اورامانات نمایانگر سنت‌های فرهنگی و تمدن زنده و ارتباط دوسویه با طبیعت
منظر فرهنگی اورامانات بیست و ششمین اثر ثبت شده جمهوری اسلامی ایران در فهرست میراث جهانی است که به‌دلیل انطباق با معیارهای سوم و پنجم مرکز میراث جهانی به ثبت رسیده است. اورامانات با تداوم تاریخی هزاره‌ها، نمایانگر سنت‌های فرهنگی و تمدن زنده مردم هورامان و ارتباط دوسویه پایدار با طبیعت پیرامون بوده است.
این منطقه هماره به‌عنوان پناهی برای ساکنان زیسته در ادوار مختلف تاریخی با فراز و نشیب‌های بسیار شناخته می‌شود و توانسته است بدون کوچک‌ترین خللی در اصالت مردم منطقه، آیین‌ها، سنت‌ها و پوشش آن‌ها یا صدمه‌ای بر جان طبیعت، خود را به هم اکنون برساند.
گویی طبیعت پیرامون خواسته است نقش خود را در هم‌کناری با انسان‌ها در طول زمان در قالب سنت‌های ماندگار آوایی، موسیقایی و حماسی بر جای بگذارد. این هم‌کناری مولود پیدایش منظر فرهنگی تاریخی از جنس روستاها، هوارها، باغستان‌ها و انسان‌هایی با سنت‌های کهن بوده است.
این ویژگی‌های فرهنگی و ارزش‌های منحصربه‌فرد در روزگاری که فرهنگ‌های محلی و منطقه‌ای به‌سرعت و در تمام ابعاد (معماری، پوشش، گویش، آداب و…) در جهت زوال در حرکت‌اند، به پشتوانه تجارب فرهنگی زیسته و در طول زمان توانسته است تأثیرات مخرب اندکی را پذیرا شود.
به‌راستی راز این اصالت و یکپارچگی فرهنگی و وابستگی مردم این منطقه به هورامانات چیست؟
مردم هورامان در نتیجه و تجربه هزاران ساله زندگی بر دامنه کوه‌ها و دره‌های زاگرس، با کوه و دره و رودخانه و در یک کلام با طبیعت چنان درآمیخته‌اند که در یک زندگی ایده‌آل و مطلوب، کوه‌ها و منابع طبیعی جزئی از دارایی‌شان شده و حفاظت از طبیعت به‌مثابه حفاظت از زندگی‌شان است.
بدیهی است ثبت این اثر بی بدیل بدون تلاش‌ها و فداکاری مردم بومی و جامعه محلی با این پشتوانه فرهنگی و تاریخی میسر نمی‌شد. آن‌ها توانستند برای قرارگیری این اثر در فهرست میراث جهانی یک بار دیگر تصمیم به ماندگاری بگیرند و برای آن تلاش کنند.
به طور یقین پی‌گیری این امر بدون تلاش‌های بی‌دریغ انجمن‌ها، دانشگاهیان، دستگاه‌های اجرایی، مدیران ارشد و همکاران وزارتخانه متبوع، مدیران ارشد دو استان کردستان و کرمانشاه، ائمه جمعه و روحانیون منطقه، نمایندگان فعلی و پیشین مردم شریف منطقه محقق نمی‌شد.
در این راستا، از مداومت، جد و جهد و یاری تمامی عوامل و افراد دخیل در تحقق این امر که نقش غیرقابل انکاری در حفاظت از این اثر با ارزش، توسعه اقتصادی مبتنی بر گردشگری پایدار و ارتقای جایگاه فرهنگی و صنایع‌دستی منطقه خواهد داشت، عمیقاً سپاسگزارم و این دستاورد بزرگ را به محضر شریف ملت بزرگ ایران، فرهنگ‌دوستان و به‌ویژه هورامیان، کردزبانان و مردم شریف و نجیب منطقه تبریک عرض می‌کنم و از خداوند منان برای صیانت این آثار بی‌بدیل با مشارکت همه میراث‌داران عزیز استعانت می‌طلبم.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.