یافت شده در این منطقه، قدمت پارسیان را بیش از ۱۴۰۰ سال تخمین می‌زنند. در ابتدا این منطقه به نام گاوبندی شناخته می‌شد، اما از سال ۱۳۸۶ به پارسیان تغییر نام داد. سواحل ماسه‌ای درخشان تنها گوشه‌ای از اعجاز طبیعی و دیدنی‌های پارسیان هرمزگان هستند. پارسیان دریا، کوه و دشت را در کنار هم دارد. این منطقه مملو از چشمه‌های پر آب و جوشان، مزارع سرسبز، روستاهای آباد و نخلستان‌های زیبا است. در ادامه با جاذبه‌های دیدنی این شهر بیشتر آشنا می‌شویم.

نقاط تفریحی این منطقه شامل مجموعه دیدنی تفریحی – گردشگری تبن و پارک شهروند در شهر کوشکنار، مجموعه تفریحی سرسبز و دیدنی ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبوجنوبی و تمبو شمالی، منطقه تفریحی سرسبز و وسیع و علفزار کورو واقع در شهر کوشکنار، منطقه زیبا و دیدنی تشتک تاسو و لاور واقع در کوه‌های سمت جنوبی شهر کوشکنار و سد سرتنگ و اسکله تبن بوده که طراوت ویژه ای در ایام پایانی سال و به خصوص در زمان نوروز به این بخش و شهر جلوه خاصی بخشیده است.

مسیر اول (بوشهر-عسلویه-پارسیان): اگر از استان بوشهر به‌سمت هرمزگان بروید، شهر عسلویه در جنوب بوشهر همسایه شمالی این شهرستان است و با مرکز آن، شهر پارسیان، حدود ۶۰ کیلومتر فاصله دارد.

مسیر دوم (شیراز-پارسیان): مسیر بعدی از استان فارس به این شهرستان می‌رسد. در این مسیر از شهر شیراز به‌سمت جنوب حرکت کنید و پس از گذشتن از شهرهای جنوبی استان فارس و طی مسافت در حدود ۴۰۰ کیلومتر به شهر پارسیان خواهید رسید.

مسیر سوم (بندرعباس-بندر خمیر-بندرلنگه-پارسیان): مسیر سوم مناسب کسانی است که برای بازدید از هرمزگان از شرق یا شمال وارد استان می‌شوند. در این مسیر از شهر بندرعباس به‌سمت غرب حرکت کنید و با گذشتن از بندر خمیر و بندر لنگه از شرق شهرستان به آن وارد خواهید شد. در این مسیر ۴۰۰ کیلومتری نیز جاذبه‌های فراوانی اطراف بندر خمیر و بندر لنگه وجود دارد. فاصله بندر لنگه تا شهر پارسیان ۲۲۰ کیلومتر است. پارسیان از جنوب به خلیج فارس محدود می‌شود.

غار بهده

غار بهده در شمال روستای بهده و در فاصله ۴۰ کیلومتری شهر پارسیان استان هرمزگان قرار دارد. این غار ۷۰ متر طول دارد و قدمت آن به بیش از ۱۵۰۰ سال می‌رسد.

آبشار و چشمه بوچیر

چشمه و آبشار بوچیر از جمله نقاط زیبا و منحصر به فرد روستای بوچیر است که در شرق شهرستان پارسیان واقع شده است. وجود دره‌ای باریک و پر آب که حدوداً ۵۰ متر می‌شود وجود قندیل‌های زیبا، آب سرد و چشم اندازهای طبیعی، بکر بودن زیبایی این چشمه را دوچندان کرده است.

آنچه باعث ابهت این چشمه شده عبور کردن از تنگه‌ای عمیق پر آب بدون داشتن جای استراحت است که هر بیننده باید شناگر خوبی باشد و یا از جلیقه یا تیوپ استفاده نماید تا بتواند از این مسیر رد شود – البته با قایق‌های بادی هم می‌توان رفت اما با شنا عبور کردن صفای دیگری دارد.

فاصله از روستا تا غار ۵ کیلومتر خاکی کوهستانی است. تقریباً ۸۰۰ متر آب ورودی غار عمیق است. بعد از گذر از آب عمیق وارد دهانه غار می‌شوید که تا انتهای غار نیز حدوداً ۱۰۰۰ مترفاصله دارد. دمای داخل بین ۱۰ تا ۲۰ درجه-آب ورودی گرم و آب داخل سرد است.

پایان غار آب چک زیادی وجود دارد که به آن زیبایی خاص می‌دهد که تغذیه کننده آب استخر طبیعی آن است و لذت رسیدن به پایان غارشنا کردن در آب سرد آن است. توجه داشته باشید در صورتی که قصد رفتن دارید حتماً با راهنمای محلی، شورا و دهیاری هماهنگ باشید.

مجموعه تفریحی گردشگری تبن

مجموعه تفریحی گردشگری تبن کوشکنار شامل کوه، خشکی و ساحل دریا است که بدلیل اینکه این سه مهم را یکجا با هم دارد یکی از مناطق دیدنی شهر کوشکنار است که در همه فصول سال پذیرای مهمانان و بازدید کنندگان است و دارای دو بخش که فاز اول در بخش فوقانی بالای کوه و مشرف به دریا قرار دارد و فاز ساحلی بین کوهستان و دریا قرار دارد. شروع راه اندازی این مجموعه از سال ۱۳۸۵ توسط شورای اسلامی شهر و شهرداری کوشکنار صورت گرفته است.

طبیعت چشم نواز روستاهای غربی هرمزگان

مجموعه تفریحی گردشگری ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبو جنوبی و تمبو شمالی در فصول مختلف از جمله پاییز و زمستان و بخصوص بهار و در طول سال دارای بارندگی مطلوبی است که موجب سرسبزی این مناطق و رویش انواع گیاهان می‌شود طوری که همه گردشگرها از نقاط مختلف شهرستان، بخش و شهرستانهای استان‌های همجوار در ایام تعطیل به این مکان تفریحی مراجعه می‌کنند.

فاصله اندک رشته کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس و ساحل ماسه‌ای درخشان و زیبای خلیج نیلگون فارس، پوشش گیاهی سرسبز در جای جای منطقه، دشت هموار، تپه‌های شنی سرسبز و وجود صخره‌های مرتفع دارای ساحل باریک ماسه‌ای برای ماهیگیری، دمای عالی این منطقه که در سردترین اوقات تنها به ۶ درجه بالای صفر می‌رسد که این منطقه را در این فصل سرما به مکانی رویایی بدل ساخته است، همچنین وجود انواع پوشش‌های گیاهی و انواع گل در فصل بهار طراوات و زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است.

در صورتی که امکانات رفاهی در جهت خدمات دهی به مسافرین در تمامی ایام سال در این منطقه از پارسیان احیا شود این بخش از استان هرمزگان می‌تواند به یکی از مناطق مهم گردشگری تبدیل شود.

تنگه شوتاریکو و چشمه اودبه

در مسیر رفتن به روستای بهده، در ۱۷ کیلومتری شرق پارسیان و در شمال روستای چکچک، می‌توانید کوه‌های مرتفع و مشرف به تنگه شوتاریکو را ببینید که زیبایی خیره‌کننده و پستی و بلندی‌های گوناگون و باشکوهی را در اختیار دارند. این مسیر که در تنگه و رودخانه درون آن جای گرفته، می‌تواند یک ماه عسل برای صخره‌نوردان و سنگ‌نوردان عاشق طبیعت به شمار برود. پس از گذر از این مسیر به یک دوراهی می‌رسید که مسیر رفتن به تنگه شوتاریکو و چشمه اودبه را نمایان می‌کند. تنگه شوتاریکو در سمت راست قرار دارد و مسیر سمت چپ هم شما را به چشمه اودبه خواهد رساند.

ساحل مکسر

در نزدیکی بندر مقام یکی از جذاب‌ترین سواحل هرمزگان انتظارتان را می‌کشد. «ساحل مکسر» اعجاز طبیعت در تلاقی کوهستان و دریا را به رخ می‌کشد. نفوذ سالیان متمادی آب دریا در دل کوهستان‌های بلند، تندیس‌هایی با عظمت خلق کرده‌اند. از تماشای زیبایی‌های این کرانه ساحلی سیر نخواهید شد. در انتهای جاده بستانو به بندر مقام می‌رسید. بندر مقام مسیر دسترسی به جزیره مرجانی لاوان و جزیره خالی از سکنه «شیدور» است.

کلات سرخ

با گذشتن از کوشکنار به شهر «دشتی» می‌رسید. در کوه‌های دشتی در جنوب شهر، بلندترین قله به ارتفاع ۴۰ متر، محل «کلات سرخ»، از قلعه‌های جنگی پیش از ظهور اسلام در گذشته بوده است. ساحل زیبای دستیر از دیگر جاذبه‌های این شهر است که محل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌هاست.

مقبره پرگوده

در نزدیکی محله احشام اتاق کوچکی است که به آن مقبره پرگوده می‌گویند. در ۲ کیلومتری قریه گود کناران و در بندر زیارت نیز چنین آثاری دیده می‌شود.

پیر زیارت

در ادامه مسیر به سمت شرق از بندر بستانو تا بندر مقام، جاده‌ای رویایی با سواحلی بکر و دست نیافتنی پیش روی شما است. از عمر جاده بستانو ۲۰ سال می‌گذرد. در مسیر این جاده ابتدا به روستای «زیارت» می‌رسید. «پیر زیارت» نام محلی در این روستای بندری است که مردم محلی برای دعا و زیارت به آنجا می‌روند. روستای بعدی «مغدان» نام دارد که تپه‌های شنی آن معروف هستند. گشتی در ساحل و پیاده‌روی با پای پیاده روی شن‌های ساحلی خالی از لطف نیست. در ادامه مسیر سواحل صخره‌ای و زیبای «نیرم» پیش روی شما قرار دارد.

مناظر طبیعی

طبیعت با شکوه و زیبای مناطق مختلف گاوبندی در کنار چشمه‌ها و باغات، مزارع کشاورزی و دشت‌های سرسبز، جلوه‌ای ویژه به جاذبه‌های گردشگری پارسیان بخشیده است.

ساحل زیبای بندر بستانو، ساحل نیرم، بندر تبن، چشمه تنگه بردول، چشمه تنگه سریدون (سی رودان)، چشمه شمس، چشمه تنگ آب دبه، چشمه فاریاب، چشمه بنو سرکوه، گاله مزرو و زاخر در برکه دوکاء، آبدان و آبشار چله، طبیعت سرکوه شنبه در ارتفاعات روستای فومستان، طبیعت تمبو، آسیاب های آبی فاریاب، آسیاب فومستان و… از مناطق طبیعی است.

بندر صیادی جوادالائمه

این بندر از جاذبه‌های گردشگری شهرستان پارسیان است که علاوه بر زیبایی ساحل و لنج‌ها و شناورهای صیادی، تأثیر ویژه ای بر اقتصاد منطقه دارد.

پارک ملی دریایی نایبند

پارک ملی دریایی نایبند با مساحت ۴۹۸۱۵ هکتار در دو استان بوشهر (بخش عسلویه شهرستان کنگان) و هرمزگان (شهرستان پارسیان بخش کوشکنار) قرار دارد. حدود ۲۷ هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است. بخش شمال غربی پارک دریایی نایبند محدود به روستای بیدخون و تأسیسات عسلویه است و بخش شرقی آن در قسمت خشکی کوشکنار و در قسمت خشکی–آبی جنوب بندر تبن است.

منبع:خبرگزاری مهر

طنین صدای آبشار شارشار در کوهستان‌های شیروان

آبشار یکی از پدیده‌های زمین‌شناسی است. آبشار معمولاً زمانی رخ می‌دهد که آبی که در یک بستر (رود، جویبار و غیره) در جریان است ازروی یک صخره‌ی مقاوم نسبت به فرسایش که نسبت به محیط خود اختلاف سطح دارد گذر کند. این آبشار نیز همان‌طور که اشاره شد از چشمه‌های بالادست خود سرچشمه گرفته و پس از طی مسیری کوتاه به پرتگاهی به ارتفاع حدود ۲۰ متری برخورد می‌کند که در نتیجه این آبشار پدید می‌آید. وجود این آبشار برای روستای اسطخری نقشی بسیار حیاتی دارد و سرسبزی و اصولاً ساکن شدن مردم در آن به‌طورقطع وابسته به وجود این آبشار و رودخانه آن است. تمام فعالیت اقتصادی مردم منطقه که بیشتر کشاورزی است نیازمند آب این رودخانه و آبشار است.

روستای اسطخری در فاصله ۲۹ کیلومتری جنوب غربی شهر شیروان قرار گرفته است و موقعیت طبیعی آن به‌صورت دره‌ای است. باتوجه‌به موقعیت توپوگرافی منطقه که به‌صورت کوهستانی است و ارتفاع زیاد آن دارای آب‌وهوایی نسبتاً” سرد است. از داخل این روستا رودخانه‌ای عبور می‌کند که جهت آن از جنوب به شمال است که در مسیر خود از میان تخته‌سنگ‌های بزرگی عبور کرده و مناظر زیبایی را آفریده است. این رودخانه در بالادست خود از مجموع آب چندین چشمه نشئت می‌گیرد که در راه رسیدن به دره اسطخری و در برخورد با پرتگاهی به ارتفاع حدود ۲۰ متر، آبشاری زیبا را پدید می‌آورد. این آبشار در نزد اهالی منطقه به نام محلی شارشار مشهور است و موجب سرسبزی و زیبایی روستای اسطخری شده است. اطراف این آبشار درختان زیادی از گونه‌های صنوبر، چنار، گردو و بید مشاهده می‌شود که انبوه بودن و پوشش متراکم آن‌ها منطقه راه شبیه به جنگلی زیبا نموده است. بدون شک این آبشار و ییلاق زیبای اطراف آن می‌توانند یکی از جاذبه‌های پرقدرت در جذب گردشگران باشند. روستای اسطخری در حال حاضر یکی از روستاهای هدف گردشگری در استان خراسان شمالی است و دارای جاذبه‌های زیادی علاوه بر این آبشار و طبیعت اطراف آن است که از آن جمله می‌توان به وجود یک‌پایه کهن‌سال از گونه ارس اشاره کرد.

از وسط این روستا رودخانه‌ای عبور می‌کند که از چشمه‌ای که در بالادست آن قرار دارد تشکیل می‌شود. آب چشمه در مسیر رسیدن به داخل دره روستای اسطخری به پرتگاهی می‌رسد که از این‌سو موجب تشکیل آبشاری بسیار زیبا به نام محلی شارشار تبدیل می‌شود. این آبشار همان‌طور که اشاره شد حاصل آب رودخانه‌ای است که سرچشمه آن در نزدیکی روستا و متشکل از چند چشمه بزرگ و کوچک است. پله پرتاب‌های متعدد و حوضچه‌های فراوان، زیبایی ریزش آب را دوچندان کرده و تداخل درختان، توپوگرافی کوهستانی و رودخانه‌ای، زیبایی عجیبی به این آبشار منحصربه‌فرد می‌دهد. دبی متوسط شارشار حدود ۱۵ مترمکعب در ثانیه است و آب از ارتفاع حدود ۲۰ متر به ته دره سرازیر می‌شود. هنگامی که آب لابه‌لای صخره‌ها می‌پیچد و با سرعت از دل کوه بیرون می‌جهد، بر روی درختان تنومند صنوبر، بید و گردو ریزش می‌کند به علت برخورد با صخره و سنگ‌های بزرگ ته دره به‌صورت ابر سفیدی دیده می‌شود که منظره‌ای بسیار جالب و دیدنی به وجود می‌آورد. در سرمای زمستان نیز که این آبشار یخ می‌زند منظره چشم‌نواز بی‌مانندی را پدید می‌آورد که درک این‌همه زیبایی جز با دیدن ممکن نیست.

زمین‌شناسی این منطقه در بین تشکیلات زمین‌شناسی کپه داغ قرار دارد. تشکیلات این ناحیه در دوره دوم زمین‌شناسی (مزوزوئیک) قرار داشته و شامل سازند شوریچه است. این سازند دارای گسترشی محدود است. سنگ‌آهک ضخیم لایه با میان لایه‌های مارنی سازند مزدوران به‌تدریج به سازند شوریچه تبدیل شده است. ضخامت متوسط آن به ۴۰۰ متر می‌رسد. باتوجه‌به جایگاه چینه‌ای جای‌گیری میان سازندهای مزدوران و تیرگان، به نئوکومین (آشکوب هوتریوین تا بارمین) تعلق دارد.

آبشار زیبای شارشار روستای اسطخری برای مردم و اهالی منطقه دارای ارزش زیادی است، چراکه آن را موجب برکت روستای خود می‌دانند. در مواقع کاهش بارندگی که می‌تواند موجبات کاهش حجم آبشار را به دنبال داشته باشد مردم نذر کرده و طلب باران می‌کنند و آب این آبشار را مهم‌ترین عامل به‌وجودآمدن روستا اسطخری و سکنی گزیدن پدران خود می‌دانند. همچنین طبیعت زیبای اطراف آن باعث شده است تا در تمام طول سال و حتی در فصل زمستان مردم و علاقه‌مندان به طبیعت در کنار آن مدت را اُتراق کنند.

به علت اینکه مردم در اطراف این آبشار، چه در بالادست و یا پایین‌دست برای تفریح اُتراق می‌کنند، وجود آشغال در اطراف آن مشاهده می‌شود که می‌تواند به زیبایی دید منظری آن آسیب رساند. همچنین در سال‌های اخیر به دلیل کاهش بارندگی‌ها، دبی چشمه آن کاهش‌یافته است که این امر موجب شده تا از میزان آب آن در فصولی کم‌باران کاسته شود. مهم‌ترین تهدید که توریسم می‌تواند برای این اثر طبیعی داشته باشد در بحث آسیب رساندن به آن از طریق رعایت‌نکردن بهداشت محیطی و ریختن زباله و مواد اضافه در اطراف آبشار است که در نهایت منجر به آلودگی محیط و همچنین آسیب به مناظر اطراف آن خواهد شد. همچنین وجود آبشار و آب آن باعث افزایش رطوبت نسبی منطقه شده که این عامل موجب ایجاد پوششی جنگلی در اطراف آن شده است؛ بنابراین خطر آتش‌سوزی و سرایت آن به درختان محیط از طرف گردشگران احساس می‌شود.

البته نکات لازم در خصوص حفاظت از این اثر طبیعی به لحاظ تهدیدهای انسانی از قبیل روشن‌کردن آتش، ریختن آشغال و مواد اضافه کنار یا اطراف آن، باید موردتوجه قرار بگیرد که این امر بافرهنگ‌سازی و مراقبت اهالی و شورای روستا می‌تواند صورت پذیرد.

منبع:میراث آریا