گردشگری در واحدهای کشت و صنعت نیشکر خوزستان رونق می‌گیرد

سرپرست معاونت گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان گفت: براساس توافق انجام‌شده با مدیران نیشکر استان خوزستان، واحدهای کشت‌وصنعت نیشکر استان مجوز گردشگری کشاورزی دریافت می‌کنند.

پیمان نبهانی با اعلام این خبر، اظهارکرد: باتوجه به شرایط استان و هدف‌گذاری برای افزایش اشتغال در بخش گردشگری و لزوم تنوع بخشیدن به خدمات و بسته‌های سفر، همچنین نظر به وجود گرایش به انواع گردشگری تخصصی و ضرورت ارائه خدمات خاص براساس علایق گردشگران و به استناد جزء ۷ بند ج ماده ۱ آئین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آن‌ها مصوبه هیأت وزیران با موضوع “محیط‌ها و پارک‌های طبیعت‌گردی و گردشگری روستایی و عشایری” با هدف توسعه پایدار روستایی و استفاده از ظرفیت مزارع نیشکر در راستای ییشبرد اهداف گردشگری و نظارت بر فعالیت و عملکرد این واحدها در این بخش، واحدهای کشت و صنعت نیشکر مجوز گردشگری کشاورزی دریافت خواهند کرد.

به ‌گزارش ایسنا براساس اعلام اداره کل میراث فرهنگی خوزستان، او ادامه داد: ایجاد اشتغال جدید، افزایش درآمد روستائیان ساکن در پیرامون این واحدها باتوجه به حضور گردشگر، هدایت کمک‌های شرکت در حوزه مسئولیت اجتماعی به سمت ایجاد توسعه پایدار گردشگری و صنایع دستی در روستاهای اطراف مزارع و نیز برقراری ارتباط بین فعالیت شرکت و رونق اقتصادی جامعه پیرامونی، از دیگر اهدافی است که این توافق دنبال می‌کند.

نبهانی در توضیح فعالیت مراکز گردشگری کشاورزی بیان کرد: واحدهای تولیدی کشاورزی اعم از مزرعه، باغات، گلخانه و ماکیان در کنار دامپروری، شیلات، عرصه‌ها و محل تولید در فضاهای باز و بسته و رویش‌گاه‌های طبیعی که باتوجه به جاذبه‌هایی همچون فضای سبز خاص موجود در مزرعه و تولید و استفاده خوراکی‌دارویی از محصول و صنایع تبدیلی و فرآوری، امکان بهره‌مندی توسط گردشگران را فراهم می‌کنند، براساس آئین‌نامه ابلاغی قابلیت دریافت مجوز را دارند.

او افزود: گردشگری کشاورزی در این واحدهای بزرگ کشت و صنعت، به صورت فعالیتی تجربه‌گرا و بدون نیاز به احداث هرگونه سازه انجام می‌شود که پس از دریافت مجوزهای لازم از وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط اجرا خواهد شد.

سرپرست معاونت گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان با بیان این‌که شرکت توسعه‌نیشکر و صنایع جانبی در زمینی به مساحت  ۶۷ هزار هکتار در قالب هشت واحد بزرگ کشت و صنعت در هفت شهرستان استان شامل شوش، شوشتر، باوی، اهواز، کارون، شادگان و خرمشهر درحال فعالیت است گفت: این شرکت، باوجود ظرفیت‌های فراوان، تاکنون نتوانسته بود در حوزه گردشگری جایگاه خود را باز کند که با تلاش‌های مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان، مدیرعامل این هولدینگ بزرگ در استان، مدیران واحدها و همکاران پرتلاش‌شان، همکاران ما در واحد بازاریابی و تبلیغات اداره‌کل و همچنین بخش خصوصی، این ظرفیت درحال معرفی و تبدیل شدن به یک مقصد برای گشت‌های ویژه است.

وی در پایان نیز عنوان کرد: براساس توافق انجام‌شده با مدیران نیشکر استان خوزستان، واحدهای کشت‌وصنعت نیشکر استان مجوز گردشگری کشاورزی دریافت می‌کنند.

منبع:ایسنا

معماری صخره‌ای، جاذبه شگفت‌انگیز روستاهای زنجان

روستای قروه در کنار شاهراه تاکستان به ابهر در استان زنجان واقع‌شده و با شهرستان ابهر ۱۵ کیلومتر فاصله دارد و در تقسیمات کشوری جزو این شهرستان محسوب می‌شود. این روستا قدمت ۳هزارساله دارد و خانه‌های سنتی این روستا روی صخره‌هایی بناشده که زیربنای روستاست و رودخانه زیبای ابهر رود از میان این روستا عبور می‌کند و گردشگران بسیاری هرساله از آن بازدید می‌کنند.

در منطقه موردمطالعه توده سنگی از نوع کربناتی دارای بافت اسفنجی و ساختار تراورتنی وجود دارد که در این محل به شکل مخروطی شکل قرارگرفته و این سنگ‌های کربناتی اغلب از نوع آهکی و مارنی فشرده‌شده از دو بخش زبرین و زیرین تشکیل گردیده که یک افق کم ضخامت و سست بین آن‌ها قرار دارد.

در دو طرف ابهررود صخره‌های سنگی به وجود آمده از گذشته‌های دور مورداستفاده برای کاربری‌های مختلف بوده است. این معماری دست کند بسیار جالب است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده‌شده با منظره بدیع خودنمایی می‌کنند. معماری سیویل و صخره‌ای این روستا بسیار جالب و در خور معرفی و مطالعه بوده و قابل‌مقایسه با معماری صخره‌ای علم کندی است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده‌شده با منظره بدیعی در روستای قروه خودنمایی می‌کند.

معماری سیویل و صخره‌ای این روستا بسیار جالب و در خور معرفی و مطالعه است و قابل‌مقایسه با معماری صخره‌ای علم کندی است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده‌شده با منظره بدیعی خودنمایی می‌کنند. در قلب این روستا یکی از آثار ارزشمند دوران سلجوقی (قرن پنجم هجری) جای گرفته است.

خانه‌های روستا را بر صخره طوری بنا کرده‌اند که دیوار خارجی خانه‌ها دقیقاً در امتداد دیواره قطعه‌سنگ به‌صورت عمودی قرار گیرد.

زمانی که کل روستا ساخته شد به نظر می‌رسد دورتادور روستا را دیوار کشیده‌اند به‌نوعی که تا یک ارتفاع دیواره سنگی و بقیه آن دیوار خانه‌های روستایی به هم چسبیده تشکیل می‌داده که درنتیجه نفوذ به داخل روستا ممکن نبود مگر از طریق تنها ورودی روستا که در قسمت شمال غربی آن واقع‌شده که ارتفاع سطح روی توده سنگی تا سطح زمین در کم‌ترین حالت بوده است.

به‌نظر می‌رسد نحوه ورود به روستا با در نظر گرفتن مسائل ایمنی طراحی‌شده است؛ زیرا وقتی از ورودی روستا که در سطح پایین‌تری قرار دارد به ورودی مجموعه و داخل آن نگاه می‌شده، چیزی به‌جز دو دیوار موازی و یک دیوار مقابل آن‌که راه نگاه را به‌طور کامل مدور می‌کرده دیده نمی‌شده و در صورت ورود غریبه به داخل روستا در همان ابتدای ورود روستاییان توان مقابله مناسب با مهاجمان را داشته‌اند.

بر اساس بقایای به‌جای مانده از روستای قدیمی قروه می‌توان حدس زد که در داخل این روستا حدود ۲۹ خانه وجود داشته که از این میان هشت خانه بعد از تعمیرات متوالی که شکل قدیمی خانه‌ها را از بین برده مسکونی است.

این معماری جذاب و صمیمی از طرفی با رودخانه و از سویی دیگر با قطعه‌سنگ آهکی به‌جامانده از دوران چهارم زمین‌شناسی کوارترنری آن‌چنان عمل می‌کند که گویی این معماری با طبیعت پیرامون هم‌زمان شکل‌ گرفته است.

روستای قروه از آثار و جاذبه‌های بسیار باارزشی برخوردار است که اهمیت گردشگری و تاریخی بالایی دارد. این روستا دارای وضعیت طبیعی جلگه‌ای است و سکونت دائمی بوده و منبع درآمد اصلی روستاییان از طریق کشاورزی، دامداری و باغداری ازجمله محصولات کشاورزی شامل انگور، گردو، بادام، گوجه‌فرنگی، غلات سطح زیر کشت آبی و دیم است.

این روستا از طرف شمال به خاطر دسترسی به جاده آسفالت ابهر و تاکستان رشد بیشتری دارد و آثار تاریخی این روستا شامل مسجد جامع، یک پل قدیمی بر روی رودخانه ابهر رود، چند آسیاب آبی و در قسمت غربی همین روستا آرامگاه امامزاده محمد ابوالخیر (ع) واقع‌شده است که در دوران صفویه ساخته‌شده و بنای آن را می‌توان با بنای مولاحسن کاشی در سلطانیه مقایسه کرد؛ و علاوه بر این بافت تاریخی خانه‌های روستایی نیز جلوه زیبایی دارد.

هنر “مرواربافی” ملایر با چندین قرن سابقه در انتظار ثبت ‏ملی

هنر “مرواربافی” یکی از مهمترین رشته‌های صنایع دستی شهرستان ملایر است که سابقه تولید و ‏کشت آن به صدها سال قبل و به نوعی به زمان تولید انگور می‌رسد، چراکه کاربری مهمی در ‏حوزه کشاورزی دارد و از آن برای کارهای دامداری، ابزار کشاورزی و ظروف خانگی و ‏نگهداری محصولات باغی استفاده می‌شود.‏

به گزارش ایسنا؛ ” مروار” یک نوع چوب ترکه‌ای اسـت که در ملایر کاشته و تولید می‌شود، البته تهیـه آن در منـاطق دیگر نیز امکان‌پذیر بوده، اما نه باکیفیت ملایر، بهترین نوع مروار کشور در ملایر کشت می‌شود.

این روزها این هنر زیبا و پرسود در تکاپو برای ثبت ملی شدن است؛ مسئولان شهرستانی، استانی و کشوری از روند مرواربافی در ملایر بازدید کرده و طی برگزاری جلسات متعدد در تلاش هستند این هنر فاخر به ثبت ملی برسد.

مروار بافی ملایر زیر ذره‌بین بازرسان وزارت میراث فرهنگی

‎رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر به بازدید بازرسان شهر و روستاهای ملی و جهانی و مدیرکل آموزش و ترویج صنایع‌دستی وزارت میراث فرهنگی به همراه ‏کارشناسان این وزارتخانه از روستای داویجان ملایر اشاره کرد و گفت: به‌تازگی ویدا توحدی مدیرکل آموزش و ترویج صنایع‌دستی به همراه مهندس ‏ملایی یکی از ‏کارشناسان وزارتخانه به‌منظور ثبت هنر مرواربافی روستای داویجان از این محل به‌صورت میدانی ‏بازدید کردند.

ابراهیم جلیلی در گفت‌وگو با ایسنا؛ افزود: خلاصه پرونده ثبت روستای داویجان به‌عنوان روستای ملی صنایع‌دستی در فروردین ماه سال جاری تهیه و به ‏‏وزارتخانه متبوع ارسال شد و مورد تائید اولیه قرارگرفته است، بنابراین بازرسان وزاتخانه به‌منظور بازدید میدانی و ‏تائید ‏نهایی به ملایر سفر کردند.

ملایر؛ قطب تولید مروار در کشور

وی بابیان اینکه مروار و مرواربافی در شهرستان ملایر سابقه طولانی دارد و سبدبافی ‏‏هنری است که در اکثر روستاهای ملایر بافته‌شده و مورداستفاده قرار می‌گیرد، افزود: این هنر در کشاورزی و مصارف خانگی کاربردهای گوناگونی دارد.

این مقام مسئول اظهار کرد: ملایر با ظرفیت بیش از ۲۰۰ هکتار، قطب تولید مروار در کشور به شمار می‌رود و ‏بیشترین مزارع کشت مروار در روستاهای داویجان، گوراب، رضوانکده و توچغاز و حرم آباد قرار دارند.

جلیلی بیان کرد: با توجه به کشت محصول باکیفیت مروار در شهرستان و تأثیر آن بر اشتغال و زندگی مردم و ‏کارگاه‌های فعال در سطح شهرستان پرونده ثبت ملی مروار با محوریت روستای داویجان به وزارتخانه ارسال شد و پیرو آن مدیرکل آموزش و ترویج صنایع‌دستی وزارت میراث فرهنگی از مزارع تولید مروار، مراکز توزیع و عرضه این محصول، کارگاه‌های ‏مختلف سبدبافی ‏بازدید کرد و بازرسان از نزدیک با چرخه تولید‎ ‎آشنا شدند‎.‎

تولید محصولات متنوع با مرواربافی

رئیس اداره میراث فرهنگی ملایر در بخش دیگری در مورد نحوه کاربرد مروار و استفاده از آن، گفت: مرواربافان پس از تهیه ترکه آن را انبار کرده و به‌تدریج پس از گرفتن زوائد آن، ترکه‌ها را از طول به سه یا چهار قسمت تقسیم کرده و آن‌ها را در پاتیل‌های مخصوصی با آب می‌جوشانند و لایه‌ی رویی آن را می‌گیرند و پس از خشک شدن برای بافتن از آن‌ها استفاده می‌کنند.

جلیلی بابیان اینکه مروار دارای ویژگی‌های خاص خود بوده و رنگ آن زرد است و وقتی با روغن جلا می‌خورد، به رنگ طلایی درمی‌آید، افزود: پس از بافتن مروار باید آن را نزدیک به ۴۸ ساعت در معرض آفتاب بگذارند و این کار بدین دلیل انجام می‌گیرد که براثر تابش نور آفتاب به ترکه‌های مروار، رنگ آن‌ها روشن‌تر شده و به رنگ طلایی درمی‌آید.

وی در مورد محصولات تولیدی از مروار توضیح داد: سبـد گرد کوچک و بزرگ، سبد بیضی کوچک و بزرگ، سبد قایقی کوچک و بزرگ، کاسه در اندازه‌های مختلف، سبد کشکولی، سبد جای میوه، سبد پنجره‌ای، ساک پیک‌نیک، سبد دوطبقه سبد سه‌طبقه، جای لباس، جای بچه، جای روزنامه، انواع لوستر، انواع شکلات خوری، جای سوزن و نخ ،جای تخم‌مرغی، میز و صندلی و مبل و محصولات متنوع دیگر در این رشته هنری تولید و به بازار عرضه می‌شود.

جلیلی بابیان اینکه ابزارآلات تولید مروار شامل اره، رنده، چکش، انبردست، گازانبر و قیچی باغبانی است، خاطرنشان کرد: در مرواربافی علاوه بر ترکه‌های مروار، از مواد دیگری مانند تخته‌سه‌لائی، پوشال برنج و خرما و مفتول‌های سیمی نیز استفاده می‌شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی ملایر گفت: شیوه کار مرواربافان شبیه بافت شعاعی بامبو است، به این طریق که بافندگان ابتدا ترکه‌های درخت را که ماده اولیه مورد مصرفشان است انتخاب و آن تعداد از ترکه‌هایی را که قابلیت تقسیم شدن به دو، سه یا چهار قسمت رادارند، برش طولی داده و سپس ازنظر اندازه به طول‌های موردنیاز درآورده و در آب می‌خیسانند تا انعطاف‌پذیر و قابل‌استفاده شود.

این مقام مسئول اظهار کرد: در مرحله بافت، تعداد چهار عدد از ترکه‌ها در کنار یکدیگر قرارگرفته و تعداد چهار یا پنج ترکه دیگر به‌صورت متقاطع روی آن‌ها قرارگرفته تا تشکیل یک ستاره هشت پر را بدهد آنگاه به‌وسیله ترکه‌های باریک‌تری مهارشده و بافنده با ترکه‌های نازک عمل بافت را به شیوه یکی از زیر، یکی از رو آغاز کرده و ترکه‌ها را به‌طور یکی در میان از لابلای ترکه‌هایی که قبلاً به‌طور متقاطع روی یکدیگر قرارگرفته، عبور می‌دهد و این کار را تا تکمیل قسمت کف شیئی که تولید آن موردنظر است، تعقیب می‌کند.

وی یادآور شد: بعد از پایان کار بافت قسمت کف، در محلی که قرار است ازآنجا به لبه کار بافته شود، صنعتگران به بافت حالت مارپیچی داده و کار را به شیوه قبلی ادامه می‌دهند و انتهای کار را نیز به‌صورت مارپیچ درآورده و سر تکه‌ها را به داخل قسمت مارپیچ خم می‌کنند.

قابلیت ثبت ملی شدن هنر مرواربافی ملایر

فرماندار‎ ‎ملایر به ظرفیت‌های ویژه این شهرستان در حوزه صنایع‌دستی و ثبت مبلمان منبت در فهرست صنایع‌دستی ‏‏جهانی اشاره و بیان کرد: با توجه به فعالیت کارگاه‌ها و هنرمندان فعال در رشته مرواربافی و کشت مروار در این ‏‏شهرستان، قابلیت و ظرفیت ملی شدن را در فهرست صنایع‌دستی کشور را دارد‎.‎

قدرت الله ولدی با تقدیر از نگاه مثبت و پیگیری‌های دلسوزانه حوزه صنایع‌دستی و هنرهای ‏سنتی ‏وزارت میراث فرهنگی، کسب موفقیت‌ و برداشتن گام‌های مهم در این حوزه را حاصل نگاه تعاملی و مرهون ‏زحمات بدنه‌سازمانی وزارت میراث فرهنگی دانست‎.‎

وی افزود: خط سیر و برنامه راهبردی که از سوی وزارت میراث فرهنگی برای ثبت ملی هنر مرواربافی تعیین‌شده، ‏‏پیگیری و اقدامات و درخواست‌های لازم در موعد مقرر انجام شود‎.‎

ولدی با تأکید بر اینکه تمام تلاش ما ارائه خدمت صادقانه خالصانه به مردم و پاسخ مثبت به مطالبات مردم به‌ویژه ‏‏روستاییان است، احیای هنرهای صنایع‌دستی را در اولویت دانست و ادامه داد: با توجه به اینکه بیشترین حجم تولید و ‏‏کارگاه‌های مرواربافی در دهستان موزاران و روستاهای رضوانکده، جوراب و داویجان است، انتظار داریم زمینه‌های لازم برای ‏تکمیل ‏پرونده ثبت ملی این هنر مهیا شود‎.‎

فعالیت خانوادگی مرواربافان ملایر

همچنین مدیرکل دفتر آموزش و ترویج صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و ‏گردشگری، در سفر یک‌روزه خود به شهرستان ملایر از مراحل مرواربافی در روستاهای رضوانکده، ‏جوراب و داویجان ‏بازدید کرد‎.‎

ویدا توحدی در حاشیه این بازدیدها بیان کرد: امروز مشاهده کردیم در ملایر هنر مروار بافی سطح شهرستان گسترش پیداکرده و هنرمندان این رشته به‌صورت خانوادگی مشغول فعالیت هستند

وی با اشاره به فعالیت کودک ۸ ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله در این رشته هنری، ادامه داد: این همبستگی و وحدت ایجادشده برای ما بسیار مهم بوده و ملایر یکی از موفق‌ترین نمونه‌ها درزمینه‌ی شهر‏های ملی و ‏جهانی به شمار می‌رود.

توحدی افزود: از سوی دیگر حضور هنرمندان و منبت‌کاران ملایری در ” نمایشگاه بین‌المللی اکسپو دبی” نشان از تلاش و همدلی در بین تولیدکنندگان ‏منبت است و ‏امیدواریم درزمینه‌ی “مرواربافی” نیز با حمایت مسئولین محلی و تلاش هنرمندان شاهد رشد و شکوفایی این ‏هنر باشیم‎.‎

منبع:ایسنا

کلیبر قطب گردشگری کشور می شود

مسئولان گردشگری آذربایجان شرقی تلاش دارند تا با معرفی کلیبر به عنوان پدیده گردشگری، آن را به قطب گردشگری کشور معرفی کنند.

به گزارش همشهری آنلاین، کلیبر با قرار گرفتن در قلب جنگل‌های ارسباران و با داشتن جاذبه‌های متعدد گردشگری در سال‌های اخیر مورد توجه گردشگران بیشتری قرار گرفته است و علاوه بر فصل بهار و تابستان در روزهای تعطیل پاییز هم میزبان گردشگران زیادی است و هتل‌های این منطقه تا ۸۰ درصد ظرفیت پذیرای گردشگران هستند.

معاون گردشگری آذربایجان‌شرقی از توسعه برنامههای معرفی و جذب گردشگر با محوریت بخش خصوصی و معرفی جنبه های ناشناخته این منطقه خبر داد و گفت: تنها راه توسعه همه‌جانبه شهرستان کلیبر،  صنعت گردشگری است و مسئولان در این زمینه همگام هستند.

علیرضا بایرام‌زاده گفت: فعالان گردشگری آذربایجان‌ شرقی در تلاش هستند تا جایگاه گردشگری استان را در سطح ملی به دست آورند، زیرا استان با همه ظرفیت‌ها و جاذبه‌های تاریخی، طبیعی، صنعتی و سلامت در کشور حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

معاون گردشگری آذربایجان‌شرقی افزود: آذربایجان‌شرقی  باید در حوزه گردشگری به جایگاه ۳استان برتر گردشگری کشور برسد. همچنین در بین شهرستان‌های استان،  کلیبر در حوزه گردشگری جزو شهرستان‌های برتر استان است.

وی ادامه داد: معرفی هرچه بیشتر ظرفیت‌های گردشگری، طبیعی، تاریخی  و خوردنی‌های شهرستان کلیبر در داخل و خارج از کشور مهم و گامهای مهمی در این زمینه برداشته شده است.

وی  گفت: باید دستگاه‌ها همکاری کنند و برای بازاریابی و تبلیغات شهرستان کلیبر بیش از این‌ وقت و هزینه بگذاریم تا بتوانیم کلیبر را به جایگاه واقعی نگین گردشگری آذربایجان‌شرقی برسانیم.

منبع:همشهری

چهارباغ در پیچ‌وخم مشکلات

بعد از پیچ و خم جاده‌ای که از روستاهای برگ جهان و نیکنام ده می‌گذرد به جاده‌ای هموار می‌رسیم که به روستای گردشگری و تاریخی چهارباغ منتهی می‌شود.

همشهری آنلاین_شهره کیانوش راد:  مسیر دیگر رسیدن به این روستای سرسبز از جاجرود و عبور از جاده‌ای در مجاورت سد لتیان است. هر چند امروز باغ و زمین‌های این روستا نیز دستخوش ساخت‌وسازها شده و تغییر کاربری داده‌اند اما هنوز هم می‌توان درختان پربار گردو و سیب را اطراف این روستا مشاهده کرد. در روزهای پاییز با گذشتن از مسیرهایی که بی‌شباهت به تابلو نقاشی نیست به روستای چهارباغ رفتیم و درباره قدمت این روستا و مشکلات حل نشده آن پای صحبت ساکنان قدیمی روستا نشستیم.

«روستای سرسبز، تاریخی و توریستی»؛ این نوشته تابلو ورودی برای معرفی روستا و خوشآمدگویی به گردشگرانی است که برای تنفس هوای پاک و دیدن آسمان آبی چهارباغ را برای گذران یک روز تفریحی انتخاب کرده‌اند. روستایی که البته با وجود تاریخی و گردشگری بودن از کمترین امکانات برای ساکنانش بی‌بهره‌است.

«عباس هدهدی» رئیس شورای چهارباغ، قدمت چهارباغ را بیش از ۴۰۰ سال می‌داند و مهم‌ترین ویژگی این روستا را فراوانی آب، برخورداری از هوایی سالم و آرامش حاکم بر آن می‌داند و می‌گوید: «چهارباغ از روستاهای کوچک لواسانات و یکی از ظرفیت‌های گردشگری شمیران و تهران به شمار می‌آید. کمبودها و مشکلات فراوانی که در این روستا وجود دارد موجب مهاجرت روستانشینان و کوچ به تهران شده است.»

طبق آخرین سرشماری انجام شده در سال ۱۳۹۵ جمعیت روستا صد نفر به ثبت رسیده است. شمار جمعیت ساکن در روستا از دلایل تخصیص بودجه به روستاها به حساب می‌آید. هر چند به گفته هدهدی جمعیت واقعی این روستا به ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر هم می‌رسد. او دلیل این اختلاف آماری را جمعیت ساکن و متغیر روستا می‌داند: «سرشماری در پاییز و در ماه‌های آبان و آذر انجام شده است. در این فصل به دلیل بازگشایی مدارس و سردشدن هوا جمعیت کمتری در این روستا ساکن هستند.»

  • قطع درختان برای ویلاسازی

روستای چهارباغ را می‌توان جزو معدود روستاهای شمیران دانست که هنوز پای ویلاسازان یا به قول آنچه روستاییان می‌گویند  «خوش نشینان» به آن باز نشده و می‌توان فضاهای بکر و دست نخورده‌ای را در آن پیدا کرد. رئیس شورای چهارباغ تغییرات بافت روستایی را یکی از تبعات ویلاسازی می‌داند و توضیح می‌دهد: «نخستین اتفاق ناخوشایندی که بعد از ویلاسازی رخ می‌دهد از بین رفتن درختان مثمر است. درختان ۳۰، ۴۰ ساله قطع می‌شود.

فضای سبز از بین می‌رود و ساختمانی ساخته می‌شود که هیچ شباهتی به بافت روستایی ندارد. فضای روستایی به سمت و سوی محیط شهری تغییر می‌کند اما امکانات در همان حد روستایی باقی می‌ماند. در نتیجه مشکلات بعدی پسماند و فاضلاب گریبانگیر روستاییان می‌شود. سهم ساکنان روستا از حضور گردشگران آسیبی است که به درختان و باغ‌ها وارد می‌شود.»

  • چهارباغی که دیگر نیست

قرار داشتن درحاشیه کوهستان و همجواری با رودهای پرآب، رونق کشاورزی و باغداری را در روستای چهارباغ به دنبال داشته است. «علی هدهدی» دهیار چهارباغ درباره علت نامگذاری این روستا می‌گوید: «شغل اصلی اهالی این روستا کشت گندم و جو، حبوبات و علوفه دام بوده است. روایت‌های مختلفی درباره نام این روستا وجود دارد؛ از جمله اینکه ۴ باغ در این روستا وجود داشته است. یکی از باغ‌ها توتستان خیلی بزرگی بوده که اکنون به جز چند درخت چیزی از آن باقی نمانده است. برخی هم می‌گویند در گذشته ۴ نفر باغدار بوده‌اند و برخی هم از ۴ اصله درخت نام برده‌اند. اما هرچه بوده دلیل اصلی نام روستا به سرسبزی درختان مرتبط است.»

وقتی مزارع کشاورزی از بین می‌رود، مردم به باغداری رو می‌آورند و کم‌کم تعداد باغ‌ها بیشتر می‌شود. اما در مرحله بعد به صرفه نبودن هزینه نگهداری باغ، از بین رفتن درختان مثمر را رقم می‌زند و این در حالی است که چهارباغ و روستاهای همجوارش از نظر موقعیت آب و هوایی شرایط بسیار خوبی دارند و حاصل همان درختان باقیمانده نیز میوه‌هایی مرغوب است.

هدهدی دلیل دیگر از بین رفتن باغ‌ها را اداره آنها به سبک و سیاق سنتی می‌داند. او درباره مشکلات دیگر چهارباغ می‌گوید: «اینجا مدرسه ندارد و حتی اگر خانواده‌ای بخواهد در روستا بماند نمی‌تواند و مجبور به مهاجرت می‌شود. حتی دامداران اجازه ندارند دام‌ها را برای چرا به کوه‌های اطراف ببرند. نتیجه‌اش این می‌شود که دامدار بعد ازمدتی دام را می‌فروشد و به تهران یا شهرهای همجوار مهاجرت می‌کند. اما اگر اینجا برایش فضای کار ایجاد و حمایت شود، او هم به ماندن ترغیب می‌شود. قابلیت بوم‌گردی در این روستا وجود دارد اما توجهی به آن نمی‌شود. در نتیجه، انگیزه جوانان برای ماندن در این روستا از بین می‌رود. حدود ۴۰ سال پیش چهارباغ مدرسه داشت ولی بیشتر از ۳۵ سال است که مدرسه تعطیل شده که دلیلش بی‌توجهی به این روستاست. مردم هم مجبور می‌شوند به جاجرود، پردیس یا تهران مهاجرت کنند.»

  • جویندگان گنج در «کافرقلعه»

گورستان قدیمی در ارتفاعات روستای چهارباغ پای جویندگان گنج را به این روستای گردشگری باز کرده بود. «حسین طلایی دانا» نایب رئیس شورای بخش لواسانات و نماینده شورای شهرستان در کمیته انطباق و شورای حل اختلاف شوراهای شمیرانات می‌گوید: «کافرقلعه محل دفن اموات بود. آن‌طور که شنیده‌ایم تاریخ دفن اموات به زمان قبل از اسلام برمی‌گردد. به همین دلیل اهالی به آن کافرقلعه می‌گفتند.

زمانی که کم‌سن و سال بودم می‌دیدم افراد مختلفی به چهارباغ می‌آمدند و در مسیر کوه و جایی که به نام کافرقلعه معروف است، قبرهای قدیمی را حفاری می‌کردند تا به اموال دفن شده در قبرها دست یابند. گاهی هم بعد از رفتن آنها، اطراف قبرها کوزه‌های خرد شده را می‌دیدیم.» این محل در بالادست روستاست و اکنون تحت پوشش میراث فرهنگی قرار دارد. رفت‌وآمد و کندوکاو به این منطقه برای یافتن گنج زیاد بود تا جایی که گاهی آسایش از مردم روستا گرفته می‌شد. طلایی می‌گوید: «سال ۱۳۶۴ دامنه کوه را خاک‌ریزی کردیم تا بتوانیم به زمین بازی فوتبال تبدیل کنیم. بعداز یک ماه، هیأت امنای آن زمان گفتند که می‌خواهند تعاونی روستایی راه‌اندازی کنند. ما بخشی از زمین را در اختیار تعاونی قرار دادیم و بعد هم بخش دیگر زمین را به اداره مخابرات دادیم.»

روستای چهارباغ یکی از ۳ روستای کوچک لواسانات است. آن‌طور که اهالی قدیمی می‌گویند در گذشته همه با همدلی برای‌آبادی روستا مشارکت می‌کردند اما به دلیل کمبود امکاناتی مانند درمانگاه، مدرسه، آتش‌نشانی و… خیلی از اهالی به‌ویژه جوانان روستا را ترک کرده‌اند.

تابستان فصل برداشت گردو، گیلاس، سیب و آلبالو از محصولات باغی چهارباغ است که مشتریان ثابتی دارد که خود را برای خرید در فصل برداشت محصول به روستا می‌رسانند. چهارباغ از طایفه‌های طلایی، هدهدی و هادیان تشکیل شده که هدهدی و طلایی جزو ایل قشقایی بوده‌اند. اکثر ساکنان این نام‌های خانوادگی را دارند. گروهی دیگر نیز محمدیان نام دارند. گویش اهالی روستای چهارباغ به مازندرانی‌ها و گویش آملی نزدیک است. عباسعلی و غدیر طلایی ۲ برادر هستند که بیش از ۹۰ سال دارند و از مسن‌ترین اهالی روستا هستند.

چهارباغ زمستان‌های سرد و سختی داشته و آن‌طور که طلایی می‌گوید در گذشته اهالی روستا مشکلات بسیاری در تردد داشته اند: «قدیم‌ها راه‌ تردد ما از روستای پورزند بود و به‌خصوص در برف و سرما مجبور بودیم پیاده از راه‌های سخت عبور کنیم. روستا به فاصله کمی از سد لتیان قرار دارد. به گفته طلایی سال ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ زمانی که توسط سازمان آب جاده اختصاصی برای سد لتیان ساخته شد در صورت داشتن کارت مالکیت در روستا مجاز به‌ تردد از این جاده بودیم.» اکنون‌ تردد از این جاده برای عموم آزاد است ولی در تمام مسیر تابلوهای توقف ممنوع نصب شده است.

  • خرید از بازارهای محلی

بخشی از آب تهران از سد لتیان تأمین می‌شود. پنجشنبه و جمعه جمعیت بسیاری به این منطقه و روستاهای اطراف می‌آیند. رها کردن زباله یکی از مشکلات هر هفته دهیاری روستای چهارباغ است. طلایی می‌گوید: «گردشگران از کاسبان محلی خرید نمی‌کنند اما تا دلتان بخواهد زباله‌ها را در مسیر و حاشیه کوه می‌ریزند.

بعد از جمعه، ۲ روز کامل عوامل دهیاری باید زباله‌ها را جمع کند. رفتن در باغ‌ها و تخریب درختان و آتش‌سوزی مشکلاتی است که برخی گردشگران برای روستاییان و باغداران ایجاد می‌کنند. ما پیشنهاد کرده‌ایم که برای روستا اشتغالزایی شود اما متأسفانه هیچ‌کس اهمیتی نمی‌دهد. حریم رودخانه‌ای که الان خشک شده ۱۵۰‌متر است؛ درصورتی که حریم رود کارون ۳۵‌متر و برخی جاها ۲۰‌متر است. از طرفی حریم جاده را هم صدمتر تعیین کرده‌اند.

یعنی صدمتر به بالا و صدمتر به پایین جاده، حریم است. در جلسه شورای اداری هم مطرح کرده‌ایم که به همین دلایل لواسانی‌ها کلاً باید کسب و کار و باغداری و… را تعطیل کنند و بروند. وقتی مجوز ساخت‌وساز نمی‌دهید، امکانات نیست و مشکلات فراوان وجود دارد، مردم به سمت ساخت‌وساز غیرمجاز می‌روند یا ملکشان را می‌فروشند. لواسان به منطقه‌ای مرفه‌نشین معروف شده اما مردم لواسان مشکلات زیادی دارند و مجبورند مهاجرت کنند. در همین روستا ۸۰ خانوار زندگی می‌کردند که به ۲۰ خانوار رسیده است. تورم و گرانی موجب شد تا اهالی قدیمی دوباره به روستا برگردند اما می‌بینند زمین دارند و نمی‌توانند بسازند و امکانات هم صفر است. چاره چیست؟ به جز اینکه قید زندگی در روستای آبا و اجدادی را بزنند.»

  • کارآفرینی در روستا

روستای چهارباغ محصولات باغی به‌ویژه گردوی مرغوبی دارد. اما استفاده از کودهای شیمیایی و بی‌توجهی به درختان آسیب زیادی را به باغ‌ها وارد کرده است. «مهیار آریانی» ۳ سال است در انبار تعاونی روستا محصولات ارگانیک را به باغداران عرضه می‌کند ولی او اهداف دیگری هم برای حضور در روستا داشته که یکی از مهم‌ترین آنها ایجاد کارآفرینی برای روستاییان به‌ویژه جوانان و رونق مشاغل خانگی است.

او می‌گوید: «در این منطقه درختان گردو با محصول بسیار مرغوبی وجود داشته که اکثر آنها از بین رفته‌اند. در این ۳ سال و البته تا پیش از کرونا برای ترغیب کشاورزان به استفاده از کودهای ارگانیک برنامه‌های آموزش را اجرا می‌کردیم. متأسفانه استفاده از کودهای شیمیایی به درختان آسیب زده و محصولات را از بین می‌برد. بعد از دوره‌های‌ ترویجی و استفاده از کود و روش‌های مناسب برای نگهداری درختان، ۳۰ تا ۴۰‌درصد میزان آفت درختان کمتر شد. کلاس‌های‌ ترویجی را با دعوت از باغداران در شورای ده چهارباغ یا رسنان برگزار می‌کنیم. در مدتی که به دلیل کرونا کلاس‌های حضوری تعطیل شد آموزش به باغداران را از طریق شبکه‌های مجازی منطقه اطلاع‌رسانی می‌کنیم.»

چهارباغ ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری دارد. آریانی درباره طرح‌های توسعه گردشگری و حمایت از کارآفرینان می‌گوید: «تصمیم داشتیم سال ۱۳۹۸ کود ورمی کمپوست را با مشارکت روستاییان تولید کنیم و کارآفرینی در این روستا را توسعه دهیم. وقتی محصولات باغی مرغوب تولید شود رونق اقتصادی باغداران را به دنبال خواهد داشت و حتی می‌توانند میوه‌های مازاد را به‌صورت خشک شده به فروش برسانند. گردوی این منطقه بسیار مرغوب است اما شناخته و معرفی نشده. پیشنهاد راه‌اندازی جشنواره فروش محصولات باغی با مشارکت روستاییان و باغداران را داده‌ایم که در این صورت کسب و کارها رونق می‌گیرد و برای زنان شاغل در منازل نیز می‌توان کارآفرینی کرد.»

  • استفاده از این بوستان ممنوع است!

تنها بوستان کودک روستای چهارباغ مدتی است پلمب شده، سرویس‌های بهداشتی مخروبه شده و حق استفاده از این بوستان برای روستاییان و گردشگران وجود ندارد. طلایی درباره روند ساخت این بوستان می‌گوید: «سال ۱۳۸۴ با مجوز ریاست اداره منابع طبیعی شروع به خاکبرداری کردیم. بیش از ۵۰۰، ۶۰۰ کامیون از اینجا خاکبرداری شد و روند کار هر روز بررسی می‌شد و مشکلی هم نبود. تا اینکه رئیس منابع طبیعی چند دوره متوالی تغییر کرد. سال ۱۳۹۲ برای ساخت بوستان از ما شکایت کردند. ۴، ۵ سال پیگیری کردیم اما گفتند این پارک در اراضی ملی بوده و اجازه استفاده ندادند. در حالی که اگر اجازه استفاده می‌دادند گردشگران هم می‌توانستند از اینجا استفاده کنند و مزاحمتی هم برای باغ‌های شخصی ایجاد نکنند.»

منبع:همشهری

گزارش ایرنا از روز هفتم آبان ۱۴۰۰ در پاسارگاد

شهرستان پاسارگاد در استان فارس که میراث جهانی پاسارگاد را در خود جای داده است، هفتم آبان ۱۴۰۰ روز آرام و به دور از حاشیه‌ای را پشت سر گذاشت.

این مجموعه تاریخی ثبت شده در میراث جهانی یونسکو در فاصله حدود ۱۳۰ کیلومتری شمال شیراز واقع است.

میراث جهانی پاسارگاد در برگیرنده اماکنی تاریخی چون آرامگاه کوروش، مسجد پاسارگاد، باغ پادشاهی پاسارگاد، کاخ دروازه، پل، کاخ بار عام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، ساختارهای دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، محوطه مقدس و تنگه بلاغی است.

برخی جریانات خارجی از سال ۱۳۸۷ تلاش کردند با تاریخ سازی جعلی هفتم آبان را که در برخی کتب تاریخی همزمان با سالروز فتح بابِل توسط کوروش پادشاه هخامنشی است را روز تولد وی نامیده و به همین بهانه فراخوان هایی برای شکل دهی تجمعات غیر قانونی را صادر کنند.

در حالی که این تاریخ سازی به نام کوروش توسط برخی مورخین‌ ساختگی دانسته شده که با اهدافی بی ارتباطات با تاریخ ایران قلمداد می‌ گردد.

این در حالیست که این روز در تقویم ملی و همچنین در تقویم یونسکو ثبت نشده است.

در سال ۱۳۹۵، فراخوان معاندین برای تجمع به این مناسبت در پاسارگاد با حاشیه‌های بسیار همراه بود که علاوه بر آسیب جدی به این مجموعه تاریخی، ظرفیت‌های فرهنگی این مجموعه را نیز درگیر حاشیه کرد.

این همه در حالیست که دولت های مختلف پس از انقلاب اسلامی  توجه ویژه‌ای به مرمت بازسازی و احیای مجموعه تاریخی پاسارگاد داشته اند و در سال ٨۴ این بنا به ثبت جهانی یونسکو رسید.

محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز  ۲۲ مهرماه ۱۴۰۰ در هفتمین سفر استانی دولت سیزدهم به استان فارس به عنوان نماینده رئیس‌جمهوری  به شهرستان پاسارگاد سفر کرده و پای حرف دل مردم این منطقه نشست.

این بازدید همزمان با سفر رئیس جمهور به بنای تاریخی تخت جمشید صورت گرفت.

در همان روز عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز بازدیدی از میراث جهانی پاسارگاد داشت و از اختصاص ۲۰ میلیارد تومان اعتبار برای توسعه گردشگری این منطقه سخن گفت.

در سخنان ضرغامی در این بازدید که در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت،‌ آمده است: «پاسارگاد نمادی از مدنیت است، بنابراین پاسارگاد متعلق به شخصیت جهانی کوروش است صرف‌نظر از اینکه در اینجا دفن شده یا نشده آنچه مهم است احترام به شخصیتی است که متعلق به ایرانیان است.»

وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خاطرنشان کرد: «در تحقیقاتی که انجام دادم شخصیت اسکندر در هالیوود نمی‌تواند ذوالقرنین باشد، کوروش شاید اولین کسی است که تلاش کرد ازنظر قدمت تاریخی اقوام و قبیله‌ها را به وحدت برساند.»

وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: «تاریخ ایرانیان قدمت هفت هزارساله و بیشتر دارد یک نقطه برجسته تاریخ اقدامات کوروش است، مدنیت پاسارگاد که هویت پدران ماست ارزشمند است.»

ضرغامی اضافه کرد: «آثار باقی‌مانده نشانه‌های رفتار و عبرت مردم است البته دشمنان با بهانه‌هایی می‌خواهند دوقطبی راه بیندازند باید وحدت را مورد توجه قرار دهیم.»

سخنان وزیر میراث‌فرهنگی مبنی بر تاریخ هفت هزار ساله ایران، یادآوری به افرادی بود که تاریخ تمدنی ابن سرزمین را به ۲ هزار و ۵۰۰ سال محدود می‌کنند و حال آنکه این مقطع، بخشی از شکوه تمدنی ایران را بازگو می‌کند و نه همه آن را.

منبع:ایرنا

راه ساوه از یونسکو دورتر می شود؟

حدود یک ماه پیش بود که مشاور وزیر میراث فرهنگی به ساوه آمد و از بنای کاروانسرای باغ شیخ (عبدالغفارخان) بازدید کرد تا این مجموعه به اتفاق ۵۵ کاروانسرای دیگر کشور برای ثبت جهانی در یونسکو معرفی شود.

کاروانسرای «باغ شیخ» یا عبدالغفارخان ساوه در مساحتی افزون بر چهار هزار و ۸۰۰ مترمربع در دوران زندیه احداث شده است و از جمله بناهای چهارایوانی متناسب با اقلیم گرم و خشک ایران محسوب می شود که در یکسال اخیر بحث هایی در مورد ثبت جهانی این اثر در یونسکو مطرح شد.

خبرگزاری ایرنا در ۲ سال اخیر گزارش های متعددی در مورد اهمیت این بنای متعلق به دوران زندیه و همچنین خطر تخریب آن در گفت و گو با کارشناسان، مالکان و مدیر میراث فرهنگی ساوه تهیه و منتشر کرد اما تکثر مالکان بخش خصوصی و ناهماهنگی با همدیگر از یک سو و ارتباط ضعیف آنها با اداره میراث فرهنگی ساوه از سوی دیگر، مشکلی مزمن و همیشگی است که مانند سنگ بزرگی بر سر راه اتصال این بنا به یونسکو، مانع تراشی می کند.

در روز دهم شهریور امسال گزارشی با عنوان «گردنه های صعب العبور میان ساوه و یونسکو» در ایرنا منتشر شد که نشان می داد تعامل چندانی میان چند خرده مالک دارای مساحت های کوچک با مالک اصلی و همین افراد با اداره میراث فرهنگی وجود ندارد و از طرفی وقتی که بحث ثبت جهانی این اثر جدی شد، به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی با استفاده از حکم مقام قضائی درب این مجموعه باز شد تا کارهای مرمت و بازسازی آن انجام شود.

اما بعد از سفر محمدحسین طالبان در روز هفتم مهر امسال و بازدید از این مجموعه که فعالیت های عمرانی نیز در دستور کار بود، همگان دلخوش شدند که بالاخره مسیر ثبت جهانی این اثر تاریخی هموار شده است ولی امروز رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ساوه سخنان چندان امیدوارکننده ای بر زبان نیاورد.

احتمال منتفی شدن ثبت جهانی به دلیل همکاری نکردن مالکان

«رضا ایاز» به ایرنا گفت: با اینکه در ۲ مقطع زمانی حدود ۲۵۰ میلیون تومان از محل منابع ملی برای ترمیم و بازسازی این بنا با هدف آماده سازی برای ثبت جهانی هزینه نمودیم و حتی ارزیابان یونسکو هم از این بنا بازدید کردند اما اکنون باز هم مشکل قدیمی سر باز کرد و مالک اصلی این مجموعه تماس های ما را برای تداوم همکاری پاسخ نمی دهد.

وی افزود: برای ورود به مجموعه و آغاز عملیات عمرانی و مرمت بنای کاروانسرای باغ شیخ، هنگامی که با عدم همکاری مالک یا مالکان مواجه شدیم ناگزیر حکم قضائی از دادستان شهرستان ساوه اخذ و درب مجموعه را باز کردیم تا فعالیت ها را انجام دهیم زیرا در این مقوله باید منافع عمومی و کلان ملی، شهرستان ساوه و استان مرکزی را مدنظر قرار دهیم که وجود یک اثر ثبت جهانی شده در یونسکو چقدر می تواند در ارتقای گردشگری و معرفی جاذبه های منطقه به دنیا موثر باشد.

رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان ساوه اظهار داشت: با وضعیتی که اکنون دچار شده ایم و همکاری نکردن مالک این مجموعه، نگران آن هستیم که فرصت ارزشمند ثبت جهانی این اثر از دست برود.

وی گفت: اخیرا نامه ای از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به دستمان رسیده است که در آن بر ضرورت جلب موافقت و همکاری مالکان تاکید کرده است و در همین راستا چندین روز است که هرچه با مالک اصلی تماس می گیریم، پاسخگو نیست.

به گفته ایاز، میراث فرهنگی به خاطر منافع عمومی حاضر به همکاری است و برای حسن نیت نیز تاکنون ۲۵۰ میلیون تومان صرف مرمت این بنا نموده است اما اگر مالک اصلی و چند خرده مالک این مجموعه همکاری نکنند، همه زحماتی که تاکنون در این راستا متحمل شده ایم، هدر می رود.

وی در مورد گلایه برخی مالکان این مجموعه از میراث فرهنگی در خصوص ندادن صورتجلسه هایی که درباره این بنا برگزار شده است، گفت: تمام صورتجلسه ها به اطلاع آنها و حتی دهیار و شورای اسلامی روستای باغ شیخ رسیده است و این موضوع واقعیت ندارد.

ایاز گفت: تاکنون اقداماتی مانند مرمت پایه ها، جرزها، طاق نماها و پاکسازی دیوارها از شعار نویسی انجام شده است و انتظار داریم با همکاری مالکان روند ثبت جهانی این اثر به فرجامی نیک ختم شود.

گفتنیست؛ خبرنگار ایرنا هم در چند نوبت اقدام به برقراری تماس با مالک اصلی این مجموعه نمود اما تلفن او در دسترس نبود.

نظر مالکان کاروانسرای باغ شیخ

در گزارشی که خبرگزاری ایرنا دفتر ساوه روز دهم شهریور امسال منتشر کرد، مالکان این مجموعه نظر و دیدگاه های خود را بیان کردند که بخشی از آن بدین شرح است:

نماینده مالک بخش اعظم کاروانسرای باغ شیخ نیز، گفت: از حدود پنج هزار مترمربع مساحت این بنای تاریخی حدود ۶۰۰ مترمربع متعلق به چندین مالک دیگر است اما بیش از پنج دانگ آن متعلق به ما است.

«مهدی نامی»  افزود: روزی که اداره میراث فرهنگی ساوه قصد داشت اقدامات بازسازی و ترمیم بنا را انجام دهد، اعلام کردم که این کار باید با اطلاع و جلب رضایت همه مالکان باشد و صرف موافقت من کافی نیست زیرا ممکن است سایر افراد مقابل ما بایستند، از این رو باید سایر مالکین هم قانع شوند.

وی افزود:در مجموع غیر از ما حدود ۱۰ نفر در کاروانسرای باغ شیخ سهم هایی از ۵۰ تا ۸۰ مترمربع دارند و لازم است رضایت همه آنها کسب شود در غیر این صورت شاهد وقفه در کار خواهیم بود.

نماینده مالک اصلی کاروانسرای باغ شیخ افزود: هنگامی که میراث فرهنگی ساوه برای مرمت بنا اقدام کرد، با سایر مالکان صحبت کردم و تاکید داشتم که این کار از جانب من نیست اما طبق قانون دولت می تواند حتی با وجود مالکیت خصوصی نسبت به بازسازی و مرمت ابنیه تاریخی اقدام نماید و رویه من بعنوان مالک بخش اعظم بنا نیز تعامل و دوستی با سایر ملاکین است.

وی گفت: در صحبتی که داشتم غیر از دو مالک خانم که دارای ۴۰ مترمربع از بنا هستند، حاضر به فروش سهام خود به من شدند اما تاکید داشتم که باید آن دو نفر هم راضی به فروش شوند تا مالکیت یکدست و از حالت مشاع خارج شود.

نامی اظهار داشت: ما حاضر هستیم همه سهام سایر مالکین را خریداری کنیم ولی باید قیمت متعارف در این زمینه ارائه شود و از خواسته های غیرمعقول دست بردارند.

وی افزود: پدر همسر من زمانی ملک کاروانسرای باغ شیخ را خریداری کرد که ۳۰ نفر بر آن مالکیت داشتند اما ایشان توانست سهام ۲۰ مالک را بخرد و اکنون حدود ۱۰ تن از خرده مالکان که روی هم رفته حدود ۵۰۰ مترمربع در این بنا سهم دارند، نیز وجود دارند که هرگونه فعالیت عمرانی و بازسازی منوط به جلب رضایت آنها می باشد.

یکی دیگر از مالکان این کاروانسرا به ایرنا، گفت: با توجه به اینکه بنده یک فرهنگی بازنشسته هستم اهمیت آثار تاریخی را درک می کنم و معتقدم که این بنای ارزشمند باید برای نسل های آینده حفظ شود.

مومنی اظهار کرد: شرایط سنی ام اقتضا می کند که از تنش و جنگ اعصاب دوری کنم و هرگز برای کاروانسرا و سهمی که از این بنا دارم کیسه ندوخته ام و حاضرم هرچقدر حقم است را از این بنا دریافت کنم و همکاری لازم را نیز برای تعمیر و بازسازی به عمل خواهم آورد.

وی ادامه داد: دنبال معوض در برابر سهم خود نیستم و آمادگی دارم حتی مبلغی هم تهیه کنم و کارهای بازسازی انجام شود تا بعد از ۲ یا سه سال با ارزش افزوده بیشتری مواجه شود.

وی گفت: ناراحتی من از این است که میراث فرهنگی برای انجام تعمیرات این بنا حتی یک تماس با ما به عنوان مالک برقرار نکرد و بدون هماهنگی اقدام به چنین فعالیت هایی دست می زند که به مالکان بر می خورد.

وی همچنین از اینکه در جلسات برگزار شده برای ساماندهی این بنا به خصوص برای ثبت جهانی، هیچ نسخه ای از صورتجلسه را به مالکان بنا نداده اند، گلایه داشت و این اقدام را نافی حق مالکیت خود دانست.

مومنی اظهار کرد: اگر برابر سهم زمینی که از کاروانسرا و با احتساب حریم آن دارم، در شهر ساوه زمین معوض به بنده بدهند حاضرم تعامل داشته باشم.

وی گفت: بنده همواره خمس مال و اموالم را پرداخت کرده ام و در این شرایط سنی (۶۷ سال) دنبال سودجویی و کسب مال نامشروع از بابت سهمم در کاروانسرا نیستم اما باید مطابق موازین قانونی در این زمینه رفتار شود و به شان مالک هم احترام بگذارند.

مالک بخشی از کاروانسرای باغ شیخ گفت: اداره میراث فرهنگی باید در زمینه تعامل با مالکان، ساماندهی و مرمت کاروانسرای باغ شیح رفتاری شفاف و توام با جلب اعتماد همه سهامداران داشته باشد و در این زمینه برآورد روشنی از هزینه ها انجام دهند تا هر کسی سهم خود را پرداخت کند و چند سال بعد که ملک ارزش افزوده پیدا کرد، برای آنها هم سوددهی داشته باشد.

مومنی تاکید کرد: خواسته اصلی من و سایر سهامداران این است که نگرانی های ما را برطرف کنند هرچند از منظر دستگاه قضائی و مراجع قانونی ما سند مالکیت داریم اما هر حرکتی چه در زمینه بهسازی و مرمت و چه خرید حق السهم ما باید با شفافیت کامل انجام شود تا دغدغه ای از این بابت نداشته باشیم.

کاروانسرای باغ شیخ از بناهای دوره زندیه است که دارای بخش هایی چون آب انبار، حسینیه و محراب است و در چهاردهم مهر سال ۱۳۵۴ خورشیدی به ثبت ملی رسید.

این بنای تاریخی در اوایل دوره قاجار به اهتمام فردی به نام «عبدالغفارخان خلج» احداث شد و استراحتگاه کاروان هایی بود به سمت شهرهای قم، اصفهان، همدان، قزوین و تبریز سفر می کردند.

منبع:ایرنا

از بدهی نمایشگاه آلمان تا مجری پرابهام در اکسپو دبی

منتقدان پاویون ایران در اکسپو معتقدند انتخاب اشتباه مجریان و برگزارکنندگان این پاویون، اصلی‌ترین ضعف ایران در اکسپو ۲۰۲۰ دبی است که چشم‌انداز پنج ماه آینده و کیفیت دستاورد ایران از این رویداد بزرگ جهانی را زیر سوال برده است. با این وجود، مدیرعامل شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی که در انتخاب یکی از مجریان این پاویون نقش داشته، نظر و دفاعیات دیگری دارد.

به گزارش ایسنا، متولی اصلی پاویون ایران در اکسپو ۲۰۲۰ دبی، شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت است، اما مسؤولیت ۵۷ متر از پاویون ایران که ۲۰۱۴ متر وسعت دارد، برای نخستین بار در تاریخ اکسپوها به بخش گردشگری اختصاص داده شده است که مجری آن از طریق شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی که یکی از شرکت‌های اقماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است، انتخاب شده؛ شرکتی با پسوند «ادبی» که مرور سوابق آن نشان می‌دهد تا کنون بیشتر در حوزه فرهنگ فعالیت داشته، اما به عنوان مجری برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری معرفی شده است.

در رزومه این شرکت نیز از سه نمایشگاه به عنوان سوابق اجرایی در بخش گردشگری نام برده شده؛ فیتور اسپانیا بدون تعیین سال برگزاری که البته مجری آن تا کنون کانون اتومبیلرانی و جهانگردی بوده است، ITB برلین ۲۰۲۰ که به دلیل کرونا برگزار نشد و اکسپو ۲۰۲۰ دبی که درحال برگزاری است.

مدیرعامل شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی همچنین به ایسنا گفت که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از طریق شرکت مادرتخصصی، مسؤولیت اجرای ۲۳ نمایشگاه و اکسپو ۲۰۲۰ دبی را طی قراردادی به آن شرکت واگذار کرده است.

اما، تاخیر این مجری نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری در پرداخت پول تورگردان‌هایی که سال ۲۰۲۰ به دلیل کرونا و تعطیلی نمایشگاه گردشگری برلین، نتوانستند به آلمان بروند و همچنین نداشتن دستاورد قابل بحث از یک ماه گذشتۀ اکسپو ۲۰۲ دبی، بسیاری از فعالان گردشگری را در جایگاه منتقد نسبت به این مجری با پیشینه پررنگ‌تر ادبی و فرهنگی قرار داده است.

در بخش دوم نشست رسانه‌ای که با حضور کارشناسان و فعالان گردشگری در بستر کلاب‌هاوس به بررسی پاویون ایران در اکسپو ۲۰۲۰ دبی برگزار شد، خشایار نیکزادفر ـ مدیرعامل شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی ـ در پاسخ به نقدی که به چگونگی انتخاب این مجری با توجه به پیشینه‌ای که دارد و همچنین اجرای دور از انتظار اتاق گردشگری در پاویون ایران در اکسپو دبی، توضیح داد: قرار بود نمایشگاه اکسپو دبی سال گذشته برگزار شود که متاسفانه ویروس کرونا آن را با یک سال تاخیر روبرو کرد. در سال ۹۸ قرار شد کارهای اجرایی اکسپو را ما {شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی} انجام دهیم، بنابراین قبل از ITB  برلین، فراخوان دادیم و مجری را انتخاب کردیم که شرکت سرو بنیان ادبی برای نمایشگاه‌های خارجی اعلام آمادگی کرد و برنده شد تا نمایشگاه های بین المللی گردشگری از جمله ITB برلین و اکسپو دبی را برگزار کند، قرارداد آن هم بسته شد.

او ادامه داد: به عنوان شرکت دولتی ترجیح می‌دهیم این امور را با مشارکت بخش خصوصی پیش ببریم. ما برای انتخاب مجری نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری فراخوان دادیم. فراخوان در روزنامه کثیرالانتشار منتشر شد و به همه انجمن‌ها و تشکل‌های خصوصی اطلاع رسانی کردیم، متاسفانه هیچ‌کس جلو نیامد و این شرکت اعلام آمادگی کرد و برنده فراخوان شد و قراردداد بستیم. این پیش‌بینی در قرارداد شد که اگر در یک سال پیش‌رو نمایشگاهی برگزار نشد، سال آینده این شرکت آن را اجرا کند که اکسپو دبی هم شامل این شرط شد.

وی با اشاره به تاخیر در پرداخت بدهی نمایشگاه آلمان که یکی از عوامل اعتراض به ادامه کار مجری انتخاب شده برای نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری است، اظهار کرد: این شرکت، غرفه شکیلی را برای نمایشگاه آلمان طراحی کرد و ساخت و با هزینه خود به آلمان منتقل کرد، درحال نصب بود که متاسفانه نمایشگاه (به خاطر کرونا) کنسل شد. مبلغی را بابت زمین پرداخت کرده بود که از طریق یک صرافی در امارات انجام شد، اما به دلیل تحریم‌های ظالمانه با صرافی برخورد کردند. مجبور شدیم از کره جنوبی اقدام کنیم. تورگردان‌ها معتقدند این پول به دست مجری نمایشگاه رسیده است، ولی ما مدارکی داریم که پول به حساب شرکت کره‌ای واریز شده، اما متاسفانه سوئیفت آن دست ما نرسیده و کره‌ای‌ها از پرداخت این پول امتناع می‌کنند.

نیکزادفر افزود: بیشتر از ۵۰ درصد مطالبات تورگردان‌ها از غرفه ایران در نمایشگاه آلمان پرداخت شده و پرداخت نشدن مابقی هم به اختلافاتی در موضوع حمل بار برمی‌گردد. ‌هرچند مجری در فروردین، خرداد و مردادماه سال ۹۹ سه مرتبه برای بازپرداخت این پول به صورت نقد و اقساط اعلام آمادگی کرد و متاسفانه تورگردان‌ها موافقت نکردند. این ماجرا نباید به اینجا می‌رسید. به نظرم اختلاف سلیقه بوده که به اینجا رسیده و انشاالله آن را حل و فصل می‌کنیم. بیشتر از نصف مطالبات پرداخت شده و الباقی را مجری پرداخت می‌کند و هیچ مشکلی نیست.

مدیرعامل شرکت مادرتخصص توسعه ایرانگردی و جهانگردی درباره اجرای اتاق گردشگری در پاویون ایران در اکسپو دبی نیز گفت: نمایشگاه اکسپو هر پنج سال یک بار برگزار می‌شود، سال ۲۰۱۵ در شانگهای چین بود، قبل از آن در میلان بود که سازمان وقت میراث فرهنگی و گردشگری در آن سال‌ها خیلی حضور سازمانی در اکسپو نداشت و معمولا در سایه وزارت فرهنگ و ارشاد شرکت می‌کرد. در ستاد اکسپو ۲۰۲۰ نیز در کمیته‌های فرعی با وزارت فرهنگ و ارشاد، وزارت ورزش و … به عنوان مدعیان سال‌های قبل خیلی چالش داشتیم، اما با تلاش بسیار زیاد و با وجود مشکلات، توانتسیم جایگاه مشخص و مستقلی برای گردشگری و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در اکسپو تعریف کنیم.

وی افزود: یکی از چالش‌هایی که برای ما و مجری ایجاد دردسر کرد و کماکان با آن دست به گریبانیم این است که شرکت سهامی نمایشگاه‌های جمهوری اسلامی ایران به عنوان متولی و نماینده ایران در پاویون ایران اکسپو از مرحله تحویل زمین تا ساخت غرفه و تحویل به اشخاص که مدیریت داشته، ۹ میلیون دلار اعتبار برای پاویون ایران قرار بود دریافت کند که طبق آنچه در جلسات مطرح شد، ۱۶ درصد آن اعتبارات تخصیص داده شد و مجبور شدند کسری ۸۴ درصد را با ایجاد درآمد از خود نمایشگاه جبران کنند، برای همین بیشتر مکان‌های این نمایشگاه را از جمله رستوران که ما از دو سال پیش مکاتبات آن را به خاطر اهمیت و نقش آن در گردشگری پیگیری کرده بودیم، به شرکت دیگری اجاره دادند. بخش تجاری پاویون را که می‌خواستیم صنایع دستی ایران را عرضه کنیم به یک شرکت دیگر فروختند. اسپانسری نمایشگاه را هم به شرکت دیگر فروختند. عملا هر آنچه در این نمایشگاه ایجاد درآمد می‌کرد و می‌توانستیم از آن طریق، گردشگری و صنایع دستی معرفی کنیم، به روی ما بستند و هیچ ابزاری در اختیار ما نبود و آنچه امروز در سالن شماره ۲ پاویون ایران که مختص گردشگری است، ارائه می‌شود تصاویر و محتوایی است که شرکت مجری، ظرف چند ماه تهیه کرده است.

نیکزادفر گفت: البته دکتر شالبافیان ـ معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ که برای افتتاحیه آمده بود، مذاکرات خوبی انجام داد و موافقت واگذاری چند بخش بسیار ویژه را از شرکت سهامی نمایشگاه‌های ایران گرفت که درحال بستن قرارداد هستیم که فضایی مختص آژانس‌ها، هتل‌ها و تاسیسات گردشگری که می‌خواهند خود را معرفی کنند، می‌شود.

وی افزود: محتوای اتاق گردشگری پاویون ایران درحال تکمیل است. البته اداره کل روابط عمومی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی روی این موضوع کار می‌کند و درحال تهیه محتوای بسیار خوبی است تا در روزهای آینده، آنچه در شأن کشورمان است نمایش دهیم.

او همچنین به استج پاویون ایران که نیمی از ساعات اجرای آن به معرفی آیین‌ها و موسیقی و ظرفیت‌های گردشگری ایران اختصاص دارد و می‌تواند مورد استفاده تأسیسات و فعالان گردشگری نیز باشد، اشاره کرد.

مدیرعامل شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی همچنین درباره غیبت برخی استان‌ها مثل اصفهان که برنامه‌ای برای اکسپو نداشته‌اند، توضیح داد: ادارات دولتی برای سفر به کشورهای خارجی باید مجوز بگیرند و گرفتار امور اداری شده‌ایم. بنابراین باید جدول حضور استان‌ها را بازنگری کنیم  تا استان‌هایی مثل اصفهان که استان غنی در گردشگری است، حضور پیدا کند. قرار شد ۱۵ گروه آیینی را انتخاب کنیم که هر یک به مدت ۱۲ روز در اکسپو حضور داشته باشند و سعی می‌کنیم از ظرفیت همه استان‌ها استفاده کنیم.

در ادامه این بحث، محمود بنکدارنیا، عضو جامعه تورگردانان ایران این سوال را پرسید که سابقه شرکت انتخاب شده برای اجرای نمایشگاه‌های خارجی گردشگری چه بوده است و چرا زمانی که وزیر پیشین میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دستور داد از سپرده ضمانت این شرکت، خسارت شرکت‌کنندگان نمایشگاه آلمان پرداخت شود، این اقدام انجام نشد؟ این شرکت به ما گفته است نماینده شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی است و مسؤولیتی در قبال شما ندارم. این شرکت کدام نمایشگاه گردشگری را برگزار کرده است؟ سوابق آن را نشان دهید که بدانیم به چه دلیل این تعداد نمایشگاه با خیال راحت به چنین شرکتی سپرده شده است.

در پاسخ به این سوال‌ها، نیکزادفر ـ مدیرعامل شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی ـ گفت: شرکت سرو بنیان ادبی سابقه فرهنگی دارد و این خلائی ست که در نمایشگاه‌های خارجی احساس می‌کنیم. حضور ما در نمایشگاه‌ها بیشتر جنبه تجاری پیدا کرده است، ما در نمایشگاه‌ها باید فرهنگ و جاذبه‌های ایران را نشان دهیم تا بازدیدکنندگان راغب به حضور در ایران شوند تا جنبه اقتصادی پیدا کند.

وی اضافه کرد: این شرکت به عنوان سفیران صلح در کشورهای مختلف کارهای فرهنگی انجام می‌دهد، کما این‌که در نمایشگاه آلمان برنامه مشابهی طراحی شده بود. این شرکت مطابق فراخوان، امتیازهای لازم را کسب کرده بود، مدارک آن هم موجود است. زمانی که فراخوان دادیم هیچ یک از شرکت‌ها و آن‌هایی که کارشان نمایشگاه بود مراجعه نکردند و ما مجبور بودیم یک مجری برای نمایشگاه انتخاب کنیم و این مجری شرایط مدنظر ما را داشت.

او همچنین در پاسخ به این سوال که بر مبنای چه شاخص‌ها و اصولی، قرارداد ۲۳ نمایشگاه خارجی گردشگری یک‌جا با شرکتی بسته شده که تا پیش از آن، سابقه‌ای در حضور نمایشگاه‌های گردشگری نداشته و با استناد به رزومه و پیشینه اجرایی که دارد، رویکرد و فعالیت آن بیشتر در حوزه ادب و فرهنگ بوده و در سوابق آن، از نمایشگاه‌هایی اسم برده شده که به خاطر کرونا، هیچ یک  برگزار نشده است از جمله نمایشگاه آلمان و فیتور اسپانیا، این شرکت چه امتیازی را کسب کرده که حائز شرایط وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان مجری شناخته شده است؟ گفت: این‌که دیگران متوجه فراخوان نشدند، مشکل ما نیست. ما در روزنامه فراخوان دادیم و با کل انجمن‌ها مکاتبه کردیم. ما بعد از چندبار فراخوان قانونا می‌توانیم مجری را انتخاب کنیم. اکسپو یک المپیک فرهنگی است. ما در اکسپو حضور پیدا می‌کنیم که کشورمان را معرفی کنیم. در این حوزه، بیشتر باید کار محتوایی انجام داد و این شرکت در این حوزه بسیار فعال و توانمند است. کما این‌که سناریویی برای نمایشگاه با اعتبارات خود پیش‌بینی و محتوایی را تولید کرده است و شاید، غرفه گردشگری تنها جایی از پاویون دو هزار متری ایران باشد که آبروی کشور را خریده است، آبروداری کرده است.

وی همچنین بیان کرد: مجری نمایشگاه چه توانمندی باید داشته باشد، به خصوص در موضوع اکسپو!؟ باید بتواند کشور را معرفی کند و به معرض نمایش بگذارد تا بازدیدکننده برای دیدن ایران راغب شود و به سمت تأسیسات گردشگری هدایت شود. در حوزه معرفی کشور این شرکت مشکلی ندارد. چرا فکر می‌کنید این شرکت توانمند نیست، ضمن این‌که آیا رقیبی وجود داشته که ما آن را از بین چند شرکت انتخاب کرده باشیم و رقبا را بدون دلیل حذف کرده باشیم. درباره فیتور اسپانیا هم اتفاقا، کانون اتومبیلرانی و جهانگردی {یکی دیگر از شرکت های اقماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی} برنده شد.

نیکزادفر اظهار کرد: تعجب می‌کنم چرا این صحبت‌ها مطرح می‌شود، ما بین چند نفر یک شرکت را انتخاب نکرده‌ایم. فقط یک شرکت اعلام آمادگی در فراخوان کرده بود. نمی‌دانم آن زمان دیگران به چه دلیل شرکت نکردند و الان همه مدعی هستند. در فراخوان‌های بعدی هر که شرکت کند، ارزیابی می‌کنیم و بهترین انتخاب می‌شود.

بنکدارنیا، عضو جامعه تورگردانان در ادامه سوابق شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی را در اجرای نمایشگاه‌های گردشگری نیز زیر سوال برد و گفت: فکر می‌کنید از طریق فراخوان روزنامه‌ای می توانستید موضوع اجرای نمایشگاه‌های بین‌المللی را پیش ببرید، با کدام انجمن و تشکل مکاتبه کرده‌اید؟ چطور برای کوچکترین مسائل تماس می‌گیرید، اما برای موضوع مهم نمایشگاه‌ها فقط مکاتبه کردید؟ که نیکزادفر در پاسخ به آن اظهار کرد: مکاتبات موجود است که پاسخی دریافت نکرده‌ایم. ضمن این‌که فراخوان روزنامه‌ای بوده و در وب سایت میراث آریا {سایت خبری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی} مطرح شد. وقتی دیگران مراجعه نکردند، چه کار می‌شد انجام داد. نمی‌توانستیم معطل بمانیم ما در یک دوره زمانی باید مجری را انتخاب می‌کردیم.

عضو جامعه تورگردانان همچنین پیگیر پرداخت طلب تورگردان‌ها از نمایشگاه آلمان از این شرکت به عنوان مجری نمایشگاه‌های بین‌المللی شد که نیکزادفر پاسخ داد: طلب دفاتر را این شرکت پرداخت می‌کند و مشکلی ندارد. کما این‌که در فروردین‌ماه ۹۹ بعد از لغو نمایشگاه آلمان، اعلام آمادگی کرد چک را در دو مرحله پرداخت کند که آقای پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ـ گفت فقط نقد! در خردادماه ۹۹ مدیر این شرکت اعلام آمادگی کرد که نصف این پول را نقد و باقی را چک دو ماهه بدهد که یکسری از آژانس‌ها مراجعه کردند پولشان را بگیرند، اما دوباره آقای پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ـ فراخوان داد که هیچ‌کس مراجعه نکند، فقط پول نقد! در مردادماه ۹۹ دوباره مجری اعلام آمادگی کرد که نصف پول را نقد و نصف دیگر را چک یک ماهه بدهد که دوباره تکرار کردند فقط نقد! این شرکت نزدیک به ۳۰۰ هزار یورو برای نمایشگاه برلین هزینه کرده و من اسناد آن را دارم. کلا ۹۰ هزار یورو از آژانش‌ها پول گرفته و ۸۰ هزار یورو هم پول زمین بوده که هنوز نگرفته است.

بنکدار، عضو جامعه تورگردانان اما متذکر شد که طبق اطلاعات دریافت شده از مدیر نمایشگاه برلین، پول زمین ایران دو ماه پس از آن‌که ITB لغو شد، پرداخت شده است که نیکزاد گفت: این پول در حساب شرکت کره‌ای است که از ما سوئیفت می‌خواهد، آلمان هم سوئیفت را به ما نمی‌دهد.

مدیرعامل شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی همچنین گفت: در خصوص ضمانت‌نامه مجری می‌توانید شکایت کنید. در قرارداد قید شده به هر دلیل اگر شرایط فورس‌ماژور شد این شرکت پول را پرداخت کند. من به جامعه تورگردانان پیشنهاد کردم شکایت کند و حکم دادگاه بیاورد و ما از ضمانت‌نامۀ این شرکت، این طلب را کسر و پرداخت می‌کنیم. ضمن این‌که مدیر این شرکت هیچ مساله‌ای برای پرداخت این پول ندارد، کما این‌که در اکسپو تا الان نزدیک به سه چهار میلیارد تومان هزینه کرده است، بدون این‌که ما پولی داده باشیم.

او همچنین در پاسخ به انتظارات برای حضور قوی مجری در اکسپو و نارضایتی‌هایی مطرح شده از شکل اجرای ایران در این رویداد مهم، اظهار کرد: نمی‌دانم تعریف از حضور قوی چیست!؟ کاش حداقل یک تصویری از حضور قوی داشته باشیم. الان هم از هر پیشنهاد اجرایی استقبال می‌کنیم. محتوای ما در پاویون ایران نیز روزبه روز غنی‌تر می‌شود. این اتفاق ملی است و آبروی کشور مطرح است و با آغوش باز از پیشنهادها استقبال می‌کنیم.

نیکزادفر افزود: قرار بود ۹ میلیون دلار اعتبار به پاویون ایران تخصیص دهند که ۱۶ درصد آن را شرکت سهامی گرفته است. خیلی کارها می‌شد انجام داد، ولی محدودیت‌های بسیاری وجود دارد. ضمن این‌که، ما کشور در تحریم هستیم و مشکلات مختص به خودمان را داریم. کشورهایی هستند مثل اسپانیا که چندهزار میلیون یورو برای اکسپو هزینه کرده‌اند. قطعا هرچقدر اعتبارات بیشتر باشد کار بیشتری می‌توان انجام داد. با این حال، تمام تلاشمان را برای بهتر شدن انجام می‌دهیم.

نفیسه مشعوف، از برگزارکنندگان نمایشگاه‌های گردشگری در ادامه این بحث، با اشاره به سوابق انتخاب مجریان نمایشگاهی، روش انتخاب مجری سالن گردشگری در اکسپو را زیر سوال برد و گفت: بعد از اکسپو شانگهای چین برای این رویداد وقت داشتیم، چطور گفته می‌شود وقت نداشتیم، برنامه‌ریزی نکردیم. به عنوان شرکت برگزارکننده نمایشگاه می‌دانم دو سال دیگر نمایشگاه‌ها در کجا و چه زمانی برگزار می‌شود و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنم. بنابراین شیوه انتخاب مجری با یک فراخوان، قابل پذیرش نیست. چگونه می‌شود به شرکت نمایشگاه‌های ایران اطلاع بدهید و کسی از آنجا که اتفاقا همۀ آن‌ها دنبال امور نمایشگاهی هستند، سراغ این کار نیامده باشند و یک شرکت ادبی و فرهنگی اعلام آمادگی کرده و انتخاب شده باشد!؟

حرمت‌الله رفیعی ـ رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران ـ نیز در ادامه، فلسفه وجودی شرکت مادر تخصصی را زیر سوال برد و گفت: به کدام تشکل نامه زده‌اید که ما ندیدیم!؟ قبل از تغییر معاون گردشگری هیچ یک از تشکل‌های بخش خصوصی را دعوت نکرده‌اید و نامه نزده‌اید.

وی افزود: بزرگترین رویداد اقتصادی و فرهنگی جهان را که بیخ گوشمان است این‌طور برگزار کرده‌اید، باید از قبل برنامه‌ریزی می‌شد، باید جلسات متعدد برگزار می‌شد، هفته به هفته جسلات B۲B  برای شرکت‌ها باید برنامه‌ریزی می‌شد. اصلا بخش خصوصی را به بازی نگرفتید، بلکه به بازیچه گرفتید. توان این کار را نداشتید و هزینه صرف شده حیف شده است و حالا باید پاسخگو باشید و بخش خصوصی برای هزینه‌ای که در امارات بدون دستاورد شده است باید مطالبه‌گر باشد. ما با پتانسیلی که داریم نتوانستیم در اکسپو حضور قوی داشته باشیم.

رفیعی همچنین شیوه پاسخگویی شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی در موضوع پرداخت بدهی تورگردان‌ها از نمایشگاه آلمان ۲۰۲۰ را نقد کرد و ادامه داد: فلسفه وجودی این شرکت این است که نمایشگاه را برگزار کند، تسهیلات رایگان در اختیار بخش خصوصی قرار دهد. اکسپو رویداد بسیار مهمی بوده و می‌دانیم کار از کار گذشته است و بخش خصوصی خودش باید ورود کند تا بلکه در این چند ماه دستاوردی بدست آوریم.

بخش سوم این نشست به‌زودی در ایسنا منتشر می‌شود.

منبع:ایسنا

بازگشت باستان‌شناسان ایتالیایی به محوطه باستانی شمی

مدیر پایگاه ملی میراث ‌فرهنگی آیاپیر ایذه از بازگشت دوباره باستان‌شناسان ایتالیایی به محوطه باستانی شمی در فصل جدید کاوش این محوطه خبر داد.

به‌ گزارش ایسنا، مهدی فرجی با اعلام این خبر گفت: پس از پیدا شدن پیکره مفرغین از بزرگ‌زاده الیمایی در محوطه باستانی شمی و ورود سر مارک اورل اشتاین مجاری تبار به همراه همکار ایرانی خود بهمن کریمی در بیش از ۸۰ سال پیش، کاوش درخوری در این محوطه به جز بازدیدهای موردی اسماعیل یغمایی و جعفر مهرکیان صورت نگرفت.

او ادامه داد: در سال ۱۳۹۱ خورشیدی برای نخستین بار پس از انقلاب، هیات کاوش منسجمی متشکل از باستان‌شناسان ایرانی و ایتالیایی براساس تفاهم‌نامه‌ای که به تایید پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی رسید، وارد منطقه شدند و تا سال ۱۳۹۵ این همکاری ادامه داشت. سپس با اتمام تاریخ تفاهم‌نامه و ورود ویروس کرونا، شرایط به گونه‌ای پیش رفت که کاوش در منطقه شمی به مدت پنج سال تاکنون به تأخیر افتاد.

مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر افزود: تفاهم‌نامه جدید میان پژوهشگاه و مؤسسه CST مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی تورینو ایتالیا و همکاری دانشگاه پلی‌تکنیک این شهر، شرایط را برای آغاز فصل تازه‌ای از کاوش‌های مشترک میان باستان‌شناسان ایتالیایی و ایرانی به منظور دستیابی به اطلاعات تکمیلی در محوطه باستانی شمی ایجاد کرد.

او با بیان این‌ که کاوش‌های فصل جدید سال ۱۴۰۰، به زودی به سرپرستی جعفر مهرکیان و ویتو مسینا از ایتالیا و با همکاری پایگاه میراث ‌فرهنگی آیاپیر برای کسب اطلاعات تازه در محوطه باستانی شمی آغاز خواهد شد اضافه کرد: این کاوش‌ها در آینده نزدیک ممکن است زمینه را برای ایجاد نخستین پارک‌موزه باستان‌شناسی فراهم کند و باعث کارآفرینی و ایجاد اشتغال در زمینه‌های تخصصی و به‌خصوص رشد حوزه گردشگری در منطقه شود.

فرجی ابراز امیدواری کرد: در این مسیر با حمایت‌های استانداری خوزستان و نماینده مردم شهرستان‌های ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی، با قرار دادن ادامه کاوش‌های شمی در میان طرح‌های اشتغال‌زای شهرستان ایذه، شرایط بهتری برای توسعه یکی از محورهای مهم تاریخ ایران ایجاد شود؛ شرایطی که امکان آن هست تا پس از تخت جمشید، این بار برای استان خوزستان ایجاد شود و این محوطه باستانی در جریان اکتشافات تازه، خود را به تنهایی به عنوان نامزد ثبت در فهرست جهانی یونسکو معرفی کند.

محوطه باستانی شمی در شمال شهرستان ایذه واقع شده است؛ منطقه‌ای که با کشف مجسمه مرد شمی در سال ۱۳۱۲ به شهرت جهانی رسید. این تندیس از جنس مفرغ توخالی و به طول ۱۹۴ و پهنای ۶۰ سانتیمتر است و در حوالی روستای «کل‌چندار» کشف و هم‌اکنون با شماره ثبت ۲۴۰۱ در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.

منبع:ایسنا

تسریع در تکمیل پروژه سایت موزه میدان امام(ره)

شهردار همدان در بازدیدی که به همراه مدیرکل میراث فرهنگی استان از روند احداث سایت موزه پیاده‌راه میدان امام خمینی(ره) داشت، گفت: شهرداری و اداره‌کل میراث فرهنگی در کنار هم و با همکاری متقابل برای اتمام این پروژه بدون توقف و با استفاده از همه ظرفیت‌ها اقدام کنند.

سید مسعود حسینی افزود: دغدغه مشترک شهرداری همدان و میراث فرهنگی، حفظ بناها و میراث قدیمی است که به عنوان بخشی از هویت این شهر حائز اهمیت است و برای تشکیل دفتر مشترک و ایجاد هم‌افزایی در حوزه بناهای تاریخی و میراث فرهنگی جلساتی با اداره کل میراث فرهنگی استان برگزار کرده‌ایم.

وی با اشاره به اهمیت فرهنگ و تاریخ شهر همدان افزود: با سیاستگذاری و برنامه‌ریزی منسجم قصد حفظ بناهای تاریخی به عنوان هویت شهر را داریم.

وی درباره روند اجرای پروژه احداث سایت موزه پیاده‌راه میدان امام خمینی(ره) گفت: شهرداری و اداره‌کل میراث فرهنگی در کنار هم و با همکاری متقابل برای اتمام این پروژه بدون توقف و با استفاده از همه ظرفیت‌ها اقدام کنند.

شهردار همدان با اشاره به اینکه همدان در حوزه گردشگری تاریخی، مذهبی و پزشکی ظرفیت بالایی دارد، گفت:‌ با تکمیل پروژه سایت موزه علاوه بر جذب گردشگر، پیاده‌راه امام(ره) به مکانی برای گردهمایی شهروندان و برگزاری مراسم فرهنگی و اجتماعی تبدیل خواهد شد.

وی با اشاره به ویژگی خاص و منحصر بفرد این پروژه عنوان کرد: طرح سایت موزه در امتداد محور خیابان بوعلی و خیابان اکباتان قرار دارد و تاکنون ۹۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و به عنوان منظر تاریخی شهر همدان بسیار مهم و اثرگذار خواهد بود.

شهردار همدان عنوان کرد: با توجه به ویژگی‌های خاص تاسیسات برقی و مکانیکی پروژه، در قسمت مرکزی سایت موزه و همچنین در  آبنمای این پروژه از سیستم گرمایش از کف برقی برای جلوگیری از یخ زدگی استفاده شده است که با نورپردازی خاص در کنار فضای سبز حاشیه این پروژه، ترکیب  زیبایی ایجاد می کند.

وی با اشاره به مجموعه قراردادها با پیمانکار تصریح کرد: تاکنون افزون بر ۸.۵ میلیارد تومان برای اجرای این پروژه از سوی شهرداری همدان هزینه شده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی شهرداری همدان، حسینی اظهار کرد: برای تجهیز فضای داخلی سایت، این موزه به صورت موقت تحویل اداره کل میراث فرهنگی داده خواهد شد و با اتمام باقیمانده فعالیت‌های عمرانی و تجهیز قسمت داخلی پروژه، سایت موزه پیاده‌راه میدان امام خمینی(ره) درآینده نزدیک به بهره‌برداری خواهد رسید.

منبع:ایسنا