تاراج بزرگ شهر باستانی دارابگرد!/ وقتی که مسئولان همه در خواب هستند

 سیاوش آریا در یادداشتی نوشت:  دومین اثر ثبت ملی استان پارس با شماره ۱۴ به تاریخ ۲۴ شهریور ماه ۱۳۱۰ خورشیدی ، شهر باستانی دارابگرد است که روزگاری یکی از پنج استان بزرگ سرزمین پارس به شمار می‌آمده است. یادمانی به جا مانده از اواخر دوره اشکانی و دوره ساسانی. اما با این همه، دارابگرد امروزه به محلی برای جولان سوداگران اموال تاریخی تبدیل شده و سودجویان فرومایه و نابخرد در عرصه شهر باستانی دارابگرد و در روز روشن در چندین جای آن، کندوکاوهای غیرمجاز به بهانه‌های خیالی و پوچ یافتن اشیا تاریخی و گنج انجام داده و به لایه‌های باستان شناسانه محوطه آسیب‌های برگشت‌ناپذیری رسانده و آنرا سوراخ سوراخ کرده‌اند.

سخن در خور نگرش این است که چگونه افرادی توانسته‌اند در درون عرصه مهم‌ترین اثر تاریخی شهر داراب و استان وحتی کشور دست یازیده و با خیال آسوده گودال‌های ژرف و بزرگی پدید آورند؟ هرچند که، این نخستین باری نیست که عرصه دارابگرد محل تاخت‌وتاز غارتگران قرار گرفته و دو سال پیش هم در بازدید میدانی نگارنده،کند و کاو غیرمجاز صورت گرفته بود.اما این بار گویا تاراج گران با خیال آسوده‌تر و به سادگی در چندین جای محوطه باستانی دارابگرد کند و کاوهای غیرمجاز انجام داده‌اند. آن هم در محلی که ورودی مشخصی دارد و در روز افراد بومی و گاه مسئولان  رفت و آمد دارند و نبش ورودی و در حریم آن، امام‌زاده‌ای هم وجود دارد.

پرسش بنیادین این است، مسئولان فرهنگی، فرمانداری، و… و از همه مهم تر مسوولان میراث فرهنگی و یگان حفاظت میراث فرهنگی شهر داراب کجا هستند و چه می‌کنند؟ آیا همگی در خواب زمستانی فرو رفته‌اند و تا تابستان سال آینده بیدار نخواهند شد!!

آیا دست‌های پنهانی در کار است و افرادی می‌خواهند تا نشانه‌های هویتی و شناسنامه بالنده و غرورآمیز شهر داراب را ازصفحه تاریخ پاک کنند. این همه خبرهای ناگوار درچند ماه گذشته از آثار تاریخی شهر داراب و دست‌اندازی‌ها بیانگر چیست؟ آیا کسی پاسخگواست…

با این همه،نگارنده بر پایه خویشکاری (وظیفه) ملی و مسوولیت اجتماعی خویش،موضوع کند و کاو های غیرمجاز شهر باستانی دارابگرد را به آگاهی مسئولان یگان حفاظت میراث فرهنگی استان رسانده و خواستار پیگیری و رسیدگی موضوع شده است.