سفر به شهرهای گرم و دلنشین؛ یزد، بوشهر و قشم

در این مطلب خلاصه ای از مکان های دیدنی شهر بوشهر ، جاذبه های گردشگری یزد و جاذبه های طبیعی قشم آمده است.

 

 

سفر به شهرهای گرم و دلنشین؛ یزد، بوشهر و قشم

قدم زدن در زمین ها و بناهای دست نخورده و بکر لذت بخش ترین کار دنیا برای علاقمندان به تاریخ و جاذبه های گردشگری تاریخی است. سفر به شهر یزد، دیدن جاذبه های گردشگری بوشهر و گشت و گذار میان جاذبه های طبیعی قشم، حتما جز برنامه های سفر چند روزه است. خلاصه ای از مکان های دیدنی شهر بوشهر، جاذبه های گردشگری یزد و جاذبه های طبیعی قشم آمده است.

همنشینی با شهر گرم و مهربان

در سفر به بوشهر کسانی که یک بار گذرشان به بندرعباس و بوشهر و شهرهای جنوبی کشور افتاده، وقتی روبه خلیج فارس ایستاده اند، احساس غرور کرده اند و رنگ نیلی را روی آب دیده اند و دانسته اند چرا می گویند خلیج نیلگون فارس و دیگر معنای دریا و ساحل برایشان عوض شده است. خلیجی که مهمانانش را نمک گیر می کند تا حتی وقت برگشتن به خانه چرخش بوی شوری و آب و شرجی، دلتنگشان کند.

استان بوشهر در مجموع بیش از 700 کیلومتر ساحل دارد که اغلب این سواحل برای استفاده عموم مردم آزاد است. می گویند قدمت شهر بندری بوشهر به زمان اردشیر شاه ساسانی برمی گردد و اما بندر کنونی بوشهر را ابومهیری (پسر ناخدا باشی کشتی های نادر شاه) 300 سال پیش تاسیس کرده است. بازار قدیمی بوشهر هم از بناهای به جا مانده از دوره قاجار است.

دیدنی های شهر بوشهر؛ هم طبیعی، هم تاریخی

هرچند در سفر به بوشهر ساحل آن به تنهایی می تواند مقصد سفر باشد، اما جاذبه های گردشگری بوشهر به همین خلاصه نمی شود. خانه رییس علی دلواری که در 45 کیلومتری شهر بوشهر قرار دارد و حالا تبدیل به موزه شده تا نام این سردار مبارزه با استعمار، علاوه بر روز ملی مباره با استعمار- 12 شهریور- بر این موزه و خانه هم ماندگار شود، نامش با بوشهر و مردم شهر گره خورده و این موزه را به یکی از دیدنی های بوشهر تبدیل کرده است.

جاذبه های گردشگری بوشهر

در144 کیلومتری جنوب شرقی شهر و نزدیک به روستای گنخک، گنبد نمکی جاشک، یکی از بزرگترین و زیباترین گنبدهای نمکی ایران و خاورمیانه است. آبشارهای نمکی، چشمه های نمکی و دره گل کلم جاذبه های دیدنی این گنبد نمکی را تشکیل می دهند. از دیگر جاذبه های طبیعی بوشهر، نخلستان های سرسبز شهر و اطراف است که میان آنها شهرت دشتستان و آبپخش از همه بیشتر است، آن هم به دلیل کانال های پر آب در دو سمت ورودی شهر آبپخش.

بوشهر یکی از مقصدهای سفر برای کسانی است که به گردشگری در بافت های تاریخی علاقمند هستند، چراکه بافت قدیم شهر از مهمترین جاذبه های گردشگری بوشهر است. تپه های تاریخی زیادی از جمله تل خندق با معماری مربوط به دوره ساسانی و تل مرو در نزدیکی کاخ هخامنشی نیز جزو آثار تاریخی بوشهر شمرده می شوند.

سفر به قشم؛ جزیره پر رمز و راز

فیلم «اژدها وارد می شود» ساخته مانی حقیقی، تصاویر بکر و دست نخورده ای از قشم را به نمایش گذاشته است و جزیره قشم از این جهت از معدود مقاصد با جاذبه گردشگری بکر و طبیعی به شمار می رود. جزیره قشم تا ساحل بندرعباس حدود 20 کیلومتر فاصله دارد و به همین دلیل می تواند در فهرست مقاصد سفر برای کسانی که در ادامه مسیر گردشگری بندرعباس و بوشهر قرار می گیرند، باشد.

قشم؛ تاریخ طبیعت

بزرگ ترین جزیره ایران و خلیج فارس یکی از شگفت انگیزترین جاذبه های گردشگری طبیعی را دارد، تا آنجا که با عنوان ژئوپارک قشم، نخستین ژئوپارک در خاورمیانه ثبت جهانی شده است. ژئوپارک قشم دارای 25 ژئو سایت است:بام قشم، تنگه چاه کوه، دره تندیس ها، دره ستارگان، کاسه سلخ، دره شور، دولاب، کوه نمکدان، کورکورا کوه، جنگل حرا، کریان، موزه ژئوپارک، جزایر ناز، ساحل کرق، دره قاضی، چاکویر، بصیرا، باسعیدو، خلیج دیرستان، صخره خرچنگ ها، روستای لافت، غار خُربَس، تالاب پرندگان دو کوهک و… این منطقه از غرب به روستای طبل و سلخ، از غرب به روستای گوری و کانی، از شمال به ساحل شمالی و از جنوب به ساحل جنوبی می رسد.

جاذبه های گردشگری قشم

تفریحات آبی و غواصی را هم می توان در سفر به جزیره قشم تجربه کرد. منوی غذا در رستوران ها و غذاخوری های جزیره قشم هم جزو جاذبه های گردشگری قشم هستند. برای اطلاع از جزییات غذای سفارشی، می توان درباره چند و چون غذا از صاحب رستوران راهنمایی و کمک خواست، چون ممکن است بعضی غذاها خیلی تند باشند یا به جهت تنوع در مواد اولیه، چندان به مذاق بعضی ها خوش نیاید.

منبع:نمناک

کویر «تل شیطان» پس از ۵۰ سال سیراب شد

بارندگی‌های اخیر سبب شده تا در کویر زواره دریاچه‌ای به طول ۲۰ و عرض ۵ کیلومتر با ارتفاع آب ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتری به وجود آید و صحنه هایی زیبا و فوق‌العاده از قدرت خداوند را به نمایش بگذارد.
رئیس اداره میراث فرهنگی اردستان  در این باره اظهار کرد: در قسمت شمال و شمال شرق و در محدوده روستاهای کریم آباد و امیر آباد، کویری به نام «تل‌شیطان» وجود دارد که بر اثر بارش‌های خوب اخیر دریاچه‌ای در آن تشکیل شده است.

مهدی مشهدی با بیان این‌که علت نامگذاری این کویر چندان مشخص و دقیق نیست، افزود: گفته می‌شود به واسطه باتلاق‌هایی که در این کویر وجود دارد و از دور دست هاله‌ای از سراب در آن دیده می‌شود که حالت وسوسه‌های شیطانی را به وجود می‌آورد، به همین جهت قدیمی‌های محل از آن به عنوان «تل‌شیطان» یاد می‌کنند.

وی تصریح کرد: کویر تل شیطان با طول حدود ۵۷ کیلومتر در ۲۳ کیلومتر عرض و در محدوده بخش زواره استان اصفهان قرار دارد.

مشهدی علت پیدایش این دریاچه را بارندگی‌های چند روز اخیر دانست و خاطرنشان کرد: بارندگی هایی که از کوه‌های خارو، یخ و بخار جاری شده این دریاچه طبیعی را شکل داده است.

حاج‌رضا عامری، سالمند ۷۲ ساله درباره تشکیل این دریاچه گفت: ایجاد چنین دریاچه‌ای در ۵۰ سال اخیر بی‌سابقه بوده است. من فقط از دوران کودکی‌ام چنین حجم زیاد آب را به یاد می آورم، زیرا در آن زمان بارندگی زیاد بود.

یکی دیگر از اهالی شهر زواره با تائید این مطلب اضافه کرد: کویر «دق‌سرخ» زواره ۱۳۱۱ کیلومتر مربع وسعت دارد. این کویر در حاشیه کویر مرکزی ایران و در فاصله بیست کیلومتری شهر زواره قرار دارد و حالا پر از آب شده است.

بارندگی‌های اخیر سبب شده تا در کویر زواره دریاچه‌ای به طول ۲۰ و عرض ۵ کیلومتر با ارتفاع آب ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتری به وجود آید و صحنه‌هایی زیبا و فوق‌العاده از قدرت خداوند را به نمایش بگذارد.

منبع:اسکان

معرفی باغ های دیدنی شهر تهران

از جمله مکان های بسیار زیبا برای تفریح و گردشگری در تهران می توان به باغ موزه هنر ایرانی، باغ ایرانی و باغ فردوس و غیره اشاره کرد.

آشنایی با باغ های زیبا و دیدنی تهران

شاید باورتان نشود اما درست در وسط همین پایتخت شلوغ و پرسر و صدا هنوز هم باغ هایی را با درختان تنومند و سر به فلک کشیده و جوی های روان وجود دارند که با قدم زدن در آنها روح انسان تازه می شود. موضوع جالبی که در این بخش از گردشگری نمناک قرار است بخوانید این است که ما شما را با باغ هایی از درختان زیبا در شهر تهران آشنا می کنیم شهری که شاید باورتان نشود با تمام شلوغی ها و سر و صداها این جذابیت ها را داشته باشد این باغ ها به قدری زیبا و دلچسب هستند که با هر بار قدم زدن دران روح تازه ای در وجودتان ایجاد می شود.

باغ های تهران

باغ نگارستان تهران:

از دیگر بناهای قدیمی و ارزشمند تهران می توان به باغ نگارستان اشاره کرد این باغ به دستور فتحعلی شاه قاجار بنا شد. اهمیت این بنا به قدری بالا است که از هر لحاظ چه معماری ، تاریخچه و هنر و چه از نظر موقعیت مکانی مورد توجه سازندگان قرار گرفته است و حکم مکانی بسیار آرامش بخش برای شما دارد.

به محض اینکه وارد این باغ شدید حس و حال بناهای قدیمی در تمام وجودتان لبریز می شود در این باغ از موزه کمال الملک می توانید بازدید کنید و می توانید از خوردن صبحانه در کافه طهرون و در زیر بنایی که از حافظیه شیراز الهام گرفته لذت کافی را ببرید. بازدید از بنا های دیگر که در آنها نمایشگاه ها و گالری ها دایر هستند و همچنین موزه هایی که آثار بی بدیلی در آنها نگهداری می شود حس وصف ناپذیری به شما منتقل می کند بنابر این گشت و گذار در چنین مناطقی شما را برای لحظاتی هم که شده از شلوغی و هیاهوی شهر دور می کند.

باغ موزه هنر ایرانی:

این باغ موزه در منطقه الهیه واقع است و بافت آن هماهنگی کاملی با خانه های قدیمی دارد. طراحی این باغ الهام گرفته از باغ فین کاشان است به یک بنایی است که کاملاً بازسازی شده است. وجود جوی های پر آب ، صدای قشنگ پرندگان و درختان سر به فلک کشیده منجر می شود شما این باغ را فضایی دنج برای دعوت دوستانتان انتخاب کنید.

حتی می توانید به ساختمان هایی که اصالت خانه های ایرانی در آن حفظ شده سر بزنید و حتی از نمایشگاه هایی که در آن برگزار شده به تغذیه ای برای روح و روان تان است بازدید کنید. کافه های صبحانه که آخر هفته ها در فضای اطراف کافه چیده می شود برای یک بار امتحان کردن شما می ارزد.

نشانی:میدان تجریش، خیابان مقصودبیک (شهید دربندی)، کوچه دکتر حسابی، شماره 10

باغ موزه مینیاتور در تهران:

این موضوع بارها ثابت شده است که کشور ایران دارای جاذبه های گردشگری بسیار فراوانی است اما متاسفانه این فرصت برای گردشگران پیش نمی آید که به همه شهرهای ایران سر بزنند و از آثار باستانی ارزشمندشان بازدید کنند. جالب است بدانید که اولین موزه مینیاتوری کشور باغ موزه مینیاتور تهران می باشد که زمان افتتاح آن به سال 1392 برمی گردد این باغ موزه یکی از مکانهای دلنشینی است اما به علت تبلیغات کم از دید گردشگران و حتی شهروندان پایتخت نشین پنهان مانده است.

ممکن است 12 آثار تاریخی که در ایران وجود دارد و در سازمان یونسکو ثبت شده است در یک روز امکان بازدید به شما را ندهد اما پیشنهاد می کنیم با سر زدن به باغ موزه مینیاتور ماکت های مینیاتوری را که با دقت هرچه تمام ساخته شدند ببینید.

مساحت این باغ موزه تقریباً 3 هکتار می باشد طراحی هندسی آن شبیه به باغ های ایرانی می باشد و همانطور که گفته شد این باغ در وجود خود ماکت هایی از 12 اثر تاریخی ایران توسط هنرمندان ایرانی درست شده جای داده است. پس با دیدن این ماکت های مینیاتوری میتوانید به شکل محسوسی حس و حال دیدن باغ های ایرانی را از نزدیک تجربه کنید.

نشانی:خیابان جانبازان غربی، نبش بزرگراه امام علی (ع)

باغ فردوس در تهران:

امروزه این باغ به موزه سینما تبدیل شده است پس از انقلاب باغ فردوس زیر نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سرآمد اکنون عمارت آن همچنان به شکل گوش فیل قدیمی حفظ شده است.

این باغ در خیابان ولیعصر، بالاتر از چهارراه پارک وی، بعد از سه راهی زعفرانیه، واقع شده است.

باغ گلستان تهران:

یکی از اولین باغ هایی که در تهران وجود داشت، باغی به نام «چهار باغ» بود که به دستور شاه عباس صفوی ساخته شد و بعدها به نام ارگ سلطنتی و یا همان کاخ گلستان مشهور شد. این باغ با تبدیل شدن تهران به پایتخت و سیاسی شدن آن به پایگاه خاصی برای بزرگان دولت تبدیل شد.

نشانی :این باغ در چهارراه گلوبندک، میدان ارگ، کاخ گلستان واقع است.

باغ پرندگان تهران:

منطقه لویزان باغ و باغستان های بسیار زیبایی هم دارد. در دهکده سرسبز و آباد پارک جنگلی لویزان باغ پرندگان جا گرفته است. انواع پرندگانی که در قفس نگهداری می شوند یا پرندگانی که در فضای باز پرواز می کنند، در این باغ کنار هم جمع شده اند و منظره ای دیدنی در پارک ایجاد کرده اند.

نشانی:پارک لویزان، خیابان هنگام، خیابان 35 متری استقلال؛ بلوار کوهستان

منبع:بیتوته

زندان های تاریخی و معروف جهان

زندان مکانی است که اشخاص از نظر فیزیکی ، محدود و توقیف و معمولاً از آزادی‌های شخصی محروم می‌شوند. در طول زمان زندان ها برای زندانی کردن مردم مختلف از جنایتکاران تا اشخاصی که با رژیم سیاسی مخالفت می کردند استفاده می شد. تعداد کمی از این زندان ها به دلیل زندانیان برجسته شان ،رفتار وحشیانه با زندانیان و یا گاهی اوقات تلاش شجاعانه برای فرار بدنام شدند. در اینجا بررسی کلی ای بر معروف ترین زندان ها وجود دارد.

 

هیلتون هانوی (Hanoi Hilton)

زندان هوآ لوآ ، با کنایه به هیلتون هانوی توسط اسرای جنگی آمریکا ابداع شد ، و در ابتدا توسط فرانسه ساخته شد که محل نگه داری زندانیان سیاسی ویتنامی بود. بعد از آن ارتش ویتنام شمالی از این زندان برای زندانیان جنگ ویتنام استفاده می کرد. زندانیان در اینجا در معرض شکنجه ، گرسنگی و حتی قتل بودند. چهره های شناخته شده مانند سناتور جان مک کین ، جیمز استُک دال و باد دِی تنها تعداد کمی از زندانیان جنگ آن زمان در این زندان بودند.

 

موزه نسل کشی تول سلنگ (Toul Sleng Genocide Museum)

در سال 1975 ، تول سلنگ یا تیول اسلنگ توسط رژیم خمرها از آنچه زمانی دبیرستان بود تبدیل به زندان شد ، که احتمالا یکی از وحشتناک ترین زندان های جهان است. زندانیان به منظور اجبار به اعتراف به جرمی که به آن متهم شدند مرتب مورد شکنجه قرار می گرفتند. هنگامی که آنها به نام توطئه گران اعتراف می کردند اعدام می شدند. از بیش از 17000 زندانی تول سلنگ ، تنها چند بازمانده شناخته شده وجود دارند. پس از اینکه در سال 1979 ارتش ویتنام این زندان را کشف کرد ، تول سلنگ تبدیل به موزه تاریخی یادآوری اقدامات رژیم خمر در کامبوج شد.

 

بندر آرتور (port Arthur)

بندر آرتور مستعمره سابق در تاسمانی ، استرالیا است. از سال 1833 تا دهه 1850 ، اینجا مقصدی برای سرسخت ترین جنایتکاران بریتانیایی و ایرلندی و زندانیان شورشی زندان های دیگر بود. امروزه ویرانه ها از جمله زندان،بیمارستان و کلیسای ساخته شده توسط محکومین بسیار قابل تشخیص باقی ماندند.در سال 1996 زمانی که تک تیر انداز به گردشگران تیراندازی کرد 35 نفر کشته شدند و بندر آرتور به مرگبارترین محل قتل عام در استرالیا تبدیل شد.

 

قلعه ایلمینا (Elmina Castle)

قلعه ایلمینا در سال 1492 در غنا ساخته شد که قدیمی ترین ساختمان اروپا در صاحارای جنوبی (جنوب صحرای آفریقا) می باشد. برای بیش از سیصد سال ، برای نگهداری از مردمی استفاده می شد که برای بردگی فروخته می شدند. این غیر معمول نبود که بردگان در سلول خود با 200 نفر دیگر همراه باشند که حتی فضای کافی برای دراز کشیدن هم نداشتند.

 

جزیره روبن (Robben Island)

جزیره روبن در کنار سواحل کیپ تاون ، آفریقای جنوبی واقع شده که در طول سال ها عملکردهای فراوانی از جمله مستعمره مبتلا به جذام در یک نقطه را داشته است. با این حال به عنوان یک زندان تحت نظر رژیم آپارتاید شناخته شده می باشد. چهره های شناخته شده مانند نلسون ماندلا و کالما مُتلانس تنها تعداد کمی از زندانیان سیاسی آن زمان در این زندان بودند. امروزه جزیره روبن یک مقصد توریستی محبوب است که می توانید توسط کشتی های کیپ تاون به آنجا برسید. این جزیره منطقه مهمی برای پرورش پنگوئن آفریقایی می باشد.

جزیره گورِ (Goree Island)

هزاران نفر از بردگان قبل از اینکه فرانسه تجارت برده را در سال 1848 لغو کند از جزیره گورِ در سنگال عبور کردند. خانه بردگان تنها یکی از مکان ها در این جزیره است که قبل از اینکه برده ها با کشتی به آمریکای شمالی و جنوبی منتقل شوند در آنجا نگه داری می شدند. این محل در حال حاظر موزه ای می باشد که آمریکایی های آفریقایی تبار که ریشه های خودشان را در آنجا جستجو می کنند.

 

قلعه دِ ایف  (chateau d`if)

قلعه دِ ایف در فرانسه به خاطر استفاده آن در کتاب “کنت مونت کریستو” نوشته شده توسط الکساندر دوما شناخته شده می باشد. از سال 1634 تا قرن 19 این قلعه به عنوان محلی برای زندانیان سیاسی و مذهبی در نظر گرفته می شد. زندانیان با رفاه و کلاس بیشتر از آن هایی که شانس کمتری داشتند درمان های بهتری را دریافت می کردند. با این حال ، آن ها برای این امتیازات باید مبلغی را پرداخت می کردند. این مکان در سال 1890 غیرنظامی و به روی عموم باز شد و در حال حاظر یکی از معروف ترین زندان ها در جهان است.

جزیره شیطان (Devil Island)

جزیره تبعیدگاه شیطان برای بار اول در سال 1852 افتتاح شد ، و یکی از بدنام ترین زندان ها در تاریخ است. در طول 94 سال فعالیت خود ، این زندان سیاسی محل نگهداری زندانیان سیاسی و مجرمان سرسخت بود. زندانیانی که اقدام به فرار می کردند با رودخانه های آلوده پیرانا و جنگل های انبوه گویان ، فرانسه مواجه می شدند. زندگی نامه زندانی سابق هنری چاریئر تلاش های متعددی را از فرار از زندان توصیف می کند. در سال 1973 این کتاب تبدیل به فیلم پاپیلون با بازی استیو مک کوئین و داستین هافمن شد.

برج لندن (Tower of London)

برج لندن * در حال حاضر محل نگه داری تاج و تخت و جواهرات بریتانیا می باشد و یکی از جاذبه های توریستی برتر در انگلستان است، این برج از سال 1100 تا اواسط قرن بیست زندان بود. زندانیان مشهور در اینجا عبارتند از سر توماس مور ، شاه هنری هشتم ، آنه بولین و کاترین هاوارد ( همسران پادشاه هنری هشتم) و رودلف هس. برج لندن مشهورترین ساختمان خالی از سکنه در لندن است. داستان هایی از ارواح از جمله آنه بولین در برج وجود دارد.

زندان آلکاتراز (Alcatraz)

زندان آلکاتراز * شاید معروف ترین زندان در ایالت متحده ، اولین زندان با حداکثر امنیت و حداقل امتیاز از کشور بود. این زندان محل نگه داری بدنام ترین جنایتکاران از جمله آلکاپن و کِلی بود. آلکاترز در جزیره ای سنگی احاطه شده توسط آب های منجمد خلیج سان فرانسیسکو قرار داشت که معتقد بودند این مکان گریز ناپذیر است. از 36 مردی که اقدام به فرار کردند ، 23 نفر گرفتار شدند ، 6 نفر تیرباران و کشته شدند و 2 نفر غرق شدند. 5 نفر باقی مانده بعد از تلاش برای فرار هرگز دیده نشدند ، اعتقاد بر این است که آن ها هم غرق شدند. امروزه این جزیره یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی در سان فرانسیسکو است.

منبع : iranmatlab.ir

شهر تاریخی و اسرار آمیز کاپادوکیه ترکیه

کاپادوکیه یکی از مشهور ترین مقصدهای گردشگری و دارای اهمیت تاریخی ترکیه است. این منطقه متشکل است از مجموعه ای از شهر ها و روستاهای زیرزمینی وجود اشکال متمایز و شگفت آور صخره ها و دودکش های پریان، به زيبايي و جذابیت آن افزوده است.

شهر کاپادوکیه ترکیه

کاپادوکیه( Cappadocia) شهر باستانی با خانه ها و پناه‌گاه های کوچک و زیبا در دل کوه است که قدمتی طولانی به بلندای اهرام مصر دارد. این منطقه ی تاریخی و وسیع در منطقه ی مرکزي آناتولی و بین نوشهر، نیغده، آکسرای، کرشهیر و قیصریه قرار دارد. کاپادوکیه مساحتی در حدود ۵۰۰۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرد.

 

این منطقه بسیار حاصل خیز است و محصولاتی مانند زردآلو، نیشکر، چغندر و نخود در این منطقه به خوبی رشد ميکنند و یکی از مهم ترين محصولات کشاورزي این منطقه، انگور است.

 

تاریخچه کاپادوکیه

کاپادوکیه در گذشته Hatti نام داشت زیرا محل زندگی هیتی ها بود. بعد از سقوط امپراتوری هیتی ها، کاپادوکیه توسط اشرافیت فئودالی اداره ميشد. عده ای بر این عقیده هستند که کلمه ی کاپادوکیه از کلمه ی قدیمی و پارسی Katpatuka، به معنی” سرزمین اسب های زیبا”، گرفته شده است. خانه های زیرزمینی کاپادوکیه، محل اختفاء و پناهگاهی براي ساکنان مسیحی این منطقه در برابر حمله ی رومیان بوده است.

 

درینکوی، شهر زیر زمینی کاپادوکیه

از دیدنی های بی مثل و عجیب این منطقه که گذر کنیم، به”درینکوی” شهر زیر زمینی درینکوی می رسیم که عجيب ترين قسمت این شهر باستانی است و بطور کاملاً اتفاقی در سال ۱۹۶۳ پیدا شد، یک شهر زیر زمینی با اثرهای بجامانده از از زمان امپراطوري مادها و نشانه های آئین زرتشت.

 

این شهر هشت طبقه، ۸۵ متر زیر زمین قرار گرفته و ظرفیت اسکان ۲۰ الی ۳۰ هزار مرد وزن و بچه را داشته است، این مجموعه شبکه ای از اتاق ها و تونل های زیرزمینی است. اشپزخانه ها، اتاق ها و تونل هاس بنا شده در هر طبقه حقیقتا جذاب و حیرت آور است. در کاپادوکیه، اتاق ها توسط تونل هایی با هم ارتباط داشته اند که تنها عبور یک نفر از آن ها ممکن بوده است.

همچنين در سنگ نبشته های کاپادوکیه و لوح های سفالي، نوشته هایی به خط میخی یافت شده است که از قوانین مالی، قراردادهای ازدواج، اختلافات تجاری و… در آن ها صحبت به بین آمده است.

 

صخره های اعجاب انگیز کاپادوکیه

این منطقه، سالها پیش بر اثر فوران آتش فشان، زیر خاکستر و گدازه دفن شد. این ساختار های زمین شناسی و رسوبات آتش فشانی با گذشت زمان، زیر باران و بادهای شدید فرسایش یافته و بصورت صخره هایی تحت عنوان توف( Tuff) شکل گرفتند؛ صخره هایی که چندین فوت ضخامت دارند. فرسایش باعث تشکیل شکل های عجیب و جالبی در صخره ها شده است؛ شکل هایی مثل گنبد، ستون های قارچ مانند موسوم به دودکش پریان( fairy chimneys) و برج هایی زیبا و حیرت انگیز.

 

اوچیسار

بلند ترین نقطه کاپادوکیه اوچیسار است و از مرکز شهر 5 کیلومتر فاصله دارد. این جا را بیش تر بعنوان دروازه کاپادوکیه می شناسند و از بالای قلعه چشم‌انداز زیبای روستا قابل دیدن است.

 

دره ایهلارا

دره ایهلارا در جنوب غربی شهر آکسارای با داشتن طبیعتی زیبا و تعداد زيادي کلیسا داخل غارهای منطقه، این دره را به یکی از زیباترین و رمزآلودترین مناظق کاپادوکیه تبدیل نموده است.

 

آوانوس

آوانوس به« موزه مو» و سفال هایش مشهور است. در این موزه موهای بیش از ۱۶ هزار زن جمع آوری شده است؛ موهای زنانی که به تماشای موزه می آیند و قسمتی از موی خود را بهمراه تکه کاغذی که دارای ویژگیهای شان است به در و دیوار این موزه آویزان ميکنند.

 

پرواز با بالون در آسمان کاپادوکیه

این منطقه به علت داشتن ویژگی های توپوگرافی شگفت انگیز و چشم انداز خیره کننده، یکی از شناخته شده ترین مقاصد گردشگری ترکیه و مکانی براي تجربه ی پرواز با بالون هوای گرم است به دلیل آن که چشم اندازهای بي‌نظيری دارد و شرایط پرواز در آن کاملاً مساعد است.

 

این محوطهٔ باستانی از سال ۱۹۸۵ از طرف یونسکو جزو ميراث فرهنگي دنیا شناخته شده و ثبت گردیدند و هرساله گردشگران زيادي را بسوی خود جلب ميکند و بر آوازه خود میفزاید.

 

فاصله کاپادوکیه تا استانبول

کاپادوکیه خیلی از استانبول دور نیست و به آسانی و با وسایل گوناگون میتوانید از استانبول به کاپادوکیه بروید. فاصله کاپادوکیه تا استانبول از راه زمینی بین 8 تا 9 ساعت است ولی با هواپیما میتوانید حدودا یک ساعته فاصله کاپادوکیه تا استانبول را طی کنید.

منبع:بیتوته

موزه برادران امیدوار

موزه برادران امیدوار ، در بخش شمال غربی مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد واقع شده و بنای آن متعلق به دوره قاجار است. این موزه شامل 4 اتاق با نمای آجری قرمز رنگ و گچ بریهای زیبا می باشد، که کالسکه خانه و استراحتگاه سورچی ها بوده است. ساختمان پس از انقلاب اسلامی در سال 1381 شمسی مرمت و بازسازی شد و در پنجم مهر ماه 1382در هفتۀ جهانگردی با تلاش سازمان میراث فرهنگی، به نام اولین جهانگردان ایرانی افتتاح گردید.

برادران امیدوار، به نام های عیسی در سال 1308 و عبدالله در سال 1311 ه.ش در تهران به دنیا آمدند. عیسی امیدوار که به کوهنوری علاقه شدیدی داشت، عضو باشگاه نیروراستی شد و طی صعود به قلل مرتفع نقاط مختلف ایران به مشاهده و شناخت ابزارآلات انسانهای غارنشین پرداخت. کوهنوردی و راهپیمایی ها، سرآغاز اندیشۀ سفر و جهانگردی این دو برادر بود. دیدار با ” نیوبل ” دوچرخه سوار فرانسوی که قصد سفر از پاریس تا سایگون پایتخت ویتنام را داشت، علاقه به جهانگردی آنها را دوچندان ساخت. همچنین شرکت در مسابقات دوچرخه سواری بین شهرها و کشورها، از دیگر سرگرمی دو برادر بود.

برادران امیدوار پس از سه سال مطالعه در سال 1333 ه.ش با شور و عشق فراوان سفر خود را به منظور دیدن نادیده های جهان، از زادگاه خود با مبلغی در حدود 90 دلار آغاز کردند. آنها با برگزاری نمایشگاههایی از دستاوردهای سفر به نقاط مختلف دنیا، نوشتن مقالات برای نشریات معتبر جهان و برگزاری سخنرانی در بزرگترین دانشگاههای دنیا، بقیه هزینه سفرهای خود را تأمین کردند.

عیسی و عبدالله در هفت سال اول سفر خود، چهار قاره را با دو موتورسیکلت یک سیلندر مچلس انگلیس به قدرت cc 500، که پدر برایشان خریداری کرده بود، پیمودند و سه سال آخر را با اتومبیلی که کمپانی سیتروئن فرانسه به آنها اهدا کرده بود، مسافرت کردند. حاصل سفر 10 سالۀ آنها به نود و نه کشور از پنج قارۀ جهان، هزاران عکس، فیلم، صنایع دستی نقاط مختلف جهان و تعداد زیادی مقالات و تحقیقات علمی بود.

اولین فیلم تهیه شده توسط برادران امیدوار، مربوط به ابوریجینی ها – بومیان استرالیا – است که زندگی آنها بدون هیچ تغییری به همان شیوۀ 2500 سال قبل است. این فیلم فاقد صدا، توسط دوربین کوکی رولیکس با سه لنز متفاوت گرفته شد که آن را از سیدنی در استرالیا خریداری کرده بودند.

از دیگر کارهای مهم آنها تهیۀ فیلم شانزده ساعته از سفرشان بود. سرانجام، برادران امیدوار در سال 1343 ش از سفر ده سالۀ خود بازگشتند و مردمی که از طریق مجلات با آنها آشنا شده بودند فیلم فوق را که به مدت 10 روز در سینما به نمایش گذاشته شده بود، دیدند.

این سفرها به منظورتحقیق دربارۀ زندگی انسان هایی که در روزگار امروزی به صورت بدوی و دور از تمدن زندگی می کردند و نیز شناساندن ایران زمین به مردم جهان صورت پذیرفت .

منبع:http://sadmu.ir/

برج پیزا ایتالیا

پیزا ؛ جالبترین و قدیمی‌ترین برج جهان با 85 متر طول و 14500 تن وزن در دوره رنسانس در شهر پیزا در ایالت توسکنی کشور ایتالیا در طول 176 سال ساخته شد.

هدف ازساخت این برج، استقرار یک ساعت بزرگ بر بالای آن بود اما این بنا مدتی بعد از احداث انحراف یافت و اکنون به همان صورت باقیست. برج پیزا 55 متر ارتفاع دارد و هر سال برمیزان انحراف آن افزوده می‌شود.

برج کج پیزای ایتالیا با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می‌باشد. این برج هر سال 2.5 سانتیمتر به سمت زمین کج می‌شود و احتمال می‌رود تا 80 سال دیگر سقوط کند.

طبقه اشراف برای رقابت با یکدیگر مشهورترین هنرمندان و معماران را مأمور ساختن شاهکاری معماری می‌کردند. در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد که برج سینت مارک را تحت تأثیر قرار دهد.

پس از آن که پایه‌های بنا حفر شد، معماری کارآزموده به نام بونامو که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را در سال 1174 میلادی بنا نهاد. اما پیش از آنکه ارتفاع برج به 12 متر برشد، مشخص شد که برج به میزان زیادی منحرف شده است.

در سال 1234 از معمار دیگری به نام بناناتو خواسته شد تا ساختمان برج را تمام کند. او چهارمین سقف بنا را به پایان رساند و آن را نیمه تمام گذارد.

سپس معمار دیگری رشته کار را بدست گرفت و طبقات پنجم و ششم را تمام کرد، اما پایه اصلی همچنان منحرف می‌شد. تقریبا یک قرن بعد، معماری به نامپیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند و ناقوس برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.

در گذشته تصور می‌شد که کجی برج پیزا بخشی از طرح اولیه آن بوده است ولی امروزه دانشمندان ثابت کردند که این مساله صحت ندارد. ساخت این برج به صورت عمودی طراحی شده بود ولی در طول ساخت آن به تدریج کج شد.

این برج به دلیل کجی و زیبایی خاصی که دارد از سال 1174 تاکنون همیشه کانون توجه همگان بوده است. در طول ساخت این برج تلاش‌های زیادی انجام گرفت تا با بکارگیری مصالح ساختمانی خاص جلوی کج شدن آن گرفته شود.

بعدها ستون‌ها و دیگر بخش‌های تخریب شده برج بیشتر از یک بار جایگزین شدند و امروزه زیرساخت‌های جدیدی برای کم کردن میزان کج شدن برج و افزایش طول عمر آن به کار گرفته می‌شود.

برج کج پیزا با 863/55 متر ارتفاع در 8 طبقه ساخته شده است. قطر بیرونی این بنا 484/15 متر و قطر داخلی 368/7 متر است. ضخامت دیوارهای پایه آن 08/4 متر است و وزن آن حدود 500/14 تن برآورد می‌شود.

جهت شیب این برج در فاصله سال‌های 1174 تا 1250 به سمت شمال و از سال 1272 تا سال 1997 به سمت جنوب متمایل بوده است تا سال 1997، این برج 2/5 متر نسبت به سطح افق کج شده است.

ناقوس این برج 5/3 تن وزن دارد. این برج در پشت کلیسای بزرگ شهر پیزا واقع شده است و ساخت این برج در سه مرحله انجام گرفته است.

ساخت اولین طبقه این برج ناقوس که سنگ‌های مرمر سفیدرنگ در آن به کار رفته است از نهم آگوست 1174 دوران پیروزی‌های نظامی و خوشبختی شروع شد. اولین طبقه این برج از ستون‌هایی که به صورت دایره‌وار در کنار هم قرار گرفته بودند، تشکیل شده بود که در جهت مقابل تاق‌های بی‌روزنه خم شده بودند.

بعد از اینکه طبقه سوم این برج در سال 1178 ساخته شد به دلیل اینکه 3 متر در کارهای زیرساختی آن اشتباه شده بود، برج کج شد. البته طرح این برج از آغاز نقص داشت.

با درگیر شدن بیزانس در جنگ با جنوا، لوکا و فلورانس ادامه ساخت این برج به مدت 100 سال با تعلیق رو به رو شد. در سال 1198 چند ساعت به طور موقت روی این بنای ناتمام نصب شد.

در سال 1272 ساخت این بنا توسط معماری به نام «جیوانی‌دی‌سیمونه» از سر گرفته شد. 4 طبقه بدین ترتیب ساخته شد. مجددا در سال 1284 با شکست بیزانس در جنگ ساخت بنا متوقف شد.

در سال 1372 آخرین طبقه آن که محل قرار گرفتن ناقوس بود توسط توماسودی آندرا پیزانو ساخته شد و ناقوس در محل خود قرار گرفت.

وی در تلفیق عناصر گوتیک به کار گرفته شده در جایگاه ناقوس با سبک رومانسک (معماری اروپایی قرن‌های یازدهم و دوازدهم که به تقلید از معماری رومی دارای تاق‌های ضربی و دیوارهای ضخیم بود) برج موفق عمل کرد.

در بالاترین نقطه این برج 7 ناقوس وجود دارد که هر کدام یکی از نوت‌های موسیقی را دارد و بزرگ‌ترین آنها در سال 1655 نصب شده است.

در سال 1838 معماری به نام الساندرو دلا گرادسکا گذرگاهی در اطراف این برج حفر کرد که این امر موجب افزایش کج شدن این برج شد.

بنبتو موسولینی دستور داد تا این برج را به حالت عمودی برگردانند به همین خاطر درپای آن بتون ریخته شد که این امر منجر به فرو رفتن برج در سطح زمین شد. در طول جنگ جهانی دوم ارتش آمریکا دستور تخریب تمامی برج‌های ایتالیا را داد که برج پیزا در دقیقه آخر از این خطر در امان ماند.

در 27 فوریه 1964 دولت ایتالیا برای جلوگیری از سقوط این برج درخواست کمک کرد. یک گروه از مهندسان، ریاضیدانان و تاریخدانان در جزایر آزور گرد هم آمدند تا راه‌های پا بر جا نگه داشتن و استحکام برج را بررسی کنند.

بعد از دو دهه کار و فعالیت روی این پروژه، برج در ژانویه 1990 به روی عموم بسته شد. در طول این مدت ناقوس‌های برج برای کم شدن از وزن‌شان از محل خودجا‌به‌جا شدند.

روش‌های بسیاری برای پا بر جا نگه‌داشتن برج پیشنهاد شده که از آن جمله می‌توان به استفاده از وزنه‌های 800 تنی سربی درپای آن اشاره کرد. راه‌حل نهایی برای پیشگیری از کج شدن بیشتر برج انتقال 38 متر مکعب از سطح بر آمده زیر آن بود. طبق آخرین اطلاعات این برج تا 300 سال دیگر پا بر جا خواهد بود.

بر طبق یک افسانه گالیلئو گالیله که خودش نیز یک پیزایی بود، آزمایشاتش در مورد سقوط آزاد را نیز در بالای این برج انجام داد. این برج به این ترتیب، به نشان اصلی شهر پیزا تبدیل شد و سال ۱۹۸۷ نیز توسط یونسکو به میراث فرهنگی پیوست.

از ۷ ژانویه سال ۱۹۹۰ بازدید از این برج توسط توریستان ممنوع شد. چون خطر ریزش آن افزایش پیدا کرده بود. پس از ۱۲ سال و کمی راست‌سازی برج از ۱۵ دسامبر ۲۰۰۱، دیدار از این برج ۱۴،۵۰۰ تُنی مجدداً توسط بازدید‌کنندگان آزاد شد.

مهندسان و دانشمندان اعلام کردند دیگر خطر سقوط، برج کج پیزا را تهدید نمی‌کند، چرا که کمیته حفظ این بنا نام گزارش 1000 صفحه‌ای‌اش را که تمامی تلاش‌های حفظ این بنا در آن ذکر شده «برج ترمیم شد» گذاشته است.

این افراد معتقد هستند خمیدگی این بنای دوران قرون وسطی به حالت ایستا درآمده است. هرچند این برج هرگز به حالت صاف درنخواهد آمد و دلیلش هم از بین رفتن جاذبه توریستی آن است اما دو دهه کار و تلاش کمیته حافظت از برج کج بالاخره معمای 800 ساله تمایل این میراث فرهنگی جهانی به سمت شمال را حل کرد.

طبق گزارشی که در تلگراف به چاپ رسید «جان برلند»، پرفرسور72 ساله بریتانیایی مهندسی خاک ثابت کرده که دلیل ناپایداری این برج سفره آب زیرزمینی متحرکی زیر سطح نرم پایه 200 متر مربعی این برج است.

با توجه به این مسئله این پرفسور به همراه گروه حفظ و مرمت آثار باستانی‌اش بودجه‌ای بالغ بر 39 میلیون دلار را صرف پیدا کردن راهی ابداعی برای جلوگیری از سقوط این برج کردند.

این گروه از سال 1990 مشغول به کار شدند اما چندبار احتمالات اشتباه آنها را به بیراهه منتهی کرد. در سال 1992 این گروه با استفاده از تاندون‌های فولادی سعی کردند برج پیزا را ثابت نگه دارند، در سال 1993 شمش‌هایی از جنس سرب و بست‌های تنومند نیز به این تاندون‌ها اضافه کردند که این مسئله موجب نارضایتی مردم شد.

بالاخره در سال 1995 برلند کمی به راه حل مسئله نزدیک شد. او متوجه شد جیمز تروبشاو، مهندس دوران ویکتوریا در سال 1832 برای برطرف کردن خمیدگی برج کلیسای سینت چاد از نقره استفاده کرده است.

او ترکیبی شامل نقره را در سمت شمالی برج جاسازی کرد، درست در جهت مقابل زاویه خمیدگی، این مسئله موجب شد تا جاذبه در سمت مخالف خمیدگی سنگینی و از خم شدن بیشتر برج جلوگیری کند. این شیوه همچنین در برابر حرکت سفره آب زیرزمینی نیز ساختمان را پایدار و ثابت نگه می‌دارد.

هنگامی که تنها ساخت 3 طبقه پایینی برج به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به 12 متر برسد، این برج خمیدگی خودش را نشان داد. از آن زمان تا کنون انحراف و خمیدگی برج ادامه دارد.

انفجار بیش از یک هزار بمب در جنگ جهانی دوم در این شهر و وقوع حدود 100 زلزله خفیف و شدید در این منطقه، نتوانسته است برج کج را به زمین بیندازد.

منبع:بیتوته

موزه استاد حسین بهزاد

پیرو قراردادی که در سال 1371 خورشیدی بین سازمان میراث فرهنگی و پرویز بهزاد (پسر استاد حسین بهزاد) منعقد گردید تعداد 289 اثر از آثار استاد حسین بهزاد “مینیاتور” در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و مقرر گردید موزه ای با نام “موزه استاد بهزاد” جهت حفظ ، نمایش و پژوهش درآثار این هنرمند گرانقدرافتتاح گردد .

به همین جهت ساختمانی در مجموعه 110 هکتاری سعدآباد در نظر گرفته شد که این بنا در اواخر دوره قاجار ساخته شده است و در دوره پهلوی اول با نام  ” کاخ کرباسی ” دفتر کار و استراحتگاه رضا شاه در سعدآباد بود و در دوره گذشته به عنوان اقامتگاه تابستانی رضا پهلوی  از دوره  کودکی تا نوجوانی با  نام “کاخ ولیعهد” مورد استفاده قرار می گرفت .

این بنا پس از انقلاب، به عنوان انبار جهت گردآوری وسایل برخی از کاخها مورد استفاده بود تا در سال 1372 خورشیدی پس از انتخاب و تغییر کاربری آن جهت تبدیل به موزه بهزاد ، با ایجاد تغییرات در فضای داخلی رسما در 28 اردیبهشت 1373 خورشیدی به مناسبت صدمین سالگرد تولد استاد حسین بهزاد درروزجهانی موزه ها افتتاح گردید.

این موزه از سال 1385 خورشیدی به دلیل تغییر در سیستم تاسیساتی و الکتریکال ساختمان و نیز انجام برخی مرمت های لازم و مقاوم سازی بنا تعطیل شد و از سال 1391 خورشیدی با شرایط بهتر و رعایت برخی از استانداردهای موزه ای  بازگشایی شد و به عنوان یک موزه تخصصی به فعالیت خود در راه اعتلای فکر و فرهنگ مردم ادامه می دهد.همچنین این موزه در سال 1392 خورشیدی از سوی ایکوم ایران (شورای جهانی موزه ها در ایران) در بخش “تلاش برای بقا”  موزه نمونه شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت.

موزه استاد بهزاد دارای پنج سالن با آثار متنوعی از طراحیهای مدادی و مرکبی ، نگارگریهای رنگی با مضامین مختلف از دوره های چندگانه کاری هنرمند و استاد ارزشمند ، حسین بهزاد مینیاتور می باشد .

 زندگی نامه استاد حسین بهزاد مینیاتور:

 استاد حسین بهزاد از مفاخر نگارگری ایران می باشد که در اردیبهشت  سال 1273خورشیدی در محله روبنده دوزان تهران چشم به دنیا گشود. پدربزرگش میرزا لطف الله ، واعظ مسجد وکیل شیراز و پدرش میرزا فضل الله اصفهانی ، نقاش و قلمدان ساز زبردستی بود که ساکن تهران شد. میرزا فضل الله،از کودکی متوجه استعداد و نبوغ پسرش حسین در نقاشی شد و به همین دلیل وی را در سن شش سالگی جهت یادگیری فنون این هنر نزد دوست هنرمند خود” ملاعلی قلمدان ساز” در مجمع الصنایع سپرد. حسین در مدت کوتاهی ، پدر و استاد خود را بر اثرشیوع بیماری وبا از دست داد و مادرش وی را به دست شاگرد ارشد ملا علی یعنی” حسن آقا پیکرنگار ” گمارد . وی در آنجا ضمن امرار معاش به سرعت فنون نگارگری را آموخت و به چنان مهارتی رسید که در سن 18 سالگی تصمیم گرفت حجره ای در راسته توتون فروشان بازار اجاره کرده و کار را به صورت مستقل دنبال کند.در آن زمان او به سبک مکاتب صفوی ، و از روی آثارکمال الدین بهزاد و رضا عباسی کپی می کرد و در این کار به چنان مهارتی رسیده بود که تشخیص کار او از اصل کار سخت می نمود.

حسین بهزاد در سن 24 سالگی با دختری به نام “سکینه مهرورزی ” ازدواج کرد و ثمره این زندگی پسری به نام پرویز بود که با وجود اینکه او نیز استعداد نقاشی را از پدر به ارث برده بود ولی به دلیل سختیهایی که حسین بهزاد در این راه متحمل شده بود اجازه رشد این استعداد را به پسرش نداد و او نتوانست راه پدر را ادامه دهد.

استاد حسین بهزاد در سال 1314خورشیدی راهی فرانسه شد و سیزده ماه در آنجا به بررسی و تحقیق بر آثار نقاشان بزرگ دنیا در موزه لوور، گیمه و ورسای پرداخت و نتیجه این مطالعه و بررسی ، باعث  تحولی درفکرو روح او در جهت خلق ابداعاتی در هنر نگارگری ایران شد . استاد بهزاد گفته بود:” مطالعه من در سبکهای مختلف نقاشی ایرانی و خارجی بدین منظور بود تا سبکی بوجود بیاورم که ضمن داشتن خصایص ایرانی با هنر روز دنیا نیز منطبق باشد.” تغییر و تحولاتی را که توسط این استاد مسلم ایرانی در نگارگری بوجود آمد نه تنها الهام دهنده نگارگران هم عصر خود شد بلکه در واقع باعث نجات این هنرگردید که سخت در ورطه تکرار و تقلید غوطه ور و در حال زوال بود . بدین ترتیب او توانست با این کار نه تنها نام خود بلکه نام این هنر ملی را دوباره در دنیا پرآوازه سازد. به طور مثال آندره مالرو، نویسنده هنرشناس و اندیشمند فرانسوی در سال 1955میلادی پس از بازدید نمایشگاه او که در موزه هنرهای مدرن پاریس به نمایش در آمده بود چنین گفت:” آثار بهزاد حیثیتی تازه به منیاتور ایران داد.” و یا به قول ژان کوکتو نابغه و هنرشناس فرانسوی که گفته بود:” بدون شک در عرصه هنرمنیاتور قرن ما از جهت قدرت طرح و رنگ آمیری تنها یک استاد وجود دارد و او حسین بهزاد هنرمند ایرانی است.”

این هنرمند گرانقدر طی عمر پر بارش نمایشگاه های متعددی در داخل و خارج از ایران برگزار نمود و آثار ارزشمند زیادی از خود بر جای نهاد که ضمن تحسین همگان بسیاری از این آثار توسط مجموعه داران خصوصی و موزه ها، در نقاط مختلف دنیا خریداری شده و نگهداری می شود .

وی در شامگاه 21 مهرماه 1347 خورشیدی چشم از دنیا فرو بست و در ابن بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.

ویژگیهای سبک استاد حسین بهزاد :

هر چند که او معتقد به پیروی از سبک خاصی در نگارگری نبود ولی ابداعات و تغییرات ایجاد شده توسط او، سبک  خاصی را بوجود آورد که تاثیرگذار بر نگارگری معاصر ایران شد. این ویژگیهای عبارتند از :

  1. پرهیز از چهره های مغولی و تبدیل آنها به چهره های کاملا ایرانی
  2.   رعایت اصول آناتومی در حدی که به فرم اصلی کار لطمه نزند.
  3. ایجاد پرسپکتیو ( دوری و نزدیکی) به صورت بصری در کار
  4. حذف ریزه کاریهای اضافی و پرهیز از ایجاد شلوغی در طرح
  5. تاکید بر طراحی و قدرت بخشیدن به خط با باریک و پهن نمودن آنها
  6. نشان دادن حالات درونی و روحی افراد به وضوح
  7. استفاده از رنگهای محدود و یا درجه بندیهای یک رنگ در خلق آثار
  8. استفاده از قلم گیری سفید بر زمینه تیره
  9. خارج نمودن اندازه آثار از حد یک کتاب و مطرح نمودن آن به صورت تابلویی مستقل
  10. به کار گیری سوژه های جدید مانند به تصویر درآوردن چهره بزرگان علم و ادب وهنر و نیز ترسیم فرهنگ عامه

منبع:http://sadmu.ir/

عجایب هفتگانه هند

عجایب هفتگانه هند ، با توجه به جدابیت هایی خاصی که در زمینه هنر و معماری دارند، بسیاری از افراد و گردشگران را در سراسر جهان به خود جذب می کنند. کشور هند در سفر به هند مکان های دیدنی و قدیمی بسیاری دارد که فرهنگ این کشور و همچنین هنر و معماری آن جز خاص ترین ها در دنیا می باشد و این ها را می توان در این عجایب هفتگانه دید. در ادامه با این عجایب هند آشنا می شویم.

معبد طلایی پنجاب
در هند و یا سفر به هند مقدس ترین مکان مذهبی پیروان آئین سیک، “معبد طلایی” یا “دربار صاحب” رو خواهید دید ، که این مکان در جهان نیز در حوزه خود اولین است. پنجمین سیخ گورو یعنی گورو ارجن شهری به نام امریتسار در ایالت پنجاب طراحی کرده است، که این معبد در همین شهر قرار دارد. در این معبد، کتاب مقدس سیخ ها به نام “آدی گرانت”  و همچنین آکال تخت یا “تاج و تخت خدای جاودان” که بت سیخ ها است، قرار دارد. این معبد برای بازدید تمامی ادیان آزاد است. روزانه 100هزار نفر از طبقات بالایی این معبد که از طلا پوشیده شده است، بازدید می کنند.

مجسمه بزرگ گوماتارایا
این مجسمه، تندیس مقدس پیروان جین گرایی هند می باشد. محل قرار گیری این مجسمه در ایالت کارناتای هند است. بر اساس افسانه های هند، گوماتارایا، پسر ریشابهانتا بوده و بعد از یک سال بی حرکت ماندن و ژرف اندیشی به رستگاری رسیده است. در این مدت گیاهان و دختان بسیاری در اطراف پای او سبز کردند. این مجسمه به عنوان ادای احترام به مردم در ایام باستان هند، ساخته شده است. طول این مجسمه 21 متر است و در بالای تپه سراوانابلگولا در ایالت کارناتا می باشد. این مجسمه در سال 981 میلادی، توسط چاوندارایا، وزیر و فرمانده جنگ سلسع گانگا، ساخته شد.این نکته یکی از عجایب هفتگانه هند است که در مجموعه حقایق این کشور باید بدایند.

دانشگاه نالاندا
این دانشگاه بین قرن 7 پیش از میلاد تا سده 1200 پس از میلاد، یک صومعه بودایی و مرکز آموزشی بوده است. این مکان از جمله میراث فرهنگی ثبت شده در یونسکو می باشد. نالاندا در 95 کیلومتری پاتنا، مرکز ایالت بهار قرار دارد. این دانشگاه از معروف ترین دانشگاه های هند باستان است که از آموزه های زبان سانسکریت ودایی تاثیر گرفته است. طی سلطنت گوپتا، این دانشگاه به شکوفایی رسیده است. این دانشگاه در زملن اوج، دانش آموختگانی آسیسای مرکزی، تبت، چن و کره داشته است. در سده 1200، سلسله مملوکیان، این دانشگاه را غارت کردند و باعث شد تا این دانشگاه به فراموشی سپرده شود. بعد از مدت ها و سال های بسیار زیادی، دولت هند در حال حاضر آن را مرمت کرده است و افراد بسیار زیادی به دیدن آن می آیند.

تاج محل
تاج محل نماد عشق است و افراد کمی هستند این محل را به این نماد معروف نشناسند. پنجمین امپراتور گورکانی هند، شاه جهان، برای یادبود همسر ایرانی خود، ارجمند بانو، دستور ساخت تاج محل را داده است. همسر او در سال 1631 هنگام وضع حمل از دنیا رفت. آرامگاه ممتاز محل و همچنین شاه جهان، در تاج محل قرار دارد. سال 1653 میلادی این محل تکمیل شده است. تاج محل جز میراث ثبت شده در یونسکو می باشد، همچنین نه تنها جز عجایب هفتگانه هند است، بلکه جز عجایب هفتگانه جهان نیز می باشد.

پرستشگاه خورشید کونارک
این پرستشگاه در اوریسای هند قرار دارد و در سال 1255، ناراسیمهادوا، یکی از فرمانروایان سلسله گانگا، دستور ساخت آن را داده است. این پرستشگاه معماری شگفت انگیز و مجسمه های زیبایی دارد و بیشتر شهرت آن به همین دلیل است. در این مکان جاذبه گردشگری اصلی، معبد ارابه مانند است که چرخ ها و دیواره ها و ستون های حکاکی شده دارد. بیشتر قسمت های این پرستشگاه تخریب شده است. این معبد به خدای خورشید هندیان باستان تقدیم شده است.

مجموعه یادمان های کاجوراهو
این مجموعه شامل معابد هندویی و جین گرایی است، و در ایالت مادیه پرادش هند قرار دارد. این مکان نیز جز میراث ثبت شده در یونسکو است. شهرت این مجموعه به خاطر مجسمه ها و معماری خاص آن است.بین سال های 950 تا 1050 میلادی با دستور سلسله چاندلا، این معابد و یادمان ها ساخته شده اند. تا قرن 12 میلادی، این مکان 85 معبد داشته که در حال حاضر 29 معبد از آنها باقی مانده است. تمامی مجسمه ها و جزئیات و پیچیدگی و طراحی هایی که در این مجموعه وجود دارد، هنر غنی هند باستان را نشان می دهد.

 

مجموعه تاریخی هامپی
هامپی دهکده کوچکی است که پر از معابد و مقبره های شگفت انگیز و قدیمی است، این دهکده در ایالت کارناتاکای هند قرار دارد. این دهکده، در اوج شکوفایی خود، جز ثروتمندترین شهرهای جهان بوده است. هامپی قسمت از ویجایاناگارا، یکی از امپراطوری های باستانی هند بوده است، فرمانروایان این امپراطوری معروف به عشق، هنر، علم، فرهنگ و حکومتی کارآمد، بوده اند. از مهم ترین یادمان های هامپی، حمام ملکه، مجموعه معابد ویتالا و معبد ویروپاکشا، می باشند.

منبع:بیتوته

موزه آب سعدآباد

گنجینه آب موسسه ای است فرهنگی که در جهت جمع آوری، نگهداشت، نمایش و حفظ و احیای میراث گذشتگان در بخش های مرتبط با آب از جمله استحصال، انتقال، توزیع و بهره برداری و فنون بکار رفته در آن فعالیت می کند. گنجینه موزه آب سعدآباد در جنوب شرقی کاخ سبز و در غرب ساختمان تشریفات ریاست جمهوری احداث گشته است.

ساختمان دفتر مخصوص محمدرضا پهلوي كه در زمان پهلوي دوم ساخته شدكه براي پذيرايي از مقامات درباري و مراجعين شاه استفاده مي شد، پس از تخليه اين دو ساختمان به تيمسار كسرايي (مسئول حفاظت ارتش ) واگذارشد. گنجینه آب سعدآباد حدوداً 2670 مترمربع مساحت دارد و از 3 بخش تشکیل شده است:

 

1. ساختمان اصلی 200 متر مربع

2. ساختمان جنبی 70 متر مربع

3. فضای باز 2400 متر مربع

 

عملیات اجرایی بازسازی و مرمت کامل دو ساختمان و محوطه سازی آن پس از تهیه طرحهای اجرایی توسط موسسه گنجینه ملی آب ایران وابسته به وزارت نیرو در سال 1376 آغاز و در تاریخ 4/6/78 با حضور معاون محترم ریاست جمهوری وقت و مدیران ارشد وزارت نیرو و سایر ارگانهای ذیربط افتتاح گردید.

 

تعداد گالری موزه آب:

این موزه دارای 4 گالری نمایشگاهی در ساختمان اصلی و یک گالری نمایشی در ساختمان جنبی می باشد. شایان ذکر است که با توجه به محدودیت فضای نمایشگاهی دو ساختمان یادشده ( اصلی و جنبی) سعی شده است حداکثر استفاده از فضای مذکور صورت پذیرد به گونه ای که از فضای موجود در ساختمان کوچکتر که گالری نمایشی در آن وجود دارد.

 

جهت نمایش ماکت هایی از سدهای جدید ساخته شده بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به نمایش گذاشته شده است به گونه ای که بازدیدکننده در بدو ورود در ابتدا ماکت های مذکور را بازدید نموده و سپس وارد سالن نمایشی شده و پس از دیدن فیلم های مربوط به موزه از مدل های هیدرولیکی موجود در محوطه بازدید کرده و پس از آن وارد سالن های نمایشگاهی شده و پس از بازدید از اسناد، مدارک و سایر اشیاء موجود در موزه مدار گردشی موزه خاتمه می یابد.

 

مواردی که در ساختمان اصلی به آن پرداخته شده به شرح ذیل می باشد.

موزه آب دارای 4 گالری نمایشگاهی در ساختمان اصلی و یک گالری نمایشی در ساختمان جنبی می باشد

 

• ماکت هایی از آثار و ابنیه قدیم و شاخص مرتبط با آب مانند سد قوسی کریت طبس و کمایستان خراسان

 

• نمایش اسناد مربوط به آب از قبیل حقابه ها، دفترهای محاسبات میراب ها ، وقف نامه ها، لوح محاسبه قنات و دیگر دست نوشته های مربوطه.

 

• نمایش وسایل سنتی آب از قبیل وسایل حفر قنات، چاه، گونیای چوبی، قرقره، کوزه سفالی،مشربه، روغن دان، خمره، زاویه سنج و …

 

• وسایل اندازه گیری آب شامل چارچوب رقم، پیمانه های آبی، ساعت آبی و …

 

•  وسایل شیب سنجی قنات مانند تراز چوبی، تراز شیشه ای و …

 

با توجه به اهمیت ابزار مهندسی آب در این بخش در یکی از سالن ها وسایل مهندسی آب به نمایش گذاشته شده همچنین دو سالن یکی به ظروف سفالی و دیگری به ظروف لعابی و فلزی مرتبط با آب اختصاص داده شده است.

در ساختمان جنبی موارد ذیل نمایش داده می شود:

 

– نمایش ماکت از سدهای ساخته شده و در دست احداث جدید

 

– تهیه و نمایش حرکات مثبت و سازنده دست اندرکاران صنعت آب

 

– در نظر گرفتن سالنی جهت نمایش با امکانات اسلاید، ویدئو پروژکشن و امکانات سمعی و بصری.

ویژگی فضای باز گنجینه آب:

استفاده از فضاهای باز در گنجینه آب جهت به نمایش درآوردن مدل های زنده تاسیسات آبی جدید و قدیم چون سدها، کانال های آبرسانی، آب انبارها آسیابها و موارد مشابه دیگر ضمن اینکه باعث ارتباط بیننده با این گونه بناها از نزدیک می شود و آگاهیهای لازم در ارتباط با چگونگی کارکرد آنها به راحتی انتقال می یابد.

طبق همین اصل هم مدل های هیدرولیکی پل – بند امیر با مقیاس 25: 1 در سطحی به مساحت 220 مترمربع، سد کارون 3 با مقیاس 100: 1 در سطحی به مساحت 240 مترمربع به همراه کانال های آبی گردش آب در محوطه باز احداث گردید. همچنین یک نمونه آب انبار با مقیاس 2: 1 و گاوچاه با مقیاس 1:1 در محوطه بین ساختمان اصلی و جنبی گنجینه احداث گردیده است.

 

هدف از تاسیس موزه آب:

با توجه به نقش موزه به عنوان یک واحد فرهنگی آموزشی، موزه آب در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد تهران تاسیس گردیده است تا بتوان نسبت به معرفی آثار و سوابق ارزشمند تاریخی- فنی مهندسی آب کشور و نیز معرفی پیشرفت های شگرف در شاخه های مختلف مهندسی آب بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و سدهای ساخته شده در این دوران و ایجاد خودباوری در نسل حاضر و آینده قدم های ارزشمندی برداشته شود.

 

موضوعات موردنظر در گنجینه آب سعدآباد:

♦ نمایش تاریخ آب و آبیاری شامل فرهنگ و مردم شناسی، تکنیک و فن، اهمیت آب و استفاده بهینه از آن در زمینه آب و آبیاری و …

 

♦  معرفی و نمایش دانشمندان قدیمی صنعت آب در گذشته

 

♦ معرفی و نمایش تکنیک و فن آبیاری و شبکه های آبیاری، انتقال و توزیع آب و دفع فاضلاب در عصر حاضر.

 

♦ معرفی و نمایش نحوه تقسیم آب و سیستم های آب و آبیاری در تهران قدیم و جدید از طریق ساخت ماکت و نمایش گاری آبشاهی و میرابها در گذشته و انتقال و توزیع آب شهری در تهران عصر حاضر.

 

♦ نمایش سیر تحول و شکل گیری موزه آب و فعالیتهای مختلف که تاکنون توسط مسئولین آن انجام گرفته است.

منبع: sadmu.ir