انصاف، خانه‌ای در دل کویر

در فاصله‌ ۶ کیلومتری از شهر زرند، روستایی با نام نعیم آباد و با سابقه‌ تاریخی قرار دارد. در انتهای غرب روستا، خانه‌ای واقع شده که در بین ساکنان روستا به خانه‌ انصاف شهرت دارد.

این خانه متعلق به مرحوم حاج یدالله متصدی زرندی بوده است که او پس از تصویب قانون خانه‌های انصاف در سال ۱۳۴۴و ابلاغ آن برای اجرا از طرف اهالی روستا به همراه ۴ نفر دیگر از اهالی معتمد روستا به عنوان عضو خانه انصاف نعیم آباد و روستاهای تابعه انتخاب می‌شود، با توجه به داشتن سواد و همچنین به عنوان کارمند اداره ثبت احوال زرند برای چندین دوره تا پایان عمرِ قانون خانه‌های انصاف، او رئیس خانه انصاف نیز بوده است.

از طرفی اگر چه در قانون خانه‌های انصاف، جلسات آن می‌توانست در مکان‌های عمومی مثل مسجد، مدرسه و مکان‌های عمومی دیگر برگزار شود (آنگونه که در بسیاری از جاها معمول بود) ولی مرحوم متصدی قسمتی از خانه خود را به این امر اختصاص می‌دهد و با تجهیز آن به میز و صندلی و ملزومات دیگر نوعی از مرکزیت رسیدگی به دعاوی اهالی را به وجود می‌آورد، به‌طوری که مردم بدون هیچ گونه سر درگمی به راحتی برای طرح دعاوی و رفع اختلافات به این خانه مراجعه می‌کردند و حتی گاهی در ساعات غیر اداری و در مواردی ساعات پایانی روز و نزدیک به نیمه شب، او با صبر و حوصله به رتق و فتق امور می‌پرداخت.

فعالیت در خانه‌های انصاف، افتخاری و مجانی انجام می‌شد و اشراف او به قوانین عرفی، قضایی و قضاوت عادلانه باعث اعتماد مردم و حتی تقدیر مقامات قضایی وقت بوده است.

مرحوم متصدی سال‌ها به عنوان نماینده حقوقی اداره ثبت احوال زرند با حفظ سمت و پس از انقلاب مدتی به عنوان نماینده حقوقی بنیاد شهید شهرستان زرند نیز فعالیت داشته است. همان‌گونه که در ذکر شد به واسطه کارکرد قضایی بنا، این خانه به خانه انصاف شهرت داشته است.

در حال حاضر تنها مستندی که می‌توان براساس آن قدمت بنای خانه انصاف نعیم آباد را تعیین کرد، نقل قول‌های صاحب بنا، مرحوم یدالله متصدی زرندی، در زمان حیاتش است، البته سبک معماری و مصالح مورد استفاده در ساخت بنا نیز می‌تواند این امر را تعیین کند.

نام خانه انصاف برگرفته شده از قانون تشکیل خانه‌های انصاف مصوب ۲۲ فروردین ۱۳۴۴مجلس شورای ملی و ۱۸ اردیبهشت ۱۳۴۴ مجلس سنای وقت است که رسیدگی و حل و فصل اختلاف میان ساکنان روستاها بر عهده آنها بود و به نوعی می‌توان آنها را یاری‌رسان سیستم قضایی برای مراجعه کمتر ساکنان روستاها به دادگاه‌های شهر برای طرح دعاوی خود دانست. کارکردی که امروزه  شوراهای حل اختلاف بر عهده دارند.

قدمت این خانه به دوره پهلوی دوم برمی‌گردد که پس از پیگیری‌های اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان این اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و ثبت نخستین خانه انصاف به شهرستان زرند اختصاص یافت.

 امروز ایوان این خانه به صورت سالنی بزرگ با اتاق‌هایی در دو طرف آن در‌آمده است البته در کنار آن اتاق‌هایی به عنوان مطبخ و انباری نیز وجود دارد، در ساخت این بنا استاد‌کارانی همچون قنبر رحمانی، حسین‌جان رحمانی، اکبر رحمانی و ضیا متصدی نقش داشته‌ا‌ند.

همانند بسیاری از خانه‌های نواحی جنوبی ایران مصالح به‌کار رفته در این بنا خشت خام با گل است به‌طوری‌که سقف‌های گنبدی شکل به فرم گهواره‌ای و گرد بر روی پی‌هایی به قطر ۱متر که روی آن با اتصالات چوب درخت چنار بهم وصل شده‌اند قرار گرفته‌اند. همچنین قوس‌هایی که بر روی درگاه‌ها قرار گرفته‌اند به وسیله گچ و چوب درخت انار درست شده‌اند. از طرفی سالن و ۲ اتاق با گچ سفیدکاری شده و اتاق‌های دیگر با کاهگل اندود شده است به‌ جز یک اتاق، سالن و اتاق‌های دیگر با موزاییک مفروش شده است که هنوز کاملا سالم هستند. حیاط نیز با موزاییک و قسمتی با آجرهای مربع شکل مفروش بوده که به‌ دلیل گذر زمان و عوامل طبیعی دچار فرسایش زیاد شده‌اند.

همه در‌های این خانه از چوب گردو ساخته شده بودند که متاسفانه در سال‌های اخیر تخریب شده است و امروز در‌های آهنی جایگزین آنها شده است.

منبع:میراث آریا

شکرگزاری در کنار چشمه آب هیزج

از دیرباز شکرگزاری نعمات الهی از کارهایی بوده که در ادیان و سنن مختلف و در آبادی‌ها به وفور مشاهده شده و اکنون نیز ادامه دارد.

روستای هیزج همدان در منطقه‌ قهاوند واقع شده و از روستاهای مهم همدان به‌حساب می‌آید. طبق مطالعه‌هایی که باستان شناسان بر روی تپه تاریخی روستای هیزج که منطقه مسکونی قدیمی روستای هیزج هم بوده انجام داده‌اند،  قدمت این روستا به سده‌های هشت و نه هجری شمسی و یا حتی قبل‌تر از آن می‌رسد. کاوش‌ها روی تپه تاریخی نشانگاه، که بین روستای هیزج و رزج واقع شده، نشان می‌دهد که زمان اشکانیان هم این روستا محل زندگی بوده است.

تنها منبع تاریخی مربوط به این روستا، کتاب خاطرات میرمحمدباقر وفسی است که درآن کتاب نوشته شده است: «در دوران صفوی این روستا محل زندگی سنی‌ها بوده و چشمه قدیمی و پرآب روستا به همراه زمین‌های کشاورزی حاصلخیز باعث شده که قوم‌های مختلفی به سمت این روستا مهاجرت کنند.»

به نظر می‌رسد قدیمی‌ترین ساکنان روستای هیزج (پس از خروج سنی‌ها) اجداد طایفه نبی خان باشند زیرا که دو طایفه بزرگ سلیمی‌ها و مختاری ها نیز مهاجرند. مختاری‌ها با مالکیت نزدیک به ۲۵ درصد روستا (که از مالکان قبلی روستا خریداری کرده بودند) در نقاط مهم و اصلی روستا مستقر شدند (اطراف چشمه بدون شک از نقاط استراتژیک روستا محسوب می‌شد) و این امر نشان می‌دهد که تا پیش از ورود مختاری‌ها، این روستا از آبادانی زیادی برخوردار نبوده است. انتقال آب سرچشمه به داخل روستا و حفر و احداث کانال، در سال‌های پس از حضور طایفه مختاری‌ها و سلیمی انجام شده است. اجداد مختاری‌ها بین سال‌های ۱۲۲۰ تا ۱۲۳۰ هجری شمسی (زمان حکومت محمد شاه قاجار) وارد این روستا شدند. طایفه مختاری‌ها، که اصالتاً فراهانی هستند، نخست در روستای طمه چی ساکن می‌شوند (زمان حیات مختار بیگ) و سپس از فرزندان مختار بیگ، علی قلی بیگ، الله یار و خدایار بیگ در روستای امیرآباد، اسفندیار بیگ و حنیفه در روستای هیزج و مابقی در طمه چی و خماجین مستقر می‌شوند. در سال‌های بعد فرزند خدایار بیگ، خداقلی بیگ (جد نویسنده) و نیز فرزند آقایار بیگ، علی آقا بیگ (جد صمد مختاری) نیز به روستای هیزج نقل مکان می‌کنند.

 طبق رسم دیرینه  اهالی روستای هیزج که بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد، همزمان با شروع شیردهی گوسفندها، یک روز همه اهالی کنار سرچشمه روستا رفته و شیربرنج می‌پزند. اهالی با این کار، برای تداوم بارندگی و زیاد شدن شیر دام‌هایشان دعا می‌کنند.

به منظور حفظ این آداب کهن، مراسم شکرگزاری در کنار چشمه آب هیزج قهاوند از میراث ناملموس استان همدان با تلاش اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی همدان، در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

آثار ناملموس هویت یک شهر است

فریبا نعمتی از کارشناسان جامعه‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی همدان در این باره می‌گوید: «در این روز مردم با پختن آش نذری و شیربرنج به درگاه خداوند متعال شکرگزاری می‌کنند و بعد از پخت غذا مقداری از آن را به عنوان نذر به درون چشمه می‌ریزند.»

او با بیان اینکه این آئین شکرگزاری باعث افزایش وفاق و همدلی میان اهالی روستا شده است، اضافه می‌کند: «آثار ملموس و ناملموس هر کدام در هویت و فرهنگ یک شهر و یا روستا  اثرگذار است و ضرورت حفظ و ماندگاری این آثار، ثبت ملی آنها است که به مرور در حال انجام است.»

نعمتی با بیان اینکه توجه به این مراسم می‌تواند باعث رونق منطقه شده و سالانه افراد زیادی را به هیزج جذب کند، ادامه داد: « سنت‌های شفاهی، هنرهای اجرایی و نمایشی، فعالیت‌های جمعی، آئین‌ها و جشن‌ها، خوراک و پوشاک جزئی از میراث‌فرهنگی ناملموس  است که نسل به نسل منتقل شده و ثبت این میراث ارزشمند از اهمیت بالایی برخوردار است.»

منبع:میراث آریا

آس‌بادها، یادمان‌های علمی که باد را به خدمت می‌گیرند

از دوران پیش از تاریخ و دوران تاریخی تنها یافته‌های باستان‌شناسی ما را با چگونگی کاربردی کردن علم مکانیک آشنا می‌کنند اما در دوران اسلامی خوشبختانه علاوه بر وجود آثار و نشانه‌ها، متون بر جای مانده به گونۀ عینی‌تر ما را با فرضیات، تئوری‌ها و نظریات علمی در همۀ رشته‌های علوم و از جمله مکانیک آشنا می‌کنند.
در دوران اسلامی دانشمندان متعددی به موضوع مکانیک کاربردی پرداخته‌اند.

از جمله پسران موسی بن شاکر خراسانی (سه برادر به نام‌های محمد، احمد، حسن) (سده سوم،ق)، زکریای‌رازی (۲۵۱-۳۱۳ق)، محمد کاتب خوارزمی (سده چهارم،ق)، محمد کرجی (۴۲۰ق)، ابوعلی سینا (۳۷۰-۴۲۸ق)، ابوریحان بیرونی (۳۶۲-۴۴۲ق)، عمرخیام نیشابوری (۴۹۳-۵۱۷ه.ق)، مظفر اسفزاری (۴۳۷-۵۴۵ق)، عبدالرحمن خازنی (سده ششم،ق) و محمد حافظ اصفهانی (سده نهم،ق) . دمشقی نیز در سال ۷۰۰ ه.ق در کتاب نخبة الدهر، آس بادهای سیستان را شرح داده است.

«احمدبن موسی بن شاکرخراسانی» مهندس برجسته‌ای بود که مهم‌ترین کتاب مکانیکی را در قرن سوم ه.ق به نام کتاب الحیل تالیف کرد که یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین کتاب‌های مکانیک محسوب می‌شد. در این کتاب حدود یک‌صد دستگاه مکانیکی ابداعی از جمله چرخ‌های بادی توضیح داده شده و نزدیک به ۸۰درصد طرح‌ها منعکس کنندۀ انواع مختلف ظروف و ابزار و سیستم‌‌های ساده و پیچیده‌ای هستند که با هوا و مایعات کنترل می‌شوند به احتمال زیاد منظور از چرخ بادی  آس‌باد بوده، سیستمی که در برخی از نواحی بادخیز و کم باران ایران از لوازم اصلی چرخۀ حیات بوده یا به تعبیری چرخ زندگی محسوب می‌شده است.

در لغت‌نامه دهخدا آس به معنی دو سنگ گرد برهم نهاده است و چون سنگ زبرین به قوت دست آدمی یا ستور یا آب یا باد بچرخد، دست آس، خرآس، آب‌آس یا آسیاب و آس‌باد یا بادآس نامیده می‌شود.

بیشتر نویسندگان جدید تاریخ تکنولوژی از جمله جوزف نیدهام  و رابرت فوریز در مورد پیدایش آسیای بادی (آس‌باد) در ایران اتفاق نظر دارند. این اختراع ایرانی‌ها که در ابتدا در ایران و افغانستان کاربرد داشت، در قرن ششم‌ ه.ق به سراسر سرزمین‌های اسلامی و حتی خاور دور راه یافت. اما نخستین نوشته‌ای که در آن از آسیای‌بادی نام برده شده، کتاب هندی قدیمی به نام «آرتا ساسترای کنتیلیاArthasastra of Kantilya» است که در حدود سال ۴۰۰ پیش از میلاد مسیح نوشته شده است. اگرچه سندی مکتوب دال بر وجود آس باد در ایران دیده نشده اما این دلیل بر نبودش نیست.

بی‌تردید در دوران تاریخی در ایران از آس‌باد استفاده می‌شده است زیرا در صدر اسلام آس‌باد سازه‌ای شناخته شده بوده است.

از اوایل دوران اسلامی در نوشته‌های مورخان به صراحت در باره  آس‌باد بحث شده است. مسعودی در حدود سال۳۴۵ ه.ق از قول طبری نوشته است: «عمر خلیفۀ دوم مسلمین از یک بردۀ ایرانی به نام «ابولؤلؤ» پرسید: شنیده‌ام که تو به خود بالیده و گفته‌ای که می‌توانی آسیایی بسازی که با باد حرکت کند. ابولؤلؤ جواب داد: به خدا سوگند آسیایی بسازم که همۀ دنیا دربارۀ آن سخن گویند.»

براساس نوشته مسعودی در هیچ نقطۀ جهان بیشتر از سیستان از باد استفاده نمی‌کنند گویا استفاده از باد در سیستان به دو منظور بوده است، هم آس‌بادها را به گردش در می‌آورده و هم با استفاده از انرژی باد آب از رودخانه بالا می‌کشیدند، استخری نیز در سال ۳۴۱ه.ق از بادهای شدیدی در سیستان یاد کرده که آسیاهایی را می‌چرخانیده است. قزوینی (متوفی۶۸۲ق) در ضمن توصیف سیستان یادآور شده است: «در آنجا باد هیچگاه آرام ندارد و بنابراین به اتکای این باد آسیاهایی برپا شده، آنها همۀ غلۀ خود را با این آسیاها آرد می‌کنند. آنجا سرزمین گرمی است و آسیاهایی دارد که وابسته به باد است.»

البته می‌دانیم که آس‌بادها منحصر به سیستان نبودند و در جاهای دیگری هم که وزش باد زیاد بوده مردم از انرژی باد استفاده می‌کردند که معمول‌ترین استفاده در آس‌بادها بوده است.

آن مناطق که عمدتا در نیمۀ شرقی ایران قرارداشتند، در معرض بادهایی بودند که از کوه‌های بابا در افغانستان و هندوکش برمی‌خاستند و شتابان به سمت کویر لوت و دشت کویر می‌شتافتند، و در مسیر خود در مناطقی چون خواف، نهبندان و سیستان به مبتکران و اندیشمندان امکان می‌دادند که آسباد بسازند.

منبع:میراث آریا

چرا به جای ایجاد جاذبه گردشگری به سراغ هتل سازی رفته ایم!

اعضای شورای شهر به بررسی حذف عوارض هتل سازی برای توسعه گردشگری پرداختند این در حالی است که به عقیده سخنگوی شورای شهر، مشکل اصلی در توسعه این صنعت، نبود هتل نیست بلکه نبود جاذبه گردشگری است.

به گزارش خبرنگار مهر، بررسی طرح «ساماندهی و توسعه تأسیسات گردشگری در شهر تهران» در دستور کار دویست و شصت و هفتمین جلسه شورای شهر قرار گرفت.

در ابتدا نیز بهاره آروین عضو شورای شهر در توضیح این طرح گفت: این طرح برای کمک به ساخت تأسیسات گردشگری، شورا قبلاً مصوبه‌ای داشت که هنگام اخذ صدور پروانه تخفیفی به ساخت این تأسیسات می‌داد. بعداً مصوبه صدور پروانه را تصویب کردیم، این ضرورت ایجاد شد که ببینیم آیا این تخفیف هنوز هست یا خیر. بنا بر این ما پیشنهاد دادیم که عوارض «او یک» و «او دو» را تا زمان بهره برداری گردشگری معادل ۴۰ درصد به صورت علی‌الحساب دریافت شود و این خفیف باقی باشد تا بتوانیم به ایجاد تسهیلات برای توسعه گردشگری کمک کنیم.

در ادامه حسن خلیل آبادی رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای شهر گفت: ما تسهیلاتی را برای تأسیسات گردشگری ایجاد کردیم حال ما می‌خواهیم آن عوارض به باقی عوارض سازندگان گردشگری تسری پیدا کند.

محمد سالاری رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر در موافقت با این طرح گفت: بحث این طرح توجه به گردشگری است. در مصوبه سال ۹۸ این موضوع تشویقی اضافه نشده است. در سال‌های اخیر مصوبه عوارض ارزش بهینه را داشتیم اما در این طرح هدف ما این است که عوارض «او دو» یعنی تبدیل کاربری و عوارض «او یک» مربوط به اضافه بنا در طبقات است، مشمول فعالان حوزه گردشگری شود.

در ادامه عبدالرضا گلپایگانی معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران نیز گفت: ما در طی سال جاری هر دو هفته یک بار تقاضای ساخت یک هتل داشتیم. منحصراً در بحث هتل نسبت به هزینه ساخت، پیشنهاد این بود که عوارض عرصه را بگیریم و عوارض «او دو» یعنی عوارض اعیان را حذف کنیم تا درآمد شهرداری کاهش نیابد.

در ادامه حسن خلیل آبادی رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای شهر گفت: با این پیشنهاد آقای گلپایگانی چیزی به نفع گردشگری نخواهد بود. هتل‌های ما نسبت به قبل نصف شده است و در حال حاضر نیز ضرر فراوانی دیده‌اند. اگر قرار است تهران مقصد گردشگری شود باید به هتل‌ها توجه بیشتری شود.

در ادامه علی اعطا در پیشنهادی گفت: رقم این عوارض در برابر رقم ساخت هتل مبلغی نیست اما قسمتی از سرفصل‌های درآمدی شهرداری را تشکیل می‌دهد اما برای سازنده هتل رقمی نخواهد بود. در نتیجه این عوارض نباید حذف شود.

محمد جواد حق شناس رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر در مخالفت با این پیشنهاد گفت: آیا ما می‌خواهیم تهران به مقصد گردشگری تبدیل شود یا خیر و آیا می‌خواهیم هتل ساخته شود یا خیر. اگر به دنبال دریافت عوارض هستید باید بعد از ساخت هتل عوارض دریافت شود نه عوارض ساخت. این شهر نیاز به زیر ساخت دارد و باید به ساخت هتل کمک کنیم.

در ادامه هاشمی گفت: مشکل ساخت هتل مربوط به شناسنامه است نه هزینه ساخت آن.

حق شناس خطاب به هاشمی گفت: این موضوع را به تمسخر نگیرید. رویکرد شما ساخت هتل نیست.

در ادامه ناهید خدا کرمی در موافقت با پیشنهاد اعطا گفت: وقتی هتلی که در شهر تهران ساخته می‌شود، نمی توانیم از حقوق مردم و عوارض آن بگذریم. به علاوه پرداخت این عوارض در مدت ۵ سال مبلغی به حساب نمی‌آید این مورد یک درآمد پایدار برای شهر است لذا نباید حذف شود.

حجت نظری عضو شورای شهر گفت: در بسیاری از مسائل حقوق شهروندان را رعایت نمی‌کنیم. در شورای چهارم بسیاری از فضاهای مذهبی و اطراف آن مورد استفاده تجاری قرار گرفتند تا فعالیت‌های مذهبی را تسهیل بخشند. متأسفانه در بسیاری از موارد استفاده سو شده و برخی از مساجد صرفاً استفاده تجاری می‌کنند اما چیزی به آنها گفته نمی‌شود اما به توسعه گردشگری اشکال وارد می‌شود.

علی اعطا سخنگوی شورای شهر نیز گفت: اینکه تهران مقصد گردشگری نیست، مشکل آن نبود هتل نیست و هر زمان تهران مقصد گردشگری شد، ساز و کارها به سمت ساخت هتل می‌رود. باید ابتدا جاذبه‌های کافی برای گردشگری باشد سپس هتل هم ساخته می‌شود. عوارض ساختمانی مگر چند درصد هزینه ساخت است و مگر با حذف این عوارض جنبش هتل سازی رخ می‌دهد؟

وی تاکید کرد: ابتدا برای توسعه گردشگری برنامه‌ریزی کنید سپس به ساخت هتل بپردازید.

همچنین حسن رسولی خزانه دار شورا گفت: ما باید نسبت به تبدیل تهران به کلان شهر و توسعه هتل سازی اقدام کنیم. البته تنها هتل سازی کافی نیست اما لازم است. بیش از ۸۰ درصد هتل‌های ایران در مشهد است و این صنعت ورشکست شده است. اگر شهرداری تهران حدود ۵۰ الی ۶۰ میلیارد منع منفعت داشته باشد بهتر است تا به صنعت گردشگری توجه داشته باشیم.

محمد سالاری نیز گفت: عوارض «او دو» مربوط به هتل سازان لاکچری است ما می‌خواهیم برای ساخت طبقات مازاد عوارض گرفته نشود. این عوارض مشمول برخی هتل‌های معدود است و هیچ تأثیری در هتل سازی و آسیب زدن به هتل ندارد. این رقم می‌تواند گرفته شود و مورد استفاده پروژه‌های محلی قرار گیرد.

در نهایت حذف عوارض «او دو» با ۸ رأی موافق به تصویب نرسید و رأی‌گیری برای حذف عوارض «او یک» نیز به جلسه بعدی شورای شهر موکول شد.

منبع:خبرگزاری مهر

خلیج گواتر، مقصد گردشگری مسئولان

مسئولان زیادی به خلیج گواتر رفته و سر سفره اهالی روستا نشسته اند، غذایشان که تمام شده، به پایتخت برگشته و دیگر نپرسیدند آمدنشان نفعی به حال این منطقه گردشگری هم داشت یا نه؟

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ در آخرین نقطه جنوب شرقی ایران، درست در مرز ایران و پاکستان خلیج گواتر یکی از جاذبه‌های طبیعی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است. خلیج نسبتاً کوچکی که در طول ساحل مکران در دریای عمان قرار دارد و حدود ۳۰ درصد آن متعلق به ایران و حدود ۶۰ درصد نیز متعلق به پاکستان است.

گردشگرانی که به جنوب استان سیستان و بلوچستان و منطقه چابهار می‌روند معمولاً پس از بازدید از جاذبه‌های هیجان‌انگیز مسیر خود را به خلیج گواتر می‌رسانند.

برای رسیدن به این تالاب بین‌المللی که در فهرست ۲۲ تالاب جهانی ایران قرار گرفته باید از چابهار به سمت شرق حرکت کرد و پس از بازدید از دریاچه صورتی لیپار، دیدن بندر بریس و قایق‌هایی که از بالای تنگه کوچک دیده می‌شوند، کوه‌های مینیاتوری یا مریخی را پشت سر گذاشت و پس از دیدن سواحل پسابندر به روستای گواتر رسید. روستایی که مردمش حافظان جنگل‌های حرای آن و پرندگانش شده‌اند.

این خلیج بخشی از منطقه حفاظت شده باهو کلات (گاندو) است و جنگل‌های حرای آن نیز ۳۰۰ هکتار وسعت دارد. اگرچه امکانات رفاهی و مدرن شهر چابهار را ندارد و جزو شهرستان دشتیاری محسوب می‌شود اما از جاذبه‌های طبیعی هم چیزی کم ندارد.

از طرف دیگر خلیج گواتر یکی از مهمترین مناطق محیط زیستی در جنوب شرقی ایران است. چون هر ساله در اوایل پاییز پذیرای تعداد بی‌شماری از پرندگان مهاجر است. حدود ۴۰ نوع از گونه‌های مختلف پرنده‌ها در قالب دسته‌های ۱۰۰ تایی وارد این منطقه می‌شوند.

مردم اینجا می‌گویند که شتر تنها حیوانی است که شنا نمی‌کند اما اینجا نزدیک جنگل‌های حرا شتر هم شنا می‌کند چون هم آب سنگین است و هم میوه درختان حرا برای این حیوان مفید. آنها حتی می‌گویند که گاو دریایی را می‌توانند اینجا ببینند و وقتی آب رودخانه‌های باهوکلات به خلیج می‌رسد در برخی از فصل‌های سال آب شیرین و شور به کندی در هم حل می‌شود و پدیده دو رنگی آب را می‌توان به وضوح دید.

یک نکته خاص درباره گواتر این است که اگر از نقطه‌ای در ساحل به سمت قطب جنوب حرکت کنید، با هیچ خشکی برخورد نمی‌کنید و بدون واسطه به قطب جنوب متصل است.

اهالی روستای گواتر وقتی آسمان صاف باشد می‌توانند چراغ روستای جیونی آخرین شهر بندری پاکستان را در همسایگی شأن ببینند. بیشتر مردم این روستا صیادی می‌کنند و هر کدام قایق دارند آنها قایق‌های خود را در در خلیج می‌اندازند در پی صیادی اما اجازه ندارند از یک محدوده‌ای دورتر بروند چون ناخواسته وارد مرز پاکستان می‌شوند به همین دلیل است که وقتی گردشگران نیز می‌خواهند به این محدوده بروند اجازه شنا به آنها داده نمی‌شود و حتی پاسگاهی که همان نزدیکی است از خودروهای غریبه کارت ملی می‌خواهد تا زمانی که برمی گردند.

اما آنچه که همه جاذبه‌های گردشگری و طبیعی این منطقه را زیر سوال می‌برد اینها نیست بلکه بهم ریختگی و آشفتگی ساحل است. گردشگران اولین تصویری که از خلیج گواتر دارند، ساحل شنی کثیف با قایق‌های خراب و خرد شده افتاده کنار ساحل، ساختمانهای نیمه کاره‌ای که برای سرویس بهداشتی علم شده‌اند اما کارایی ندارند از بس کسی به آنها رسیدگی نکرده و از همه ناایمن‌تر قایق‌هایی است که هیچ ضابطه‌ای برای ورود آنها به گردشگری نیست.

گردشگران برای ورود به تالاب بین‌المللی با چنین صحنه‌هایی رو به رو هستند

هر گردشگری که بخواهد یک قایق را از صیاد می‌گیرد و بابت یک ساعت چرخیدن در تالاب از ۱۰۰ هزار تومان به بالا پول می‌پردازد بدون اینکه کسی حتی به او یک جلیقه نجات بدهد و یا تضمینی برای امنیت او باشد. صیادان گردشگران را در تالاب می‌چرخانند تا جاذبه‌های تالاب و جنگل‌های حرا را به آنها نشان دهند اما جایی وجود ندارد تا برای آنها مشخص کند، اصلاً صلاحیت سوار کردن مسافر را در این قایق که ساعتها ماهیگیری کرده دارند یا نه.

خلیج گواتر جز جاذبه‌های منطقه آزاد چابهار نیست اما هر کسی که به چابهار می‌رود حتماً از اینجا بازدید می‌کند به همین دلیل مسئولان منطقه آزاد چابهار خود را مسئول آن نمی‌دانند چون اینجا زیر نظر شهرستان دشتیاری محسوب می‌شود. دشتیاری نیز به گردشگری کمتر توجه دارد.

اقامتگاه‌های سنتی درحال ساخت

مردان و زنان گواتر بلوچ هستند، ولی ارتباط خویشاوندی و نزدیکی با همسایگان خود در گوادر (نام پاکستانی گواتر) پاکستان دارند و رفت و آمد و حتی ازدواج بین آن‌ها بسیار مرسوم است. زبان بلوچی مردم این منطقه با سایر نقاط قسمت بلوچستان ایران متفاوت است و به زبان بلوچی رایج در پاکستان نزدیک‌تر است، هرچند تعدادی زیادی از مردم این منطقه به زبان فارسی هم تسلط دارند. غذای سفره مردان و زنان بلوچ در روستای گواتر شبیه به غذای پاکستانی هاست چون خیلی از محصولات آنها از طریق قایق‌هایی که به پاکستان اجازه رفت و آمد دارند تهیه می‌شود مانند ادویه‌های پاکستانی که در غذاهای مردم بلوچ استفاده می‌شود. همین تنوع غذایی در مردم این روستاست که باعث شده گردشگران بیشتری جذب شوند و حتی بخواهند یکی دو شبی را در بوم گردی‌های تازه تأسیس روستای گواتر اقامت کنند.

سوار شدن به قایق‌ها برای دیدن جنگل حرا بدون جلیقه نجات

مردم خونگرم بلوچ سعی می‌کنند با مهمان نوازی هایشان کم کاری‌های مسئولان دولتی را کمرنگ کنند ولی اگر گوش شنوایی برای صحبت‌های آنها باشد خواهند گفت که مسئولان دولتی زیادی به این روستا آمده و رفته‌اند و مهمان سفره‌هایشان شده‌اند قول‌هایی داده‌اند ولی وقتی پایشان به تهران رسیده همه را فراموش کرده‌اند مانند سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان و یا حاجی وزیر آموزش و پرورش، علی اصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی و… بوده است.

شاید آخرین نقطه از جنوب شرق ایران بودن دلیل بی توجهی به این منطقه گردشگری شده است در واقع چون دسترسی به آن سخت است، مسئولانی هم که باید به آن رسیدگی کنند سخت می‌توانند از این منطقه دیدن کنند به همین دلیل توجهی به مشکلات آن نمی‌شود حتی بخش گردشگری این روستا.

منبع:خبرگزاری مهر

آمادگی سوئیس برای بازگردان آثار تاریخی ایران

سفیر سوئیس در ایران از آمادگی کامل این کشور در شناسایی و بازگشت موارد مشابه محموله قلایچی بوکان به کشور خبر داد.

به گزارش ایلنا از روابط عمومی موزه ملی، مارکوس لایتنر درل در بازدید از موزه ملی ایران و دیدار با جبرئیل نوکنده، رئیس کل این موزه بازگشت مجموعه آجرهای قلایچی بوکان را مایه مباهات و خرسندی کشورش اعلام داشته و اظهار داشت: این رخداد برای من و کشورم بسیار مهم و رضایت بخش است، چرا که بر این باوریم نگهداری آثار تاریخی-فرهنگی قاچاق و سرقتی در کشور سوییس جایگاهی ندارد.

وی از برگزاری نمایشگاه  آجرهای استردادی محوطه قلایچی بوکان  ابراز خشنودی کرده و گفت: فرصت مناسبی است تا مردم از نزدیک این دستاورد بزرگ فرهنگی را بازدید کرده و سفارت سوییس در تهران از برگزاری این رویداد مهم حمایت خواهد کرد.

لایتنر همچنین از پیشنهاد گسترش روابط همکاری های موزه‌ای ایران و سوییس استقبال کرده و قویا تاکید کرد: برای نقش موزه ها در تامین صلح جهانی ارزش بسیاری قائلیم  و سفارت سوییس در فراهم کردن شرایط لازم برای توسعه روابط و همکاری‌ موزه‌های دو کشور تلاش ویژه‌ای خواهد داشت.

او با  بیان اینکه داوطلب ادامه فعالیت برای بازگشت آثار به یغما رفته  تاریخی و فرهنگی ایرانی به کشور است، گفت: در این خصوص آمادگی کامل داشته، در شناسایی و بازگشت موارد مشابه محموله قلایچی بوکان از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد.

جبرییل نوکنده ضمن معرفی مختصری از تاریخچه موزه ملی ایران و فعالیت‌های آن در سطوح داخلی و بین المللی پرداخت و گفت: با توجه به شرایط کرونایی از بستر مجازی موزه‌ها با یکدیگر مرتبط هستند و در همین راستا بسیار مشتاقیم تا همکاری‌های خود را با موزه های سوییس گسترش دهیم و به سابقه همکاری موزه ملی ایران با سوییس  از جمله به برگزاری نمایشگاه  هفت هزار سال هنر ایران اشاره کرد.

نوکنده در ادامه از همکاری‌های سوئیس در بازگشت آجرهای استردادی محوطه قلایچی بوکان سپاسگزاری کرده و در شرح این آثار گفت: آجرهای بوکان متعلق به ۹۰۰ تا ۷۰۰ پیش از میلاد و متعلق به فرهنگ مانا است و این اقدام، بازگرداندن بخش مهمی از تاریخ کشور ایران به شمار می آید که منجر به حمایت و صیانت بخشی از میراث بشری شده است. وی از برگزاری نمایشگاهی تحت عنوان آجرهای استردادی محوطه قلایچی بوکان در موزه ملی ایران در آینده خبر داد. رییس کل موزه ملی ایران ضمن قدردانی مجدد از اهتمام سفیر سوئیس در استرداد آثار تاریخی و فرهنگی، خواستار استمرار این تلاش های فرهنگی بشر دوستانه شد.

در ادامه نوکنده مارکوس لایتنر را به شرکت در جشنواره مجازی اقوام ایرانی استان گلستان دعوت کرده تا به معرفی فرهنگ محلی مناطق مختلف سوییس در این رویداد فرهنگی بپردازد، این پیشنهاد با استقبال سفیر سویس مواجه شد.

در ادامه حمید وکیل‌باشی مدیر موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران به معرفی این مجموعه پرداخت و با اشاره به تخصصی بودن آن در حوزه آبگینه و سفالینه ایران  آمادگی خود را برای همکاری‌های مشترک موزه‌ای با همتایانش در سوییس اعلام کرد. سفیر سوییس در تهران این موزه را یکی از زیباترین بناهای ایرانی خوانده و از موارد مطرح شده استقبال کرد.

منبع:ایلنا

موزه‌های دانشگاهی پراهمیت‌تر خواهد شد

رئیس موزه ملی علوم و فناوری ایران می‌‌گوید: با وجود تلاش‌های بسیاری از همکاران مدعی ترویج علم در جاهای مختلف، اثر ملموسی از این فعالیت‌ها بر جامعه دیده نمی‌شود؛ این یعنی یک جای کار می‌لنگد و باید به دنبال راهکار باشیم.به گزارش ایلنا، سیف‌الله جلیلی (رئیس موزه ملی علوم و فناوری ایران ) در ششمین نشست موزه‌های دانشگاهی کشور که امروز چهارشنبه ۸ بهمن ماه برگزار شد، با اشاره به پیشینه تشکیل آیین‌نامه شورای موزه‌های دانشگاهی گفت: به زودی این آیین‌نامه منتشر خواهد شد.

او افزود: یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های من در گذشته این بود که اساسا موزه ‌های دانشگاهی هیچ متولی خاصی نداشتند. یکی از اهداف این بود که متولی و بودجه برای این موزه‌ها در نظر گرفته شود. احتمالا در جریان هستید که به دانشگاه‌ها این امکان داده شد که بخشی از بودجه فعالیت‌های فرهنگی را به موزه‌های دانشگاهی اختصاص دهند. امیدوارم رؤسای دانشگاه‌ها از این آیین‌نامه تبعیت کرده باشند و بودجه‌ای را به این موزه‌ها اختصاص داده باشند.

وی گفت: هدف دیگر ما تاسیس مرکزی در تهران برای رساندن صدای موزه‌های دانشگاهی به گوش مسئولان بود. خوشبختانه فعالیت‌های مختلف انجام شده در حال نتیجه دادن است. متاسفانه به دلیل شیوع کرونا بخشی از فعالیت‌ها مختل شد. قاعدتا همه دوستان در جریان تاثیرات این بیماری بر زندگی مردم هستند. مسلما این همه‌گیری فعالیت‌های موزه‌ای را به شکل بسیار پیچیده‌ای تغییر خواهد داد، بنابراین لازم است مسئولان موزه‌ها تدابیری بیندیشند تا فعالیت موزه‌ها مختل نشوند.

رئیس موزه ملی علوم و فناوری ایران ادامه داد: بعد از همه‌گیری کرونا، نقش موزه‌های دانشگاهی پراهمیت‌تر خواهد شد. باید تلاش کنیم توان موزه‌های علوم و فناوری را به مردم و مسئولان بشناسانیم.

دبیر شورای موزه‌های دانشگاهی با بیان این که «هر کاری که انجام می‌شود باید تاثیری در جامعه داشته باشد» خاطرنشان کرد: با وجود تلاش‌های بسیاری از همکاران مدعی ترویج علم در جاهای مختلف، اثر ملموسی از این فعالیت‌ها بر جامعه دیده نمی‌شود؛ این یعنی یک جای کار می‌لنگد و باید به دنبال راهکار باشیم. یکی از اهداف برگزاری چنین نشست‌هایی تنظیم راهکارهایی است تا بتوانیم اثر آموزش عمومی ترویج علم را در جامعه ثمربخش‌تر کنیم.

وی در پایان بیان کرد: تلاش‌های انجام شده در شورای موزه‌های دانشگاهی باعث ایجاد حساسیت در دانشگاه‌های کشور در خصوص موزه‌های دانشگاهی شد و بسیاری از رؤسای دانشگاه‌ها راغب هستند که در این زمینه فعالیت خود را گسترش دهند.

منبع:ایلنا

تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در فارس با هدف رونق گردشگری پیگیری می‌شود

استاندار فارس با بیان اینکه به طور معمول تعطیلات، رونق گردشگری را به دنبال دارد، گفت: تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در استان با هدف رونق گردشگری پیگیری می‌شود.

عنایت‌الله رحیمی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: استان فارس متقاضی تعطیلی پنج‌شنبه‌ها بوده اما به دلیل مغایرتی که با میزان ساعت کار مشخص شده در شورای عالی اداری کشور وجود داشته، این موضوع به نتیجه نرسیده است.
وی با بیان اینکه مجدد پیگیر تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در استان فارس هستم، اظهارکرد: در صورتی که این پیشنهاد در هیات دولت پذیرفته شود، در زمستان‌ها گردشگرانی زیادی از شیراز به سمت بوشهر و هرمزگان خواهند رفت و در تابستان نیز گردشگران داخلی را از استان‌های جنوبی به سمت فارس خواهیم داشت.
نماینده عالی دولت در استان فارس گفت: فرصت ۲ روزه آخر هفته می‌تواند گردشگری درون و برون استانی را در سطح کشور به ویژه استان‌های فارس، بوشهر و هرمزگان افزایش دهد.
رحیمی افزود: متقاضی و پیگیر تعطیلی پنج‌شنبه‌ها هستیم اما نیازمند آن است که هیات دولت این درخواست را بپذیرد و مغایرت قانونی نداشته باشد.

فعال کردن ایرلاین‌های جدید در فارس، رفت و آمد گردشگران را تسهیل می‌کند
وی در ادامه مساله گردشگری را یکی از موضوعات با اهمیت در استان دانست و بیان کرد: برای توسعه این بخش تلاش کردیم ایرلاین‌های مختلفی را در استان جذب کنیم که رفت و آمد برای گردشگری داخلی و خارجی تسهیل شود.
وی ادامه داد: اخیرا مذاکراتی با کاردار ایران در نجف برای ایجاد خط پروازی شیراز- نجف داشتیم تا زائران و گردشگران بتوانند به استان بیایند؛ با کشورهای حوزه خلیج فارس نیز مراودات خوبی را در زمینه گردشگری ایجاد کردیم.

مثلت طلایی فارس، یزد و اصفهان با هدف رونق دادن به گردشگری تشکیل شده است
استاندار فارس گفت: مثلث طلایی شیراز، اصفهان و یزد را راه‌اندازی کردیم تا این استان‌ها بتوانند تصمیم‌های مشترکی را برای توسعه گردشگری بگیرند.
رحیمی افزود: به زودی نشستی با حضور استانداران سه استان برگزار می‌شود که تصمیماتی اتخاذ کنیم تا در این روزهای کرونایی گردشگری با رعایت پروتکل‌های بهداشتی احیا شود و در واقع یک سفر سالم بدون مخاطره را برای گردشگران رقم بزنیم.
وی ادامه داد: این فعالیت‌ها مقدمه‌ای برای رونق گردشگری بشمار می‌آید، ضمن اینکه فعالیت‌هایی در قالب احداث هتل‌ها، متل‌ها، بوم‌گردی‌ها، نگارخانه‌ها و موزه ها انجام شده است.
استاندار فارس با بیان اینکه توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل نیز در دستور کار قرار دارد، گفت: احداث راه آهن اقلید به یزد در دست انجام است که فارس را حدود چهار ساعت به مشهد مقدس نزدیک می‌کند؛ همچنین با تکمیل آزادراه شیراز-اصفهان حدود ۲ ساعت به مرکز کشور نزدیک می‌شویم.

منبع:ایرنا

پیشنهادهایی درباره «سفر» در دوران کرونا

یک کارشناس آمار و برنامه‌ریزی گردشگری گفت: وقتی مردم را رها می‌کنیم آن‌ها هم سفر غیرایمن می‌روند و مشکلات بعدی ایجاد می‌شود. نباید به مردم خرده گرفت، به هر حال خسته شده‌اند و به تفریح نیاز دارند. این وظیفه متولیان است که امکانات و خدمات را در دسترس مردم قرار دهند. نمی‌شود لفظی شعار سفر ایمن داد و کاری برای آن انجام نداد.

اردشیر اروجی در گفت‌وگو با ایسنا درباره چالش مدیریت سفر در شرایط کرونا اظهار کرد: زمانی که کرونا به ایران سرایت کرد و کسب‌وکارهای گردشگری تعطیل شد، دو پیشنهاد مطرح کردم؛ تشکیل صندوق حمایت از صنعت گردشگری و ایمن‌سازی سفر. هرچند که دولت ترجیح داد با تخصیص تسهیلات بانکی به جبران خسارت‌ها کمک کند، اما هنوز هم دیر نشده است و می‌توان این دو رکن اساسی را اجرا کرد.

او در ادامه متذکر شد: با توجه به نزدیکی سفرهای نوروزی و برنامه‌ریزی برخی از مردم، فرصت مناسبی است سیستم سفرهای ایمن طراحی شود. تورها مراکز اقامتی و پروازهایی را معرفی کنند که متعهدانه شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند تا مردم از حالا رزرو کنند. این‌طور نباشد که نزدیک عید شود و تازه سفرهای ایمن را اعلام کنند.

او سپس بیان کرد: معضل ویروس کرونا فقط به ایران مربوط نمی‌شود، همه کشورها را گرفتار کرده است، برای همین مرزها بسته شده و سیاست‌ها بر سفرهای داخلی متمرکز شده است. منتها باید اعتمادسازی شود. ستاد کرونا حق دارد نگران اثر سفرهای کنونی باشد. لازم است وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با ایمن‌سازی سفرهای داخلی، اعتماد این ستاد را جلب کند.

اروجی در توضیح سفر ایمن و مسؤولانه گفت: متاسفانه در ظاهر می‌گویند که دستورالعمل‌ها و پروتکل‌های بهداشتی در سفر و تاسیسات گردشگری و ناوگان حمل و نقل رعایت می‌شود. حرف زدن کافی نیست؛ باید در عمل نشان دهند. اگر صدا و سیما کمک نمی‌کند از شبکه‌های مجازی و دیگر رسانه‌ها کمک بگیرند و نشان دهند که دستورالعمل‌ها چگونه رعایت می‌شود.

او افزود: در سفرهای ایمن و مسؤولانه همه ارکان و مجموعه‌ها توسط این وزارتخانه باید کنترل شوند، این‌طور هم نباشد که به همه اجازه فعالیت داده شود، چون اعتماد عمومی از بین می‌رود. فقط مجموعه‌هایی که پروتکل‌ها را درست رعایت می‌کنند مجاز باشند خدمات سفر بدهند. می‌توان به این مجموعه‌ها یک نشان «ایمن» داد و نام آن‌ها را در وب‌سایت وزارتخانه میراث فرهنگی و گردشگری ثبت کرد تا در دسترس مردم باشند. اگر این مراکز تخلف کردند آن نشان و امتیاز را پس بگیرند. وزارتخانه باید نظارت جدی و مستمر داشته باشد و با متخلفان بدون اغماض و چشم‌پوشی برخورد کند و پاسخگو باشد. با چنین اقداماتی می‌توان سفرهای ایمن و مسؤولانه را به معنی واقعی راه‌اندازی کرد و به ستاد کرونا نیز نشان داد که می‌توان سفرها را مدیریت و مراقبت کرد.

این کارشناس گردشگری ادامه داد: معرفی مقاصد و مسیرهای امن اقدام دیگری است که می‌توان انجام داد. مثلا یزد مدتی است خود را به عنوان مقصد ایمن معرفی کرده است، این‌که فقط خودشان بگویند ایمن هستند کافی نیست، باید وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و یا ستاد کرونا هم آن‌ها را تایید کنند. باید فیلم مراکز و مسیرهایی که ایمن هستند منتشر شود تا مردم تفاوت آن را با سفرهایی که خودشان می‌روند، ببینند.

او با اشاره به افزاش پروازهای کیش در هفته‌های اخیر و پس از کاهش محدودیت‌های تردد بین‌شهری، اظهار کرد: وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به عنوان متولی سفر باید مسؤولانه‌تر وارد عمل شود، مثلا حالا که پروازهای کیش افزایش یافته، تایید کند که این جزیره مقصد امنی است یا نیست. این‌طور نشود که سفر به کیش منجر به افزایش آمار مبتلایان شود و بعد ستاد کرونا به کلیت گردشگری معترض شود و ایراد وارد کند.

اروجی اظهار کرد: گفتن این‌که سفر نروید و تفریح نکنید دیگر فایده ندارد، مردم خسته و بی‌اعصاب شده‌اند. جلو سفرهای شخصی را بگیرند اما سفر و تور ایمن را در اختیار مردم بگذارند و از حالا تورهای متنوع با قیمت‌های مختلف معرفی کنند که متناسب با توان اقتصادی و هر نوع سلیقه‌ای باشد. حتی تور فامیلی اجرا کنند. چطور برای تورهای خارجی از چند ماه قبل هزینه و تورها را معرفی می‌کنند اما نمی‌توانند برای سفرهای داخلی چنین برنامه‌ریزی‌ای داشته باشند؟ شما سفر خارجی می‌روید، همه جزئیات را در اختیارتان می‌گذارند اما در سفرهای داخلی هیچ اطلاعاتی نمی‌دهند. فرصت خوبی است که آژانس‌های مسافرتی تغییر رویکرد بدهند و مسیرها و خدمات ایمن را معرفی کنند. وزارت میراث فرهنگی و گردشگری هم حمایت و نظارت کند. مزیت این شیوه بویژه در نوروز، کاهش تصادفات جاده‌ای است.

وی اضافه کرد: متاسفانه بیشتر آژانس‌ها فقط یاد گرفته‌اند تور خارجی اجرا کنند یا بلیت بفروشند، حالا که شرایط و امکانش را ندارند احساس می‌کنند دیگر تمام شده‌اند.

این کارشناس گردشگری در ادامه خاطره‌ای از سفر به اروپا و مهارت و توانایی آژانس‌های مسافرتی و سیستم گردشگری در کشورهایی از این دست تعریف کرد و گفت: چند سال پیش در جریان همین سفر به آژانسی مراجعه کردم، اولین سوالی که پرسیدند این بود که چقدر زمان دارم و چگونه می‌خواهم هزینه کنم. پیشنهاد کردند برای ارزان‌تر شدن سفر شب‌ها در قطار بمانم و روزها بازدید داشته باشم. ۲۰ روز سفرم را آن‌چنان خوب برنامه‌ریزی کردند که با کمترین هزینه بیشترین و کیفی‌ترین بازدیدها را داشتم. متاسفانه ما سفرها و تورها را درست معرفی نمی‌کنیم یا فقط محدود به یک‌سری کار شده‌ایم. همین حالا که سفر رفتن مساله است می‌توان تورهای یک‌روزه بدون اقامت طراحی و اجرا کرد. یا فقط سفرهای درون استانی و طبیعت‌گردی که مخاطرات کمتری داشته باشد، انجام داد.

اروجی ادامه داد: طبق داده‌های مرکز آمار در تعطیلات نوروزی حدود ۶۵ درصد سفرها به انگیزه دیدارهای فامیلی و دید و بازدید انجام می‌شود، با توجه به این آمار می‌توان سفرهای خانوادگی را برای نوروز طراحی کرد که اقامتی نداشته باشند و تور در فاصله ۱۰ صبح تا عصر انجام شود. با این خلاقیت‌ها و رعایت پروتکل‌های کرونا، نگرانی‌ها هم کمتر می شود. البته که نوع نظارت و جدیت وزارت میراث فرهنگی و گردشگری هم مهم و تضمین‌کننده است.

او اظهار کرد: متاسفانه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری الان فقط دنبال باز شدن مرزها به روی گردشگران خارجی است که اشتباه‌ترین استراتژی در حال حاضر است. کدام گردشگر در چنین شرایطی به ایران سفر می‌کند، وقتی هنوز تکلیف واکسیناسیون روشن نیست. حتی در دبی تمرکز بر ترویج سفرهای داخلی است، چون فقط از این طریق می‌توان اعتماد گردشگر خارجی را جلب کرد. گردشگری داخلی بهترین حالت برای کمک به صنعت گردشگری است. ورود گردشگر در شرایط موجود فقط باعث تبلیغ منفی می‌شود. باید به این نکات ظریف توجه کرد.

این کارشناس برنامه‌ریزی فرهنگی و گردشگری افزود: حتی الان وقت طمع کردن برای افزایش قیمت‌ها نیست. تا کمی درباره بازگشایی مرزها و صدور ویزا حرف شد، زمزمه گران کردن نرخ اقامت و ارزی و ریالی کردن قیمت‌ها در هتل‌ها هم بلند شد، اجازه بدهید گردشگری کمی پا بگیرد بعد به فکر درست کردن واحد پولی و قیمت‌ها باشید. هتل‌ها هر سال همزمان با اوج‌گیری سفرها قیمت‌ها را بالا می‌برند، چون تقاضا زیاد است، مردم هم از روی گرفتاری و ناچاری به این قیمت‌ها تن می‌دهند. هتل‌ها باید در شرایط موجود همراهی کنند، قیمت‌ها را حتی نیم‌بها بدهند. پر شدن نصف هتل بهتر از خالی ماندن آن است. اگر قرار است به صنعت گردشگری کمک کنیم، باید قیمت‌ها مناسب‌سازی شود، قطعا مردم استقبال می‌کنند و می‌آیند. وقتی اجحاف می‌شود مردم هم توبه می‌کنند هتل بروند.

او تاکید کرد: امکان خروج از بحرانی که گریبان گردشگری را گرفته وجود دارد، فقط کافی است تاسیسات گردشگری همراهی کنند. دولت دست‌کم برای تعطیلات نوروز مالیات بر ارزش‌افزوده را حذف کند و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری سفرهای ایمن را به معنی واقعی برقرار کند و نظارت قاطعانه داشته باشد. کمی هم از سختگیری به مردم کم کنند؛ این‌که اتوبوس تور را مدام متوقف و کنترل می‌کنند، یا تور را ملزم به گرفتن چند مجوز از مراکز مختلف می‌کنند، دست‌کم در نوروز اتفاق نیافتد. این کارها را کرده‌اند که خیلی‌ها از سفرهای گروهی گریزان شده‌اند و ترجیح می‌دهند شخصی و دوستانه سفر کنند تا کسی مزاحم‌شان نشود. این اقدامات به نفع همه است چون از میزان تصادفات، تلفات و حتی بیماران کرونایی کم می‌کند.

اروجی بیان کرد: نکته عجیبی که هر از گاهی با آن مواجه می‌شویم، غافلگیری مسؤولان است، گویی امسال تازه متولد شده‌اند و با مشکلات این کشور هیچ آشنایی ندارند. مثلا در مورد اخیر قطعیِ گاز و برق، واقعا جای سوال دارد که مگر آمار و اطلاعات سال‌های قبل، از میزان مصرف مردم یا تنوع اقلیمی ایران وجود ندارد که نمی‌توانند پیش‌بینی‌های لازم را داشته باشند؟ تا زمستان می‌شود همه یک‌باره یاد صرفه‌جویی می‌افتند یا وقتی سیل اتفاق می‌افتد تازه می‌خواهند کاری انجام دهند. بحث گردشگری هم همین است. سال‌هاست مسؤولان از حجم سفرها در نوروز غافلگیر می‌شوند. چرا از حالا برنامه‌ریزی نمی‌کنند و جلو انبوه ترددهای شخصی را نمی‌گیرند تا از مخاطرات بعدی جلوگیری شود؟

منبع:ایسنا

آبشارهای پلکانی طبس ثبت ملی شد

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی اظهار کرد: کال و آبشارهای تفتو شهرستان طبس خراسان جنوبی در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شدند.

حسن رمضانی، امروز سه شنبه 7 بهمن به خبرنگاران رسانه‌های گروهی گفت: کال و آبشارهای تفتو در ۳۵ کیلومتری شهر طبس، 5 کیلومتری روستای اصفهک، در دره‌ای منتهی به پایین دست سدکریت و در رشته کوه شتری در شرق ایران واقع است.

وی با بیان اینکه جریان دائمی آب در کال تفتو، باعث ایجاد اشکال فرسایشی زیبایی در دیواره رودخانه شده است، افزود: وجود چاله‌های بزرگ پرآب همراه با پوشش گیاهی زیبا در مسیر رودخانه به همراه اکوسیستم خاص آن در کنار جاذبه‌های زمین شناسی و طبیعی، باعث خلق محیطی جذاب برای گردشگران شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی بیان کرد: آبشارها به صورت پلکانی و نزدیک به هم واقع شده‌اند و تنوع پوشش گیاهی و جانوری در کال و آبشارها به جذابیت منطقه افزوده است.

رمضانی با بیان اینکه این اثر ارزشمند ملی از جنبه های مختلف خصوصاً دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و گیاهی بسیار با اهمیت است، یادآور شد: مهم‌ترین اقدام پس از ثبت یک اثر، حفاظت و نگهداری آن است.

وی یادآور شد:  از آنجایی که این اثر شاخص جزء میراث ارزشمند استان است؛ باید همه نهادها و مردم در جهت تحقق حفاظات این امر مهم بکوشند.

منبع:ایسنا