به گزارش ایسنا، مهرداد خدیر، روزنامه‌نگار، در یادداشتی در عصر ایران نوشت: «پس از آن که سازمان فرهنگی تربیتی ملل متحد – یونسکو – به درخواست ترکیه سال ۲۰۰۷ میلادی را به مناسبت هشتصدمین سال تولد مولانا جلال‌الدین محمد رومی بلخی، خداوندگار پارسی‌گوی اندیشه و سخن، به عنوان سال مولانا ثبت کرد در ایران نیز به صرافت افتادند روزی در تقویم رسمی به او اختصاص یابد و از آن سال هشتم مهر از مولانا می‌گوییم تا افغان‌ها و ترک‌ها و این اواخر تاجیک‌ها او را به نام خود ثبت نکنند. افغانستان به این سبب که زاده بلخ است و بلخ امروز در این جغرافیا قرار دارد؛ ولو پیشتر بخشی از ایران بزرگ بوده باشد. ولایت بلخ، به مرکزیت مزارشریف، یکی از استان‌های افغانستان امروزی است.

ترکیه هم به خاطر آن که مولانا به رومی شهرت داشته و این رومی ناظر به اقامت او در آن سامان و مرگ و خاکسپاری در قونیه ترکیه است و به یکی از منابع درآمدی گردشگری در این کشور تبدیل شده است. تاجیکستان هم به‌تازگی به شمار مدعیان افزوده شده، یکی به خاطر پارسی‌گویی و دیگری بدان دلیل که مدعی‌اند مولانا نه زاده بلخ افغانستان که متولد بلخ دیگری در مرز افغانستان و تاجیکستان است و البته ادعای اخیر سست است؛ چرا که خانقاه سلطان‌العلما پدر مولانا در مزار شریف بلخ است.

از تفاوت های روز مولانای امسال با سال‌های پیش یکی هم این است که اشرف غنی دیگر رییس‌جمهوری افغانستان نیست؛ هم او که اصرار داشت «رومی، افتخار مشترک دو کشور افغانستان و ترکیه است» و این سخن را پنج سال پیش در جریان سفر وزیر امور خارجه ترکیه به کابل گفت و اگر چه افغان‌ها به مولانا می‌گویند «بلخی» اما برای خوش‌آیند «مولود چاووش اوغلو» و ترغیب او به کمک مالی و سرمایه‌گذاری، از مولانا به عنوان «رومی» نام برد و در «اعلامیه دیپلماتیک» دو کشور از همین تعبیر استفاده شد و از ایران نامی نبردند.

یونسکو البته به تکاپوی آنان وقعی ننهاده و ایرانی‌بودن مولانا را محل مناقشه نمی‌داند؛ فارغ از جایی که به دنیا آمده و جایی که چشم از جهان بسته، زیرا با منطق ترکیه لابد علی شریعتی هم سوری بوده است!

بحث بر سر افغان یا ترک یا ایرانی به مفهوم امروزین آن بودن مولانا البته برای اهل فرهنگ، جذاب نیست و به قول نجیب باروَر، شاعر پرآوازه افغان که پس از بازگشت طالبان، به مشهد آمده:

هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید

حرف تهران و سمرقند و سرپل بزنید

این پارادوکس هم البته باید حل شود که اگر مولانا ایرانی است – که البته ایرانی است – چگونه می‌توان هم‌ولایتی‌های او را ایرانی ندانست و به سرنوشت آنان توجه نداشت و با آنان چون بیگانگان مواجه شد؟

یونسکو البته برای آن که صدای افغانستان و ترکیه درنیاید بر روی مدالی که در هشتصدمین زادروز مولانا منتشر کرد این جمله او را حک کرد: من میان خویش و بیگانه فرق، قایل نیستم.

جدای اینها به بهانه روز مولانا و در حالی که ۸۱۴ سال پس از تولد مولانا در دنیای غرب هم شناخته‌شده و محبوب است و به موسیقی و سینما راه یافته، ۱۰ نکته دیگر را می‌توان درباره او باز گفت ولو برخی را پیشتر آورده باشم:

۱. مولانا زادۀ بلخ و مدفون در قونیه است و هیچ یک از این دو شهر اکنون در محدودۀ جغرافیای کنونی ایران امروز نیستند اما مولانا را به عنوان چهره‌ای ایرانی می‌شناسیم، زیرا هویت اصلی او شعرگویی به زبان پارسی است. این ویژگی اما می‌تواند مایۀ همبستگی در یک جغرافیای فرهنگی و فراتر از جغرافیای سیاسی باشد. کدام عنصر، قوی‌تر از مولانا می‌توانیم یافت که میان ایران و افغانستان و ترکیه همبستگی ایجاد کند؟

۲. در میان شاعران برجسته زبان پارسی آثار هیچ یک حتی خیام مانند او قابلیت ترجمه به زبان‌های غربی را ندارد و نزد مردمان مغرب‌زمین قابل فهم و شگفت‌انگیز نیست. درست است که خیام هم پس از برگردان فیتزجرالد به انگلیسی‌زبان‌ها شناسانده شد و هر چند «می» خیامی با «می» حافظ متفاوت است اما در ترجمه باز آن تصویر واقعی از خیام منعکس نشده است؛ حال آن که اندیشۀ مولانا را تا اندازۀ زیادی می‌توان به زبان‌های دیگر برگرداند.

۳. در سال‌های اخیر قابلیت موسیقایی اشعار مولانا یا منتسب به او شکوفا شده است. زمان زیادی از انتشار ترانه‌ای از «علیرضا عصار» نگذشته (من دزد شب‌رو نیستم، من پهلوان عالم‌ام) که روزنامه‌ای تیتر زد: خودت دزد شب‌رویی! و ظاهرا نمی‌دانستند شعر از مولانا یا منسوب به اوست. حالا دیگر خوانندگان دیگر هم اشعار مولانا را می‌خوانند و مشهورتر از همه محسن چاووشی است.

۴. در روزگاری که بسیاری از ایدئولوژی‌ها رنگ باخته‌اند و بشر همچنان در جست‌وجوی معنویت است، اندیشۀ مولانا می‌تواند پیام‌آور معنویت باشد و به همین خاطر سازمان فرهنگی تربیتی ملل متحد یا یونسکو سال ۲۰۰۷ را به عنوان سال مولانا نامگذاری کرد. یادمان باشد که یونسکو بیش از هر مفهوم دیگر برای تساهل و تسامح و پیوند فرهنگی می‌کوشد و مولانا حاوی چنین ارزش‌هایی است.

۵. مولانا یکی از نمادهای عرفان ایرانی است و عرفان، ویژگی فرهنگ و ادبیات ما و متمایزکننده با دیگر مسلمانان. ایرانی، مسلمان شد اما عرب نشد و اگر فردوسی فرم و پوسته (زبان) را حفظ کرد، مولانا مغز و محتوا (نگاه عرفانی) را در این قالب ریخت. چه این گزاره را بپذیریم که او متأثر از «محی‌الدین ابن عربی» بوده و چه مولانای روم را مرتبط با اندیشه‌های او بدانیم، باز مولاناست که روح اندیشه ایرانی و خدای مهر را بازمی‌تاباند. مشهورترین سخن ابن عربی که متفکران اسلامی با قرائت‌های دیگر را به چالش کشید این بود که پرسید: رحمت خداوند بی‌منتهاست یا نهایت دارد؟ پاسخ دادند: بی‌نهایت است. پس پاسخ داد: اگر اقیانوس رحمت خداوندی بی‌منتهاست پس غضب و کیفر در آن جایی ندارد!

این نگاه هنرمندانه و عاشق خواندن خداوند در حالی است که واژه «عشق» در مذهب نیامده و به تعبیر حافظ «حرف عشق، در دفتر نباشد».

مولانا چه تحت تأثیر ابن عربی و جدا از او بیش از هر سخن‌پرداز و اندیشه‌ورز دیگری مفهوم «عشق» را رواج داد و مراد از این عشق همان است که در سخن ابن عربی آمد تا پاره‌ای اختصاصات فرهنگ ایرانی وارد نگاه اسلامی شود و آن عشق که در کلام مولانا موج می‌زند از این نگاه ناشی می‌شود و در سخن حافظ به شکل دیگری به اوج می‌رسد.

۶. رقابت واقعی یا القایی شریعت با طریقت موجبات حساسیت‌هایی نسبت به پاره‌ای اشعار مولانا شده اما شعر و سخن او چنان در روح ایرانیان نشسته که سوء‌تفاهم‌های بزرگ برنمی‌خیزد و به بهانۀ نقل و نقد اشعار او بسیار سخن‌ها می‌توان گفت و باب بحث‌های مختلف را می‌توان گشود و از این منظر مولانا و در این زمینه مثنوی معنوی یک فرصت بی‌نظیر است و چه بسیار بحث‌های تازه که تنها با یک بیت مثنوی درگرفته است.

۷. در این که شماری از فقها و روحانیون نظر مثبتی به مولانا ندارند و حتی ممکن است برخی تکفیر کنند تردیدی نیست ولی خوشبختانه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران از علاقه‌مندان ابن عربی بوده‌اند و در نامه به گورباچف به‌صراحت از او نام برده و با لفظ «بزرگوار» یاد کرده و وقتی دربارۀ ابن عربی چنین گفته که حساسیت‌برانگیزتر بوده، جای تکفیر رسمی و حکومتی برای مولانا باقی نمانده است.

۸. با این که مولانا را به عنوان شاعری ایرانی می‌شناسیم اما هم افغانستان و هم ترکیه او را متعلق به خود می‌دانند. اولی با استناد به زادگاه او بلخ و دومی چشم‌فروبستن در آسیای صغیر و مدفون‌بودن در قونیه و پیشنهاددهندۀ سال ۲۰۰۷ هم گویا ترکیه بوده است.

بهره‌برداری گردشگری را هم ترکیه به عمل می‌آورد و در ایران تنها یادهای مناسبتی را شاهدیم. درست است که نگاه اقتصادی و توریستی به مولانا در ترکیه تصویر او را گاه خدشه‌دار می‌کند و تنزل می‌دهد اما می‌توان به شکلی دیگر به مزار منتسب به شمس – مراد واقعی یا پنداری مولانا – در خوی هم بیشتر پرداخت و به جاذبه‌های آن افزود و برنامه‌هایی متناسب تدارک دید.

۹. اگر هر سال مولانامولانا کنیم ولی بچه‌های ما نتوانند چند بیت شعر سادۀ مثنوی معنوی را درست و روشن بخوانند فایده‌ای ندارد. با همۀ جبهه‌گیری‌ها علیه حفظ‌کردن اشعار اگر دانش‌آموزان در مقاطع مختلف درسی اشعاری از مثنوی را از بر کنند جای دوری نمی‌رود. مگر می‌شود پارسی‌زبان باشیم و نتوانیم این اشعار را از بر بخوانیم:

بشنو از نی چون حکایت می‌کند

وز جدایی‌ها شکایت می‌کند

از نیستان تا مرا ببریده‌اند

از نفیرم مرد و زن نالیده‌اند…

هم لحن و آوا زیباست و هم به لحاظ خاستگاه اندیشه و نظریه «وحدت وجود».

۱۰. برای این که این مطلب کاملا متفاوت باشد خاصه با مقالاتی که از مونتاژ تکه‌تکه نوشته‌های منتشره در تارنماها و فضای مجازی ساخته و پرداخته می‌شود این نکته را اضافه می‌کنم که قرار بود در تهران و در شمال پارک سید جمال‌الدین اسدآبادی در یوسف‌آباد «مرکز مولانا» ساخته شود این پروژه اما منتفی شد چون توسعه پارک پس از الحاق دو باغ خریداری و مصادره‌شده به آن منتفی شد و حالا دارند در آن ساخت‌وساز دیگری می‌کنند و شاید دست آخر نام آن برج یا پاساژ را بگذارند مولانا!»

منبع:ایسنا

بدون شک روستاها یکی از نقاط تاثیرگذار در کشور به شمار می‌رود، تا جایی که اکثر تمدن‌های بزرگ امروزی در گوشه و کنار دنیا از روستاهایی کوچک و با مردمانی ساده‌زیست آغاز شده و بسیاری از افراد تاثیرگذار جامعه نیز از دل همین مناطق برخاسته‌اند. از طرفی، این‌ مناطق نقش بسیاری ارزنده‌ای در اقتصاد کشور داشته و محور تولید به شمار می‌رود.

از روستاها به عنوان یکی از مولفه‌ها و اهرم‌های قدرتمند و اثرگذار در تسهیل و تسریع روند توسعه اقتصادی کشور و تحقق سیاست‌های موسوم به اقتصاد مقاومتی نیز یاد می‌شود و بسیاری از برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای نیز بر اساس تأکید تقویت روستاها امکان‌پذیر است، زیرا با تقویت روستا می‌توان توسعه را به سایر قسمت‌های منطقه نیز تزریق و به نوعی تعادل و توازن را در سطح منطقه ایجاد کرد.

‌از کنار نقش اقتصادی روستاها که بگذریم، بسیاری از روستاها در ایران فعل خواستن را به خوبی صرف کرده‌ و روی پای خود ایستاده‌اند که از مهم‌ترین این روستاها می‌توان به ابیانه، کندوان، جواهرده درسجین ابهر و اورامان اشاره کرد. گاهی معروفیت روستاها با گردشگری حاصل شده، گاهی وجود جوانان موفق، گاهی اشتغال و گاهی نیز مانند روستای بلندپرچین به واسطه جوانانی که ایثار و شهادت را به خوبی معنا کردند.

انقلاب ما در طول عمر با برکت و پر عزت خود فراز و فرودهای فراوانی را به خود دیده است، تجربه‌هایی که هر یک به تنهایی حرف‌های فراوان برای گفتن و درس‌های فراوان برای آموختن داشتند. یکی از این تجربه‌ها، تجربه هشت سال دفاع‌مقدس بود که با نام صدام اما با هم‌دستی کشورهای قدرتمند رقم خورد، جنگی که در نهایت اقتدار و اعتلای امروز ایران اسلامی را در پی داشت.

در کنار ساکنان شهری، بسیاری از مردم روستا نیز در طول دوران دفاع‌مقدس علی‌رغم کمبود وسایل ارتباط جمعی ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان خود را شنیده و در جبهه‌های حق علیه باطل حضور یافتند و بسیاری از آنان نیز شربت شیرین شهادت را نوشیدند. شهدایی که بسیاری از آن‌ها در اوج مظلومیت به شهادت رسیدند و امروز مهم‌ترین وظیفه ما پاسداری از خون این عزیزان است.

استان زنجان در طول انقلاب حدود ۳۰۰۰ شهید گلگون کفن را تقدیم انقلاب کرده است. رشادت رزمندگان زنجانی در جنگ به حدی تاثیرگذار بود که مدال غواصان دریادل با وجود نداشتن دریا بر گردن دلاورمردان زنجانی خودنمایی می‌کند. گوشه به گوشه استان زنجان پر است از یاد و خاطره دلاورمردانی که عاشقانه جان را در طبق اخلاص نهاده و تقدیم خدا کردند. یکی از این نقاط، روستای بلندپرچین‌ ماه‌نشان است که لقب شهیدپرورترین روستای استان زنجان را با خود یدک می‌کشد.

اهالی روستای بلندپرچین با ۱۶ شهید، ۱۷ جانباز و ۹۰ رزمنده از نوجوان ۱۲ ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله در جنگ تحمیلی در خدمت نظام مقدس جمهوری اسلامی بودند که بر حسب ۵۰ خانواری و میانگین جمعیتی، این روستا از روستاهای شاخص استان زنجان در امر دفاع از کشور محسوب می‌شود. جوانان این روستا، در همان روزهای نخستین جنگ، جزو اولین کسانی بودند که به سوی جبهه‌های حق علیه باطل شتافته و در عملیات‌ مختلف در دوران جنگ تحمیلی حضور فعالی داشتند و تعداد زیادی از این عزیزان به مقام والای شهادت نائل آمدند، کسانی که اکنون نام‌شان بر تارک تاریخ جاودانه شده است.

اگر درب هر خانه‌ای را در کوچه پس کوچه‌های  این روستا بزنید، کمتر خانواده‌ای خواهید یافت که با هیچ شهیدی نسبت نداشته باشد. غیرت و مردانگی جوانان این روستا و پیوند ذاتی مردمانش با دفاع مقدس، شهدا و جانبازانی که تقدیم ایران اسلامی کرده‌اند، باعث شده این روستا شهیدپرورترین روستای زنجان نام بگیرد.

این روستای شهیدپرور در ۱۲۰ کیلومتری جنوب‌غربی استان زنجان در منطقه‌ای کوهستانی و صعب‌العبور با آب و هوای سرد و خشک در ارتفاعات شهرستان ماه‌نشان واقع شده است که در حال حاضر حدود ۵۰ خانوار در این خطه زندگی می‌کنند. پرچین به‌ معنای دیواری است که از آمیختن گل و شاخه‌های درخت و بوته گرداگرد کشتزارها درست می‌کنند، مردم این دیار همچون نام آن دارای آرمان‌های بلند الهی در حفظ و حراست از حریم میهن اسلامی ایران بوده‌اند.

منبع:ایسنا

به گزارش ایسنا، ابراهیم پورفرج در وبینار مرور تاریخچه گردشگری ورودی در ایران که همزمان با هفته گردشگری برگزار شد، با اشاره به موافقت دولت با ازسرگیری صدور ویزای توریستی ایران پس از ۱۹ ماه توقف، اظهار کرد: آغاز صدور ویزای گردشگری به معنی راه افتدن سیل گردشگران ورودی به ایران نیست. شرکت‌های گردشگری تازه باید با طرف خارجی گفت‌وگو کنند، تا حالا این مذاکرات انجام نمی‌شد، چون ما جواب واضح و روشنی درباره وضعیت پذیرش گردشگر خارجی در ایران نداشتیم. این تصمیم (ازسرگیری صدور ویزا) که با کمک آقای ضرغامی ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ گرفته شد می‌تواند به جریان ورود گردشگر به ایران کمک کند.

وی افزود: علاوه بر ویزا، سرعت واکسیناسیون امنیت کشور را ارتقاء می‌دهد و حالا ما می‌توانیم روی امنیت بهداشتی کشور نیز صحبت کنیم. ضمن این‌که ایران جزو ارزان‌ترین کشورها به شمار می‌آید و در شرایطی که اقتصاد بسیاری از کشورها از کرونا متأثر شده است، این ارزانی یک مزیت به حساب می‌آید.

رییس جامعه تورگردانان که قبلا درباره فعال شدن برخی کشورها در منطقه و احتمال حذف ایران از مقاصد سفر به علت توقف صدور ویزا هشدار داده بود،   بیان کرد: امیدواریم بخش خصوصی با کمک دولت به نقطه‌ای برسد که شرکت‌ها و کشورهایی که ایران را از فهرست مقاصد سفر خارج کرده‌اند، دوباره آن را برگردانند.

وی در ادامه این وبینار گفت: گردشگری ورودی مسیر سختی را تا امروز طی کرده و همیشه در سربلایی بوده است. ما (تورگردان‌ها) دو سالِ سخت را پشت سر گذاشته‌ایم. قبل از آن هم مسیر دشواری داشتیم، پس از ۱۱ سپتامبر ورود گردشگر به ایران تقریبا تعطیل شده بود و به مدت یک سال توریست نداشتیم. با توجه به این تجربه سخت، در دوران کرونا ناامید نشدیم و امیدواریم کار را دوباره شروع کنیم، چون ایران کشوری با فرهنگ، تمدن غنی و بزرگ است و طبیعت زیبا و مردم بسیار مهمان‌نوازی دارد و ما خوشحالیم در کنار این مردم، کار فرهنگی را به جریان اقتصادی تبدیل می‌کنیم.

پورفرج همچنین با اشاره به آسیب گردشگری در دوران کرونا، اظهار کرد: در این مدت کمک چندانی به گردشگری نشده است، پیشنهادهای زیادی هم از طرف بخش خصوصی به دولت داده شد، اما هیچ یک عملی نشد، درحالی صنعت گردشگری در ایران نوپا است و خسات سنگینی دیده است.

منبع:ایسنا

این نمایشگاه تا تاریخ ۳۱ مارچ ۲۰۲۲(۱۱ فروردین) به مدت ۶ ماه ادامه خواهد داشت و با حضور ۱۹۰ کشور در فضایی به وسعت ۴.۸ کیلومتر مربع برگزار می‌شود. اکسپو ۲۰۲۰ دبی مکانی مناسب برای آشنایی با فرهنگ و سنت کشورهای مختلف به صورت همزمان است و برای تمامی سنین و گروه‌های شغلی مناسب خواهد بود.

از ویژگی‌های این دوره اکسپو می‌توان به برگزاری آن در امارات(دبی) به عنوان منطقه‌ای از خاورمیانه برای اولین بار اشاره کرد. نمایشگاه اکسپو یا فرهنگ ملل هر ۵ سال یک بار برگزار می‌شود و پس از جام جهانی و المپیک به عنوان سومین رویداد بزرگ و مهم جهانی که کشورهای مختلف دستاوردهای خود را در آن به نمایش می‌گذارند، اهمیت دارد. این دوره از نمایشگاه اما با موضوع ارتباط ذهن‌ها و ایجاد آینده است که بر ایجاد راه ‎حل‌های پایدار برای مشکلات زیست‌محیطی کنونی جهان تاکید دارد.

گفته می‌شود که این نمایشگاه یک جاذبه گردشگری فراموش‌نشدنی است و نمونه‌ای از شهرهای دیجیتالی آینده در آن به نمایش در خواهد آمد؛ همچنین پیش‌بینی می‌شود که چیزی حدود ۲۵ میلیون نفر در این نمایشگاه شرکت کرده و شاهد دستاوردهای کشورهای مختلف در زمینه‌های متفاوتی باشند.

این نمایشگاه همچنین با هدف تلفیق تاریخ، فرهنگ و آموزش در جهان برگزار می‌شود و کشورهای مختلف جهت رشد و مطرح شدن ایده‌های خلاقانه در آن شرکت می‌کنند. از ویژگی‌های این نمایشگاه باید به نمایش درآمدن تمام آثار و اختراعات جدید اشاره کرد که باعث اشتراک تجربه‌های آموزنده می‌شود و روابط بین‌الملل را تقویت می‌کند.

از سال ۱۸۵۱ که برای اولین بار اکسپو از انگلستان برگزار شد در هر دوره اتفاقات جدیدی که دنیا به عنوان خلاقیت و نوآوری تجربه کرده است در این نمایشگاه ارائه شده و این روند هنوز هم ادامه دارد.

همانطور که گفته شد یادگیری در مورد پایداری محیط‌زیست، پیاده‌روی در باغ‌های واقعیت مجازی و آشنایی با آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا، بخشی از جاذبه‌های دیدنی اکسپو هستند. به همین دلیل کشورهای مختلف پاویون‌هایی (غرفه) با معماری ویژه و طراحی خاص ارائه می‌کنند که به عنوان دیدنی‌ترین جاذبه اکسپو ۲۰۲۰ دبی شناخته می‌شود.

«بلژیک» از کشورهای حاضر اکسپو ۲۰۲۰ دبی است که پاویونش با الهام از مفهوم پویایی در اروپا ساخته شده و مساحتی حدود ۵۰۰ متر مربع دارد؛ غرفه‌های این کشور در اکسپو همچنین بر اساس چشم‌اندازها و نوآوری‌های بلژیک ساخته شده و رستوران‌هایی را شامل می‌شود که غذاهای محلی و سنتی این کشور را سرو می‌کنند که محل آن‌ها بر پایه محیط زیست و ساختمان‌های سبز طراحی شده است. مفهوم ساخت این پاویون استفاده از الگوهای طبیعت برای حل مسائل روز است.

کشور «کوبا» نیز در این اکسپو به نمایش ماشین‌های قدیمی، فرهنگ سنتی، موسیقی محلی و صدها نمایش دیگر در پاویون خود می‌پردازد. البته در پاویون کوبا که بر اساس مفهوم «تحرک» ساخته شده است می‌توان در رستوران‌های مختلف غذاهای کوبایی را امتحان کرده و با سنت و فرهنگ این کشور در نمایش‌های سه‌بعدی آشنا شد.

پاویون «جامائیکا» ساختمانی است تمام اتوماتیک که همه چیز در آن به صورت دیجیتالی ایده پردازی شده و نشان‌دهنده فرصت‌های‌آینده و پتانسیل‌ جامائیکا برای مطرح شدن در عرصه جهانی به عنوان یک قطب تکنولوزی پیشتاز است.

بازدیدکنندگان همچنین می‌توانند در این پاویون با افراد مشهور گفت‌وگو کنند و از استودیوهای پخش زنده موسیقی و غرفه‌های متنوع سرو قهوه مخصوص این کشور لذت ببرند.

کشور «لوکزامبورگ» از دیگر کشورهای حاضر در اکسپو دبی است و جذاب‌ترین پاویون در اکسپو ۲۰۲۰ را به خود اختصاص خواهد داد؛ چراکه ساختمان این پاویون به گونه‌ای طراحی شده که نشان‌دهنده درهای باز این کشور برای استقبال از ایده‌های جهانی، بین‌المللی و علاقه به همکاری بیشتر با کشورها برای ساخت آینده‌ای روشن است.

نکته قابل توجه در مورد پاویون لوکزامبورگ طراحی ساختمان آن به شکل علامت بی‌نهایت است که علاقه‌مندان به حضور در این نمایشگاه می‌توانند برای حمل‌ونقل از سرسره‌های پرسرعت استفاده کرده و در نمایشگاه نوآوری‌های دیجیتال آن شرکت کنند.

شاید کمتر کسی «موناکو» را به ‌عنوان یک کشور تکنولوژی‌محور و مناسب برای سرمایه‌گذاری بداند، اما این کشور در اکسپو ۲۰۲۰ دبی با شرکت در بخش فرصت‌ها و طراحی پاویون ویژه، نمایشگاهی دیدنی از پتانسیل این کشور در زمینه تکنولوژی‌، پزشکی و به ‌خصوص گردشگری ارائه کرده است تا با معرفی جدیدترین نوآوری‌ها و موفقیت‌هایش این عقیده را تغییر دهد. پاویون این کشور شبیه به جزیره موناکو ساخته شده است.

پاویون «سیشل» نیز  با الهام از زندگی دریایی و اهمیت توجه به حفظ آن و معرفی فرصت‌های گردشگری این کشور ساخته شده و شبیه به نمایشگاهی زیردریایی است. پاویون این کشور بر حفظ پایداری محیط‌ زیست تمرکز داشته و سرمایه‌گذاران با هدف اهمیت و تامین هزینه‌های لازم برای حفظ محیط ‌زیست دریایی، این منطقه را ساخته‌اند.

«کره‌جنوبی» از دیگر کشورهایی است که در اکسپو دبی ۲۰۲۰ شرکت کرده و پاویون خود را با توجه به تغییر شدید سبک زندگی و با تمرکز بر معرفی فرهنگ و سنت باستانی این کشور ساخته است. استفاده از رنگ‌های روشن قرمز و زرد در ساختمان پاویون شبیه چادر نشان‌دهنده پویایی در این کشور و تلفیق و پیوند میان نوآوری‌های آینده کره‌جنوبی و پتانسیل نسل جوان این کشور با فرهنگ بومی و باستانی آن است؛ پیشرفت‌های علم و فناوری کره‌جنوبی را می‌توان با استفاده از واقعیت افزوده مشاهده کرد. این پاویون شبیه به خیابان‌های سئول ساخته شده است تا افراد تجربه بازدید و گردشگری در این کشور را نیز داشته باشند.

«تانزانیا» نیز از کشورهایی است که در پاویون خود سفری کامل به این کشور را ارائه می‌کند. ساختمان این پاویون بر پایه پایداری محیط زیست است و شرکتت‌کنندگان در این نمایشگاه با بازدید از ساختمان این پاویون می‌توانند در سفری مجازی و سه‌بعدی شرکت کنند و با حیوانات ناشناخته جهان و گونه‌های منقرض شده آشنا شوند.

در پاویون کشور تانزانیا همچنین نمایش‌ها و همایش‌هایی در زمینه آموزش‌ها و پتانسیل‌های این کشور برای تبدیل شدن به قطب اقتصاد سبز برگزار می‌شود و شرکت‌های پیشگام، نوآوری‌های خود در زمینه حفظ محیط ‌زیست را به نمایش می‌گذارند.

پاویون «آلمان» در اکسپو دبی ۲۰۲۰ با تمرکز بر معماری پایداری و دارای اتصالاتی شبکه مانند است که فضایی ایده‌آل، منحصر به‌فرد، گیرا و متمایز را برای حرکت افراد ایجاد می‌کند. طراحی غرفه آلمان به گونه‌ای است که از هر زاویه می‌توان دید کامل به غرفه داشت، حرکت به راحتی امکان‌پذیر است و تراکم ایجاد نخواهد شد. تمامی قطعات و مواد به کار رفته در این غرفه قابلیت جداسازی دارند و بازیافت اصولی و آسان ممکن شده است.

بازدیدکنندگان از اکسپو دبی ۲۰۲۰ همچنین می‌توانند در پاویون «انگلستان» شاهد سرایش شعر به کمک هوش مصنوعی باشند. این نمایشگاه فرصتی برای همکاری هر چه بیشتر شرکت‌های بین‌المللی با یکدیگر، افزایش آگاهی در زمینه‌های مختلف و آشنایی با فرهنگ و سنت کشورهای مختلف و اهداف آن‌ها برای ساخت جهانی بهتر و آینده‌ای روشن‌تر است.

این سازه شعر، اولین پاویون شعر انگلستان است که طراحی آن را یک خانم انجام داده و شبیه به قیف با ارتفاع ۲۰ متر است. این شعرها به زبان عربی، انگلیسی و فرانسه نمایش داده می‌شود و می‌تواند به بازدیدکنندگان حس وحدت را منتقل کند.

طراح این مجموعه گفته است، «ایده این طرح از آخرین طرح‌های استیون هاوکینگ به نام پیام موفقیت (مسابقه‌ای که از مردم دعوت کرده بود پیامی بنویسند که در صورت مواجهه ما با موجودات بیگانه نسل انسان را معرفی کند) است.

«عربستان سعودی» در پاویون خود قصد دارد تا نمای پنجره‌ای بزرگ و باز به آینده با مساحت آن ۱۳ هزار مترمربع را نشان دهد. این سازه درهای خود را به جهان خارج گشوده و پذیرای مشاغل و گردشگران است و همچنین تمایل دارد برای ایجاد آینده‌ای بهتر برای همه با سایر کشورها همکاری کند. این غرفه بازدیدکنندگان را با سنت‌ها و میراث سعودی و همچنین خلاقیت فعلی و انگیزه پرشور برای بلند پروازی‌های آینده آشنا خواهند کرد.

«فرانسه» از دیگر کشورهای حاضر در این نمایشگاه است. فرانسه همیشه در نمایشگاه‌های جهانی حضور داشته و موفق نیز بوده است، برای مثال در نمایشگاه سال ۱۸۸۹ برج ایفل را ارائه کرده است. امسال اما در اکسپو ۲۰۲۰ دبی غرفه نور و روشنگری را ارائه می‌کند که مفهوم استفاده از نور در تمام اشکال را به مخاطب خود منتقل می‌کند.

در پاویون فرانسه از الهام، خلاقیت، دانش و وسایل ارتباطی با سایر فرهنگ‌ها  و بر اساس کنترل دستاوردهای خورشیدی، محدود کردن استفاده از سوخت‌های فسیلی، نمای بیروی عایق ضد آب استفاده شده است و ساختمان شمالی این پاویون منطقه بزرگ سایبانی وجود دارد تا از بازدیدکنندگان در برابر نورخورشید و گرما محافظت کند.

پاویون «سنگاپور» در اکسپو ۲۰۲۰ دبی شبیه ساختمانی بزرگ پوشیده از گیاه است. غرفه انرژی صفر خالص به نحوی ساخته شده که رفتن افراد به سازه‌های مسکونی سازگار با طبیعت را نشان می‌دهد و پیام آن مقاومت در برابر اثرات وحشتناک تغییرات آب و هوایی است. باغچه مخروطی شکل از چشم‌اندازهای سبز این پاوین است و درون آن مجموعه نمایشگاه‌هایی از میراث طبیعی سنگاپور به نمایش درآمده که بر مخروط باغ حرکت می‌کند.

پاویون «ژاپن» شامل سازه‌ای نفس‌گیر است که نور را از نمای سه بعدی با تکنولوژی پیشرفته به اطراف ساطع می‌کند. غرفه ژاپن ترکیبی از الگوهای سنتی عربی و آسانوآ (اشکال سنتی اوریگامی ژاپنی که نمادی از احترام به دیگران از طریق بسته‌بندی هدیه هنر ژاپنی) است. این ساختمان واقع در منطقه فرصت بوده و توسط یوکو ناگایاما و اوبایاشی میدل و با الهام از فرهنگ عربی طراحی شده است. غرفه ژاپن دارای سیستم خنک‌کننده طبیعی بوده که از تکنیک‌های سنتی عربی و ژاپنی در ساخت آن استفاده شده است بازدیدکنندگان می‌توانند غذاهای رستوران عربی و ژاپنی این بخش را امتحان کنند.

«ایران» نیز از کشورهای حاضر در اکسپو ۲۰۲۰ دبی است که در پاویون خود مجموعه‌هایی مشهور از داستان‌های عامیانه خاورمیانه که در عصر طلایی اسلامی گردآوری شده و یک قطعه ادبی در فرهنگ ایرانی بوده که از هزار و یک شب الهام گرفته است، را به نمایش می‌گذارد.

پاویون ایران توسط شرکت معماری ایرانی شیفت پروسس پرکتیو (Shift Process Practice) طراحی شده و به جای اینکه یک ساختمان یکپارچه باشد شامل چندین مکعب سه‌بعدی در یک میدان است که هر کدام از این سازه‌ها به عنوان عاملی برای نشان ‌دادن بخشی از تاریخ معاصر ایران استفاده می‌شود.

از نکات ویژه اکسپو دبی ۲۰۲۰ حضور پاویون‌های ویژه از جمله « صنایع Lay’s» و «پپسی» است که در این نمایشگاه غرفه‌های متعددی دارند که پایداری محیط زیست، تهیه غذاهای سبز و ظروف یک‌بار مصرف خوراکی یا قابل تجزیه در نظر گرفته شده است. شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه می‌توانند در این دو پاویون در خصوص تاریخچه غذا، کمک به آسیب کمتر به محیط‌ زیست و صنایع‌غذایی مواردی را یاد گیرند.

از غرفه‌های ویژه اکسپو می‌توان به غرفه گروه «ENOC» اشاره کرد که سازه آن از مخازن ذخیره نفت دایره‌ای شکل الهام گرفته است. این سازه با استفاده از ۷۰۰ تن فولاد و به منظور به حداقل رساندن ضایعات، تاثیرات زیست‌محیطی و ترویج پایداری ساخته شده و پنج ساختار منحصر به‌فرد دارد که هر کدام نماینده موضوعی متفاوت است. این سازه با استفاده از ساختار فولادی این امکان را فراهم کرده تا از مواد دوباره استفاده شود و به حالت اولیه بازگردند.

غرفه «تحرک الیف» نیز توسط شرکای فوستر طراحی شده و سقف آن از صفحات فتوولتائیک و خورشیدی ساخته شده که بر اساس سه ساختار امضاء شده اکسپو مانند زیرمجموعه‌های تحرک، پایداری و فرصت بنا نهاده شده است. درون ساختمان نوعی نمایشگاه است که مناطق مختلفی برای بازدید دارد و هدف غرفه این است که شکاف بین دنیای فیزیکی و دیجیتالی را از بین ببرد و نشان دهد که چگونه تحرک همچنان بر نحوه زندگی، ارتباط و تبادل ایده افراد با فرهنگ‌های دیگر تاثیر می‌گذارد.

در انتها اما باید گفت که حفظ ایمنی بازدیدکنندگان اولویت اصلی این نمایشگاه است که با انجام آزمایش کرونا، رعایت فاصله فیزیکی و استفاده از ماسک در آن محقق می‌شود، همچنین برنامه‌ها و غرفه‌های نمایشگاه برای همه گروه‌های سنی مناسب و برای تفریح کودکان نیز برنامه‌هایی در نظر گرفته شده است.

منابع

digiato.com

internetchk.com

imna.ir

oman۷۷۷.com

ddsafar.com

feedik.com

abgineharch.ir

منبع:ایسنا