به گزارش ایرنا، غارها را شاید بتوان گنج های خفته نامید، جاذبه هایی بکر و خارق العاده که در پستوی طبیعت در دل کوه ها و عمق زمین پنهان است.

ذخیره گاه هایی از آب، هوا و یخ که در جهان به عنوان منابع حیاتی کشف و نگهداری می شوند، در ایران اما برغم تعدد غارها و امکان شناسایی بیشتر آنگونه که باید به این مقوله توجه نمی شود، این در حالی است که غارها ظرفیت سود آور گردشگری نیز محسوب می شوند.

تاریخ غارنوردی در کشور ما به ۵۰ سال قبل از غارنوردی در ترکیه بر می گردد اما شرایط در این کشور به گونه ای بوده که اکنون حدود ۱۰۰ سال در بحث غارنوردی از ایران جلوتر است.

برخی از غارها از معبر آب، برخی از گسل ها و برخی بر اثر وزش باد ایجاد می شوند،همچنین برخی غارها دست کن و باستانی هستند که تمام اینها در کشور ما وجود دارد.

غار علیصدر همدان از نمونه های بسیار دیدنی است و همچنین غار چال‌ نخجیر استان مرکزی، قوری قلعه در استان کرمانشاه و غار آبی سهولان یا کونه کوتر در میان جاده مهاباد – بوکان در استان آذربایجان غربی از زیباترین غارهای ایران و جهان هستند. غار یخ مراد استان البرز و غارنمکدان قشم شهرت جهانی دارد. غار رود افشان از معدود غارهای ثبت شده کشور به عنوان اثر طبیعی ملی در استان تهران است که از نظر زمین‌ شناسی در سنگ آهک‌های دوره کرتاسه و در اثر پدیده کارستی شدن به وجود آمده است، اهمیت این غار علاوه بر دارابودن ساخت های زیبا از غار نهشته ها، به دلیل زیست جمعیت خفاش در آن است.

به اعتقاد کارشناسان، فقط در رشته کوه البرز و زاگرس افزون بر سه تا چهار هزار غار وجود دارد اما تاکنون بیش از دو هزار و ۵۰۰ غار در کشور شناسایی و کمتر از ۲۰۰ غار ثبت و نقشه برداری شده است.

استان اصفهان علاوه بر جاذبه های تاریخی و بناهای کهن، تفرج گاه های طبیعی کویری، رودخانه ای و کوهستانی را در خود جای داده است. حدود ۱۸ غار در روستاها و یا شهرستان های اطراف اصفهان وجود دارد. غارها، یکی از جاذبه های زیبا، مخوف و حیرت آور در این خطه است که به برخی از مهمترین آنها اشاره می شود.

غار کلهرود (چاه وزمه)
این غار یکی از غارهای غیرآهکی استان اصفهان است و شهرت آن نیز بیشتر به دلیل گِلی بودن آن می‌باشد و به نظر می‌رسد این غار در اثر نفوذ آب رودخانه در زمانی که بستر آن ۵۰ متر بالاتر از مسیر کنونی آن بوده، ایجاد شده است.این غار در روستای کلهرود در ۳۳ کیلومتری شمال مورچه خورت در جاده قدیم کاشان و ۱۱۰ کیلومتری شمال شهر اصفهان در دامنه‌ کوه‌های کرکس قرار دارد.این غار شامل دو قسمت می‌باشد یک قسمت شامل چند تالار بزرگ و قسمت دیگر که طول اصلی غار را تشکیل می‌دهد شعبه گِلی این غار است که مانند دهلیزی بلند، امتداد یافته است.در نتیجه بررسی و حفاری‌هایی که در این غار صورت گرفته، مقداری اشیاء و ابزار تاریخی، استخوان انسان و جانور کشف شده است. در مرکز تالار دوم این غار میدان کوچکی قرار دارد که در آن چاله‌ای حفر شده و احتمال می‌رود مکانی برای برافروختن آتش بوده باشد.
با طول ۳۰۰۰ متر و عمق ۵۰ متر، از تالارهای متعدد تشکیل شده است. سقف و دیوارهای غار پوشیده از سنگ‌های گُل کلمی و کف آن پوشیده از چکیده‌های مخروطی شکل و دانه انگوری است و به همین دلیل بسیار کم‌نظیر و دیدنی می‌باشد اما متأسفانه به دلیل ورود افراد تا حدود زیادی این اشکال زیبا از بین رفته‌اند.

غار نیاسر
به غار سوراخ ویس، غار ویس یا غار رئیس نیز شهره است در روستای نیاسر در ۳۰ کیلومتری غرب شهر کاشان قرار دارد.مجموعه عوارض موجود در غار نیاسر، این غار را اسرارآمیز ساخته است به طوری که باستان‌شناسان تا امروز نتوانسته‌اند در مورد علل ساخت آن اظهارنظر قطعی نمایند اما احتمال دارد ساخت این غار در ابتدا جنبه مذهبی داشته و در دوره‌های بعدی کاربردهای دیگری پیدا کرده است. احتمال دارد ساخت این غار مربوط به اوایل دوران پارت‌ها (اشکانیان) باشد زیرا پیروان آیین میترا در غارها به عبادت می‌پرداختند و دلیل دیگر برای اثبات آن، وجود آبشار در کنار این غار است. زیرا پیروان آیین میترا معابد خود را در نزدیکی آب‌ها و مکان‌های تاریک می‌ساختند. البته این فرضیه نیز وجود دارد که این غار در روزگاران قبل از ورود آریایی‌ها ساخته و در زمان پارت‌ها توسعه یافته زیرا پیروان میترائیسم مکان‌هایی را برای ساخت معابد در نظر می‌گرفتند که از گذشته مقدس و قابل احترام بودند و شاید پارت‌ها نیز این مکان را به دلیل تقدس در نزد ایرانیان پیش از خود، انتخاب کرده باشند. آثاری همچون ظروف سفالی و سکه از دوران پس از اسلام در این غار به دست آمده که بیشتر مربوط به دوران سلجوقیان و ایلخانان است و به طور حتم کاربرد این غار در دوران پس از اسلام بیشتر به عنوان پناهگاه و اهداف نظامی بوده است.

از نکات جالب توجه این غار وجود اتاقک‌هایی است که در ابتدای چاه‌ها ساخته شده‌اند و دیگری ایجاد شیب مناسب در کانال‌ها جهت عبور آب‌های فرورو حاصل از بارندگی و باز کردن کانال‌هایی به بیرون از دیواره سکو برای تهویه و جریان یافتن هوای درون غار که هم اکنون آثار آن‌ها به چشم می‌خورد.
این غار دارای ساختمانی پیچیده و تو در تو و شامل کانال‌های دستکند و تعدادی چاه است. مقطع کانال‌ها به شکل مربع و ابعاد آن‌ها در بخش‌های مختلف، متفاوت است. درون چاه‌های غار چاله‌هایی برای قرار دادن دست و پا در سنگ‌ها کنده شده که عبور از آن‌ها را آسان می‌سازد. عمق چاه‌های غار نیاسر از ۲ تا ۱۰ متر متغیر است. این غار درون سکویی وسیع و مسطح به نام تالار ساخته شده است.

غار قهرمان
در خصوص کارکرد این غار نظرات مختلفی ابراز شده است. شاید این غار به عنوان پناهگاه در مواقع خطر و تهاجم مورد استفاده بوده یا به گفته مسعودی محل عبادت صوفیان و یا محل پیروان آیین مهرپرستی بوده است.این غار در ۱۲ کیلومتری غرب اصفهان در نزدیکی شهرستان خمینی شهر بر سینه کوه سنگی کم ارتفاعی قرار دارد. دهانه غار ۱۰ متر ارتفاع و ۵ متر عرض دارد و به سمت غرب قرار گرفته است. پس از ورود از دهانه محوطه داخلی غار وجود دارد که بقایای دیوار سنگی در اطراف آن دیده می‌شود. در پشت دیواره‌های سنگی، آب‌انباری به ابعاد ۹۷×۲۳۰ سانتی‌متر و عمق ۲ متر در کف غار ایجاد شده که با چند لایه ساروج، بسیار تمیز اندودکاری شده و امروزه نیز می‌توان از آن استفاده نمود. در سمت راست آب انبار اتاقی قرار دارد که ۵ متر طول و ۴/۲ متر عرض دارد و تقریباً به حالت نیمه استوانه است. در انتهای اتاق، سکوی باریکی به ارتفاع ۳۵ سانتی‌متر و عرض ۲۰ سانتی‌متر تعبیه شده که احتمال می‌رود تاقچه بوده باشد. در گوشه بدنه چپ انتهای غار در بالای صخره، حفره طبیعی کوچکی دیده می‌شود که مقابل آن با دیواری گرفته شده و برای دسترسی به حفره باید از روی دیوار آب انبار با یک صعود اریب خود را به آن رسانید. بر لبه راست دهانه غار بخش دیگری از غار قرار دارد که با دیگر ساختمان‌های آن تفاوت دارد و برای رسیدن به آن باید از یک دیواره خطرناک سنگی بالا رفت. نکته جالب در این غار وجود دو روزنه در گوشه اتاق بزرگ‌تر است که برای دیده‌بانی گشوده شده و غارنشینان از راه آن تا مسافت بسیار دوری را می‌دیده‌اند.

غار یخ

این غار یکی از غارهای دیدنی ایران است که در سال ۱۳۴۶ خورشیدی توسط کوهنوردان استان فارس کشف شد. این غار دارای آبشار یخی و ستون‌های یخی بسیار جالب توجه است و در انتهای غار دریاچه زیبایی مملو از قطعات یخ شناور مشاهده می‌شود.در روستای خفر در ۶۵ کیلومتری جنوب سمیرم در ارتفاع سه هزار و ۸۰۰ متری قله دنا میان قله‌های قدوس و بیژن قرار دارد. از آنجا که درون غار دما بسیار پایین است، آبی که در غار جریان دارد یخ می‌زند و تمام طول سال این غار پوشیده از یخ می‌باشد و به همین دلیل به این نام معروف شده است. اگرچه مسیر پیمایش غار فنی نمی‌باشد اما به دلیل یخی و لیز بودن مسیر، باید با احتیاط بسیار انجام شود. بهترین زمان بازدید از غار اواخر فصل بهار و اوایل تابستان است.

غار پری هول
این غار برخلاف غار پریان که پیمایش آن نیاز به تجهیزات فنی دارد، غاری ساده است.غار پری هول در قسمت جنوبی ابیانه منطقه پرسفید یا به گویش اهالی پی اسپه و در ارتفاعات قله نرقچون (نرقوچان) واقع شده است. این غار دارای ورودی بزرگی است و در ابتدای غار تالار بزرگی در ابعاد تقریبی ۱۵ متر با سقفی مدور و بلند به ارتفاع ۶ متر به چشم می‌خورد. این غار دارای سه تالار و یک دخمه می‌باشد. آویزه‌های استالاکتیت و استالاگمیت این غار بسیار جالب توجه می‌باشند.

غار خاصه تراش
غار خاصه تراش با نام‌های دیگری همچون غار حبیب‌آباد و غار آب بید نیز خوانده می‌شود و پیمایش آن برای افراد درشت اندام و کسانی که مشکلات تنفسی دارند، مناسب نمی‌باشد.این غار در نزدیکی شهر حبیب‌آباد از توابع شهرستان برخوار در فاصله ۳۳ کیلومتری شمال شرقی اصفهان و در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. در تشکیل این غار آهکی عوامل تکتونیکی نقش داشته و به مرور زمان در اثر پدیده انحلال، گذرگاه‌ها، تالارهای متعدد و قندیل‌های زیبای آن شکل گرفته است. روبروی دهانه غار کوهی وجود دارد که در آن چاهی ۴۰ متری وجود دارد و نشان می‌دهد که این دو کوه در اثر رانش زمین از هم جدا شده‌اند.

غار دَنگِزلو
این غار در کیلومتر ۳۰ جاده شهرضا- سمیرم قرار دارد و علی‌رغم کوچک بودن، بسیار جالب توجه است. در دهانه غار زنجیری به طول ۵۰ متر به سنگی بسته شده و افرادی که قصد ورود به غار را دارند باید همانند پایین رفتن از چاه، از زنجیر استفاده نمایند.
محوطه غار برای افراد منطقه مکانی مقدس است و در آنجا حاجت‌مندان شمع روشن کرده و به راز و نیاز می‌پردازند.این غار در دامنه ارتفاعات نوول در ۱۲ کیلومتری روستای دنگزلو در جنوب غربی دهستان پادنای علیا در ۱۱۵ کیلومتری جنوب سمیرم قرار دارد. طول این غار ۳۲۰ متر و عمق آن ۱۰ متر می‌باشد. غار دنگزلو از نوع غارهای آهکی است که در آن رودخانه‌ای جریان داشته و دارای استالاکتیت و استالاگمیت‌های فراوان می‌باشد. این غار دارای تالارهای متعدد و چند تالاب است به همین دلیل این غار یکی از منابع مهم آبی منطقه پادنا محسوب می‌شود.

غار شاه قنداب (قندآب)
این غار  که وجود زباله‌های بازدیدکنندگان و یادگاری‌هایی که بر دیواره‌های غار درج شده، زیبایی آن را مخدوش نموده در ۵۷ کیلومتری جنوب شرق شهرضا و ۳۵ کیلومتری غرب رامشه واقع شده است. طول این غار در حدود ۶۸ متر است و در قسمت انتهایی کاملاً تاریک است. درون غار ۲ سنگ قندیل بسیار زیبا از سقف تا کف غار کشیده شده است. درون غار مملو از حوضچه آب است اما قابل آشامیدن نمی‌باشد.

غار اَرازه (چاه ارازه)
این غار از فوران مواد و گدازه‌های آتشفشانی و فروکش نمودن آن تشکیل شده به طوری که در برخی از قسمت‌های دیواره آن با وجود گذشت میلیون‌ها سال حالت صیقلی که در نتیجه خروج مواد آتشفشانی است، به چشم می‌خورد. این غار به نام‌های چاه دیو و چاه اجنه نیز نامیده می‌شود.این غار در ۲۴ کیلومتری شرق مورچه خورت در روستای آب سنجد از توابع باقرآباد واقع شده است. این غار همانند یک چاه است که قطر دهانه آن حدود ۲۰ متر و عمق ۴۵ متر می‌باشد و به جهت وسعت زیاد دهانه، تمام سطح کف این چاه از نور کافی برخوردار است.

غار اژدها
این غار در ۵ کیلومتری شمال غرب روستای سِپرو از توابع شهرستان نایین قرار دارد. دهانه این غار در ارتفاع ۱۸۶۴ متری از سطح دریا واقع شده و در نزدیکی آن یک چهارطاقی نیز دیده می‌شود.

غار افغان
بدنه غار بسیار ریزشی است بنابراین بازدید از آن نیازمند در اختیار داشتن تجهیزات ایمنی است.غار افغان در فاصله ۵۰ کیلومتری جنوب مبارکه واقع شده است. قطر دهانه این غار حدود ۵ متر و عمق آن در حدود ۳ متر است. انتهای دهانه قیف‌مانند غار به یک چاه باریک ۶ متری می‌رسد و در انتها به کف غار ختم می‌شود.

غار پلنگ
در انتهای غار تخته سنگ بزرگی وجود دارد که شکل پلنگی عظیم‌الجثه در حالت خوابیده را در ذهن تداعی می‌کند به همین جهت این غار با نام پلنگ معروف شده است.این غار در ۱۲ کیلومتری روستای کمِه از توابع سمیرم و در جنوب شهرضا واقع شده است. دهانه این غار بسیار باریک است و باید به صورت خزیده از آن وارد شد و پس از آن محوطه وسیعی قرار دارد. طول این غار حدود ۱۰۰ متراست.

غار بابا جابر
این غار در دامنه شمالی کوه بابا جابر در ۵۳ کیلومتری جنوب غربی شهر دلیجان و یک کیلومتری روستای جودان قرار دارد و ورود به آن مستلزم سنگ‌نوردی است. به علت حفاری دهانه غار و رها کردن آوارهای حاصل از حفاری، ۱۰ متر نخستِ دالانِ ورودی از خاک‌های نرم رسی پوشیده شده و عبور از آن با لغزیدن و گرد و خاک فراوان همراه است. دالان ورودی پس از ۱۰ متر فاصله از دهانه، حالت طبیعی پیدا می‌کند و با شیب ۴۵ درجه ادامه می‌یابد.
این دالان شیب‌دار با عرض ۳ تا ۱۰ متر و ارتفاع ۲ تا ۵ متر، به طول ۱۰۰ متر امتداد دارد. در این مسیر، فرایند غارسنگ‌سازی صورت نگرفته و مسیر فاقد غارسنگ است. در سه بخش این دالان ایوان‌هایی برای سکونت به صورت سنگ‌چین ساخته شده‌اند. انتهای دالان ۱۰۰ متری، دهلیزی باریک به شکل افقی قرار گرفته که از سنگ‌های ریزشی پوشیده شده است. این دهلیز چند پرتگاه دارد و از مشکل‌ترین معبرهای غار است. در دهلیز ریزشی یاد شده، فعالیت‌های غارسنگ‌سازی صورت گرفته و سنگ‌های ریزشی آن پوشیده از چکیده‌های نخودی و میخ مانند هستند. احتمالاً ریزش در زمان‌های بسیار دور صورت گرفته است زیرا با وجود کمبود کانی‌های کربناتی در سقف، حجم تشکیلات آهکی که به صورت چکیده بر روی سنگ‌ها ایجاد شده‌اند، قابل ملاحظه است.
بخش اصلی غار تالاری دایره‌ای به قطر ۳۵ متر و ارتفاع حداکثر ۲۰ متر است که بعد از دهلیز قرار دارد و ۱۰۰ متر از دهانه غار پایین‌تر است. سقف وسط تالار ریزش کرده، سکویی بزرگ به وجود آورده و چکیده‌ای بزرگ روی سکو به وجود آمده است. جلوی چکیده یک حفره کاملاً صیقلی وجود دارد که احتمالاً محل اجرای مراسم آیینی بوده است. دیواره‌های تالار پوشیده از چکنده‌های گُل کلمی هستند. به این تالار تعدادی دهلیز متصل است که چندان طولانی نیستند.

غارهای حسن‌آباد قلعه بزی
این دو غار در کوه حسن‌آباد قلعه بزی در شهرستان مبارکه استان اصفهان واقع شده‌اند. غارهای این کوه مربوط به عهد پارینه سنگی میانی می‌باشد و قطر دهانه آن حدود ۱۶ تا ۱۸ متر است و جزو غارهای طبیعی محسوب می‌شود که انسان از آن به عنوان محل سکونت خود انتخاب نموده است. در حفاری‌های غار ابزارهای پارینه سنگی و نوع غذاهای مصرف شده توسط آن‌ها یافت شد که همین امر مؤید مطلب فوق مبنی بر سکونت انسان می‌باشد.
بر فراز کوه قلعه بزی یک بنای تاریخی که شبیه به قلعه می‌باشد، دیده می‌شود. به گفته برخی کارشناسان این قلعه مربوط به عهد سلجوقیان می‌باشد و عده‌ای دیگر معتقدند این قلعه از آثار دوره ساسانیان است که در دوره سلجوقیان مرمت شده و مورد استفاده واقع شده است.

کوه قلعه بزی در جنوب غربی شهر اصفهان قرار دارد. از مجاورت این کوه رودخانه زاینده‌رود عبور می‌نماید که همین امر سبب سرسبزی و خرمی روستاهای اطراف آن شده است. همچنین خط راه آهنی که به ذوب آهن می‌رود نیز از مجاورت آن عبور می‌کند. مسیرهای صعود به قله این کوه بسیار سخت بوده و پیمایش آن نیاز به تخصص و تجهیزات لازم دارد.

غار پریان
به دلیل وجود چاه‌های خطرناک در این غار، پیمایش کامل آن نیاز به آشنایی کامل به فنون غارنوردی داشته و بدون داشتن وسایل و ابزار مورد نیاز و راهنما و نقشه کامل غار، بازدید و پیمایش آن میسر نمی‌باشد.غار پریان یکی از غارهای زیبای استان اصفهان است که در فاصله ۸ کیلومتری ابیانه و ۱۸ کیلومتری روستای سُه در دره‌ای به نام پری هول واقع شده است. ابعاد دهانه این غار ۱۲۰×۱۶۰ سانتی‌متر می‌باشد و در ارتفاع ۲۹۶۷ متری از سطح دریا قرار دارد. این غار در سال ۱۳۷۹ خورشیدی کشف شد و تا به امروز غارشناسان همواره به کشفیات جدیدی در این غار دست یافته‌اند. گروه غارشناسی و غارنوردی اصفهان در تازه‌ترین کاوش خود به تالاری زیبا در عمق ۱۲۰ متری غار پریان دست یافتند. تاکنون تعداد تالارهای کشف شده در این غار به ۱۱ عدد رسیده است.

غار افوس
غار افوس در دامنه یکی از دره‌های رشته کوه قبله کوه در غرب افوس واقع شده است. دهانه غار از دو چاه دوقلو تشکیل شده که یکی از آن‌ها بعد از حدود ۶ متر، به چاه بزرگ می‌پیوندد. چاه بزرگ تا عمق ۱۲ متر ادامه می‌یابد و به تالاری به مساحت ۳۰ مترمربع می‌رسد. در اطراف تالار، غارسنگ‌های شیری رنگ و ضخیم دیده می‌شود. در انتهای تالار دهلیزی مایل به طول حدود یک متر وجود دارد که به چاه باریک دیگری که حدود ۸ متر عمق دارد، منتهی می‌شود. در انتهای غار چاه دوم قرار دارد. به فاصله حدود ۵۰۰ متر و دو دره بعد از چاه، در جهت قله قبله کوه، چاهی دیگر وجود دارد که به شکل استوانه است و قطر قاعده آن به ۶ متر می‌رسد. چاه پس از حدود ۷ متر عریض شده و انتهای آن را توده بزرگ برف یخی می‌پوشاند. برف‌های انتهای چاه از سالی به سال دیگر باقی می‌مانند و یک برفچال دائمی را تشکیل می‌دهند.

غار فریدون
درون غار تونلی وجود دارد که به گفته محققان به دست انسان در دوره‌های باستان حفر شده است. به اعتقاد اهالی منطقه روزگاری فریدون پیشدادی به خاطر ستم ضحاک در کوه‌ها پنهان بوده و مدتی نیز در این غار سکونت داشته است به همین دلیل این غار به نام فریدون معروف گشته است. پیمایش این غار نیازمند در اختیار داشتن ابزار و تجهیزات کوهنوردی است.این غار در ۱۸ کیلومتری غرب پیکان و ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی اصفهان قرار دارد.

غار گوگان
ورود به غار از طریق نردبان امکان‌پذیر است.این غار در ۲ کیلومتری شمال روستای گوگان در جنوب شهرستان فریدونشهر واقع شده است. ارتفاع غار از سطح زمین حدود ۱۵ متر است. در بدنه غار آثار تراش سنگ‌ها به دست انسان دیده می‌شود. در انتهای غار حوضچه‌ای وجود دارد که در تمام مدت سال دارای آب است.

غار های( باووک، پیر هشتاد،چشمه ریسان ،دختران ،کبوتران ،کلبیس کب) در فریدونشهر، (غارچ، کبوتری وچال قفا) در سمیرم،(پوده، شاه آباد و شاه عبدالله) در شهرضا، غار دمه شاهین شهر و میمه، غار قلعه جمال گلپایگان،غار کاموی چوپانان و سوقه در نایین و غار علویجه نجف‌آباد از دیگر غارهای استان اصفهان است.

غارها می توانند منبع بزرگی برای جذب توریست باشند اما در سیستم توریستی کشور گردشگری ورزشی تعریف نشده است غار قسمتی از منابع طبیعی است و گردشگری غار و غارپیمایی هنوز جا نیفتاده است.

اگرچه از سال گذشته، شیوع ویروس کرونا نیز بر گردشگری سایه انداخته و سد راه بزرگی برای برنامه ریزی ها و سیاست های این حوزه است.

به گزارش ایرنا و بنا بر اظهار مسئولان امر، نوروز ۱۴۰۰،  ۲ نوع قالب سفر به اصفهان پیش‌بینی شده و مورد قبول است که شامل ” سفر از طریق تورهای گردشگری ” و ” استفاده از خودروی شخصی به شرط رزرو از قبل و ثبت اطلاعات در سامانه مسافریار ” می باشد.

بر اساس آخرین مصوبه های ستاد استانی مقابله با کرونای اصفهان، امسال هیچ مسافری در قالب کمپ‌های نوروزی، منازل استیجاری و امثال آن، مدارس و ورزشگاه‌ها و امثال آن امکان اقامت ندارد و این مساله از طریق اتحادیه املاک به زیر مجموعه این اتحادیه ابلاغ شده است.همچنین پلیس فتا با تبلیغ‌کنندگان منازل استیجاری، باغ ویلاها و امثال آن که در فضای مجازی به منظور جذب مسافر به این استان انجام‌ می‌شود، برخورد می‌کند.

پذیرش مسافر محدود به هتل‌ها و مراکز اقامتی دارای مجوز ایمنی از دانشگاه علوم پزشکی خواهد بود که مشروط به رعایت موازین بهداشتی و پذیرش بر اساس محدودیت ۳۰ تا ۵۰ درصدی ظرفیت این مراکز خواهد بود.

استان اصفهان با پنج میلیون نفر جمعیت به‌عنوان قطب گردشگری جهان و ایران، بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی شناسایی شده دارد که از میان آنها افزون بر یک‌هزار و ۸۰۰ اثر ثبت ملی شدند.

بخش گردشگری این استان در دوران شیوع ویروس کرونا متحمل خسارت مالی حداقل چهار هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان شده است.

منبع:ایرنا

به گزارش ایرنا، کویر مصر  نام خود را از روستایی که در دل خود جای داده وام گرفته است. مصر نام این روستاست،  و هم نامی این روستا با کشور مصر یکی از دلایل شهره شدن این منطقه کویری در ایران است؛ جایی که نه در قاره آفریقا که در آسیا و در ایران، آن هم در توابع شرقی استان اصفهان قرار دارد.

کویر مصر در کوهپایه‌های فلات مرکزی ایران مملو از رمل‌ها یا تپه‌های شنی است و به همین دلیل هم برخی برای این کویر از عنوان «دریای شنی کویر مصر» استفاده می‌کنند.

ثبت ستارگان بی نظیرترین جاذبه کویر مصر

آب و هوای گرم و خشک این منطقه، تابستان هایش را طاقت فرسا می‌کند و به همین دلیل بهترین زمان سفر به مصر، فصل زمستان  و فروردین و اردیبهشت است؛ زمانی که می‌توان آسوده، روزها رمل هایش را درنوردید و شب‌ها چشم به آسمان پرستاره اش دوخت.

عکاسی از رمل‌ها و حیات جانوری و از همه مهم‌تر ثبت ستارگان پرفروغ در قاب دوربین ها بدون شک از بی‌نظیرترین جاذبه های این کویر است.

روستایی که در دل کویر مصر است به «چاه دراز» معروف بوده است چرا که پیش از این برای تامین آب این روستا یکی از اهالی متمول به نام یوسف چاه عمیقی حفر می کند و به همین دلیل به این نام یعنی چاه دراز  شهره می شود. بعدها یوسف به مبارکی آبی که روستا را بهره مند کرد و نام یوسف پیامبر روستاییان را تشویق به نامگذاری روستا به نام «مصر» کرد. به این ترتیب کویر نامش را از همین روستا می‌گیرد.

دریاچه نمک خور یکی از جاذبه های منطقه کویری مصر است؛ یک دریاچه در دل کویر که  انباشته از چند ضلعی‌های نمکی به هم پیوسته است و در وسعت خود شکلی لانه زنبوری را تداعی می‌کند. وسعت زیبای دریاچه نمک خور که با چندضلعی‌ها و رسوبات نمکی پوشیده شده زمستان‌ها  به رنگ سیاه و تابستان ها به رنگ سفید دیده می‌شود.

این دریاچه بزرگترین دریاچه نمک فصلی ایران و همین طور قدیمی‌ترین منبع نمک ایران است. مساحت این دریاچه در حدود  ۲ کیلومترمربع است و برخلاف وسعتش عمق کمی دارد و به همین دلیل یکی از کم ارتفاع ترین نقاط فلات ایران است.

به غیر از این دریاچه، دریاچه نمک دیگر و نیزار مصر از جمله آثار طبیعی کویر مصر هستند که دیدار از آنها برای بسیاری از طبیعت گردان جالب و جذاب است. پوشش گیاهی ماسه پسند و همین طور حیات جانوری این منطقه مثل گربه شنی، کاراکال و روباه شنی از دیدنی های کویر مصر است و  البته باید گفت که این منطقه جزو مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع ایران است.

در شرایط کرونایی و این بهار که سفر پیچیده‌گی‌های خاص خودش را دارد، از سفر صرف نظر کنید و وعده دیدار مصر را به زمان مناسبش، زمستان که شاید کرونا رخت از ایران بسته باشد بدهید.

استان اصفهان علاوه بر جاذبه های تاریخی و بناهای کهن از جاذبه های طبیعی بسیار و متنوع برخوردار است. این استان دارای یک اثر طبیعی ملی، ۲ پارک ملی، پنج پناهگاه حیات وحش، چهار منطقه حفاظت شده، ۱۱ منطقه شکار ممنوع و یک تالاب بین المللی است.

منبع:ایرنا

همانطور که مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر نیز بر آن اذعان دارد، از مهمترین ویژگی‌های شهر پایدار، نحوه برخورد با بناهای تاریخی آن است که می‌تواند برای شهر هویت بخش باشد، نکته‌ای که مورد تاکید دولت تدبیر و امید و مجموعه میراث فرهنگی نیز قرار گرفت و احیا، مرمت و بهره‌برداری این شناسنامه‌های هویتی در بوشهر نیز کلید خورد.

عمارت مبارکی از بناهای نادری است که بنا و مصالح آن بومی و ساخته شده از سنگ‌های مرجانی، ملات ساروج و رویه گچ است و دارای حیاطی هیلانی؛ این بنا که ۶۶۵ مترمربع مساحت دارد در دی ماه ۱۳۷۹ ثبت ملی شده‌است.

عمارت مبارکی در دل محله بهبهانی، در جوار دریا و ساحل و موزه مردم شناسی جای گرفته است و همه اینها به همراه نوع معماری و فضای مناسب محیطی دست به دست دادند تا سازه تاریخی برای تبدیل به سرای صنایع دستی بومی بوشهر برگزیده شود.

احیا و مرمت این بنا در سال ۹۷ کلید خورد و در سال ۹۹ با هزنیه چهار میلیارد تومان اعتبار پایان یافت و در یک مزایده عمومی با کاربری ایجاد سرای صنایع دستی به بخش خصوصی واگذار شد.

در دومین روز فجر ۹۹ بود که عمارت مبارکی این بار با عنوان نخستین سرای صنایع دستی استان بوشهر به دست وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی افتتاح شد؛ مکانی که به گفته بسیاری از کارشناسان جای خالی آن در این دیار هنر پرور به شدت احساس می‌شد.

به گفته مسئولان سه بخش گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی، کارکردهای همزمان احیا، مرمت و بهره‌بردای‌های نو از چنین آثاری که در هشت سال اخیر جانی تازه یافته است، می‌تواند تاثیر مثبت و ماندگار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به جای بگذارد.

نتیجه مبارک اعتماد دولت به بخش خصوصی 

به گفته “لیلا رحیمی” معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر در زمان حاضر ۹ غرفه تولید و فروش در این سرا فعال است و برای ۳۵ نفر به طور مستقیم اشتغال‌زایی کرده‌است.

به بیان وی، علاوه بر توسعه و ترویج بیشتر هنر صنعتگران بوشهری، ایجاد این سرا به دنبال تحقق اهداف دولت مبنی بر فعال شدن بخش خصوصی در هر دو حوزه صنایع دستی و گردشگری است.

فعالیت همزمان کارگاه‌های تولید، عرضه و فروش در این سرای صنایع دستی می‌تواند جاذبه‌ای باشد که هم به هوای بازدید از این عمارت تاریخی و هم برای آشنایی با فرآیند تولید هنر دست صنعتگران بوشهری و خرید، گردشگران پرشمار بوشهر را – البته نه در روزهای سنگین و ساکت کرونایی- به عمارت مبارکی بکشاند.

رحیمی معتقد است فضا و چیدمان بکر سرای صنایع دستی استان بوشهر پتانسیل بالایی را برای جذب گردشگر فراهم کرده‌است زیرا این مکان بازتابی از صنایع دستی بومی استان است.

او عنوان کرد: از ۳۰ نوع صنایع دستی که در استان فعال است، ۱۱ رشته  خاص بوشهر است و از این شمار اکنون  بافت‌های داری، صنایع دستی دریایی، حصیر و کپو، زیورآلات سنتی، سفال و سرامیک، عروسک‌سازی سنتی و چرم و زیورآلات به طور متمرکز در سرای صنایع دستی عمارت مبارکی فعالیت می‌کنند.

ماندگاری هویت بافت تاریخی بوشهر با بهره‌برداری نو

عمارت مبارکی از نظر بهره‌برداری در پروسه احیا و مرمت آثار بافت تاریخی بوشهر، نقطه آغاز و پیشرو بوده‌است، زیرا نخستین عمارتی بود که با تعریف کاربری کارشناسانه به بهره‌برداری رسید و جای خالی محسوس را در این استان پر کرد.

حفاظت از بناهای تاریخی به کمک بخش خصوصی و نظارت مسئولانه میراث فرهنگی از کارکردهای شایسته توجهی است که احیا و بهره‌برداری از عمارت‌هایی چون مبارکی به دنبال دارد و “نصرالله ابراهیمی” معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر می‌گوید از اهداف دولت است که با همکاری بخش خصوصی تحقق می‌پذیرد.

وی به خبرنگار ایرنا گفت: ایجاد سرای صنایع دستی در عمارت مبارکی علاوه بر نقشی که در اشتغال‌زایی دارد و می‌تواند در جذب گردشگر، معرفی صنایع دستی و توسعه اقتصادی و اجتماعی بوشهر ایفا کند، در حفاظت و نگهداری از این بنا نیز بسیار موثر است.

البته او این را هم اضافه کرد که هر بنایی که برای مرمت و احیا و هم بهره‌برداری در اختیار بخش خصوصی قرار می‌گیرد مورد نظارت مستقیم میراث فرهنگی قرار دارد.

در دورنمای معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر از نخستین سرای صنایع دستی بوشهر، این مجموعه باید فعالیت خود را برندسازی و جهانی سازی کند و در کنار جذب علاقمندان و گردشگران به سمت توزیع جهانی محصولات خود حرکت کند تا  ظرفیت بالقوه صنایع دستی بوشهر را در سطح جهان به فعل برسد.

افزایش تولید، کارآفرینی و حمایت از نوآوری، کمک به اقتصاد محلی مبتنی بر خلاقیت، رشد واحدهای کوچک صنایع دستی، توسعه محصولات تولیدی کاربردی و قابل عرضه در بازار و ایجاد روحیه مشارکت و تعامل همه از اهداف و آثاری است که به گفته مقام نخست میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در استان بوشهر این سرا از خود به جای می‌گذارد.

بوشهر چهار هزار و ۵۰۰ صنعتگر در رشته‌های مختلف صنایع دستی و ۱۱ هنر صنعت دست دارد که خاص بومیان این دیار است و همه اینها دلیل کافی را برای اهمیت معرفی صنایع دستی بوشهر در توسعه اقتصاد بومی این استان فراهم می‌کند.

عمارت مبارکی که همه در محله تاریخی بهبهانی می‌شناختیم، اکنون علاوه بر جاذبه‌هایی که به خودی خود به چشمان گردشگران ارزانی داشته است، به نقطه عطفی برای معرفی و برندسازی صنایع دستی بوشهر نیز بدل شده‌است و از این بنایی که نمونه‌ای از رویکرد دولت تدبیر به احیای بافت تاریخی شهرها است، امیدهایی بسیار برای رونق صنایع دستی و گردشگری بوشهر می‌رود.

منبع:ایرنا

به گزارش ایرنا، استان یزد را با تاریخی کهنسال می‌توان لقب «دفتر خاطرات تاریخ ایران» داد، استانی که سرو ۴۵۰۰ ساله ابرکوه آن به عنوان یکی از کهنسال ترین موجودات زنده جهان هنوز سرسبزانه نفس می کید و شهر یزد نیز بعد از ونیز ایتالیا، دومین شهر تاریخی جهان لقب گرفته است و همه ساله گردشگران زیادی از نقاط مختلف جهان برای دیدار از مواریث تاریخی مرکز ایران به این استان سفر می کنند.

استان یزد با بناهای متعدد مذهبی، بقعه، مساجد، حسینیه ها، زیارتگاه‌های مهم زرتشتیان، خانه های تاریخی، آب انبارها، باغ های تاریخی، بادگیرها و بازارچه ها مختلف گنجینه ای از هنر، فرهنگ و تمدن ایرانی محسوب می شود.

یزد با عناوین نخستین شهر خشت خام و پس از ونیز به عنوان دومین شهر تاریخی جهان، شهر بادگیرها، کار و کاریز و کاهگل، دارالعباده، دارالعلم و دارالعمل، حسینیه ایران، شهر دوچرخه ها، شهر شیرینی، قنات، قنوت و قناعت لقب گرفته است.

استان یزد در کنار استان های فارس و اصفهان به عنوان مثلث طلایی گردشگری ایران، مقصد نخست گردشگران خارجی است و این مهم، گردشگری را به عنوان یکی از محورهای توسعه استان قرار داده است.

شهر یزد با کسب چهار ستاره به عنوان اولین شهر مقصد مهم گردشگری کشور  با آثاری که ثبت جهانی شده اند، انگیزه سفر گردشگردان به این استان کویری را افزایش داده است، اگرچه همه‌گیری کرونا تمامی جهان را تحت تاثیر قرار داده و به گردشگری آسیب‌هایی جبران ‌ناپذیری وارد کرد اما فروکش بیماری کووید ۱۹، رونق دوباره را به گردشگری در کشور و استان یزد باز می گرداند.

استان یزد با تمدنی چند هزار ساله، بناهای تاریخی و فرهنگی زیادی را در خود جای داده که تاکنون پنج اثر این استان شامل بافت تاریخی یزد، باغ های دولت آباد و پهلوان پور مهریز و قنات های زارچ و حسن آباد مشیر و دهنو در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و نام این استان تاریخی را بیش از پیش در جهان پرآوازه کرده است.

بافت تاریخی یزد
کمیته میراث جهانی یونسکو ۱۸ تیر ۱۳۹۶ در چهل و یکمین نشست خود در کراکوف لهستان، با اجماع اعضا، بخشی از بافت تاریخی شهر یزد را در فهرست میراث جهانی ثبت کرد و با ثبت بافت تاریخی یزد، نخستین پرونده یک شهر تاریخی ایران در فهرست جهانی به ثبت رسید.
بافت تاریخی یزد به مساحت عرصه ۷۴۳ هکتار و مساحت حریم پنج هزار هکتار در سال ۱۳۸۴ به ثبت ملی رسید و تهیه اسناد و مدارک اولیه پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد از سال ۱۳۸۹ در دستور کار قرار گرفت و پیگیری های جدی برای ثبت جهانی آن از سال ۱۳۹۴ با ارسال پرونده به یونسکو شکل رسمی به خود گرفت.
در این سال، محدوده بافت تاریخی شهر یزد با ۷۴۳ هکتار وسعت برای ثبت جهانی به یونسکو ارسال شد تا به‌ عنوان نخستین بافت تاریخی زنده یک شهر توسط جمهوری اسلامی ایران به دنیا معرفی شود.
یونسکو، شهر یزد را منحصر به فرد، استثنایی و نمایانگر یک سنت فرهنگی و تمدنی ارزشمند معرفی کرده که نمونه برجسته‌ای از محل زندگی سنتی انسان در قالب یک فرهنگ هماهنگ و همسو و تعامل‌گونه با محیط زیست است که تحت تأثیر تغییرات غیرقابل بازگشت و آسیب‌پذیر است و مردمان این دیار به خوبی در طول قرن‌ها همسو با طبیعت، زندگی کرده و فرهنگی غنی و پایدار را پدید آورده‌اند.

 باغ دولت آباد
یکی از بناهای تاریخی و منحصر بفرد یزد در مرکز این استان باغ دولت آباد است که به عنوان یکی از زیباترین باغ های ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و که پیش از شیوع ویروس کرونا  شاهد حضور گردشگران بی شماری از داخل و خارج کشور بوده است.

این باغ در سال ۱۱۶۰ هجری قمری ساخته شد و از زیباترین بناهایی است که به دوره افشاریه و زندیه مربوط می شود؛ این اثر تاریخی از قناتی به همین نام مشروب می شود و جریان آب در باغ،  طراحی آن را تشکیل می دهد.
باغ دولت آباد یزد دارای قسمت های بادگیر و هشتی، عمارت حرمخانه، اصطبل و شترخانه، عمارت مستخدمین، عمارت تالار آئینه سر در اصلی، آب انبار ۲ دهانه و عمارت باغ بهشت آیین است.
جالب ترین بنای این مجموعه را عمارت هشتی و بادگیر تشکیل می دهد که تلفیق جریان آب و هوا به زیباترین شکل در آن صورت گرفته است.

بادگیر باغ دولت‌آباد با ارتفاع نزدیک به ۳۴ متر بلندی از سطح زمین شاهکار مهندسی و نشانه نبوغ معماران یزدی است، این بنا شامل یک هشتی کلاه فرنگی و بادگیر بلند و پنج حوض مرمر در داخل این بنا و سه حوض مرمر در سه ظرف بنا تعبیه شده و مصالح اصلی بنا آجر، خشت و در نمای خارجی اندودهای گچ، ریگ و سنگ مرمر است.

در داخل عمارت به غیر از زیر بادگیر که با سنگ مرمر مفروش شده، بقیه کف آن با آجر به صورت گل و موج پوشیده شده و هنوز بعضی از درها و مشبک ها گره چینی از چوب چنار با شیشه های رنگی بسیار زیبای قدیمی موجود است.
گنبد و کلاه فرنگی روی هشتی قسمتی از بادگیر و درها در سال های اخیر بازسازی و مرمت شده است.
عمارت حرمخانه این بنا در گوشه شرقی باغ قرار گرفته و دارای فضاهای بسته مناسب با نور کافی است و دارای چهار اتاق قرینه پشت سرهم می باشد که قسمت جلو آن ها یک جفت ایوان قرار دارد.
این بنا دارای بادگیر کوتاه و حجیم بوده و زیر زمینی وسیع و متناسب دارد و تمامی درها و پنجره های این مجموعه، بازسازی شده است.
عمارت تالار آیینه سردر اصلی باغ دولت آباد نیز در سه طبقه با اتاق های متعدد و یک تالار بزرگ است که همگی دارای نقاشی های زیبایی با گچ بری و کنده کاری های بسیار غنی است.
عمارت باغ بهشت آیین هم دارای محوطه سازی جالب با سنگ فرش های آجری با ابعاد بزرگ است  ودر میدان جلو خان و تالار آیینه و عمارت تهرانی قرار داشته که آنچه اکنون از محوطه سازی داخل بهشت آیین باقیست سنگ فرش های جالب و استخرهای بزرگ است.
اصطبل این بنا در پشت عمارت حرمخانه واقع شده و دارای ۲ راه ورودی یکی از داخل و دیگری از خارج باغ و شامل قسمت هایی سرپوشیده و حیاط مربع رو باز است که اواخر دوره قاجاریه در زمان تصرف آن توسط ارتش اتاق زندانیان در قسمت ورودی به آن اضافه شده است.
عمارت مستخدمین در شرق عمارت بادگیر در ضلع کناری باغ ساختمان هایی شامل انبار، آشپزخانه، چند اتاق کم عمق با دهانه های کوچک واقع شده که به قسمت مستخدمین معروف است.
باغ زیبا و ارزشمند دولت آباد یزد ۲۲ اسفند ۱۳۴۶ به شماره ۷۷۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
 باغ پهلوان پور مهریز

باغ پهلوان‌ پور مهریز متعلق به دوره‌ قاجار در محله مزویرآباد مهریز واقع شده که در نوع خود کم نظیر و متعلق به یکی از تجار یزدی به نام علی پهلوان پور است، مساحت این باغ ۵.۳ هکتار و عمده ساخت و ساز صورت گرفته در آن شامل برج گلین و فضاهای خدماتی مرتبط با آن در جبهه جنوب شرقی است؛ عمارت زمستانخانه در جبهه غربی، عمارت شربتخانه (کوشک) در بخش مرکزی، فضاهای خدماتی (اصطبل، انبار، سرایداری و…) و کارگاه ریسندگی و قالی بافی در جبهه جنوبی قرار دارد.
ارزشمندترین بخش باغ، عمارت کوشک یا شربتخانه در سه طبقه و به مساحت ۱۵۰۰ مترمربع است؛ عمارت کلاه فرنگی کوشک با کاربندی پرکاری زینت داده شده و از نفیس ترین قسمت‌های بنای شربتخانه به شمار می‌رود. این عمارت بر اساس ضوابط و اصول باغات ایرانی بر محور اصلی باغ قرار گرفته است.
این باغ زیبا در سالهای اخیر به هتل باغ پهلوان پور تبدیل شده؛ در محیط باغ امکاناتی از جمله زمین فوتبال ساحلی و والیبال ساحلی، میز تنیس و فوتبال دستی و همچنین چندین تخت قرار داده شده است.
باغ پهلوان پور مهریز هفتم مهر ۱۳۸۱ به شماره ۶۳۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قنات زارچ
قنات تاریخی زارچ با قدمت سه هزار سال و به طول ۸۳ کیلومتر به عنوان طولانی ترین قنات جهان در سال ۱۳۹۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

این قنات در عمق ۲۳ متری زمین به عنوان طولانی ترین سازه آبی جهان حفر شد که از ویژگی های آن داشتن ۷۰ پله است و این ویژگی به اضافه طولانی بودن و قدمت، آن را به یکی از قنات های ارزنده دنیا تبدیل کرده است.

یکی از ویژگی های قنات زارچ مقطع مربعی آن است که پیشینه حفر آن، به دوره قبل از اسلام می رسد.

قنات زارچ، از روستای فهرج در ۶۰ کیلومتری شهر یزد سرچشمه می گیرد و حدود ۳۰ کیلومتر آن نیز از «اکرمیه» تا دروازه قرآن، از زیر شهر یزد می گذرد و پس از خروج از یزد و طی چند کیلومتر دیگر، به بخش زارچ می رسد.
تا ۴۰ سال قبل، آبدهی قنات زارچ بیش از ۱۵۰ لیتر در ثانیه بود، اما به دلیل حفر بی رویه چاه های عمیق و نیمه عمیق در حریم آبی قنات، آبدهی آن به شدت کاهش یافته است.
زارچ با قدمت بیش از سه هزار سال از مناطق کهن مرکزی ایران محسوب می شود و در ۱۵ کیلومتری شهر یزد قرار دارد تا سال ۱۳۴۲ خورشیدی جزو نواحی روستایی به شمار می رفت و از این سال به عنوان منطقه شهری شناخته شد.

قنات حسن آباد مشیر و دهنو

قنات حسن آباد مشیر و دهنو ۲۵ تیر ۱۳۹۵ به همراه قنات زارچ در استان یزد و ۹ قنات دیگر ایرانی از استان های خراسان رضوی، خراسان جنوبی، کرمان، مرکزی و اصفهان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
مادر چاه این قنات که در نزدیکی چشمه‌ «غربالبیز» مهریز قرار گرفته، از آب شیرین و گوارای ارتفاعات «شیرکوه» سرچشمه گرفته که حوضه‌ آبریز قنات حسن‌آباد مهریز را تشکیل می‌دهد.
رشته‌ های قنات حسن آباد پس از طی مسیری بسیار طولانی و سیراب ساختن چندین و چند روستا و آبادی، در نهایت به باغ پهلوان‌ پور مهریز یزد می ‌رسد و در این باغ میراث جهانی جاری می‌ شود.
آب زلال این قنات، املاحِ بسیار کمی دارد و بسیار شیرین و گواراست و «دِبیِ» آن در فصول پرباران به ۲۰۰ لیتر در ثانیه می ‌رسد.
قنات حسن ‌آباد، قناتی تاریخی و ۷۰۰ ساله در شهرستان ییلاقی مهریز یزد و متعلق به دوره میانی اسلامی (قرن هشتم) است و در ۱۶ بهمن ۱۳۸۹ با شماره ثبتی ۲۹۹۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در سالیانی دور، کارگران و مقنی های قنات حسن آباد مشغول به کندن کانال و حفر قنات می شوند اما با همه تلاش های انجام شده، بدون نتیجه و ناامید می گردند.
مقنی با عصبانیت به صاحب قنات می گوید که این قنات آب ندارد، صاحب قنات نیز می گوید که اگر برای من آب ندارد برای تو که نان دارد و با توکل به خدا برای رسیدن به آب نذر می کند که اگر به آب برسد، یک پنجم آن را به سادات اختصاص می دهد، بعد از این نذر و متوسل شدن به ائمه اطهار، قنات شروع به جوشیدن کرده و از آن، آب فراوان بیرون می آید آنگونه که هیچ قنات دیگری نظیر آن یافت نمی شود.
در مجموع، حق آب قنات حسن آباد با ۲۰۰ مالک و ۴۰۰ بهره بردار متعلق به برخی اهالی شهرستان مهریز و یزد است که یک پنجم سهم سادات آن در داخل خود مهریز در تغار ساداتی، جدا و تحویل داده می‌شود و مابقی آب، سهم روستای دهنو، آب انبار نو مریم آباد و حسن آباد یزد است.
چاه اصلی قنات دهنو – حسن‌آباد با عمقی حدود ۴۰ متر در نزدیکی چشمه غربالبیز مهریز قرار گرفته که تغذیه آبی اصلی ارتفاعات شیرکوه، سرریز چشمه غربالبیز، حوضه آبریز قنات و تشکیلات آهکی منطقه از این قنات است.
قنات تاریخی حسن ‌آباد از غربالبیز مهریز شروع و با عبور از آب انبارها، باغات و مزارع روستاهای دهنو، حسن‌ آباد، مریم ‌آباد یزد و همچنین پس از به حرکت در آوردن آسیاب های ریگ، حاجی ملا ماشاالله و دو سنگی به کوشک باغ پهلوان ‌پور مهریز ختم می‌شود که البته مظهر تجلی و آبنمایی زیبای این قنات در روستای حسن ‌آباد مشیر به جلوه در می آید و هر ساله گردشگران زیادی را به سمت خود جلب می کند.
میزان بارندگی سالانه در شیرکوه یزد تاثیر مستقیمی بر مقدار آبدهی قنات ۷۰۰ ساله حسن آباد دارد. در سال ‌های پرباران و به خصوص فصل بهار، میزان آبدهی قنات حسن آباد یزد به ۲۰۰ لیتر در ثانیه می رسد اما در فصل‌ های تابستان و پاییز این مقدار به ۱۱۰ لیتر در ثانیه کاهش می یابد.
قنات حسن آباد مشیر پنج شاخه‌ پیشکار اصلی، پیشکار کوهی، کوه سرخی، شق قنات و شاه نشینی دارد و آبدهی قنات تنها از شاخه‌ شق قنات تامین می‌شود.
آب قنات حسن آباد، بیشتر برای کشاورزی و قسمتی هم برای شُرب به کار می ‌رفته است اما امروزه تنها برای آبیاری باغ‌ های بین راه و کشت و کار در مهریز، حسن آباد مشیر یزد و دهنو به کار می‌ رود.
سرو ابرکوه، زیارتگاه های زرتشتیان در چک چک اردکان و پیر نارکی مهریز ، مسجد ریگ اشکذر، امامزاده ظهیر الدین عبدالله بن موسی بن جعفر(ع) بافق، مجموعه حاج مهدی بهاباد، مجموعه امام(ره) (شاه ولی) تفت، قلعه مروست خاتم، قلعه مهرپادین مهریز، نارین قلعه میبد، آتشکده و دخمه زرتشتیان، مسجد جامع و زندان اسکندر یزد، نیز از جمله آثار و بناهای مهم تاریخی استان یزد است.

تعداد اقامتگاه های سنتی یزد ۳۸ مورد و بوم گردی های این استان ۱۴۶ باب اعلام شده و ظرفیت اقامتگاه ها اعم از هتل، مسافرخانه، مهمان پذیر، بوم گردی و سفره خانه های سنتی نیز ۱۱ هزار و ۵۱۰ نفر در شبانه روز است.
استان یزد بر پایه سرشماری آبان ماه سال ۱۳۹۵، یک‌میلیون و۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.

منبع:ایرنا