آشنایی با بازار رضا – خراسان رضوی

بازار رضا در ضلع شرقی خیابان امام رضا (ع) حد فاصل میدان بیت المقدس و۱۷ شهریور شهر مشهد مقدس واقع شده و از مهم‌ترین مراکز خرید زائرین و گردشگران به شمار می‌آید

همزمان با تخریب اطراف حرم مطهر و بخشی از بازار بزرگ مشهد که در سال ۱۳۵۴ انجام گرفت، این بازار برای جایگزین نمودن کسبه با طرح و نقشه‌ای ملهم از اجزا و عناصر معماری اسلامی بنیان گردید.

ابتدای این بازار از فلکه بیت‌المقدس آغاز شده و به میدان ۱۷ شهریور منتهی می‌شود.

بازار رضا در 2 طبقه همکف و فوقانی با طول ۹۶۰ متر و عرض ۳۳ متر با ۱۷۱۱ واحد تجاری ایجاد شده و شامل تاسیسات، انتظامات، آبخوری، اطلاعات، ‌نمازخانه و سرویس‌های بهداشتی می‌باشد.

در طبقه دوم آن کارگاه‌های کوچک صنایع دستی، طلاکاری، فیروزه تراشی و گلدوزی ایجاد شده است. همچنین 6 سیستم پله برقی در فضای داخلی آن برای سهولت دسترسی به طبقه فوقانی تعبیه شده است.

هر بازار با وجود ۷ هشتی در 2 طبقه همکف شامل ۱۰۰ باب مغازه و طبقه اول دارای ۱۲۰ مغازه است.

این مرکز خرید دارای انواع سوغاتی‌های مشهد و مایحتاج زائرین از قبیل انگشتر فیروزه، انواع عقیق، عطریات، زعفران، نبات، مهر و سجاده، تسبیح، پوشاک و شیرینی‌جات می‌باشد که به دلیل نزدیکی به مجموعه حرم مطهر رضوی مورد اقبال و توجه گردشگران قرار دارد.

منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای سن پیترو – واتیکان

 کلیسای سن پیترو (Basilica di San Pietro in Vaticano) در واتیکان قرار دارد

این کلیسا که در مجاورت واتیکان در مرکز شهر رم پایتخت کشور ایتالیا قرار دارد، حدود ۲۰۰ هزار متر مربع وسعت دارد.

حجاری‌ها و مجسمه‌های بالای سقف کلیسای سن پیر اثر میکل آنژ هنرمند مشهور ایتالیایی است.

این کلیسا که بزرگترین کلیسای جهان نیز است، محل دفن سن پیترو؛ یکی از حواریون حضرت مسیح ‌است و مقبره او در وسط محوطه داخلی این کلیسا قرار دارد.

سایر پاپ‌ها از جمله پاپ ژان پل دوم هم در زیرزمین این کلیسای بزرگ و مجلل دفن شده‌اند.

نقشه هوایی ساختمان‌های کلیسای سن پیترو به شکل یک کلید طراحی شده که نماد کلید بهشت محسوب می‌شود و مجسمه‌های حواریون مسیح نیز به شکل نیم دایره‌ای در اطراف در ورودی این کلیسا نصب شده‌است.

بنای کلیسای سن پیترو در رم به مدت یک قرنٔ تمام در دست ساخت بوده است. ابتدا در دوره رنسانس با طرح برامانته، سپس با طرح تازه میکل آنژ به صورت پلان متمرکز و ایستا ساخته شد.

در سال 1607 پاپ توسعه کلیسا را به کارلو مادرنو واگذار کرد و او 3 بلوک را به صحن کلیسا افزود. سپس با ساخت یک نمای کشیده با سنتوری بر فراز ورودی که مورد انتقاد فراوان هم قرار گرفت چشم از جهان فرو بست.

سرانجام تکمیل کار بر عهده جووانی برنینی گذارده شد و یکی از شاهکارهای معماری شهری باروک پدید آمد. وی با برپایی یک سایه بان بزرگ «خیمه مقدس» در زیر گنبد که دارای 4 ستون مارپیچ مرمرین بود تندیس 4 فرشته را بر بر فراز آنها بوجود آورد.

سریر قدیس پطرس، بخش زیادی از زندگی پربار برنینی را به خود اختصاص داد، این نماد تجسمی از آمیزش پیکرتراشی با معماری همراه با نقاشی و نورپردازی است و نمایانگر پیروزی مسیحیت بر جهان می‌باشد.

طراحی میدان شکوهمند روبه‌روی کلیسای سن پیترو به گونه‌ای ظریف و موثر از پهنای نمای ساختمان مادرنو می‌کاهد و کلیسا با 2 یال ذوزنقه‌ای همگرا به میدان بیضی شکل که با دو ردیف دوتایی ستون به شیوه توسکان ساخته شده، ستون بزرگی را که از مصر آورده شده در مرکز و فواره‌های ساخت مادرنو را در دو کانون خود قرار داد.

به این ترتیب برنینی ساختمان دوره رنسانس که به صورت منفرد و مستقل ایستاده بود را به طرح گسترده در پیوند با محیط پیرامونی و معماری پویای باروک تبدیل کرد.

  • منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای نوتردام – فرانسه

 ساخت کلیسای نوتردام پاریس (Cathédrale Notre-Dame de Paris) در سال 1163 آغاز شد و حدود 2 قرن بعد یعنی در سال 1345 به پایان رسید؛ به این ترتیب قدمت آن به حدود 7 قرن می‌رسد

این کلیسا در جزیره سیته در میانه رود سن و در مرکز شهر پاریس، پایتخت کشور فرانسه قرار دارد.

کلیسای نوتردام که در زبان فرانسه به معنی «بانوی پاریس» است، از جمله تاریخی‌ترین و معروف‌ترین کلیساهای جهان به شمار می‌آید و سالانه بیش از 13 میلیون نفر از آن دیدن می‌کنند.

این کلیسا که تا مدت‌ها به عنوان بزرگ‌ترین کلیسای اروپا شناخته می‌شد، در واقع زیباترین اثر در معماری گوتیک نیز به شمار می‌آید.

برای تزیین داخل و خارج کلیسای نوتردام صدها مجسمه کوچک و بزرگ از سنگ یا چوب تراشیده شده است.

کلیسای نوتردام یکی از اصلی‌ترین مراکز گردشگری در پاریس محسوب می‌شود و سالانه تعداد زیادی از گردشگران با مذهب و ملیت‌های مختلف از آن دیدن می‌کنند.

برج‌های نوتردام ۶۹ متر ارتفاع داند. ناقوس کلیسا در برج سمت راست کلیسا قرار دارد. برای رسیدن به ناقوس حدود 380 پله سنگی فاصله وجود دارد.

همچنین بزرگترین ناقوس جهان با بیش از ۱۳ تن وزن در این کلیسا قرار دارد. این ناقوس توسط امانوئل لادوویس ساخته شده است.

حدود ۵۰ مجسمه سنگی در گوشه گوشه ایوان وجود دارد و هر کدام گویای موضوعی خاص است. در حیاط محل ورود به سالن کلیسا نیز ۱۰۰ مجسمه سنگی از پادشاهان فرانسه در کنار هم قرار گرفته است.

در جلوی نوتردام میدانی قرار دارد که تا اواسط دهه 60 با خانه‌های قرون وسطایی محصور شده بود و همین امر موجب می‌شد که کلیسا از تمامی جهات به خوبی دیده نشود.

منبع:همشهری

آشنایی با بازار قیصریه لار – فارس

دن گارسیا سیلوا نیگوئرا در سال 1026 ه.ق به ایران آمد. او بازار لار را چنین توصیف می‌کند:

 «… این بازار بدون شک یکی از زیباترین و فاخرترین بناهای سراسر قاره آسیاست و می‌تواند با مجلل‌ترین فروشگاه‌های اروپا برابری کند…».

منابع آب زیرزمینی لارستان کم است و از طرفی، گنبد‌های نمکی موجب شوری آب آن می‌شوند.

زمین هم مناسب نیست، بنابراین فعالیت در بخش کشاورزی خالی از مشکل نخواهد بود. اما موقعیت خاص جغرافیایی و سیاسی، شهر لار را به سمتی سوق داد که مبادلات تجاری، اقتصادی و حتی سیاسی خود را از بصره تا سواحل غربی هندوستان گسترش داد.

هسته اصلی این فعالیت‌ها بازار لار بود. این بازار که به شکل صلیبی ساخته شده، شکل و طرح خود را حداقل در چهارصد سال اخیر حفظ کرده است.

برخی معتقدند که سابقه تاریخی بازار لار به قبل از اسلام می‌رسد و برخی دیگر احداث آن را به صدر اسلام نسبت می‌دهند.

قدر مسلم اینکه، بازار پیش از قدرت یافتن صفویه وجود داشته و در زمان شاه عباس، تعمیری بنیادین شده است. به احتمال زیاد سبک معماری بازار لار بر ساخت بازار چیت‌سازهای اصفهان، بازار بخارا و بازار وکیل شیراز اثر گذاشته است.

از جمله موارد جالب توجه در طراحی بازار لار، جهت محورها یا راسته‌های آن است که می‌تواند متأثر از شرایط محیطی، به خصوص گرمی هوای ناحیه لارستان و جهت باد و شاید هم جهات مقدس مذهبی باشد. جای شک نیست که اعداد مقدس 4، 7، 8، 12 و 14 در تعیین تعداد مغازه‌های هر یک از فضاهای بازار، بی‌تاثیر نبوده است.

منبع:همشهری

آشنایی با بازار تهران

مجموعه بازار تاریخی تهران در ضلع جنوبی خیابان ۱۵ خرداد و حدفاصل آن با خیابان‌های مولوی، خیام و ۱۷ شهریور، در بافت قدیمی و تاریخی شهر واقع شده است

بازار تهران همراه دیگر بناهای تاریخی محدوده خود مانند مسجد امام، مسجد جامع و …، از مجموعه‌های مهم تاریخی و هنری شهر تهران محسوب می‌شود.

با توجه به مدارک و شواهد موجود، بنای اولیه بازار به دوره شاه‌تهماسب صفوی و همزمان با ساخت برج و بارو و دروازه‌های شهر تهران در حدود سال‌های ۹۴۸-۹۳۰ هـ.ق تعلق دارد. ظاهراً چهار بازار لباف‌ها، کرجی‌دوزها، سراج‌ها و نعل‌چی‌ها، قدیمی‌ترین بخش بازار تهران است.

به نوشته صنیع‌الدوله، چهار سوق بزرگ و کوچک بازار در زمان فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شد. در این زمان مجموعه بازار به طرف شمال غرب و غرب توسعه یافت، به طوری که به تدریج حدفاصل بین ارک و مسجد جامع به بخش پررونق بازار تبدیل شد و معروف‌ترین و معتبرترین سراها و تیمچه‌ها در این محدوده فعال شدند.

در دوره ناصرالدین‌شاه بر تعداد راسته‌ها و رسته‌های بازار افزوده شد و تعدادی سرا و تیمچه معتبر ساخته شد. مانند دیگر مجموعه بازارهای تاریخی، هر کدام از راسته‌ها، رسته‌ها، سراها و تیمچه‌های بازار تهران به صنف و فعالیت خاصی اختصاص داشت.

در این دوره بخش‌های اصلی عبارت بود از: بازار کفاشان، بازار فرش‌فروشان، بازار عباس‌آباد، بازار امیر، بازار زرگرها، بازار ساعت‌فروشان، بازار بین‌الحرمین (سلطانی جعفری)، بازار چهار سوق بزرگ، مسجد جامع، بازار چهار سوق کوچک، بازار چهل تن (که از قدیمی‌ترین بخش‌های بازار و مربوط به دوره فتحعلی‌شاه است)، بازار آهنگران، بازار مسگران و بازار پاچنار.

علاوه بر این در نقاط دور و نزدیک بازار، بازارچه‌هایی ساخته شد که محلات مختلف شهر را تغذیه می‌کرد از جمله بازارچه معیر و قوام‌الدوله که به بازارچه دوقلو مشهور بودند. از بازار کربلایی عباس علی کمرگچی، بازارچه نایب‌السلطنه و … فقط نامی باقی مانده است.

در خیابان ناصرخسرو، نزدیک مجموعه اصلی بازار نیز بازاچه‌ها و تیمچه‌هایی وجود داشت که امروزه بقایای برخی از آنها مانند بازارچه مروی از دوره فتحعلی‌شاه و تیمچه صدر اعظم باقی است.

رشد و گسترش و پیشرفت سریع تهران معماری سنتی بازار را دچار آشفتگی بسیار کرد. به طوری که بخش‌های زیادی از بازار نوسازی و یا بازسازی شد و تناسب موجود میان بخش‌های مختلف آن از میان رفت.

بخش‌های قدیمی و جالب توجه بازار عبارتند از: سردر بازار، در سمت سبزه‌میدان، بازار امیر، چهار سوق بزرگ، تیمچه‌های حاجب‌الدوله، علاءالدوله، قیصریه و مهدیه و همچنین بخش‌هایی از بازار که در ارتباط به مسجد امام، مسجد جامع و بناهای تاریخی دیگر قرار دارد.

بنای اولیه سبزه‌میدان در سمت شمالی مجموعه بازار مربوط به اوایل دوره صفویه است اما در دوره قاجاریه و سال ۱۲۶۸ قمری به دستور امیرکبیر، حاج‌علی خان مقدم مراغه‌ای (حاجب‌الدوله) تغییرات عمده‌ای در وضع سبزه‌میدان داد.

این میدان در دوره‌های مختلف یکی از مراکز مهم مذهبی، اجتماعی و سیاسی تهران بو دو در آن انواع مراسم مذهبی و سیاسی اجرا می‌شد.

در ضلع جنوبی سبزه‌میدان، سردر زیبایی وجود دارد که به راسته‌های مختلف بازار راه می‌یابد. این سردر از دهانه‌های اطراف که به مغازه‌ها اختصاص دارد، وسیع‌تر و پرکارتر است.

بخش‌های قدیم بازار تهران با پوشش طاق و گنبد مسقف شده و روشنایی آنها از روزنه‌های تعبیه شده در گنبدهای آجری آن تأمین می‌شود. اما بخش‌های صدمه‌دیده یا جدید بازار با مصالح جدید و موقتی پوشش یافته و فاقد معماری در خور توجهی است.

چهار سوق بزرگ که در بازاری به همین نام قرار گرفته فضای هشت ضلعی است که با گنبد مدور نسبتاً کوتاهی پوشش شده و سطح داخل آن دارای گچ‌کاری است. این بنا در سال ۱۲۲۲ قمری ساخته شده است.

بازار و سرای امیر از دیگر بخش‌های جالب توجه مجموعه است که در حدود سال‌های ۶۸-۱۲۶۷ قمری از اموال میرزا تقی‌خان امیرکبیر، توسط شیخ عبدالحسین (شیخ‌العراقین) به همراه مسجد و مدرسه‌ای معروف به شیخ عبدالحسین ساخته شده و عواید آن وقف مسجد و مدرسه شده است.

تیمچه حاجب‌الدوله در کنار مسجد امام قرار دارد و از باارزش‌ترین بناهای بازار است که در دوره ناصرالدین‌شاه توسط حاج‌علی خان حاجب‌الدوله ساخته شده است. در دوره اخیر در فضای داخلی این بنا، مجموعه تجاری جدیدی ساخته‌اند که اصالت و صورت قدیم بنا را دگرگون کرده است. از بناهای دیگر بازار، تیمچه مهدیه در ابتدای بازار امیر (کفاشان) است که دارای پوشش عظیم ضربی و یزدی‌بندی عالی است.

بازار تهران بازاری است قدیمی واقع در مرکز شهر و در منطقه ۱۲ شهرداری تهران.

میدان پانزده خرداد در بیرون از محدوده بازار و سبزه‌میدان در محدوده بازار قرار گرفته است. از گذرهای اصلی درون بازار می‌توان از گذر لوطی‌صالح نام برد.

بازار بزرگ، بازار امیر، بازار عباس‌آباد، بازار زرگرها، بازار کفاش‌ها، حمام چال، مزینی، بازار زید، پاچنار، فراش‌باشی (نظام)، کبابی‌ها، باقرپور، بازار نجارها، حضرتی، نوروزخان، بازار مسجد جامع، بازار بین‌الحرمین، چهارسوق، خیاط‌ها، احمدی (حاجی ابوالفضل)، غریبان، منوچهرخانی.

منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای سنت استپانوس – آذربایجان‌غربی

کلیسای سنت استپانوس در نزدیکی رود ارس در آذربایجان غربی قرار دارد

این کلیسا در 26 کیلومتری غرب جلفا در محلی به نام قریه قزل وانگ (صومعه قرمز) در نردیکترین روستای دره شام از دهستان ارس در کنار بخش پلدشت شهرستان ماکو واقع شده است.

یکی از زیباترین و مشهورترین کلیساهای ارمنیان در جهانٰ کلیسای استپانوس مقدس با ویژگی‌های معماری و تزیینی بسیار است.

استپانوس مقدس یکی از 7 نفر نیک تاماتی است که مراسم تحلیف او به وسیله حواریون حضرت عیسی مسیح انجام گرفت و از مبلغان مسیحیت شد.

یهودیان اورشلیم به او تهمت زدند که  سخنانی برخلاف شریعت یهود گفته، استپانوس را دستگیر و در روز 26دسامبر سال 36 میلادی سنگسار کردند.

کلیسای استپانوس در دژی استوار واقع شده. ارمنیان به مجموعه بناهایی که در این گونه دژها بنا می‌کردند وانک می‌گویند.

تاریخ بنای کلیسای استپانوس دقیقاً مشخص نیست. کهن‌ترین سندی که از وجود وانک(دیر) در این منطقه آگاهی می‌دهد مربوط به سال 649 میلادی است.

کلیه دیوارهای خارجی، بام، ساق گنبد، گنبد، ستون‌ها و برج‌ناقوس کلیسا را با سنگ‌های سفید و صورتی تراشیده شده ساخته‌اند.

گنبد عظیم 16 ضلعی مرتفع کلیسا را روی 4 ستون سنگی قطور که با سنگ‌های تراشیده ساخته شده است، استوار کرده‌اند.

سراسر لبه ساق گنبد لوزی‌هایی ترسیم شده. این لوزی‌ها با طرح‌های اسلیمی و هندسی تزیین گردیده‌اند.

کلیه بخش‌های داخلی کلیسا، اطراف پنجره‌ها، ساق گنبد، دیوارها و ستون‌ها با گل و بته و پرندگان نقاشی و تزیین شده‌اند.

در برخی نقاط این تزیینات و نقاشی‌ها محو و خراب شده‌اند و در انتهای هر یک از زوایای شیب‌دار دامنه گنبد کلیسا به جای ناودان مجسمه کله قوچ، گوزن، ابلیس،‌ گاو و بز قرار دارد.

سرتاسر دیوارهای خارجی کلیسا پوشیده از حجاری‌ها، طاق‌نماها، نیم ستون‌ها و مقرنس‌‌کاری‌های بسیار زیباست که مجموعه را به صورت یکی از شاهکارهای بسیار نفیس معماری ایران زمین درآورده است.

سه کلیسا در حریم کلیسای استپانوس در منطقه دره شام وجود دارد، روستاهای دره شام تا دوره صفویه فعال بودند و ارمنیان در این روستاها کشاورزی و دامپروری می‌کردند.

پس از کوچ ارمنیان به داخل فلات ایران به وسیله شاه عباس صفوی روستاهای دره شام خالی از سکنه شد.

سه کلیسای روستاهای دره شام عبارتند از:

  • کلیسای مریم مقدس که در سال 1518 میلادی ساخته شده است
  • کلیسای گودرک مقدس در پشت ارتفاعات کلیسای استپانوس قرار دارد
  • کلیسای چوپان که محل عبادت چوپانان روستاهای ارمنی‌نشین دره شام بود و اطراف آن تعداد بسیاری سنگ قبر وجود دارد

کلیسای سنت استپانوس در سال 2008 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای تاتووس مقدس – آذربایجان‌غربی

 قره کلیسا از بناهای مذهبی متعلق به ارامنه است که در جنوب ماکو و 20 کیلومتری شمال شرقی چالدران در کنار روستایی به همین نام قرار دارد.در جنوب شهر ماکو در 15 کیلومتری شمال شرقی سیه‌چشمه و 7 کیلومتری شمال راه سیه‌چشمه به قره ضیاءالدین کلیسای تاتووس قرار دارد

به سبب دفن تاتووس یکی از حواریون حضرت عیسی مسیح در این کلیسا، کلیسای تاتووس نزد ارمنیان بسیار مقدس و محترم است.

کلیسای تاتووس یکی از معتبرترین و پر نقش و نگارترین کلیساهای ارمنیان در ایران است که شهرت جهانی دارد. سراسر دیوارهای جنوبی و شمالی و همچنین برج ناقوس کلیسا دارای حجاری‌های منحصر به فرد است، ظرافت، تناسب، زیبایی، و نمادهای به کاربرده شده در نقش برجسته‌های این کلیسا، در نوع خود در جهان مسیحیت بی‌نظیر است.

حجاران هنرمندی که با توشه‌ای سرشار از هنر،‌ تجربه و مهارت، نقش‌برجسته‌های این اثر مذهبی و هنری را به وجود آورده‌اند، دارای چنان ذوق و قریحه بودند که توانستند چنین نقش برجسته‌هایی از خود به یادگار بگذارند و آن را در شمار گنجینه هنر حجاری ایران زمین درآورند و زایران کلیسا را به تحسین وا دارند.

هر سال در فصل تابستان در ماه ژوئیه ارمنیان ایران و برخی از سفیران مسیحی کشورهای خارجی در ایران به زیارت کلیسای تاتووس می‌آیند و در مراسم خاص مذهبی شرکت می‌کنند. در سال 1386 روز 30 تیرماه برابر با 21 ژوئیه روز زیارت کلیسای تاتووس نامگذاری شد.

کلیسای تاتووس در سده هفتم میلادی ساخته شده است. قسمت شرقی کلیسا که با سنگ سیاه ساخته شده بخش کهن کلیسا است.

دولت قاجار خصوصاً عباس میرزا نایب السلطنه در نظر داشتند که محل مرجع تقلید ارمنیان جهان که در اجمیادزین (نزدیک ایروان) بود به کلیسای تاتووس منتقل و این مرکز را از زیر نفوذ روسیه تزاری و دولت عثمانی خارج سازند تصمیم گرفته شد که با افزودن مجموعه بنایی به کلیسای کهن، کلیسای تاتووس را وسعت داده و آن را شبیه کلیسای اجمیادزین سازند.

با حمایت مادی و معنوی عباس میرزا، معماران و حجاران به تلاش پرداختند و در ادامه کلیسای کهن در ضلع غربی آن تالاری دیگر که مکمل کلیسای کهن بود ساختند. بنای جدیدالاحداث بزرگتر از بنای کهن کلیسا ولی با همان سبک ساخته شد. دیوارهای خارجی بنای جدید با نقش و نگارهای برجسته؛ روحانیون، قدیسان دین مسیح و گل و بته تزیین شده است.

مورخان و پژوهشگران به سبب اینکه قسمت خاوری این کلیسا با سنگ سیاه ساخته سده، به آن قرا کلیسا یعنی کلیسای سیاه می‌گویند.

تاریخ دقیق بنار کلیسای تاتووس مقدس معلوم نیست؛ پس از کشته شده تاتووس او را در این مکان دفن کردند. به احتمال زیاد این کلیسا در سده ششم میلادی ساخته شده است.

در طول تاریخ، بارها دچار زلزله، غارت و انهدام شده است. حمله چنگیز مغول و جانشینانش، یورش تیمورلنگ و اعقاب او، حمله سپاهیان عثمانی و جنگ های داخلی در آذربایجان همیشه مانعی برای مرمت کلیسای تاتووس بوده است.

در سال 1230 میلادی هنگام حمله چنگیز، قسمت بزرگی از این کلیسا ویران شد. یک بار نیز در زلزله‌ای که در سال 1319 میلادی روی داد، ویران شد.

کلیسای تاتووس یا قره کلیسا دارای ویژگی خاص معماری ارمنی بوده و از نظر حجم و تکنیک یکی از باارزش‌ترین آثار تاریخی کشور محسوب می‌شود.

این بنا از اشتهار جهانی برخوردار بوده و بسیاری از ارامنه داخل و خارج کشور برای انجام مراسم مذهبی به این کلیسا می‌آیند.

تادئوس یا طاطائوس (طاطاوس) یکی از حواریون مسیح است که در سال 40 میلادی به ارمنستان آمد و به تبلیغ مسیحیت پرداخت.

گروه زیادی به آیین مسیح روی آوردند که از آن جمله ساناتروک پادشاه ارمنستان و دخترش ساندخت بود.

ولی سلطان کمی بعد پشیمان شد و به مخالفت با آیین جدید پرداخت و دستور داد تا تادئوس، ساندخت (دخترش) و گروهی دیگر که به مسیحیت گرویده بودند را به قتل برسانند.

در سال 302 میلادی، زمان پادشاهی تیرداد از پادشاهان ارمنستان، مسیحیت در این کشور دین رسمی و همگانی شد. مسیحیان ارمنی که خاطره شهادت تادئوس و ساندخت را نسل به نسل حفظ کرده بودند در محل فرار آنان، کلیساهایی بنا کردند که قره کلیسا یکی از آنهاست.

بنا بر عقیده ارامنه کلیسای طاطائوس اولین کلیسایی است که به دستور مبشرین و حواریون مسیح در دنیا ساخته شده است و چون از نظر مذهبی، شهادت را بزرگترین سعادت برای بشر می‌دانند، هر سال در روزهای آخر تیرماه و هفته اول مرداد ماه که مصادف با قتل تادی مقدس و پیروان مسیحی او است در قره کلیسا مراسم خاصی بر پا می‌کنند.

در 2 کیلومتری شمال غرب کلیسا، بر بلندایی، نمازخانه‌ای وجود دارد که طبق گفته‌ها محل شهادت ساندوخت است.

کلیسای طاطائوس مقدس به شماره 405 به تاریخ 11/11/1334 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سازمان میراث فرهنگی کشور در سال 1383 اسناد و مدارک کلیساهای: طاطائوس مقدس، استپانوس مقدس و 3 کلیسای مریم مقدس، گوداک مقدس و چوپان واقع در حریم  کلیسای استپانوس و کلیسای مریم مقدس یا دزور دزور را شامل؛ تاریخچه کلیساها، عکس‌های قدیم و جدید آنها، طرح‌های مدیریتی تنظیم شده توسط استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، طرح‌های ساماندهی، مرمتی، امکانات گردشگری و… را برای ثبت در فهرست میراث جهانی به سازمان یونسکو ارسال کرد.

در سال 1384 به خاطر وجود نواقص در پرونده کلیسای تاتووس، ثبت این کلیسا در فهرست میراث جهانی پذیرفته نشد.

با رفع کاستی‌ها، در سال 1385، مجدداً پرونده کلیساها مورد بررسی سازمان یونسکو قرار گرفت اما به سبب وجود نقص فنی از سوی کمیته سازمان یونسکو رد شد.

پس از تکمیل پرونده در بهمن‌ماه 1385 و ارسال آن به سازمان یونسکو، پرونده کلیسای طاطائوس موفق به اخذ تاییدیه مرحله اول شد. کارشناسان و مشاوران سازمان یونسکو به ایران آمدند و از کلیسا بازدید کردند و نظریه کارشناسان ضمیمه پرونده شد.

سرانجام در تاریخ ۷ ژوئیه سال ۲۰۰۸، مجموعه قره کلیسا، شامل 3 کلیسای اصلی با نام‌های قره کلیسا یا سنت تادئوس، سنت استپانوس و دزور دزور در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای کانتور – قزوین

کلیسای کانتور ، کلیسای کوچکی است اما همانند دیگر کلیساها دارای طرحی چلیپایی بوده و محراب آن، رو به شرق است

کلیسای کانتور معروف به برج ناقوس مجموعه‌ای است که در زمان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم بدست روس‌‌ها در شهر قزوین ساخته شد.

در دوره مشروطه، محوطه‌ای به نام کانتور در اختیار روس‌های تزاری قرار داشت که دفاتر اداری خود را در آن مستقر کرده بودند. کلیسای کانتور در داخل این محوطه توسط شرکت راه‌سازی روس ها بنا شد.

ورودی کلیسا درضلع باختری آن قرار دارد و شامل فضای ورودی با سقف شیبدار و درب ورودی است. پس از ورودی، پیش فضای هال قرار دارد که بالای آن برج ناقوس کلیسا با ارتفاع حدود 11 متر به چشم می‌خورد.

هال، شامل نمازخانه و محراب قرار دارد و در دو طرف آن، دو فضای مستطیل شکل طراحی شده است. فضای محراب به شکل نیم دایره است و بر فراز آن گنبدی قرار گرفته است. فضای نمازخانه دارای گنبد و فضاهای جانبی آن دارای پوشش تخت است. در نمای خارجی این کلیسا، ستون‌های تزیینی زیبایی به چشم می‌خورد.

این کلیسا به دلیل پلان چند ضلعی نامنظم، نمای آجری قرمز به همراه آجر لعابدار و نوآوری در فرم های تزئینی هندسی معماری کاملا متفاوتی با سایر بناهای استان قزوین دارد.

در ورودی کلیسا پس از عبور از ایوان کوچکی که نیم متر از سطح زمین بالاتر است؛ با قوسی هلالی از جانب غرب باز شده و به سالن اصلی و دو اتاق کوچک در شمال و جنوب آن می‌پیوندد که هر کدام با پنجره‌های نعل اسبی به بیرون ارتباط دارند.

در محوطه این کلیسا دو مقبره قرار دارد که یکی متعلق به یک خلبان روسی است که بر اثر سقوط هواپیمایش در طول جنگ جهانی اول کشته شد و دیگری متعلق به یک مهندس راه‌سازی روسی می‌باشد.

منبع:همشهری

آشنایی با کلیسای ننه مریم – آذربایجان‌غربی

 کلیسای مریم مقدس در ارومیه واقع شده است و برخی از تاریخ شناسان این کلیسا را دومین کلیسای بزرگ جهان پس از کلیسای بیت‌لحم فلسطین می‌دانند

کلیسای ننه مریم نه نیمکت دارد و نه جایگاهی برای اعتراف و وعظ کشیش.

سرت را که خم می‌کنی تا از در کوتاه کلیسا داخل شوی، چشمت به تابلویی می‌افتد که در آن نوشته: نعلینت را از پا بیرون کن، مکانی که در آن ایستاده‌ای مقدس است.

داخل کلیسا اصلا به آنچه از کلیساهای دیگر در ذهن دارید شباهت ندارد. دالان‌هایی تودرتو که با سنگ و ملات درست شده‌اند و سقفی کوتاه.

در بخشی از آن محرابی بسیار ساده و در عین حال نفسگیر وجود دارد که در پشت آن دالانی آبی رنگ و تزیین شده با عکس عیسی مسیح قرار دارد و هنگام مراسم کشیش در آنجا می‌ایستد.

کلیسای ننه مریم با قالی‌های دست بافت مفروش شده و فقط یک نیمکت کوچک برای سالمندان در انتهای سالن قرار دارد.

محراب کلیسا اتاقکی گنبدی شکل و تو در تو است که فقط کشیش‌ها حق ورود به آن را دارند.

روی پله و طاقچه کوچک جلوی محراب تصویر مسیح در حالت‌های مختلف و به شیوه‌های متفاوت به چشم می‌خورد.

از نقاشی و کوبلن دوزی مسیح به صلیب کشیده شده گرفته، تا تابلوی منبتکاری حواریون مسیح و مسیح در آغوش مریم مقدس و شمع‌هایی که چهره متبسم مسیح بر آن نقش بسته است.

سمت راست محراب راهرویی است که زائران را به محل غسل تعمید و روشن کردن شمع‌ها هدایت می‌کند.

اتاقکی 12 متری و مزین به تابلوهای معقر و نقاشی و گلدوزی و کوبلن دوزی که مسیح را در هیات‌هایی مختلف به تصویر کشیده‌اند.

بر اساس روایت پژوهشگران مسیحی و آشوری این بنا که ساختمان فعلی‌اش متعلق به دوران ساسانی است.

قبلا این کلیسا، آتشکده زرتشتیان بوده. هنگام تولد مسیح، موبدان زرتشتی ساکن این معبد، ستاره‌ای درخشان را در حال حرکت به سوی شرق می‌بینند، آن را نشانه‌ای از تولد منجی وعده داده شده می‌یابند و به طرف اورشلیم روانه می‌شوند.

این موبدها پس از بازگشت به ارومیه، آتشکده را مبدل به کلیسا کرده و در آنجا دین مسیح را بشارت می‌دهند.

کلیسای ننه مریم در طی قرون مختلف مورد مرمت قرار گرفته که معروف‌ترین مرمت آن از سوی یک شاهزاده چینی به نام ” بافری” انجام شده است.

بر اساس متون تاریخی شاهزاده بافری در سال 642 میلادی برای ملاقات با اسقف اعظم نینوا به بین‌النهرین می‌آید و از آنجا به ارومیه رفته و مدتی در این کلیسا مقیم می‌شود و آن را مرمت می‌کند.

کلیسای ننه مریم صحن نسبتا بزرگی دارد که از سال 1342 شمسی برجی جدید نیز به عنوان سالن برگزاری مراسم رسمی به آن اضافه شده است.

این کلیسا بیشتر به عنوان محلی برای دعا و نیایش و یک بنای تاریخی حفظ شده است.

کلیسای ننه مریم، کلیسای شرق آشور هم نامیده می‌شود و از قدیمی‌ترین کلیساهای ایران و جهان به شمار می‌آید.

آشنایی با موزه ارتباطات – تهران

نخستین موزه پستی و تلگرافی با الگوبرداری از موزه‌های تخصصی اروپایی در سال ۱۳۱۱ تأسیس شد.

موزه ارتباطات (پست و مخابرات) در بهمن ماه سال ۶۹ با هدف سیر تحول ارتباطات در کشور و ارایه تاریخ پست و مخابرات به نام موزه پست شروع به کار کرد.

این موزه در یکی از قدیمی‌ترین و شکیل‌ترین عمارت‌های دولتی تأسیس شده که از دو طبقه بنا متشکل از سالن‌ها و غرفه‌های متعدد تشکیل شده است.

موزه ارتباطات مکانی مناسبی جهت بازدید مشتاقان از آثار تاریخی و کهن است. در این موزه آثار متعددی از پیشینه ارتباطات و فنآوری اطلاعات در کشور ارایه شده است که نشان دهنده روند تکاملی موضوع در بستر تاریخ است.

در این موزه مجموعه‌ای از فعالیت‌های سایر کشورها در خصوص توسعه مخابرات و پست نیز گردآوری شده که موجب توجه علاقه‌مندان به این آثار است.

در موزه ارتباطات کلیه اشیاء، آلات و ادوات پستی و تلگرافی به مانند سایر کشورهای متمدن دنیا جمع آوری و نگهداری می‌شود. محل این موزه قسمتی از ساختمان وزارتخانه پست و تلگراف (تلگرافخانه) واقع در ضلع جنوبی میدان توپخانه سابق مقابل عمارت شهرداری بود.

این موزه تا قبل از تخریب بنا در سال ۱۳۴۹ دایر و فعال بوده و اگر چه عمومیت نداشت، فعالیتی همچون موزه پست و مخابرات امروزی را نیز در بر نمی‌گرفته است.

بعد از تخریب بنای وزارتی وسایل موزه به بال غربی عمارت اداره پست منطقه باغ ملی منتقل و در تاریخ ۱۰/۱۱/۱۳۶۹ موزه پست افتتاح شد.

بنای اصلی موزه پست و مخابرات یعنی اداره پست و گمرک بین سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۳ با هزینه پانصد هزار تومان با سبک ملی ساخته شده و جزو ابنیه عظیم سبک رضاشاهی محسوب می‌شود.

منبع:همشهری