به گزارش بی‌بی‌سی، با پیوستن به‌صف معاینه تنفسی، یک کارگر، کپسول کوچک دم‌سنج  که مجهز به یک تراشه ریز درونی است، روی شما امتحان می‌کند. از نظر مفهومی، این آزمایش شبیه به آزمایشی است که میزان الکل خون راننده‌ها را اندازه‌گیری می‌کند، اما این کپسول، ذرات ویروس کرونا در نفس افراد را تشخیص می‌دهد و ناقلین بدون علامت را که مریض نیستند ولی می‌توانند دیگران را آلوده کنند، شناسایی می‌کند. اینک شما روش کار را می‌دانید، بنابراین با شدت درون کپسول سرفه می‌کنید و آن را در دستگاه شبیه ماکروویو بزرگ رها می‌کنید. سپس حدود ۳۰ ثانیه صبر می‌کنید و دستگاه به رنگ سبز، روشن می‌شود و به‌آرامی بوق می‌زند. اکنون ممکن است اقدام به سفر کنید، بنابراین برای کنترل گذرنامه خود جلو می‌روید و سپس عبور می‌کنید.

اگر اوایل امسال قبل از اینکه کشورها  قرنطینه را شروع کنند، سفر کرده باشید، شاید دماسنج‌های مادون‌قرمز از راه دور را که در فرودگاه‌ها استفاده می‌شود، مشاهده کرده باشید. بااین‌حال، گرچه دماسنج‌ها مفید هستند، اما ایده آل نیستند. ممکن است افراد  به دلایل دیگری تب و یا ممکن است ویروس کرونا بدون علائم داشته باشند. برای شناسایی عفونت‌های اولیه یا ناقلان بدون علامت، باید ذرات ویروس کرونا در تنفس افراد بررسی شود.

فیزیک‌دانان، ویروس کرونا را نه به‌عنوان یک عامل بیولوژیکی بلکه به‌عنوان یک‌ذره به‌اندازه نانو می‌بیند که توسط تجهیزات الکتریکی تخصصی قابل‌تشخیص است. ذرات وقتی در وسط میدان الکترومغناطیسی پرتاب می‌شوند، باعث ایجاد تداخل خاص در جریان امواج الکترومغناطیسی می‌شوند که قابل‌شناسایی هستند. این همان چیزی است که زمان رهایی کپسول در دستگاه شبیه ماکروویو رخ می‌دهد.

بهترین مورد برای برطرف کردن نگرانی همه، واکسن است. کارشناسان فکر می‌کنند که واکسن ممکن است در سال ۲۰۲۱ در دسترس باشد، بنابراین افرادی که مجبورند سفر کنند باید مدارک واکسیناسیون خود را نگه‌دارند. حتی امروزه، برای ورود به برخی از کشورها نیاز به مدارک جدید واکسیناسیون برای بیماری‌هایی مانند تب زرد است  و ممکن است  ویروس کرونا نیز به این فهرست اضافه شود.

مسافران به مامورین گمرک، ویزای ورودی و مدرک واکسیناسیون ارائه می دهند. این مدرک می‌تواند یک کارت کاغذی باشد  یا یک خال‌کوبی کوچک روی بازوی آنان، که با چشم غیرمسلح قابل‌مشاهده نیست اما توسط یک اسکنر مادون‌قرمز قابل‌خواندن است. پژوهشگر، آنا ژاکلنس در انستیتوی فناوری ماساچوست گفت که این فناوری پیش ‌از این وجود داشته و روی حیوانات زنده و پوست جسد انسان نیز آزمایش‌شده است. روش آنان استفاده از تکه‌های میکرو سوزنی است که می‌تواند واکسن و یک جوهر نامرئی را در زیرپوست فرد تزریق کند و پیشینه واکسیناسیون را ذخیره می‌کند.

ژاکلنس گفت: “سوزن‌های درشت جای زخم باقی نمی‌گذارند و از سوزن‌های معمولی تهاجم کمتری دارند و مانند گذاشتن چسب زخم است. ”

وی اضافه کرد که این پیشینه زیرپوستی توسط یک اسکنر ساده قابل‌خواندن است و حتی  با یک تلفن  قابل انجام است.

این فن‌آوری با حمایت بنیاد بیل و ملیندا گیتس برای کمک به جهان درحال‌توسعه که در آن مدارک کاغذی یا الکترونیکی قابل‌اعتماد نیستند، ایجاد شد. هدف این است که به‌زودی آن را با واکسن سرخک روی انسان امتحان کنند، اما این فناوری ممکن است برای سایر ملاک‌های ایمن‌سازی، به‌عنوان‌مثال در موضوع سفر نیز مفید واقع شود.

پس از تهیه گذرنامه و اقدام به سفر ، یک افسر به شما سلام می‌کند. حالا وقت آن رسیده که کیف خود را بردارید و در چرخ‌دستی قرار دهید، کارگری پیشنهاد می‌کند تا چمدان‌هایتان را با دستگاه ضدعفونی‌کننده صنعتی، اسپری کند. اما شما مودبانه پیشنهاد وی را  نمی‌پذیرید. در عوض شما یک بطری پاک‌کننده دوستدار محیط‌زیست با رایحه نارنج، اسطوخودوس و نعناع استفاده می‌کنید، رایحه‌ای که می‌تواند بدترین پرواززدگی را تسکین دهد.

با چمدان‌های تمیز و خوشبو، به سمت ایستگاه تاکسی می‌روید. در همین حال، هواپیمایی که شما از آن خارج‌شده‌اید نیز توسط جرم فالکن (GermFalcon ) یک ماشین تمیزکننده با نور ضعیف ماوراءبنفش که توسط آرتور و الیوت کرینبرگ ساخته‌شده است، ضدعفونی می‌شود. آرتور کریتنبرگ، پزشکی است که می‌داند هواپیماها می‌توانند باعث گسترش بیماری شوند. تمیز کردن هواپیماها به دلیل برنامه‌های فشرده، تاخیر در پرواز و گوشه و کنارهای غیرقابل‌دسترس بسیار دشوار است. او همچنین می‌داند که بیمارستان‌ها برای ضدعفونی سطوح و ابزارها از لامپ‌های UVC استفاده می‌کنند.

سه نوع نور ماوراءبنفش وجود دارد؛ UVA خفیف‌تر و UVB موجود در نور خورشید و UVC  که آسیب بیشتری می‌رساند و توسط جو زمین فیلتر می شود و قابلیت تخریب DNA میکروب‌ها را دارد. بنابراین گروه آرتور و الیوت یک دستگاه UVC ساخته‌اند که می‌تواند در سراسر راهروهای هواپیماها چرخانده شود و با نور کشنده میکروب‌ها را روی میزها و بالشتک صندلی‌ها از بین ببرد.

GermFalcon با داشتن بدنه چرخ مانند و دو بالی که در ردیف صندلی‌ها گسترده شده، به‌راستی مانند پرنده‌ای شکاری به نظر می‌رسد و می‌تواند بوئینگ ۷۳۷ را در کمتر از پنج دقیقه ضدعفونی کند.

الیوت کریتنبرگ گفت: “ما توصیه می‌کنیم ۳۰ ردیف در هر دقیقه ضدعفونی شود. با این سرعت ما می‌توانیم ۹۹ درصد موجب کاهش آنفلوآنزا و ویروس کرونا شویم.”

وی افزود که GermFalcon در اواخر سال جاری میلادی شکار میکروب‌ها را در هواپیماها آغاز خواهد کرد.

آندره سیلورمن، استادیار دانشکده مهندسی دانشگاه نیویورک و کالج بهداشت عمومی جهانی گفت: “نور UVC برای ضدعفونی کردن در بسیاری از برنامه‌ها استفاده می‌شود و یک ماده ضدعفونی‌کننده بسیار موثر است. ”

وی گفت: ” تا زمانی که موجودات زنده به‌اندازه کافی نوری که اکثر دستگاه‌های UVC قادر به تولید آن هستند را دریافت کنند، می توان برای از بین بردن  باکتری‌ها و ویروس‌ها به‌خوبی به کار گرفته شود. ”

دستگاه‌های تمیزکننده اشعه ماوراءبنفش ممکن است در ضدعفونی کردن هتل‌ها، کشتی‌های مسافرتی و تاکسی‌ها نیز امری عادی شوند، بنابراین وقتی وارد یکی از آن‌ها می‌شوید، دیگر لازم نیست نگران میکروب‌های موجود در هوا باشید. همان‌طور که در برنامه، آدرس هتل خود را از تلفن هوشمند خود می‌خوانید، متوجه می‌شوید صفحه‌نمایش چقدر کثیف است. آخرین بار کی آن  را تمیز کردید؟ شاید ساعت‌ها قبل در هواپیما. در همین حال، شما آن را در پیشخوان گمرک و اسکنر واکسن قرار داده‌اید، بنابراین باید  ضدعفونی شود.

شما برای قالب صابونی تلفن همراه، دست خود را آهسته درون جیبتان می‌کنید؛ یک محفظه ضدعفونی‌کننده اشعه ماوراءبنفش مینیاتوری که توسط دو دوست دانشگاهی بنام دانیل بارنز و وسلی لاپورت طراحی‌شده است را خارج کرده و از آن استفاده می کنید. آنان ساخت قالب صابونی تلفن همراه را در سال ۲۰۰۹  آغاز کردند، زمانی که آنان متوجه شدند تلفن‌های مردم از توالت‌های عمومی کثیف‌تر است. این مطلب تاثیر بزرگی بر لاپورت، که در آن زمان مشغول انجام تحقیقات ایمونولوژی در دانشگاه بریگام بود، گذاشت. آنان یک جعبه ضدعفونی‌کننده اشعه ماوراءبنفش قابل‌حمل را ایجاد کردند  که ۹۹.۹ درصد ویروس‌ها و باکتری‌ها را از بین می‌برد.

بارنز توضیح داد که “ما آزمایش می‌کنیم تا مطمئن شویم محفظه‌های ما به‌اندازه کافی نور و ۳۶۰ درجه دسترسی داشته باشند. ”

در اوایل، تقاضا به‌طور پیوسته رشد کرد، اما در مارس ۲۰۲۰، با افزایش موارد کووید-۱۹، به طرز چشمگیری زیاد شد و بیشتر به یک ضرورت تبدیل شد تا یک تجمل‌گرایی. ”

وقتی تلفن شما با UV تمیز می‌شود، شما به صندلی خود تکیه داده و چرت می‌زنید. با گذشت همه مراحل اجباری، اکنون می‌توانید تعطیلات خود را شروع کنید. سفر ممکن است در سال ۲۰۲۲ سخت‌تر باشد، اما احتمالا از همیشه تمیزتر و ایمن‌تر خواهد بود. احتمال کمتری وجود دارد که مسافران سوار هواپیماهای کثیف شوند، از شستن دست خود اجتناب کنند یا تلفن‌های خود را برای ماه‌ها تمیز نکنند و آنان بیش از گذشته نگران بیماری خواهند بود.

منبع:ایسنا

منقول است که شخصیت مدفون در این بقعه امامزاده عبدالله بن موسی بن جعفر (علیه السلام) برادر امام رضا (علیه السلام) و فرزند بلافصل امام هفتم (علیه السلام) است، طبق اشعاری که در سردر بقعه نصب شده، امامزاده عبدالله بن موسی (علیه السلام) ملقب به ظهیرالدین بوده که در محاوره مردم نیز به این لقب شناخته میشود.

درباره شخصیت مدفون در این بقعه، سه نقل قول وجود دارد که از میان آنها قوی‌ترین قول بدین شرح است که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و با واقعیت نیز نزدیک‌تر و با داستان شهادت امامزاده عبدالله همخوانی دارد، او را از نوادگان امام هفتم (علیه السلام) و نسب شریف وی را با چهار واسطه به این صورت «سیدعبدالله بن حمزه بن احمدبن ابراهیم المجاب بن محمدالعابد بن امام موسی کاظم (علیه السلام)» نقل میکند که سیدی جلیل‌القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار است.

پدرش سیدحمزه، همچون اکثر سادات موسوی از نسل ابراهیم المجاب در سیرجان کرمان سکونت داشته و در روستای تکیه چهارگنبد دارای گنبد و بارگاه عظیمی و امام زاده‌ای بسیار مورد احترام و مطاف و زیارتگاه مردم محل و اهالی یزد و کرمان به شمار می‌رود.

مورخان بنای اولیه امامزاده عبدالله بافق را متعلق به قرن پنجم هجری می‌دانند و از زیبایی و شکوه گنبد آن ستایش می‌کنند این زیارتگاه بقعه‌ای بسیار زیبا و باشکوه و گنبدی عظیم دارد که کاشی‌کاری و نیز تزئینات داخلی آن قابل توجه بوده و علاوه بر آن تزئینات داخلی این بنا از کارهای ملاحسن نقاش باشی بافقی و گرد بودن گنبد امامزاده عبدالله بافق از نظر معماری در دنیا کم نظیر است.

از ویژگی‌های این بقعه، گنبد بلند، کاشیکاری‌های داخلی و خارجی آن و نیز چراغ‌های کوچک گلی با لعاب فیروزه‌ای است که از قدیم خارج گنبد را روشن می‌کرده، امامزاده عبدالله (ع) بافق محلی است که بسیار مورد احترام محل و اهالی یزد و کرمان است و دارای بقعه‌ای زیبا و باشکوه و گنبدی عظیم بوده که ساخت بنای بقعه در سال ۲۲۴ هجری پایان یافته است.

ساختمان بنا از نظر معماری، مربوط به قرن ۵ هجری و با شواهد موجود تا قرن هفتم هجری سبقه دارد که از نظر مکان در بهترین مرکز شهر واقع شده و شب‌های جمعه محل رفت‌وآمد مؤمنینی است که به زیارت امامزاده و قبور شهدای شهرستان بافق می‎آیند البته ساختمان و نوع معماری این زیارتگاه، تزئینات داخل و بیرون آن، وجود سنگ قبرهایی از بزرگان که برخی از آن‌ها به قرن ششم هجری قمری می‌رسد نیز حکایت از منزلت و جایگاه امامزاده نزد مردم دارد.

بر سر در ورودی این امامزاده، دوکتیبه آجری هم اندازه (ابعادی بین آجر خطایی و نظامی) دیده می‌شود و در میان هر یک، یک قطعه سنگ تاریخی نصب شده و اشعاری به خط نستعلیق روی آن‌ها حک شده، سنگ تراشیده شده وسط، دارای خط نسخ است و در آخر آن تاریخ رجب‌المرجب سنه ۱۲۲۴ ه‍جری قمری دیده می‌شود.

منبع:ایسنا