چگونه یک فوران آتشفشانی شهر روم باستان پمپئی را حفظ کرد؟

به دنبال فوران آتشفشانی فاجعه بار، کل شهر توسط پتو خاکستر آتشفشانی پوشانده شد. تا قرن هجدهم، این شهر در زیر این گرد و غبار مدفون باقی مانده بود و آن را برای تقریبا 1700 سال دست نخورده و دیده نشده باقی گذاشت.

قبل از فوران، پمپئی یک مرکز پر جنب‌وجوش روم بود. به احتمال زیاد در قرن 6 یا 7 قبل از میلاد توسط مردم Osci از مرکز ایتالیا تاسیس شد که در طول عمر کوتاه خود تاریخچه‌ای پر رنگ داشت.

این شهر قبل از این‌که در 80 سال قبل از میلاد مستعمره روم شود، توسط یک رشته فاتح از جمله یونانی‌ها، اتروسک‌ها و سامنی‌ها کنترل می‌شد. تحت حاکمیت روم، این شهر به دلیل همجواری با حوضه مدیترانه و جاده‌های استراتژیک ساخته‌شده توسط رومی‌ها، نقش مهمی در توسعه تجارت داشت. علاوه بر این، خاکستر کوه وزوویوس، یک آتشفشان نزدیک، زمین آن را حاصلخیز کرد.

در این مدت، شهر رونق گرفت. به طور خاص، پمپئی‌ها به پیشرفت‌هایی در هنر، یعنی نقاشی دیواری و معماری دست یافتند و پروژه‌های مهم ساختمانی از آمفی تئاتر گرفته تا یک قنات را به سرانجام رساندند. این در حالی است که در زمان وقوع فاجعه، این شهر دارای یک مجمع، بازارهای موادغذایی، معابد، رستوران‌ها، حمام‌ها و 15000 نفر جمعیت بود.

پیش از فوران کوه وزوو در اواخر ماه اآگوست سال 79 میلادی، پمپئی زنجیره‌ای از زمین لرزه‌های کوچک را تجربه کرده بود؛ از آنجا که ساکنان این شهر به لرزش‌های جزئی ناشی از آتشفشان عادت کرده بودند، بسیاری از آن‌ها به دلیل فعالیت لرزه‌ای احساس خطر نمی‌کردند.

با این حال، پس از چند روز زمین لرزه، آتشفشان به شدت فوران کرد و در نتیجه جریان‌های سریع پلاکلاستیک ایجاد شد که کل شهر را با خاکستر و قطعات سنگ پوکه پوشاند. این ابر خاکستر عظیم همه و همه را در مسیر خود دفن کرد، 2000 نفر را کشت و زندگی را در پمپئی به بن‌بست رساند.