فرمول نجات سفر چیست؟
«گردشگری به صفر رسیده است»؛ این عبارت را وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در وصف احوال صنعت گردشگری در دوران کرونا، به کار برد. مساله جهان و نه تنها ایران، اکنون این است که چگونه می‌توانند این صنعت جوان که تا چهار ماه پیش رشد پرشتابی را تجربه می‌کرد و رقیب سرسختی برای صنایع دیگر شده بود، نجات دهند، چگونه می‌توانند اعتماد گردشگران را دوباره بدست آورند؟ و آیا می‌توانند فرمولی را برای نجات سفر بیابند؟
به گزارش ایسنا، محمدرضا پوینده ـ مدیرعامل گروه هتل‌های ایرانگردی و جهانگردی ـ در نوشتاری که در اختیار این خبرگزاری قرار داده، برای رسیدن به پاسخ این پرسش‌ها، نگاهی داشته به برخی اقدامات در ایران برای حمایت از اقتصاد گردشگری و هتلداری و با تشریح نقش دولت و مردم در حمایت از اقتصاد این صنعت، راه‌کارهایی را برای برون رفت گردشگری از بحران پیشنهاد کرده است.
به تحلیل او، تزریق نقدینگی تنها راه نجات کسب و کارهای گردشگری است. پوینده که در کارنامه حرفه‌ای‌اش تجربه مدیریت در ساختارهای دولتی و خصوصی گردشگری را دارد، معتقد است: برای تجدید قوای پساکرونا، لازم است دولت با درنظر گرفتن تعطیلاتی دیگر و تخصیص وامهای ارزان، بار دیگر به سفر رونق بخشد.
یادداشت محمدرضا پوینده ـ مدیرعامل گروه هتل‌های ایرانگردی و جهانگردی ـ را در ادامه می‌خوانید: «یکی از اقدامات خوب برای کاهش صدمات اقتصادی وارده به حوزه گردشگری استمهال یا بخشودگی کامل اجاره بهای اماکن و فضاهای گردشگری واگذار شده به بخش خصوصی در طول دوره تعطیلی یا افزایش دوره بهره‌برداری برحسب شرایط چهارچوبِ واگذاری به‌منظور جلوگیری از انتشار ویروس کرونا از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بود که در شرایط فعلی کمکی مهم برای فعالان این حوزه محسوب می‌شود. اما باید در نظر داشت این تنها یکی از اقدامات لازم برای جلوگیری از ضرر و زیان بیش از حدِ فعالان این حوزه است اما جبرانی برای درآمدِ صفرِ حاصل از گردگشگری هتل‌ها و اقامتگاه‌های گردشگردی نیست.
دولت چند بسته حمایتی شامل تعویق سه‌ماهه پرداخت اقساطِ تسهیلات، مالیات، بیمه تأمین اجتماعی کارفرمایان و حامل‌های انرژی برای صنایع‌دستی و تأسیسات گردشگری اختصاص داده است که در صورت تحقق بازخورد خوبی از این راهکار دریافت خواهد شد. اما با توجه به گستردگی برخی مجموعه‌ها از جمله هتل‌های زنجیره‌ای و همچنین آسیب پذیری برخی مجموعه‌های کوچکترهمانند بوم‌گردی‌ها، نیاز به برنامه‌ای گسترده‌تر همچون تنفسی یک‌ساله برای استمهال وامهای دریافتی در حوزه گردشگری است تا صاحبان مراکز و تأسیسات گردشگری در شرایط به وجود آمده اقدام به تعدیل ناخواسته‌ی نیروهای خود یا تغییر کاربری این مراکز نکنند. این درحالی است که در صورت تخصیص پیدا نکردن اعتبار، ناخواسته این اقدام رخ خواهد داد.
با تزریق نقدینگی از طریق ارائه تسهیلات خاص و در نظر گرفتن وامهای کم بهره و بلاعوض به فعالان و مجموعه‌های گردشگری کشور اعم از هتل‌ها تا میزان قابل توجهی قادر به جبران خسارات ناشی از این رکود خواهیم بود.
از آنجا که همه‌گیری این ویروس جهانی است، استفاده از تجارب و راهکارهای سایر کشورها به‌منظور تسریع در راه‌اندازی چرخه‌های اقتصادی در حوزه‌های مختلف اعم از گردشگری امری اجتناب‌ناپذیر است.
حوزه گردشگری پیش از بروز و ظهور کرونا در نیمه دوم سال ۹۸ به واسطه اتفاقات و حوادث منطقه‌ای و داخلی تحت تاثیر قرار گرفت و متأسفانه شاهد زیان پیش‌بینی نشده‌ای در این حوزه بودیم، در آستانه نوروز نیز با شیوع ویروس کرونا این آسیب‌ها بیشتر شد و بسیاری از تأسیسات گردشگری در کشور دوباره متحمل ضرر شدند و بسیاری از برنامه‌ریزی‌های مربوط به این دوران نیز متوقف شد.
با توجه به اینکه صنعت گردشگری در ابعاد بزرگ امروزی در کشورمان یک صنعت نوپاست نباید ساده از کنار آسیب‌های متحمل شده بگذریم و ضروری است درکنار صیانت هرچه بیشتر از ریشه‌های کهن این صنعت همچون هتل‌های زنجیره‌ای به ایجاد برنامه‌های سازنده برای رونق سفر و گردشگری بعد از مهار کرونا در کشور نیز اندیشید و تمام امکانات را در این مسیر به کار گیریم. در این راستا بازگشایی آن دسته از واحدهای اقامتی و گردشگری بعد از اتمام یک دوره تعطیلی موفقیت‌آمیز خواهد بود که در زمان رکود و تعطیلات، بستری مناسب برای تحریک تقاضای گردشگران فراهم کرده باشند. عملی کردن این مهم تنها با همکاری دوجانبه‌ی دولت و فعالان حوزه گردشگری امکان‌پذیر است. دولت با درنظر گرفتن فرصتی مناسب برای تجدید قوای پساکرونا با در نظر گرفتن تعطیلات قادر به ایجاد بستری خوب برای سفر کردن تمام اقشار مختلف است و در کنار آن تخصیص وامهای ارزان‌قیمت در قالب سفر کارت به نهادهای گوناگون قطعاً میل به سفر را دوچندان می‌کند.
در این بین نیاز به برندسازی مجدد مجموعه‌های گردشگری امری است ضروری و برای این منظور رسانه‌ها با معرفی هرچه بهتر و بیشتر جاذبه‌های گردشگری توریستی استان‌ها، مجموعه‌های گردشگری اقامتی و خدماتی ارائه شده توسط این مجموعه‌ها می‌توانند نقش به سزایی برای جذب گردشگر در زمان پسا کرونا ایفا کنند چراکه همواره تبلیغات جذاب و مستمر تأثیر مثبتی در ذهن مخاطب برای خرید یک محصول کوچک دارد، پس قطعاً برای حفظ این سرمایه ملی که همان گردشگر است و متقاعد کردن او برای هزینه‌ی زمان و پول خود در یک مجموعه اقامتی نیاز به تبلیغات متداوم، تاثیرگذار و هدفمند است.
پتانسیل‌های گردشگری ایران زیبا آنقدر بالاست که برای معرفی آن به مخاطب باید زمان صرف کرد. برای تبلیغات هرچه گسترده‌تر باید تمام ابزارهای تبلیغاتی از جمله شبکه‌های اجتماعی بیش از پیش هدفمند به معرفی جاذبه‌ها و مراکز گردشگری بپردازند و این نکته را یادآور شوند که نقش گردشگری در بازگرداندن مردم به زندگیِ عادی در دوران پسا کرونا غیرقابل چشم پوشی است.
از سویی دیگر، هتل‌ها و مجموعه‌های اقامتی با کاهش ۵۰ درصد هزینه‌های اقامت می‌توانند سهمی بزرگ برای جبران ضررهای اقتصادی و همچنین بازگشت سود داشته باشند.
مراکز اقامتی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌توانند در جلب رضایت گردشگر و تسلی خاطر او موثر باشند. در این زمان حائز اهمیت است که معرفی مستقیم این مراکز از سوی رسانه‌ها و وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، خود سبب اطمینان خاطر دوچندان گردشگر می‌شود.
مردم عزیز نیز در این دوران می‌توانند بهترین سرمایه‌گذاری اقتصادی خود را با حمایت از صنعت گردشگری انجام دهند و با پیش رزرو کردن واحدهای اقامتی گردشگری می‌توانند ارزان‌تر از زمان پیک سفر و پسا کرونا برنامه‌ریزی برای برای یک سفر اقتصادی و حمایتی را در دستور کار قرار دهند و مهمتر از آن نقشی پررنگ برای حفظ و حمایت از صنعت گردشگری کشور و کمک به اقتصاد گردشگری شهر و کشورمان داشته باشند.»
منبع:ایسنا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.