نوشته‌ها

کلوت شهداد؛ زیباترین کویر ایران

کلوت‌ها از بزرگترین عارضه‌های طبیعی دنیا هستند، کلوت شهداد در حدود ۴۰ کیلومتری شمال شرق شهر شهداد و در قلب کویر واقع شده‌ است که طولی در حدود ۱۴۵ کیلومتر و عرضی در حدود ۸۰ کیلومتر دارد. باد و آب مهمترین عامل شکل‌گیری این سازه‌ زیبای طبیعی است.

محمد بلبلی – همشهری آنلاین: شهداد از شهرهای بسیار قدیمی استان کرمان است و کلوت‌های شهداد شهرتی جهانی دارند. علاوه‌ بر ایرانیان، گردشگران خارجی زیادی برای دیدن کلوت‌ها به ایران سفر می‌کنند، این کلوت‌ها جزئی از بیابان لوت هستند.

کلوت شهداد از جکله مکان‌های طبیعت‌گردی در ایران است که با «گرند کنیون» آمریکا مقایسه می‌شود و به عنوان یکی از گرند کنیون‌های ایران نیز معروف است.

گرند کنیون دره‌ای در ایالت آریزونای آمریکاست که رود «کلرادو» از میان آن می‌گذرد. البته طول این دره از تنگه شیرز خیلی بیشتراست. طول گرند کنیون ۴۴۶ کیلومتر است و عرض آن در برخی نقاط به ۲۹ کیلومتر هم می‌رسد. با این حال، به خاطر ساختار زمین‌شناختی مشابه این دو دره، اعطای لقب گرند کنیون ایران به تنگه شیرز بی‌انصافی نیست.

در سرزمین کلوت‌ها باد نرمی در گوش زمزمه می‌کند و آدمی را به تماشای وقار کویر لوت می‌خواند.

اگر هنگام طلوع یا غروب آفتاب در میان کلوت‌ باشید، محال است چیزی جز تحسین این شگفتی به ذهن‌تان خطور کند. آفتاب که رو به غروب می‌گذارد، آرام آرام ستاره‌ها پیدا می‌شوند تا پهنه‌ سیاه آسمان را به زیباترین تصویر در دنیا بدل کنند. به هنگام شب خیلی ساده می‌توان در آسمان شهر کلوت‌ها غرق تماشای ستاره‌ها شد.

کرمان در کنار آثار تاریخی‌اش جاذبه‌های مختلف بسیاری دارد. نبکاها، جنگل‌های انبوه بافت و رابر، ارتفاعات مملو از گل لاله و گلزار در شهرستان بردسیر، دره مدیترانیه‌ای دلفارد در جنوب استان تا جنگل‌های کهور، اما کلوت‌های شهداد از شگفتی‌ها و مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و طبیعت‌گردی در این استان هستند.

کلوت چیست؟

کلوت نام عوارضی طبیعی و جغرافیایی در بیابان لوت ایران است که در اثر ساز و کار شگفت‌انگیز آب و باد و فرسایش زمین و طی حدود ۲۰ هزار سال به وجود آمده است.  کلوت‌ها پدیده‌ای منحصربه‌فرد و یکی از باشکوه‌ترین مناطق دیدنی و طبیعی جهان به شمار می‌روند.

کلوت شهداد با ۸۰ کیلومتر عرض و ۱۴۵ کیلومتر طول در دل کویر لوت قرار دارد.  واژه‌ی کلوت از دو بخش «کل» و «لوت» تشکیل شده است، «کل» به معنای شهر و آبادی بوده و «لوت» همان کویر لوت است.

آسمان‌خراش‌های کلوت‌های شهداد

وقتی برای نخستین بار از این منطقه عبور می‌کنید و چشم‌تان به کلوت‌ها می‌افتد، احساس می‌کنید انسان در ساخت‌وساز آنها نقش داشته است، اما در واقع کلوت‌ها که در اصطلاح علمی به آنها «یاردانگ» گفته می‌شود، سازه‌هایی هستند که به دست طبیعت ساخته شده‌اند. به زبان ساده، باد و آب مهم‌ترین عوامل در شکل‌گیری کلوت‌ها هستند.

کلوت‌ها از لحاظ شکل، ناهمواری و شرایط پیدایش در دنیا بی‌نظیر هستند و اسرار بی‌شماری درباره‌ اصول و خواص پیدایش آنها وجود دارد. از دور دست که به کلوت‌ها نگاه می‌کنیم، شهری بزرگ با آسمان خراش‌های فراوان را تداعی می‌کند و همین امر باعث شده که برخی جهانگردان خارجی از آن به‌عنوان «شهر ارواح» یاد کنند.  در کویر شهداد، ۱۰۰ هکتار نمکزار به شکل جوشش تخم مرغی وجود دارد که در هیچ جای دنیا مشابه آن وجود ندارد. در این شهر کسی زندگی نمی‌کند و هر چه هست سراسر سکوت و آرامش است.

کلوت‌ها از شمال به جنوب حدود ۱۴۵ کیلومتر طول و از غرب به شرق نزدیک به ۷۰ کیلومتر عرض دارند و در موازات تل ماسه‌های عظیم شرق کویر قرار گرفته‌اند.

رود شور شهداد

هر بارانی که بر کویر لوت می‌بارد، صورتی تازه برای کلوت می‌سازد. در معماری زیبای کلوت‌ها عامل دیگری هم دست داشته است، رودی به نام «شور»، که در اعماق خشک‌ترین مناطق ایران جاری است، البته احتمالا این رود شور نیست و به دلیل عبور از کویر شور می‌شود.

همین رود است که بر مرطوب کردن دیواره کلوت‌ها اثر کافی گذاشته و فرسایش آنها را تسهیل کرده است. رود شور، تنها رود دائمی است که در اعماق کویر لوت جریان دارد و در طول سال پرآب است و از کوه‌های شمال غرب بیرجند سرچشمه می‌گیرد. این رود که از شورترین آب‌های جهان است و بیشترین املاح معدنی را در خود نهفته دارد، پس از طی مسافت تقریبی ۲۰۰ کیلومتر به‌سمت جنوب‌شرق، در نزدیکی شهداد و در منطقه‌ای به نام چاله‌ معدن نمک، که محلی‌ها آن را گود نمک می‌نامند، آرام می‌گیرد.

شش‌ضلعی‌های نمکی ایجاد شده در اطراف دریاچه نمکی یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی کویر لوت است. وجود این رودخانه نقش مهمی در استحکام نسبی و پایداری کلوت‌ها دارد.

کلوت‌های شهداد؛ زیباترین کویر دنیا

پروفسور پرویز کردوانی، بیابان‌شناس معروف و استاد دانشگاه‌های تهران، اعتقاد دارد کویر شهداد، زیباترین کویر دنیاست. وی معتقد است بیابان دشت لوت شهداد عجایب و شگفتی‌هایی دارد که مردم ایران آنها را نشناخته‌اند و در هیچ جای دنیا نیز چنین کلوت‌های زیبایی وجود ندارد.

پوشش گیاهی کلوت‌ها

از کوه‌های سیرچ به‌سمت کلوت‌ها زندگی نباتی کاهش پیدا می‌کند. در طول مسیل‌ها درختان گز به صورت پراکنده قابل‌مشاهده هستند. در حاشیه‌ی کلوت‌ها، بوته‌های گز روی گلدان‌های ماسه‌ای قرار گرفته‌اند که به آنها «نبکا» می‌گویند.

این منطقه انتهای مرز نباتی است و در داخل مسیل‌هایی که وارد کلوت‌ها می‌شوند، بوته‌های پراکنده‌ای از استراگال قابل‌مشاهده است که با پیشروی به داخل کلوت محو می‌شوند. از کویرهای پای کلوت به‌سمت شرق و در داخل چاله‌های کلوت و روی کلوت‌ها هیچ زندگی نباتی قابل‌مشاهده نیست.

منبع:همشهری

بریم به شهداد/ کدامین آیین گردشگری را می‌شناسیم؟

 به جای اینکه تا می‌توانستیم فِس‌فِس کنیم و به هر آبادی رسیدیم بایستیم، ببینیم و ببینیم و با اهالی بومی گپ بزنیم، راننده آنچنان شتاب داشت تا از کاروان حامل آقای استاندار عقب نماند که اصلا نفهمیدیم چطور به شهداد رسیدیم.

اصل مشکل البته به برنامه‌ریزی این دست تورهای خبری یا غیرخبری برمی‌گردد که اگر کمی با نگاه بلندتر، عمیق‌تر و گردشگرمحور همراه باشد می‌تواند به آشنایی بیشتر با مناطق و صید اطلاعات مفیدتر هم بینجامد اما مشکل اینکه تقریبا هیچ برنامه‌ای را گردشگرمحور نمی بندیم یا اگر می بندیم همه جانبه و کامل که به اشتغال و درآمدزایی همه مرتبطان هم منجر شود نیست.

آن زمان که ما از کرمان به سوی مقصد شهداد حدود ساعت ۱۵ حرکت کردیم معلوم بود تا برسیم به شب می خوریم و تنها به برنامه های افتتاح که بهانه سفر شده بود می رسیم، اما چاره چه بود؟ حتی ستاره های شب کویر هم نتوانستیم صید کنیم چون باز شتاب داشتیم بازگردیم و هنگامی هم که با تاکید مدیر برنامه در میانه راه توقف کردیم تا مهتاب و آسمان کویر را ببینیم، گفت که هنوز زود است، ساعت حدود ۹ است و ساعت های ۱۰ ، ۱۱ شب باید اینجا بود و مهتاب را در کنار کویر دید.

واقعیت اینکه در مسیر رسیدن به بخش شهداد در حدود یکصدکیلومتری شمال مرکز شهرستان کرمان که در حاشیه کویر ثبت جهانی لوت قرار دارد نتوانستیم حتی یک لحظه توقف کنیم تا هم با سبک و آداب زندگی اهالی منطقه، دست‌آفریده‌ها، محصولات کشاورزی یا دامی، صنایع دستی، موسیقی و دیگر مظاهر احتمالی زندگی این مردم آشنا شویم؛ از داخل خودرو ون فولوکس واگن استانداری هم که با سرعت رد می شدیم غیر از مغازه های معمولی مانند سایر جاها با تابلو شناخته شده سوپرمارکت چیزی ندیدیم و تنها بویی هم که استشمام کردیم بوی لنت ترمزهای مکرر ون در سراشیبی بود که به علت سرعت بالا و ترمز های بسیار، بلند شده بود.

داخل شهر شهداد هم که شدیم وضع همین بود؛ البته ما برای افتتاح چند طرح در چند نقطه شهداد بیشتر توقف نکردیم اما آنطور که پرسیدم اگر به جاهای دیگر هم سر می زدیم چیز بیشتری دستگیرمان نمی شد؛ مگر اینکه با سماجت می توانستیم در بعضی خانه های بومگردی یا کمپ و اقامتگاه منطقه، نان سنتی یا دیگر محصولات و صنایع دستی مختص این منطقه را اندکی گیر بیاوریم.

یا اینکه روال را اینطور تغییر می دادند که مثلا حتی اگر زمان برنامه افتتاح، شب است تور خبرنگاران را از صبح به منطقه ببرند تا بیشتر با جای جای منطقه آشنا شوند و جای جای منطقه را ببینند و بتوانند از مشکلات و ظرفیت ها مطالب متعدد و متنوع اثرگذاری هم تولید کنند و مدیران متولی باور داشته باشند که اگر هم این نوع کار و برنامه ریزی، کمی هزینه ها را بیشتر می کند اما بواقع ارزشش را دارد. گرچه در همین حد و بضاعت که به دیدن شهداد منجر شود، منطقه ای که نامش کافیست برای برانگیخته شدن عزم و اشتیاق دیدنش نیز خود جای سپاس از مجموعه استانداری کرمان و دیگر متولیان دارد و این نوشتار نیز از سر ناسپاسی، ایراد بیخودگرفتن یا هر علت دیگری نیست که هدف دلسوزی و ارائه طریق برای بهره گیری بیشتر از این دست برنامه ها در آینده است.

اما درواقع آداب و سنت های گردشگری را اگر می شناختیم وضع این نبود؛ آن هم وقتی رضا اعتماد بخشدار شهداد آمار می دهد در همین روزهای کرونایی که محدودیت های تردد هم برقرار بوده حداقل روزی چهار هزار خودرو و با احتساب هر خودرو ۲ سرنشین، دستکم هشت هزار نفر در منطقه شهداد عبور می کنند و گردشگر محلی یا غیرمحلی وارد و خارج می شود؛ عدد و آماری که خیلی قابل توجه است اما چه محصول و خدمات آنچنانی از اهالی این مناطق برای آنان عرضه می شود؟

افرادی که به این منطقه می آیند کدام آیین های سنتی و محلی از عزاداری یا شادی مثل عروسی این محل را می بینند؟ کدامیک از موسیقی محلی اینجا را می شنوند؟ لباس های بومی، صنایع دستی، تولیدات غذایی و کشاورزی و ….. را کجای این مناطق دایر کرده اند که داشته های این منطقه را در معرض دید افراد بگذارد تا در رهگذر آن هم با آداب و سبک زندگی این دیار آشنا شوند و هم اقتصاد مردم اینجا رونق بگیرد؟

شاید هم امام جمعه شهداد در مراسم افتتاح هتل بخش خصوصی پایاب شهداد که توسط یک سرمایه گذار بومی در این شهر شامگاه شنبه همزمان با ولادت نبی مکرم اسلام(ص) افتتاح شد، درست می گوید که تاکید داشت آیین نامه های گردشگری را باید پاس بداریم.

علی زینی وند استاندار کرمان هم البته این صحبت امام جمعه شهداد را کامل تر و تاکید کرد که منظور امام جمعه این است که در کنار گردشگری به فرهنگ و سنت مردم هم احترام گذاشته شود که خواسته درستی است.

حجت الاسلام احمد الله وردی امام جمعه شهداد در سخنان خود با اشاره به تعداد بالای خانه های بومگردی در این منطقه از یک سو و ورود گردشگران و سرمایه گذاری افراد در این عرصه که اشتغالزایی را نیز به همراه دارد از سوی دیگر تاکید کرد که آیین نامه های گردشگری را نیز باید حفظ کنند تا چیزی به خطر نیفتند، سرمایه گذاران هم به سرمایه هایشان برسند و بتوانند بدهی هایشان را به دولت و بانک ها بپردازند.

عبدالحمید فهیمی مالک هتل تازه افتتاح شده در شهداد می گوید حدود ۴۲ میلیارد ریال برای ساخت این هتل صرف کرده است و  یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان توانسته تسهیلات بگیرد و وقتی پرسیدم چطور شما به عنوان یک بازنشسته توانستید ساخت هتل را به این مرحله برسانید پاسخ داد: هرچه از زمین و دیگر چیزها که داشتم را فروختم تا توانستم کار هتل را به اینجا برسانم که هنوز هم کامل نیست؛ مثلا در بعضی اتاق ها هنوز تلویزیون و سایر تجهیزات نصب نشده است.

امام جمعه و استاندار هم درباره توجه به آداب، سنت ها، رعایت حریم ها، حرمت ها و شئونات اسلامی و عرفی هر جامعه درست می گویند اما این آیین نامه ها خیلی جنبه های دیگر هم دارد مثل ایجاد زمینه هایی دائمی برای عرضه و معرفی همه سنن و مظاهر آن که اگر رعایت نشود، انگار کاری نکرده ایم.

در شهر شهداد، آنطور که عباس تقی زاده مدیرکل روابط عمومی استانداری که این برنامه خبری را مدیریت می کرد و خودش هم اهل شهداد است می گوید، دارای دهها یا بیشتر اثر تاریخی و باستانی و جاذبه های گردشگری است.

به طور مثال وقتی از هتل پایاب داشتیم خارج می شدیم، در کنار آن آسیابی تاریخی را دیدیم که ثبت ملی است اما در کنار خیابان همینطور رهاست و می شد، ردپای تخریب را در گوشه گوشه آن دید.

داشتن نگاه ترکیبی و همه جانبه، گردشگر و توسعه محور لازم و خیلی مهم است که متاسفانه در بسیاری از مناطق وجود ندارد که اگر داشت درآمدزایی مناطق این نبود و به دنبال آن، راه های ارتباطی، زیرساخت های فناوری اطلاعات و دیگر زمینه های مهم این مناطق این نبود که اینک هست.

گردشگری موسیقی

سید فواد توحیدی نوازنده، موسیقیدان و پژوهشگر حوزه موسیقی نواحی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا فقط به بخش موسیقی نواحی کرمان اشاره می کند و می گوید اگر برنامه ریزی ها به گونه ای باشد که گردشگران داخلی یا خارجی به مناطق مختلف بروند، آیین ها و موسیقی اصیل این مناطق را از نزدیک ببینند و برای آن هزینه کنند، هم با بخش مهمی از فرهنگ غنی ایران زمین در سطح کشوری و جهانی آشنا می شوند و هم اهالی بومی منطقه از درآمد ناشی از این رویکرد انگیزه می گیرند و این مسیر در بخش هنر موسیقی و دیگر بخش های گردشگری را ادامه می دهند.

این هنرمند که ماحصل دستکم ۲ دهه پژوهش و تحقیقاتش درباره موسیقی نواحی کرمان را در کتابی با همین نام از طریق انتشاراتی سازمان حوزه هنری سال ۹۷ منتشر کرده می گوید افزون بر ۳۰ نوع ساز و انواع موسیقی در هر منطقه از این استان داریم، از تنها ساز چهارگوش دو سر که در جهان نخستین و تنها نوع است تا سایر و انواع دیگرسازهای محلی و غیرمحلی.

ارتقای تقسیمات کشوری اما با نگاه گردشگرمحور

نخستین ایستگاه سفر استاندار کرمان به شهداد حضور در جمع اعضای شورای اسلامی شهر در سالن جلسات این شورا، چسبیده به ساختمان آتش نشانی این شهر بود؛ جایی که دکتر محمدرضا پورابراهیمی نماینده مردم کرمان و راور در مجلس و دیگر نماینده این دو شهرستان دکتر محمدمهدی زاهدی نیز استاندار را همراهی می کردند و بیشترین وقت جلسه به ارائه راهکار و ضرورت پیگیری برای شهرستان شدن این منطقه و بخش گذشت.

استاندار کرمان که تاکید داشت در این زمینه صاحب شناخت و اطلاعات است می گفت که این منطقه باتوجه به شاخص های جمعیت، قرارداشتن در کنار کویر جهانی لوت، در مسیر سایر استان ها بودن، قدمت شهرداری آن در دهه ۳۰ و دیگر موارد، ظرفیت تبدیل به شهرستان را دارد اما بهتر است سه شهر شهداد، اندوهجرد و گلباف باهمدیگر هماهنگ کنند تا آغاز فرآیند تلاش برای ارتقای این مناطق به شهرستان به صورت هماهنگی بین این سه شهر باشد و مسائل اجتماعی آن نیز لحاظ شود تا مشکلی رخ ندهد.

زینی وند تاکید داشت که با ارتقای این مناطق به شهرستان خدمات رسانی در آن نیز ارتقا می یابد؛ سخن استاندار البته درست است زیرا تبدیل یک منطقه به شهرستان در ساختار کنونی کشور برابر است با ردیف های بودجه مستقل تر، بهتر و خدمات رسانی مناسب تر اما حتی باوجود شهرستان شدن، اگر نوع نگاه گردشگرمحور نداشته باشیم آیا باز افق های مدنظر آنچنان که باید محقق خواهد شد؟ چقدر شهرستان داریم که با دهها جاذبه تاریخی همچنان سهم درآمدهای گردشگری آنها کمترین و ناچیز است؟

سفر همزمان به کویر و کوهستان

در سفر استاندار سامانه پایش تصویری شهرداری شهداد با ۱۵ میلیارد ریال اعتبار و ۵۳ دوربین، ساختمان مرمت و تجهیزشده مجتمع خدماتی، رفاهی و آموزشی آموزش و پرورش شهداد با ۱۶ میلیارد ریال اعتبار و هتل بخش خصوصی پایاب افتتاح شد و شهداد را شبانگاه پس از صرف شام به میزبانی هتل تازه افتتاح شده شهداد و دست و دل بازی صاحب آن در پذیرایی که آنطور که پرسیدیم، بسته به فرهنگ و رسم اهالی این منطقه امری طبیعی است، به سمت کرمان ترک کردیم که برای مطالعه جزییات بیشتر افتتاح طرح ها اینجا و سخنان استاندار اینجا را کلیک کنید.

نرسیده به دوراهی نهبندان که آن منطقه را به خراسان جنوبی متصل می کند در حاشیه جاده ایستادیم تا آسمان و ستارگان را در شبی مهتابی ببینیم؛ تقی زاده مدیرکل روابط عمومی استانداری کرمان از وصف شب های کویری این منطقه برایمان گفت و ما روبه رویمان ماه را با آن عظمت و روشنی اش داشتیم، در کنار صدها ستاره روشن و چشمک زنی که نگاهمان می کردند.

همزمان داشتیم توضیحات مدیر برنامه های این تور خبری را نیز گوش می دادیم و در سه کیلومتری آنجا که ایستاده بودیم روستایی را نشان داد که همه درختان مناطق سردسیری و گرمسیری را یکجا دارد؛ ازخرما، زردآلو و گردو گرفته تا دیگر محصولات. کمی آنسوتر درختانی را در حاشیه جاده به نظاره ایستادیم که بعدازظهر با شتاب از کنارشان رد شده بودیم؛ درختانی که یک سمت آنها برگ ها کاملا زرد و قرمز و سمت دیگر سبز سبز و از جلوه های خاص این منطقه بود.

زادگاه هوشنگ مرادی کرمانی

و چند کیلومتر جلوتر به سیرچ رسیدیم؛ زادگاه هوشنگ مرادی کرمان نویسنده شهیر این سرزمین؛ منطقه ای سردسیر و کوهستانی که رودخانه پرآب و وسیع آن که از میان دهستان و باغات گردو و انگور و دیگر درختانش می گذرد، انسان را به یاد مناطق شمال کشور می اندازد و وجودشان به فاصله چند کیلومتر در نزدیکی کویر، خود اعجاب انگیز و منحصربه فرد است.

کرمان با ۸ اثر جهانی

برای آنکه در جریان سایر مظاهر طبیعی و تاریخی استان کرمان قرار گیریم حتما باید این نکته را نیز ذکر کنیم که این استان بیشترین آثار ثبت جهانی کشور را از آن خود کرده و بتازگی ۲ کاروانسرای گنجعلی خان شهر کرمان و چاه توران (شهرستان راور) را در مسیر ثبت جهانی ذیل ثبت جهانی کاروانسراهای ایران دارد که اگر به مرحله ثبت برسد شمار آثار جهانی این استان به ۱۰ مورد می رسد.

ارگ بم (بزرگترین سازه خشتی جهان)، روستای دست‌کند میمند با چندهزارسال قدمت، باغ زیبای شازده یا شاهزاده با ویژگی های منحصر به فرد باغ و معماری عمارت آن، دشت کویر لوت در منطقه شهداد کرمان که قدیمی ترین درفش جهان از آنجا به دست آمده و سه قنات «گوهرریز» جوپار در شهرستان کرمان، «اکبرآباد» و «قاسم آباد» در شهرستان بم به ثبت جهانی رسیده است. همچنین روستای دارستان سیرجان و این شهرستان به عنوان خاستگاه بافت گلیم شیرکی پیچ و دهکده جهانی گلیم به ثبت جهانی رسیده است.

منبع:ایرنا

بیابان لوت، سرزمین نور و زندگی

 ثبت جهانی

بیابان لوت به عنوان اولین اثر طبیعی ایران در چهلمین اجلاس میراث جهانی یونسکو در سال ۱۳۹۵ تحت عنوان بیابان لوت (Lut desert) به ثبت رسید. عرصه و حریم ثبت شده این میراث جهانی در جنوب شرقی ایران، در شرق کوه‌های مرکزی و رشته کوه‌های زاگرس، در میان سه استان خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان گسترده شده است و  شامل ریگ یلان (تپه‌های ماسه‌ای)، کلوت‌ها، نبکاها، رودخانه شور، هامادا (دشت ریگی)، پهنه بازالتی گندم بریان و… است که در این میان کلوت‌ها در غرب و ریگ یلان در شرق با چشم‌اندازی زیبا و شگفت‌انگیز خودنمایی می‌کنند.

ارزش‌های برجسته جهانی

بیابان لوت ویژگی‌های برجسته‌ی بسیاری دارد که در دنیا منحصر به فرد است. قرارگیری این منطقه در موقعیت فوق‌العاده خشک، وزش بادهای قوی، در دسترس بودن ته نشست رسوبات دریاچه‌ای برای توسعه کلوت‌ها و وجود رسوبات ریزدانه شرایط مناسبی را برای ایجاد و تکامل عوارض زمین‌شناسی و ژئومورفولوژیکی اشکال مختلف طبیعی در سطح زمین و مناظر آنها) ویژه در بیابان لوت فراهم کرده است. پدیده‌های ژئومورفولوژیکی خاصی که در بیابان لوت طی هزاران سال شکل گرفته باعث شده به عنوان منطقه‌ای شاخص، دانشمندان و گردشگران زیادی را به سمت خود جلب کند.

تاکنون مجموعه‌ای کامل با ویژگی های بیابان لوت در هیچ جای دیگری از جهان ثبت نشده است. منطقه کلوت‌ها منطقه‌ای عاری از هرگونه پوشش گیاهی است. شواهد، حاکی از حداقل حیات جانوری در این منطقه است. در ریگ یلان تقریبا اکثر اشکال تراکمی ماسه ها مانند برخان، اشکال موجی شکل(ریپل مارک)، تپه‌های ماسه‌ای قیفی شکل، ستاره ای شکل و … دیده می‌شود. از این جهت می‌توان گفت بیابان لوت دارای ویژگی‌هایی است که آن را در دنیا خاص و منحصر به فرد کرده است.

بیابان لوت مثال برجسته‌ای از مراحل گسترش زمین در گذر زمان، توسعه ناهمواری‌های سطح زمین و ویژگی‌های مهم زمین شناختی و جغرافیای طبیعی است.

این بیابان دارای نمونه‌هایی از درجات عالی پدیده‌های طبیعی است که دارای اهمیت زیبایی شناختی، طبیعی و استثنایی هستند:

– بلندترین تپه‌های ماسه‌ای دنیا با بیش از ۴۷۵ متر ارتفاع در ریگ یلان.

– بلندترین کلوت‌های دنیا با بیش از ۱۵۵ متر ارتفاع

– طویلترین کلوت‌ها با بیش از ۴۰ کیلومتر طول

– بلندترین نبکاها در حاشیه غربی لوت و در امتداد کلوت‌ها با ارتفاع حدود ۱۲ مترکه جزو بلندترین گلدان‌های صحرا در جهان محسوب می‌شود.

– گرم‌ترین نقطه زمین (قطب حرارتی) با بیش از ۷۰ درجه سانتیگراد در جنوب غربی ریگ یلان

در هر حال بیابان لوت نه تنها دارای ویژگی‌های زیباشناسانه است بلکه بخشی از فرایندهای دخیل درشکل‌دهی به منطقه و تاریخ زمین‌شناسی را نیز نشان می‌دهد. در عین حال تنوع چشم‌اندازها و ناشناخته‌بودن منطقه شرایط مناسبی را برای تحقیقات علمی و گسترش ژئوتوریسم فراهم می‌کند.

 کلوت‌­ها و کلوتک‌ها

اشکال ناشی از فرسایش بادکندگی در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا از قبیل ایران، ایالات متحده، چاد، مصر و پرو در سطح وسیعی مشاهده می‌شود. نمونه منحصربه فرد این عوارض به صورت پشته‌ها و دالان‌های موازی در جنوب شرق ایران سطح وسیعی از چاله لوت با ابعادی معادل ۱۵۰ در ۷۰ کیلومتر را پوشانیده است بطوری‌که ۴ درصد کل بیابان لوت را شامل شده است.

نبکا و پیکان‌های ماسه­ای

در حدود ۲۰ کیلومتری شهداد، درختان و درختچه‌های گز در گلدان‌های بیابانی لوت جای گرفته‌اند که به آن نبکا یا تل‌های گیاهی (تل گز) گفته می‌شود. زمین‌های بین نبکاها پوشیده از ماسه است. نبکاها معمولا در سطح همواری که میزان ماسه آن متوسط و سطح آب زیر‌زمین بالا بوده و یا رطوبت موجود کافی برای حیات پوشش گیاهی باشد ظاهر می‌شوند.

شهر خیالی لوت

شهر خیالی لوت از مناظر دیگر لوت است که از اشکال فرسایشی بیشتر آب (و نیز باد) تشکیل شده که شبیه یک شهر مخروبه به‌نظر می­‌رسد. براثر فرسایش شدید آب و صیقل دادن باد، زمین در بعضی قسمت­ها به شدت فرسایش یافته و در طول قرن‌ها فرسایش آبی و بادی شدید به صورت بقایای  آثار خرابه­های شهرها درآمده است که در منطقه، به شهر لوت یا شهرهای لوت معروف است. این آثار و عوارض بیابان­ها که بر اثر آب (و نیز باد) به وجود آمده، بسیار زیبا و همانند آثار و بقایای شهرهای کهن ایران، جالب و دیدنی هستند.

رودخانه شور

وجود رودخانه دایمی شور درگرم‌ترین منطقه جهان به شگفتی‌های دشت لوت بسیار افزوده است. سرچشمه‌های این رودخانه در خارج از منطقه مورد مطالعه است که از ارتفاعات خراسان جنوبی و خوسف سرچشمه می‌گیرد و از بخش شمالی وارد استان کرمان می‌شود. در طول مسیر با اضافه شدن آب‌های خروجی از ارتفاعات راور، مسافتی حدود ۲هزار کیلومتر را طی می‌کند تا پس از گذشتن ازکناره غربی گندم بریان، در بخش شمالی کلوت‌ها به چاله شور ختم شود. مساحت حوضه آبریز این رودخانه در حدود ۷۳هزار و ۷۶۰ کیلومتر مربع است.

گندم بریان

در سطح بلوک لوت حدود ۴۰ مخروط آتشفشانی کواترنر وجود دارد. مخروط‌ها دارای قله‌های کوتاه و مدور یا دهانه آتشفشانی است. بیشتر فوران آن‌ها و مواد مذاب جاری شده از آن‌ها مورفولوژی خاصی در منطقه چه به شکل مخروط و باتولیت و چه پهنه بازالتی به وجود آورده‌اند. که شاخص‌ترین آن‌ها گندم بریان را شکل داده است. پهنه بازالتی گندم بریان ۴۸ کیلومتر طول، ۱۰ کیلومتر عرض و ۴۸۰ کیلومترمربع مساحت دارد. گندم بریان به یکی از گرمترین مناطق زمین شهرت یافته است. اهالی شهداد به پهنه گندم بریان، ریگ سوخته هم می‌گویند.

پوشش گیاهی و جانوری بیابان لوت

در بخش هایی از این بیابان، گونه های با ارزش جانوری نظیر گربه و روباه شنی، انواع خزندگان مانند افعی شاخدار، رتیل خورشیدی، انواع آگاما، انواع گِکو و گونه های خاص پرندگان از جمله زاغ بور به عنوان تنها پرنده آندمیک ایران مشاهده می شود. همچنین پوشش گیاهی ارزشمند بیابان لوت شامل تاغ، گز، قیچ، اسکنبیل، شورگز، سیاه شور، اَرمَک، سَبَط، اِشنان و… هستند. با توجه به اهمیت پژوهش و مطالعه در این زمینه، پایگاه میراث جهانی بیابان لوت با همکاری مراکز تحقیقاتی بررسی و شناسایی پوشش گیاهی بیابان لوت در بخش های ناشناخته را آغاز کرده است.

چشم‌انداز تاریخی

قدمت و سابقه زندگی بشر در منطقه دشت لوت به هفت هزار سال پیش بر می‌گردد. این منطقه از هزاره پنجم پ.م به بعد، پیوسته توسط انسان مورد سکونت قرار گرفته است. حاشیه غربی دشت لوت (دشت شهداد)، با وجود مجاورت با بیابان بی‌آب و گرم و خشک لوت توسط انسان گذشته برای زندگی انتخاب شده است و بر اساس اطلاعات باستان شناسی، ۷هزار سال فرهنگ و تمدن بشری را در خود جای داده است.

منبع:میراث آریا

شهداد ؛ سرزمین عجایب با دریایی در دل کویر

امروز می‌خواهیم دست‌تان را بگیریم و پرواز کنیم به سمت سرزمین عجایب…. البته که ایران شگفتی کم ندارد و عجایبش بی‌شمار است، اما جایی که این هفته با هم می‌رویم یکی از شگفت‌انگیزترین مناطق ایران است؛تا جایی که در یک فصل و در یک ماه و در یک روز می‌توانی داغ‌ترین و خنک‌ترین هوا را همزمان و با اندکی فاصله تجربه کنی؛ یاده‌روی روی شن‌های داغ و نرم و چشم دوختن به اشکال زیبا و دلهره‌آورِ کویر و قدم گذاشتن در برکه‌ای سرد و زلال که زاییده آبشاری بلندبالاست، همه از نشانه‌های همان سرزمین عجایب است که ذکرش رفت و با هم به آن سفر می‌کنیم؛ جایی در استان تاریخی کرمان و طبیعت باستانی‌اش.مقصدمان شهداد است؛ کویر شهداد؛ کویری زیبا در دل دشت لوت در فلات مرکزی ایران؛ یعنی همان کرمان خودمان؛ جایی که در نوروز پذیرای گردشگران فراوانی از سراسر کشور است، اما با طبیعت بکر و متنوعی که دارد همه فصل‌هایش می‌تواند گردشگرپذیر باشد. برای رسیدن به شهداد اول خودتان را به کرمان برسانید. اگر اهل و ساکن تهرانید، می‌توانید با قطار عازم کرمان شوید. این مسیر هم اکنون قطار‌های تمیز و مجهزی دارد.

ما نیز همین‌گونه به کرمان رسیدیم. کرمان شهر گرمی است، اما بادی خنک به استقبالمان می‌آید و توی صورت‌مان می‌خورد… برای رسیدن به شهداد کافی است حدود ۹۰ کلیومتر (یک ساعت) از شهر کرمان در جهت شمال شرق برانید … حالا در شهدادیم… آن وقت اگر از شهداد به سمت شمال شرق برانید به بکرترین و زیباترین مناطق گردشگری جهان یعنی سرزمین کلوت‌ها می‌رسید و اگر پیکان مسیرتان را از مرکز شهداد به طرف جنوب غرب بچرخانید، به مناطق کوهستانی و دره مانندِ سردسیر و پرآبی خواهید رسید که در خواب و رویا هم تماشایش محال است.

برای رسیدن به این مقصد رویایی هم می‌توانید در یکی از تور‌های گردشگری ثبت‌نام کنید و هم به تنهایی یا با خانواده راهی سفر شوید. البته که ما سفر با تور‌های گردشگری را توصیه می‌کنیم، اما اگر مثل ما به هر دلیل نتوانستید با توری هماهنگ شوید، حتما راهنمای محلی داشته باشید. راهنمای ما پسری سیه‌چرده و خوش لهجه است که شهداد را می‌شناسد.

من اینجایم؛ در سرزمین جن و پریان

شهداد به حق یکی از مشهورترین و یکی از مقاصد بین‌المللی ایران است که شهرتش را مدیون کویر و کلوت‌های (سازه‌های شنی) زیبایش است. این روز‌ها از سمت کرمان که به سمت شهداد بروی، هوا مطبوع است و نیازی به پوشیدن لباس گرم نیست، اما لباس گرم همراهتان باشد که در جایی که خواهیم گفت و به آن خواهیم رسید، حتما احتیاجتان می‌شود.

شهداد، شهری است مثل سایر شهر‌های ایران، با این تفاوت که دروازه ورود به یکی از عجیب ترین، زیباترین و سحرانگیزترین سرزمین‌های دنیاست؛ سرزمینی که بخشی از طبیعتش گویا متعلق به جهانی دور، ورای ابرها، جایی مثل کره مریخ یا ماه است؛ همان طبیعتی که مزین شده به کلوت‌های کوچک و بزرگ و گاه هولناک و افسانه‌ای.

به کویر شهداد و منطقه موعود نزدیک می‌شویم و خورشید هم آرام آرام بالا می‌آید تا طعم هوای داغ کویر را بر تن‌مان بنشاند. البته هنوز هوا آنچنان گرم نشده که بتوان گفت به گرم‌ترین نقطه جهان رسیده‌ایم، اما بد نیست بدانید داغ‌ترین نقطه روی کره زمین، جایی است در همین شهدادِ کویری…. ۲۰ دقیقه پس از راه افتادن از شهر شهداد به عجایب کلوت‌ها می‌رسیم.

راهنما می‌گوید اگر صبح یا عصر به منطقه کلوت‌ها می‌آمدیم، هوا خنک‌تر بود، اما در همین گرمای دم ظهر هم کلوت‌های شنی کوچک و بزرگ زیباست و تماشایی و راه رفتن روی شن‌های نرم کویر پر از حس خوب. این حس خوب با آرامش حاصل از سکوت و سکون منطقه بیشتر هم می‌شود. سکوت و خلوتی که گاه آن را زوزه‌های هولناک باد در هم می‌شکند؛ بادی که گویا می‌خواهد در گوشت قصه‌ای، حکایت و رازی از مردمان دوران باستان یا افسانه‌ای از جن و پریان بخواند.

به کشیت خوش آمدید

حالا زمان رفتن به بهشت کویر است؛ حقیقتا بهشتی سرسبز، خوش آب و هوا و زیبا در دل داغ کویر شهداد؛ دره‌ای خنک با آبشاری زیبا که زیرپایش برکه‌ای زلال و آبی‌رنگ جان گرفته است.

برای رسیدن به این بهشت، باید خودمان را به روستای کشیت برسانیم؛ روستایی که راهنمای محلی ما را به سمت آن هدایت می‌کند. دو طرف جاده درست مانند جاده کلوت‌ها تا چشم کار می‌کند بیابان و پوشش گیاهی مشهور بیابان است. مسیر خلوت است و آسفالتی کهنه دارد که به خاکی می‌رسد. در میان راه چند خانه گنبدی شکل قد کشیده که گویی متروکه‌اند. نیم ساعت بعد از گذر کلوت‌ها تابلوی رنگ و رو رفته‌ای در کنار جاده توی زمین فرورفته که جمله «به روستای کشیت خوش آمدید» به سختی روی آن خوانده می‌شود.

در حیرتیم از آن چیز‌ها که دیده‌ایم

بافت روستای کشیت درست مانند بافت روستا‌های کویر است. مردمش به لهجه‌ای شبیه لهجه کرمانی‌ها صحبت می‌کنند و لباس‌هایشان همان لباس مردمان شهداد و دیگر شهر‌های کرمان است. محیط روستای کشیت مثل هر روستای دیگری دلچسب است؛ به ویژه آن که کوچه‌های پرنخلش در تاریکی شب؛ بر زیبایی و دلنشینی آن می‌افزاید و روح آدمی را به اعماق شهر‌های جنوب می‌برد. چهره شب روستای پرنخل با روزش متفاوت است و ما با یک اقامت شبانه در روستا هر دو چهره خوب را دیدیم و حال خوب متفاوتی را تجربه کردیم.

کشیت در ۴۰ کیلومتری شهداد قرار دارد؛ در بخش گلباف کرمان. گلباف خوش آب و هواترین منطقه استان کرمان است که کرمانی‌ها در تابستان به روستا‌ها و مناطق خنک آن سفر می‌کنند. خورشید که در آسمان کشیت پیدایش شد، راهنمایمان گفت: «آماده شوید برویم دریا!»

برویم دریا!

از شنیدن اسم دریا آن هم در میان یک روستای کویری هم خنده مان می‌گیرد و هم تعجب می‌کنیم. آماده می‌شویم و سمت دریا می‌رویم … تا از روستا خارج شویم، آنچه از روستا در تاریکی شب ندیده بودیم، حال جلوی چشممان سبز می‌شود؛ جوی آب و نخل‌های سبز، خانه‌های کاهگلی لابه لای خانه‌های سنگی و سیمانی و صدای آب و بادی که میان نخل‌ها می‌پیچد و به گوشمان می‌رسد؛ و البته ویرانه‌های برجای مانده از یک قلعه متعلق به دوران سلجوقیان که بر بلندای روستا آرمیده و معماری شبیه ارگ بم دارد و گویا در گذشته با زلزله‌ای ویران شده است.

بگذریم… وعده دریا ذهنمان را درگیر کرده و فکر می‌کنیم حتی اگر دریای موعود سرابی بیش نبود، باز رسیدن به همین نقطه و آرامیدن کنار جوی آب و زیر سایه نخل‌ها کافی است تا بهترین احساس را در یک بیابان تجربه کنی. اما ما باخارج شدن از روستا راهمان را به سمت دریا ادامه می‌دهیم، در مسیر از پیچ‌های عجیبی شبیه دالان‌های باریک شنی عبور کرده و درنهایت به بالای دره‌ای می‌رسیم.

از ماشین پیاده می‌شویم و پیاده شدن همان، و رویت منظره‌ای به غایت عجیب و زیبا همان!… دره‌ای سبز با رودی جاری در میان آن که انتهایش بن بست است؛ بن بستی از آبشار که زیر پایش برکه‌ای زلال و تماشایی دلبری می‌کند. حالا می‌شود فهمید چرا محلی‌ها به اینجا دریا می‌گویند؛ وجود این برکه و دره‌ای سرسبز میان کویری خشک و بی‌آب، به معنای واقعی مفهوم دریا را در بردارد … خودمان را رها می‌کنیم میان دره … اینجا همان جاست که گفتم لباس گرم لازمتان می‌شود… دره سرد است و تنمان به لرز می‌نشیند؛ و سرانجام بهشت کرمان دیوار‌های دره شنی است و برای رفتن به داخل آن باید محتاطانه قدم برداشت… قدم برمی داریم تا انتهای دره.

سه کیلومتر مسیر دره را که با درختان نخل و میوه پوشانده شده و رودی در میان آن جاری است، طی می‌کنیم. حالا به خود آبشار رسیده ایم؛ آبشاری به ارتفاع ۱۲ متر با حوضچه‌ای رویایی که هر کدام ۶۰۰ مترمربع مساحت دارند.

آبشاری که به برکه فرومی ریزد و سرریز می‌شود، همانی است که در دل دره جاری است؛ با آبی شیرین… بد نیست این را هم بدانید که در این منطقه ییلاقی سحرانگیز هیچ زیرساختی نظیر محل اسکان و سرویس بهداشتی وجود ندارد، برای همین به اقامت یکی دو ساعته در آن اکتفا کنید و برای دسترسی به زیرساخت‌های مذکور به روستای کشیت بازگردید.

راستی مراقبت از طبیعت یادتان نرود، زباله هایتان را در کیسه‌ای با خود برگردانید و در طبیعت بکر منطقه رها نکنید.

منبع:برترین ها