خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- احسان منصوری *: سال‌ها قبل از رفیقم پرسیدم اگر به گیلان رفتم کدام رستوران را پیشنهاد می‌دهی؟ گفت: خاور خانم و من هاج و واج در اینترنت به دنبال رستوران خاور خانم. کافی است جستجو کنید تا حرفم را بفهمید شاید هم رفته باشید.
همانطور که در حوادث و وقایع تاریخی و حتی سیاسی این روایت‌ها هستند که غالب می‌شوند در فضای فرهنگ عمومی در حوزه توریسم نیز این روایت‌های عامه از یک شهر و منطقه است که می‌تواند آن منطقه یا شهر را به جذب یا دفع بکشاند. برایم در این نزدیک به چهار دهه که از خدا عمر گرفته‌ام همیشه سوال بوده است که چرا اراک فقط محل گذر است و خیلی هنر کنیم باید مسافران را در میدان خروجی اراک در حال استراحت برای عبور از شهر اراک ببینیم.

آیا صنعتی بودن یا جدیدالتاسیس بودن دلیل این امر است؟ آیا موزه و مرکز گردشگری نداریم یا اینکه علت را باید در امور دیگری جست. رندی می‌گفت دلیلش همین مدیران غیر بومی است که تعلق خاطری به این شهر ندارند و معلول آن، همین عدم تعلق می‌شود چیزی که می‌بینیم. پر بی‌راه نمی‌گفت، اما علت واقعی نیز به صورت کامل قطعاً این امر نیست.

ظریفی، صنعتی بودن را علت می‌دانست و لطیفی مهاجر پذیر بودن را. نگارنده معتقد است امروز، دیروز نیست و گذشته را بسپاریم به گذشته و امروز را دریابیم. استادی در دانشگاه اراک که اتفاقاً اراکی هم نبود می‌گفت چه خوب بود اگر محدوده چهار طرف بازار اراک را موزه‌شهر می‌کردند و دست به آن نمی‌زدند نه اینکه فقط بگویند دو طبقه بیشتر نسازید و نَمایش را هم با این شرایط بسازید.

در شگفت بودم که او چگونه به ذهنش رسیده بود و قطار مسئولان به ذهنشان نرسیده بود. بگذریم باز هم حرف از گذشته شد. در همین افکار بودم که شنیدم خیابان امیرکبیر را پیاده راه می‌کنند و از خیابان ماشین رو به پیاده رو تبدیل می‌شود. در دل آفرین گفتم و دست به قلم شدم تا دیر نشده و به دیروز نپیوسته‌ایم چند کلمه‌ای بنگارم.

امروز روزی است که می‌شود کمی برای اراک هویت را احیا کرد. نگارنده با هویت سازی میانه خوبی ندارم و معتقدم هویت را باید احیا کرد به ویژه اگر این هویت آن‌قدر غنی باشد که به چشم نیاید. از باب وظیفه پیشنهادهایی ارائه می‌کنم و امید دارم گوش شنوا باشد که حتماً هست خصوصاً اینکه در این دوره، فردی فرهنگی سکاندار شورای اسلامی شهر شده و هنر مرد به ز دولت اوست.

رکن هویت این شهر مفاخر و نخبگان است که در بوته فراموشی قرار گرفته و جز به سردیسی در بوستانی و همایشی خاص جایگاهش قدر دانسته نمی‌شود. می‌توان کاربری مغازه‌ها و دکاکین اطراف این خیابان را آرام آرام تبدیل به عرصه‌های فرهنگی مطابق با فضای مفاخر این شهر و استان کرد.

استفاده از ظرفیت نماسازی مغازه‌ها، انتقال کتابفروشی‌ها به صورت متمرکز به این بخش از شهر (در اراک یک مجتمع کتابفروشی وجود ندارد. نگویید پاساژ اتحاد که آنجا عرضه نوشت‌افزار و کتابهای کنکوری است و نه کتابفروشی) انتقال مراکز عرضه محصولات سنتی این منطقه به این بخش از شهر و انتقال انجمن‌های ادبی و فرهنگی و اختصاص مکان به آنها در این بخش می‌تواند کمک شایانی به احیا هویت شهر باشد.

ایجاد مرکز تدوین تاریخ شفاهی شهر اراک در عرصه‌های مختلف در این منطقه می‌تواند به غنای احیا هویت کمک کند. باید مراقب آسیب‌های بافت پیاده‌رو باشیم و مراقب باشیم گرفتار ایجاد مراکز پر سر و صدا اما سطحی نشویم. دچار عوام زدگی فرهنگی نشویم و این بخش را به کسانی که ظاهراً کار فرهنگی می‌کنند اما صرفاً به دنبال پول و منفعت و فعالیت‌های سطحی هستند نسپاریم. افرادی که با عنوان‌های پر طمطراق موسیقی و هنر و تئاتر و… به دنبال هویت زدایی از این شهر هستند و نه احیای هویت این شهر. کاری نکنیم که همان خیابان ماشینی می‌ماند بِه بود از خیابان پیاده‌رویی که هویت زدایی کند.

منبع:میراث آریا

خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ با گسترش روز افزون ویروس کرونا، افراد در گیر با این ویروس به مکانی برای گذراندن دوران نقاهت و یا دوران قرنطینه نیاز دارند. اکنون که بسیاری از بیمارستانها افراد را پس از پایان دوران حاد بیماری مرخص می‌کنند، مردم به خانه‌های خود برای گذراندن دوران نقاهت می‌روند آن هم آپارتمان‌هایی که بسیار کوچک هستند و امکان وجود دو سرویس جداگانه برای اعضای سالم خانواده با اعضای درگیر با بیماری وجود ندارد. این امکان یعنی جداسازی افراد سالم از بیمار در یک خانواده در بسیاری از خانه‌های ایرانی نیز وجود ندارد. به همین دلیل است که با درگیر شدن یک فرد، احتمال انتقال ویروس به اعضای دیگر زیاد می‌شود.‌

اقدامات کشورهای دیگر برای جبران ضرر هتل‌ها

در شهر ووهان چین برای جلوگیری از انتقال ویروس کادر درمان به خانواده‌هایشان، آنها را به هتل‌ها به عنوان اقامتگاه فرستادند. در برخی دیگر از هتل‌های چین بخشی از هتل ها به اقامت بیماران کرونایی اختصاص یافت. همچنین هنگام ورود مسافران از کشورهای دیگر، افراد را به هتل‌ها برای قرنطینه دو هفته‌ای می‌فرستادند و مرتب اتاق آنها را ضدعفونی می‌کردند تا پس از گذشت ۱۴ روز اگر علائمی نداشتند اجازه حضور در شهر پکن را داشته باشند.

در مادرید نیز ۴۰ هتل با ۹ هزار تخت برای بیماران آماده شد در بریتانیا تعدادی هتل به عنوان نقاهتگاه در نظر گرفتند و فرانسه نیز با تعدادی از شرکت‌های هتلداری، قرارداد بست تا کارکنان بیمارستانها مدتی را در این اقامتگاه‌ها سر کنند. آمریکا نیز تعدادی از هتل‌ها را برای دوران نقاهت بیماران در نظر گرفت.

در ایران اما هتلداران چنین پیشنهادی را نپذیرفتند. سعید نمکی وزیر بهداشت گفته بود: «بیماران پس از ترخیص از بیمارستان در محلی دیگر غیر از خانه باید نگهداری شوند و یکی از این فضاهای بینابینی هتل و فضاهای گردشگری است که در اختیار بخش خصوصی قرار دارد که بر همین اساس اقدام به پیش خرید خدمت از بخش گردشگری به عنوان پشتوانه مراکز درمانی می‌کنیم»

ولی تیموری معاون گردشگری کشور نیز در ماه اسفند ۹۸ گفت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در جلسه ستاد ملی کرونا از وزارت میراث فرهنگی درخواست کرد تا هتل‌ها اقدام به پذیرش بیماران کرونایی بکنند که دوره درمان آنها در بیمارستان به پایان رسیده و نیاز به طی دوره نقاهت دارند و امکان استراحت در منزل را ندارند و باید به هتل بروند. هم اکنون برخی از هتل‌ها نیز برای این امر اعلام آمادگی کرده‌اند.

وی با بیان اینکه اعلام پذیرش این بیماران در هتل بر اساس رضایت هتل‌داران بوده است، گفت: ما لیست هتل‌هایی که امکان‌پذیرش این گونه بیماران را دارند به وزارت بهداشت ارائه دادیم.

تیموری افزود: این هتل‌ها در تمام استان‌ها هستند و هم اکنون برخی از هتل‌ها در شهرستان‌ها پذیرش این بیماران را آغاز کرده‌اند. ولی در تهران هنوز پذیرش بیمار کرونایی را در هتل‌ها آغاز نکردیم. قرار است تمام نکات بهداشتی برای جلوگیری از شیوع این بیماری در هتل‌ها رعایت شود و در این راستا وزارت بهداشت مواد ضد عفونی‌کننده در اختیار هتل‌ها قرار می‌دهد.

از حرف تا عمل فاصله بسیار است

این صحبت‌ها در حد حرف بود نه عمل. هیچ وقت وزارت بهداشت برای اقامت افراد در دوران قرنطینه به هتل‌ها اعلام نیاز نکرد. از آن طرف هتلداران نیز مخالف اجرای این طرح بودند. هتلداران اعلام کردند که اگر افراد را حتی در دوران نقاهت بپذیریم برند این هتل به خطر می‌افتد و بعد از آن کمتر کسی می‌پذیرد که در آن هتل اقامت کند.

اول مرداد جمشید حمزه‌زاده رئیس جامعه هتلداران گفته بود: در صورتی که فرد علائم ابتلاء به کرونا را نداشته باشد، ولی شخصاً بداند که مبتلا به کرونا است در صورت مراجعه به هتل جهت قرنطینه اقدامی خلاف اخلاق و موازین بهداشتی انجام داده است. جامعه هتل‌داران به صورت کامل مخالف قرنطینه بیماران مبتلا به کرونا در هتل‌ها و مسافرخانه‌ها است چرا که این مسأله سلامت مسافران دیگر را به خطر می‌اندازد.

حالا اما ورق برگشته و حمزه زاده گفته که بیماران کرونایی را برای گذراندن دوران نقاهت در هتل‌ها می‌پذیریم اما اگر وزارت بهداشت شرایط را آماده کند.

گویا جامعه هتلداران به این فکر افتاده حالا که وزارت بهداشت درخواست و یا برنامه‌ای برای این اقدام ندارد، حداقل برای تبلیغات خودشان هم که شده آمادگی صوری خود را اعلام کنند.

حمزه زاده به تازگی در گفتگو با رادیو اعلام کرده: اگر وزارت بهداشت بخواهد قسمتی از برخی هتل‌ها را به این امر اختصاص می‌دهیم اما تا کنون وزارت بهداشت هیچ درخواستی نداده است. چون شاید امکانات نظامی و انتظامی در این زمینه وجود دارد.

حمزه زاده گفته که هتل‌ها آمادگی دارند تا این بیماران را بپذیرند. منتها تاکنون این اقدام در حد حرف بوده است. ولی اگر زمانی نیاز شد، باید وزارت بهداشت بودجه آن را مشخص کند. هتل نیز تخفیف می‌دهد و بخشی از آن هزینه نیز توسط بیمار تأمین می‌شود. در این صورت ضوابط پذیرش بیماران در هتل‌ها اعلام خواهد شد.

موافقان و مخالفان پذیرش مهمان کرونایی در دوران نقاهت

این گفته حمزه زاده در میان اعضای جامعه هتلداران موافقان و مخالفانی نیز دارد. مخالفان با حمزه زاده می‌گویند که این حرف بعد تبلیغاتی دارد. ما می‌دانیم که چنین درخواستی نیست و هتل‌ها راضی به چنین کاری نمی‌شوند چون از برند هتل خود می‌ترسند. از طرف دیگر موافقان با این موضوع می‌گویند که هتل‌ها می‌توانند بخشی از اتاق‌ها را تنها به افرادی که دوران نقاهت را گذرانده‌اند اختصاص دهند که شرط آن هم داشتن برگه تست منفی کروناست. در واقع این افراد فقط برای گذراندن دوره استراحت یک هفته‌ای به هتل می آیند.

اما مخالفان می‌گویند حتی اگر کسی در این دوران دچار مشکلی شود در هتل‌ها هیچ امکانات بهداشتی و یا درمانی وجود ندارد ما تنها یک اتاق را در اختیار افراد می‌دهیم از طرفی مردم ایران آنقدر پول دار نیستند که خانه خود را رها کنند و پول هتل یک هفته‌ای برای گذراندن دوران نقاهت بدهند. اما می‌توان هتل‌های دولتی را برای این کار اختصاص داد. یعنی می‌توان کل یک هتل دولتی را در اختیار این افراد گذاشت چون آنها به هر حال در طول سال مهمان دارند و از طرفی مسئولیت اجتماعی شأن را در حق مردم رعایت کرده‌اند.

در حال حاضر ورود هر بیمار کرونایی در هتل‌ها ممنوع است و هیچ هتلی بیمار کرونایی را نمی‌پذیرد برخی از هتل‌ها که ضوابط بهداشتی محکم‌تری را رعایت می‌کنند، از مسافران خود می‌پرسند که آیا به تازگی در بیمارستان بستری شده‌اند یا نه. در آن صورت مسافر را نمی‌پذیرند اما خیلی از هتل‌ها این موارد را رعایت نمی‌کنند چون اتاقشان خالی است.

منبع:خبرگزاری مهر