نوشته‌ها

مقررات جدید ویزای بلاروس برای ایرانی‌ها

سفر به بلاروس برای شهروندان ایرانی با ویزای شنگن نیز ممکن شد.

به گزارش ایسنا، براساس تازه‌ترین اطلاعیه‌ای که دفاتر و شرکت‌های گردشگری و مسافرت هوایی از سفارت بلاروس و وزارت خارجه ایران دریافت کرده‌اند، از این پس مسافران دارای ویزای شنگن می‌توانند به جمهوری بلاروس بدون دریافت روادید آن کشور سفر کنند، مشروط بر این که بلیت برگشت از مسیر بلاروس را نیز داشته باشد.

تا پیش از این، سفر به بلاروس فقط با ویزای این کشور ممکن بود. جمهوری بلاروس درحال حاضر خارج از منطقه شنگن قرار دارد.

با مقررات جدید، اتباع ایرانی می‌توانند با ویزای شنگن ۳۰ روز در بلاروس توقف داشته باشند.

طبق اعلام سفارت جمهوی بلاروس در ایران، این فرمان از ۱۷ اکتبر ۲۰۲۱ برابر با ۲۵ مهرماه اجرا می‌شود. این تصمیم به دنبال تغییر فرمان ریاست جمهوری بلاروس در تاریخ ۱۴ سپتامبر درباره نحوه ورود و خروج بدون روادید برای شهروندان خارجی اجرایی شده است.

این فرمان همچنین تاکید کرده است: ورود بدون روادید به جمهوری بلاروس به مدت حداکثر ۳۰ روز برای شهروندان جمهوری اسلامی ایران به داشتن ویزای چندبار ورود کشورهای عضو اتحادیه اروپا یا کشورهای عضو منطقه شنگن با مُهر ورود به کشور عضو اتحادیه اروپا یا کشور عضو منطقه شنگن در گذرنامه معتبر و نیز بلیت شرکت هواپیمایی حاوی تاییدیه تاریخ برگشت از فرودگاه ملی بلاروس، فرودگاه برست، ویتبسک، گومل، گرودنو و ماگیلف منوط است.

الکساندر لوکاشنکو ـ رییس‌جمهور بلاروس (روسیه سفید) ـ سال ۱۳۹۷ در فرمانی، اقامت ۳۰ روزه شهروندان خارجی بدون دریافت ویزا را صادر کرد که بر این اساس، اتباع کشورهای عضو اتحادیه اروپا، منطقه امریکا، کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس، شرق آسیا و … می‌توانند از مسیر هوایی فرودگاه بین‌المللی مینسک به مدت ۳۰ روز در این کشور اقامت داشته باشند. این قانون شامل حال اتباع ایرانی نمی‌شد. اینک، دولت بلاروس ورود شهروندان ایرانی به این کشور را بی‌نیاز از ویزای جمهوری بلاروس دانسته، اما به شرط این‌که ویزای شنگن داشته باشند و از این کشور هم برگردند.

کشور بلاروس در شرق اروپا واقع شده که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوری حاکمیت خود را اعلام کرد. این کشور در همسایگی روسیه، لیتوانی، لهستان و اوکراین قرار گرفته است. بلاروس کشوری است که از دریا فاصله دارد اما ۱۱ هزار دریاچه در آن شناسایی شده  و نواحی پست و باتلاقی زیادی دارد و یکی از مقاصد مورد توجه گردشگران است. مساحت این کشور بیش از ۲۰۷ کیلومتر مربع است و نزدیک به ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد.

منبع:ایسنا

آشنایی با بلاروس

جمهوری بلاروس (روسیه سفید) یکی از کشورهای اروپای شرقی است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ تشکیل شد و تا پیش از آن جزو شوروی سابق بود.

بلاروس

بلاروس، از شمال و شرق با روسیه، از جنوب با اوکراین، از غرب با لهستان و از شمال با لتونی و لیتوانی همسایه است. پایتخت آن شهر مینسک است.

بین قرن‌های ششم و هشتم میلادی، آنچه که هم اکنون به نام بلاروس نامیده می‌شود تحت سکونت مردم اسلاو قرار داشت، که هنوز هم بر آن کشور سیطره دارند.

به تدریج اسلاوهای قدیمی شرق شروع به برقراری ارتباط با ورنجیان‌ها کردند و کشوری را تحت عنوان روسیه کییفی تشکیل دادند، که عمدتا نواحی اطراف پولاتسک نوین امروزی در بخش شمالی آن کشور در برمی‌گرفت.

در جنگ جهانی دوم در فاصله سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴ نیروهای آلمان این سرزمین را اشغال کردند. در این زمان این سرزمین دو میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از ساکنانش را از دست داد.

پس از پایان جنگ، بلاروس، یکی از ۵۱ امضاء کننده بنیاد ملل متحد در سال ۱۹۴۵ بود. بازسازی که پس از جنگ در بلاروس انجام شد سبب شد بلاروس نسبت به دیگر جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی توسعه چشمگیرتری داشته باشد.

در این زمان، بلاروس به مرکز اصلی سازندگی در ناحیه غرب اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. افزایش مشاغل باعث سرازیر شدن جمعیت مهاجر فراوانی از جمهوری روسیه به این کشور شد.

بلاروس، در ۲۷ جولای ۱۹۹۰ موجودیت خود را اعلام کرد و در ۲۵ اوت ۱۹۹۱،با به دست آوردن استقلال کامل خود، رسما به جمهوری بلاروس تبدیل شد. در حدود همان زمان بود که استانیسلاو ششکویچ رئیس شورای عالی بلاروس به عنوان رهبر کشور برگزیده شد.

سیاست در بلاروس

در بلاروس، رئیس جمهور رئیس حکومت است و کشور را او به همراه شورای ملی اداره می‌کند. شورای ملی متشکل از دو مجلس است: مجلس نمایندگان که ۱۱۰ عضو دارد و شورای جمهوری که ۶۴ عضو دارد.

مجلس نمایندگان می‌تواند نخست وزیر بلاروس را منصوب کند؛ اصلاحاتی در قانون اساسی بدهد، به نخست وزیر رای اعتماد داده و پیشنهاداتی راجع به سیاست خارجی و داخلی بلاروس ارائه کند.

قوه قضائیه شامل دادگاه عالی بلاروس و دادگاه‌های ویژه گوناگونی همچون دادگاه قانون اساسی بلاروس است، که به قانون اساسی یا قوانین اجرائی می‌پردازد. قضات دادگاه قانون اساسی از سوی رئیس جمهور انتخاب شده و مورد تایید شورای ملی قرار می‌گیرند.

اقتصاد در بلاروس

تولید ناخالص داخلی این کشور ۷/۱۰۴ میلیارد دلار است و نیروی کار این کشور چهار میلیون و ۳۰۰ هزار نفر. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری در بلاروس ۶/۱درصد است.

۲۷/۱درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم در  آن ۳/۸درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات معدنی، مواد شیمیایی، فلزات، منسوجات و مواد غذایی است که به کشورهای روسیه، هلند ، انگلیس، اوکراین و لهستان صادر می‌شود.

واردات بلاروس، شامل محصولات معدنی، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی و مواد غذایی است که از کشورهای روسیه، آلمان و اوکراین وارد می‌شود.

مردم بلاروس

جمعیت این کشور ۹ میلیون و ۷۲۴ هزار و ۷۲۳ نفر است که میانگین سنی آنها ۲/۳۸سال است. رشد جمعیت در این کشور منفی است.

امید به زندگی در بدو تولد برای زنان ۱۴/۷۶سال و برای مردان ۳۱/۶۴سال است.

۸۱/۲درصد از مردم این کشور بلاروسی، ۴/۱۱ درصد روس، ۹/۳ درصد لهستانی، ۴/۲ درصد اوکراینی و ۱/۱درصد بقیه قومیت‌ها هستند.

۸۰ درصد مردم این کشور مسیحی ارتودوکس‌اند و ۲۰ درصد بقیه مذاهب شامل دیگر فرقه‌های مسیحیت، اسلام و یهود است. زبان رسمی این کشور بلاروسی است اما روسی نیز در این کشور رواج دارد.

ارتباطات در بلاروس

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران بلاروس را جزو بدترین ۱۰ کشور جهان برای روزنامه‌نگار بودن معرفی کرده است.

بلاروس در یک نگاه

مساحت ۲۰۷،۶۰۰ کیلومترمربع
جمعیت ۹،۷۲۴،۷۲۳ نفر
پایتخت مینسک
واحد پول روبل
دامنه اینترنتی by.
پیش‌شماره ۳۷۵+

علاقه‌مندی موزه تاریخ بلاروس به همکاری با ایران

رییس موزه ملی تاریخ بلاروس برای گسترش همکاری فرهنگی با ایران ابراز علاقه‌مندی کرد و گفت: فرهنگ و تاریخ دو کشور از ذخایر فراوانی برخوردار است.

به گزارش ایلنا، ابوالقاسم مختاریان (رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بلاروس ) در بازدید از موزه ملی تاریخ بلاروس با پاول ساپتکو، رییس این موزه دیدار کرد و در خصوص همکاری‌های دوجانبه به گفت‌وگو پرداخت.

مختاریان در ابتدای این دیدار، با اشاره به اهمیت موزه تاریخ در کشورهای مختلف، گفت: موزه تاریخ در هر کشوری حافظ هویت ملی آن کشور است و بزرگان هر ملتی ریشه‌های تاریخی آن ملت را می‌سازند. در ایران و بلاروس بزرگانی مانند فردوسی و فرانسیس اسکارینا از جمله افرادی هستند که تأثیر آنها در فرهنگ مردم، حتی در روزگار معاصر مشهود است.

وی با بیان این‌که همکاری موزه‌های ایران و بلاروس، در کنار همکاری‌های دو جانبه بین کتابخانه‌ها، سینماها و دیگر مراکز علمی و فرهنگی، از موارد مندرج در موافقت‌نامه فرهنگی دو کشور است، ادامه داد: به منظور اجرایی کردن موارد مطرح شده در موافقت‌نامه فرهنگی و با در نظر گرفتن محدودیت‌های موجود به دلیل شیوع کرونا، می‌توان از طریق ویدئو کنفرانس جلساتی را ترتیب داد تا در آن مدیران دو موزه بتوانند آشنایی بیشتری با فعالیت‌ها و توانایی‌های یکدیگر پیدا کنند و در مراحل بعد با مذاکرات کارشناسان امر در دو کشور، شرایط برای امضای اسناد همکاری دوجانبه فراهم شود.

رایزن فرهنگی ایران در بلاروس پیشنهاد برگزاری کارگاه‌های آموزشی به خصوص کارگاه ایران‌شناسی با حضور استادان ایرانی برای علاقه‌مندان و متخصصان بلاروسی را مطرح کرد.

مختاریان همچنین با توجه به ظرفیت‌های موجود، اجرای پروژه‌هایی مانند نمایش فیلم‌های مستند و تاریخی و برگزاری نمایشگاه‌ها در مجموعه موزه ملی تاریخ بلاروس را پیشنهاد داد.

پاول ساپتکو (رییس موزه ملی تاریخ بلاروس) نیز  در سخنانی، با تأکید بر توسعه روابط فرهنگی بین ایران و بلاروس گفت: ما برنامه‌های مشترکی را با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران، بخش فرهنگی این سفارتخانه و خانه دوستی ایرانیان، اجرا کرده‌ایم. امیدواریم گفت‌وگوی امروز سرآغازی  برای همکاری‌های دوجانبه آینده باشد.

رییس موزه ملی تاریخ بلاروس افزود: می‌توان برای ملاقات اول از طریق ویدئوکنفرانس، پیش‌نویس تفاهمنامه همکاری‌های دوجانبه‌ای را از پیش تنظیم کرد و در ملاقات آنلاین، مورد بحث و گفت‌وگو گذاشت و در آینده به امضا رساند.

وی آمادگی موزه ملی تاریخ بلاروس برای همکاری در حوزه‌های مختلف از جمله برگزاری نمایشگاه، انجام تحقیقات علمی و حتی تبادل مقالات علمی با ایران را اعلام کرد و اضافه کرد: استادان و محققان ایرانی می‌توانند مقالات خود را در بلاروس به چاپ برسانند و با موافقت طرف ایرانی برای محققین بلاروسی نیز این امکان فراهم شود.

او همچنین تأکید کرد: در آغاز شیوع ویروس کرونا، موزه ملی تاریخ بلاروس دوران سختی را پشت سر گذاشت ولی در حال حاضر درهای موزه به روی بازدیدکنندگان باز است. موزه در دوران شیوع ویروس به انتشار کتاب، برگزاری گشت‌های موزه‌ای به‌صورت آنلاین و اجرای طرح موزه سه‌بعدی پرداخت.

ساپتکو افزود: بسیار علاقه‌مندیم تا بتوانیم همکاری‌های گسترده در زمینه‌های مختلف فرهنگی با ایران نیز داشته باشیم، زیرا فرهنگ و تاریخ دو کشور ایران و بلاروس، از ذخایر فراوانی برای برپایی نمایشگاه برخوردار است.

وی به اختصاص بخش ویژه‌ای به دوران اسلامی در موزه ملی تاریخ بلاروس اشاره کرد و گفت: این بخش شامل کتاب‌ها و هنرهای تجسمی مرتبط با اسلام است. بخش دیگر نیز به ادیان مختلف در بلاروس اختصاص دارد و در آن آثاری از فرهنگ اسلامی، مسیحیت و یهودیت به نمایش درآمده‌اند.

او افزود: یکی از آثار نفیس موجود در بخش آثار اسلامی، قرآن نفیسی است که از سوی رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه در زمان سفر وی به مینسک در زمان افتتاح مسجد بزرگ اهل سنت در این شهر، به موزه اهدا شده است.

نگاهی به موزه ملی تاریخ جمهوری بلاروس

موزه ملی تاریخ جمهوری بلاروس یکی از موزه‌های پیشرو در این کشور است. در این موزه بیش از ۴۸۰ هزار اثر موجود است که در بیش از ۵۸ مجموعه نگهداری می‌شوند. ساختار موزه شامل پنج شعبه است: خانه – موزه، موزه تاریخ تئاتر و موسیقی، موزه تاریخ سینمای بلاروس، موزه مدرن دولتمندی (ساختار دولتی) بلاروس، موزه طبیعت و بوم‌شناسی. هر یک از شعب دارای نمایشگاه دائمی، سالن‌های نمایش و برنامه‌های فرهنگی و آموزشی هستند. پس از اعلام استقلال جمهوری بلاروس در سال ۱۹۹۲ این موزه به نام موزه ملی تاریخ و فرهنگ بلاروس نام گذاری شد و در سال ۲۰۰۹ نام فعلی بدان اختصاص داده شد.

این موزه اولین کنفرانس کشورشناسی ملی را ترتیب داد که بیش از ۲۵۰ شرکت کننده از میان استادان دانشگاهی، کارمندان موزه‌ها، کتابداران، استادان مؤسسات آموزش عالی، متوسطه، ابتدایی و تکمیلی و کلکسیونرها در آن حضور داشتند.

این موزه یکی از بنیانگذاران برنامه بین‌المللی «دیپلماسی فرهنگی» با موضوع «شهروندان مسکو در بلاروس، بلاروسی‌ها در مسکو» بود. در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ نمایشگاه‌هایی در کشورهای عمان، فرانسه، اسلواکی، ارمنستان، لتونی و روسیه در حوزه‌های مختلف فرهنگی توسط این موزه برگزار شد. همچنین در سال ۲۰۱۹، این موزه کنفرانس علمی بین‌المللی در حوزه باستان‌شناسی بلاروس و مناطق همجوار را ترتیب داد.

در بخش دیگر موزه آثاری مربوط به صنعت چاپ و مؤسس چاپ در بلاروس، فرانتسیس اسکارینا به نمایش گذاشته شده است. از دیگر آثار می‌توان به کمربندهای معروف اسلوتسکی با قدمتی ۶۰۰ ساله که به ایرانیان منتسب است، لباس‌هایی از مناطق مختلف بلاروس و آثار مختلف هنری مسیحی از شهر پولتسک، اشاره کرد.

منبع:ایلنا