مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان گفت: اکیپ‌های ویژه در استان بر اساس ضوابط، فرم‌های تدوینی و چک لیست‌های دستورالعمل ابلاغی سفر هوشمند بر کلیه فعالیت‌های واحدهای اقامتی، پذیرایی و گردشگری نظارت دارند.

عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر یزد گفت: گنبد زیبای آرامگاه ستی فاطمه پس از سال‌ها مخفی بودن، نمایان شد.

به گزارش همشهری‌آنلاین، ونوس عامری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان افزود: ستی فاطمه همسر امیر چقماق شامی، حاکم دوره تیموری یزد است و از آنجا که  زنی بسیار مقتدر بوده و آبادانی‌های زیادی در شهر یزد انجام داده او را “ستی” به معنای بانوی بلندمرتبه نامیدند.

وی اظهار کرد: ستی فاطمه بر خلاف دیگر همسران حکام در حرم‌سرا سکونت نداشت بلکه عمر خود را صرف آباد ساختن شهر یزد کرد و با استفاده از ثروت خود و خزانه دارالحکومه به ساخت بناهای زیادی مانند تکیه و مسجد امیرچقماق و آب انبار پنج بادگیری همت گماشت.

عامری ادامه داد: این بانو، کاروان‌سرایی را نیز برای اطراق کاروان‌ها در خارج از شهر یزد ساخت که متاسفانه بر اثر گذشت زمان از بین رفته است.

عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر یزد بیان کرد: ستی فاطمه از قبیله سغد و پدرش حاکم شمال هرات بوده  و بر اساس مدارکی می‌توان استناد کرد که وی خواهر گوهر شاد خاتون است.

وی افزود: ستی فاطمه قبل از مرگش دستور ساخت آرامگاهی برای خود در بنای تاریخی امیرچقماق را می‌دهد که این بنا بسیار کوچک و در واقع زنانه‌ترین آرامگاه ایران است، زیرا با ظرافت و زیبایی خاصی تزیین شده است. گنبد این بنا همانند گنبدهای شمال افغانستان خیاری‌شکل و مانند نگین انگشتر است، اما با ساخت‌وسازهایی که در کنار این بنا صورت گرفت، به فراموشی سپرده شد.

به گفته عامری، امروزه کمتر کسی از اهالی یزد این زن خیّر را می‌شناسد، زیرا بسیاری از موقوفات او نیز به نام همسرش امیرچقماق ثبت شده است.

عضو شورای شهر اظهار کرد: شورای اسلامی شهر یزد با همکاری سازمان میراث فرهنگی پس از رایزنی‌های بسیار، بنای واقع در جلوی این آرامگاه را خریداری و آن را تخریب کرد تا  آرامگاه و گنبد ستی فاطمه دوباره در بنای تاریخی امیرچقماق نمایان شود.

وی اظهار امیدواری کرد که سازمان میراث فرهنگی در آینده‌ای نزدیک اقدامات مربوط به بازسازی این بنای تاریخی را انجام دهد و مردم یزد نیز با شخصیت این زن خیّر که با ساخت بنایی مانند بنای امیرچقماق هویت یزد را به جهانیان شناساند، آشنا شوند.

منبع:همشهری

وزیر راه از افزایش هشت برابری خطوط پروازی فرودگاه رامسر و بهره مندی از ۱۶ خط پروازی به مردم غرب مازندران خبر داد.

به گزارش همشهری آنلاین، وزیر راه و شهرسازی افزایش هشت برابری خطوط پروازی فرودگاه رامسر و بهره مندی از ۱۶ خط پروازی را هدیه دولت به مردم غرب مازندران برای دسترسی به تمام نقاط کشور خواند که حتی قادر است به استان های همجوار نیز خدمات رسانی کند.

به گزارش ایرنا، محمد اسلامی امروز دوشنبه 5 خرداد، که برای بهره برداری از باند جدید فرودگاه رامسر که مازندران سفر کرده است در جمع خبرنگاران گفت :‌ افزایش هشت برابری خطوط پروازی در فرودگاه رامسر به معنای افزایش خدمات رسانی قابل لمس دولت برای مردم و بهره مندی از خدمات مناسب است.

وی افزود:‌  فرودگاه رامسر به عنوان یکی از قطب های گردشگری کشور و میزبان کنوانسیون بین الملی تالاب ها نقش مهمی در جهت رونق و شکوفایی غرب مازندران و شرق گیلان ایفا می کند.

اسلامی روزهای تعطیلی این فرودگاه و محدودیت های اعمال شده برای ان را برای مردم این منطقه ناخوشایند توصیف کرد و افزود: با توجه به اینکه توسعه فرودگاه به صورت گام به گام انجام می شود رفع موانع باقی مانده را نیز از اقدامات پیش روی دولت خواند.

وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه برای مدتی با اعمال محدودیت ها پرواز در فرودگاه رامسر متوقف شد، افزود: در جریان اقدامات انجام شده برای برطرف کردن موانع باند جدید و ایمنی  پروازه ها مدتی پروازها انجام نگرفت ولی امروز اولین پرواز ایرباس به این فرودگاه انجام شده که امیدوارم به مرور تمامی ۱۶ خط پروازی برای آسایش مردم در دسترس مردم قرار گیرد.

عملیات اجرایی طرح توسعه ملی فرودگاه رامسر از سال ۱۳۸۸ آغاز شد و طبق وعده مسئولان وقت قرار بود این طرح به مدت ۲ سال به بهره برداری برسد ولی بنا به دلایلی از جمله کمبود اعتبار و نیز وجود برخی از موانع این طرح به سرانجام نرسید و نیمه کاره باقی ماند.

فرودگاه شهرستان گردشگرپذیر رامسر با قدمتی بیش از۵۰ سال یکی از زیباترین فرودگاه های شمال کشور است که در ضلع شمالی شهر و در حاشیه دریا خزر قرار دارد و طبق اسناد موجود ساخت آن به سال ۱۳۴۲ باز می گردد .

شهرستان ۸۰ هزار نفری رامسر به دلیل موقعیت های خاصی گردشگری و آب و هوایی همه ساله پذیرای میلیونها مسافر و گردشگر داخلی و خارجی است.

منبع:همشهری

کوه دماوند به عنوان یک میراث طبیعی که ثبت ملی شده هر ساله اواسط تیر تا اواسط شهریور میزبان بسیاری از کوهنوردان داخلی و خارجی است و اگر درآمد صدور مجوز از سوی فدراسیون برای کوهنوردان را حساب کنیم به مبالغ میلیاردی می‌رسیم که البته هیچ گاه در مورد این مبالغ شفاف سازی صورت نمی‌گیرد.

به گزارش ایسنا، شاید اگر به عنوان یک کوهنورد بخواهید صعود به قله‌های معروف مانند اورست و یا هر قله دیگر را داشته باشید در ابتدا واژه پرمیت (permit) به گوشتان خواهد خورد. پرمیت همان مجوز و اجازه صعود به قله خواهد بود؛ مجوزی که متولیان کوهنوردی در کشور مربوطه از کوهنوردان خارجی دریافت می‌کنند و در عوض به آنان خدمات می‌دهند. این هزینه گاهی بسیار زیاد خواهد بود به طوری که برای دریافت مجوز صعود به اورست ۱۱ هزار دلار باید هزینه کنید. این قیمت با توجه به میزان ارتفاع کوه از کوهنوردان اخذ شده و چون اورست بلند ترین کوه دنیا است هزینه بسیار بالاتری هم دارد.

حتی در بسیاری از کشور ها مانند پاکستان برای جذب توریست قیمت های پرمیت را تا حد ممکن کاهش داده و یا حتی آن را برای قله های ۶ هزار متری رایگان کرده اند. سوال اصلی که در ذهن بسیاری از کوهنوردان ایرانی وجود دارد این است که پرمیت دماوند چه مقدار بوده و این هزینه صرف چه می‌شود؟

داستان پرمیت برای یک قله ی ۵۶۱۰ متری به اسم دماوند!

کوه دماوند که از سال ۸۱ به‌ عنوان میراث طبیعی ثبت ملی شد هر ساله اواسط تیر تا اواسط شهریور ماه میزبان بسیاری از کوهنوردان داخلی و خارجی است. پرمیت و یا همان مجوز صعود برای این قله ۵۰ دلار (حدود ۸۵۰ هزار تومان به نرخ فعلی)‌ است که توسط فدراسیون کوهنوردی از کوهنوردان خارجی برای صعود دریافت می شود اما فدراسیون کوهنوردی هیچ وقت آمار دقیق صعود کنندگان به این قله و دیگر قله‌ها را ارائه نداده و هر باری که از آنان خواسته شده که حتی آمار حدودی صعود کنندگان به قله را بازگو کنند، آمار روشنی را ارائه نمی کنند.

با یک حساب ابتدایی می‌توان دریافت که سالانه بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر و یا حتی در بعضی از سال ها ۳۰۰۰ کوهنورد خارجی برای صعود به دماوند به ایران می‌آیند. اگر فرض کنیم به طور میانگین هر ساله ۲ هزار توریست برای صعود به دماوند وارد ایران شده و مجوز صعود ۵۰ دلاری را پرداخت کنند باید فدراسیون کوهنوردی ایران چیزی حدود ۱۰۰ هزار دلار در سال درآمد داشته باشد. اگر با دلار را به قیمت فعلی یعنی حدود ۱۷ هزار تومان حساب کنیم فدراسیون کوهنوردی حدود یک میلیارد و هفتصد میلیون تومان فقط برای صدور مجوز کوه دماوند از خارجی ها دریافت می کند.

اما این درآمد هیچ وقت در فدراسیون کوهنوردی مشخص نشده که چگونه خرج می شود. همانطور که گفته شد این هزینه باید برای بهبود کیفیت خدمات در مسیر دماوند هزینه شود اما اگر به مسیر و یا پناهگاه های دماوند سری بزنید خواهید دید که به آنها چندان رسیدگی نشده است. بارها بسیاری از کوهنوردان بیان کرده که آبروی کوه دماوند در خطر است اما به نظر می رسد گوش شنوایی وجود ندارد. چه بسا توریست هایی برای اولین بار به دماوند بیایند و آخرین سفر خود را تجربه کنند.

سوالی که مطرح است و فدراسیون باید به آن پاسخ دهد این است که چرا هیچ آمار شفاف و روشنی از این درآمد رسانه‌ای نمی‌شود و این پول در کجا خرج می‌شود؟ مگر غیر از این است که باید این پول در دماوند خرج شود؟

بسیاری از کارشناسان و کوهنوردان حرفه‌ای معتقد هستند که در مقابل پرداخت این مبلغ به عنوان پرمیت دماوند خدماتی که به توریست های خارجی ارائه می‌شود چیزی در حد پایین تر از استاندارد و حتی غیر استاندارد است! همچنین خدمات غذایی بسیار ضعیف و غیر بهداشتی بوده که بارها باعث مسمومیت کوهنوردان و گردشگران شده است.

این مبالغ محاسبه شده بدون احتساب عواید فدراسیون کوهنوردی از اقامت و خدمات در پناهگاه‌ها است. در ضمن این فقط مجوز صعود به دماوند بوده اما اکثر توریست هایی که به ایران می آیند علاو بر دماوند، علم کوه را هم فتح می‌کنند که پرمیت آن ۳۰ دلار است. همچنین بهتر است بدانیم که در هیچکدام از قله‌های منطقه آلپ که جزو پرترددترین و گرانترین مناطق کوهستانی دنیا هستند، پولی به عنوان پرمیت دریافت نمی‌شود در حالی که فدراسیون ایران برای صعود به علم کوه از ۳۰ دلار نمی گذرد.

بسیاری از راهنماهای گردشگری و کوهنوردان حرفه ای این موضوعات و مشکلات را بار ها اعلام کرده و از فدراسیون خواستار شفاف سازی شده‌اند اما هیچ وقت به آنان توجه نشد. از جمله مشکلاتی که در این زمینه مطرح شده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– پناهگاه ها به غیر از دو ماه تابستان در بقیه ایام سال به دلیل عدم سیستم گرمایشی و نبود عایق بندی تقریبا از محیط خارج سردتر است!

– پرسنل غیر متخصص و بی تجربه که حتی توان ارتباط برقرار کردن در سطح اولیه را با کوهنوردان ندارند.

– عدم وجود نظارت برای باربری و کمپینگ از سوی فدراسیون.

حال سوالی که باید فدراسیون کوهنوردی به آن پاسخ دهد این است که درآمد چندین هزار دلاری فدراسیون در کجا هزینه می‌شود و فدراسیون کوهنوردی براساس چه قانون و معیاری این مبلغ را از کوهنوردان خارجی اخذ می‌کند؟

البته این سوالات بارها مطرح شده اما جواب های شفافی به آن داده نشده است. کوهنوردان امیدوارند حال که فدراسیون پاسخگو نیست مراجع قانونی ذی‌ربط به موضوع ورود کرده و میزان دقیق این درآمدهای میلیاردی را مشخص کنند. همچنین انتظار می‌رود هزینه کرد این مبالغ نیز برای عموم روشن و شفاف سازی شود.

منبع:ایسنا