وفس کجاست؟

وفس اسم روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران است. روستای وفس از شمال به ساوه، از جنوب به کمیجان، از غرب به همدان و از طرف شرق به تفرش محدود است. مساحت روستای وفس تقریباً ۲۰ کیلومتر مربع است.

روستای وفس در حصاری از کوه های نسبتاً مرتفع واقع شده است و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختان و باغهای میوه منتهی می شود.

روستای وفس از لحاظ ارتباطی در یک موقعیت بن بست واقع شده است؛ تنها جاده ارتباطی مهم آن، جاده ای آسفالت به طول ۱۸ کیلومتر است که وفس را به کمیجان و از آن جا به دیگر نقاط متصل می کند.

روستای وفس قدمت ۳۰۰۰ ساله دارد. منطقه وفس یکی از منطقه های قدیمی و سکونت گاه مادها بوده است.

وفس به علت برخورداری از آب و هوای بسیار مطبوع، باغ های میوه، زمین های زراعی و چشم اندازهای دست نخورده و خانه های پلکانی به ماسوله استان مرکزی معروف است.

بعضی گردشگران خبر از وجود فسیل هایی در کوهها و صخره های این آبادی خبر می دهند. آنان بر این باورند، کوه هایی که روستای زیبای وفس را محصور نموده از نوع آهکی و رسوبی است و در این کوهها بقاياي موجودات زنده که در لایه های زمین مانده اند به وفور دیده می شود.

ویژگی ها و مکان های دیدنی روستای وفس:

بافت کالبدی روستای وفس و نوع معماری خانه ها، ابنیه مذهبی و خدمات عمومی بیشتر با ویژگی های اقلیمی و طبیعی سازگاری دارد و بسیار جذاب است، خانه های مسکونی روستا به صورت متراکم و پلکانی بر دامنه کوه گسترده شده و ایوان های فراخ و بامهای یکدست ویژگی آن هاست که جلوه ای خاص را ایجاد کرده است.

یكی از جاذبه های گردشگری وفس وجود 16 مسجد در این روستا است كه گل سرسبد آن ها با نام مسجد جامع قدمتی به درازای هفت قرن دارد.

در روستای وفس، علاوه بر مساجد، بارگاه امامزاده حسین موسوم به (حاج رضوان)، امامزاده اسماعیل و امامزاده یحیی نیز وجود دارد و زیارتگاه حاجی رضوان وفس نیز متعلق به شاهزاده حسین(ع) از نوادگان امام موسی كاظم (ع) است كه دارای كرامات بسیاری است و هرسال افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیك  و روستاهای اطراف به سمت خود می كشاند.

زبان مردم چیست؟
مردم وفس به یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های ایرانی یعنی تاتی سخن می‌گویند.

سوغات روستای وفس:
گیوه بافی و ساخت تخته گیوه از ديگر هنرهای مردم تاتی زبان روستای وفس است كه از مدتها قبل در این منطقه رواج داشته است و این صنایع دستی یكی از بهترین پاپوش ها است، بافت تخته كشی گیوه حرفه ای ظریف و خاص است كه در وفس شغلی ویژه به حساب می آید و عده ای در تابستان و زمستان به آن اشتغال دارند.

بافت انواع دستكش، جوراب های پشمی، سوزن دوزی، سبد بافی، نمد مالی و جاجیم بافی از ديگر صنایع دستی و سوغات این خطه است كه بطور قطع برای گردشگران نوروزی از جذابیت بالایی برخوردار است.

رونق كشاورزی در این آبادی باعث شده كه انواع خشكبار و میوه های فرآوری شده، كشمش و لبنیات تازه و طبیعی، شیره انگور بعنوان سوغات با كیفیت برای گردشگران به فراوانی وجود داشته باشد.

منبع:بیتوته