باغ‌شهری که بهشت فسیلی ایران را در آغوشش جای داده و محل تولد و زندگی عرفا، موسیقی‌دانان و شخصیت‌های برجسته هنری، علمی، تاریخی و فرهنگی بوده، مراغه ، شهری ۳ هزار ساله به قدمت دایناسورهاست.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، حیات در مراغه در استان آذربایجان‌شرقی سابقه‌ای ۱۰ میلیون ساله داشته و منطقه فسیلی این شهر با دارا بودن بیش از ۴۰۰ قطعه فسیل کشف شده از تمدنی دیرینه در مراغه خبر می‌دهد.

مراغه با داشتن بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و بیش از ۱۱۰ اثر ثبتی بازمانده از دوره‌های مختلف تاریخی، بستری مساعد برای پرورش ادیبان، دانشمندان و هنرمندان متعددی در طول تاریخ بوده و هست. بر اساس منابع تاریخی، مراغه شهری مهم در دوران حکومت ماناها بوده و جزو سه ایالت مهم آذربایجان قدیم و با نام «اوئش دیش» شناخته شده است.

منابع تاریخی، مراغه را زادگاه زرتشت نامیده و دانشمندان نیز بر این باور هستند که زرتشت در دامنه کوه سهند که در اوستا از آن با نام اسنوند یاد شده، به دنیا آمده است. مراغه، در سال ۶۱ هجری قمری به تصرف اعراب درآمد و از پایگاه‌های آنان به شمار می‌آمد.

ظرفیت‌های تاریخی و طبیعی مراغه، باعث نامگذاری شانزدهم اردیبهشت ماه به عنوان «روز مراغه» حدود ۱۵ سال قبل شد و این مناسبت مدت چهار سال است که به پاس قدمت تمدن و تاریخ و فرهنگ در این شهر با برگزاری جشنواره‌ها، همایش‌ها و نشست‌های تخصصی و انواع مسابقات در این شهر گرامی داشته می‌شود.

به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان مراغه، قدمت تمدن در این شهرستان به ۳هزار سال قبل بازمی‌گردد و آثار معماری و بناهای متعددی مربوط به دوره حکومتی اول ماناها، اشکانیان و ساسانی، دوره اسلامی و سلجوقی در این شهرستان وجود دارد.

یعقوب طالبی افزود: این شهر، اولین پایتخت کشور در دوره ایلخانیان بوده و تمدن در آن از آغاز حکومت ایران بلاانقطاع تداوم یافته و سابقه حیات در این شهر به ۱۰ میلیون سال قبل بازمی‌گردد.

وی ادامه داد: محوطه پارینه سنگی روستای ورجوی مراغه با تاریخ ۱۵۰ هزار ساله و منطقه فسیلی این شهر یا به تعبیر فسیل شناسان، بهشت فسیلی ایران از جمله آثار ارزشمند تاریخی مراغه به شمار می‌آیند.

طالبی بیان کرد: پوشش طبیعی جنگلی و بوته‌ای زیاد در این شهر باعث شهرت یافتن مراغه به باغ شهر شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان مراغه، معبد مهر ورجوی، گویجه قلعه به عنوان قلعه‌ای مطالعاتی و گنبد سرخ و گنبدهای کبود و غفاریه و برج مدور را از آثار شاخص فرهنگی شهر مراغه، عنوان کرد.

وی افزود: رصدخانه مراغه ارزشمندترین اثر علمی در این شهرستان بوده و مساجد چوبی و معماری شاخص چوبی مختص مراغه بوده و معماری و نقاشی بر روی چوب از این شهر به اصفهان و قزوین راه پیدا کرده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهراستان مراغه، ادامه داد: مساجد متعددی از دوران قاجار نیز در مراغه وجود داشته و حمام دو قلوی خواجه نصیر مر بوط به دوره ایلخانی نیز بنای ارزشمند و پا بر جایی در این شهر است.

طالبی با برشماری برخی مشاهیر هنری و فرهنگی مراغه گفت: عبدالقادر مراغه‌ای به عنوان معلم ثالث موسیقی از مشاهیر این شهر بوده و در هر دوره از تاریخ، چهره شاخص موسیقی را در مراغه داشته‌ایم.

وی مجد الدین جیلی مراغه‌ای و اوحدی مراغه‌ای را از مشاهیر حوزه عرفان، حکمت و ادبیات و فلسفه مراغه عنوان می‌کند.

طالبی در ادامه با تشریح اقدامات جذب گردشگر در شهرستان مراغه گفت: شناسایی آثار تاریخی و ثبت آن‌ها در فهرست آثار ملی، تامین اعتبار و پرداخت‌ها برای مرمت آثار تاریخی از جمله این اقدامات بوده و حداقل ۲۵ کارگاه مرمت آثار تاریخی در مراغه فعالیت دارند و سال گذشته پنج کارگاه فعال بود.

وی لفزود: مراغه، از نظر آثار طبیعی نیز جذاب بوده، ضمن تبلیغات برای معرفی این آثار، جشنواره‌هایی مانند جشنواره سیب، عسل، لبنیات، عرقیجات و خشکبار مراغه نیز برای معرفی شهر برگزار می‌شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهراستان مراغه از احداث برخی پروژه‌های زیرساختی مانند احداث مجموعه اقامتی جدید و مجتمع‌های تفریحی، رفاهی و گردشگری خبر داد.

فرماندار شهرستان ویژه مراغه نیز در این خصوص گفت: مراغه، باغ شهر آذربایجان شرقی و دارای قدیمی‌ترین آثار باستانی است، ۵۰۰ هکتار از این شهرستان، باغی بوده و این شهرستان از نظر تعدد و قدمت آثار تاریخی، بیشترین آثار را در استان دارا است.

حمید شکری ادامه داد: ۱۶ اردیبهشت ماه به عنوان “روز مراغه” تعیین شده است و تاسیس رصدخانه مراغه توسط خواجه نصیرالدین طوسی، سابقه تاریخی این شهر و تعدد هنرمندان، دانشمندان و صاحب نظران در این شهر و تاثیرگذاری‌شان بر حوزه‌های علمی و فرهنگی در سطح ملی و بین‌المللی از جمله علل وجه تسمیه این روز به شمار می‌آیند.

وی گفت: علاوه بر تاسیس رصدخانه مراغه در دوره ایلخانیان، کتابخانه‌ای نیز با حضور دانشمندان و علما در حوزه‌های مختلف نیز در این شهر تاسیس شده بود که تعداد کتاب‌های آن که همگی دست نویس و خطی بودند به ۴۰۰ هزار جلد می‌رسید.

شکری اضافه کرد: دانشمندان مراغه‌ای با تأثیرگذاری بر دانشمندان و علمای سایر خطه‌ها مانند تاجیکستان، گرجستان و ارمنستان که آن زمان جزو اقلیم ایران بودند، همگی سبک خاصی در بحث علوم هنر و ادبیات ایجاد کردند و این مکتب به نام مکتب مراغه شناخته شد.

وی تاکید کرد: تاثیرگذاری شعرا، هنرمندان و دانشمندان مراغه همچنان ادامه دارد و شاعرانی مثل اوحدی مراغه‌ای دارای مکتب خاصی بودند یا عبدالقادر مراغه‌ای ردیف نویس اهل این شهر بود و الان هم شاعران تاثیرگذاری مانند استاد کریمی مراغه‌ای و حیدر عباسی در مراغه در حوزه شعر اثر گذار هستند.

فرماندار شهرستان ویژه مراغه اظهار کرد: روز خاصی برای هر شهری که زمانی به عنوان پایتخت انتخاب شده است، در نظر گرفته می‌شود، به عنوان مثال، روز شیراز، روز اصفهان و روز قزوین نیز داریم و روز مراغه، نیز مدت سه سال است که با برگزاری برنامه‌های متعدد گرامی داشته می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: وجود جاذبه‌های گردشگری مانند برج‌های مدور، رصد خانه و حمام خواجه نصیرالدین طوسی، معبد مهر، گنبد سرخ و غفاریه و دامنه‌های سهند و چراگاه‌های مختلف می‌تواند مراغه را به عنوان قطب گردشگری شمال غرب کشور معرفی کند در کنار این امیدواریم فکری به حال احیا و بازسازی برخی آثار باستانی شود.

منبع:همشهری

وفس کجاست؟

وفس اسم روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران است. روستای وفس از شمال به ساوه، از جنوب به کمیجان، از غرب به همدان و از طرف شرق به تفرش محدود است. مساحت روستای وفس تقریباً ۲۰ کیلومتر مربع است.

روستای وفس در حصاری از کوه های نسبتاً مرتفع واقع شده است و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختان و باغهای میوه منتهی می شود.

روستای وفس از لحاظ ارتباطی در یک موقعیت بن بست واقع شده است؛ تنها جاده ارتباطی مهم آن، جاده ای آسفالت به طول ۱۸ کیلومتر است که وفس را به کمیجان و از آن جا به دیگر نقاط متصل می کند.

روستای وفس قدمت ۳۰۰۰ ساله دارد. منطقه وفس یکی از منطقه های قدیمی و سکونت گاه مادها بوده است.

وفس به علت برخورداری از آب و هوای بسیار مطبوع، باغ های میوه، زمین های زراعی و چشم اندازهای دست نخورده و خانه های پلکانی به ماسوله استان مرکزی معروف است.

بعضی گردشگران خبر از وجود فسیل هایی در کوهها و صخره های این آبادی خبر می دهند. آنان بر این باورند، کوه هایی که روستای زیبای وفس را محصور نموده از نوع آهکی و رسوبی است و در این کوهها بقاياي موجودات زنده که در لایه های زمین مانده اند به وفور دیده می شود.

ویژگی ها و مکان های دیدنی روستای وفس:

بافت کالبدی روستای وفس و نوع معماری خانه ها، ابنیه مذهبی و خدمات عمومی بیشتر با ویژگی های اقلیمی و طبیعی سازگاری دارد و بسیار جذاب است، خانه های مسکونی روستا به صورت متراکم و پلکانی بر دامنه کوه گسترده شده و ایوان های فراخ و بامهای یکدست ویژگی آن هاست که جلوه ای خاص را ایجاد کرده است.

یكی از جاذبه های گردشگری وفس وجود 16 مسجد در این روستا است كه گل سرسبد آن ها با نام مسجد جامع قدمتی به درازای هفت قرن دارد.

در روستای وفس، علاوه بر مساجد، بارگاه امامزاده حسین موسوم به (حاج رضوان)، امامزاده اسماعیل و امامزاده یحیی نیز وجود دارد و زیارتگاه حاجی رضوان وفس نیز متعلق به شاهزاده حسین(ع) از نوادگان امام موسی كاظم (ع) است كه دارای كرامات بسیاری است و هرسال افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیك  و روستاهای اطراف به سمت خود می كشاند.

زبان مردم چیست؟
مردم وفس به یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های ایرانی یعنی تاتی سخن می‌گویند.

سوغات روستای وفس:
گیوه بافی و ساخت تخته گیوه از ديگر هنرهای مردم تاتی زبان روستای وفس است كه از مدتها قبل در این منطقه رواج داشته است و این صنایع دستی یكی از بهترین پاپوش ها است، بافت تخته كشی گیوه حرفه ای ظریف و خاص است كه در وفس شغلی ویژه به حساب می آید و عده ای در تابستان و زمستان به آن اشتغال دارند.

بافت انواع دستكش، جوراب های پشمی، سوزن دوزی، سبد بافی، نمد مالی و جاجیم بافی از ديگر صنایع دستی و سوغات این خطه است كه بطور قطع برای گردشگران نوروزی از جذابیت بالایی برخوردار است.

رونق كشاورزی در این آبادی باعث شده كه انواع خشكبار و میوه های فرآوری شده، كشمش و لبنیات تازه و طبیعی، شیره انگور بعنوان سوغات با كیفیت برای گردشگران به فراوانی وجود داشته باشد.

منبع:بیتوته

چشمه تلخاب:

در استان تهران و به خصوص در نزدیکی پایتخت، طبیعت جالبی را میتوان به دید نشست. طبیعتی که گاه شگفت انگیز و بسیار جذاب مي شود. یکی از منطقه های طبيعي زیبای اطراف پایتخت، اوشون فشم است.

در اطراف فشم، چشمه ای است که دارای آبی بدطعم و تیره رنگ است؛ این آب، مملو از موادّ کانی می باشد. به علت مزه ی بد آب چشمه بدان، تلخاب میگویند.

چشمه تلخاب يکی از جاذبه های طبيعی در منظره ای بکر و بی‌نظير واقع در در نزدیکی روستاي لالون است و در مسير کوهنوردان قلل خلنو قرار دارد. آب چشمه تلخ آب کاملا تلخ است. این مزه ویژه، ناشی از املاحی است که میتواند از نظر درمانی براي اشخاص مفید باشد. این چشمه از زیر سنگی سرخ رنگ می جوشد که این آب سنگ های اطراف آن را هم به رنگ مسی متمایل به سرخ در آورده است.

به گفته ساکنان چشمه ای آب معدنی گازدار تلخاب سالها قبل بطور کاملاً اتفاقی در این منطقه کشف شده است، سالها قبل کودکی در محل کنونی چشمه درگیر بازي با کودک های ديگر بوده و با نوک چوبی زمین را حفر می کرده و این آب بیرون آمده است و از آن هنگام این چشمه می جوشد.

چشمه تلخاب در واقع از سه چشمه تشکیل شده است؛ چشمه نخست دارای آب تلخ مزه و گازداری با زمينه رنگ مسی است. چشمه دوم هم تقریبا چسبیده به چشمه اول است که آب ترش مزه ای دارد و  چشمه سوم، در سمت چپ، دارای آب شیرین است.

یکی از خصوصیت های خاص ديگر این چشمه معدنی تفاوت دمای آب در فصل های گوناگون است که سرد بودن آب این چشمه معدنی در فصل تابستان و گرمای آب در فصل زمستان باعث شده تا این منطقه گردشگری در فصل های گوناگون مورد استقبال مسافران و گردشگران بسياري قرار گیرد.

استفاده از آب این چشمه جنبه درمانی دارد و بازديد کنندگان خارجی هم دارد ولی خوردن آب آن کار آسانی نیست و طعم گزنده ای دارد ولی برخی اشخاص با همین آب، دوغ گازدار درست ميکنند و بعضی هم آب لیمو به این آب اضافه ميکنند و آن را می نوشند. گروهی از کوهنوردانی که تصمیم فتح قله خلنو را دارند هم در کنار این چشمه، مبادرت به شبمانی کرده و بعد صعود ميکنند.

براي رسيدن به آبشار و چشمه تلخاب از محل روستای لالون حدود سه ساعت پیاده روی الزامی است. این چشمه در ارتفاع 3070 متری قرار گرفته است.

اقلیم خاص منطقه چشمه تلخاب با پوشش گیاهی که بر اثر خروجی آب چشمه در نزدیکی آن ایجاد کرده، گونه های جانوری مختلفی من جمله مرغابی و مرغ لجن خوار را به این منطقه کشانده و این مقوله در جذب گردشگران تا به حال بسیار تأثير گذار بوده است.

آدرس چشمه تلخاب:
دوراهی فشم، روستای لالون

منبع:بیتوته

درخت شیطان:
درختان مخلوقات شگفت‌انگیزی هستند که جهان ما را غرق سبزی و نشاط می‌کنند. اما گاهی این وجود دوست‌داشتنی در سایه‌ی اعمال انسان و بازتاب‌های آن، از زندگی تهی شده و به پوسته‌ای مناسب برای مخفی کردن ذات شیطانی مبدل می‌شود. دست کم این داستان درختی است که در یک پارک دورافتاده در آمریکا واقع شده است به نام درخت شیطان.

چرا این درخت نفرین شده است؟
تقریبا تمامی اهالی نیوجرسی داستانی ترسناک در مورد درخت شیطان برای تعریف کردن دارند. گفته می شود که گروه نژادپرست کوکلاکس کلان که به قتل عام سیاهان می پرداختند مقر اصلی شان را در کنار همین درخت قرار داده بودند. از آن جا که درخت شیطان در منطقه ای دورافتاده از مرکز شهر قرار داشت کوکلاکس کلان ها این درخت را برای دار زدن و اعدام سیاهپوستان انتخاب کرده بودند. داستان های زیادی در مورد این درخت وجود دارند و برخی گزارش داده اند که روح هایی آویزان از درخت را به چشم خود دیده اند.

علاوه بر به دار آویختن تعداد زیادی سیاهپوست بی گناه، داستان وحشتناک دیگری هم در مورد درخت شیطان وجود دارد. گفته می شود که در اوایل ۱۹۰۰ مزرعه داری که از افسردگی شدید رنج می برد خانواده اش را برای پیک نیک به زیر این درخت آورد. هدف او تنها برگزاری یک پیک نیک ساده و وقت گذرانی با خانواده اش بود، اما در پایان تمام اعضای خانواده اش را کشت و خودش را از شاخه های درخت به دار آویخت. مردم نیوجرسی معتقدند که درخت شیطان ماهیتی اهریمنی دارد و حتی وقتی به آن دست می زنید احساس گرما می کنید. به گفته مردم در فصل زمستان که برف روی درخت می بارد به خاطر همین گرما سریع آب می شود و دور تا دور درخت هیچ وقت پوشیده از برف نمی شود.

موضوع عجیب در مورد درخت شیطان که به شایعه ها دامن می زند این است: معمولا درخت ها و به ویژه درختان بلوط محل سکونت و زندگی انواع جانوران مثل سنجاب، پرنده ها و حیوانات دیگر هستند؛ اما هیچ گونه حیوان و جانوری در درخت شیطان زندگی نمی کنند و ظاهرا از آن دوری می کنند ظاهرا داستان هایی که در مورد درخت شیطان وجود دارد تمامی ندارند.

یکی از این داستان ها در مورد لمس کردن تنه درخت است. افرادی که از نزدیک درخت شیطان را دیده اند می گویند که وقتی دستشان را به تنه درخت زده اند نوعی ماده روغنی عجیب روی دستشان به جا مانده است که به زحمت و با دشواری زیاد پاک می شده است مردمی که در حوالی این درخت زندگی می کنند فکر می کنند که ریشه های درخت شیطان آن قدر عمیق است که در نهایت به جهنم رسیده است.

ترس و وحشتی که درخت شیطان در طول دهه ها ایجاد کرده آنقدر زیاد است که بارها افرادی سعی کرده اند این درخت را نابود کنند. روی تنه این درخت هنوز هم می توان رد تبر یا اره را دید که ظاهرا راه به جایی نبرده اند. از طرفی برخی هم به وجود درخت شیطان افتخار می کنند و سعی در محافظت آن دارند. هرچه باشد این درخت باعث جذب صدها گردشگر از نقاط مختلف به این منطقه پرت شده است!

ظاهرا درخت شیطان دوست ندارد کسی از شاخه هایش بالا برود و به بازدیدکنندگان هم در این مورد هشدار داده می شود. به گفته استیو ک. یکی از شاهدان که از نزدیک این درخت را دیده است این درخت هرکسی که از شاخه هایش بالا برود را با نیرویی اسرارآمیز به پایین پرت می کند. او در مورد تجربه شخصی خودش این طور می گوید:
«به محض این که روی شاخه درخت نشستیم صداهایی را از داخل درخت شنیدیم. صداها بلند و بلندتر شدند و ناگهان صدای مهیبی آمد و انگار یک انرژی نامرئی ما را از شاخه به زمین پرتاب کرد. شدت این پرتاب به حدی بود که وقتی زمین خوردم متوجه شدم مچ پایم از دو جا شکسته است.»

در مجموع به نظر می‌رسد در کنار بالا رفتن، لمس شدن هم چندان به مذاق این درخت اهریمنی خوش نمی‌آید. به‌طوری که طبق داستان‌ها و البته افسانه‌های محلی، کسانی که درخت را لمس کرده یا قصد بالا رفتن از آن را داشته باشند، دچار مشکلات عدیده و حتی پدیده تسخیرشدگی می‌شوند! به همین خاطر کاملا آشکار است که این درخت هیچ میلی به لمس شدن ندارد. بسیاری از قربانیان که به خواست درخت بی‌توجهی کردند، شاهد پدیده‌های ماورایی عجیب بودند. آن‌ها ادعا می‌کنند که اشباحی سایه‌مانند را مشاهده کردند که پیش چشم‌شان ظاهر و غیب می‌شوند.

یکی دیگر از بازدیدکنندگان این درخت شیطان که در زمستان سری به آن زده، حرف‌های جالبی برای گفتن دارد. او در مورد این ملاقات شیطانی می‌گوید:
ما به سراغ درخت رفتیم و متوجه شدیم که برف اطراف آن ذوب شده است. بعد از آنکه ما درخت را لمس کرده و در مسیر برگشت به جاده بودیم، یک ماشین سیاه رنگ با چراغ‌هایی بسیار روشن شروع به تعقیب ما کرد، در حالی که با سرعت زیاد و به شکلی دیوانه‌وار حرکت می‌کرد. من شدیدا وحشت‌زده شده بودم، ولی ناگهان نور درخشان چراغ‌ها و خود ماشین محو و ناپدید شدند. چند هفته بعد به همراه گروهی از دوستان دوباره به سراغ درخت رفتیم و این بار یک دوربین پولاروید هم با خود برده بودیم. اما وقتی تصاویر گرفته شده آماده شد، کاملا شوکه و غافلگیر شدیم. درست در سمت راست تصویر زنی با لباس قرمز رنگ مشاهده می‌شود که گویی از چیزی شبیه به یک کمند آویزان بود!

محافظت از درخت شیطان:
در حال حاضر دور تا دور درخت شیطان با توری سیمی پوشانده شده تا مردم نتوانند به این درخت آسیب برسانند. به گفته افرادی که این کار را انجام داده اند

محصور کردن درخت شیطان نه فقط برای محافظت از درخت، بلکه برای محافظت از مردمی است که برای دیدن آن به این منطقه می آیند. چرا که اتفاقات بسیار عجیب و غیرقابل توضیحی در نزدیکی این درخت افتاده است.

علاوه بر این، مسئولین شهر شاخه های درخت را که به طرز عجیب و غریب و ترسناکی رشد کرده بود قطع کردند تا کمتر باعث جلب توجه مردم بشود. بسیاری از مردم محلی تمام داستان های درخت شیطان را واقعی می دانند و می گویند که بهترین کار این است که این درخت نفرین شده را به حال خود رها کرد.

منبع:بیتوته