نبود سیاست روشنی برای پایگاه میراث جهانی

او ادامه داد: از آن‌جا که اعتبار پایگاه‌ها از نوع عمرانی است این روند سال‌هاست اینگونه است که اوایل سال جدید، تا زمانی که اعتبارات تخصیص و ابلاغ شود، پرداخت‌ها طول می‌کشد از این رو بیشتر پایگاه‌های میراثی که به صورت کارگری و از محل اعتبارات عمرانی تامین هزینه می‌شوند، ماه‌های نخست سال با مشکلاتی در حوزه پرداخت حقوق و تامین هزینه‌ها روبه رو هستند. مابقی ماه‌های سال نیز بسته به میزان اعتبار اختصاص یافته، پرداخت‌ها صورت می‌گیرد.

رشنویی معتقد است، تجربه میراث‌فرهنگی طی دو سال اخیر نشان داده روشی که برای مدیریت پرداخت حقوق در پیش گرفته شده با توجه به بحران اعتبارات، سودمند بوده. با نبودها موفق به پرداخت حقوق‌ها شدیم. امیدواریم با تغییر دولت و وزارتخانه میراث‌فرهنگی، کمترین آسیب متوجه کارگران شود و منتظر نگاه بهتری به مجموعه کارگری پایگاه‌های میراثی بشود. برخی از همکاران ما بیش از بیست سال است که در مجموعه میراث جهانی مشغول به کار هستند. دستمزدها پایین است و بیشتر آن‌ها می‌توانند با تبصره سختی زیان‌آور بازنشست شوند. یکی از مهمترین گام‌هایی که وزیر جدید میراث و گردشگری می‌تواند در برنامه خود داشته باشد، تعیین تکلیف این پرسنل در سطح کشور است.

او ادامه داد: از آن‌جا که پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه از جمله نخستین پایگاه‌های کشور است که فعال شده، پرسنل باسابقه آن که بازنشستگی‌شان نزدیک است، باید تعیین تکلیف شوند. در عین حال برای ادامه حیات سایت و پایگاه برنامه ریزی شود. مشکل پایگاه‌ها این است که چارت ندارند. در چارت وزارتخانه میراث و گردشگری جایگاهی برای مدیر پایگاه میراث جهانی و کارگران و پرسنل آن دیده نشده. از این رو حقوق آن‌ها از اعتبارات جاری که همه کارمندان حقوق می‌گیرند، تامین نمی‌شود. این چالشی است که سالهاست حل نشده باقی مانده.

مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه مشخص نشدن تکلیف کارگران و استادکارانی که در پایگاه‌های میراث جهانی فعال هستند را یکی از عوامل بی‌انگیزگی آن‌ها برای ادامه کار و البته انتقال تجارب به نسل جدید عنوان کرد و یادآورشد: از یک سو نیروهایی داریم که باید بازنشسته شوند و از دیگر سو اجازه استخدام نیروی جدید نداریم. نه تجربه‌ای انتقال داده می‌شود نه برنامه‌ای برای ادامه روند تعیین می‌شود. درحال حاضر ۳ استادکار داریم که احتمال بازنشستگی آن‌ها در سال‌های آینده زیاد است اما باید بتوانیم نیروی باانگیزه جوان استخدام کنیم تا در کنار دست این استادکاران، کار را بیاموزند. اما چنین امکانی نداریم چراکه سیاست واضح و روشنی برای کار ما تعریف نشده. اینکه آیا پایگاه قرار است به حیات خود با نیروهای کارگری روزمزدی از محل اعتبارات عمرانی ادامه دهد یا قرار است تبدیل به جایی شود که تمام کارها از طریق مناقصه و مزایده به صورت پیمانی واگذار شود.