نایبند؛ استراحتگاه بهشتی در دل کویر

تجربه حضور در نخلستان‌ها و هوای دلچسب بهشتی را تنها در اینجا می‌توانی بیابی، روستای تاریخی نایبند؛ این روستا یکی از جاذبه‌ها بر ساحل دو کویر پهناور لوت و دشت کویر است.

نایبند یک اتفاق و یک لحظه مکانی در دل کویر است که همواره برای در راه‌ماندگان و گم‌شدگان در بیابان، بهشت را تداعی می‌کرده است، به طوریکه موقعیت ممتاز روستا به گونه‌ای است که تا شعاع ۲۰۰ کیلومتری این روستا، آبادی پیدا نمی‌شود.

به گزارش ایسنا، استقرار روستا بر بلندی کوه و کمبود زمین برای ساخت‌وساز، معماری روستا را دارای فرم خاصی کرده است. چاره‌اندیشی ساکنان روستا برای بهره‌وری بیشتر از فضاهای معماری باعث ساخت بناهایی با مساحت محدود و چند طبقه شده است که از جمله ویژگی‌ها و ارزش‌های معماری روستا محسوب می‌شود.

کوچه‌های پیچ در پیچ همراه با فرم چند طبقه‌ای بناها بر بلندای کوهی که اطراف آن را باغات و نخلستان‌ها در بر گرفته است، منظر فرهنگی قابل ارزشی را در میانه کویر  ایجاد کرده است.

در مستندات و کتب تاریخی قرون اولیه تاریخ اسلام، نام «نایبند» به همراه تعریف  آن به عنوان استراحتگاه و مأمنی در حاشیه کویر برده شده است که از آن جمله می‌توان به «اصطخری» و «ابن حوقل» اشاره کرد.به عبارت دیگر، وجود چشمه‌های آب سرد و گرم منحصر به فرد در دو ناحیه معروف به زردگاه و دیگ رستم، شاید مهم‌ترین عامل پیدایش آبادی در این نقطه از کویر بوده است.

این چشمه‌ها در نتیجه فعالیت فرآیندهای زمینی شکل گرفته‌اند که تاکنون مورد توجه ساکنان و رهگذران از روستا بوده‌اند. همچنین استقرار نایبند بر میانه کویر و شکل‌گیری بستر مناسب برای ایجاد باغات و نخلستان‌ها در زمین‌های مجاور روستا، باغات چند طبقه (نخلستان، مرکبات و سبزیجات) را در اطراف روستا شکل داده‌اند.

ماسوله سرسبز کویر

علی اصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، شب گذشته در صفحه شخصی خود، روستای نایبند در طبس را ماسوله‌ای سرسبز در دل کویری ایران خواند و نوشت: نایبند روستایی است در دل کویر که وقتی به آن وارد می‌شوید باورتان نمی‌شود، اینجا کویر باشد، کشتزارهای گندم و جو، نخلستان‌های زیبا و باغ‌های مرکبات جلوه‌گری زیبایی دارد و مناظری بکر آفریده است.

وی افزود: روستای نایبند در طبس جز روستاهای پلکانی کشورمان قرار گرفته و عنوان ماسوله کویری را به خود اختصاص داده است. این روستا همچون جزیره‌ای سبز در میان کویر به نظر می‌رسد و جلوه‌ای شگفت انگیز دارد.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بیان کرد: قدمت روستای نایبند در طبس به قرون اولیه تاریخ اسلام بر می‌گردد؛ البته این منطق را بر اساس وجود حفره‌ها و غارهایی که در دل کوه‌ها وجود دارد می‌گوییم.

بهترین زمان برای سفر به روستای نایبند طبس پاییز، زمستان و اوایل بهار است چرا که این منطقه دارای شرایط بیابانی با گرمای شدید است.

منبع:ایسنا

مرور هنر چوب و منبت در حرم رضوی

یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: سازه‌های چوبی حرم مطهر، بسیار متنوع و عمدتا درها، پنجره‌ها، ارسی‌ها، صندوقچه‌ها، رحل‌ها، ضریح‌ها و منبرها را شامل شده و در حال حاضر در اماکن حرم مطهر، موزه‌ها و یا در خزانه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.

رجبعلی لباف خانیکی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: مسلما منبرها از جمله سازه‌های چوبی پر کاربرد در مجموعه حرم مطهر بوده و تعداد آن نیز احتمالا زیاد و متناسب با فضاهای مختلف و متنوع  بوده اما با توجه به نوع کاربری، ساختار نسبتا یکسان داشته‌اند و در میان آن موارد استثنائی هم بوده که ویژگی خاص داشته و بیش از دیگران معروف و مشهور شده‌اند. از اینگونه منبرها دو عدد بیش از دیگران نام آور شده است.

«منبر صاحب الزمان» و «منبر خاتم‌کاری»

وی تصریح کرد: منبر صاحب‌الزمان سازه‌ای زیبا و شکوهمند است که فعلا در انتهای ایوان مقصوره مسجد گوهرشاد در محفظه‌ای شیشه‌ای قرار دارد. این منبر که از چوب گردو و گلابی ساخته شده، دارای ۱۴ پله به نام ۱۴ معصوم است و ارتفاع آن تا آخرین پله یا «مسند» ۷.۵ متر است. منبر از بخش‌های مختلفی همچون پلکان، بدنه، درب‌های ورود به پلکان و تاج بلند برج مانند آراسته به تزئینات و  مستقر بر فراز مسند تشکیل شده است.

او گفت: این منبر علاوه بر کاربری اعتقادی، یک پدیده هنری نیز محسوب می‌شود زیرا بدنه آن به زیباترین وجه ممکن با استفاده از منبت، مشبک و کتیبه زینت یافته است. این منبر در متون و سفرنامه‌ها تا دوره قاجار به «منبر صاحب شاه» معروف بوده و گویا از اوایل دوره پهلوی به «منبر صاحب‌الزمان» مشهور شده و دلیل این نام‌گذاری این باور بوده که امام زمان(عج) پس از ظهور بر آن جلوس خواهند کرد.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی افزود: در رابطه با قدمت منبر، نظریات گوناگونی ابراز شده است. برخی آن را به دوران تیموری و برخی به دوران صفوی یا دوران قاجار نسبت داده‌اند. اگرچه در کتیبه‌های منبر به تاریخ ساخت آن اشاره نشده اما ساختار و اشکالی که آن را زینت داده‌اند قابل مقایسه با سازه‌های چوبی وکاشی‌کاری‌های قرون هشت و نه هجری از جمله منبر مسجد نائین(۷۱۱ ه.ق) و منبر مسجد جامع گرگان(۸۵۸ ه.ق) و نقش گل‌های اطلسی ایوان ورودی مدرسه غیاثیه خرگرد (۸۴۸ ه.ق) و بدنه میل اخنگان مشهد (اواخر قرن هفتم ه.ق) است.

لباف خانیکی ادامه داد: علی‌رغم اینکه برخی نویسندگان معاصر، سازنده منبر را «محمد خراسانی» و تاریخ ساخت آن را سال ۱۳۴۳ هجری قمری نوشته‌اند، بر کتیبه جلو پله اول منبر نام سازنده آن «سلطان حسین ابن نجار کرمانی» حک شده است. گویا محمد خراسانی در سال ۱۳۴۳ هجری قمری منبر دیگری به نام «منبر عسکری» ساخته که بنا به نوشته «اعتماد السلطنه» آن نیز در ایوان مقصوره مسجد گوهرشاد قرار داشته و خطیب نماز جمعه بر فراز آن خطبه می‌خوانده که در حال حاضر وجود ندارد.

وی گفت: گویا گذر زمان منبر صاحب الزمان را آسیب‌پذیر کرده و در سال ۱۳۲۵ خورشیدی «استاد حیدر نیکنام گلپایگانی» آن را مرمت کرده است. منبر خاتم‌کاری یکی دیگر از دست‌ساخته‌های جواهرگونه حرم مطهر است که اکنون در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.

او ادامه داد: از امتیازات این منبر، نقش‌های زیبا و ظریف خاتم بر بدنه و نمای پلکان و تکیه‌گاه است. نقش‌ها لوزی، ماکوئی، محرابی، هندسی و کتیبه هستند که نماهای بیرونی و داخلی منبر را آراسته‌اند. نوع خاتم «لایه دار»  و مصالح تشکیل دهنده خاتم، نوارهای بسیار نازک استخوان و عاج، چوب عناب و فوفل، بقم، گلابی و مفتول‌های برنجی، مسی و نقره‌ای است. این منبر در شیراز ساخته شده  و  بر اساس رباعی که به خط زیبای نستعلیق در قابی بر ناحیه تکیه‌گاه نقش بسته، اهداکننده آن «هاشم بیک» و تاریخ ساخت آن به حروف ابجد ۱۳۰۱ هجری قمری است.

منبع:ایسنا

آخرین نسل بازمانده سازنده وسایل حلبی در همدان

نام استاد حاج محمد ضرابیان براساس قانون سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث‌فرهنگی ناملموس، به شماره ۳۶ به‌عنوان گنجینه زنده بشری در رشته حلبی‌سازی در فهرست ملی نادره‌کاران به ثبت رسیده است.

استاد حاج سیدمحمدباقر ضرابیان قدیمی‌ترین حلبی‌ساز همدان، متولد ۱۳۱۳ خورشیدی است، استاد ضرب و چکشی که از هفت سالگی کار حلبی سازی را شروع کرده است.

برای آشنایی بیشتر با استاد سید محمد باقر ضرابیان، با او به گفت‌وگو نشستیم که ماحصل این گفت‌وگو را با هم می‌خوانیم.

استاد نحوه یادگیری این هنر را برای ما بگویید.

هنر حلبی‌ساز را از پدرم در زمان جنگ جهانی دوم آموختم و ۳۲ سال تمام با علاقه به کار آموختن این هنر، در کنار پدر مشغول بودم و بعد از او هم این راه و هنر را ادامه دادم، به این دلیل  و علاقه وافر به این هنر لوح تقدیرهای مکرری از مسئولان دریافت کردم و در نمایشگاه‌های صنایع‌دستی کشوری هم حضوری فعال داشته و شرکت کرده‌ام.

چرا این هنر را ادامه دادید؟

در اوایل جوانی پس از فاصله‌ای کوتاه از این هنر، نگذاشتن میراث پدری‌ام از بین برود و کم کم شروع به ساخت مجدد انواع لوازم حلبی کردم و در مغازه پدری‌ام شروع به کار ساخت انواع حلبی‌ها کردم که در آن دوران استفاده زیادی داشت و مردم در محل کار و زندگی خود از این وسایل بهره می‌بردند. پدربزرگم در دوران ناصرالدین شاه در ضراب‌خانه ناصری مشغول به کار بود، اما پس از واردات اسکناس و سکه از انگلیس، ضراب‌خانه تعطیل شده و پدربزرگم پس از آن مشغول به حرفه حلبی‌سازی شد و من نیز از پدرم که این هنر از پدرش فرا گرفته بود آن را آموختم.

در مورد وسایلی که می ساختید و ابزاری که استفاده می‌کردید برای ما بگویید.

در همدان رشته حلبی‌سازی به رشته‌های گهواره سازی، ناودان کوبی و آفتابه سازی تقسیم می‌شد و از ابزارآلات حلبی‌سازی دِرناق  بود که یکی از ابزارهای این حرفه است، دِرناق کلمه‌ای ترکی است به معنای ناخن که وسیله‌ای شبیه ناخن است و کاربرد آن لبه گردانی در کنار سندان است، زدر ناق هم وسیله دیگری است که برای فرم دادن یا پیچ دادن لبه دو ورق در همدیگر برای استحکام بیشتر در کناره‌ها و سندان استفاده می‌شود. هم‌چنین میل آهن وسیله‌ای فولادی با ابعاد ۱۵۰ در ۵ سانتی‌متر است که سر آن چهارگوشه و برای تحکیم تیزه‌ها قابل استفاده است.

 از وسایلی هم که در آن زمان می‌ساختید بیشتر برایمان بگویید.

بوق حمام یکی از ابزاری بود که از حلب ساخته می‌شد، در اصل یک رسانه خبری بود که ساعت سه بامداد پس از نظافت حمام مسئول حمام آماده شدن حمام را با این وسیله اعلام می‌کرد. درطاس دیگر وسیله‌ای بود که در آجیل فروشی‌ها کاربرد داشت، از درطاس به جای پیمانه استفاده می‌شد که البته این وسیله هنوز هم کارایی دارد. یک وسیله دیگر به نام چراغ موشی در گذشته بسیار پرکاربرد بود، این ابزار برای روشنایی بود و در آن زمان نفت که تازه از روسیه به ایران آمده بود داخل مخزن آن می‌ریختند و از آن به عنوان وسیله روشنایی استفاده می‌شد. پس از جنگ جهانی دوم نفت تصفیه شده تازه وارد ایران شده بود، از چراغ سه فیتیله یا سه شعله به عنوان چراغ خوراک‌پزی استفاده ‌شد و از انواع آن یک فتیله، سه فیتیله و پنج فیتیله هم بود. ناودان شُره نیز وسیله‌ای بود که به دیوار حیاط میخ می‌شد تا آب از پشت‌بام به حیاط منتقل شود، شَربه چیزی شبیه پارچ‌های امروزی بود که از جنس حلب ساخته می‌شد و در کنار سماور استفاده می‌شد.

برای جوانان توصیه‌ای دارید؟

آشنایی با وسایلی که از حلب ساخته می‌شود خالی از لطف نیست و به جوانان توصیه می‌کنم شغل حلبی‌سازی را ادامه دهند، البته این شغل از مشاغلی است که صبر و حوصله می‌خواهد تا به نتیجه برسد.

راز موفقیتتان چه بوده است؟

علت اصلی موفق شدن در این کار، احیا کردن شغل پدری‌ام است  و افتخار می‌کنم کسب روزی حلال طبق رویه پدر و پدر بزرگم را ادامه می‌دهم، در این راه امیدم به خداوند است، برای زنده نگه داشتن این هنر تلاش خود را خواهم کرد و از پای نخواهم نشست و کتابی هم در باب هنر حلبی‌سازی با نام «دست های هگمتانه» به چاپ رسانده‌ام.

منبع:میراث آریا

اولویت‌بندی، ضرورت خط‌مشی‌گذاری توسعه گردشگری در کانون‌های گردشگری روستایی

گردشگری فعالیتی اجتماعی‌اقتصادی است و کانون‌های گردشگری، نقاط مرکزی و مرکز تجمع جاذبه‌ها در یک حوزه هستند. این کانون ممکن است یک آبادی یا مجموعه‌ای از چند جاذبه در کنار هم و یا ترکیبی از این دو باشد. مقصود از کانون تجمع و انباشتی از اقدامات و فعالیّت‌ها و جاذبه‌ها در نقطه‌ای جغرافیایی و یا شرایط اولیه مانند جاذبه و تقاضا در کنار برخی شرایط دیگر مثل امکان دسترسی برای ایجاد، چنین تجمع و انباشتی است.

در یک کلّیت منسجم گردشگری روستایی به عنوان رویکردی مطرح در کنار دیگر گزینه‌های توسعه همه جانبه فضاهای روستایی اهداف توسعه منطقه ای از جمله افزایش تولید منطقه ای، ایجاد اشتغال، افزایش سطح درآمد، انعطاف پذیری تجهیزات گردشگری برای تضمین موارد استقبال متعدد و توجه به سرمایه‌گذاری محلی   و در جنبه‌های غیر اقتصادی نیز اهدافی چون ارتقای کیفیت زندگی مردم محلی،  حفظ آسایش و رفاه ساکنان، تضمین تفریحات و مراقبت از ارزش‌ها  و سنن فرهنگی را به دنبال دارد.

شناسایی و تحلیل منابع گردشگری و چگونگی پراکنش و ساماندهی آنها از گام‌های اساسی در ارزیابی قابلیت‌های جذب گردشگر در یک منطقه است. برخی از مقاصد و کانون‌های گردشگری در جذب گردشگران از برخی دیگر موفق‌تر عمل می کنند و تجربه نشان داده است هر کجا گردشگری به طور اتفاقی و بدون برنامه ریزی و استراتژی مشخص توسعه یابد، مشکلات زیست محیطی و اجتماعی متعددی به وجود می‌آورد و در درازمدت، پیامدهای منفی آن بیش از اثرات مثبت آن خواهد بود. به همین دلیل توسعه‌ پایدار گردشگری در گرو برنامه‌ریزی اصولی و شناخت کانون‌های مستعد گردشگری و ارایه برنامه مطلوب براساس پتانسیل‌ها و محدودیت‌های  آن حوزه است.

با توجه به تنوع جغرافیایی جلگه، پایکوهی، کوهستانی و اقلیم معتدل، غالب روستاهای استان گیلان همواره در کنار بخش کشاورزی، صنایع‌‌دستی و تولیدات محلی بومی به عنوان یکی از منابع درآمدی روستاییان محسوب می شود. همچنین به دلیل برخورداری از جاذبه‌های اکوتوریستی، سابقه تاریخی و فرهنگی به طور بالقوه جاذب گردشگران زیادی هستند.

در استان گیلان، گردشگری روستایی می‌تواند همه فعالیت‌های تفریحی و گردشگری در مناطق روستایی که بر پایه طبیعت گردی، کشاورزی، دامداری، صیادی ، هنرها و صنایع‌دستی، تنوع غذایی، موسیقی فولکلور، آداب و رسوم محلی، معماری بومی و غیره را در بر گیرد لذا بر پایۀ پژوهش‌ها و سندهای توسعه استان گیلان، یکی از اصلی‌ترین راهبردهای تنوع‌بخشی به فعالیت‌های اقتصادی ـ اجتماعی در روستاها با تأکید بر استفاده از قابلیت‌های گردشگری است یا به تعبیری می‌توان با توجه به فعالیت اصلی در روستا‌ها از گردشگری به عنوان یکی از راهبردهای اساسی در توسعه روستایی بهره جست. بنا بر این ضروری است هر روستا، برنامه و راهبردی ویژه و مختص خود را  داشته باشد.

یکی از مشکلات مهم در توسعه فضایی به ویژه توسعه گردشگری روستایی ضعف در سلسله مراتب نواحی گردشگری روستایی مبنی بر رابطه تعاملّی میان روستاهای گردشگری  و همچنین فقدان رتبه‌بندی علمی و نظامند در تعیین جایگاه مکانی و فضایی کانون‌های جاذب گردشگری روستایی و بالطبع توزیع نامناسب تأسیسات و تجهیزات از جمله کاستی‌های بنیادی و مشهود در مطالعات و طرح‌‌های توسعه صنعت گردشگری در کشور است. از این رو ضرورت دارد که در ساماندهی فضایی و برنامه‌ریزی توسعه مناطق گردشگری، به سطح‌بندی و در نهایت اولویت‌بندی کانون‌های گردشگری به عنوان ابزاری برای تنظیم، هدایت و کنترل تصمیم گیری‌ها و خط مشی گذاری‌ها توجه ویژه شود.

این ابزار مدیریتی کمک می‌کند تا بر اساس قابلیت‌ها و توانمندی‌های هر یک از مناطق گردشگری نقش و جایگاه آنها تعیین شود و متناسب با هر یک از مناطق، میزان بارگذاری عناصر فیزیکی و حجم سرمایه‌گذاری‌ها در مناطق گردشگری مشخص شود. در واقع اولویت‌بندی نشان می‌دهد که آیا جایگاه ترسیم شده برای توسعه آتی مقاصد گردشگری، متوازن با پتانسیل‌های گردشگری آن منطقه است؟

اکنون با توجه به مطالب بیان شده می‌توان به کمک اصول و مبانی زیر، تمایزهای مفهوم اولویت‌بندی، به عنوان ابزاری برای مدیریت و برنامه‌ریزی کانون‌های گردشگری را از سایر مفاهیم مشابه بازشناسی کرد. مبانی و اصول اولویت‌بندی گردشگری به قرار زیر است:

  1. اولویت‌بندی کانون‌های گردشگری یک کار مدیریتی است و در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری گردشگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  2. اولویت‌بندی بخشی از سازمان‌دهی فضایی و برنامه‌ریزی منطقه‌ای گردشگری است.
  3. ماهیت توسعه فعالیّت‌ها بر زمین، عمدتاً تمرکزطلب است و در این اولویت‌بندی کانون‌های گردشگری بر اساس ساماندهی مطلوب فضایی (پراکندگی، تمرکز و یا ترکیبی از پراکندگی و تمرکز فعالیّت ها) در مناطق گردشگری الزامی است.
  4. در اولویت‌بندی گردشگری، مقاصد با توان گردشگری یکسان و نزدیک به هم در یک سطح قرار می‌گیرند.
  5. اولویت‌بندی گردشگری باید براساس همه مناطق انجام شود، چه مناطقی که بخشی خصوصی حضوری فعال دارد و چه در مناطقی که نقش دولت تعیین کننده است.

در نهایت تحقق اهداف سیاست توسعه گردشگری در مناطق روستایی مستلزم اقدماتی است که مرحله گزینش روستاهای واجد ارزش، برای ایجاد زیرساخت‌های توسعه گردشگری از جمله مهمترین این اقدامات به شمار می‌رود. بی شک این کار، مستلزم نوعی سطح‌بندی و اولویت‌بندی است. اولویت‌بندی کانون‌های گردشگری معیاری برای تعیین مرکزیت و تعیین عناصر سازمانی، ساختاری و همچنین تعیین زیرساخت‌های مورد نیاز و تعدیل نابرابری بین نواحی روستایی است.

قطب‌بندی مکان‌های گردشگری را می‌توان بر اساس ناحیه جغرافیایی یا بر اساس نوع جاذبه‌های توریستی تقسیم‌بندی کرد. چنانچه این قطب‌بندی بر اساس ناحیه جغرافیایی باشد در این صورت تمام جاذبه‌ها را به طور یکجا در نظر می‌گیرند و ملاک عمل تعداد گردشگران وارد به محل جذب سرمایه است. این قطب‌ها عبارتند از قطب‌های یادمانی و تاریخی، قطب‌های جاذبه‌های طبیعی، قطب‌های جاذبه‌های زیارتی و قطب‌های گردشگری تجاری.

از این رو تدوین راهبردهای توسعه گردشگری روستایی  متناسب با واقعیت‌های عینی و مبتنی بر چارچوب قانونمندی‌های عام رویکرد پویش ساختاری ـ کارکردی و جهت‌گیری سندهای بالادستی به عنوان گام مهمی در رشد و توسعۀ روستا‌های استان گیلان ضروری به نظر می‌رسد تا با اتکا بر آن بتوان چشم‌انداز توسعه مطلوب فضایی در عرصه‌های روستایی را محقّق ساخت؛ در نتیجه  فرایند اولویت‌بندی کانون‌های گردشگری روستایی مستلزم اتخاذ رویکردی نظام‌مند و همه جانبه‌نگر است  و ضروری است همه ابعاد آن شامل معیارها و میزان ضرایب اهمّیت آنها در نظر گرفته شود.

تعیین و تعریف شاخص‌ها و معیارهای ارزیابی به عنوان سنگ بنای اولیه اولویت‌بندی، ایجاد نظام توسعه منطقه‌ای، اجتناب از مطلق انگاری برنامه‌ها و ارائه خطوط کلی، نگرشی جامع تمام ابعاد و ملاحظات اساسی و عملیاتی و سپس اولویت‌بندی ابعاد و ملاحظات مترتب بر مساله،  مشارکت و همکاری فعال کلیه افراد و گروه‌های ذینفعان، بازبینی شاخص‌ها و معیارها از طریق  انجام مطالعه تطبیقی و برگزاری کارگاه تخصصی با صاحب نظران و خبرگان، شناسایی ظرفیت‌ها و توانمندی‌های مختلف در سطوح خرد فضا‌های جغرافیایی و استفاده از روشهای مناسب برای تعیین بهترین مکان با توجه به محدودیت‌های مختلف اعم از مالی، فنی، زمانی و مانند آن از جمله پیشنهادهایی است که در این حوزه قابل بررسی است.

منبع:میراث آریا

ابعاد کشف‌نشده زندگی بشری در پایگاه ملی کنزق سرعین

معماری دستکند یا به عبارتی معماری صخره‌­ای بخشی از میراث مادی ایران است که از پراکندگی و تنوع زیادی برخوردار بوده و در میان فرهنگ­‌ها و اقوام ایرانی از جایگاه مناسبی برخوردار است، برخلاف معماری دست­‌ساز که عموماً مصرف‌گراست گونه خاصی از معماری است که در آن مصالحی برای تولید فضا استفاده نمی‌شود و با زدودن توده‌های صخره‌ای به دست انسان از بستر کوه و سنگ، فضا ایجاد می‌شود.

این معماری در هر منطقه به دلایل اقلیمی و شرایط زیست‌محیطی دارای ویژگی‌های خاص و منحصر به‌فردی است، هر بنای دستکند براساس زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و کالبدی اقلیمی و شرایط خاص آن ناحیه و مطابق با نیازهای ساکنان شکل می‌گیرد.

معماری صخره‌­ای شمال‌غرب ایران از نظر فرهنگی و هنری و کاربردی دامنه گسترده­‌ای دارد و با محیط و فرهنگ اطراف خود در ارتباط است، این نوع معماری ریشه در فرهنگ و سنت هر منطقه دارد و این مسئله را به صورت‌های متفاوت می‌توان در برخی نقاط مشاهده کرد.

در بعضی مناطق از این معماری در راستای اعتقادات مذهبی استفاده شده و در برخی برای سکونت و یا کاربردهای تدافعی مورد استفاده قرار گرفته است، لذا حیطه استفاده و ایجاد معماری صخره‌­ای وابسته به عامل کاربردی، مکانی و زمانی است و به همین دلیل جلوه‌­های متعددی دارد و از تنوع بسیار برخوردار است؛ به عبارتی دیگر جغرافیا، مذهب و مسائل سیاسی یا معیشتی از جمله دلایل به وجود آوردن معماری صخره‌ای است.

معماری صخره‌ای در سرزمین ما و در فرهنگ و هنر این کشور از قدمت بسیاری برخوردار است، علت مهم ناشناخته ماندن این معماری در موقعیت جغرافیایی و فلسفه وجودی آن نهفته است، این معماری در دل کوه­‌ها و صخره­‌هایی کنده شده‌­اند که دسترسی به آن برای بسیاری دسترسی دشوار است.

معماری صخره‌­ای در طی قرون گذشته دچار تحولات بسیاری شده و امروزه کمتر کسی مبادرت به ایجاد این سبک  معماری می‌کند به طوری‌که معماری صخره‌­ای در اذهان بسیاری فراموش شده و به دلایل مذکور و عدم استفاده از آن حتی امروزه معماری صخره‌­ای در بین اکثریت متخصصان مربوط و هنرمندان از شناخت و معروفیت کمی برخوردار است.

کنزق تنها محوطه دستکند کاوش‌شده در شمال‌غرب کشور

محوطه کنزق در دامنه‌­های کوهستان سبلان تنها محوطه دستکند کاوش‌شده در منطقه شمال‌­غرب ایران است، نتایج این کاوش در راستای شناخت انباشت­‌های فرهنگی موجود در درون فضاهای دستکند بسیار حائز اهمیت است.

کهنه کنزق که در تلفظ محلی کهنه کنزه نامیده می‌شود از جمله معماری‌های دستکند حوزه سبلان است که در شهرستان سرعین و دو کیلومتری شهر توریستی سرعین واقع شده است، این محوطه با دارا بودن بیش از ۴۵ فضای معماری دستکند یک روستای زیرزمینی با قدمت طولانی در بازه زمانی هزاره اول قبل از میلاد تا دوره ایلخانی است.

این روستا از دوره قاجار دوباره مسکونی شده و خانه‌های خشتی و کاه‌گلی با پوشش چوبی و سقف مسطح با الگو گرفتن از معماری و بافت روستایی مناطق کوهستانی آذربایجان بر روی روستای زیرزمینی ساخته می‌شود، در نهایت در زلزله سال ۱۳۷۵ روستا متروکه شده و کنزق جدید در جوار روستای قدیمی شکل می‌گیرد.

همان طوری که اشاره شد محوطه کهنه کنزق به عنوان نخستین محوطه دستکند صخره‌­ای شمال­‌غرب ایران است که در آن کاوش باستان­‌شناختی انجام شده و نتایج آن در شناخت وضعیت معماری صخره‌­ای شمال‌­غرب ایران حائز اهمیت است؛ با توجه به ظرفیت استان اردبیل و حتی شمال­‌غرب ایران در مطالعات معماری دستکند، تمرکز بر نتایج این کاوش و استمرار مطالعات باستان­‌شناختی در آن می­‌تواند در شناخت وضعیت سایر فضاهای دستکند این منطقه کمک شایانی کند.

با این­ حال ضعف مطالعات معماری دستکند که یکی از مهم­ترین عوامل آن نبود پایگاه و مرکز مطالعاتی با محوریت معماری دستکند در شمال­‌غرب ایران است، باعث شده بود تا شناخت محدودی از آثار دستکند این منطقه در دست باشد به طوری که تاکنون در فهرست آثار ملی تعداد بسیار محدودی از فضاهای دستکند این منطقه ثبت شده است.

محوریت قرار دادن یک محوطه دستکند می­‌تواند در هدفگذاری مطالعات آثار دستکند حوزه شمال­‌غرب ایران به‌ویژه دامنه‌های سبلان کمک کند، چرا که در اطراف سبلان در شهرستان‌های مشگین‌شهر، نیر و سرعین با نمونه‌های متعدد معماری دستکند مانند غارهای بینه‌لر و غار لاهرود در مشگین‌شهر، روستای ویند کلخوران و ابازر در شهرستان نیر و کهنه کنزق در شهرستان سرعین مواجه هستیم.

بنابراین از آنجایی که محوطه کهنه کنزق نسبت به بقیه آثار معماری دستکند حوزه سبلان راه دسترسی مناسب داشته و در نزدیکی شهر توریستی سرعین واقع شده بنابراین تبدیل آن به پایگاه در گسترش گردشگری فرهنگی منطقه و مطالعات معماری دستکند حوزه سبلان و شمال‌غرب نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

کهنه کنزق بهترین مرکز برای مطالعات معماری دستکند شمال­‌غرب ایران است و به عبارتی نتایج مطالعات باستان‌شناختی محوطه کنزق به عنوان الگو و اساس مطالعات فضاهای دستکند سایر نواحی منطقه شمال‌­غرب ایران می‌تواند محسوب شود که اجرای این طرح مستلزم فراهم کردن بسترها و شرایط مناسب برای انجام مطالعات بود.

اجرای طرح‌­هایی با عنوان پایگاه ملی در سطح کشور به عنوان یکی از برنامه‌­های مناسب و منسجم در راستای مطالعات پژوهش‌محور قابل مطرح شدن است و با توجه به اینکه تاکنون در سایر مناطق کشور به خصوص در حوزه مرکزی ایران شاهد اجرای طرح­‌های نسبتاً موفق در حوزه آثار دستکند هستیم؛ طرح پایگاه ملی محوطه کنزق به عنوان نخستین پایگاه مطالعات معماری دستکند در حوزه شمال‌­غرب ایران مطرح و اجرایی شد.

توسعه اقدامات مطالعاتی و تحقیقاتی با ثبت کنزق به‌عنوان پایگاه ملی

نادر فلاحی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل در این رابطه گفت: «با اجرایی شدن طرح پایگاه ملی، محوطه کنزق به عنوان اساس مطالعات قرار گرفته و در آینده شاهد شنـاسایی، معرفی و مطالعات منسجم در راستای شناساندن و ثبت آثار فاخر این منطقه در فهرست آثـار مـلی و حـتی جهانی خواهیم بود.»

او اضافه کرد: «با توجه به  قابلیت‌ها و ظرفیت‌های تاریخی روستای کنزق، اقدامات برای تبدیل آن به پایگاه ملی در اولویت قرار گرفت و جلسات برای این مهم تشکیل و در نهایت تبدیل روستای تاریخی کنزق سرعین به پایگاه ملی به تصویب رسید.»

او افزود: «مقدمات این مهم فراهم و تبدیل روستای کنزق و غارهای دستکند این روستا ابلاغ شد تا پس از آن شاهد تخصیص ردیف بودجه از اعتبارات ملی برای این پایگاه در راستای مطالعه و توسعه آن باشیم.»

مدیرکل‌ میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل ادامه داد: «روستای کنزق دارای غارهایی با معماری بی‌نظیر و قدمت تاریخی ۲۵۰۰ سال مربوط به دوره اشکانیان است که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌و از مهمترین جاذبه‌های منطقه است که نشان از تاریخ و تمدن دیرینه دارد.»

فلاحی با اشاره به ظرفیت‌های روستای کنزق برای تبدیل شدن به پایگاه ملی اظهار کرد: «محوطه کهنه کنزق شاخص‌ترین معماری دستکند حوزه سبلان بوده و بسیار سالم و دست‌نخورده باقی مانده است و با توجه به کاوش باستان‌شناختی محوطه، آثاری از هزاره اول ق.م تا دوره ایلخانی کشف شده است.»

او با اشاره به نزدیکی محوطه تاریخی کنزق به شهر توریستی سرعین و راه دسترسی آسفالته تا خود محوطه گفت: «مسیرهای دسترسی به فضاهای دستکند با اعتباری بالغ بر ۳۰ میلیارد ریال به صورت سنگ فرش و احداث تاسیسات جانبی مانند سرویس‌های بهداشتی و نمازخانه و استحکام‌بخشی غارهای دستکند انجام شده است.»

مدیرکل‌ میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل افزود: «کنزق در کنار معماری دستکند دارای معماری و بافت روستایی خشتی و سنتی منطقه کوهستانی سبلان بوده و به دلیل متروک شدن روستا در اثر زلزله نمونه مناسبی برای پژوهش‌های باستان‌شناسی است.»

فلاحی با قدردانی از مشارکت دهیاری و شهرداری سرعین در طرح گردشگری کنزق عنوان کرد: «با توجه به نزدیکی محوطه به شهر سرعین و گردشگرپذیر بودن منطقه برای ماندگاری بیشتر مسافر ضروری است این روستا احیا و باززنده سازی شود که مشارکت جوامع محلی در طرح احیای روستای زیرزمینی کنزق بسیار مهم است.»

او از تداوم کاوش‌های باستان‌شناسی غارهای دستکند برای دستیابی به الگوی معیشتی و سکونتی حوزه سبلان، ایجاد نمایشگاه‌های دائمی صنایع‌دستی و تولیدات محلی برای جذب گردشگری در فضاهای معماری دستکند، ایجاد سایت موزه برای معرفی قابلیت‌های فرهنگی و تاریخی منطقه و معماری دستکند، تبدیل تعدادی از فضاهای دستکند به مراکز اقامتی و گردشگری و تعیین عرصه و حریم محوطه تاریخی کهنه کنزق خبر داد.

مدیرکل‌ میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل بیان کرد: «پیش از این استان اردبیل فاقد پایگاه ملی بود که با تلاش‌ها و پیگیری‌های انجام‌شده در سال گذشته توانستیم شاهد ثبت پایگاه ملی شهر یری باشیم و امسال نیز تبدیل روستای کنزق به پایگاه ملی به تصویب رسید.»

او اضافه کرد: «این اقدامات علاوه بر توسعه اقدامات مطالعاتی و تحقیقاتی، زمینه برای معرفی هر چه بیشتر این قابلیت‌ها در سطح ملی را فراهم خواهد کرد.»

نتایج کاوش کنزق به سایر فضاهای دستکند حوزه شمال­‌غرب ایران قابل تعمیم است

کریم لطفی معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل با اشاره به روند کاوش، تهیه طرح مطالعاتی و ثبت کنزق به عنوان پایگاه ملی گفت: «عملیات کاوش باستان­‌شناختی در محوطه تاریخی کنزق در طول یک فصل نشان داد این محوطه در دوره‌های مختلف فرهنگی از جایگاه مهمی برخوردار بوده است.»

او ادامه داد: «در این پژوهش‌­ها برای نخستین بار در حوزه شمال­غرب ایران که به صورت سیستماتیک انجام شد، تعدادی فضای دستکند خواناسازی و مستندنگاری شد، فضاهای این محوطه با کاربری­‌های متنوع ایجاد شده که تمام این فضاها متناسب با اقلیم منطقه بوده و به نوعی بوم­‌آورد محسوب می­‌شد.»

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل افزود:‌ «نتایج کاوش باستان‌­شناختی این محوطه به گاه‌نگاری سایر فضاهای دستکند حوزه شمال­غرب ایران قابل تعمیم بوده که می­‌تواند زمینه‌ساز ایجاد پایگاه ملی برای انجام مطالعات باستان­‌شناختی با محوریت فضاهای دستکند حداقل در حوزه جغرافیایی شمال­‌غرب ایران باشد.»

لطفی بیان کرد: «در طرح مطالعات و مرمت محوطه تاریخی کنزق برای محوطه کنزق یک چشم‌­انداز ۱۰ ساله تعریف شده و مراحل اولیه آن انجام و تلاش شد تا با ارائه یک طرح مناسب و متناسب با حفظ ارزش­‌های تاریخی طبیعی محوطه شاهد شکوفایی این روستا در حوزه بوم­‌گردی باشیم.»

او در مورد اقدامات عمرانی در این محوطه گفت: «برای فراهم کردن بستر ارتباطی محور شهر سرعین با محوطه کنزق راه دست­رسی به روستا به صورت آسفالت مهیا شده و نیز خیابان‌­های داخل روستا به صورت سنگ­فرش با مصالح بوم­‌آورد به طول ۶۰۰ متر و عرض ۱۰ متر ایجاد شده است.»

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اردبیل از احداث نمازخانه و سرویس بهداشتی در مجموعه کنزق خبر داد و افزود: «برای تامین نیازهای عبادی و بهداشتی مسافران یک باب نمازخانه و سرویس بهداشتی در محوطه ایجاد شده است، چرا که ایجاد چنین مکان­‌هایی در محوطه‌های گردشگری از اصول اولیه محسوب می­‌شود که در این مجموعه با رعایت تمام موارد بهداشتی، راه‌­های دست­رسی و نماسازی متناسب با چشم‌انداز منطقه ایجاد شده است.»

لطفی با اشاره به احداث مسیرهای گردشگری در مجموعه عنوان کرد: «محوطه کنزق دارای فضاهای دستکند مختلفی است که در طول یک فصل کاوش باستان­‌شناختی تعداد سه فضای دستکند به طور کامل کاوش، خواناسازی و معرفی شده است، راه­‌های دست­رسی به این فضاها با ایجاد شبکه‌­ای از مسیرهای سنگ­‌فرش به عرض دو متر فراهم شده که این مسیرهای ارتباطی با مصالح بوم‌­آورد محوطه اطراف ایجاد شده است.»

روستای تاریخی طبیعی کنزق به دلیل برخورداری از جاذبه‌­های فراوان طبیعی و تاریخی و بیشتر از همه به دلیل موقعیت جغرافیایی و فاصله کم با شهر سرعین، سرزمین چشمه‌های بهشتی و آب­‌های درمانی به عنوان یکی از روستاهای مهم در زمینه بوم­‌گردی نیز می‌تواند عمل کند.

در این روستا فضاهای دستکند متنوعی ایجاد شده است که با فراهم شدن بسترهای مناسب برای گردشگری می‌تواند نقش مهمی در تکمیل پازل گردشکری استان اردبیل و حتی شمال‌غرب ایران ایفا کند و ثبت آن به عنوان پایگاه ملی گامی مهم در این راستا به شمار می‌رود.

منبع:میراث آریا

دنیای گردشگری به دنبال خلاقیت

در میان این تحولات، صنعت گردشگری نیز در حال حرکت به سمت و سویی است که امروزه اصطلاحاتی چون مقاصد خلاق و گردشگری خلاق در میان دانشگاهیان و فعالان گردشگری کشورهای شرقی و غربی، رایج شده و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. از گردشگری خلاق تعاریف متفاوتی ارائه شده است.

می‌توان گفت که گردشگری خلاق با اصطلاحات تفاوت و جذابیت، فرهنگ و اصالت، تجربه گرایی، مشارکت، کوچک‌­مقیاس بودن رابطه بسیار نزدیکی دارد و یا از کنار هم قرار گفتن این اصطلاحات معنا می‌گیرد؛ سفر گردشگران برای تجربه فعالانه برخی جنبه های فرهنگی اصیل یک قوم یا کشور و تعامل نزدیک با مردم محلی و فرهنگ عامه آنها و در نتیجه، کسب تجربه های دست اول و احتمالا بی‌بدیل.

یکی از نقاط بسیار متمایز و مثبت گردشگری خلاق به عنوان یکی از زمینه‌های توسعه گردشگری در عصر پست مدرنیسم، امکان بهره‌مندی شهرها و مناطق دورافتاده و محروم، از منافع اقتصادی حاصل از حضور گردشگران و فعالان گردشگری است، مناطقی که از موج توسعه گردشگری انبوه (Mass tourism) جا مانده‌اند. به عبارتی دیگر از آنجایی که گردشگری خلاق، نوعی گردشگری با علاقه خاص و در مقیاس کوچک­ محسوب می‌­شود، بی نیاز از وجود یا ایجاد روساخت‌­ها، تجهیزات و تاسیسات کلان و هزینه‌­بری مانند هتل‌­های لوکس یا مجتمع‌­های تفریحی بزرگ­‌مقیاس است و آنچه که واقعا هست، برای گردشگران، ایجاد جذابیت و برای مردم محلی ایجاد ارزش افزوده می­‌کند.

در مبحث گردشگری خلاق، مشارکت فرد گردشگر برای خلق تجربه ای خاص و لذت­‌بخش یک شرط اساسی است، اینکه گفته می‌­شود این تجربه باید لذت‌­بخش باشد، منظور لذت مشارکت و تجربه و توسعه فردی گردشگر از ساختن یک ظرف سفالی، نواختن یک دستگاه موسیقی محلی، تمرین نام خود به زبانی دیگر یا پخت نان یا غذای مخصوص یک کشور یا شهر است.

از منظر عرضه، این رویکرد به توسعه گردشگری، به احتمال قوی بهترین و پایدارترین شکل رشد گردشگری برای کشورهای در حال توسعه­ است؛ به دو دلیل، نخست آنکه در این کشورها معمولاً منابع مالی کافی برای ساخت تجهیزات مدرن و تجملاتی وجود ندارد و دوم اینکه معمولا در این کشورها، جنبه­‌های متفاوت فرهنگ از جمله موسیقی، غذا و خوراک، پوشاک، رقص و آواز، و غیره، از چنان تنوع، پیشینه و اصالتی برخوردار هستند که ماهیت اصلی آنها می­‌تواند به عنوان محصول اصلی (Core product) و در قالب گردشگری خلاق، معرفی و ارائه شود. از آنجایی که در گردشگری خلاق، بخشی از هویت فرهنگی یک قوم یا ملت، به عنوان محصول به گردشگران ارائه می‌­شود، این منابع همیشه برای ارائه در دسترس (پایدار) خواهند بود و تنها کافی است تا روی آنها تمرکز شود، برنامه­‌ریزی صورت گیرد، هماهنگی شکل گیرد و آموزش‌هایی ارائه شود.

یکی از مزایای اصلی توسعه گردشگری خلاق، درگیری مستقیم مردم محلی به عنوان مجری و ارائه دهنده اصلی این تجربیات منحصر بفرد به گردشگران است، به همین دلیل است که به طور مثال، شما در نقش یک گردشگر خلاق نباید آشپزی گیلانی را به جز در گیلان (مثلا در اصفهان یا شیراز) فرا گیرید. از طرف دیگر و به عنوان مزیت دوم، که به مورد نخست هم مرتبط است، پایداری اقتصادی گردشگری خلاق بسیار اهمیت دارد، بدین معنا که منافع مالی توسعه گردشگری خلاق، (به احتمال قوی) در بیشترین حالت ممکن است چرا که همه چیز متعلق به خود مقصد است، توسعه کوچک مقیاس است؛ پس نشت اقتصادی در کمترین حالت ممکن خواهد بود.

اما نباید از اهمیت و نقش گردشگری خلاق در افزایش حس غرور و افتخار به فرهنگ و هویت در میان مردم محلی غافل شد، گردشگری خلاق منجر به مانایی رسوم و تمام جنبه‌های فرهنگی می‌شود که جزیی از برنامه مشارکت گردشگران است.

با همه این گفته‌ها نباید فراموش کرد که توسعه هیچ یک از انواع گردشگری (حتی گردشگری خلاق که با جنبه‌های نرم فرهنگ یک قوم سر و کار دارد) بدون عزم همگانی، برنامه­‌ریزی استراتژیک، تفکر و هماهنگی سیستماتیک بین دستگاه‌های ذینفع و متولی، آموزش جامعه میزان درباره جوانب مختلف و ایجاد زیر‌ساخت‌ها و روساخت‌های اولیه و ضروری، نشدنی است.

منبع:میراث آریا

پارک سیفیه ملایر یادگاری از دوره قاجار

این باغ در شمال شرقی شهر ملایر و در دامنه کوه گرمه ساخته شد و به مرور زمان تا حدود ۱۰ هکتار وسعت یافت، گفته می‌شود این باغ‌پارک به دست مهندس یا مهندسانی ایتالیایی، طراحی و ساخته شده است.

گمان بر این است که آن مهندس یا مهندسان ایتالیایی در هنرصنعت فرش دستباف نواحی اراک که آن موقع در اوج شکوفایی و شرکت سوئیسی زیگلر در آن جا در حال ساخت یک کارگاه بزرگ بود، مشغول به کار بوده‌اند.

پس از گذشت سال‌ها این پارک دارای درختان چنار کهنسال سایه انداز، حوض و حوضچه‌ها، آبنما و جنگل مصنوعی بر روی تپه است.

 در زمان احداث این باغ و برای تامین آب  مورد نیاز آن جا،  مقنیان یزدی قناتی ۸۰۰۰ متری از کوه‌های اطراف به سوی باغ حفر کردند که علاوه بر آبیاری باغ و پرکردن استخر روبروی عمارت ییلاقی، از طریق مجرایی زیرزمینی به داخل ملایر قدیم می‌رفت و مورد استفاده همگان بود.

 اين پرديس در طول سده گذشته هيچگاه حصار و دیوار نداشت و سال‌‎های متمادی از سوی فرزندان و نوادگان سيف‌الدوله به صورت موقوفه اداره شد و در سال‌های اخير تحت مراقبت اداره فضای سبز شهرداری ملاير قرار گرفته است.

مقبره کوچک، زیبا و عارفانه سیف الدوله هم که خودش از پیروان طریقت و از جمله اخوان صفا بود، در همین پارک قرار دارد.

این پارک به شکل‌های صلیبی و بیضی ساخته شده و وجود چنارهای کهنسال برای ایجاد سایه، حوضچه‌ها، آبنما و جنگل مصنوعی بر روی تپه‌ها و همچنین معماری کل مجموعه که به دست معماران بنام ایتالیایی در آن زمان ساخته شد فضایی زیبا را بوجود آورده است که گویی تکه‌ای از ایتالیا در غرب ایران جا مانده است.

پارک سیفیه که امروز بیشتر به آن بوستان سیفیه گفته می‌شود، دو استخر، یک مسجد و یک ساختمان دارد که محل سکونت سیف الدوله بوده است.

مجموعه‌ پارک و مقبره‌ سیف الدوله تحت عنوان باغ ایرانی در فهرست آثار تاریخی و ملی ایران به ثبت رسیده است.

پارک سیفیه در همدان یکی از جاذبه‌های گردشگری این شهر به شمار می‌رود و با توجه به قدمتی که دارد همچنان در بین گردشگران به عنوان یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری به شمار می‌رود.

در این پارک به دلیل وجود درختان چنار کهنسال و سر به فلک کشیده، در فصول مختلف سال، مناظری کم نظیر پدید آمده است. بسیاری برای دیدن آرامگاه سیف الدوله به این پارک می‌آیند و بسیاری دیگر برای لحظه‌ای استراحت و آرامش در فضای فرح بخش باغ سیفیه به این منطقه می‌آیند.

علاوه بر این پارک سیفیه دارای یک دریاچه مصنوعی است، که با امکانات مناسب کمی بالاتر از پارک در سال‌های اخیر ساخته شده و یکی از جاذبه‌های توریستی ملایر است، هر روز اهالی و گردشگران از این دریاچه بازدید می‌کنند و با قایق‌های پدالی در دریاچه مصنوعی گشت می‌زنند.

منبع:میراث آریا

درباره ذخیره‌گاه زیست کره «ارسباران» چه می‌دانید؟

ارسباران یا قره داغ ناحیه کوهستانی وسیعی است در شمال استان آذربایجان شرقی و در شهرستان‌های اهر کلیبر و ورزقان واقع شده است. در سال ۱۹۷۶ یونسکو ۷۲ هزار و ۴۶۰ هکتار از اراضی منطقه ارسباران را به عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره ثبت کرد.

به گزارش ایسنا، برنامه حفاظتی یونسکو که با نام ذخیره‌گاه‌های زیست‌ کره (Biosphere Reserve) شناخته می‌شود، یکی از برنامه‌های راهبردی برای حفاظت از محیط زیست است. ایران دارای ۱۳ ذخیره‌گاه زیست‌کره است که بخشی از منطقه ارسباران نیز یکی از این ذخیره‌گاه‌های زیست کره است.

ذخیره‌گاه زیست‌کره ارسباران در بالاترین عرض جغرافیایی ایران و در جنوب رود ارس قرار دارد که مرز شمالی ایران را با کشورهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان تشکیل می‌دهد و بخش مهمی از جنگل‌های ارسباران است که وسعت این ناحیه رویشی حدود ۱۶۴ هزار  هکتار در سال ۱۳۷۸ بر آورد شده است .

وجود قله‌های مرتفع که بیشتر آن‌ها ارتفاعی بیش از ۲۵۰۰ متر دارند با شیب بسیار تند و دره‌های عمیق ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی و تکتونیک فعال، قرار داشتن در مسیر حرکت جبهه‌های آب و هوایی مرطوب مدیترانه‌ای و سیبری باعث شده تا بارش‌های زمستانه به‌صورت برف در ارتفاعات انباشته شود و در بهار و تابستان رودخانه‌های کوچک اما دائمی را تغذیه کند که بیشتر آن‌ها در جهت شمال به حرکت در آمده است و وارد رودخانه ارس می‌شوند.

تغذیه مناسب دامنه‌ها باعث پیدایش چشمه‌های فراوان شده است و محیط جنگلی و حیات وحش متنوع و چشم اندازهای بدیع از جمله ویژگی‌های طبیعت زیبای این ذخیره‌گاه است.

ارسباران با قرار گرفتن در میان سه آتشفشان مهم آرارات ، سهند و سبلان به‌علت فعالیت‌های مکرر آن‌ها و تکتونیک فعال به‌صورت مجموعه‌ای در هم در آمده که قسمت عمده سنگ‌های آن را آهک‌ها و سنگ‌های آذرین تشکیل می‌دهند و توفیت و مارن و شیل و کنگلومرا نیز در آن دیده می‌شوند.

این مجموعه متعلق به دوران سوم زمین‌شناسی و بر اثر حرکات شدید کوهزایی آل‍‍پی به‌وجود آمده است و بازالت و تراکیت در آن فراوان دیده می شود.

بارندگی نسبتا زیاد در این منطقه که بیشتر به صورت برف است و تبخیر کم آن باعث شده تا جویبارهای زیادی از کوهستان‌های مرتفع آن سرچشمه بگیرد و به وارد رودخانه ارس شوند. آب این  رودها از کیفیت خوبی برخوردار است و برای شرب انسان و حیات وحش و کشاورزی هیچگونه محدودیتی ندارد.

ذخیره‌گاه زیست‌کره ارسباران از نظر ویژگی‌های فلورستیک، اکولوژیک، حیات وحش، میراث فرهنگی و زیبایی‌شناسی دارای مشخصه‌های ممتازی است و محل انحصاری رویش گونه‌های نادری از گیاهان در ایران است.

از نظر جغرافیای گیاهی ارسباران محل برخورد سه اقلیم مختلف خزری، قفقازی و مدیترانه‌ای است. تاکنون ۷۸۱ گونه گیاهی در منطقه شناسایی شده که تعدادی از این گونه‌ها منحصر به ارسباران است. انواع زیستگاه‌های ارسباران شامل مناطق کوهستانی با شیب‌های سنگی و صخره‌ای، دره‌ها، خاک‌های ماسه‌ای و مناطق جنگلی و مرتعی است.

از ‍‍پستاندارانی که در این ذخیره‌گاه زیست کره زیست می‌کنند می‌توان به خرس قهوه‌ای، گرگ، روباه معمولی، شغال، ‍‍پلنگ، گربه لینکس، گربه جنگلی، سمور سنگی، گراز، خرگوش، کل و بز، تشی، خار‍‍پشت ارو‍‍پایی، مرال در اسارت و قوچ و میش ارمنی اشاره کرد همچنین تریتون تاجدار، وزغ سبز، قورباغه درختی، قورباغه مردابی، مارمولک چشم ماری و مار قیطانی از دیگر گونه‌های این منطقه هستند.

موقعیت جغرافیایی ذخیره‌گاه‌های زیست کره به‌صورتی است که در مرکز ذخیره‌ گاه زیست‌ کره، یک هسته مرکزی قرار دارد که از آن به شدت حفاظت می‌شود. این بخش را هم ناحیه‌ای دیگر مانند سپری حفاظتی احاطه کرده است که به آن‌ زون ضربه‌گیر(Buffer Zone) یا محدوده ضربه‌گیر گفته می‌شود. در محدوده ضربه‌گیر، فعالیت‌های سنتی انسانی از جمله گردآوری گیاهان خوراکی و تهیه هیزم برای مصارف خانگی به دقت و زیر نظر کارشناسان انجام می‌شود، علاوه بر این تعدادی تحقیقات غیر مخرب هم می‌تواند در این محدوده انجام شود.

اطراف زون ضربه‌گیر، یک زون دیگر به نام زون ارتباطی(Transition Zone) وجود دارد که در این محدوده، بعضی از انواع توسعه پایدار مانند کشاورزی در مقیاس کوچک انجام می‌شود. علاوه بر این، در این محدوده امکان استخراج منابع طبیعی مانند الوار کنی انتخابی و تحقیقات تجربی نیز وجود دارد. این استراتژی کلی که در پیرامون هسته مرکزی، تعدادی زون‌ های ضربه‌گیر و زون‌ های انتقالی قرار داشته باشند به این لحاظ اهمیت دارد که مردم محلی را به پشتیبانی از اهداف مناطق حفاظت شده ترغیب می‌کند.

در ناحیه‌بندی ذخیرهگاه زیستکره ارسباران هسته مرکزی شامل مناطق آنزا، دار آغزی، مکن، شاه حیدر، تازه کته، ونیق، شاه اوتران، رودخانه ارس است و مناطق تاتار و آینالو جزو مناطق سپر حفاظتی است.

در محدوده سپر حفاظتی و منطقه بینابینی  ارسباران در مجموع ۱۰۵ آبادی با مجموع ۱۶۵۰۰ نفر مستقر هستند. جاده مرزی بین ایران و آذربایجان از شمال ذخیره‌گاه می‌گذرد و یکی از بزرگترین معادن مس ایران در بالا دست این ذخیره گاه در محلی به نام سونگون واقع شده است.

بر اساس اعلام سازمان حفاظت محیط زیست از تهدیدات عمده‌ای که متوجه ذخیره‌گاه زیست‌کره ارسباران است می‌توان به چرای بی‌رویه دام، تبدیل اراضی جنگلی و مرتعی به کشتزار، قطع چوب درختان جنگلی اشاره کرد. همچنین با انجام فعالیت‌های معدن مس در منطقه سونگون خطرات زیست‌محیطی ناشی از آلوده شدن آب رودخانه‌ها به ترکیبات خطرناک به همراه مس وجود دارد و فعالیت‌های جاده‌سازی نیز تخریب‌هایی را در منطقه ارسباران به دنبال داشته است .

منبع:ایسنا

لوکس ترین هتل های تهران را بشناسید

تهران به عنوان مرکز ایران شهری پر از جاذبه های گردشگری، امکانات رفاهی، مراکز درمانی، مراکز خرید و مواردی شبیه اینهاست…

تهران به عنوان مرکز ایران شهری پر از جاذبه های گردشگری، امکانات رفاهی، مراکز درمانی، مراکز خرید و مواردی شبیه اینهاست. گاهی اوقات نیز افراد به دلایل کاری راهی تهران می شوند و چند روزی را در این شهر بزرگ می مانند. تهران برای فراهم کردن رفاه حال مسافران خود هتل های متنوعی دارد. ما در این مطلب قصد داریم لوکس ترین هتل های تهران را معرفی کنیم. پس با ما همراه باشید.

اقامت در یک هتل لوکس می تواند خاطرات بسیار دل انگیزی از سفر را در ذهن مسافران بسازد و آنها را خوشنود و راضی راهی شهر و دیار خود کند. هتل های لوکس امکاناتی دارند که نظیر آنها در دیگر هتل ها یافت نمی شود. به همین خاطر بهترین گزینه برای اقامت در یک سفر لاکچری،هتل های لوکس می باشد. هتل های لوکس تهران جزء بهترین هتل های ایران هستند.

تهران شهر بزرگی است و هتل های لوکسی دارد. تعداد هتل های لوکس تهران بسیار زیاد است به طوری که ذکر تمام آنها در یک مطلب نمی گنجد؛ لذا ما در اینجا فقط به برخی از آنها اشاره می کنیم تا در انتخاب هتل لوکس در تهران شما را راهنمایی کنیم.

از جمله امکانات ویژه ای که در هتل های لوکس تهران می توانید از آن بهره مند شوید: رستوران و کافی شاپ، سالن های ورزشی، استخر و سونا و جکوزی،اینترنت پرسرعت، کارکنانمسلط به زبان های مختلف، روم سرویس،خشکشویی،خدمات بیدار باش،خدمات اتو،فکس، اتاق چمدان، خدمات تهیه بلیط و فتوکپی می باشد.

قیمت هتل در تهران چقدر است؟

درمیان هتل های تهران طیفی گسترده از انواع هتل ها، هتل آپارتمان ها و… از نظر قیمتی وجود داردکه پاسخگو سبک، سلیقه و فرهنگ های مختلف مردمانی است که با اهداف متفاوت به شهر تهران سفر می کنند. با توجه به ستاره های هتل برای رزرو هتل تهران و همچنین امکاناتی نظیر استخر، نوع اتاق، سطح خواسته های میهمانان و … هتل های متفاوتی از نظر قیمتی وجود دارند. قیمت مراکز اقامتی در تهران حدودا از شبی 80 هزار تومان تا شبی 4 ملیون تومان است.

هتل اسپیناس پالاس تهران

هتل اسپیناس پالاس به عنوان یکی  از لوکس ترین هتل های تهرانفعالیت خود را از سال 1394 شروع کرده است. این هتل که برخی آن را با نام «اسپیناس بهرود» می شناسند در منطقه سعادت آباد قرار دارد. هتل اسپیناس پالاس یک بنای 20 طبقه است که دارای 400 باب اتاق و سوئیت لوکس برای پذیرایی از مهمانان خود است.

هتل 5 ستاره اسپیناس پالاس یکی از بهترین  هتل های تهران است. هتل لوکس اسپیناس پالاس با برخورداری از فناوری های روز، امکان برگزاری انواع همایش ها و جلسات را فراهم می کند. این هتل عضو گروه هتل های اسپیناس می باشد. اقامت در هتل اسپیناس پالاس، تصویر استثنایی از شهر تهران را به مهمانان خود هدیه می دهد.

فاصله هتل پنج ستاره اسپیناس پالاس تا مراکز مهم تفریحی و تجاری شهر تهران چقدر است؟

قرارگرفتن بزرگ‎ راه یادگار امام در نزدیکی این هتل لوکس، دسترسی به مناطق مختلف شهر را بسیار آسان‌ تر کرده است. پارک ژوراسیک 550 متر ، پارک پرواز 2 کیلومتر، مرکز خرید پالادیوم 7.9 کیلومتر، نمایشگاه بین‌المللی تهران 8.4، دانشگاه آزاد اسلامی 8.7 کیلومتر، بیمارستان تخصصی چشم 9.2، مرکز خرید تیراژه 9.6 کیلومتر، بام تهران 11.2 و تفرجگاه دربند 12 کیلومتر با محل اقامت شما فاصله خواهند داشت. مترو میدان صنعت در فاصله 4.8 کیلومتری این هتل، یکی از بهترین راه‌ ها برای گذر از شلوغی‌ های تهران است.

آدرس: تهران – سعادت آباد – انتهای بزرگراه یادگار امام – میدان بهرود

هتل استقلال تهران

هتل استقلال واقع در تقاطع بزرگراه شهید چمران و چهارراه ولیعصر، از دو برج غربی و شرقی تشکیل می شود که برج غربی در سال 1341 و برج شرقی در سال 1351 افتتاح شده است. هتل استقلال در حال حاضر دارای 552 باب اتاق و سوئیت اقامتی در قالب 15 طبقه می باشد.

این هتل در سال های قبل از انقلاب اسلامی با نام هتل رویال هیلتون شناخته می شد و بعد از آن هتل پارسیان استقلال نام گرفت. موقعیت مکانی هتل پنج ستاره استقلال تهران، همجواری با خیابان ولیعصر و فاصله 5/2 کیلومتری تا نمایشگاه بین المللی تهران از ویژگی های بارز این هتل به شمار می رود.

آدرس: تهران – تقاطع بزرگراه چمران و خیابان ولیعصر – چهارراه پارک وی

هتل هما تهران

هتل هما تهران که در سال 1352 احداث شده یکی از باسابقه ترین هتل های تهران است که البته تاکنون چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته و در حال حاضر دارای 173 اتاق و سوئیت اقامتی در قالب 15 طبقه است. موقعیت قرارگیری هتل هما در خیابان ولیعصر، دسترسی به شاهراه های اصلی شهر تهران، مرکز خرید ونک و دانشگاه علوم پزشکی ایران را به راحتی فراهم می کند.

امکانات پیشرفته، طراحی باشکوه اتاق ها و فضای داخلی هتل هما، اقامتی به یادماندنی همراه با آرامش را برای مهمانان گرامی به ارمغان می آورد.

آدرس: تهران – خیابان ولیعصر – خیابان شهید خدامی

هتل آزادی

هتل آزادی که در قدیم با نام هتل هایت شناخته می شده دارای 475 واحد اقامتی در  قالب 26 طبقه است. این هتل در بزرگراه شهید چمران و تقاطع اوین قرار گرفته و با توجه به موقعیت مکانی مناسبی که دارد، دسترسی به دیگر اماکن مهم از جمله مجموعه ورزشی انقلاب، دانشگاه امام صادق (ع) و بیمارستان قلب شهید رجائی را فراهم می کند.

ارائه خدمات و امکانات مناسب، هتل آزادی را به یکی از پرطرفدارترین هتل ها در تهران تبدیل کرده است. هتل پارسیان آزادی تهران با قرارگیری در منطقه سعادت آباد، اقامتی دل انگیز را برای مهمانان خود فراهم می سازد.

آدرس: تهران – بزرگراه شهید چمران – تقاطع اوین

منبع:خبرگزاری مهر

“خورشت ماست” یک قرن زینت بخش سفره اصفهانی‌ها

 انواع دسرها، چند صباحی بیشتر نیست که سفره های ایرانی را رنگین کرده در نصف جهان اما “خورشت ماست”کهن پیش غذای اصیل و خوش طعمی است که رنگ و لعاب زرین آن با گذشت افزون بر یک قرن همچنان در ذائقه اصفهانی‌ها و گردشگران می‌درخشد.

به گزارش ایرنا، ماست چکیده  زعفرانی با تزئینی از زرشک و خلال  پسته و بادام با رشته هایی از گوشت گردن گوسفند، کمی شکر و گلاب ترکیب ملس و کشدار خورشت ماست اصفهان است.

نخستین نکته ای که درباره این پیش غذای اصیل به چشم می آید دمای سرد و سپس خاصیت کشسانی آن است، موضوعی که بسیاری از گردشگران نیز هنگامی که خورشت ماست را با کنجکاوی از منوی رستوران ها انتخاب می کنند به آن اشاره کرده اند.

اگرچه خورشت ماست بیشتر به عنوان خوراک تشریفاتی در مهمانی ها و عروسی ها شناخته شده، اما شهره آن همواره مسیر گردشگران را به سوی اصفهان تغییر داده است و به اذعان محققان حتی در سایر استان ها و کشورهای جهان نیز تهیه و مصرف می شود.

خورشت ماست در کنار بریانی و حلیم بادمجان همواره به عنوان غذای برتر از سوی داوران در جشنواره های استانی انتخاب شده است.

این پیش غذای بومی دارای ارزش تغذیه ای بالا است. یک متخصص تغذیه در این خصوص گفت: در صد بالای ماست چکیده در خورشت ماست منبع غنی از کلسیم و ویتامین B محسوب می‌شود، بنابراین مصرف آن برای زنان باردار، کودکان و سالمندان مفید است.

علیرضا نکویی در گفت و گو با ایرنا، وجود گوشت گردن بره در این خوراک را منبع اسید چرب اشباع، تامین کننده پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری بدن دانست.

وی افزود: اگر چه  این دسر سنتی در دسته خوراک های پرچرب قرار دارد اما به دلیل آنکه به طور معمول در برخی روزها و مناسبت ها سرو می شود مشکل چندانی ایجاد نمی کند.

مشهدی یحیی صالحی مسئول یکی از سفره های خانه های قدیمی اصفهان درباره پیشینه خورشت ماست به ایرنا گفت: در گویش محلی به این خوراک “خورش ماست” می گویند که در قدیم یک غذای اصلی درباری بود ولی امروزه به عنوان دسر مصرف می شود.

به گفته وی این خوراک به سبک هندی تهیه می شود که در آن به جای شکر و گلاب از نمک و فلفل استفاده می شود.

این سرآشپز خوراک های سنتی اضافه کرد: در این روش گوشت را با روغن تفت داده و پیاز سرخ شده و نمک را به آن می‌افزایند و آب‌پز می‌کنند، سپس ادویه غذا شامل زعفران ساییده، کمی نمک و فلفل و زیره و گشنیز خرد شده به آن اضافه می‌شود، ماست را چنان به‌هم می‌زنند تا صاف شود سپس با مواد مخلوط می‌کنند، پس از افزودن ماست، خورشت نباید بجوشد و همین که ماست گرم شود کافی است.

وی افزود: به طور معمول خورشت ماست بخش ثابت و اصلی سفارش غذای همه مشتریان و بخصوص گردشگران است.

صالحی، خورشت ماست را از جمله خوراک های بومی اصفهان دانست که فرصت های اقتصادی و کارآفرینی پیرامون آن به وفور یافت می شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان نیز در گفت و گو با ایرنا به این موضوع اشاره و بیان کرد: میراث ناملموس فرهنگ و غذاها می تواند نوعی جاذبه گردشگری محسوب شود.

فریدون اله یاری افزود: توریسم غذا یکی از روش هایی است که می توان از طریق آن دورترین نقاط کشور را به گردشگران جهان معرفی کرد.

وی اضافه کرد: در روستاها و شهرستان های مختلف استان و کشور، فرهنگ استفاده از غذای ایرانی حفظ شده اما در صورتی که به این فرهنگ توجه کافی نشود با موج جدید یکسان سازی که در جهان بوجود آمده از بین خواهد رفت.

با وجود اینکه هزاران نوع غذای محلی در جای جای ایران وجود دارد اما تعداد انگشت شماری از آنها به صورت محدود در رستوران ها یا خانه ها سرو می شود.

این در حالیست که “ویل دورانت” در کتاب “تاریخ تمدن” خود می نویسد: مساله خوراک انسان و تهیه آن بنیان تمدن را تشکیل می دهد، کلیسای جامع و معبد، موزه هنر و تالار موسیقی، کتابخانه و دانشگاه، همه روکار بنای تمدن هستند، باید چشم داشت و در پشت ظاهر ‘مطبخ ‘را دید.

غذاها و خوراک های بومی اگر چه در نگاه نخست، سفره ایرانی را به نمایش می گذارد اما در ورای این جورچین رنگارنگ طعم ها، گنجینه ای فاخر از فرهنگ، باورها و رسوم ایرانی نهفته است که با توسعه توریسم غذا می توان به آن دست یافت.

یک کارشناس مطالعات گردشگری در این خصوص به ایرنا گفت: پیشینه تاریخی ایران گواه روشنی بر اهمیت سفره ایرانی است، به طوری که خوراک بومی، ساده و مقوی همواره زینت بخش آن است.

مریم نوری افزود: با دقت به ترکیب مواد اولیه غذاها و خوراک های بومی به خوبی می توان به جایگاه تغذیه در تمدن و فرهنگ کهن ایرانیان پی برد.

این کارشناس با بیان اینکه امروز نیازمند ایجاد شبکه ای از مطبخ خانه های سنتی در کشور هستیم، افزود: بسیاری از غذاهای سنتی به فراموشی سپرده شدند و منوی رستوران ها بیشتر شامل غذاهای تکراری و یا بر اساس الگوی کشورهای دیگر است.

وی ادامه داد: اصفهان یکی از استان های محوری کشور در بخش توریسم غذاست و باید طوری برنامه ریزی شود که خوراک های بومی آن مانند خورشت ماست و بریانی تنها جنبه تغذیه ای نداشته باشند بلکه فرصتی برای تبادل فرهنگی و ارزآوری اقتصادی و کارآفرینی نیز باشد.

اصفهان در کنار برخورداری از جاذبه های تاریخی وفرهنگی، تنوع شگفت آمیز از طعم ها، رنگ ها و رایحه غذاهایی است که هر یک در بردارنده رمز و راز زندگی گذشتگان است.
بسیاری از غذاها در این استان خاص اصفهان بوده و در هیچ کجای کشور یافت نمی‌شود و حتی برخی نیز از اصفهان به دیگر استانهای کشور راه یافته است.

برآیند بررسی ها نشان می دهد غذاها در اصفهان در بیشتر موارد به دو بخش تقسیم می شوند. یا آبگوشت مانند هستند و نان را در آن ها ترید (تلیت)می کنند یا حلیمی شکل اند و ترکیب جذابی از گوشت دنده یا گردن با حبوبات هستند که با هم کوبیده می شوند و در بیشتر مواقع با نان و سبزی خوردن تازه سرو می شوند.

اطلس جامع و سند راهبردی غذای ایرانی نیز درسال ۹۵، همزمان با جشنواره منطقه ای ‘سفره ایرانی، فرهنگ گردشگری’  در اصفهان رونمایی شد.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی، هزار و ۸۵۰ اثر ملی و هفت اثر ثبت جهانی و افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی کانون توجه گردشگران داخلی و خارجی است.

منبع:ایرنا