دارالعباده ایران در قاب تصویر

دارالعباده بودن یزد را هر گردشگری پس از سفر به یزد می‌تواند تنها با قدم زدن در شهری که ابنیه تاریخی، مساجد و تکایا، نقوش و فرهنگ و مردم این سرزمین که گذشتگان به یادگار گذاشته‌اند، مشاهده کنند.

یزد سرزمینی کویری است که مردمان آن در نوع دوستی و انسان دوستی همیشه صدرنشین بوده‌اند، اما یکی از ویژگی‌هایی که یزد را از سایر کشورمان متمایز کرده، دارالعباده بودن این سرزمین است که در یکی از نمونه‌های آن آثار تاریخی و فرهنگی به جامانده از گذشتگان است که به خوبی این مسئله را بیان می‌کند.

برای دانستن این مسئله کافی است در محلات قدیمی یزد قدم بزنید. در هر محله تعداد زیادی از مساجد و حسینیه‌ها به چشم می‌خورند و هر محله قدیمی یک مسجد هم به نام محله دارد و شاید چند مسجد دیگر که نه تنها کاربری مسجد دارند بلکه مرکز نیکوکاری یا پایگاه سیاسی و اجتماعی محله با محوریت مساجد هستند، قابل مشاهده است.

محرم در یزد نیز شور دیگری دارد؛ مردمان این سرزمین، قدیمی‌ترین نخل جهان را در دل شهر خود جای داده‌اند، مساجد و تکایایی که در طول تاریخ خود را همچنان حسینی حفظ کرده‌اند و آیین‌های نخل برداری و مراسم‌هایی باشکوه که حال و هوای هر گردشگر ایرانی و خارجی را حسینی و عاشورایی می‌کند.

ماه‌های شعبان و رمضان در یزد هم متفاوت است از جشن‌های گسترده گرفته تا میزبانی مسجد هر محله در توزیع افطاری ماه رمضان و نذورات چشمگیری که در این ماه‌ها توزیع می‌شود.

یزد شاید یکی از مکتب‌های اسلام پروری و شیعه پروری است که تعداد زیادی از مدارس و حوزه‌های علمیه را نیز در دل خود جای داده و در طول تاریخ روحانیون و عالمان بزرگی را به جهان اسلام تحویل داده است.

یزد سرزمینی است که در آن مناره‌ها و گنبدها از فراز پشت بام‌ها به چنان زیاد و رنگارنگ به چشم می‌خورند که هر گردشگری حتی اگر یک نظر، بر فراز بام خانه‌های تاریخی شهر را رصد کند، شکوه اسلام را در یزد خواهد دید.

یزد سرزمین بقاع متبرکه و اماکن مقدسه و امامزادگانی است که در طول تاریخ این سرزمین، قدم‌های بلندی را در یزد برداشته‌اند و شاید وجود قدمگاه‌ ائمه به خصوص قدمگاه امام رضا(ع) در مسیر هجرت و مسجد فرط در قلب بافت تاریخی یزد به عنوان یکی از معتبرترین عبادتگاه‌های امام رضا (ع)، سندی تاریخی بر تایید یزد به عنوان سرزمین دارالعباده باشد.

اما شاید آنچه بیش از همه فارغ از تاریخ و ابنیه تاریخی بتواند گویای دارالعباده بودن یزد باشد، مردمانی است که خالصانه به هم نیکی می‌کنند و آوازه خیر بودن و نیکی آن‌ها در اسناد و کتب تاریخی به ثبت رسیده است. امانت‌داری و مومن بودن و مقید بودن مردمان یزد چنان در طول تاریخ مشهود است که نمی‌توان آن را انکار کرد اما دارالعباده بودن یزد را شاید بتوان از طرح کودکانه‌ای در محله‌ای قدیمی در یزد فهمید؛ دیوار نویسی و طرحی کودکانه که شاید دارالعباده بودن یزد را برای هر گردشگر و رهگذری به خوبی به تصویر می‌کشد، دیواری که به قلم کودکی به طرحی از «خدا» آراسته است.

منبع:ایسنا