نوشته‌ها

لاهیجان؛ عروس گردشگری گیلان

قطعه به قطعه گیلان سرسبز همواره غرق در تنوعی از رنگ ها و شاهکار خلقت است که در این میان لاهیجان غرق در زیبایی و شکوه خلقت و تاریخ، همچون عروس زیبای خزر جلوه گری می نماید.

در گیلان همه چیز نشان از حیات دارد؛ گیلان یعنی سرزمین جنگل و باران ، سرزمین برنج و نوغان ، بستر رودهای خروشان و پهنه رویش بنفشه ها ، پامچال ها ، نیلوفرهای آبی و زیستگاه قوها ، مرغابی ها و هزاران گونه گیاهی دیگر. جایی که جلگه و دریا و کوهستان روی در هم می سایند و روز و شب امواج خروشان دریا بر ساحل ماسه زارهای آن بوسه می زنند ، سرزمینی سرشار از حیات و مملو از تلاش و نشاط.

لاهیجان، بزرگترین شهر شرق استان گیلان در شرق سفیدرود و در ارتفاع ۴ متری از سطح دریا واقع است؛ این شهر در ناحیه کوهپایه‌ای قرار دارد و تپه‌ماهورهای آن را بوته‌های چای پوشانده‌است. به همین دلیل هنگام سفر به لاهیجان، کیلومترها قبلتر از این که به این شهر برسید بوی چای و مزارع برنج مشام مسافران را نوازش می دهد و به آنها یادآور می شود که به لاهیجان شهر چای ایران نزدیک شده اند.

شهرستان لاهیجان دارای دو بخش رودبنه و مرکزی و هفت دهستان به نام‌های رودبنه، شیرجوپشت، آهندان، بازکیاگوراب، لفمجان، لیالستان و لیل است. شهر لاهیجان ۷ محله اصلی دارد.

لاهیجان معروف به عروس شهرهای گیلان دارای چشم اندازها و جاذبه‌های طبیعی بسیار زیبا می‌باشد که همجواری شهر با یکی از زیباترین کوه‌های منطقه و دسترسی آسان به آن با چشم اندازهای کوهپایه‌ای شامل باغ‌های سرسبز چای و مزارع برنج و چشمه‌های متعدد آن در بخش گردشگری سرآمد است.

بام سبز لاهیجان

بام سبز در قسمت بالایی شیطان‌کوه در شهر لاهیجان واقع شده است و به علت اینکه به نمای شهر و دیدنی‌های آن مانند شیطان‌کوه، استخر لاهیجان و مزارع چای دامنه کوهستان‌های لاهیجان اشراف دارد، آن را بام سبز لاهیجان می‌نامند.

وجود آب و هوای معتدل و پاک و چشم‌اندازهایی زیبا از شهر لاهیجان و طبیعت شمال در بام سبز گردشگران بسیاری را جذب کرده است. در بام سبز امکاناتی نظیر شهربازی و تله کابین نیز وجود دارد. در مسیر تله کابین مزارع چای و خانه‌ها و جاده‌های روستایی به خوبی دیده می‌شوند.

آبشار شیطان کوه و بام سبز لاهیجان

آبشار شیطان کوه

این کوه سر سبز که در امتداد سلسله جبال البرز واقع شده و با ارتفاعی نزدیک به ۶۰ متر از درختان و شمشادهای کوتاه و سبز پوشیده شده و در ناحیه شرقی شهر لاهیجان قرار دارد و یکی از جاذبه های گردشگری لاهیجان بشمار می رود.

این کوه به‌علت واقع شدن در داخل مجموعه شهری باعث به وجود آمدن چشم اندازهای زیبایی شده و گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می کند. در کنار این آبشار یک راه پلکانی با بیش از ۷۵۰ پله وجود دارد که از ابتدای کوه شروع می‌شود و به بام سبز می‌رسد.

آبشار شیطان کوه - لاهیجان

استخر لاهیجان

در بخش شرقی لاهیجان و در پایین قله‌ای سرسبز و پوشیده از شمشاد به نام شیطان کوه که در قدیم آن را شاه‌نشین کوه می‌نامیدند، استخری بزرگ به وسعت ۱۷ هکتار و عمقی در حدود چهار متر قرار دارد که در گذشته مخزن آبی برای آبیاری مزارع برنج بوده و توسط آب‌های جاری شده از کوه تغذیه می‌شد.

در وسط استخر جزیره‌ زیبایی وجود دارد (در گذشته به آن «میان پشته» گفته می‌شد) که به وسیله یک پل سیمانی طویل، به حاشیه جنوبی استخر متصل شده است. طول حاشیه این استخر نزدیک به ۲ کیلومتر بوده که در کنار بلواری زیبا قرار دارد و دور تا دور استخر را احاطه کرده و از مراکز دیدنی و تفریحی مهم لاهیجان می‌باشد.

پارک جنگلی میرصفا

پارک جنگلی میرصفا از دیگر مناطق دیدنی لاهیجان می باشد. این پارک طبیعی در خیابان شقایق در شهر لاهیجان استان گیلان واقع شده است. این پارک با آلاچیق های زیبا مورد توجه گردشگران می باشد.

بقعه شیخ زاهد گیلانی

بقعه شیخانور یا شیخ زاهد گیلانی، از جاذبه های گردشگری لاهیجان است که مربوط به اواخر سده نهم هجری قمری است و در روستای شیخانور واقع شده است.

برخی منابع آن را مدفن شیخ تاج‌الدین ابراهیم ملقب به شیخ زاهد گیلانی از عارفان و دراویش بزرگ و از استادان شیخ صفی‌الدین اردبیلی دانسته‌اند. این بنا دارای یک گنبد هشت ترک فیروزه‌ای بوده و در میان مزارع برنج و چای و جنگل احاطه شده‌است و از مقاصد گردشگری استان گیلان است.

بقعه شیخ زاهد گیلانی

تالاب بین‌المللی امیرکلایه

این تالاب در ۳۶ کیلومتری شمال شرق لاهیجان قرار دارد و دارای وسعتی به اندازه‌ی یک هزار و ۲۳۰ هکتار است و عمق آن به طور تقریبی به ۸۵ متر می‌رسد. ویژگی منحصر به فردی که سبب شده این تالاب در سطح جهان مشهور شود این است که آب آن شیرین است و در یک کیلومتری دریا قرار دارد. تالاب امیرکلایه زیست‌گاه انواع پرندگان، خزندگان، ماهیان و دوزیستان محسوب می‌شود.

در این تالاب امکان قایق سواری و ماهیگیری نیز وجود دارد.

حمام گلشن لاهیجان

این بنا نیز در دوره فتعلی شاه قاجار احداث شده است و جزو یکی از حمام های تاریخی و سنتی بسیار زیبای ایران به شمار می رود. حمام از تعداد زیادی حوضچه و خزینه با معماری مخصوص قجری بنا شده که امروزه اثری از آنها نمی باشد.

روستای گلرودبار

این روستا در شرق شهرستان لاهیجان و در محاصره  کوه ها قرار دارد. به دلیل اینکه در زمان های گذشته رود آن باعث به وجود آمدن گلزار های فراوان می شد به این نام مشهور شد. نیمی از محله ها در یک طرف رود و نیم دیگر در طرف دیگر آن قرار دارد. این رود به «شنرود» معروف است.

روستای یوسفده

روستای سرسبز و قدیمی یوسفده در استان گیلان و شهرستان لاهیجان قرار دارد و یکی از قدیمی ترین روستاهای منطقه رودبنده است.

از جاذبه های سفر و زیبایی های روستای یوسفده باید به دشت ها و مزارع سرسبزش اشاره کنیم، به خصوص که در دشت های سرسبز آن منظره می توان به مناظر کوه های سرسبز لاهیجان و لنگرود و تله کابین لاهیجان نیز دید داشت.

تالاب سوستان لاهیجان

سوستان یکی از روستاهای دهستان لیل در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است که به خاطر تالابی که در نزدیکی این روستا واقع شده، معروف است.

تالاب سوستان از تالاب‌های آب شیرین است که در فصول پاییز و زمستان پرآب بوده و در فصل تابستان از آب آن کاسته می‌شود. دور تا دور تالاب را نیزار فرا گرفته است، همچنین در داخل و کناره‌های تالاب گیاهان مردابی و درختان جنگلی وجود دارد. این تالاب همانند سایر تالاب‌های آب شیرین محل زندگی آبزیان و پرندگان می‌باشد.

تالاب سوستان - لاهیجان

برای رفتن به تالاب سوستان چندین مسیر وجود دارد که کوتاه‌ترین مسیر از میدان دانشگاه آزاد در شهر لاهیجان به سمت روستای سوستان است. همچنین مسیر میدان تربیت به سمت روستای سوستان نیز مناسب است.

لوتوس یا همان نیلوفر آبی، یکی از گیاهان آبزی ست که به طور شناور در تالاب‌ها و آب‌های کم تلاطم می‌روید. این گل به کمک ریزوم‌هایش که همان ساقه‌های زیر زمینی ریشه مانند است، توانایی زندگی در تالاب‌ها و مرداب‌ها را پیدا می‌کند.

لوتوس را می‌توان در رنگ‌هایی چون صورتی و سفید مشاهده کرد. نیلوفر آبی به هنگام صبح و طلوع خورشید باز شده و به هنگام غروب خورشید بسته می‌شود. نیلوفر آبی به هنگام بهار و در ماه اردیبهشت در پهنای آب این تالاب می‌روید. بوی نیلوفر آبی به نحوی است که عطر خوشش تمام منطقه را پر می‌کند.

نیلوفر آبی - تالاب سوستان - لاهیجان

روستای زیبای لیالمان

روستای زیبای لیالمان در شرق استان سرسبز گیلان، از توابع شهرستان لاهیجان و دهستان آهندان در فاصله حدود ۴ کیلومتری لاهیجان واقع شده است. روستای لیالمان یکی دیگر از گزینه ها در بین لیست زیباترین روستاها و جاهای دیدنی لاهیجان است.

روستای  چی چی نی کوتی 

معنی نام این روستای زیبا که چشم اندازهای زیبایی دارد، لانه گنجشک می باشد. با گشت و گذار در جنگل های کوهپایه ای روستای چی چی نی کوتی معنای اصلی طبیعت بکر را درک خواهید کرد.

طبیعتی که هنوز از گزند ما آدمیان آسیبی ندیده است و هنوز گونه های جانوری مختلف از جمله خرس قهوه‌ای، شغال و روباه و کفتار و نوعی خوک خاکستری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند.

تقریبا در پایان فصل بهار و آغاز فصل تابستان نوعی خاص از تمشک وحشی در بیشه زارهای این روستا می‌روید که قطعا طعم آن را جایی دیگر نچشیده اید. باشد که این طبیعت بکر و زیبا پاک و بکر و زیبا باقی بماند.

روستای سرچشمه و کوه عطاکوه

روستای سرچشمه در فاصله ۱۰ کیلومتری لاهیجان و در دامنه‌های عطا کوه واقع شده است.

سرچشمه ۴۷۵ نفر جمعیت و ۱۴۷ خانوار دارد. شغل اصلی مردم در این روستا چای کاریست. سرچشمه لاهیجان از امکانات برق و تلفن برخوردار بوده و آب آشامیدنی آن از چشمه تأمین می‌شود.

روستای آهندان و آبشار ماهی موشه

مسیر منتهی به این آبشار از روستای آهندان می‌گذرد. ارتفاع آبشار ماهی موشه حدود پنج متر است.

بعد از روستای چهل ستون و مقبره‌ی امام زاده سیدابراهیم و روستای نارنج لنگه و طی کردن بخشی از مسیر با پای پیاده به این آبشار خواهید رسید. از معنی دقیق این اسم اطلاع زیادی در دست نیست ولی بزرگان و ریش سفیدان روستا اعتقاد دارند که این نام به معنای رودخانه ایست که ماهی ندارد یا ماهی نمی‌تواند در آن باشد.

حیواناتی همچون گراز، خرس، پلنگ و گرگ در این منطقه دیده شده است.

روستای گردکوه

گردکوه یک روستای کوهپایه‌ای جنگلی است که در آن درختان کهنسال افرا و بلوط و توسکا وجود دارد.

منبع:ایرنا

مقالات مرتبط:

جاذبه‌های گردشگری رودبار ؛ از دریاچه عروس تا درفک

با رامسر عروس شهرهای ایران بیشتر آشنا شوید

جاذبه‌های گردشگری تنکابن تا رامسر

جاذبه های گردشگری و دیدنی های خطه سرسبز شمال

درآمدی بر فرهنگ سکونت در خانه‌های قاجاری لاهیجان

برای دستیابی به درک دقیق‌تری از معماری خانه‌های قاجاری لاهیجان، بررسی تناسب بین فرهنگ سکونت و نوع معماری خانه‌ها ضرورت دارد، چراکه در هر یک می‌توان بازتاب‌هایی از دیگری را ملاحظه کرد. در ادامه به چند مورد از ویژگی‌های فرهنگ سکونتی در خانه‌های قاجاری لاهیجان اشاره مختصری می‌شود.

تجربه ساکنان خانه‌های تاریخی لاهیجان حاکی از آن است که در گذشته به طور معمول در هر خانه چندین خانواده زندگی می‌کردند که با هم پیوند خانوادگی داشتند و برای یک خاندان مایه مباهات و اعتبار بود که در کنار یا نزدیکی هم باقی بمانند و از یکدیگر حمایت کنند. بزرگان خانواده هم اغلب تلاش می‌کردند که فرزندانشان (به خصوص فرزندان پسر) را پس از ازدواج همچنان در خانه خود جای دهند و از آن‌ها حمایت کنند.

بازتاب این ویژگی‌های فرهنگی را می‌توان در زبان بومی هم ملاحظه کرد. برای مثال، در گویش گیلکی لاهیجان به ازدواج کردن مردان، «زن بردن» گفته می‌شود و همان گونه که از این فعل بر می‌آید ازدواج برای مرد به معنای این بود که همسر خود را از خانه پدری به جای دیگری ببرد. بدین ترتیب، اگر دامادی به جهت‌ نبود استطاعت مالی مجبور بود که در خانه پدرخانمش زندگی کند، این امر برای او نوعی سرشکستگی محسوب می‌شد و اصطلاح «داماد سرخانه» با چنین نکوهشی همراه بوده است.

در خانه‌های قاجاری لاهیجان، به نظر می‌رسد بر خلاف تصور متداول امروزی، اتاق‌هایی که یک خانه را شکل می‌دادند، به هر کدام به عنوان یک واحد مسکونی نگریسته می‌شد. زندگی کردن یک خانوار در یک اتاق امری نامتعارف محسوب نمی‌شد و معمولا چندین خانوار در هر خانه زندگی می‌کردند. بدین ترتیب، تعجبی ندارد که در اکثر خانواده‌ها در دوران گذشته به صورت جمعی در یک سکونتگاه اقامت داشته‌اند.

بدین ترتیب، بر خلاف تأکیدی که نسبت به تعریف مرزها و حریم‌ها برای یک خانه مسکونی نسبت به دنیای بیرون از آن وجود داشته است، در داخل هر خانه، خانواده‌های متعددی در تعامل نزدیک با یکدیگر زندگی می‌کردند و تعریف حریم‌ها و جداسازی این خانواده‌ها و افراد از یکدیگر به شکل بسیار کمرنگ‌تری اتفاق می‌افتاده است. بدین ترتیب، برای مثال اتاقی که محل زندگی یک خانوار بوده است، می‌توانسته در شرایط خاصی مثل مراسم مذهبی و مانند آن به همراه اتاق‌های کنار خود به مکانی برای گردهمایی و پذیرایی از مهمانان تبدیل شود. این امکان وجود داشت که با بازکردن در اتاق‌هایی که به صورت پهلو به پهلو به هم مرتبط هستند، یکباره تعریف و نوع استفاده از فضاهای خانه متحول شود و کاربرد جمعی پیدا کند.

توجه به این ویژگی‌های فرهنگ سکونتی برای فهم معماری خانه‌های لاهیجان ضرورت دارد. اصلاحات عامیانه زیادی هست که به کمک آن‌ها می‌توان جنبه‌هایی از فرهنگ زندگی در خانه‌ها در دوره قاجار را استنباط کرد. برای مثال، اصطلاحاتی مانند این که «در خانه فلانی همیشه باز است» یا «فلانی سفره پدر خود را دیده است» از جمله آن‌ها هستند. در گذشته وقتی گفته می‌شد «در خانه فلانی همیشه باز است» معنای مستقیمش این بود که واقعا در خانه آن فرد تمام شبانه‌روز باز بوده است. برخی اهالی قدیم لاهیجان هنوز دورانی را به یاد می‌آورند که مردم واقعا در خانه‌ها را باز می‌گذاشتند و نیازی به قفل و حفاظ دزد و غیره احساس نمی‌شد. البته معنای ضمنی این اصطلاح هم این بوده که او فرد معتبری در محل بوده است و مردم می‌توانستند هر زمانی به وی مراجعه کنند و درخواست‌هایشان را مطرح کنند و پاسخ بگیرند.

وقتی در اصطلاح متداول بین مردم گفته می‌شود «فلانی سفره پدر خود را دیده است» منظور این است که او به خانواده معتبر و اصیلی تعلق دارد که افراد زیادی بر سر سفره آن فرد نشسته‌اند. سفره گسترده داشتن یکی از ویژگی‌های خانواده‌های متمول و اصیل بوده که مایه مباهات و فخر برای این خانواده‌ها محسوب می‌شده است. در خانواده‌های بزرگ این عرف وجود داشته که در فرصت‌های مختلف همچون اعیاد و مراسم‌های مذهبی در خانه خود را به روی مردم بگشایند و از آن‌ها پذیرایی کنند. این خصیصه فرهنگی با خصوصیت مهمان‌نوازی و مهمان‌دوستی در فرهنگ ایرانی ارتباط نزدیک داشته است.

در سفرنامه‌های متعددی که از سیاحان گیلان در دوره قاجار باقی مانده می‌توان به شدت فرهنگ مهمان‌نوازی اهالی گیلان پی برد که، هر زمان در خانه یکی از بزرگان شهر مهمان بوده و از توصیفات او می‌توان دریافت که میزبانان چیزی از پذیرایی کم نمی‌گذاشتند. در تمام این سفرنامه‌ها هیچ سخنی از مهمان‌سرا یا هتل در میان نمی‌آمده است.

هر چند بیان این قبیل ملاحظات و مصادیق فرهنگی را می‌توان همچنان ادامه داد. در مجموع باید توجه داشت که شکل زندگی مردم در دوره قاجار در عین وجود شباهت‌های فراوان، تفاوت‌های زیادی با وضعیت امروزی دارد و این تفاوت‌ها هم شامل تفاوت‌های ملموس در نحوه انجام بسیاری از امور روزمره مانند آشپزی، غذاخوردن، حمام رفتن و به طور کلی نحوه گذراندن اوقاف در خانه شود و هم شامل تفاوت‌های غیرملموس در ذهنیت افراد نسبت به مفاهیم و ارزش‌های مرتبط با زندگی در خانه مانند مفهوم حریم خصوصی، مفهوم آسایش و یا زیبایی در مسکن، جایگاه هر یک از اعضای خانواده، شأن مهمان، منزلت همسایه و مانند آن می‌شود.

برومبرژه پس از اشاره به محوربندی‌های ذهنی سه‌گانه که در نحوه سازماندهی فضایی خانه‌های روستایی گیلان مستتر است، بر ارتباط معماری با جهان‌بینی قومی تأکید می‌کند: «… به طوری که ملاحظه می‌شود، اشکال معماری فقط پاسخ‌هایی به قیود محیط و یا شواهدی دال بر سطح معینی از پیشرفت فنون نیستند، بلکه این اشکال بر طبق اسلوب‌هایی سبکی و مفهومی سازمان می‌یابند که به کیفیتی انفکاک‌ناپذیر در هم آمیخته‌اند و از خلال آن می‌توان به عمیق‌ترین جنبه‌های تجربه قومی، یعنی به جهان‌بینی قوم راه یافت.»

منبع:میراث آریا

لاهیجان ،شهرچای در مسیر ثبت جهانی

تلاش برای ثبت لاهیجان به عنوان پایتخت آیین‌های چای ایران در یونسکو ادامه دارد.

لاهیجان، عروس گیلان، شهر باغ‌های همیشه سبز چای، از سال‌ها پیش میزبان انواعی از طعم‌ و رنگ‌ این محصول ایرانی است. کاشف‌السلطنه، کاشف چای، این محصول را برای نخستین‌بار در منطقه‌ای به‌نام چای‌خانسر در لاهیجان کشت کرد تا نقطه آغازی برای تبدیل این شهر به‌عنوان شهر چای باشد و حالا همه محله‌ها و روستاهای لاهیجان میزبان این بوته‌های سبز و معطر هستند.

نگاه مثبت کمیسیون ملی یونسکو
نخستین کارخانه چای ایران در سال۱۳۱۱ شمسی و نخستین مرکز تحقیقاتی چای در سال۱۳۱۳ در زمان پهلوی اول در لاهیجان تأسیس شد. لاهیجان به جز اینکه مرکز چای گیلان و ایران است به‌عنوان شهر نمونه گردشگری کشور و عروس شهرهای گیلان هم شهره شده و به همین دلیل در سال‌های اخیر مدیریت شهری در تلاش است با رایزنی و مهیا کردن زیرساخت‌ها ثبت جهانی این شهر به‌عنوان پایتخت چای ایران و شهر خلاق یونسکو را انجام دهد. این تلاش چندساله حالا در مراحل جدی‌تری قرار گرفته و در روزهای اخیر شورای شهر لاهیجان نشست مشترکی با دبیرکل و اعضای کمیته کسب‌وکار کمیسیون ملی یونسکوی ایران کهن برای ثبت لاهیجان به‌عنوان پایتخت چای ایران و شهر خلاق یونسکو برگزار کرده است.

اعلام آمادگی مدیریت شهری
رئیس شورای اسلامی شهر لاهیجان با بیان اینکه مدیریت شهری لاهیجان برای ثبت پایتخت چای ایران و شهر خلاق یونسکو آمادگی دارد به همشهری می‌گوید: لاهیجان شهر نمونه گردشگری طبیعی و تاریخی ایران، شهر چای، کلوچه و ابریشم و نخستین شهری در ایران است که دانه‌های چای در آن کشت شد و پس از یک قرن سابقه به گمان ما لاهیجان پایتخت چای ایران است. بهمن کنعانی با تأکید بر اینکه شورا و شهرداری آماده همکاری با کمیسیون ملی یونسکو هستند، اضافه می‌کند: این آمادگی برای توسعه پایدار و اجرای برنامه‌های فرهنگی، هنری با حفظ هویت ایران اسلامی است. همچنین مدیریت شهری لاهیجان آمادگی خود را برای سرمایه‌گذاری و همکاری با کمیته کسب‌وکار کمیسیون ملی یونسکو اعلام ‌کرده است. شهردار جدید شهر لاهیجان نیز با بیان اینکه لاهیجان به عروس شهرهای گیلان و ایران معروف است به همشهری می‌گوید: با توجه به پیگیری‌ها و بسترسازی‌هایی که قبلا برای انتخاب لاهیجان به‌عنوان پایتخت چای ایران انجام شده، این روند را پیگیری می‌کنیم تا این افتخار بزرگ به ثبت برسد.
رضا زنده‌دل با تأکید بر اینکه هر اتفاقی قرار است برای لاهیجان بیفتد فقط با منابع دولتی امکان‌پذیر نیست، می‌افزاید: برای اینکه لاهیجان را به جایگاه واقعی آن برسانیم باید با دریافت ایده‌ها، بسترهای لازم را برای سرمایه‌گذاری فراهم کنیم.

تلاش ۴ساله برای ثبت جهانی
رئیس اداره ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری لاهیجان نیز در این‌باره به همشهری می‌گوید: لاهیجان مرکز کشت و فرآوری چای ایران است. مقبره کاشف‌السلطنه به‌عنوان بانی و پدر چای ایران و موزه چای در این شهر قرار دارد و از سوی دیگر، لاهیجان به‌عنوان شهر گردشگری کشور شناخته می‌شود و گردشگران زیادی از این شهر بازدید می‌کنند. همچنین سازمان چای کشور در این شهر قرار دارد؛ بنابراین به‌علت مرکزیت چای در این شهر و باغ‌های چای که جزو مناطق کشاورزی و گردشگری است، ما همیشه به‌طور لفظی از لاهیجان به‌عنوان پایتخت چای ایران استفاده می‌کردیم و از سال۹۷ جلساتی را با یونسکو داشتیم که این شهر را در رده شهرهای خلاق یونسکو در زمینه کشت چای و پایتخت چای کشور ثبت کنیم.
شاهین جهانگیربلورچیان می‌افزاید: با توجه به جلسه مشترک مدیریت شهری با مدیر ملی یونسکو در شهر لاهیجان امیدواریم به‌زودی با حمایت مسئولان و پیگیری دبیر کمیته ملی یونسکو این مهم به تحقق بپیوندد.
وی ثبت جهانی را بر حوزه‌های سرمایه‌گذاری و گردشگری مؤثر می‌داند و می‌گوید: یکی از برنامه‌هایی که ما پس از ثبت لاهیجان به‌عنوان پایتخت چای ایران خواهیم داشت، زنده‌کردن آیین‌های مربوط به چای است. نمایش‌های خیابانی در قالب جشنواره‌های متعدد در زمینه چای هم می‌توانیم داشته باشیم.

رونق شغل آبا و اجدادی
عضو اتحادیه چایکاران کشور نیز با بیان اینکه برند شدن چای ایرانی و نیز لاهیجان از اتفاقات خوب ثبت جهانی این شهر در یونسکو خواهد بود به همشهری می‌گوید: لاهیجان سال‌ها در حوزه کشت و صنعت چای فعالیت داشته و چایکاری شغل آبا و اجدادی مردمان این سرزمین بوده است. قطعا با این ثبت جهانی نگاه و توجه به چای ایرانی بیشتر خواهد شد. نعمت یاورزاده با تأکید بر اینکه ثبت جهانی در تعیین سیاست‌های مربوط به چای، رونق تولید و بهبود و افزایش کشت چای در سطح و نیز رونق صادرات چای هم مؤثر خواهد بود، می‌افزاید: اگرچه صنعت چای در سال‌های اخیر مشکلات فراوانی داشته است، اما اهالی لاهیجان همواره در کشت و فرآوری این محصول تلاش کرده‌اند و امیدواریم نه‌تنها مسئولان شهری که متولیان استانی هم برای دستیابی به این مهم به یاری بشتابند. نگاهی به سال‌های سپری شده صنعت چای نشان می‌دهد این صنعت از دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ رکود شدیدی را طی کرد؛ به‌طوری که در سال ۸۳ سازمان چای منحل و چای خصوصی‌سازی‌ شد. از آن زمان کم‌کم پای چای خارجی به بازارها باز و تغییر ذائقه ایرانی بیشتر شد؛ از این‌رو چند هزار تن چای داخلی در انبارها باقی ماند و به‌اصطلاح به‌عنوان چای سنواتی تلقی شد. در سال‌های اخیر گلایه و اعتراض چایکاران و صنوف مختلف چای توانست جانی دوباره به این صنعت بدهد و حالا ثبت ‌جهانی لاهیجان به‌عنوان شهر چای می‌تواند به این رویکرد کمک کند. یک فعال صنعت چای به همشهری می‌گوید: هم‌اکنون مشکل چای سنواتی مانند گذشته وجود ندارد، اما هنوز هم معضل باغ‌های چای رها شده‌ وجود دارد که باید به آن رسیدگی شود. رضا میربلوکی با بیان اینکه هر سال درباره تعیین نرخ تضمینی چای بین دولت و اتحادیه چای اختلاف‌نظر وجود دارد، اما تصمیم‌گیرنده دولت است، می‌افزاید: بزرگ‌ترین مشکل ما این است که ۱۲۰ هزار تن مصرف داریم و ۲۰۰ هزار تن چای وارد کشور می‌شود؛ یعنی تا یک سال‌ ونیم بعد از هر برداشت، چای وارداتی در بازار هست و این واردات مازاد کنترل نمی‌شود. از نظر همه صاحب‌نظران اگر طرح اصلاح ساختار چای که در سال‌های گذشته تدوین شده بود با نظارت کافی مدیریت می‌شد، وضعیت چای بهتر از حال حاضر بود و نه رهاسازی باغ چای در سال ۸۳ اتفاق می‌افتاد و نه ۳۰ درصد از باغ‌های موجود رهاسازی و به ویلا تبدیل می‌شدند. حالا امید همه فعالان این بخش به ثبت جهانی لاهیجان به‌عنوان شهر چای است تا حداقل توجه‌ها را به این صنعت، مشکلات چایکاران و باغ‌های رهاشده جلب کند.

چایکاری در ایران ۱۲۰ ساله شد
یک کارشناس حوزه چای با اعلام اینکه صنعت چای در ایران ۱۲۰ساله شده است درباره خاستگاه صنعت چای به همشهری می‌گوید: کشت چای در سال ۱۲۸۰ هجری شمسی و از سوی مرحوم کاشف‌السلطنه (پدر چای ایران) به وقوع پیوست.
بعدها شخصی به نام بصیرالتجار به‌دلیل مشغله‌های کاشف‌السلطنه در پایتخت در سال‌های مشروطه، باغ چای او را در لاهیجان نگهداری کرد و با توجه به اینکه لاهیجان محل مناسبی برای پرورش این محصول بود، نهال آن را در منطقه تکثیر داد. سیدعبدالله میرحسینی‌مقدم می‌افزاید: به‌گفته برخی از افراد محلی این چای فرآوری شده چنان مطبوع و خوش‌طعم بود که در میان جوامع شهری و روستایی آن دوره برای خود برند شد و برای ترویج مصرف، نیازی به تبلیغ نداشت؛ به همین دلیل باغ‌های زیادی از سوی بصیرالتجار و سرمایه‌گذاران دیگر این محصول در برخی شهرهای شمالی ازجمله تنکابن و فومنات ایجاد شد. بعد از چند سال آن قدر این محصول مورد توجه دولت قرار گرفت که دولتمردان ترجیح دادند در همه محل‌ها برای کشت چای باغ‌های دولتی ایجاد کنند. وی ادامه می‌دهد: با رواج هر چه بیشتر چایکاری در لاهیجان حتی مردم عادی نیز در حیاط منزل خود نهال چای پرورش دادند و در نهایت اقتصاد منطقه تحت‌تأثیر چایکاری قرار گرفت.

جشنواره آیین چای، مقدمه‌ای برای ثبت جهانی
با همه نتایج خوبی که ثبت جهانی می‌تواند به همراه داشته باشد، ‌ اما لاهیجان برای معرفی به عنوان پایتخت چای ایران به کشورهای دنیا نیازمند برپایی آیین‌ها و جشنواره‌هایی در ابعاد داخلی  و بین‌المللی است. در سال‌های ۹۷ و ۹۸ جشنواره‌هایی در لاهیجان برپا و در نهایت سال ۹۸ تفاهم‌نامه دو جانبه‌ای بین شهرداری لاهیجان و کمیسیون ملی یونسکو در ایران برای توسعه همکاری امضا شد.  دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران به همشهری می‌گوید: هر یک از کشورهای تولیدکننده چای آیین و جشنواره ویژه‌ای برای چای دارند که ما در یونسکو این آیین‌ها را ثبت جهانی می‌کنیم. بنابراین درباره لاهیجان نیز این آمادگی وجود دارد که برای ثبت آیین چای تلاش و این شهر را به عنوان پایتخت چای ایران مطرح کنیم.
حجت‌الله ایوبی با بیان اینکه طبق توافق با شهرداری لاهیجان قرار است جشنواره آیین چای ‌با حضور کشورهایی که آیین چای دارند برگزار شود، می‌افزاید: این جشنواره در کنار معرفی صنعت و فرآوری چای و استفاده بهینه از این طلای سبز جزو پروژه‌هایی است که دنبال می‌کنیم. این کار کمک می‌کند لاهیجان به شبکه شهرهای خلاق و گیرنده بپیوندد و آیین چای را هم در این فرآیند به عنوان میراث معنوی به ثبت برساند. در واقع این شهر مرکز و محوری برای برپایی آیین چای‌ می‌شود. ‌
وی با بیان اینکه هنوز پرونده آیین چای به کمیسیون ملی یونسکو در ایران نرسیده است، اظهار می‌کند:‌ اگر مدیریت شهری لاهیجان همت کنند می‌توانند میزبان جشنواره آیین چای به طور بین‌المللی و با حضور کشورهای تولیدکننده چای باشند تا بعد از آن کار ثبت آیین چای و معرفی لاهیجان به عنوان پایتخت چای ایران انجام شود.

سطح زیرکشت چای در کشور ۲۸ هزار هکتار است و ۵۰ هزار نفر به‌صورت مستقیم در این صنعت فعالیت دارند. ۱۸۲ کارخانه چای در سطح کشور فعال است و گردش مالی صنعت چای در کشور بین ۲ تا ۳ هزار میلیارد تومان برآورد شده، اما سهم صنعت چای داخلی از این میزان رقم قابل ‌قبول نیست.

منبع:همشهری

شیطان کوه؛ بام لاهیجان یا بهشتی که شیطان به آن راه پیدا کرده!

یکی از شهرهای دیدنی استان گیلان که جاذبه‌های گردشگری فراوانی هم دارد، لاهیجان بوده که در شمال دیلمان قرار گرفته است. منطقه لاهیجان از شمال به دریای خزر، از شرق به لنگرود، از جنوب به دیلمان، از جنوب غربی به سیاهکل و از غرب به آستانه اشرفیه محدود می‌شود. این شهر در یک ناحیه کوهپایه‌ای قرار دارد و پوشیده از بوته‌های چای و بوی خوش بهار نارنج است که هر مسافری را مست و شیدا خود می‌سازد. لاهیجان با قدمتی ۸۰۰ ساله پر از زیبایی‌های طبیعی و تاریخی است که تمام این زیبایی‌ها گردشگران بسیاری را به سمت خود می‌کشاند. در امتداد سلسله جبال البرز، کوه زیبایی قرار دارد که ۶۰ متر ارتفاع دارد که نامش شیطان کوه است.

اگر مشهدی‌ها به کوه‌ سنگی می‌نازند، اصفهانی به کوه صفه و تهرانی‌ها به بام تهران، بدون تردید شیطان کوه شناسنامه‌ لاهیجان محسوب می‌شود. کوهی که وحشت و دلهره از اسمش می‌بارد. اما داستان این کوه چیست؟ چه شیطانی در غارهای این کوه مخفی شده است؟ فلسفه انتخاب این اسم چیست؟

در این مورد چند روایت وجود دارد که ممکن است همه‌شان درست باشد یا هیچکدام‌شان درست نباشد. اولین روایت آن به افسانه‌ای برمی‌گردد که مادربزرگ‌های لاهیجانی برای نوه‌هایشان تعریف می‌کنند. طبق این افسانه در دل این کوه گنجی مخفی شده. مار عظیمی هم وجود دارد که از این گنج محافظت می‌کند. خیلی‌ها به خاطر همین افسانه‌ قدیمی، متر به متر این کوه را با گنج‌ یاب گشته‌اند تا به گنج افسانه‌ای برسند. هیچ بعید نیست همین داستان‌های وحشت‌ناک و ماجرای جستجوگرهای گنج، علت اصلی این نامگذاری باشد.

چرا شیطان کوه؟

در روایت دوم می‌گویند غاری در دل این کوه وجود داشته که با پیچش باد، صداهای وحشتناکی از آن می‌آمده و به دلیل همین صداهای شیطانی، نام آن شیطان ‌کوه شده است. در روایت سوم طبق یک داستان دیگر نام این کوه، شیخان کوه بوده و چون فقط یک عده‌ خاصی حق عبور و مرور داشته‌اند و هرکسی از گذرگاه‌های این کوه خبر نداشت.

به خاطر همین رفت‌وآمدها اسم کوه، شیخان کوه می‌شود. مردم هم کم کم اسم اصلی را فراموش می‌کنند و اسم شیطان کوه را به کار می‌برند.

اما مشهورترین روایت این است که اسم این کوه قبلاً شاه ‌نشین کوه بوده و چون شاهان محلی لاهیجان در نوک این کوه قلعه‌ای داشتند و از آنجا حکومت می‌کردند. احمدخان آخرین پادشاه لاهیجان با شاه عباس صفوی می‌جنگد و شکست می‌خورد. شاه عباس قلعه را خراب می‌کند و کم کم مردم یادشان می‌رود اسم این کوه شاه‌ نشین بوده است.

منظره‌ای فراموش‌نشدنی

شاید به تشویق شاه عباس اسم این کوه را شیطان کوه می‌گذارند تا از شاه‌های شورشی لاهیجان بدنامی بماند. در هرحال هرکدام از این روایت‌ها صحیح باشد، در این کوه خبری از شیطان و شیطان‌پرستی و این چیزها نیست. طبیعت این کوه به گونه‌ای می‌باشد که وقتی از بالا به پایین آن نگاه می‌کنید، احساس خواهید کرد که به راحتی با دویدن به دامنه‌ آن می‌رسید، اما نتیجه چیزی جز سقوط نخواهد بود و در باور قدیمی‌های محلی، در اینجا شیطان چشم فرد را کور می‌کند، یا به نوعی او را فریب می‌دهد! برای برای رسیدن به آن باید از مسیری پلکانی که با درختان انار و گردو مزین شده بالا بروید تا به بام لاهیجان برسید‌! شیطان‌کوه با داشتن آبشاری زیبا، تله‌ کابینی که شما را بر بلندای بام سبز می‌برد و منظره‌ای فراموش‌نشدنی از استخر لاهیجان، یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری این شهر است.

تفریح در شیطان‌ کوه

برای رسیدن به بام‌ سبز اگر پلکان و مسیر سرسبز کوهپایه را انتخاب کنید صدای آبشار توجه‌تان را جلب می‌کند. آبشار شیطان‌ کوه، با ۲۴ متر ارتفاع، منظره زیبا و چشم‌نوازی دارد. البته این آبشار طبیعی نیست و آب آن از استخر لاهیجان تامین می‌شود. این آبشار با سنگ‌های تیره رنگ که از میان حرکت ابریشمی آب سر بیرون آورده‌اند.

اگر توان‌ بدنی بالا رفتن از ۷۵۰ پله مسیر پلکانی شیطان‌ کوه را ندارید، می‌توانید از مسیر تله‌ کابین شیطان‌ کوه که از میان درختان سرسبز جنگل، بر فراز دشت‌های پوشیده از بوته‌های چای و خانه‌های روستایی می‌گذرد با چشم‌اندازی فراموش‌نشدنی از شهر لاهیجان عبور کنید. زمانی‌که در ایستگاه اول سوار تله‌کابین می‌شوید از شما و همراهان‌تان یک عکس می‌گیرند که در ایستگاه آخر، با پرداخت هزینه، می‌توانید نسخه چاپی آن را دریافت کنید.

استخر لاهیجان، قلب تپنده شهر

در انتهای مسیر تله‌ کابین منطقه‌ای وسیع و سرسبز وجود دارد که در آن رستوران، مغازه‌های فروش صنایع دستی و سوغاتی مانند چای تازه و مربای خانگی و البته آلاچیق برای استراحت بازدید ‌کنندگان و پارک بازی برای کودکان قرار دارد. هر چند قایق‌سواری در استخر لاهیجان و قدم زدن در کنارش لطف خود را دارد، اما تماشای آن از بالای شیطان‌کوه با پس‌زمینه شهر و سایه ابرها روی آب، منظره‌ای فراموش ‌نشدنی را در خاطرتان ثبت می‌کند. استخر لاهیجان، با ۱۷ هکتار مساحت، یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری لاهیجان است؛ قلب تپنده شهر و بهترین مکان برای گشت و گذار.

اما، جذاب‌ترین قسمت استخر لاهیجان را می‌توان جزیره‌ای در میان آب دانست که توسط یک پل به حاشیه جنوبی آن متصل شده است.

تجربه‌ای متفاوت از شکم‌گردی

جزیره‌ای با یک رستوران با صفا و دنج که تجربه‌ای متفاوت از شکم‌گردی را برای‌تان رقم می‌زند. می‌توانید میرزا قاسمی سفارش بدهید و اطراف استخر هم پر از قهوه‌خانه و بستنی فروشی و رستوران‌های محلی است. دو تا از رستوران‌های معروف لاهیجان به نام رستوران آفتاب و رستوران مهتاب هم در کنار همین استخر هستند. رستوران آفتاب غذاهای فست فودی ارائه می‌دهد و رستوران مهتاب مخصوص غذاهای شمالی و دریایی است که حتماً ارزش امتحان کردن دارد. حتماً شنیده‌اید که کلوچه‌ لاهیجان سوغاتی معروف این شهر است. در کنار استخر می‌توانید سری به فروشگاه نوشین بزنید و کوکی داغ سفارش بدهید تا یکبار برای همیشه متوجه بشوید چرا کلوچه لاهیجان معروف است.

دیدنی‌های شیطان کوه

شیطان کوه زیپ لاین هم دارد که مسیرش از بالای کوه شروع می‌شود و به کنار استخر می‌رسد. گفته می‌شود در کل خاورمیانه این طولانی‌ترین مسیر زیپ لاین است.

در بام سبز شهر بازی هم هست. کشتی صبا این شهر بازی مشهور است.

مخصوصاً که در لبه‌ کوه قرار گرفته و هیجان فوق‌العاده‌ای دارد. در مسیر رسیدن به بام سبز و در میدان کاشف‌السطلنه می‌توانید سری به موزه‌ چای بزنید. داستان مردی را بشنوید که با وجود همه‌ سختگیری‌ها توانست چای را از هندوستان به لاهیجان برساند و کشاورزی لاهیجان را متحول کند. هر فصلی که دوست داشته باشید می‌توانید به لاهیجان سفر کنید، اما بهترین فصول برای سفر، بهار و تابستان و نیمه‌ اول پاییز هستند.

منبع:توریسم پرس

لاهیجان خواهرخوانده سیلهِت بنگلادش می‌شود

سرپرست شهرداری لاهیجان گفت: قرارداد خواهرخواندگی میان این شهر و سیلهت بنگلادش برای گسترش همکاری‌های مشترک امضا می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا،  یوسف قیامتیون با اشاره به ارتباط و  گفت و گوی تصویری با آریفول هاک چودری شهردار سیلهِت گفت : این دیدار به پیشنهاد رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بنگلادش و با هماهنگی‌ اداره ‌کل همکاری‌های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی صورت پذیرفت.

وی معرفی شهرهای لاهیجان و سیلهت را یکی از محورهای این گفت و گو عنوان کرد و اظهار داشت: همکاری دوجانبه در حوزه‌های مختلفی نظیر تحقیقات و صادرات چای و راه‌اندازی گردشگری سیاحتی و سلامت و دیگر زمینه‌های فرهنگی در این دیدار مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.

سرپرست شهرداری لاهیجان از توافق برای انعقاد قرارداد خواهر خواندگی میان دو این دو شهر خبر داد و گفت: در این قرارداد تمامی عناوین همکاری‌های مشترک درج شده و مورد پیگیری قرار می گیرد و بستر ارتباط بیشتر این دو شهر در زمینه های مختلف فراهم می شود.

قیامتیون اضافه کرد: در این گفت و گو از وجود مزار اولیاء و عارفینی همچون شیخ زاهد گیلانی (استاد شیخ صفی‌الدین اردبیلی) در لاهیجان و وجود مزار شاه جلال از عرفای بزرگ بنگلادشی در شهر سیلهت نام برده شد.

سیلت یا جلال‌آباد، شهری است در شمال شرق کشور بنگلادش با جمعیت بیش از ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر و مساحت حدود ۲۶ کیلومتر مربع که به‌عنوان یکی از ثروتمندترین مناطق این کشور به‌شمار می‌رود.

شهرستان لاهیجان با جاذبه های تاریخی، فرهنگی و  اراضی گسترده چای و حدود ۱۰ کیلومتر نوار ساحلی و بیش از ۱۶۷ هزار نفر جمعیت در ۴۰ کیلومتری شرق مرکز گیلان قرار دارد.

منبع:همشهری

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری لاهیجان – گیلان

 لاهیجان یکی از شهرهای دیدنی و با جاذبه‌های فراوان گردشگری استان گیلان است و در شمال دیلمان قرار دارد

منطقه لاهیجان از شمال به دریای خزر، از شرق به لنگرود، از جنوب به دیلمان، از جنوب غربی به سیاهکل و از غرب به آستانه اشرفیه محدود می‌شود. موقعیت جغرافیایی این شهر در ناحیه کوهپایه‌ای قرار دارد و تپه‌ماهورهای آن را بوته‌های چای پوشانده‌است.

لاهیجان معروف به عروس شهرهای گیلان دارای چشم اندازها و جاذبه‌های طبیعی بسیار زیبا می‌باشد که همجواری شهر با یکی از زیباترین کوه‌های منطقه و دسترسی آسان به آن با چشم اندازهای کوهپایه‌ای شامل باغ‌های سرسبز چای و مزارع برنج و چشمه‌های متعدد آن در سطح ملی و حتی فراملی در بخش گردشگری سرآمد است.

این شهر ساخته‌شده بر سرزمینی هموار و جلگه‌ای است که حاصل رسوبات به جای مانده از رودهای گیلان است. از نظر موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های تاریخی یکی از شهرهای مهم استان گیلان به شمار می‌رود و مدت‌ها مرکز بخش بیه‌پیش این استان بوده‌است.

لاهیجان در سال ۷۰۵ قمری به دست اولجایتو فتح شد و امیر تیمور به آن لشکر کشید. پس از تیمور، سید امیر بیک و نوادگان وی بر شهر لاهیجان حکومت کردند. پس از سقوط حکمرانان کیانی، حاکمان صفوی در این شهر حکومت کردند.

این شهر در زمان اولجایتو ضرابخانه داشته که سکه ضرب می‌کرده است. نمونه‌هایی از سکه‌های دوران ابو سعید بهادرخان اولجایتو، فتحعلی‌شاه قاجار و شاه طهماسب صفوی مشاهده شده که در لاهیجان ضرب شده‌اند.

شهرستان لاهیجان به گواهی تاریخ در گذشته مرکز حکومت بیه پیش بوده و وسعت آن سرزمینی از سفیدرود تا چالوس را در بر می‌گرفته‌است.

شهر لاهیجان از دیرباز کانون بازرگانی ابریشم بوده و بیشترین سهم را نیز در تولید و صادرات آن داشته‌است.

حمدالله مستوفی درباره لاهیجان نوشته‌است: «از اقلیم چهارم است. طولش از جزایر خالدات فدک و عرض از خط استوا لح شهری بزرگ است و دارالملک جیلانات آبش از جبال بر می‌خیزد و حاصلش برنج و ابریشم و اندک غله می‌باشد و نارنج و ترنج و میوه‌های گرمسیری فراوان است.»

صنعت چای یکی از مهم‌ترین صنایع کشاورزی این شهر است. نخستین بار چای در ایران توسط حاج محمد حسین اصفهانی به سال ۱۳۰۲ قمری در عصر ناصرالدین شاه قاجار کشت شد که پیشرفتی نداشت و موفقیتی به دست نیاورد.

اما شخصی به نام محمد خان قاجار قوانلو ملقب به کاشف‌السلطنه مشهور به چایکار در سال ۱۳۱۹ قمری چای را در لاهیجان کشت نمود و به بار نشاند. وی در حقیقت پدر کشت چای در ایران به شمار می‌آید.

شهرستان لاهیجان دارای دو بخش رودبنه و مرکزی و ۷ دهستان به نام‌های رودبنه، شیرجوپشت، آهندان، بازکیاگوراب، لفمجان، لیالستان و لیل است.

شهر لاهیجان ۷ محله اصلی دارد. لاهیجان امروز در بخش جنوب شرقی در پای شیخان کوه (شیطان کوه) خود را می‌نمایاند و دیروز در محله‌هایی که نامشان یادآور روزگارانی است که لاهیجان تختگاه فرمانروایان بیه پیش بود.

برخی از محلات لاهیجان بر پایه حرفه افراد آن نامگذاری شده‌است، همانند: میدان و شعربافان، خمیرکلایه و گابنه. و برخی بر پایه نزدیکی به عوارض جغرافیایی هماننده پرده‌سر. و برخی بر پایه نزدیکی به زیارتگاه‌ها بر پا شده‌اند و نام گرفته‌اند همانند: امیرشهید.
مردم لاهیجان بیشتر گیلک هستند و گالش به ساکنین ارتفاعات این منطقه اطلاق می‌شود که آن‌ها هم تیره‌ای از گیلکان بوده و زبان‌شان گیلکی است.

زبان گفتاری مردم لاهیجان، گیلکی (بیه پیش) است که با گیلکی رشت (بیه پس) از نظر آوایی، واژگانی و پاره‌ای ویژگی‌های دستوری تفاوت‌هایی دارد. گیلکی بیه پیش خود از گونه‌ای که در نواحی کوهستانی به آن سخن گفته می‌شود، یعنی گالشی، متمایز است.

آب و هوای آن در بخش جلگه‌ای، معتدل و مرطوب و در قسمت کوهستانی سردسیر و خوش آب و هوا است. در واقع آب و هوای این شهرستان آب و هوای مدیترانه‌ای است.

زیست‌بوم جانوری منطقه لاهیجان بسیار متنوع است.

  • چهارپایان اصلی: گاو، اسب، گوسفند، میش، قاطر، الاغ، سگ و گربه و گاو میش.
  • چهارپایان وحشی: پلنگ، خرس، گرگ، روباه، شغال، گربه وحشی، گوزن، آهو، بز کوهی، سمور، خار پشت، سمور آبی، خرگوش، خوک، گراز، سنجاب، کفتار، ببر، …
  • پرندگان: مرغ، اردک، غاز، بوقلمون به فور در این منطقه دیده می‌شود و همین طور قرقاول و غاز وحشی، خوتکا، چنگر، قوش، بلدرچین، باز، بلبل، سینه سرخ، لک‌لک، مرغ ماهی‌خوار، حواصیل، کبوتر، تیهو، جغد، گنجشک، شرستی، دارکوب و …
  • ماهیان: ماهی سفید، ماهی آزاد، قزل‌آلا، کفال ماهی، ماهی سوف، اردک ماهی، کپور ماهی، اسپلی، ماهی سیم، ماهی شک، کلیکا، اوزون برون، قاس ماهی، قیل ماهی، گاو ماهی، شیبا ماهی، مار ماهی، ماهی ماش، کولی و …

لاهیجان دارای چشم اندازها، مناظر دیدنی و تفریحی بسیاری می‌باشد که از آن جمله می‌توان به جاذبه‌هایی همچون استخر، شیطان کوه، بام سبز، آبشار، باغ ملی، تالاب بین المللی امیر کلایه، باغات سرسبزچای، موزه تاریخ چای، حمام گلشن، قلعه دزدبن و … اشاره کرد.

همچنین تله کابین لاهیجان به طول یک هزار و 550 متر با جذب گردشگران داخلی و خارجی لاهیجان را به عنوان یکی از شهرهای زیبا در تمام دنیا مطرح کرده است.

در ادامه برخی از جاذبه‌های گردشگری لاهیجان معرفی شده‌اند:

بقعه شیخ زاهد گیلانی: با تمام زیبایی معماری و مسیری پر از جاذبه طبیعت گردی، نشان دیگری از زیبایی‌های گردشگری گیلان است. این بنای تاریخی در بیرون شهر لاهیجان و در روستای شیخانه ور، بر سر راه لاهیجان به لنگرود و بر دامنه کوه واقع شده است.

شیطان کوه: این کوه سر سبز که در امتداد سلسله جبال البرز واقع شده و با ارتفاعی نزدیک به 60 متر از درختان و شمشادهای کوتاه و سبز پوشیده شده و در ناحیه شرقی شهر لاهیجان قرار دارد . این کوه بعلت واقع شدن در داخل مجموعه شهری باعث به وجود آمدن چشم اندازهای زیبایی شده و گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می کند.

آبشار شیطان کوه: این آبشار زیبا که از بدنه شیطان کوه به پای کوه سرازیر می شود به وسیله پمپاژ آب از استخر تغذیه شده و حوضچه هایی برای تخلیه و حرکت آب در پایین آن احداث شده است .در کنار این آبشار یک راه پلکانی تا قله کوه وجود دارد که گردشگران با پشت سر گذاشتن بیش از 750 پله که از کنار آبشار و پای کوه آغاز شده و از داخل درختان سر سبز می گذرد به قله کوه و بام سبز می رسند.

استخر لاهیجان:

در پای شیطان کوه استخری بزرگ به وسعت 17 هکتار قرار دارد که گفته می‌شود به دستور شاه عباس احداث شده است.

استخر دارای جزیره ای زیبا می باشد که توسط یک پل به حاشیه جنوبی آن متصل شده است طول حاشیه این استخر نزدیک به دو کیلومتر بوده که در کنار بلواری زیبا قرار دارد که دور تا دور استخر را احاطه کرده و از مراکز دیدنی و تفریحی مهم لاهیجان می‌باشد.

بام سبز: در سال‌های اخیر با طراحی شهرداری لاهیجان ، فضایی در بالای شیطان کوه ایجاد شده که به علت مشرف بودن به شهر به نام بام سبز شناخته می‌شود. این محوطه سبز و زیبا به وسیله گذرگاهی از ورودی کوه و میان درختان به آبشار شیطان کوه متصل می‌شود. مجموعه بام سبز به علت جذابیت و منتهی شدن به مجموعه ارتفاعات مشرف به شهر و باغات چای، تعداد زیادی از دوستداران طبیعت را به خود جذب کرده است. تماشای روزها و شب‌های لاهیجان ازفراز بام سبز، از دیگر جاذبه‌های این مجموعه تفریحی می‌باشد.

تله کابین: تله کابین لاهیجان از دیگر جاذبه های تفریحی می باشد که با کوشش شورای اسلامی شهر و شهرداری توسط شرکت خصوصی احرار، در سال 1384 احداث شده است. طول این تله کابین یک هزار و 550 متر می باشد که از بام سبز به قله تاج خروس کشیده شده و در هر ساعت یک هزار نفر را جا به جا می نماید. این تله کابین دارای دو ایستگاه و پنج دکل بوده و 350 متر در مرتفع ترین نقطه از سطح دریا ارتفاع دارد.احداث پارک مجهز به رستوران، کافی شاپ و انواع غرفه های آلاچیق و ایجاد فضای مناسب برای گردشگران از دیگر برنامه هایی است که برای احداث در ایستگاه‌های تله کابین در نظر گرفته شده است.

پارک بعثت یا باغ ملی: این بوستان با وسعتی بیش از یکهزار و200 متر مربع در مرکز شهر لاهیجان قرار دارد.

پارک جنگلی میر صفا: این پارک جنگلی طبیعی در خیابان شقایق (منتهی به دانشگاه آزاد اسلامی) قرار دارد و دارای تعدادی آلاچیق بوده که مورد توجه گردشگران می باشد.

تالاب بین المللی امیر کلایه: این تالاب به وسعت بیش از هزار و دویست هکتار در 40 کیلو متری شمال شهر لاهیجان و در کنار دریای خزر واقع شده و به دلیل نوع خاص اکوسیستم به دور از هر گونه آلودگی زیست محیطی بوده و دارای جاذبه های تفریحی زیادی می باشد.

سواحل امیر آباد: شمالی‌ترین نقطه شهرستان لاهیجان، به دریای خزر و سواحل امیر آباد منتهی می‌شود که از جذابیت‌های زیادی برخوردار است.

روستای بکر و زیبای چی چی نی کوتی: معنی نام این روستای زیبا که چشم اندازهای زیبایی دارد، لانه گنجشک می باشد. با گشت و گذار در جنگل های کوهپایه ای روستای چی چی نی کوتی معنای اصلی طبیعت بکر را درک خواهید کرد. طبیعتی که هنوز از گزند ما آدمیان آسیبی ندیده است و هنوز گونه های جانوری مختلف از جمله خرس قهوه‌ای، شغال و روباه و کفتار و نوعی خوک خاکستری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند. در ضمن تقریبا در پایان فصل بهار و آغاز فصل تابستان نوعی خاص از تمشک وحشی در بیشه زارهای این روستا می‌روید که قطعا طعم آن را جایی دیگر نچشیده اید.باشد که این طبیعت بکر و زیبا پاک و بکر و زیبا باقی بماند.

منبع:همشهری