نوشته‌ها

کاروانسراهای “تاج‌آباد” و “فرسفج” در انتظار ارزیابان یونسکو

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان با اشاره به اینکه منتظر حضور ارزیابان یونسکو برای بازدید از دو کاروانسرای “تاج‌آباد” و “فرسفج” هستیم، گفت: ارزیابان یونسکو برای ارزیابی این دو کاروانسرا و قرار گرفتن آنها در فهرست آثار جهانی به زودی به همدان سفر خواهند کرد.

علی مالمیر در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه پیش‌بینی می‌شود این بازدید در هفته‌های پیش‌رو انجام شود، اظهار کرد: هفته قبل کارشناس ذی‌ربط معاونت وزارت میراث فرهنگی آخرین بازدید را از این کاروانسراها داشت.

وی تصریح کرد: در این بازدید که پیش از ورود ارزیاب یونسکو انجام شد به موارد جزئی اشاره و هماهنگی‌ها انجام شد، همچنین مواردی مانند ساماندهی اطراف کاروانسرای تاج‌آباد در ضوابطی که پیش‌بینی کردیم لحاظ شده است.

این مقام مسئول درباره چیدمان داخل سایت موزه میدان مرکزی همدان نیز گفت: پس از اتمام ساختمان، چیدمان داخل بر اساس طرح محتوایی توسط میراث فرهنگی انجام می‌شود.

مالمیر افزود: پس از اتمام ساختمان موزه، میراث فرهنگی دو کار باید انجام دهد که یکی آماده کردن طرح محتوایی است و شامل چیدمان، چگونگی و ساماندهی ویترین‌ها است و دیگری مرمت اشیاء است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان ادامه داد: مرمت اشیاء انجام شده و طرح محتوایی هم در دستور کار است و تا اتمام ساختمان موزه انجام می‌شود و به عبارتی پس از تأمین اعتبار به دو تا سه ماه زمان نیاز دارد.

منبع:ایسنا

ونیز در خطر خارج شدن از فهرست یونسکو

شلوغی دیوانه‌وار میدان سنت مارکو در شهر ونیز و عواقب منفی آن باعث شده است تا جزیره کوچک Certosa الگویی جدید برای اجرای گردشگری پایدار در ونیز باشد و این موضوع به این دلیل است که صنعت گردشگری در این شهر قصد دارد با روشی جدید به پایداری بیشتر شرایط کاری و درآمد از گردشگری خود بپردازد.

سرمایه‌گذاری خصوصی، این جزیره عمومیِ فراموش‌شده را که فقط پانزده دقیقه با اتوبوس آبی از میدان سنت مارکو فاصله دارد، به یک پارک شهری چندمنظوره تبدیل کرده است، جایی که در آن ونیزی‌ها و ونیزدوست‌ها می‌توانند بدون تنش‌های موجود در آفت دائمی گردشگری یعنی (ازدحام گردشگر در یک منطقه یا اُوِرتوریسم) مدل جدیدی از گردشگری را تجربه کنند و از ازدحام جمعیت در یک منطقه بکاهند.

آلبرتو سونینو، رئیس پروژه توسعه این جزیره که شامل یک هتل، تفرجگاه ساحلی، رستوران و پارک جنگلی است، گفت: «ما هنوز راه زیادی در پیش رو داریم و تقریباً هیچ کس، حتی متخصصان و یا افراد محلی، این تالاب را به عنوان یک محیط طبیعی و فرهنگی جالب‌توجه قبول ندارند. این موضوعی است که یا باید همین حالا انجام شود یا دیگر هیچ‌وقت به سراغش نرویم. ونیز شهری با ساختار شکننده و محیط تالابی است که تحت نظارت سازمان جهانی یونسکو محافظت می‌شود.»

پس از یک وقفه ۱۵ ماهه در سفرهای گسترده بین‌المللی، ونیزی‌ها در حال بررسی این مسئله هستند که چگونه می‌توانند از بازدیدکنندگان در کنار کانال‌های آبی زیبا و منظره‌های کارت‌پستالی دوران بیزانس استقبال کنند؛ درصورتی‌که ایجاد شرایط سخت و ازدحام جمعیت در گذشته مسائلی مانند حفظ این شهر را تحت شعاع خود قرار می‌دهد.

در توصیه‌های مرکز میراث جهانی یونسکو، موضوعاتی مانند گردشگری جمعی، به‌ویژه عبور کشتی‌های تفریحی از مرکز تاریخی شهر، کاهش مداوم ساکنان دائمی و همچنین مشکلات حاکمیتی و مدیریتی مورد توجه قرار گرفت.

مکانیلد روسلر، مدیر این مرکز میراث جهانی، به آسوشیتدپرس گفت: «این چیزی نیست که ما به راحتی پیشنهاد کنیم و به آسانی حل شود. این یک هشدار به جامعه بین‌المللی است که برای پرداختن به مسائل این‌چنینی باید با یکدیگر همکاری‌ها و مشورت‌های بیشتری داشته باشند.»

مقامات منطقه ونتو طرحی را برای راه‌اندازی مجدد گردشگری در این شهرِ وابسته به جهانگردی به رم ارائه داده‌اند که خواستار کنترل ورود مسافران روزمره، تقویت ساکنان دائمی، تشویق استارت‌آپ‌ها، محدود کردن سهام اجاره آپارتمان‌های خصوصی و به دست آوردن کنترل منطقه تجاری برای محافظت از ونیز مطرح شده است. این پیشنهاد که در ماه مارس ارائه شده است، با هدف تبدیل ونیز به «شهری پایدار در صنعت گردشگری» است و امید می‌رود بتواند از ۲۲۲ میلیون یورو (۲۶۵ میلیون دلار آمریکا) بودجه بهبودی اتحادیه اروپا استفاده کند.

نیکولا پیانون، مدیر عامل گروه مشاوره بوستون، که برنامه استراتژیک ونیز به پیشنهاد او بوده است، گفت «ونیز، این شهر زیبا، در معرض خطرِ ناپدید شدن است. اگر ما متحد نشویم و از این کار حمایت نکنیم، ونیز طی ۱۰ سال به بیابان بدل خواهد شد و اثری از این زیبایی باقی نخواهد ماند.»
این پیشنهاد برای ایجاد طرحی جدید به منظور جلوگیری از گردشگری دسته‌جمعی ارائه شده است که نمونه بارز آن در سال ۲۰۱۹ رخ داد و بالغ بر ۲۵ میلیون بازدیدکننده به این منطقه سفر کردند. همچنین، در این طرح قرار است از مهاجرت سالانه هزار ونیزی از این شهر جلوگیری شود و ۱۲ هزار نفر ساکن جدید جذب شده و ۲۰ هزار شغل جدید با درآمد ۴ میلیارد یورو ایجاد شود.

آنا مورتی، کارشناس مدیریت مقصد در دانشگاه ونسی Ca ‘Foscari، گفت: «ونیز بدون گردشگر به شهری تبدیل می‌شود که نمی‌تواند به شهروندان خود خدمت کند.»

طبق نظریه گروه مشاوره بوستون، ۸۰ درصد از کل گردشگرها، حدود ۱۹ میلیون مسافر، که در سال ۲۰۱۹ از این شهر بازدید کردند، فقط ۵ یورو (۶ دلار آمریکا) تا ۲۰ یورو هزینه کردند. در طرف دیگر این معادله، ۲۰ درصد از گردشگرانی که حداقل یک شب را در ونیز می‌گذرانند بیش از دو سوم کل درآمد گردشگران ورودی روزانه را تشکیل می‌دهند. پیش‌بینی می‌شود برای مدیریت بازدیدکنندگان روزانه، یک سیستم رزرواسیون با هزینه دسترسی از سال ۲۰۲۲ راه‌اندازی شود.

با توجه به نظارت بر ورود روزانه گردشگران، این شهر سال گذشته یک اتاق کنترل هوشمند در نزدیکی پل اصلی راهآهن ایجاد کرد که با استفاده از داده‌های تلفن همراه نشان می‌دهد چه تعداد بازدیدکننده در هر لحظه در ونیز حضور دارند. این فناوری بدان معنی است که می‌توان رزروهای آینده را با کدهای QR بارگیری‌شده در تلفن‌ها، بدون نیاز به راه‌اندازی ایست‌های بازرسی، کنترل کرد. پیانون گفت: «این طرح در شهری مانند ونیز که تعداد نقاط دسترسی محدودی دارد و فقط پنج کیلومتر مربع مساحت دارد، عملی است.»

کمک به گردشگری پایدارتر در ونیز مستلزم هدایت گردشگران به مقصد جدید، تشویق گردشگران برای گذراندن شب در اقامتگاه‌های این شهر، سخت کردن شرایط سفرهای یک‌روزه و امکان افزایش میزان سکونت دائم در شهر با ساکنان جدید است.

اپراتورهای گردشگری برای بازگشت به کسب و کار خود ناامید هستند و از سوی دیگر تمایل جهانی برای سفر دوباره رو به افزایش گذاشته است. علاوه بر این، در مورد بسیاری از تغییرات باید توسط مقامات منطقه‌ای و شهرستانی در رم تصمیم‌گیری شود، از جمله هر گونه محدودیت در منطقه‌بندی تجاری یا اجاره اقامتگاه از سیستم‌های کرایه خانه آنلاین.

کارلو باگنولی، رئیس آزمایشگاه نوآوری VeniSia در دانشگاه Ca ‘Foscari، گفت: «به نظر من سطح دیستوپی (شرایط سخت زندگی) که ما به آن رسیده بودیم در حدی بود که باید واکنشی نشان داده می‌شد. بسیاری از پروژه‌های جدید در بسیاری از نقاط در حال افتتاح هستند.»

جزیره Certosa، با گذشت بیش از یک دهه هنوز در حال پیشرفت است و موفقیت آن در سطح بالایی است: سه هزار بازدید کننده هر آخر هفته از ۱۰ جاذبه دیدنی در اطراف این تالاب بازدید می‌کنند که احتمال توسعه مجدد آن وجود دارد؛ از جمله بیمارستان‌های تاریخی، جزایر متروک و پایگاه‌های نظامی قدیمی.

سونینو گفت: «من امیدوارم که فرصت را غنیمت بشماریم. این موضوع تنها یک شعار نیست، بلکه یک فرصت است. ما برای انتقال ونیز از گذشته به آینده به ایده‌ها و نظرات مفید زیادی نیاز داریم.»

منبع:میراث آریا

جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو بعد از یک سال وقفه برگزار می‌شود

جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو پس از وقفه‌ای یک ساله به ‌دلیل شیوع بیماری کرونا در جهان به میزبانی چین برگزار می‌شود و دو اثر «منطقه هورامان» و «راه‌آهن سراسری» از ایران در آن بررسی خواهد شد.

به‌گزارش روز پنجشنبه گروه فرهنگی ایرنا از میراث‌آریا، چهل و چهارمین جلسه کمیته میراث جهانی یونسکو (UNESCO) در شهر فوجوی چین تشکیل می‌شود و از ۱۶ تا ۳۱ ژوئیه (۲۵ تیر تا ۹ مرداد) به صورت آنلاین ادامه خواهد یافت. این جلسه، ترکیبی از موضوعات سال گذشته و امسال است که در طول آن بسیاری از اماکن و جاذبه‌های گردشگری جهان به‌عنوان میراث جهانی معرفی خواهند شد.

طبق برنامه در تاریخ ۱۶ ژوئیه، آدری آزولای، مدیر کل یونسکو، در افتتاحیه جلسه شرکت خواهد کرد. در این جلسه، کمیته میراث جهانی وضعیت حفاظت ۲۲۵ مکان که قبلا در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند و اکنون ۵۳ مورد از این اماکن را که در معرض خطر قرار گرفته‌اند، بررسی خواهند کرد.

در این دور از نشست در تاریخ ۱۸ ژوئیه، ساعت ۹:۴۵ صبح به وقت پاریس، مدیر مرکز میراث جهانی یونسکو یک کنفرانس مطبوعاتی را برگزار می‌کند که به صورت آنلاین پخش خواهد شد.

همچنین از ۲۴ ژوئیه، کمیته میراث جهانی شروع به بررسی اماکنی خواهد کرد که برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو نامزد شده‌اند. این برنامه با نامزدهایی آغاز می‌شود که از سال گذشته در نوبت بررسی بودند. در میان این نامزدها نام منطقه هوارامان و راه‌آهن سراسری از ایران به چشم می‌خورد.

منطقه هورامان

جاذبه فرهنگی منطقه هورامان شامل روستاهای زراعتی است. ساکنان این روستا در شیب‌های تند به کشاورزی می‌پردازند. این منطقه در استان کردستان واقع شده و ساکنان آن به گویش هورامی که یکی از شاخه‌های زبان گورانی است، سخن می‌گویند. این منطقه عمدتا کوهستانی و دارای دره‌های پرپیچ و خم و عمیق و رودبارهای بی‌شمار است. از مجموع آب این چشمه‌ها و رودبارها دو رودخانه سیروان و لیله تشکیل می‌شوند که در نقطه‌ای به نام دروله در نزدیکی مرز ایران و عراق به هم می‌پیوندند.

بر اساس تحقیقات باستان‌شناسی، قدیمی‌ترین ساکنان غرب ایران که هورامان امروزه نیز جزئی از آن است، مردمانی به نام کرتو در حدود هزاره هشتم قبل از میلاد بوده‌اند که معیشتشان را از دامداری می‌گذراندند و زندگی کوچ نشینی داشتند که بعدها و در حدود هزاره دوم قبل از میلاد، اولین دسته از آنان یکجانشین شدند و اولین شهر را در منطقه هورامان بنا نهادند. این شهر معروف باستانی که در منطقه‌ای به نام آتورگه قرار گرفته بود، ءاتوور نام داشت و توسط آشوریان حدود ۳هزار سال پیش به آتش کشیده شد و اکنون در زیر تلی از خاک مدفون است. آتورگه نام قدیمی مکانی در مجاورت پاوه امروزی است که شامل حد فاصل بانوره تا روستای زردوئی است. نام روستای زردوئی تا حدود ۲۰۰ سال پیش آتورگه  بوده است که بعدها به زردوئی تغییر نام یافت. بنابراین اولین یکجانشینان هورامان، اجداد مردم زردوئی هستند.

راه‌آهن سراسری ایران

پیشینه احداث و بهره‌برداری موفق نخستین راه‌آهن در ایران به دوره قاجار در سال ۱۲۲۷ خورشیدی (۱۸۴۸ میلادی) از رشت به بندر پیربازار و بندر انزلی بازمی‌گردد و بقایای این مسیر هنوز در مسیر رشت به پیربازار و یک لوکوموتیو بخار در محوطه اداره کل بنادر استان گیلان وجود دارد.

ایجاد راه‌آهن سراسری در ایران همواره یکی از آرزوهای بزرگ و ملی محسوب می‌شد و با اینکه در حدود نیم قرن کوشش‌هایی برای تحقق آن به عمل آمده بود، تحقق کامل این آرزوی ملی تا سال ۱۳۰۶ به طول انجامید. در سال ۱۳۰۶، قرارداد نقشه‌برداری برای احداث خطوط راه‌آهن با کنسرسیومی متشکل از کمپانی آمریکایی یولن و شرکت‌های آلمانی فیلیپ هولتسمان- ویولیوس برگر و زیمینس باواونیون به بهای هر کیلومتر حداکثر ۳۶۸ تومان بسته شد.

بهره‌برداری کامل از راه‌آهن سراسری ایران در سال ۱۳۱۴ آغاز شد. علی منصور، وزیر راه و شهرسازی وقت، در دوازدهم مرداد ۱۳۱۴ لایحه‌ای برای تشکیل مؤسسه راه‌آهن دولتی کشور به تصویب مجلس شورای ملی رساند تا از اول مهر ۱۳۱۴ نگاه‌داری و به کار انداختن کلیه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسائل نقلیه و ساختمان‌های فنی متعلق به خطوط آهن و کشتی‌رانی دریاچه ارومیه را به عهده بگیرد.

منبع:ایرنا

مسابقه عکاسی «چشمان جوانان در جاده‌های ابریشم»

به‌گزارش میراث‌آریا، مسابقه بین‌المللی عکس یونسکو با عنوان «چشمان جوانان در جاده‌های ابریشم» فرصتی مهیج برای جوانان سراسر جهان فراهم می‌کند تا برداشت خود از میراث مشترک جاده‌های ابریشم را از طریق لنز دوربین به اشتراک گذاشته و درک بیشتری از میراث‌فرهنگی مشترک و هویت‌های کثرت‌گرایانه ناشی از تعاملات و تبادلات در امتداد جاده‌های ابریشم داشته باشند. از آنجا که هنرهای تجسمی و به ویژه عکاسی توسط جوانان امروزی اغلب به عنوان ابزاری قدرتمند برای برقراری ارتباط و ابراز وجود مورد استفاده قرار می‌گیرد، این مسابقه می‌تواند جذابیت‌های فراوانی برای قشر جوانان داشته باشد.

جاده‌های ابریشم منطقه‌ای گسترده و متشکل از شبکه‌ای از مسیرهای دریایی و زمینی است که از آسیای شرقی، آسیای جنوبی و جنوب شرقی آسیا سرچشمه می‌گیرند، از زیر قاره آسیای میانه، استپ روسیه، فلات ایران و آناتولی و شبه جزیره عربستان عبور می‌کنند و همچنین از شمال آفریقا و شمال شرقی آفریقا، از تانزانیا تا مراکش کشیده شد‌اند. علاوه بر این، قبل از رسیدن به فرانسه و اسپانیا، از اروپای شرقی و جنوبی نیز عبور می‌کنند.

در چارچوب برنامه جاده‌های ابریشم یونسکو و در راستای اهداف برنامه مدیریت تحولات اجتماعی یونسکو (MOST)، برنامه جوانان یونسکو از بخش علوم اجتماعی و انسانی یونسکو، سومین دوره مسابقه عکاسی چشمان جوانان در جاده‌های ابریشم را از ۲۴ مه تا ۲۴ آگوست ۲۰۲۱ (برابر با ۳ خرداد تا ۲ شهریور ۱۴۰۰) برگزار می‌کند. این مسابقات برای دو گروه سنی ۱۴ تا ۱۷ سال سال و ۱۸ تا ۲۵ سال برگزار و از شرکت‌کنندگان دعوت شده که عکس‌های خود را که به بهترین وجه میراث مشترک جاده‌های ابریشم را در خصوص دو موضوع «پارچه و لباس» و «مبادلات بین‌فرهنگی در زمان کوید -۱۹ از جمله در زمینه منسوجات و پوشاک» به نمایش می‌گذارند، ارسال کنند.

اعضای کمیته داوری، عکس‌های ارسالی را بررسی کرده و برندگان را از هر یک از رده‌های سنی انتخاب می‌کنند. مسابقه با انتخاب سه برنده از هر رده سنی و اهدای جوایز به آن‌ها به پایان می‌رسد. جایزه رتبه اول یک دوربین حرفه‌ای، جایزه رتبه دوم یک دوربین نیمه‌حرفه‌ای و جایزه رتبه سوم یک دوربین دیجیتال با مدل استاندارد خواهد بود. علاوه بر این، با در نظر گرفتن محدودیت‌های کرونایی، هزینه سفر تمامی برندگان برای شرکت در مراسم اعطای جوایز پرداخت خواهد شد و با مجوز یونسکو افراد زیر ۱۷ سال نیز با همراهی یکی از اعضای خانواده می‌توانند در مراسم شرکت کنند.

برای ثبت نام در این مسابقه روی این لینک کلیک کنید.

سوالات خود را می‌توانید با تماس با این نشانی بپرسید.

منبع:میراث آریا

مزایای ثبت جهانی در یونسکو چیست؟

 رقابت شدید و رایزنی‌های پیچیده‌ای برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو وجود دارد؛ تا جایی که بسیاری از کشورها با ظرفیت میراث جهانی از قافله عقب می‌مانند و برخی کشورها حاضرند هزینه سنگینی برای این ثبت بپردازند. اما مزیت ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو چیست؟

وقوع دو جنگ جهانی سبب تخریب و نابودی بسیاری از آثار تاریخی در سراسر جهان بخصوص در کشورهای اروپایی شد؛ برای مقابله با همین مسئله پس از پایان جنگ جهانی دوم، کشور هلند به سازمان ملل پیشنهاد داد که برای حفاظت از میراث فرهنگی و باستانی کشورها قانونی تصویب کند و سازمان ملل نیز دو پروتکل مختلف در این رابطه تصویب کرد. البته با شدت گرفتن جنگ در سال های اخیر سازمان ملل قانون دیگری در این راستا تصویب کرد که براساس آن، هرگونه تخریب آثار عضو فهرست میراث جهانی یونسکو، جنایت جنگی حساب شود.

ایرینا بوکووا، مدیرکل وقت یونسکو در این رابطه، گفته بود: تخریب عمدی میراث یک جرم جنگی است. این کار دیگر به یک تاکتیک جنگی برای نابودی فرهنگی مناطق تبدیل شده. به همین دلیل حفاظت از میراث فرهنگی بیش از یک اقدام فرهنگی، یک اقدام امنیتی جدایی ناپذیر از زندگی انسان است.سید هادی احمدی مدیرکل دفتر حفظ و احیاء بناها، بافت و محوطه‌های تاریخی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که ثبت جهانی شدن آثار چه منافعی دارد، گفت: جلوگیری از تخریب و حفاظت از آن، اعطای کمک های مالی، حفاظتی و اطلاعاتی برای حفاظت از اثر ثبت شده از جمله این مواهب است. در زمان وقوع زمین لرزه بم، ایران توانست از یونسکو برای مرمت اثر کمک بگیرد.

وی برکات اقتصادی ناشی از ثبت های تاریخی را از دیگر نتایج ثبت جهانی دانست و گفت: هرگاه اثری، ثبت جهانی شود خود به خود به لیست مقاصد گردشگری داخلی و بین المللی نیز افزوده می شود؛ که قطعا ورود گردشگر می تواند فواید مالی زیادی داشته باشد.

احمدی در ادامه با اشاره به این که در سال های ابتدایی تصویب این کنواسیون کشورها رغبت زیادی برای ثبت آثارشان نداشتند، گفت: اما در سال های اخیر رقابت زیادی میان کشور ها برای ثبت جهانی آثارشان اتفاق افتاده از این رو یونسکو محدودیت هایی را برای این ثبت ها در نظر گرفته است و هر کشور سالانه امکان نامزدی و معرفی یک اثرش را دارد.

وی نقش افکار عمومی در اهمیت دادن به مقوله ثبت جهانی آثار تاریخی را بی نظیر دانست و گفت: در سال های اخیر مردم به شدت در این خصوص دغدغه مند شده اند و از مسولان توقع دارند آثار فرهنگی کشورشان ثبت شود. به عنوان مثال شهرداری در سال ۶۴ اقدام به تخریب آثاری متعلق به دوره صفویه می کرد و اعتراض به جایی نمی رسید؛ در حالی که امروزه کوچکترین تخریب بنای تاریخی سر و صدا ایجاد می کند.

احمدی افزود: ثبت جهانی شدن یک اثر تاریخی قطعا به افزایش احساسات ملی گرایانه و هویتی نیز کمک زیادی می کند؛  همچنین ریشه دار بودن آن ملت را اثبات می کند. برای همین روسای کشورها به این ثبت ها علاقمند هستند.

وی که مسیر برای ثبت آثار تاریخی را هموار نمی داند، گفت: البته همچنان شاهد هستیم؛ که برخی از مسئولان شهری و مثلا مالکان خانه های تاریخی برای سود مالی خواهان ثبت نشدن آثار تاریخی و به دنبال تبصره و قانون برای جلوگیری از ثبت ملی بافت ها و بناها هستند. بسیاری از این افراد تلاش می کنند با جلوگیری از ثبت ملی و تخریب بافت تاریخی اقدام به ساخت و ساز و کسب درآمد کنند.

احمدی با تاکید بر این که روندی رو به تکامل در جهان و ایران در جریان است و مردم حفظ میراث بشری را مطالبه می‌کنند، افزود: مردم در بیشتر موارد پیش از مسئولان از تخریب میراث فرهنگی جلوگیری می کنند.

وی در ادامه با بیان این که ثبت میراث جهانی نه تنها برای مردم بلکه برای سیاستمداران نیز اهمیت بالایی دارد، گفت: سیاستمداران نیز علاقمند هستند ثابت کنند که کشورشان  کشوری ریشه دار است و در تاسیس تاریخ بشریت سهم داشته است.

وی در مورد تاریخچه آثار ثبتی ایران در یونسکو و نخستین موارد ثبت جهانی گفت: ایران در دومین اجلاس یونسکو یعنی در سال ۱۳۵۸موفق به ثبت جهانی شد و برای نخستین بار در سال ۱۳۵۸ شمسی، میدان نقش جهان، پرسپولیس و چغازنبیل را با همت شهریار عدل در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رساند.

وی با بیان این که پس از آن تا ۲۴ سال هیچ اثری از ایران ثبت جهانی نشد، گفت: به دلیل وقوع جنگ تحمیلی هشت ساله و تبعات آن و نیز نبود دغدغه حفاظت از میراث در آن سال ها تا مدت ها اثری از ایران ثبت جهانی نشد. این روند در دولت اصلاحات تغییر کرد و تخت سلیمان در سال ۸۲ چهارمین اثر ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

ایران با ثبت ۲۴ اثر ملموس فرهنگی، تاریخی و طبیعی در فهرست جهانی سازمان علمی، فرهنگی‌وآموزشی ملل متحد (یونسکو) در رتبه نهم جهان قرار دارد. ایتالیا، چین، اسپانیا، آلمان، فرانسه، هند مکزیک، انگلیس و روسیه دارای بیشترین ثبت آثار میراث جهانی هستند.

منبع:ایرنا

یونسکو به دیدار شکستگی «بند میزان»، شوشتر می‌آید؟

فرماندار شوشتر با اشاره به بازسازی نشدن شکستگی بند میزان، گفت: بازسازی نشدن بند میزان و وقوع سیلاب، ممکن است یونسکو را هم به شوشتر بکشاند.
حسین پنبه‌دانه‌پور، فرماندار شوشتر با اشاره به شکستگی بند میزان، اظهار کرد: در پی سیلاب سال ۹۸، بند میزان دچار شکستگی شد که به صورت موضعی، ترمیم و محافظت شده است.

ارسال دو پرونده از ایران به یونسکو برای ثبت در میراث جهانی

مدیرکل دفتر امور پایگاه‌های جهانی میراث فرهنگی کشور گفت: برای سال جاری دو پرونده ثبت جهانی اورامانات کرمانشاه و راه‌آهن شمال به جنوب آماده و برای سازمان یونسکو ارسال شده است.

فرهاد عزیزی زلانی، امروز (دوشنبه-۶ بهمن) در حاشیه بازدید از بناهای تاریخی اردستان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در حال حاضر ۲۴ اثر ثبت جهانی و ۱۰۰ پایگاه ملی و پایگاه بافت تاریخی در کشور به صورت پراکنده وجود دارد.

وی با بیان اینکه تخت جمشید، میدان نقش جهان و چغازنبیل سه اثر تاریخی ثبت شده در یونسکو تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است، افزود: از سال ۸۳ تا امروز این تعداد به ۲۴ مرکز رسیده است و ایران رتبه دهم دنیا در ثبت آثار تاریخی را دارد و ارتقای این جایگاه می‌تواند در توسعه گردشگری کشور بسیار تأثیرگذار باشد.

مدیرکل پایگاه‌های میراث فرهنگی کشور تصریح کرد: پایگاه ملی زواره و پایگاه جهانی قنات دوطبقه اردستان از جمله پایگاه‌های ارزشمند کشور است که به عنوان ظرفیت‌های بسیار غنی در حوزه میراث فرهنگی شهرستان اردستان شناخته می‌شود، اما در چند سال گذشته بخش مدیریت این دو پایگاه نتوانسته در احیاء این فرصت‌ها موفق عمل کند که امیدواریم با یک بازنگری در بخش مدیریت این دو پایگاه بتوانیم از ظرفیت‌های موجود به خوبی بهره ببریم و حتی پایگاه ملی زواره را برای ثبت جهانی آماده کنیم.

عزیزی با بیان اینکه پایگاه‌های ملی و جهانی سالانه بودجه‌های مشخص دارد، گفت: برای سال جاری دو پرونده ثبت جهانی اورامانات کرمانشاه و راه‌آهن شمال به جنوب آماده و برای سازمان یونسکو ارسال شده و تحقق این مهم در اولویت وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.

منبع:ایسنا

امحا لنج‌های چوبی، دهن‬ کجی به میراث ناملموس یونسکو

درحالی که «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی با لنج در خلیج فارس» به نام ایران در سازمان یونسکو به ثبت رسیده؛ به تازگی هیات دولت مصوبه امحا شناورهای سنتی چوبی را تصویب کرده است!

نمایش مستند «سایت‌های ثبت شده ایران در یونسکو» در اتیوپی

 فیلم مستند «سایت‌های ثبت شده ایران در یونسکو» در کانال تلویزیون آشام (Asham TV) به زبان انگلیسی و امهریک به نمایش درخواهد آمد.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، با هماهنگی بعمل آمده از سوی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اتیوپی با کانال تلویزیون آشام (Asham TV)، فیلم مستند سایت‌های ثبت شده ایران در یونسکو در این کانال تلویزیونی به زبان انگلیسی و امهریک به نمایش درخواهد آمد.

کانال تلویزیونی آشام از کانال‌های تلویزیونی خصوصی اتیوپی و از پربیننده‌ترین آنها نیز است. این کانال تلویزیونی در کل قاره آفریقا و بخش‌هایی از خاورمیانه روی ماهواره‌های Nile Sat  و Eutelsat ۸W  قابل دسترسی است.

این نمایش فیلم از آن جهت حائز اهیمت است که اتیوپی نیز مانند کشورمان از قدمت تاریخی و تمدنی زیادی برخوردار است و نمایش اینگونه مستندهای تلویزیونی می‌تواند در راستای شناخت فرهنگ و تمدن کشورمان در جامعه هدف و افزایش تعاملات و فعالیت‌های فرهنگی آتی مثمرثمر باشد.

سازمان یونسکو با ثبت آثار برجسته تاریخی و طبیعی از نقاط مختلف جهان، زنجیر متصلی میان کشورهای مختلف پدید آورده است و حفظ و نگهداری از گنجینه‌های تاریخی و طبیعی جهان را برای تمام انسان‌ها امری واجب می‌کند. مردم سراسر جهان، فارغ از نژاد، دین و آیین‌، برای پاسداشت این میراث فرهنگی و تمدنی گرانبها در سرتاسر جهان تلاش کرده و همواره این سایت‌ها جزو مقاصد گردشگری بین المللی هستند.

آثار ثبت شده ایران در یونسکو نشان‌دهنده قدمت سرزمین باستانی ایران هستند و شامل مجموعه‌ای از گنجینه‌های تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشورمان و نشان دهنده شاهکار و نبوغ و خلاقیت مردم هنردوست و هنرپرور ایران زمین است که در فهرست میراث جهانی یونسکو مانند نگینی می‌درخشد.

با هماهنگی بعمل آمده، این مستند ۱۶ آذرماه ساعت ۱۵ به وقت محلی (۱۴:۳۰ به وقت تهران) که ساعات پُربیننده کانال آشام است به نمایش درخواهد آمد و از طریق ماهواره و اینترنت نیز قابلیت دریافت دارد.

همچنین، مستندهای دیگری با رویکرد معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران با همکاری این کانال تلویزیونی در دست تهیه است تا در ایام دهه مبارک فجر سالجاری به نمایش درآید.

منبع:ایرنا

بیانیه چهار نهاد یونسکو درباره میراث تاریخی قره‌باغ

چهار نهاد مرتبط با یونسکو بار دیگر نگرانی خود را درباره‌ آسیب‌های واردشده به دارایی‌های فرهنگی که در طول مخاصمه بین ارمنستان و آذربایجان رخ داده، مطرح و تاکید کردند که پیگیرِ دقیق وضعیت میراث فرهنگی و دینی در طول اجرا آتش‌بس و عملیات حفاظت صلح، خواهند بود.