نوشته‌ها

ایکوم ایران هم برای نجاتِ شناورهای چوبی دست به کار شد

«دانش سنتی لنج‌سازی مانند هر پدیده فرهنگی دیگری نیازمند حفاظت، ترویج و پشتیبانی است تا نه تنها ارزش‌ِ اقتصادی خود را نشان دهد و حق حیات خود را همچنان داشته باشد، بلکه به عنوان یک دانش سنتی که فرهنگ مردم ساحل‌نشین ایران در خلیج فارس را نشان می‌دهد، زنده بماند.»

به گزارش ایسنا، سوم آذر ۱۳۹۰ ششمین دوره اجلاس کمیته میراث ناملموس جهانی در شهر بالی اندونزی، «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس» را در فهرست میراث معنوی در خطر یونسکو و البته به عنوان اثری نیازمند پاسدارانه فوری ثبت کرد و بعد از آن قول و قرارهای زیادی برای همان اقدامات پاسدارانه در طول چند سال مطرح شدند و چهار سال یک بار نیز متولیان میراث فرهنگی اقدامات مربوط به این پاسداشت را برای ادامه‌ حیات و ترویجش در کشور به یونسکو ارسال می‌کردند، اما بعد از گذشت ۹ سال از شروع ماجرا، ناگهان ورق برگشت. بیش از یک ماه قبل در ۲۳ آذر هیات وزیران «برنامه جایگزینی شناورهای سنتی تجاری با ظرفیت کمتر از ۵۰ تن (لنج تجاری) را با هدف حذف ابزار قاچاق کالا از دریا، انتقال فعالیت‌های غیررسمی به رسمی و تجاری، رونق فعالیت‌های کشتی‌سازی داخلی و خدمات تعمیر و نگهداری آن‌ها و نیز افزایش ایمنی دریایی» به تصویب رساند.

نکته جالب توجه‌تر از هر کدام از این اتفاقات، آن‌جاست که نخست دستور امحا را دادند و دو روز بعد میراث فرهنگیِ بی‌خبر از همه جا، از اقدامات پاسدارانه‌اش در یونسکو دفاع کرد!

دانش سنتی لنج‌سازی نیز مانند دیگر آیین‌ها حق حیات دارد

حالا سید احمد محیط طباطبایی – پژوهشگر و رییس کمیته ملی موزه‌های ایران – نیز مانند چند پژوهشگر و متولی میراث فرهنگی دیگر نسبت به این مصوبه اعلام نارضایتی کرده و بر لزوم استفاده از این لنج‌ها تاکید دارد.

او به ایسنا می‌گوید: حدود یک ماه قبل دستورالعملی صادر شده که جلوی فعالیتِ لنج‌های سنتی را گرفته  و حتی سیستم این لنج‌ها را مناسب برای خدماتی که برای امور دریا مانند مسافرت و ماهیگیری (اقداماتی که همیشه با این لنج‌های سنتی انجام می‌شدند) ندانسته است، هر چند این موضوع در ظاهر یک نوع ارتقای کیفی و کمی سیستم قایقرانی یا کشتی‌رانی جنوب ایران می‌تواند محسوب شود، اما باید به یاد بیاوریم که چند سال قبل لنج‌سازی ایران یکی از مواردی بوده که در مسکو جهانی شده و این لنج‌های قدیمی که مهم‌ترین حاملان مختلف مسایل کالاهای تجاری و فرهنگی در خلیج‌فارس بوده‌اند را زیر مجموعه میراث فرهنگی ایران به عنوان یک اثر جهانی معرفی کرده‌اند.

وی با تاکید بر این‌که بعد از ثبت جهانی هر نوع اثر تاریخی، باید یکسری اقدامات در جهت حفاظت از میراث فرهنگی و ترویج آن در دستور کار قرار گیرد، ادامه می‌دهد: وزارتخانه میراث فرهنگی باید جلوی این کار را بگیرد و در این کار مداخله کند، تا از نهایی شدن این مصوبه و از بین رفتن به سرعت‌ِ این آیین و دانش سنتی جلوگیری شود.

او با بیان این‌که از نظر اقتصادی و تجاری این دانش یک مهارت برای ساحل‌نشینان و بندرنشینان در خلیج فارس بوده که به علت بومی شدن آن توانسته‌اند ساختِ آن را جزیی از زندگی خود قرار دهند، ادامه می‌دهد: در واقع این لنج‌ها جزیی از فرهنگ و آیین‌های مردم جنوب و به عنوان میراث ناملموس مردم تلقی و شیوع پیدا کرده است که باید از آن حفاظت کرد.

در مفاد مصوبه‌ی امحای لنج‌های سنتی تجدید نظر کنید

همه اعتراض‌ها به همین چند نکته ختم نشد، بعد از آن هشدارها و اعتراض‌های مطرح شده در طول ده روز گذشته تا امروز؛ رییس ایکوم ایران نیز در نامه‌ای به وزیر میراث فرهنگی درخواستِ رسیدگی به این وضعیت را کرده است.

اما پیش از این نه تنها محمد حسن طالبیان – معاون میراث فرهنگی وازتخانه میراث فرهنگی – اعلام کرده که در نامه‌ای به دبیر دولت تاکید کرده «تا لنج‌های شناور چوبی که دانش ساخت آن‌ها در یونسکو شده‌اند، از قانون امحای شناورهای تجاری مستثنی شوند و حتی پیشنهاد شد این لنج‌ها کاربری گردشگری به خود بگیرند» بلکه شنیده می‌شود، وزیر میراث فرهنگی نیز قرار بوده تا در نامه‌ای به هیات وزیران نسبت به این تصمیم اعتراض کرده و درخواست برطرف کردن وضعیت مبهم لنج‌های چوبی شناور را در فهرست میراث جهانی ناملموس ثبت کرده‌اند، را کرده است.

و سرانجام در نامه‌ای که یکم بهمن سید احمد محیط طباطبایی – رییس کمیته ملی موزه‌های ایران (ایکوم) –  خطاب به علی اصغر مونسان – وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی – مونسان فرستاده؛ آمده است:

«در ارتباط با ابلاغ مصوبه هیات دولت مبنی بر امحاء لنج‌های قدیمی و با توجه به اهمیت اقدامات پاسدارانه انجام شده توسط سازمان‌های مردم نهاد فرهنگی با همکاری معاونت میراث فرهنگی، از زمان ثبت «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی با لنج ایرانی در خلیج‌فارس» در فهرست آثار جهانی یونسکو و همچنین تایید همین مطلب در دومین گزارش ادواری دولت جمهوری اسلامی ایران در خصوص اقدامات پاسدارانه‌ای که درزمره وظایف دولت و نهادهای مردمی بوده است، در پانزدهمین اجلاس بین‌الدول پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو در آذرماه ۱۳۹۹، کمیته ملی موزه‌های ایران (ایکوم ایران) از آن مقام محترم خواستار پیگیری موضوع در راستای تجدیدنظر در مفاد مصوبه فوق‌الذکر با عنایت به ارزش و اهمیت پاسداری و ترویج این دانش سنتی و در معرض خطر است که امر حفاظت از ارزش‌های تاریخی نوعی رفتار موزه‌ای مورد انتظار است.»

منبع:ایسنا

ایران خاستگاه هنر خوشنویسی است

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو با اشاره به دریافت آثار ۳۰۰ هنرمند در نخستین نمایشگاه بین‌المللی خوشنویسی «راه ابریشم؛ رقص قلم» گفت: هنر خوشنویسی همچنان در جهان زنده، کارآمد و محبوب است و ایران خاستگاه این هنر.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو-ایران، حجت‌الله ایوبی در آیین جشن نور با نمایش آثار نمایشگاه رقص قلم در برج آزادی تهران گفت: چه افتخاری بالاتر از خدمت به اهالی فرهنگ و هنر تا آفرینش‌های هنری این سرزمین را با افتخار بر سر دستان بگیریم و به دنیا نشان دهیم.

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو-ایران گفت: علاوه بر اینکه شما را دعوت می‌کنم از آثار هنرمندان کشورهای مختلف در گالری مجازی یونسکو بازدید کنید جشن نور رقص قلم را خواهیم دید.

وی با اشاره به برنامه‌های جشن نور در شهرهای مختلف جهان همچون لیون در فرانسه تصریح کرد: ما بناهای زیادی داریم و می‌توانیم از مردم دعوت کنیم، آثار فرهنگی و هنری را در قالب ویدیومپینگ به تماشا بنشینند.

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو با بیان اینکه از اسفند سال ٩٨ برنامه های مختلفی را در دستور کار قرار دادیم، تاکید کرد: مرزهای فضای مجازی و حقیقی از بین رفته و درآمیخته شده است. در اسفندماه سال گذشته فراخوان تیمارگران عشق را برای موسیقی و گرافیک به رسم احترام به کادر درمان منتشر کردیم. همچنین از اساتید برای حضور در برنامه های زنده اینستاگرامی دعوت کردیم و امروز بسیاری از این هنرمندان و بزرگان در فضای مجازی حضور دارند.

ایوبی با بیان اینکه نمایشگاه رقص قلم هم یکی از این اقدامات در این روزگار سخت بود تا آثار هنرمندان ایران و جهان را ببینیم؛ خاطرنشان کرد: دیگران منتظر ما نمی شوند و می خواهند جای و جایگاه ما را بگیرند.

 ۳۰۰ هنرمند آثار خود را به نخستین نمایشگاه بین المللی خوشنویسی راه ابریشم رقص قلم فرستادند و این اعتماد نشان می دهد اینجا خاستگاه هنر خوشنویسی است. همچنین کنفرانس بین المللی رقص قلم نیز با حضور ۳۰ استاد و ارائه مقالات برگزار شد که این مهم نشان می دهد هنر خوشنویسی زنده، کارآمد و محبوب در دنیاست.

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو-ایران بیان کرد: در بخش انتخاب آثار ایرانی از انجمن خوشنویسان درخواست کردیم آثار برتر را برای ما فرستادند؛ این آثار البته که قطره ای از دریای مواج هنر این سرزمین بود و امیدواریم درموقعیتی دیگر، همه آثار هنرمندان جوان و دیگر اساتید را ببینیم.

ایوبی با اشاره به اینکه یکشنبه شب (پنجم بهمن) مخاطبانی از چین و ژاپن و کره و آمریکا و استرالیا از گالری مجازی بازدید کردند، گفت: ما با زبان فرهنگ و هنر و شعر و ادب می توانیم جهان را بدون هیچ خونریزی تصاحب کنیم؛ اینجا سرزمین خورشید و نور و درخشش فلسفه و حکمت و دانایی است.

چهار شب جشن نور ؛ رقص قلم بر برج آزادی

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، جشن نور یا ویدئومپینگ با طراح و کارگردانی امیررضا سالاری برای نمایش آثار حاضر در نخستین نمایشگاه بین المللی خوشنویسی راه ابریشم رقص قلم بر روی برج آزادی تهران از دوشنبه شب (۶ بهمن ) به مدت چهار شب آغاز شد.

در این جشن آثار  نخستین نمایشگاه بین المللی خوشنویسی راه ابریشم رقص قلم در مراسمی با حضور اهالی فرهنگ و هنر و رسانه از طریق ویدیو مپینگ روی برج آزادی به نمایش در آمد. در این جشن نور، آثاری از هنرمندان ۳۰ کشور جهان روی برج آزادی نمایش داده شد و علاقه مندان هر شب از ساعت ۱۸ و ۳۰ تا ۲۰ به مدت چهار شب می توانند به تماشای این آثار بنشینند. همچنین پیش از آغاز جشن نور، نمایشگاه قلم مهر افتتاح شد و همزمان با این آیین، استاد داود لواسانی، همزمان کلامی را از سعدی شیرازی خوشنویسی کرد.

نمایش ٨٧ اثر از ٣٠ هنرمند پیشکسوت در نمایشگاه قلم مهر
سیدعباس عظیمی رییس برج آزادی تهران در افتتاحیه  مراسم جشن نور عنوان کرد: مجموعه ای از آثار هنرمندان پیشکسوت را در ۶ روز از ۳۰ هنرمند در مجموعه آزادی با عنوان قلم مهر دایر کردیم.
رییس برج آزادی تهران با قدردانی از اساتید پیشکسوت حاضر در این آیین و همه هنرمندان گفت: حدود ۸۷ اثر را از اساتید جمع آوری شده است و امیدوارم برج آزادی بتواند میزبان آثار هنرمندان فاخر باشد.

اولین نمایشگاه و کنفرانس جهانی خوشنویسی کشورهای مسیر جاده ابریشم با عنوان رقص قلم چهارشنبه شب (اول بهمن ۹۹)به میزبانی شهرداری مشهد و با مشارکت کمیسیون ملی یونسکو ایران و حضور هنرمندان ۳۰ کشور جهان در این کلان‌شهر گشایش یافت. از میان ۹۳۵ اثر خوشنویسی ارسال شده به دبیرخانه جشنواره رقص قلم، ۲۳۴ اثر از ۲۹ کشور شرایط نمایش فیزیکی در نمایشگاه را داشتند که این آثار در محل موزه بزرگ خراسان در شهر مشهد و فرهنگستان هنر و مجتمع بزرگ تجاری ایران مال در شهر تهران برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده است.

افزون بر این، نمایشگاهی به شکل محدودتر عصر جمعه (سوم بهمن) در محل فرهنگستان هنر با حضور علی نیک زاد نایب رییس مجلس، حجت‌الله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو ایران، علیرضا اسماعیلی سرپرست فرهنگستان هنر، استاد غلامحسین امیرخانی رییس شورای عالی انجمن خوش‌نویسان ایران، احمد پاکتچی و احمد محیط طباطبایی رئیس ایکوم ایران همچنین جمعی از اهالی فرهنگ و هنر آغاز به کار کرد که تا ۷ دی ماه میزبان علاقه مندان به آثار هنری است.
علاوه بر این به منظور دسترسی مجازی به آثار قابل نمایش در این نمایشگاه، کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز امکان بازدید آثار را در گالری مجازی به آدرس www.gallery.irunesco.org از تاریخ اول تا ششم بهمن ماه فراهم کرده است. جشنواره هنرهای نوری رقص قلم نیز از دیگر برنامه هایی است که در امتداد رویداد بزرگ بین المللی نمایشگاه و کنفرانس راه ابریشم در شهرهای مشهد، اصفهان، شیراز، بندر خمیر، اراک، تهران و همدان برگزار می شود. این نمایشگاه تا سوم فروردین ماه سال ۱۴۰۰ به صورت مجازی و با حضور نمایندگان ۳۰ کشور جهان ادامه دارد که در آن ۲۳۴ اثر از نقاط مختلف جهان به نمایش درخواهد آمد.

منبع:ایرنا

چه تصویری از ایران نشان داده‌ایم؟

خانه‌نشینی گردشگران جهان به یک سال رسید، کشورها اما دست از رویابافی برنداشته‌اند، رقبای تازه نفس به میدان آمده‌اند و گردشگران را به ماجراجویی‌های مجازی دعوت کرده‌اند، اما ایران در این یک سال چه تصویری از خود نشان داده است؟ برخی می‌گویند آهنگ سکوت ایران در دنیای گردشگری آزاردهنده شده است.

به گزارش ایسنا، عربستان، ازبکستان، عمان، امارات، جمهوری آذربایجان و ترکیه، از جمله کشورهای اطراف ما هستند که در تنفس یک ساله کرونا خود را از زوایه دیگری به گردشگران معرفی کرده‌اند و در فهرست انتظار سفرهای بعد از کووید قرار گرفته‌اند. توجیه ایران برای غیبت‌های بین‌المللی معمولا نداشتن بودجه تبلیغات است. معاون گردشگری هم این موضوع را تایید کرده است.

مدیرکل دفتر تبلیغات و بازاریابی گردشگری هم تقریبا چنین نظری دارد و در مخالفت با آن عده است که معتقدند ایران از تنفس کرونا برای ترمیم چهره خود در دنیای گردشگری بهره‌ای نبرده است. محمد قاسمی از تصمیم ایران برای حضور در نمایشگاه‌های مجازی آلمان و چین، پس از یک سال غیبت خبر می‌دهد و از دیدارهای مجازی ایران با مقامات گردشگری برخی کشورها و توافق‌های تازه برای تعامل بیشتر بعد از دوران کرونا، سخن می‌گوید.

تصویر ایران پیش از شیوع کرونا خدشه‌دار شده بود، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع در زمستان گردشگری برنامه ضربتی را آماده کرده بود تا آن زخم را ترمیم کند، برنامه‌ای که هرگز اجرا نشد. بهانه، شیوع ویروس کرونا و محدودیت‌های ستاد کرونا برای سفرهای بین‌المللی و داخلی بود. از سوی دیگر، بسیاری از فعالان گردشگری ایران خوش‌بین بودند درد جهانی کرونا، غم تنش‌های سیاسی را کم کند اما چنین نشد. بسیاری از کشورها اکنون، ایران را در زمره مقاصد پرخطر به لحاظ شیوع کرونا قرار دادند و ماجراجویی‌های رییس‌جمهور آمریکا در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس را پای ناامنی در ایران نوشته‌اند.

محمد قاسمی ـ مدیرکل دفتر تبلیغات و بازاریابی گردشگری ـ در پاسخ به این پرسش که چه کرده‌ایم تا این ذهنیت تغییر کند، به ایسنا می‌گوید: دستور کار اصلی ما این است که علاوه بر بازاریابی دهان به دهان (Word-of-mouth marketing)، در نمایشگاه‌های بین‌المللی معتبر و نشست‌های تخصصی با مقامات دولتی و خصوصی گردشگری کشورها حضور داشته باشیم؛ اولویت هم با کشورهای همسایه است.

وی اضافه می‌کند: قصد داریم تا جایی که می‌توانیم از شبکه‌های مجازی مثل ITB آلمان و حتی نمایشگاه گردشگری تهران برای تبلیغ ایران استفاده کنیم. در کنار آن نشست‌های دو جانبه مجازی را با مقامات گردشگری کشورها ترتیب داده‌ایم، مثلا با عمان و افغانستان که به نتایج خوبی رسیده‌ایم و قصد داریم سطح تعاملات با دو کشور را مشخصاً در حوزه گردشگری سلامت افزایش دهیم. جمهوری ارمنستان، ترکیه، عراق، چین، هند و دیگر کشورهای همسایه اهداف بعدی ما برای مذاکرات دو جانبه مجازی است که درخواست ایران با این کشورها مطرح شده. با بعضی از آن‌ها نشست تخصصی برگزار می‌کنیم و با برخی دیگر کمیته فنی مشترک تشکیل خواهیم داد.

قاسمی درباره تمرکز و اولویت بخشیدن به کشورهای همسایه برای بازاریابی و تبلیغات گردشگری، می‌گوید: نتیجه تحقیقات و مطالعات جدید نشان می‌دهد باور کشورها بر این است که با بازگشایی مرزها و عادی شدن رفت و آمد گردشگران، سفر به کشورهای همسایه، انتخاب مسیرها و اقامت‌های کوتاه در کنار فعالیت‌های اکوتوریستی، در اولویت نخست قرار خواهد گرفت.

قاسمی، انگیزه حضور در نمایشگاه مجازی آلمان را نیز معرفی مقصد ایران می‌داند و اظهار می‌کند: سعی کرده‌ایم حضور ایران در این نمایشگاه مهم به شکلی باشد که به عنوان مقصد سفر مطرح شود. آژانس‌هایی هم که قصد شرکت در نمایشگاه آلمان را دارند تحت نام و لوای ایران حضور پیدا می‌کنند. به هر حال این تجربه نخست ایران است، هرچند که نمایشگاه‌های مجازی در کل جهان موضوعی جدید است و خیلی از کشورها سابقه آن را نداشته‌اند. برای اینکه حضور منسجم و کم نقص‌تری داشته باشیم، براساس یافته‌های بدست آمده از ITB برلین، وبیناری را پیرامون چگونگی حضور در این رویداد مجازی با مشارکت جامعه گردشگری الکترونیک برگزار کردیم که تعداد قابل توجهی از صاحبان کسب و کارهای گردشگری کشور در آن حضور داشتند. این وبینار به طور تخصصی به تشریح انواع غرفه­‌های نمایشگاه، امکانات تبلیغاتی مختلف در یک نمایشگاه مجازی، شیوه‌های نوین بازاریابی برخط،   روش‌های مذاکره در محیط مجازی، شبکه‌سازی با همتایان کاری و … پرداخت.

او معتقد است، علاوه بر حفظ تداوم حضور مستمر در مهمترین رویدادهای گردشگری دنیا و به یادآوری نام ایران در حافظه بازار جهانی گردشگری، مهمترین مزیت شرکت ایران در نمایشگاه‌های مجازی نظیر آلمان، اثر روانی مثبت آن است که نوعی خوش‌بینی نسبت به آینده را در سطح بین‌المللی القا می‌کند. به همین دلیل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تصمیم گرفت بودجه مربوط به حمایت از تشکل‌های حرفه‌ای بخش خصوصی را در این راه مصرف کند.

قاسمی می‌گوید: سال گذشته رقمی بالغ بر ۹۰۰ میلیون تومان به جامعه تورگردانان ایران برای انجام تورهای آشناسازی و برگزاری نشست‌های B2B و هفته‌های گردشگری پرداخت شد اما با شرایطی که کرونا پیش آورد، امکان برگزاری چنین رویدادی وجود نداشت.  بنابراین هماهنگی‌های لازم برای تغییر محل هزینه‌کرد آن به نمایشگاه‌های مجازی بعمل آمد که در نتیجه قرار شد با آن اعتبار در نمایشگاه‌های مجازی مثل آلمان شرکت کنیم.

او درباره محل هزینه‌کرد اعتباری که به مبلغ یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان در اختیار انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران قرار گرفته است نیز توضیح می‌دهد: محل مصرف این بودجه‌ها مشخص است و بر اساس اعلام آمادگی انجمن مذکور سعی می‌کنیم در اولین فرصت آن را در قالب فعالیت‌های تبلیغی و ترویجی برای معرفی ایران هزینه کنیم.

مدیرکل دفتر تبلیغات و بازاریابی گردشگری با اشاره به برنامه ایران برای حضور در نمایشگاه مجازی COTTM چین و بازاریابی و تبلیغاتِ با اولویت در این کشور، می‌گوید: این نمایشگاه همان‌طور که از نامش بر می‌آید ـ بازار سفر و گردشگری خروجی چین ـ با رویکرد اعزام گردشگران چینی برگزار می‌شود و از این حیث برای ایران بسیار مناسب است. در این نمایشگاه آژانس‌هایی حضور دارند که تخصصشان اجرای تور در خارج از کشور است و چه بهتر که ایران برای شرکت در نمایشگاه چین برنامه‌ریزی و هزینه کند. ما سعی می‌کنیم با استفاده از درس آموخته‌های حاصل از تجربه حضور در نمایشگاه آلمان و بهره‌برداری از نقاط قوت و ضعف مربوطه برای نمایشگاه چین، سیاستگذاری و برنامه‌ریزی دقیق‌تری انجام دهیم.

قاسمی در پاسخ به این پرسش که با توجه به ضعف تبلیغات بین‌المللی و تولید محتوای گردشگری ایران، چه محتوایی مناسب با نمایشگاه‌های مجازی آماده شده که تصویر و هویت ایران را به درستی نشان دهد، می‌گوید: تفاوت عمده نمایشگاه‌های مجازی با فیزیکی در رویکرد آن‌ها است. نمایشگاه‌های مجازی بیشتر حالت B2B دارد، بنابراین توانمندی بخش خصوصی در آن مهمتر جلوه می‌کند. آن‌ها هستند که حسب موضوع و بر اساس همتاسازی محصولات خود با تقاضای بازار تولید محتوا می‌کنند. البته دفتر بازاریابی و تبلیغات گردشگری نیز محتواهای متعددی به شکل نسخ دیجیتالی اقلام تبلیغاتی، ویدیوها، کلیپ‌های کوتاه، تیزرها، موشن‌گرافی‌ها، انیمیشن‌ها و عکس‌هایی را موضوعات مختلف نظیر میراث جهانی، اکوتوریسم، گردشگری سلامت، گردشگری مذهبی و همچنین گردشگری هوشمندانه و مسؤولانه در همزیستی با کرونا آماده کرده است که آن‌ها را در فضای نمایشگاهی مورد به کار خواهد گرفت و اتفاقا یکی از انگیزه‌های ما برای راه‌اندازی کمپین «عید بهاره چین» در همین راستا و برای تولید و گردآوری محتوای چینی‌زبان بوده که در فضاهای مجازی و نمایشگاهی از آن‌ها استفاده شود. با این وجود، رویکرد اصلی نمایشگاه‌های مجازی مبتنی بر توانمندی بخش خصوصی است و لازم است آن‌ها قوی‌تر ظاهر شوند.

منبع:ایسنا

توهم کشف آدم کوچولو در ایران

رئیس موسسه باستان شناسی دانشگاه تهران گفت: عکس و فیلم‌های تهیه شده درباره کشف آدم کوچولوها در ایران صحت ندارد. این توهمات برخی از افراد است.

چینی‌ها ایران را با اخبار بد شناخته‌اند

یک کارشناس حوزه گردشگری چین می‌گوید: ایران با ویروس کرونا در صدر اخبار رسانه‌های چین قرار گرفته و اگرچه این خبرها بد است ولی سبب آشنایی چینی‌ها با ایران و تشخیص تفاوت آن از کشورهای عربی شده است.

به گزارش ایسنا، فائزه آخوندی – راهنمای رسمی ایرانگردی و جهانگردی – در گفت‌وگویی آنلاین با موضوع «ایران در سودای گردشگری پساکرونا» اظهار کرد: کرونا مساله‌ای غیرقابل پیش‌بینی بود که اقتصاد جهان و همه صنایع را متاثر کرد اما بیشترین آسیب را به گردشگری زد. در ایران اما این شرایط برای راهنماها سخت‌تر بود؛ از یک طرف تورها و سفرها متوقف شد و راهنماها بیکار شدند، از سوی دیگر اخبار منفی و نگران‌کننده‌ای که از ایران منتشر شد انرژی و زمان زیادی را از ما برای پاسخ‌ به نگرانی‌ها گرفته است.

او که کارشناس حوزه گردشگری چین است، به شناخت ضعیف مردم این کشور از ایران اشاره کرد و افزود: اخبار منفی و نگران‌کننده‌ای که از آمار ایرانی‌های مبتلا به ویروس کرونا در چین منتشر شده، در صدر اخبار این  کشور قرار گرفته که این اتفاق یک نکته مثب داشت؛ چینی‌ها با همین اخبار ایران را شناختند. حالا به نسبت گذشته چینی‌های بیشتری نام ایران را شنیده‌اند و می‌دانند کشور ما عربی نیست و مستقل است. باید از این فرصت استفاده کرد و با اخبار مثبت و معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران در شبکه‌های مجازی و رسانه‌های چین، ایران را با ویژگی‌های بهتری بشناسانیم.

آخوندی با این پیش‌بینی که ایران بعد از مهار کرونا جزو مقاصد گردشگران چینی می‌شود، اظهار کرد: شاید خوش‌بینانه به نظر آید، ولی منطقی است بعد از یک سال تعطیلی سفر و بسته شدن مرزها، میل برای سفر رفتن بیشتر شود. البته همه مردم چین که سفر خارجی نمی‌روند، شاید حدود ۱۵۰ میلیون نفر آن‌ها پاسپورت داشته باشند، ولی همین تعداد هم بازار بزرگی را در گردشگری شکل داده است. به هر حال ما امیدوارم گردشگری رونق بگیرد و به شرایطی حتی بهتر از دوران قبل از کرونا برگردد؛ چرا که گردشگری ایران قبل از کرونا هم وضعیت چندان رضایت‌بخشی نداشت.

این راهنمای گردشگری در پاسخ به این سوال که بعد از کرونا برای جذب بازارهای هدف گردشگری از جمله چین چه باید کرد، گفت: فاصله‌ای که ایجاد شده فرصت خوبی برای تغییر رویه گردشگری است، مثلا درباره چینی‌ها که معمولا زمان کمتری برای سفر به خارج از کشور دارند، ضرورت دارد برنامه روتین و مشابه توریست‌های اروپایی تغییر داده شود. برنامه سفر چینی‌ها در ایران محدود شده به موزه، کاخ، مسجد و برعکس، سه وعده صبحانه، ناهار و شام کامل با غذاهای محدود مثل چلوکباب، جوجه‌کباب و شیشلیک. بهتر است برای بعد از کرونا این رویه را تغییر دهیم و به نیاز گردشگران پاسخ بهتری بدهیم تا رضایت بیشتری را جلب کنیم.

او درباره علاقه‌مندی‌های گردشگران چینی با رجوع به تجربه‌ها و تحقیقاتی که داشته است، اظهار کرد: چینی‌ها تا چند سال پیش علاقه‌مند بودند به اروپا سفر کنند تا شاهد پیشرفت، معماری مدرن و تکنولوژی در این قاره باشند اما حالا چین در تکنولوژی، صنعت و معماری کمتر از کشورهای غربی و اروپایی نیست. چینی‌ها الان دوست دارند فرهنگ، مردم، باورها و تمدن‌های دیگر کشور را بببیند، مثل ایران، مصر و ترکیه. این امیدوارکننده است که بازار هدف ما در چین گسترده‌تر شده است. فقط نیاز داریم بخش دولتی وارد عمل شود و در این کشور ایران را بیشتر تبلیغ کند.

او افزود: چینی‌ها در روزهای اول سفر به ایران تحت تاثیر اخبار منفی هستند و معمولا حس خوبی ندارد و درباره امنیت نگرانی‌هایی دارند، اما در ادامه سفر، شیفته ایران می‌شوند و در پایان سفر اعتراف می‌کنند که ایران کشور جذاب و امنی است و مردم خونگرمی دارد.

آخوندی برای شفاف‌سازی درباره اثر تبلیغ در چین، گفت: کشور ترکیه شاید روابط سیاسی خوبی با چین نداشته باشد اما وقتی اسم این کشور را در نرم‌افزارهای چینی جست‌وجو می‌کنید تبلیغات مربوط به جاذبه‌های گردشگری این کشور را در کنار اخبار بد و سیاه می‌بینند که توریست چینی را متوجه ابعاد دیگر این کشور کرده و برای سفر به ترکیه ترغیب می‌کند. در چین، ترکیه به عنوان مقصد رمانتیک معرفی شده است، درحالی که به نظرم ایران به سلیقه و روحیه چینی‌ها بیشتر نزدیک بوده و رمانتیک‌تر است. واقعا احتیاج داریم محتوای بیشتری از ایران تولید کنیم و در نرم‌افزارهای چینی نفوذ داشته باشیم، نه نرم‌افزارهایی که در چین فیلتر شده است.

این کارشناس حوزه گردشگری چین به کمبود منابع اطلاعاتی از ایران به زبان چینی اشاره کرد و افزود: هنوز منبع کاملی از سایت‌های تاریخی و توریستی برای توریست‌های چینی نداریم. کتاب‌های موجود یا ترجمه شده یا با سلیقه اروپایی‌ها تنظیم شده است. چینی‌ها معمولا دوست دارند اطلاعاتی درباره دوره‌های تاریخی مشابه با تمدن و کشور خودشان را دریافت کنند و عکس‌های بیشتری را ببینند. با علم به این نیاز و سلیقه، تلاش کردم منبع مکتوبی را از سایت‌های تاریخی و توریسی ایران آماده کنم که تا کنون ۹۰ درصد کتاب تهران کامل شده است.

او با اشاره به افزایش سفر گردشگران جوان چینی پس از لغو یک‌طرفه روادید ایران، درباره آینده‌ای که از سفر این گردشگران متصور است، گفت: تا دو سه سال پیش تصوری که از چینی‌ها داشتیم این بود که آن‌ها با گروه سفر می‌کنند و محتاط‌تر هستند، اما پس از آشنایی با روحیات چینی‌ها و انجام تحقیق‌های میدانی، متوجه شدیم غیر از تورها، افراد زیادی به صورت شخصی و بدون تور به ایران سفر می‌کنند. این جنبش از زمان لغو ویزای ایران اتفاق افتاد. درست است لغو ویزای یک‌طرفه ایران برای چینی‌ها منافع اقتصادی آژانس و راهنما را تامین نکرد، اما این ایده را ایجاد کرده که استارت‌آپ‌هایی راه‌اندازی شوند تا به این قشر از توریست‌ها خدمات دهند.

آخوندی با مرور تاریخچه سفر گردشگران چینی به ایران، اظهار کرد: هفت هشت سال قبل که سفر گروه‌های چینی به ایران آغاز شد، بیشتر قشر متمول به ایران می‌آمدند. اما از سه چهار سال پیش قشر متوسط هم سفر به ایران را آغاز کردند و از سال گذشته شاهد سفر دانشجوها و گردشگران جوان‌تر چینی به ایران بوده‌ایم. یک دانشجو با ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار می‌توانست به ایران سفر کند. فکر می‌کنم بعد از کرونا این قشر از چینی‌ها به ایران بیشتر سفر کنند. البته اگر اخبار بهتری از ایران در نرم‌افزازهای چینی منتشر شود قطعا اقشار دیگر هم به ایران می‌آیند.

او اضافه کرد: درست است این مدل سفر کردن و یا این نوع توریست برای آژانس‌ها و راهنماهای گردشگری خوشحال‌کننده نیست، اما ممکن است در شهرهای کوچک به اشتغال‌زایی بیشتر منجر شود و کار راهنماهای محلی رونق بگیرد، پس زمان مناسبی است که راهنماهای محلی مهارت‌های خود را برای پذیرش این نوع گردشگران ارتقا دهند.

این راهنمای گردشگری درباره ضرورت نفوذ به نرم‌افزارهای چینی گفت: بسیاری از نرم‌افزارهایی که در ایران استفاده می‌شود مثل اینستاگرام، واتس‌اپ و حتی گوگل در چین فیلتر است. چینی‌ها از نرم‌افزاری‌هایی مثل wechat، weibo، Baidu استفاده می‌کنند و اگر قرار است تبلیغی انجام یا محتوایی تولید شود باید در این شبکه‌ها و نرم‌افزارها صورت گیرد. شنیده‌ام برخی از هتل‌ها درحال تولید محتوا به زبان چینی در وب‌سایت‌های‌شان هستند، باید بررسی کنند که این وب‌سایت‌ها در چین باز می‌شود، چون دامین ایران در چین اصلا باز نمی‌شود. این تبلیغ‌ها را می‌توان در پروازهای مسیر ایران ـ چین هم انجام داد.

آخوندی درباره تبلیغ ایران در شبکه‌های تلویزیونی چین اظهار کرد: ما به عنوان راهنما تبلیغات خود را در نرم‌افزارهای چینی انجام می‌دهیم اما تبلیغ در  سطح وسیعی مثل تلویزیون به روابط و توافق‌هایی در سطوح دولتی نیاز دارد.

منبع:ایسنا

آجرهای تاریخی ایرانی چطور از سوئیس سردرآوردند؟

 مدیر موزه ملی ایران با اشاره به استرداد ۴۹ آجر لعابدار منسوب به قلایچی بوکان از سوئیس توضیح داد چطور این اشیای باستانی ایرانی از کشور خارج شده و بعد از طی فرایندی سه‌دهه به خانه برگشتند.

به گزارش گروه فرهنکی ایرنا از موزه ملی ایران جبرئیل نوکنده گفت: آجرهای لعابدار قلایچی بوکان که در سال‌های آغازین انقلاب اسلامی در اثر فعالیت‌های غیرمجاز از کشور خارج شده بود، متعلق به یکی از مراکز تمدنی فرهنگ ماناها در ۷ کیلومتری شمال غرب شهرستان بوکان است که به کشور بازگردانده شد.

وی افزود: این محوطه را نخستین بار کلایس در ۱۹۷۷ در مقاله‌ای معرفی و پلانی از آن را در مجله آمی منتشر کرد. با وقوع انقلاب، سودجویان بخش زیادی از این محوطه باستانی را نابود کردند و آجرهای لعابدار مکشوفه از آن را به مجموعه‌های خصوصی و موزه‌های خارج از ایران در سوئیس سپردند.
وی کفت: اداره کل باستان‌شناسی وقت که زیرمجموعه وزارت فرهنگ فعالیت می‌کرد به صورت اضطراری در بهار ۱۳۶۴ اسماعیل یغمایی و تیم همراهش را به منطقه اعزام کرد. وی موفق شد با کاوش این محوطه تعداد ۲۰۰ آجر لعابدار را نجات‌بخشی کند و سنگ‌نوشته‌ای شامل ۱۳ سطر به خط آرامی کهن، متعلق به سده ۸ پیش از میلاد را به موزه ایران باستان منتقل کند.
نوکنده  افرود:‌ وزارت اطلاعات در سال ۱۳۶۸ مجموعه‌ای از اشیای باستانی را از شخصی به نام حاج فرمان توقیف و به موزه ایران باستان تحویل داد که در آن بیش از ۱۷۰ آجر لعابدار قلایچی و بخشی از سنگ‌نوشته آرامی آن قرار داشت که به بخش اصلی مکشوفه در کاوش‌های یغمایی پیوند خورد و متن آن را رسول بشاش از ایران و آندره لومر از فرانسه ترجمه و منتشر کردند. با ترجمه کتیبه احتمال داده شد قلایچی، همان ایزیرتو، شهر شاهی ماناها باشد.
وی گفت: اطلاعات آجرهای موجود در موزه ملی ایران با وقفه‌ای چند ساله در سال ۱۳۹۶ از سوی موزه ملی ایران در قالب کتابی منتشر شد. پیش از آن علی موسوی، موفق به انتشار بخشی از  اطلاعات آجرهای لعابدار بوکان در مجموعه‌ای در کشور فرانسه شد. بخشی از این آجرها که از موزه‌های ژاپن سر در آورده بودند، در کاتالوگ‌ها و نمایشگاه‌های مختلف منتشر شدند.
نوکنده افزود: ادامه کاوش‌های قلایچی در ۸ فصل از سال ۱۳۷۸ به سرپرستی بهمن کارگر از سرگرفته شد و محصول آن پیدا شدن بیش از ۵۰۰ قطعه آجر لعابدار شکسته و سالم بود  و اکنون در مخازن موزه اورمیه نگهداری می‌شوند.

وی گفت: اهمیت آجرهای لعابدار قلایچی که همزمان با نمونه‌های آشوری بین‌النهرین هستند این است که مدارکی از هنر بومی مردمان لبه غربی فلات ایران در دوران آغاز تاریخی ایران است. از آنجا که هنر و باستان‌شناسی منطقه در این دوره زمانی به شدت تحت هژمونی آشور قرار دارد، این مدارک به ما نشان می‌دهد که ساکنان فلات ایران در این دوره زمانی تلاش‌های جدی‌ای را برای تفکیک هویت خود از آشوری‌ها انجام داده‌اند و این آثار زیبای هنری و تکنیکی را خلق کرده‌اند.

منبع:ایرنا

صنایع دستی ایران از منظر تنوع رتبه نخست دنیا را دارد

تنوع صنایع دستی ایران بالغ بر 299 مورد و کشورمان رتبه نخست دنیا را در این حوزه به خود اختصاص داده است.

به گزارش ایلنا، علی اکبرعبدالملکی (رییس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران) گفت: صنایع دستی یکی از عوامل پیوند دهنده میان فرهنگ، اقتصاد و هنر می باشد و بی توجهی به این بخش و نبود سیاست های حمایتی از آن پیامدهای منفی زیادی از جمله؛ کم رونق شدن کیفیت آثار هنری، عدم ثبات شغلی، رکود بازار و از دست رفتن جایگاه هنر در اقتصاد کشور را به دنبال دارد.

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران از پیشنهاد این کمیسیون به معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مبنی بر نامگذاری هر روز تقویم خورشیدی به نام یکی از صنایع دستی خبر داد و گفت: نام گذاری هر روز از تقویم به نام یکی از صنایع دستی کشور ضمن ارج گذاشتن به هنر ایرانی موجب رونق و معرفی صنایع دستی تمامی شهرستان ها و همچنین امکان تبادل فرهنگی بین استان ها می شود و مهم تر از همه رقابتی سالم بین صنایع دستی سراسر کشور شکل می‌گیرد.

وی افزود: در تقویم روزهایی داریم که نام برخی شهرها به ثبت رسیده و بر اساس طرح «روز شمار صنایع دستی» قصد داریم در همان روز صنایع دستی خاص همان شهر را معرفی کنیم.

عبدالملکی در پایان تصریح کرد: صنایع دستی می تواند زمینه ساز معرفی بهتر فرهنگ و هنر کشور نزد سایر ملل باشد و از سوی دیگر نوعی فعالیت مولد اقتصادی در توسعه صنعت گردشگری و رشد منابع درآمدی پایدار قلمداد شود.

منبع:ایلنا

سفرِ چای در ایران زمین

چای اولین بار در کجا شناسایی شده، میراث چای چه سرنوشتی پیدا کرده، این برگ سبز چگونه به کشورهای دیگر مثل ایران رسیده، با کیفیت‌ترین و خوش طعم‌ترین چای را در کجای این کره خاکی می‌توان نوشید؟ این‌ها سوال‌هایی است که در تورهای ماجراجویی چای به آن پاسخ داده می‌شود.

به گزارش ایسنا، سال‌ها است که هند، چین، سریلانکا، انگلستان، تایوان، ترکیه و به تازگی کنیا و کانادا توسعه «گردشگری چای» را آغاز کرده‌اند. چای که پس از آب، دومین نوشیدنی پرمصرف جهان است، حالا فقط یک محصول ساده کشاورزی به شمار نمی‌آید، مفاهیم قوی اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی یک ملت را نشان می‌دهد، تاریخ دارد و میراثی ارزشمند است. گردشگری با همین نگاه وارد مزارع چای شده است و به ماجراجویان این فرصت را می‌دهد تا طعم‌های جدید، چگونگی تهیه چای و مهمتر از آن، روش زندگی قومیت‌ها را کشف کنند.

در سفرنامه‌ها آمده است هند و چین با قدیمی‌ترین مزارع می‌توانند به کشف راز چای خوش طعم و معطر کمک کنند و حتی تجربه شما را بهبود بخشند. اما کشورهای دیگر در این رقابت سعی کرده‌اند مسیرهای متفاوتی را پیش روی ماجراجویان قرار دهند؛ فرصت کشف طعم‌های جدید و فریبنده را می‌دهند و عشق به چای را تعمیق می‌بخشند.

آنطور که گردشگران روایت می‌کنند با کیفیت‌ترین و خوش طعم‌ترین چای را می توان در همان مزارع قدیمی هند و چین پیدا کرد، در مناطقی به اسم «آسام» و «دارجلینگ» در هند و یا در «لونگ جینگ»، «کوه ووی»، «ژجیانگ» و «آنهویی» در چین که هر سال شاهد برپایی جشنواره‌های چای با حضور گردشگرانی از سراسر جهان هستند. در میان این مزارع حتما موزه‌هایی را به نام چای می‌توان پیدا کرد و در فروشگاه‌های محلی با روش تهیه چای سبز و سیاه آشنا شد.

در ترکیه نیز گردشگری چای به شکلی دیگری بروز کرده است. چای محبوب‌ترین نوشیندی ترک‌ها است که در حقیقت، روش زندگی و گوشه‌ای از فرهنگ مردم این کشور را نشان می‌دهد. ترک‌ها معتقدند چای را باید با اصالت برای گردشگران سرو کرد. روش تهیه چای ترکی نزدیک به ایران است اما چای ترکیه نزد گردشگران، محبوب‌تر، شناخته شده‌تر و معروفتر است.

ترک‌ها چای تیره و شیرین را در استکانی کمر باریک که بخشی از هویت و جاذبه گردشگری این کشور است، سرو می‌کنند. چایخانه‌ها به وفور در دسترس قرار دارند و این تجربه را به سادگی در اختیار گردشگران قرار می‌دهند، حتی کارگاه‌های آموزشی در زمینه دم کردن چای برای توریستی که چند لحظه قرار است در آن چایخانه یا کافه استراحت کنند، برگزار می‌کنند.

در ایران اما کارخانه‌های چای رو به تعطیلی رفته‌اند و از بیشتر باغ‌ها و مزارغ چای، ویلا سبز شده است. در بیشتر کافه‌ها و رستوران‌ها معمولا یک استکان چای دم کرده، قیمت بالایی دارد، در نتیجه مصرف چای کیسه‌ای خارجی رایج‌تر و آسان‌تر شده است. گردشگری که به ایران می‌آید تصویر روشنی از فرهنگ و میراث چای در ایران ندارد، آنچه می‌داند بیشتر به چین و یا ترکیه مربوط می‌شود.

البته که گردشگران خارجی در سفر به ایران «چای و نبات» و «چای قندپهلو» را با عنوان روشی از زندگی مردم تجربه می‌کنند و گاهی تورهایی در باغ‌های چای برگزار می‌شود اما نه مثل چین و هند برنامه‌ای برای «گردشگری چای» وجود دارد و نه مثل ترکیه قرار است با یک استکان چای، تصویر فرهنگ مردم یک کشور در نظر گردشگران جاودانه شود.

اما چای چه زمان به ایران رسید و چگونه به چنین سرنوشتی دچار شد؟ مسعود اصفهانی،  محقق و پژوهشگر چای و دانش آموخته انجمن جهانی استادان چای است که در گفت‌وگویی مجازی با انجمن خوراک و نوشیدنی ایران به این سوال‌ها پاسخ می‌دهد. این گفت‌وگو به مناسبت روز جهانی چای انجام شده است، روزی که برای نخستین بار توسط هندی‌ها در سال ۲۰۰۵ نامگذاری شد، از آن تاریخ به بعد ۱۵ دسامبر هر سال کشورهای صاحب میراث چای در چنین روزی جشن می‌گیرند. هدف از این کار هم جلب توجه دولت‌ها و مردم به اهمیت تولید این محصول، تجارت و تاثیر آن بر زندگی چایکاران، کارگران و تولیدکنندگان زحمتکش این صنعت است.

اصفهانی اشاره کوتای به تاریخچه چای دارد و می‌گوید: کشف چای به قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. در اسناد تاریخی آمده که برای اولین بار امپراطور چین «شن نونگ»، خیلی اتفاقی متوجه این گیاه می‌شود. در آن دوره چای، گیاهی دارویی به شمار می‌آمد. کمی بعد از میلاد مسیح، چای نوشیدنی رایج و روزمره مردم چین می‌شود. بعدها با گسترش تبادلات تجاری، توجه اروپایی‌ها به چای جلب می‌شود، ابتدا هم به دربار انگلیس راه پیدا می‌کند و بعد به نوشیدنی روزمره مردم جامعه تبدیل می شود. چای همین حالا هم نوشیدنی محبوب انگلیسی‌ها است.

این محقق از تاریخچه چای در ایران می‌گوید: در اسناد تاریخی آمده که در دهه ۱۲۷۰ خورشیدی، اولین باغ‌های چای زیر کشت رفته است. «محمدمیرزا کاشف السلطنه» شخصی بوده که چای را از هند به ایران آوده است. او کنسول وقت ایران در هند بود. چایکاری و شیوه تهیه آن را همانجا یاد گرفت. چای تا پیش از آن، کالایی وارداتی بود. کاشف‌السلطنه در نامه‌هایی به شاه ایران به حجم بالای مصرف چای و خروج ارز از کشور اشاره می‌کند و پیشنهاد می‌دهد «چایکاری را یاد بگیریم و در ایران کشت کنیم.» او بعدها چهار هزار نهال را که شامل چای، ادویه، انوع دم نوش‌ها و قهوه بود از هند به ایران آورد. در کشت قهوه موفق نبودند، اما چای به دومین محصول پرکشت بعد از برنج در ایران تبدیل شد.

اصفهانی اضافه می‌کند که داستان پنهان کردن بذر چای در عصای کاشف‌السلطنیه و واردات بذر چای به این شکل به ایران سندیت تاریخی ندارد.

او درباره نقاط پرکشت چای در ایران می‌گوید: لاهیجان معروفترین و متمرکزترین محل کشت چای است، ولی در تنکابنِ مازندران هم کشت چای صورت می‌گیرد، هرچند که بیشتر باغ‌های چای در این منطقه به ویلا تبدیل شده است. در گیلان نسبت به دیگر مازندران، باغ‌های چای وسعت بیشتری دارند، در شهرهای فومن، صومعه سرا، سیاهکل، لنگرود، املش و آستانه اشرفیه میتواند باغ‌ها و مزارع چای را مشاهده کرد. چای در سه فصلِ بهار، تابستان و پاییز برداشت می‌شود. کارخانه‌های فراوری نیز در همین شهرها و نزدیک باغ‌ها هستند.

این پژوهشگر درباره اینکه چرا بیشتر کارخانه‌های چای حتی در منطقه لاهیجان تعطیل شده‌اند، توضیح می‌دهد: برای باغدار مقرون به صرفه است که کارخانه چای نزدیک باغ و مزارع باشد ولی متاسفانه به علت سیستم بد مدیریت دولتی در صنعت چای و تغییر ذائقه مصرف مردم، بیشتر باغ‌ها تغییر کاربری داده‌اند و کارخانه‌های چای نیز تعطیل شده‌اند. چای در ایران، صنعتی نوپا، کم تجربه، بروز نشده و دور از تکنولوژی است.

او ادامه می‌دهد: تقریبا تا سه دهه پیش، ایران چهارمین تولیدکننده چای در دنیا بود ولی حالا یک سوم یا یک چهارم سرانه مصرفی چای، در داخل تولید می‌شود. آمارها نیز نشان می‌دهد ایرانی‌ها سالانه۱۳۰ هزار تن چای مصرف می‌کنند، در حالی که بین ۲۰ تا ۳۰ هزار تن فقط در داخل کشور تولید می‌شود. این اطلاعات نشان می‌دهد از یک تولیدکننده بزرگ به یک واردکننده تبدیل شده‌ایم.

اصفهانی، بزرگترین ایراد در صنعت چای ایران را سیستم مدیریت ناکارآمد دولتی می‌داند و می‌گوید: در دنیا تعاونی‌ها بازار چای را مدیریت می‌کنند. قیمت‌گذاری روی برگ سبز و چای سیاه تولیدشده توسط تعاونی‌ها با عرضه و تقاضا و کیفیت همخوانی دارد. حراجی‌هایی که برگزار می‌شود تعیین‌کننده قیمت چای هستند. اما در ایران، دولت برای خرید برگ سبز از باغدار نرخ مصوب می‌کند و باغدار مجبور است به همان قیمت، محصول را به کارخانه‌دار بفروشد. قیمت مصوب در سال ۹۹ حدود ۴ هزار تومان برای هر کیلو برگ سبز است. هر ۱۰ کیلو برگ سبز حدود دو کیلو چای سیاه خشک می‌دهد. باغدار وقتی با این سیستم نرخ‌گذاری و اولیت‌بندی مواجه می‌شود، ترجیح می‌دهد کمیت را بالا ببرد. بهترین برگ چای که برای فراوری باید استفاده شود سه برگ اول بوته است که با آن شرایط، برخی باغدارها این اصول را رعایت نمی‌کنند و برگ و ساقه را هم می‌چینند تا وزن محصول بالا برود و مبلغ بیشتری بدست آورند. این پله اول برای کاهش کیفیت است و باعث می‌شود سلیقه مصرف‌کننده از چای ایرانی فاصله بگیرد. در واقع، سیاست غلط دولتی، کیفیت چای ایرانی را پایین آورده است.

باور برخی بر این است که چای ایرانی کیفت ندارد و چای خارجی انتخاب بهتری است، آیا کافه‌دارها و رستوران‌داران می‌توانند در تغییر این سلیقه، تفکر، ذائقه و فرهنگ اثر بگذارند؟ این محقق چای در پاسخ به این سوال انجمن خوراک و نوشیدنی ایران می‌گوید: کافه‌دارها، باریستاها و صاحبان رستوران‌ها خیلی می توانند روی این موضوع اثر مثبت داشته باشند. مثلا، پنج شش سال پیش قهوه در خانه ایرانی جایگاه پررنگی نداشت و در فرهنگ مصرف روزمره مردم نبود. اما امروزه هم مصرف قهوه بیشتر شده و هم اطلاعات مردم درباره آن افزایش پیدا کرده است، این تاثیر کافه‌ها و رستوران‌ها است. پس درباره چای هم می‌توانند نقش موثری داشته باشند. وقتی چای ایرانیِ باکیفیت در فهرست پیشنهادی کافه‌ها و رستوران‌ها باشد نوعی فرهنگ‌سازی اتفاق می‌افتد. یکی از دغدغه‌های ما همیشه این بوده که در فرهنگ مصرف مردم تاثیرگذار باشیم. وقتی میزبان کافه و رستوران توضیحات مفیدی درباره فراوری و کیفیت چای بدهد برای مخاطب جذاب می‌شود و این حساسیت و اهمیت درباره انتخاب چای با کیفیت ایجاد خواهد شد. این کار هم به جذابیت رستوران و کافه اضافه می‌کند و هم جنبه سودآوری دارد.

چای ایرانی بهتر است بنوشیم یا چای خارجی؟ اصفهانی پاسخ می‌دهد: نمی‌توان همه مردم را مجبور کرد چای ایرانی بنوشند، چون میزان تولید چای ایرانی پاسخگوی جمعیت این کشور نیست، بنابراین تنها توصیه‌ای که می‌توان داشت این است که روی کیفیت چای، نداشتن رنگ و اسانس و دم‌آوری آن، حساس باشند.  آنچه اهمیت دارد، کیفیت چای است. حتما هنگام خرید چای با گزینه عطری یا ساده، روبرو شده‌اید. در واقع فروشندگان از همان ابتدا مردم را در برابر گزینه‌ای قرار می‌دهند که روی سلامتی اثر منفی دارد، چای نباید حاوی افزودنی‌های خوراکی و رنگی باشد.

منبع:ایسنا

ثبت و شناسایی زبان‌ها و گویش‌های ایران

کارشناس فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سامانۀ اطلس ملی ایران را نخستین سامانه‌ای اعلام کرد که به منظور ثبت و شناسایی زبان‌ها و گویش‌های ایران با کوشش پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه‌ها و متون تهیه شده و در حال تکمیل است.

به گزارش ایلنا، همزمان با هفته پژوهش، قابلیت‌ها و عملکرد سامانه اطلس مردم‌شناسی، سامانه اطلس زبان‌شناسی، سامانه ساترای میراث فرهنگی که توسط پژوهشکده مردم شناسی، زبان‌شناسی متون و کتیبه‌ها و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در دست تدوین است تشریح شد.

زینب ولی‌زاده (کارشناس فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری) با اشاره به عملکرد سامانه اطلس مردم‌شناسی، سامانه اطلس زبان شناسی، سامانه ساترای میراث فرهنگی گفت: از کارکردهای مهم اطلس مردم نگاری سرزمین که با کوشش پژوهشکده مردم شناسی در حال تهیه و تدوین است، می‌توان به جلوگیری از فراموشی دانش بومی، حافظۀ تاریخی و فرهنگی و اطلاعات مربوط به دانش فرهنگی در حوزه‌های دیگر، کمک به نمایش تنوع فرهنگی و همبستگی های ملی در ایران و کمک به پایداری هویت در جوامع محلی اشاره کرد.

او افزود این اطلس شامل 19 مدخل اصلی و شاخه های و زیرشاخه های متنوع با قابلیت جستجوهای ساده و پیشرفته، گزارش گیری بر اساس نام مدخل، نام فرم، کارشناسان و استان، بارگذاری عکس، فیلم و فایل های صوتی، امکان ثبت مختصات جغرافیایی و تقسیمات کشوری است.

این کارشناس در ادامه سامانۀ اطلس ملی ایران را نخستین سامانه ای اعلام کرد که به منظور ثبت و شناسایی زبان ها و گویش های ایران با کوشش پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه ها و متون تهیه شده و در حال تکمیل است.

او در تشریح قابلیت های این اطلس به امکان بارگذاری اطلاعات گرداوری شده در قالب پرسشنامه (105 واژه و عبارت و 36 جمله)، بارگذاری فایل های صوتی مربوط به هر کدام از پرسشنامه ها، آوانویسی، جستجوی و فراخوانی اقلام بارگذاری شده، ثبت تقسیمات کشوری و مختصات آبادی ها، اشاره کرد که در قالب آن  حدود 9000آوانویسی، بیش از 11000فایل صوتی، بیش از 2000شناسنامه ثبت شده است.

ولی زاده با اشاره به عملکرد سامانه ساترای میراث فرهنگی تصریح کرد :سامانۀ ارزیابی توسعه و رصد آمایش سرزمین (ساترا) به منظور تسهیل خدمات دستگاه های اجرایی و کمک برای تصمیم سازی در حوزۀ وظایف آنها ارائه شده است.

او گفت :وظیفه ثبت اطلاعات مربوط به میراث فرهنگی در این سامانه با هدف یکپارچه سازی اطلاعات موجود و هماهنگی با سایر دستگاه های اجرایی کشور بر عهدۀ پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گذاشته شده است.

ولی زاده تصریح کرد: این سامانه شامل بخش های ابنیه و بافت، مردم شناسی، کتیبه ها و متون دوران اسلامی، کتیبه ها و متون دوران باستان ، هنر های سنتی است و امکان طراحی فرم به دلخواه در هر کدام از تارگاه ها، بارگذاری اطلاعات توصیفی و مکانی در ارتباط با هم دیگر، بازیابی اطلاعات از طریق جستجوهای پشرفته بر اساس تمام فیلدهای اطلاعاتی، فیلتر کردن های توصیفی و مکانی، تحلیل داده ها و ترسیم جدول و نمودار، تعریف سطوح دسترسی، گردش کار مشخص و استفاده از تصاویر ماهواره ای و نقشه های پایۀ به روز در آن وجود دارد.

منبع:ایلنا

نمایش مجازی ایران در آلمان و چین

مدیرکل بازاریابی و تبلیغات گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از سیاستگذاری برای حضور ایران در نمایشگاه‌های گردشگری آلمان و چین خبر داد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی معاونت گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، محمد قاسمی گفت: «نشست هم‌اندیشی شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه‌های گردشگری خارجی» با هدف تصمیم‌گیری درباره شرکت در نمایشگاه‌های مجازی نظیر ITB برلین و COTTM چین با حضور نمایندگان تشکل‌های گردشگری کشور و شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی برگزار شد. بر اساس استقبال و آمادگی بخش خصوصی کشور، زمینه لازم برای حضور مجازی فعالان این بخش در نمایشگاه‌های خارجی پیش رو بررسی شد.

او افزود: با توجه به این‌که برگزاری نمایشگاه‌های مجازی در حوزه گردشگری امری نسبتاً جدید و تازه است، یکی از اقدامات توافق‌شده برای دستیابی به اهداف مورد نظر، برگزاری وبینار «آشنایی با مبانی و نحوه حضور در نمایشگاه‌های مجازی» ویژه متقاضیان حضور در رویدادهای پیش رو و فعالان بخش خصوصی است که به صورت مشترک توسط جامعه تخصصی گردشگری الکترونیک و جامعه تورگردانان ایران برگزار خواهد شد. مقرر است در این وبینار نحوه حضور مؤثر و همچنین امکانات گوناگون و متنوعی که شرکت‌کنندگان این نوع خاص از نمایشگاه‌ها می‌توانند برای معرفی محصولات و ظرفیت‌های خود از آن بهره بگیرند، به صورت مشروح و کاربردی تبیین و تشریح شود.

قاسمی با بیان این‌که استعلام از مجری نمایشگاه ITB برلین در خصوص امکان مشارکت غرفه‌داران جمهوری اسلامی ایران در یک فضای مجازی واحد در این رویداد ـ آن‌گونه که در نمایشگاه‌های فیزیکی پیشین در قالب پاویون ملی صورت می‌پذیرفت ـ نیز در دستور کار قرار گرفته است، یادآور شد: بر این اساس امکان حضور یکپارچه شرکت‌کنندگان ایرانی در نمایشگاه ITB برلین تحت نام، لوا و برند ملی گردشگری ایران محقق خواهد شد.

مدیرکل بازاریابی و تبلیغات گردشگری همچنین از همکاری مستمر وزارت گردشگری، جامعه تخصصی گردشگری الکترونیک و نیز جامعه تورگردانان ایران به منظور اجرای غرفه مجازی ایران و فراهم کردن امکانات مورد نیاز برای حضور مجازی فعالان بخش خصوصی در رویدادهای پیش رو خبر داد.

او افزود: بنا بر مصوبات «شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه‌های گردشگری خارجی» مقرر است تا از تجربه حضور مجازی در رویدادهای بین‌المللی مورد اشاره، در برگزاری نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته تهران که در صورت تایید ستاد ملی کرونا در اسفندماه امسال با همکاری و مشارکت انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و گردشگری ایران برگزار خواهد شد، استفاده شود و راه‌اندازی نسخه مجازی نمایشگاه به موازات برگزاری فیزیکی در دستور کار قرار گیرد.

قاسمی یادآور شد: حضور قوی و منسجم در نمایشگاه‌های مجازی بین‌المللی می‌تواند یکی از اقدامات تضمین‌کننده رونق گردشگری بین‌المللی کشور پس از فروکش کردن کرونا باشد؛ چرا که نه تنها به تداوم ارتباطات کاری و حرفه‌ای بخش خصوصی گردشگری کشور با همتایان و شرکای تجاری خود کمک شایانی می‌کند بلکه باعث می‌شود تا نام ایران به عنوان یک مقصد گردشگری برای دوران پساکرونا در خاطره بازار جهانی باقی بماند.

منبع:ایسنا