کنگ

مهمترین جاذبه‌های بندر تاریخی کنگ

بندر تاریخی کنگ قرار است به عنوان دومین شهر تاریخی ایران در فهرست یونسکو ثبت جهانی شود. پرونده این شهر با همه جاذبه هایش از دریا تا بادگیر ، برای درج در فهرست پیشنهادی آماده شده است.

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه: بندر کنگ در استان هرمزگان تقریباً یک ساعت و نیم با بندرعباس به عنوان شهر مرکزی استان هرمزگان فاصله دارد. شهری که فرهنگش با دریانوردی و خلیج فارس گره خورده است.

بندر کنگ دومین شهر تاریخی ایران است که در روزهای آینده به فهرست پیشنهادی ثبت جهانی یونسکو اضافه می‌شود. این شهر تاریخی دارای پایگاه جهانی دانش و مهارت ساخت لنج و دریانوردی خلیج فارس است چون در سال ۲۰۱۱ این دانش در فهرست میراث ناملموس بشری به ثبت رسیده است.

وجه تسمیه کنگ شهری بین دو آب است و یک خور یا خلیج کوچک در آن وجود داشته است. با توجه به پیشینه تاریخی خور سور، خور کنگ و بررسی شکل گرفته در بسیاری از کشورهای پیشرفته با استفاده از تکنیک ایجاد خود زیرساخت‌های حمل و نقل دریایی گردشگری و تغییر کاربری لنج سنتی صیادی تحول جدیدی در اقتصاد دریایی منطقه به وجود آورده‌اند.

یکی از مهمترین جاذبه‌های بافت تاریخی بندر کنگ داشتن مناره و بادگیر است. مناره‌ها که در لغت به معنای کانون نور و روشنایی هستند در سطح بافت تاریخی وجود دارند. در این بافت، هر محله یک یا دو مسجد با مناره دارد. همین موضوع موجب شده تا در تمام دیدها و منظرها، مناره‌های مساجد به عنوان عنصری شاخص در کنار بادگیر و درختان نخل و لوز دیده شود.

بادگیر در کنار مناره‌ها جاذبه مهم بافت تاریخی بندر کنگ در روز و شب است. در شب این بادگیرهای نورپردازی شده، جلوه‌ای بسیار زیبا به بافت تاریخی می‌دهد. بادگیر اولین کولر تاریخ بشر است که به عنوان یک راهکار اقلیمی در معماری این منطقه حضور پررنگی دارد. در حال حاضر ۹ تیپ بادگیر به تعداد ۳۲۰ دستگاه وجود دارد که یک سیستم کاری بادگیرها به این نحو است که هوای مطلوب را گرفته و آن را به داخل اتاق‌های اصلی ساختمان هدایت می‌کنند.

هر خانه یک بادگیر داشته و برخی از خانه‌ها بادگیرشان را از بین برده است. این خانه‌های تاریخی اگر تا چند سال پیش به عنوان خانه فرسوده معضلی برای بافت بوده‌اند اکنون یکی از مهمترین جاذبه‌های بندر شده‌اند به نحوی که تعدادی از آنها کاربری گردشگری و فرهنگی پیدا کرده‌اند. برخی نیز به اقامتگاه بوم گردی تبدیل شده‌اند و حالا هر کسی حتی با سردر این بناهای تاریخی عکس می‌اندازد و دیگر نگاه به آنها تخریبی و فرسایشی نیست.

یکی از بناهایی که اکنون کاربری دیگری به خود گرفته است مربوط به بنایی بسیار زیبا و اصیل است که در سال ۹۶ پس از ۴۰ سال متروکه بودن برای استفاده کاربری محرک در بافت تاریخی مرمت و به عنوان پایگاه ملی میراث فرهنگی بافت تاریخی و انجمن معماری شهرسازی بندر در سال ۹۷ افتتاح و راه اندازی شد. چوب‌های در و پنجره این بنا از جهاز بوم مستهلک شده‌ای با کاربری تجاری استفاده شده است. درب و پنجره محدوده بافت تاریخی بندر معمولاً از نوع ساج است که از چوب‌های جهاز از کار افتاده بازیافت می شده است.

در کنار همین پایگاه، بنایی است که در گذشته کارآیی تجاری داشته و پس از ۵۰ سال متروکه بودن مرمت و به عنوان محرک در بافت تاریخی با ارائه خدمات کافه سنتی راه اندازی شد. رو به روی این کافه، یک خانه تاریخی وجود دارد که با تغییر کاربری فعالیت می‌کند.

همچنین بزرگترین و جذاب ترین خانه بندر تاریخی دارای پنج بادگیر است.

شاید بتوان گفت که بعد از خانه‌های تاریخی کنگ، برکه‌ها یا همان آب انبارها از نظر فرمی شاخص ترین کالبد معماری در محدوده بافت هستند. به دلیل اهمیت جمع آوری آب باران و دسترسی به آب شیرین در بندر، بناهایی با پایه استوانه‌ای و سقف گنبدی در فواصل معینی ساخته شده است. به مجموعه این برکه‌ها در کنار هم پارک موزه برکه آب خاورمیانه می‌گویند.

محمد ابراهیم ابراهیمی یکی از ناخدایان قدیمی بندر کنگ به جاذبه‌های بافت تاریخی بندر اضافه کرده است این موزه شخصی مجهز به تجهیزات دریانوردی است. غیر از این یکی دیگر از خانه‌های تاریخی بندر نیز به موزه مردم شناسی و دریانوردی تبدیل شده است عصرها در موزه، ناخداها دور هم جمع می‌شوند و درباره خاطراتشان از دریانوردی حرف می‌زنند. اینجا توسط ناخداها اداره می‌شود. در موزه مردم شناسی یک حجله، یک برکه و بادگیر نیز وجود دارد.

روبه روی این موزه نیز یک لنج معروف به لنج بوم مسی قرار گرفته که نشان می‌دهد در سالهای دور دریانوردان چه اتفاقاتی را با این بوم مسی پشت سر گذاشته‌اند این بوم هم به جاذبه‌های بافت تاریخی و دلاوری دریانوردان افزوده است.

خانه هنرمندان هم از بناهای مهم این بافت است که در راستای پاسداری از آئین و سنت‌های منطقه در نظر گرفته شده و هنرمندان از رشته‌های مختلف به اینجا می‌روند و فعالیت‌های هنری انجام می‌دهند. در خانه صنایع دستی بانوان نیز هنر دست زنان بندر کنگ به نمایش گذاشته شده است خانه‌ای که در آن زنان هم آموزش می‌بینند هم کارهایشان را در معرض دید قرار داده و هم به فروش می‌رسانند. اینجا پاتوق گردشگران شهر است.

در این خانه می‌توان گلدوزی، سوزن دوزی گلابتون دوزی، روبان دوزی، قلاب بافی، حصیربافی، نقش حنا انجام می‌شود و با این هنرها، صنایع دستی بندر تأمین می‌شود.

تنها زنان نیستند که می‌توانند صنایع دستی فاخر تولید کنند، بزرگترین صنایع دستی مردان در بندر کنگ واقع شده است لنج‌های چوبی که آنها می‌سازند، بزرگترین صنایع دستی جهان هستند هر چند که این رشته جز رشته‌های صنایع دستی نیست اما بزرگترین کار دستی مردان جنوبی کشور است.

لنج سازی یکی از مهمترین فعالیت‌های این بندر محسوب می شده و هست. در حال حاضر کوهین دریا مکانی است که لنج سازان در آنجا یا لنج‌های چوبی را تعمیر می‌کنند و یا لنج‌های فایبرگلاس و فلزی را سر و سامان می‌دهند شاید بتوان به این مکان بیمارستان لنج‌ها گفت. بارگیری و پارک شدن لنج‌ها برای کسانی که دلشان می‌خواهد رفت و برج قایق‌های غول پیکر را ببینند جذاب است.

قلعه پرتغالی‌ها و برج مدور نیز از جاذبه‌های دیدنی دوره صفویه و سلجوقیه است که از سنگ و ساروج ساخته شده‌اند. این دو اثر تاریخی اگرچه باقی مانده از آثار بزرگ‌تری هستند اما همچنان جزو جاذبه‌های کنار ساحل محسوب می‌شوند.

مسجد دو محرابه هم از آثار سنگی بندر گنگ است که در ضلع غربی و بر روی هسته شهر قرار دارد و دارای دو طبقه مجزا و هر طبقه دارای یک محراب است این مسجد از مصالح سنگ‌های رسوبی و مرجانی با ملات ساروج ساخته شده و برای مسقف کردن این بنا از طاق چهار گرده پوش و تویزه های کمانی و سنگی سوار بر ستون‌های قطور مربع شکل بهره گرفته‌اند. در ضلع جنوبی این مسجد آثاری از یک حمام سنتی با پلان مستطیل شکل در سال ۹۷ کشف شده است.

آثار تاریخی بندر کنگ تنها به بافت تاریخی محدود نمی‌شود کمی آن طرف تر از شهر، قلعه لشتان از دوره هخامنشیان باقی مانده است و به دلیل شکل و شمایل کوه‌ها و سنگ‌ها، جلوه‌ای زیبا به آن داده است.

در پارکی نزدیک به بافت تاریخی هم با نام کوهین اقامتگاه‌هایی وجود دارد که با سبک حجله، میزبان گردشگران است. داشتن حجله با تزئینات مفصل یکی از آداب و رسوم مردم بندر کنگ در زمان ازدواج است. این اتاق‌ها اکنون یکی از جاذبه‌های شهر شده است. مردم بندر برای عروس و داماد، اتاقی را با آئینه و وسایل تزئینی دیگر آماده می‌کردند. عروس و داماد تا ۶ ماه در این اتاق می‌ماندند. در گذشته برای تزئین این اتاق از طلا و جواهر استفاده می‌شد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *