به گزارش ایسنا، در ایران ۱۴ هزار راهنمای گردشگری با همه‌گیری ویروس کرونا بیکار شده‌اند و تنها حمایت از آن‌ها تخصیص ۲۰ میلیون وام با بهره ۱۲ درصد بوده است. اکنون که سر رسید بازپرداخت این تسهیلات فرا رسیده، بسیاری از آن‌ها با چالش مواجه شده‌اند. برخی از راهنمایان گردشگری معتقدند این وام بیشتر از آن‌که جنبه حمایتی داشته باشد، بدهکار کرده، درحالی که بیکاری آن‌ها ادامه دارد.

مهدی عباسی ـ کارشناس گردشگری ـ با اشاره به وضعیت مشابه راهنمایان گردشگری در ترکیه به اظهارات اخیر سوات تورال ـ رییس انجمن راهنمایان گردشگری ترکیه (TUREB) ـ پرداخت. او گفته است: راهنمایان گردشگری ترکیه به دلیل کاهش گردشگر، یکی از بخش‌هایی است که تحت‌تأثیر اپیدمی کرونا، ۱۹ ماه با بیکاری دست‌وپنجه نرم کرده‌اند.

تورال با یادآوری این‌که همه‌گیری کرونا، اگرچه جهان را تحت تأثیر قرار داد، ولی بیشترین ضربه را به گردشگری وارد کرد، به‌طوری که تنها افرادی برای طولانی مدت بیکار ماندن، راهنمایان گردشگری بودند.

وی افرود: با توجه به این‌که در پنج ماه آخر سال ۲۰۱۹ فصل گردشگری به پایان رسیده بود، در حقیقت روند بیکاری راهنمایان گردشگری پنج ماه قبل از همه‌گیری کرونا شروع شده بود. با این تفاسیر فعالان گردشگری ما تقریباً ۱۹ ماه است که با بیکاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

تورال اظهار کرد: با تلاش‌های انجمن راهنمایان گردشگری ترکیه و حمایت محمت نوری ارسوی، وزیر فرهنگ و گردشگری ترکیه مقرر شده بود تمامی راهنمایان از کمک مالی مربوط به راهنمایان گردشگری بهره مند شوند، ولی تداوم کاهش گردشگر باعث شده است که یک سوم از کسانی که متقاضی دریافت وام پشتیبانی برای راهنمایان گردشگری در آوریل ۲۰۲۰ بودند، با تداوم هفت ماه بیکاری نتوانند اقساط این وام را به دولت برگردانند.

وی ادامه داد: انجمن راهنمایان گردشگری ترکیه در این دوران دریافت هزینه عضویت برای تمدید کارت راهنمایان گردشگری را معلق کرد. آن‌ها سعی دارند به هر نحوی از همکاران خود پشتیبانی کنند و با کمترین هزینه آن‌ها را از حرفه اصلی‌شان منحرف نکنند.

رییس انجمن راهنمایان گردشگری ترکیه تأکید کرد: بیشتر راهنمایان گردشگری حرفه خود را به عنوان خوداشتغالی انجام می‌دهند و در تعریف اصناف قرار نمی‌گیرند و بیشتر آن‌ها نیز در چتر تأمین اجتماعی قرار ندارند. بنابراین امکان استفاده این قشر از کمک هزینه اعلام شده برای اصناف میسر نیست.

وی افزود: راهنمایان گردشگری ترکیه که از مهمترین قدرت‌های نرم این کشور هستند و یکی از ارکان اساسی صنعت گردشگری به شمار می آیند و به تعویق پرداخت وام و دریافت کمک هزینه نیاز دارند. ما می‌بینیم که کشور ما حمایت‌هایی را اعلام و برنامه‌ریزی هم کرده است.

تورال گفت: تعداد راهنمایان ترکیه به ۹ هزار نفر می‌رسد، امیدواریم رییس‌جمهور ترکیه دستورالعمل‌هایی را به عنوان کمک هزینه هایی به راهنمایان تخصیص دهد و بازپرداخت وام آن ها به تعویق افتد. کمک هزینه‌ای که در این دوره اعطا خواهد شد، هم روحیه همکاران را افزایش می‌دهد و هم امیدها را زنده نگه می‌دارد و به همکاران ما اجازه می‌دهد در این بخش بمانند.

منبع:ایسنا

«علی دلشاد» رئیس مرکز نوآوری گردشگری با بیان این که دولت و حاکمیت به عنوان تنظیم‌کننده روابط باید برای حل مشکلات به هم متصل شوند، گفت: تیم مرکز نوآوری دانشگاه یزد به دنبال تدوین و برنامه‌ریزی در این زمینه است و شیوه برگزاری رویدادها با فرایندی تخصصی دنبال می‌شود.

وی با بیان این که در پنل قبلی مسائل دفاتر خدمات مسافرتی دنبال و راهکارهایی در خصوص ارائه بسته‌های بازاری و رفع تبعیضات خدمات مسافرتی در این پنل‌ها بررسی شد، گفت: جذب مشتری، عمده‌ترین محور این برنامه‌ها بودند تا مطابق با شیوه‌های روز دنیا به بازاریابی و تبعلیغات بپردازیم.

وی با بیان این که شناسایی چالش‌های موجود و جذب صاحبان ایده و مشتریان از جمله این مسائل است، گفت: توانمندسازی دفاتر خدمات مسافرتی در حوزه فناوری اطلاعاتی و ارتباطی از چالش‌های امروز ماست که باید نقش سنتی دفاتر کنار گذاشته شده تا از چالش ورشکستگی این افرادجلوگیری شود.

«حسین دهقان منشادی» نماینده اطلس ملی خوراک ایران و مسئول کمیته گردشگری خوراک یزد در این نشست با بیان این که طبق تعریف سازمان جهانی گردشگری نوعی از فعالیت گردشگری ارتباط خوراک و نوشیدنی در حین سفر است، گفت: در کنار این تجربه ناب، فعالیت‌های دیگری مانند بازدید از کارگاه‌های تولیدی خوراکی‌های محلی و سایر برنامه‌ها را شامل می‎شود که معادل شکم‌گردی است، البته شکم گردی بخشی از گردشگری خوراک است.

وی با اشاره به این که گردشگری خوراک می‌تواند منجر به بازگشت مسافر به یک منطقه شود، گفت: گردشگری خوراک را باید در اقامت و پذیرایی دنبال کنیم که بی‌توجهی به این مسئله، منجر به عدم توسعه و رشد گردشگری خوراک می‌شود.

دهقان با اشاره به این که اطلس ملی خوراک از سال گذشته فعالیت کرده و آنچنان که باید هنوز نتوانسته از ظرفیت‌های موجود کشور استفاده کند.

«سیدامیر ناصر طباطبایی» رئیس جامعه هتلداران یزد با بیان این که در حوزه گردشگری خوراک در دنیا عمده اتفاقات مربوط به اصل خدمت گرفتن در مراکز اقامتی است، گفت: خدمت توام با غذا یکی از اهداف گردشگری و سفر است و در کشور ما نیز گردشگری خوراک هم مانند سایر انواع گردشگری دچار بحران است و به صورت حرفه‌ای و با تیراژ بالا اتفاق نمی‌افتد.

وی افزود: در حال حاضر نیز با فرایند و شکل سنتی زیرساخت‌های اقامتی دچار مشکل می‌شویم و عواملی مانند تعداد دفعات و دسترسی مواد اولیه اهمیت دارد.

این مسئول با بیان این که نیروی انسانی و تعداد آشپزها در توسعه گردشگری خوراک اهمیت دارد، گفت: باید زمینه را برای داشتن نیروی انسانی که توانایی پخت غذاهای سنتی را دارند و تعداد انگشت شماری دارند، فراهم کنیم.

وی با بیان این که تجاری‌سازی غذای سنتی، محلی و بومی هر منطقه نیازمند تولید انبوه، کیفیت بالا و تسهیل دسترسی به تمهیدات تهیه آن است، گفت: از آنجایی که یزد مدل خوبی در حوزه گردشگری است، این اتفاق نیز در یزد به عنوان پایلوت اشاره قرار گیرد.

«رامتین شهرت» مسئول یکی از بومگردی‌های یزد با بیان این که تجاری‌سازی غذاها یکی از تفاوت‌های بومگردی و هتل است، تصریح کرد: علاوه بر تفاوت در نحوه ارائه خدمت، برای تجاری‌سازی باید مویرگی عمل کرد و سپس به مرحله انبوه‌سازی رسید، علاوه بر آن باید با ارائه خدمات مطلوب در فضای مجازی اعتمادسازی انجام داد.

به گفته وی، ایجاد فرصت‌های متعدد در حوزه گردشگری از جمله مسائل مهمی است که باید در حوزه گردشگری خوراک به آن توجه ویژه‌ای شود.

شهرت بیان کرد: آنچه امروزه در بحث گردشگری خوراک و بوم‌گردی‌ها مطرح است و کمتر به آن توجه می‎شود، بحث مدیریت انرژی، پسماند و فاضلاب‌هاست به طوری که در پنل دیگری که بخش از آن موجود است، به این مسئله پرداخته شد.

«سیدرضا بهادری» مسئول کمیته گردشگری پایدار و راهبر تخصصی این مرکز، با اشاره به چالش‌ها و مسائل متعدد مطرح شده است، تصریح کرد: با نظرسنجی و همفکری اعضای گردشگری به وجود چالش‌هایی رسیدیم که بخشی از آن مربوط به زیرساخت‌های بومگردی‌هاست.

وی به تعارضات مردم محلی و گردشگران با بومگردی‌ها، تبیلغات و بازاریابی و نیروی انسانی به عنوان دیگر چالش‌ها اشاره کرد و گفت: بحث انرژی جزو مواردی است که کشور ما با آن‌ها روبروست و بعضا سوق یاقتن به سمت انرژی‎‌های پاک و نو به تکنولوژی بالاتری نیاز دارد که به صرفه هم نیست و حل مسایل زیرساختی منافع بیشتری دارد.

«تقی اکبرپور» رئیس جامعه بومگردی‌های استان یزد با بیان این که با وجود زیرساخت‌های قوی مانند قنات و بادگیر پیشینه یزد در بحث انرژی قوی است، گفت: مشرق زمین‌ها در بحث مدریت انرژی بسیار قوی بودند.

وی با بیان این که مدل‌های خلاقانه و نوآورانه میتواند در حوزه انرژی موثر باشد، گفت: مسئله فاضلاب و مدیریت دفع آب‌های خاکستری و سیاه هم جزو مواردی است که باید مورد توجه واقع شود.

«میثم پیری» مسئول یکی از بومگردی‌های استان با بیان این که در اردکان کمبود آب بیداد می‌کند، گفت: در حالی آب کم است که سیستم قنوات اردکان نیز پر از فاضلاب شده و مشکلاتی را برای مردم خصوصاً گردشگران به دنبال داشته است.

وی حرکت به سمت توسعه پایدار و رفع مسائل اقتصادی را یادآور شد و گفت: باید به دنبال راهکارهایی در این باره باشیم تا بتوانیم توسعه پایدار را با اقتصاد عجین کنیم.

البته «رضا بهادری» مسئول کمیته گردشگری پایدار در ادامه مجدداً به لازمه ایجاد زیرساخت‌های مربوطه اشاره کرد و گفت: ذی نفعان اصلی باید اقدام کنند چرا که اثرات و تبعات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را به همراه خواهد داشت.

وی با بیان این که جریان گردشگری لازمه مدیریت این مسائل است، نسبت هب برنامه ریزی در این باره تاکید کرد.

«ناصرطباطبایی» رئیس جامعه هتلداران هم در بخشی پایانی نسبت به ارتباط هرچه بیشتر دانشگاه و این صنعت و آموزش کاربردی نیروی انسانی تاکید کرد.

منبع:ایسنا

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی مرکز گردشگری علمی ـ فرهنگی دانشجویان ایران، شصت‌ویکمین نشست از سلسله نشست‌های چشم‌انداز صنعت گردشگری در ایران با موضوع چشم‌انداز گردشگری در دولت آینده با حضور شماری از استادان و پژوهشگران گردشگری برگزار شد.

رحیم یعقوب‌زاده ـ رییس مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران ـ با بیان این‌که کشور ما با وجود ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها در حوزه گردشگری، موفق عمل نکرده است، گفت: با این‌که در دوره‌های قبل ریاست جمهوری در مناظره‌ها اشاره‌ای به گردشگری می‌شد، اما اقدامات راهگشا و مطلوبی در این حوزه پس از انتخابات مشاهده نشد.

او ادامه داد: موضوع این نشست چشم‌انداز گردشگری در دولت آینده است. درحقیقت اگر در دولت آینده به همان شکلی عمل شود که در دولت‌های اخیر انجام شده، فعالان حوزه گردشگری دچار مشکلات بیشتری خواهند شد و رهاشدگی این بخش بیشتر خواهد بود. امیدواریم دولت آینده به شکل برنامه‌ریزی شده و با نظارت بیشتر به تقویت گردشگری در کشور اهتمام ورزد.

در مناظره‌های انتخاباتی شاهد آشفتگی درباره گردشگری بودیم

محمدرضا اکبری ـ پژوهشگر و مدرس دانشگاه ـ در ادامه این نشست با بیان این‌که می‌توان از دو منظر به موضوع چشم‌انداز گردشگری در دولت آینده پرداخت، اظهار کرد: نخست این‌که برنامه‌های دولت آینده چیست و دوم بحث درباره انتظارات جوامع علمی و فعالان این بخش از دولت آینده است. متأسفانه مشکلات ساختاری و تشکیلاتی بسیار ریشه‌دار و مزمنی در صنعت گردشگری کشور وجود دارد و به ‌کار نگرفتن نیروی متخصص در این بخش باعث شده بسیاری از پست‌ها و مناصب در اختیار افراد غیرمتخصص و وابسته به دولت قرار گیرد.

وی افزود: نبود پژوهش‌های کافی در حوزه گردشگری و غفلت نسبت به برنامه‌ریزی بلندمدت، فرصت‌های خوب تدوین سند و نقشه راه گردشگری کشور را به بیراهه برده است. لازم است که دولت آینده، مولد بودن صنعت گردشگری را باور داشته باشد.

این پژوهشگر با بیان این‌که در کشور استراتژی توسعه اقتصادی مشخصی نداریم، اظهار کرد: رییس‌جمهور آینده باید به گردشگری به عنوان یکی از موتورهای محرک اقتصادی اعتقاد داشته باشد، در این صورت صنعت گردشگری جای خود را در چرخه توسعه پیدا خواهد کرد. متأسفانه در مناظره‌های انتخاباتی میان نامزدهای ریاست جمهوری، شاهد آشفتگی در حوزه گردشگری بودیم، اگرچه از دولت آینده انتظار می‌رود استراتژی مشخصی در زمینه توسعه اقتصادی تعیین کند.

اکبری تاکید کرد: صنعت گردشگری موضوعی بین‌بخشی است و بخش‌های زیادی از آن مربوط به دستگاه‌های دیگر است که باید با همکاری وزارت میراث فرهنگی و گردشگری تقویت شوند و توسعه یابند و تنها میراث فرهنگی نمی‌تواند آن را درست کند.

او افزود: گردشگری یا مولد است یا کاتالیزور و یا شتاب‌دهنده، اما لازم است ابتدا مولد بودن بخش گردشگری را باور داشته باشیم تا در مراتب بعدی برسیم به این‌که این عرصه می‌تواند شتاب‌دهنده هم باشد.

این پژوهشگر گردشگری با تأکید بر لزوم تعیین سهم گردشگری در اقتصاد کشور، اظهار کرد: سهم نفت در اقتصاد ملی مشخص شده است و این قول داده شده بود که سهم حساب‌های اقماری نیز تعیین و استقرار آن‌ها محقق شود، اما پس از هشت سال این کار انجام نشد و از سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی اطلاعی نداریم. ۱۱ میلیارد دلار درآمد صنعت گردشگری است و باید سهم گردشگری ایران در این درآمد را تعیین کنیم تا شاهد وضعیت امروز نباشیم که گردشگری گدای سهم خود در این صنعت باشد.

اکبری بهبود محیط کسب و کار را مسأله دیگری در حوزه گردشگری دانست و گفت: در دولت‌های گذشته به این موضوع توجه نشده، در حالی‌که می‌توان با تمرکز بر اماکن متبرکه و امامزاده‌ها، بازار گردشگری مذهبی را تقویت کرد. در حوزه گردشگری سلامت نیز متأسفانه به دلیل تمرکز بر جذب گردشگر اروپایی، از ظرفیت گردشگران سلامت کشورهای همسایه غافل هستیم. همچنین ضعف توانایی بخش خصوصی در انجام مأموریت‌ها و وظایف و نیز نهادسازی‌های گسترده، اما بی‌فایده و بی‌رمق را شاهد بودیم.

وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در پیچ و خم سیاسی‌کاری‌ها به افراد غیرمتخصص واگذار نشود

شهرود امیرانتخابی ـ پژوهشگر و مدرس دانشگاه ـ نیز اظهار کرد: یکی از مهمترین مسائل و مشکلات در حوزه گردشگری، سرمایه‌گذاری است. با وجود ایجاد پنجره واحد در استان‌ها از سوی دولت، اما بسیاری از طرح‌های گردشگری به کسب مجوز ختم نمی‌شود و در نهایت طرح ناتمام کنار گذاشته می‌شد. از این منظر، منطقه‌بندی اقتصاد و اعطای اختیار به استان‌ها و مناطق می‌تواند راهگشای فعالان این عرصه باشد.

او در ادامه با اشاره به سیاست‌های غلط بوم‌گردی، گفت: متأسفانه در زمینه سیاست‌های راه‌اندازی بوم‌گردی نیز با مشکلاتی مواجه بودیم، این‌که این طرح‌ها دارای پیوست فرهنگی نیستند. بدون مطالعه و پژوهش کافی با حذف مراکز آموزشی میراث فرهنگی و عدم ورود بخش خصوصی به این عرصه، بوم‌گردی‌هایی دایر شدند که بعضاً فعالیت آن‌ها منطبق با اهداف صنعت گردشگری نبود.

امیرانتخابی افزود: بیش از ۹۰ درصد متقاضیان راه‌اندازی بوم‌گردی، دانش و تخصص فعالیت در این حیطه را نداشتند. این روند لزوم احیای امر آموزش در بخش میراث فرهنگی و گردشگری را می‌طلبد.

او گفت: از سوی دیگر وزارت میراث فرهنگی هیچ‌گاه دستگاه سیاست‌گذار در این صنعت نبوده و دیپلماسی در حوزه گردشگری نداشته است. برای ارزآوری در این بخش، باید سیاست‌های مشخص و برنامه‌ریزی وجود داشته باشد. ما حتی در حوزه جذب گردشگران مذهبی و سلامت آن‌طور که باید سیاست مشخص و برنامه‌ای برای برقراری ارتباط با کشورها در قالب امضای تفاهم‌نامه باشد نمی‌بینیم. جذب ما نهایتا به هتل‌سازی می‌انجامد بعد فکر می‌کنیم که تورهای خارجی را برای اسکان در این هتل‌ها جذب کنیم. اما باید به این پرسش فکر کنیم که آیا همه گردشگردان خارجی که به کشور ما می‌آیند، طالب اسکان در هتل‌های پنج‌ستاره و فول امکانات هستند؟

امیرانتخابی بزرگترین آسیب به صنعت گردشگری را دخالت مستقیم نمایندگان مجلس و تأثیر آن‌ها در انتخاب مدیران دانست و یادآور شد: در بخش گردشگری دستگاه‌های موازی وجود دارند که باید با محوریت یک وزارتخانه و دستگاه به هم‌افزایی برسند.

او درباره احیا و درآمدزایی از بناهای تاریخی، گفت: این ابنیه‌ باید با سازوکار مشخص و قانون‌مند به بخش‌های خصوصی واگذار شود که در این‌خصوص استان‌ها می‌توانند موثرتر از هر بخشی مستقیما عمل کنند.

امیرانتخابی با اشاره به موضوع تخصص‌گرایی در گردشگری، گفت: وزیر میراث فرهنگی و گردشگری حتماً باید تخصص لازم در این عرصه را داشته باشد و این مسؤولیت در پیچ و خم سیاسی‌کاری‌ها به افراد غیرمتخصص واگذار نشود. اگر نتوانستیم این صنعت را جایگزین اقتصاد نفتی کنیم، حداقل وضعیت آن را بهبود بخشیم.

همچنین محمدحسن احمدپور ـ عضو هیأت علمی دانشگاه و فعال کارآفرینی و گردشگری ـ بر ضرورت ورود به گردشگری صنعتی و اشتغال تأکید کرد و افزود: تمام بخش‌ها و عرصه‌های فعالیتی نیازمند ارتقاء و توسعه هستند. برای مثال در حوزه پزشکی، متخصصان برای افزایش دانش و مهارت در قالب دوره‌های مختلف به سایر کشورها می‌روند و نیز متقابلاً متخصصان آن‌ها به ایران می‌آیند. هم‌اینک که کشورمان موفق به ساخت و تولید واکسن کرونا شده، خوب است در قالب تورهای مختلف امکان بازدید و تشریح این دستاورد برای متخصصان خارجی را فراهم کنیم. این سبک گردشگری می‌تواند در تمام بخش‌ها و کسب‌وکارها توسعه یابد.

احمدپور ادامه داد: تمام حوزه‌ها و صنایع در این نوع گردشگری قادر خواهند بود منافعی برای کشور ایجاد کنند. امید داریم این نوع گردشگری در سال‌های آینده و دولت جدید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

دانشجویان رشته‌های گردشگری تمسخر می‌شوند

مهدیه شهرابی ـ پژوهشگر گردشگری و مدرس دانشگاه و مدیر پارک صنایع نرم و فرهنگی ـ با اشاره به دو رویکرد تحلیل و بررسی وضعیت فعلی صنعت گردشگری و پیشنهاداتی که به دولت آینده می‌توان ارائه کرد، گفت: متأسفانه در کشور ما وقتی مجموعه‌ای در شاکله وزارتخانه درمی‌آید، گویی می‌خواهیم اهمیت آن صنعت و موضوع را نشان دهیم، اما در بررسی عملکرد وزارتخانه میراث فرهنگی و گردشگری، نشانی از بهبود وضعیت این بخش و حرکت رو به جلو آن نمی‌بینیم. در نگاه کلان فرهنگی، گردشگری به عنوان یک صنعت دیده نمی‌شود و غالباً به مثابه فعالیتی فردی و شخصی تلقی می‌شود.

این پژوهشگر افزود: علاوه بر این‌که گردشگری به مثابه صنعت دیده نمی‌شود، در عین حال ارزیابی‌ها در این بخش هم کمّی است و تعداد شهرهایی که پذیرای گردشگران با فرهنگ‌های متفاوت هستند، بسیار کم است.

او با اشاره به برخی رفتارهای فرهنگی نادرست در حوزه گردشگری، اظهار کرد: غالب دانشجویان رشته‌های گردشگری مورد تمسخر قرار می‌گیرند و بسیاری افراد نمی‌دانند این یک رشته علمی و یک تخصص است. در حالی که پژوهش‌های کاربردی و تحقیقات علمی در این عرصه موجبات رشد و توسعه صنعت گردشگری را فراهم می‌کند.

وی ادامه داد: گردشگری ما نمی‌داند می‌خواهد چه‌ کند، نقشه راهی وجود ندارد و حتی اهداف کوتاه‌مدت و مقطعی هم بعضاً به نتایج مطلوب نمی‌رسد. مسیر برای مدیران و متولیان این عرصه روشن نیست.

اگر واکسیناسیون مدیریت نشود حتی خروج مسافر از کشور مشکل می‌شود

مهنا نیک‌بین ـ عضو هیأت علمی گروه مدیریت جهانگردی و هتل‌داری دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب ـ نیز با بیان این‌که گردشگری در کشور ما با میراث ارتباط مستقیم دارد، اظهار کرد: اکنون جریان‌های گردشگری در دنیا، با توجه به این‌که در فصل شلوغی هتل‌ها و مناطق گردشگری (high season) هستند، با تأکید بر تزریق واکسن کرونا، احیای گردشگری را آغاز کرده‌اند و در آخرین مراحل واکسیناسیون هستند، اما متاسفانه دولت ما منتظر مانده است تا کرونا از بین برود و ببیند پس از آن می‌خواهد چه‌کار کند. واکسینه کردن افراد در برخی کشورها به سنین پایین‌تر رسیده است، اما ما در مواجهه با این پاندمی نتوانستیم برای خرید واکسن به موقع عمل کنیم. در اتحادیه اروپا مقرر شده است برای فصل تابستان، فقط پذیرای گردشگران از کشورهایی باشند که واکسن دریافتی آن‌ها مورد تأیید سازمان بهداشتی جهانی باشد و طبیعتاً اگر روند تزریق واکسن در کشور ما مدیریت نشود و تسریع پیدا نکند، در فرستادن گردشگر نیز با مشکل روبه‌رو خواهیم بود. این در حالی است که اکنون گسترش بحث اینفوتورها را در کشورهای اروپایی شاهد هستیم.

نیک‌بین با تأکید بر مهارت‌محور بودن صنعت تخصصی گردشگری اظهار کرد: آموزش‌های کاربردی در مراکز آموزشی باید بیش از آموزش‌های پایه باشد و با آموزش‌های پایه افراد علاقه‌مند می‌توانند کسب مهارت کنند. در این صنعت برای آموزش باید فکر جدی شود و دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی در این بخش رها نشوند. این صنعت قادر است موجبات رشد و توسعه اشتغال‌زایی در کشور را فراهم کند.

منبع:ایسنا