نوشته‌ها

با طبیعت‌ مهربان‌تر باشیم

کمپ کردن، رفتن به پیکنیک و گشت‌وگذار در طبیعت، آن هم در روزی که نامش «طبیعت» است، نیازمند رعایت الزاماتی است که در آن حقی از این میراث بزرگ یعنی طبیعت ضایع نشود.

یکی از مهم‌ترین مواردی که باید به آن توجه کرد، بحث مدیریت پسماندها و زباله‌هاست. درست است که برخی از زباله‌ها آرام‌آرام در طبیعت تجزیه می‌شوند، برخی دیگر نه‌تنها تجزیه نمی‌شوند، بلکه اثرات مخربی هم به طبیعت وارد می‌کنند. برای نجات طبیعت باید تا دیر نشده هرکس از خودش شروع کند! کمک به حفظ محیط‌زیست، کمک به خودمان و نسل‌های آینده است. تا‌به‌حال به این فکر کردید زباله‌هایی که در طبیعت رها می‌کنیم چقدر و چند وقت بعد تجزیه می‌شوند؟

مضرات ریختن زباله در طبیعت

پسماند غذاها در محیط‌زیست، علاوه‌بر این‌که چهره‌ طبیعت را زشت می‌کند، باعث جمع شدن انواع حشرات و جوندگان می‌شود. بیشترین زباله‌های ریخته‌شده در طبیعت، پسماند غذا، پوست میوه و ضایعات استخوان گوشت، مرغ و ماهی است. اگرچه این زباله‌ها مثل پلاستیک‌ها زمان زیادی برای تجزیه نیاز ندارند اما انباشت آنها در محیط‌های طبیعی مثل جنگل‌ها، هم در پوشش‌های گیاهی تأثیر می‌گذارد و هم باعث آلوده شدن محیط اطراف می‌شود.

از انباشت زباله‌ها در طبیعت شیرابه‌ای به وجود می‌آید که اگر به درون زمین نفوذ کند، سفره آب‌های زیرزمینی و چاه‌ها را آلوده می‌کند. این آب‌ها در صورتی که مستقیم به مصرف برسند یا از طریق محصولات کشاورزی و دامی وارد بدن شوند، انسان را مسموم می‌کنند. زباله‌های ریخته‌شده در طبیعت، فاسد می‌شوند و بوی بدی هم تولید می‌کنند. یکی از گازهایی که زباله‌ها تولید می‌کنند، گاز متان است که قابل اشتعال است و ممکن است باعث ایجاد آتش‌سوزی در محیط شود. علاوه‌بر زباله‌های خانگی،‌ ریختن ظروف یک‌بارمصرف در طبیعت ضربه مهلکی بر پیکر محیط‌‌زیست وارد می‌کند.

همان‌طور که در تصویر دیدیم زباله‌هایی مثل انواع ظروف مصرفی پلاستیکی و یک‌بارمصرف و شیشه‌های نوشیدنی، به‌حدی دیر تجزیه می‌شوند که اثر آن‌ها تا سالیان سال در طبیعت باقی می‌ماند. این ظروف حتی قابلیت واکنش‌پذیری دارند که زندگی ما و دیگر گونه‌های جانوری را هم شدیداً تهدید می‌کنند.

زباله‌های تجزیه‌ناپذیر در طبیعت

بردهای الکترونیکی در طبیعت بسیار دیر تجزیه می‌شوند. تجزیه یک کارت عابر بانک، ممکن است تا حدود هزار سال طول بکشد. همچنین زباله‌هایی که حاوی فلزات سنگینی مثل یون‌های کادمیُم، روی، مس و سرب هستند باعث آلودگی آب‌های زیرزمینی می‌شوند. ریختن این زباله‌ها به رودخانه و دریاها علاوه‌بر بالا بردن سطح آب و خسارت به زمین‌های اطراف، جانواران آبزی را هم از بین می‌برد.

از سوی دیگر فلزات سنگینی که وارد بدن ماهی‌ها می‌شوند، بعدها از طریق غذا به مصرف ما انسان‌ها می‌رسند. کیسه‌های پلاستیکی که باد آن‌ها را همه‌جا پخش می‌کند هم بیشتر از دریا سر درمی‌آورند. تعداد بسیار زیادی از ماهی‌ها به‌دلیل بلعیدن همین پلاستیک‌های بزرگ می‌میرند. گروه زیادی از سایر موجودات مثل مرغان دریایی با بلعیدن پلاستیک‌ها و پر شدن معده‌شان از گرسنگی می‌میرند. همچنین گاهی گروهی از پرندگان به محل انباشت زباله‌ها می‌آیند و از آن تغذیه می‌کنند.

ریختن زباله، ایجاد آلودگی‌های آب‌وخاک و تخریب و برهم زدن طبیعت سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد. برای زدودن زباله‌ها از طبیعت باید هزینه زیادی شود و تضمینی هم برای پاک‌سازی کامل آن نیست؛ پس بهتر است از همان اول به طبیعت احترام بگذاریم تا نسل‌های آینده نیز از از طبیعت پاک بهره‌مند شوند.

منبع:میراث آریا

طبیعت زیبا و بکر پارک‌های جنگلی چهارمحال و بختیاری

دیدن سرسبزی درختان، صدای خوش پرندگان و مشاهده حیوانات زیبا در دنیای امروز که اغلب افراد در شهرهایی با هوای آلوده و ساختمان‌های سر به فلک کشیده زندگی می‌کنند موهبتی کم نظیر است و به همین دلیل افرادی که به سفر و گشت و گذار در طبیعت علاقه‌مند نباشد کمیاب هستند.

به گزارش ایسنا، متاسفانه طی سالیان گذشته در اثر عوامل گوناگون وسعت جنگل‌ها در سراسر دنیا در حال کاهش است اما نیاز انسان‌ها به طبیعت و جنگل بر کسی پوشیده نیست پارک‌های جنگلی از جمله مواردی هستند که می‌توانند پاسخگوی این نیاز باشند و برای ساعاتی افراد را از همهمه‌ی شهرها دور کرده و آرامشی بی‌نظیر برای آن‌ها به ارمغان بیاورند.

پارک جنگلی پروز در چهارمحال و بختیاری:

در منتهی الیه حدود جنوبی این استان، در ۵۰ کیلومتری لردگان گردشگاه زیبای پروز با طبیعت بهشتی خود در امتداد دره‌ای سرسبز قرار گرفته است، فضای دنج و خلوت، سایه‌سار درختان بلند و قد کشیده این پارک جنگلی، چشمه‌های زلال متعدد در کنار شالیزارهای پراکنده و درختان جنگلی اطراف، تصویری از طبیعت خداوندی را جلوی چشم هر بیننده‌ای به نمایش می‌گذارد.

جاده‌ آسفالته، فضای سبز، سکوی نشیمن، سرویس بهداشتی، پارکینگ، دسترسی به واحدهای اقامتی لردگان و فاصله ۵۰ کیلومتری تا پمپ بنزین لردگان از امکانات و تسهیلات این منطقه زیبا و جذاب است.

درختان چنار موجود در پارک جنگلی شیاسی از قدمت بالایی برخودار هستند

مرتضی محمدیان در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص پارک‌های جنگلی موجود در چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: پارک‌های جنگلی به دو صورت وجود دارند نوع اول پارک‌هایی هستند که در پی از بین رفتن جنگل‌های طبیعی توسط دستگاه‌های مدیریتی و اغلب در پیرامون شهرها ایجاد می‌شوند، دومین گروه نیز پارک‌های جنگلی هستند که بر مبنای جنگ‌های طبیعی ایجاد می‌شوند و امکانات و تاسیسات لازم برای این پارک‌های جنگلی جهت ارائه خدمات به طبیعت‌گردان ایجاد می‌شود.

کارشناس طرح‌ها و سرمایه‌گذاری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری، افزود: در این استان مبنا بر استفاده از جنگل‌های موجود و منابع طبیعی قرار گرفته است و چهار پارک جنگی شامل پارک جنگلی شیاسی در اردل، پروز در لردگان، منج در چهارطاق لردگان و پارک جنگلی گندمکار واقع در شهرستان اردل در این استان وجود دارند که امکانات و تاسیسات اولیه مانند سروریس بهداشتی و آب‌خوری همچنین فضای نشیمن در این پارک‌های جنگلی ایجاد شده است.

وی ادامه داد: پارک‌های جنگلی چهارمحال و بختیاری به دلیل گونه گیاهی غالب که در استان وجود دارد عمدتا دارای پوشش گیاهی بلوط هستند همچنین در پارک جنگلی شیاسی پوشش گیاهی چنار نیز وجود دارد که این درختان دارای قدمت بالایی نیز هستند و پرونده آن‌ها برای ثبت در آثار طبیعی و ملی ارسال شده است اما تاکنون شماره ثبت به آن‌ها تعلق نگرفته است.

محمدیان با اشاره به نوع حیوانات موجود در پارک‌های جنگلی چهارمحال و بختیاری، عنوان کرد: تاکنون گزارشی مبنی بر مشاهده حیوانات وحشی در این پارک‌ها ثبت نشده است زیرا اغلب این پارک‌ها در نزدیکی مراکز انسانی قرار دارند اما همچنان ثبت نشدن این گزارش دلیلی برای نبود حیوانات در این پارک‌ها نیست و احتمال وجود حیوانات وحشی وجود دارد چرا که این پارک‌ها نیز بخشی از طبیعت هستند.

کارشناس طرح‌ها و سرمایه‌گذاری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری، اضافه کرد: در پارک جنگلی شیاسی درخت‌های چناری موجود است که قدمت تاریخی بالایی دارند همچنین وسعت پارک‌های جنگلی استان بین یک تا دو هکتار متغیر است البته پارک‌های جنگلی خدماتی موقت برای مسافران و طبیعت‌گردان فراهم می‌کنند اما گردشگران می‌توانند از عرصه‌های دیگر که در نزدیکی این پارک‌های جنگلی وجود دارند بهره‌مند شوند برای مثال در منطقه منج واقع در لردگان منطقه زاگرس قابل استفاده است همچنین در منطقه فلارد جنگل‌های متصل به استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارند که قابلیت گردشگری بالایی دارند.

وی تصریح کرد: متاسفانه در برخی موارد مشاهده می‌شود زباله‌های بسیاری در پارک‌های جنگلی رها شده است و به همین دلیل از گردشگران تقاضا داریم نسبت برای حفظ منابع طبیعی موجود در چهارمحال و بختیاری و تمامی کشور توجه لازم را داشته باشند همچنین نبود متولی و بهره‌بردار مناسب نیز یکی از مشکلات پارک‌های جنگلی استان است زیرا درصورتی که بهره‌برداری از از این  پارک‌ها به افراد علاقه‌مند واگذار شود نگهداری از این محیط‌ها نیز با مطلوبیت بالاتری انجام می‌شود.

منبع:ایسنا

ریشه علاقه‌مندی ایرانیان به طبیعت در سیزدهمین روز فروردین

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود گفت: بدون شک سیزده‌بدر پیشینیان ما روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران در سال پیش رو، گرامیداشت و پاکیزگی روز طبیعت و مظاهر آن و احترام به زیست‌بوم بوده است.

دکتر سیامک منصوری در گفت‌وگو با ایسنا به ریشه‌های احترام به طبیعت در ایران باستان پرداخت و اظهار کرد: یکی از بارزترین نمونه‌های علاقه و احترام ایرانیان به طبیعت جشن سیزده‌بدر است. سیزده‌بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن‌های نوروزی ایران است. در تقویم‌های رسمی ایران بعد از انقلاب این روز، روز «طبیعت» نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی کشور به حساب می‌آید.

وی ادامه داد: به طور کلی در میان جشن‌های ایرانی جشن سیزده بدر کمی مبهم است زیرا مبنا و اساس دیگر جشن‌ها را ندارد. در کتاب‌های تاریخی اشاره مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشده است، اما در منابع کهن اشاره‌هایی به روز سیزدهم فروردین شده است.

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران اضافه کرد: گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای است به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و در حقیقت به این ترتیب رسمی‌بودن دوره نوروز را به پایان می‌رساندند و بدین ترتیب برای طبیعت ارزش و مقامی قائل بودند.

روز طبیعت از ۱۸۰۰ سال قبل در ایران مرسوم بوده است

منصوری خاطرنشان کرد: روز طبیعت در سنت ایرانیان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اپوش برگزار می‌شود و این رسم از چیزی حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مرسوم بوده است.

وی گفت: در راستای آشنایی با این روز باید به افسانه آفرینش در ایران و مسئله نخستین بشر و شاه اشاره کرد؛ در حقیقت دانستن روایاتی در مورد کیومرث برای این روز حائز اهمت است. در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده شده است. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج کردند.

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران بیان کرد: از آنجا که در آن زمان عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره‌زدن دو شاخه، پایه ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند این مراسم را به ویژه برای دختران و پسران دم‌بخت انجام می‌دادند. البته امروز نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می‌کنند و علف گره می‌زنند.

روز ۱۳ فروردین در اعتقادات مردم ایران باستان به هیچ عنوان نحس نبوده است

منصوری افزود: گروهی چنین بیان می‌کنند که روز ۱۳ هر ماه در جدول سی روز ایران باستان به فرشته تیر یا تیشتر که ستاره باران است مربوط می‌شود و بسیار روز خجسته و مبارکی است. در اعتقادات مردم ایران باستان روز سیزده بدر به هیچ وجه نحس نبوده است. در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نیز روز سیزدهم مبارک آمده است. مردم ایران باستان در مورد این روز معتقد بودند که جمشید شاه بنیانگذار نوروز، روز سیزدهم را در صحرای سبز و خرم، خیمه و خرگاه برپا می‌کرد و بار عام می‌داد. این کار چندین سال متوالی انجام شد و در نتیجه به صورت سنت و مراسم در آمد.

وی تصریح کرد: تنوع و گوناگونی شیوه‌های برگزاری یک آیین و دامنه گسترش فراخ‌تر یک باور در میان مردمان بر پایه قواعد مردم‌شناسی و فرهنگ عامه، نشان‌دهنده دیرینگی زیاد آن است. بدون شک سیزده بدر پیشینیان ما روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران در سال پیش رو، گرامیداشت و پاکیزگی روز طبیعت و مظاهر آن و احترام به زیست‌بوم بوده است و می‌توان ریشه‌های علاقه‌مندی ایرانیان به طبیعت و طبیعت‌گردی را در این روز یافت.

منبع:ایسنا

طنازی طبیعت در بلندترین نقطه ایران

بام ایران، سرزمین آبشارهای مینیاتوری، سرزمین هزاران چشمه، سرزمین کوه‌های سر به فلک کشیده و سرزمین جنگل‌های بلوط بخشی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود که این منطقه را از سایر نقاط کشور متمایز کرده است.

به گزارش ایسنا، پس از دو سال رکود در حوزه گردشگری، امسال شاهد رونق در این حوزه هستیم، مسافران نوروزی از اقصی نقاط کشور به سوی چهارمحال و بختیاری سرازیر شده‌اند و این مسئله نویدبخش رونق در کسب و کارهای مرتبط به گردشگری در استان خواهد بود.

چهارمحال و بختیاری دارای طبیعت بکر و آب و هوای متعادل در فصل بهار و تابستان است، این مسئله موجب شده تا گردشگران بسیاری از اقصی نقاط کشور این استان را به‌عنوان مقصد سفر نوروزی خود انتخاب کنند، حال در این گزارش سعی شده تا برخی از نقاط گردشگری استان را معرفی کنیم تا در روز طبیعت مردم بتوانند برای لحظاتی هر چند کوتاه در کنار خانواده لحظه‌های خوشی را سپری کنند.

منطقه حفاظت شده تنگ صیاد

این منطقه در بین شهرستان‌های شهرکرد، بروجن و کیار احاطه شده است، منطقه تنگ صیاد ۲۱۶ هزار هکتار مساحت دارد و همچنین یک پارک ملی به مساحت ۵۴۰۰ هکتار را در دل خود جای داده، دسترسی به این منطقه از محور مواصلاتی شهرکرد- اصفهان امکانپذیر است.

کوهستان‌های جنوبی منطقه تنگ صیاد دارای صخره‌های صعب‌العبور است که این کوهستان‌ها زیستگاه پلنگ، کل و بز محسوب می‌شود و این جانوران دارای جمعیت قابل توجهی در این منطقه هستند، از دیگر جانوران موجود در این منطقه می‌توان به گرگ، روباه، شغال، کفتار و پرندگانی مانند کبک دری، کبک چیل، تیهو و عقاب اشاره کرد، شکار در این منطقه با مجوز از سازمان محیط‌زیست امکانپذیر است.

پارک سرچشمه و چشمه دروغ زن فرخشهر

این پارک با مساحتی بالغ بر ۱۲۰ هزار متر مربع دارای چشمه‌ای پر از آب، فضای سبز زیبا و چشم‌نواز جنگلی است، اولین چیزی که در بدو ورود چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند، آبنمای زیبای این پارک بوده که بر روی استخرهای این پارک قرار دارد، اساس شکل‌گیری این پارک چشمه‌ای به‌نام دروغ زن است که آب این چشمه بسیار با ارزش بوده و در مسیر خود برکت، زیبایی و شکوفایی را به ارمغان می‌آورد و جاذبه‌های دلنشینی را ایجاد کرده است.

راه دسترسی آسفالته، آب آشامیدنی، سرویس بهداشتی، فضای سبز، سکوی نشیمن، اغذیه فروشی، دسترسی به واحدهای اقامتی و پذیرایی در شهرکرد و پارکینگ از جمله امکانات این محل توریستی و تفریحی است.

منطقه حفاظت شده هلن

این منطقه در سال ۱۳۸۰ با مساحتی بالغ بر ۴۰ هزار و ۲۳۱ هکتار به‌عنوان منطقه حفاظت شده در شهرستان اردل معرفی شد، این منطقه بین شهرستان‌های اردل، کیار و لردگان قرار گرفته است، منطقه هلن از نظر استقرار در آب و هوای نیمه مرطوب با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد قرار دارد، رودهای کارون، ارمند و دوپلان نیز از منابع آبی این منطقه محسوب می‌شود.

حدود ۷۱ درصد از منطقه حفاظت شده هلن را جنگل‌های بلوط تشکیل می‌دهد، قرار گرفتن در حاشیه جاده خوزستان، وجود عشایر با نماهنگ حیات طبیعت، وجود رودخانه، آبشار و چشمه‌ها از جمله جاذبه‌های طبیعی این منطقه است، گردشگران می‌توانند با کوهنوردی، صخره‌نوردی و لذت جویی از مناظر و حیات وحش لحظات زیبایی را در این منطقه سپری کنند.

سد کارون چهار

حواشی رودخانه کارون که تقریبا سرتاسر منطقه را در بر می‌گیرد، موجبات شگفتی طبیعت در این اردل است، در کنار این رودخانه آبادی‌ها و اتراق‌گاه‌های طوایف ایل بختیاری واقع شده و به‌نوعی نبض حیات اجتماعی و اقتصادی آن‌ها به‌حساب می‌آید، این رودخانه از دره شگفت‌انگیزی عبور می‌کند که عمده نقاط آن را جنگل‌های بلوط فرا گرفته‌اند و ترکیب آن‌ها با جریان رود و کوه مناظر بدیعی را عرضه می‌کند.

امکاناتی نظیری ماهیگیری، قایقرانی، شنا، استراحتگاه‌های اطراف با فضای عشایری می‌تواند جاذبه‌های سیاحتی آن را به‌طور چشمگیر افزایش می‌دهد.

مسیر رودخانه کارون با زنجیره‌هایی از رودها و چشمه‌های بهم پیوسته می‌تواند به تنهایی به‌عنوان یک قطب جهانگردی تجهیز و مورد بهره‌برداری قرار بگیرد، مسیر جاده شهرکرد به خوزستان در روستای دوپلان از جمله بهترین مناظر در این منطقه محسوب می‌شود، در دریاچه سد کارون چهار، حمل و نقل عشایر برای ییلاق و قشلاق با لنج و قایق صورت می‌گیرد و منظره زیبایی را برای گردشگران فراهم کرده است.

چشمه سرداب رستم‌آباد

این چشمه در نزدیکی روستای رستم‌آباد در شهرستان اردل واقع شده است، این چشمه از چشم‌اندازها و مناظر بسیار زیبایی برخوردار بوده و هر روزه به‌ویژه در روزهای تعطیل پذیرای صدها گردشگر از نقاط مختلف کشور است.

جاده دسترسی، ساخت سکوی نشیمن و سرویس بهداشتی از جمله امکانات رفاهی این منطقه گردشگری محسوب می‌شود، فاصله این چشمه تا شهرکرد مرکز چهارمحال و بختیاری ۱۲۰ کیلومتر است، در زیر دست این چشمه مزارع شیلات ماهی در حال فعالیت هستند.

گردشگاه سیاسرد

این گردشگاه در پنج کیلومتری شهر بروجن واقع شده است، این محل دارای هوایی مطبوع و خنک، درختان زیبا و کهنسال تفرجگاهی مناسب برای استراحت گردشگران محسوب می‌شود، این مجموعه دارای امکاناتی از جمله آب، برق، گاز، تلفن عمومی، سرویس بهداشتی، اقامتگاه مسافران، پارکینگ و جاده دسترسی آسفالت است.

گرداب بن

آبگیر بن معروف به (گرداب بن) در فاصله ۲۳ کیلومتری شهرکرد واقع شده، این مکان با چشم‌اندازی زیبا و ویژگی‌های منحصر به‌فرد یکی از جاذبه‌های شهرستان بن و محل مناسبی برای تفریح و استراحت مسافران است.

این محل تفریحی دارای امکاناتی از قبیل سرویس بهداشتی، تلفن عمومی، پارکینگ، آلاچیق، سکوی نشیمن، قایق رانی، اغذیه فروشی، برق، پمپ بنزین و گاز، جاده آسفالت و … است.

پل تاریخی زمانخان

این پل از شاهکارهای معماری دوران صفوی بوده که در پنج کیلومتری شهر سامان و ۲۶ کیلومتری شمال غربی شهرکرد و بر روی رودخانه زاینده‌رود احداث شده است، این پل از دو دهانه نامساوی به طول ۵ و ۵.۶ متر تشکیل شده و ستون میانی آن، متکی بر تخته سنگی بریده شده است، از نظر اهمیت تاریخی، برخی این پل را بعد از پل سی و سه پل دومین پل مهم احداث شده بر روی زاینده‌رود می‌دانند.

پل هوره

این پل در روستایی به‌نام هوره از توابع شهرستان سامان احداث شده است، ساخت این پل در سال ۱۳۳۷ هجری شمسی آغاز و در پاییز ۱۳۳۸ به پایان رسید، این پل به‌علت از بین رفتن پل قدیمی این روستا و صعب‌العبور بودن عبور از رودخانه به خصوص در فصل زمستان ساخته شد.

غار چشمه سراب امیدآباد

این غار در فاصله ۱۷ کیلومتری شهر فارسان و ۴۰ کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری واقع شده است، پس از گذر از دره‌ای معتدل و سرسبز به دهانه غار می‌رسیم، دو دهانه باز به سینه کوه که از یکی از آن‌ها آبی خروشان و خنک بیرون می‌آید و دهانه دیگر خشک است، فاصله این دو دهانه حدود ۲۰ متر بوده و امتداد این دهانه‌ها در عمق ۱۲۰ متری به حوضچه‌های آبی می‌رسد که بدون استفاده از امکانات غواصی عبور از آن‌ها امکانپذیر نیست، برای دسترسی به این غار نیازمند حدود نیم ساعت پیاده‌روی هستیم.

دشت لاله‌های واژگون

این دشت زیر پوششی رنگارنگ از لاله‌های سرخ رنگ و واژگون در ۱۲ کیلومتری چلگرد آرمیده است، هوای لطیف، سبک و پاک دشت و پوشش گیاهی بسیار غنی و ارزشمند آن چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد،

دشت لاله‌های واژگون چهارمحال و بختیاری یکی از زیباترین جلوه‌های بدیع و طبیعی این استان  محسوب می‌شود تا جایی که می‌توان از آن به‌عنوان “نقاشی ممتاز خلق هستی” یاد کرد، اگرچه اکوتوریسم طبیعی این استان جاذبه‌های زیادی را در دل خود جای داده است، اما زیبایی این دشت تابلوی بی‌بدیل تمامی جاذبه‌های گردشگری را تحت شعاع خود قرار داده است.

گفتنی است، از چند سال اخیر دشت لاله‌های واژگون در معرض خطر نابودی قرار گرفته است، بنابراین ورود گردشگر به این دشت ممنوع شده است.

روستای گردشگری سرآقاسید

این روستا از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهرنگ است که با ارتفاع ۲۵۰۰ متر از سطح دریا اقلیمی معتدل و کوهستانی دارد، آب و هوای آن در بهار و تابستان خنک و دلپذیر و در زمستان سرد و خشک است.

این روستا در گذشته اتراقگاه ییلاق عشایر بوده که وجهه تسمیه آن به‌علت امامزاده‌ای است که مقبره آن در پایین روستا قرار دارد و منازل به‌صورت پلکانی در بالای امامزاده ساخته شده‌اند، پیست اسکی تابستانه چال میشان نیز در ۲۵ کیلومتری این روستا واقع شده و از زیباترین جاذبه‌های گردشگری در این منطقه محسوب می‌شود.

ایل راه خداآفرین

این پل به صورت پلکانی ساخته شده که به ساختمانهای دوره اشکانی و سامانی شبیه است و در محل ایلراه کوچ عشایر منطقه بازفت شهرستان کوهرنگ قرار دارد، این پل با معماری خاص خود در کوه سفید منطقه بازفت قرار داشته و آب رودخانه بازفت نیز از زیر آن در جریان است.

رودخانه سبزکوه

رود سبزکوه با ۵۰ کیلومتر طول از دامنه کوه چرو در ۳۳ کیلومتری جنوب باختری در شهر بروجن سرچشمه میگیرد، مسیر عبور این رودخانه از دره شمالی کوه‌های سبزکوه، لجن و سرتنگ است، روستاهایی  مانند چارطاق، پرخر، ظلم‌آباد، ده نو پایین، دوپلان و چارتخته در مسیر این رودخانه قرار دارند، مناظر چشم‌نوازی در مسیر این رودخانه وجود دارد، این رودخانه یکی از سرچشمه‌های کارون است.

چشمه برم لردگان

این چشمه در مرکز لردگان واقع شده است و با شهرکرد مرکز چهارمحال و بختیاری ‌۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد، این چشمه پرآب علاوه بر تامین آب کشاورزی، یکی از سرشاخه‌های کارون به حساب می‌آید و چشم‌انداز زیبایی برای شهر لردگان به‌وجود آورده، اطراف این چشمه به‌صورت پارکی جهت تفرج و گذراندن اوقات فراغت اهالی این شهر و گردشگران فضاسازی شده است.

از امکانات این منطقه گردشگری می‌توان به جاده آسفالته، فضای سبز، سرویس بهداشتی، آب آشامیدنی، سکوی نشیمن، دسترسی به واحد اقامتی و پذیرایی، تجهیزات جهت بازی کودکان و پارکینگ اشاره کرد.

منطقه بارز و شوارز

این منطقه از توابع بخش منچ شهرستان لردگان محسوب می‌شود که به‌علت آبگیری سد کارون سه و حجم آبی دریاچه این سد به منطقه‌ای زیبا تبدیل شده، این نیز خود منظره‌ای زیبا برای جلب گردشگران فراهم کرده است.

پل کره بس

این پل نخستین پل چهارمحال و بختیاری به سبک معماری جدید است که در دوره پهلوی اول بر روی روخانه کره بس شهرستان لردگان احداث شد که محل عبور و مرور در گذشته بود، در حال حاضر در کنار این پل یک پل فلزی دو طرفه برای رفت و آمد خودروها در مسیر خوزستان در نظر گرفته شده است.

منبع:ایسنا

پایان تعطیلات طبیعت

اگر به شهرهای شمالی سفر می‌کنید هر چه به سفر آورده‌اید، با خودتان برگردانید، حتی زباله‌ای که تولید می‌کنید. چون مازندران حتی برای دفن زباله مردم ساکن در آن هم با مشکل روبه‌رو است.به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «اوایل همه‌گیری کرونا بسیاری از استراحت طبیعت حرف زدند؛ این که بالاخره کوه و جنگل و حیات وحش فرصتی پیدا کرده تا با خودش تنها بماند و زیر تاخت و تاز انسان‌ها نباشد، اما به نظر می‌رسد فرصت تنفس دو ساله طبیعت رو به پایان است و امسال با واکسیناسیون عمومی و تغییر رنگ قرمز شهرها، مردم بتوانند با خیالی راحت‌تر به سفر بروند اما این سفرها در کمبود آموزش‌های زیست‌محیطی چه تبعاتی برای محیط‌ زیست دارد؟ آیا می‌دانیم شهرهایی که قرار است به آن سفر کنیم با چه چالش‌هایی روبه‌رو هستند؟ مسعود مولانا، فعال محیط‌ زیست، می‌گوید: «اگر به شهرهای شمالی سفر می‌کنید هر چه به سفر آورده‌اید، با خودتان برگردانید، حتی زباله‌ای که تولید می‌کنید. چون مازندران حتی برای دفن زباله مردم ساکن در آن هم با مشکل روبه‌رو است. فعالان محیط‌ زیست این روزها نگران هستند چون خوب می‌دانند مسافران به جز پولی که در شهرها و روستاهای مقصد خرج می‌کنند چه مشکلات زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند. روستاهایی که در نبود مسافران مکانی بکر و تمیز هستند و بعد از خروج آنها به محیطی آسیب‌دیده تبدیل می‌شوند. چالش‌هایی که اگر کمی کلی‌نگرانه به آن نگاه کنیم نه‌تنها مسأله یک شهر که بحرانی ملی و جهانی است.»

مسعود مولانا، فعال زیست‌محیطی، معتقد است ما قبل از تبلیغ گردشگری باید چگونگی گردشگری را به مردم بیاموزیم: «گردشگری در حال نابودکردن محیط‌ زیست ما در همه جاست. به خاطر این که هیچگونه زیرساختی برای گردشگری طبیعت‌محور و بوم‌محور وجود ندارد و مردم هم رعایت نمی‌کنند. متأسفانه این خانه‌های بومگردی هم به حجم گردشگری افزوده و در نهایت به ضرر مردم و محیط‌ زیست کل کشور تمام شده است.»

حالا باید پرسید چرا مولانا چنین نگاه بدبینانه‌ای به گردشگری دارد؟ او توضیح می‌دهد که تمامی ۲۷ محل‌ دپوی زباله در مازندران یا در جنگل یا در کنار رودخانه‌ها واقع شده است: «مکان‌های دفن زباله در مازندران دیگر کشش ندارد. واقعیت این است که همین الان مردم مازندران با جمعیت رسمی سه و نیم میلیونی هر نفر روزانه ۹۰۰ گرم زباله تولید می‌کنند. شما حساب کنید چه حجم بالایی است. در تعطیلات و عید این حجم زباله چند برابر می‌شود. حالا این حجم اضافه زباله یعنی راهی‌شدن بیشتر شیرابه به آب‌های زیرزمینی، یعنی آلوده‌ترشدن رودخانه‌ها و در نهایت آلوده‌شدن بیشتر دریای مازندران.»

او معتقد است نفس تولید زباله در هر صورت برای شهرهای شمالی خطرناک است چون حتی اگر زباله را در سطل هم بگذاریم و با افتخار به این کار خود نگاه کنیم در نهایت همه این زباله‌ها به محل دپو که در جنگل‌ و طبیعت است، منتقل می‌شود: «جمع‌آوری زباله و فعالیتی که در این زمینه توسط گروه‌های مختلف می‌بینیم، کار ارزنده‌ای است اما فقط زباله را از جلوی چشم جمع و به زیبایی بصری محیط‌ زیست کمک می‌کنند. در نبود سازوکار دقیقی برای دفن و مراقبت بهداشتی از زباله تنها باید به گردشگران گفت زباله‌هایی را که تولید می‌کنند با خود برگردانند.»

او ایجاد زیرساخت برای جمع‌آوری زباله، تفکیک از مبدأ، تبدیل به کود طبیعی یا دستگاه زباله‌سوز را پاسخ مشکلات می‌داند که نیاز به یک عزم ملی دارد: «همین حالا هم کوهی از زباله در آمل، بابل، ساری و محمودآباد و … هست. دستگاه‌هایی که در این مکان‌ها وجود دارد کفاف تفکیک زباله را نمی‌دهد. با این که زباله‌سوز هم مشکلاتی دارد اما چاره‌ای نیست و بسیاری از شهرهای ما زباله‌سوز می‌خواهد. مسأله این است که زباله به طبیعت برمی‌گردد.»

جواد قریب سال‌هاست که پاسداری از طبیعت را وظیفه خود می‌داند. با لهجه شیرین بروجردی خودش را بادیگارد طبیعت می‌نامد و از گردشگرانی که زباله را بی‌خیال در طبیعت رها می‌کنند، غمگین است. او سال‌هاست با گروهی داوطلب از صبح تا شب دل به کوه و دشت می‌زنند تا زباله بازمانده از خوشگذرانی گردشگران را جمع‌آوری کنند: «مردم اگر قرار است نکات محیط‌ زیستی را رعایت نکنند بهتر است اصلاً سفر نروند. متأسفانه کسی به حرف ما گوش نمی‌دهد، به مردم بگویید از ظروف یکبارمصرف استفاده نکنند. پوست موز و خیار را در طبیعت نریزند. می‌گویند جذب می‌شود اما این حرف درستی نیست. ما هر جا که می‌رویم خراب می‌کنیم و به هم می‌ریزیم و خداحافظ. از من بشنوید که این زمین امانت است برای شمایی که قرار است چند صباحی زندگی کنید و بروید، پس خرابش نکنید. از خانه کیسه بیاورید و هر جا آشغالی تولید کردید لااقل آن را در سطل زباله بریزید.»

او از آن سر ایران برای حال فعالان محیط‌ زیستی شمال کشور در تعطیلات پیش رو ناراحت است: «همه جای کشور محل دپوی زباله مشکل دارد. ما باید تا می‌توانیم زباله درست نکنیم چون جمع‌شدن زباله در محل دپو هم برای خود مردمی که تولید زباله می‌کنند و هم برای طبیعت مشکل ایجاد می‌کند.»

او که بنیانگذار یک گروه زیست‌محیطی است از ۳۰۰ داوطلبی می‌گوید که قرار است برای تعطیلات عید نوروز در گلوگاه‌های ورودی چند شهر نایلون زباله به گردشگران بدهند و از آنان بخواهند که زباله خود را در طبیعت نریزند. برای جواد قریب که روزی دو بار برای جمع‌آوری زباله در منطقه زندگی خودش آستین بالا می‌زند، بی‌توجهی مردم به محیط‌ زیست غیر قابل درک است: «مردم باید به فکر مکانی که قرار است فرزندان‌شان در آینده زندگی کنند باشند. باید در رسانه‌ها و صداوسیما بیشتر از این موضوعات حرف زده شود تا مردم یاد بگیرند چطور از محیط‌ زیست حفاظت کنند. دود این بی‌توجهی‌ها به چشم خودمان می‌رود.»

محمدرضا کربلایی سال‌هاست در زمینه کاشت درخت در شمال کشور فعالیت دارد. او نهال‌های درختان هیرکانی را در مناطق مختلف شهر و روستا می‌کارد و البته بعد از کاشتن به فکر مراقبت از این نهال‌ها هم هست. او با تجربه سال‌ها نهال‌کاری می‌گوید: «خیلی برای من عجیب است که وقتی به نهال‌هایی که کاشته‌ام سر می‌زنم می‌بینم مردم پای درختان زباله نمی‌ریزند، بارها پیش آمده دیده‌ام مردم زباله را دو متر جلوتر از نهال درخت پرتاب کرده‌اند، انگار که چیزی درون‌شان هست که هر چند سطحی و گذرا به درخت و طبیعت اهمیت می‌دهد.»

واقعاً کسی در دنیا هست که درختان را دوست نداشته باشد؟ کیست که به جنگلی برود و از بودن در آن لذت نبرد و با رقص برگ‌ها در باد بهار سرشوق نیاید؟ جواب هیچکس است اما همه این‌ها در برابر بلایی که ما با تولید زباله بر سر طبیعت می‌آوریم تصاویری رمانتیک محسوب می‌شود. لابد می‌گویید مگر می‌شود در این دنیایی که مصرف‌کردن، بخشی از رفتار روزمره ماست بدون تولید زباله زنده ماند؟ قطعاً نمی‌شود اما می‌توان با دقت و توجه بیشتری به زباله‌ تولیدی خود نگاه کنیم یا مسئولیت بیشتری مصرف خود را به عهده بگیریم. اگر به شهرهای شمالی می‌رویم یادمان باشد که تمام این طبیعت زیبایی که ما را به شمال می‌کشاند با رفتار غیر مسئولانه ما دیگر مکانی برای آرامش فرزندمان نخواهد بود.»

منبع:ایسنا

از تفاوت رالی و سافاری تا سفر مسئولانه به طبیعت

شیوع کرونا تب طبیعت‌گردی را بخصوص در میان جوانان افزایش داده اما گردشگران با حضور در طبیعت تا چه اندازه مسئولانه عمل می‌کنند و آیا آموزش‌های لازم را دیده‌اند؟

به گزارش خبرنگار ایلنا، این روزها با شیروع ویروس کرونا تب طبیعت‌گردی در میان جوانان بیشتر شده است و باتوجه به مشکلات شهرنشینی همه دوست دارند با هر نوع وسیله‌ای که شده دل به طبیعت زده و دمی بیاسایند؛ شاید از این بابت است که در خیابان‌ها شاهد افزایش تعداد ماشین‌های دو دیفرانسیل هستیم. در واقع با هر بودجه و با هر قیمتی می‌توان یکی از ماشین‌های دو دیفرانسیل را از ۱۵۰ و ۱۶۰ میلیون تومان گرفته تا چند میلیارد تومان تهیه کرد.

اما این تعداد گردشگر و طبیعت‌گرد که علاقمند به حضور در طبیعت هستند چه دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی را برای طبیعت‌گردی پشت سر گذاشته‌اند؟ چه میزان اطلاعات در خصوص چگونگی حضور در طبیعت را دارند؟ آیا طبیعت‌گردی، سافاری، وحش‌گشت و… نیازمند مطالعه و آگاهی از چگونگی حضور در طبیعت است؟ چه تعداد از این طبیعت‌گردان درباره حیوانات اندمیک ایران اطلاع دارند؟ می‌دانند گورخر ایرانی یا یوزپلنگ کجا زندگی می‌کنند؟ آیا می‌دانند با جامعه محلی و بومی چگونه رفتار کنند و کدهای اخلاقی گردشگری چیست؟

تمام این نکات همانند زنجیر به هم پیوسته است. یک گردشگر باید بداند وقتی به عنوان طبیعت‌گرد وارد یک روستا می‌شود چه رفتار و منشی را در پی گیرد. در واقع مسئولانه سفر کردن را باید قبل از حضور در طبیعیت آموخت. شاید از این روست که کانون اتومبیلرانی و جهانگردی به عنوان متولی سافاری در کشور در کلوب ملی سافاری ایران درصدد برگزاری کلاس‌های آموزشی به طبیعت‌گران برآمده است. در این دوره‌های آموزشی، آشنایی با اتومبیل‌های دو دیفرانسیل، مهارت‌های رانندگی، تنوع زیستی ایران، گیاهان و درختچه‌های ایران، استقرار در طبیعت، آداب و رسوم عشایر، مدیریت بحران و کمک‌های اولیه آموزش داده می‌شود.

نورالدین هاشمی (مسئول کلوپ ملی سافاری حوزه اتومبیلرانی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی کشور) با اشاره به آنکه امید است با این اطلاع‌رسانی بتوان جنس طبیعت‌گردی در ایران را تغییر داد، در پاسخ به این سوال که چرا کانون اتومبیل‌رانی و جهانگردی به عنوان متولی کمپرها در ایران تاکنون کتابچه‌ای برای معرفی مکان‌هایی که می‌توان در آنجا کمپ برپا کرد را منتشر نکرده تا علاوه بر گردشگران داخلی، گردشگران خارجی نیز بتوانند از این امکانات بهره‌مند شوند، گفت: متولی این امر یک ارگان یا یک نهاد نیست بدین معنا که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به همراه سازمان محیط زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع باید بتوانند به یک نظر واحد دست پیدا کنند که بتواند زون‌های گردشگری را در مناطق مختلف مشخص و معرفی کند. به زودی شاید تا بهار سال آینده کتابی جامع در خصوص کمپرها منتشر شود.

او ادامه داد: در ایران شاهد آن هستیم که گردشگران می‌توانند در هر بخشی از جاده که دلشان بخواهد توقف کنند و کمپ بزنند در کشورهای اروپایی با وجود وسعت زیاد جنگل‌ها و مراتع چنین امکانی به گردشگران داده نمی‌شود و گردشگران این اجازه را ندارند که در هر جایی که دلشان می‌خواهد با ماشین‌شان از جاده فاصله بگیرند و وارد جنگل بشوند و کمپ بزنند آن‌ها باید در مکان‌هایی مشخص شده کمپ را برپا کنند. مکان‌هایی که کمترین آسیب را به طبیعت می‌رسانند. اگر در آنجا نیز مانند ایران قوانین سفت و سخت رعایت نمی‌شد همانند جاده‌های شمال شاهد آن بودیم که در هر نقطه از جاده آش فروشی، بلال فروشی و… به راه می‌افتاد و حتی در میان آن‌ها افرادی بودند که مراکز اقامتی و ویلا اجاره می‌دادند. تمام اینها از آن جهت در ایران اتفاق می‌افتد که متولیان امر درصدد سازماندهی و تفکیک امور برنیامده‌اند. ضمن آنکه در مدارس نیز آموزش‌های لازم برای چگونگی مواجهه با طبیعت داده نمی‌شود.

به گفته هاشمی، در گذشته اردوهای پیشاهنگی و حتی فعالیت مدارس پیشاهنگی و مدارس طبیعت سبب می‌شد بخشی از نسل جدید با طبیعت و چگونگی مواجهه با آن آشنا شوند اما از زمانی که این مدارس از سیستم آموزشی ما حذف شدند و جایگزینی برای آن‌ها در نظر گرفته نشد تنها کورسوهای امید برای آشنایی نسل جدید با طبیعت نیز برچیده شد برای آنکه بتوانیم خروجی درستی از دوستداران طبیعت در میان نسل جدید داشته باشیم باید آموزش‌های لازم را به آن‌ها بدهیم این در حالی است که نسل جدید تبدیل به تخریب‌گران طبیعت شده‌اند چراکه یاد نگرفته‌اند چه باید بکنند و آموزش‌های لازم به آن‌ها داده نشده.

او تصریح کرد: متولی تمام امور از دوچرخه گرفته تا اتومبیل، کانون اتومبیل‌رانی و جهانگردی ایران است با این وجود به موازات فعالیت این کانون، ده‌ها مرکز دیگر در این حوزه‌ها ورود می‌کنند و کسی نیز جلوی کار آن‌ها رانمی‌گیرد سعی ما بر آن است تا با برگزاری مسابقات در قالب تورهای مختلف آموزش‌های لازم را به شرکت‌کنندگان بدهیم.

هاشمی با تاکید بر آنکه هنوز تفاوت بین رالی و سافاری را نمی‌دانیم، گفت: فرق پیک نیک با کمپ یا رالی با سافاری و اورلندینگ و… را نمی‌دانیم. بعد تاکید داریم که طبیعت‌گرد هستیم. ایران موقعی دیدنی‌تر می‌شود که بدانیم جنگل هیرکانی کجاست و چیست یا آنکه بدانیم کویر لوت که ثبت جهانی شده چه جذابیت‌هایی دارد و چرا ثبت جهانی شد؟ در این خصوص باید اطلاع‌رسانی شود تا زیبایی‌ها را به طبیعت دوستان نشان دهیم.

او با تاکید برآنکه سافاری و رالی دو چیز کاملا متفاوت هستند، در توضیح آن گفت: در تعریف «رالی» می‌توان گفت هر زمان گروهی با یکدیگر حرکت کنند و هماهنگی‌ها و قوانین خاصی را رعایت کنند رالی برگزار می‌شود. رالی می‌تواند در قالب مسابقه یا غیررقابتی برگزار شود. حتی یک راهپیمایی ساده که افراد در آن مشترکا یک مسیر را می‌پیماند می‌تواند رالی باشد. اگر منظور مسابقات رالی باشد می‌توان گفت تنوع زیادی دارند. از برگزاری رالی ماشین‌های کلاسیک گرفته تا رالی خانوادگی و… حتی رالی‌ها می‌توانند در مسیرهای مختلف تعریف شوند از مسیرهای داخلی گرفته تا خارجی و می‌توانند قوانین خاص خود را داشته باشند.

این فعال طبیعت‌گردی تصریح کرد: سافاری، وحش‌گشت است و برای طبیعت‌گردی انجام می‌شود. شاید در تصور اولیه اینگونه به نظر بیاید که سافاری به معنای آن است که در میان شیرها و گرازها حرکت کنیم اما اکنون وقتی از طبیعت نام برده می‌شود از یک کرم خاکی گرفته تا تمام گونه‌های گیاهی را دربرمی‌گیرد و حضور با ماشین در این طبیعت سافاری نامیده می‌شود.

به گفته هاشمی، کلوپ ملی سافاری در طول سال‌هایی که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کردیم شاهد افزایش تعداد مخاطبان خود بود و اعضای این کلوپ افزایش یافت. در حال حاضر ۷۰۰ عضو داریم و رغبت مردم برای عضویت در این کلوپ بیشتر شده است. هر چند برخی به دنبال دریافت گواهینامه‌های متعدد هستند اما باید بیاموزیم که با حضور در کلوپ‌ها و اشتراک‌های مختلف چه چیزی می‌آموزیم و تا چه اندازه به آموزه‌هایمان افزوده می‌شود.

منبع:ایلنا

اکوتوریسم و طبیعت‌گردی تفریحی

این موضوع از یک سو به علاقه ذاتی ما به دیدن اینگونه جاذبه‌‎ها برمی‌گردد که با وجود تکراری بودن، همواره برای‌مان تازگی و صفا دارد و از سوی دیگر به بهبود محسوس زیرساخت‌ها از قبیل، توسعه راه‌های روستایی، مسیرهای صعب‌العبور، گسترش حمل و نقل موتوری و در دسترس بودن دیگر امکانات رفاهی مربوط است.

اگر زمانی فقط روستاییان، ساکنان محلی و کوهنوردان به دشت‌ها، چمنزارها، مراتع، دره‌ها و کوهستان‌ها دسترسی داشتند در حال حاضر، عموم شهروندان با داشتن خودرو شخصی و در کمترین زمان ممکن می‌توانند سفره سفر خود را بر این پهنه وسیع بگسترانند.

به واسطه همین علاقه مردم به طبیعت‌گردی است که امروزه انواع تبلیغات در فضای مجازی برای کوه‌نوردی، بازدید از آبشارها، دریاچه‌ها و دیگر محیط‌های طبیعی در حال انجام است که این بازدیدها در قالب تور گردشگری و طبیعت‌گردی انجام می‌شود که متاسفانه در برخی موارد این تبلیغات برای سفرهای طبیعت‌گردی بدون آشنایی با مفاهیم، چارچوب قانونی و اخلاقی آن‌ها انجام می‌شود.

منظور از این‌ نبود آشنایی به مفاهیم و چارچوب قانونی این است که در برخی موارد سفر به طبیعت با آسیب‌های عمدتا غیرسهوی همراه بوده که لازم است چاره‌ای برای کاهش این آسیب‌ها اندیشیده شود زیرا اثرات منفی سفرهای لجام‌گسیخته و بی‌مسئولانه به طبیعت، به مرور بیشتر و عینی‌تر می‌شود.

برای مثال چند وقت پیش گروهی از شهروندان برای تفریح و تفرج به دامنه‌های کوه دالامپر ارومیه و دریاچه آن رفته بودند که ماحصل گشت و گذار آن‌ها برای محلی‌ها، تخریب آب‌بندها و سنگ‌چین‌های دامداران، آبشخور دام‌های عشایر منطقه، روشن کردن آتش در مرتع و به‌جاگذاشتن انواع زباله بود.

پیش‌تر نیز گروهی متشکل از ده‌ها خودروی صحرانورد (آفرود) به صورت برنامه‌ریزی شده و منسجم عازم دامنه‌های کوه بزسینا و مراتع مجاور شده و با حرکات نمایشی و شبه‌مسابقه‌ای به بخش‌هایی از پوشش گیاهی، جویبارها و مراتع منطقه آسیب رساندند، اینها تنها نمونه‌های کوچکی از آسیب به طبیعت است که در سایر شهرستان‌های کشور نیز تحت عنوان پیک‌نیک، کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی رخ می‌دهد.

برای این منظور است که نهادهای بین‌المللی و صاحب‌نظران و فعالان محیط زیست از سه دهه پیش، اصطلاح «اکوتوریسم» را وارد ادبیات صنعت گردشگری کردند که از مه‌مترین عناصر برای این تعریف انجام سفر مسئولانه به طبیعت توام با احترام به محیط زیست وعدم آسیب‌رسانی به آن، آموزش و یادگیری، کمک به حفظ و نگهداری میراث طبیعی و یاری‌رسانی به اقتصاد جوامع انسانی بومی است.

تعریف «اکوتوریسم» تنها به موضوع طبیعت‌گردی ساده و بازدید از طبیعت را شامل نمی‌شود از این رو زمانی می‌توان به یک طبیعت‌گرد ساده لفظ اکوتوریست را اطلاق کرد که او با حس تعهد، مسئولیت، لزوم توجه به حفظ محیط زیست و کسب تجربه‌های جدید قدم بر زیستگاه طبیعی بگذارد در غیر این صورت نمی‌توان هر سفری به طبیعت را در قالب اکوتوریسم تعریف کرد.

در حال حاضر نهادینه شدن تعریف و شرایط اکوتوریسم به شکل مطلوب آن، زمان‌بر است چرا که نهادینه کردن این موضوع از یک طرف نیازمند ورود بخش خصوصی از جمله شرکت‌های گردشگری حرفه‌ای برای فرهنگ‌سازی در این راستا است که در حال حاضر در ایران شاید کمتر آژانسی را بتوان شناخت که تور لیدرهای آن از معرفی ساده مقصد گردشگری فراتر رفته و اطلاعات نسبتا جامع در خصوص جغرافیا و اقلیم محل، زمین‌شناسی، پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری آن، فرهنگ و معیشت افراد بومی به بازدیدکنندگان ارائه بدهد از سوی دیگر بسیاری از سفرهای چندساعته به دامان طبیعت که توسط شهروندان و خانواده‌ها صورت می‌گیرد را نمی‌توان در قالب اکوتوریسم قرار داد.

بنابراین تا اطلاع ثانوی که آژانس‌ها و شرکت‌های مربوطه حرفه ای‌تر و پرتعدادتر در این زمینه فعالیت داشته باشند، عموما وضعیت گردشگری طبیعی این چنین است، بنابراین یکی از ضروری‌ترین راهکارها برای به حداقل رساندن آسیب‌های مربوط به طبیعت‌گردی تفریحی، در حال حاضر آگاهی‌سازی است، در این بین، نقش جوامع روستایی میزبان با راه‌اندازی انجمن‌های محلی و تشکل‌های مردم‌نهاد نیز بیشتر است.

در دنیای پیشرفته امروزی و با توجه به گستردگی شهرها نیاز است که همه نهادها و دستگاه‌ها برای حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی زمین تلاش کنند تا انسان پیشرفته امروزی با زیاده‌خواهی و طمع، حیات وحش و طبیعت را نابود نکند.

منبع:میراث آریا

جای خالی آموزش در طبیعت ‌گردی مسئولانه

نفس‌های یک حیوان بی‌گناه در رمل‌های کویری به دلیل ناآگاهی چند جوان از شماره افتاد تا دوباره به مسئولان یادآوری شود، تفریح نوظهور آفرودسواری در طبیعت بکر چه صدمات جبران ناپذیری به همراه دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، ماجرا از انتشار یک فیلم در فضای مجازی شروع شد، که دو جوان آفرودباز در کویر مرنجاب با یک رأس «کَل» روبرو می‌شوند و همزمان با اینکه در حال فیلم‌برداری از هیبت بی‌مانند یکی از گونه‌های حیات وحش کشورمان هستند، دست به تعقیب او با خودروی دو دیفرانسیل‌شان می‌زنند.

حیوان که حسابی ترسیده است به سرعت در رمل‌های بیابانی پا به فرار می‌گذارد. جوانان آفرود که از این اتفاق هیجان‌زده شده‌اند، آنقدر به تعقیب حیوان ادامه می‌دهند تا بتوانند به او نزدیک شوند، اما غافل از اینکه حیوان زبان بسته، تاب نمی‌آورد و در اثر شدت بی آبی و تحرک بالا تلف می‌شود. این فیلم به سرعت در صفحه‌های مجازی دست به دست می‌شود و با واکنش‌های تندی از سوی فعالان محیط زیست و دوستداران حیات وحش مواجه می‌شود.

اتفاقی تلخ که می‌تواند درس عبرتی برای طبیعت گردی مسئولانه باشد
احمد بحری محیط بان استان قم در صفحه اینستاگرامش می‌نویسد این به اصطلاح طبیعت گرد ناآگاه یا بهتر بگویم حیوان آزار شاید مثل خیلی از ما از دیدن این کل وسط کویر هیجان‌زده می‌شود، شاید اگر همه ما هم روزی با این صحنه مواجه می‌شدیم دست از پا نمی‌شناختیم. اما این حیوان وحشی اگرچه پرقدرت و پرسرعت است اما با تعقیب مداوم دچار استرس و خستگی مفرط شده و با خونریزی داخلی متأسفانه مرگ را تجربه می‌کند.

وی با اشاره به اینکه با نزدیک شدن به فصل جفت‌گیری علفخواران همچون کَل و بز این کل وحشی از ارتفاعات صخره‌ای پایین می‌آیند و این حیوان ناخودآگاه در مسیر خودروی آفرود قرار گرفته و یا برای تغذیه از گیاهی وارد این منطقه شده است، یادآور شد: این کار اشتباهی که دو جوان آفرودباز مرتکب شدند، البته در برخی از مناطق از سوی شکارچیان غیرمجاز دنبال می‌شود و آنها با موتورسیکلت به تعقیب آهوها می‌پردازند و با خسته کردن حیوان آن‌را صید می‌کنند.

بحری با بیان اینکه جوان آفرودبازی که این اتفاق تلخ را رقم زده شناسایی شده و خود نیز از اتفاق رخ داده پشیمان است گفته است: اما این اتفاق می‌تواند درس عبرتی برای همه طبیعت گردان باشد تا از این پس با ورود به طبیعت و خانه حیات وحش به حقوق آنها احترام بگذارند.

اکثر مردم نسبت به رفتار حیوانات ناآگاه هستند / فیلم منتشر شده تحریف شده بود

وحید کاویانی نیز که متخصص طبیعت گردی است و به طور خاص در حوزه کویر نوردی فعالیت می‌کند در واکنش به انتشار این فیلم این‌طور عنوان کرد که این تصاویر که منجر به جریحه‌دار شدن افکار عمومی شده است، بیشتر به دلیل ناآگاهی و نبود شناخت کافی نسبت به رفتار حیات وحش در فصل جفت‌گیری این گونه بوده است، نه به قصد شیطنت و ایجاد آزار اذیت عمدی.

وی با تاکید بر اینکه قصد دفاع از این جوانان را ندارد اظهار داشت: عموم جامعه ما اطلاعات لازم را در مورد حیات وحش در اختیار ندارند و این جوانان هم مستثنی نیستند.

کاویانی با اشاره به تماسی که با این جوانان داشته است، توضیح داد؛ فضای انتشار این فیلم ناعادلانه و همراه با تحریف بوده و این جوانان قصد آبرسانی به حیوان را داشته‌اند، اما رفتارشان اشتباه بوده و با توجه به نیتی که داشتند، برای ارائه گزارش این اتفاق خودشان به اداره محیط زیست کاشان مراجعه کرده‌اند.

وی با بیان اینکه عدم آگاهی این افراد از «فصل جفت‌گیری» که در اصطلاح به آن «فصل مستی» کَل و بز یاد می‌شود باعث این اتفاق تلخ بوده است، توضیح داد: این حیوانات در فصل مستی از زیستگاه اصلیشان جدا می‌شوند و ورود آنها به مناطق کویری خیلی نادر است و اگر کسی در این زمینه اطلاعات نداشته باشد می‌تواند به این حیوانات آسیب وارد کند.

این فعال حوزه اکو توریسم اظهار امیدواری کرد دستگاه قضائی با تکیه بر فیلم‌ها و مستندات برخورد قهری با این جوانان نداشته باشد و به جای جریمه نقدی آنها را به سمت آموزش و کمک به بهبود شرایط محیط زیست کشور هدایت کند.

ایرج حشمتی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان اما یکی از راهکارهای پیشگیری از چنین جرایم زیست محیطی، را پایبندی دستگاه‌ها و نهادهای کشور به الزامات محیط زیستی کشور دانسته که متأسفانه در حال حاضر در خصوص گردشگری کمتر به این موضوع پرداخته می‌شود و لازم همه افراد جامعه به این موضوع توجه لازم را داشته باشند.

خوش‌گذرانی به بهای شکنجه و آزار یک حیوان
این دیدگاه تا حدودی در بیانیه‌ای که توسط ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران (سمدا) منتشر شد دیده می‌شود و عنوان شده است: این فیلم کوتاه نشانه‌ای است از بی انگاری و فقدان مدیریت اوقات فراغت و تفریحات جامعه که منجر به این شده که خوش گذرانی و تفنن جوانان به بهای شکنجه و مرگ یک حیوان بی‌آزار تمام شود.

در این بیانیه فعالان حقوق حیوانات خواستار حراست از طبیعت و جلوگیری از گردشگری بی‌ضابطه و لجام‌گسیخته برای در امان ماندن معدود گونه‌های جانوری باقیمانده در کشورمان شده‌اند.

جریمه‌ای که در انتظار خاطیان است

اما جمشید محبت خانی فرمانده یگان محیط زیست به جریمه ۲۵ میلیونی شکار کَل تلف شده اشاره کرد و گفت: این افراد برای تکمیل پرونده، به مراجع قضائی معرفی شده‌اند و ممکن است با توجه به تحریک و تشویش اذهان عمومی مجازات دیگری هم در انتظارشان باشد.

به نظر می‌رسد افکار عمومی از کارشناسان قضائی انتظار دارند به این پرونده که نمونه کوچکی از دهها اتفاق حیوان آزاری مشابهی است که سالیانه به‌دور از چشم تیزبین افکار عمومی در سرزمین پهناورمان رخ می‌دهد با صدور رأی به مجازات محیط زیستی زمینه‌های تغییر رویکرد و دیدگاه دیگر متخلفان را به این حوزه فراهم کنند.

افزون بر این، واقعه پیش آمده بر لزوم هر چی بیشتر توجه به مباحث آموزشی در حوزه محیط زیست را یادآور می‌شود. ضمن اینکه باز هم به مسئولان گردشگری یادآور می‌شود فکری به حال شکل‌های نوظهورهای طبیعت گردی و ضابطه‌مند کردن آن بکنند.

منبع:خبرگزاری مهر

آشنایی با لوازم اولیه برای سفر به طبیعت

 کمپ زدن در طبیعت به وسایل بیشتری نسبت به سفرهای عادی احتیاج دارد. در این مطلب به بخشی از آنها اشاره می‌کنیم.

کمتر پیش می‌آید که سفر به نقاط مختلف در طبیعت که اکثر تورهای گردشگری علاقه‌مندان را به آنجا می‌برند بیشتر از زمان برنامه‌ریزی شده به طول بینجامد ؛ ولی همیشه برای هر سفری به خصوص سفر کویر این احتمال را بدهید که سفرتان کمی به طول خواهد بینجامد.

بنابراین برای سفر به هر طبیعت خشن و در عین حال زیبایی مثل کویر وسایل زیر را از یاد نبرید.

طبیعت

وسایل و تجهیزات سفر به مناطق مختلف در طبیعت به چند بخش تقسیم می‌شوند . بخش اول وسایلی هستند که جدا از مدت زمان سفر، منطقه مورد بازدید و … همواره باید همراه هر طبیعت‌گردی باشند.

دسته دوم وسایلی هستند که در سفرهای طولانی (2 روز به بالا)  و حرفه ای مورد استفاده قرار می‌گیرند . در اینجا به بخشی از این تجهیزات اشاره می‌شود.

کوله پشتی، کیسه خواب، چادر، آب، غذای مناسب، نقشه منطقه، قطب نما یا جی پی اس، انبر دست چند کاره، سوزن و نخ، ناخن‌گیر، سوت، کفش مناسب پیاده روی، جعبه کمک‌های اولیه، الکل جامد، مواد ضد عفونی‌کننده، چاقو، چراغ قوه، باطری، کبریت، فوم برای زیر کیسه خواب‌ها، فندک، از آن دسته وسایلی است که همیشه باید در هر سفری که به طبیعت دارید همراهتان باشد.

وسایلی که در سفرهای حرفه‌ای‌‌تر به کارتان می‌آید عبارت است از :
دوربین‌های دو چشمی و شکاری، کیت مار گزیدگی، کیسه بقا، چادر ضد آب و باد وسایل پخت گازی ( کمپی )، گاز مایع به میزان 2 برابر مصرف، چراق قوه‌های بزرگ شارژی- باتری، تبر، بیل، کلنگ و چاقوی کمپی، بی‌سیم و موبایل ماهواره‌ای وسایل دفاع شخصی، صندلی‌های جمع شو، دستگاه تصفیه آب، چسب لاستیک و فلز، کلمن، شمع دیر سوز، کبریت ضد آب و باد و….

از میان این وسایل کیسه خواب، چادر، غذا و آب از مهمترین وسایلی است که در سفر به طبیعت بایستی به آن توجه کرد.

کسی که می‌خواهد در کوهستان و یا کویر  شب را سپری کند کیسه خواب  برایش یکی از لوازم ضروری  است. کیسه خواب‌ها بر حسب مواد مصرف شده در تهیه آنها و براساس قابلیت نگهداری دما و یا به عبارتی بهتر قابلیت مقاومت در برابر سرما تقسیم بندی می‌شوند.

کیسه خواب‌هایی که در آن از پر استفاده شده باشد گرم‌تر از سایر کیسه خوابها هستند. این نوع از کیسه خواب‌ها بر اساس درصد پر استفاده شده در آن نسبت به ساقه و کرک گرم‌تر و سبک‌تر است. البته این نوع از کیسه خواب‌ها برای مناطق مرطوب و بارانی چندان کارایی مطلوب ندارند.

توجه داشته باشید که کیسه خواب وسیله‌ای است که در سفرهای تور‌های طبیعت‌گردی نیز به آن احتیاج است و به نوعی جزو وسایل شخصی به حساب می‌آید. سایر وسایل را می‌توانید به دلخواه تامین کنید.

چادرها نیز انواع مختلفی دارد و بسته به منطقه‌ای که به آنجا سفر می‌کنید نوع آن فرق می‌کند. ولی معمولا توصیه می‌شود چادری بگیرید که ضد آب بوده و به راحتی باز و بسته شود. اینجا هم قیمت‌ها قدرت انتخاب‌ها را تعیین می‌کنند.

برای چادر زدن تا آنجا که امکان دارد سعی کنید یک جای امن انتخاب کنید. در عمق دره‌ها، در مسیر سیلاب‌ها و نزدیکی رودها، در شیب‌های تند، نزدیکی آتش، در معرض وزش شدید باد و جایی که حیوانات و حشرات خطرناک وجود دارند کمپ نزنید. اگر گروهی سفر می‌روید و چند چادر دارید حتما چادرها را نزدیک به ‌هم و به صورت دایره و یا نیم دایره برپا کنید. پیش از برپا کردن چادر سطح زیر آن را تا جایی که می‌توانید صاف کنید. اگر احتمال باران می‌رود دور چادر را شیار باریکی بکنید. با این روش آب را به راهی که می‌خواهید هدایت کرده‌اید. کف چادر حتما زیر‌انداز بیاندازید تا هم سرمای زمین را تا حدودی بگیرد و هم از آسیب رسیدن به چادرتان جلوگیری کند. شب‌ها بعد از هر ورود و خروج از چادر برای جلوگیری از ورود حشرات  زیپ توری آن را ببندید.

غذا در سفر مهم و آب مهمتر از آن است . همیشه سعی کنید دو برابر میزان مصرف معمولی در سفر‌های کمپینگی و به دور از آبادی، آب به همراه ببرید. در شرایط بحرانی هر فرد قادر است به مدت 10 روز یا بیشتر بدون مصرف غذا به زندگی ادامه دهد , هر چند گرسنگی نیز مانند تشنگی می‌تواند اثرات مستقیمی بر قدرت تصمیم‌گیری سریع , ترس , درد و سردی بدن داشته باشد.

یافتن غذا در شرایط حاد از اهمیت بسیار کمتری برخوردار است .معمولا پیشنهاد می‌شود انرژی و زمان خود را صرف فعالیتهای مهمتری چون یافتن آب و یا یافتن مسیر کنید . تقریبا هر جانوری که راه می رود , می خزد , پرواز می‌کند و یا شنا می کند ارزش غذایی دارد .به قول یک دوست میزان در بحران گرسنگی شما منوی غذای شما را تعیین می‌کند.

در شرایط عادی نیز سعی کنید همیشه غذا‌های سبکی چون انواع کنسروها را با خود به همراه ببرید و در صورت امکان قبل از سفر آنها را تا 20 دقیقه بجوشانید.

این‌ها بخشی از وسایلی است که برای رفتن به هر سفری در طبیعت به آنها نیاز دارید. به زودی به نکات بیشتری اشاره خواهیم کرد.

منبع:همشهری

زیباترین شگفتی‌های طبیعی در سراسر جهان

در سراسر جهان شگفتی‌های طبیعی زیبا باورنکردنی وجود دارند. عکس‌ها رنگ‌های پر جنب و جوش دره‌ها، جنگل‌ها و خط ساحلی را ثبت می‌کنند.

به گزارش حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،به نقل از ام اس ان در کلمبیا، یک گیاه منحصر به فرد همه ساله یک رودخانه را به رنگ قرمز روشن می‌کند و در مالدیو، پلانکتون بیولوژیکی باعث درخشش سواحل در شب می‌شود.

شگفتی‌های طبیعی در همه اشکال و اندازه‌ها به وجود می‌آیند. از کوه‌های تیانزی چین گرفته تا دره وردون در جنوب شرقی فرانسه مکان‌های باورنکردنی در سراسر کره زمین وجود دارد. خواندن را ادامه دهید تا با برخی  از زیباترین شگفتی‌های طبیعی روی زمین آشنا شوید.

رودخانه کانو کریستال، کلمبیا

این رودخانه که با عناوین “رودخانه پنج رنگ” یا “رنگین کمان مایع” نیز شناخته می‌شود، بیشتر اوقات بسیار طبیعی به نظر می‌رسد، اما از ماه ژوئیه تا نوامبر جلوه‌ای خاص دارد.

دریاچه هفت رنگ در این مدت با وجود یک گیاه منحصر به فرد به رنگ قرمز درمی آید و در میان آب‌های آبی، خزه‌های سبز و ماسه‌های زرد توجه هر فردی را به خود جلب می‌کند.

شگفتی‌های-طبیعی

کوه‌های تیانزی، چین

کوه‌های تیانزی الهام بخش چشم انداز‌های بیگانه در “آواتار”به کارگردانی جیمز کامرون بود. رشته کوه تیانزی از سنگ‌های فرسوده‌ای که به شکل برج دیده می‌شوند، تشکیل شده اند و جلوه‌ای بی نظیر دارند.

برخی از برج‌های رشته کوه تیانزی  قله‌های ماسه سنگی با قدمت ۳۰۰ میلیون سال را  دارند.

شگفتی‌های-طبیعی

آنتلوپ کانیون، آریزونا، ایالات متحده آمریکا

آنتلوپ کانیون، یک شکاف باریک بوده و به دلیل الگو‌های موج مانند و دیوار‌های بلند ماسه سنگی شناخته شده است. گذرگاه‌های باریک این دره در طول میلیون‌ها سال بر اثر فرسایش آب شکل گرفته اند.

شگفتی‌های-طبیعی

Ceweway The Giant’s، ایرلند شمالی

ستون‌های شش ضلعی مجزای این جاذبه‌ای به یک اثر دست ساز شباهت دارند، اما آن‌ها به دلیل وقوع یک فعالیت آتشفشانی در میلیون‌ها سال قبل شکل گرفته اند.

شگفتی‌های-طبیعی

اسکوگافوس، ایسلند

اسکوگافوس در ایسلند نه تنها از یک یخچال بلکه از دو یخچال سرچشمه می‌گیرد. در یک افسانه چنین آمده است که یک وایکینگ جعبه‌ای پر از طلا را در زیر این آبشار خیره کننده پنهان کرده است. افسانه جعبه حقیقت داشته باشد یا نه، حجم بسیار زیاد آبی که از آبشار به پایین می‌ریزد، احتمال شکل گیری یک رنگین کمان را زیاد می‌کند.

شگفتی‌های-طبیعی

باداب سورت، ایران

آب به طور مرتب در طبقات تشکیل شده از مواد معدنی جمع می‌شود و در هنگام غروب خورشید به رنگ قرمز آتشین درمی آید.

طبقات تشکیل شده از مواد معدنی نتیجه جاری بودن دو هزار چشمه آب معدنی هستند. این چشمه‌ها در طی چند هزار سال خشک شده اند و پس مانده‌های مواد معدنی کربناتی حل شده در آنها، تبدیل به سنگ شده اند.

این سنگ‌ها جلوه خاصی به باداب سورت می‌دهند.

شگفتی‌های-طبیعی

جزیره سوکوترا (سُقُطرا یا سُقُطریٰ)، یمن

جزیره سوکوترا واقع در اقیانوس هند، محل رشد گیاهانی است که در هیچ کجای دیگر کره زمین یافت نمی‌شوند. یکی از گونه‌های قابل توجه موجود در این جزیره درختان خون اژد‌ها هستند. سایبان‌های آن‌ها شبیه بشقاب پرنده است.

شگفتی‌های-طبیعی

غار‌های وایتومو گلوورم در نیوزلند

هزاران کرم درخشان غار‌های وایتومو گلوورم را روشن می‌کنند. بازدید از این غار‌ها از سال ۱۸۸۹ میلادی برای عموم آزاد شده است، اما مردم بومی مائوری از گذشته بسیار دور آن‌ها را می‌شناسند. در حقیقت، کلمه وایتومو از کلمات مائوری وای به معنای آب و تومو به معنای سوراخ یا ورودی برگرفته شده است.

شگفتی‌های-طبیعی

دریاچه هیلیر، استرالیا

دریاچه صورتی به نوعی از علم سرپیچی می‌کند. کسی نمی‌داند که دریاچه هیلیر چرا صورتی رنگ است یا اینکه چرا رنگ این دریاچه بسیار پررنگ است. بیشتر افراد معتقدند که رنگ صورتی دریاچه هیلیر ناشی از وجود جلبکی خاص در دریاچه است. آن‌ها معتقدند که وجود باکتری‌های هالوباکتری یکی دیگر از دلایل صورتی بودن دریاچه هیلیر است.

دلیل رنگ دریاچه هیلیر هر چه باشد، این دریاچه در سواحل غربی مجمع الجزایر ریچرچ واقع شده است و فقط برای با هلیکوپتر دیده می‌شود، زیرا جزیره‌ای که در آن قرار گرفته است، فقط به فعالیت‌های تحقیقاتی اختصاص داده شده است.

شگفتی‌های-طبیعی

رودخانه لک‌دار، بریتیش کلمبیا، کانادا

دریاچه لک‌دار در بین دره‌های اوکاناگان و سیمیلکامن واقع شده است. این دریاچه به دلیل ظاهر عجیب و غریب خود با رودخانه‌ها و دریاچه‌های دیگر متفاوت است و به همین دلیل معروف شده است.

ظاهر دریاچه لک‌دار به دلیل وجود مواد معدنی، چون سولفات منیزیم، کلسیم و سولفات سدیم در دریاچه، به این شکل دیده می‌شود.

شگفتی‌های-طبیعی

ساحل سرخ، پانجین، چین

رنگ قرمز ساحل سرخ به دلیل رشد علف‌های هرز سرخ‌رنگ است.

شگفتی‌های-طبیعی

پاموکاله، ترکیه

طبقات سفیدرنگ تراورتن سفید که به عنوان (قلعه پنبه) شناخته شده‌اند، آب گرم چشمه‌های آب گرم طبیعی را دارند. این طبقات با گذشت زمان از ذخایر معدنی ستگ آهک ایجاد شده‌اند و شکل گرفته‌اند.

شگفتی‌های-طبیعی

تپه‌های شکلاتی بوهول (بهل)، فیلیپین

تپه‌های شکلاتی بوهول با ارتفاعی از ۹۸ تا ۳۹۳ پا به دلیل شکل‌های مخروطی عجیب و غریب شناخته شده‌اند. چمن روی این تپه‌ها در فصل گرم سال به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید و رنگ آن یادآور شکلات است.

شگفتی‌های-طبیعی

دریاچه مازازیر، آذربایجان

دریاچه مازازیر فاصله چندانی با باکو (پایتخت آذربایجان) ندارد. رنگ صورتی این دریاچه نمک نتیجه وجود میکروارگانیسم‌هایی به نام هالوفیل است.

شگفتی‌های-طبیعی

گفتنی است از زیباترین شگفتی‌های طبیعی دیگر در سراسر جهان می‌توان به دریاچه ناکورو در کنیا و ساحل رینیفسارا در ویک، ایسلند اشاره کرد.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان