مسجد جامع کرمان

تاریخچه 

مسجد جامع کرمان یا مسجد جامع مظفری یکی از قدیمی ترین و زیباترین مساجد در ناحیه شرقی ایران است که در اسفند ماه 1315 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. عملیات ساخت این مسجد تاریخی در سال 720 هجری شمسی به دستور “امیر مبارزالدین”، بنیانگذار سلسله مظفریان، آغاز گردید و پس از هفت سال در سال 727 به پایان رسید؛ از این رو به آن مسجد جامع مظفری نیز می گویند. این مسجد در دوره های بعد به ویژه در زمان صفویان و زندیه بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و قسمت هایی به آن افزوده شد. در برخی منابع تاریخی آمده است که مسجد جامع مظفری در ابتدا بیرون از دیوار های شهر قرار داشته، اما به مرور زمان و با گسترش شهر در محدوده ی شهر واقع شده است.

 درباره ی علت ساخت این مسجد نیز در برخی منابع آمده است زمانی که امیر مبارزالدین در نبرد با برخی دشمانش به مخاطره افتاد، نذر می کند در صورت رهایی از درگیری ها، مسجدی را احداث کند؛ از این رو پس از رهایی از صحنه نبرد و به محض ورود به کرمان دستور می دهد تا با هزینه شخصی مسجدی را به شکرانه ی این پیروزی احداث کنند.

معماری 

مسجد جامع مظفری از جمله مساجد چهار ایوانی است که در حال حاضر در حاشیه غربی میدان شهدای کرمان (مشتاقیه) قرار دارد. چهار ایوان مسجد با هنر کاشیکاری و مقرنس کاری به زیبایی تزئین شده اند و شکوه معماری اسلامی را به ما نشان می دهند. ایوان های شمالی و جنوبی بلندتر از دو ایوان دیگر ساخته شده اند و در ایوان جنوبی از کاشی های هفت رنگ استفاده شده است. بر فراز ایوان شرقی نیز یک ساعت به چشم می خورد که بر زیبایی مسجد افزوده است. مسجد جامع مظفری کرمان دارای دو در ورودی است که یکی از آن ها به میدان مشتاق و دیگری به خیابان شریعتی باز می شود.

ساختمان مسجد از دو شبستان بزرگ تابستانی و زمستانی تشکیل شده است که ایوان های شرقی و غربی شبستان مسجد را تشکیل می دهند. پشت محراب ضلع غربی مسجد، مرقد “ملابمانعلی راجی کرمانی” ، شاعر پارسی گوی قرن 13 قمری، قرار دارد که دیوان ارزشمند اشعار او به نام “حمله حیدری” از جمله مجموعه های ارزشمند ادبیات پارسی است.

مسجد جامع شهر کرمان در طول عمر پر فراز و نشیب خود بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است و شاهد وقایع بسیاری بوده است که یکی از مهمترین آنها در مهر ماه سال ۱۳۵۷ به وقوع پیوست؛ در این سال ماموران رژیم پهلوی مسجد جامع را در رابطه با فعالیت های انقلابی مردم شهر کرمان به آتش کشیدند که در نتیجه ی آن عده ای به شهادت رسیدند و مسجد نیز دچار آسیب های فراوانی شد.