موزه «آکروپولیس»، حافظ یادگار عصر طلایی آتن

موزه ‌ها همواره نمایان‌گر میراث ملت‌ها در طول تاریخ بوده و فرهنگ، تاریخ و هنر را برای نسل بعد بازگو می‌کنند. موزه‌ها همچنین حافظ تاریخ نسل گذشته و فرهنگ ملل و اقوام هستند و تجربه سیر در تاریخ را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورند.

موزه«آکروپولیس» یکی از پربازدیدترین موزه‌های یونان است که در منطقه تاریخی ماکریانی ساخته شده و در 300 متری جنوب شرقی معبد پارتنون قرار دارد. موزه آکروپولیس در سال 2009 به عنوان جایگزینی برای موزه قدیمی ساخته شد و شروع به فعالیت کرد.

تمام آثار این موزه در پارتنون یا دامنه‌های آکروپولیس و بناهای دیگر موجود در منطقه یافت شده‌اند و این اشیاء و آثار باستانی، موزه آکروپولیس را به یکی از بهترین موزه‌های یونان و جهان تبدیل کرده‌اند.

بنای این موزه، در فضایی به مساحت 21 هزار متر مربع و شبیه به معبد پارتنون ساخته شده است، برنارد چومی معمار بنای این موزه تلاش کرده است تا مدل ستون‎‌های این موزه و اندازه آن‌ها دقیقا بازتابی از ستون‌های پارتنون باشد.

در معماری ساختمان این موزه، شیشه‌های بزرگی به کار رفته است که امکان دسترسی به چشم‌انداز شهر آتن را برای بازدیدکنندگان موزه فراهم می‌کند و از ویژگی‌های مهم بنا محسوب می‌شود، علاقه‌مندان به تاریخ در ساختمان جدید این موزه می‌توانند با زندگی آتنی‌های ساکن آکروپولیس روبه‌رو شوند.

موزه آکروپولیس بیشتر از هر موزه، دیگری حول محور نور می‌چرخد، نور در بخشی که مجسمه‌ها در آن به نمایش درآمده‌اند متفاوت‌تر از دیگر بخش‌ها است. از دیگر ویژگی‌های ساختمان آن می‌توان به مسیر بازدیدکنندگان این موزه اشاره کرد که به صورت یک چرخ سه بعدی طراحی شده است. حرکت با کشفیات حفاری‌های باستانی‌شناسی آغاز می‌شود تا مرمرهای پارتنون ادامه داشته و به دوره رومیان ختم می‌شود.

آکروپولیس بر اساس نیازهای مخصوص به سه بخش پایه، میانه و بالا طراحی و تقسیم شده است، بخش پایه موزه با مشاوره متخصصان، حفریات باستان‌شناسی در مکانی تحت حفاظت شبکه‌ای از ستون‌ها قرار داده شده است تا به آثار باستان‌شناسی حساس خسارتی وارد نشود، در بخش میانه بازدیدکنندگان به نمایشگاه اصلی می‌رسند که دوران آرکائیک و امپراطوری رومیان در آن به نمایش در آمده‌ و بخش بالایی که به شکل مستطیل پارتنون ساخته شده، حول محور مرمرهای پارتنون شکل گرفته، درست همان‌طور که پارتنون اصلی در قرن‌های گذشته وجود داشته است.

مجموعه اشیاء موجود در این موزه، مربوط به دوره‌های رومی و آرکائیک بوده که شامل مجسمه‌های گچ‌کاری‌ پارتنون، گچ‌کاری‌های ارک‌تئوم، دیواره معبد آتنا نایک، ستونی به شکل پیکره یک زن، پیکره‌های گلی و گلدان‌هایی از معبد نیمف‌ها (نیمی انسان- نیمی حیوان) است.

این موزه، هم‌چنین در برگیرنده مجموعه‌ کتیبه‌های آتنی و سایر نواحی یونان است که شامل تصویب‌نامه مجمع مردم آتن (قبل از حمله ایران به یونان در سال ۴۸۰ پ.م)، قانون مقدس پرستندگان معبد آکروپولیس که زیباترین نمونه این کتیبه است، آتشکده،‌ قطعه‌ای از سنگ آهک، سنگ یادبود (استل) یافته شده در الوسیس، سنگ یادبودی با متن عهدنامه آتن می‌شود.

منبع:ایسنا

نشانه های انسان اولیه در ایران

تصور کنید، زمان به 2.5 میلیون سال پیش باز می گردد. شما هستید و انسان های اولیه . قطعا در این دیدار خبری از اسپرسو با کیک هویج نیست. ماجراجویی محض است، دیدار با ماقبل تاریخ انسان و فرهنگ مادی آن. دوران پارینه سنگی یا پالئولیتیک که به آن عصر سنگ کهن و دیرینه سنگی هم می گویند، یکی از ابتدایی ترین، طولانی ترین و ابهام آمیزترین دوران زندیگ بشر است.

آنها کجا و چگونه زندگی می کردند؟ چه می خوردند و چه می پوشیدند؟ شب ها وقتی می خوابیدند و چشم به آسمان صاف و پرستاره می دوختند، به چه فکر می کردند؟ اگر انسان شناسان می گویند که حدود هفت تا هشت میلیون سال پیش نیاکان «انسان ریخت ها» از نیاکان شامپانزه ها جدا شد، باستان شناسان معتقدند دوره پارینه سنگی روند فرگشت فکری، جسمی، فرهنگی و فناورانه انسان است. سفر به این دوره شما را با اجدادتان رو در رو می کند.

بر پایه تقسیم بندی باستان شناسان، پارینه سنگی به دو بخش زیرین و زبرین تقسیم می شود. پارینه سنگی زیرین که پایانش در ایران حدود 12 هزار سال پیش است، خود به سه دوره پارینه سنگی قدیم، پارینه سنگی میانه، و پارینه سنگی جدید تقسیم می شود. آثار باقی مانده از انسان این دوره، فسیل قسمت هایی از استخوان بدن یا دست افزارهایی از سنگ است.

قدمت قدیمی ترین اثری که از انسان اولیه باقی مانده به دوره زیرین پارینه سنگی قدیم می رسد. دوره پارینه سنگی زبرین از حدود 40 هزار سال پیش آغاز و در حدود 10 هزار سال پیش پایان می گیرد. در این دوره انسان نئاندرتال از بین می رود و انسال هوشمند (Homo sapiens sapiens) که به انسان کرومانیون نیز مشهور است پدیدار می شود. ابزارها شکل تکامل یافته تری پیدا می کنند و تخصصی تر و سنت ابزارسازی تیغه ای یا خردسنگ (Microlith) آغاز می شود.

بعد از دوره پارینه سنگی، دوره میان سنگی شروع می شود که دوره فراپارینه سنگی هم می نامند، این دوره از 12 هزار سال پیش آغاز و تا 10 هزار سال پیش ادامه داشته است. در این گزارش نقبی کوتاه به دوران پارینه سنگی قدیم زده شده، مناطقی از ایران که نخستین نشانه های بشری را در دل خود نهان کرده، شاید مطالعه آن دریچه ای باشد برای آغاز سفری ماجراجویانه به دوران پارینه سنگی.

منطقه 1: قوری گل تا کران بزان
سفر به میلیون ها سال پیش را می توان از «قوری گل» آغاز کرد. «رونالد سینگر» و «جان جیمز وایمر»، 1349 بررسی هایی در شمال غرب ایران انجام دادند و «اسد ایران پناه» توانست، تک یافته ای به شکل تبردستی دوسویه در یک کیلومتری جاده میانه به دریاچه قوری گل بیابد.

یادتان نرود، قوری گل، منطقه ای حفاظت شده است که تالاب زیبایی دارد و پوشش گیاهی منحصر به فرد. کوهپایه های سهند، مقصد بعدی این دیدار عجیب است. «صادق کورس»، بررسی هایی در سال 1354 روی رودخانه های «رود شور»، «مردی چای» و «شهر چای» انجام داد و توانست 10 محوطه پارینه سنگی شناسانی کند: سه غار و هفت محوطه روباز. ساطور، تراشه پرداخت دار چندوجهی و کلنگ مثلثی از یافته های این منطقه هستند.

مسیر بعدی شما به سمت هفت کیلومتری غرب مهاباد است و محوطه «شیوَه تو» است. نخستین گزارش درباره این محوطه را «اسماعیل علی پور» سال 1383 ارایه کرده است در این محوطه دست افزارهای شاخصی یافت شده مثل یک شکافنده بزرگ ساخته شده روی یک تراشه با آثار ضربه جانبی و یک لبه مستقیم.

«گاکیه» هم در 10 کیلومتری جنوب شرقی کرمانشاه روی یکی از پادگانه های* پایین رودخانه «قره سو» دیدنی است. هم طبیعتی زیبا دارد هم ما را به دنیای پارینه سنگی می برد.

بررسی های موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو نشان داده که آنجا یک تبردستی دوسویه بادامی شکل همراه شماره تراشه و سنگ مادر به دست آمده است.

«پل باریک» دیگر محوطه منتسب به پارینه سنگی قدیم در غرب ایران است. «پدِر مرتنسن» طی باستان شناختی دره «هلیلان» آن را ثبت کرده است. این محوطه حدود 65 کیلومتری جنوب روی چشم انداز دره رودخانه سیمره قرار دارد. اینجا دیدار دیرینگی باشکوه رودخانه سیمره آمیخته می شود.

حالا که در این سفر راهی ایلام شده اید محوطه «کران بزان» را نباید از دست بدهید. «سجاد علی بیگی» سال 1389، این دره را بررسی کرده است. کران بزان بخش هایی از شهر کوهدشت در غرب استان لرستان و هلیلان در شمال ایلام است. دره ای طولانی و باریکی که رودخانه سیمره از میان آن می گذرد. اینجا 110 محوطه گروه پارینه سنگی و سه محوطه پارینه سنگی قدیم شناسایی شده است. «گاشور»، بزرگترین محوطه رود سیمره در شمال روستای «پیازآباد» است که آنجا 50 هزار دست افزار سنگی یافته شده که 420 قطعه آن پارینه سنگی قدیم است.

منطقه دو: امرمردک
حالا که در ایلام هستید، می توانید به محوطه «امرمردک» در طرف شرق رودخانه «کنجان چم» در شمال شهر مهران سر بزنید، این محوطه جزو محوطه های پارینه سنگی به شمار می رود. پس از بررسی های «حجت دارابی»، در دشت مهران تعداد محوطه های این دوره به 36 محوطه پارینه سنگی رسیده است.

منطقه 3: گنج پَر
اکنون راهی شمال ایران می شویم. «گنج پر»، در پادگانه سپیدرود در نزدیکی شهر رستم آباد است. یادمان باشد، گیلان مطمئن ترین محوطه از نظر انتساب به دوره پارینه سنگی قدیم در ایران است. غار دربند A و B در چند متری یکدیگر و در 16 کیلومتری شرق و جنوب شرقی محوطه گنج پر هم از دیگر دیدنی های این منطقه است که بقایای جانوری و دست افزارهای سنگی در آن به دست آمده است.

منطقه 4: از لادیز تا مکران
سفر به سیستان و بلوچستان، خود پر از تجربه راز و رمزهاست، دنبال آخرین نشانه های پارینه سنگی که باشید، عجیب تر هم می شود. «علی اصغر آریایی» و «کلود تیبو»، در دهه 50 بررسی های باستان شناختی در حاشیه کشف رود را انجام دادند.

در دو محوطه «بغ بغو» و «آبروان» ابزارهای انسان های آن دوره را یافتند. اگر بخواهید بدانید که میلیون ها سال پیش انسان های اولیه در چه مکانی زندگی می کردند حتما «لادیز»، «ماشکید»، «سیمیش»، «خاش» و «مکران» را ببینید.

منطقه 5: تپه خالصه
«تپه خالصه» در اصل تپه ای پیش از تاریخی است، این محوطه طی بررسی های باستان شناختی حوضه «ابهررود» در دهه 80 شناسایی شد، محوطه ای که در یک کیلومتری جنوب شهرستان خرم دره در زنجان و در حاشیه خشکه رود قرار دارد. در این محوطه 23 قطعه دست افزار سنگی پیدا شده که 18 تای آنها ساطور ابزار و سنگ مادر است.

«صادق ملک شهمیرزادی» هم در طرح بازنگری محوطه های «تنگ خزاق» و «فین کوچک» توانست دست افزارهای دوران سنگی را به دست بیاورد. بنابراین شما می توانید، این بار در سفر به کاشان هم رد پای انسان های اولیه را زیر پاهایتان حس کنید و حتی حضورشان را.

منبع:
کتاب «باستان شناسی» پارینه سنگی ایران»، نوشته حامد وحدتی نسب، شاهین آریامنش

بیتوته

حمام نوبر تبریز (سفره خانه سنتی شهریار)

حمام نوبر مربوط به دوره قاجار است و در تبریز، تقاطع خیابان امام وتربیت واقع شده است. حمام نوبر این اثر در تاریخ ۱ آذر ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در حال حاضر این مکان بازسازی شده و به سفره خانه سنتی شهریار تبدیل شده است.

حمام نوبر تبریز یکی از جاذبه های تاریخی و فرهنگی شهر تبریز است که به عنوان اولین و بزرگترین سفره خانه سنتی تبریز جز آثار ملی کشور ثبت شده است، این مکان در واقع یکی از زیبایی های تاریخی شهر تبریز است.

سفره خانه سنتی شهریار تبریز،در واقع همان حمام نوبر است كه مربوط به دوره قاجار مي باشد. این حمام، یكى از معماری‌هاى ایرانى برجای مانده از اواسط دوران قاجاریه است كه با زیربنا و مساحتی حدود ۷۰۰ مترمربع در محل تقاطع دو خیابان اصلی و معروف شهر تبریز (خیابان امام و تربیت) قرار گرفته است. این حمام که توسط معمارتبریزی به نام بالا كاظم ساخته شده است، با توسعه شهر تبریز و تخریب دروازه قدیمی، در مركز شهر قرار گرفت.

در نقشه شهر تبریز كه پیش از سال ۱۲۴۳ هجری قمری تهیه شده، این حمام در نزدیكی دروازه نوبر مشخص شده و در نقشه دارالسلطنه تبریز، متعلق به سال ۱۲۹۷ قمری، این بنا با نام «حمام وزیر» دیده می‌شود. حمام باستانی نوبر بعد از چند صد سال استفاده به عنوان حمام اکنون بعد از باز سازی تبدیل به سفره خانه سنتی بسیار زیبایی شده است، که هر ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب می کند.

حمام تاریخی نوبر دو بخشِ اصلي، سربينه و گرمخانه دارد؛ سربينه حمام فضايي وسيع با قاعده هشت ضلعي است كه در بخش مياني آن، طاق بندي شده و بر هشت ستون سنگي قرار گرفته است، همچنين حوضي هشت گوش در ميانه اين بخش قرار دارد و سكوهايي بر گرداگرد آن قرار دارند.

طاق و گنبد بزرگ گرمخانه، طاق و گنبد با ستون و سرستون هاي سنگي مقرنس كاري شده سربينه و اجراي كاربندي و تركيب آجر و كاشي و پوشش معقلي مناسب حمام و كتيبه هاي مصور زيباي ورودي را می توان از جاذبه هاي زیبایی اين حمام تاريخي برشمرد.

در ساخت حمام تاریخی نوبر تبریز از جمله مصالح به كار رفته آجر در جرزها و سقف ها ملات و گچ و همچنين سنگ تراش خورده در ستون ها كف ها است.

 

در راستاي بهره برداري بهينه از تمام فضاهاي حمام، فضاهاي سربينه و گرمخانه به سفره خانه، فضاي پشت بام نیز به چايخانه و اجراي مراسم پرده خواني و نقالي اختصاص دارد.

ستون های سنگی به کار رفته در این شاهکار معماری، باعث جذب علاقمندان و دانشجویان معماری و هنر از سراسر جهان شده است. فضای پیرامون حوض که دارای متکا های مرسوم دربار قاجار است، زیبایی حیرت انگیزی به سالن هشت ضلعی داده است به طوری که اکثر قریب به اتفاق گردشگران خارجی تمایل به نشستن و عکسبرداری از این بخش از چایخانه را دارند.

 

آدرس: میدان ساعت، نبش خیابان تربیت، حمام تاریخی نوبر
نوع غذا: ایرانی – سنتی – چایخانه -کافی شاپ سنتی

منبع:بیوته

قلعه سریزد ؛بهترین سفر برای علاقه‌مندان به تاریخ و معماری

قلعه سریزد ؛ صندوق امانتی از جنس خشت و گِل یکی از بهترین گزینه‌های سفر برای علاقه‌مندان به تاریخ و معماری بشمار می‌رود. این دژ در یکی از روستاهای استان یزد به نام «سریزد» واقع شده است و این اطمینان را به شما می‌دهم که ارزش یک‌بار بازید را حتما دارد.

«قلعه سریزد»؛ صندوق امانتی از جنس خشت و گِل
قلعه بسیار زیبای سریزد که در روستایی به همین نام و در مسیر جاده یزد به کرمان واقع شده، حدود ۸ هزار متر مربع مساحت دارد و ۴۶۸ حجره را در دل خود جای داده است.

 

در نگاه اول از بیرون که دژ را دیدم، این‌طور تصور کردم که قرار است در پشت این دیوار خشتی، بقایایی از ویرانه‌های بنایی کهن‌سال را ببینم که فقط نامی از آن بر جا مانده، همچون بسیاری از آثار باستانی کشورمان.

اما پس از عبور از روی پلی که روی خندق‌های اطراف قلعه و در مقابل ورودی اصلی گذاشته شده بود، فضایی عجیب و جالب مقابل چشمانم خودنمایی کرد؛ دالان‌هایی طاقی شکل که از دو طرف به گذرهای متعدد منشعب می‌شدند و هرکدام چشم‌اندازی جذاب را به نمایش می‌گذاشتند.

با ورود به هرکدام از این گذرگاه‌ها حجره‌ها و اتاقک‌هایی به‌چشم می‌خوردند که عظمت معماری‌شان – به لحاظ خشتی بودن – نگاه هر بیننده‌ای را خیره می‌کرد.

حجره‌هایی با طاقچه‌ها، پنجره‌ها و شومینه‌های زیبا که شاید نشان از زندگی دایمی را در خود نداشتند، اما ساختار جالب‌توجهی را به نمایش می‌گذاشتند که آدم را ترغیب می‌کرد در همه آنها سرک بکشد و با کنجکاوی زیاد، تفاوت میان هر کدامشان را کشف کند.

پشت آن حصار خشتی که در ابتدا دیده‌بودم «نخستین صندوق امانات ایران و جهان» قرار داشت که در دوران حکومت ساسانیان و در سه طبقه ساخته شده بود. این قلعه، برخلاف عنوان «قلعه» که با خود یدک می‌کشد، برای دفاع یا مقاصد نظامی ساخته نشده و چنین کاربردی هم نداشته و فقط محلی برای ذخیره و نگهداری غلات، طلا، جواهرات و پول بشمار می‌رفته است.

قلعه سریزد حدود ۸ هزار متر مربع مساحت دارد و ۴۶۸ حجره را در دل خود جای داده است.

معماری آن همچون بیشتر استحکامات نظامی قدیمی در ایران است، یعنی دو دیوار متحدالمرکز تودرتو با برج‌ و باروهای دیده‌بانی دارد. در اطراف دیوارها در بخش بیرونی، خندقی به عرض حدود ۶ متر و عمقی معادل سه تا چهار متر حفاری شده است تا هرگونه امکانِ تسخیر بنا توسط دشمنان یا سارقین از بین برود.

دژ سریزد دو در اصلی متحرک دارد که به وسیله طناب و قرقره‌های مخصوص از سمت پایین به بالا باز و بسته می‌شده است. زمانی که ما وارد قلعه شدیم در چوبی باز بود، یعنی روی خندق قرار گرفته بود و حکم پل را داشت. البته گویا دقیقا طرح باز و بسته شدن آن از پایین به بالا هم برای همین منظور بوده است. یعنی فقط برای خودی‌ها باز شده و امکان عبور و مرور را به مردم بدهد.

در دوم که اشاره کردم هم دقیقا پشت در اصلی تعبیه شده است و حکم پشتیبان را داشته. به این صورت که اگر در اصلی توسط دشمن شکسته می‌شد، در دوم فورا بسته می‌شد و امکان تسخیر قلعه وجود نداشت.

پس از عبور از روی خندق و دروازه اصلی، وقتی مستقیم به سمت جلو حرکت کنید، به محوطه‌ای می‌رسید که با پلکان بسیار باریک خشتی، به طبقه بالای قلعه می‌رسد و از آنجا می‌توانید وارد ده‌ها حجره خشتی شوید که با مهارت در کنار هم ساخته شده‌اند. در ساخت این حجره‌ها از آجر و گچ هم استفاده شده است و تزئیناتی همانند کادربندی و شومینه‌سازی را می‌توان در آنها مشاهده کرد.

حجره‌ها اگر چه محل زندگی مردم یزد در قدیم نبوده، اما پناهگاهی برای مواقع بحران بشمار می‌رفته است.

حالا شاید برایتان این سوال پیش بیاید که این حجره‌ها اگر فقط محلی برای ذخیره و نگهداری اموال و مواد غذایی بوده، چرا پنجره، شومینه یا تزئینات دیواری دارد؟ جواب این است که این حجره‌ها اگر چه محل زندگی مردم یزد در قدیم نبوده، اما پناهگاهی برای مواقع بحران بشمار می‌رفته است. خانواده‌ها هنگام هجوم دشمنان به شهر به این حجره‌ها که هر کدام در و کلید اختصاصی خود را داشتند، پناه می‌آورند و از جان و مال خود یکجا محافظت می‌کردند.

این اثر ملی ایران در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۸۴ ثبت جهانی شده است.

از آخرین طبقه قلعه سریزد می‌شد فضای اطراف و سقف‌های گنبدی حجره‌ها را مشاهده کرد که بسیار حیرت‌انگیز و بی‌نظیر به‌نظر می‌رسید.

قدم زدن در میان دالان‌های باریک و سرک کشیدن در اتاق‌هایی که سقف چندان بلندی نداشتند، تاریخ را در ذهن من تداعی می‌کرد و اینکه مردم همیشه در تاریخ با مهارت و ابتکار خود توانسته‌اند آثاری بر جای بگذارند که دیدنشان در عصر دیجیتال و پیشرفته امروزی بسیار جذاب و ستودنی است.

البته باید اذعان کنم که مسئولین نگهداری از این اثر ملی ایران که در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۸۴ ثبت جهانی شده است نیز با قرار دادن برخی وسایل و ظروف در برانگیخته کردن این احساسات بی‌تاثیر نبوده‌اند.

 

همچنین شاید بد نباشد اشاره کنم که در گوشه‌ای از حیاط شرقی بنا، میز و نیمکت‌های فلزی چیده شده بود و آش و چای آتشی عرضه می‌شد که گردشگران می‌توانستند در صورت تمایل گزینه موردنظر خود را سفارش دهند. اما نکته جالب در مورد این بخش کوچک این بود که با انواع وسایل، صندق‌ها، ابزار و گیوه‌های قدیمی تزئین شده بود و منظره‌ای چشم‌نواز ساخته بود که نگاه اغلب گردشگران را به خود جلب می‌کرد.

من به همراه همسفرانم پس از بازدید از قلعه سریزد به سمت «دروازه فرافر» حرکت کردیم، دروازه‌ای که گفته می‌شود یزد از آنجا آغاز می‌شده.

دروازه شهر فرافر
دروازه شهر فرافر، در نگاه اول یک دیوار نیمه‌ویران بود که در اطرافش تا چشم کار می‌کرد بیابان بود و بیابان. ساعتی که من و همراهمانم به این دروازه رسیدیم، آفتاب با تابش‌های تیزش باعث می‌شد فکر کنیم که حالا شاید خیلی هم لازم نبود این بنا را از نزدیک و در صلاه ظهر مشاهده کنیم! اما چند دقیقه بعد، پس از عبور از میان قبرستان روستای سریزد، وقتی به دروازه نزدیک شدم و در پشت آن مجسمه یادبودی از آرش کمانگیر را دیدم، نظرم فورا عوض شد و مشتاق شدم تا دلیل ساخت آن را جویا شوم.

دروازه فرافر گویا یکهزار سال قدمت دارد و ورودی شهر یزد در گذشته‌های دور محسوب می‌شده است. البته برخی کارشناسان معتقدند که این دروازه باقی‌مانده‌ی دیوار جنوبی بقعه‌ای چهار ضلعی و مکعبی بوده‌است. این بنا پوشش گنبدی دارد و سه ضلع دیگر آن فرو ریخته و به شکل کنونی باقی مانده‌ است.

دروازه فرافر گویا یکهزار سال قدمت دارد و ورودی شهر یزد در گذشته‌های دور محسوب می‌شده است.

دژ سریزد دو در اصلی متحرک دارد که به وسیله طناب و قرقره‌های مخصوص از سمت پایین به بالا باز و بسته می‌شده است

در فاصله چند متری از دروازه شهر فرافر یک گنبد خشتی نیمه‌کاره هم وجود داشت که اطلاعاتی در مورد آن نتوانستم پیدا کنم.

در آخر شاید بد نباشد بدانید که «سریزد» یکی از روستاهای استان یزد است و در ۵ کیلومتری شهرستان مهریز و ۴۰ کیلومتری شهر یزد واقع شده‌. عمده محصول کشاورزی این روستا «انار» است که در سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی از کیفیت این محصول کاسته شده‌است.

علاوه بر دروازه شهر فرافر و قلعه سریزد، این روستا جاذبه‌هایی همچون آب‌انبار، مسجد جامع و حمام قدیمی هم دارد.

فاصله تهران تا سریزد حدود ۶۸۰ کیلومتر است که می‌توان در عرض کمتر از ۸ ساعت آن را پیمود.

منبع:بیتوته

اگر در سفر موبایل ما گم شد، چه کنیم؟

تا به حال به این فکر کرده اید که اگر موبایل شما در سفر گم شد چه باید بکنید؟ حقیقتا حتی فکر کردن به گم شدن موبایل در سفر تن آدم را واقعا می لرزاند. تصور کنید که؛ در سفر هستید و هر چقدر که جیب و کیفتان را می‌ گردید در نهایت تلفن همراهتان را پیدا نمی‌ کنید!

 

باور کنید که آدم حتی از تصورش هم وحشت می کند، حال چه برسد به این که این اتفاق واقعا رخ دهد. با این حال، اصلا وقوع این حادثه دور نیست و بنابراین سعی بر آن داریم تا در این مطلب، راهنمایی ‌و رهنمودهای لازم برای روبرو شدن با این شرایط را در اختیار شما قرار دهیم. توجه داشته باشید که در راهنمای گم شدن موبایل در سفر برای شما فرقی نخواهد کرد که سیستم عامل موبایلتان اندروید، آی او اس و یا ویندوز فون باشد پس، با ما همراه باشید.

گم شدن موبایل در سفر با این که واقعا موضوعی ترسناک و دلهره آور است اما به هر حال موردی است که اتفاق افتادن آن همان گونه که گفتیم، اجتناب نا پذیر است اما باید خودتان را برای چنین اتفاقی آماده کنید. در شهرهای شلوغ و مکان های توریستی که مملو از آدم های بومی و گردشگر هستند، افراد سودجویی وجود دارند که بدون آن که شما متوجه شوید؛ شما را زیر نظر دارند تا وقتی که حواستان نیست، موبایل و یا کیفتان را بدزدند.

الان باید به نظر شما چه کار کرد؟ خودتان را در آن موقعیت تصور کنید. برای مثال شما در یکی از متروهای شهر استانبول هستید و متوجه می شوید که موبایلتان در جیبتان نیست، اولین کاری که به شما پیشنهاد می کنیم که انجام دهید این است که خونسردی خود را حفظ کنید و تا می توانید سعی کنید تا تمرکز کنید.

سعی کنید تا مسیرهایی که تا آن لحظه پیموده اید را در ذهن خود دوباره مرور کنید. این احتمال وجود دارد که حین خرید، موبایل خود را بر روی پیشخوان فروشنده جا گذاشته باشید و یا حین صرف غذا، بر روی میز رستوران موبایل خود را رها کرده باشید.

در زمان گم شدن موبایل در سفر می توانید تا از یک فرد بومی در مقصدتان برای تماس گرفتن با موبایلتان کمک بگیرید. اگر تلفن خود را در جایی جا گذاشته باشید و فردی با زبان مقصد شما تلفن را پاسخ دهد، آن وقت کسی که به شما کمک کرده می تواند تا با آن طرف خط صحبت کند و از آن فرد بخواهد تا موبایل شما را پس دهد.

البته فراموش نکنید که گم شدن موبایل در سفر آن هم به این صورت، البته باید بگوییم تا قبل از هر چیزی وسایلتان را کامل بگردید زیرا احتمالش هست تا وقتی حواستان نبوده موبایلتان را در کیسه و یا بگ خریدتان، انداخته باشید. البته این ها احتمالات زیاد و خوشبینانه ترین حالت های ممکن هستند. بدترین اتفاق رخ داده این است که، فرد سودجویی تلفن همراه شما را از شما دزدیده باشد. پس از متوجه شدن این که موبایلتان دزدیده شده هر چه سریع تر به اولین ایستگاه پلیس که در نزدیکی شماست مراجعه کنید و ماجرا را کامل توضیح دهید.

باز هم اگر زبان مقصدتان را نمی دانید از یک فرد بومی کمک بگیرید تا بتوانید پروسه ی دزدیده شدن را به طور کامل برای پلیس توضیح دهد. در بعضی از کشور ها برخی از مردم مثل ترکیه تسلط کافی بر انگلیسی نداشته باشند و پس ممکن است اگر ترکی بلد نباشید برای رساندن منظورتان با مشکل مواجه شوید. پروسه ی ثبت شکایت در موارد این چنینی در سفر می تواند برای شما خسته کننده و طولانی باشد.

بنابراین، تعداد روزهایی که قرار است آن جا بمانید را برای پلیس توضیح دهید تا بتوانند زودتر به نتیجه برسید. البته ما شدیدا توصیه می کنیم که بر روی موبایلتان از اپلیکیشن های دزدیاب استفاده نمایید و به روی موبایلتان، رمز پیچیده و مناسبی بگذارید تا دزدها به راحتی نتواند به اطلاعات شخصی شما دست پیدا کند.

با نصب چنین اپلیکیشن هایی به محض این که متوجه شدشد تا فردی موبایل شما را دزدیده است ما می توانید جایی که موبایلتان وجود دارد را پیدا کنید. که البته ما پیشنهاد می کنیم که زمانی که این اتفاق افتاد به همراه پلیس به آن محل بروید. به خاطر داشته باشید که دزدها مخصوصا در سفرهای خارجی می توانند بسیار خطرناک عمل کنند بنابراین، هرگز تنها برای پیدا کردن گوشی خود اقدام نکنید.

باید بپذیرید که گاهی پروسه ی شکایت و پیدا کردن موبایل به قدری طولانی خواهد بود که شاید مجبور باشید تا روزها و حتی ماه ها صبر کنید و این در زمانی که برای سفرتان در نظر گرفته اید در تناقض خواهد بود و پیشنهاد ما این است که موضوع را به ایستگاه پلیس اطلاع دهید و از آن ها اطلاعات تماس و ایمیلی برای ارتباط خود با آن ها بگیرید و به آن ها نشان دهید که پیدا کردن موبایلتان برای شما بسیار مهم است و پس از بازگشت از آن کشور در زمینه ی موبایلتان با آن ها مکالمه کنید.

باید واقع بین باشید که گاهی آن موبایل هرگز پیدا نخواهد شد و بنابراین به محض ورود به کشور سیم کارت خود را بسوزانید و به دوستان و نزدیکانتان اطلاع دهید و این را هم باید بگوییم که به محض این که که متوجه شدید که موبایلتان گم شده، پسورد ایمیل، اینستاگرام و دیگر شبکه های اجتماعی خود را تغییر دهید چرا که اگر، دزد بتواند به آن ها دسترسی پیدا کند می تواند مشکلات دیگری را برای شما ایجاد کند.

 

تا جایی که می توانید اطلاعات شخصی و مالی خود را در موبایل خود مخصوصا در سفر، در موبایلتان نگه ندارید. یکی از راه های خوب حفظ موبایل، استفاده از کیف های گردنی است. موبایلتان را در این کیف ها قرار داده و در زیر پیراهنتان از آن مراقبت کنید.

کیف های کمری، گزینه ی نه چندان مناسبی برای نگهداری از موبایل هستند و همچنین جیب پشتت شلوار و یا پیراهنتان. چرا که در اماکن شلوغ؛ شما هرگز متوجه نخواهید شد که یک دزد با چه مهارتی می تواند موبایلتان را از شما بدزدند.

یک راه دیگر مراقبت موبایلتان در سفر این است که یک شماره موبایل دیگر ار بر روی برچسب ریزی زده و بر پشت موبایلتان بچسبایند تا اگر کسی آن را پیدا کرد، بتواند آن را به دست شما برساند. می توانید برای پیدا کردن موبایلتان در چنین شرایطی از پرسنل هتل و یا راهنمای تورتان کمک بگیرید چرا که، آن ها برای بارها و بارها با چنین مسئله ای مواجه شده اند و راه حل مناسب را بهتر از شما می دانند. پیشنهاد می کنیم که در چنین شرایطی عصبانیت و خشم خود را کنترل کنید و از درگیر شدن با افراد بومی و پلیس به شدت بپرهیزید و به مامورین پلیس اعتماد کنید.

مطمئن باشید که با خشم و عصبانیت شرایط را علیه خود بدتر می کنید و اگر کسی هم بتواند به شما کمک کند بی شک از این کار پرهیز می کند. یادتان باشد، زبان نرم می تواند در بسیاری از جاها به کمکتان بشتابد.
توصیه می کنیم که اطلاعاتی همانند شماره ی تماس همراه دیگرتان را به همراه اطلاعات شخصی و آدرس محل اقامتتان را در چند برگه ی یادداشت بنویسید و به جاهایی که در آن روز رفته اید بدهید تا اگر کسی موبایل شما را پیدا کرد بتواند به شما دسترسی داشته باشد.

اقداماتی که باید در هنگام گم شدن موبایل در سفر انجام داد:
روشن کردن GPS
اگر مکای یاب یا همان گزینه ی لوکیشن گوشی شما روشن است می توانید تا به راحتی با وارد کردن سریال گوشی و یا رمز آن گوشی خود را حتی در صورت خاموش بودن ردیابی نمایید.

استفاده از برنامه ی گوشی من رو پیدا کن!
برنامه هایی همچون Find My iPhone می توانند تا به شما کمک کنند تا یک برنامه ی پشتیبان بر روی گوشی خود نصب کنید تا در صورت گم شدن موبال در سفر و یا هر شرایط دیگری که باعث می شود تا شما به گوشی خود دسترسی نداشته باشید را به راحتی پیدا نمایید.

 

از قفل خودکار و کد عبور استفاده کنید
هر دستگاه تلفن همراهی دارای نوعی مکانیزم قفل یا رمز عبور است که این امکان را ایجاد می کند که هیچ کس به جز صاحب گوشی نتواند آن را بازیابی نماید. به هر حال این امکان را خیلی از مردم نمی شناسند و نسبت به وجود آن بی اطلاع هستند. اگر این برنامه را فعال نکنید، به راحتی پیام، عکس، ایمیل و حساب کاربری شما در اختیار دیگرانی که به موبیال شما دسترسی دارند، قرار می گیرد.

رمز عبور خود را ذخیر نکنید
اصولا ما نسبت به استفاده از گوشی های خود برای سرعت و سهولت کارمان، رمزهای مختلف را در گوشی های خود ثبت می کنیم. قبل از این که گم شدن موبایل در سفر برای ما اتفاق بیافتد باید هنگام استفاده از حساب‌ های کاربری خود، گزینه ی ذخیره ی رمز عبور را فعال ننماییم. درست است که راحتی ما تحت الشعاع قرار می گیرد اما اگر گوشی شما سرقت شده باشد، هر شخصی با باز کردن تلفن همراه شما به تمامی حساب‌ های کاربری شما دسترسی پیدا خواهد کرد.

منبع:بیتوته

هنگام سفر به این کشورها آداب عجیب غذا خوردن را رعایت کنید

یکی از اِلِمان های فرهنگی هر ملتی، غذاهای آن است. حتی بعضی ها می گویند که اگر می خواهی با فرهنگ یک ملت آشنا شوی، غذاهای سنتی و ملی آن ها را بخور و مزه ی آن ها را با تمام وجودت احساس کن آن وقت است که ۵۰ درصد از راه را برای شناخت آن ها رفته ای. البته به نظر می آید که این جمله یک اشکالی دارد و کامل نیست! به نظر من باید این جمله این گونه بیان می شد که اگر می خواهی با فرهنگ یک ملت آشنا شوی، غذاهای سنتی و ملی آن ها را با آداب مخصوص غذا خوردن آن ها نوش جان کن و بعد آن ها را بشناس.

امروز می خواهیم در این مقاله به اتفاق شما آداب عجیب غذا خوردن در برخی از کشورهای جهان را مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که ملت های مختلف چه آداب غیر معمولی را برای غذا خوردن رعایت می کنند.

آداب عجیب غذا خوردن در چین
چین آداب عجیب غذا خوردن زیاد دارد و این جا است که باید بگوییم از کجایش دقیقا شروع به گفتن کنیم؟ اولین موردی که باید درباره ی آداب غذا خوردن چینی ها به آن اشاره نماییم این است که اگر در ظرف غذای شما چیزی باقی نماند را نشانه ای از بی ادبی و بی احترامی شما نسبت به آنان می دانند! این رسم در حالی است که شما فکر می کنید که تمام کردن غذا به نشانه ی این می تواند باشد که شما چقدر این غذا را دوست داشته اید اما این شرایط در چین متفاوت است.

تمام کردن غذای موجود در بشقاب هنگام غذا خوردن در خانه ی شخص دیگری در چین نشان می‌ دهد که غذا به اندازه ی کافی زیاد نبوده و میزبان شما در مقدار غذا کم ‌کاری کرده است. دگیر رسم چینیان که در زمره ی آداب عجیب غذا خوردن این کشور جای می گیرد این است که در هنگام ماهی خوردن ظرف خود را بچرخانید!

ممکن است که شما زمانی که در حال خوردن ماهی باشید وقتی یک طرف آن را تمام کردید به سراغ طرف دیگر آن بروید و ظرف را بچرخانید اما این از نظر چینی ها کاری توهین آمیز به نظر می رسد. شاید باورتان نشود اما، این کار به صورت نمادین در چین به این معنی است که شما پشت خود را به کسی کرده‌ اید یا این که در حق او خیانت خواهید کرد.

آداب عجیب غذا خوردن در  مصر
به هر رستورانی که در هر کجای جهان که بروید، برای شما نمکدان روی میز گذاشته اند و به صورت معمول همیشه این امکان وجود دارد که در هر کجایی که بخواهید غذا بخورید، بر روی غذای خود نمک و یا ادویه های دیگر اضافه کنید اما باید بدانید که در مصر هرگز نباید بر روی غذای خود نمک و یا ادویه ای دیگر بپاشید! نمک و یا ادویه پاشیدن به غذا در مصر یک توهین بسیار بزرگ به کسی که آن غذا را پخته است محسوب می ‌شود زیرا، این معنا را برای آن ها تداعی می کند که سرآشپز نمی دانسته که چه مقدار چاشنی را باید به غذا اضافه می کرده است.

بنابراین اگر روزی هوس بازدید از اهرام ثلاثه به سرتان زد و خواستید به این کشور سفر کنید به یاد داشته باشید که اگر جایی مهمان بودید و یا به رستوران رفتید و بر روی میز رستوران شما نمکدون و فلفل ‌پاش وجود ندارد، از گارسون درخواست نمک و فلفل نکنید زیرا با این که برای شما این محدودیت جزئی از آداب عجیب غذا خوردن محسوب می شود اما برای آن ها توهین بزرگی محسوب می شود.

آداب عجیب غذا خوردن در هند
هند هم دست کمی از چین در داشتن آداب عجیب غذا خوردن ندارد و آداب عجیبشان نیز باید حتی از طرف خارجی ها هم رعایت شود. اولین رسم جالب و عجیب هندی ها در هنگام غذا خوردن این است که هیچ وقت در هنگام غذا خوردن و یا پس از اتمام غذایتان از هندی ها تشکر نکنید!

با این که تشکر کردن یکی از اولین درس های آداب معاشرتی بوده است که مادران و پدران ما در کودکی با مشقت فراوان به ما یاد داده اند اما این آداب به درد هندی ها در هنگام غذا خوردن نمی خورد. در هند گفتن کلمه ی متشکرم فقط برای موارد رسمی قابل استفاده است.

انجام دادن کارهایی که از نظر بسیاری نیاز به گفتن متشکرم دارد،‌ در هند یک کار عادی و‌ دوستانه و حتی وظیفه محسوب می ‌شود. پس وقتی کسی از یک فرد هندی به خاطر انجام این کارها از کلمه ی ممنون و یا متشکرم استفاده کند یعنی آن فرد یا کارش را به خوبی انجام نداده یا به اندازه کافی با شما نزدیک و صمیمی نیست که این موضوع می‌ تواند در ذهن او توهین ‌آمیز تلقی شود.

اگر به طور اشتباهی کلمه ی تشکر را به کار ببرید، نشان می ‌دهد که رابطه شما رسمی ‌تر از رابطه ی دوستانه است. برعکس این موضوع هم وجود دارد، زمانی که هندی‌ ها به کشورهای خارجی می روند هم سر این تشکر نکردن از روی صمیمیت به مشکل بر می خورند.

دیگر آداب عجیب غذا خوردن در هند این است که آن ها هم همانند چینی ها، باقی ماندن غذا در بشقاب را ادب و نبودن آن را بی احترامی تلقی می کنند. اگر به هند رفتید، همیشه مقدار کمی غذا را در بشقاب خود نگه دارید تا این که به میزبان خود نشان دهید که غذای آن‌ ها زیاد و رضایت ‌بخش بوده است.

آداب عجیب غذا خوردن در  تایلند
تایلندی ها هم رسوم عجیب غریب در خوردن غذا کم ندارند. از جمله ی آداب عجیب غذا خوردن در تایلند این است که اگر غذایی که در حال نوش جان کردن آن هستید غذایی برنجی است، شما حق استفاده از چنگال را برای خوردن آن ندارید و در غیر این صورت توهین به میزبانتان تلقی می‌ شود. به این نکته توجه داشته باشید که اگر غذایتان چیزی غیر از برنج بود، با توجه به شرایطی که بر سر میز غذا وجود دارد، شما می‌ توانید تنها از چنگال استفاده کنید.

در تایلند در هنگام غذا خوردن استفاده از چاقو به ‌طور کلی جز نباید ها است، چون تایلندی ‌ها فقط از قاشق و چنگال برای سرو غذای خود استفاده می ‌کنند.

آداب عجیب غذا خوردن در  کره جنوبی
اصولا در اکثر نقاط دنیا مردم هنگامی که دور هم برای غذا خوردن جمع می شوند صبر می کنند تا همه جمع شوند و بعد بزرگ تر جمع شروع به کشیدن غذا می کند و در نهایت دیگر معنی خاصی ندارد که چه کسی اول خوردن غذا را شروع کرده است اما این قاعده در کشور کره ی جنوبی سخت تر و اجرای آن حساس تر است و به همین خاطر در زمره ی از جمله ی آداب عجیب غذا خوردن به حساب می آید.

در این کشور هیچ کس حتی مجاز به کشیدن غذا تا زمانی که پیرترین فرد جمع غذای خود را بکشد و اولین لقمه را در دهانش بگذارد، نیست. بعد از این که پیرترین فرد جمع شروع به خوردن غذا کرد، بعد از آن سایر اعضای خانواده دیگر اجازه دارند تا غذا برای خود بکشند و شروع به خوردن نمایند. در واقع این رسم می گوید که زمانی که بیش از یک فرد مسن در جمع باشد، پیرترین آن ‌ها باید اول شروع به غذا خوردن کند. این بزرگسالی افراد بسیار مهم است حتی اگر فقط یک روز بزرگ ‌تر از دیگری باشند.

آداب عجیب غذا خوردن در  ژاپن
یکی دیگر از کشورهای جهان که آداب عجیب غذا خوردن، را در رسومات خود دارد، ژاپن است. اصولا ما از آدم هایی که پر سر و صدا غذا می خورند فراری هستیم ولی در ژاپن این قاعده متفاوت است. در ژاپن سر و صدای موقع هورت کشیدن اصلا آزار دهنده نیست؛ بلکه این نشانه ‌ای است از این که شما کاملا از وعده غذایی خود لذت می برید.

ژاپنی ها اعتقادشان بر این است که ایجاد سر و صدا موقع هورت کشیدن اسپاگتی علاوه بر نشانه ‌ای از احترام، طعم آن را هم را بهبود می ‌بخشد و به شما امکان می‌ دهد از غذای گرم خود بیشتر لذت ببرید. ژاپنی ها معتقدند که وقتی اسپاگتی و نودل وارد دهان می شود و می ماند، سرد و بی مزه می شود و مزه ی اصلی خود را از دست می دهد و به همین خاطر هورت می کشند.

پس در ژاپن هورت کشیدن به این معنی است که شما لازم نیست صبر کنید غذایتان سرد شود و می ‌توانید خیلی سریع آن را بخورید. پس اگر شما در ژاپن هستید، نیازی نیست که اسپاگتی، نودل یا هر نوع غذای رشته ‌ای خود را در قاشق بچرخانید یا آن‌ ها را قطعه قطعه کنید تا سرد شوند، بلکه خیلی راحت و اتفاقا با سر و صدای بسیار زیادی آن‌ را هورت بکشید.

آداب عجیب غذا خوردن در  شیلی
در شیلی تحت هیچ شرایط غذایتان را با دست لمس نکنید. در واقع همین قانون عجیب، شیلی را در لیست کشورهایی با آداب عجیب غذا خوردن قرار می دهد. غذا خوردن با دست و یا استفاده نکردن از قاشق و چنگال امری بسیار حساسیت زا است.
در این کشور شما باید از قاشق و چنگال برای خوردن هر نوع غذایی استفاده کنید و اصلا مهم نیست که خوردن آن غذا با دست راحت ‌تر و یا دل‌ چسب‌ تر باشد. شما تحت هر شرایطی نباید استفاده از قاشق و چنگال را در شیلی فراموش کنید.

منبع:بیتوته

در سفر به ترکیه لیر ببریم یا دلار؟

تمام کسانی که قصد سفر به ترکیه را با خرید بلیط هواپیما یا با تور دارد یک سوال عمده ذهنشان را همواره درگیر کرده است که به عنوان پول نقد با خودشان لیره ترکیه را ببرند یا دلار آمریکا؟ کسانی که یکبار به ترکیه سفر کرده اند قطعا جواب سوال دستشان آمده است؛ اما ما در این مطلب می خواهیم درباره این بار صحبت کنیم و بگوییم که برای سفر به این کشور همسایه کدام یک از این پول ها (دلار یا لیر) مناسب تر است.

قبل از اینکه بخواهید کل متن را بخوانید باید بگوییم که دلار ارز بین المللی است و برای تمام سفرها می تواند گزینه مناسب تری باشد. اما زمان های خاصی وجود دارد که لیره بیشتر بدردتان خواهد خورد، از همین رو در ادامه با ما باشید تا با جواب سوال در سفر به ترکیه لیر ببریم یا دلار آشنا شوید. همچنین لازم به ذکر است ما از شما عزیزانی که این مطلب را می خوانید سپاس گذار هستیم تا در صورتی که مطلب یا نکته ای را در این باره می دانید با ما در میان بگذارید.

قبل از اینکه بخواهیم برویم سراغ اصل مطلب کمی می خواهیم درباره واحد پول ترکیه صحبت کنیم، واحد پول این کشور لیره است و آن را با واحد TRY یا TL نشان می دهند، واحد یکای خرد ترکیه هم کروش است. هر صد کروش برابر با یک لیره می‌باشد. در حال حاضر اسکناس‌ های استفاده شده در این کشور ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ بوده و سکه‌ های رایج در ترکیه نیز ۱ لیره‌ ای و ۱، ۵، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ کروش هستند، که البته سکه یک کروشی در این کشور خیلی به ندرت استفاده می‌ شود. همچنین در استفاده از اسکناس ‌های لیره دقت داشته باشید. چرا که برای مثال اسکناس‌ های ۵ و ۵۰ لیره‌ ای بسیار شبیه به یکدیگر هستند.

برای سفر به ترکیه ببریم یا دلار؟
خوب به سوال اصلی مطلب مورد نظرمان رسیدیم، برای تمام کسانی که به ترکیه سفر می خواهند کنند این سوال وجود دارد که لیره با خودشان ببرند یا دلار آمریکا؟ در پاسخ باید گفت که با توجه به بین المللی بودن دلار در سفر به ترکیه همواره بهتر است که با خودمان دلار ببریم. این ارز دولتی در ترکیه بسیار طرفدار دارد و در تمام صرافی ها بسیار معتبر و مورد قبول است. همچنین در صورتی که بعد از سفر به کشور ترکیه، تصمیم به سفر به کشور دیگری را نیز گرفتید، می ‌توانید به راحتی دلارهایتان همراه خود به کشور بعدی ببرید و آنجا نیز از آن‌ ها استفاده کنید.

علاوه بر این ها با توجه به افت قیمتی که ارزهایی مانند لیره  و ریال در برابر دلار دارند بهتر است که آن مبلغی که می خواهید همراه خودتان ببرید به صورت دلار باشد. علاوه بر اینکه از افت قیمت لیر در امان خواهید ماند، از بالا رفتن قیمت دلار در مقصد نیز سود خواهید کرد. به همین دلیل توصیه می‌ شود، که در سفر به ترکیه همراه خود دلار به همراه داشته و در ترکیه کم کم و به مقدار نیاز خود آن را تبدیل به لیر ترکیه بنمایید و خرج نمایید. حال ممکن است برایتان سول پیش بیاید که در کجا می توانید دلار خودتان را به لیره تبدیل کنید.

تبدیل ارز و صرافی های ترکیه
برای تبدیل پول نقد در کشور ترکیه باید به صرافی هایی که در این ترکیه به آنها DOVIZ گفته می شود، بروید. در این صرافی ها بدون پرداخت کمیسیون می توانید تبدیل ارز نمایید. صرافی های DOVIZ معمولا در جلوی مغازه خود تابلویی دارند که نرخ تبدیل ارز را نشان می دهد. صرافی های مختلف ممکن است نرخ تبدیل متفاوتی داشته باشند بنابراین قبل از تبدیل ارز بهتر است نرخ تبدیل یکی دو صرافی را چک کنید. مسافرانی که می‌خواهند لیره ترکیه را به ارز کشور خودشان قبل از خروج از ترکیه تبدیل کنند و یا کسانی که قصد خرید یک کالای بزرگ را دارند، حتما طبق قوانین ترکیه رسید معامله را باید نزد خودشان نگه دارند تا مشخص باشد این معامله قانونی انجام شده است.

زمان هایی که لیر بیشتر از دلار بدرد می خورد
با توجه به این که دلار ارز بسیار مناسبی است برای این که با خودتان ببرید به کشور ترکیه اما گاهی اوقات است که لیره ترکیه بیشتر به دردتان می خورد. در برخی از ایام سال به طور کلی بهتر است که شما با خودتان لیر ببرید، این ایام مربوط میشه به ایام تعطیل کشور ترکیه مثل اعیاد فطر و اعیاد قربان در این ایام صرافی ها هستند و فعال هستند ولی نرخ های تبدیل غیر واقعی و غیر منصفانه است پس اگر در ایام تعطیل کشور ترکیه قصد سفر و گردش در کشور ترکیه را دارید بهتر است که همراه خودتان لیر بیارید تا به دردسر نیوفتید. با توجه به این موارد پس زمانی که خواستید در ایام تعطیل به این کشور سفر کنید توجه داشته باشید که ۱۰۰ الی ۲۰۰ لیره همراه خودتان داشته باشید. حتی اگر در خارج از ایام تعطیل به ترکیه رفتید ولی پروازتون در روزهای شنبه و یکشنبه که در ترکیه تعطلات آخر هفته می شود سعی کنید که مقداری لیره برای این دو روز ببرید چرا در روزهای تعطیل مقدار لیره همراه خودتان ببرید، چرا که صرافی ها قیمت درستی در روزهای تعطیل نمی دهند.

چک ‌های مسافرتی در سفر به ترکیه
بسیاری از مسافران هستند که به دلیل موقعیت شغلی خودشان دارای چک های مسافرتی می باشد، زمانی که به ترکیه می رسند به بانک می روند تا چک را نقد کنند، اما باید توجه داشته باشید که در بانک های ترکیه به منظور تبدیل چک مسافرتی به پول نقد مقدار زیادی کمیسیون از شما کم می شود، برای اینکه بتوانید از این هزینه ی اضافی جلوگیری کنید پیشنهاد می کنیم که فقط از چک‌ های مسافرتی با واحد پوند استرلینگ، یورو یا دلار آمریکا استفاده کنند. استفاده از کارت‌ های اعتباری به مراتب راحت‌تر است.

 استفاده از کارت ‌های اعتباری در ترکیه
از جمله معمول ترین کارت های اعتباری که در ترکیه توسط مسافران استفاده می شوند عبارت از ویزا کارت، مستر کارت و امریکن اکسپرس هستند. علی رغم اینکه بسیاری از رستوران‌ها و کافه‌ها ترجیح می‌دهند، که پول نقد دریافت کنند اما معمولا می‌توانید با استفاده از کارت‌های اعتباری نیز کارهای مالی خود را انجام دهید. خودپردازهای ATM نیز در بسیاری از مکان‌های شهری ترکیه وجود دارد و از طریق آن‌ها نیز می‌توانید از کارت اعتباری خود پول نقد برداشت کنید.

نکات مهم درباره تبدیل ارز ترکیه
– اگر در سفر به ترکیه، تصمیمتان بر این شد که با خودتان دلار ببرید، همانطور که گفتیم نیازی نیست که نگران تبدیل دلار در این کشور باشید، اما حتما توجه داشته باشید که همه دلارتان را یکجا خرد نکنید. بلکه هر روز به میزان لازم لیره بخرید و ترجیحا آخر روز اینکار را بکنید تا بیشترین سود را از افت قیمت لیر در مقابل دلار برده باشید.

– نکته مهمی امنیتی دیگری که وجود دارد این است که تمام دلارهای خودتان را در معرض دید دیگران حتی صرافی ها قرار ندهید. به طور معمول سعی کنید که دلارهای خودتان را در چند جیب تقسیم کنید و همه را یکجا نگه ندارید. اگر با خودرو شخصی مسافرت می کنید حداکثر بردن ۵۰ لیره کافیست.

– به قیمت هایی که بر روی تابلوهای صرافی نشان می دهند آن چنان توجه نکنید و با فروشنده بر سر فروختن بالای دلارتان چانه بزنید. هرگز بیرون از صرافی اقدام به فروش دلارتان نکنید.

– هرگز بفکر پولشویی در ترکیه نباشید. خرید و فروش ارز در صرافی ها بشدت کنترل و رصد می شود و بهتر است در صرافی دلار خود را تبدیل به لیر کنید چون معمولا هتل های ترکیه، این کار را با ریت بالاتری انجام میدهند که برای شما به صرفه نیست.

منبع:بیتوته

جهت یابی در طبیعت به کمک پوشش گیاهی

گاهی به درون طبیعت پر عمق و سرسبز جنگل قدم می گذارید. طبیعتی که هر چند بسیار زیباست اما هر چه به درون آن بیشتر پیش می روید، بیشتر آن را مشابه می یابید. تمام قسمت های جنگل ممکن است به نظرتان شبیه هم بیاید و گاهی در طی مسیر به سمت محل اتراقتان ممکن است که راه را گم کنید. شاید از مسیری دوبار عبور کنید و اصلا متوجه آن نشوید. گاهی حتی بعضی از مناطق جنگلی آنقدر درختان متراکم و نور کمی دارند که دیدن خورشید و تشخصیص جهت حرکت خورشید را برای شما سخت می کنند. در این مواقع اگر راه خود را گم کنید، چگونه باید به مسیرتان ادامه دهید؟ چگونه راه برگشت را پیدا کنید.

 

جهت یابی اولین قدم برای پیدا کردن مسیر برگشت به خانه است و طبعا درون طبیعت هایی همانند جنگل و یا مناطقی که پوشش گیاهی فراوان دارند، دانستن جهت یابی به کمک پوشش گیاهی می تواند بسیار حیاتی و کارساز برایتان باشد. در این مطلب برای شما از جهت یابی به کمک پوشش گیاهی صحبت خواهیم کرد.

برای جهت یابی به چه عناصر طبیعی نیاز است؟
فکر کنید که درون طبیعت گیر افتاده اید و هیچ گونه وسیله ای برای تعیین جهات چهارگانه ندارید. در کوله پشتی تان خبری از جی پی اس و قطب نما نیست. همچنین گوشی تان به اینترنت وصل نمی شود و یا حتی شارژ باتری تمام کرده است. در نتیجه شما در طول روز در میان جنگلی سرگردان شده اید و به دلیل تشابه مناظر جنگل نمی دانید راه  خانه و محل کمپ کدام سمت است؟ در این مواقع خونسردی خود را حفظ کنید. یادتان باشد “جمله طبیعت خودش، راه برگشت را به شما نشان می دهد” کاملا درست است. وقت آن رسیده است که کمی دقیق تر به طبیعت اطرافتان نگاه کنید.

جهت یابی به کمک خزه وگل سنگ
شاید بتوان ساده ترین جهت یابی به کمک پوشش گیاهی را جهت یابی با خزه و گلسنگ دانست. خزه ها و گلسنگ ها بر روی درختان و سنگ ها می رویند. بنابراین حتی اگر پوشش گیاهی در اطرافتان نبود، به سنگ ها دقت کنید. خزه ها و گلسنگ ها در مناطق مرطوب درخت ها و سنگ ها رشد می کنند. مناطقی که خنک هستند، اکثر مواقع در سایه قرار دارند و در نتیجه خورشید به آن ها نمی تابد. هر چند این روش خیلی دقیق و قابل استناد نیست اما اگر تمام عوامل را در نظر بگیرید، می توانید محدوده جهت های چهارگانه را بیابید. جهت یابی به کمک پوشش گیاهی و این روش نیازمند مهارت و تمرین خاصی نیز هست که با نکته سنجی و موشکافی طبیعت اطرافتان به دست می آورید.

 

به دلیل اینکه ما در نیم کره شمالی قرار گرفته ایم، خورشید کمی متمایل به جنوب در آسمان حرکت می کند. در فصل های سرد بیشتر به سمت افق جنوبی منحرف می شود و شما طول سایه بیشتری دارید. در فصل های گرم نیز خورشید بیشتر عمود بر ما می تابد. در نتیجه سایه کمتری ایجاد می کند. در نتیجه در جهتی که در مقابل تابش خورشید قرار دارد، خزه و گلسنگ نمی روید.

 

جهت یابی به کمک پوشش گیاهی بسیار تحت تاثیر عواملی همچون فصلی که در آن قرار دارید و زاویه تابش خورشید، بادهای موسمی و فصلی، بادهای غالب، تراکم درختان و حتی حیوانات گیاه خوار منطقه است. قبل از اینکه جهت مورد نظر خود را پیدا کنید باید به تمام این موارد در منطقه ای که به آن وارد شده اید، اطلاع داشته باشید. عموما مردم محلی اطلاعات جامعی از بادهای غالب و طبیعت اطراف خود دارند.

به شما توصیه می کنیم که اگر طبیعت گرد ماهری هستید یا می خواهید (چه به تنهایی و چه با گروه) وارد طبیعتی شوید که پوشش گیاهی (طبیعت هایی به جز بیابان ها و صحراها) دارد، حتما اطلاعات خود را راجع به آن منطقه بالا ببرید.
جهت وزش بادهای غالب را نه تنها از سایت ها و کتاب های گوناگون می توانید پیدا کنید، بلکه تنها با صحبت با اهالی آن منطقه می توانید به این موضوع پی ببرید.

از مردمی که در آنجا زندگی می کنند بپرسید که بادها از کدام جهت می وزند؟ مردم محلی حتی زمان وزش بادها را نیز می دانند. اما بادها چه ربطی به خزه و گلسنگ دارد؟ یادتان باشد که باد نیز همانند یک سشوار عمل می کند. به هر جایی که می وزد آن منطقه را خشک می کند و رطوبت را از آن می گیرد. در نتیجه بر روی سنگ ها و درختان جهتی که در مقابل وزش باد است، خزه و گلسنگی نمی بینید.

اما خورشید و باد که بر روی خزه و گلسنگ تاثیر دارند، چگونه می توانند جهت های چهارگانه را برای ما مشخص کنند؟ جهت یابی به کمک پوشش گیاهی در این روش چه معنایی دارد؟
بگذارید برایتان مثالی بزنیم. شما در نیمکره شمالی قرار دارید و فصل زمستان است. در نتیجه خورشید زاویه تابش خورشید دیگر عمود بر شما نیست و زاویه دار می تابد. در منطقه ای همانند گیلان که منطقه ای پر درخت است و در نزدیکی سواحل دریای خزر قرار گرفته اید. از قبل راجع به جهت وزش بادها در این منطقه از اهالی پرسیده اید. بیشتر بادهای مرطوب و خنک گیلان در فصل سرد بادهایی هستند که از جهت شمال غربی به منطقه می بارند. بادی که از جهت شمال شرقی می وزد را باد مطلوب و خشک می دانند. همچنین بادهای زمستانی در این ناحیه از جهت شمال، شرق و غرب می وزند. اکثر این بادها اگر چه سرد هستند، اما مرطوب نیز می باشند و احتمال وجود گلسنگ در این جهت ها وجود دارد.

بنابراین جهت یابی دقیقی به شما نمی دهد. اما برای جهت یابی به کمک پوشش گیاهی به دنبال مناطق باز جنگلی بگردید که آفتاب به تنه درختان و سنگ ها می تابد. در این صورت شما در نقاطی که آفتاب به درختان می رسد، در تنها نقطه ای که خزه و گلسنگ نخواهید دید، جنوب است. با پیدا کردن جنوب می توانید باقی جهات چهارگانه را پیدا کرده و به کمپ و روستای نزدیک خود برگردید.

این روش ها چندان دقیق نیست و شما باید هر چند تا علامت طبیعی که می توانید پیدا کنید. همچنین یادتان باشد جهتی که رو به جنوب قرار دارد، آفتاب بیشتری دریافت می کند. در نتیجه درختان و شاخ و برگ بیشتری دارد. در کل می توان گفت که سمت شمال درخت ها و سنگ ها، گلسنگ و خزه بیشتری دارد. تنه درخت ها در سمت شمال رطوبت و سایه بیشتری دارند.

جهت‌یابی با تنه درخت‌های بریده شده
یکی از روش های جهت یابی به کمک پوشش گیاهی توجه به تنه درختان بریده شده است. اگر در منطقه ای قرار گرفته اید که چنین موردی را مشاهده کردید، می توانید از آن برای جهت یابی استفاده کنید. روش کار در این روش به این صورت است که تنه درخت بریده شده ای که ریشه هایش هنوز در زمین است را انتخاب کنید. به دایره های عمر درخت بر روی تنه بریده شده نگاه کنید. این دایره های عمر هر چند که هم مرکز هستند اما به یک سمت کشیده و فشرده شده اند. آن سمت از این دایره های هم مرکز که بیشتر به هم نزدیک بوده و فشرده هستند، نشان دهنده سمت شمال و سمتی که حلقه های سن درخت از یکدیگر فاصله بیشتری دارند، سمت جنوب را نشان می دهد.

 

نکات:
– پوسیده بودن یک سمت از درخت ها، نشان دهنده جهت شمال است.
– در مناطق خشک هم که اصلا خزه‌ای وجود نداره!
– یادتون باشه که معمولا خزه‌ها در جهت نور آفتاب (جنوب)، خرمایی رنگِ و تو جاهای سایه و مرطوب، سبز یا طوسی رنگ هستند.

جهت‌یابی به کمک گل‌ها و گیاه‌ها
گیاه‌ها و گل‌های درختان نیز می توانند در جهت یابی راهنمای شما باشند. جهت یابی به کمک پوشش گیاهی هر چند مسیر دقیق را همانند قطب نما و جی پی اس به شما نشان نمی دهند اما می توانند محدوده جهات چهارگانه را برایتان مشخص نمایند. در این میان گل ها و گیاهان تمایل بسیار دارند که به سمت آفتاب بچرخند. یعنی یا رو به سمت جنوب هستند یا در اوایل صبح رو به سمت شرق و جایی که خورشید طلوع می کند.

در این میان بسیاری از گیاهان در طبیعت خود به عنوان یک قطب نمای طبیعی شناسایی شده اند. به عنوان مثال گیاه قطب نما یا رُزینوید (Rosinweed)  همیشه جهت گیری شمالی جنوبی دارد. یعنی برگ بعضی برگ هایش به سمت شمال و برگ های دیگری به سمت جنوب چرخیده اند. هر چند این گیاه در قاره آمریکا وجود دارد اما در دیگر مناطق نیز می توان گیاهان بومی با چنین خاصیتی را شناسایی نمود. از دیگر درختانی که برای جهت یابی به کمک پوشش گیاهی می توانید به آن ها به عنوان قطب نما اشاره کنید، گیاهانی همانند اکالیپتوس استرالیایی با برگ هایی شمالی-جنوبی و نخل رهنوردان با شاخه هایی شرقی-غربی هستند. در نتیجه هر چه آگاهی شما از یک گونه گیاهی بالاتر باشد، بهتر می توانید برای جهت یابی به کمک پوشش گیاهی راه خود را پیدا نمایید.
جدای از موارد بالا، اگر روش های ساخت قطب نما در طبیعت را بدانید هم، می توانید به راحتی جهت شمال را پیدا نموده و به مقصد خود برسید.

 

جهت‌یابی با درخت‌ها
بعضی از درختان برای رشد نیاز به آفتاب بیشتری دارند و چون آفتاب بیشتر از سمت جنوب می‌تابد تراکم چنین درختانی را در جنوب بیشتر می بینید. درخت‌هایی همانند صنوبر سیاه و سفید، راش، بلوط، درخت‌های آزاد، شاه بلوط هندی، افرا نروژی و درخت اقاقیا از جمله این درخت ها هستند.

نکته‌ها
– پوست درخت‌های قدیمی در سمت رو به آفتاب (جنوب) معمولا نازک‌تر است.
– به خاطر نوع تابش خورشید، شاخه‌های جنوبی اکثر درخت‌ها افقی‌تر و شاخه‌های شمالی عمودی‌تر رشد می کنند.
– اگر در مناطقی همانند کوه‌های سنگی قرار دارید، کاج‌های انحناپذیر در شیب جنوبی و صنوبرهای انگلمان در شیب شمالی رشد می‌کنند.

منبع:بیتوته

تالاب مهارلو را در فضای مجازی دنبال کنیم

تالاب مهارلو در نزدیکی شیراز قرار دارد و اردیبهشت‌ماه امسال ۷۳ درصد آبگیری شده است.

تالاب مهارلو
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، ظهرابی، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس اظهار کرد: تالاب مهارلو در امتداد شمال غرب به جنوب شرق قرار دارد، این تالاب در اردیبهشت‌ماه امسال ۷۳ درصد آبگیری شده است.

او ادامه داد: طول این دریاچه ۳۱ کیلومتر و بیش‌ترین پهنای آن ۱۱ کیلومتر است، مساحت آن در اواخر پاییز و زمستان تا ۲۴ هزار هکتار می‌رسد.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس تصریح کرد: عمق متوسط تالاب ۵۰ سانتی‌متر و عمیق‌ترین نقطه‌ آن در پرآب‌ترین فصل سال ۳ متراست.

ظهرابی بیان کرد: تالاب مهارلو بخشی از منطقه‌ شکارممنوع مهارلو است و در سال ۱۳۸۵ یکی از ۷ منطقه‌ نمونه گردشگری ایران شناخته شد.

او افزود: منابع تأمین آب تالاب از چشمه‌های بابونک، نیلگونک، و برم‌شور است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس با اشاره به نقش مهم این تالاب در حمایت از تنوع زیستی موجودات سازگار با آب‌شور اظهار کرد: دریاچه مهارلو، زیستگاه زمستان گذرانی و جوجه آوری فلامینگوها است و در مهار سیلاب و حذف روان آب‌ها تأثیرگذار است.

ظهرابی ادامه داد: این تالاب سپر حفاظتی شهر سروستان در برابر سیلاب‌های مخرب است و نقش مهمی در لطیف کردن هوای شهر شیراز دارد.

او گفت: دریاچه مهارلو، میزبان گونه‌های متنوعی از پرندگان و یک جایگاه مناسب پرنده‌نگری است، این تالاب، یکی از مراکز تفریحی شهروندان شیراز در همه اوقات سال است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس اضافه کرد: ورود فاضلاب‌های شهری و صنعتی به تالاب از راه رودخانه خشک و رودخانه سلطان‌آباد و کشاورزی ناپایدار در حاشیه تالاب و تخریب زمین‌های تالابی از عوامل تهدیدکننده تالاب مهارلو است.

ظهرابی تصریح کرد: شکار غیرمجاز پرندگان مهاجر مصرف بی‌رویه آب و انواع کود و سم، جابه‌جایی آب‌های سطحی از شیراز به دشت سروستان، ساخت سد تنگ سرخ در بالادست رودخانه خشک و توسعه معادن نمک صنعتی تالاب از دیگر عوامل تهدیدکننده تالاب مهارلو است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس افزود: آرتیما، سخت‌پوست آب‌های شور در این تالاب زندگی می‌کند و فلامینگوها نیز از میهمانان این دریاچه هستند که از آرتمیا تغذیه می‌کنند.

او ادامه داد: ماهی گل چراغ، حمری، زرده، شاه کولی، کپور قره آغاج، سیاه ماهی، ماهی طلایی، سگ‌ماهی پارسی، ماهی پشه‌خوار، ماهی گورخری پارسی، بیاح و ماهی سر مخروطی پارسی ازجمله ماهیان حوزه مهارلو هستند.

ظهرابی اضافه کرد: لاک‌پشت برکه‌ای، لاک‌پشت مهمیزدار، وزغ و قورباغه از دوزیستان و خزندگان تالاب مهارلو هستند.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس گفت: از پرندگان اصلی تالاب مهارلو می‌توان به تنجه، آنقوت، سرسیاه، خوتکا، کاکایی صورتی، آووست، چوب‌پا، فلامینگوی بزرگ، تلیله کوچک و کاکایی اشاره کرد.

او اضافه کرد: پستانداران مهم حوزه مهارلو گربه وحشی، کفتار، شغال، خدنگ و روباه معمولی است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان فارس افزود: گیاهان آب‌زی شورپسند، خارشتر، بادام وحشی، گون و شور ازجمله گیاهان تالاب هستند.

تالاب مهارلو در ۲۳ کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد.

منبع:همشهری

«شیخ زاید» ، سومین مسجد بزرگ جهان

معماری مساجد در طول تاریخ همواره از دلایل شکوه و عظمت آن به حساب می‌آید. سبک و شیوه ساخت مساجد مختلف در سراسر جهان موجب شده علاوه بر کارکرد اصلی خود، به جاذبه‌های خیره‌کننده‌ای از تاریخ و فرهنگ ملل تبدیل شوند.شیخ زاید بن سلطان آل نهیان در سال ۱۹۶۶ حاکم شهر ابوظبی در امارات شد، این حاکم بسیار در برقراری صلح بین قبیله‌های بدوی در بیابان‌های عرب توانایی داشت و در سال ۱۹۷۱ با شهر دبی متحد و یکی شد و این اتحاد منجر به ساخت بناهایی از جمله مسجد «شیخ زاید» شد.

ساخت این مسجد از سال ۱۹۹۶ میلادی آغاز و در سال ۲۰۰۷ میلادی به‌صورت رسمی باز شد، شیخ زائد بن سلطان که بنیان‌گذار و طراح این مسجد و همچنین نخستین رئیس کشور امارات بود در ۲۰ رمضان ۱۴۲۵ ه . ق یعنی ۴ نوامبر ۲۰۰۴ میلادی درگذشت و در سمت شمال این مسجد دفن شد.

این مسجد بعد از مسجدالحرام و مسجدالنبی سومین مسجد بزرگ جهان است و ظرفیت حیاط آن حدود ۲۲ هزار نمازگزار است.

مسجد جامع «شیخ زاید» به دلیل معماری نفیس اسلامی و رنگ سفید و خالص آن، از این جهت که مرمر سفید، تمام نما و ستون‌های آن را که با آیات قرآن، گل‌ها و تزئینات دست‌باف اسلامی تزئین شده است، متمایز کرده است و بسیاری از موادی که در ساخت و تزئین این مسجد به کار رفته از مناطق مختلف جهان آورده شده‌اند، شکوه و زیبایی خاصی یافته است.

همچنین در ساخت این بنا از مصالح طبیعی مختلفی مانند سنگ مرمر، سنگ‌های نیمه قیمتی، کریستال و طلا استفاده شده است که به دلیل دوام و لمس زیبایی‌شناسی منتسب به طراحی معماری متمایز می‌شوند.

طراحی معماری مسجد شامل بسیاری از سبک‌های هنری، مواد و فن‌آوری‌های مختلف با الهام از چندین سبک متنوع است یعنی معماری این مسجد با ترکیبی از نقوش مراکش، مغول، مملوک و عثمانی آمیخته شده است.

این مسجد شامل ۸۲ گنبد است که بزرگ‌ترین آن‌ها در وسط سالن اصلی واقع شده و از خارج با سنگ مرمر سفید خالص پوشانده شده است. فضای داخلی گنبد به سبک سنتی مراکش طراحی شده است که در آن از گچ تقویت شده در شیشه استفاده شده است.

یکی از ویژگی‌های برجسته این مسجد رنگ سفید روشن است که توجه همه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند. شیخ زائد بن سلطان آل نهیان علاقه بسیاری به رنگ سفید داشت که سمبل هدایت، پاکی و آرامش بوده است.

سیستم روشنایی این مسجد بسیار منحصر به فرد است و در آن از ۲۲ پروژکتور استفاده شده و میزان روشنایی آن باتوجه به نور ماه تنظیم شده است.

 

سالن نمازخانه اصلی شامل بزرگ‌ترین فرش دنیا است که در سال ۲۰۰۷ توسط کتاب رکوردهای گینس ثبت شده است، این هنر به سبک اسلامی بافته شده و حدود ۱۲۰۰ بافنده ایرانی در بافت این فرش نقش داشته‌اند.

بافت این فرش دو سال به طول انجامید، طراحی ۸ ماه طول کشید، ۱۲ ماه دوخت و بقیه دوره‌ای که طی آن قطعات منتقل می‌شدند و داخل مسجد بافته می‌شدند تا این‌که در یک فرش قرار بگیرند. این فرش به مساحت ۵۴۰۰ متر مربع بوده که حدود ۳۵ تن وزن دارد و ۷۰ درصد آن از جنس پشم و ۳۰ درصد آن از پنبه است.

منبع:ایسنا