هیجان بر بام گلابدره

کابین‌های رنگی پشت سر هم قطار شده‌ و افراد نشسته در داخل آنها منتظر فرمان حرکت از سوی متصدی هستند.

همشهری آنلاین _ پروانه بهرام‌نژاد: مرد جوان نحوه سوار شدن و کنترل وسیله را به حاضران توضیح می‌دهد و کمربندهایشان را بررسی می‌کند و شیوه کار با ترمز دستی را هم متذکر می‌شود. همین که چراغ راهنما سبز می‌شود، کابین روی ریل باریک شروع به حرکت می‌کند و در دل مسیر پرفراز و نشیب روانه می‌شود. اینجا مجتمع تفریحی سورتمه تهران است که شما می‌توانید روزهای غیربارانی و غیربرفی به آنجا بروید و تفریح هیجان‌انگیز را تجربه کنید.

  • هیجان ۵ دقیقه‌ای

اگر در مسیر و هنگام گذر از پیچ‌ها نترسید می‌توانید از زیبایی‌های رشته‌کوه‌های اطراف از یک سو و در سمت دیگر پایتخت را در مسیر ۵، ۶ دقیقه‌ای از ارتفاعات نظاره کنید. مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران تأکید می‌کند: «۲۶ کابین داریم که به وسیله آنها از زمان تهیه بلیت تا گذر از مسیر تقریباً ۶ دقیقه‌ای را تجربه می‌کنید. این میان تنها به علت شرایط آب و هوایی و هنگام بارش باران و برف امکان استفاده از مجموعه مهیا نیست و بقیه روزها سورتمه دایر است. همچنین کودکان ۳تا ۷ ساله باید همراه پدر و مادر خود سوار کابین شوند و افراد بالای ۷ سال مجزا در کابین قرار می‌گیرند. علاوه بر این افراد دارای بیماری‌های قلبی، صرع، سرگیجه و ‌بانوان باردار مجاز به سوارشدن نیستند.»

  • عکاسی از مسیر هزار و ۲۰۰ متری

زمان خیلی سریع سپری می‌شود و با نزدیک شدن به انتهای مسیر باید ترمز بگیرید و کابین را کنترل شده در خط پایان متوقف کنید. اما این آخر ماجرا نیست و شما پس از پیاده شدن می‌توانید به قسمت عکاسی مراجعه کنید تا تصویری را که در مسیر از شما شکار شده است دریافت کنید. مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران می‌گوید: «سورتمه گلابدره با بیش از هزار و ۲۰۰‌متر طول مسیر یکی از طولانی‌ترین مسیرهای سورتمه‌سواری کشور و عکسبرداری در مسیر از ویژگی‌های مهم اینجاست، به همین دلیل پس از پایان سورتمه‌سواری می‌توانید برای انتخاب و چاپ عکس‌تان به اتاق مربوطه بروید.»

  • فاصله ایمن را رعایت کنید

کابین نفر اول ۲۵‌متر پیش می‌رود و اندکی بعد فرد نشسته بر کابین دوم اجازه حرکت پیدا می‌کند. پشت سر هر کابین نوشته شده: «فاصله ایمن ۲۵‌متر را رعایت فرمایید.» «حسین آشوری» مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران در بوستان گلابدره درباره عملکرد دستگاه این‌طور توضیح می‌دهد: «در مسیر باید اهرم را به سمت جلو نگه دارید. سعی کنید خیلی ترمز نکنید و هرجا که لازم شد، آن را به سمت خودتان بکشید تا بتوانید سرعت‌تان را کنترل‌ کنید.» سورتمه آرام آرام حرکت می‌کند و بعد از گذر از سربالایی ناگهان با قرارگرفتن در سراشیبی، سرعت کابین، زیاد و در پیچ و خم‌ دامنه ‌کوه هدایت می‌شود.

  • حرکت با سرعت مطمئن

عمکلرد کابین‌های سورتمه طوری است که متناسب با وزن هر فرد سرعت آن تغییر می‌کند ولی به گفته مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران حداقل سرعت حرکت کابین۴۰ کیلومتر است. او می‌گوید: «هر کابین به وسیله‌ کابل بالای کوه می‌رود و سرعت حرکت آن نسبت به جاذبه و وزن سرنشین متغیر است و متصدیان در ابتدا و انتهای مسیر همه نکات و حتی چگونگی پیاده شدن را توضیح می‌دهند. همچنین هر روز همه کابین‌ها ضدعفونی می‌شود تا سلامت شهروندان به خطر نیفتد. علاوه بر اینها تا موقعی که اپراتور کنارتان قرار دارد، باید ماسک بزنند اما در مسیر می‌توانید ماسک خود را بردارید.»

 

  • چطور برویم؟

اگر می‌خواهید با وسیله نقلیه عمومی به سورتمه تهران بروید، ‌می‌توانید خود را به ایستگاه مترو تجریش در خط یک برسانید و از آنجا با تاکسی‌های آبک و باغ شاطر به این مجموعه بروید. دسترسی با خودرو شخصی هم از خیابان‌ دربند، انتهای خیابان اسداللهی و همچنین خیابان شهید گلابدره‌ای امکانپذیر است.

  • تماشای ۶ بعدی در سینما پرواز

مجموعه تفریحی سورتمه تهران امکانات و بخش‌های مختلفی دارد که حضور در آنجا مصداق یک تیر و چند نشان است و شما می‌توانید متناسب با علاقه‌تان تفریح کنید. یکی از این امکانات سینما ۶ بعدی است که «حسین آشوری» مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران درباره‌اش این‌طور می‌گوید: «همزمان ۵ نفر می‌توانند در این سینما حضور داشته باشند که حداکثر وزن افراد باید ۱۰۰‌کیلوگرم و سنشان بالای ۷ سال باشد. سینمای ۶ بعدی با اکران فیلم‌های جدید و با هیجان به کمک عناصر آب، باد، خاک و طوفان و عینک‌های مخصوص، لحظات خاصی را برای شما ایجاد می‌کند.» بهای بلیت سینما ۳۳ هزار تومان است اما اگر آن را همزمان با بلیت سایر امکانات سورتمه را تهیه کنید، از تخفیف‌ برخوردار می‌شوید.

  • لذت ماشین‌ کوبنده و بازی‌های الکترونیک

ماشین برقی همیشه از جمله سرگرمی‌های پرطرفدار است. در سورتمه تهران هم بخش ویژه برای ماشین کوبنده در نظر گرفته شده‌است. به گفته آشوری در این بخش افراد ۳ تا ۶ ساله باید همراه والدین سوار شوند. این میان افراد دارای معلولیت از ناحیه پا نمی‌توانند از امکانات این بخش استفاده کنند. او می‌افزاید: «ماشین کوبنده سورتمه تهران با سرعت بالا امکان سبقت گرفتن و دور در جا زدن را دارد و به دلیل داشتن کمربند ایمنی استفاده از آن خطری برای افراد ندارد. این بخش هر روز باز است و شما با حضور در آن و تهیه بلیت می‌توانید ماشین‌سواری را تجربه ‌کنید.»همچنین سالن سرپوشیده بازی‌های الکترونیک هم در ضلع شمال غربی مجموعه قرار دارد و داخل آن اجرای ایرهاکی، فوتبال دستی و… امکانپذیر است.

  • ۷ دقیقه ترسناک

«سافاری پارک وحشت» بخش خوف‌انگیز این مجتمع تفریحی است که با حضور در آن می‌توانید هیجان و هراس را تجربه کنید. مدیر فنی مجموعه گردشگری سورتمه تهران دراین‌باره می‌گوید: «مدت زمان حضور افراد داخل سافاری۷ دقیقه است و سگ، خرس، عنکبوت و زامبی‌ها قدم به قدم به شما، حمله و در قبرستان انواع جنازه و ارواح احاطه‌تان می‌کنند. مواجهه با مردگان متحرک و دست‌های خونین و صورتکان بریده، ضربان قلب‌ را بالا می‌برد. حضور افراد کمتر از ۱۴ ساله و بالای ۵۰ ساله محدودیت دارد و داخل سافاری حضور بچه‌ها ممنوع است. افرادی که ترس از تاریکی دارند نمی‌توانند به سافاری راه پیدا کنند. پذیرش آنهایی که عارضه قلبی، کمردرد و دیسک کمر و گردن و ناراحتی‌های ستون فقرات دارند یا به تازگی عمل جراحی کرده‌اند امکانپذیر نیست.»

  • روزهای فعالیت مجموعه:

شنبه تا چهارشنبه ‌ـ ساعت: ۱۴:۳۰ تا ۲۰
پنجشنبه، جمعه و روزهای تعطیل ‌ـ ساعت: ۱۰:۳۰ تا ۲۰:۳۰
نشانی: تجریش، خیابان دربند، انتهای خیابان اسداللهی، بوستان گلابدره
شماره تماس: ۲۴۵۵۷
بهای بلیت: ۳۳ هزار تومان
پارکینگ: دارد

منبع:همشهری

«فیتور ۲۲» هوشمند می‌شود

به‌گزارش میراث‌آریا، این فناوری است که قبلاً با موفقیت در نمایشگاه FITUR ۲۰۲۱ آزمایش شده است و امسال برای افزایش امنیت، بهبود کارایی و ارائه یک تجربه بهینه برای همه شرکت‌کنندگان فیتور، مجددا اجرا می‌شود.

Wizzie و NTT، همراه با IFEMA MADRID (موسسه نمایشگاه‌های مادرید)، راه‌حلی را در زمینه کلان‌داده‌ها و هوش مصنوعی برای استخراج داده‌های ارزشمند در مورد رفتار بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد. این داده‌ها بر اساس دوربین‌های شمارش نفرات و دستگاه‌های اندازه‌گیری متصل به سیستم‌های بی‌سیم Wi-Fi Cisco هستند که تمام محل نمایشگاه به آن‌ها مجهز شده است و به منظور حفظ حریم خصوصی اراد، داده‌ها را به صورت ناشناس و بی‌نام در مورد موقعیت و رفتار بازدیدکنندگان جمع‌آوری می‌کند.

این فناوری تجزیه و تحلیل داده‌ها در IFEMA MADRID در زمان برگزاری این نمایشگاه فیتور از ۱۹ تا ۲۳ ژانویه ۲۰۲۲ اجرا می‌شود و از شبکه پیشرفته Wi-Fi ۶ مستقر شده با فناوری Cisco بهره می‌برد.

از طریق اطلاعاتی که پلتفرم داده Wizzie از حسگرهای اینترنت اشیا (IoT) جمع‌آوری می‌کند، IFEMA داده‌هایی را در مورد شرکت‌کنندگان از قبیل: موقعیت، حرکات، مدت زمان ماندن در یک منطقه مشخص، تعداد بازدیدکنندگان، ورودی‌ها و خروجی‌ها و غیره به دست می‌آورد. نمایشگرهای ردیابی، حرکت و تمرکز افراد در مناطق مختلف نمایشگاه را با استفاده از «نقشه‌های حرارتی پویا» به صورت زنده نشان می‌دهند. بنابراین، تجزیه و تحلیل داده‌ها در سایت IFEMA MADRID در طول نمایشگاه فیتور، امکان تشخیص مستقیم مناطق شلوغ یا پرترافیک را فراهم می‌کند تا توزیع خدمات به شکل بهتری برای بازدیدکنندگان در طول نمایشگاه تجاری فراهم شود.

نوآوری برای بهبود تعامل با فضای نمایشگاه

حوزه‌های کلان‌داده (Big Data) و یادگیری ماشینی (Machine Learning) برای برگزارکنندگان، نمایشگاه‌های تجاری، غرفه‌داران و شرکت‌کنندگان، تجربه متفاوتی را نسبت به سال‌های قبل رقم خواهند زد. استفاده از این فناوری به سازمان‌دهندگان کمک می‌کند تا به‌شیوه کارآمدتری عمل کنند و فراتر از مسائل امنیتی، رضایت بیشتری از شرکت‌کنندگان به دست آورند.

برای بازدیدکنندگانی که می‌خواهند از شبکه وای‌فای مهمان IFEMA MADRID استفاده کنند، فناوری Wizzie و NTT می‌توانند پروفایل‌های دقیق و جزئی تهیه کنند. داده‌های به‌دست‌آمده از این پرفایل‌سازی‌ها برای درک سلیقه‌ها و گرایش‌های بازدیدکنندگان و به‌منظور ارائه اطلاعات شخصی‌سازی‌شده به آن‌ها آسان‌تر می‌شود.

داده‌ها که با هم و در زمینه مناسب تجزیه و تحلیل می‌شوند، کمک شایانی به درک رفتار بازدیدکنندگان می‌کند تا بتوان در آینده تجربه آن‌ها از نمایشگاه و اطمینان از محبوبیت و رضایت از نمایشگاه‌های تجاری مانند فیتور را بهبود بخشید.

Wizzie پست‌های رسانه‌های اجتماعی کاربران را به صورت زنده و با استفاده از هشتگ‌های تعریف‌شده در طول یک کمپین نشان می‌دهد. به این ترتیب، برگزارکنندگان می‌توانند رضایت کاربرانی را که در یک نمایشگاه حضور می‌یابند را با توجه به نظرات و بازخوردهای آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی ارزیابی کنند.

تحلیل هوشمند برای ایجاد فضاهای کارآمدتر

با تبدیل پلان‌های نمایشگاه IFEMA به نقشه‌های دیجیتال، می‌توان از داده‌های جمع‌آوری‌شده برای بهینه‌سازی طراحی رویدادها و بهبود چیدمان غرفه‌ها در آینده استفاده کرد.

داده‌های حضور و موقعیت مکانی بازدیدکنندگان اطلاعات دقیقی در مورد مکان عبور بازدیدکنندگان، محل ایستادن آن‌ها، مسیرهای محبوب و غیره ارائه می‌دهد. همچنین می‌توان از طریق ابزارهای گزارش‌دهی مبتنی بر موقعیت مکانی Wizzie، تشکیل صف، شلوغی‌های احتمالی و ازدحام جمعیت را کنترل کرد.

همچنین، پیش‌بینی مبتنی بر تحلیل فضای هوشمند به کاهش مداخلات کارکنان و بهبود نرخ حضور در رویدادهای مختلف کمک خواهد کرد.

ایمنی بیشتر در کنار فناوری

سیستم پلتفرم داده Wizzie قادر به بررسی چندین ترابایت داده در مورد حرکت بازدیدکنندگان، دمای یک فضا یا سطوح گاز CO۲ موجود در یک مکان مشخص است. سطح بالای CO۲ نشان‌دهنده تراکم بیش از حد افراد در هر متر مربع است که حفظ فاصله ایمن را دشوار می‌کند و شانس انتشار COVID را افزایش می‌دهد. از این رو است که می‌تواند هشدارهایی را برای پیش‌بینی و امکان تصمیم‌گیری موثرتر صادر کند.

راه‌حل فاصله اجتماعی پلتفرم داده (WDP) تراکم افراد در هر متر مربع و فاصله اجتماعی بین آن‌ها را فراهم می‌کند. این سیستم هر پانزده دقیقه یکبار داده‌ها را بررسی می‌کند و در صورتی که تراکم نزدیک یا بالاتر از حد تعیین‌شده باشد، زنگ هشدار می‌زند. در چنین مواقعی، امکان اعزام پرسنل امنیتی به آن منطقه خاص برای متفرق کردن مردم یا مدیریت صف‌ها وجود دارد تا از خطرات احتمالی جلوگیری کند.

به گفته ادواردو لوپز-پوئرتا، ​​مدیر کل IFEMA MADRID، تصمیم به استفاده از سیستمWizzie Analytics و NTT برای نمایشگاه فیتور۲۲ نشان‌دهنده تعهد به تقویت اقدامات بهداشتی برای مقابله با کووید ۱۹، با تکیه بر یک راه‌حل فناوری‌محور و نوآورانه است.

FITUR ۲۰۲۲ که از ۱۹ تا ۲۳ ژانویه ۲۰۲۲ (برابر با ۲۹ دی تا ۳ بهمن ۱۴۰۰) در هشت غرفه با مساحت کل ۶۵ هزار و ۷۰۰ متر مربع برگزار می‌شود، که امکان شرکت حدود هفت هزار شرکت‌کننده از ۱۰۷ کشور را فراهم می‌کند. برای اطمینان از حفظ ایمنی و رعایت اصول بهداشتی در حین برگزاری نمایشگاه، IFEMA MADRID پروتکل‌های بهداشتی را تقویت می‌کند و تمام اقدامات لازم را برای اطمینان از برگزاری نمایشگاه در یک محیط امن و بهداشتی انجام می‌دهد. علاوه بر این، سیستم‌ها و پیشرفت‌های تکنولوژیکی مختلفی برای کمک به حفظ بالاترین سطوح امنیت در طول FITUR، مانند سیستم Wizzie Analytics و NTT پیاده‌سازی شده‌اند.

منبع:میراث آریا

سابقه هنر آینه‌کاری در فارس

علاوه بر این ریشه‌های اقتصادی آینه‌کاری را نباید فراموش کرد. در سده ۱۰هجری قمری آینه از اروپا به‌ویژه از ونیز به ایران وارد می‌شد و بخشی از این آینه‌ها هنگام جابه‌جایی درراه می‌شکست. هنرمندان ایرانی برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافتند و از آن‌ها برای آینه‌کاری استفاده کردند و آینه‌کاری ظاهراً با کاربرد آن‌ها آغاز شد.

آینه‌کاری در آغاز با نصب جام‌های یکپارچه آینه بر بدنه بنا شروع شد، نه‌تنها درون بنا بلکه دیوارهای ستون‌دار عصر صفوی نیز با آینه‌های بزرگ تزیین شد.

در دوره‌های زند و قاجار، این صنعت را در قاب پنجره‌ها، دیوارها، سقف‌ها و ستون‌ها در آلاچیق‌ها و خانه‌های خصوصی، چای‌خانه‌ها و همچنین بناهای سلطنتی و زیارتگاه‌ها اعمال می‌کردند، مجموعه حرم زیارتی شاه‌چراغ در شیراز، دارای کاربرد گسترده‌ای از آینه‌کاری است، همچنین به‌عنوان در طراحی نمای خارجی و در آستانه نیمه گنبدی که ورودی تالارها، حیاط‌ها، باغ‌ها و استخرهای منعکس‌کننده را نشان می‌دهد، به نظر می‌رسد که از این هنر کمال استفاده را برده‌اند.

ایرانیان از دیرباز به آب به‌عنوان نمادی از روشنایی و پاکیزگی می‌نگریسته‌اند و ساخت حوض و آب‌نما در بناها و ساختمان‌ها نیز بر همین باور بوده است.

به‌کار بردن قطعات آینه برای آرایش بناها و ساختمان‌ها در دوره‌های جدیدتر که آینه را نمادی از نور و روشنایی داشته و در هر خانه نو به همراه هر تازه‌عروس آینه‌ای با شمع‌دان و قرآن می‌نهاده‌اند با این باورها بی‌ارتباط نبوده است.

استفاده از قطعات آینه در بناها و هنر آینه‌کاری ریشه اقتصادی نیز داشته است بدین گونه که از سده ۱۰ هجری قمری آینه به‌صورت یکی از اقلام وارداتی از اروپا و به‌ویژه از ونیز به ایران آورده می‌شده که برخی از این آینه‌ها به هنگام جابه‌جایی درراه می‌شکست و هنرمندان ایرانی باشم اقتصادی و ذوق هنری برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافته و از آن‌ها برای آینه‌کاری استفاده کردند و آینه‌کاری ظاهراً با کاربرد آن‌ها آغازشده است.

هنر آینه‌کاری که از هنرهای وابسته به معماری است در استان فارس بیشتر در اماکن مذهبی و متبرکه که برای زیباسازی نمای داخلی بنا به کار می‌رود.

عمده‌ترین روش‌های آینه‌کاری شامل طرح گره که از ترکیب قطعات هندسی آینه برکنار یکدیگر و گسترش آن بر طبق اصول خاص گره پدید می‌آید، طرح گردان اسلیمی و ختایی که برش این‌گونه طرح‌ها به دلیل قوس‌ها و پیچ‌های اسلیمی و گل‌وبوته مهارت خاصی را می‌طلبد و مقرنس آینه‌کاری شده هستند.

هنر آینه‌کاری در شهرهای شیراز، اصفهان، مشهد، تهران و قم رایج است اما هنر آینه‌کاری شیراز به دلیل برخورداری از کیفیت و مرغوبیت بالا شهرت خاصی دارد.

استاد محمد ظریف صناعی از اساتید به نام این هنر شیراز است که یادگارهای هنری او در بقعه سید علاءالدین حسین (ع) و سید تاج‌الدین غریب (ع) در شیراز، امامزاده پیرمراد استهبان، امامزاده سید ابوالقاسم داراب، گنبد سبز و نظرگاه ابوالفضل (ع) لار و حسینیه ابوالفضل (ع) گراش به‌جامانده است.

منحصربه‌فردترین آینه‌کاری‌ها در شیراز را می‌توان در بارگاه مقدس حضرت احمد بن موسی (ع)، نارنجستان قوام، خانه زینت الملک قوامی، خانه نصیرالملک قوامی نام برد.

منبع:میراث آریا

میامی ایران، دیار کاروانسراها و دشت‌های پرگل

میامی آمریکا که معروف به شهر جادو است، در سواحل اقیانوس اطلس قرار دارد و از شهرهای زیبا و برتر دنیا همراه با آب و هوای استوایی است که گردشگران زیادی را هرساله به خود جذب می‌کند.

اما میامی استان سمنان از بسیاری جهات حائز اهمیت است، پیشینه تاریخی، برخورداری از بیش از ۱۰ کاروانسرا، دشت‌های پرگل، مناطق نمونه گردشگری و کلوت‌ها و… میامی استان سمنان را از جمیع جهات قابل توجه کرده است. این شهرستان مجموعه‌ای از جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی را دل خود جای داده است و با معرفی و جذب سرمایه‌گذار، می‌توان میامی را به مقصدی جذاب برای گردشگران تبدیل کرد.

پیشینه تاریخی

بر اساس اسناد موجود، قدمت شهر میامی بیش از یک هزار سال است و قبایل مختلفی در این شهرستان زندگی کرده‌اند.

ویژگی‌های جغرافیایی

شهرستان میامی، شرقی‌ترین شهرستان استان سمنان در مسیر تهران به مشهد است. این شهرستان از شمال به استان‌های گلستان و خراسان شمالی، از شرق به استان خراسان رضوی و از غرب به شهرستان شاهرود ارتباط دارد.

با توجه به قرار گرفتن این شهرستان در محور ارتباطی تهران – مشهد اهمیت ارتباطی و ترانزیتی آن از گذشته‌های دور مورد توجه بوده است. وجود کاروانسراهای میامی، سپنج (جهان‌آباد)، میاندشت، عباس‌آباد، الحاک، صدرآباد و محمدآباد پل ابریشم خود گواه این مدعاست و این شهرستان را به سرزمین کاروانسراها مبدل کرده است.

شهر میامی به‌عنوان مرکز این شهرستان از آثار تاریخی و گران‌بهای بسیاری برخوردار است که از آن جمله می‌توان به کاروانسرای شاه‌عباسی، مسجد و حمام آقایان اشاره کرد. شهرستان میامی دارای چهار منطقه نمونه گردشگری شامل دشت شقایق و آفتابگردان، جنگل و آبشار نام نیک و جنگل دشت شاد و عباس‌آباد است.

صنایع‌دستی و سوغات

صنایع‌دستی شهرستان میامی شامل جاجیم‌بافی، لاک‌تراشی، تولید البسه محلی، دست‌بافته‌های سنتی، نمدمالی و… بوده و سوغات آن نیز قیسی و برگه زردآلو است.

مفاخر

شهرستان میامی مدفن پاک شهید شیخ حسن جوری رهبر نهضت سربداران در کلاته میر علم روستای فیروزآباد (دهستان فرومد) است. آرامگاه ابن یمین فرومدی شاعر قطعه سرای قرن هفتم نیز در کنار مسجد جامع باشکوه فرومد زینت‌بخش تاریخ و فرهنگ ناب این خطه است. میامی زادگاه شهید سید کاظم موسوی از شهدای والامقام هفتم تیر سال ۱۳۶۰ در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی است.

جاذبه‌های تاریخی میامی

مجموعه کاروانسرای میاندشت

مجموعه کاروانسرای میاندشت بزرگ‌ترین مجموعه کاروانسرای ایران است که در ۴۰ کیلومتری شرق میامی در مسیر جاده میامی به مشهد قرار دارد و شامل سه کاروانسرای صفوی و قاجار، چاپارخانه و کبوترخانه است. کاروانسرای غربی مربوط به دوره صفوی و دو کاروانسرای دیگر مربوط به دوره قاجار است.

کاروانسرا و بافت تاریخی عباس‌آباد

در فاصله ۸۰ کیلومتری از مرکز شهرستان میامی، روستای تاریخی و هدف گردشگری عباس‌آباد واقع شده است. کاروانسرای عباس‌آباد به‌عنوان بزرگ‌ترین تک کاروانسرای شهرستان در دل بافت تاریخی و پلکانی عباس‌آباد یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این روستاست که در مرکز روستای عباس‌آباد واقع شده است. بافت تاریخی و پلکانی عباس‌آباد که گون‌هایی زیبا از هنر معماری ایرانی است قابلیت دیگری از جاذبه‌های این روستا است. کاروانسرای عباس‌آباد در دوره صفویه بنا و در دوره قاجار مرمت اساسی شده است.

حمام، عمارت، مسجد و محله تاریخی آقایان

یکی از جاذبه‌های مهم واقع در بافت تاریخی میامی، محله تاریخی آقایان است. محله آقایان دارای حمام، مسجد، آب‌انبار، عمارت و کاروانسرای تاریخی است که همگی ثبت ملی شده‌اند. مسجد آقایان و آب‌انبار میامی نیز در دوره قاجاریه بنا شده‌اند.

مسجد جامع فرومد

این مسجد تاریخی مربوط به دوره خوارزمشاهیان در روستای فرومد در ۱۲۰ کیلومتری شرق میامی واقع شده است. این بنا با گچ‌بری‌های زیبا یکی از ۲ مسجد دو ایوانه کشور محسوب می‌شود و عنصر منحصر به فرد و شاخص هنر معماری ایرانی اسلامی است. از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد این بنا تزئینات بسیار دقیق زیبای آن است که چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

آرامگاه ابن یمین فرومدی

آرامگاه ابن یمین فرومدی نیز در انتهای روستا قرار دارد. معماری ساختمان زیبا با بافت روستا تطابق ندارد و شش‌گوش است و زوایای زیبایی بنا را در برگرفته است. سنگ قبر دارای شش ضلع کوچک است که روی آن نوشته شده است: «آرامگاه امیر فخرالدین محمد ابن یمین‌الدین متخلص به ابن یمین، شاعری، دانشمند بوده است. دوران زندگی را با کمال مناعت و وارستگی به پایان رسانده است» سال تولدش برابر با ۶۸۵ هجری قمری و سال وفاتش برابر است با ۷۶۹ هجری قمری است.

آرامگاه ارمیای نبی، پیامبری در آغوش درخت

در جهت غربی_شرقی از شاهرود به سمت میامی در کیلومتر حدود ۵۰، یک تابلوی سبزرنگ که بر روی آن نام دو روستای ارمیان و جودانه نوشته شده راهی در جهت شمال-جنوب باز می‌کند که به یک، دو راهی ختم می‌شود که یکی به جودانه می‌رود و دیگری به ارمیان و قدس که روستایی است در شرق ارمیان.

مقبره ارمیای نبی در میان چنار کهنسال این روستا واقع شده است و این بقعه از این نظر که آن را درخت چناری در برگرفته نیز منحصر به فرد است.

بر اساس اسناد تاریخی از جمله صنیع‌الدوله و برخی دیگر در مورد ارمیای نبی می‌نویسند: ارمیای پیامبر در روستای ارمیان (ارمیا) میامی که از منازل بین راه مشهد به شاهرود و تهران و بلوک بسطام بوده و دارای چاپارخانه و تردد قافله‌های مسافرتی و مردم است و اهالی ارمیان و روستاهای آنجا اصالتاً عرب بوده و به عقیده اهالی آنجا سه نفر از انبیاء الهی که یکی از آن‌ها ارمیای پیغمبر (علیه‌السلام) است در آنجا مدفون‌اند. یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل حضرت یرمیاشلیکو (علیه‌السلام) یا ارمیا بود که نسب او به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد. وی کتابی داشته که مشتمل بر ۵۰ فصل بود و ظهور نبوتش در سال ۷۶۶ پیش از میلاد بوده است.

چاپارخانه ارمیان

تعدد بناهای تاریخی و همچون وجود چاپارخانه در روستای ارمیان میامی نشان از اهمیت ارمیان در دوره‌های مختلف و از جمله در عصر صفوی دارد و نشان می‌دهد که این روستا در آن دوره محل تردد بسیاری از مسافران بوده است. چاپارخانه‌ها به‌عنوان یکی از بناهای مهم در دوران پیش و پس از اسلام بوده و معمولاً از چاپارخانه‌ها برای استراحت چاپارها و تعویض اسب‌های خسته با اسب‌های تازه‌نفس استفاده می‌شد.

آرامگاه شیخ حسن جوری

شیخ حسن جوری یکی از رهبران نهضت سربداران بود. آرامگاه شیخ حسن جوری در ۱۰۰ کیلومتری میامی در کلاته میر علم روستای فیروزآباد حوالی روستای فرومد واقع شده است. شیخ حسن جوری از شاگردان شیخ خلیفه و از رهبران سیاسی و مذهبی قرن هفتم هجری بود که به دست وجی‌الدین مسعود در سال ۷۴۵ به شهادت رسید.

کاروانسرای صدرآباد

این بنا از جمله کاروانسراهای دوره صفوی است و در محور تهران – مشهد احداث شده است. فرم این کاروانسرا مستطیل شکل و از نوع کاروانسراهای چهار ایوانی است و مساحت آن بالغ بر سه هزار و ۵۰۰ متر مربع است. ورودی کاروانسرا از ضلع شمالی است. یک دالان، در ورودی را به حیاط مرکزی متصل می‌کند و در طرفین دالان دو راه‌پله مارپیچ امکان دسترسی به پشت‌بام را فراهم می‌کند. حیاط مستطیل شکل کاروانسرا در مرکز واقع شده است. در چهار گوشه کاروانسرا چهار برج وجود دارد و نیز در جداره خارجی دیواره ضلع شمالی ۱۲ رواق جهت اسکان موقت تعبیه شده است. از جمله تزئینات این بنا، آجرکاری‌های سقف دالان ورودی است. شالوده این بنا از آجر ختایی است.

کاروانسرای الحاک

کاروانسرای الحاک مربوط به دوره صفوی است. به علت ناامن بودن مسیر دسترسی به کاروانسرا در گذشته، فرم کاروانسرا حالت دژ دفاعی و قلعه نظامی داشته و این بنا دارای هفت برج مراقبت بوده که هم‌اکنون سه برج آن باقی مانده است. در فاصله حدود ۲۵ متری جنوب و غرب این کاروانسرا، آثار برج و باروی قدیمی مشاهده می‌شود که از گل چینه ساخته شده و به کاروانسرا الحاق شده و به نظر می‌رسد هدف از ساخت این برج، توسعه فضای استحفاظی کاروانسرا بوده است.

جاری بودن قنات الحاک و نیز درختان انار و بادام اطراف این کاروانسرا در کنار پوشش گیاهی خاص منطقه تفرجگاه مناسبی را برای گردشگران بخصوص در فصول پاییز و زمستان ایجاد کرده و مجاورت این بنا با منطقه حفاظت شده توران و کویر دوشاخ عباس‌آباد، بر اهمیت گردشگری آن افزوده است

کاروانسرای میامی

این بنا در مرکز شهر میامی واقع شده و از کاروانسراهای زیبای عهد صفوی است که تقریباً سالم بر جای مانده است. این بنا به فرم حیاط مرکزی و از نوع چهار ایوانی است بوده که با آجر ساخته شده است. ورودی این بنا که به شکل هشتی و در دو اشکوب است، در ضلع شمالی کاروانسرا قرار دارد. در سردر ورودی کتیبه‌های سنگی حجاری و نصب شده که تاریخ ساخت و بانی آن در روی آن درج شده است و از این حیث منحصر به فرد است. کاروانسرای میامی به شماره ۱۷۱۸ در سال ۱۳۶۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

روستای ابراهیم‌آباد سفلی

روستای ابراهیم‌آباد در ۱۰ کیلومتری شرق میامی قرار دارد. ابراهیم‌آباد یکی از زیباترین روستاهای شهرستان میامی است که بر خرابه‌های شهر تاریخی زیدر که از قدمتی بالغ بر ۵۰۰ سال در زمان صفویه بنا شد. ابراهیم‌آباد بافت تاریخی بسیار زیبایی دارد. خانه‌های این روستا از مصالح بومی و سنتی ساخته شده و از سبک معماری خاصی پیروی می‌کند. کوچه‌های سنگفرش، دیوارهای کاه‌گلی و سیم‌گل با ازاره‌های آجر قزاقی و درختان کهنسال هنگام ورود، نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کند. ابراهیم‌آباد را می‌توان به رستورانی از انواع غذاهای خوشمزه سنتی تشبیه کرد که می‌توان به جوش بره، قروتی، چلکوت، حسود، شیره جوش، آش ترش و آش کما اشاره کرد. مردم این روستا از آئین‌ها و آداب و رسوم متنوعی حفاظت کرده و از نسلی به نسل دیگر منتقل کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به مراسم عید و عید گاه اشاره کرد.

کاروانسرای محمدآباد پل ابریشم

کاروانسرای محمدآباد پل ابریشم که قدمت آن مربوط به دوره صفویه است در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی میامی روستای محمدآباد واقع شده است.

کاروانسرای سنگی شریف آباد-رباط سنگی

این کاروانسرا که مربوط به دوره صفویه است دارای پلانی از نوع دو ایوانی است و مصالح آن در دیوارها از سنگ و گچ و طاق‌ها را با آجر بنا کرده‌اند، ایوان‌ها در ضلع شمالی و جنوبی بنا قرار دارد در چهار گوشه رباط چهار برج مدور وجود دارد، تعداد ۱۴ اتاق برای اسکان مسافران ساخته‌اند و اصطبل کاروانسرا در گوشه شمال غربی و شمال شرقی در طرفین ورودی قرار دارد. این کاروانسرا در ۴۰ کیلومتری شمال شرقی میامی قرار داد.

کاروانسرای جهان‌آباد (سپنج) 

در فاصله ۶۰ کیلومتری شمال شرق شهرستان میامی و در روستای بسیار کوچک جهان‌آباد، کاروانسرای تاریخی وجود دارد که مربوط به دوره ایلخانیان است. ایلخانیان برای آسایش کاروان‌ها در مسیر راه‌ها و جاده‌ها، کاروانسراهای بزرگ و زیبایی با توجه به اقلیم هر منطقه می‌ساختند. کاروانسرای جهان‌آباد به‌صورت چهار ایوانی و مستطیل شکل بنا شده است.

جاذبه‌های طبیعی میامی

دشت شقایق و آفتابگردان کالپوش

این منطقه ازنظر اقلیمی جزء مناطق نیمه مرطوب معتدل است. از نظر پوشش گیاهی، همان‌طور که از نام منطقه هم برمی‌آید غالب پوشش گیاهی آن جنگلی پهن‌برگ خزری هستند. دشت شقایق در نیمه دوم اردیبهشت‌ماه هرسال به‌عنوان یک جاذبه طبیعی پذیرای علاقه‌مندان و دوستداران طبیعت بوده و دشت آفتابگردان همه‌ساله اواخر شهریور ماه به‌عنوان یک جاذبه بالقوه می‌تواند پذیرای گردشگران باشد.

دشت شقایق‌های کالپوش در ۱۶۰ کیلومتری شمال شهرستان میامی قرار دارد و مسیر آن بعد از گذر از جاده سمنان – مشهد با رسیدن به شهرستان میامی به سمت شمال تغییر مسیر داده و در نهایت به منطقه کالپوش منتهی می‌شود.

کوه قبله میامی

مجموعه‌ای از کوه‌های پراکنده در جنوب شهر میامی واقع است، بلندترین آن‌ها کوه قبله نام دارد که ارتفاع آن ۲ هزار و ۷۰۰ متر است و در سمت شرق آن، کوه میامی به ارتفاع ۲ هزار و ۴۰۰ متر قرار دارد. در میان این کوه‌ها و در کمرکش صخره‌ها، تخته‌سنگ‌های بزرگی به شکل‌های مختلف دیده می‌شود.

محور گردشگری سد کالپوش

در بخش کالپوش شهرستان میامی جلوه‌های زیبایی از طبیعت در کنار هم قرار گرفته که مناظر چشم‌نوازی ایجاد کرده است. در سال‌های گذشته به دلیل ساخت سد مخزنی کالپوش، دریاچه‌ای زیبا در دل طبیعت این منطقه ایجاد شده که با توجه اقلیم چندگانه کالپوش در فصول مختلف زمینه‌ساز خاطرات زیبا برای گردشگران و علاقه‌مندان به حوزه طبیعت است. این سد در فاصله ۱۲۰ کیلومتری از مرکز شهرستان به سمت شمال در قسمت بالا دست و جنوبی روستای هدف گردشگری حسین‌آباد قرار گرفته است.

آبشار و جنگل نام نیک

روستای نام نیک در ۱۲۰ کیلومتری شمال میامی در بخش کالپوش قرار دارد. این روستا در حاشیه جنگل واقع شده و آبشار آن در ۳ کیلومتری جنوب غربی روستا جاری است. این آبشار فصلی و به‌صورت طبقاتی بوده و ارتفاع برخی از آن‌ها به ۱۰ تا ۱۵ متر می‌رسد. حاشیه آبشار را درختان و درختچه‌های جنگلی پوشانده‌اند. مناظر زیبا و بدیعی که هر بیننده‌ای را مسحور خویش می‌سازد.

اگر تمایل به بازدید از جنگل و آبشار را دارید، سری به روستای نام نیک بزنید. برای بازدید از آبشار نیز باید وارد روستای نام نیک شده از داخل روستا عبور کرده و حدود ۲۰ دقیقه پیاده‌روی کنید. برای دستیابی به روستای نام نیک از میامی جاده‌ای آسفالته به سمت شمال منشعب می‌شود که به سمت بخش کالپوش می‌رود. در مجاورت روستای هدف گردشگری نام نیک علاوه بر جاذبه‌های گفته شده از زیبایی جنگل قشقلاته و منطقه سردار بیک نیز می‌توان بازدید کرد.

درخت چنار کهنسال ارمیان

درخت چنار کهنسال ارمیان نیز جاذبه طبیعی قابل توجهی است. قطر بزرگ‌ترین پاجوش این درخت به بیش از یک متر می‌رسد. مردم روستای ارمیان قدمت چنار را ۸۰۰ تا ۹۰۰ سال می‌دانند.

غار خرطوت ارمیان

غار خرطوت ارمیان با استالاگتیت‌های زیبا و بلورهای سنگی دست نخورده‌اش می‌تواند باعث شگفت‌زدگی شما شود؛ اما این تنها جاذبه غار نیست. این غار با یک حوضچه آبی، پرده‌های سنگی، ستون‌ها و مجسمه استالاگتیتی و استالاگمیتی در اعماق خودش هر لحظه شما را شگفت‌زده‌تر می‌کند.

دهانه ورودی غار آن‌قدر تنگ است که فقط یک نفر آن‌هم به‌صورت سینه‌خیز می‌تواند از آن عبور کند. از این به بعد هر چه پیش‌تر بروید، می‌توانید تالارها، چاه‌ها، دهلیزها و دالان‌های زیادی را ببینید که گشت‌وگذار در آن‌ها لذت یک سفر ماجراجویانه را برایتان به ارمغان می‌آورد. در غار هرچه پیش‌تر روید، با افزایش ارتفاع رو به رو می‌شوید. تا جایی که ارتفاع بعضی از تالارهای داخل غار به ۳ متر می‌رسد.

غار سم (خواجه قنبر) 

این غار در ۲ کیلومتری غرب روستای نام نیک از توابع شهرستان میامی قرار دارد. این غار ساختاری آهکی داشته و مربوط به دوره سوم زمین‌شناسی با قدمتی حدود ۹۰ میلیون سال است. دهانه اصلی غار در ارتفاع حدود ۲ هزار متری درون جنگل‌های روستا است که عبور و پیمایش آن نیازمند تجهیزات و تخصص غارنوردی است. این غار مهم از ۲۳ چاه تشکیل شده که با ۹۳۲ متر طول به عمق ۴۰۳ متری زمین نفوذ می‌کند. غار دارای چکیده‌ها و ساختارهای سوزنی و گل‌کلمی است و تا چاه چهارم خفاش‌ها و گونه خاصی پروانه در آن زیست می‌کند.

آبشار طلوبین

روستای طلوبین یکی از روستاهای شهرستان میامی است که زیر نظر بخش کالپوش قرار دارد. این روستا در فاصله ۱۲۰ کیلومتری میامی قرار دارد. در شمال روستا آبشار فصلی قرار دارد که در کنار منظر پلکانی روستا در خور توجه است.

کلوت‌های اعجاب‌انگیز ری‌آباد

چشم‌اندازشان در روز پر ابهت است و در شب رعب‌آور؛ کلوت‌ها؛ کوه‌هایی از خاک و گل که حتی تا ارتفاع ۲۰ متری سر بلند کرده‌اند و اقلیم متفاوت کویر، وزش باد و جریان تند ماسه‌های روان از آن‌ها اشکال عجیبی پدید آورده است. صحبت کلوت که می‌شود، کویرهای لوت و منطقه شهداد کرمان برای بسیاری تداعی می‌شود، اما در حاشیه کویر مرکزی ایران و همسایگی شهر میامی نیز می‌توان این پدیده‌های منحصربه فرد طبیعی را مشاهده کرد برای رسیدن به کلوت‌ها باید ابتدا به شهر میامی بروید، بعد از رسیدن به میامی وارد جاده جاجرم شوید و پس از حدود ۴۵ کیلومتر به روستای «ری‌آباد» می‌رسید. در ابتدای روستا و پس از عبور از اولین مزرعه در سمت چپ وارد جاده شنی می‌شوید. در این جاده باید حدود ۱۵ کیلومتر رانندگی کنید تا پس از طی کردن یک مسیر بیابانی و گنبدهای نمکی به کلوت‌های ری‌آباد (در سمت راست جاده) برسید.

جنگل دشت شاد

جنگل دشت شاد در ۱۴۰ کیلومتر شمال میامی در روستایی به همین نام در منطقه کالپوش قرار دارد. جنگل دشت شاد در نزدیکی نقطه تلاقی ۳ استان سمنان، گلستان و خراسان شمالی واقع شده و به دلیل آب و هوای غیر شرجی و خنک پذیرای گردشگران بسیاری از ۳ استان مذکور است و در بین اهالی به «سر دکل» مشهور است.

منبع:میراث آریا

سفال و سرامیک استهبان، از گذشته تا امروز

در میان انواع ظروف سفالی و سرامیکی تولیدشده در دورهای گذشته شیوه ساخت و تزیین ظروف با تفاوت‌هایی تداوم داشته‌اند و تأثیرات آن‌ها در شکل، رنگ و طرح و نقش نمونه‌های آتی کاملاً ملموس است؛ اما در میان انواع سفالینه‌های استهبان گروهی از ظروف سرامیکی‌اند که با قدمت تاریخی تولیدی از دیرباز هرچند نظر شیوه ساخت تغییر چندانی نکرده‌اند، ازنظر نقش و رنگ و شیوه طراحی با ظروف پلی کروم صفوی و دوره‌های دیگر تفاوت دارند.

صنایع‌دستی از دیرباز تاکنون فارغ از وجه هنری در معرفی جلوه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جوامع و اقوام مختلف نقش عمده‌ای را ایفا کرده است که هریک از این وجوه به‌تنهایی قابلیت اثبات بر معیشت و فرهنگ مردم رادارند.

صنایع‌دستی حاصل فکر، عمل، ابتکار و خلاقیت سازنده آن است که انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید به کمک دست و ابزاردستی تهیه و ساخته می‌شوند و همین عامل وجه تمایز این‌گونه محصولات از مصنوعات مشابه و کارخانه‌ای است.

با توجه به پیشینه هنر سفال و سرامیک‌سازی استهبان می‌توان گفت تاریخ شکل‌گیری آن به دوران قبل از قاجار می‌رسد.

هنر سفال و سرامیک در مناطق شاخص ایران دارای فنون و ویژگی‌های هنری متنوعی است که باوجود تمام مشکلات و بهره‌گیری از این فنون و ویژگی‌ها توانسته است تاکنون به حیات خود ادامه دهد. وجود کارگاه‌های متعدد در شهرهای نطنز، میبد، لالجین، شهرضا، قم و استهبان، خود دلیل بر این مدعا است.

معرفی محصولات سفال و سرامیک استهبان 

سفال (pottery) 

دسته‌ای از سرامیک است که با خاک رس و سایر خاک‌ها شامل سیلیس، کائولن، بالکلی، بنتونیت ساخته‌شده است.

سرامیک (ceramic) 

به مواد کانی غیرفلزی که حداقل در دمای ۶۰۰ درجه سلسیوس پخته می‌شوند، سرامیک می‌گویند، به این مفهوم که علاوه بر این‌که معدنی هستند درعین‌حال خواص فلزی ندارند.

سفال لعاب‌دار (glazed pottery) 

سفالینه‌هایی که پس از ساخته‌شدن، با یک‌لایه شیشه‌ای پوشیده، تزیین‌شده و به کوره انتقال داده می‌شوند.

سفال لعاب‌دار استهبان (Stahban glazed pottery) 

سفالینه‌هایی که با بدنه سفید یک‌بار پخت با نقاشی زیر لعابی هستند.

در استهبان دو نوع بدنه ساخته می‌شود که مواد و مصالح اولیه به روش کاملاً سنتی، در کارگاه و از معادن اطراف شهر یا از دیگر مناطق هم‌جوار تهیه و مورداستفاده قرار می‌گیرد.

ویژگی طرح و نقش

عمده نقوش به‌کاررفته در سفال و سرامیک استهبان، شامل نقوش گیاهی، حیوانی، استلیزه و خوشنویسی روی زمینه سفید و زیر لعاب شفاف هستند؛ که در انواع سرویس‌های غذاخوری، چای‌خوری گلدان و زیرسیگاری ساخته می‌شوند.

طرح‌ها و نقوش مورداستفاده، بسیار محدود است که شاید این موضوع، پیوند خاصی با طبیعت و اقلیم بکر و سرسبز این شهر داشته باشد.

ابزار تولید

چرخ سفالگری

سفالگران استهبان با استفاده از دو نوع چرخ سفالگری دستی و پایی اقدام به ساخت اشیای مصرفی متنوع می‌کنند.

چرخ سفالگری دستی از گذشته تاکنون همچنان مورداستفاده سفالگران قدیمی قرار می‌گیرد. این چرخ ساختمان بسیار ساده‌ای دارد و متشکل از دوتخته است با تعبیه سوراخی در مرکز یکی از تخته‌ها و قرار دادن میله آهنی در مرکز تخته دیگر، این دوتخته طوری به هم متصل می‌شوند که تخته رویی قابلیت چرخش را داشته باشد.

چرخ سفالگری پایی مورداستفاده اغلب سفالگران استهبان است و متشکل از نشیمن‌گاه و دو صفحه گردان چوبی متصل‌به‌هم توسط یک محور (میله آهنی) ساخته‌شده و درون چاله‌ای که به همین منظور در کارگاه حفر می‌شود، قرار می‌گیرد، چرخ سفالگری باید در سطح تراز قرار بگیرد.

کوره

کوره فضایی مدور یا مکعب شکلی است که برای پخت سفال و سرامیک استفاده می‌شود، کوره‌های پخت سفال در استهبان معمولاً به‌صورت مخروطی شکل با سوخت‌های فسیلی است.

این کوره‌ها از آجر و کاه‌گل به‌صورت زمینی ساخته می‌شود و سوخت آن‌ها اغلب هیزم، نفت و گازوئیل است.

برخی از کوره‌های پخت در استهبان پایین‌تر از سطح زمین قرار می‌گرفته است، مشعل این کوره‌ها در قسمت پایین و زیر کوره قرار دارد.

درفت‌های حرارتی (دودکش) در چهارسوی کوره تعبیه‌شده تا جریان هوای داخل کوره تأمین گردد. دمای این کوره‌ها تا ۱۲۰۰ درجه سلسیوس بالا می‌رود، کوره بنا به کاربرد و ظرفیت تولید کارگاه در ابعاد مختلف ساخته می‌شود.

انواع محصولات سفالگری سنتی استهبان

حصین

شکل کلی این تولیدات استوانه‌ای با شکم کشیده و دهنه باز است این ظروف دارای پایه پهن و تقریباً ضخیمی است که موجب ایستایی آن می‌شود. ازآنجایی‌که این‌گونه تولیدات جنبه کاملاً مصرفی دارند برای نگهداری لبنیات استفاده می‌شود. روی آن را با لعاب سبز می‌پوشانند و هیچ‌گونه تزیینات دیگری روی آن‌ها انجام نمی‌گیرد. بدنه اصلی حصین از جنس خاک رس است.

حیدری (کشک ساب) 

این محصول به شکل استوانه بلندی است که بدنه قطور و ضخیمی دارد. ظرفی کاملاً کاربردی که برای ساییدن کشک استفاده می‌شود و به‌وسیله لعاب سبز یا آبی فیروزه‌ای پوشانده می‌شود.

کاسه

بدنه اصلی این محصول از نوع سفید است و در اندازه‌های مختلف بزرگ، متوسط و کوچک ساخته می‌شود. این ظروف برای مصارف گوناگون استفاده می‌شوند و بسته به قطر دهنه به چند گروه آبگوشت‌خوری، ماست‌خوری، سوپ‌خوری تقسیم می‌شوند و در طبقه‌بندی این تولیدات به هر شش عدد آن‌یک جام اطلاق می‌شود.

گلدان

دو نوع گلدان در استهبان ساخته می‌شود، گلدان تزیینی و گلدان کاربردی برای کاشت و نگه‌داری گل‌ها بدنه اصلی این تولیدات از نوع سفید بوده و تقریباً در اندازه متوسط ساخته می‌شوند شکل کلی گلدان‌ها با شکم گرد، گردن کشیده لبه برگشته باز یا بسته و پایه‌های کوچک است که روی تمامی آن‌ها نقوش و تزیینات متنوعی به کار می‌رود.

کوزه

بدنه اصلی این تولیدات سفید بوده و شکل کلی آن‌ها استوانه‌ای با شکم کشیده و لبه‌کوتاه استوانه‌ای است که اغلب تزیینات متنوع دارند.

سروته قلیان

بدنه این تولیدات اغلب رسی و بدون رنگ است و در برخی موارد با بدنه سفید، تزیینات و لعاب شفاف پوشانده می‌شود.

کاشی نره‌ای و هفت‌رنگ

بدنه اصلی این تولیدات سفید است و در دو نوع نره‌ای و هفت‌رنگ تولید می‌شود.

کاشی‌های نره‌ای به شکل ذوزنقه‌ای برای استفاده در پوشش گنبد مساجد و اماکن متبرکه ساخته و معمولاً با لعاب تک‌رنگ و گاهی با نقوش ختایی و اسلیمی تزیین می‌شوند.

کاشی‌های هفت‌رنگ که بیشتر جنبه تزیینی دارند در اندازه‌های کوچک ساخته می‌شوند و با نقوش خطی اسلیمی و ختایی تزیین می‌شوند. این کاشی‌ها معمولاً در سر در ورودی منازل، بقاع و اماکن متبرکه به کار می‌رود. زمینه کاشی‌ها بارنگ‌های لاجوردی و فیروزه‌ای پوشانده می‌شود.

این نوع کاشی هفت‌رنگ با تزیینات زیر لعابی تزیین‌شده و با کاشی هفت‌رنگ رایج در شیراز متفاوت است.

ممبوله

ظروف خمره مانند با سر مخصوص به خود است و برای نگه‌داری روغن حیوانی و مربا در منطقه استهبان از آن استفاده می‌شود.

گره سفالی

ظروف دسته‌دار با دهنه باریک که برای نگه‌داری مایعات به‌کاربرده می‌شود.

خمره چهار دسته (کلوک) 

ظروف بزرگی هستند که از آن‌ها برای نگه‌داری سرکه استفاده می‌شود.

خمره شکم گرد

ظروف بزرگ و بدون لعاب که برای نگه‌داری غلات استفاده می‌شوند.

سایر محصولات

دیگر محصولات سفالی استهبان عبارت از پارچ، لیوان و قوری هستند.

سفال و سرامیک شهرستان استهبان ازجمله شاخص‌ترین محصولات صنایع‌دستی استان فارس است که طی چند سال اخیر با تلاش‌های اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان و همچنین اتحادیه تعاونی‌های صنایع‌دستی این استان احیاشده است.

امکان تولید این نوع سفال و سرامیک به لحاظ نحوه تولید، تنوع تولید و مواد اولیه موجود در منطقه و کشور منحصربه‌فرد است به همین دلیل سفال سرامیک استهبان به‌عنوان بخشی از میراث معنوی فارس در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده است. ویژگی‌های خاص این نوع صنایع‌دستی در مراحل تولید است به‌طوری‌که مراحل تولید ظروف سفالی سرامیکی از تهیه ماده ساخت ظروف، نقاشی ظروف و مرحله پخت در یک کارگاه صورت می‌گیرد.

با توجه به سه حوزه تولید، توزیع و مصرف در صنعت سفال نهادهای اجتماعی واسط میان آثار هنری و مخاطبان عام و خاص همچنان نقش خود را در سرپا ماندن و رشد و توسعه این دنیا باید ایفا کنند.

منبع:میراث آریا

جوسازی علیه خانه‌موزه سیمین و جلال؟!

مدیر خانه‌موزه سیمین و جلال می‌گوید: به دلیل مخالفت با حضور گروهی فیلم‌ساز در این خانه‌ مطابق با مقررات و ضوابط، حالا آن گروه فیلم‌سازی جوسازی‌هایی را علیه خانه‌موزه سیمین و جلال راه انداخته است.

رضا توسلی با اشاره به “درخواست خارج از ضابطۀ یک گروه‌ فیلم‌ساز برای حضور در این خانه‌موزه با هدف ساخت فیلمی داستانی درباره سیمین دانشور و جلال آل‌احمد و جوسازی‌هایی که علیه این مجموعه، پس از مخالفت با حضور آن‌ها راه افتاد” در گفت‌وگو با ایسنا، ماجرا را این‌گونه شرح داد: یک گروه فیلم‌ساز از صدا و سیما که قصد ساخت فیلمی داستانی درباره سیمین و جلال را داشت به این مجموعه مراجعه کرد و درخواست داشت در فضای داخلی این خانه، فیلمش را بسازد. تاکید شد با توجه به ضوابط و مقررات موجود، این اقدام ممنوع بوده؛ چرا که سبب تعطیلی موزه و آسیب‌رسانی خواهد شد، بنابراین با حضور آن‌ها در فضای داخلی خانه مخالفت کردیم.

او یادآور شد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال ۱۳۹۶ ضوابطی را تعیین کرده که مطابق آن، ساخت فیلم‌های داستانی و سینمایی در مجموعه‌های تاریخی و موزه‌ها ممنوع است. ما هم به این ضابطه استناد کردیم.

توسلی ادامه داد: آن گروه فیلم‌ساز پس از مخالفت ما، سعی کرد از مبادی دیگری راه را تسهیل کند. به معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران مراجعه کردند که خوشبختانه با خردمندی این معاونت، در نامه‌ای خطاب به خانه‌موزه سیمین و جلال نوشته شد “طبق ضوابط اقدام شود”. هرچند این گروه فیلم‌سازی ابتدا به ما گفتند معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران با استقرار آن‌ها در خانه‌موزه سیمین و جلال موافقت کرده است، اما پس از پیگیری متوجه شدیم در نامه تاکید شده است “طبق ضوابط اقدام شود”. ما هم طبق ضوابطِ موجود به این گروه فیلم‌سازی اجازه ندادیم از فضای داخلی خانه استفاده کند.

او بیان کرد: اصلا خوب نیست وقتی اقدامی خلاف قانون است و ضابطه‌ای برای آن وجود دارد، از راه‌ها و منابع دیگر برای دور زدن ضوابط استفاده شود.

توسلی در ادامه گفت: گروه فیلم‌ساز سپس اصرار کرد که از تِراس خانه به دلیل نوستالژی‌ای که دارد برای برداشت یک سکانس در فیلم استفاده کند که چون تراس در فضای بیرونی خانه قرار داشت و آسیب‌رسانی نداشت، موافقت کردیم. بعد که گروه فیلم‌ساز مستقر شد درخواست‌های دیگری را مطرح کردند، مثلا از آشپزخانه استفاده کنند برای برداشت سکانسی که سیمین چای می‌ریزد و یا مثلا اتومبیلی را که متعلق به جلال آل‌احمد بوده داخل حیاط خانه بیاورند و همین‌طور درخواست‌های دیگر، که ما با ادامه کار آن‌ها مخالفت کردیم. عوامل گروه گفتند چطور می‌شود از تراس و حیاط فیلم گرفت، اما نمایی از داخل خانه نداشت. پیشنهاد کردیم لوکیشن آن را در جای دیگری اجاره کنند و شبیه‌سازی کنند، اما گفتند برای این کار باید ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان پول بدهد، ‌درحالی که برای استفاده از خانه‌موزه سیمین و جلال هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کردند. ما هم برای حفاظت از این خانه‌موزه ضابطه‌ای داریم و اصرار داریم به آن متعهد بمانیم.

او افزود: وقتی ما به گروه فیلم‌ساز اجازه ورود به خانه موزه را ندادیم، جوسازی آن‌ها هم شروع شد و با این محتوا فیلمی گرفتند که “سیمین و جلال را به خانه خودشان راه نمی‌دهند”. برخی از عوامل هم در برابر مخالفت و مقاومت ما گفتند “قانون برای شکستن است”. یا مثلا می‌گفتند در چند کشور سابقه فیلم‌برداری از موزه‌ها را دارند و هیچ‌کجا چنین محدودیتی نداشتند. ما که از مقررات آن کشورها و موزه‌های آن اطلاع نداریم، اما این‌جا خودمان آیین‌نامه و ضابطه مشخصی درباره عکس‌برداری و فیلم‌برداری در موزه‌ها داریم که باید به آن متعهد باشیم.

مدیر خانه‌موزه سیمین و جلال گفت: تا جایی که ضابطه و مقررات اجازه می‌داد با آن گروه فیلم‌سازی مساعدت کردیم، ولی از بیم آسیب‌رسانی به فضای داخلی خانه و با توجه به مقررات و ضوابط، نمی‌توانستیم چنین اجازه‌ای به آن‌ها بدهیم.

احمد محیط طباطبایی ـ رییس ایکوم ایران (کمیته ملی موزه‌ها) ـ که پیش‌تر نسبت به حضور پرشمار گروه‌های فیلم‌سازی خارج از ضوابط و مقررات معترض شده و این اقدام را اکیدا ممنوع و غیرضروری دانسته بود، درباره ماجرای تازه گروه فیلم‌سازی در خانه‌موزه سیمین و جلال به ایسنا گفت: این مجموعه یک خانه‌موزه است که اتفاقا یکی از بهترین خانه‌موزه‌های ایران به شمار می‌آید، همه آن‌چه در این خانه وجود داشته به همان شکل حفظ شده و در جای خود قرار گرفته است، بنابراین حضور بازدیدکننده زیاد و یا گروه‌های فیلم‌ساز آسیب‌رسانی زیادی دارد. حالا برخی جوسازی می‌کنند و یا بهانه می‌آورد که “در کاخ گلستان و سعدآباد هم گروه‌های فیلم‌سازی مستقر می‌شوند و این‌جا که خانه سیمین و جلال است”، ‌ به هیچ وجه حرف و قیاس درستی نیست. ارزش یک کتاب در خانه سیمین و جلال کمتر از کوچکترین اشیای موجود در کاخ سعدآباد و گلستان نیست.

او ساخت فیلم‌های داستانی در موزه‌ها و مجموعه‌های تاریخی را خلاف ضوابط دانست و تصریح کرد: براساس شیوه‌نامه کلی ایکوم جهانی (کمیته موزه‌ها) و همین‌طور آیین‌نامه‌ای که سال ۱۳۸۲ در ایران تهیه شد، ضوابط عکس‌برداری و فیلم‌برداری در موزه‌ها و مجموعه‌های تاریخی کاملا مشخص است. هرچند در دوره‌ای این ضوابط به محاق برده شد، اما همچنان وجود دارد و قابل استناد است و برای حفاظت از این بناها باید به آن متعهد بود. بنابراین آن‌چه درباره خانه‌موزه سیمین و جلال گفته شده فقط یک جوسازی است که به هیچ‌وجه اقدام تاییدشده و درستی نیست؛ چرا که در مرحله نخست، حضور این گروه‌ها حق مردم را برای بازدید از این مجموعه تاریخی ضایع می‌کند و بدون آسیب‌رسانی به بنا هم نخواهد بود.

خانه‌موزه جلال و سیمین (Simin & Jalal Museum House) خانه شخصی این زوج نویسنده بوده که به دست جلال آل‌احمد و هنگامی که همسرش سیمین در حال تحصیل در رشته زیباشناسی دانشگاه استنفورد بود، ساخته شد. روایت شده جلال آل احمد با بودجه کلی ۵ هزار تومان که ۳ هزار تومان آن را هم قرض گرفته بود، این خانه را ساخت. گفته شده جلال مستقیما در کار ساخت خانه مشارکت داشته است. او در نامه‌هایی که برای همسرش می‌فرستاد، از درد دست‌هایش در هنگام سنگ تراشیدن و آسیب‌هایی که به جسمش وارد شده، تعریف کرده بود. تزئینات این خانه هنوز هم مثل زمانی است که صاحبان اصلی در آن زندگی می‌کردند.

خانه سیمین و جلال سال ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و شهرداری تهران این خانه را به قصد تبدیل به موزه در سال ۱۳۹۳ خرید. درحال حاضر وسایل زندگی، تمام آثار این دو نویسنده و همچنین مدارک شخصی آن‌ها در این خانه نگهداری می‌شود که حضور گروه‌های فیلم‌سازی و حتی تعداد پرشمار بازدیدکننده، حفاظت از این آثار را دچار چالش خواهد کرد.

تولید و ساخت فیلم‌های سینمایی و داستانی در امکان تاریخی طبق ضوابط سال ۱۳۹۳ ممنوع شده است. این اتفاق پس از آن رخ داد که ساخت سریال «معمای شاه» به کاخ گلستان خساراتی را وارد کرد.

رییس وقت اداره امور فرهنگی روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ـ سال ۱۳۹۶ درباره حضور گروه‌های فیلم‌سازی در این سال‌ها با وجود ممنوعیت، تصریح کرده بود: متقاضیان در موارد استثنا اگر از هر مرجعی مجوز بگیرند، خلاف دستورالعمل ابلاغی عمل کرده‌اند.

منبع:ایسنا

موزه هدایای مقام معظم رهبری میزبان چه آثاری است؟

گنجینه هدایای مقام معظم رهبری با فضای نمایشی حدود ۱۰۰۰ متر مربع شامل مجموعه‌های متنوعی از عصا، سلاح، ظروف، منسوجات، سنگ‌های قیمتی، مدال‌، سکه، تابلوهای هنری و… است که توسط سران کشورهای خارجی مانند رئیس مجلس بحرین، اسماعیل هنیه، رئیس‌جمهور بلاروس، رهبر کره شمالی، پادشاه عمان، رئیس‌جمهور خلق چین، رئیس‌جمهور پاکستان، رئیس‌جمهور اسبق هند و هنرمندان و ارادتمندان ایرانی و خارجی به رهبر ایران تقدیم شده است.

عصای مشاهیر

این اثر با طول ۵/۱۳۳ سانتی‏‌متر و از جنس چوب است که با استفاده از تکنیک منبت چاقویی تزئین شده است. این عصا در دی ‌ماه سال ۱۳۸۱ توسط رحیم علیزاده(آراد) در تبریز ساخته شده و بسیج مستضعفین و کمیته امداد حضرت امام خمینی(ره) آن را اهدا کرده است.

این اثر مزین به ۱۰۷ نام و تصویر برجسته از مشاهیر برگزیده ایران و جهان است. قسمت اول عصا یا قسمت دسته دربرگیرنده نام و تصویر ۲۰ تن از مشاهیر ایران شامل ابوحامد محمد غزالی، شیخ بهایی، خواجه عبدالله انصاری، ابونصر فارابی و… است. قسمت میانی نیز شامل نام و تصویر ۴۷ تن از مشاهیر جهان مانند تولستوی، داستایوسکی، چارلز دیکنز و بیت «از ملک ادب کارگزاران همه رفتند/ شو بار سفر بند که یاران همه رفتند» از استاد ملک‏‌الشعرای است.

قسمت انتهایی این عصا مزین به نام و تصویر ۴۰ تن از مشاهیر ایرانی شامل اسدی طوسی، ازرقی هروی، عبدالرحمن جامی و بیت «گر نادره معدوم شود جای عجب نیست/ کز کاخ هنر نادره کاران همه رفتند» از استاد ملک‏‌الشعرای است.

ساخت این اثر در تابستان ۱۳۷۹ شروع شده و در اوایل سال ۱۳۸۱ به پایان رسید و در قسمت دسته تاریخ ساخت اثر دی ماه ۱۳۸۱ ثبت شده است.

خوشنویسی سوره بقره

این اثر در اندازه ۳۵ در ۶ تا ۱۹ سانتی‏‌متر و از جنس سنگ بر زمینه پارچه است که توسط سیدحسین پوررضوی در سال ۱۳۸۹ خلق شده است.

این تابلو حاوی قطعه سنگی مثلثی شکل است که سوره بقره(جزء سوم قرآن) روی آن کتابت شده است؛ به گونه‌ای که ۲۸۶ آیه سوره بقره و در انتهای آن نام و نام خانوادگی نویسنده و تاریخ آن را با مرکب مشکی به خط نسخ در ۴۰ روز نوشته شده است. این سنگ روی پارچه سبز رنگ چسبانده شده و دارای قاب خاتم‏‌کاری است.

قاب منبت‏‌کاری با نقش عطردان

این قاب در دوره معاصر با اندازه ۵/۸۵ در ۱۸۵ سانتی‏‌متر و از جنس چوب ساخته شده است. عاصف علی زرداری، رئیس‌جمهور پاکستان، آن را به آستان قدس رضوی اهدا کرده است.

این قاب (لنگه در) با نقش برجسته عطردان بزرگی که دسته آن با طرح نام «محمد» و محل ریزش آن نام «فاطمه» و پایه آن با تکرار کلمه «علی» منبت‏‌کاری شده و داخل عطردان دعای «ناد علیاً مظهرالعجایب» نوشته شده است.

تنگ برنجی قلم‌زنی شده

این تنگ برنجی با ارتفاع ۲/۳۱ و قطر بدنه ۸/۱۹ سانتی‌متر در دوره معاصر ساخته شده و توسط محمود الابرش، رئیس مجلس سوریه، اهدا شده است.

این تنگ برنجی با شیوه ریخته‌گری مزین به کتیبه‏‌های ثلث است که در میان نقوش اسلیمی و هندسی محاط شده‏‌اند.

تابلو معرق با نقش قبه‏‌الصخره

این تابلو در اندازه ۵/۳۸ در۲۹ سانتی‌متر و از جنس صدف و حلزون با استفاده از تکنیک معرق‌کاری در دوره معاصر ساخته شده است. اسماعیل هنیه، رهبر حماس، این تنگ برنجی را در سال ۱۳۸۵ اهدا کرده کرده است.

در این تابلو نقش قبه‌الصخره با قطعات صدف، حلزون و گوش دریا بر زمین‌ه‏ای بیضی‌شکل معرق‏‌کاری شده است. در نوار فوقانی دیوار قبه‏‌الصخره آیه اول سوره اسرا(بسم الله الرحمن الرحیم سبحان الذی اسری بعبده لیلا من‌المسجد الحرام الی المسجد الاقصی) و در نوار تزئینی دور قاب نیز آیة‌الکرسی(الله لا اله الا هو الحی القیوم…و هو العلی العظیم) نقش بسته است.

میز چوبی هشت‌ضلعی معرق

این میز با ارتفاع ۵۳ و قطر ۵/۵۹ سانتی‌متر از جنس چوب و با بهره‌گیری از تکنیک تزئینات خاتم‏‌کاری در دوره زمانی معاصر ساخته و غلام اسحاق خان، رئیس‌جمهور پاکستان، آن را اهدا کرده است.

این میز یکی از صنایع بسیار زیبای خاتم‏‌کاری از کشور پاکستان است. شامل یک صفحه هشت ضلعی است که روی پایه‌هایی قرار گرفته و با نقوش هندسی و گیاهی به ظرافت تمام با استفاده از عاج و استخوان بر روی زمینه چوب، معرق‏‌کاری شده است.

منبع:ایسنا

تأثیر گردشگری بر رشد اقتصادی در زنجان

در دنیای امروز گردشگری سهم بزرگی از فرهنگ و اقتصاد را به خود اختصاص داده است و قطعا در آینده میزان این سهم نیز بزرگ‌تر هم خواهد شد. گردشگری یک صنعت پویا، بزرگ، متنوع و نیز یکی از بخش‌های رشد یابنده در سیستم اقتصاد ملی به شمار می‌رود، این صنعت با ۲۰۰ میلیون شاغل (۸ درصد کل اشتغال دنیا) و گردش مالی سالانه در حدود ۴/۵تریلیون دلار، به بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین صنعت دنیا تبدیل‌شده، به‌طوری‌که در بیش از ۱۵۰ کشور، گردشگری یکی از پنج منبع مهم کسب ارز خارجی است و در ۶۰ کشور رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

کشور ایران در جایگاه مناسب نقاط پرجاذبه گردشگری در سطح آسیا و بین‌المللی را دارد. شناخت مفاهیم گردشگری به دولت‌ها و ملت‌ها کمک می‌کند تا ضمن یافتن راهی ایده‌آل برای تولید ثروت و درآمد به دایره ارتباطاتشان با ملل و دولت‌های دیگر وسعت بدهند. مطالعه عمیق و دقیق مفاهیم گردشگری و شناخت انواع گردشگری، مفاهیم صنعت توریسم و عناوین دیگر مرتبط به آن نشان می‌دهد که چه ظرفیت‌هایی در کشور برای جذب گردشگر وجود دارد و چطور می‌توان از این ظرفیت‌ها در راستای رسیدن به اهداف درآمدزایی و توسعه ارتباطات با ملت‌های دیگر بهره برد.

موقعیت خاص جغرافیایی و داشتن وضعیت مناسب آب و هوایی، استان زنجان را از توان آبی بالایی برخوردار کرده است. در استان زنجان صنعت گردشگری و بخش‌های مرتبط با این صنعت ازلحاظ برقراری پیوند با سایر بخش‌های اقتصادی این استان می‌تواند از بخش‌های پیشرو در اقتصاد استان زنجان محسوب شود. رشد اقتصادی به‌نوبه خود می‌تواند باعث رشد بخش مالی شود. وجود بازارهای مالی کارا، افزایش عرضه‌ی خدمات مالی را در پی دارد. این موضوع به‌نوبه‌ی خود باعث گسترش تقاضا برای بخش حقیقی اقتصاد می‌شود.

تاریخ مردم، آداب و سنن، هنر، ارزش‌ها و سبک زندگی آن‌ها در این مناطق جغرافیایی از مهم‌ترین مؤلفه‌های آن محسوب می‌شوند و آثار مثبت بسیاری در استان و پایداری اقتصاد دارند. استان ما به دلیل وجود آثار باستانی ملی، تمدنی، تاریخی، زیارتی و… به‌عنوان یکی از مهدهای گردشگری فرهنگی، از قابلیت‌های بسیار بالایی برخوردار است. تفاوت‌های موجود در سنت، لباس، صنایع‌دستی، غذا، موسیقی، هنر، معماری و امثال آن باعث شده فرهنگ و جوامع سازنده این فرهنگ تبدیل به کانون اصلی توجه گردشگران در استان شود

لذا این صنعت می‌تواند از طریق کانال عرضه خدمات گردشگری و تقاضا برای بهره‌مندی از خدمات گردشگری تولید محصولات گردشگری در سایر بخش‌ها کل اقتصاد زنجان را رونق بخشد با توجه به این پتانسیل‌ها باید گردشگری به‌عنوان یک اولویت در دستور کار برنامه‌ریزان استانی قرار گیرد و بهره‌برداری لازم این پتانسیل در راستای اقتصادی استان انجام گیرد.

تحقیقات انجام‌شده در این بخش نشان می‌دهد که رابطه علی بین گردشگری و رشد اقتصادی استان زنجان، یک رابطه علی دوطرفه است و بین این دو متغیر، یک تعادل بلندمدت وجود دارد. صنعت گردشگری با ویژگی‌های خاص خود، صنعتی پویا با آینده‌ای روشن تلقی می‌شود. سرمایه‌گذاری در این صنعت در استان زنجان با داشتن جاذبه‌های جهانگردی روبه افزایش است که با توسعه فعالیت‌های گردشگری می‌تواند زمینه برای ایجاد اشتغال فراهم می‌شود و این امر برای استانی مانند زنجان با جمعیت جوان و متقاضی روبه‌رو است، بسیار مفید است. لازم به ذکر است که از هر ده نفر گردشگر که وارد استان میزبان می‌شوند، یک فرصت شغلی ایجاد می‌گردد و سبب رشد اقتصادی می‌شود.

می‌توان با گسترش صنعت گردشگری در استان درآمدها را افزایش داد. از طرفی هم قسمتی از درآمدها صرف تولید و اشتغال شده و منجر به رشد اقتصادی می‌شود. همچنین با تشویق سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری و با اعطای تسهیلات کم‌بهره و بلندمدت و معافیت‌های مالیاتی برای بخش خصوصی می‌توان رشد اقتصادی را افزایش داد.

گردشگری موجب بالا رفتن پتانسیل‌های جوامع محلی برای توسعه زمینه‌های اشتغال و کارآفرینی، افزایش مشارکت ساکنان درزمینه حفظ میراث‌فرهنگی، بهبود معیشت مردم از طریق افزایش درآمد و اشتغال و تغییر آداب‌ورسوم محلی، رونق صنایع‌دستی استان، توسعه فعالیت‌های اقتصادی و تنوع فعالیت‌های تولیدی می‌شود. همان‌گونه که افزایش توسعه مالی سبب رشد اقتصادی می‌گردد، افزایش رشد اقتصادی نیز سبب بهبود زیرساخت‌ها و توسعه صنعت گردشگری می‌شود.

منبع:میراث آریا

مسجد جامع سجاس، بازمانده از هجوم مغول

در ایران مساجد تاریخی زیادی با قدمتی چندصدساله وجود دارند، اما کمتر شهری را می‌توان مثل سُجاس پیدا کرد که مسجدی هزارساله را در دل خود جای‌داده باشد. سُجاس شهری در ۱۲ کیلومتری شهرستان خدابنده و در فاصله‌ی ۷۳ کیلومتری استان زنجان قرار دارد. شهر سجاس در بخش سجاس‌رود شهرستان خدابنده واقع‌شده است. شهر سجاس دارای آب‌وهوایی معتدل در موسم بهار و دارای زمستانی سرد و خشک است. به همین خاطر در طول دوران مختلف تاریخی توسط شاهان و لشگرهای آن‌ها به‌عنوان منطقه ییلاقی انتخاب می‌شد.

مسجد جامع سجاس متعلق به دوره سلجوقیان و اواخر قرن پنجم هجری قمری است. این مسجد به سبک مساجد شبستانی بنا شده است. آثار قوس‌های فرو ریخته در جرز شمالی نشان می‌دهد که این بنا با ملحقات و افزوده‌های دیگری با شبستان موجود، مجموعه کامل‌تری را تشکیل می‌داده است.

این مسجد به سبک مساجد شبستانی ساخته شد. بنای اصلی مسجد، گنبد خانه‌ی مربعی به ابعاد تقریبی ۵٫۹ در ۵٫۹ متر است که با گنبد بلندی مسقف شده است.

مسجد جامع سجاس به شکل چهارگوش و دارای ابعادی به طول ۱۱ متر از بیرون و ضخامت دیوارهای آن حدود ۱٫۵ متر است که دو در ورودی در سمت غرب مسجد وجود دارد. فاصله این درها از هم در حدود ۵ متر است که احتمالاً به حیاط و فضای بیرون باز می‌شد و دقیقاً قرینه آن‌ها در ضلع شرقی مسجد هم موجود است. بیرون بنا با آجر نماکاری شده که با ملات و ساروج روی هم قرارگرفته‌اند.

ارتفاع فعلی بنا از کف زمین تا شروع گوشواره‌ها در چهارگوشه بنا در حدود ۷ متر و ارتفاع کناره گوشواره‌ها تا پای گنبد تقریباً ۲ متر است. در گوشه‌های بنا به طرز جالبی جهت ایجاد چندضلعی و در نتیجه تشکیل فرم دایره برای ساخت گنبد تورفتگی‌های خاصی ایجادشده است. ارتفاع گنبد تقریباً به ۴ متر می‌رسد و ارتفاع کل بنا از کف زمین حدود ۱۴ متر است. با توجه به سبک معماری این بنا را به دوره سلجوقی نسبت می‌دهند، ولی در نزدیکی محراب یک قسمت کوچکی از نمای آجرکاری ریخته شده که در پشت این لایه، نمای دیگری با تزیین مخصوص خود که با دیوار اصلی بنا متصل است، قابل‌دیدن شد.

با پیدا شدن لایه اصلی بنا این احتمال به وجود آمد که لایه‌ی فعلی، لایه‌ی دوم دیوار است که روی لایه‌ی اولیه ساخته‌شده که بعدها با گچ و آجر با تزیینی کاملاً از هم جداشده‌اند.

این مسجد کتیبه‌هایی به خط کوفی، نسخ و ثلث و آیاتی از سوره ملک، گچ‌بری‌های و طرح‌های اسلیمی دوره‌های سلجوقی و ایلخانی دارد.

بنابراین با توجه به تزیینات دیوار دوک و کنده شدن محراب در ضخامت دیوار در زمان‌های بعدی این احتمال به‌طور قوی وجود دارد که اصل بنا به دوره سلجوقی مربوط نبوده بلکه ممکن است مربوط به دوره ساسانی باشد که در آن زمان این مکان آتشکده بوده است که در دوره سلجوقی آن را به مسجد تبدیل کرده‌اند.

چهار فیل‌پوش و در بین فاصله موجود در آن‌ها چهار طاق‌نما به‌طور قرینه با قوس‌هایی به شکل پنج و هفت‌در کنار هم قرارگرفته‌اند. این قوس‌ها با کمک قوس‌های کوچک‌تر بالای خود نقشه مربع بنای مسجد را به دایره در بخش گند تبدیل می‌کند. سطح فیل پوش‌ها و طاق‌نماها با اجرای آجرکاری به سبک «آلت و لغت» تزیینات هندسی جالبی را ایجاد کرده‌اند. این بنا از بیرون به شکل دایره و از داخل به شکل چهارگوش به نظر می‌رسد. پایه طاقِ فیل پوش‌ها روی یک‌تخته قطور ساخته‌شده که احتمالاً از جنس درخت سنجد یا گردو است. این تخته‌ها با مواد مخصوص روغن‌کاری و در نهایت به شکل چلیپایی (صلیبی‌شکل) با دیوار زاویه ۴۵ درجه می‌سازند. آثار قوس‌های فرو ریخته در ضلع شمالی نشان می‌دهد که این بنا با افزوده‌های دیگری به شبستان اولیه در طول تاریخ، مجموعه کامل‌تری را تشکیل می‌دهد.

این مسجد تاریخی از نظر معماری نیز قابل‌مقایسه با سایر مساجد جامع ساخته‌شده در دوره‌ی خود در چند جای مختلف ایران است. مسجد جامع سجاس دارای گنبد خانه مربعی است که با گنبد بلندی پوشیده شده است و بر اساس بررسی‌های باستان‌شناسی، بناهای دیگری هم به این گنبد خانه وصل بوده‌اند که در طول تاریخ از بین رفته‌اند. تنها بنای باقی‌مانده از مسجد فعلی، شبستان گنبد داری است که به سبک چهارطاقی ساخته‌شده و ضلع‌های چهارگانه، سنگینی گنبد را روی بنایی چهارگوش نگه می‌دارند که این نوع از معماری یکی از ویژگی‌های معماری دوران سلجوقی است.

در داخل این مسجد به‌طورکلی از آجرهای به ابعاد ۲۱ در ۲۱ در ۵ سانتی‌متر استفاده‌شده و بالای فیل پوش‌ها، طاق‌نماهای زیبایی به جهت تزیین قرار داده‌شده است. این تزیینات باعث شده است که ظاهری با گردی کامل در زیر گنبد به وجود بیاید. گنبد مسجد از نوع گنبدهای یک پوششی است که آن‌هم از آجر ساخته‌شده و در تزیینات آن تنها از نقش ستاره ایرانی (ستاره پنج پر) استفاده‌شده است. این ستاره پنج پر در ضلع اصلی بنا یعنی ضلع شمالی قرار دارد. در ضلع‌های غربی و شرقی دو در بزرگ و شبیه به ایوان و در ضلع جنوبی هم محراب مسجد در جهت قبله و در داخل دیوار ساخته‌شده است. قرینه‌سازی محراب در ضلع‌های غربی و شرقی در بین فواصل خالی در بین محراب و دیوارها ساخته‌شده‌اند که تنها جنبه تشریفاتی دارد و برای تکمیل قرینه‌سازی در نظر گرفته‌شده‌اند.

این مسجد از نظر گچ‌بری و کتیبه‌ها هم بسیار ارزنده و قابل‌توجه است. کتیبه‌های مسجد تاریخی جامع سجاس از نظر سبک و شیوه گچ‌بری هم به کتیبه‌های چند مسجد سلجوقی دیگر در استان زنجان شبیه است. چهار کتیبه در مسجد جامع سجاس وجود دارد. کتیبه اول، کتیبه موجود در ساقه‌ی گنبد است که به خط نسخ ابتدایی گچ‌بری شده و به‌احتمال‌زیاد هم‌زمان با ساخت بنای مسجد نوشته‌شده است. کتیبه فیل پوش‌ها که با خط ثلث زیبا نوشته‌شده هم با توجه به سبک نگارش، احتمال دارد که متعلق به دوران ایلخانیان باشد. زیر فیل پوش‌ها کتیبه بسیار باارزشی به عرض حداقل ۵۰ سانتی‌متر در دورتادور مسجد نوشته‌شده که متن آن آیه‌ی ۶۷ سوره‌ی «ملک» از قرآن مجید است. این کتیبه با دو خط موازی در بالا و پایین محدودشده و بالای این خطوط، کتیبه کوچک دیگری به خط کوفی و متعلق به اوایل قرن پنجم هجری قمری نوشته‌شده است. متن کتیبه به خط نسخ خوانا نوشته‌شده و با گچ‌بری‌های بسیار زیبا و طرح‌های اسلیمی پر از جزییات، تزیین‌شده است. محراب مسجد سجاس با گچ‌بری‌های زیبا از طرح‌های اسلیمی و گیاهی تزیین‌شده که آن را به یکی از بهترین جاهای دیدنی خدابنده (قیدار) و زیباترین مساجد ایران تبدیل می‌کند.

این بنا به‌طور کامل از آجر و خشت همراه با ملات گچ‌وخاک ساخته‌شده و در قسمت خارجی مسجد از آجرهایی به ابعاد ۲۰ در ۱۰ در ۱۰ سانتی‌متر به‌طور ساده و یکنواخت استفاده‌شده است. پی بنا به‌نقل از اهالی از سنگ لاشه و ساروج ساخته‌شده و از کف فعلی به‌اندازه ۵ سانتی‌متر پایین قرار دارد. کف فعلی مسجد هم با استفاده از آجرهای چهارگوش سنگ‌فرش شده است.

با توجه به شواهد موجود در معماری و تزیینات بنا می‌توان گفت این مسجد متعلق به اوایل قرن پنجم هجری قمری یعنی دوران سلجوقی است و حدود هزار سال قدمت دارد؛ اما محراب کنونی مسجد جامع سجاس با توجه به شیوه گچ‌بری و استفاده از رنگ و همچنین آثاری از محراب قدیمی در زیر آن، به نظر می‌رسد که مربوط به دوره ایلخانی باشد.

محوطه و داخل این بنای هزارساله نیاز به خانه تعمیرات اساسی دارد. از سال ۱۳۸۹ تابه‌حال ۲ موردبازسازی یا توسعه در این مسجد صورت گرفته است. مرتبه اول خانه‌های مسکونی اطراف آن خریداری به محوطه‌ی مجموعه اضافه شدند و بار دوم هم داربست‌هایی به جهت محافظت در مقابل ریزش، نصب شد تا در مرحله بعدی بنای مسجد موردبازسازی قرار بگیرد. البته اثرات اولین تعمیر و بازسازی در این مسجد را می‌توان در همان دوران حکومت ایلخانیان و در داخل مسجد دید. دوران اوج استفاده از این هم مسجد در قرن‌های ششم تا هشتم هجری قمری است.

گورستان تاریخی سجاس که به قبرستان شهدا معروف هست هم در منتهی‌الیه شهرک سجاس قرار دارد و به‌عنوان یک جاذبه تاریخی این شهر شناخته می‌شود.

تعدادی از سنگ‌قبرهای تاریخی و با ارزش این قبرستان جمع‌آوری و در حیاط مسجد برای بازدید عموم، قرار داده‌شده‌اند. در این سنگ مزارها نقوش اسلیمی، نقوش هندسی، کتیبه‌هایی به خط نسخ با اشعار فارسی از سعدی و اشعار عربی دیده می‌شود. تعدادی از این سنگ‌نوشته‌ها دارای تاریخ هستند که قدمت بالای آن‌ها را نشان می‌دهد. به‌طور تاریخ‌هایی مانند ۹۴۴ هجری قمری، ۸۴۴ هجری قمری، ۱۰۳۲ هجری قمری و ۱۰۰۲ هجری قمری. این تاریخ‌ها نشان‌دهنده این است که تاریخ ساخت این سنگ مزارها در دوره حکومت پادشاه‌های تیموری و صفوی بوده است.

مسجد جامع سجاس مربوط به دوره سلجوقیان است. این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۵۳ با شماره‌ی ثبت ۱۰۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ظرفیت‌های بالقوه گردشگری در کن

تهران با همه گستردگی و عریض و طویل بودنش، ظرفیت‌های بزرگی از طبیعت‌گردی دارد، اما این ظرفیت‌ها به دلیل مسائل و معضلات کلان تهران نادیده گرفته شده است.

همشهری آنلاین _ سمیرا باباجانپور: تهران امروز هرچند دیگر آن دشت بزرگ و سرسبز سده‌های گذشته نیست و دیگر از آن باغشهر قدیم خبری ندارد با وجود این هنوز ظرفیت‌های عظیم منابع طبیعی در خود دارد که با بهره‌گیری از آنها می‌توان بخشی از مشکلات تهران را حل کرد. کافی است نگاهی به حواشی و روستاهای کوهپایه‌ای تهران بیندازید تا به این نکته برسید. روستاهای بالادست منطقه ۵، روستاهای مناطق یک و ۲ و البته روستاهای شمیرانات از جمله ظرفیت‌های طبیعی تهران به شمار می‌روند.

محله کن یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های منابع طبیعی را در خود دارد. هرچند این محله چند دهه است که هویت روستایی خود را با هویت محلی جایگزین کرده و با منطقه ۵ ادغام شده است اما هنوز نشانه‌های فراوانی از هویت روستایی در خود دارد. باغ‌های به هم پیوسته و بافت بومی و محلی بسیار منسجم و البته آداب و رسوم منحصربه‌فرد بومیان کن را می‌توان از جمله ویژگی‌های آن برشمرد. در این میان باغ‌های کن ظرفیت بالقوه‌ای برای تبدیل شدن به بوم‌گردی دارند.

«علیرضا بزرگی» عضو شورایاری و یکی از باغداران کن که برای ایجاد ظرفیت‌های بوم‌گردی در باغ‌های کن تجربیات تازه‌ای را آغاز کرده است، می‌گوید: «امروز یکی از راهکارهایی که مدیران شهری به دنبال آن هستند و برای صاحبان باغ هم ایجاد منفعت کرده، بوم‌گردی است. باغ‌های کن به دلیل موقعیت خاصشان می‌توانند از این ظرفیت بهره‌ببرند و پذیرای گردشگران باشند. در بوم‌گردی حتی باغ‌هایی با متراژ کوچک هم قابلیت تبدیل شدن و ایجاد یک کسب و کار جدید را دارند.» وی ادامه می‌دهد: «نمونه این طرح البته در روستاهای بالادست در حال پیگیری و اجراست که به نتایجی هم رسیده. با این کار، مشکل حفظ فضای سبز حل خواهد شد. به مشکل درآمدی مالک، رسیدگی و جلو ساخت‌وسازها به‌صورت خودکار گرفته می‌شود. ضمن اینکه زمینه حضور سرمایه‌گذاران برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری هم فراهم می‌شود.»
او که مدتی است امکان تجربه بوم‌گردی را برای گردشگران تهرانی در باغ خود فراهم کرده است از تجربه‌های خود در این زمینه می‌گوید: «از سال ۱۳۹۷ به دنبال این قضیه بودم و حتی به وزارت میراث فرهنگی و گردشگری هم برای گرفتن مجوزها رفتم. اما با توجه به فرایندهای طولانی اداری و البته حضور در شورایاری این موضوع را رها کردم تا شائبه‌ای برای استفاده از عنوانم به وجود نیاید.

با این حال نخستین تجربه‌ها از حضور گردشگران در باغ‌های کن شروع شد که به دلیل کرونا ادامه نیافت. اما عملاً از اواسط امسال دوباره تورهای گردشگری رونق گرفت و به‌صورت رایگان از گردشگران برای حضور در باغم دعوت کردم و از آنها پذیرایی کردم. پاییز، من کرسی کوچکی در باغ گذاشتم و افرادی که آمده بودند در فضای مجازی عکس‌هایی به اشتراک گذاشتند که در مدت کوتاهی استقبال عجیب و غریبی شد. با توجه به امکاناتی که فراهم کردم هم مبلغی برای اسکان گرفتم و هم بخش زیادی از میوه‌های باغم را نقد به فروش رساندم.»
وی ادامه می‌دهد: «با توجه به تجربه‌ام با این حال پذیرایی از گردشگران دارای مشکلات و موانعی است که نمی‌شود بی‌محابا وارد آن شد. مسائل اخلاقی و امنیتی و البته حواشی این کار باید دارای قوانین و مقرراتی شود که این کار شکل بگیرد.» بزرگی معتقد است که با وجود زیرساخت‌های متعدد بوم‌گردی در محله کن در صورت فراهم شدن شرایط می‌توان از این موقعیت برای حفظ سرمایه فضای طبیعی باغ‌ها استفاده کرد.

  • تقویت گردشگری با مرمت خانه‌های قدیمی و تاریخی

«اکبر عسکری» بازیگر تئاتر و سینما و چهره شناخته شده آگهی‌های تبلیغاتی است که علاقه زیادی نیز به زادگاه خود یعنی محله کن دارد. او که خانه پدری‌اش را برای سکونت موقت خود در تعطیلات بازسازی کرده در مورد ظرفیت ایجاد بوم‌گردی در بافت باغی و مسکونی کن می‌گوید: «کن گنجی گرانبها برای تهران است که فعلاً از دست سوداگران و زمین خوران در امان مانده. خانه‌های محله کن قابلیت زیادی برای تبدیل شدن به لوکیشن فیلم‌های تاریخی و قدیمی دارند. از طرفی بستری مناسب برای ایجاد فضای بوم‌گردی محسوب می‌شوند. این خانه‌ها یک دکور واقعی و جذاب از زندگی تهرانی‌های اصیل که از زندگی در میان درختان و حیاط و حوض لاجوردی لذت می‌بردند به ما نشان می‌دهد. البته چندین خانه تا امروز لوکیشن فیلم‌ها و سریال بوده‌اند اما به دلیل اینکه بسیاری از خانه‌های قدیمی در حال تخریب هستند و بودجه زیادی برای بازسازی لازم دارند کسی برای مرمت آنها اقدام نمی‌کند.»

  • باغداران؛ قربانی فقدان برنامه‌ریزی در تهران

یکی از راه‌هایی که از ابتدای طرح حفظ و صیانت از باغ‌های کن مطرح شد، تبدیل باغ‌ها به عرصه‌های عمومی بود. یعنی مالک تحت شرایط ناعادلانه‌ای باغش را در اختیار عرصه‌های عمومی و رفت‌وآمد مردم شهر بگذارد. هیچ‌گاه طی سال‌هایی که این موضوع مورد پذیرش برخی مدیران شهری بود در مورد هزینه هنگفت آن برای تملک باغ‌ها صحبتی نشد؛ هزینه‌ای که بی‌شک از توان مالی شهرداری خارج است.

«علیرضا محبعلی» یکی از باغداران این محله معتقد است که باید واقعیت‌ها را در مورد باغ‌های کن دید و از ایده‌آل‌ها فاصله گرفت. او می‌گوید: «چرا بار سنگین فقدان برنامه‌ریزی‌ها را مردم کن باید بپردازند؟ سال‌هاست که باغداری در کن دیگر شغل نیست و نمی‌تواند بخش کوچکی از هزینه‌های زندگی مردم را تأمین کند. از طرف دیگر بوم‌گردی نیازمند فراهم کردن زیرساخت‌هایی است که متولیان باید پا پیش بگذارند. ضمن اینکه باید برای بوم‌گردی بافت مذهبی، سنتی و طبیعی کن را مد نظر قرار داد. کارهای خودجوشی هم که در این زمینه انجام می‌شود نیازمند همراهی بیشتر است تا از هدف اصلی خود که حفظ فضای سبز و ایجاد درآمد پایدار با رعایت موازین قانونی برای صاحبان املاک است، خارج نشود.»

منبع:همشهری