بازاریابی در گردشگری یک امر حیاتی است
به دلیل غیر همگن بودن محصولات صنعت گردشگری فروشندگان در جلب اعتماد مشتری نقش بسزایی دارند و به همین دلیل درجه‌بندی هتل‌ها, رستوران‌ها و خطوط هواپیمایی دشوار است و تا حدود زیادی به نحوه ارائه خدمت از سوی کارکنان آن‌ها (فروشندگان محصول) بستگی دارد.
ازاین‌رو است که بنگاه‌های خدماتی در فعالیت‌های گوناگون و ازجمله در صنعت گردشگری تأکید فراوان بر آموزش کارکنان خود, یکسان‌سازی پوشش کارکنان, اصول اخلاقی مورد رعایت توسط این کارکنان, و مکانیزه‌های عملکرد خود دارند.
در خصوص مالکیت محصولات عرضه‌شده در صنعت گردشگری باید گفت ازآنجاکه این محصولات اغلب از جنس خدمات هستند؛ خریدار در قبال پرداختی که انجام می‌دهد؛ اجازه بهره‌برداری از محصول برای دوره موقت نسبتاً کوتاهی را دریافت می‌دارد. مثلاً یک یا چند شب خوابیدن در اتاق یک هتل یا طی کردن یک مسیر پروازی با هواپیما، بنابراین به‌طورمعمول مالکیت عینی و بلندمدت, چیزی به مشتری منتقل نمی‌شود و فقط منافع محصول قابل‌لمس است و از آن‌ها بهره‌مندمی شود.
همین مسئله سبب می‌شود که به‌واسطه جدا شدن مشتری از محصول پس از بهره‌برداری, خاطره آن در ذهن مشتری کمرنگ شود که این موضوع در تکرار خرید مشتری از محصول موردنظر نقش خاصی ایفا می‌کند.
به‌این‌ترتیب است که عرضه‌کننده باید توسط وسایلی نظیر کارت ویزیت یا هدایای تبلیغاتی مثل کیف سمینار به‌عنوان یک رویداد, خود و محصول خود را پیش چشم مشتری نگاه دارد.
محصولات صنعت گردشگری قابل ذخیره و انبار کردن نیست، صندلی هواپیما که برای آن مسافری پیدا نشده است؛ اتاق یک هتل که شبی را رزرو نداشته است؛ و میز یک رستوران که خالی مانده است؛ منافعی است که از چنگ عرضه‌کننده آن‌ها گریخته و امکان ذخیره و انبار برای آن‌ها وجود نداشته است.
درست برعکس عرضه‌کننده یخچال یا اتومبیل که می‌تواند اگر در حال حاضر خریداری برای محصول یافت نشد؛ آن را انبار کند تا به هنگام افزایش تقاضا به مشتریان عرضه نماید.
این موضوع اهمیت بسیاری در نحوه برخورد عرضه‌کننده با بازار دارد؛ زیرا آن هنگام که موعد عرضه محصول رو به اتمام است؛ مثلاً روز به پایان رسیده و هنوز مشتری برای رزرو اتاق به قیمت‌های معمول وجود ندارد و یا ساعتی به حرکت اتوبوس باقی نمانده و صندلی‌های خالی وجود دارد؛
ممکن است با کاهش قیمت یا اعمال تخفیف بتوان مشتریانی را جهت این ظرفیت‌های خالی جایگزین کرد.
این موضوع در ایام رکود اقتصادی بالا رفتن هزینه‌های سفر؛ بیماری همه‌گیر و یا ایام خاص کاملاً ملموس است و عرضه‌کننده حاضر است قیمت را تا جایی که هزینه‌های متغیر عرضه محصول را تأمین نماید پایین بیاورد.
این ویژگی‌های خاص سبب می‌شود که بازاریان اهمیت متفاوتی برای عناصر مختلف بازاریابی در هر مورد قائل شوند.
سرانجام این‌که باید به خاطر داشت ذات فصلی بودن صنعت گردشگری و نوسانات تقاضا حاصل از این فصلی بودن و متغیر بودن و نیز آثار عوامل غیراقتصادی نظیر حوادث تروریستی یا دگرگونی شرایط آب و هوایی و اقلیمی و به‌طور مثال در حال حاضر همه‌گیر شدن و جهانی شدن یک بیماری موضوع و نقش بازاریابی را در این صنعت بسیار حساس و واجد اهمیت می‌سازد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.