۶ تفاوت سفرهای ۲۰۲۲
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghani
شورای جهانی سفر و گردشگری با همکاری گروه سفر دات کام– آژانس مسافرتی سنگاپور-، گزارش جدیدی از چشمانداز تغییر رفتار مسافران و روند رزرو در پساکرونا ارائه دادهاند که براساس آن معتقدند هزینههای بینالمللی سفر در سال 2022 شاید تا 94درصد افزایش یابد. عمده دلیل افزایش هزینههای بینالمللی را میتوان سفر به مقاصد ثانویه یا همان مقاصد کمتر دیده شده، در طول سال 2021 دانست. از هر 10 مسافر، حدود 8 نفر از آنها، سفرهای پایدار را در اولویت قرار خواهند داد .برآوردهای شورای جهانی سفر و گردشگری نشان میدهد که هزینههای بینالمللی با رشد بسیاری همراه خواهد بود بهطوریکه در سال 2022 از هزینههای داخلی پیشی خواهد گرفت، زیرا مقاصد بیشتری محدودیتها را کاهش میدهند و میزان واکسیناسیون همچنان در حال افزایش است.
پس از کاهش نزدیک به 70 درصدی در سال 2020، هزینههای بینالمللی در سال 2021 به میزان 3/ 9 درصد و در سال 2022 به میزان قابل توجه 94 درصدی افزایش خواهد یافت. با توجه به محدودیتهای شدید و متناقض سفر در سراسر جهان، سفرهای داخلی افزایش چشمگیری داشته است، بهگونهای که میزان رزرو هتلهای داخلی در سال جاری در مقایسه با سال 2019 افزایش 200 درصدی داشته است. از آغاز همهگیری، محدودیتهای ادامهدار، سفرهای بینالمللی را با مشکل مواجه کرده است. در واقع اگرچه سفرهای داخلی رونق بسیاری برای بخش گردشگری فراهم می کند اما بازگشت سفرهای بینالمللی برای راهاندازی مجدد اقتصاد جهانی امری بسیار مهم است.
بررسیهای نهادهای بینالمللی سفر و گردشگری نشان میدهد که، همهگیری کووید-19 نحوه سفر مردم را تغییر داده است. به این شکل که، نسلهای جوانتر اولین افرادی هستند که به سفر بازمیگردند، تقاضا برای اقامت طولانیتر افزایش مییابد و قوانین جدیدی همچون اهمیت لغو سفر بدون هزینه و افزایش پروتکلهای بهداشتی و ایمنی نیز تدوین شده است.
همزمان با تداوم محدودیتهای سفر، مسافران بهطور فزایندهای، به دنبال مقاصد ثانویه (جدید) برای انتخاب مقصد سفر برآمدند. براساس دادههای رزرو هتلها، ابوظبی در امارات، چیانگ مای در تایلند، دوحه در قطر، فلورانس در ایتالیا و فرانکفورت در آلمان محبوبترین مقاصد ثانویه در کشورهای مربوطه در سال 2021 بودهاند. البته براساس دادههای گروه تریپ دات کام، رزرو به مکانهای نزدیک و داخلی در کوتاه مدت یا میان مدت نیز در حال افزایش است. چین بهعنوان یکی از بزرگترین بازارهای مسافرتی جهان، رزرو جاذبههای طبیعتگردی آن در نیمه اول سال 2021 در مقایسه با مدت مشابه خود در سال 2020، حدود 265 درصد افزایش داشته است. طولانیتر شدن زمان سفر و توقف در مقصد، اشتیاق مصرفکنندگان برای سفر پایدارتر را افزایش داده است، زیرا بیش از 83 درصد از مسافران، سفرهای پایدار را در اولویت قرار خواهند داد. از دیگر تغییرات رفتار مسافران را میتوان به گرایش به سمت سفرهای سبز دانست که با توجه به تقویت روند سفرهای بلندمدت، حدود 68 میلیون مسافر تصمیم بر پروازی با برچسب «انتخاب سبز» گرفتهاند. در این پروازها، میزان تولید گازهای کربن بسیار کاهش مییابد.
براساس این گزارش، حدود 70 درصد از مسافران بسیاری از کشورهای بزرگ همچون آمریکا، اسپانیا، بریتانیا، کانادا و ژاپن قصد دارند بیشتر از پنج سال گذشته برای سفرها هزینه کنند. همانطور که جولیا سیمپسون رئیس شورای جهانی سفر و گردشگری گفته، «هوس سفر باقی از بین نرفته، اما شکل سفرها تغییر یافته است.». در واقع پس از دو سال محدودیت در سفرها، مصرفکنندگان مشتاق کاوش هستند. اما باتوجه به آگاهی آنها از تاثیرات عادات سفر خود بر جهان، ترجیحات، نیازها و خواستههای آنها نیز تغییر کرده است. براین اساس بخشهای نوظهور گردشگری در حال شکلگیری است. همچنین براساس اظهارات جین سان، مدیر عامل گروه تریپ دات کام، مسافران در سراسر جهان اشتیاق فراوانی برای سفرهای داخلی و خارجی دارند، از این رو در سال 2022 شاهد حجم عظیمی از تقاضای سفرها خواهیم بود و جهان باید با روندهای در حال ظهور صنعت گردشگری سازگار شود.
براساس آخرین تحقیقات شورای جهانی سفر و گردشگری سال 2022 با بهبود جهانی سفر همراه خواهد بود و برآوردها نشان میدهد که سال 2021 با افزایش 7/ 30 درصدی و سال 2022 با افزایش 7/ 31 درصدی در تولید ناخالص داخلی جهان همراه خواهد بود.
سفر محدود خارجیها به ایران
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniرئیس جامعه تورگردانان در عین حال تاکید میکند گروههایی که تاکنون وارد ایران شدهاند در تعداد اندک بوده و مشابه وضعیت پیش از کرونا نیستند. او میگوید: توریستهایی که برای ژانویه به ایران سفر میکنند زیاد نیستند با این حال امیدواریم شرایط تا بهار که یکی از فصلهای داغ برای سفر گردشگران خارجی به ایران است بهتر شده و تا پاییز بتوانیم به وضع قابل قبولی برسیم. او در بخش دیگری از سخنان خود به توافق وین و تاثیر آن بر گردشگری میپردازد و اضافه میکند: اگر توافق حاصل شود طبیعی است که رفت وآمد هم بیشتر شده و تقاضا برای ورود به کشورمان افزایش خواهد یافت. در غیر این صورت به شکل محدود و با همین وضعیت کنونی شاهد حضور گردشگران هستیم.
این فعال حوزه گردشگری با اشاره به اینکه ایران کشوری صاحب تاریخ، تمدن، فرهنگ و دارای مردمانی میهماننواز است، میگوید: این در حالی است که به واسطه برخی محدودیتها ما نمیتوانیم مبادلات مالی و… داشته باشیم که امیدواریم با توافق این چالشها برطرف شوند.
پورفرج در این باره که با صدور روادید سفر گردشگران کدام کشورها بیشترین سفر را به ایران داشتهاند میگوید: ما از کشورهای اروپایی در کنار چین و ژاپن توریست داشتهایم. همچنین برخی توریستها را داریم که از مرز ترکیه با ماشین شخصی به ایران سفر میکنند و از سوی دیگر مرز خارج میشوند. نمونه این مورد اخیر را درباره چند گردشگر آلمانی داشتیم که در قالب یک گروه به ایران سفر کردند. تعداد محدود گردشگران به ایران در حالی است که گردشگری به عنوان سومین صنعت پردرآمد جهان پس از مواد شیمیایی و سوخت، منجر به رشد و رونق اقتصادی بسیاری از کشورها شده، به گونهای که درآمد حاصل از گردشگری اسپانیا دو برابر درآمد نفتی ایران است. ترکیه با تمرکز ویژه بر بخش گردشگری خود توانست ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور خود را به صنعت گردشگری اختصاص دهد و کشورهای بیابانی امارات و عربستان که تنها متکی بر درآمدهای نفتی بودند، طی چند سال اخیر با ساخت مراکز گردشگری مصنوعی، به مقاصد هدف گردشگری در جهان تبدیل شدند. شاید بتوان عمده توفیق کشورهای منطقهای در امر گردشگری را جا ماندن ایران از این بازار به دلایل اقتصادی و تنشهای بینالمللی همچون تحریمهای حداکثری علیه ایران و تضعیف اقتصاد ایران دانست. براساس گفتههای این فعال گردشگری توافقات وین میتواند محرکی برای احیای بازار گردشگری بینالمللی ایران باشد و فرصتی را برای بازگشت گردشگران خارجی به ایران با توجه به چهار عامل ایجاد کند.
پس از خروج ترامپ از توافق و اعمال تحریمهای حداکثری علیه ایران و کاهش درآمدهای نفتی، گردشگری توانست به یک قطب مهم در ایجاد کسب درآمد، ارزآوری و رشد اقتصادی تبدیل شود که دلیل عمده آن را میتوان در کاهش هزینههای سفر به ایران دانست که با توجه به کاهش ارزش ریال در بازتاب نوسانات نرخ دلار بر بازار گردشگری ایران بسیار تاثیرگذار بوده است. اگرچه کشورهای رقیب منطقهای از تضعیف اقتصاد ایران در بخش گردشگری به دلیل مشکلات اقتصادی داخلی و چالشهای بینالمللی به نفع خود بهره بردهاند و بهویژه در دوران کرونا اقدامات گستردهای در این زمینه انجام دادهاند، اما اکنون ایران با استفاده از هزینه پایینتر سفرها برای گردشگران خارجی میتواند به جمع رقبای منطقهای بپیوندد و در میانمدت و بلندمدت به مقصد برتر گردشگری در منطقه تبدیل شود. ایران یکی از کهنترین تمدنهای تاریخ با شرایط ژئوپلیتیکی منحصربهفرد، فرهنگی غنی و امنیتی کم نظیر در منطقه خاورمیانه و یکی از ارزانترین مقاصد گردشگری در جهان است. اما این ظرفیتها تحتالشعاع اخبار و حواشی اوضاع سیاسی بینالمللی قرار گرفته است و تصویری که از ایران در ذهن برخی ملتها شکل گرفته متاثر از پروپاگاندای رسانهای است. تبلیغات منفی که طی چند سال اخیر به اوج خود رسیده است و کشورهای منطقهای و بینالمللی بر اساس دشمنیها و رقابتهای سیاسی و اقتصادی بر این امر دامن زدهاند.
به سرانجام رسیدن مجدد توافق میتواند اعتماد را به بسیاری از کشورهایی که متاثر از تبلیغات منفی برخی رسانهها علیه ایران بودهاند، بازگرداند و منجر به بازگشت بسیاری از گردشگران جهان همچون اتحادیه اروپا به ایران شود. توسعه گردشگری علاوه بر عدم وابستگی به درآمدهای نفتی و افزایش ارزآوری و رشد اقتصادی شرایط ایجاد دیپلماسی عمومی فعال را نیز فراهم میکند و ازسرگیری توافق میتواند منجر به ترویج تفاهمهای بینالمللی و ایجاد گفتمان فرهنگی و خنثیسازی تبلیغات منفی و آشنایی اقوام و ملل گوناگون با آداب و رسوم و فرهنگ کشور شود. این امر تنها با بهبود دیپلماسی بینالمللی و همگرایی اقتصادی بین کشورها از طریق گردشگری امکانپذیر است.
ایران با ثبت ۲۵ میراث فرهنگی و طبیعی در یونسکو در حال حاضر در رتبه نهم جهان قرار دارد و با توجه به برخورداری از طبیعتی غنی، رتبه پنجم جاذبههای طبیعی جهان را به خود اختصاص داده است. در کنار این حجم عظیم از میراث تاریخی، فرهنگی و طبیعی، بسیاری از شهرهای ایران نیز با ثبت در یونسکو به یک برند گردشگری در جهان تبدیل شدهاند. پنج شهر خلاق ثبت شده در یونسکو شامل رشت و کرمانشاه در خوراک، اصفهان و بندرعباس در صنایع دستی و سنندج در موسیقی که بهدلیل پتانسیل منحصر بهفرد خود از امکان جذب گردشگر از طریق برگزاری رویدادها، جشنوارهها یا تورهای ویژه برخوردارند.
این روزها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برخی کشورها را به عنوان اولویت کشورهایی که باید برای آنها برنامهریزی کرد در نظر گرفته که در میان آنها چین و روسیه به چشم میخورد. ابراهیم پورفرج نیز در مصاحبهای به این دو کشور اشاره کرده بود. چرا چین و روسیه باید بازار هدف ایران باشند؟ این فعال حوزه توریسم میگوید: آنچه درباره چین، هند و روسیه به آنها اشاره کردم درباره بازار جدید گردشگری ایران است. پیش از کرونا تعدادی از اعضای جامعه تورگردانان سفری به چین داشتند. ما در این سفر با بیش از ۱۳۰ شرکت چینی گفتوگو کرده بودیم و بر این اساس امیدوار بودیم شاهد حضور گردشگران چینی در کشورمان باشیم. به گفته پورفرج چین بازار بزرگی برای صنعت گردشگری ایران است و چنانچه بتوانیم به توافقاتی در این زمینه دست یابیم میتوان به رونق توریسم خارجی در ایران امیدوار بود و این بازار را احیا کرد. او درباره روسیه نیز عنوان میکند: ما شاهد حضور توریستهای اندکی از روسیه به ایران هستیم و بسیاری از آنها ایران را نمیشناسند. این در حالی است که روابط سیاسی دو کشور خوب است و شاهد تنشی در این زمینه نیستیم. همین موضوع باعث شد ما از روسیه به عنوان دیگر کشوری که باید به عنوان بازار هدف روی آن کار کرد نام ببریم.
او میافزاید: هند وضعیت مشابهی نظیر چین و روسیه دارد. با این حال زمانی که از این سه کشور نام میبریم به معنای کنار گذاشتن بازارهای سابق نیست. خوشبختانه توریستهای اروپایی ایران را میشناسند و علاقهمند هستند به کشورمان بیایند و ما هم امیدواریم با از بین رفتن کرونا، توافقات وین و بازگشایی بازارها شاهد حضور بیشتر گردشگرانی از این کشورها باشیم. اما در عین حال باید مذاکراتی را برای این سه کشور نیز انجام دهیم تا بتوانیم صنعت توریسم را در ایران توسعه دهیم.
صنعت گردشگری در یک قدمی «جان دوباره»
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniامید به آغاز فصل پررونق گردشگری آنقدر حالا شدت گرفته است که برخی از مسوولان احتمال وقوع «سونامی گردشگری» را هم میدهند. تفسیری که چندی پیش قائم مقام وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی هم به آن اشاره و تاکید کرد که «با انجام واکسیناسیون سراسری و لغو ممنوعیت صدور روادید توریستی، بهطور حتم سونامی گردشگری را شاهد خواهیم بود. باید با سرعت و بسیج نیرو، تمام امکانات و زیرساختها برای خدماترسانی به گردشگران مهیا و آماده شود.» اما چه شد که ویروس کرونا اینگونه صنعت گردشگری کشور را با بحران مواجه کرد و حالا با کاهش شرایط بحرانی چقدر آینده این صنعت متفاوت از دو سال گذشته خواهد شد؟
خسارت ۳۲هزار میلیارد تومانی کرونا به صنعت گردشگری
ورود رسمی ویروس کرونا به کشور درست در شرایطی رخ داد که بسیاری از مردم خود را برای سفرهای نوروزی آماده کرده بودند. با این حال با اعلام رسمی مشاهده بیماران مبتلا به کرونا در ابتدای اسفندماه ۹۸ بسیاری از سفرهای نوروزی لغو و غروب گردشگری در کشور برای بازه زمانی تقریبا طولانی آغاز و به گونهای که شاید هیچ کس تصور آن را نمیکرد روزهای ناخوش برای این صنعت آغاز شد. نوروز ۱۳۹۹ نوروز متفاوتی در کشور بود که شیوع ویروس کرونا آن را به جای «سفر» و «گردشگری» با طعم «قرنطینه» و «خانهنشینی» همراه کرد. صنعت گردشگری تا آنجایی از شیوع ویروس کرونا با آسیب مواجه شد که معاون وقت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در تابستان امسال در گزارشی اعلام کرد «خسارت مالی صنعت گردشگری ایران در دوران کرونا فراتر از ۳۲هزار میلیارد تومان شده و آمار بیکاری در این صنعت، به بیش از ۴۴هزار نفر رسیده است.» بر اساس دیگر اطلاعات ارائه شده از سوی ولی تیموری «این آمارها از بازه زمانی اسفندماه سال ۹۸ که سرایت ویروس کرونا در ایران تایید شد تا بهار ۱۴۰۰ را در برمیگیرد و بیش از ۲۸ هزار میلیارد تومان زیان مالی فقط به مراکز اقامتی وارد شده است و بیش از ۲۱ هزار نفر در این بخش بیکار شدهاند. دفاتر خدمات مسافرتی نیز با بیش از یکهزار میلیارد تومان خسارت و بیش از ششهزار نفر بیکار، دومین گروه زیاندیده در صنعت گردشگری از دوران کرونا بوده است.»
سونامی گردشگری؛ خیلی دور، خیلی نزدیک
با این همه با فروکش کردن موجهای پی در پی ویروس کرونا به نظر میرسد جان بیرون رفته از پیکر صنعت گردشگری قرار است دوباره به این صنعت برگردد. همانطور که از ابتدای سال ۱۴۰۰ و شروع واکسیناسیون عمومی در کشور این صنعت نسبت به سال ۹۹ روزهای بهتری را تجربه کرده است؛ آنگونه که برخی آمارها نشان میدهد استقبال مردم از خدمات گردشگری در شش ماه ابتدایی سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹ رشد ۶۰درصدی داشته است. این آمار در مورد نوروز ۱۴۰۰ نسبت به نوروز ۱۳۹۹ نیز تا اندازه زیادی قابل مشاهده است. آنگونه که با وجود آنکه در نوروز ۱۴۰۰ واکسیناسیون عمومی در کشور به شکل جدی و رسمی هنوز آغاز نشده بوده، اما به گواه آمار اندیشکده پیشرفت گردشگری ایران، میزان سفرهای هوایی از یک میلیون و ۶۱۴ هزار و ۶۴۵ مورد در سال ۹۸ به ۳۱۷هزار و ۲۱۱ مورد در نوروز ۹۹ رسیده بود اما در سال ۱۴۰۰ در رشدی قابل توجه میزان سفرهای هوایی به ۸۲۴هزار و ۴۸۲ مورد رسیده است. البته این آمار تنها در بازه زمانی ۲۵ اسفند تا ۱۵ فروردین هر نوروز محاسبه شده است که نشان میدهد وضعیت گردشگری در سال ۱۴۰۰ از همان ابتدا با شرایط بهتری نسبت به سال ۹۹ مواجه شده است. هرچند این آمار هنوز تا آمار سفرهای هوایی نوروزی در شرایط عادی فاصله بسیار زیادی دارد. آمارهای دیگری که به دست «دنیای اقتصاد» رسیده است نیز بیانگر این نکته است که میزان تقاضا برای سفرهای خارجی در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹ با رشد پنج برابری مواجه شده است. هرچند صنعت گردشگری کشور تا رسیدن به نقطه قبل و شرایط عادی فاصله بسیار زیادی دارد، اما به نظر میرسد نیمی از مسیر برای بازگشت به روزهای اوج این صنعت طی شده است. در همین راستا هم بود که علی دارابی قائم مقام وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در اظهار نظری در همین مورد گفت: «با انجام واکسیناسیون سراسری و لغو ممنوعیت صدور روادید توریستی، بهطور حتم سونامی گردشگری را شاهد خواهیم بود. باید با سرعت و بسیج نیرو، تمام امکانات و زیرساختها برای خدماترسانی به گردشگران مهیا و آماده شود.» در همین مورد عزتالله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز در ابتدای حضورش در این وزارتخانه اعلام کرده بود: «اگر واکسنها زده شد و زمینه ایمنی مردم بیشتر فراهم شد، گردشگری را شدت ببخشیم و پرکار به سمت جلو پیش برویم تا بتوانیم از این وضعیت، گردشگری را نجات دهیم. اقدامات لازم در حال انجام است. من حتی نگران این هستم وقتی کرونا ریشهکن بشود در کشور سونامی عظیم گردشگری ایجاد شود. ما باید آمادگی داشته باشیم.»
ایرلاینها چقدر آماده رونق دوباره صنعت گردشگری هستند؟
در روزهایی که صحبت از رونق دوباره صنعت گردشگری میشود، اما یک نگرانی بزرگتر در مورد این موضوع وجود دارد و آن هم میزان آمادگی ایرلاینها برای رونق دوباره این صنعت به ویژه با توجه به در پیش بودن تعطیلات نوروز است. در شرایطی که بسیاری از اذهان به سمت میزان تاثیر شیوع ویروس کرونا بر صنعت گردشگری بود، زمزمههایی از نارضایتیهای بسیار زیاد در مورد عملکرد ایرلاینها به ویژه در حوزه شرکتهای چارترکننده شنیده میشد. اصطلاح «چارتر» در بیان سادهتر به معنای اجاره برخی یا همه صندلیهای هواپیماها از سوی یک آژانس یا یک شخص حقیقی برای مدت زمانی مشخص است. با این همه عملکرد برخی از این شرکتهای چارترکننده اخیرا با انتقادهای بسیاری از سوی مشتریان آنها روبهرو شده است. روند مبهم قیمتگذاری برخی پروازها، مشخص نبودن مبنای کاهش یا افزایش قیمتها، عدم رعایت محدودیت ۶۰درصدی در پذیرش مسافران و حتی در برخی موارد پذیرش مسافر به صورت «سرپایی» موجب شد که در ماههای اخیر انتقادها به عملکرد ایرلاینها از یک سو و شرکتهای چارترکننده همکار با آنها هر روز بیشتر از گذشته شود. این انتقادات تا آنجا شدت گرفته است که اخیرا حتی زمزمههایی تحت عنوان بروز تخلف در عملکرد شرکتهای چارترکننده به دلیل رقابتی نبودن فضای آن از یک سو و نبود نظارت کافی بر عملکرد آنها از سوی دیگر شنیده میشود. مجموعه این عوامل موجب شده است که این نگرانی برای نوروز ۱۴۰۱ که قرار است به نوعی داروی شفابخش صنعت گردشگری باشد به وجود بیاید که مبادا با عملکرد ضعیف این شرکتها و فضای انحصاری به وجود آمده در مورد شرکتهای چارترکننده بازهم این صنعت به جای رشد با افت و شکست مواجه شود.
سرنوشت صنعت گردشگری در گرو تعیین تکلیف شرکتهای چارترکننده
در شرایط کنونی و با بازگشت وضعیت کشور به شرایط تقریبا عادی در این تحلیل تردیدی وجود ندارد که نوروز ۱۴۰۱ میتواند نجاتبخش وضعیت گردشگری در کشور باشد تا روزهای پررونق مجددا به این صنعت بازگردد. با این همه شرایطی همچون انحصار در قیمتگذاری از سوی شرکتهای چارترکننده یا نبود نظارت جدی و کافی بر فعالیت ایرلاینها میتواند دوباره مردم را از این صنعت دور کند و این صنعت را دوباره به انزوا ببرد. به همین دلیل هم در هفتههای اخیر مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از نهادهای نظارتی بارها در مورد موضوعاتی نظیر قیمت بلیت هواپیما اقدام به برگزاری جلسه با مسوولان وزارت راه کرده است. با این همه وضعیت موجود در انتخاب شرکتهای چارترکننده بدون شک شرایط نابسامانی است که در صورت عدم رسیدگی و نظارت به موقع به آن احتمالا صنعت گردشگری ایران را باز هم با ضرر و زیان مواجه خواهد ساخت. باید دید مسوولان و نهادهای نظارتی بالاخره چه راهکاری برای بهبود این شرایط و رقابتی شدن شرایط فعالیت شرکتهای چارترکننده به کار میگیرند؟
قلقگیری برای جذب گردشگر
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniنکته قابل توجه اینکه، باتوجه به تغییر ذائقه سفرها در دوران همهگیری، کشورهای مختلف استراتژیهای خود را برای جذب گردشگر از طریق تبلیغات و بازاریابی نیز تغییر دادند و شیوههای نوینی را برگزیدند. متولی گردشگری ایران از ۳۰ کشوری که پیش از کرونا به عنوان هدف جذب گردشگران انتخاب کرده بود، باتوجه به شرایط بحرانی کنونی آن را به ۶ کشور چین، روسیه، ترکیه، عراق، جمهوری آذربایجان و عمان محدود کرده است. اینکه چرا چین و روسیه به عنوان کشورهای هدف برای جذب گردشگر انتخاب شدهاند، در حالی که تاکنون تمام مرزهای بینالمللی خود را به روی مسافران بستهاند و تمرکز خود را بر گردشگری داخلی و توسعه آن گذاشتهاند؛ چالشهایی است که «دنیای اقتصاد» درصدد پاسخگویی به آن است. از این رو، لیلا اژدری، مدیرکل دفتر بازاریابی و توسعه گردشگری خارجی درباره دلایل انتخاب این کشورها، رقابتهای منطقهای و آینده گردشگری در پساکرونا با «دنیای اقتصاد» به گفتوگو پرداخت.
سوالی که در اینجا مطرح میشود اینکه هدف و معیار انتخاب این ۶ کشور از میان ۳۰ کشور هدف پیشاکرونا چیست؟ و اینکه چرا «چین و روسیه» به عنوان نخستین کشورهای هدف در جذب گردشگران خارجی برگزیده شدند؟
معیار جذب گردشگر، تحقیقات بازار است. تحقیقاتی که با توجه به شاخصهایی همچون سطح روابط سیاسی و اقتصادی، تعداد هزینهکرد گردشگران، حجم مبادلات بازرگانی و… به بررسی کشورهای هدف جذب گردشگر میپردازد. از این رو چین کشور اول هدفی است که برای پساکرونا بر آن متمرکز شدهایم. دلیل انتخاب این کشور براساس سیاستهای دولت سیزدهم است که اولویت خود را بر تقویت روابط با همسایگان خود قرار داده است. اگرچه چین در همسایگی ایران قرار ندارد اما در حال حاضر مهمترین متحد سیاسی و اقتصادی ایران است و با توجه به قرارداد ۲۵ ساله با چین، کشوری نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت.
در حال حاضر استراتژی راهبردی خود را برمبنای روابط سیاسی و اقتصادی و همچنین براساس واقعیتهایی که از صنعت گردشگری طی چند سال اخیر بر جهان حاکم بوده، بنا کردیم. در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۵۴ میلیون گردشگر چینی به دیگر کشورهای جهان سفر کردند و تعداد ورودیها به این کشور ۶۵ میلیون گردشگر خارجی بوده که توانست رتبه چهارم گردشگرپذیرترین کشور جهان را به خود اختصاص دهد. در سال ۲۰۱۹ (سال ۹۸) معادل ۴۸ هزار و ۵۹۷ چینی به ایران سفر کردند و تعداد خروجی از ایران به چین حدود ۱۰۴ هزار ۷۱۸ نفر بوده است.
اگرچه درآمد سرانه چین حدود ۱۸ هزار و ۲۰۰ دلار است و در رتبه ۹۶ جهان قرار دارد، اما این کشور جزو دو اقتصاد برتر جهان است و در رقابت دائمی با آمریکا قرار دارد و این پایین بودن درآمد سرانه ناشی از جمعیت بیش از یک میلیارد و ۲۰۰میلیونی این کشور است.
کرونا نزدیک به دو سال صنعت گردشگری جهان و ایران را زمینگیر کرد. از این رو نیاز به اقداماتی ضربتی در حوزه گردشگری است و در حال حاضر احیای بخش گردشگری در اولویت قرار دارد. بنابراین نخستین هدف، تمرکز بر کشورهای همسایه است. البته این به معنای نادیده گرفتن بازارهای سنتی همچون اروپا نیست. اما باتوجه به شرایط کنونی، اروپا بازار آمادهای برای جذب گردشگر به ایران نیست؛ زیرا باتوجه به محدودیتهایی که از سوی اتحادیه اروپا پس از همهگیری کرونا برای سفر به کشورهای دیگر اعمال شده و اعطای ویزا به حوزه شنگن به راحتی امکانپذیر نیست، پس ما هم نمیتوانیم فرش قرمز برای آنها پهن کنیم. هرگاه گشایشی پیش آمد، گردشگران اروپایی به ایران بازمیگردند.
چین به مدت دو سال تمام مرزهای خود را به روی گردشگران بینالمللی بسته و محدودیتهای سختگیرانهای برای خروج از کشور تا به امروز مقرر کرده و تمرکز خود را کاملا بر حوزه توریسم داخلی قرار داده است، احتمال بازگشت سفرهای خارجی چینیها به سطح پیش از کرونا در سال ۲۰۲۴ یا پس از آن میرود؛ بنابراین، بسیاری از کشورهای جهان که بیشترین توریست چینی را پذیرا بودند در حال حاضر تمرکز خود را بر جذب گردشگران منطقهای یا داخلی معطوف کردهاند. باتوجه به شرایط بحرانی کنونی تمرکز بر جذب گردشگران چینی منجر به هدر رفتن سرمایههای ملی نمیشود؟
ما نمیتوانیم کلا از بازار رقابتهای جذب گردشگران چینی کنار برویم و منتظر بمانیم تا چند سال دیگر که کشورها مجددا به سمت گردشگران چینی بازگشتند ما هم دوباره روند جذب گردشگر را از اول آغاز کنیم. ما باید در بازار تبلیغاتی خود در چین باقی بمانیم و در این دو سال و تا پیش از بازگشت ورود گردشگران چینی، تبلیغات تنها به صورت آنلاین از طریق وبینار و ویدئو کنفرانسها در روابط با شرکتها به صورت B۲B یا بهصورت مستقیم با شهروندان چینی (B۲C) صورت میگیرد. بنابراین نه تنها هزینه چندانی صرف نمیشود بلکه کمترین میزان هزینه در این شیوه تبلیغاتی وجود دارد.
باید این نکته را درنظر داشت که چینیها بالاترین میزان هزینهکرد را دارند بهطوریکه در سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۵۵ میلیون دلار هزینه توریستی داشتند. تا پیش از کرونا هیات دولت در سال ۹۸ برای استفاده از این فرصت به نفع گردشگری ایران برای گردشگران چینی روادید را لغو کرد و خطوط پروازی ثابت به چند شهر توریستپذیر چین نیز برقرار شد. حتی پیش از کرونا عید بهاره چینیها در ایران برگزار میشد که این امر منجر به افزایش گردشگران چینی به ایران شده بود. امسال هم بهصورت آنلاین این جشن برگزار خواهد شد و از سال آینده سفرها مجددا بازگشایی خواهد شد. ما نمیتوانیم از این بازار فرصتساز بگذریم.
باتوجه به اینکه، مقصد اول روسها در منطقه کشورهایی همچون ترکیه و امارات است و تا پیش از کرونا، گردشگران روسی سهم قابل توجهی را برای سفر به ایران نداشتند، دلیل انتخاب روسیه به عنوان نخستین کشور هدف گردشگری چیست؟
در ابتدا باید بگویم روسیه جزو نخستین کشور هدف در جذب گردشگر بهشمار نمیرود بلکه ششمین کشور هدف است. دیگر آنکه، این تحلیل اشتباه در میان بسیاری از کارشناسان دولتی، خصوصی و رسانه وجود دارد که باید مسافران روسی به ترکیه یا امارات را قاپ بزنیم و به ایران بیاوریم. در حالی که هرکشوری جذابیت خودش را دارد و از جاذبههای متفاوتی برخوردار است. مقایسه کشورها چندان علمی نیست و هر کشوری ویژگیها و پتانسیل منحصربهفرد و متفاوتی دارد و قرار نیست سهم بازار کشوری را به ایران بیاوریم. در واقع این هنر ما است که جذابیتهای گردشگری کشور خود را به بهترین شکل ممکن به روسها معرفی کنیم و این کار تنها با معرفی درست از ظرفیتهای توریسم ایران امکانپذیر خواهد بود.
بنابر اظهارات فم تورهای روسی در سفر به ایران، ایران کشوری بینظیر است که کویرهای آن متفاوت از ترکیه، امارات یا هرجای دیگر است. بنابراین، ما فقط در جستوجوی سهم بازار گردشگری خود در روسیه هستیم تا با معرفی کامل جاذبههای ایران، مقصد بعدی سفر منطقهای روسها، ایران باشد و قصدی مبنی بر گرفتن سهم دیگر کشورهای منطقهای به نفع خود نداریم.
بررسیهایی که در سالهای گذشته برای شاخصگذاری بر کشورهای هدف صورت گرفته، پس از بحران کرونا با تغییرات چشمگیری در شاخصها و سبکها و ذائقههای سفر مواجه شده است. باتوجه به این شرایط بهکارگیری مجدد شاخصهای پیشاکرونا اثرگذار و کاربردی خواهد بود؟ باتوجه به اینکه دولت سیزدهم در آغاز فعالیت خود هدف خود را بر مبنای دیپلماسی گردشگری بیان کرده، چرا ارتباط با کشورهایی همچون مصر و اردن در منطقه از طریق گردشگری را پیشزمینه از سرگیری روابط دو کشور از طریق دیپلماسی گردشگری قرار نمیدهید؟
این تحلیل کاملا درستی است که روابط کشورها در سیاست خارجی بر مبنای دیپلماسی شکل بگیرد و دیپلماسی عمومی مهمترین دستگاهی است که میتواند زمینهساز شکلگیری روابط دو کشور باشد. از این رو، باید سراغ مردم رفت و صنعت گردشگری مهمترین ابزار برای تحقق این امر محسوب میشود. اما در این شرایط بحرانی باید واقعگرایانه به قضیه نگاه کرد نه ایدهآلیستی. باتوجه به قرار گرفتن بازار گردشگری در وضعیت اضطراری، باید در ابتدا سراغ کشورهایی برویم که از لحاظ روابط سیاسی و اقتصادی با ایران آماده و پخته هستند تا با هزینه بسیار کمتری به معرفی فرصتهای گردشگری ایران بپردازیم. باتوجه به اینکه در حال حاضر اولویت، بازگشت بخش خصوصی برای ازسرگیری فعالیتهای خود در عرصه بینالمللی است نمیتوان بر کشورهایی که در حال حاضر بهلحاظ سیاسی با آنها هیچگونه روابطی نداریم متمرکز شویم. زیرا برای برقراری دیپلماسی عمومی از طریق گردشگری در کشوهایی همچون اردن و مصر باید زیرساختهای اولیه روابط را ایجاد کرد و بسیاری از ابهامات و سوءتفاهمها رفع شوند. بنابراین ایجاد زیرساختهای روابط دو کشور بر مبنای دیپلماسی گردشگری نیازمند پروسهای طولانیمدت است که در حال حاضر نمیتواند به عنوان اهداف اولیه سیاست خارجی در جهت جذب گردشگر قرار گیرد. اما در آینده پس از بازیابی سفرهای بینالمللی میتوان از گردشگری به عنوان ابزاری در دیپلماسی عمومی کشور در عرصه سیاست خارجی بهره برد.
یک تیرو دو نشان با گردشگری ۲۰۲۰
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniابتدا محیطی امن و سالم را برای گردشگران در یک فضای باز و بهدور از جمعیت فراهم میکند و دیگر آنکه منجر به توسعه زندگی روستاها، رونق درآمد و اشتغالزایی برای مردمان محلی میشود. ارتفاع عامل مهمی در ارتباط با برخی فعالیتهای توریستی مانند کوهنوردی، ماجراجویی، ورزش و کمپ زدن بهشمار میرود. بنابراین، کوهها مقاصد مهم گردشگری در سراسر جهان هستند که بازدیدکنندگان بسیاری را بهدلیل زیبایی منظره، جاذبههای ورزشی و میراث فرهنگی غنی جذب میکنند. مناطق کوهستانی بهدلیل تنوع گسترده گونهها، اکوسیستم و تعدد جوامع و فرهنگ، مقصد جذابی برای علاقهمندان به طبیعت، ماجراجویی و فعالیت در فضای باز محسوب میشوند. بسیاری از کوهستانها همچون آلپ در اروپا بهمنظور اشکال مختلف گردشگری مورد استفاده قرار میگیرند. امروزه تقریبا تمامی مناظر کوهستانی شناسایی شده و دامنه وسیعی از فعالیتهای گردشگری در کوهستانها صورت میگیرد. از مهمترین جاذبههای گردشگری کوهستان میتوان به جمعیتهای محلی و آداب و رسوم و فرهنگ سنتی، فراوانی چشمههای طبیعی و آبگرم، تنوع بیولوژیکی و زمینشناسی و تنوع گیاهی و جانوری همچون گوزن ماهی، لاما، گوسفند آبی، بابونه، بزکوهی، پلنگ برفی و پاندا اشاره کرد. تمامی این جاذبهها خاص گردشگرانی است که علاقهمند به سفر به مقاصد باز و بهدنبال پناهگاه و گردش دور از سبک زندگی پرمشغله شهری خود هستند.
گردشگری منبع مهمی برای بسیاری از اقتصادهای کوهستانی است. در برخی از مناطق استخراج منابع طبیعی بهدلیل دسترسی ضعیف و آسیبپذیری زیاد به اکوسیستمهای کوهستان بسیار پرهزینه است. در برخی از خوشمنظرهترین رشتهکوهها مانند آبشار شمالی پارک ملی در شمال غربی آمریکا، و پارک ملی کالوبارون در نپال این تعادل را حفظ و ارزشهایی را برای تنوع زیستی و بازآفرینی آبخیزها و محافظت از آنها ارائه کردهاند. بر اساس تعریف سازمان جهانی گردشگری ،گردشگری کوهستان نوعی فعالیت گردشگری است که در یک فضای جغرافیایی مشخص و محدود مانند تپه یا کوه با ویژگیهای متمایزی از یک چشمانداز، اقلیم، تنوع زیستی خاص و جامعه محلی صورت میگیرد. این نوع گردشگری طیف گستردهای از فعالیتهای مربوط به حضور در فضای آزاد و متصل به طبیعت در اوقات فراغت است. در دوران کرونا اولویتها، ارزشها و رفتارهای گردشگران نیز تغییر کرد و ترجیحات بازدیدکنندگان به سمت مقاصد کم تراکم جمعیتی بهویژه در مقاصد روستایی دارای طبیعت پیش رفت که این امر بر مقاصد کوهستانی تاثیر مثبت گذاشته است. همهگیری کرونا فرصتی را برای تاکید بر اهمیت توسعه گردشگری کوهستانی پایدار و تمایل روزافزون گردشگران برای گذران اوقات فراغت در طبیعت فراهم کرده است. مناطق کوهستانی و روستایی در دوران کرونا بهعنوان پناهگاهی امن در برابر همهگیری در محیطی سالم با کیفیت زندگی بالا شناخته میشوند. این افزایش تقاضا فرصتهای جدیدی را ایجاد میکند، اما چالشهایی را برای مقاصد کوهستانی سنتی و در حال ظهور بهوجود میآورند. اگرچه با همهگیری کرونا بخش گردشگری بهشدت آسیب دیده و تعداد گردشگران بینالمللی تا ۷۳درصد در سال ۲۰۲۰ و نزدیک به ۸۰درصد طی ۶ ماه نخست ۲۰۲۱کاهش یافت اما بخش گردشگری یکی از فعالیتهای اقتصادی اصلی جهان و عامل قوی توسعه جهانی و محلی بهشمار میرود.
همهگیری کرونا تمامی سطوح گردشگری از جمله عرضه و تقاضا را تحتتاثیر قرار داده است. این تاثیرات منجر به تغییر شکل و بازتعریف محصولات و خدمات گردشگری شده است. از این رو دوران پساکرونا ممکن است فرصت جدیدی برای مناطق کوهستانی باشد؛ زیرا تقاضا برای مقاصد با جمعیت کمتر و نیاز مجدد به فضاهای باز و طبیعت افزایش مییابد. با افزایش دیجیتالی شدن خدمات در بحران کرونا، فرصتی برای عشایر برای توسعه محلی فراهم شده است که این به معکوس شدن کاهش جمعیت کمک میکند. محصولات نوآورانه و جدید میتواند مناطق کوهستانی را به مقاصد گردشگری جذاب تبدیل کند؛ زیرا گردشگری کوهستان هفت بخش مهم گردشگری شامل خوراک، معنوی، سلامت، روستایی، کشاورزی، فرهنگی و جامعه را پوشش میدهد.
انواع گردشگری کوهستان
کوهستانها در جهان، امکانات متنوعی را برای فعالیتهای گردشگری ارائه میدهند که گردشگری زمستانی و ورزشی یکی از توسعهیافتهترین انواع گردشگری کوهستان است که در فصول برفی برای اسکی، اسکی آلپاین، یخچالهای طبیعی، هلی اسکی، اسنوبورد، سورتمه و توباگان (دوچرخه سواری یا دو در کوهستان) مورد استقبال قرار میگیرد. گردشگری پیادهروی از دیگر انواع توسعهیافته سفر به کوهستان است که به بازدیدکنندگان اجازه میدهد تا مناظر کوهستانی، گیاهان و جانوران و همچنین میراث فرهنگی محلی را تجربه کنند. این بخش اگر بهدرستی برنامهریزی و توسعه یابد، میتواند مزایای اقتصادی و اجتماعی مختلفی را برای ساکنان و جوامع بههمراه داشته باشد، بهویژه بهعنوان منبع درآمدی تابستانی در مناطقی که عموما به فعالیتهای برفی وابسته هستند. در فصل غیرسرما نیز میتوان فعالیتهای ماجراجویی و ورزشی را در مناطق کوهستانی ادامه که البته بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه دارد. فعالیتهایی چون دوچرخهسواری، اسبسواری، صخرهنوردی، یخنوردی، پاراگلایدر، زوربینگ (نوعی بازی) و غارنوردی و همچنین تورهای رودخانه و دریاچه، قایقرانی و موجسواری، کایت سواری و کایاک سواری، رفتینگ و ماهیگیری از جمله مهمترین تفریحات بخش گردشگری کوهستان بهشمار میروند. در ایران نیز طی چند سال اخیر بهدلیل برخورداری از رشته کوههای البرز و زاگرس، گردشگری کوهستان در بسیاری از استانها بسیار مورد توجه قرار گرفت و از زمان شیوع کرونا، دایره اهمیت آن گسترش یافت و حتی مردم پایتخت و بسیاری از استانهایی که چندان از کوه برخوردار نبودند نیز برای یافتن محیطی امن خارج از شهر به کوهستانها پناه بردند و این نوع از گردشگری در ایران نیز بسیار رونق یافته است.
گردشگری روستایی یکی از محبوبترین محصولات در کوهستانها حتی فراتر از تفریحات زمستانی بهشمار میرود. کوهها محیط مناسبی برای گردشگری روستایی هستند زیرا فعالیتها در مناطقی با تراکم جمعیت کم انجام میشود. باتوجه به پتانسیلهای خاص این نوع گردشگری، بازدیدکنندگان در فصول مختلف با اهداف مختلف همچون کشاورزی، صنایع دستی، آشپزی و خوراک محلی، آموزش درباره کاشت و برداشت گیاهان دارویی و بومی، ساخت پنیر، نگهداری از حیوانات و همچنین فعالیتهای مربوط به زندگی روزمره جوامع روستایی از جمله مراسم سنتی، رقص و جشنوارهها به روستاهایی بکر در دل کوهها سفر میکنند. میراث فرهنگی و طبیعی نیز یکی از تجربههای خاص گردشگری کوهستانی است که با برگزاری مراسمی همچون جشنوارههای فیلم و ادبی کوهستانی، نمایشگاهها، آیینها، رویدادهای اختصاص داده شده به مواد غذایی و محصولات کشاورزی و تورهای جنگل مروج این بخش مهم در کوهستان هستند.
گردشگری معنوی نیز بخش روبه رشدی از گردشگری فرهنگی است. آنچنان که سازمان جهانی گفته، گردشگری معنوی بر انگیزههای مختلفی استوار است و از گردشگری مذهبی تا طب جایگزین و غوطه ور شدن در طبیعت همچون زیارتهای مذهبی، بازدید از اماکن مقدس، سفر برای عبادت و ماموریتهای مذهبی و بازدید از محیطهای طبیعی مانند جنگلها، دریاچهها، باغها و… به دلایل معنوی را شامل میشود. گردشگری سلامت نیز از دیگر اهداف سفر به کوهستان است که نوعی فعالیت گردشگری با هدف بهبود و تعادل بخشیدن به همه حوزههای زندگی انسان از جمله فیزیکی، ذهنی، عاطفی، شغلی، فکری و معنوی است. انگیزه اولیه برای گردشگری سلامت در فعالیتهای پیشگیرانه و تقویتکننده سبک زندگی مانند تناسب اندام، تغذیه سالم، آرامش و درمانهای شفابخش است.
گردشگری کوهستان در مناطق جهان
آسیا دارای مرتفعترین قلههای جهان است. منطقه هیمالیا به دلیل انبوه یخ و برف به عنوان قطب سوم شناخته میشود و رشته کوههایی در افغانستان، بنگلادش، بوتان، چین، هند، میانمار، نپال و پاکستان را در برمیگیرد. کوههای آسیای مرکزی در سراسر قزاقستان، جمهوری قرقیزستان، جمهوری تاجیکستان، ترکمنستان و جمهوری ازبکستان گسترده شده است، جایی که اکثر جوامع کوهستانی از طریق کشاورزی، دامداری و جنگلداری امرار معاش میکنند. تنوع زیستی اندونزی و جزایر اقیانوس آرام به دلیل وجود آتشفشانهای فعال، هر ساله تعداد زیادی از بازدیدکنندگان را به خود جذب میکند. گردشگران معنوی در ویتنام حجم زیادی از بازدیدکنندگان را تشکیل میدهند. رشته کوههای آلپ از جمله مناطق کوهستانی پربازدید در اروپا هستند. حجم کل گردشگران در مناطق آلپ اروپا را به دلیل تفاوتهای ملی در تعریف اقامتگاه توریستی نمیتوان به طور دقیق اندازهگیری کرد، اما تا پیش از کرونا بهطور متوسط سالانه ۱۲۰میلیون نفر از این منطقه بازدید میکردند. آلپ دارای بیش از ۶۰۰ پیست اسکی و ۱۰هزار تله اسکی است که ۸۵درصد از اسکی آلپاین در فرانسه، سوئیس، اتریش و ایتالیا متمرکز شده است. در سال ۲۰۱۹، منطقه رون-آلپ در فرانسه ۵/ ۵۱میلیون اقامت شبانه را ثبت کرده است. در اسلوونی، در سال ۲۰۱۹، بیشترین تعداد اقامت شبانه حدود ۶/ ۴میلیون در استراحتگاههای کوهستانی ثبت شده است. اگرچه خاورمیانه و شمال آفریقا برای گردشگری کوهستانی مشهور نیست، اما دارای مقاصدی است که در این دسته قرار میگیرند، مانند کوههای اطلس در مراکش و کوه سینا در مصر، وادی شب و وادی بنی در عمان، جبل المذبه در اردن و کوه هرمون در لبنان. پارک ملی توبکال در کوههای بلند اطلس مراکش نمونهای از مقاصد گردشگری کوهستانی در این منطقه است که بهعنوان اولین پارک در مراکش برای حفاظت از اکوسیستمهای مرتفع، از جمله جانوران و گیاهان بومی این منطقه ایجاد شده است. در طول چند دهه، این پارک به یک مقصد محبوب برای گردشگران خارجی و اخیرا برای خود مراکشیها تبدیل شده است. تخمین زده میشود که این پارک حدود ۴۰هزار بازدیدکننده در سال دارد.
آمریکای شمالی و کارائیب یکی از مناطق مهم گردشگری کوهستان به دلیل وجود کوههایی با شهرت جهانی همچون آلاسکا، آپالاچی، بروکس، راکی و سیرامادره بهشمار میروند. آمریکای جنوبی با زنجیره کوهستانی ۵ کشور آرژانتین، بولیوی، شیلی، کلمبیا، اکوادور و پرو را دربرمی گیرد که سالانه گردشگران بسیاری را به این کشورها جذب میکند. ماچو پیچو محلی در شهر باستانی اینکاها، در ارتفاعات پرو است. این محل یکی از مشهورترین مکانهای باستانشناسی جهان و میراثی فرهنگی-طبیعی ثبت شده در یونسکو است. در منطقه جنوب صحرای آفریقا کوههای کریستال در گابن، کنگو، زامبیا و آنگولا، کوههای دراکنزبرگ در آفریقای جنوبی و کوههای میتومبا در زامبیا از مقاصد اصلی گردشگری بهشمار میروند. کوه کلیمانجارو بلندتربن کوه آفریقا و بلندترین قله مستقل در جهان
است که به گفته مقامات تانزانیا در بخشی از پارک ملی کلیمانجارو سالانه حدود ۵۰هزار گردشگر از دامنه آن بالا میروند.
سقوط توریستی دماوند
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniنگاهی به دماوند به عنوان نخستین اثر ثبت شده طبیعی ایران و کوهی که بیش از سایر کوهستانها در ادبیات و اسطوره این سرزمین نامش آمده و شناختهشدهترین کوه ایران بین توریستهای خارجی است نشاندهنده وضعیت ما در این شیوه از گردشگری است. کوهستانی که به گفته سهند عقدایی فعال در حوزه گردشگری کوهستان بیش از هر چیز دچار نابسامانی مدیریتی است. او در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» با اشاره به اینکه اتفاقی را که در کوه دماوند در حوزه گردشگری کوهستان در حال افتادن است میتوان فاجعه نام نهاد میگوید: دماوند یکی از پنج برند ایران است، ما تصویر و نشانه این کوه را در سرود و نقش آن را روی پول ملی، در فرودگاه بینالمللی امام و… داریم. دماوند بلندترین قله خاورمیانه و نخستین اثر طبیعی ملی ثبت شده در ایران است، با این حال نسبت به آن شاهد بیتوجهی هستیم.
او با مقایسه دماوند و کلیمانجارو در تانزانیا میافزاید: ارتفاع کلیمانجارو ۵۷۹۶ متر است که به دماوند که ۵۶۰۹ متر ارتفاع دارد بسیار نزدیک است. متوسط هزینهکرد برای صعود به کلیمانجارو و نه گردشگری در دیگر مناطق ۱۸۰۰ دلار است. هر نفر باید ۵۰۰ دلار برای گرفتن مجوز صعود بدهد و برای یک صعود پنج روزه هم دو هزار دلار بپردازد. با این میزان هزینهکرد در سال ۲۰۲۰ بالغ بر ۳۵ هزار توریست کوهستان خارجی به تانزانیا برای صعود به کلیمانجارو سفر کردهاند در حالی که این عدد برای دماوند در ایران در سال ۹۵ تنها ۱۷۰۰ گردشگر خارجی بوده و این عدد در سال ۹۸ به ۸۰۰ نفر کاهش پیدا کرده است که این امر به فقدان امکانات رفاهی و بهداشتی و… برمیگردد که به این کوه آسیب جدی وارد کرده است.
این فعال در حوزه گردشگری کوهستان اضافه میکند: در دماوند شما میبینید در یک پناهگاه که حدود ۱۵۰ نفر ظرفیت دارد حدود دو هزار نفر حضور دارند، این وضعیت هم به این برمیگردد که هیچ ضابطه و مجوزی برای صعود به این قله نداریم. در حالی که در کشورهای دیگر شما برای صعود باید مجوز بگیرید که همین موضوع باعث مدیریت تعداد گردشگران کوهستان در یک منطقه میشود.
تجمع زباله در دماوند، وضع غیراستاندارد پناهگاهها، فقدان خدمات متعارف برای رزرو و کوهنوردی در دماوند که باعث میشود بیش از حد ظرفیت وارد این منطقه شوند و… از دیگر مشکلاتی است که عقدایی به آن اشاره میکند و دلیل آن را به متولیان مختلف این کوهستان مرتبط میداند و میگوید: سازمان حفاظت محیطزیست، شهرداری رینه لاریجان، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری که دماوند را به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت کرده، سازمان جنگلها و مراتع، سازمانهای مردمنهاد، فدراسیون کوهنوردی و مردم محلی که اقتصادشان به دماوند وابسته است هر کدام به نوعی درباره این کوه حساسیت دارند یا در حوزه وظایف و مسوولیتهای آنهاست.
به گفته این فعال حوزه گردشگری برخلاف شهرها و روستاها نه تنها دماوند بلکه سایر کوهستانهای ایران مانند علمکوه، سبلان و… در کنار کویرها، جنگلهای بارانی شمال و… مشکل نداشتن مدیریت واحد دارند. او میافزاید: در این مناطق سازمانهای مختلف خود را ذینفع میدانند و همین باعث میشود کار هم را خنثی کنند.
عقدایی میگوید: در دماوند شاهد بودهایم مثلا فدراسیون کوهنوردی درباره محدوده تردد ماشینها اظهارنظر میکند و بعد شهرداری رینه مانع گذاشته شده را برمیدارد. سازمان میراث فرهنگی به عنوان یکی از متولیان که دماوند را به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت کرده میگوید قصد دارد در حوزه مجوزها فعالیت کند، از طرف دیگر محیطزیست بنر میزند که از فلان تاریخ ورود کوهنوردان ممنوع است اما از آنجا که قدرت اجرایی کافی ندارد ترددها انجام میشود. در نهایت آنچه در دماوند به عنوان شاخصترین کوه ایران شاهدیم این است که یک تعداد دستگاه در سطح مدیران منطقهای بنا به صلاحدید خود دستورهایی صادر میکنند که با هم در تضاد است.
او نتیجه این تضاد و عدم هماهنگی که آن را نابسامانی حاکمیتی نام مینهد رهاشدگی دماوند میداند و اضافه میکند: تخریب این کوهستان، عدم رعایت بهداشت، آلودگی، نارضایتی گردشگران ورودی و کاهش آمار این گردشگران از دیگر تبعات این شیوه مدیریت است. از نظر این فعال گردشگری کوهستان راه حل این مشکل تاسیس یک پایگاه میراث طبیعی دماوند است که تمام مجموعههایی که به نوعی در حفاظت یا مدیریت عرصهها مسوولیت دارند عضویت داشته باشند. او میگوید: این پیشنهاد چند سال پیش مطرح و همچنان مسکوت مانده است. با این حال ما امیدواریم با تاسیس این پایگاه بتوانیم سالانه با فرض رسیدن به عدد یک میلیون گردشگر در یک بازه زمانی پنج ساله، ۲ میلیارد دلار از این کوه و سایر جاذبههای طبیعی ایران درآمد داشته باشیم ضمن اینکه شاهد ارتقای وضعیت محیطزیستی آن هم خواهیم بود.
عقدایی معتقد است با تشکیل این پایگاه که قوانین آن به تصویب هیات دولت برسد، ما شاهد شکلگیری مرکزی برای تصمیمگیری درباره کوهستان دماوند خواهیم بود که همان نقش شهرداریها را در فضاهای شهری دارند و به این ترتیب این نابسامانی خاتمه مییابد. او میگوید: ورود استارتآپها به عرصه خدمات گردشگری دماوند، خدمات رزرواسیون آنلاین برای ورود و خروج گردشگر و مشخص کردن نقاط مجاز و غیرمجاز چادر زدن از دیگر کارهایی است که برای ساماندهی دماوند میتوان انجام داد. البته این پیشنهادها در چند هفته گذشته به متولیان گردشگری ارائه شده ولی همچنان با وجود موافقت شاهد اقدامی در این زمینه نبودهایم.
گفتههای این فعال در حوزه گردشگری کوهستان نشاندهنده آن است که اگر ایران میخواهد سهم۲میلیارد دلاری از طبیعتگردی و گردشگری کوهستان دماوند داشته باشد چارهای ندارد جز آنکه هر چه زودتر برای اصلاح گردشگری در این عرصهها گام بردارد زیرا هر گونه تاخیر در این زمینه با توجه به حجم تخریبها ممکن است ما را به یک وضعیت غیرقابل بازگشت برساند.
دماوند همچنان که عقدایی به آن اشاره کرد بلندترین قله خاورمیانه است و در کنار آن ایران کشوری است که جزو پنج کشور برتر در حوزه جاذبههای طبیعی قرار دارد، این دو عامل نشاندهنده پتانسیلی است که در کشورمان بالفعل نشده و برای آن برنامهریزی و مدیریت مناسبی هم وجود ندارد.
کرمانشاه ،مقصد رنگارنگ سفر آخر هفته
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniاگر تا پیش از سفر نمیدانستی که قرار است با چه چیزی روبهرو شوی و چقدر با تصوراتت از چیزی که از کرمانشاه در ذهن نقش بسته، تطابق خواهد داشت، اینک درست زمانی که وسط حیاط عمارت در کنار درخت خرمالو و حوضی لوزیشکل به آسمان آبی مینگری، میدانی که با چه چیزی مواجه خواهی شد. با زیبایی بینظیری که فراتر از انتظار است.
قدم زدن در دل تاریکه بازار
زیبایی کرمانشاه را نمیتوان منحصر به بهار دانست، زیرا پاییز رنگارنگ و بینظیر آن چیزی فراتر از زیبایی را به تصویر کشیده است. قدم زدن در دل محله قدیمی با بافت سنتی و کوچههایی باریک در یک هوای مطبوع پاییزی برای رفتن به بازار سنتی یا همان «تاریکه بازار» آغاز ماجراجویی در این شهر باستانی چند هزار ساله است. بازاری که در زمان خود بزرگترین بازار سرپوشیده خاورمیانه بهشمار میرفت و اکنون ۱۸ صنف شغلی را در خود جای داده است. عبور از کوچههای تنگ و باریک بازار از میان صنف خیاطان، تو را به «مسجد شافعیها»، یکی از جاذبههای این محله قدیمی میرساند. مسجدی با معماری اسلامی که به سبک مساجد امپراتوری عثمانی ساخته شده است که با ورود به این مسجد، تصویری از مسجد کبود و ایاصوفیه و بسیاری از مساجد استانبول در ذهن تداعی میشود. نقش و نگارهایی که بر روی گنبدها و دیوارهای آن ایجاد شده و رنگ طلایی در حاشیه ستونها، جلوه بینظیری را به تصویر میکشد و تو را محو معماری منحصربهفرد این مسجد ۷۰ساله میکند. در قسمت محراب مسجد، علاوه بر کاشیکاریهای خاص، پنجرهای با شیشههای رنگی و نوری که از آن عبور میکند و وارد مسجد میشود، زیبایی در هنر معماری را به اوج خود میرساند.
تقارن فرهنگ و هنر کردی
پس از آن، با ادامه مسیر به راسته پارچهفروشان شاهد اوج فرهنگ کردی خواهی بود. پارچههای رنگارنگی که خاص لباسهای کردی است و بازار با پارچههایی با طرحهای خاص تماشایی میشود. در انتهای این راسته بازار، مسجد و مدرسه عمادالدوله یکی از قدیمیترین مساجد این شهر قرار دارد. اگرچه باید از ورودی تاریکی عبور کنی اما با باز شدن در حیاط، وارد فضای بسیار بزرگ و زیبایی میشوی که وسط آن حوض بسیار بزرگی قرار گرفته و دورتادور آن توسط ساختمانهای آجری شکل و دیوارهای کاشیکاری شده با معماری منحصربهفرد احاطه شده که نمای بسیار زیبایی را به محیط بخشیده است. اما آنچه در این مسجد در کنار معماری خاص، توجه را به خود جلب میکند، ساعتی است که در قسمتی از حیاط بر روی منارهای قرار گرفته که شبیه به برجهای ساعتی است که در بسیاری از کلیساها یا خیابانهای تاریخی برخی کشورها وجود دارد. همچنین تور والیبالی که دقیقا پایین این برج ساعت قرار دارد و بیش از هرچیزی، نگاهها را به خود جلب میکند. با خروج از بازار سرپوشیده به خیابانی میرسید که مملو از خوراکیها و شیرینیهای مخصوص کرمانشاه است. قدم زدن در خیابانهای کرمانشاه است که میتواند چهره واقعی مردمان میهماننواز، نجیب و سختکوش این دیار را نشان دهد. زمانی که برای خوردن آش عباسعلی یا فرنی مخصوص کرمانشاه به یکی از مغازهها وارد میشوی و شروع به گفتوگو با آنها میکنی با خوشرویی و ذوق تمام، به معرفی تکتک شهرها و مقاصد گردشگری همراه با بیان تاریخ آنها و هرآنچه میتواند برای یک بازدیدکننده جذاب باشد میپردازند. درست پس از صحبت با مردمان خونگرم کرد متوجه خواهی شد که ادبیات، تاریخ، هنر و موسیقی تا چه اندازه در تار و پود زندگی مردمانش نهفته است و در واقع بخش جداییناپذیر از اصالت و فرهنگ کردی است که در حفظ و انتقال آن به آیندگان نهایت تلاش خود را میکنند. همچنین موسیقی، بخش جداییناپذیر از فرهنگ این شهر است که آن را به یکی از مراکز موسیقی کردی و ایرانی تبدیل کرده است.
بیستون در نگاهی دیگر
کرمانشاهی که بیش از هر چیزی با بیستون و طاق بستانش معروف است و بهدلیل قدمت ۸ تا ۱۲ هزار ساله خود و وجود کتیبه داریوش، دیوارنوشتها، مجسمه هرکول، کاروانسرای شاه عباسی و دیگر آثار باستانی و تاریخی باستانشناسان، علاقهمندان به تاریخ و گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به خود جلب میکند. اما بیستون و طاق بستان را میتوان فراتر از این آثار باستانی و تاریخی ارزشمند توصیف کرد. مسیر کرمانشاه به بیستون در یک عصر پاییزی آفتابی، چیزی ورای زیبایی را بهتصویر میکشد. آن هم زمانی که ابرها با اشکال خاص در آسمان آبی لاجوردی خودنمایی میکنند و کوههای «پرآو» از دور نمایان است و کوه بیستون و بهویژه فرهادتراش تمام نگاهها را به خود جلب میکند. آسمانی که نمیتوانی از آن چشم برداری و زیبایی بینظیری که با درختانی به رنگ پاییز تا عمق وجودت نفوذ میکند و گویی همهچیز در همانجا متوقف میشود و تو غرق آن همه زیبایی و صلابت شدهای. در قسمت ورودی بیستون، لیدر محلی برای معرفی منطقه و روایت داستانهای دقیق آثار باستانی وجود دارد. بیرون از منطقه نیز دکههایی برای ارائه حداقل خدمات به گردشگران فعال هستند و میگویند که مسافران پس از مدتها (به دلیل محدودیت ناشی از همهگیری کرونا) به بیستون بازگشتهاند و بالاخره کسب و کارشان دوباره رونق گرفته است. بیستونی که بیانگر کل تاریخ چندهزار ساله کرمانشاه است و آن را تبدیل به نماد و برند این شهر کرده است. مجسمه هرکولی که شاید بیش از ۲هزار سال قدمت دارد و حکاکیهای روی دیوار که از زمان هخامنشیان در دل کوه به ثبت رسیده و کتیبههایی که همچنان باقی مانده است. آنچه مردم کرمانشاه بیش از هر چیزی به آن میبالند و نقل تکتک مردم این شهر است، کوهی است که فرهاد آن را به عشق شیرین تراشیده. داستان عشق فرهاد در میان مردمان این خطه چنان جا افتاده که در لابهلای ادبیات، موسیقی و هنر این شهر جاری است.
آنچه در کنار آثار تاریخی و باستانی به بیستون روح میبخشد، پارک جنگلی بیستون و دریاچهای در وسط آن است که درختان رنگارنگ پاییزی زیبایی بینظیری را به تصویر میکشد و غروب آفتاب و آسمان نارنجی، زیبایی را به اوج خود میرساند. زیباییای که با هیچ دوربینی قابل ثبت نیست و تنها چشمها گواه این حجم از زیبایی خواهد بود.
و اما طاق بستان…
طاق بستان را شاید بتوان جدا از تمامی زیباییهای کرمانشاه قرار داد. پاییز آن شاید یکی از بینظیرترین فصلهای گردشگری این شهر باشد که درختان آن هرکدام به رنگی منحصربهفرد درآمده است. برگهای قرمز، زرد، نارنجی، قهوهای و برخیها هنوز سبز که با تمام رنگهایی که تاکنون دیدم متفاوت بود. دو درخت با برگهای قرمز که نزدیک طاق بستان کنار دریاچه قرار دارند، آنچنان زیبایی بینظیری به محیط میبخشند که بهجرات میتوان گفت یکی از زیباترین مناظر را از پاییز به رخ میکشد که یک فرد میتواند در طول زندگی با آن مواجه شود. طاقهای پلکانی سنگی در دل کوه، دیوارنوشتهها، چشمهها و پلی چوبی که دو طرف جاده را به یکدیگر متصل میکند از دیگر جاذبههای منحصر بهفرد این منطقه است.
بیرون از محوطه طاق بستان کافهها، رستورانها و دستفروشهای بسیاری قرار دارد که آن را تبدیل به محلی برای گذران اوقات فراغت مردم کرمانشاه و مسافران کرده است. دستفروشهایی که در آن هوای سرد پاییزی لبوی داغ، باقالی و آش عباسعلی را به مشتریها ارائه میدهند که هوای مطبوع پاییزی، در کنار درختانی با برگهای منحصربهفرد، لذت خوردن این غذاهای گرم را صدچندان میکند. اینکه کرمانشاه به عنوان یک شهر ایرانی در یونسکو به عنوان شهر خلاق خوراکی ثبت شده است را میتوان انتخاب درست از شهری دانست که از متنوعترین خوراکیها برخوردار است. در کنار دنده کباب و خورش خلالی که شهرتی جهانی دارد، «بژی» نانی روغنی با طعمی منحصربهفرد که اصولا زنان در مناطق گردشگری خارج از شهر به طبخ آن برای ارائه به گردشگران مشغولند یا برخی از غذاهایی که تنها در فصلی خاص وجود دارند همچون «کلانه» که بهدلیل استفاده از گیاهان خاص تنها در فصل بهار پخت میشود و در فصول دیگر بهندرت میتوان یافت یا «ترخینه» که غذایی برای فصلهای سرد است و قدم زدن در بلوار طاق بستان میتواند پایان سفر در جاذبههای این شهر باشد. بلواری که همانند بلوار کشاورز در تهران پارکی در وسط خیابان قرار گرفته و محلی است برای قدم زدن، تفریح و محو در زیبایی پاییز شدن. نیمکتهایی که با فاصله کم قرار گرفته و حوضچههای زیگزاگی که نمای بسیار زیبایی را خلق کردهاند و آدمهایی که با اشتیاق در آن قدم میزنند و به گفتوگو با یکدیگر مشغولند و صدای خندههایی که هرازگاهی در فضا طنینانداز میشود. در این شهر زندگی جریان دارد…
لیدرهای گردشگری شارژ میشوند؟
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniاو با اشاره به اینکه در این باره رایزنی با متولیان گردشگری صورت گرفت و نامهنگاری با سازمان برنامه و بودجه انجام شد، میافزاید: در نشستی که راهنمایان با کارشناسان سازمان برنامه و بودجه داشتند آنها مجاب شدند بیمه راهنمایان گردشگری محقق شده و آنها جزو اقشار خاص گنجانده شوند.
به گفته حاجیسعید راهنمایان گردشگری به واسطه ماهیت شغلی خود کارفرمای ثابتی ندارند. او ادامه میدهد: امنیت شغلی پایین به واسطه اثرپذیری از بحرانهای مختلفی که ناخواسته به این صنعت تحمیل میشود از دیگر چالشهایی است که راهنمایان با آن مواجهند. این عوامل سبب شده این گروه بعضا با دورههای بیکاری طولانیمدت مواجه شوند در حالی که از پشتوانههایی مانند بیمه بیکاری و… نیز برخوردار نیستند. رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری کشور میگوید: با توجه به خروجی جلساتی که با کارشناسان برنامه و بودجه داشتیم دولت برای نخستین بار در لایحه پیشنهادی خود راهنمایان گردشگری را مورد حمایت قرار داد. شاید بتوان گفت اصلیترین خواستهای که در ۲۰ سال گذشته به عنوان مطالبه تشکلهای گردشگری در استانها داشتیم و اثربخشی آن برای راهنمایان گردشگری ملموس بود به همین بحث بیمه بازمیگشت و ما خوشحالیم که در هیاتمدیره فعلی و در دولت فعلی این گام برداشته شد. او در این باره که آیا سقف دو هزار نفر برای بیمه راهنمایان در نظر گرفته شده است، عنوان میکند: ما سقفی برای تعداد راهنمایانی که بیمه میشوند در نظر نگرفتیم با این حال عدد و رقم تقریبی که برای نیاز متقاضیان بیمه راهنمایان در نظر گرفته شده در همین حدود است، البته اگر دو هزار و ۲۰۰ نفر هم بیمه شوند ایرادی بر این موضوع نیست.
حاجیسعید میافزاید: برای اینکه تعداد بیمهشدگان به حدی نباشد که در بودجه سالهای آتی حذف شوند مجموعه شاخصهایی را در نظر گرفتیم که این شاخصها برای یک جامعه دو هزار تا نهایتا سه هزار نفری از راهنمایان صدق میکند. بر این اساس کسانی که دارای این شاخصها بوده از سوی انجمنهای صنفی استانها و با همکاری و کمک ادارات میراث فرهنگی استانها معرفی میشوند و بیمه خواهند شد.
او درباره شاخصهایی که برای راهنمایان برای معرفی به بیمه در نظر گرفته خواهد شد، میگوید: شاخصههایی که برای انتخاب راهنمای گردشگری در نظر گرفته شده، مجموعهای از مولفههاست که با وزارت گردشگری و معاونت گردشگری نهایی شده تا سوءاستفاده در این زمینه به حداقل برسد. یکی از آنها حداقل یک سال کار به عنوان راهنمای گردشگری و معتبر بودن «کارت راهنما» است. فعال بودن، داشتن حداقل سن ۲۳ سال و حداکثر ۵۰ سال هم از دیگر مولفههایی است که لحاظ خواهیم کرد. عدد ۲۳ به واسطه حداقل سنی است که یک راهنما میتواند کارت خود را دریافت کند و حداکثر سن نیز بر اساس نظر سازمان بیمه تامین اجتماعی لحاظ شده است.
رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری کشور با بیان اینکه فردی که به تازگی کارت خود را گرفته باشد مشمول دریافت بیمه راهنمایان نخواهد بود، اضافه میکند: کسانی که میخواهند از این بیمه استفاده کنند باید نشان دهند واقعا قصد ماندن در این صنعت را دارند و این امر برای انجمن صنفی و اداره کل میراث استان محل فعالیتشان محرز شود. همچنین کسانی که راهنمای تور بودن برایشان به عنوان شغل دوم یا سوم بوده و در ادارات دولتی یا بخش خصوصی مشغول به کار بوده و در حال حاضر بیمه دارند نیز نمیتوانند از این بیمه استفاده کنند زیرا بیمه راهنمای گردشگری در دسته بیمههای اختیاری قرار میگیرد. گفتههای این فعال حوزه گردشگری درباره تاثیر مثبت گنجاندن بیمه راهنمایان گردشگری در لایحه بودجه ۱۴۰۱ که این روزها شاهد بازخورد مثبت آن در شبکههای اجتماعی از سوی شاغلان این صنعت هستیم نشان میدهد با تصویب آن یکی از چالشها از پیش پای این قشر برداشته خواهد شد. بیمه شدن راهنمایان نشان میدهد تورلیدری به عنوان یک شغل نگریسته شده و دولت عزم جدی در حمایت از کسانی دارد که ویترین گردشگری ایران هستند.
تخریب گردشگری با هجوم گردشگر
/0 دیدگاه /در بلاگ /توسط Shahrzad Dehghaniایرانیان از دیرباز به میهمان نوازی شهره بودهاند و چه بسیار داستانها که در وصف خوان گسترده ایرانیان گفته نشده است و بسیاری این خصیصه را در ذات ایرانیان نهفته میدانند. اما ذوق هنری مردمان این سرزمین برای آن میهمانانی که کنگر خورده و لنگر میاندازند هم فکری کرده است و در این حال دیگر خبری از روی گشاد و سفره رنگارنگ نیست که هیچ، شاید سر و کار میهمان بخت برگشته با ترشرویی مواجه باشد. اگر همین مفهوم ساده را در دنیای سفر جستوجو کنیم به تعریفی به نام گردشگری تهاجمی برمیخوریم: ورود تعداد زیادی گردشگر در یک بازه زمانی خاص به یک مکان خاص به شکلی که از حد ظرفیت آنجا بیشتر باشد. این همان است که در ایام تعطیلات در بزرگراههای شمال کشور مشکل میآفریند یا در برخی نقاط خاص که دارای طبیعت منحصر به فرد است سبب آسیب به آن بخش میشود. البته در این تعریف تفاوتی میان مفاهیم سفر و گردشگری مطرح نشده است و نتیجه مهم است که همان حضور بیش از حد و موقتی افراد در یک مکان است. هر چند از منظر اقتصادی این پدیده منفعت آنی دارد اما به هیچ روی یک امر بلندمدت نیست بهویژه اینکه آثار سوء زیست محیطی و فرهنگی آن در درازمدت غیرقابل جبران است. متاسفانه در طول سالیانی که با افزایش تقاضای سفر مواجه بودهایم سیاستگذاران توجه چندانی به آسیبهای هجوم یکباره مسافران به یک منطقه جغرافیایی نداشتهاند و موضوع را تنها از دیدگاه آمارهای دل خوشکننده و موقت اقتصادی تحلیل کردهاند. ساکنان محلی نیز که در ابتدای امر در پی بهرهمندی از آب باریکهای که گردشگری برایشان به ارمغان میآورد با این موج همراه میشوند اما عواقب آن را در طول سالیان باید تحمل کنند. گردشگران که از آن منطقه بروند همه چیز به روال روز اول برمیگردد. نمونهای از اثرات نامطلوب ذکر شده را میتوان در تغییرات نقشه پوشش جنگلی ایران مشاهده کرد و به صراحت نمیتوان این جنگل خواری را حاصل مستقیم گردشگری دانست اما بیشک توسعه نامتوازن گردشگری هم یکی از عوامل شتاب دهنده این فاجعه به شمار میرود. اما گاهی میتوان به علاج واقعه قبل از وقوع یک فاجعه امیدوار بود یا دستکم در مقام هشدار برآمد. در سالیان اخیر با گسترش شبکههای اجتماعی آشنایی نسبی مردم با برخی مناطق بکر طبیعی بیشتر شده است که یک نمونه آن جزایر جنوبی ایران در خلیج زیبای فارس است و گل سر سبد آنها جزیره هرمز که آوازه تاریخی آن و اهمیت استراتژیک آن بر کسی پوشیده نیست. جزیرهای که یک موزه طبیعی-فرهنگی بزرگ است. شهرت بصری جزیره بیش از هر چیز به واسطه خاک رنگی جزیره است. اما افسوس در راستای همان بیسیاستی که در مواجهه با گردشگری تهاجمی در سایر مناطق دیده میشود، از ابتدا برنامه مشخصی در باز کردن دروازههای این خاک پر گهر به روی مسافران وجود نداشته است و کماکان نیز نظارتی بر این مهم وجود ندارد. از فروش خاک جزیره گرفته تا ورود بیضابطه به درههای شگرف آن و ساخت اقامتگاه های ناهنجار و حتی آثار سوء ناشی از پسماند خشک در جزیره هر کدام به نوعی بر پیکره هزار رنگ این جزیره زیبا آسیب وارد میکند. خوشبختانه با تلاش طبیعت دوستان دلسوز تا حدودی فرهنگسازی برای نخریدن خاک جزیره سرعت گرفت اما مگر میشود با چسب زخم غده سرطانی را تیمار کرد؟
معضلاتی که گردشگری تهاجمی برای جزیره هرمز به وجود خواهد آورد از همین امروز هویدا شده است، اما عمق فاجعه چند سال آینده مشخص خواهد شد آنجا که عدمآموزش ساکنان جزیره و ورود بیش از حد مسافر به جزیره کار خودش را میکند و صورت گل انداخته جزیره را خونین خواهد کرد و دیگر نه از آن خاک رنگی خبری هست نه از آن دلبریهای بکر طبیعت. مدیران کلان استان هرمزگان باید ضمن آگاهی به اهمیت مدیریت فاجعه هر چه زودتر برنامهای کلی برای سامان دادن به این معضل ارائه دهند و از تکرار موضوع در سایر جزایر بکر استان جلوگیری کنند. بیشک با آموزش اصولی مردم محلی و ساماندهی گردشگری در قالب تورهای مجاز و وضع مقررات سختگیرانه با دورنمای برد-برد میتوان به کنترل موضوع کمک کرد. ضمن اینکه در چنین مواردی بهتر است چند مقصد متنوع معرفی شود تا تمام فشار بر یک منطقه وارد نشود. در سطح کلان سیاستگذاران کشوری نیز باید در فهم خود از گردشگری تجدید نظر کنند و از استراتژیهایی زودگذر که مبتنی بر آمار بیارزش است حذر کنند و فرصت گسترش گردشگری مبتنی بر آگاهی را در تمام خاک ایران فراهم کنند. همه باید بدانیم زمین امانتی است در دست ما که اگر حرمت آن حفظ نشود همگی در چنگال خشمش گرفتار خواهیم شد. به راستی نسل بعدی از ما چگونه یاد میکنند؟ آیا ما را نابودگران زمین میخوانند که برای نان شب زمین و زمان را به هم دوختیم، یا از ما به عنوان مردمانی یاد میکنند که با علم و آگاهی از طبیعت بهره گرفتیم، آموختیم و رشد کردیم و در عین حال این امانت الهی را به فرزندانمان سپردیم؟
ساعات کار:
شنبه تا چهارشنبه: از ساعت 8 الی 14
پنجشنبه: از ساعت 8 الی 13
نشانی:
شیراز خیابان فردوسی – حد فاصل خیابان رودکی و سعدی – ساختمان گشت تور
تلفن : 07132236542 – 07132233020 (5 خط)
فاکس: 07132236544
درباره گشت تور:
فعالیت خود را از سال 1367 با مجوز سازمان ایران گردی و جهان گردی آغاز نمودیم. حوزه فعالیت ما، ورود توریست به کشور و اجرای تورهای تخصصی میباشد.