جاذبه های گردشگری فوق العاده ناب و زیبای سنندج

اگر به دنبال یک سفر فوق العاده لذت بخش و به یاد ماندنی هستید بدون هیچ درنگی جاذبه های گردشگری سنندج را انتاخب نمایید.
آشنایی با جاذبه های گردشگری سنندج

معروف ترین جاذبه گردشگری سنندج

اورامانات
سراب قروه
حمام خان
زریوار
آبیدر
هاجره خاتون
عمارت خسروآباد
قرآن نگل

سنندج از نقاط کرد زبان ایرانی هستند که آن ها را با رقص های معروف و پوشش های فوق العاده زیبای محلی به یاد داریم.

زیباترین جاهای دیدنی کردستان

یکی از قشنگ ترین نقاط ایران کردستان است. جایی که آب و هوای لطیفی دارد و جنگل های بلوط، آبشارها و رودخانه های خروشانش آن را به یکی از استان های کشور با جاذبه های گردشگری بسیار تبدیل کرده است. ما در این پست جاهای دیدنی کردستان و شهر سنندج را که در سفر به این شهر حتما باید دید، نوشته ایم.

موقعیت جغرافیایی سنندج

شهر سنندج مرکز استان کردستان در فاصله ی 512 کیلومتری جنوب غربی تهران قرار گرفته و ارتفاع این شهر از سطح دریا یک هزار و 480 متر است.

شهر سنندج در سال 1046ه‍.ق در زمان حکومت سلسله ی صفویه و در دوران شاه صفی و توسط سلیمان خان اردلان بنا نهاده شد، نام سنندج معرب «سنه دژ» است، که هم اکنون نیز مردم مناطق کردنشین، سنندج را سنه می نامند، «سنه » در فرهنگ لغات اوستایی به معنای شاهین و عقاب است هرچند که در مورد واژة سنه تعاریف دیگری نیز وجود دارد.

سنندج به علت مرکزیت در گذشته، دارای مساجد، ابنیه و عمارات و بازار قدیمی است، که هم اکنون بیشترین تعداد جاذبه های این شهر را تشکیل می دهد.

بازار سنندج

این بازار در دو طرف خیابان انقلاب قرار گرفته و در سال 1046ه‍.ق هم زمان با مرکزیت یافتن شهر سنندج به عنوان مرکز حکومت اردلان ها ساخته شده است. پلان این بازار به صورت مستطیل بزرگی است که بر اثر خیابان کشی دوران حکومت پهلوی به دو بخش تقسیم شده و بخش شمالی آن بازار سنندجی و بخش جنوبی آن بازار آصف نام گرفته است.

با وجود مراکز خرید جدید، این بازار هم چنان موقعیت و ارزش خود را به لحاظ تجاری حفظ کرده است.

عمارت آصف سنندج

عمارت آصف در سه دوره تاریخی ساخته شده و به شکل و شمایل امروزی اش که بنایی است پرهیبت و جدا افتاده از تاریخ تبدیل کرده است. احداث بنای اولیه به دوره صفوی برمی گردد و قسمت های دیگر آن در دوره قاجار و پهلوی به آن اضافه شده. جایی مخصوص زندگی اعیان که این روزها درهایش به روی عموم بازشده. جذابیت های عمارت آصف به همینجا محدود نمی شود و حمام داخل این عمارت و نقش و نگارهایش و موزه مردم شناسی آن قشنگی هایش را چندبرابر کرده.

مجموعه تفریحی آبیدر استان کردستان

یکی از اصلی ترین جاهای گردشگری سنندج، کوه آبیدر است. آبیدر یعنی جایی که آب زیاد از آن بیرون می آید و این وجه تسمیه به خاطر چشمه های زیرزمینی فراوان این منطقه است. نزدیک بودن این منطقه به سنندج و بلند بودن آن و منظره زیبایی که از شهر دارد، به علاوه باغ ها و چشمه های طبیعی اش و قرار گرفتن بزرگترین سینمای روباز در اینجا باعث محبوب بودنش شده است.

آدرس پارک تفریحی آبیدر سنندج:کردستان- سنندج- خیابان آبیدر

پل قشلاق

3 کیلومتر که سنندج را به سمت شرق بروید می رسید به پل قشلاق، پلی آجری که یکی از یادگارهای دوره صفویان است. قشلاق که خیلی ها می گویند به سی و سه پل اصفهان بی شباهت نیست دو دهانه بزرگ و چهار چشمه کوچک، 80 متر زول و 12 متر ارتفاع دارد.

مسجد جامع سنندج

مسجد جامع سنندج یا مسجد دارالاحسان یکی از یادگارهای دوره قاجار است که به دستور امان الله خان در سال 1228 ساخته شده. حیاطی در مرکز و حجره هایی در اطراف، شبستان بزرگ آن با 12 ستون و تزیین دیوارها با کاشی های هفت رنگ باعث شده که با یکی از زیباترین مساجد کردستان و ایران روبه رو باشیم.

این مسجد در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (ره) واقع شده.

کلیسا یکی از جاذبه های تاریخی سنندج

این بنا درآغه زمان که محله ای مسیحی نشین است قرار دارد. اواخر صفویه در زمان حکومت شاه عباس دوم هنگامی که ارامنه توسط دولت عثمانی به ایران تبعید شدند، گروهی از آنها در شهر سنندج ساکن شدند و در آن زمان والیان اردلان برای مسیحیان تبعیدی این کلیسا را ساختند. شیوه ساخت و نوع معماری کلیسای سنندج تحت تاثیر معماری سبک اصفهانی است و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون های آجری در آن به کار رفته که به فرم مشعل در بخش فوقانی به صورت سه ترکی آجرکاری شده. خطوط عمودی در نمای بیرونی ساختمان تاکید بر ارتفاع کلیساست.

در گل دسته ناقوس کلیسا کاشی های معقلی و گره چینی قابل ملاحظه است. حجاری سنگ های سردر ورودی که دارای نقش گل لوتوس و ترنج است، کار استادان سنندجی است. این کلیسا دارای قناتی فعال است و آب نمای زیبایی نیز در داخل حیاط آن در ضلع جنوبی دیده می شود.

عمارت خسروآباد سنندج

عمارت خسروآباد در بلوار خسرو آباد «شبلی» شهر سنندج قرار دارد. این عمارت در نوع خود بی نظیر و مرکز.حکومت اردلان به ویژه خسروخان اردلان بوده است. مجموعه عمارت و باغ خسروآباد افزون بر دو بخش اصلی، یعنی قصر سلطنتی با ورودی ستون دار، باغ خسرو آباد نیز از اهمیت خاصی برخوردار بوده است این باغ که بوسیله 4 خیابان روبرو و اطراف عمارت خسرو آباد عملاً به 4 باغ خسرو اباد تبدیل شده بود و اطراف آن بوسیله 4 خندق در طرفین باغ و کاخ خسرو آباد با انواع درختان مختلف احاطه شده جلوه خاصی را به این مجموعه داده است. در حال حاضر تنها درختان 4 باغ و بخش هایی از 4 خیابان آن باقی مانده است.

عمارت خسروآباد کتیبه ای دارد که اسم فتحعلی شاه قاجار و والی کردستان امان الله خان و تاریخ 1223 ه. ق بر روی آن حک شده است. عمارت خسروآباد شاخص ترین بنای استان کردستان است که به عنوان مقر حکومت والیان اردلان مورد استفاده قرار می گرفت. از سال 1373 عملیات مرمت این بنای تاریخی آغاز گردید اگر چه در سال 1379 بیشترین مرمت و باز سازی این بنا انجام گردید. عمارت خسرو اباد با شماره 1491 در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردیده است.

تزیینات معماری این بنا شامل گچ بری، آجرکاری، اروسی های زیبا و حوض چلیپا شکل داخل عمارت است.

موزه ی سنندج

این موزه در خیابان امام، کوچه حبیبی و در بخش بیرونی عمارت ملا لطف الله شیخ الاسلام (که امروزه به خانه سالار سعید مشهور است) قرار دارد و در آن آثار و اشیاء تاریخی کشف شده از استان و دیگر نقاط ایران به نمایش گذاشته شده است.

این عمارت به سفارش«ملا لطف الله شیخ الاسلام» ساخته شده که پس از فوت آن توسط نوادگان او به دو بخش جداگانه تفکیک گردید و به فروش رسید.بخش اندرونی به تملک خانواده «حبیبی» و بخش بیرونی به تملک «عبدالحمید خان سنندجی(سالار سعید)» در آمد که از این رو امروز هر بخش از آن بنای یکپارچه با نام مالکان جدید شناخته میشود. «سالار سعید» بخش بیرونی عمارت را در سال 1136 به اداره فرهنگ واگذار کرد و تا سال 1351 این بخش در اختیار اداره فرهنگ بود و برای مواردی چون دانشسرا، کتابخانه و خانه پیشاهنگان مورد استفاده قرار گرفت.

در همین سال از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت جهت تاسیس موزه تملک شد و پس از مرمت و آماده سازی در مهر ماه 1354 با نام «موزه سنندج» افتتاح گردید. بخش اندرونی نیز تا سال 1371 در مالکیت خانواده «حبیبی» بود و در این سال به تملک میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان در آمد.

اروسی موزه ی سنندج یکی از نمونه های بی نظیر هنر اروسی سازی و کار استادکاران سنندجی است. عمارت ملا لطف الله از بناهای باقی مانده دوره ی قاجار است.

حمام خان استان کردستان

خان در ضلع شمالی بازار سرپوشیده سنندج در مجاورت مسجدی به نام داروغه قرار دارد. این حمام از گذشته تاکنون با توجه به موقعیت خاص آن با بازار ارتباط نزدیک داشته است. راه های دسترسی به این بنا از خیابان های انقلاب و طالقانی و از سمت میدان انقلاب امکان پذیر است. از سمت خیابان چهارباغ و کوچه های پشت بازار و از سمت شمال میدان سنندجی می توان به آن دسترسی پیدا کرد. به عبارتی حمام در بافت قدیمی و هسته مرکزی شهر واقع شده است. بافت قدیمی شهر سنندج دارای محلات متعددی است که به تبع آن حمام های مختلفی در آنها قرار داشته و شماری از آنها هم باقی مانده که از جمله می توان به حمام خان اشاره کرد.

حمام در سال 1220 هجری قمری به دستور امان الله خان اردلان ساخته شده و بین حمام های باقی مانده از گذشته بزرگترین و زیباترین حمام شهر است.

عمارت وکیل

از جمله بناهای دیدنی و قدیمی شهر سنندج عمارتی معروف به عمارت وکیل است که در خیابان کشاورز قرار گرفته است. این عمارت، ملک موروثی و شخصی خانواده «وکیل » می باشد که همیشه در تاریخ کردستان مسند قدرت را در دست داشتند. این بنا و مجموعه ای بزرگ شامل یک بخش اصلی در وسط و قسمت های دیگر در پیرامون آن است.

اصل بنای این عمارت به دوره زندیه مربوط است که توسط «حاج محمد رشید بیگ وکیل » – از امرای مفرخان زند- احداث شده و در دوره های بعدی به تدریج تکمیل شده است. اولین تعمیر کلی در سال 1310 هجری قمری و توسط امان الله خان وکیل الملک صورت گرفته. تا اینکه امان ا… خان وکیل الملک آنرا به مجموعه ای شامل چندین ساختمان، حیاط و باغ کنونی تبدیل نمود. ساختمان قدیمی به علل مختلف قبل از انقلاب تخریب شد، اما با سعی و تلاش مالک آن به سبک قدیم بازسازی شده است.

مجموعه، دارای تزییناتی چون آجرکاری های زیبا و اروسی های پرکار است و حیاط مرکزی دارای سقف شیروانی با طرح کلاه فرنگی است.

امام زاده های شهر سنندج
امام زاده پیر عمر – سنندج

امام زاده پیر عمر در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی واقع شده و تاریخ ساخت آن سال 1046 ه.ق می باشد . امام زاده پیر عمر را پسر بلافصل حضرت علی (ع) می دانند . بنای آرامگاه شامل تزئینات آجری گچبری و اروسی های زیبا است . قسمت های عمده ای از بنا به علت فرسودگی در سال های 1372 تا 74 ه.ش بازسازی شده است.

آدرس مقبره هاجره خاتون : کردستان – سنندج خیابان صلاح الدین ایوبی

امام زاده هاجر خاتون – سنندج

امام زاده هاجر خاتون در خیابان صلاح الدین ایوبی در محله قدیمی سرتپوله سنندج واقع است. بر اساس روایات موجود این امام زاده شریفه، خواهر امام رضا (ع) است که در سفر آن بزرگوار به خراسان در کردستان رحلت نمود و در این مکان به خاک سپرده شده است . در مجاور این امام زاده مسجد و آرامگاه مشایخ و بزرگان سنندج نیز قرار دارد.

امام زاده پیر محمد – سنندج

این بقعه در میدان نبوت سنندج در بالای تپه ای که قبرستان قدیمی شهر واقع شده است قرار دارد. این بنا محل دفن امام زاده محمد بن یحیی مشهور به پیر محمد است.

جاذبه گردشگری قرآن نگل روستای مریوان

در 65 کیلومتری غرب سنندج در مسیر جاده سنندج – مریوان ، در داخل مسجد روستای نگل قرآنی خطی از دوران گذشته وجود دارد که بنا بر اعتقادات مردم یکی از چهار قرآن خطی است که در زمان خلفه سوم به رشته تحریر در امده و به چهار اقلیم دنیا فرستاده شده است.

خط قرآن کوفی و دارای نقطه و اعراب و در قسمتی از شماره آیات طلاکاری شده و مزین به نقوش گیاهی می باشد. این قرآن در بین مردم جایگاه والایی دارد و همه روزه عده کثیری از نقاط دور دست برای زیارت قرآن به این روستا می آیند

آدرس روستای نگل : استان کردستان، شهر سنندج، کیلومتری غرب سنندج در مسیر جاده سنندج – مریوان ،روستای نگل

حمام شیشه

«حمام شیشه»، یکی دیگر از آثار تاریخی و جاذبه ی گردشگری در شهرستان سنندج است که به عنوان یکی از بناهای عمومی و کهن این شهر به شمار می رود. هشتی، سربینه، حمام گرم، ستون های سنگی و فضاهای ورودی، سکوها، آب نماهای گرم و سرد، خزینه و خلوتی، بخش هایی از این حمام قدیمی است که قدمت آن به دوران حکومت قاجاریه بازمی گردد. علت شهرت این حمام به شیشه، درها و پنجره های شیشه ای رنگی است که در آن به کار برده شده و قطعا زیبایی خاصی به آن بخشیده بوده است که متاسفانه در حال حاضر، بخش اعظمی از آن ها از بین رفته است. تزینات آهک بری با نقوشی همچون گیاهان و حیوانات، از دیگر ویژگی های ارزنده ی معماری در این اثر کهن است.

عمارت حبیبی

«عمارت حبیبی»، از دیگر آثار تاریخی در شهرستان سنندج است که در قسمت بیرونی «عمارت ملا لطف الله شیخ الاسلام»، قرار دارد. این میراث ارزشمند ایران کهن که نمونه هایی از آثار تاریخی استان کردستان و دیگر نواحی کشور برای بازدید مردم، به نمایش گذاشته شده است. پیشینه ی ساخت این عمارت به دوران حکومت «ناصرالدین شاه» بازمی گردد که به همت «شیخ الاسلام»، ساخته شده است.

از نکات قابل توجه در مورد معماری عمارت حبیبی، سبک آن است که به مناطق مرکزی ایران نسبت داده می شود. درواقع گچبری ها و آئینه کاری های انجام شده در این بنای تاریخی، به روش معماری مرکزی ایران صورت گرفته است که دارای قدمتی نزدیک به 140 سال است و کم تر ساختمانی را می توان در سنندج یافت، که از چنین اسلوب معماری، بهره برده باشد. جالب است بدانید که این ساختمان، بزرگ ترین ارسی های کشور را دارا است که به دست هنرمند استادکار زبده ی کردستانی، «استاد حبیب الله سنندجی» که به «استاد نسا»، شهرت دارد، ساخته شده است.

شهر زیبا و دیدنی سنندج، مملو از زیبایی های طبیعی، چشم اندازهای بی نظیر و عمارات و بناهای تاریخی متعددی است که متاسفانه معرفی تمامی آن ها در یک مقاله امکان پذیر نیست. مسجد میرزا فرج الله وزیر، مسجد ملا احمد قبامتی، مسجد شعیا، مسجد و وضوخانه ی رستم بیگ، باغ سپیدار، کوه کوچسار، روستای کرگنه، روستای ماموخ علیا، روستای گاودره، روستای دولاب، پارک امیریه، مسجد بابای نقشبندی، کوه آوالان، بازار سنندج، حمام صلاحی، مسجد آویهنگ، مسجد و زیارتگاه هاجره خاتون، حمام عبدالخالق، مقبره ی شرف الملک اردلان و … تنها بخشی دیگر از جاذبه های گردشگری تاریخی، طبیعی و مذهبی در شهرستان سنندج است.

کوه آوالان

برای کسانی که به منظور طبیعت گردی و به خصوص کوهنوری به این منطقه کردنشین سفر کرده اند کوه آوالان می تواند بهترین جاذبه ای باشد که می توانند در سفرشان انتخاب کنند. ارتفاع این کوه حدودا 3000 متر است و در 25 کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است. نام های دیگری برای این کوه به کار برده می شود که آنها عبارت از هه واره، به رزه و عبدالامان هستند.

به منظور دسترسی به این کوه بهترین راه می تواند روستای نشور و روستای دولابه است. این کوه دارای جان پناه بوده و زمان لازم برای رفت و برگشت 10 ساعت تخمین زده شده است. بر فراز این کوه منظره های دیگر این شهر که شامل دریاچه سدگاوشان، شهر سنندج، کوه آبیدر، کوه شاهو، و کوه های شرقی مشرف به شهر سنندج (کوه های صلوات آباد) می باشند نیز به راحتی دیده می شوند.

رود سیروان

از مهمترین رودخانه هایی که در کردستان جاری است و نامی بسیار آشنا دارد، رود سیروان است. این رود که تقریبا مسیر طولانی و پر پیچ و خمی را طی می کند. این رودخانه در بخش غربی و شمال غربی هورامان قرار گرفته و منطقه [هورامان] را به دو بخش تقسیم نموده است. بیشترین بخش این رودخانه در شهرستان پاوه قرار دارد، این رودخانه از بخش رزاب و مریوان در کردستان سرچشمه گرفته و پس از عبور از شمال غربی اورامانات، دوآب و شمال هرتا، رودخانه های ژاد رود، قشلاق رود، لیله، لوشه، زمکان، دشت حر به آن پیوسته و سپس وارد کشور عراق می شود.

اورامانات سنندج

روستای اورامانات تخت در جنوب شرقی شهر مریوان در استان کردستان قرار دارد که بوسیله جاده ای به طول 75 کیلومتر به شهر مریوان متصل می شود. این روستا را هزار ماسوله نیز می نامند. زیرا معماری آن همانند ماسوله است. حیاط هر خانه بام خانه ای دیگر است، اما با وسعتی بیشتر. معماری اورامانات و سرسبزی این منطقه کوهستانی رویای پله هایی به سمت بهشت را متصور می کند. خانه های این روستا با سنگ و اغلب به صورت خشکه و به صورت پلکانی ساخته شده است. مردم منطقه معتقدند اورامانات تخت زمانی شهری بزرگ بوده و مرکزیتی خاص داشته به همین دلیل از آن به عنوان تخت یا مرکز (حکومت) ناحیه ای اورامان یاد می کرده اند.

به غیر از وضعیت خاص روستا از نظر معماری، موقعیت چشمه های پرآب، مراسم خاص و آداب و رسوم و وجود مقبره و مسجد پیر شالیار و به ویژه جمعیت و تعداد سکنه قابل توجه آن نشانگر اهمیت منطقه از زمان ساسانی است. پوشاک کردی آمیزه ای از رنگ و نقش است. لباس مردم اورامانات نیز کردی است. پیش از ورود پارچه و کفش های خارجی و سایر منسوجات داخلی به استان کردستان، بیشتر پارچه ها و پای افزار مورد نیاز آنها توسط بافندگان و دوزندگان محلی بافته و ساخته می شده است. از تولیدات هنرهای سنتی این روستا می توان به گلیم، سجاده، نمد، سبد، گیوه به عنوان سوغات اشاره کرد.

پل تاریخی گاران مریوان

پل تاریخی گاران یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است و در نزدیکی شهر مرویان قرار دارد. این پل روی رودخانه ای به همین نام بنا شده و یکی از جاذبه های تاریخی و گردشگری شهرستان مریوان و همچنین استان کردستان به حساب می آید. این پل دارای 2 دهنه 6 ضلعی در میان رودخانه و دو پایه متصل به ارتفاع طرفین رودخانه است و سه دهنه دارد که طول آن 42 ، عرض 9 و نیم و ارتفاع آن 6 متر است.

این پل تاریخی در 10 کیلومتری شمال شرقی مریوان و در مسیر گاران – تیژتیژ واقع شده و در زمان های نه چندان دور ارتباط بین دو منطقه اسلام دشت و گاران مریوان را با هم تسهیل می کرد. این پل شهر مریوان را به سنندج متصل می کرده و در دوران والیان اردلان در زمان صفویه مرمت شده است اما پیشینه آن به زمان ساسانیان بر می گردد و تا سال 1320 از آن استفاده می شده است. پل تاریخی گاران مریوان در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 3591 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

آبشار گویله سنندج

آبشار گویله یکی از جاذبه های گردشگری طبیعی استان کردستان و شهرستان مریوان است که در فاصله بیست کیلومتر از شهر مریوان، نزدیک به روستای گویله و در راه مریوان به سقز قرار دارد. آبشار گویله در فصل بهار به واسطه پر آب بودن از مکان های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می شود و در برخی از روزهای فصل زمستان نیز به دلیل سرمای هوا و یخ زدگی آبشار، منظره بدیع و چشم نوازی به وجود می آید که علاقه مندان به طبیعت را به حیرت وا می دارد.

این آبشار در میان جنگل های پر پوشش منطقه مرزی کردستان قرار دارد و ارتفاع آن به بیش از 50 متر می رسد. همچنین این آبشار از جاده مریوان به سقز قابل مشاهده است و فاصله آن تا جاده حدود 1 کیلومتر است.

یکی از چشم اندازهای زیبای مسیر سقز به مریوان پس از کوهستان عمدتا سفید پوش چهل چشمه، این آبشار زیباست که از میان پیچ و تاب های جاده جنگلی و قدیمی سقز به مریوان سر بر می آورد و به عمق دره می ریزد.

دریاچه زریوار

این دریاچه در سه کیلومتری شمال باختری مریوان و در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا قرار دارد و از زیباترین میراث های طبیعی استان کردستان به شمار می آید. آب این دریاچه از چشمه های جوشان و رودخانه های چندی که به آن می ریزد، تامین می شود. حجم آب دریاچه از 5/22 میلیون متر مکعب تا 5/47 میلیون متر مکعب در طول سال متغیر است. طول دریاچه شش کیلومتر و عرض آن 1700 تا 3000 متر است. مساحت آن حدود 720 هکتار است.

وجه تسمیه زریوار و زریبار که هر دو در منطقه متداول است، به واژه ” زری” که در زبان کردی به معنی دریاچه است، باز می گردد. پسوند ” دار” و ” بار” پسوند تشبیهی، و زریبار یا زریوار به معنی دریاچه وار است. درباره این دریاچه افسانه های متعددی وجود داد که مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آب های دریاچه است.

آبشاربل

در یکی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان کرمانشاهان، روستایی به نام ” بل” واقع است. درکنار این روستا، در جاده ای که به ” کوسه هجیج” منتهی می شود، آبشاری زیبا وجود دارد که به عقیده کارشناسان دارای آبی عالی برای شرب است. این آب با فشار زیاد و در حجم بسیار از شکاف کوهی بیرون می ریزد و عظمت و شکوه طبیعت را جلوه گر می سازد. این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان می ریزد.

چهل چشمه

چهل چشمه از کوه های مرتفع کردستان است. این کوه دارای آبشارها و چشمه های بسیار زیبایی است و وجه تسمیه آن نیز حکایت از وجود چهل چشمه آب دارد. این کوه در منطقه “خورخوره” از شهرستان دیواندره قرار دارد و منطقه ای سردسیر و برف گیراست. در این کوه می توان در تمامی سال برف را مشاهده کرد. این کوه یکی از سرچشمه های رودخانه جغاتو ( جغتو) و سپید رود است و دارای چشمه سارهای فراوان و دامنه های سرسبز و زیبا است.

چشمه باباگرگر

در روستای “بابا گرگر”، در 18 کیلومتری شمال شرقی شهرستان قروه، چشمه ای جوشان همیشه می خروشد که به آن “دنگز” می گویند. آب این چشمه در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می شود. این چشمه پر آب دارای آبی است که رنگ آن مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی در می آید. آب این چشمه به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد ، رنگین است. ظاهراً این آب برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و در درمان سوء هاضمه و دیگر بیماری های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم مؤثر می افتد. این چشمه و امامزاده باباگرگر در کنار آن، از مکان های طبیعی و تاریخی استان محسوب می شوند.

سراب قروه

در بخش جنوبی شهر قروه سرابی طبیعی وجود دارد که یکی از تفرج گاه های مردم منطقه محسوب می شود. این سراب دارای آبی خوب و گواراست. به همین دلیل شهر قروه در کنار آن ایجاد شده است. بخشی از آب کشاورزی و مشروب قروه از این آب تأمین می شود.

روستای پلکانی پالنگان

یکی از روستاهای گردشگری ایران ، روستای زیبای پالنگان می باشد که در استان کردستان واقع شده است. این روستا علاوه بر معماری بی همتایش دارای طبیعت بکر و زیبا و منحصر بفردی است. وجود چشمه ها ، آبشارها و طبیعت بی همتایش موجب شده است که در بین گردشگران داخلی و خارجی از محبوبیت زیادی برخوردار گردد.پالنگان ما را به یاد ماسوله می اندازد ماسوله ای دیدنی که در قلب کوه شکل گرفته است. از میان این روستا یک رودخانه ی زیبا عبور می کند که بر زیبایی روستای پالنگان افزوده است.

پالنگان یکی از روستاهای پلکانی ایران است که در منطقه ی ژاورود در 47 کیلومتری ” کامیاران” قرار دارد. قدمت این روستا با توجه به خانه های قدیمی موجود در آن به دوره ی سامانی باز می گردد. علاوه بر این در روستای پالنگان یک قبرستان بسیار قدیمی وجود دارد که تعدادی سنگ قبر مربوط به قرن هفتم و یا هشتم هجری در آن وجود دارد که بر روی آن ها به خط کوفی نوشته شده است.

منبع:نمناک