موزه گرمابه و تاریخ جاجرم، نمایش پیشینه مردم‌شناسی

حمام جاجرم

حمام خزینه‌ای جاجرم با ۷۰۰ مترمربع مساحت در کنار قلعه قدیم شهر از بناهای بجا مانده از قرون متأخر اسلامی در بافت قدیمی شهر است. ورودی حمام با پنج پله به سمت رخت‌کن حمام هدایت می‌شود که این راهرو یا هشتی با پوشش گنبدی، به‌خاطر جلوگیری از تبادل سردی و گرمی هوای حمام احداث شده است. مجموعاً این حمام از پنج قسمت تشکیل شده است که سه قسمت آن درونی و دو قسمت آن بیرونی است. قسمت درونی حمام شامل رخت‌کن یا سر بینه، گرم‌خانه، خزینه و آب‌انبار، و قسمت‌های بیرونی نیز شامل گلخن و منبع آب گرم است. این بنا به دلیل ویژگیهای شاخص فرهنگی و تاریخی در سال ۱۳۸۶ به شماره ۲۲۲۱۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

حمام (گرمابه)

در ادیان مختلف، آیین شست‌وشو، غسل و تطهیر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و همین نیاز بشر به محلی برای شستشو و تطهیر، موجب احداث حمام‌ها شده است. حمام واژه‌ای است عربی، از ریشه حمم، حمام از جمله ابنیه مهم شهری و غیرمذهبی بوده که معمولاً در مراکز محلات و یا در مجاورت راسته‌های بازار و یا گذرگاه‌های اصلی احداث شده است. در واقع در حمام علاوه بر خدمات بهداشتی و شستشو، خدماتی نظیر آرایش و حجامت، ختنه کردن، دندان کشیدن، شکسته‌بندی و… هم انجام می‌شده علاوه بر این حمام مرکز مبادله اطلاعات بود حمام محل کنترل مردم بود، حمام میعادگاه مردم محله بود، حمام مرکز رفاقت‌ها پیمان بستن‌ها و دوستی‌ها بود. حمام‌ها عموماً جهت گرم بودن در زمستان و خنک بودن در تابستان و همچنین سوارشدن آب جاری در مخازن آن، چند متر پایین‌تر از سطح زمین‌ساخته می‌شده است.

غرفه‌های موجود در موزه حمام جاجرم

۱. سربینه

محوطه ورودی حمام به‌وسیله یک پله و همراه با یک انحنای ملایم به هشتی کوچکی وصل می‌شود. با عبور از چند پله با همان انحنا به سربینه یا رخت‌کن می‌رسیم که زیباترین بخش حمام است. یک غرفه استاد حمامی (سر حمومی) چیدمان شده است.

غرفه استاد حمامی (سر حمومی):

حمامی (استاد حمام) صاحب یا اجازه دار و گردانند هم حمام بود که پشت دخل می‌نشست و در واقع بالاترین منصب را در حمام او داشت. او افزون بر نشستن پشت دخل و حفظ پول و اشیای قیمتی مشتریان، وظایف دیگری نیز بر عهده داشت از جمله آنها گرم نگه‌داشتن آب، رفت‌وروب گرمابه، خوشبو کردن فضای آن و … است.

غرفه پوشاک:

عمده‌ترین جنبه کاربردی پوشاک، علاوه بر بعد مذهبی و پوششی آن، حفاظت بدن در مقابل عوارض آب‌وهوایی و نیز خطرات و ضربه‌ها و تماس‌های ناشی از فعالیت‌های روزمره است. همچنین پوشاک می‌تواند برای راحتی، حجب‌وحیا و نیز برای ایمنی مورداستفاده قرار گیرند پوشاک، بارزترین سمبل فرهنگی، مهم‌ترین و مشخص‌ترین مظهر قومی و سریع‌الانتقال‌ترین نشانه فرهنگی است که به‌سرعت تحت‌تأثیر پدیده‌های فرهنگ‌پذیری در میان جوامع گوناگون انسانی قرار می‌گیرد.

۲. گرم‌خانه

فضای گرم‌خانه، مربع شکل است که دارای پوشش طاق و گنبدی بوده است و نورگیرهایی در رأس گنبد تعبیه شده است، غرفه‌های دلاک، عطاری، نمازخانه و باستان‌شناسی و در سمت غربی آن، خزینه حمام قرار گرفته است که سطح آن از سطح گرم‌خانه کمی بلندتر است.

غرفه دلاک:

دلاکی از ارکان مشاغل حمام بود. دلاکان جزو خدمة حمام بودند و کار شست‌وشوی مشتریان حمام را بر عهده داشتند. دلاک‌ها بسته به بزرگی حمام بیش از دو یا سه نفر بودند. هر مشتری با دلاک خاصی طرف بود و کار مشتری را تا آخر یک دلاک انجام می‌داد. دلاک‌ها به‌غیراز کار استحمام کارهایی نظری حجامت و جراحی‌های کوچک و کشیدن دندان، کیسه‌کشی، صابون‌زنی، مشت‌ومال، خال‌کوبی، حنا بستن و … را نیز انجام می‌دادند .

غرفه عطاری:

درگذشته، عطاری بنیان طب سنتی این سرزمین را تشکیل می‌داده‌اند. در شهرستان جاجرم نیز با دارابودن پوشش گیاهی متنوع، کوهپایه‌ها و دشت‌های آکنده از انواع گیاهان دارویی این موضوع اهمیت دوچندان داشته است. از مهم‌ترین گونه‌های دارویی می‌توان ازکانی، گل گاوزبان، اسطوخودوس، آنغوره، مخلصه، آویشن، کاکوتی و … را نام برد که در غرفه عطاری با فضا آرایی زیبایی بخشی از گیاهان دارویی به‌نمایش‌درآمده است.

غرفه شخصیت‌های جاجرم:

به‌منظور آشنایی هرچه بیشتر با شرح‌حال بزرگان این دیار، غرفه شخصیت‌های جاجرم برپا شده است و در کنار تندیس‌های به‌نمایش‌درآمده در این موزه، اطلاعاتی پیرامون شخصیت‌ها، ارائه شده است.

غرفه محرم:

آیین‌های محرم از نمادین‏ترین آیین‌های مذهبی هستند که تک‌تک اجزا و عناصر آنها در جامعه و افراد نهادینه شده است. در ایام عزاداری‌های امام حسین (ع) در شهر و روستاهای شهرستان جاجرم آیین‌های متعددی برگزار می‏شود و در هر یک از این مراسم و آئین‏ها تلاش می‏شود گوشه‏ای از قیام امام حسین (ع) به نحوی بازسازی و تجلی پیدا کند. به همین منظور غرفه‌ای از نمادهای آیین‌های محرم و صفر در نظر گرفته شده است.

غرفه باستان‌شناسی:

وجود تپه‌ها و محوطه‌های پیش‌ازتاریخ همچون تپه حیدران، تپه پهلوان جاجرم و همچنین محوطه چلو نخواست به‌عنوان یکی از وسیع‌ترین محوطه‌های پیش‌ازتاریخ در شمال شرق ایران با قدمت چندین هزارساله و عبور شاهراه‌های اصلی در دوران تاریخی، نشانگر اهمیت منطقه و انجام مبادلات فرهنگی و تجاری از دیرباز بوده است که نتایج کاوش‌های باستان‌شناسی علمی اخیر نیز این موضوع را تأیید کرده است.

در این غرفه سفالینه‌های مربوط به دوران پیش‌ازتاریخ با قدمت چندهزارساله که شامل ظروف نگهداری مایعات و غذا است و همچنین سکه‌ها و اشیای مربوط به دوران اسلامی که از منطقه به‌دست‌آمده و یا توسط مردم فرهنگ‌دوست شهرستان تحویل گردیده، در معرض نمایش است.

صنایع‌دستی (جوراب‌بافی)

صنایع‌دستی در استان خراسان شمالی که سکونتگاه اقوام مختلف کرد، ترکمن، ترک، کرمانج، فارس و تات است از تنوع و گونه‌گونی کم‌نظیری برخوردار است. نمدبافی، کلاه کرکی، سفره محلی (گلیم) ، قالی‌بافی، تابلوفرش، پارچه‌بافی (چادرشب) که توسط مردم این شهرستان بافته می‌شود.

منبع:میراث آریا

تاکید اتحادیه اروپا بر اهمیت گردشگری برای بازیابی اقتصادی در سال ۲۰۲۲

پس از رکود جهانی ۳/۴ درصدی در سال ۲۰۲۰ و جهش ۵/۵ درصدی در سال ۲۰۲۱، پیش‌بینی می‌شود اقتصاد جهان در سال ۲۰۲۲ به میزان ۴ درصد و سپس در سال ۲۰۲۳ به میزان ۳/۵ درصد رشد کند. با توجه به اهمیت حوزه صادرات عمده، (تا پیش از شیوع کرونا، گردشگری پس از بخش‌های سوخت و مواد شیمیایی، سومین حوزه صادراتی بزرگ جهان به شمار می‌رفت) و با شناخت نقش گردشگری به عنوان منبع اشتغال و توسعه اقتصادی، انتظار می‌رود که بهبود این بخش باعث رشد در تمامی مناطق جهان شود.

زوراب پولولیکاشویلی، دبیر کل سازمان جهانی گردشگری، گفت: «توقف ناگهانی گردشگری بین‌المللی ناشی از همه‌گیری کرونا، بر اهمیت این بخش برای اقتصاد ملی و معیشت افراد تأکید کرده است. گزارش شاخص سازمان ملل از داده‌ها و تحلیل‌های UNWTO برای ارزیابی هزینه‌های ناشی از رکود گردشگری استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که راه‌اندازی مجدد گردشگری در سال ۲۰۲۲ و پس از آن، چقدر اهمیت خواهد داشت.»

مشاغل، رشد اقتصادی و برابری

آخرین نسخه گزارش وضعیت اقتصادی و چشم‌انداز جهانی سازمان ملل متحد از داده‌های کلیدی UNWTO در مورد ورود گردشگران بین‌المللی و دریافت‌های گردشگری استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه تأثیر همه‌گیری کرونا، در فراتر از این بخش احساس شده است. تعداد گردشگران بین‌المللی در سال ۲۰۲۰.۷۳ درصد کاهش یافت و به سطحی رسید که در ۳۰ سال گذشته بی‌سابقه بود. در حالی که گردشگری در سه ماهه سوم سال ۲۰۲۱ بهبودی ناچیزی را به ثبت رساند، ورودی‌های گردشگران بین‌المللی بین ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۱ همچنان ۲۰ درصد کمتر از مدت مشابه در سال ۲۰۲۰ و ۷۶ درصد کمتر از مدت مشابه در سال ۲۰۱۹ بود.

بحران کرونا تأثیر مخربی بر اشتغال، از جمله در زمینه‌های هتلداری، خدمات مسافرتی و کسب و کارهای خرده‌فروشی داشته است. این امر تاثیر منفی بر گروه‌های آسیب‌پذیر، از جمله کارگران جوان و مهاجر، و همچنین کارگران با سطح تحصیلات و مهارت‌های پایین‌تر گذاشته است. تشدید شکاف جنسیتی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، در این دوره مشهود است و زنان در مقایسه با مردان شاهد کاهش بیشتری در اشتغال و مشارکت نیروی کار هستند.

تنوع‌بخشی برای بهبود

گزارش سازمان ملل با تجزیه و تحلیل بیشتر نقش بخش گردشگری در بهبود اقتصادی، خاطرنشان می‌کند که بسیاری از مقاصد، به ویژه کشورهای وابسته به گردشگری، باید در طول سال ۲۰۲۲ و پس از آن، به گردشگری خود تنوع ببخشند. این نشریه با تکیه بر تحلیل UNWTO، نشان می‌دهد که چه تعداد از مقاصد در حال توسعه گردشگری داخلی و روستایی هستند تا به اقتصادهای محلی در مناطق روستایی و دچار رکود کمک کنند تا اشتغال‌زایی و حفاظت از منابع طبیعی و میراث‌فرهنگی و را در کنار توانمندسازی زنان، جوانان و بومیان افزایش دهند. علاوه بر این، گزارش سازمان ملل اشاره می‌کند که چگونه کشورهای در حال توسعه جزیره‌های کوچک می‌توانند گام‌هایی در راستای حفاظت از حق مشاغل و کارگران محلی در بهره‌مندی بیشتر از مزایای اقتصادی گردشگری بین‌المللی بردارند.

منبع:میراث آریا

فرش ایرانی نیاز به حمایت دارد

فرش دستباف یکی از مهم‌ترین صنایع دستی ایران به شمار می‌رود. پیشینه فرش ایرانی به دوران قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد و اوج شکوه این صنعت از زمان هخامنشی شروع شد. فرش پازیریک که قدمت ۳ هزارساله دارد منتسب به ایران است و از چندین سال قبل در ایران بافته شده است. امروزه فرش‌هایی از این دوره‌ها در موزه‌های بزرگ جهان از جمله موزه هنرهای زیبای بوستون، موزه ویکتوریا و آلبرت لندن، موزه لس‌آنجلس، موزه هنرهای کاربردی وین، موزه لوور فرانسه، موزه استکهلم و بسیاری از موزه‌های بزرگ جهان نگهداری می‌شوند.

فرش‌های ایرانی به سه نوع عشایری، روستایی و شهری تفکیک می‌شوند. فرش‌های عشایری براساس مفاهیم تاریخی هزاران‌ساله هر منطقه بافته می‌شوند. فرش‌های روستایی بافت تعدادی طرح خاص هستند که استاندارد شده‌اند و نسل‌های مختلف در یک روستا فرش‌ها را براساس این طرح‌ها می‌بافند. در فرش شهری نیز هنر نگارگری و زیبایی‌شناسی متناسب با هر منطقه با قالیبافی تلفیق و در هر شهر یک سبک ریزباف باب می‌شود. برای مثال در سبک اصفهان کاشی‌کاری‌ها در قالیبافی هم ورود پیدا می‌کنند و هنر آن غنی‌تر می‌شود.

اگر چه قالیبافی در ایران یک هنر ملی است و به شهر و نقطه خاصی از کشور محدود نمی‌شود، اما برخی شهرهای کشور به مراکز فرش ایرانی شهرت دارند. تبریز از سال ۱۵۰۰ تا ۱۵۵۰ میلادی، کاشان از سال ۱۵۲۵ تا ۱۶۵۰ میلادی و کرمان از سال ۱۶۰۰ تا ۱۶۵۰ میلادی به مراکز فرش ایران تبدیل شدند.

فرش دستباف به‌عنوان یک هنر و صنعت ملی می‌تواند در صورت توجه بیشتر مسئولان با حذف واسطه‌ها و بیمه‌شدن بافندگان و پرداخت یارانه همچنین حضور در نمایشگاهای داخلی و خارجی از رونق مطلوبی برخوردار شود. این در حالی است که اکنون گره بر گره مشکلات فرش زده می‌شود. در مقطعی فرش دستبافت ایرانی ۵۰ درصد صادرات غیر نفتی ایران را شامل و درآمد صادراتی ۲ میلیارد دلاری را برای کشور به ارمغان می‌آورد، اکنون وضعیت صادرات فرش ایرانی به گونه‌ای شده است که از درآمد ۲ میلیارد دلاری به ۷۰ میلیون رسیده‌ایم که در جایگاه خود می‌تواند بیانگر وضعیت دشوار صادرات فرش ایرانی باشد.

از عوامل موثر در کاهش صادرات فرش ایرانی می‌توان به وجود رقبای جدی، تحریم‌های متعدد علیه صادرات، عدم ارائه تسهیلات صادراتی به صادر کنندگان از جمله جوایز صادراتی و یا وامهای کم بهره، وضعیت پیمان ارزی، وجود قوانین و مقررات بازدارنده و همچنین گرانی مواد اولیه تولید فرش اشاره کرد.

کاهش تولید فرش دستباف از پنج سال قبل به دلیل‌ نبود حمایت از بافندگان داخلی برای حضور مؤثر در بازارهای رقابتی جهانی اتفاق افتاده و این روند همچنان ادامه دارد. مشکل تولید فرش دستباف ایران از زمانی شروع شد که کشورهای برخوردار از نیروی کار ارزان از جمله هند و چین اقدام به تولید فرش دستباف و بازاریابی برای عرضه این کالاها در سطوح جهانی متناسب با انتظارات خریداران کردند. متاسفانه اکثر بافندگان فرش جزو قشر آسیب‌پذیر جامعه هستند و مشکلات مالی باعث می‌شود آنان به شغل‌های کاذب روی آورند که در این بین، باید دولت حمایتش را از این قشر بیشتر کند.

منبع:میراث آریا

میراث‌فرهنگی با طعم کاتالونی

در بافت شهری بارسلونا، تعدادی ساختمان غیرمعمول و شناخته‌شده از یک معمار مجرب به نام آنتونی گائودی توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. رویکرد منحصربه‌فرد این معمار شهیر به جنبش Art Nouveau (آرت نوآ)، منجر به خلق برخی از خلاقانه‌ترین ساختمان‌هایی را که در این منطقه از اسپانیا معروف به کاتالونیا خواهید دید، شده است. حتی اگر چیزی در مورد معماری یا گائودی نمی‌دانید، وقتی در خیابان‌های بارسلون قدم می‌زنید، به راحتی می‌توانید ساختمان‌های طراحی شده  به دست گائودی را شناسایی کنید – آنها سازه‌هایی غیرقابل انکار و باورنکردنی هستند و بخشی از میراث فرهنگی و معماری این شهر و مردم آن به شمار می‌روند. بنابراین، اگر علاقمند به تجربه یک «بارسلونای گائودی» غیرمعمول هستید، باید نگاهی به مهمترین ساختمان‌های طراحی شده توسط این معمار بیاندازید.

۱.کاسا ویسن  Casa Vicens

این سازه نه تنها اولین ساختمان (و اقامتگاه) مهم گائودی است، بلکه یکی از اولین ساختمان‌های سبک آرت نوا در جهان نیز محسوب می‌شود. Casa Vicens که بین سال‌های ۱۸۸۳ و ۱۸۸۸ ساخته شده است، یک پروژه مسکونی خیال‌انگیز است که برای خانواده‌ای ثروتمند که صاحب یک کارخانه سرامیک بودند، ساخته شده است. گائودی سوابق حرفه‌ای مشتریان خود را در کاشی‌های سرامیکی در نمای «ترنکادیس» که شامل تنوع قابل‌توجهی از تزئینات سرامیکی می‌شود، منعکس می‌کرد. گائودی این کار را به عنوان بازتابی از معماری نئو-مودجار طراحی کرد، سبک محبوبی که در اغلب آثار معماری گائودی دیده می‌شود و عناصر طراحی شرقی و نئوکلاسیک را در هم می‌آمیزد. همچنین در نمای برخی از اتاق‌های آن می‌توانید تأثیرات معماری اسلامی را مشاهده کنید. چیزی که در مورد Casa Vicens قابل توجه است این است که نشان می‌دهد چگونه گائودی از سنت فاصله گرفت و زبان معماری جدید خود را ایجاد کرد. این ساختمان نماینده فصل جدیدی در حرفه گائودی و همچنین در تاریخ معماری کاتالان است و نقطه آغاز آثار مشهور به «معماری گائودی» به شمار می‌رود. امروزه این بنا موزه‌ای است که اولین شاهکار گائودی و همچنین سایر نمایشگاه‌های دائمی و موقت را به نمایش می‌گذارد.

مکان: Carrer de les Carolines، ۲۰-۲۶، ۰۸۰۱۲ Barcelona

۲. کاسا میلا Casa MiláLa/ Pedrera

کاسا میلا/کازا میلا که به دلیل ظاهر غیرمعمول و ناهموارش به عنوان «معدن سنگ» نیز شناخته می‌شود، یکی از محبوب‌ترین ساختمان‌های مدرنیستی بارسلون است. یونسکو این بنا را در سال ۱۹۸۴ به عنوان میراث جهانی به رسمیت شناخت. این خانه که بین سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۲ ساخته شد، نه تنها آخرین طراحی مسکونی خصوصی گائودی است، بلکه یکی از پروژه‌های دردناک او و یکی از تخیلی‌ترین خانه‌های تاریخ معماری نیز به شمار می‌رود. این سازه بیشتر شبیهه به یک مجسمه است تا یک ساختمان. نما، توده‌ای متنوع و هماهنگ از سنگ‌های مواج است که همراه با بالکن‌های آهنی خود، بی‌نظمی‌های دنیای طبیعی را منعکس می­کنند. معماری ژداخلی و همچنین بیرونی این ساختمان بسیار قابل تحسین است، اما یکی از نمادین‌ترین فضاهای آن، تراس دیدنی پشت بامش است. در این تراس، مجموعه‌ای از نورگیرهای حجاری‌شده و تزئین شده و خروجی راه پله‌ها، دودکش‌ها و دریچه‌ها را خواهید دید. به طور معمول اینها عناصر ضروری هستند که برای تضمین عملکرد صحیح ساختمان مورد نیاز هستند، اما در اینجا آنها علاوه بر کاربردشان، به شکل یک قطعه هنری طراحی شده‌اند.

مکان: Passeig de Gràcia, ۹۲, ۰۸۰۰۸ Barcelona

۳. پارک گوئل (Park Güell)

پارک گوئل توسط یکی از بزرگترین مشتریانش، Eusebi Güell i Bacigalupi، کنت گوئل، به گائودی سفارش داده شد. این بنا بین سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۴ ساخته شد و امروزه بخشی از میراث جهانی یونسکو است. این سازه در اصل باغی است که مجموعه‌ای از ساختمان‌های دارای طراحی پویا، ازجمله خانه گائودی، را در خود جای داده است. خانه-موزه گائودی (واقع در یکی از ورودی‌های پارک گوئل) مجموعه‌ای از مبلمان و اشیاء طراحی شده توسط خود آنتونی گائودی را در خود جای داده است. این خانه تقریباً ۲۰ سال، از سال ۱۹۰۶ تا پایان سال ۱۹۲۵ (فقط چند ماه قبل از مرگ او) منزل گائودی بوده است. اینجاست که گائودی سبک شخصی خود را که تا حد زیادی از اشکال ارگانیک الهام گرفته بود (مرحله طبیعت‌گرایی دوره شغلی او) به کمال رساند. بیشتر ساختمان‌ها دارای «ترنکادیس» (سطوح پوشیده‌شده با قطعات سرامیکی نامنظم) هستند که از مشخصه‌های آثار گائودی و آرت نوا است. سالن ستون‌دار و تراس با اشکال مارپیچ از معروف‌ترین مکان‌های این پارک هستند. در مقابل تالار ستون‌دار معروفی است که اژدهای نمادین گائودی را می‌بینید که با موزاییک پوشانده شده است و از تراس این مجموعه، می‌توانید یکی از زیباترین مناظر بارسلون را ببینید که آثار گائودی در پیش‌زمینه، و شهر در پس‌زمینه این منظره قرار دارد. این پارک مکان مناسبی برای قدم زدن و لذت بردن از طبیعت و تماشای آثار هنری گائودی است. بازدید از Casa del Guarda (خانه سرایدار)، شامل نمایشگاه آثار گائودی در بارسلون، را نیز از دست ندهید. در حالی که پارک گوئل تقریباً در حومه شهر واقع شده است، دسترسی به آن با حمل و نقل عمومی نسبتاً آسان است و تورهایی هم بازدید از این مکان را در برنامه‌های خود گنجانده‌اند.

مکان: Carretera del Carmel, ۲۳, ۰۸۰۲۴ Barcelona

۴. پالائو گوئل (Palau Güell)

یوسبی گوئل، یک سرمایه‌دار صنعتی در اواخر قرن نوزدهم، نه تنها یکی از مهم‌ترین مشتریان گائودی بود، بلکه دوست خوب او نیز بود. او علاوه بر سفارش پارک گوئل، این کاخ و چند اثر دیگر را نیز به معمار مشهور گائودی سفارش داد. پالائو گوئل که بین سال‌های ۱۸۸۶ و ۱۸۸۸ ساخته شد، به عنوان اقامتگاه کاخ خانواده گوئل عمل می‌کرد. این منطقه در محله گوتیک، درست در نزدیکی خیابان محبوب La Rambla، که یکی از بهترین مناطق برای اقامت در بارسلونا به شمار می‌رود، واقع شده است. نمای بیرونی این سازه یک طراحی ساده و استاندارد را نشان می‌دهد که شبیه دیگر پروژه‌های ساخته‌شده توسط گائودی نیست، اما باز هم نکته‌هایی از سبک معماری خاص او را در خود جای داده است (ورودی طاق سهموی و اشکال موزاییک روی سقف). در آن زمان، مهمانان با کالسکه‌های اسبی از دروازه‌های آهنی جلویی که به طور ویژه برای طاق سهموی منحصر به فرد طراحی شده بودند، وارد خانه می‌شدند. در حالی که نمای بیرونی کاملاً آرام و بی‌حاشیه است، فضای داخلی و سقف کمبود عناصر «گاودیکی» این ساختمان در نما را جبران می‌کند. اتاق نشیمن مرکزی دارای یک گنبد سهموی غیرمعمول است و سقف سالن توسط دایره‌هایی سوراخ شده است که در زیر نور روز به سقف ظاهری افلاک‌نما می‌بخشد. سقف با دودکش‌ها و دریچه‌های مخروطی‌شکل شبیه درختان صنوبر است. درهای Palau Güell که اکنون در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، به روی بازدیدکنندگان باز است. شما می‌توانید در حین گشت‌وگذار در محله‌های گوتیک از این جاذبه دیدن کنید.

مکان: Carrer Nou de la Rambla، ۳-۵، ۰۸۰۰۱ Barcelona

۵. Colonia Güell

یک ساختمان دیگر گوئلی که ارزش بازدید دارد را دارد، Colonia Güell است. این سازه در اصل یک ساختمان ناتمام اثر آنتونی گائودی است. گائودی این کلیسا و سرداب بیضی‌شکل نامنظم را در سال ۱۸۹۸ به عنوان مکانی برای عبادت ساکنان حومه‌ای در نزدیکی بارسلون طراحی کرد. متأسفانه، پس از اینکه گوئل سود حاصل از تجارت خود را از دست داد، ساخت و ساز در سال ۱۹۱۴ متوقف شد و تنها دخمه تکمیل شد.

دخمه با آجرهای سنگی بازالتی با موزاییک‌هایی ساخته شده است که جلوه‌ای باستانی به آن می‌بخشد. شایان ذکر است که ستون‌های هندسی منحصربه‌فردی که اغلب توسط گائودی استفاده می‌شود، در داخل و خارج کلونیا گوئل یافت می‌شوند. داخل سرداب دارای پنج راهرو، یک شبستان مرکزی و دو راهرو در هر طرف آن است. پنجره‌های شیشه‌ای رنگی از روی دیوارها بیرون زده‌اند تا ظاهر تزئینی قوی‌تری به سازه ببخشند، و در قسمت بالایی در، ترکیب‌بندی سرامیکی چهار فضیلت اصلی مسیحیان را نشان می‌دهد. جزئیات پیچیده داخلی، از جزئیات سقف گرفته تا بازیگوشی ستون‌ها، این کلیسا را دیدنی‌تر کرده‌اند. به نوعی، این سازه یک طراحی پیشروی ناتمام و تهاجمی و از ساگرادا فامیلیا بسیار بزرگتر است. علاوه بر این، تکنیک‌های ساخت و ساز مورد استفاده در اینجا پایه و اساس تکنیک‌های به کار رفته در La Sagrada Familia را بنا نهاده است.

مکان: Carrer Claudi Güell, ۶, ۰۸۶۹۰ Santa Coloma de Cervelló, Barcelona

۶. ال دراک دو گایودی El Drac de Gaudí

Finca Güell یکی از املاک قابل‌توجه Eusebi Güell است، اما آنچه در مورد این اثر جالب است، خود مجتمع نیست، بلکه دروازه آهنی در ورودی آن است. ساختمان‌های این مجتمع توسط معماران دیگری طراحی شده‌اند، اما گائودی مأمور بازسازی خانه و ساخت یک دیوار پیرامونی همراه با دروازه‌ها شد. گائودی دیواری با چندین دروازه را به سبک مودجار برای این محل پیشنهاد کرد. با این حال، دروازه اصلی آن یک هیولای کاملاً متفاوت است، آن هم به معنی واقعی کلمه! در این دروازه یک توری فرفورژه به شکل اژدها وجود دارد که بال‌های خفاش‌مانند تهدیدآمیز خود را باز می‌کند و زبان دوشاخه‌اش را نشان می‌دهد که از میله‌های در بیرون می‌آید. این دروازه نمایانگر اژدهای افسانه‌ای از باغ هسپریدها است که به یاد شاهکار جسورانه هرکول طراحی شده است. این اژدهای خیره‌کننده توسط Vallet i Piquer ساخته شده است. این مجموعه از دو ساختمان تشکیل شده است که توسط یک دروازه چدنی به‌یادماندنی مشترک که با فانتزی‌های گیاهی آرت نوا تزئین شده و یک مدال با «G» گوئل، به هم مرتبط شده‌اند.

مکان: Av. de Pedralbes، ۷، ۰۸۰۳۴ بارسلونا

۷. Casa Batlló

کازا باتلو نتیجه بازسازی کامل یک خانه قدیمی در سال ۱۹۰۴ است که در سال ۱۸۷۷ ساخته شده بوده است. گائودی برای این بازسازی از عناصر اصلی مدرنیسم (هنر نو کاتالانی) استفاده کرد که شامل سرامیک، سنگ و آهنگری می‌شود. اگرچه در طول ساخت و ساز به دلیل طراحی رادیکال آن که تمام قوانین شهر را زیر پا می‌گذاشت، به شدت مورد انتقاد شهر قرار گرفت، در سال ۱۹۰۶ شورای شهر بارسلونا عنوان یکی از سه ساختمان برتر سال را به آن اعطا کرد. این ساختمان به قدری نامنظم است که خطوط مستقیم کمی در آن دیده می‌شود و قسمت اعظم نمای موزاییکی رنگارنگی که به ترنکادیس معروف است، با استفاده از کاشی‌های سرامیکی شکسته تزئین شده است. در حالی که این سازه به طور رسمی به عنوان Casa Batlló شناخته می‌شود، نام محلی‌اش Casa dels ossos یا خانه استخوان است، نامی که به دلیل طراحی ارگانیک احشایی و اسکلتی به آن داده شده است. حتی می‌توانید برخی از ستون‌های استخوان مانند را در نما ببینید؛ به‌ویژه آنهایی که در مقابل پنجره‌های بیضی‌شکل نامنظم و سنگ‌تراشی‌های بازیگوشانه در طبقه اول قرار دارند. سقف ساختمان قوس‌دار و بخ شکل فلس‌های پشت اژدها است. یک نظریه رایج در مورد این ساختمان این است که برج مدور دارای با برجک و صلیب، نشان‌دهنده نیزه سنت جورج است که در پشت اژدها فرو رفته است.

مکان: Passeig de Gràcia, ۴۳, ۰۸۰۰۷ Barcelona

منبع:میراث آریا

کشورهایی که هنوز گردشگران را راه نمی‌دهند

شماری از کشورها هنوز به دلیل مقررات جلوگیری از ابتلا به کرونا و یا به دلیل افزایش آمار ابتلا به سویه «اُمیکرون» مرزهایشان را به روی گردشگران خارجی بسته‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نشنال،‌  ظهور سویه «اُمیکرون» ویروس کرونا تغییراتی در سطح جهانی ایجاد کرد؛‌ به نحوی که شماری از کشورها ناچار به اعلام تعطیلی موقتی مرزها شدند و برخی دیگر نیز محدودیت‌ها برای پذیرش بازدیدکنندگان خارجی را بار دیگر به اجرا گذاشتند.

چین

مرزهای چین از زمان شیوع ویروس کرونا تقریبا به روی تمامی مسافران خارجی بسته شده است. در موارد خاصی امکان ورود به چین وجود دارد اما این مختص سفرهای دیپلماتیک،‌ مسافران دارنده مجوز معتبر کار در چین،‌ دارندگان مجوز معتبر ورود به دلیل مشکلات شخصی و یا سفر با اهداف انسان‌دوستانه است. سفر برای بازدید از دیوار بزرگ چین، شهر ممنوعه در پکن یا ارتش سفالین در حال حاضر ممنوع است.

مسافران خارجی که واجد شرایط برای ورود به چین هستند نیز باید مقررات خاصی را رعایت کنند که از جمله آن‌ها به لزوم سپری کردن قرنطینه ۱۴ روزه پیش از سفر می‌توان اشاره کرد.

با وجود چنین محدودیت‌ها و قرنطینه‌هایی که در نقاط مختلف چین پس از گزارش ابتلا به کرونا به اجرا درمی‌آید،‌ به نظر نمی‌رسد در آینده نزدیک بتوان دست کم برای اهداف گردشگری شاهد بازگشایی مرزهای این کشور بود.

نیوزیلند

نیوزیلند یکی از سختگیرانه‌ترین مقررات مربوط به کرونا را به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا وضع کرده است. از زمانی که مرزهای این کشور تقریبا به روی تمامی مسافران بسته شده حدود دو سال گذشته است و به نظر نمی‌رسد که به این زودی‌ها هم تغییری در این وضعیت ایجاد شود.

در ماه دسامبر، مقام‌های نیوزیلند روند بازگشایی تدریجی مرزها و همچنین سفر بدون قرنطینه برای نیوزیلندی‌های ساکن استرالیا را که قرار بود این ماه اجرا شود به دلیل ظهور ویروس کرونا به تعویق انداختند.

این تعویق برنامه سبب ایجاد ابهام درباره احتمال اجرای برنامه‌های نیوزیلند برای بازگشایی مرزها به روی مسافران خارجی از آوریل پیش رو شده است.

تایوان

سفر به تایوان، در آینده نزدیک برای بازدید از طبیعت این جزیره و مقاصد گردشگری و کاخ موزه ملی سلطنتی آن  که بزرگ‌ترین آثار تاریخی سلطنتی چین را در خود جای داده است، امکان‌پذیر نخواهد بود.

این کشور از زمان آغاز همه‌گیری ویروس کرونا قوانین سختگیرانه‌ای برای ورود به کشور به اجرا گذاشته است که به موجب آن‌ها، در حال حاضر فقط گروه‌های محدودی از مسافران خارجی امکان ورود به کشور را دارند. از جمله مسافران واجد شرایط برای ورود به این کشور به ساکنان، مسافران خارجی که فرزند و یا همسر شهروندان تایوانی هستند و برخی از شاغلان خارجی می‌توان اشاره کرد. اما حتی برای این گروه از افراد نیز پروتکل‌های سختگیرانه‌ و لزوم سپری کردن دوران قرنطینه وجود دارد.

در حال حاضر عملا سفرهای گردشگری در تایوان امکان‌پذیر نیست چراکه صدرو ویزاهای گردشگری متوقف شده است.

فیلیپین

به رغم طرح‌هایی که در دسامبر سال گذشته برای بازگشایی مرزهای این کشور به روی مسافران واکسینه‌شده برخی از کشورها رونمایی شد، سفر به فیلیپین همچنان به دلیل ظهور سویه «اُمیکرون» امکان‌پذیر نیست.

در پنجشنبه اخیر، مقام‌های فیلیپین از افزایش آمار ابتلا به ویروس کرونا در این کشور خبر دادند. مقرراتی که برای توقف شیوع ویروس کرونا در این کشور به اجرا گذاشته شده است،‌ تاحد بسیار زیادی سبب رکود گردشگری بین‌المللی این کشور شده است.

در حال حاضر ورود به فیلیپین برای شهروندان و گروه محدودی از مسافران خارجی که اغلب ساکن این کشور هستند و یا همسر یا فرزند یک شهروند فیلیپینی هستند امکان‌پذیر است. صدور ویزای گردشگری متوقف شده است، بنابراین سفر برای بازدید از مکان‌های دیدنی فیلیپین تا اطلاع ثانوی غیرممکن است.

مراکش

مراکش قرن‌های متمادی است که از گزینه‌های محبوب گردشگران بوده است. اما به دلیل ممنوعیت سفری موقتی که مقام‌های این کشور از زمان آغاز همه‌گیری ویروس کرونا به اجرا گذاشته‌اند، در حال حاضر سفر به این کشور متوقف شده است.

در ماه نوامبر مقام‌های این کشور تمامی پروازهای مسافربری تجاری مستقیم به مراکش را به حالت تعلیق درآورند. این ممنوعیت دست کم تا ۳۱ ژانویه ادامه خواهد داشت. این اقدام فقط یکی از تمهیداتی است که مقام‌های این کشور از زمان آغاز همه‌گیری کرونا به اجرا گذاشته‌اند.

زمانی که پروازها از سرگرفته شوند، برخی از مسافران می‌توانند از مراکش تحت شرایط خاصی بازدید کنند.

منبع:ایسنا

فاصله زیاد گردشگری تا رسیدن به شرایط عادی

صنعت گردشگری در حالی در سال ۲۰۲۱ در مجموع ۴ درصد رشد داشته که هنوز در مقایسه با آمار قبل از همه‌گیری کرونا فاصله ۷۲ درصدی دارد.

به گزارش ایسنا به نقل از سایت سازمان جهانی گردشگری، بر اساس گزارشی که به تازگی منتشر شده گردشگری در سال ۲۰۲۱ با ثبت ۴۱۵ میلیون نفر نسبت به سال ۲۰۲۰ (۴۰۰ میلیون سفر) با ۴ درصد رشد همراه بوده است؛ با این حال، بر اساس برآوردهای اولیه UNWTO، تعداد گردشگران بین‌المللی هنوز ۷۲ درصد کمتر از سال قبل از همه‌گیری ۲۰۱۹ بوده است.

اولین شماره گزارش آماری سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) نشان می‌دهد که افزایش نرخ واکسیناسیون، همراه با کاهش محدودیت‌های سفر به دلیل افزایش هماهنگی‌ها و پروتکل‌های فرامرزی، همگی به افزایش نسبی تقاضا برای سفر کمک کرده است.

گردشگری بین‌المللی در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ رشد متوسطی را تجربه کرد و ورود گردشگران بین‌المللی سه‌ماهه سوم و چهارم ۲۰۲۱ نسبت به سطوح قبل از همه‌گیری ۶۲ درصد کاهش یافت. بر اساس داده‌های محدود، ورودی‌های بین‌المللی در دسامبر ۶۵ درصد کمتر از سطح سال ۲۰۱۹ بوده است. تأثیر کامل سویه اُمیکرون و افزایش موارد ابتلا به کرونا نیز به زودی در آمارهای گردشگری نمودار خواهد شد.

رشد کُند و نامتوازن

سرعت بهبود شرایط گردشگری در سراسر مناطق جهان به دلایل گوناگون چون میزان نرخ واکسیناسیون و اعتماد مسافران، متفاوت است اما در سال گذشته میلادی اروپا و قاره آمریکا بهترین نتایج را در مقایسه با سال ۲۰۲۰ ثبت کردند و به ترتیب +۱۹٪ و +۱۷٪ در افزایش ورودی گردشگران رشد داشتند اما همچنان آمار هر دو منطقه ۶۳٪ کمتر از سطح قبل از کروناست.

بر اساس زیرمنطقه نیز کارائیب بهترین عملکرد را با رشد ۶۳٪ نسبت به سال ۲۰۲۰ داشته گرچه هنوز آمارش ۳۷٪ کمتر از سال ۲۰۱۹ است اما برخی مناطق در کارائیب به سطح نزدیک به آمارهای پیش از کرونا رسیده‌اند. اروپای مدیترانه جنوبی (+ ۵۷ درصد) و آمریکای مرکزی (+ ۵۴ درصد) نیز از رشد قابل توجهی برخوردار بودند اما به ترتیب ۵۴ درصد و ۵۶ درصد کمتر از سطح سال ۲۰۱۹ هستند. گردشگران ورودی به آمریکای شمالی (+۱۷ درصد) و اروپای شرقی مرکزی (+۱۸ درصد) نیز در مقایسه با سال ۲۰۲۰ افزایش یافته‌اند.

از سوی دیگر، آفریقا در سال ۲۰۲۱ نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش ۱۲ درصدی در ورودی‌ها داشته، اگرچه این رقم هنوز ۷۴ درصد کمتر از سال ۲۰۱۹ است. در خاورمیانه، تعداد ورودی گرشگران بین‌المللی در مقایسه با سال ۲۰۲۰ میلادی ۲۴ درصد افزایش و نسبت به سال ۲۰۱۹، ۷۹ درصد کاهش داشته است. در آسیا و اقیانوسیه ورود گردشگران بین‌المللی همچنان ۶۵ درصد پایین‌تر از سطح ۲۰۲۰ و ۹۴ درصد کمتر در مقایسه با مقادیر قبل از همه‌گیری است زیرا بسیاری از مقاصد برای سفرهای غیرضروری در این منطقه بسته باقی مانده است.

 

افزایش هزینه‌کرد گردشگران

سهم صنعت گردشگری در اقتصاد سال ۲۰۲۱ (که با تولید ناخالص داخلی مستقیم گردشگری تعیین می‌شود) ۱.۹ تریلیون دلار تخمین زده شده که بالاتر از ۱.۶ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۰ است، اما هنوز بسیار کمتر از رقم ۳.۵ تریلیون دلار از قبل از همه‌گیری است. درآمد صادراتی حاصل از گردشگری بین‌المللی می‌تواند در سال ۲۰۲۱ از ۷۰۰ میلیارد دلار فراتر رود، که نسبت به سال ۲۰۲۰ به دلیل هزینه‌های بالاتر در هر سفر، افزایش ناچیزی خواهد بود اما کمتر از نیمی از ۱.۷ تریلیون دلار ثبت‌شده در سال ۲۰۱۹ است.

 

چشم‌انداز سال ۲۰۲۲

طبق آخرین برآورد کارشناسان UNWTO، اکثر متخصصان گردشگری (۶۱٪) چشم‌اندازهای بهتری را برای گردشگری سال ۲۰۲۲ متصور هستند در حالی که ۵۸٪ پیش‌بینی می‌کنند عمدتاً در سه‌ماهه سوم ۲۰۲۲ گردشگری بازگشت خوبی خواهد داشت و ۴۲ درصد نیز این بهبود چشمگیر را تنها در سال ۲۰۲۳ عملی می‌دانند. اکثر کارشناسان (۶۴٪) اکنون بر این باروند که ورودی بین‌المللی گردشگران تنها در سال ۲۰۲۴ یا بعد از آن به سطح سال ۲۰۱۹ بازمی‌گردد.

منبع:ایسنا

ظرفیت ارزشمند گردشگری کشاورزی در آذربایجان شرقی

اما گردشگری فرصتی است در پاسخ به این نیاز مبرم، از طرفی مقوله گردشگری دارای تنوع بوده و در نتیجه بخشی از آن به موضوع طبیعت وزندگی روستایی و کشاورزی معطوف شده است، به‌عبارت‌دیگر اکو توریسم و اگروتوریسم به‌عنوان بخشی از سبد گردشگری در تأمین لذت و تجربه سفر نقش قابل‌توجهی دارند.

سفر از دیرباز به‌عنوان بخشی از زندگی بشر بوده و البته امروزه با توجه به توسعه فرهنگ و ارتقا نگرش بشر ترتیبات خاصی یافته است، از طرفی زندگی شهری و صنعتی شدن نگاه مردم به سیر و سیاحت و نوع آن را دستخوش تغییر و تحول کرده است، یکی از این مقولات در حوزه گردشگری کشاورزی است. گردشگری کشاورزی در کنار سایر انواع گردشگری توانسته پاسخ گوی بخشی از نیاز سیاحت‌گران و گردشگران باشد.

تنوع محصولات کشاورزی و ارتباط مستقیم با طبیعت و محیط‌زیست و همچنین تأمین بخش عمده‌ای از مایحتاج زندگی در مناطق مختلف، نحوه کشت، داشت، برداشت و البته کنجکاوی گردشگران برای درک تجربه‌های جدید موجبات توجه به گردشگری کشاورزی شده است.

آذربایجان شرقی با توجه به اقلیم و شرایط آب و هوایی مستعد تولید انواع محصولات کشاورزی است و به نحوی در اکثر ماه‌های سال به‌عنوان تأمین‌کننده مایحتاج مردم در کشور جایگاه خاصی دارد، از طرفی تنوع این محصولات از شمال تا جنوب استان گویای استعداد و ظرفیت ویژه آن در توسعه گردشگری کشاورزی است.

محصولات کشاورزی این استان بنا بر موقعیت جغرافیایی، عمدتاً از اواخر فصل بهار، تابستان و پاییز وارد بازار مصرف می‌شود و این موضوع هم‌زمانی خاصی با ورود و افزایش گردشگران در این استان دارد، به عبارتی قرار داشتن اوج سفر گردشگران به استان در فصول ذکرشده فرصت بسیار مغتنمی برای بهره‌مندی از ظرفیت بی‌بدیل گردشگری کشاورزی و هدایت بخش عمده‌ای از گردشگران به بهره‌مندی از این مزیت ارزشمند است.

آذربایجان شرقی با توجه به پراکندگی متنوع محصولات می‌تواند سبد ارزشمندی در گردشگری کشاورزی معرفی نماید، به‌گونه‌ای که مزیت نسبی در تولید محصولات کشاورزی نسبت به سایر استان‌ها دارد. تولید انگور و فرآوری آن در جنوب استان (عمدتاً شهرهای بناب و ملکان) تولید انواع سیب در باغات مراغه و اهر، محصول زعفران در مرند، انواع محصولات سردرختی ازجمله هلو و شلیل در شبستر، سماق در هوراند، زغال‌اخته در کلیبر گردو و بادام در عجب‌شیر، باغات پسته و گلستان‌های گل محمدی در آذرشهر و اسکو، باغ‌های سبزی مختلف در کل استان تولید انواع لبنیات و عسل در دامنه‌های سهند به‌ویژه در سراب، تولید انار در باغات جلفا و تولید انواع ماکیان در فصول مختلف سال و گلخانه‌های مختلف تولید محصولات کشاورزی و انواع گل‌های تزیینی، وجود صنایع مختلف تبدیلی محصولات کشاورزی بیانگر تنوع محصولات و همچنین ظرفیت ارزشمند استان برای جذب گردشگر در حوزه کشاورزی استان است.

استان آذربایجان شرقی با دارا بودن بیش از یک‌میلیون و ۲۵۰ هکتار اراضی باغی و زراعی دارای تنوع محصولات کشاورزی، ظرفیت بی‌نظیری در زمینه گردشگری کشاورزی است.

عرضه مستقیم این محصولات باقیمت مناسب و همچنین حضور گردشگران در باغات و مزارع و ایفای نقش در برداشت محصول و فرآوری آن و استفاده از بسته‌های متنوع عرضه محصولات یا مشارکت گردشگر در تولید بخشی از محصول مزیت‌های متنوعی هستند که می‌تواند لذت سفر را در این استان برای گردشگران دوچندان کند، از طرفی تقویت درآمد کشاورزان از طریق عرضه مستقیم محصولات در قالب بازارچه‌های فصلی و همچنین تبادلات فرهنگی از دیگر مزایای گردشگری کشاورزی است، البته در کنار حضور مستقیم گردشگران در باغ‌ها و مزارع و ایفای نقش در مراحل مختلف تولید محصول، می‌توان با برگزاری جشنواره‌های متعدد محصولات کشاورزی در معرفی قابلیت‌ها و توانمندی‌های هر منطقه بر جذابیت این امر افزود.

در یک نگاه کلی می‌توان بستر کشاورزی در استان آذربایجان شرقی را برای بسیاری از گردشگران دارای جذابیت دانست، وجود فرهنگ‌های مختلف بومی درکشت، داشت و برداشت محصولات کشاورزی که در هر منطقه منحصربه‌فرد است، همچنین تعاملات فرهنگی گردشگران و کشاورزان در محیط‌های بومی از دیگر مزیت‌های عمده می‌تواند باشد، لذا آشنایی بافرهنگ‌های مختلف و متنوع و همچنین تقویت باور صیانت از محیط‌زیست به‌عنوان یک اصل مسلم حیات بشری و ایجاد گفت‌وگوی فرهنگی می‌تواند از مزایای گردشگری کشاورزی باشد.

منبع:میراث آریا

از نخلستان‌های بلوچستان تا زرخوشه‌های سیستان

خشکسالی‌های متوالی در استان سیستان و بلوچستان کاهش تولیدات باغی و زراعی کشاورزان و به دنبال آن، بیکاری جوانان زیادی را به‌دنبال داشته است.

با توجه به اینکه این استان سرزمینی است که گردشگران با سفر از شمال تا جنوب آن چهارفصل را در طول شبانه روز تجربه می‌کنند، بهره‌مندی از ظرفیت گردشگری کشاورزی با ایجاد انگیزه برای جوانان در راستای ایجاد اشتغال و توسعه پایدار نقش مؤثری خواهد داشت.

پوشش گیاهی متنوع استان در بعضی نقاط بسیار منحصربه‌فرد بوده به‌طوریکه در جنوب استان میوه‌های گرمسیری همچون پاپایا، گواوا، انبه، چیکو، موز، نارگیل و غیره، در شمال استان انواع انگور، گل محمدی و غلات، در شهرستان‌های خاش، سراوان، سیب و سوران و نیکشهر انواع مرکبات و محصولات گلخانه‌ای در سطح وسیع و در دلگان نیز حنا و چای ترش کشت می‌شود.

این محصولات و حتی شیوه کاشت و برداشت آن‌ها می‌تواند برای یک گردشگر جذابیت‌های فراوانی را ایجاد کند.

شیوه‌های سنتی شخم‌زنی با گاوآهن و خرمن‌کوبی با الاغ نیز در برخی از نقاط روستایی این استان رایج بوده و با ثبت در فهرست آثار ناملموس کشور و معرفی صحیح این شیوه می‌تواند در جذب گردشگران بسیار مؤثر واقع شود.

سیستان و بلوچستان توانایی تامین کمبود نیاز کشور در بخش تولیدات کشاورزی را دارد

محمدعلی نیکبخت مدیرکل جهادکشاورزی استان در رابطه با استعداد‌ها و پتانسیل‌های بالقوه استان اظهار کرد: «ظرفیت‌های ممتاز بخش کشاورزی، سیستان و بلوچستان را در ردیف استان‌های برتر کشور قرار داده است.»

او ادامه داد: «وسعت و تنوع آب و هوایی، استان را در شرایط ممتازی قرارداده که با بهره‌گیری از فرصت‌های مرزی و توانمندی‌های بخش کشاورزی، در تولید و اشتغال و ایجاد امنیت به کشور یاری کند.»

نیکبخت با اشاره به ظرفیت بالای استان در تولید گوشت قرمز، انواع آبزیان، انواع میوه‌های گرمسیری و خرما تصریح کرد: «سیستان و بلوچستان توانایی تامین و تولید بخش اعظم کمبود کشور در این زمینه‌هاست.»

رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان افزود: «سیستان و بلوچستان استعدادهای خوبی در تولید محصولات زراعی، باغی و دام و طیور دارد و سالیانه حدود ۳ هزار و ۳۵۰ تن مجموع تولیدات بخش کشاورزی این استان است.»

او یادآور شد: «سالیانه ۲ میلیون ۴۶ هزار و ۳۳۱ تن محصولات زراعی، ۵۸۷ هزار و ۹۶۴ تن محصولات باغی، ۱۶۷ هزار و ۵۲۷ تن محصولات دامی، ۲۷۴ هزار و ۹۶۵ تن محصولات شیلاتی تولید و روانه بازارهای داخل و خارج کشور می‌شود.»

رتبه برتر سیستان و بلوچستان در کشور در تولید خرما، میوه‌های گرمسیری و محصولات خارج از فصل 

نیکبخت بیان کرد: «سیستان و بلوچستان در تولید خرما، میوه‌های گرمسیری و محصولات خارج از فصل رتبه نخست کشور، در زمینه جمعیت شتر و صید تن ماهیان نیز رتبه نخست، در تولید گیاهان دارویی رتبه سوم کشور، در تولید نباتات علوفه‌ای رتبه پنجم کشور، در تولید محصولات جالیزی رتبه پنجم و در تولید پسته رتبه هشتم کشور را داراست.»

او ادامه داد: «برای ارتقای سطح زیر کشت موز در استان باید تولید به حدی برسد که کشور نیاز به واردات موز نداشته باشد و این امکان در استان وجود دارد.»

رئیس جهاد کشاورزی استان افزود: «توسعه باغات میوه‌های گرمسیری خود به‌ویژه انبه، چیکو و غیره یک مزیت ممتاز بوده و برای جنوب استان نعمت بزرگی است که فرصت‌های شغلی جدیدی به‌همراه خواهد داشت.»

جذابیت کسب و کارهای کشاورزی برای گردشگران

مجتبی میرحسینی معاون گردشگری سیستان و بلوچستان نیز در این رابطه اظهار کرد: «پنجاه درصد جمعیت سیستان و بلوچستان در مناطق روستایی و عشایری زندگی می‌کنند و از این حیث تنوع محصولات مختلف کشاورزی را با توجه به تنوع اقلیمی شاهدیم.»

او ادامه داد: «کسب و کارهای گردشگری کشاورزی مانند میوه‌چینی، آبیاری، گل چینی، گردش در باغات و بازدید از شیوه زندگی کشاورزان تجربه‌گرا هستند و می‌توانند جذابیت فراوانی را برای گردشگران به همراه داشته باشند.»

میرحسینی بیان کرد: «با هدف معرفی ظرفیت‌های متنوع گردشگری در بخش‌های مختلف و بهبود معیشت کشاورزان و توسعه پایدار روستایی و کاهش نامطلوب آثار زیست‌محیطی، دستورالعمل مجوز فعالیت و گردشگری کشاورزی بدون تغییر کاربری صادر شده است تا کشاورزانی که می‌خواهند از باغ و زمین کشاورزی خودشان در راستای رونق گردشگری استفاده کنند با مراجعه به این دستورالعمل از نحوه صدور مجوز آن مطلع شوند.»

معاون گردشگری سیستان و بلوچستان افزود: «در حوزه گردشگری در کم‌ترین زمان نسبت به صدور مجوز و ایجاد ارزش افزوده برای زمین‌های کشاورزی اقدام خواهیم کرد.»

او خاطرنشان کرد: «برای معرفی بیشتر ظرفیت گردشگری کشاورزی رویدادهایی در سطح استان با هدف تنوع‌بخشی به جاذبه‌های گردشگری تعریف شده و میوه‌های گرمسیری، چنگال، حنا، انارسنگان، پسته کورین، زرخوشه‌ها، پالیز، انگور یاقوتی، گل محمدی و غیره در طول سال برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود.»

گردشگری کشاورزی آشنایی با سبک زندگی روستایی

حسین اسلامی کارشناس ارشد گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان نیز در این رابطه اظهار کرد: «فلسفه گردشگری روستایی بازدید از پتانسیل‌ها و فعالیت‌های روستایی و اقتصاد کشاورزی است، در طی سال‌های اخیر بسیاری از فعالیت‌های گردشگری معطوف به سوی روستاها شده و به این منظور در راستای ارتقای سطح زندگی روستایی و میزان درآمد، بومگردی‌های زیادی در سطح روستاهای کشور و استان ایجاد شده است.»

او ادامه داد: «گردشگری کشاورزی آشنایی با سبک زندگی روستایی است و این یعنی اینکه تمایل بشر به زندگی در طبیعت، چیزی که امروز نیاز اساسی انسان‌ها بوده و انسان بدون طبیعت نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد.»

اسلامی بیان کرد: «اقتصاد اکثر روستاها بر پایه کشاورزی و دامپروری بوده و عمده تفریحات این نوع گردشگری در محور فعالیت‌های روستایی شکل می‌گیرد، ورود گردشگران در نواحی روستایی کمک شایانی به اقتصاد کشاورزی خواهد کرد، خرید محصولات کشاورزی دیدن حیات وحش آموختن فرهنگ و سبک زندگی روستایی نوع پوشش روستایی بهره مندی از طبیعت بکر و زیبایی که بر اساس شرایط آب و هوایی شکل گرفته است، از خصوصیات بارز گردشگری کشاورزی هستند.»

او گفت: «استان سیستان و بلوچستان با دارابودن بیشترین جمعیت روستانشین (۵۱درصد) نسبت به جمعیتش از استان‌های دارای ظرفیت‌های بالا برای گردشگری کشاورزی در ایران است که با برنامه ریزی دقیق و عملیاتی می‌تواند کمک قابل توجهی را به اقتصاد روستایی کند.»

این کارشناس گردشگری افزود: «این نوع گردشگری می‌تواند در استان سیستان و بلوچستان مانند یک برند گردشگرپذیر عمل کرده تا گردشگران بسیاری از ایران و حتی سراسر جهان را جذب کند.»

او خاطرنشان کرد: «ریشه تمام انسان‌ها به زندگی روستایی برمی‌گردد و امروز بشریت به‌دنبال فاصله‌گرفتن از زندگی در جوامع شهری و صنعتی و زندگی مدرن بوده و در حال بازگشت به سبک زندگی در کنار طبیعت است.»

پتانسیل گردشگری کشاورزی در استان سیستان و بلوچستان بسیار بالاست اما لازم است تا با ایجاد واحدهای بومگردی بیشتر برای گردشگران امکان اقامت و بازدید از زمین‌های کشاورزی، دامداری‌های سنتی و انواع میوه‌ها و محصولات منحصر بفرد استان فراهم شود.

همچنین ارائه تسهیلات، جذب سرمایه‌گذار و معرفی ظرفیت‌ها نیز در رشد و توسعه این شاخه از گردشگری در استان بسیار مؤثر خواهد بود.

منبع:میراث آریا

موزه‌های مشهور چین

با این‌که چین هنوز در مجموع به روی گردشگران خارجی بسته است اما امکان بازدید مجازی از موزه‌های متنوع آن وجود دارد.چین صدها موزه دیدنی را در خود جا داده است،‌ بنابراین آن‌چه در ادامه مشاهده می‌کنید فقط شمار اندکی از این موزه‌ها را شامل می‌شود. موزه‌هایی که توسط «دیلی آرت» انتخاب شده‌ و در ادامه معرفی می‌شوند اطلاعات مفیدی درباره سنت‌ها و آثار تاریخی مشهور و حتی آثاری که چندان شناخته‌شده نیستند ارائه می‌دهند.

حناساب‌خانه در بازار مسگرهای کاشان

در گذر زمان با رونق هرچه بیشتر بازار تاریخی و باشکوه کاشان، بر حسب شرایط و نیاز، علاوه بر مغازه‌ها و حجره‌های فروش اقلام مورد نیاز مردم، مشاغل مختلفی نیز در این بازار ایجاد می‌شد که بعضی از آن‌ها تا امروز نیز ادامه داشته و در حال فعالیت هستند.

یکی از این مشاغل، حناسابی بوده که خوشبختانه تا به امروز به دلیل مصرف حنا در بین مردم و حتی صادر کردن این محصول به دیگر شهرها و کشورهای دیگر از محبوبیت زیادی برخوردار بوده و امروزه نیز این محصول مورد نیاز بوده و با احیا روش سنتی حناسابی در حناساب خانه تاریخی بازار مسگرهای کاشان، این هنر سنتی احیا شده است.

وظیفه اصلی حناساب، خرد کردن حنا و تبدیل آن به پودر است که از دیرباز به وسیله اصطحکاک گردش دو سنگ ضخیم و بسیار سنگین ساییده و پودر می‌شده. از آن جا که حنا علاوه بر خاصیت دارویی در مجالس حنابندان و جشن و عروسی و مناسبت‌های دیگر فراوان مورد استفاده قرار می‌گرفته است، فرآوری ساییدن و آماده کردن آن همواره مورد توجه بوده و از مشاغل مهم در ادوار مختلف تاریخ در ایران به‌شمار می‌رفته است.

همچنین به‌طور کلی حنا از نوع گیاهان درختچه‌ای است، که تا ارتفاع ۷ متر رشد می‌کند و در فصل تابستان گل‌هایی به رنگ صورتی بر روی شاخه‌های این درختچه نمایان می‌شود. از این درختچه با ارزش، برگ‌های آن پس از چیدن و خشک شدن می‌شود. شکل این برگ‌ها بیضی و نوک تیز بوده و طول آن‌ها تا ۳ و عرض آن تا یک سانتی‌متر است. در کل گل‌های حنا نیز به رنگ سفید یا مایل به صورتی هستند.

حناسابی یکی از مشاغل کهن وسنتی ایران زمین

حنا محصولی است که در دوران مختلف تاریخی به‌عنوان یک کالا، خرید و فروش آن از رونق زیادی برخوردار بوده. به همین علت از ازمنه گذشته تاکنون، کارگاه‌هایی با عنوان «حناساب‌خانه» در بازارهای تاریخی دایر شده که در آن‌ها محصول حنا را می‌سایند و پودر می‌کنند. از جمله تنها «حناساب‌خانه» باقیمانده در شهر تاریخی کاشان، حناساب‌خانه بازار مسگرهای کاشان است که همچنان فعال و پررونق است.

آنچه که در راستای فعالیت این حناساب‌خانه‌ها قابل توجه است فن‌آوری سنتی و بومی است که در این کارگاه‌های سنتی در فرآینده تولید حنای با کیفیت کاربرد دارد. ساختمان کارگاه حناساب‌خانه کاشان در زمره مجموعه‌ی آثار با ارزش و فرهنگی بازار تاریخی به‌شمار می‌رود.

این مجموعه تاریخی، کارگاهی بزرگ با سقف بلند است. در زیر این سقف بلند و در محوطه مرکزی کارگاه، سکویی تعبیه شده که در محور مرکزی آن فرو رفتگی ایجاد شده و سنگی به‌صورت افقی بر روی آن قرار گرفته، همچنین سنگ گرد و مدور دیگری نیز از ضخامت و پهنا بر روی آن به‌صورت دورانی حرکت دارد. هنگام کار، دانه‌های حنا را روی سکو ریخته و با چرخش دورانی آن حنا در زیر سنگ سابیده و پودر می‌شود. در گذشته برای چرخش سنگ از نیروی کششی حیوانات اهلی همچون شتر استفاده می‌شده. بدین صورت که تیری بلند و چوبی را در روزنه وسط سنگ قرار می‌دادند و انتهای دیگرش را به کمک آلات و ادوات مختلف به حیوان می‌بستند، و سپس با چرخش به دور سکو و به واسطه نیروی کششی که به تیر متصل به کوهانش وارد می‌کرد، چرخ را به گردش در می‌آورد، با این‌حال امروزه به دلیل‌ نبود امکان نگهداری حیوان و همچنین تسریع در روند کار از موتورهای برقی خودکار استفاده می‌کنند.

در گذشته علاوه بر حنا، سایر محصولات از جمله پوست انار و پوست گردو نیز در کارگاه‌های حناسابی خرد و ساییده می‌شد، لکن چند سالی است کارگاه حناسابی کاشان در تهیه محصولات دیگری همچون خرد کردن. قلم زردچوبه، چوب دارچین و دانه فلفل سیاه نیز کاربرد دارد.

امروزه حناساب‌خانه کاشان با قدمتی بیش از ۱۵۰ سال، تنها حناساب‌خانه این شهر تاریخی است که همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد.

کارکرد این مجموعه تا بیش از سه دهه گذشته با نیروی حیوانات اهلی همچون شتر انجام می‌گرفت، لکن در دهه‌های اخیر از نیروی برق برای ادامه فعالیت آن استفاده می‌شود.

مدیریت این مجموعه که نشانی از سیر تطور تاریخ صنعت در شهر تاریخی کاشان است متعلق به بخش خصوصی است و در سال ۱۳۸۸خورشیدی به همت محمدمازوچی از دوستداران میراث‌فرهنگی کاشان بازسازی و مجدد احیا شده است.

منبع:میراث آریا