نوشته‌ها

به «نقشه گردشگری معلولان» نیازمندیم

مشاور مناسب‌سازی معاونت شهرسازی شهرداری اصفهان، با بیان توضیحاتی دربارۀ کتاب «گردشگری در دسترس» که به‌تازگی به قلم او منتشر شده، از ضرورت تهیه نقشه گردشگری ویژه افراد دارای معلولیت نیز سخن گفت.

علی عباسی، دربارۀ چرایی و چگونگی نوشتن کتاب «گردشگری در دسترس» به ایسنا گفت: رشته تحصیلی من در دانشگاه اصفهان روابط بین‌الملل بود و با توجه به اینکه خودم معلولیت جسمی حرکتی دارم، یکی از اساتید، سال ۱۳۹۵ پیشنهاد داد که بین معلولیت و روابط بین‌الملل پلی بزنم و روی این موضوع کار کنم.

او ادامه داد: به همین دلیل تصمیم گرفتم که پایان‌نامه کارشناسی ارشدم را به دیپلماسی شهری و گردشگری در دسترس اختصاص بدهم. برای پیش برد این هدف نیز شهر اصفهان را پایلوت قرار دادم و روی این شهر با دو شهر کوالالامپور و بارسلون که خواهرخوانده اصفهان هستند و تراز بالایی در سازمان جهانی گردشگری دارند، مطالعات موردی انجام دادم.

مشاور مناسب‌سازی معاونت شهرسازی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: پس از دفاع از پایان‌نامه و فارغ‌التحصیل شدن در خردادماه سال ۱۳۹۸، این تحقیق را به سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان و همچنین اداره گردشگری این سازمان ارائه دادم، سپس با مشورت و بازبینی اساتید حاضر در سازمان بنا شد که قسمت دیپلماسی شهری را حذف و صرفاً تحقیق خود را بر روی «گردشگری در دسترس» متمرکز کنم.

عباسی افزود: به همین منظور اثر را بازبینی و به روز کردم، آنچه برای بهتر شدن نیاز داشت به آن اضافه کردم و در نهایت پس از یک سال و نیم این کتاب در هفته اصفهان سال جاری به همت اداره گردشگری سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان از سوی انتشارات این سازمان منتشر و رونمایی شد.

گردشگری

او در پاسخ به این سؤال که بر اساس مطالعات موردی، اصفهان از نظر دسترس‌پذیری گردشگری برای معلولان چه جایگاهی دارد؟ گفت: زمانی که با شهرهای تراز خود را مقایسه کنیم می‌بینیم که فاصله زیادی داریم.

مشاور مناسب‌سازی معاونت شهرسازی شهرداری اصفهان تأکید کرد: بحث مناسب‌سازی مقوله‌ای نیست که بگوییم مثلاً در یک برهه زمانی پنج‌ساله آن را انجام می‌دهیم و شهر قابل‌دسترس می‌شود، خیر، مناسب‌سازی یک پروسه همیشگی است که در قالب پروژه‌های مختلف و با توجه به شرایط روز عملیاتی می‌شود.

عباسی یادآور شد: خوشبختانه سال‌هاست که ستاد مناسب‌سازی در معاونت شهرسازی شهرداری اصفهان به‌عنوان یک نهاد رسمی مسئله مناسب‌سازی برای معلولان را پیگیری می‌کند و این مایه امیدواری است بلکه در آینده بتواند چشم‌انداز روشنی را برای این قشر از شهروندان فراهم کند، اما ما هنوز به برنامه‌ریزی مشخصی نیاز داریم تا چارچوب‌ها و دستورالعمل‌هایی را برای مدیران شهری تدوین کند بلکه از این طریق بتوانیم به دستاوردهای ملموس‌تری برسیم.

نویسندۀ کتاب «گردشگری در دسترس» ادامه داد: باید در نظر داشت که از یک سو دسترس‌پذیری خود مکان گردشگری مدنظر است و از سوی دیگر مسیر رسیدن به آن مکان گردشگری. طبیعتاً حفظ اصالت اماکن تاریخی گردشگری در اولویت قرار دارد تا دسترس‌پذیری آن‌ها و نمی‌توان در آن مداخله‌ای کرد. به همین دلیل من به‌عنوان یک معلول جسمی حرکتی هرگز نتوانسته‌ام عالی‌قاپو را ببینم، اما باید بررسی کرد و به راهکارهایی رسید که بدون آسیب به مکان این امکان فراهم شود.

او افزود: این مسئله نیازمند انجام کارهای مطالعاتی و تعامل بین اداره میراث فرهنگی و شهرداری است تا یک‌بار برای همیشه به تفاهم و استانداردی برسند و تکلیف را مشخص کنند که کدام عمارت و بنا را می‌توان مناسب‌سازی کرد و کدام را نه.

مشاور مناسب‌سازی معاونت شهرسازی شهرداری اصفهان تصریح کرد: معلولان فقط ویلچرنشینان نیستند و نابینایان و ناشنوایان را نیز باید مدنظر داشت؛ البته من در کتاب «گردشگری در دسترس» انواع معلولیت‌ها و شیوه رفتار صحیح با آن‌ها در شهر را توضیح داده‌ام و پر واضح است که این افراد نیز حق دارند از اماکن گردشگری شهر و موزه‌ها بازدید کنند و تسهیلاتی برایشان فراهم شود.

عباسی گفت: در حال حاضر مشغول انجام یک طرح مطالعاتی در حوزه «گردشگری در دسترس» هستم که بتوانم نتایج آن را در اختیار متولیان قرار بدهم و امیدوارم مؤثر باشد.

او در پاسخ به این سؤال که آیا در حال حاضر مکان گردشگری در اصفهان وجود دارد که برای معلولان مناسب‌سازی شده باشد؟ گفت: بسته به نوع معلولیت‌ها مکان‌های مختلفی هست که چون تحقیق و مطالعه دقیقی روی آن انجام‌نشده نمی‌توان به‌طور دقیق از آن نام برد. این نیازمند یک بازدید میدانی متمرکز است تا ما همان‌طور که نقشه گردشگری اصفهان را داریم، باید بتوانیم نقشه گردشگری اصفهان ویژه افراد دارای معلولیت را نیز تدوین کنیم.

منبع:ایسنا

قُلک گردشگری در روستاها

توسعه گردشگری روستایی علاوه بر ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی روستاها، منجر به پس انداز و سرمایه‌گذاری مردم محلی به عنوان ذی نفعان این حوزه می‌شود.

توسعه روستاها و توانمندسازی این بخش از جوامع، با تکیه بر گردشگری یکی از مهمترین برنامه‌هایی است که در دوران پسا کرونا می‌توان به آن تکیه کرد و بر اساس تجربه موفق سال‌های گذشته در این حوزه به تقویت این بخش مبادرت کرد.

البته علاوه بر کرونا، شعار امسال سازمان جهانی گردشگری نیز مبتنی بر توسعه گردشگری روستایی است که مزید بر علت شده تا فعالان گردشگری و اقتصادی و همچنین دولت‌ها بر این ظرفیت اقتصادی متمرکز شوند و برای تحقق آن برنامه‌ریزی کنند.

با تمام این اوصاف و علی‌رغم ظرفیت قابل توجه گردشگری روستایی، هنوز این بخش در کشورمان از مشکلات زیادی رنج می‌برد ولی با توجه به خسران قابل توجه صنعت گردشگری در دوران کرونا، می‌توان از این موقعیت به عنوان فرصتی طلایی برای جبران خسارت‌های سنگین کرونا بر این صنعت بهره جست اما چطور و چگونه؟

«رضا تازیکی» مدیر ملی طرح تکاپوی کشور در نشست مجازی انجمن علمی مدیریت جهانگردی دانشگاه یزد که با عنوان «فرصت‌های اشتغالزایی در گردشگری روستایی و توانمندسازی جامعه محلی» با همکاری تیم تکاپوی استان‌های یزد، گلستان و چهارمحال و بختیاری برگزار شد، با بیان این که توسعه گردشگری روستایی مستلزم تعریف روابط میان روستا و گردشگری است، گفت: اگر مردم روستا ذی‌نفع گردشگری نباشند، آینده گردشگری در روستاها به خطر می‌افتد.

وی اتکای صرف روستاها به جاذبه‌های طبیعی را اشتباه دانست و گفت: گردشگران علاوه بر تجربه جاذبه‌های طبیعی به دنبال سنت‌ها و فرهنگ‌ها هستند ولی با این وجود در برخی از روستاها، غذاهای محلی جایگاهی ندارد و حتی خبری از غذاهای بومی و محلی در بعضی روستای هدف گردشگری هم نیست.

این مسئول با بیان این که تامین زیرساخت‌های گردشگری مانند هتل‌ها تنها نیاز روستاها برای توسعه‌بخشی نیست، گفت: توسعه گردشگری بیش از همه چیز، به برنامه‌ریزی منسجم نیاز دارد تا گردشگر بتواند در بستر روستا تجربه‌های خود را به اشتراک بگذارد و ضمن این که تقویت و ایجاد بستر لازم برای حس مکان و تجربه در روستاها نیز ضروری است.

وی به رفع موانعی همچون نبود اینترنت در روستاها یا بعضاً سرویس بهداشتی اشاره کرد و گفت: متاسفانه در زمینه اطلاع‌رسانی نیز به‌روز عمل نکرده‌ایم و امکاناتی مانند سایت ایرانی نداریم.

مدیر ملی طرح تکاپوی کشور ارتقای بومگردی‌ها را به عنوان زیرساخت‌های مهم اقامتی روستاها نیز مهم خواند.

تحول اقتصاد جوانان روستایی با گردشگری 

«سید رضا بهادری» کارگزار اشتغال استان یزد با بیان این که گردشگری می‌تواند زندگی جوانان روستایی را متحول کند، اظهار کرد: فرهنگ بومی در روستاها می‌تواند با کمک جشنواره‌های روستایی و نمایش تئاتر محلی، احیا و تقویتشود.

وی در ادامه گردشگری طبیعی، گردشگری کشاورزی و گردشگری فرهنگی را از مهمترین بخش‌های گردشگری روستایی خواند و گفت: رونق گردشگری طبیعی موجب ایجاد اشتغال، تنوع اقتصاد روستا، افزایش سطح درآمد و پس‌انداز منابع در روستاها می‌شود.

این فعال گردشگری افزود: ایجاد تقاضا برای محصولات کشاورزی و افزایش ارزش املاک از مزایای توسعه گردشگری کشاورزی است و تقویت بازارهای محلی، حمایت از صنایع دستی، بهبود خدمات زیربنایی، بهبود کیفیت زندگی نیز با تکیه بر گردشگری فرهنگی در روستاها فراهم می‌شود.

گردشگری راهکار درآمدزای توسعه روستاها 

توسعه گردشگری روستایی همانند هر نوع صنعت دیگری نیازمند هزینه‌کردهایی است که روستاییان به عنوان ذی‌نفعان این صنعت باید پذیرای آن باشند ولی همانطور که ذکر شد بعضاً مشکلاتی که در حوزه سخت افزاری و نرم افزاری در روستاها وجود دارد که مانع توسعه گردشگری می‌شود.

بهادری حفظ جاذبه‌های طبیعی، امکانات ارتباطی و سهولت دسترسی، تبلیغات و اطلاع رسانی، بازاریابی، جلب رضایت گردشگران، مدیریت و برنامه‌ریزی هدفمند، آموزش نیروی انسانی متخصص، گسترش امنیت، توجه به فرهنگ جامعه میزبان، حفاظت از آثار تاریخی، احیای فرهنگ قومی و دیگر موارد را از الزامات در این رابطه برشمرد.

وی تنوع محصولات گیاهی زراعی و باغات روستاها را از عوامل توسعه گردشگری کشاورزی دانست و گفت: صنایع دستی نیز از بخش‌های اشتغالزا و درامدزای گردشگری روستایی است که توسعه این بخش‌ها می‌تواند موجب تحول اقتصادی روستاها شود.

بهادری که شیوه و سبک زندگی روستاییان خصوصا عشایرنشینان را نوعی جاذبه گردشگری می‌داند، گفت: حدود ۱۴۰ بومگردی در استان یزد مجوز فعالیت دارند و نقش مهمی در تولید و عرضه فرهنگ روستایی و جذب گردشگر دارند.

وی بومگردی‌ها را جزو جدا نشدنی گردشگری روستایی عنوان کرد و گفت: حدود ۲۰ کمیته تخصصی گردشگری در سراسر استان شکل گرفته‌اند که در خصوص پیوند انواع گردشگری‌ به گردشگری روستایی نیز در حال برنامه‌ریزی هستند ولی در این خصوص، گردشگری خوراک مورد توجه ویژه‌ای قرار دارد.

وی ضمن تعریف گردشگری روستایی براساس تعاریف سازمان جهانی جهانگردی، یاد آور شد: در بحث گردشگری روستایی چهار عامل مهم و قابل توجه شامل میراث فرهنگی، فعالیت‌های روستایی مانند اسب سواری، پیاده روی، ماهی‌گیری و شکار، ییلاقات و حومه شهرها و زندگی روستایی شامل صنایع دستی، غذاهای محلی، حوادث محلی، موسیقی محلی، گردشگری و کشاورزی وجود دارد.

توسعه همراه با رویدادهای گردشگری 

«تقی اکبرپور» رئیس انجمن صنفی بوم‌گردی‌های استان یزد هم برگزاری رویدادهایی ادغام شده با جاذبه‌های گردشگری و فرهنگی روستاهای هدف و همچنین فرهنگ‌ها و سنت‌های این روستاها را از اقدامات موثر و قابل توجه دانست.

وی با اشاره به نقش گردشگری روستایی در احیای مشاغل و فرهنگ‌های از دست رفته یا در حال فراموشی، تصریح کرد: علاوه بر این توجه به جاذبه‌هایی مانند معادن و تنوع بخشی در حوزه گردشگری نیز می‌تواند رونق گردشگری روستایی را به همراه داشته باشد.

لزوم تشکیل مثلث گردشگری روستایی 

«مهدی رجایی فرد» نائب رئیس انجمن دفاتر خدمات مسافرتی استان نیز به توسعه رویدادهای گردشگری اشاره کرد و گفت: تعریف مسیر تورهای گردشگری روستایی مشترک بین استان‌هایی مانند یزد، گلستان و چهارمحال و بختیاری با هدف توسعه گردشگری داخلی می‌تواند مثمر ثمر باشد.

«محمدحسن همتی» کارشناس گردشگری روستا و عضو تیم تکاپوی یزد هم با اشاره به این که جاذبه‌های تاریخی در کنار جاذبه‌های صنعتی و مشاغل روستایی مانند گلخانه‌ها، کشاورزی و دامداری به گردشگری روستایی معنا می‌بخشند، گفت: طبیعت گردی، روستاگردی و کویرنوردی از بخش‌های مورد نیاز توسعه گردشگری روستایی در استان یزد به شمار می‌روند.

منبع:ایسنا

گردشگری، فرصتی برای احیای اقتصاد ملی در پساکرونا

به دلیل وضعیت کنونی متأثر از بیماری همه‌گیر کرونا و همچنین رکود اقتصادی حاکم برجهان و محدودیت سفر، در دوران پساکرونا با حجم بالایی از تقاضا برای مقاصد گردشگری مختلف مواجه خواهیم شد اما احتمالاً امکان و یا توان سفر به مقاصد گردشگری گران‌قیمت محدود خواهد بود و به همین دلیل تقاضا برای مقاصد گردشگری ارزان‌قیمت افزایش پیدا می‌کند.

ایران در سال‌های گذشته همیشه یکی از ارزان‌ترین مقاصد گردشگری در دنیا بوده و  طی چند سال گذشته هم این موضوع شدت پیداکرده، به‌طوری‌که اکنون جزو این مقاصد محسوب می‌شود. بنابراین ایران می‌تواند از چالش،  سیل عظیم تقاضا به‌عنوان مقصد گردشگری در دوران پساکرونا ، به‌عنوان یک فرصت اقتصادی استفاده کند.

و اما خراسان رضوی استانی است به دلیل وجود بارگاه ملکوتی حضرت رضا (ع) بیشترین گردشگر را جذب کرده است، بر اساس آمارها سال گذشته بیش از ۳۲ میلیون زائر و گردشگر به استان آمده‌اند که ۳ میلیون و ۸۱۹ هزار و ۱۴۶  نفر از این زائران و گردشگران خارجی بوده‌اند که بیشترین آن‌ها به ترتیب از کشورهای عراق ، بحرین ، عمان ، امارات ، پاکستان و … وارد استان خراسان رضوی شده‌اند.

البته بر اساس سیاست‌گذاری صورت گرفته از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برای خراسان رضوی ۸ بازار هدف گردشگری شامل عراق، آذربایجان، افغانستان، عمان، کویت، امارات، پاکستان و هندوستان تعیین‌شده است و برنامه‌های جذب گردشگر از این بازارهای هدف گردشگری در حال برنامه‌ریزی و اجراست.

 ازآنجاکه پرواز مستقیم، جاذبه سفر و تأسیسات اقامتی از فاکتورهای جذب گردشگر به شمار می‌رود، برنامه‌هایی مبتنی بر این فاکتورها طراحی‌شده است به‌گونه‌ای که تقریباً حدود ۵۰ درصد ظرفیت اقامتی کشور در این استان قرار دارد و اقامت در این استان در گونه‌های مختلف از ارزان‌قیمت تا بالاترین سطح و درجه از امکانات و خدمات وجود دارد و هیچ کمبودی در این زمینه وجود ندارد، هم‌چنین برای سهولت دسترسی زائران و مسافران در حال حاضر  از کشورهای عراق، افغانستان، تاجیکستان و قطر  به مشهد پرواز مستقیم برقرار است و با عادی شدن شرایط بحرانی ناشی از شیوع ویروس کرونا و مساعد شدن اوضاع به‌سرعت تعداد کشورها و پروازها افزایش خواهد یافت.

از دیگر ویژگی‌های استان خراسان رضوی می‌توان به اقلیم چهارفصل خراسان و سابقه کهن تاریخ و تمدنی  اشاره کرد که علاوه بر وجود بارگاه ملکوتی حضرت رضا (ع) خود مقصد گردشگری است، که طی چند سال گذشته باهدف توزیع ثروت، توزیع سفر نیز انجام‌شده است چون بر این باوریم که جمعیت چندده‌میلیونی زائر و مسافر مشهد می‌تواند زمینه آبادانی شهرها و روستاهای کمتر توسعه‌یافته استان را فراهم کند.

در حال حاضر با برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده با صدور ۱۰۴ مجوز فعالیت اقامتگاه بومگردی در ۲۱ شهرستان استان و پیش‌بینی راه‌اندازی ۵۱ اقامتگاه دیگر در استان، فرصت خوبی جهت پذیرش گردشگر در نقاط مختلف استان خصوصاً در مناطق کم‌برخوردار و روستایی فراهم‌شده است و ادامه این روند با توجه ویژه به مقاصد مستعد توسعه از طریق صدور مجوزهای مراکز گردشگری کشاورزی ، کمک خوبی جهت تمرکززدایی از مرکز استان و استفاده از ظرفیت‌های بی‌نظیر و بی‌بدیل استان در جهت توسعه گردشگری و بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم در مناطق مستعد گردشگری خواهد شد.

بر کسی پوشیده نیست که بیشترین آسیب‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا متوجه مشاغل و کسب‌وکارهای مرتبط با حوزه گردشگری ازجمله حمل‌ونقل، مراکز اقامتی ، پذیرایی و تفریحی ، بازار ، تورهای گردشگری و … بوده است و از طرفی عدم‌حمایت و همراهی دستگاه‌های اجرایی با بخش خصوصی و دست‌اندرکاران این صنعت می‌تواند باعث تعمیق بحران موجود و ایراد آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر این صنعت حساس شود اگرچه سیاست‌های حمایتی دولت از قبیل اعطای تسهیلات ، بیمه بیکاری، امهال بدهی‌های تأسیسات گردشگری، اجازه تداوم فعالیت این واحدها در شرایط کرونا و …  تسکینی موقت بر مشکلات حاد پیش‌آمده بوده است ولی می‌طلبد دولت در سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی، نگاه حمایتی خود را  بیش‌ازپیش  به بقا و احیای این صنعت معطوف سازد.

حفظ سرمایه‌گذاری‌های سنگین انجام‌شده در بخش‌های گردشگری و اقامتی ازیک‌طرف و نگهداری و مراقبت از سرمایه‌های انسانی از طرف دیگر نقش مؤثری در احیای هر چه سریع‌تر این صنعت گردشگری در دوران پسا کرونا خواهد داشت و با توجه به این‌که در حال حاضر  تمامی بخش‌های صنعت گردشگری با  مشکلات عدیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کنند و درگیر بحران بی‌سابقه ناشی از تعطیلی بیش از دوسوم تأسیسات گردشگری ، عدم حضور گردشگران ، درصد اشغال پایین واحدهای اقامتی  و بیکاری قریب به بیست هزار نفر از نیروی شاغل مستقیم حوزه گردشگری می‌باشند  و با عنایت به نقش‌آفرینی مؤثر صنعت گردشگری در غلبه بر مشکلات  اقتصادی در تمامی حوزه‌های مرتبط در دوران پساکرونا ، اهتمام  و عنایت ویژه حمایتی دولت به این صنعت بیش از گذشته ضرورتی انکارناپذیر است.

تردیدی نیست با عبور از بحران، ایران به‌عنوان ارزان‌ترین مقصد گردشگری در دنیا می‌تواند به‌زودی آسیب‌های وارده را ترمیم کند و در فرصت کوتاهی پذیرای تعداد زیادی از گردشگران خارجی  و رونق مجدد کسب‌وکارهای گردشگری باشد.

منبع:میراث آریا

کاهش ۷۰درصد گردشگری جهان با اعمال محدودیت‌های سفر

بر اساس جدیدترین آمار منتشر شده در بارومتر (نشریه تخصصی آمار و داده‌های گردشگری که هر ساله توسط سازمان جهانی گردشگری ملل متحد منتشر می‌شود) ورود گردشگران بین‌المللی در ماه جولای ۸۱ درصد و در ماه آگوست ۷۹ درصد سقوط کرده است، در حالی‌که از دیرباز این دوماه از سال به‌عنوان پیک سفر در نیمکره شمالی و در فصل تابستان بشمار می‌رفتند. در ماه آگوست و در مقایسه با زمان مشابه در سال ۲۰۱۹، ورود مسافر ۷۰۰ میلیون نفرکاهش را شاهد بوده و این به معنی از دست دادن ۷۳۰ میلیارد دلا ردرآمد حاصل از گردشگری بین‌المللی است. این میزان هشت برابر بیشتر از کاهشی است که در سال ۲۰۰۹ و زمان بحران اقتصادی با آن روبرو بوده‌ایم.

دبیر کل سازمان جهانی جهانگردی اظهار داشته که “بدلیل این کاهش غیر قابل پیشبینی میلیون‌ها شغل و کسب و کار در خطر هستند و این امر به نیاز فوری برای از سر گیری ایمن سفر در این زمان و با هماهنگی‌های مناسب تاکید دارد.”

این کاهش بی‌سابقه عواقب چشمگیر اجتماعی و اقتصادی دارد و میلیون‌ها شغل و کسب و کار را در معرض خطر قرار می‌دهد.

بهبودی کوتاه مدت

در تمام مناطق جهان در هشت ماه نخست سال کاهش زیادی در میزان ورود گردشگر ثبت شده است. آسیا و اقیانوسیه ، اولین منطقه‌ای بود که تحت تأثیر کووید ۱۹ قرار گرفت و شاهد کاهش ۷۹ درصدی شد. پس از آن آفریقا و خاورمیانه هر دو با ۶۹ درصد کاهش، اروپا ۶۸ درصد کاهش و آمریکا ۶۵ درصد کاهش در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.

پس از بازگشایی تدریجی مرزهای بین‌المللی، اروپا در ماه جولای و آگوست این آمار کمی افزایش یافت (به ترتیب ۷۲ و ۶۹ درصد کاهش). این بهبودی کوتاه مدت بود زیرا محدودیت‌ها و توصیه‌ها به عدم سفر کردن برای جلوگیری از شیوع مجددا ادامه یافت.

از سوی دیگر آسیا و اقیانوسیه به دلیل بسته شدن مرزهای چین و دیگر مقاصد عمده گردشگری در این منطقه بزرگترین کاهش را با کاهش ۹۶ درصدی به خود اختصاص دادند.

تقاضا برای سفر بدلیل روند شیوع نامطمئن پاندمی و اعتماد کم مردم به شدت کاهش یافت. براساس آخرین روندها، UNWTO پیش‌بینی می‌کند که برای کل سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۷۰ درصد کاهش داشته باشد و انتظار می‌رود افزایش تقاضا تا چهارماهه سوم سال ۲۰۲۱ طول بکشد. هیات کارشناسان UNWTO پیش‌بینی کرده است که جهش در گردشگری بین‌المللی در سال ۲۰۲۱، بیشتر در سه ماهه سوم سال مشهود باشد. با این حال ۲۰ درصد از کارشناسان معتقدند که از سرگیری سفر از سال ۲۰۲۲ آغاز می‌شود. محدودیت‌های سفر به‌عنوان مهمترین مانع بازیابی گردشگری بین‌المللی  و همچنین روند کند مهار ویروس و از بین رفتن اعتماد مصرف‌کنندگان از دیگر عوامل مهم این کاهش بشمار می‌روند.

نبود رفتار هماهنگ میان کشورها برای اطمینان یافتن  از اجرای پروتکل‌های هماهنگ و همچنین وخیم‌تر شدن فضای اقتصادی نیز توسط کارشناسان به عنوان موانع مهم برای بهبودی شناخته شد.

کشور ما نیز در این برهه تاریخی از آسیب شیوع این پاندمی در امان نبوده و با کاهش چشمگیر در ورود گردشگر شاهد آسیب‌های اقتصادی بیشماری بوده است.

گردشگری کشاورزی ، صنعت سبز و پایدار

گردشگری کشاورزی یکی از شاخه‌های گردشگری روستایی محسوب می‌شود که می‌تواند به‌عنوان یکی از راهبردهای اساسی براي توسعه روستایی همه جانبه استان از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی باشد. در این نوع گردشگری، گردشگر با حضور در جامعه روستایی از نزدیک با زندگی کشاورزان و فرهنگ جامعه روستایی آشنا می‌شود.

امروزه کشاورزی در اکثر کشورهای در حال ‌توسعه به‌ تنهایی نمی‌تواند فرصت‌های اشتغال و منابع درآمدی کافی برای رفع تمامی نیازهای مناطق روستایی را تأمین کند و در پی این فرآیند، آن‌چه سبب فراهم کردن و زمینه‌سازی برای ایجاد کارکردی پویا در روستاها می‌شود، وجود ساختاری متناسب با فعالیت‌های نوین گردشگری به‌‌منظور تقویت نقش‌پذیری و اثرگذاری در فرآیند توسعه است. از این‌رو گردشگری کشاورزی می‌تواند به‌عنوان یکی از راهبردهای  بازساخت روستاها و توسعه روستایی برای متنوع کردن اقتصاد روستایی و توسعه پایدار روستایی مطرح شود.

گیلان با توجه به تنوع جغرافیایی و مزیت‌های بالقوه موجود در آن، از آنجایی ‌که بیشتر جمعیت را روستاییان تشکیل داده و شغل اغلب جمعیت روستایی استان کشاورزی است، شکل‌گیری و توسعه فعالیت‌های گردشگری کشاورزی (گردشگر با حضور در مزارع با نحوه کشت و برداشت محصول و حتی فرآیند صنایع جانبی آن آشنا شود)، بهره‌برداری و استفاده درست از منابع بالقوه محیطی‌طبیعی و توان‌های انسانی و میراث معنوی (آداب‌ورسوم محلی، بافت سنتی، معماری بومی)، مدیریت خردمندانه محیط و کاربری صحیح منابع، می‌تواند راهبرد مناسبی برای توسعه روستا و پایداری توسعه باشد.

محصولاتی همچون چای، برنج، زیتون، مرکبات، بادام‌زمینی، گل‌گاوزبان، فندق، گیاهان دارویی، پرورش ابریشم، شیلات و دامداری مناطق کوهستانی در تبادل فعالیت‌های تجاری و بازرگانی مردم این منطقه، همواره مقوله‌ای تعیین ‌کننده برای معیشت مردم است. با شروع فصل بهار کشاورزان کم‌کم آماده فعالیت می‌شوند. چای‌کاران برای چینش برگ‌های سبز چای، شالی‌کاران برای نشای شالیزارها، گندم‌کاران برای کشت محصول، دامداران آماده کوچ بهاره، در فصل تابستان برداشت برنج، فندق، گل ‌گاوزبان، گیاهان دارویی و در فصول پاییز و زمستان برداشت بادام‌زمینی، زیتون، درختان مرکبات و صیادی همه این‌ها مناظر زیبا و بی‌بدیلی را در سراسر استان به تصویر می‌کشد که می‌توان از آن در راستای توسعه گردشگری کشاورزی و افزایش توان اقتصادی کشاورزان استفاده کرد با توجه به شعار امسال سازمان جهانی گردشگری  با عنوان گردشگری و توسعه روستایی، گردشگری روستایی و کشاورزی در توسعه جوامع محلی روستایی در استان موجب خودکفایی و تقویت اقتصاد منطقه، رونق صنایع‌دستی محلی، افزایش کیفیت زندگی و رفع معضل بیکاری می‌شود.با توجه به تنوع اقلیم و آب‌و‌هوا در گیلان تمامی روستاهای این استان زمینه جذب گردشگر کشاورزی را دارند گردشگری کشاورزی ضمن اینکه فواید روحی و مادی می تواند برای گردشگر به همراه داشته باشد برای روستانشینان نیز فواید اقتصادی به دنبال دارد. بدون شک گردشگری روستایی و کشاورزی به‌عنوان ابزاری برای توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی مطرح بوده، ماهیت صنعت گردشگری ایجاد اشتغال و درآمد، متنوع سازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است.

بنابراین توسعه گردشگری در نواحی روستایی می تواند نقش مهمی در متنوع‌سازی اقتصاد جوامع روستایی و توسعه پایدار روستایی داشته باشد، از طرف دیگر وسیله‌ای برای تحریک رشد اقتصاد ملی از طریق غلبه بر انگاره‌های توسعه نیافتگی و بهبود استانداردهای زندگی مردم محلی به حساب آید. گردشگران با حضور در مزارع با نحوه كاشت و برداشت محصول و حتی فرآيند صنايع جانبی این بخش مهم اقتصادی آشنا می‌شوند، گيلان از جمله استان‌های مستعد گردشگری کشاورزی است که به سبب موقعيت اقليمی و جغرافيايی، كشاورزی به‌عنوان یکی از قطب‌های اقتصادی کشاورزی کشور تلقی می‌شود.گیلان  دارای ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های زیادی برای رشد این نوع گردشگری است.

چای، برنج، مركبات، بادام‌زمينی و گل گاو‌زبان و انواع محصولات گیاهی ،دارویی ديگر در تبادل فعاليت‌های تجاری و بازرگانی مردم منطقه همواره مقوله‌ای تعيين كننده برای معيشت مردم است و در عين حال جريان مناسبات اقتصادی داخلی و خارجی را تحت تأثير خود قرار می‌دهد.بدین ترتیب با بهره جستن از گردشگری کشاورزی می‌توان فرصت توانمندسازی كشاورزی هم‌سو با توسعه گردشگری روستایی برای فعالان اين دو بخش فراهم كرد.

با توجه به اینکه محصولاتی همچون چای، گل گاوزبان، برنج، بادام زمینی، زيتون، فندق و غیره از جاذبه‌های كشاورزی استان است، برگزاری جشن‌های متنوع محصولات کشاورزی از قبیل جشن خرمن برنج، سوسن چلچراغ داماش، گلاب‌گيری منطقه شفت، گل گاوزبان، فندق  اشکور و توت‌فرنگی درصومعه‌ سرا و دیگر نقاط گیلان می‌تواند به پویایی اقتصاد روستایی و همچنین اشتغال‌زايی کمک کرده و اثرات اقتصادی مهمی را برای نواحی روستایی به همراه داشته باشد. بدون شك تبليغات و اطلاع‌رسانی مناسب ،برنامه‌ريزی علمی و فنی و كارشناسی شده و همكاری همه دستگاه‌های اجرايی تأثير بسزايی در جذب گردشگران و توسعه گردشگری كشاورزی خواهد داشت.

گردشگری به‌عنوان  یک صنعت سبز و منطبق با اصول زیست‌‌محیطی بر خلاف بسیاری دیگر از صنایع بر مبنای انرژی‌‌های غیر تجدید‌شونده بنیان گذاشته نشده  بلکه براساس پتانسیل‌های بومی هر منطقه شکل گرفته است.در صورتی که گردشگری روستایی براساس مبانی صحیح شکل بگیرد، می‌تواند به‌عنوان یک صنعت پایدار و مطابق با محیط ‌زیست در فضای توسعه‌ای کشور نقش ایفا کند.

منبع:میراث آریا

کتاب خاطرات پیشکسوت گردشگری خراسان منتشر شد

به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی، امیر ضیائیان امروز سه‌شنبه ۱۱ آذرماه ۱۳۹۹ با اعلام این خبر، افزود: «این کتاب نخستین تلاش انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان در حوزه ثبت تاریخ صنعت گردشگری این خطه از کشور محسوب می‌شود که در ۱۶۴ صفحه توسط انتشارات محقق منتشر شده است.»

او در ادامه اعلام کرد: «کتاب “شهره شهر” که توسط رضا سلیمان نوری تهیه و الهام پارسایی آن را ویراستاری کرده شامل چهار فصل خاطرات، نکوداشت، ارج‌نامه و تصاویر است.»

مدیر امور فرهنگی و روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی اظهار کرد: «در فصل خاطرات که اصلی‌ترین بخش این کتاب است با استفاده از روش مصاحبه اطلاعات  قابل‌توجهی از گردشگری و تاریخ خراسان در دهه‌های ۳۰ تا ۷۰ از زبان حسین ادیبیان ارائه ‌شده است.»

او یادآور شد: «ناگفته‌هایی از استاد محمدتقی شریعتی، امام موسی صدر، حاج‌مهدی شجریان، نخستین فعالیت‌های گردشگری در خراسان و نخستین تورهای خارج کشور پس از انقلاب از جمله مطالب خواندنی این بخش است.»

ضیائیان بیان کرد: «فصل دوم این کتاب به آن‌چه در آیین نکوداشت حسین ادیبیان اختصاص دارد، می‌پردازد، در فصل سوم هم علاوه بر خانواده برخی از دوستانش ازجمله استاد محمدرضا راشد محصل و احسان شریعتی به اظهار نظر درباره او پرداخته‌اند.»

او ادامه داد: «فصل پایانی این کتاب هم به تصاویری اختصاص دارد که برخی از آن‌ها منحصر به‌فرد بوده و جنبه تاریخی دارد.»

مدیر امور فرهنگی و روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی عنوان کرد: «حسین ادیبیان بیش از نیم‌قرن است که در این حوزه فعالیت می‌کند و در این مدت نه‌تنها شاگردان بسیاری را پرورش داده که اکنون هرکدام از آن‌ها در حرفه خود سرآمد و شاخص هستند بلکه بسیاری از راه‌های نرفته را برای نخستین‌بار تجربه کرده است و دیگران در امتداد گام‌های گذاشته ‌شده توسط او در این راه‌ها قدم برداشته‌اند.»

او گفت: «برگزاری تورهای درون‌شهری و همچنین تورهای ایران‌گردی به‌خصوص تورهای ویژه شمال کشور و همچنین تورهای ویژه سفر به همسایگان شمالی برای نخستین‌بار در تاریخ خراسان و حتی کشور از جمله راه‌هایی است که استاد حسین ادیبیان آن را آغاز کرده است.»

ضیائیان افزود: «البته استاد ادیبیان مانند اغلب بزرگ‌مردان دیگر، فردی چندبعدی است که علاوه بر فعالیت‌های بسیار ویژه در حوزه گردشگری، اقدامات ارزنده‌ای در برخی حوزه‌ها انجام داده که کمتر کسی از آن‌ها مطلع است. او یکی از فعالان حوزه کمک با برنامه به نیازمندان و  همچنین از مفسران قرآن کریم است.»

او اظهار کرد: «نکوداشت پیشکسوت گردشگری خراسان توسط اداره‌کل استان آذرماه سال ۱۳۹۷ برگزار و از او برای بیش از پنج دهه تلاش در عرصه گردشگری تقدیر شد.»

منبع:میراث آریا

تأثیر افزایشی و کاهشی گردشگری و امنیت نسبت به هم

صنعت گردشگری مانند چتری است که اگر یک گوشه آن سوراخ باشد کارکرد لازم را ندارد، بنابراین حمایت همه نهادها و بخش‌ها برای توسعه این صنعت ضروری است، لذا امروز این صنعت نیازمند حمایت فرابخشی صددرصدی و یکپارچه برای رسیدن به اهداف بزرگ است.

نگاه دولت و به‌تبع آن وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری  و صنایع‌دستی، بقا، توسعه و پایداری این صنعت است. وقتی مدل‌های موفق گردشگری در کشورهای پیشتاز را مورد بررسی قرار می‌دهیم، مشخص می‌شود که سایه بسیار بااهمیت اما پنهان و نامحسوس تأمین‌کنندگان امنیت، همانند چتری حمایتگر تمامی فعالیت‌ها از جمله گردشگری را در برمی‌گیرد. گردشگری و امنیت تأثیر افزایشی و کاهشی نسبت به هم دارند و امنیت بالای مقصد، افزایش حضور گردشگران را به همراه دارد. آسایش، راحتی و امنیت مهم‌ترین خواسته گردشگران است که منطقه میزبان باید با برنامه‌ریزی مناسب و تعامل و همکاری دستگاه‌های مرتبط  امنیت همه‌جانبه را برای رضایت گردشگران و ارتقای سطح گردشگری منطقه فراهم آورد.

نیروی انتظامی سیستان و بلوچستان در کنار سایر نهادهای امنیتی برای ایجاد امنیت پایدار در چند سال اخیر تلاش‌های فراوانی کرده و این مجموعه یکی از حلقه‌های مهم  زنجیره ایجاد امنیت در جامعه است. با تلاش نیروهای انتظامی، امنیتی و اطلاعاتی در راستای برقراری نظم و امنیت، با همکاری سایر ارگان‌ها و نهادهای تشکیل‌دهنده، این زنجیره به نتیجه مطلوب در بخش گردشگری رسیده است.

گردشگری مهاجرت معکوس به نقاطی که گریزگاه جمعیت دارند ایجاد کرده و به‌عنوان اقتصاد مکمل کمک به افزایش درآمد و بهبود معیشت مردمان این مناطق کرده است. اقدامات لازم برای تعیین حساب‌های اقماری گردشگری و فعالیت تورها و سایت‌های غیرمجاز در حوزه گردشگری استان، نیازمند همکاری پلیس امنیت، پلیس مهاجرت و پلیس فتا است.

نقش نیروی انتظامی در تأمین امنیت گردشگران در استان سیستان و بلوچستان با توجه به هم‌مرز بودن استان با کشورهای افغانستان و پاکستان که امنیت پایداری ندارند، بسیار پررنگ و مهم است.

مطابق با بند ۸ قوانین مصوب شورای عالی امنیت ملی آموزش، مبانی میراث‌فرهنگی باید در سرفصل‌های درسی دانشکده علوم انتظامی قرار بگیرد. دانشجویان افسری نیروی انتظامی در دروس علمی خود به آموزش و پژوهش در حوزه میراث‌فرهنگی پرداخته و آموزش‌های لازم برای مواجه شدن با گردشگران خارجی را ببینند.

کد چهار رقمی آیسیک (ISIC) یا طبقه‌بندی استاندارد بین‌المللی تمامی فعالیت‌های اقتصادی، برای اجرای طرح و نحوه اجرای حساب‌های اقماری گردشگری تدوین شده است، بنابراین اجرای طرح‌های میدانی حساب‌های اقماری گردشگری، نیازمند همکاری نیروی انتظامی، پلیس امنیت، پلیس مهاجرت و سایر دستگاه‌ها است و همکاری همه‌جانبه نیروی انتظامی و سازمان‌های وابسته و مرتبط برای اجرای طرح گردشگران ورودی، جلب همکاری اداره اماکن برای دریافت اطلاعات ثبتی در عملیات میدانی طرح‌های آمارگیری در این پروژه ضروری است.

منبع:میراث آریا

گردشگری بین المللی و کووید-19

1 .مقدمه

گردشگری به عنوان یکی از زیربخش های بخش خدمات در اکثر کشورهای دنیا، صنعتی درآمدزا محسوب می شود. بسیاری از کشورها که با کمبود منابع طبیعی و یا نیروی انسانی برای ایجاد ارزش افزوده مواجه هستند، سهم گردشگری در تولیدناخالص داخلی آن بسیار بالاست. گردشگری ضمن ارزآوری برای کشورها باعث اشتراک گذاری فرهنگی و آشنایی با اداب و رسم سایر ملل نیز می گردد. حلقه های واسط که زنجیره ارزش این بخش را تکمیل می کنند سالانه باعث ایجاد میلیونها شغل در سرتاسر جهان می گردد. این حجم از مزایا برای یک صنعت و برای کشوری که پتانسیل های بالایی در این حوزه دارد، میتواند به رشد اقتصادی آن کشور کمک نماید. بر اساس گزارش سازمان بین المللی گردشگری در سال 2019 ،منطقه خاورمیانه با رشد ۸ درصدی، صدرنشین جدول جذب گردشگران بین المللی ورودی بوده است. پس از خاورمیانه، آسیا-پاسیفیک ۶ درصد رشد، اروپا و آفریقا هر کدام ۴ درصد رشد و قاره آمریکا ۳ درصد رشد را در سه ماه نخست سال 2019 میلادی ثبت کرده اند. رشد ثبت شده تا امروز، در مسیر پیشبینی رشد ۳ تا ۴ درصدی از سوی UNWTO برای سال 2019 بوده است. اما با شروع سال 2020 وضعیت گردشگری بین المللی به گونه ای دیگر رقم خورد. شیوع ویروس کرونا و اعمال شرایط قرنطینه در بسیاری از کشورها باعث شد صنعت گردشگری به شدت آسیب ببیند. در آخرین گزارشی که توسط سازمان بین المللی گردشگری منتشر شده است در سه ماهه اول سال 2020 ،22.4 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل در جذب گردشگران بین المللی ورودی کاهش وجود داشته است. گزارش زیر بر اساس آخرین نتایج بررسی سازمان بین المللی گردشگری در جذب گردشگران ورودی تهیه شده است.

2 .وضعیت گردشگری در سه ماه نخست سال 2020

مقایسه روند ورود گردشگران خارجی حاکی از آن است که در سه ماه اول سال 2020 نسبت به مدت مشابه سال قبل به ویژه در ماه مارچ به شدت کاهش یافته است. این میزان در ماه ژانویه 2 درصد افزایش، در ماه فوریه و مارچ به ترتیب 9 و 57 درصد کاهش داشته است.

بررسی منطقه ای جهان نشان می دهد که منطقه آسیا و اقیانوسیه با 35 -درصد متحمل بیشترین کاهش و منطقه خاورمیانه با 11 -درصد کمترین کاهش را داشته اند. کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه شامل چین، استرالیا، اندونزی، مالزی و . . . میباشند. بررسی ها نشان داده است در منطقه خاومیانه این میزان کاهش در ماه مارچ معادل منفی ۴1 درصد و در مجموع سه ماهه اول سال 2020 نسبت به مدت مشابه سال قبل منفی 10.8 درصد بوده است. منطقه اروپا در سه ماهه اول سال 2020 نسبت به مدت مشابه سال قبل 19.1 درصد کاهش داشته است. این میزان کاهش در ماه مارچ معادل منفی 60 درصد بوده است. از میان زیر منطقه های اروپا، اروپای جنوبی با منفی 22 درصد بیشترین کاهش را نسبت به سایر زیرمناطق داشته است. در منطقه آمریکا در مجموع 15 درصد کاهش نسبت به سه ماهه اول سال 2019 مشاهد شده است و این میزان در ماه مارچ معادل منفی ۴۶ درصد بوده است. منطقه آفریقا نیز با کاهش 12.5 درصدی در سه ماهه اول 2020 مواجه بوده است که در زیرمنطقه آفریقای شمالی این میزان منفی 18 درصد بوده است. در کل جهان در مجموع کاهش 22 درصدی در ورود گردشگران بین المللی مشاهده شده است و این میزان برای تمامی مناطق و کشورها در ماه مارچ بیشتر بوده است.

بر اساس جدول ذیل تغییرات ماهانه هر یک از مناطق آورده شده است. منطقه آسیا و اقیانوسیه بیشترین کاهش را در ماه مارچ و همچنین بیشترین کاهش را نسبت به سه ماهه اول سال 2019 به ثبت رسانده است.

بر اساس داده های ارائه شده توسط سازمان بین المللی گردشگری، بیشترین تعداد کاهش گردشگران ورودی با 31.939 هزار نفر مربوط به منطقه آسیا و اقیانوسیه بوده است. کشور چین با کاهش 6.494 هزار نفر در صدر کشورهای این منطقه قرار دارد. بعد از آن ژاپن با کاهش 4.114 هزار نفری و تایلند با کاهش 4.104 هزار نفری در رتبه های بعدی قرار گرفته اند. در منطقه اروپای جنوبی تعداد 9.409 هزار نفر گردشگری کاهش و بعد از آن اروپای غربی با کاهش 6.992 هزار نفری گردشگر مواجه بودند.آمریکای شمالی نیز کاهش 3.954 هزار نفری را تجربه کرده است. منطقه خاورمیانه و آفریقا به ترتیب با کاهش 1.811 و 1.069 هزار نفری گردشگر مواجه شدند. ایران در ماه مارچ با کاهش 16 درصدی گردشگران به میزان 273 هزار نفری مواجه بوده است.

در نمودار شماره4 ،کشورهایی که بیشترین موارد ابتال به کوید- 19 را داشتند و سهم آنها از گردشگری بین المللی آورده شده است. چین و آمریکا بیشترین سهم از گردشگران ورودی و همچنین بیشترین سهم از هزینه های مربوط به گردشگری را به خود اختصاص داده اند. سهم گردشگری از صادارت در کشورهای ترکیه و اسپانیا بیش از سایر کشورهای منتخب است. کشور ترکیه با کاهش هزینه های خود در صنعت گردشگری توانسته بیشترین سهم را در بخش صادرات به خود اختصاص دهد.

3 .سناریوهای پیش رو در زمان بازگشایی مرزهای بین المللی

کوید – 19 یک بحران بی سابقه در سالمت جهانی، جامعه و اقتصاد به وجود آورد. صنعت گردشگری در میان تمامی صنایع بیشترین آسیب را از بحران دید. داده ها حاکی از کاهش دور قمی 22 درصدی در فصل اول سال 2020 می باشد. ورودی گردشگران بین المللی در ماه مارچ تا 57 درصد کاهش داشته است. این به معنای کاهش 67 میلیون نفری از گردشگران ورودی و کاهش درآمد تا 80 میلیارد دلار بوده است. چشم اندازها برای سال پیش رو بارها به دلیل سطح باالیی از نااطمینانی تغییر یافته است. سناریوهای فعلی به کاهش 58 تا 78 درصدی تا پایان سال 2020 با توجه به گسترش اقدامات مهار کننده و مدت زمان محدودیت های سفر و بسته بودن مرزها اشاره دارد. با این حال چشم اندازها نا اطمینان باقی می مانند.

بر اساس نمودار فوق سه سناریو برای ورود گردشگران در سال 2020 در نظر گرفته شده است. تا ماه مارچ که آمار آن استخراج شده 57 درصد کاهش در تعداد مسافران ثبت گردیده است. بر اساس سناریو خوشبینانه که با نقطه چین آبی مشخص شده، تا ماه می این کاهش ادامه داشته اما از ماه ژوئن به بعد نرخ کاهشی آن کاهش می یابد. بر اساس نمودار انتظار بر این است که از ماه جوالی تا حدودی مرزها ی بین المللی باز و محدودیت های سفر کاهش یابد. پیش بینی این سناریو کاهش 58 درصدی در گردشگران ورودی تا پایان سال 2020 خواهد بود. در سناریوی واقع بینانه – نقطه چین سبز- پیش بینی می شود که محدودیت های سفر از ماه سپتامبر کاهش یابد و از ماه آگوست نرخ کاهش آن کاهش یابد. در این سناریو پیش بینی می شود که تعداد مسافران تا 70 درصد نسبت به سال قبل کاهش یابد. در سناریو بدبیانه- نقطه چین نارنجی- انتظار می رود که محدودیت های سفر و مرزهای بین المللی در ماه دسامبر کاهش یابد و تعداد گردشگران نسبت به سال قبل 78 درصد کاهش یابد.

4 .تاثیر بحران های مختلف بر گردشگری بین المللی

صنعت گردشگری نسبت به بحران های گذشته بسیار منعطف بوده و سریع بهبود یافته است. اینکه بحران گذشته تا چه میزان بر گردشگری بین المللی در مناطق مختلف جهان اثر گذاشته و چه مدت زمان برده شده تا دوباره بهبود یابد نیاز به مطالعه مقاالت مربوط به حمالت 11 سپتامبر 2001 ،بیماری سارس در 2003 و بحران اقتصاد جهانی در سال 2009 دارد. در همه بحرانها، ورودی جهانی گردشگران بعد از بیماری سارس رشد بی سابقه ای داشته اند. همانطور که در نمودار مشخص است با شروع بیماری سارس ورود گردشگران بین المللی به شدت کاهش یافت اما بعد از 5 ماه این صنعت توانست در ماه می رشد 2 درصدی را به ثبت برساند. ورود گردشگران بعد از بحران حمالت 11 سپتامبر بعد از 6 ماه باعث رشد 4 درصدی در گردشگران ورودی شد و برای بحران مالی جهانی در سال 2009 در حدود 10 ماه به طول انجامید تا تعداد گردشگران 4 درصد رشد کرد.

5 .اقدامات ایران برای مقابله با بحران کرونا در حوزه گردشگری

سیاست های مالی :در 16 مارچ 2020 ،دولت ایران مجموعه ای از اقدامات بانکی، رفاهی و مالیاتی برای حمایت از کسب و کارها و خانوارها برای مقابله با ویروس کرونا و کاهش فشارهای اقتصادی صورت داد. از جمله :

– بانکها تمام محدودیت های پرداخت چک برای کسب و کارها را رفع کنند. اقدامات امدادی برای پوشش مالیات و حق بیمه برای بنگاه های کوچک و متوسط از طرف بانک مرکزی صورت گرفت.

– بانک مرکزی اعالم کرد که به بنگاه های کوچک و متوسط که در اثر شیوع ویروس آسیب دیده اند کمک خواهد نمود. صنعت غذا، گردشگری و حمل و نقل برای پرداخت بدهی و مالیات تا 6 ماه بعد مهلت خواهند داشت.

– سه ماه تاخیر در پرداخت برای سرمایه گذاران بخش گردشگری برای بازپرداخت وام هایشان بالمانع است.

– سه ماه مهلت پرداخت مالیات برای فعالیت های مرتبط با بخش گردشگری در نظر گرفته شد.

مشاغل و حرفه ها : حمایت از اشتغال به طریق زیر:

– شاغلین می توانند بیمه های سالمت، مالیات و قبض های خود را از سه ماه آ ینده پرداخت کنند و سه میلیون از افراد کم درآمد یارانه اضافه را از 17 مارچ دریافت خواهند کرد.

– تامین تسهیالت مالی برای افرادی که در بخش گردشگری مشغول به کار هستند با هدف جلوگیری از بیکاری آنها و پرداخت حق بیمه بیکاری به مدت سه ماه به آنها.

– تمدید خودکار گواهینامه های مربوط به سازمان گردشگری، آژانس های مسافرتی، تورلیدرها و غیره برای سه ماه آینده.

هوش اقتصادی : ابتکار عمل بازارها به صورت:

– برنامه ریزی برای بهبود بازارهای گردشگری و تجدیدنظر در بازارهای گردشگری بر اساس شرایط موجود

– برنامه ریزی به منظور وارد ساختن پروژه های بازاریابی دیجیتالی برای بازیابی بازارهای هدف گردشگری

– پیش بینی فرصت های جدید برای سفر افراد در آینده

– شناسایی آژانس های مسافرتی و سازمان های گردشگری که تحت تاثیر کرونا قرار گرفته اند و برنامه ریزی برای بهبود آنها.

– یادآوری به آژانس های مسافرتی و سازمان های گردشگری برای اجرای برنامه بهداشتی در محل.

تشریح وضعیت خسارت و کمک‌های دولتی به صنعت گردشگری

معاون گردشگری حداقل خسارت وارد شده به گردشگری را در دوران کرونا تا پایان شهریور ۹۹ بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان عنوان کرد و از بیکاری ۸۸ هزار و ۵۰۰ نفر از فعالان این بخش تاکنون خبر داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، ولی تیموری بیان کرد: گردشگری جزو حوزه‌هایی بود که نه‌فقط در ایران که در همه دنیا بیش از سایر بخش‌های اقتصادی از کرونا خسارت دید.

او تصریح کرد: دلیل این موضوع هم مشخص است، زیرا در گردشگری دو مؤلفه اساسی مطرح است، اول اینکه سفر در ذات خود جابه‌جایی به همراه دارد و همین امر منجر به شیوع بیشتر کرونا می‌شود. دومین مؤلفه هم این حقیقت است که گردشگری یک فرآیند انسان‌محور است و فقط با فعالیت انسانی شکل می‌گیرد. یعنی به هیچ عنوان خدمات گردشگری مبتنی بر فضای مجازی نیست، بنابراین هر دو مؤلفه تحت تأثیر مستقیم کرونا قرار دارند.

وی با اشاره به این‌که خسارت قابل توجهی به واسطه کرونا به صنعت گردشگری وارد شد، افزود: حداقل میزان خسارت واردشده تا پایان شهریورماه امسال بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان بوده است.

او به وضعیت نابسامان حوزه گردشگری قبل از کرونا اشاره کرد و توضیح داد: نکته مهم در بخش گردشگری وضعیت رکودی بود که قبل از کرونا به دلایل مختلف این حوزه تجربه کرد. حوزه گردشگری نیمه دوم سال ۹۸ را پرتلاطم آغاز کرد و ناآرامی‌های اجتماعی آبان سال گذشته، شهادت سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی، گردشگری را تقریباً تعطیل کرده بود. ورود و خروج به کشور عملاً وجود نداشت، بنابراین رکود شش‌ماه دوم سال ۹۸ با شیوع کرونا تشدید شد که تا امروز ادامه دارد.

تیموری عنوان کرد: درست است بسیاری بازار شب عید را از دست دادند، مثلاً فروشندگان لباس، شب عید، فروشی نداشتند، اما بعد از تعطیلات کرونایی لباسی که شب عید ۲۰ هزار تومان می‌فروختند ۳۰ هزار تومان فروختند و ضررها جبران شد. ولی در حوزه گردشگری اگر امروز اتاقی خالی بماند دیگر فرصت جبرانی نیست بنابراین این حوزه بسیار متضرر شده است.

او با اشاره به اقدامات حمایتی دولت در این حوزه، گفت: دولت در دو نوبت از بخش گردشگری حمایت کرده است. در بخش اول، بر اساس تصمیم دولت برای کمک به ۱۴ رسته شغلی بیشتر آسیب‌دیده از کرونا، فعالان گردشگری نیز با پرداخت تسهیلات حمایت شدند. در همان مرحله ۳۸۰ میلیارد تومان تسهیلات حمایتی پرداخت شد. البته ثبت‌نام متقاضیان در مراحل اولیه بیشتر از این رقم بود. در واقع ابتدا مجموع وام درخواستی متقاضیان ۶۷۰ میلیارد تومان بود که برای دریافت این مقدار وام نیز در بانک‌ها پرونده تشکیل شد، اما در نهایت فقط نیمی از این تعداد، مراحل کار را تا پایان به انجام رساندند و نیم دیگر فعالان از دریافت این وام منصرف شدند، زیرا ایراد این بسته حمایتی، اشتغال‌محور تنظیم شدن آن بود.

معاون گردشگری افزود: یعنی اگر کارگاهی قبل از کرونا ۵۰ نیروی کار داشت و می‌توانست آن‌ها را نگاه دارد به تعداد نیروهای کارگاه می‌توانست درخواست دریافت تسهیلات داشته باشد اگر تعداد کارکنان کاهش پیدا می‌کرد فقط به تعداد کارکنان باقی‌مانده می‌توانست تقاضای دریافت تسهیلات داشته باشد.

او در توضیح شرایط بسته دوم حمایتی، بیان کرد: با توجه به شرایط خاص گردشگری بسته حمایتی دوم برنامه‌ریزی شد. این بسته حمایتی بنگاه‌محور است و با نرخ سود ۱۲ درصد و به‌دور از نگاه اشتغال محوری که در بسته اول وجود داشت پرداخت خواهد شد. در واقع تمامی کسب‌وکارهای گردشگری با توجه به نوع فعالیت، بزرگی و کوچکی واحد، درجه و ستاره می‌توانند از حداقل ۱۶ میلیون تومان تا ۹۰۰ میلیون تومان وام بانکی با دوره تنفس حدود شش‌ماه بهره‌مند شوند.

تیموری اعلام کرد: همچنین در کارگروه مقابله با تبعات اقتصادی کرونا مقرر شد، هزینه‌های بنگاه‌های فعال در حوزه گردشگری را به حداقل برسانیم. از این‌رو علاوه بر امهال بازپرداخت تسهیلات بانکی، کمک هزینه برای حامل‌های انرژی، مساعدت در بحث مالیات و حق بیمه کارفرما هم در نظر گرفته شده است.

منبع:خبرگزاری مهر

گردشگری صنعتی خلاقیت محور است

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران گفت: باید پذیرفت که بدون خلاقیت و بدون استفاده از ظرفیت‌های علمی صنعت گردشگری پیش نخواهد رفت. در حال حاضر چشم این صنعت به افراد خلاق، استارت‌آپ‌ها، علم و تخصص است تا بتوانند این صنعت را از منجلاب خارج کند.

فرید جواهرزاده در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص ارتباط علم با صنعت گردشگری اظهار کرد: اینکه صنعت گردشگری چه مقدار علمی است شاید نتوان پاسخ خوبی در جواب آن داشت اما می‌توان گفت که فاصله عمیقی بین علم و گردشگری در کشور ما وجود دارد، مفهومی که به طور ساده بخواهیم بیان کنیم مفهوم «سواد گردشگری» است که به گونه‌ای طی سال‌های گذشته در این حوزه اتفاقات خوبی رخ داده و دیدگاه سنتی گردشگر به دیدگاهی علمی و تخصصی تغییر پیدا کرده است.

وی افزود: در همین راستا باید گفت که افراد علاقه‌مند و فعال در این حوزه به سمت گردشگری علمی و تخصصی در حال تغییر گرایش هستند، البته لازم به ذکر است که در حال حاضر هنوز با جایگاه اصلی این موضوع فاصله زیادی وجود دارد.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران ادامه داد: متاسفانه در صنعت گردشگری ما از دستاوردها استفاده زیادی نمی‌شود، شاید بخشی از مساله این باشد که باورهای صحیح و درست در این حوزه هنوز تفهیم نشده و یا شاید خود علم نیز نتوانسته آن‌طور که باید و شاید راهکارهای برون‌رفت از مشکلات را به صنعت گردشگری ارائه کند؛ در خصوص موضوع گفته شده من هر دو طرف ماجرا را مقصر می‌دانم و نباید گفت که تنها متولیان گردشگری ما مقصر هستند، در حوزه علمی نیز شاید کار بایسته و شایسته‌ای انجام نگرفته است.

جواهرزاده خاطرنشان کرد: در حوزه علم گردشگری در کشور واقعیت این است که حدود ۱۵ بیشتر نیست که رشته‌ای به نام گردشگری به شکل آکادمیک و تخصصی در دانشگاه‌های کشور تدریس می‌شود و در حال حاضر هنوز خروجی مشخصی ندارد.

وی اضافه کرد: برای مثال دوره دکتری نزدیک به چهار سال است که راه اندازی شده و هنوز خروجی مشخصی ندارد، پس ما با طفل نوپایی در این خصوص مواجه هستیم و نباید توقع زیادی داشته باشیم که نسبت به سایر رشته‌ها، فنون و تخصص‌ها بتوانیم متخصصین گردشگری با جایگاه علمی شایسته داشته باشیم.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران بیان کرد: اما در کل به جهت اینکه نوع فعالیت‌های گردشگری مبتنی بر خدمات بوده و ذات خدمات متاسفانه با علم مقداری فاصله دارد، شرایط به گونه‌ای پیش آمده که این فاصله بسیار عمیق شده است؛ البته امیدواریم که با فعالیت‌هایی که در حوزه پژوهشی، دانشگاهی و انجمن‌های علمی مرتبط مانند انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران انجام می‌شود این خلا و فاصله کاهش یابد.

جواهرزاده تصریح کرد: یک واقعیت وجود دارد که صنعت گردشگری صنعت خلاقیت‌محور است، باید بپذیریم که بدون خلاقیت و بدون استفاده از ظرفیت‌های علمی کارها پیش نخواهد رفت؛ آنچه که تا امروز در صنعت گردشگری کشور ما به آن عمل شده بیشتر جنبه سنتی این صنعت بوده است اما در حال حاضر که این صنعت با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده، چشم امید این صنعت به افراد خلاق، استارت‌آپ‌ها، علم و تخصص است تا بلکه این موارد بتوانند این صنعت را از منجلاب خارج  کرده و مشکلات را حل کنند.

وی ادامه داد: در حال حاضر تقریبا آنچه که در عرصه گردشگری به شکل فعالیت‌های نو قابل مشاهده است همه خلاقانه و مبتنی بر دانش هستند مانند استارت‌آپ‌هایی که در زمینه سامانه‌های فروش بلیط وجود دارند. امروزه تمام فعالیت‌ها حتی فعالیت‌های این صنعت در گوشی موبایل خلاصه شده و عملا این نوع تغییر شکل در حوزه فعایلت‌های گردشگری مبتنی بر دانش و خلاقیت بوده و به سرعت در حال رشد است؛ بنابراین بخش‌های سنتی که غفلت کرده و تغییری نکرده‌اند، برای همیشه از صنعت گردشگری بیرون خواهند ماند و تقریبا از بین خواهند رفت.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران تصریح کرد: این دوران را ما به عنوان دوران گذار می‌شناسیم، دورانی که فعالان این صنعت از سنت به شرایط جدید انتقال پیدا می‌کنند و در شرایط جدید است که بنگاه‌های گردشگری می‌توانند فعالیت‌های‌شان را بر اساس دانش، استفاده از تخصص روز، به روز شدن و خلاقیت تنظیم کنند.

گردشگری در کشور ما فاقد طرحی جامع است

جواهرزاده در خصوص اینکه سرمایه‌گذاران چگونه می‌توانند متوجه ظرفیت‌های حوزه مورد نظر خود شوند، اضافه کرد: صنعت گردشگری در کشور ما فاقد یک طرح جامع است و بزرگ‌ترین مشکل در توسعه صنعت گردشگری در کشور نداشتن طرح است.

وی ابراز کرد: سوال‌های از قبیل در مشهد چه مقدار باید ساخت و ساز انجام شود؟ مشهد چه حجم از گردشگر می‌تواند بپذیرد؟ مشهد نیازمند چند دفتر خدمات مسافرتی است؟ از دسته سوالاتی است که یک طرح باید ارائه کند. اگر سوالاتی را طراحی کنیم، مطالعات لازم آن انجام نشده و خروجی مشخصی نداشته باشد. پس زمانی که صحبت از سرمایه گذاری می‌کنیم عملا صحبت عبثی خواهد بود.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران خاطرنشان کرد: اتفاقی که در حال حاضر رخ می‌دهد، این است که سرمایه‌گذاری که قرار است در مشهد سرمایه‌گذاری کند، توجیه می‌شود که در منطقه‌ای نزدیک به حرم کار ساخت هتل را انجام دهد و اینگونه می‌شود که بخش زیادی از هتل‌ها در مشهد زیر خط ضریب اشتغال متوسط هستند و این به علت عدم جانمایی و مکان‌یابی درست و با دقت در این حوزه است.

جواهرزاده ادامه داد: برای مثال در دهه ۱۳۴۰ هجری شمسی چطور یکی از بزرگترین مجموعه هتل‌داری دنیا در خیابان احمدآباد مشهد هتلی پنج ستاره می‌سازد. سوال اینجاست که در همان زمان این هتل نمی‌توانست در نزدیکی حرم ساخته شود؟ در ۴۰ سال پیش چه دیدگاهی وجود داشته که هتلی پنج ستاره در احمدآباد که در آن مقطع زمانی قریه بوده ساخته شود؛ پس باید گفت که آن نگاه، نگاهی بلندمدت و جامعه محور بوده است که متاسفانه ما اغلب در برنامه‌ریزی‌های‌مان به آن توجه نمی‌کنیم؛ پس چون فاقد یک برنامه و طرح جامع در این حوزه هستیم به این نکته توجه نمی‌کنیم.

منبع:ایسنا