یک هتل ایرانی در میان قدیمی‌ترین هتل‌های جهان

کتاب رکوردهای گینس عنوان قدیمی‌ترین هتل جهان را به مهمانسرایی ۱۳۰۰ ساله در ژاپن داده اما نام اقامتگاهای دیگری در انگلستان، ایتالیا و ایران نیز در این فهرست قرار دارد.

به گزارش همشهری آنلاین، وقتی به یک هتل قدیمی و شیک فکر می‌کنید احتمالا اولین تصویر ذهنی شما مربوط به پاریس و رم است؛ البته بوتیک‌هایی که در خانه‌های قدیمی شهرهای مختلف ایران ساخته شده‌اند نیز حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند با این حال، قدیمی‌ترین هتل جهان در کنار یک چشمه آب‌گرم و در ژاپن بنا شده است.

  • نیشیاما اونسن کیونکان که حدود ۱۳۰۰ سال است از مهمان‌های خودپذیرایی می‌کند، به دست ۵۲مین نسل خانواده ماهیتو اداره می‌شود و همین نکته یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد آن است؛ طبق رکوردهای جهانی گینس، این هتل، قدیمیترین هتل جهان است که در سال ۷۰۵ پس از میلاد و به عنوان یک مسافرخانه سنتی تأسیس شد.

نیشیاما اونسن کیونکان میزبان بسیاری از سامورایی‌ها و شوگان‌های معروف از جمله توکوگاوا ایه یاسو و تاکدا شینگن بوده و حتی نقل است که کوکن، چهل و ششمین امپراتور این کشور نیز در آن اقامت داشته است.

ردیابی تاریخچه هتل‌ها کمی سخت است زیرا از زمانی که انسان‌ها شروع به سفر کردند -احتمالا از سال‌های ابتدایی تاریخ بشر- به اقامتگاه نیاز داشته‌اند اما به طور قطع مشخص نیست که چه زمانی تمدن‌های باستانی شروع به استفاده از مکان‌هایی برای اقامت مسافران کرده‌اند.

در قرون وسطی، صومعه‌ها به مسافران پناه می‌دادند؛ مسافرخانه‌ها و مهمان‌خانه‌هایی نیز در مسیرهای تجاری پرطرفدار برای تأمین غذا و اسکان بازرگانان و اسب‌هایشان وجود داشت؛ کاروانسراهای دوره ساسانیان، حدودا سال ۳۰۰ میلادی، از این دسته است.

اما ظاهرا تاریخ آنچه به عنوان هتل‌های امروزی شناخته شده، با نیشیاما اونسن کیونکان آغاز می‌شود و البته هتل‌های زنجیره‌ای مانند ریتز صدها سال بعد به وجود آمدند و به شکل جلوه‌ای از شکوفایی روزافزون کشورهای صنعتی و ثروتمند تبدیل شدند.

  • هوشی ریوکان قبل از اینکه چند سال پیش از مقام خود خلع شود، قدیمی ترین هتل جهان به شمار می‌رفت اما اکنون مقام دوم را تنها با فاصله ۱۳ سال از آن خود کرده است. این هتل یک شروع افسانه‌ای دارد:

گفته می‌شود ساخت آن با پیامی که راهب بودایی تایچو دایشی از الهه کوه هاکوسان دایگونگن دریافت کرد، آغاز شد. چشمه های آب گرمی که این هتل در اطراف آن ساخته شده است برای تسکین و درمان جراحات و بیماری‌ها شهرت دارند. جد بزرگ خاندان هوشی، شاگرد تایچو دایشی بود که اداره این مسافرخانه‌ را به عنوان ماموریتی از استاد خود برعهده گرفتند.

  • مقام سوم اما در اختیار مسافرخانه‌ای انگلیسی است؛ هتل میدز هد ادعا می‌کند که قدیمی‌ترین هتل انگلستان است و از اواسط دهه ۱۰۹۰ میلادی به طور مستمر برای میزبانی از مسافران مورد استفاده قرار گرفته.

با این حال، قدیمی‌ترین قسمت‌ این هتل مربوط به قرن پانزدهم است؛ اتاق قدیمی زیبایی از چوب بلوط، که امروزه محل سرو چای عصرانه‌ای لطیف است.

  • قدمت هتل اورسو گریجیو ایتالیا به اوایل دهه ۱۳۰۰ باز می‌گردد؛ زمانیکه منطقه تیرول جنوبی به محلی برای بازرگانی و تجارت شهرت یافت و این ساختمان اصیل و عتیقه محل اقامت مهمانانی از کشورهای مختلف بود.

این هتل تا قرن هجدهم در دست مالکان مختلفی بوده اما از آن زمان توسط ۹ نسل از خانواده گریجیو اداره می‌شود. اهتمام این هتل به نگهداری دیوارهای قدیمی و اشیاء لوکس خود یکی از ویژگی‌های جذاب آن است.

  • مهمانسرای عباسی در شهر اصفهان نیز یکی از قدیمی‌ترین‌های این حوزه است که جذابیت زیادی برای گردشگران خارجی و داخلی دارد و در سال ۲۰۱۷ به عنوان زیباترین هتل سنتی خاورمیانه معرفی شد.

قدمت این مهمانسرا به دوره صفویه باز می‌گردد، حدود سال‌های ۱۶۰۰ میلادی، و یکی از موقوفات مدرسه علمیه چهارباغ بوده که با حمله افغان‌ها ویران شد و در سال ۱۳۳۶ هجری مجددا مورد مرمت و بنا قرار گرفت و به روی گردشگران بازگشایی شد.

منبع:همشهری

حال سفر از روزگار سعدی تا کرونا

آرش نورآقایی، راهنما و پژوهشگر گردشگری با بیان این‌که سفر مجازی در دوران کرونا بیشتر معنا پیدا کرد، درباره کیفیت سفر در روزگار معاصر توضیحاتی داد و گفت: بین مسافر (Traveler) و گردشگر (Tourist) تفاوت وجود دارد، ما دیگر جهانگرد نداریم. گردشگر داریم که نسبت به مسافر، سطحی‌تری است.

به گزارش ایسنا، نورآقایی، مدیر مسؤول فصلنامه انگلیسی و فارسی گیلگمش در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به مکتوب کردن تجربه‌های سفرش در طول ۱۷ سالی که مسافر بوده است، بیان کرد: سفر به نوعی الهام می‌کند تا بنویسم و گویی مکاشفه‌ای صورت می‌گیرد تا متن‌هایی را به صورت کتاب یا متن ادبی دربیاورم.

او با بیان این‌که به دو روش سفر می‌کند یا به انگیزه معیشت و به عنوان شغل و یا به صوت «گم‌آبادگردی» که نوعی پارادوکس سفر است تا هم خود را پیدا کند و هم این گم شدن احوالش را خوب کند، درباره افسونگری سفر، گفت: آلفونس گابریل ـ جغرافیدان و سفرنامه‌نویس اتریشی ـ درباره کویرهای ایران می‌گوید به گونه‌ای هستند که یک بار در آن قدم بزنید افسون می‌شوید و دیگر شما را رها نمی‌کند. من هم این افسونگری را به کل سفر تعمیم می‌دهم و فکر می‌کنم هر سفر یک ویژگی دارد.

او درباره کرونا و تاثیر آن بر سفر اظهار کرد: ما در هر مصیبتی به راه‌های جایگزین می‌رسیم و در این دوران هم سفرهای مجازی بیشتر معنی پیدا کردند. خیلی‌ها با فیلم دیدن و خواندن و… به نوعی با سفر ارتباط پیدا کردند.

این راهنمای گردشگری که در برنامه تلویزیونی «بسته پیشنهادی» صحبت می‌کرد، در پاسخ به این سوال که چه سفری را می‌توان خوب دانست، ‌ گفت: سفر به دلیلی به‌وجود آمده است، در طول تاریخ سفرها به دلیل زیارت، تجارت، جنگ، صلح و اکنون برای اوقات فراغت انجام شده، انگیزه‌ها متفاوت بوده است. سفر خوب، یعنی با هر هدفی، خوب انجام شود. فیلم، موسیقی، مجسمه‌سازی برای کسی که به آن می‌پردازد چه هنرمند و چه تماشاگر قرار است حال را خوب کند و نسبت به قبل از آن بهتر شود.

نورآقایی اشاره کرد که تا کنون بیش از ۲۵۰ مرتبه از کشور خارج شده و حدود ۴۳۴ نقطه از آن را دیده است و درباره این تجربه توضیح داد: دیدن عمق دارد. شاید زمانی می‌گفتم من همه جای ایران را دیده‌ام. حدود ۴۳۴ شهرستان در کشور داریم که من همه آن‌ها را دیده‌ام، اما این اتفاق به لحاظ کمی خیلی خاص نیست، فقط این شانس و فرصت را داشته‌ام. در همان شهرستان‌ها احتمالا روستاها وجود دارد و مردمانی هستند که شاید با آن‌ها حرف نزده‌ام و چای نخورده‌ام، رودخانه‌هایی است که در آن‌ها شنا نکرده‌ام، چون یکی از آرزوهای من این است که در همه رودخانه‌های دنیا شنا کنم.

وی با بیان این‌که سفر و آداب آن یاد گرفتنی است، درباره تفاوت مسافر و گردشگر، گفت: بین مسافر (Traveler) و گردشگر (Tourist) تفاوت وجود دارد، ما دیگر جهانگرد نداریم. گردشگر داریم که نسبت به مسافر آدم سطحی‌تری است.

نورآقایی همچنین بیان کرد: سعدی، فردوسی، ابن‌سینا و بسیاری از حکمای ما اهل سفر بودند. قدیم از  رنج سفر می‌گفتند، اما الان دیگر رنجی نیست و مردم به سفر می‌روند تا حالشان خوب شود.

منبع:ایسنا

خوشنویسی ایرانی زنده و پویاست

۵ ویژگی یک شهردار خوب

۱. رویکرد زیباسازی فضاهای شهری

با توجه به تخریب روز افزون جنگل ها، مراتع و فضاهای سبز در شهرها و پیرامون آن‌ها به دلایل مختلف ناشی از سوء مدیریت، رفتارهای غیر مسئولانه برخی شهروندان، بلایای طبیعی و… و به موازات آن افزایش خودرو و وسایل نقلیه شهری، ترافیک و افزایش آلودگی‌های زیست محیطی، عملا زندگی شهروندان در شهرها دچار چالش‌های فراوانی شده و در بسیاری از این سکونتگاه‌ها حداقل سرانه فضای سبز نیز برای شهروندان مهیا نیست. لذا یک مدیر شهری خلاق، مسئول و دلسوز باید توسعه فضای سبز و افزایش سرانه آن در بین شهروندان، زیباسازی شهربه ویژه ورودی شهر که توجه هر گردشگر را در بدو ورود به سوی خود جلب می‌نماید و همچنین راه اندازی کمپین اجتماعی درختکاری و برنامه ریزی برای کاشت حداقل یک اصله نهال به ازای هر شهروند در طول دوره مدیریت شهری مجور برنامه‌ها و اقدامات اجرایی خود قرار دهد. این اقدام و رویکرد ارزشمند می‌تواند شهرداران را از یکدیگر متمایز و رضایت شهروندان را به ارمغان آورد.

۲. رویکرد گردشگری

امروزه کمتر شهری را می‌توان بدون رویکرد و نگرش توسعه گردشگری مدیریت کرد. رویکرد گردشگری و توجه ویژه به آن توسط شهرداران، باعث می‌شود شهری زیبا، جذاب، سرزنده و پویا داشته باشیم و شهر همچون مغناطیسی گردشگران، سرمایه گذاران را به سوی خود خواهد کشاند. لذا تحول شهری و متعاقب آن تحول اقتصادی و فرهنگی، اجتماعی در شهرها بدون توجه به مقوله ارزشمند و مهم گردشگری امری نشدنی است.

۳. رویکرد برندسازی شهری

چنانچه به عنوان کاندیدای شهرداری برنامه عملیاتی را به منظور برندسازی شهری با رویکرد گردشگری به اعضای شورای شهر ارائه ننموده‌اید و در حال حاضر هم که مدیر شهری هستید بدان توجهی نکرده و آن را ملاک عمل در حوزه مدیریت شهر قرار نمی‌دهید، بدانید که صرفا تکرار مکررات کرده و مشغول انجام کارهای تکراری سایر مدیران شهری خواهید بود. برنامه عملیاتی برندینگ شهری با رویکرد و با استفاده از ظرفیت‌های گردشگری شهر، باعث بهتر دیده شده شهر، اشتهار، جذب گردشگران و درآمدهای اقتصادی پایدار و پویایی خواهد شد و کمک می‌کند تا شهرتان یادگاری ماندگار برای مراجعه کنندگان داشته باشد و تصویر ذهنی مثبتی را در ایشان ایجاد کند. شهر تحت مدیریت شما باید حرفی برای گفتن داشته و به یک صفت و یا ویژگی ممتاز از آن یاد شود، همچون: شاندیز؛ شهر شیشلیک، نشتیفان؛ شهر آسبادهای تاریخی، لالجین؛ شهر سفال، مشهد؛ قبله دلها، نیویورک؛ شهری که هرگز نمی‌خوابد یا شهر زنده، بیروت؛ عروس خاورمیانه، نیس؛ شهر بازنشستگان، پاریس؛ موزه شهر یا شهر عشاق، تنکابن؛ شهسوار گردشگری ایران، نیشابور؛ شکوه تمدن ایران.

راستی از شهرهای تهران، شیراز، اهواز، تبریز، اصفهان، همدان، یزد، کرمان، ساری، رشت، کرج، گرگان، ارومیه، بندرعباس، سنندج، رامسر، چالوس، بیرجند و… با چه عناوینی یاد می‌شود!؟

۴. رویکرد سرمایه‌گذاری

کسب درآمد از طریق صدور پروانه ساختمانی، پایانکار، عوارض و سایر روش ها، جزو راهکارهای جاری، معمول و پیش پا افتاده مدیران شهری برای کسب درآمد بوده و فاقد هرگونه خلاقیت مدیریتی است. شما باید یک شهردار خلاق با نگرش توسعه‌ای باشید و با استفاده از ظرفیت و توان تیم‌های متخصص، مجرب و خلاق و هم افزایی با سایر دستگاههای اجرایی ذیربط نسبت به احصای فرصت‌ها و بسته‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقدام و از طریق ارتباطات گسترده، دوسویه و مثبت داخلی و خارجی و حضور در رویدادهای ملی و بین المللی، سرمایه گذاران توانمند را جهت سرمایه‌گذاری در این فرصت‌ها و بسته‌ها جذب نمایید تا سرمایه به سمت و سوی شهر تحت مدیریت شما هدایت و فرصت‌های کارآفرینی و اشتغالزایی نیز مهیا گردد. در آن صورت شاهد شهری پویا، زنده و دارای اقتصادی قوی خواهیم بود و البته شهرداری متفاوت و متمایز.

۵. رویکرد رویدادی

رویداد‌های مختلفی همچون گردهم آیی ها، نشست‌های تخصصی، سمینارها، همایش ها، کنفرانس ها، نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها آبستن و بستر روابط دوسویه، تعاملات اداری، اجرایی و بازاریابی، معرفی ظرفیت‌های شهری و… هستند و یک مدیر شهری هوشمند و خلاق همواره باید از تخصص و تجارب خویش در این زمینه و یا تیم‌ها و مجموعه‌های فعال در زمینه طراحی و اجرای رویدادها بهره برده و نسبت به تهیه تقویم رویدادهای شهر در یک افق حداقل چهارساله اقدام و این رویدادها را با استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی، تشکل‌های مردم نهاد، رسانه‌ها و شهروندان طبق یک برنامه اجرایی و عملیاتی مشخص برگزار کند. حضور در رویدادهای سایر شهرهای کشور و خارج از کشور نیز بسیار مهم بوده و نقش بسزایی در بهره برداری بهینه از رویداد‌ها دارد.

ذکر این نکته ضروری است که در کلیه رویکردهای فوق، استفاده حداکثری از قدرت و ظرفیت رسانه‌های محلی، منطقه‌ای و ملی، کمک شایانی به تحقق اهداف از پیش برنامه ریزی و تعیین شده مدیران شهری دارد.

لذا انجام کارهای تکراری و دچار روزمرگی شدن، صفت مدیران شهری بی‌اثر و بی‌خاصیت است و شما باید شهرداری خلاق، خاص و غیرقابل جایگزین باشید و همواره اثر و یادگاری ماندگار از دوره مدیریت شهری خود بر جای بگذارید، چنانکه تمام موجودات آسمانی و زمینی مکثی کنند و بگویند، اینجا شهرداری کار می‌کرد که کارش را خوب انجام می‌داد.

منبع:میراث آریا

پخت نان تورته، سنتی دیرینه در خراسان شمالی

باگذشت زمان و ماشینی شدن کارها، هنوز هستند زنان عشایر و روستایی که با دست پرمهر خودشان برای خانواده نان داغ درست می‌کنند. در گذشته‌های دور، نان محلی در خانه‌ها و در تنورهای هیزمی توسط زنان پخت می‌شد. هرچند، تنورهای گازی خانگی سیّار، در بسیاری از موارد، جای تنورهای گِلی را گرفته است. نان‌های سنتی و محلی یکی از مظاهر فرهنگی باارزش هر کشوری است. حفظ و شناساندن مهارت پخت نان مانند هر کار فرهنگی و تاریخی از اهمیت فوق‌العاده برخوردار است. امید که با حفظ فرهنگ‌های بومی مردمان این دیار، عطر خوش طعم نان‌های محلی، فضا روستاهای این دیار را عطرآگین کند.

غلات و فرآورده‌های آن به‌ویژه نان، غذای اصلی بسیاری از ملل دنیا را تشکیل می‌دهند. نان یکی از قدیمی‌ترین تولیدات بشر به شمارمی آید. نان به آن دسته از غذاها اطلاق می‌شود که با پختن، بخارپز کردن و یا سرخ کردن خمیری که متشکل از آرد و آب است، تهیه می‌شود. نانی که امروز مصرف می‌کنیم تاریخچه‌ای شش‌هزارساله دارد و از دیرباز استفاده از خمیر ورآمده جهت پخت نان به طور تجربی کشف شده بود.

نان به‌عنوان مهم‌ترین غذای مصرفی مردم در کشور، همواره بزرگ‌ترین سهم را در هرم غذایی و بیشترین نقش را در سفره خانواده‌های ما داشته و دارد، به‌گونه‌ای که زیور همیشگی سفره‌های ایرانیان با هر قوم و نژاد بوده و ازاین‌پس نیز خواهد بود؛ پس ازآنجایی‌که این غذای مقدس، قوت غالب مردم به شمار می‌رود و بیش از ۸۰ درصد کالری، ۶۰ درصد انرژی، ۵۰ درصد ویتامین و ۴۰ درصد پروتئین موردنیاز بدن تمامی افراد جامعه با مصرف نان تأمین می‌شود، بنابراین از اهمیت زیادی در میان آن‌ها برخوردار است.

نان‌های محلی از منابع اصلی الگوی غذایی روزانه جامعه ایرانی درگذشته‌های بسیار دور بشمار می‌آید. نان‌ها انواع مختلفی دارند که بر اساس آداب اقوام و ملل مختلف متفاوت‌اند و هریک نیز به‌تناسب و فراخور اقلیم مردم منطقه طبخ می‌شوند. به‌عنوان نمونه در مناطق سردسیر در ترکیب خمیر نان از چاشنی‌های گرم نظیر زنجبیل و یا حتی فلفل استفاده می‌شود. همچنین در مناطق استوایی در ترکیب آرد و یا خمیر نان از خرما استفاده می‌گردد.

بیش از ده‌ها نوع نان سنتی در مناسبت‌های مختلف در شهر و روستاهای استان خراسان شمالی طبخ می‌شود و نان مهم‌ترین ماده غذائی در این استان است. اهالی به کیفیت نان و استفاده از مواد افزودنی و زیباسازی ظاهر با ایجاد نقوش اهمیت خاص می‌دهند. نان‌های پخت شده در این استان دلیل ماندگاری، عطروطعم ویژه به‌عنوان سوغات به دیگر مناطق نیز فرستاده می‌شود.

از انواع نان‌های محلی استان خراسان شمالی می‌توان فتیر شیرین، نان قتلمه، فتیر چریشی، نان چلپک، قطاب، کماج، فتیر جزلاغ، نان ساچی، نان بیشمه، فتیر شیرمال، نان یوخا، نان چپاتی و نان تورته را نام برد.

طرز پخت فتیر تورته – تورتا

در ابتدا تورته را گرم و یا به‌صورت خشک شده آماده می‌کنند. آب ولرم، خمیرترش (مایه‌ی خمیر یا خمیرمایه) و آرد و نمک را در لگن بزرگی (ظرفی است چوبی، مانند تابه) خمیر می‌کنند بعد از اینکه خمیر آماده شد مواد بالا را به خمیر اضافه کرده و ورز می‌دهند. خمیر مخلوط شده را چانه‌گیری کرده و سپس چانه‌ها را با وردنه به قطر دو سانتیمتر باز و روی آن با چنگال سوراخ‌های ریز ایجاد می‌کنند.

از باقی‌مانده و ته‌نشین روغن زرد به‌عنوان چاشنی اصلی در تهیه این نان استفاده می‌شود. اندازه این نان به‌اندازه فطیر است، جز اینکه در این نان به‌جای روغن، از روغن موجود در تورته که در دوغ سرخ شده و ته‌نشین شده روغن زرد تهیه می‌شود.

در زمان‌های قدیم که اغلب مردم خراسان عشایر بودند و به لطف کوهستان‌ها و گاو و گوسفند فراوان به بهترین محصولات لبنی دسترسی داشتند، روغن حیوانی چه کره، چه روغن دنبه مورداستفاده آنان بود.

از طرفی برای نگهداری طولانی‌مدت محصولات لبنی و ایجاد تنوع مواد غذایی مصرفی‌شان چاره‌ای نداشتند جز تبدیل شیر به فرآورده‌ها و تبدیل فرآورده‌ها به فرآورده‌های دیگری که دیرتر فاسد شوند.

کره گرچه برای مدت زمانی کوتاه، بدون فاسد شدن قابل‌استفاده است ولی کره‌ای که ازروی دوغ جمع می‌کنند دارای ناخالصی به نوبه خود به علت داشتن، دوغ و همچنین آب، مدتی بعد فاسد می‌شد لذا بهترین راه برای نگهداری طولانی‌مدت آن جداکردن آب و دوغ آن و نگهداری روغن خالص آن بود. این روغن حتی در محیط گرم فاسد نمی‌شود و به مدت بسیار طولانی حتی به مدت چندین سال قابل نگهداری است. برای تبدیل به روغن و حفظ و نگهداری باید صاف شود. کره را حرارت می‌دهند و ناخالصی رو جمع می‌کنند. ناخالصی درده یا تورتا نام دارد.

عمل تهیه روغن زرد حیوانی با حرارت دادن کره امکان‌پذیر است. به این صورت که کره را آن‌قدر حرارت می‌دهند تا آبش تبخیر شود و کره‌اش جدا شده و سرخ شود، سپس آن را از صافی می‌گذرانند و روغن به‌دست‌آمده، روغن خالص حیوانی است. برخی اعتقاد دارند که اضافه‌کردن آرد به کره در حال جوش، سبب بهبود کیفیت روغن حیوانی (زرد) و افزایش میزان تورتا می‌شود.

از تورته «تورتا» (دوغ باقی‌مانده سرخ شده) همراه با نان به‌عنوان صبحانه (شبیه کره) و همچنین داخل نان‌های محلی (آن را با خمیر نان مخلوط می‌کنند و به آن خمیر روغن اضافی زده نمی‌شود) و برخی غذاها همچون دلمه برگ مو، و برخی از آش‌ها نیز استفاده می‌شود. تورتا را داخل ظرفی فریز می‌کنند. سپس داخل دلمه‌ها و یا برخی آش‌ها چند قاشق از آن را می‌ریزند.

مراحل پخت نان سنتی تورته در سال ۱۴۰۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

منبع:میراث آریا

پیست اسکی کاکان، ظرفیت بزرگ سرمایه‌گذاری

پیست اسکی کاکان با بارش نخستین برف در اواخر فصل پاییز و تدام بارش برف در زمستان یکپارچه پوشیده از برف می‌شود به‌گونه‌ای که در زمستان ارتفاع برف در این پیست به حدود یک متر می‌رسد.

آسمان آبی، برف سپید، تلالؤ نور خورشید و وجود چشمه‌های خروشان در زیر برف بر زیبایی هر چه بیشتر پیست اسکی کاکان افزوده است.

این پیست نزدیک‌ترین پیست اسکی ایران به کشورهای حوزه خلیج‌فارس و استان‌های جنوبی کشور است و به همین دلیل شرایط منحصربه‌فردی برای سرمایه‌گذاری بیشتر دارد.

پیست کاکان در سال ۱۳۷۳ با نصب یک دستگاه بالابر افتتاح شد و سپس تا سال ۸۴ امکانات آن با سه تله‌اسکی شامل یک دستگاه بالابر برای افراد مبتدی و دو دستگاه بالابر اسکی‌بازان حرفه‌ای افزایش یافت.

پیست اسکی کاکان ازنظر کارشناسان حوزه گردشگری به‌عنوان سرمایه‌ای خفته و ظرفیتی پنهان در مرکز کهگیلویه و بویراحمد است می‌طلبد با تشویق سرمایه‌گذاران و ساخت مجتمع‌های تفریحی اقامتی زمینه جذب گردشگر را در آن فراهم کرد.

این پیست به طول ۶۰۰ متر در جاده ارتباطی یاسوج – اقلید و در منطقه سردسیری کاکان شهرستان بویراحمد قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا حدود  ۲۶۰۰ متر است.

معرفی و رونق غذاهای محلی مانند آش کارده، آش دوغ، آش ماست در هوای سرد زمستانی بخش دیگری از جاذبه‌های این پیست اسکی به‌عنوان یک جاذبه گردشگری است.

بر اساس گزارش راهداری استان و به استناد آمار استخراجی از دستگاه‌های تردد شمار در روزهای تعطیل بیش از ۱۲ هزار خودرو و در روزهای غیر تعطیل تا ۳ هزار خودرو در مسیر پیست اسکی کاکان عبور و مرور می‌کند.

پیست اسکی کاکان واقع در شمال شهر یاسوج از سوی مردم سراسر کشور و این استان به‌خوبی دیده‌شده اما بازهم نیاز به دیده شدن توسط مسئولان استانی و کشوری دارد تا نقش خود را در توسعه هر چه بیشتر منطقه ایفا کند.

توسعه متناسب با حجم زیاد ورودی گردشگر به پیست اسکی کاکان، نیازمند سرمایه‌گذاری جدی بخش خصوصی در این پیست است.

سرمایه‌گذاری بخش خصوصی علاوه بر اشتغال‌زایی و سودآوری، سهم بسزایی در رضایت گردشگران و استمرار علاقه‌مندی آنان به آمدن به این مکان تفریحی خواهد داشت.

شمار زیاد مسافران و گردشگران درون استانی و خارج استانی نشان داد که پیست اسکی کاکان، به‌عنوان مهم‌ترین جاذبه گردشگری زمستانی استان از مهم‌ترین فرصت‌ها برای توسعه شهرستان بویراحمد است بنابراین ضرورت دارد مسئولان ذی‌ربط با برنامه‌ریزی دقیق و عملی زمینه فعالیت این ظرفیت خدادادی را بیش‌ازپیش فراهم کنند.

پیست اسکی کاکان در شمال شهر یاسوج از سوی مردم از درون استان گرفته تا کرانه‌های خلیج‌فارس به‌خوبی دیده‌شده است و هرگونه سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری در این منطقه سودآور است.

توجه به ورزش اسکی در کهگیلویه و بویراحمد برای کارآفرینی ضروری است

رئیس فدراسیون اسکی در سفر اخیرش به یاسوج و دیدار با مدیران ارشد استان کهگیلویه و بویراحمد، گفت: «توجه جدی‌تر به رشته ورزشی اسکی در این استان برای کارآفرینی و ایجاد اشتغال امری ضروری است.»

عباس نظریان اظهار داشت: «کهگیلویه و بویراحمد استانی مستعد برای رشته ورزشی اسکی بوده و به دلیل داشتن شرایط آب و هوایی و موقعیت جغرافیایی مناسب می‌تواند در زمینه اسکی و گردشگری ورزشی در کشور مطرح شود.»

او افزود: «تنها ۱۵ استان کشور دارای هیأت اسکی بوده و کهگیلویه و بویراحمد نیز یکی از استان‌های دارای ظرفیت مطلوب در زمینه رشته ورزشی اسکی است.»

رئیس فدراسیون اسکی بیان کرد: «اسکی یک رشته ورزشی جوان پسند بوده و دارای ۱۰ شاخه ورزشی زیرمجموعه است.»

نظریان عنوان کرد: «فدراسیون اسکی به منظور کمک هر چه بیشتر به توسعه این رشته ورزشی در کهگیلویه و بویراحمد آمادگی داشته و حاضر به سرمایه‌گذاری لازم است.»

رئیس فدراسیون اسکی عنوان کرد: «موقعیت جغرافیایی این استان و دارا بودن کوهستانی بی‌نظیر و پوشیده از جنگل یکی از نعمت‌های خداوند به مردم این منطقه بوده و ظرفیت و پتانسیل ورزشکاران و قهرمان اسکی استان در کشور مایه مباهات است.»

نظریان افزود: «ظرفیت و قابلیت ورزشکاران رشته ورزشی اسکی کهگیلویه و بویراحمد چشمگیر بوده و در صورت حمایت لازم می‌توانند در کشور مطرح شوند.»

راه‌اندازی مدرسه اسکی در پیست اسکی کاکان

سرپرست اداره کل ورزش و جوانان کهگیلویه و بویراحمد اسکی را یک رشته ورزشی مفرح و نشاط‌آور دانست و اظهار داشت: «پیست اسکی کاکان یاسوج تنها پیست اسکی کشور بوده که از گاز شهری بهره‌مند است.»

بهروز جهانبخش افزود: «بزودی مدرسه اسکی در پیست اسکی کاکان یاسوج راه اندازی می‌شود و این پیست آمادگی لازم برای میزبانی از رقابت‌های قهرمانی کشور را دارد.»

جهانبخش عنوان کرد: «برپایی جشنواره فرهنگی، ورزشی برفی در پیست اسکی کاکان یاسوج با همکاری اداره کل میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد یکی از برنامه‌های مهم اداره کل ورزش و جوانان و هیأت اسکی این استان است.»

او ادامه داد: «این اقدام می‌تواند به جذب هر چه بیشتر گردشگر و توریسم ورزشی در کهگیلویه و بویراحمد کمک بسزایی کند.»

جهانبخش خواستار حمایت مادی و معنوی بیش از پیش فدراسیون اسکی از این رشته ورزشی در کهگیلویه و بویراحمد شد.

ترافیک معضل مهم تردد در مسیر پیست اسکی

همچنین رئیس هیات اسکی کهگیلویه و بویراحمد گفت: «ترافیک روزهای پایانی هفته معضل مهم در تردد ورزشکاران و قشرهای مختلف مردم به سوی پیست اسکی کاکان یاسوج است.»

حمید زرافشان اظهار داشت: «انتظار می‌رود که مسئولان پلیس راه و اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کهگیلویه و بویراحمد برای رفع این مشکل همکاری و مشارکت کنند.»

او افزود: «استعدادیابی پسران و دختران زیر ۱۲ سال و راه انداری مدرسه اسکی از برنامه‌های مهم هیات اسکی کهگیلویه و بویراحمد است.»

بیش از ۵۰ هزار ورزشکار ساماندهی شده مرد و زن در رشته‌های مختلف در کهگیلویه و بویراحمد فعالیت می‌کنند.

آیت الله سید نصیر حسینی نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد ورزش را دارای اهمیت بسزایی دانسته و تاکید کرده که توجه به زیرساخت‌های ورزشی یکی از راهکارهای مهم برای تأمین سلامت افراد جامعه و جلوگیری از بروز انواع آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی است.

او خواستار رفع مشکل ترافیک جاده دسترسی به پیست اسکی کاکان یاسوج به ویژه در روزهای تعطیل شده است.

تاکید استاندار بر سرمایه‌گذاری در امور ورزشی استان

استاندار کهگیلویه و بویراحمد نیز در این ارتباط گفت: «عوامل مؤثر بر تقویت روزافزون رشته‌های مختلف ورزشی در این استان از جمله اسکی با جدیت پیگیری می‌شود.»

سیدعلی احمدزاده اظهار داشت: «سرمایه‌گذاری لازم در تمامی بخش‌های ورزشی کهگیلویه و بویراحمد به زودی انجام خواهد شد.»

او افزود: «هیچ طرحی برای جامعه ورزش کهگیلویه و بویراحمد در سفر ۹ مهرماه ۱۴۰۰ رییس جمهوری و برخی اعضای هیأت دولت به این استان ارائه نشد.»

استاندار کهگیلویه و بویراحمد بیان کرد: «هرگونه طرح و برنامه مؤثر در توسعه ورزش این استان به لحاظ تأمین منابع مالی مورد نیاز از بودجه استانی و منابع متمرکز در کشور پیگیری می‌شود.»

احمدزاده عنوان کرد: «متولیان حوزه ورزش کهگیلویه و بویراحمد هر چه سریعتر طرح‌ها و برنامه‌های سازنده، علمی و مطالعه شده را تهیه و ارائه دهند.»

او ابراز داشت: «کهگیلویه و بویراحمد یک استان کم نظیر برای ورزش‌های زمستانه، تابستانه و گردشگری ورزشی است.»

منبع:میراث آریا

“سیراف” تاریخی به بلندای قدمت اسلام

بندر زیبای سیراف که یکی از قدیمی‌ترین شهرها و بنادر ایران در دوران صفویان و محل پهلوگیری کشتی‌های بزرگ بوده است، از جاذبه‌های بسیار دیدنی استان بوشهر برشمرده می‌شود.

شاید محدود افرادی باشند که نام بوشهر، دیار دلیرمردانی چون رئیسعلی دلواری و نادر مهدوی را نشنیده باشند. دیاری با سواحل دریای زیبای خلیج فارس، جاذبه‌های متعدد تاریخی و اجتماعی، هوای معتدل پاییز و زمستان، هوای مطبوع بهاری و پوشش گیاهی مناطق گرمسیری که همه دست به دست هم داده تا پایتخت انرژی هسته‌ای، یکی از پرحاذبه‌ترین و دوست داشتنی‌ترین استان‌های ایران برای گردشگران تبدیل شود.

به گزارش ایسنا، استان بوشهر در کنار عنوان سومین اقتصاد بزرگ ایران با دارا بودن ترکیبی از اقتصادهای بزرگ و متنوع نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه‌ها و تاسیسات هسته‌ای و صنایع دریایی، کشاورزی، شیلات و معادن از پرجاذبه‌ترین استان‌های ایران به واسطه ۱۰ شهرستان‌ خود، محسوب می‌شود.

سیراف محل پهلوگیری کشتی‌های بزرگ در قدیم

شهرستان کنگان در مناطق گرمسیری و جنوبی استان بوشهر در کنار دارا بودن بخش عظیمی از پروژه‌های پالایشگاهی پارس جنوبی(منطقه پارس ۲) به واسطه بنادر کهن و تاریخی چون بندر باستانی سیراف، یکی از جاذبه‌های دیدنی استان بوشهر برشمرده می‌شود.

بندر زیبای سیراف که یکی از قدیمی‌ترین شهرها و بنادر ایران از دوران صفویان بوده، در شهرستان کنگان واقع شده است. این بندر محل پهلوگیری کشتی‌های بزرگ بوده که روابط تجاری بسیاری را با روم و یونان در اروپا، ماداگاسکار در آفریقا و کانتون چین در آسیا و در دوره‌های ساسانی و اسلامی داشته است.

بخش عمده‌ای از بندر سیراف با یک زلزله و سونامی در بهار سال ۳۹۸ق، زیر آب رفته و فقط قسمتی از بخش تاریخی آن از جمله مسجد جامع سیراف، قلعه نصوری، گوردخمه‌های دره لیر و بازار آن باقی مانده است.

مرمت سازه‌های تاریخی سیراف در حال انجام است

همزمان با بازدید میدانی از بندر زیبای سیراف و جاذبه‌های گردشگری و تاریخی این بندر، به گفتگو با سیدمهدی آذریان، مدیر پایگاه ملی سیراف پرداختم تا از آثار تاریخی این بندر برایمان بگوید.

مهدی آذریان در گفت‌وگو با ایسنا ضمن خبر از مرمت و بازسازی قورخانه(سرباز خانه) یا گمرک بنگسار، اظهار کرد: بر روی این بنای تاریخی از زمان کاوش یعنی حدود ۵۰ سال پیش در زمان کاوش وایت هاوس، باستان شناس انگلیسی، تاکنون هیچ اقدام مرمتی و استحکام‌بخشی صورت نگرفته بود که با توجه به موقعیت فرهنگی و گردشگری سیراف، پاکسازی و مرمت‌سازی، ساماندهی‌های محیطی و استحکام بخشی سازه‌ها انجام شد.

سید مهدی آذریان اضافه کرد: حدود ۶۰ درصد از پروژه سازماندهی این بنا انجام شده و در آینده نزدیک و در ادامه پروژه، مسیر دسترسی و گردشگری به این اثر ساماندهی شده است و آزادسازی حریم آن و ساخت دیوار حفاظتی برای جلوگیری از تخریب بنا به واسطه امواج آب اجرایی خواهد شد.

در ادامه مدیر پایگاه ملی سیراف تصریح کرد: پروژه ساماندهی و مرمت سازه‌های تاریخی بندر سیراف با صرف اعتبار ۲۰ میلیارد ریال در قالب چند اثر تاریخی در این بندر در حال انجام است که یکی از این آثار دره لیر است.

وی در ضمن بازدید از دره باستانی لیر، خاطرنشان کرد: مجموعه دره باستانی لیر یک مجموعه سازه‌های دست کندی شده مربوط به دوره ساسانی و سده‌های اولیه پس از اسلام است که در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

وی با اشاره به آثار تاریخی بسیار زیاد موجود در دره لیر بیان کرد: استفاده اولیه این دره برای استحلال مردم سیراف بوده است که متشکل از آثار تاریخی بسیاری از جمله حوضچه‌های ذخیره آب، چاه‌های آب، گوردخمه‌های باستانی، آب انبارها، سدها و آب‌بندهاست که به صورت دست کند در صخره کوه ایجاد شده است.

جذب توریست پس از احیای کامل زیرساخت‌هاست

سیدمهدی آذریان در خصوص اقدامات انجام شده در این دره، ادامه داد: مسیر دسترسی به این بنای تاریخی، بهسازی و دارای حفاظ و پل‌های آمد و شد برای گردشگران شده است و با تربیت تورلیدرهای بومی سیراف و پس از احیای کامل زیرساخت‌ها و آثار باستانی این دره، برای جذب توریست اقدام خواهد شد.

در ادامه مسیر و در بازدید از آتشکده باستانی سیراف به اتاقی مربع شکل بر روی تپه‌ای، روبه روی دره لیر که در قدیم به عنوان تُل گنبد یا چهارطاقی معروف بود، رسیدیم. این تُل گنبد در واقع آتشکده است که با توجه به حضور ادیان مختلف زرتشتیان، مسیحیان، مانویان، یهودیان و بوداییان و اقوامی همچون یونانیان، رومیان و چینی‌ها در این منطقه، نشان از آزادی دینی بندر سیراف دارد.

در آخر مسیر بازدید از بندر تاریخی سیراف، از موزه باستانی به عنوان یکی از زیباترین مکان‌های دیدنی بندر سیراف دیدن کردیم. موزه‌ی باستانی در خانه دکتر وایت‌هاوس، سرپرست گروه باستان شناسی بندر سیراف است که در ۳ بخش جداگانه برای گردشگران ساماندهی شده است.

یکی از بخش‌های موزه شامل صنایع دریایی، ماهی‌ها و صدف‌های باستانی است. در بخش دیگر صنایع سفالی، سنگ نوشته‌ها و یافته‌های وایت هاوس، باستان‌شناس انگلیسی، دیده می‌شود و در بخش سوم این موزه که بزرگ‌ترین بخش موزه باستانی سیراف نیز می‌باشد، صنایع دستی باستانی وجود دارد.

یکی از مهمترین بناهای تاریخی بندر سیراف، قلعه‌ نصوری است که قدمت ۲۰۰ ساله آن اثبات شده است؛ اما متاسفانه در این بازدید یک‌روزه از بندر سیراف به دلیل کمبود وقت نتوانستیم از نزدیک این بنا را مشاهده کنیم.

به گزارش ایسنا، سرتاسر استان بوشهر، از شمال تا جنوب و شرق و غرب آن، پر است از جاذبه‌های گردشگری، تفریحی و تاریخی که قدمت باستانی و ارزشمند آن اثبات شده است.

نیک بنگریم در تاریخ سراسر افتخار و پر قدمتمان و بیاموزیم از آن‌ها آنچه را عمری دیگران آموختند.

منبع:ایسنا

شهر جهانی سفال؛ هنوز اندر خم یک کوچه

لالجین؛ که به علت وجود خاک مرغوب در زمینه ساخت سفال، کارگاه‌های سفالگری بسیاری را در خود جای داده است یکی از قطب‌‎های گردشگری استان همدان محسوب می‌شود.

سفال و سفالگری ریشه در خاک این دیار دارد و همین امر در کنار پارامترهایی دیگر بهانه‌ای شد برای جهانی شدنش. کسب این عنوان در ابتدا گام بلندی بود که برای لالجین رقم خورد و چشم‌انداز جدیدی را پیش روی کوچک‌ترین شهر جهانی ثبت‌شده گشود، این امر همچنین در ابتدا در توسعه لالجین و گردشگری استان همدان بسیار مؤثر بود.

لالجین در کنار داشتن قابلیت‌های فراوان در زمینه هنر، صنعت سفال و جایگاهی که محصولات کم نظیر این شهر در ایران و جهان دارد متاسفانه هنوز فاصله زیادی با شاخصه‌های شهرهای جهانی دارد که تاکنون توجه‌ای به آنها نشده است.

امروز به نظر می‌رسد لالجین پس از گذشت حدود چهار سال از جهانی شدن، راه زیادی را تا رسیدن به عنوان پرطمطراق شهر جهانی دارد به عنوان مثال در این شهر هنوز زیرساخت‌های ابتدایی و اولیه که یک شهر جهانی نیاز دارد به چشم نمی‌خورد و آنطور که باید و شاید برای گردشگر پذیر بودن آماده نیست.

عضو هیئت مدیره مجموعه سفال تاج لالجین (صادرکننده برتر سفال) در ابتدا در معرفی مجموعه خود به خبرنگار ایسنا می‌گوید: مجموعه سفال تاج از سال ۱۳۷۲ با فروش داخلی فعالیت خود را آغاز کرد و در ابتدای فعالیت تنها با داشتن فروشگاه فعالیت می‌کرد، این مجموعه از سال ۱۳۷۶ فعالیت در زمینه صادرات صنایع دستی را با صدور به کشورهای ترکیه و بلژیک آغاز کرد و تا سال ۱۳۸۰ صادرات را به صورت غیررسمی انجام می‌داده است. شرکت فوق از همان سال با عضویت در اتاق بازرگانی استان همدان کارت بازرگانی اخذ کرده و صادرات را به صورت رسمی و با برند خود انجام می‌داد.

عادل بشیری ادامه می‌دهد: از همان سال‌ تا دو سال گذشته همواره به عنوان صادر کننده نمونه استان مطرح شده و شش دوره نیز به عنوان صادر کننده نمونه کشور انتخاب شدیم. از یک بازه زمانی فروشگاه جوابگوی حجم صادرات نبود و از اواسط دهه ۸۰ تصمیم گرفتیم واحد تولیدی تحت مدیریت خود را ایجاد کرده و از آن زمان در امر تولید نیز فعالیت می‌کنیم.

وی تصریح می‌کند: در این مجموعه برای ۶۰ تا ۷۰ نفر به طور مستقیم اشتغالزایی ایجاد شده است و در زمان رونق صادرات چندین هزار نفر نیز به طور غیرمستقیم از این راه شاغل بودند.

بشیری با بیان اینکه متاسفانه بعضی قوانین بداهه‌ در وزارتخانه‌ها صادر می‌شود که در روند رو به رشد صادرات اختلال ایجاد می‌کند و ما نیز از این داستان مستثنی نبودیم، می‌افزاید: دو سال است که حتی یک دلار صادرات رسمی نداشتیم و هیچ شوقی به ادامه کار صادرات نداریم چراکه مشتری‌های ما بیشتر ایرانیان مقیم خارج از کشور هستند و ارزی که به شرکت ما بابت صادرات پرداخت می‌شود به ریال است و دلاری دریافت نمی‌کنیم که به دولت بدهیم و همین باعث ایجاد مشکلاتی شده است.

این تولید کننده سفال در ادامه می‌گوید: از طرف دیگر دولت می‌خواهد آمار صادرات غیر نفتی را بالا جلوه بدهد و به همین دلیل ارزش‌های کاذب را مصوب کرده‌اند. به عنوان مثال هر کیلو سفال صادراتی را هفت دلار تعیین کردند در صورتی که سفال میوه و تره بار نیست که به کیلو فروخته شود و ما از این قانون متضرر می‌شویم و این مسائل باعث ضربه به صادرات شده است.

وی بیان می‌کند: آخرین سالی که به عنوان صادر کننده نمونه کشور انتخاب شدیم سال ۹۷ بود که حدود ۱۲ میلیون دلار صادرات داشتیم که البته این عدد همان ارزش کاذبی است که به آن اشاره شد و ارزش واقعی صادرات این مقدار نبود و رقم واقعی آن حدود یک میلیون دلار بود.

بشیری اظهار می‌کند: سازمان توسعه تجارت به عنوان متولی انتخاب صادر کننده نمونه ملاک‌هایی دارد که همه ساله و در مهر ماه از بین صادرکننده‌ها در رشته‌های مختلف ارزیابی انجام داده و واحدهای برتر را انتخاب می‌کنند. همچنین بیشترین ملاک و امتیاز میزان ارزش صادرات به دلار و کیلو، داشتن استانداردهای مدیریتی، استاندارد کالا، حضور در نمایشگاه‌های خارج از کشور، استفاده از نیروهای متخصص در حوزه تولید و صادرات، ثبت برند در خارج از کشور و داخل و نوع بسته بندی کالا است و در نهایت مجموعه‌هایی که بالاترین امتیاز را کسب می‌کنند به عنوان صادر کننده نمونه انتخاب می‌شوند.

وی مطرح می‌کند: مجموعه سفال تاج لالجین طی سال‌های گذشته تلاش فراوانی کرده است تا امتیازهای حداکثری را بگیرد. از طرف دیگر دفتر فروش در کشور هلند داریم که امتیاز خوبی برای مجموعه به شمار می‌رود. برند ثبت شده داخل کشور، رشد سالانه صادرات، تعدد کشورهای صادراتی که بیش از ۲۰ کشور بود و بسته بندی متفاوت محصولات از جمله امتیازات این شرکت محسوب می‌شود.

بشیری می‌افزاید: لالجین در کنار غار علیصدر و جاذبه‌های تاریخی مرکز استان یکی از سه قطب صنعت گردشگری همدان محسوب می‌شود و به همین دلیل به عنوان شهر جهانی شناخته شده است. همچنین دبیرخانه شهر جهانی موافق و مخالف‌های زیادی دارد و باید به دنبال این باشیم که دبیرخانه در چند سال گذشته چه فعالیت‌هایی کرده که متاسفانه این موضوع تاکنون برای مردم شفاف نشده است. باید ببینیم دبیرخانه شهر جهانی در رابطه با کیفیت بدنه محصولات تولیدی چه اقداماتی انجام داده و در رابطه با غیبت لالجین در رویدادهای بین‌المللی مثل اکسپوی دبی چه پاسخی دارد. علاوه بر این دبیرخانه در سایر رویدادهای بین‌المللی ضعیف عمل کرده است.

وی ادامه می‌دهد: باید اعتبار و بودجه‌ای برای شهرهای جهانی در نظر گرفته شود. از طرف دیگر دبیرخانه لالجین یک ماه است که فعالیت خود را آغاز کرده است در حالی که می‌بایست از ۴ سال گذشته فعالیتش آغاز می‌شد. یک سرویس بهداشتی برای مسافر در شهر وجود ندارد و سرویس بهداشتی که طی سال‌های گذشته ساخته شده قابل بهره برداری نیست، شهر فاقد هتل است، درمانگاه و بیمارستان مناسب ندارد، اهالی شهر به زبان انگلیسی اشرافیت ندارند و نمی‌توانند با توریست‌ ارتباط بگیرند، بنابراین باید مراکز اقامتی و مکانی برای راهنمایان گردشگری در نظر گرفته شود، زیرساخت‌های شهر جهانی فراهم شود تا لالجین بتواند توریست را در خود جا دهد.

این تولید کننده سفال در ادامه می‌گوید: تغییرات باید با توجه به نیازها در شهر شروع شود و این موضوع باید توسط سازمان میراث فرهنگی و دبیرخانه شهر جهانی پیگیری شود. تا زمانی که مشکلات پیش پا افتاده و زیر ساخت‌های ضروری حل نشده است چطور می‌خواهیم مشکلاتی در سطح کلان مانند مشکلات صادرات را حل کنیم؟ سال‌های گذشته دانشگاه علمی کاربردی و پیام نور لالجین فعال بود که در چند سال اخیر آنها را تعطیل کردند در صورتی که یکی از امتیازات مهم لالجین برای جهانی شدن، داشتن دانشگاه تخصصی در زمینه سفال بود.

وی شرح می‌دهد: در لالجین یک اقامتگاه بومگردی وجود ندارد و تنها هتل شهر نیز حمایت نمی‌شود. همچنین تورگردان‌ها اظهار می‌کنند به دلیل نداشتن جاذبه در لالجین نمی‌توانند تور برای این شهر تعریف کنند. بنابراین بومگردی می‌تواند عاملی باشد تا گردشگران در شهر ماندگاری داشته باشند.

مصطفی لطیفی؛ یکی دیگر از تولید کنندگان سفال در شهر لالجین نیز در معرفی کارگاه خود می‌گوید: تولیدات کارگاه ما به صورت سفال چرخی است و متغیر است چراکه یک نوع محصول تولید نمی‌شود و نسبت به تقاضای بازار اجناس متنوعی را تولید می‌کنیم. تولیدات از حدود ۴ تا ۵ هزار قطعه تا هزار قطعه در سال تولید شده و بر حسب ابعاد جنس و سفارشات متغیر است.

وی اضافه می‌کند: ۵۰ درصد تولید برای بازار داخلی و ۵۰ درصد برای صادرات است. قبل از تحریم‌ها به کشورهای آلمان و هلند صادرات داشتیم اما پس از تحریم‌ها عمده صادرات سفال لالجین به کشور عراق است و مقدار اندکی از محصولات نیز به آذربایجان و حوزه خلیج فارس صادر می‌شود. علاوه بر این عمده بازار داخلی، تهران است.

لطیفی با اشاره به اینکه کرونا آسیب‌ جدی به شهر لالجین زد و با شیوع این بیماری گردشگر بیش از حد کم شد، تصریح می‌کند: از طرفی هر اندازه از گردشگری در لالجین حمایت کنیم به نفع شهر و استان است اما متاسفانه از لالجین حمایت‌های لازم نمی‌شود و با توجه به اینکه منبع درآمد این شهر سفال است و صنایع دستی ارتباط تنگاتنگی با گردشگر دارد هیچ نوع امکاناتی برای گردشگران در شهر وجود ندارد.

این تولیدکننده سفال با اشاره به اینکه لالجین مشکل آب شرب دارد، مطرح می‌کند: کارگاه تولیدی ما سابقه طولانی در شهر دارد و تولیداتمان نیز علاوه بر تامین بازار داخلی به بازار خارجی هم صادر می‌شود و در این زمینه‌ها موفق عمل کرده‌ایم اما در لالجین مشکل عمده در تامین خاک سفالگری وجود دارد و طی یکی دو سال اخیر در این مسئله با مشکلات جدی روبرو هستیم. خاک رس که لازمه کار سفال است با مشکل فراوان تامین می‌شود. علاوه بر این مشکلاتی در زمینه کارگاه‌ها مانند نبود زمین با کاربری تولیدی نیز وجود دارد که برخی از تولید کننده‌ها را درگیر کرده است و از طرف دیگر تعداد افراد فعال در این حوزه به خاطر مشکلات و تورم روز به روز کمتر می‌شوند.

لطیفی در پایان بیان می‌کند: سفال یکی از منابع درآمد اصلی برای استان همدان است و به واسطه همین هنر، صنعت آمار بیکاری لالجین به صفر رسیده و علاوه بر این به اشتغال‌زایی استان نیز کمک زیادی کرده است. در حال حاضر حدود هزار کارگاه فعال سفالگری در این شهر وجود دارد که هنر سفال را در استان زنده و سرپا نگه داشته است.

منبع:ایسنا

نقش شهرداری‌ها در توسعه گردشگری

امروزه کمتر شهری را می‌توان بدون رویکرد و نگرش توسعه گردشگری مدیریت کرد. رویکرد گردشگری و توجه ویژه به آن توسط شهرداران، باعث می‌شود شهری زیبا، جذاب، سرزنده و پویا داشته باشیم و شهر همچون مغناطیسی گردشگران، سرمایه گذاران را به سوی خود خواهد کشاند. لذا تحول شهری و متعاقب آن تحول اقتصادی و فرهنگی، اجتماعی در شهرها بدون توجه به مقوله ارزشمند و مهم گردشگری امری نشدنی است.

احمد دیناری، معاون سرمایه‌گذاری و تأمین منابع اداره‌کل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده، در خصوص رویکردهای شهردار شهری همچون مشهد  آورده است:

«چنانچه در حال حاضر شهردار هستید و ویژگی‌ها یا رویکردهایی را که در ادامه این یادداشت به آن‌ها اشاره خواهم کرد ندارید، بدانید که یک مدیر شهری کاملا معمولی خواهید بود.

اولین رویکرد شهردار شهری همچون مشهد باید «رویکرد زیباسازی و فضاهای شهری» را در بر گیرد. با توجه به تخریب روز افزون جنگل‌ها، مراتع و فضاهای سبز در شهرها و پیرامون آن‌ها به دلایل مختلف ناشی از سوء مدیریت، رفتارهای غیر مسئولانه برخی شهروندان، بلایای طبیعی و… و به موازات آن افزایش خودرو و وسایل نقلیه شهری، ترافیک و افزایش آلودگی‌های زیست محیطی، عملا زندگی شهروندان در شهرها دچار چالش‌های فراوانی شده و در بسیاری از این سکونتگاه‌ها حداقل سرانه فضای سبز نیز برای شهروندان مهیا نیست.

لذا یک مدیر شهری خلاق، مسئول و دلسوز باید توسعه فضای سبز و افزایش سرانه آن در بین شهروندان، زیباسازی شهر به ویژه ورودی شهر که توجه هر گردشگر را در بدو ورود به سوی خود جلب می‌کند، همچنین راه‌اندازی کمپین اجتماعی درختکاری و برنامه‌ریزی برای کاشت حداقل یک اصله نهال به ازای هر شهروند در طول دوره مدیریت شهری را در برنامه‌ها و اقدامات اجرایی خود قرار دهد؛ چراکه این اقدام و رویکرد ارزشمند می‌تواند شهرداران را از یکدیگر متمایز و رضایت شهروندان را به ارمغان آورد.

دومین رویکرد مورد توجه شهرداران باید «رویکرد گردشگری» باشد. امروزه کمتر شهری را می‌توان بدون رویکرد و نگرش توسعه گردشگری مدیریت کرد. رویکرد گردشگری و توجه ویژه به آن توسط شهرداران، باعث می‌شود شهری زیبا، جذاب، سرزنده و پویا داشته باشیم و شهر همچون مغناطیسی گردشگران، سرمایه گذاران را به سوی خود خواهد کشاند. به همین دلیل تحول شهری و متعاقب آن تحول اقتصادی و فرهنگی، اجتماعی در شهرها بدون توجه به مقوله ارزشمند و مهم گردشگری امری نشدنی است.

سومین رویکردی که در شهرها به ویژه مشهد باید شهرداران به آن توجه داشته باشند «رویکرد برندسازی شهری» است. چنانچه فردی به عنوان کاندیدای شهرداری برنامه عملیاتی را به منظور برندسازی شهری با رویکرد گردشگری به اعضای شورای شهر ارائه نکرده و در زمان فعالیت نیز به این موضوع توجهی نکرده باشد و این مورد را ملاک عمل در حوزه مدیریت شهری قرار ندهد، صرفا تکرار مکررات کرده و مشغول انجام کارهای تکراری سایر مدیران شهری شده است.

برنامه عملیاتی برندینگ شهری با رویکرد و با استفاده از ظرفیت‌های گردشگری شهر، باعث بهتر دیده شدن شهر، اشتهار، جذب گردشگران و درآمدهای اقتصادی پایدار و پویایی خواهد شد و کمک می‌کند تا شهر یادگاری ماندگار برای مراجعه کنندگان داشته باشد و تصویر ذهنی مثبتی را در آن‌ها ایجاد کند. شهر باید در زمان مدیریت فردی آگاه به حوزه‌های گفته شده حرفی برای گفتن داشته باشد و باید بتوان با یک صفت ممتاز از آن یاد کرد. برای مثال شاندیز؛ شهر شیشلیک، نشتیفان؛ شهر آسبادهای تاریخی، لالجین؛ شهر سفال، مشهد؛ قبله دل‌ها، نیویورک؛ شهری که هرگز نمی‌خوابد یا شهر زنده، بیروت؛ عروس خاورمیانه، نیس؛ شهر بازنشستگان، پاریس؛ موزه شهر یا شهر عشاق، تنکابن؛ شهسوار گردشگری ایران، نیشابور؛ شکوه تمدن ایران.

این در صورتی است که شهرهایی چون تهران، شیراز، اهواز، تبریز، اصفهان، همدان، یزد، کرمان، ساری، رشت، کرج، گرگان، ارومیه، بندرعباس، سنندج، رامسر، چالوس، بیرجند و… عناوینی برای یادآوری خود ندارند.

رویکرد بعدی که باید مورد توجه مدیریت شهری و شهردار یک منطقه به ویژه مشهد باشد «رویکرد سرمایه‌گذاری» است. کسب درآمد از طریق صدور پروانه ساختمانی، پایانکار، عوارض و سایر روش‌ها جزء راهکارهای جاری، معمول و پیش‌پا افتاده مدیران شهری برای کسب درآمد بوده و فاقد هرگونه خلاقیت مدیریتی است.

شهردار یک شهر باید خلاق بوده و نگاهی توسعه‌ای داشته باشد و با استفاده از ظرفیت‌ و توان تیم‌های متخصص، مجرب و خلاق و با هم‌افزایی با سایر دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط نسبت به احصای فرصت‌ها و بسته‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقدام و از طریق ارتباطات گسترده، دو سویه و مثبت داخلی و خارجی و حضور در رویدادهای ملی و بین‌المللی، سرمایه گذاران توانمند را جهت سرمایه‌گذاری در این فرصت‌ها و بسته‌ها جذب کند تا سرمایه به سمت و سوی شهری با مدیریت فرد هدایت و فرصت‌های کارآفرینی و اشتغالزایی نیز مهیا شود؛ چراکه در این صورت می‌توان شاهد شهری پویا، زنده و دارای اقتصادی قوی بود.

آخرین رویکرد مهم به نظر من در حوزه شهردار بودن توجه به «رویکرد رویدادی» است. رویدادهای مختلفی همچون گردهم‌آیی‌ها، نشست‌های تخصصی، سمینارها، همایش‌ها، کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها آبستن و بستر روابط دوسویه، تعاملات اداری، اجرایی و بازاریابی، معرفی ظرفیت‌های شهری و… هستند و یک مدیر شهری هوشمند و خلاق همواره باید از تخصص و تجارب خود در این زمینه و یا تیم‌ها و مجموعه‌های فعال در زمینه طراحی و اجرای رویدادها بهره برده و نسبت به تهیه تقویم رویدادهای شهر در یک افق حداقل چهارساله اقدام و این رویدادها را با استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی، تشکل‌های مردم نهاد، رسانه‌ها و شهروندان طبق یک برنامه اجرایی و عملیاتی مشخص برگزار کند. حضور در رویدادهای سایر شهرهای کشور و خارج از کشور نیز بسیار مهم بوده و نقش بسزایی در بهره‌برداری بهینه از رویدادها دارد.

البته ذکر این نکته ضروری است که در کلیه رویکردهای فوق، استفاده حداکثری از قدرت و ظرفیت رسانه‌های محلی، منطقه‌ای و ملی، کمک شایانی به تحقق اهداف از پیش برنامه‌ریزی و تعیین شده مدیران شهری دارد. لذا انجام کارهای تکراری و دچار روزمرگی شدن، صفت مدیران شهری بی‌اثر است. فرد به عنوان شهردار باید خلاق و غیرقابل جایگزین باشد و همواره اثر و یادگاری ماندگار از دوره مدیریت شهری خود بر جای بگذارد.»

منبع:ایسنا

رازهای پنهان در بقعه بی‌بی‌مریم قشم

بقعه بی‌بی مریم (پیر تم سنیتی) در روستای تم سنیتی در جوار منطقه توریان بقعه پیر (زیارت) واقع‌شده که بنای موجود نیمه‌مخروبه آن در همین حالت هم زیبا و دل‌فریب است.

این بقعه از مهم‌ترین بقاع تاریخی جزیره قشم محسوب می‌شود. پلان آن چهارضلعی و در فراز آن گنبدی کروی با لاشه‌سنگ آهکی و مرجانی با ملاط ساروج و گچ ساخته‌شده است. درون بنا قبری تعبیه‌شده است، که مردم آن را پیرتم سنتی یا مقبره بی‌بی مریم می‌نامند. شیوه ساخت آن مشابه بقاع متبرکه تاریخی جنوب ایران است و قدمت آن را با توجه به نوع معماری می‌توان با مقابر قرن هفتم و هشتم هجری قمری هم‌دوره دانست. تزئینات گچ‌بری داخلی بنا با کاربندی دقیق مقرنس در نوع خود بسیار باارزش، و زیبایی خاصی به این بنا داده است.

بنای موجود با گنبد کروی ضربی که با لاشه‌سنگ‌های مرجانی و ملاط ساروج درهم شده‌اند، در نمای ظاهر نشان از فرم معماری دوره سلجوقیان دارد. داخل مزار هشت‌گوشه و هر گوشه تاقچه‌بندی شده است. بنا با مصالح قلوه و لاشه‌سنگ و ملاط ساروج ساخته‌شده که شیوه‌ای پارتی – ساسانی است. گرداگرد گلوگاه گنبد گچ‌بری‌های گوشواره‌های زیبا از جنس ساروج به چشم می‌خورد. ورودی مزار، دری کوتاه و تنگ و کوچک است و مرقد پیر در سطح پایین‌تر از زمین قرارگرفته که نشان‌دهنده این است که شاید پیش از دوره سلجوقیان و قبل از زمانی که پیر را در آنجا به خاک بسپارند این بنا معبد مهری و محل نیایش بغ مهر یا میترا بوده باشد (حفاری‌های بعدی این نکته‌ها را روشن خواهد کرد).

در اطراف بقعه پیر، گورهای فراوانی است که از دوره‌های مختلف اسلامی به‌جامانده‌اند. روی سنگ گورها انواع خطوط اولیه اسلامی (ازجمله خط کوفی) و خطوط دوران پیشرفته و هنری خطوط اسلامی – مثل نسخ و ثلث – بسیار مرغوب از سده ۹ تا ۱۱ هجری به چشم می‌خورد که اکثراً در اثر خوردگی به‌وسیله آب باران در حال انهدام‌اند یا منهدم و خراب‌شده‌اند.

درِ کوتاه بقعه پیر رو به گورستانی وسیع و باصفا باز می‌شود که بر روی مزارهای آن گل کاکتوس کاشته‌اند. بوته‌هایی که از حدود آبان ماه تا اردیبهشت‌ماه هرسال غرق گل‌های سرخ‌رنگ و زیبا هستند. از قرائن معلوم است که در این محل یک شهر پرجمعیت وجود داشته است زیرا اکثر خاک‌های عادی زیر پا پر است از کاشی‌ها و سفال‌ها و آثار باستانی خردشده که خود حدس دو بار یا سه بار زلزله خیلی شدید را در این منطقه تأیید می‌کند و یا اگرنه زلزله که ویرانگری جنگ و کوبیدن آبادی بر سر مردم آن.

نام تم سینیتی یا طم صنیتی (به روایت بعضی کتب) در حقیقت باید نامی باشد که اسپانیایی‌ها به بقعه پیر داده و احتمالاً تغییریافته Tomb Saint یا Saint Tomp (مقبره مقدس) است.

مصالح استفاده‌شده در بنای تاریخی بی‌بی مریم (پیر تم سنیتی): 

سنگ: بیشترین و اساسی‌ترین مصالح در این بنا سنگ‌های آهکی (مرجانی) و لاشه‌سنگ‌های رودخانه‌ای هستند. سنگ‌های مرجانی که در کارخانه‌ها منظم دریا ساخته‌شده‌اند در پی و دیوارها و جرزها و گنبد استفاده‌شده است.

چوب: از تیرهای چوبی (تنه درخت جنگلی) برای پوشش سقف فضای ورودی و نعل درگاه و در ورودی استفاده‌شده است.

گچ: نوع گچ نیم کوب و این گچ دارای ویژگی و خواص مقاوم است و رنگ آن زرد کم‌رنگ و درشت‌دانه بودن آن در پخت سنتی به‌صورت نیم کوب یا نیم‌پز قابلیت آن را دارد که در نما و در معرض تابش آفتاب و وجود رطوبت و بارش مستقیم مقاومت زیادی را دارا است که دراندود تزیینات گچی داخلی و خارجی بنا استفاده‌شده و همچنین به‌عنوان ملاط برای ساخت دیوارها و جرزها و طاق گنبد مورداستفاده قرارگرفته است.

ساروج: از ملاط‌هایی با ترکیب آهک با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ترکیب‌شده است و برای ساخت پی این بنا مورداستفاده قرارگرفته است.

گورستان قدیمی و قبور نفیس آن

در پیرامون بنای تاریخی بقعه پیرتم سنتی گورستان قدیمی به‌صورت پراکنده وجود دارد که بعضی از سنگ‌قبرهای آن بسیار نفیس و قدیمی است. معماری ساخت سنگ‌قبرها مطابق سنگ‌قبرهای تاریخی خاص منطقه جنوب ایران به شکل گهواره‌ای حجاری‌شده‌اند. قدمت بعضی از این سنگ‌قبرها به قرن ۷ و ۸ هجری قمری می‌رسد. خطوط این قبور با خط فارسی معربی و با خط ثلث و نسخ متناسب با معماری ساخت سنگ‌قبر حجاری و طراحی‌شده است. متأسفانه براثر فرسایش و آسیب‌های شدید شرایط جوی، اکثر این قبور آسیب‌دیده‌اند، و به‌سختی خطوط آن خوانده می‌شود. بر روی اکثر این قبرها آیاتی از سوره بقره (آیه‌الکرسی) نوشته‌شده، و بر سنگ‌های قائم دو طرف قبر اسم متوفی و تاریخ وفات آن‌ها نوشته‌شده است. و بعضی از این قبور به‌طور خاصی آیات دیگر قرآن مجید مانند «و قل الحمدالله الذی لم یتخذله ولد ولم یکن له شریک فی الملک ولم یکن له ولی من ذل و کبره تکبیرا» نوشته‌شده و در حاشیه آن با کلمات گهربار لااله‌الاالله و محمد رسول‌الله تزئین یافته‌اند.

مردم منطقه توریان قشم و روستاهای پیرامون مجموعه تاریخی بی‌بی مریم این مکان را بسیار مقدس و برای آن احترام خاصی ازنظر جنبه‌های اعتقادی و مذهبی قائل هستند. مردم منطقه این مکان را زیارتگاه خود می‌دانند، و پیرمردهای این منطقه هرکدام داستان‌های اعتقادی جالبی از پدران خود در خصوص این مجموعه مذهبی نقل می‌کنند.

منبع:میراث آریا