آشنایی با باغ دلگشا – فارس

باغ دلگشا در جبهه شمال شرقی و در سمت جنوب تنگ آب خان و نزدیک آرامگاه سعدی و در بستری کوهستانی واقع شده است.

سابقة آبادانی و وجود این باغ نه تنها به پیش از دوره سلسله‎های آل اینجو و آل مظفر می‎رسد بلکه تا پیش از اسلام یعنی دورة حکومت ساسانیان، به دلیل همجواری با مظهر کاریزی کهن و استقرار در حریم قلعه بسیار قدیمی مشهور به کهن‎دژ بوده که بقایای آن تا نیم سده پیش بر فراز کوه مقابل قرار داشت، قطعی است.

این باغ در دشت زیر پای این قلعه و در نزدیکی مظهر کاریز سعدی که آب گازاران هم نامیده می‎شود واقع شده است، آب قنات سعدی از گذشته تا کنون باغ دلگشا و چند باغ دیگر و کشتزارهای اطراف را مشروب می‎سازد.

در دورة تسلط تیمور گورکانی در فارس، این باغ و مجموعه باغها در نهایت آبادانی بوده و پس از دیدن این باغ، در سمرقند باغی بزرگ به همین شیوه به نام دلگشا احداث نمود. این باغ در دورة صفویه از باغهای مشهور به شمار می‎رفته و در دوره افشاریه همچنان آباد و احتمالاً مدتی در تملک میرزا محمد کلانتر فارس بوده است.

این باغ با مساحتی بالغ بر 5/7 هکتار به شمارة 912 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. ورودی باغ رو به جنوب، با عمارتی کرسی دار و ایوان دو ستونه به سمت جنوب و در سه طبقه در مرکز، که اطراف آن چهار خیابان است که به حصار اطراف باغ ختم می‎گردد، در طبقه اول عمارت، یک هشتی وسیع با چهار شاه نشین و حوض بزرگ هشت گوشی با کاشی آبی که لبه‌های آن قطعات سنگهای سرخ فام حجاری شده است.

خیابان اصلی از مدخل در ورودی تا حوض جلو عمارت امتداد یافته، در طرفین این خیابان دو باغچه از انواع مرکبات دیده می‎شود. در سمت (شرق و غرب) عمارت دو خیابان و در سمت شمالی ساختمان از شمال به جنوب یک خیابان، که در دو سوی این خیابانها درختان کاج و سرو کاشته شده است و بقیة پوشش گیاهی باغ را درختان نارنج، نخل و گردو) و بخش عمدة آن را مرکبات تشکیل می‎دهد. حوضی بزرگ در سمت جنوبی ساختمان در جلو ایوان دو ستونه وجود دارد که لبه‎ها و پاشویه آن قطعات سنگ سرخ فام است و در وسط حوض یک گلدان سنگی بزرگ نصب گردیده که سابقا در آن درخت سرو بسیار زیبایی بود، که متاسفانه خشک شده و امروزه اثری ازآن نیست.

حدود نیم قرن پیش این باغ در تملک خورشید کلاه لقاءالدوله دختر قوام‎الملوک بود که با شوهر خود ناظم‎الملک در آنجا می‎زیست، تا اینکه چندین سال قبل از ورثة قوام خریداری گردید و در حال حاضر در تملک دولت می‎باشد.

در سمت شمال باغ، باغچه کوچکی است که به علت احداث خیابانهایی در اطراف باغ، از ضلع شمالی، جدا شده است که این باغچه به نام باغ طاووس خوانده می‎شود و فاقد عمارت است، ولی دارای درختان کهنسال سرو، کاج و نخل می‎باشد که بین آنها را درختان نارنج پوشانده است.

منبع:همشهری

آشنایی با باغ فین – اصفهان

 شهر کاشان در حاشیه کویر در فاصله 220 کیلومتری جنوب شهر تهران و 86 کیلومتری جنوب شهر قم در استان اصفهان واقع است.

ناحیه‌ای که باغ فین در آن قرار گرفته‌است، به نام فین کوچک معروف بوده و موقعیت آن در جنوب غربی شهر کاشان می‌باشد. باغ تاریخی فین در منتهی‎الیه جنوب شرقی جاده فین (خیابان امیرکبیر) در شهر کاشان و در مجاورت مظهر چشمه تاریخی سلیمان قرار گرفته‌است.

باغشاه فین از گونه باغ قلعه‌های ایرانی است که به دلایل خاص خود بدین گونه و با چنین نظمی شکل گرفته‌است. چشمه سلیمانیه در جنوب باغ فین قرار گرفته است،آب آن زلال و دارای املاح زیادی است.

آب چشمه فین به واسطه کیفیت‌های خاص خود مانند صافی و پاکی و روشنایی کم نظیر وهمچنین کیفیت ثابت وتغییر ناپذیرش همواره مشهور و ضرب المثل بوده است. این چشمه از بن صخره‌ایی به نام کوه دندانه و شکاف تخته سنگهای معدن گچ و آهک در شش کیلومتری غرب کاشان از زمین می‎جوشد.

نظام کاشت باغ فین شامل درختان مثمر، از جمله انجیر، توت، انار، بید، بید مشک، به، گوجه سبز، گلابی و زردآلو و همچنین گونه‎های تزیینی همچون سنجد زینتی می‌شد. بخش دیگری از گیاهان باغ را گل‎ها و گیاهان تزیینی تشکیل می‎دادند.

عمده‎ترین بخش از گیاهان که در شکل بخشیدن به نظام گیاهان در باغ تأثیر به سزایی دارد مرتبط با درختان سایه‎گستر باغ است که عمدة آن را درختان سرو تشکیل می‎دهند.

همچنین درختانی همچون چنار و سپیدار و بید نیز در این بخش به چشم می‎خورد.

تعداد درختان نظام‎ساز باغ: شامل 579 اصله درخت سرو، 11 اصله درخت چنار و 2 اصله درخت سپیدار است.

منبع:همشهری

جاذبه‌های گردشگری شگفت‌انگیزی که هرگز ساخته نشدند

بسیاری از طرح های گردشگری در دنیا به مرحله اجرایی نرسید و نقشه آن برای همیشه بایگانی شد.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،زمین مملو از جاذبه‌های گردشگری است. در کنار این جاذبه  ها، اما طرح های گردشگری هم وجود دارند که هرگز ساخته نشدند.

کاخ اتحاد جماهیر شوروی در مسکو (روسیه)

ساخت کاخ تحمیل‌شده اتحاد جماهیر شوروی روی خرابه‌های کلیسای مسیح منجی از اواخر دهه ۱۹۳۰ آغاز شد. قرار بود که این بنا یک مرکز اداری و مکان نمایش قدرت شوروی باشد.

ساختمان کاخ اتحاد جماهیر شوروی می‌توانست یکی از بزرگترین سازه‌های جهان در زمان ساختش باشد، اما حمله آلمان به روسیه در سال ۱۹۴۱، برنامه‌های بلند مدت ساخت آن را خنثی کرد و پایه‌های بنای کاخ به استخر تبدیل شد. این استخر برای مدتی بزرگترین استخر روباز جهان بود.

اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه ۱۹۹۰ منحل شد و مدتی بعد ساخت کلیسای جامع جدید مسیح منجی آغاز شد. هم‌اکنون بنای کلیسا در مسکو دیده می‌شود.

هرم پیرامون میدان ترافالگار در لندن (انگلستان)

میدان ترافالگار در سال ۱۸۴۵ میلادی و به مناسبت بزرگداشت دریابد نلسون در نبرد ترافالگار در مرکز لندن ساخته شد. ستون یادبود دریابد نلسون بر میدان ترافالگار مسلط است البته شخصی به نام سرفدریک ویلیامز می‌خواست یاد نبرد ترافالگار را با ساخت هرمی بزرگتر از کلیسای جامع سنت پاول حفظ کند اما خوشبختانه آرزوی ساخت این هرم هرگز محقق نشد.

ایلینویز در شیکاگو (ایالات متحده آمریکا)

فرانک لوید رایت معمار، آسمان‌خراش «بلندپروازانه ایلینویز» را برای شهر بادخیز شیکاگو طراحی و برنامه‌ریزی کرد، اما ساخت آن در زمان طراحی‌اش ناممکن بود.

اگر ایلینویز ساخته می‌شد، با ارتفاعی بالغ بر یک مایل معادل ۱۶۰۰ متر از بلندترین ساختمان‌های جهان بود.نقش این برج  روی برخی از تابلوهای نقاشی دیده می‌شود.

پارک تفریحی سرزمین عجایب در پکن (چین)

تصمیم برای ساخت پارک تفریحی سرزمین عجایب در پکن پاسخ چین به ساخت دیزنی‌لند بود، اما ساخت این پارک به دلیل مسائل مالی در اواخر دهه ۱۹۹۰ متوقف شد و مجموعه‌اش هرگز تکمیل یا رونمایی نشد.

امروز فقط یک قلعه پری از طرح ساخت پارک تفریحی سرزمین عجایب در پکن باقی مانده و دیده می‌شود.

دیزنی آمریکا در ویرجینیا

انتقاد‌ات زیادی از برنامه‌های ساخت پارک دیزنی آمریکا شد. مخالفت محلی با ساخت پارک دیزنی آمریکا در کنار افزایش هزینه‌های ساخت آن باعث شد که این پارک هرگز ساخته نشود.

بعد‌ها برنامه ساخت پارک دیزنی آمریکا با تصمیم دیزنی برای خرید و بازسازی مزرعه توت کالیفرنیا از سر گرفته شد، اما مسئولان مزرعه توت از فروش این مزرعه به دیزنی امتناع کردند و برنامه‌ ساخت پارک دیزنی متوقف شد.

بندر دیزنی در کالیفرنیا

بندر دیزنی که برای لانگ بیچ در کالیفرنیا برنامه‌ریزی شده بود، یکی دیگر از تلاش‌های ناموفق دیزنی بود. ایده بزرگ ساخت بندر دیزنی در سال ۱۹۹۰ مطرح شد. این ایده با وسعتی بالغ بر ۴۴۳ هکتار شامل یک بندر، پارک موضوعی با نام Disney sea، مغازه‌ها و هتل‌های تفریحی بود، اما ساخت پروژه آن با مخالفت افراد محلی که نگران تأثیر ساخت بندر دیزنی روی محیط زیست و ترافیک شهری بودند، مواجه شد.

هم‌اکنون برخی از آثار بندر دیزنی در کالیفرنیا دیده می‌شود.

میدان رودخانه والت‌دیزنی در خیابان لوییز (ایالات متحده آمریکا)

پیش بینی شده بود که پارک موضوعی میدان رودخانه والت‌دیزنی در دهه ۱۹۶۰ در خیابان لوئیز ساخته شود. سرانجام والت دیزنی با توجه به مسائل مالی ساخت پارک موضوعی میدان رودخانه والت‌دیزنی در خیابان لوئیز، تصمیم گرفت ایده ساخت این پارک موضوعی را در مکان دیگری اجرایی کند.

Mineral King در کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا)

برنامه‌های بزرگ والت دیزنی در دهه ۱۹۶۰ شامل ساخت پیست اسکی در کالیفرنیا بود. دیزنی قصد ایجاد یک بهشت ورزشی زمستانی در دره Mineral King را داشت، اما پرسش‌هایی درباره سودآوری این تفرجگاه مطرح شد و محافظه‌کاران ساخت آن را محکوم کردند.

گوگنهایم هلسینکی در هلسینکی (فنلاند)

در اوایل سال ۲۰۱۰، برای ساخت موزه گوگنهایم در پایتخت فنلاند برنامه‌ریزی شد. موزه هنری گوگنهایم می‌توانست در بندر جنوبی هلسینکی قرار بگیرد، اما دولت فنلاند تصمیم گرفت بودجه‌ای را به ساخت این موزه اختصاص ندهد و سازندگان موزه گوگنهایم بودجه جایگزینی برای بودجه کمکی دولت فنلاند پیدا نکردند بنابراین پروژه ساخت موزه در نهایت ناکام ماند.

موزه هنر‌های مدرن در کاراکاس (ونزوئلا)

ساخت موزه هنر‌های مدرن کاراکاس در دهه ۵۰ برنامه‌ریزی شده بود. قرار بر این بود که این موزه روی یک صخره و به شکل یک هرم ساخته شود، اما بنای آن به دلایل نامعلوم هیچگاه تکمیل نشد.

هتل هیلتون در ماه

شاید بتوان ساخت هتل هیلتون در ماه را جاه‌طلبانه‌ترین جاذبه شکست‌خورده گردشگری دانست. بارون هیلتون در ۱۹۶۰ از ساخت یک هتل با ۱۰۰ اتاق روی ماه خبر داد، اما هرگز نتوانست این کار را انجام بدهد و ساخت هتل روی ماه همچنان یک خیال صرف است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

یزد ، شهری در دل قصه‎های هزار و یک شب

برخلاف آنچه که تصور می‎شود نه اصفهان و یا شیراز که یزد محبوب‌ترین مقصد گردشگران خارجی در ایران است.

 یزد شهری که انگار در دل قصه‎های هزار و یک‎ شب برپا شده و با سفر به آن در واقع می‎توان در زمان هم سفر کرد و به گذشته برگشت و شهری از اعصار گذشته را به تماشا نشست.

یزد یکی از قدیمی‎ترین شهرهای‎ جهان است که همچنان بافت شهری باستانی خود را حفظ کرده است. شهری که در دل کویر سبز شده و راز و رمزآلودترین شهر ایران است و به محض اینکه پا در این شهر افسانه‎ای کهن بگذاریم ما را جذب خود می‌کند.

یزد از هر سو در میان کویر احاطه شده و اگرچه بناهای عظیم باستانی مشهور دیگر شهرهای تاریخی مرکز ایران را ندارد، اما یکپارچگی بافت شهری چشمنواز آن و راه و روش زندگی مردمانش است که توریست‌ها را به سمت خود می‎کشاند.

شهری با کوچه ‏ها و دالان‎های تاریخی، خرابه‎های باستانی و منظره‎های زیبا از روی پشت ‎بام‎ها و غذاخوری‎ها و رستوران‎های رو‎ به رشدش در دل کویر که تنها به‎خاطر همین آخرین گزینه مورد اشاره هم ارزش انتخاب شدن به‎عنوان مقصد سفر برای علاقمندان به ایرانگردی را دارد.

البته که بسیار چدیدنی‎های بیشتری در یزد برای تماشا و بازدید وجود دارد که حداقل برنامه سفری چند روزه جهت دیدن یزد را الزامی می‏ کند و جالب است بدانید که بیشتر مسافران شهر یزد بعد از رسیدن به مقصد برنامه سفر خود را طولانی‎تر می‎کنند.

با هم نگاهی به  برخی از بهترین کارهایی که می‎شود در یزد انجام داد و دیدنی‎ترین نقاط یزد برای بازدید می‌اندازیم؛ چیزهایی که هیچ گردشگری دوست ندارد آن‎ها را از دست بدهد.

شهر قدیم یزد کجاست؟

اگر چه هر گردشگری که در شهر قدیم یزد پرسه می‎زند راهش را گم نمی‎کند؛ اما بعد از چند چرخش اشتباه و مسیر دیگری را انتخاب کردن در این هزارتوی خشت‎خام جادویی، حتما این اتفاق خواهد افتاد. گردشگران زیادی برای بازدید از جاذبه های دیدنی این شهر بلیط هواپیما یزد را خریداری می کنند.

یکی از قدیمی‎ترین سکونتگاه‎های  بشر روی کره زمین، شهر قدیم یزد ترکیبی از اقامتگاه‎ها و خانه‎های مسکونی است که با دیوارهای بلند و کوچه‎های مارپیچ احاطه و به‎وجود آمدن هزارتویی منجر شده‎ که یک غریبه احتمالا بدون کمک گرفتن نتواند به سادگی راهش را در درون آن پیدا کند.

پس کافی است که راه‎تان را پیدا کرده و هر اندازه که می‎توانید خیابان‎ها را کشف کرده و از تمام نقاط مخفی کوچه پس‎کوچه‎ها و درهای زیبای چوبی و نقاط مناسب برای عکاسی و سایه‎بان‎ها که همه با هم یزد را بدل به شهری کرده‎اند که به‎عنوان یک منطقه میراث جهانی در یونسکو ثبت شود، دیدن نمایید.

کویرگردی در زیباترین خشکی ایران

به خاطر موقعیت جغرافیایی شهر یزد که یک شهر کویری است؛ نباید این نکته که تنها ۳۰ دقیقه رانندگی با کویر فاصله دارد باعث تعجب بشود. بهترین زمان برای دیدن کویر هنگام غروب آفتاب است و تورهای کویرگردی با ماشین‎های مناسب سافاری امکان گشت‎وگذاری حقیقی در این جغرافیای منحصر ‎به‎فرد را فراهم می‎کنند و در این مناظر خیره‎کننده می‎توانید یکی از بهترین ماشین سواری‎های زندگی‎تان را تجربه کنید.

همچنین شتر سواری و آتش روشن کردن در هنگام شب و طلوع انبوه ستارگان در آسمان از دیگر تجربه‎های بی‎همتای کویر گردی خواهد بود. اگرچه کویر یزد زیبایی یگانه کلوت‎های کرمان را ندارد؛ اما همچنان کویرگردی می‏ تواند به بهترین قسمت از سفر به یزد بدل شود.

لذت خرید کردن در بازار قدیم یزد

فرقی نمی‎کند چه تعداد از شهرهای کشور را دیده باشید، همچنان یکی از جاذبه‎های اصلی هر شهر بازار قدیمی آن است. مخصوصا اگر صحبت از یزد باشد.

بعضی از قسمت‎های بازار به‎طرز غریبی خلوت و دیگر قسمت‎های آن شلوغ و همچنین بخشی کاملا مدرن دارد. حتما بعد از غروب وقت صرف گشت‎وگذار در کوچه‎ها و دالان‎های پیچ در پیچ بازار کنید که مردم شهر بعد از یک روز سوزان و داغ بیرون آمده‎اند تا از هوای خنک عصر گاهی لذت برده و گفتگویی داشته باشند و همچنین نیازهای ضروری خود را تهیه کنند.

چرا باید میدان امیر چخماق را ببینیم؟

میدان امیر چخماق در واقع به مثابه نماد یزد در نظر گرفته می‎شود. این میدان یکی از بزرگترین بناهای تاریخی کشور در نوع خودش است که گردشگران برای دیدنش بلیط هواپیما خریداری می کنند تا از این مجموعه دیدن کنند.

مسجد امیر چخماق همچون رویای هر شخص عکاسی بوده و بهترین زمان برای بازدید و عکاسی از آن در نور ملایم بعدازظهر و یا هنگام عصر است که چراغ‎هایش به زیبایی روشن شده و شمایلی تماشایی‎تر به این بنای زیبا و تاریخی می‎بخشند.

در درون این مجموعه یک بازار کوچک هم وجود دارد که می‎توان از آن بازدید کرد اما بیشتر بازدیدکنندگان از مجموعه امیر چخماق ترجیح می‎دهند تا در گوشه و کنار مجموعه در هنگام غروب بنشینند و گپ بزنند و از منظره با شکوه سه ‎وجهی نمای بیرونی لذت ببرند.

مسجد جامع یزد

بالای شهر قدیم یزد این بنای خیره کننده با مناره‎های زیبایش  قرار گرفته که تنها به‎خاطر کاشی‎کاری‎های اعجاب انگیزش هم که شده ارزش بازدید دارد.

همچنین خطاطی‎های زیبای و طرح‎های رنگارنگ بسیاری در این مسجد وجود دارند. یکی از دیدنی‎ترین قنات‌های یزد نیز در زیر مسجد جامع قرار دارد که البته همیشه قابل بازدید نیست.

دیگر نقاط دیدنی یزد

برج خاموشان، یخچال خشتی، خانه لاری‎ها، باغ دولت آباد و … از دیگر مکان‎های تاریخی و دیدنی یزد هستند که می توانید با خرید بلیط هواپیما از سایت گشت تور از این مکان های زیبا دیدن کنید.

منبع:ایسنا

آشنایی با باغ اکبریه – خراسان جنوبی

باغ اکبریه بیرجند در انتهای خیابان معلم، روستای اکبریه، واقع در استان خراسان جنوبی قرار گرفته است.

این باغ با وسعتی در حدود 45069 متر مربع با شماره 2326 در 20خردادماه سال 1378 هـ.ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این باغ در بستری کوهستانی واقع شده و متشکل از 2 بنا است که قدیمی‎ترین آن ساختمانی متعلق به حشمت‎لدوله پدر ابراهیم شوکت‎الملک که تاریخ احداث آن به اواخر دورة زندیه و اوایل دوره قاجاریه (1364ـ1300‏‎ هـ . ق) بر می‎گردد. بنای دیگری که در این مجموعه واقع است ساختمان تشریفات می‎باشد که توسط شوکت الملک بنیان شده است.

این باغ به عنوان محل سکونت، پذیرایی و انجام امور دیوانی مورد استفاده قرار می‌گرفت به طوری که در لهجه محلی به (کلاته سرکار امیر) شهرت یافت.

بعد از درگذشت ابراهیم خان شوکت الملک، پسر وی اسدالله علم وزیر دربار شاه از این باغ بعنوان محل سکونت در برخی از ایام سال استفاده می‎کرد. بنای مزبور بوسیله عَلَم وقف آستان قدس رضوی شد و در سال 1371 در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت.

ساخت این مجموعه از اوایل دورة قاجار تا اواخر آن دوره و در چند مرحله انجام شده است. این مجموعه شامل چند عمارت است که قدیمی‎ترین آن مربوط به عمارت حشمت الملک در منتهی الیه شرقی، که شامل دو طبقه است می‎باشد. طبقه همکف که دارای دو دالان و راهرو نسبتا طویل است و ارتباط میان سه بخش مهم مجموعه، یعنی باغ اصلی، باغ جنوبی و اصطبل را برقرار می‎کند.

عمارت مرکزی در جبهة غربی و با عملکرد تشریفات و پذیرایی از مهمانان که تقریبا به عنوان هستة مرکزی باغ به حساب می‎آید از تزیینات و چشم‎انداز بسیار عالی برخوردار است. این کوشک در دو طبقه ساخته شده است که دارای تزیینات منبت، مشبک و نیز ارسی با شیشه‎های رنگی، تزیینات گچی با طرحهای اسلیمی و هندسی می‎باشد.

وجود درختان بلند قامت کاج در دو طرف خیابان و نیز خیابانهای منتهی به خیابان اصلی عمارت مرکزی بر‌ زیبایی و طراوات باغ و نمای آن افزوده است. باغ جنوبی واقع در جبهة جنوبی و کوچکتر از باغ شمالی است. این باغ بوسیلة فضاهایی چون فضاهای خدماتی، عمارت مرکزی و دیواره غربی اصطبل احاطه شده است. یکی از عناصر مهم، استخر نسبتا بزرگ با طرح مربع است که بخش عمده فضای باغ را به خود اختصاص داده است. استخر در وسط دارای سکویی مربع شکل است.

درختان موجود در این باغ شامل کاج، انار و توت می‎باشد و گوشه‎هایی از باغ گلهای تاج خروس به چشم می‎خورد. از جبهة جنوبی این باغ ورودی به روستای اکبریه تعبیه شده است. هم اکنون بخش‌های مختلف این باغ و عمارت مورد استفادة ادارة کل میراث فرهنگی و گردشگری خراسان جنوبی است. بخش احداث شده در اوایل دوره قاجار، به عنوان کتابخانه و دانشکدة هنر دانشگاه بیرجند فعال است.

از بخش مرکزی که در دوره قاجار احداث شده به عنوان موزة باستان‌شناسی و مردم‌شناسی استفاده می‌شود. بخش ساخته شده در دوره پهلوی کاربری اداری دارد و بالاخره دیگر بخش‌ها به سفره‌خانه و چایخانه سنتی اختصاص یافته است.

منبع:همشهری

آشنایی با باغ ائل گلی (شاه گلی) – آذربایجان‌شرقی

باغ ائل گلی (شاه گلی) درون بافت شهری و در فاصله 7 کیلومتری جنوب شرقی تبریز در استان آذربایجان شرقی با ابعاد 263 *40/355 متر مربع واقع شده است.

شاه گولی به معنی «استخر شاه» ترجمه شده است. گول در زبان ترکی به معنی استخر می‎باشد. احداث بنای اولیه این آبگیر را به زمان پادشاهان آق قویونلو و توسعه آن را به زمان صفویه نسبت می‎دهند.

شاهزاده قهرمان میرزا، پسر هشتم نایب‎السلطنه عباس میرزا، هنگام فرمانروایی در تبریز، به تعمیر این استخر همت گماشت، عمارت 2 طبقه زیبایی در وسط آن بنا کرد، از وسط ساحل شرقی استخر تا محل عمارت خیابانی تعبیه نمود و کوه بلندی را که در جانب شرقی استخر قرار داشت به صورت سکوها و پله‎های عریض مرتبی درآورد و در چند جای آنها به فاصله معیّن جویها و آبشارهایی ایجاد کرد و در نظر داشت که این بنا را کاخ ییلاقی خود قرار دهد، اما هنوز کار تزیین بنا اتمام نیافته، درگذشت و فرزندانش این حادثه را به فال بد گرفتند، عمارت متروک ماند و از آن تاریخ به بعد، فقط استخر شاه برای ذخیره کردن آب جهت آبیاری مزارع و باغهای شهر در تابستانها مورد استفاده قرار گرفت.

در بهار سال 1309 هـ . ش که هنوز استخر و طبقه پایین عمارت آن باقی بود از طرف شهرداری تبریز تعمیر گردید و از اواخر اردیبهشت ماه به صورت گردشگاه عمومی شهر در آمد. عمارت یک طبقه در فروردین ماه 1346 به علت کثرت رطوبت و فرسودگی بنا تخریب شد و در سال 1349 هـ . ش بنای عمارت دو طبقه با همان طرح قبلی آغاز گردید.

اندازه فعلی استخر در مرمت سالهای 1367 بعلت احداث فضای گلکاری در حاشیه آن قدری کوچکتر شده است. کف استخر روی زمین طبیعی قرار داشته و از هیچ مصالحی برای پوشاندن آن استفاده نشده است، عمق استخر از سه متر در گوشة شرقی تا نه متر در کنار دهنه متفاوت است.

مخزن آب، مثل باغ تخت شیراز از چشمه‌ای تامین می‎گرددکه از سنگی بالای مرتفع ترین سکو می‎جوشد. آب مخزن را پنج نهر تشکیل می‎دهد که در هر سکویی، یک آبشار ایجاد می‎شود و هر سکو یا پلکان، دارای یک ردیف درخت تبریزی در کنار دیوار عقب آن و یک ردیف درخت بید در کنار نهرهای آن است.

منبع:همشهری

آشنایی با باغ ارم – فارس

باغ ارم در جبهه شمال غربی، خارج از شهر شیراز در استان فارس و در دامنه کوه آسیاب سه‌تایی قرار داشته و در حدود 3-2 کیلومتر تا کوه معروف بابا کوهی، در شهر شیراز فاصله دارد.

اطراف آن بیابان و رودخانه و سنگلاخ بوده، با گسترش شهرنشینی در جبهه غربی، به تدریج این باغ در داخل بافت شهری قرار گرفته. در حال حاضر در انتهای خیابان ارم و در تقاطع بلوار شرقی ـ غربی و بلوار شمالی ـ جنوبی جام جم و آسیاب سه تایی، باغ ارم قرار گرفته است. این باغ به مناسبت عمارت و باغ بزرگی که در گذشته توسط شداد بن عاد پادشاه عربستان جنوبی به رقابت با بهشت ساخته شده، به باغ ارم مشهور گردیده است.

تاریخ ساخت این باغ را به دوره سلجوقیان نسبت داده‎اند چرا که در آن زمان، باغ تخت و چند باغ دیگر توسط اتابک قراجه حکمران فارس ـ که از سوی سنجر شاه سلجوقی به حکومت فارس منصوب شده بود، احداث شد و احتمال می‎رود ایجاد این باغ به درخواست وی و در آن زمان بوده است. [استان فارس]

در اواخر سلسلة زندیه، بیش از 75 سال این باغ در تصاحب سران ایل قشقایی بود، بنای اولیة عمارت باغ ارم توسط جانی خان قشقایی اولین ایلخان قشقایی و پسرش محمدقلی خان و در زمان فتحعلیشاه قاجار احداث شده است. معماری بنا نیز توسط شخصی به نام حاج محمد حسن که از معماران معروف بود، صورت گرفته است.

در زمان ناصرالدین شاه قاجار، میرزا حسن علی خان نصیرالملک، آن باغ را خریداری و عمارت فعلی موجود در باغ را به جای عمارت ایلخانی بنا نمود، اما تزئینات ناتمام باغ پس از فوت حسنعلی خان در سال 1311 توسط ابوالقاسم خان نصیرالملک پایان یافت.

باغ ارم پس از فوت ابوالقاسم خان نصیرالملک به پسرش عبدالله قوامی رسید و بعد از مدتی دوباره یکی از خوانین ایل قشقایی به نام محمد ناصر خان آن را خرید. سپس به مالکیت دولت درآمده و به دانشگاه شیراز واگذار شد. در سال‎های 50-1345 هـ . ش این باغ زیر نظر مسؤولین دانشگاه شیراز تعمیر شده و زمین وسیعی نیز در حاشیه بلوار ارم و بلوار آسیاب سه‌تایی به آن افزوده شد و در سال 1353 به شماره 1013 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در سال 1358 به وسیله سازمان میراث فرهنگی مرمت گردید.

هم اکنون این باغ به عنوان باغ گیاهشناسی مورد استفاده قرار گرفته و در اختیار دانشگاه شیراز می‌باشد. در سه دهه پیش قسمتهایی در سمت غربی باغ ازجمله اراضی دهی موسوم به «کوشک» به مساحت باغ افزوده شده است. در این زمان مساحت کل باغ ارم نزدیک 110380 متر مربع است.

زمین باغ بشکل مربع مستطیل بسیار وسیعی است که جهت شیب آن از غرب به سوی شرق است و مجموعه عمارت اصلی و اندرون در قسمت مغرب و در بلندی چشم‌گیری قراردارد. به سبب شیب زیاد زمین در قسمتهایی از خیابانهای اصلی و دیگر خیابانهای باغ پله‌هایی ایجاد نموده‌اند و این پستی و بلندی زمین بر زیبایی فضای باغ بسی افزوده است.

امروزه، کوشک اصلی، هستة مرکزی باغ و متشکل از سه طبقه است که در پیشانی عمارت، هلالی هایی وجود دارد که معروف به سنتوری است و دارای سه مجلس بزرگ و دو مجلس کوچک کاشیکاری با کاشی های لعابدار رنگی است. به روی این هلالیها تصاویری از ناصرالدین شاه قاجار، داستانهایی از فردوسی و نظامی و ادبیات کهن فارسی و قصه‌های مذهبی کاشیکاری شده است. طبقة زیرین دارای حوض خانه‎ای برای استراحت در روزهای گرم تابستان است. نهر آب مستقیماً از این تالار می‌گذرد و در سر راه خود قبل از اینکه به حوض بزرگی فرو ریزد استخر را پر می‌کند.

در جلوی عمارت اصلی که مشرف بر باغ است، استخر بزرگی است که تصویر عمارت در آن نمایان می‌شود. مساحت این استخر سیصد و سی و پنج متر مربع است و محیط آن را هجده قطعه سنگ بزرگ و یکپارچه تشکیل می‌دهد.

آب روان و زلالی که از نهر اعظم است پس از گردش در حوضچة حوضخانه وارد جویهای اطراف استخر می‌شود و سپس در جوی عریض خیابان اصلی و جویبارهای دیگر در خیابانهای باغ و اطراف باغچه‌ها روان می‌گردد. قسمت عمدة آبی که این باغ را مشروب می‌سازد مانند بیشتر باغهای شیراز از نهر اعظم است. این نهر به جدول‌های متعدد تقسیم می‌گردد، از آن جمله جدول میری می‌باشد که یک پنجم از نهر اعظم است. باغ ارم از جدول میری مشروب می‌گردد.

علاوه براین، دو حلقه چاه عمیق در باغ حفر گردیده که آب مورد نیاز بوسیلة پمپ تأمین شده و با استفاده از لوله کشی به مصرف آبیاری گلهای باغ می‌رسد. از آب لوله‎کشی شهر نیز برای آشامیدن و مصارف عمارات استفاده می‌گردد.

پوشش گیاهی باغ را می‌توان به 2 دسته درختان غیر مثمر و درختان مثمر تقسیم کرد:

1. درختان غیر مثمر باغ عبارتند از: سرو ناز (بلندترین سروناز این باغ که قریب 35 متر بلندی آن است، بلندترین سروناز شیراز است)، کاج، افرا، ارغوان، بید مجنون، سیاه بید، زبان گنجشک، بید مشک، سپیدار، و اکالیپتوس.

2. درختان مثمر باغ عبارتند از: انار، ازگیل، نارنج، خرمالو، گردو، زردآلو، بادام، سیب، به و گلابی. محصول اصلی درختان میوه‌دار باغ در درجة اول انار است و در درجة دوم می‌توان مرکبات را به حساب آورد. درختان مرکبات باغ ارم در ردیف سایر نارنجستانها و باغهای مرکبات شیراز است.

منبع:همشهری

آشنایی با باغ هشت بهشت – اصفهان

باغ هشت بهشت درون بافت شهری اصفهان و در غرب خیابان چهار باغ پایین و شرق به خیابان متاخری، از جنوب به بازارچه بلند (بازار هنر) واقع شده است.

باغ در بستر شهری و از نوع باغ‌های مسطح ودر میان سایر باغ‌هایی چون باغ خرگاه در شمال، در شمال شرق باغهای میوه همچون انگورستان، باغ بهشت آیین، باغ دمور واقع شده است.

باغ هشت بهشت در محدوده دولت خانه صفوی، که در زمان شاه عباس صفوی بنیان شده است، این باغ در زمان شاه صفی ( 1052-1038 ق) وجود داشته و دو شاه بعدی (شاه عباس دوم و سلیمان) بر درختان آن افزوده اند. کوشک این باغ به زمان شاه سلیمان صفوی (1105-1077 هـ . ق/ 1694-1667 م) تعلق دارد و در آن دوره باغ تکمیل و اصلاح شده و در سال 1080 هـ . ق و مقارن با سومین سال سلطنت شاه سلیمان صفوی به اتمام رسیده است و نمونه عالی ترین کاخهای نشیمن دوران صفویه است.

این باغ نشیمن هشت سوگلی حرم پادشاه بوده است، به این ترتیب که 4 نفر از آنها در طبقة همکف و 4 نفر دیگر در طبقه اول بنا می‎زیسته‎اند.

این باغ در زمان ناصرالدین شاه قاجار به بانو عظمی افتخارالدوله واگذار شده بود، مشروط بر اینکه وضع و شکل آن را تغییر نداده و حریم آن را در خیابان چهار باغ در کمال تنظیف و تنقیح نگاهداری کند.

پس از فوت بانوی مزبور باغ و قصر در تصرف وراث او باقی ماند ولی در این مدت تغییرات کلی در وضع باغ و قصر مزبور بوسیله متصرفین بنا داده شد و در سال 1343 این باغ رسماً به وزارت فرهنگ و هنر واگذار گردید.

در حال حاضر این باغ به پارک تبدیل شده و با شماره 227 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. بعضی از درختان و حوض‎ها و کوشک، یادآور آن باغ تاریخی است، که متاسفانه تغییرات در طی دوره‎های مختلف، مشهود می‎باشد و کوشک آن به عنوان مکانی تاریخی جهت بازدید مورد استفاده قرار می‎گیرد.

منبع:همشهری

آشنایی با باغ دولت آباد – یزد

محمدتقی خان، حکمران و والی یزد، بانی ساخت بناها و آبادی‎های بسیار، که یکی از مهم‌‌ترین اقداماتش، ساخت قنات و باغ دولت آباد بود.این باغ در سال 1160 هـ . ق با وسعتی در حدود 5/6 هکتار بنا گردیده و به شماره 774 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.باغ دولت آباد ، به باغ بیرونی و باغ اندرونی تفکیک شده و پلان باغ به صورت تقاطع دو خط عمودی و افقی بوده که در تقاطع محورهای اصلی، بناهایی چون سردر ورودی، میدان جلوخان، عمارت طهرانی، بهشت آئین، تالار آیینه (دیوانخانه)، آب انبار، دژ نگهبانی، اصطبل‌ها، حرمسرا، ساختمان هشت و ابنیه خدماتی قرار گرفته‎اند.

قنات تاریخی دولت‎آباد با قدمتی بیش از 200 سال، از احداث پنج رشته قنات تشکیل شده و از ارتفاعات مهریز سرچشمه گرفته و پس از مشروب نمودن بخشی از اراضی مهریز و به کار انداختن چند آسیاب آبی و پس از طی بیش از 50 کیلومتر به یزد رسیده و آبادیهای چند در اطراف یزد، از جمله باغ دولت آباد را آبیاری می‎کند.

در زمان حال، قنات‌ها به کل خشک شده‎اند و اکنون چند چاه عمیق که به وسیله پمپ‎های عظیم برقی کار می‎کنند، آب باغ را تأمین می‎کنند.

پس از درگذشت محمد تقی‌خان، دیگر آب قنات به شهر نرسید و در بیرون به مصرف کشت و زرع می‎رسید که تا امروز نیز چنین است. در این دوره، اکثر کرت‎ها زیر کشت درختان میوه بودند.

چند اصله درخت توت و در سایر کرت‎ها، نارنجستان، انارستان و تاکستان ایجاد شدند. به گفته مرحوم پیرنیا که از اهالی اطراف، تاریخ شفاهی معماری ایران را گردآوری می‎کرد، گل‎های رز باغ دولت‎آباد آنقدر زیاد بود که گلاب‎گیری آنها 2 ماه طول می‎کشید.

در دوران پهلوی ساخت و ساز حومه شهری پیرامون باغ را فرا گرفت و به تدریج، باغ دولت آباد در مرکز شهر قرار گرفت، درخت‎های اصلی باغ، دو ردیف کاج و یک ردیف سرو، در دو طرف محور اصلی کاشته شدند، و مجدداً دو کرت اصلی بصورت متقارن در دوطرف آب نمای بزرگ باغ زیرکشت رفتند.

این 6 ردیف کاج و سرو تا به امروز حجم انبوه فضای سبز باغ را تشکیل می‎دهند. در چهار خیابانی که از محورهای اصلی به وجود می‎آمده است، درخت‎های بید مجنون و ارغوان بر مهتابی بزرگ سایه می‎افکند که اطراف آن از یاس زرد، نسترن و بوته‎های گل پر بوده است.

همچنین بر بالای مهتابی دیگری که در کنار حوض عمارت سردر قرار دارد، داربستی از گل نسترن وجود داشته است.

پوشش گیاهی باغ در حال حاضر چند اصله درخت توت 100 ساله و کاج‎ها و سروهای دو طرف محور اصلی می‎باشند که در حال خشک شدن هستند.

منبع:همشهری

آشنایی با مجموعه باغ خان – خوزستان

مجموعه باغ خان در حدود 700 متری محوطه تاریخی آبشارهای شهر شوشتر که از یادگارهای ساسانیان است، قرار دارد.

آب مورد نیاز این باغ از طریق کانال‌های محوطه آبشارها و آسیاب‌های شوشتر تأمین می‌شود. مجموعه باغ خان که از آثار دوره قاجاریه به حساب می‌آید، از نوع باغ‌های واقع در کنار رود خانه می‌باشد.

این مجموعه باغ در حاشیه غربی رود گرگر و در کنار بافت قدیمی شهر تاریخی شوشتر قرار گرفته است. ورود به این باغ‌ها از طریق یک ساباط صورت می‌پذیرد. پس از گذر از ساباط وارد محوطه باغات شده که دارای 1600 متر مربع مساحت می‌باشد.

باغ‌های خان مانند دیگر باغات دارای تقسیمات منظم می‌باشد. قرار گرفتن درختان در ردیف‌های منظم و فواصل بین ردیف‌های باغ باعث ایجاد مسیر ها و گذرگاه‌هایی شده است که خود جلوه‌ای خاص به باغ داده است.

عمده درختان باغ خان را درختان میوه تشکیل می‌دهد. البته در این میان درخت و درختچه گلهای زینتی مانند انواع گلهای رز و محمدی و گل شاه پسند و گل کاغذی و لاله عباسی نیز دیده می‌شود.

درختان میوه ای که در این باغ موجود است همگی با توجه به آب و هوای منطقه و شرایط اقلیمی منطقه کاشته شده است. درخت خرما یکی از مهمترین درختان این باغ می‌باشد.

دیگر درختان موجود در باغ عبارتند از: انجیر، انار، توت، موز و مرکباتی مثل پرتقال، نارنج، لیمو ترش و درخت کُنار.

باغ خان در شوشتر یکی از چشم اندازهای طبیعی کنار رودخانه گرگر است که شکل‌گیری و احداث آن را به دوره قاجاریه نسبت می‌دهند. نام این باغ به خاطر تعلقش به محمدزمان خان مرعشی بوده است.

موقعیت طبیعی، چشم‌انداز ویژه، همجواری با بافت کهن شوشتر و قرار داشتن در ضلع جنوبی مجموعه فرهنگی تاریخی آبشارها از ویژگی‌های بارز این باغ است.

منبع:همشهری