برج آرامگاه اخنگان، معماری زیبای چندصدساله در دشت توس

ویژگی‌های فرهنگی و مذهبی مشهد سالانه میلیون‌ها زائر و مسافر را به این شهر می‌آورد، ورود زائران موجب گردشگری مشهد و دیگر شهرهای استان خراسان رضوی شده است.

یکی از جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی شهر مشهد که در محدوده شهر تاریخی توس قرار دارد برج آرامگاه اخنگان است، این اثر تاریخی مورد بازدید گردشگران زیادی قرار می‌گیرد، بنای اخنگان آرامگاهی تاریخی است که قدمت آن به قرن نهم هجری بازمی‌گردد. امروزه با گذشت ۶ سده، هویت شخص یا افرادی که در این بنای تاریخی آرمیده‌اند، هنوزدقیقا مشخص نیست.

میل اخنگان کجاست؟ 

میل اخنگان در ۲۲ کیلومتری مشهد و در مجاور مسیر روستای پاژبه شهر توس قرار دارد، میل اخنگان که با نام میل اخنجان نیز شناخته می‌شود، از جمله جاذبه دیدنی شهر مشهد است که در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری از شرق شهر تابران توس و در نزدیکی روستایی به همین نام، قرار گرفته است. برای بازدید از این بنای تاریخی از جاده مشهد- قوچان در سه‌راه فردوسی، مسیر خود را به‌سمت شهرتاریخی توس تغییر داده و در کنار آرامگاه فردوسی، به سمت جاده معین‌آباد و روستای پاژ مسیر را ادامه دهید، میل اخنگان در مجاورت این مسیر قرار دارد.

معرفی بنای اخنگان

این بنا، آرامگاه فردی با هویت نامعلوم است که داستان‌ها و روایت‌های مختلفی درباره آن وجود دارد، برخی بر این باور هستند که نقش و نگارهای زنانه‌ای که روی برج مشاهده می‌شود، نشان از هویت پیکر متوفی دارد؛ ایشان معتقد هستند که فرد مدفون گوهر تاج، خواهر گوهرشاد، همسر شاهرخ تیموری است. این در حالی است که گروهی دیگر آن را منتسب به دختری هندی می‌دانند که از مریدان امام رضا (ع) بود و هنگام سفر برای زیارت، از دنیا رفته است. برخی دیگر نیز تصور می‌کنند، این بنا، آرامگاه دسته‌جمعی افراد مهم و متشخص است. اما نباید از این نکته غافل شد که صحت این نظریات، به اثبات نرسیده است. با این وجود بنای اخنگان به‌عنوان یک اثر تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تاریخچه بنای اخنگان

باستان‌شناسان و کارشناسان معماری با در نظر گرفتن سبک معماری اجرا شده در این بنا، قدمت ساخت آن را به دوره تیموریان نسبت می‌دهند. در این راستا برخی از محققان معتقدند، علت انتساب پیشینه میل اخنگان مشهد به دوران تیموریان، به‌دلیل استفاده از کاشی‌های مربعی شکل و منقوش در ساخت آن است.

گروه دیگری از محققان و پژوهشگران تاریخی قدمت این برج تاریخی را متعلق به نیمه نخست قرن نهم هجری می‌دانند. برخی دیگر نیز با در نظر گرفتن نوع ساخت، معماری و تزیینات انجام شده در برج مقبره، پیشینه آن را به دوران ایلخانی نسبت داده‌اند. با کنار هم قرار دادن این نظریات می‌توان به‌طور کلی نتیجه گرفت، این اثر ملی و تاریخی کشور احتمالا متعلق به قرن نهم هجری قمری است که طراح و سازندگان آن سعی در ساخت یکی از بهترین و بی‌نظیرترین بناهای دوران داشته‌اند و با بهره‌مندی از الگوها و سبک‌های معماری حکومت ایلخانیان که مقارن با دوران قبلی خود است، توانسته‌اند به این مهم دست یابند، اثری که امروزه از شاخص‌ترین آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری در استان خراسان رضوی و شهرستان مشهد محسوب می‌شود.

هرچند سال ساخت آن به‌طور قطع مشخص نیست؛ می‌توان شباهت‌هایی در ساختمان آن به بنای مسجد جامع گوهرشاد که به سده ۹ هجری قمری تعلق دارد و نیز عمارت امیر چخماق یزد که در اوایل قرن ۹ هجری قمری ساخته شده است، یافت.

معماری میل اخنگان

معماری میل اخنگان متعلق به دوران تیموریان است و این بنا عمری بیش از ۵۵۰ سال دارد. معمار سازنده این بنای آجری و کهن، برجی مقبره‌گونه را برای آن در نظر گرفته که دارای ارتفاعی بیش از ۱۷ متر است. سازندگان آن را روی سکویی دایره‌ای و با هشت نیم‌ضلعی ساخته‌اند. نمای بیرونی ساختمان آرامگاه نیز به‌شکل مدور است که با هشت نیم‌ستون به زیبایی تزئین شده است.

معماری و کاشیکاری‌های انجام شده در بنای میل اخنگان، بسیار زیبا و چشم‌نواز است. این بنای تاریخی از آجر ساخته شده است و با هنرمندی در به‌کارگیری قطع ه‌های کاشی به رنگ‌های لاجوردی و فیروزه‌ای تزئین شده است که به‌شکل‌های مختلفی از جمله مستطیل، چند ضلعی و ستاره چلیپا برش خورده‌اند.

همچنین در تزئین این کاشی‌ها از نقوش برجسته و مختلف بهره گرفته‌اند. داخل بنا نیز سنگ قبری به طول ۱۱۰ سانتی‌متر، عرض ۵۰ سانتی‌متر و ارتفاع ۴۰ سانتی‌متر قرار دارد که روی آن با خط ثلث و نسخ متنی نوشته شده است. از دیگر نکات در مورد معماری بنا، فضای داخلی آن است که بدون هیچ نقش و نگار و تزئینی ساخته شده است؛ در حالی که نمای خارجی آن، از دیوار گرفته تا نیم‌ستون‌هایش را با کاشی تزئین کرده‌اند.

در قسمت حاشیه زیر سقف میل اخنگان، می‌توان اثری که احتمالا متعلق به کتیبه‌ای است که در گذشته وجود داشته است، مشاهده کرد. به نظر می‌رسد این کتیبه روی گچ نوشته شده که امروزه قسمت عمده‌ای از آن، تخریب شده است.

بازدید از میل اخنگان

میل اخنگان در مجاورت مسیر روستای پاژ قرار دارد و بازدید از آن برای مسافرانی که در آن مسیر هستند، به آسانی میسر است.

منبع:میراث آریا

 

افتتاح نخستین مرکز نوآوری بخش خصوصی در حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری

 نخستین مرکز نوآوری بخش خصوصی در حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با همکاری پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری آغاز به کار کرد.

به گزارش  گروه فرهنگی ایرنا از میراث‌آریا، پیرو فعالیت‌های صورت گرفته در خانه تاریخی سرهنگ ایرج به‌ عنوان مرکز نوآوری پژوهشگاه و دستاوردهای به‌ دست‌آمده ۱۱ مرداد ۱۴۰۰ نخستین مرکز نوآوری بخش خصوصی درحوزه‌های وابسته به میراث‌فرهنگی با عنوان «دنا» افتتاح شد.

مرکز نوآوری دنا که با همکاری پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری شکل گرفته، فضایی برای فعالیت افراد خلاق، جوانان تحصیل کرده، نوآور و متخصص است تا بتوانند ایده‌های خود را در یک فضای کامال دوستانه و خلاق عملی کرده و به رشد فکری برسند.

از آنجا که ایده‌ها و خلاقیت‌های علمی، فرهنگی، هنری و به ویژه هوشمندسازی حوزه گردشگری، با حضور جوانان کمک بزرگی به صنعت گردشگری می‌کند، این مرکز با بررسی نیازهای حوزه گردشگری و میراث‌فرهنگی، به بروزرسانی و خلق نوآوری در بخش گردشگری راه اندازی شده تا با جذب گردشگران بیشتر باعث رشد اقتصادی و معرفی بهتر کشور در این بخش شود.

پذیرش صاحبان ایده، برگزاری رویدادهای کارآفرینی و استارتاپ، کمک به ایجاد، پرورش و بقای ایده‌های نوآور، جهت‌دهی به صاحبان ایده به سمت پیاده‌سازی و رشد ایده از طریق مشاوره و خدمات مورد نیاز، تشویق و ترغیب صاحبان ایده به راه‌اندازی کسب و کارهای پژوهشی و دانش بنیان، مشاوره به‌ منظور حمایت‌های قانونی برای حفظ حقوق مالکیت معنوی، حمایت و مشاوره به صاحبان ایده به منظور کاربردی کردن ایده، حمایت از بومی‌سازی و اجرای ایده‌ها به منظور رفع نیاز سازمان‌ها و دانشگاه‌ها و بخش خصوصی  از وظایف این مرکز است.

منبع:ایرنا

میراث ماندگار المپیک‌ها چیست؟

بازی‌های المپیک در حال برگزاری و بار دیگر زمان آن فرا رسیده است که ارزش رویدادهای مهم ورزشی بین‌المللی را برای جوامع محلی بررسی کنیم.

به نقل از کلایمیت کلمبیا، شهرهای سراسر جهان در این مورد پیشنهادات مفصلی ارائه کردند تا بتوانند از نتایج این تجربیات اساسی که به سرمایه‌گذاری عظیم محلی در اماکن، حمل‌ونقل، مسکن و سایر منابع نیاز دارد، اطمینان حاصل کنند اما مزایای ماندگار بازی‌های المپیک برای شهرها چیست؟ آیا بازی‌های المپیک به نفع جمعیت‌های محلی به ویژه مناطق کم درآمد است؟ آیا آنها پایداری محیط‌زیست را بهبود می‌بخشند؟ و آیا آنها می‌توانند فرصت‌های شغلی، تحصیلی و مسکن را گسترش می‌دهند؟

بازی‌های توکیو موارد جذابی در مورد جمعیت محلی ارائه می‌دهد. از این گذشته، این بازی‌ها در میانه بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ در حال انجام است. دویدن، شنا کردن، پریدن و همه نوع فعالیت ورزشی بدون تماشاچی انجام می‌شود و این در کوتاه‌مدت باعث کاهش چشمگیر درآمد محلی خواهد شد اما برگزاری این رویداد با توجه به میزان قابل‌توجه آمار پایین واکسیناسیون در ژاپن جای سوال دارد. در ابتدای ماه، فقط ۱۲.۶۵ درصد از جمعیت ژاپن به‌طور کامل در مقابل این بیماری واکسینه شده بودند، در حالی که میزان افراد واکسینه‌شده در کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس بیش از ۴۰ درصد بود.

بازی‌های ۲۰۲۱ نمونه‌ای از یک المپیک معمولی نیست اما ارزش این را دارد که نگاهی تازه به ایده رویدادهای مهم ورزشی بین‌المللی به‌ عنوان موتورهای توسعه جامعه و اقتصادی بیندازیم که آیا برای جوامع محلی ارزشمند هستند؟ آیا این رویدادها به کاهش نابرابری‌ها و گسترش فرصت‌ها کمک خواهند کرد و یا اختلافات موجود را بیشتر می‌کنند؟ جذب سرمایه در این رویدادها  بسیار مهم است همچنین اطمینان از توزیع و استفاده از این سرمایه برای جمعیتی که بیشترین بهره را از این منابع می‌برند کاملا متفاوت خواهد بود.

طی دهه‌های اخیر کمیته بین‌المللی المپیک(IOC) مقابله با برخی موارد را آغاز کرده است. سازمان ملل‌متحد رویدادهای ورزشی بین‌المللی را برای همسویی با اهداف توسعه پایدار(SDG) تشویق کرده است. در سال ۲۰۱۵ مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد به نقش مهمی که ورزش در حمایت از دستور کار ۲۰۳۰ سازمان ملل برای توسعه پایدار دارد، اشاره کرد.

گزارش IOC منتشر شده در دسامبر ۲۰۱۷ نگرانی‌ها درباره میراث ماندگار بازی‌های المپیک را برطرف کرد. این گزارش رویکردی را شامل می‌شود که درباره در نظر گرفتن و مستند کردن تاثیرات طولانی‌مدت بازی‌هاست. این اهداف تاکید می‌کند که تعهد IOC برای اطمینان از این‌ است که بازی‌ها بسیار فراتر از وقوع به جوامع محلی کمک کنند و این موارد باید در فرایند انتخاب در نظر گرفته شوند. در نتیجه، شهرهایی که بازی‌های معاصر را برگزار می‌کردند ملزم به ارائه میراث ماندگار هستند.

شهرها در بیشتر موارد، با تضمین میراث ماندگار از این رویدادها، چالش‌های مختلفی را تجربه کرده‌اند. اول این‌که بازی‌های المپیک معمولا به امکانات جدید (آپارتمان‌های مسکونی، میادین و پیست‌های ورزشی، زمین‌های ورزشی و تجهیزات) زیادی نیاز دارند. این ساختارها زیرساخت‌های اضافی در شهرها ایجاد می‌کنند که نگهداری آنها هزینه در بر خواهد داشت و ارزش طولانی‌مدت ندارد. ثانیا، تاثیر اقتصادی ناشی از این رویداد در مناطق خاص جغرافیایی در مجاورت پارک المپیک متمرکز می‌شود. اینها اغلب مناطقی هستند که تقریبا غیرقابل دسترس هستند. سوم، مقررات زیست‌محیطی وضع شده به‌منظور اطمینان از یک محیط سالم و تمیز برای بازی‌ها اغلب پس از رویداد خاتمه می‌یابند و هیچ تاثیر پایداری باقی نمی‌گذارد. به‌علاوه، فضاهای پارک المپیک برای این‌که در شرایط عادی مفید واقع شوند، به تغییر شکل قابل‌توجهی نیاز دارند. آنها همچنین به اشکال جدید حمل‌ونقل عمومی نیاز دارند تا به‌طور منظم در دسترس باشند و این چالش‌ها پیچیده‌ هستند. برخی از نمونه‌های اخیر بازی‌های المپیک نوید مزایای ماندگار محلی را داده‌اند و سعی در ارائه آن دارند.

بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو

بازی‌های المپیک ریو همانند بازی‌های توکیو، با توجه به چالش و نظارت دقیق سلامتی و ایمنی برگزار شد. این بازی‌ها حدود ۱۳ میلیارد دلار هزینه در برداشت. آنها وعده گردشگری را به عنوان راهی برای ایجاد اشتغال کوتاه‌مدت دادند. ریو همانند دیگر بازی‌ها، سرمایه‌گذاری‌های مختلف زیرساختی از جمله ۳۱ ساختمان مسکونی با ۳۶۰۴ آپارتمان را در اطراف یک دهکده المپیک تسریع کرد که بعد از رویداد فروخته شد.

پارک تفریحی شهر راک (City of Rock) نیز ایجاد شد اما این ساختارها در مناطقی بودند که بیشتر شهروندان محلی به آن دسترسی نداشتند. کمیته برگزاری بازی‌های المپیک ریو برنامه توسعه پایدار را برای بررسی تاثیرات زیست‌محیطی این بازی‌ها بر جامعه میزبان اجرا کرد. مدال‌های توزیع شده در طول بازی‌ها از مواد بازیافتی ساخته شده بودند و یک برج شهر خورشیدی، انرژی بخشی از شهر و دهکده المپیک را تامین می‌کرد. با این حال، این بازی‌ها تقریبا ۳.۶ میلیون تن کربن تولید کردند که مربوط به ساخت‌وساز جاده و ساختمان به همراه انتشار آلودگی سفرهای هوایی بین فرودگاه‌ها، استادیوم‌ها و هتل‌ها بود. این بازی‌ها همچنین فرصت تعامل و ارائه فرصت‌های آموزشی جدید را برای کودکان و جوانان فراهم کرد.

بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن

بازی‌های لندن در جامعه‌ای با درآمد کم در شرق لندن برگزار شد. پارک المپیک در مکانی ایجاد شد که تا حد زیادی آلوده و غیرقابل دسترسی بود و از طریق برنامه تملک زمین، اصلاح و توسعه به دست آمد. در سال ۲۰۱۳، پس از بازی‌ها، مسئولیت تغییر پارک المپیک به شرکت توسعه میراث لندن واگذار شد. کار این شرکت شامل تبدیل تاسیسات المپیک به تقریبا ۱۰ هزار خانه جدید، دو مدرسه ابتدایی، یک دبیرستان، ۹ مهد کودک، سه مرکز بهداشتی و تعدادی اجتماعات چند منظوره، اوقات فراغت و فرهنگ بود. بازی‌ها همچنین منجر به گسترش حمل‌ونقل عمومی شدند. طرح‌های مختلف محلی تسریع یا گسترش یافتند. به‌طور کلی، تغییرات در شرق لندن به‌طور موقت با میزبانی بازی‌ها تسریع شد اما پیشرفت‌های طولانی‌مدت مشاهده نشد.

توکیو

توکیو رویکردهای مختلفی را با توجه به محیط زیست، آموزش، اشتغال و سایر زمینه‌ها پیشنهاد کرده است. رویکرد بازی‌ها به مکان، جنبه اصلی میراث زیست‌محیطی بوده است. آنان بیشتر از برخی دیگر از بازی‌های المپیک از مکان‌های موجود (۵۸ درصد) استفاده می‌کنند (مکان جدید ساخته نشده است). همچنین کمپین‌های مختلف کاهش دی‌اکسیدکربن (CO۲) شهری، با توجه به شیوه‌های پایدار زیست‌محیطی به بازی‌ها متصل می‌شوند. کمیته سازماندهی استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و پیل سوختی با تاثیر اندک محیطی را ترویج می‌کند و در محل برگزاری از مواد بازیافتی استفاده می‌کنند. برگزارکنندگان این بازی‌ها در زمینه‌های مختلف راهبردی با دفتر محیط‌زیست دولت کلان‌شهر توکیو همکاری کرده‌اند و در آن توجه به محیط‌زیست طبیعی و تنوع‌زیستی نیز گنجانده شده است. این مکان‌ها از طریق جمع‌آوری و بازیافت آب باران در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کنند، از درختان محافظت و برای طراحی و ساخت اماکن، حیات‌وحش را حفظ کرده‌اند.

مشارکت شهروندان با پروژه‌هایی مانند مشارکت سراسری توکیو ۲۰۲۰،   ابتکاری داوطلبانه برای به حداکثر رساندن تاثیر بازی‌ها، در این رویکرد گنجانده شده است. از آوریل ۲۰۱۷، کمیته سازماندهی توکیو یک برنامه آموزشی ملی(Yoi Don – Get Set) برای ارتقای ارزش بازی‌های المپیک و پارالمپیک برای دانش‌آموزان در سراسر ژاپن آغاز کرد. مدارسی که از این موارد استفاده کرده‌اند، گواهینامه ویژه دریافت می‌کنند.

دولت در سال ۲۰۱۷ برآورد اقتصادی و سایر آثار مرتبط با برگزاری بازی‌های توکیو را محاسبه کرد و در مورد اشتغال، تخمین زده است که تقریبا ۱.۳ میلیون نفر در سراسر توکیو و ۱.۹۴ میلیون نفر در سراسر ژاپن ازجمله مراحل آماده‌سازی و برگزاری بازی‌ها مشغول به کار شوند و فرصت‌های شغلی پس از برگزاری بازی‌ها ادامه خواهد داشت. در حالی که این برآوردها قبل از بررسی تاثیرات بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ در نظرگرفته شده است، نشان می‌دهد که توکیو به‌عنوان شهر میزبان، از طریق بازی‌ها فرصت‌های شغلی پایداری را به دست خواهد آورد. دولت ژاپن در مورد فرهنگ، برنامه «Beyond۲۰۲۰» را در سال ۲۰۱۷ برای ترویج فعالیت‌هایی که فرهنگ‌های غنی و متنوع منطقه‌ای کشور را برجسته می‌کند، آغاز کرد. اما بیماری همه‌گیر تاثیر مهم بازی‌ها را به‌طور جدی مختل کرده است و عدم حضور تماشاگر منجر به کاهش میلیاردها دلار درآمد آن خواهد شد.

از جهاتی، زمینه بهداشت عمومی پیرامون این بازی‌ها یک چالش شدید برای مزایای جامعه بازی‌های المپیک است. با توجه به تداوم شیوع ویروس، مردم محلی به شدت با برگزاری این رویداد مخالف هستند و باید منتظر ماند و دید که المپیک در سال‌های آینده چه مواردی برای جمعیت توکیو به ارمغان خواهد آورد.

منبع:ایسنا

«سفر قسطی» پرتقاضا شد

افزایش نرخ بلیت وسایل نقلیه عمومی، هزینه بنزین، هتل و دیگر خدمات سفر، متقاضیان سفرهای قسطی را افزایش داده است.

به گزارش ایسنا، تعداد وب‌سایت‌ها و آژانس‌هایی که خدمات قسطی سفر را عرضه می‌کنند درحال افزایش است. این شیوه سفر در گذشته نیز رواج داشته، اما به گفته آژانس‌داران در سال‌های اخیر به دنبال تورم و افزایش قیمت‌ها، متقاضی بیشتری داشته است.

کیوان بیانی، یکی از آژانس‌دارانی که تورهای اقساطی به خارج از کشور اجرا می‌کند، به ایسنا می‌گوید: متقاضی سفرهای قسطی به‌ویژه به خارج از کشور بیشتر شده است که گرانی و کم‌توانی مردم، عامل اصلی ترویج این شیوه از سفر بوده است.

او اضافه می‌کند: سفرهای قسطی در گذشته هم رواج داشته، اما حالا نمایان‌تر شده است، مخصوصا بعد از اصلاح قوانین چک که خیال طرفین را آسوده‌تر کرده است.

سفرهای قسطی به خارج از کشور از زمانی که ارمنستان مجوز واکسیناسیون اتباع و گردشگران خارجی را صادر کرد، نمایان‌تر شده است؛ این مطلب را بیانی می‌گوید و می‌افزاید: روزهایی که سفر به ارمنستان اوج گرفت، خیلی‌ها برای سفر قسطی با آژانس‌ها تماس می‌گرفتند، ما چک می‌گرفتیم و خدمات سفر را عرضه می‌کردیم.

در آژانس‌های دیگر نیز سفر قسطی یک بسته ویژه دارد. اقساط از چهار ماه تا ۱۲ ماه تعیین می‌شود. بعضی از آژانس‌ها حتی وام سفر هم می‌دهند. یکی از همین آژانس‌داران به ایسنا می‌گوید که بسته ویژه سفرهای قسطی را از سال ۹۷ طراحی کرده است، از همان روزهایی که بلیت هواپیما، قطار و اتوبوس، نرخ ارز و عوارض خروج از کشور، گران شدند و توان اقتصادی مردم پایین‌تر آمد. خیلی‌ها که اتفاقا از قشر متوسط جامعه و یا دانشجو بودند و سالی یک بار سفر خارجی می‌رفتند، محدود شدند. همان قشر حالا سفر داخلی هم کمتر می‌توانند بروند.

سفرهای قسطی نسخه‌ای بود که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با گرانی هزینه خدمات سفر و کاهش مسافران در همان سال ۹۷ پیچید. ابتدا قرار بود طرحی برای ارزان‌سازی سفر اجرا شود، مدتی بعد نام طرح را به «آسان‌سازی سفر» تغییر دادند، کمی بعدتر هم اعلام کردند منظورشان از این طرح‌ها، سفرهای قسطی بوده است. برخی کارشناسان این تئوری را ردشده و ناکارآمد می‌دانستند؛ چرا که معتقدند بدهکار کردن و زیر قرض و قسط بردن مردم برای سفر در شرایط معیشتی و اقتصادی موجود، فرمول درستی نیست و بهتر است نسخه‌های کشورهای دیگر که با تخصیص یارانه و بودجه‌های رفاهی به گروه‌های کم‌درآمد، کارگر و دانشجو سفر را ارزان کرده‌اند، دنبال شود.

وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حتی تعدادی از آژانس‌های دولتی و وابسته را مأمور اجرای طرح سفرهای قسطی کرد. برخی از آن‌ها می‌گفتند در مسیرهای مثل مشهد و کیش این مدل خوب جواب داده است. اما طرحِ دولتی سفرهای قسطی با شیوع کرونا متوقف شد.

علاوه بر این، از طرف کانون جهانگردی و اتومبیلرانی که یکی از شرکت‌های زیرمجموعه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به شمار می‌آید، در مهرماه ۹۹ درست در اوج کرونا، از توافق با یکی از بانک‌ها برای پرداخت ۲۰ میلیون وام سفر خبر داده شد که این طرح در روزهای کرونایی با واکنش‌های منفی مواجه شد و به نتیجه نرسید و متوقف شد.

سال ۹۸، پیش از همه‌گیری کرونا، چشم‌انداز اغلب آژانس‌داران این بود که مردم بیشتر به سفرهای قسطی و قیمت‌های لحظه آخری روی آورند و سفرهای داخلی به نسبت سفرهای خارجی رونق داشته باشد. با وجود این فرض، اما دست‌انداراکان سفر و حمل و نقل در آن سال که گرانی خدمات سفر هم بیشتر نمایان شده بود، مقاومت‌هایی را برای ارزان کردن هزینه خدمات و حتی تخفیف دادن نشان می‌دادند.

وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز به عنوان متولی سفر، تاکنون مدل و یا روشی موفق برای مدیریت سفر و هزینه‌های آن نداشته و در سطح کلان، رایزنی‌های آن برای سامان‌دهی هزینه‌های سفر، بی‌اثر بوده و بی‌نتیجه مانده است؛ نمونه بارز آن در سال‌های اخیر که پس از گرانی ناگهانی بلیت هواپیما و ریزش سفرهای هوایی، در نتیجه پیگیری‌های متولیان گردشگری، رییس‌جمهور به شرکت‌های هواپیمایی اخطار داد، اما تغییر و اصلاحی در قیمت‌ها رخ نداد، گرانی‌ای که تا امروز ادامه داشته و همچنان مسأله است. اینک با ادامه این روند و تغییر سلیقه مردم در سفر، بسیاری از آژانس‌داران، حذف سفر از سبد گروه بزرگی از جامعه را هشدار می‌دهند.

منبع:ایسنا

توجه مدیران به کمیت اقامتگاه‌هاست نه کیفیت آن

نایب‌رییس جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی استان گفت: متاسفانه برای مدیران حوزه گردشگری کمیت اهمیت دارد نه کیفیت؛ ذکر تعداد اقامت‌گاه‌ها در استان برای مدیران نوعی افتخار محسوب می‌شود.

محمدحسن حسین‌پور در گفت‌وگو با ایسنا به عدم تحقق وعده‌های دولت در حوزه گردشگری پرداخت و اظهار کرد: بسته‌های حمایتی از طرف دولت در قالب تسهیلات و همچنین اعمال وام‌ها پیشنهاد شد که این اقدام در برخی ابعاد به صورت بسیار اندکی محقق گردید.

وی اضافه کرد: ما به عنوان جامعه اقامت‌گاه‌ها مرتبا با این مراکز در ارتباط بودیم و مشکلات آن‌ها را پیگیری می‌کردیم. بانک‌ها به سختی به وعده‌های داده شده عمل می‌کردند و در اکثر مواقع نه تنها امهالی برای بازپرداخت وام‌ها نبود بلکه جریمه‌های خود را نیز از مدیران اقامت‌گاه‌ها اخذ می‌کردند.

نایب‌رییس جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی استان ادامه داد: طبیعتا این یک بازی دو سر باخت برای اقامت‌گاه‌هاست چرا که برخی از مدیران برای حل مشکلات خود مجبور شدند اقدامات دیگری انجام داده و به عبارتی وام در وام کنند. در واقع به این اشخاص وام جدیدی اعطا شد تا بتوانند بدهی وام‌های قبلی خویش را بپردازند.به این ترتیب فرد خاطی که برای تاسیس اقامت‌گاه وامی با بازپرداخت ۸ درصد گرفته بود، مجددا مجبور شد تا وامی دیگر برای جبران اقساط باقیمانده با نرخ ۱۲ درصد بگیرد.

حسین‌پور خاطرنشان کرد: در این ایام اکثر اقامت‌گاه‌ها بیکار یا تعطیل شد، حمایت‌ها آنطور که باید و شاید از آن‌ها صورت نگرفت و مشکلات برای آن‌ها صد چندان گردید. متاسفانه اخیرا به جای حمایت برای رفع مشکلات، موضوعاتی مثل اخذ مالیات و بررسی‌های اداره دارایی نیز به میان‌ آمده و این موضوع موجب شده تا تمام اقامت‌گاه‌ها به نوعی در مشکلات غرق باشند.

وی در خصوص استقبال مردم از اقامت‌گاه‌ها ابراز کرد: باید گفت که رویکرد نسبتا خوبی نسبت به اقامت‌گاه‌ها وجود دارد، به ‌شرط آنکه بسترش فراهم شود؛ علی‌الخصوص که برخی از اقامت‌گاه‌ها در این روزها توانستند پروتکل‌های بهداشتی را به شکل بسیار خوبی رعایت کنند و همین امر باعث استقبال خوب مردم از این اماکن گردشگری شد.

مدیران به جای رفع مشکلات تنها به دنبال آمارگیری هستند

مدیراقامت‌گاه کنگ کهن اضافه کرد: طی این مدت وعده‌ها به ندرت عملی شده و بسته‌های حمایتی نیز به هیچ‌وجه محقق نشد. از طرف دیگر ادارات دولتی و سازمان‌ها به جای رفع مشکلات تنها به دنبال آمارگیری هستند.

حسین‌پور خاطرنشان کرد: اعلام آمار بالا از سوی مدیران در تعداد اقامتگاه‌ها با دیگر استان‌ها نوعی رقابت به حساب می‌آید. به هیچ عنوان چیزی به نام امکان‌سنجی و ظرفیت‌سازی توسط اداره‌کل میراث فرهنگی در هر یک از مقصدهای گردشگری صورت نمی‌گیرد. برای مثال اگر قرار است در روستایی مانند کنگ مجوز بهره‌بهره‌برداری اقامت‌گاه صادر شود، باید در ابتدا امکان‌سنجی صورت گیرد.

وی در خصوص راهکارهای رفع مشکلات اقامت‌گاه‌ها تشریح کرد: ما پس از دو سال پیگیری توانستیم جامعه‌ای تحت عنوان جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی را در استان به ثبت برسانیم که تاکنون این جامعه اختیارات خوبی را به دست آورده اما هنوز هم باید روی این قضیه کار شود.

نایب‌رییس جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی استان بیان کرد: ما به این نتیجه رسیده‌ایم که مشکلات این حوزه را هیچ‌کس بهتر از خود ما درک نمی‌کند و خودمان بهتر از هر ارگانی می‌توانیم مشکلات را مرتفع کنیم. البته این حوزه به حمایت‌هایی از سمت دولت و یا نهادهای مرتبط نیاز داشت که تا حدودی به سرانجام نرسید و اقامت‌گاه‌داران در راه سخت مواجهه با کرونا در این مدت به شدت ضربه خوردند.

حسین‌پور تاسیس واحدهای غیرمجاز را از دیگر مشکلات این حوزه دانست و اظهار کرد: در کنار اقامت‌گاه‌های فعال واحدهای غیرمجاز به شدت رشد کرده‌اند که متاسفانه هیچ نظارتی بر روی آن‌ها وجود ندارد. این واحدهای غیرمجاز می‌توانند به جامعه محلی و اقامت‌گاه‌های دیگر آسیب جدی وارد کنند؛ برای مثال در روستای کنگ تنها ۵ اقامت‌گاه داری مجوز وجود دارد و تعداد ۲۰ اقامتگاه دیگر بدون مجوز در حال فعالیت هستند.

وی افزود: متاسفانه در اقامت‌گاه‌های غیر مجاز هیچ نظارتی بر روی مهمان‌ها وجود ندارد و این امر موجب می‌شود افراد بدون هدف گردشگری و استفاده از اقامت‌گاه‌ها وارد منطقه مورد نظر شده و باعث آسیب به هویت جامعه محلی و کسب‌وکار دیگر اقامت‌گاه‌ها شوند. گفتنی است که این موضوع با توجه به بازخوردهایی که وجود در اکثر روستاهای خراسان قابل مشاهده است.

رسالت اقامت‌گاه‌ها توسعه و اشتغال‌زایی برای روستا یا منطقه هدف است

نایب‌رییس جامعه حرفه‌ای اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی استان تصریح کرد: رسالت و هدف اقامت‌گاه به نوعی توسعه محلی و اشتغال‌زایی آن روستاست اما زمانی که این اتفاق برعکس رخ می‌دهد و واحد غیرمجاز در کنار دیگر موارد رشد می‌کنند، به جامعه محلی و باقی اقامت‌گاه‌ها آسیب جدی وارد شده و این موضوع موجب می‌شود گردشگران به آن روستا دیدگاه خوبی پیدا نکنند. این موضوع باید به صورت جدی مورد بررسی قرار گیرد.

حسین‌پور خاطرنشان کرد: در نهایت مشکل اقامت‌گاه‌ها در وهله اول عدم حمایت دولت از آن‌، در وهله دوم صدور بی‌رویه مجوز بدون امکان‌سنجی و ظرفیت‌سازی و در وهله سوم عدم برخورد و نظارت بر روی واحدهای غیرمجاز است که متاسفانه مانند قارچ رشد کرده‌اند و در حال حاضر به یک غده سرطانی تبدیل شده‌اند.

منبع:ایسنا

آغاز جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران

اولین جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران یکشنبه (۱۰ مرداد ماه) با پیام ویدئویی علی‌اصغر مونسان به صورت رسمی آغاز به کار کرد.

به گزارش ایسنا، با توجه به شیوع ویروس کرونا بخشی از برنامه افتتاحیه این رویداد به صورت ویدئوکنفرانسی برگزار شد که در این بخش از افتتاحیه، علی‌اصغر مونسان وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در یک پیام ویدئویی با اشاره به اهمیت برگزاری رویدادهای بین‌المللی در حوزه صنایع‌دستی گفت: «رخدادها به مثابه پیشران‌های تغییر وضعیت موجود به سمت وضعیت مطلوب می‌توانند همواره به‌عنوان امکانی ارزشمند، ضمن ایجاد امید، تحولات محسوس عینی را به ظهور برسانند.»

او افزود: «در همین راستا برنامه‌ریزی و برگزاری جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی یکی از برجسته‌ترین رخدادهایی است که در راستای تقویت جایگاه صنایع‌دستی انجام می‌شود.»

مونسان گفت: «اگر به علت شیوع کرونا و خطرات ناشی از آن نبود، قطعا برگزاری حضوری رویداد یادشده عظمت آن را چند برابر می‌کرد، اما موضوع وضعیت مطلوب در حال حاضر توجه به مبانی فرهنگی، ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای قشر وسیعی از جامعه با توجه به قابلیت‌های صنایع‌دستی است.»

وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ادامه داد: «جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران دقیقا با توجه به مبحث توسعه اکوسیستم کارآفرینی شهری با محوریت صنایع‌دستی می‌کوشد با یافتن بهترین راهکارها در زمینه سیاست‌گذاری، سرمایه‌گذاری نیروی انسانی، بازار هدف و… یکی از راهکارهای شرایط بهبود باشد.»

او یادآور شد: «آنچه می‌تواند برای صنعتگران صنایع‌دستی نویدبخش باشد تاثیر چنین برنامه‌هایی در گسترش دید بازرگانی و اقتصادی و به ویژه مبحث تجاری‌سازی است که نشان داده که در سخت‌ترین شرایط امکان تولید و فروش داخلی را دارد و حتی در اندک زمانی راه خود را برای حضور در بازارهای خارجی چه به صورت صادرات مستقیم و چه به صورت صادرات چمدانی هموار می‌کند.»

مونسان افزود: «به ویژه اینکه صنایع‌دستی امروز جایگاه مهمی یافته و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین صنایع خرد و در برخی از رشته‌ها به‌عنوان صنایع سبز ارتباط وسیعی با توسعه پایدار پیدا کرده، لذا بدیهی است که پرداختن به مباحث مرتبط با این صنعت از هر نوع می‌تواند تاثیری ژرف بر سرنوشت اقتصاد و اشتغال کشور در عین صیانت از فرهنگ بومی و سبک زندگی اصیل داشته باشد. برگزاری این برنامه بزرگ نقطه آغازی برای تداوم رخدادهایی در تغییرات مثبت آینده خواهد بود.»

پویا محمودیان، معاون صنایع‌دستی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیز در این نشست ویدئوکنفرانسی در سخنانی گفت: «جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی به مثابه یک رویداد بزرگ و یک یادمان فراموش‌نشدنی است که می‌تواند بخشی از قابلیت‌های صنایع‌دستی حتی در دوران شیوع کرونا را به منصه ظهور برساند.»

او افزود: «به علت شیوع کرونا بخشی از این رویداد مهم در فضای مجازی انجام می‌شود اما امید داریم با پایان یافتن همه‌گیری کرونا بار دیگر شاهد حضور تمام فعالان صنایع‌دستی باشیم.»

محمودیان ادامه داد: «برای پی بردن به اهمیت این جشنواره خصوصا در حوزه اکوسیستم توسعه کسب و کار شهری کافی است نگاهی به برنامه‌های این جشنواره داشته باشیم که در چهار محور مهم برنامه‌ریزی و اجرایی می‌شود.»

معاون صنایع‌دستی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اضافه کرد: «در این جشنواره دو شکل از تقدیر در نظر گرفته شده است که یکی تندیس‌ همای زرین و دیگری نشان دست خلاق است. تندیس همای زرین بر اساس فرهنگ توجه به حقوق مالکیت معنوی و نشان دست خلاق به‌عنوان یکی از عالی‌ترین نشان‌های حوزه صنایع‌دستی به هنرمندان و فعالان اهدا می‌شود.»

محمودیان در ادامه گفت: «جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران بعد از جشنواره iran craft week دومین رویداد مهم بین‌المللی ایران در سال ۲۰۲۱ به شمار می‌رود.»

او در پایان صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: «ایران کشوری با سابقه تاریخی و تمدنی با دارا بودن ۲۹۶ رشته فعال صنایع‌دستی، ۱۴ شهر و روستای جهانی و اشتغال ۲,۵ میلیون نفر آمادگی هر نوع همکاری برای ارتقای جایگاه صنایع‌دستی در دنیا را دارد.»

عباس رضایی، استاندار اصفهان نیز در این مراسم در سخنانی به صورت ویدئوکنفرانسی با اشاره به اهمیت اصفهان در حوزه صنایع‌دستی گفت: «یک سوم هنرمندان صنایع‌دستی در اصفهان فعالیت دارند. این شهر خاستگاه صنایع‌دستی است و بیش از ۶۰هزار هنرمند در این استان در رشته‌های مختلف صنایع‌دستی فعالیت دارند.»

او افزود: «جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی که به میزبانی اصفهان برگزار می‌شود، می‌تواند به معرفی ظرفیت‌های اصفهان و سایر شهرهای ایران در حوزه صنایع‌دستی کمک کند. در حقیقت این رویداد با توجه به ظرفیت‌های بزرگی که در اصفهان وجود دارد می‌تواند در راستای اهداف “اصفهان ۲۰۲۰” قرار گیرد.»

علیرضا نصر اصفهانی رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان و رئیس جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران نیز در این نشست گفت: «اصفهان مهد هنر است و سابقه طولانی در تولید صنایع‌دستی دارد.»

او افزود: «ظرفیت‌های بزرگی در ایران از جمله در اصفهان در حوزه صنایع‌دستی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را شناسایی و روز به روز به بالندگی آن‌ها کمک کرد.»

نصر ادامه داد: «این جشنواره فرصت بسیار مناسبی برای معرفی و شناسایی ظرفیت‌های صنایع‌دستی ایران است و خوشبختانه با همکاری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شاهد هستیم که افراد زیادی از کشورهای مختلف برای حضور در این جشنواره تمایل دارند و مسئولانی از شورای جهانی صنایع‌دستی نیز برای برگزاری این رویداد  مهم بین‌المللی علاقه‌مند هستند.»

در این نشست ویدئوکنفرانسی همچنین رئیس اکو، رئیس سابق شورای جهانی صنایع‌دستی و رئیس منطقه آسیا و اقیانوسیه شورای جهانی صنایع‌دستی نیز هر کدام در سخنانی با ابراز خرسندی از برگزاری جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران خواستار تداوم برگزاری چنین رویدادهای بین‌المللی با توجه به ظرفیت‌های ایران در حوزه صنایع‌دستی شدند.

جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران که از امروز رسما فعالیت خود را آغاز کرده، شامل بخش‌های نشان دست خلاق، نشان همای زرین، مسابقه ملی طراحی خلاقانه صنایع‌دستی، مسابقه ملی بسته‌بندی صنایع‌دستی، مسابقه ملی طراحی فرش دستباف و مسابقه ملی طراحی پوشاک با صنایع‌دستی است.

منبع:ایسنا

مرمت قدیمی‌ترین چرم‌های کشف‌شده در ایران

آثار چرمی به‌جامانده از «مردان نمکی معدن چهرآباد زنجان» که از قدیمی‌ترین اشیاء چرمی کشف‌شده از کاوش‌های باستان‌شناسی در ایران شناخته می‌شود، حفاظت، مرمت و بازیابی شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، نرگس افضلی‌پور، سرپرست پروژه حفاظت و مرمت مجموعه آثار چرمی و چوبی به‌دست‌آمده از کاوش‌های معدن چهرآباد زنجان، با بیان‌ این‌که با توجه به ابعاد بین‌المللی این پروژه و اهمیت و ویژگی‌های اشیاء، ‌ حفاظت و مرمت این مجموعه با دقت و بر اساس نتایج مطالعات پژوهشی به‌روز صورت گرفت، اظهار کرد: اشیاء چرمی این مجموعه، قدیمی‌ترین اشیاء چرمی پیداشده از کاوش‌های باستان‌شناسی در ایران است.

او از اشیاء شاخص این مجموعه به کیسه چرمی و پوستین مربوط به دوره ساسانی و کفش‌های چرمی هخامنشی اشاره کرد که اقدامات حفاظتی، بازیابی شکل اصلی و آماده‌سازی برای ارائه در نمایشگاه‌های پیش ‌رو توسط تیم اجرایی این پروژه در پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی ـ فرهنگی انجام شد.

وی با بیان این‌که در سال ۱۳۹۹ همکاری بخش حفاظت و مرمت آثار چرمی با پروژه پاکسازی بقایای انسانی مردان نمکی زنجان شامل دو فاز بوده است، افزود: فاز اول در موزه ملی روی پاکسازی و حفاظت چکمه چرمی مرد نمکی شماره ۱ انجام شد.  در مرحله دوم که در موزه ذوالفقاری زنجان انجام شد بقایای چرمی مرد نمکی شماره ۵، پوستین، کفش‌ها و غلاف شمشیر چرمی متعلق به مرد نمکی شماره ۴ و روی تعدادی چرم به جا مانده از مرد نمکی شماره ۳ عملیات پاکسازی، حفاظت و مرمت صورت گرفت.

افضلی‌پور اظهار کرد: بخش حفاظت و مرمت آثار چرمی، در بخش مطالعات آزمایشگاهی، از همکاری متخصص بخش رنگینه و علوم الیاف در بررسی‌های میکروسکوپی سطح، با استفاده از لوپ دیجیتال و رنگ‌سنجی برای اندازه‌گیری میزان پاکسازی با استفاده از دستگاه رنگ‌سنج و برای انجام مطالعات بیولوژی از متخصیص بیولوژیست این پژوهشکده بهره گرفته است.

این کارشناس حفاظت و مرمت گفت: این پروژه‌ها با همکاری نزدیک پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی با اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان، موزه ملی ایران، موزه معدنکاری بوخوم آلمان و اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی – فرهنگی، اجرا شده است.

وی ادامه داد: سابقه همکاری بخش حفاظت و مرمت آثار چرمی این پژوهشکده با پروژه بین‌المللی مردان نمکی زنجان در ابتدا به انجام حفاظت اضطراری روی یک دستکش چرمی در موزه ذوالفقاری زنجان در سال ۱۳۹۶ و همکاری با مؤسسه باستان‌شناسی آکادمی علوم اتریش و بخش حفاظت و مرمت موزه مرکزی روم- ژرمن ماینز آلمان در سال ۱۳۹۸ بوده است.

این کارشناس حفاظت و مرمت افزود: در سال ۱۳۹۸ پروژه حفاظت و مرمت مجموعه آثار چرمی و چوبی به‌دست‌آمده از کاوش‌های معدن چهرآباد زنجان با مدیریت شهرزاد امین شیرازی و به سرپرستی من در رأس تیمی از کارشناسان حفاظت و مرمت انجام شد که در آن اقدامات حفاظتی و مرمتی روی ۳۳ شیء چرمی، ۷ نمونه الیاف گیاهی، ۲۳ شیء چوبی و ۴ نمونه بقایای استخوان حیوانات صورت گرفتوی هدف اصلی از اجرای این طرح را هویت‌بخشی و شکل‌دهی به اشیایی که بیشتر جنبه مطالعاتی داشتند و تبدیل کردن آن‌ها به اشیای موزه‌ای اعلام کرد.

به گفته افضلی‌پور، روند کلی حفاظت و مرمت انجام‌شده در این پروژه، مستندنگاری و آسیب‌نگاری، تهیه شناسنامه عمومی و حفاظتی و مرمتی تخصصی، انجام آزمایش‌های بیولوژیکی، آزمایش‌های شیمی‌تر، بررسی با میکروسکوپ دیجیتالی، پاکسازی مکانیکی، برداشتن برچسب، نرم کردن و رطوبت‌دهی قطعه‌یابی، وصالی و چسباندن قطعات، استحکام‌بخشی، بسته‌بندی و عکاسی نهایی بوده است.

مردان نمکی به شش مومیایی کشف‌شده از معدن نمک چهرآباد استان زنجان گفته می شود. پیکر سه مرد در زمستان سال ۱۳۷۲ هنگام معدن کاری و خاکبرداری پیدا شد که برخی به شدت آسیب دیدند. سه جسد دیگر را سال‌های بعد در کاوش‌های باستان شناسی یافتند. آزمایش‌های سال‌یابی کربن روی این شش مرد نمکی نشان می‌دهد سه تن آن‌ها به دوران هخامنشان و دو مرد دیگر به اواخر دوران ساسانی ربط داشته‌اند.

منبع:ایسنا

محلی‌ها از روستاهای گردشگری نفع برده‌اند

معاون گردشگری گفت: درآمدهای اقتصادی حاصل از گردشگری در میان جوامع روستایی توزیع شده و میزان اشتغال‌زایی در این مناطق افزایش چشمگیری داشته است.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی معاونت گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، ولی تیموری در نشست توسعه اقتصادی روستا با مدیران وزارت صنعت، معدن و تجارت که با هدف تشریح اقدامات و بررسی نیازهای توسعه گردشگری در مناطق روستایی برگزار شد، اظهار کرد: با توجه به جایگاه مهم روستاها به عنوان یکی از مقصدهای مورد توجه گردشگران در سال‌های گذشته، ۵۰۰ روستا به عنوان روستاهای هدف گردشگری انتخاب شد که برخی از آن‌ها با توجه به تغییرات سیاسی و جغرافیای طبیعی این مناطق دچار تغییرات شده بودند و نیاز به ارزیابی و پایش وجود داشت. به همین دلیل، با رویکرد حفظ حداکثری روستاهای گردشگرپذیر و ایجاد زمینه‌های رقابتی میان روستاها، طرحی با همکاری صاحب‌نظران حوزه گردشگری و روستا، شامل شاخص‌های ارزیابی و رتبه‌بندی تهیه شد. این طرح  با هدف رتبه‌بندی روستاهای گردشگرپذیر و تعیین استانداردها و شاخص‌های مورد نیاز روستاهای کشور مورد بررسی قرار گرفت. فاز مطالعاتی آن انجام شد و هم‌اکنون در مراحل نهایی برای اجرا قرار دارد.

او افزود: با توجه به نامگذاری سال ۲۰۲۱ با عنوان گردشگری و توسعه روستایی توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) به منظور تعیین سیاست‌ها و برنامه‌های کلان ملی و تعیین نقشه راه توسعه گردشگری روستایی ایران، طرح مطالعات سند بخشی توسعه گردشگری روستایی کشور با رویکرد محصول‌محور در برنامه‌های پژوهشی معاونت گردشگری گنجانده شد که ضمن تهیه شرح خدمات مطالعاتی و تعیین مشاور ذی‌صلاح، مطالعات اولیه طرح در حال انجام است.

تیموری به سایر اقدامات مؤثر در حوزه گردشگریِ مناطق روستایی و عشایری اشاره کرد و گفت: صدور پروانه بهره‌برداری برای حدود ۲۳۰۰ واحد اقامتگاه بومگردی در مناطق روستایی که زمینه اشتغال را برای حدود ۸۰۰۰ نفر ایجاد کرد، از دستاوردهای این حوزه است. این اقدام در حالی انجام شد که اقامتگاه‌های بومگردی، به عنوان اماکن اقامتی رسمی و شناخته شده در کشور معرفی شده و مورد استقبال بخش گسترده‌ای از گردشگران و تورگردانان قرار گرفته است.

وی با بیان این‌که برگزاری دوره‌های آموزشی توانمندسازی جوامع محلی در حوزه‌های روستایی و عشایری با هدف آشناسازی آن‌ها با مفاهیم، مزایا و خدمات گردشگری نیز از دیگر گام‌های برداشته شده در این این زمینه به شمار می‌آید، افزود: تبلیغات و معرفی جاذبه‌های گردشگری در حوزه‌های روستایی و عشایری و تأمین اعتبار برای برگزاری جشنواره‌ها و رویدادهای گردشگری در این مناطق، تدوین دستورالعمل صدور مجوز گردشگری کشاورزی به منظور افزایش درآمد خانوارهای روستایی و بهره‌مندی آن‌ها از منافع حاصل از گردشگری به عنوان درآمد تکمیلی، تشکیل و برگزاری جلسات کمیته ملی گردشگری روستایی و عشایری با حضور سایر دستگاه‌های اجرایی با هدف هماهنگی و هدایت برنامه‌های توسعه گردشگری در این مناطق و نیز تشکیل انجمن حرفه‌ای اقامتگاه‌های بومگردی کشور در راستای واگذاری امور به بخش خصوصی و افزایش مشارکت در حوزه‌های تصمیم‌گیری، اقدام‌های مکمل در راستای توسعه این بخش بوده است.

معاون گردشگری ادامه داد: تدوین ضوابط فنی اقامتگاه‌های بومگردی، بستن چندین تفاهم‌نامه همکاری مشترک با دستگاه‌های اجرایی و بانک‌های عامل به منظور توسعه گردشگری در مناطق روستایی و حمایت از طرح‌های بخش خصوصی با پرداخت تسهیلات و کمک‌های فنی و اعتباری، ایجاد و توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز در روستاهای هدف گردشگری با تخصیص اعتباری در حدود ۲۵۰  میلیارد ریال از سال ۱۳۹۶ تا پایان سال ۱۳۹۹ از محل اعتبارات طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای به منظور ایجاد و توسعه راه‌های دسترسی، محوطه‌سازی، روشنایی مسیر، آب‌رسانی، گازرسانی، ایجاد سرویس‌های بهداشتی و نماز خانه و غیره، اجرای طرح شناسایی، ارزیابی و رتبه‌بندی روستاهای هدف گردشگری به منظور درجه‌بندی روستاهای هدف گردشگری و تعیین استانداردها و شاخص‌های مورد نیاز روستاهای گردشگرپذیر کشور و در نهایت تصویب و تایید طرح مطالعات سند بخشی توسعه گردشگری روستایی کشور با رویکرد محصول محور و نیز تعیین سیاست‌ها و برنامه‌های کلان و نقشه راه توسعه گردشگری روستایی ایران از جمله اقدامات زیرساختی این حوزه به شمار می‌آید.

حمیدرضا ملکی ـ مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت ـ نیز درباره اجرای طرح مثلث توسعه اقتصادی ـ فرهنگی کشور با محوریت توسعه روستایی، توضیحاتی داد و با ذکر برخی از اقدامات انجام شده در استان‌های کرمان و خراسان‌رضوی، نتایج حاصل از فعالیت‌ها در این استان‌ها را مثبت ارزیابی کرد و یادآور شد: در نظر دارند این اقدامات را در گستره وسیع‌تری از کشور اجرا کنند.

وی با بیان این‌که در این طرح، محوریت اساسی با بخش خصوصی و جامعه محلی است، گفت: هدف ما این است که در این طرح با توسعه همه‌جانبه روستا و به منظور کاهش مهاجرت از روستا، آن را به سایر استان‌های کشور تسری ببخشیم.

در این نشست، مقرر شد به منظور توسعه همکاری فی مابین، وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در کمیته‌ها و کارگروه‌های اجرایی طرح توسعه اقتصادی روستا عضو شده و نماینده تام الاختیار معاونت گردشگری برای حضور در کارگروه‌ها معرفی شود.

منبع:ایسنا

لغو ۲۲ مورد تور گردشگری غیرمجاز در گلستان

معاون گردشگری اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گلستان از لغو ۲۲ مورد تور غیرمجاز گردشگری در استان از ابتدای سال جاری تاکنون با همکاری نهادهای مربوطه خبر داد.

یاسر قندهاری اظهار کرد: با توجه به افزایش تعداد برگزاری تورهای غیرمجاز در فصل بهار و تابستان، اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان در اردیبهشت‌ماه سال جاری نشستی را در راستای ساماندهی تورهای غیرمجاز در حوزه گردشگری با حضور نهادهای مربوطه و فعالان گردشگری استان برگزار کرد و راهکارهای برون‌رفت از این معضل موردبررسی قرار گرفت که در این نشست مقرر شد با شناسایی و رصد این تورهای غیرمجاز، برخورد مناسب و قانونی با آن‌ها صورت گیرد.

وی افزود: بر این اساس اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان و فعالان حوزه گردشگری استان با همکاری نهادهای مربوطه، از ابتدای سال جاری تاکنون حدود ۶۰ تور غیرمجاز که اقدام به برگزاری گروه‌های غیرمجاز در فضای مجازی می‌کردند را شناسایی و رصد کرده است.

معاون گردشگری گلستان بیان کرد: از این تعداد ۲۵ مورد شامل لیدر و مدیر صفحات شبکه‌های اجتماعی به‌صورت تلفنی توجیه شدند و همچنین از ۱۲ برگزارکننده تورهای غیرمجاز در سطح استان تعهد کتبی مبنی بر عدم برگزاری مجدد تورهای بدون مجوز اخذ شد. علاوه بر این، ۲۲ مورد تور غیرمجاز بر اساس مجوزهای ستاد مبارزه با کرونا و شورای تأمین استان لغو شدند.

قندهاری یادآور شد: بروز سیل و آب‌گرفتگی در چند شهرستان استان گلستان در سال ۱۳۹۸ و پس‌ از آن شیوع کرونا ویروس موجب شد تا سفر و گردشگری متوقف‌ شده و آسیب‌های بسیاری به فعالان این حوزه وارد شود.

وی با اشاره به این‌که راهنمایان گردشگری و دفاتر خدمات مسافرتی و سایر فعالان حوزه گردشگری در ابتدای شیوع ویروس کرونا و در راستای حفظ سلامت هم‌وطنان فعالیت‌های خود را به‌صورت داوطلبانه متوقف کردند، بیان کرد: عدم فعالیت تأسیسات گردشگری مجاز برحسب دستورالعمل‌های ستاد مبارزه با کرونا موجب شد تا فعالیت گروه‌های غیرمجاز گردشگری افزایش یابد.

معاون گردشگری گلستان گفت: بخشی از این تورهای غیرمجاز در قالب گروه‌های دورهمی و برخی با نام گروه‌های مختلف ورزشی فعالیت کرده و با تشکیل گروه و صفحه در فضای مجازی اقدام به برگزاری تورهای غیرمجاز می‌کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از میراث فرهنگی گلستان، قندهاری با اشاره به این‌که بیش از ۷۰ دفتر خدمات مسافرتی در سطح استان گلستان فعالیت می‌کنند، تأکید کرد: تنها این دفاتر خدمات مسافرتی دارای مجوز که فهرستشان در پرتال اطلاع‌رسانی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گلستان درج شده، مجاز به فعالیت هستند.

منبع:ایسنا

سهم روستائیان از درآمد غار علیصدر چقدر است؟

غار علیصدر یکی از غارهای تالابی ایران و از معدود غارهای آبی جهان است که لقب بزرگترین غار آبی جهان را به خود اختصاص داده است.

به‌گزارش ایسنا، غار علیصدر بیست‌و سومین اثر طبیعی ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۱۵ دی ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

این غار در روستایی به همین نام واقع شده است و اهالی این روستا از این غار به عنوان مخزن و سد استفاده می‌کرده‌اند.

روستای علیصدر به واسطه وجود بزرگترین غار آبی جهان هرساله میزبان تعداد زیادی از مسافران و توریست‌های داخلی و خارجی است و همین موضوع باعث شده این روستا در طی سالیان گذشته علاوه بر ایجاد اشتغال و کسب و کار برای ساکنانش، از نظر ایجاد زیرساختهای لازم، نیز مورد توجه قرار بگیرد.

با این وجود اهالی این روستا خواستار توجه بیشتر مسئولان نسبت به وضعیت این روستاها هستند و انتظار دارند بخشی از درآمد حاصل از این غار برای روستا هزینه شود به‌طوریکه منتخب ششمین دوره شورای اسلامی روستای علیصدر این روزها پیگیر خواسته‌های مردم بومی روستا که همان افزایش اشتغال در مجتمع سیاحتی و شفاف‌سازی هزینه نقدینگی کلان غار علیصدر است، بوده و از مجهول بودن هزینه درآمد بزرگترین غار آبی جهان گلایه‌مند است.

هیچ عایدی از درآمد غارعلیصدر برای روستا در نظر گرفته نمی‌شود

ابوالحسن سلیمی در این زمینه به خبرنگار ایسنا، گفت: رسانه‌های استان همدان و کشور بارها مجهول بودن هزینه درآمد غار علیصدر  را به‌صورت گزارشی و خبری پوشش داده‌اند ولی  نتیجه‌ای که موضوع را شفاف‌سازی کند، نداشته است.

وی تصریح کرد: با اینکه همه خدمات مسافران  و گردشگران  اعم از اسکان و تأمین آب شرب و دفع زباله و… بر عهده اهالی این روستا است، جای تأسف دارد که هیچ عایدی از سودآوری غار به‌جز هزینه دفع زباله مجتمع سیاحتی برای حل مشکلات آموزشی، فرهنگی و زیباسازی این دهکده گردشگری در نظر گرفته نمی‌شود.

وی افزود: از سال۱۳۷۰که شرکت سیاحتی علیصدر مدیریت و اداره بزرگترین غار آبی جهان را بر عهده گرفته است و با وجود درآمد بسیار بالایی که داشته هیچ‌گونه زیر ساختی بعداز ۲۰ سال در مجتمع علیصدر انجام نداده‌اند.

سلیمی تصریح کرد: مردم علیصدر از کمترین حقوق خود که داشتن سند برای املاک است،  محرومند و نبود کمترین امکانات اعم از سالن‌های ورزشی، درمانگاه و داروخانه شبانه‌روزی مردم  این دهکده گردشگری را با مشکلات فراوانی روبه‌رو کرده است.

عضو شورای اسلامی روستای علیصدر ادامه داد: با وجود افراد تحصیلکرده در این روستا جای تأسف دارد پس از سال‌ها همچنان  واحد اداری مجتمع  سیاحتی غار  علیصدر  توسط افراد غیربومی اداره می‌شود و جوانان این روستا که بیشتر آنها تحصیلات دانشگاهی دارند و بعضاً نیز تحصیلکرده  رشته گردشگری و مرتبط با آن هستند، به‌صورت قراردادهای ماهیانه در کارهای  قایقرانی و بدونه در نظر گرفتن سختی کار در محیط طاقت‌فرسا و مرطوب غار مشغول به‌کار هستند.

منتخب مردم روستای علیصدر در شورای اسلامی این روستا از عملی نشدن وعده شرکت سیاحتی علیصدر برای ساخت شهرک توریستی گلایه کرد و گفت: نزدیک به ۱۵ سال گذشته مدیران شرکت سیاحتی علیصدر با وعده ساخت شهرک توریستی و ایجاد اشتغال برای مردم علیصدر زمین‌های کشاورزان را با قیمت ناچیز خریداری کرده‌اند و پس از  گذشت ۱۵ سال به‌جز فضای سبز هیچگونه اقدامی برای ساخت شهرک توریستی انجام نداده‌اند و مردم روستای علیصدر سال‌هاست چشم‌انتظار این وعده‌ها  هستند.

غارعلیصدر باید پایلوت اقتصاد کبودراهنگ باشد

منتخب مردم بهار و کبودراهنگ در یازدهمین دوره مجلس مجلس شورای اسلامی نیز در ابتدا درآمد غار علیصدر را بیشتر از آنی دانست که توسط مدیران شرکت سیاحتی  مطرح می‌شود و گفت: اطلاع از درآمد و هزینه‌های غار علیصدر حق مردم است چرا که غار علیصدر به‌عنوان مهمترین مرکز توریستی در غرب کشور است که باید پایلوت اقتصاد شهرستان کبودراهنگ باشد.

فتح الله توسلی با تأکید براینکه پذیرفتنی نیست در منطقه ای که بزرگترین غار آبی جهان را در خود جای داده جوانان آن بیکاری را به سختی تجربه کنند، اظهارکرد: روستایی که هر ساله پذیرای میلیون‌ها  گردشگر خارجی و داخلی است، فاقد امکانات ورزشی و رفاهی باشد چرا که اینگونه بی‌اعتنایی به مردم  درشأن مدیریت شرکت سیاحتی علیصدر نیست.

وی تأکید کرد: بنده به  عنوان نماینده مردم در مجلس، تمام تلاش و توان مسئولیتی خود را برای شفاف‌سازی درآمد غار علیصدر به‌کار خواهم گرفت.

از درآمد شرکت به دهیاری کمک می‌شود

مدیر عامل شرکت سیاحتی علیصدر نیز در ادامه به خبرنگار ایسنا گفت: هرساله مبالغی از درآمد شرکت برای کمک به دهیاری پرداخت می‌شود و حتی در دو سال اخیر که غار تعطیل بوده این کمک‌ها حتی ناچیز ادامه داشته است.

مهدی مجیدی درباره اعتراض مردم علیصدر بر جذب بی‌حساب و کتاب نیروهای غیر بومی توسط مدیران غیر بومی در  دفتر مرکزی شرکت سیاحتی  و مأمور کردن نیروهای مازاد به دیگر ادارات و پرداخت حقوق آنها، اظهار کرد: این روال از قبل بوده و بنده در حال تعدیل این نیروها هستم به‌طوریکه در طول زمان مدیریت بنده هیچ  نیروی جدیدی جذب نشده است.

این مقام مسئول درباره پرداخت نشدن حقوق سختی کار به نیروهای داخل غار علیصدر، توضیح داد: کسانی که داخل غار مشغولند، سختی کار دریافت کرده و زودتر از دیگر نیروها بازنشست می‌شوند.

مدیرعامل شرکت سیاحتی علیصدر درباره درخوست مردم بر جایگزین کردن نیروهای تحصیل کرده بومی به جای افراد غیربومی، گفت: این روال از قبل بوده و نیروهای غیر بومی در پست‌های تخصصی و در حدود ۱۵ سال گذشته جذب شده‌اند و نیروهای بومی تحصیل کرده به‌عنوان قایقران جذب شده‌اند و نمی‌توانند جایگزین باشند.

منبع:ایسنا