طرح مطالعه برند گردشگری فارس برگزیده ملی شد

معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی ،گردشگری وصنایع دستی فارس،  از انتخاب طرح پژوهشی مطالعه و طراحی فاز اول برند گردشگری فارس، به عنوان یکی از طرح های پژوهشی برتر ملی از سوی وزارت علوم، تحقیقات وفناوری خبر داد.

 به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی فارس سید موید محسن نژاد با اعلام این خبر گفت: «تهیه برند گردشگری فارس به عنوان یکی از مهمترین مقاصد برای گردشگران  ایرانی و خارجی، همواره مد نظر همه مسئولین و همچنین عموم علاقمندان به تاریخ،  فرهنگ، هنر و ادب و شهروندان این استان و شهر شیراز بوده است.»

او افزود: « در همین راستا،  این اداره کل با حمایت استانداری فارس، فاز اول مطالعه طرح برند گردشگری فارس را از  اواخر سال 1396 در دستور کار قرار داد.»

 معاون گردشگری اداره کل  میراث فرهنگی ادامه داد: «با توجه به توانمندی و پتانسیل های هنری و علمی که در دانشگاه هنر شیراز  وجود دارد این دانشگاه به عنوان مجری این طرح انتخاب و کار مطالعاتی خود را آغاز نمود که  با توجه به شرح خدمات در فاز اول،  مطالعه طرح برند گردشگری فارس را به انجام رساند.»

محسن نژاد تصریح کرد: «در فرآیند مطالعه طرح، ادامه روش با رویکردی عملیاتی تر مورد درخواست این اداره کل به عنوان کارفرما و ناظر علمی قرار گرفت که این رویکرد طرح را  به مراحل تکمیلی نزدیک نموده و امید است در فاز بعدی می تواند منجر به انتخاب الگویی بهینه برای برند سازی گردشگری فارس وثبت لوگو و شعار کارآمد برای این استان شود.»

بنا بر این گزارش و به نقل از معاون گردشگری اداره کل  میراث فرهنگی ،گردشگری وصنایع دستی فارس این طرح با رویکردی استقرایی اکتشافی وفرایندی تعاملی در پی فهم ویژگی های شیراز بوده و به صورتی نظام مند داده های حاصل از مصاحبه های پیاده شده از حوزه های علمی مختلف و  نظر سنجی از اساتید، متخصصین و کارشناسان،  پروتکل های مشاهده شده را  بررسی می کند و در پایان  با تاثیر از نتایج بخش نظری،  طراحی هویت بصری و شعار ویژه گردشگری شیراز را ارائه  می نماید که ادراک کیفیت میزبانی وجذابیت گردشگری را توسط گردشگر و در نهایت رضایت او از یک سو  وتوسعه ارزش های میزبان را از سوی دیگر، به همراه خواهد داشت که می تواند در رشد فزاینده اقتصادی واشتغال زایی مستمر موثر واقع شود.

گفتنی است، طرح مطالعه برند گردشگری فارس با تلاش دکتر مهشید بارانی عضو هیات علمی دانشگاه هنر شیراز وتیم همراه  به عنوان مجری طرح،  دکترمسلم باقری عضو هیات علمی دانشگاه شیراز دررشته گردشگری به عنوان ناظر علمی و  محمد کاظم بهادری پور رئیس گروه مراکز وخدمات گردشگری معاونت گردشگری  این اداره کل به عنوان ناظر اجرایی طرح در سه  بخش مطالعه برندینگ،  تحلیل فرصت های برندینگ و ارائه الگوهای طراحی برند در حوزه های مختلف گردشگری فارس وشهر شیراز انجام شده است.

منبع:وبسایت میراث فرهنگی استان فارس

زیبایی‌های سحرانگیز تاریک‌ دره همدان

پیست «تاریک‌ دره» همدان پس از پیست‌های شمشک و دیزین منحصربه‌فردترین پیست اسکی کشور است که این روزها مسیر منتهی به آن بازگشایی‌شده و حضور گردشگران زمستانی را انتظار می‌کشد.

استان همدان به لحاظ بهره‌مندی از پتانسیل‌های گردشگری و توریستی حرف زیادی برای گفتن دارد، چراکه با داشتن بیش از یک هزار و ۸۰۰ جاذبه تاریخی و فرهنگی به‌عنوان یکی از ۵ استان گردشگری کشور شناخته‌شده و برگزاری برنامه‌های متعدد بین‌المللی در زمینه گردشگری نیز بر این ادعا صحه می‌گذارد.

طبیعت منحصربه‌فرد و آب‌وهوای مطبوع همدان به‌گونه‌ای است که در نیمه اول سال حتی اگر تبلیغ چندانی هم برای جذب گردشگر به این استان صورت نگیرد، شاهد حضور گردشگران و توریست‌های داخلی و خارجی در همدان هستیم و نشاط حاصل از تردد گردشگران در خیابان‌های همدان قابل حس است.

ناشناخته ماندن ظرفیت‌های گردشگری زمستانی

سال که وارد نیمه دوم و فصل پاییز و زمستان می‌شود به دلایل متعدد که شاید یکی از آن‌ها را بتوان ناشناخته ماندن ظرفیت‌های گردشگری زمستانی به‌خصوص گردشگری ورزشی همدان عنوان کرد، به‌مراتب شمار گردشگران در همدان کاهش می‌یابد درحالی‌که همدان به همان اندازه که در نیمه اول سال برای هر مسافر و گردشگری جذابیت دارد در نیمه دوم سال نیز مملو از ظرفیت‌های گردشگرپذیر است.

راه دوری نمی‌رویم و تنها در یک محور گردشگری و آن‌هم کوچه‌باغ‌های عباس‌آباد و منطقه توریستی گنج‌نامه که به پیست اسکی تاریک دره منتهی می‌شود به این تأیید می‌رسیم که اگر ظرفیت‌های گردشگری همدان شناسانده شوند شاید بتوان همدان را قطب گردشگری زمستانی کرد.

گردشگری ورزشی یکی از زیرمجموعه‌های گردشگری و صنعت توریسم است که روز به روز بر تعداد طرفداران آن افزوده می‌شود

کارشناس گردشگری استان همدان در همین خصوص در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه امروزه صنعت گردشگری در ابعاد گوناگون آن در حال پیشرفت و گسترش است، گفت: در این میان گردشگری ورزشی یکی از زیرمجموعه‌های گردشگری و صنعت توریسم است که روزبه‌روز بر تعداد طرفداران آن افزوده می‌شود.

لیلا غفاری با بیان اینکه گردشگری ورزشی فرصتی برای رونق اقتصادی کشور است کما اینکه در بسیاری از کشورهای جهان درآمدهای آن‌چنانی از این منظر کسب می‌شود، گفت: کشورهای مختلف دنیا سرمایه‌گذاری‌های کلانی برای گسترش صنعت توریسم ورزشی انجام می‌دهند که البته ایران نیز در این خصوص قدم‌هایی برداشته است.

غفاری با تأکید بر اینکه ایران با داشتن طبیعت زمستانی و توجه به ظرفیت‌های متعدد در استان‌های مختلف می‌تواند خود را به یکی از قطب‌های گردشگری ورزشی در منطقه تبدیل کند، افزود: با توجه به شرایط آب و هوایی کشور که در فصل زمستان اکثر شهرهای غربی کشور با ریزش برف همراه هستند می‌توان کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را جذب زیبایی‌های زمستان و ورزش‌های زمستانی کرد.

این کارشناس گردشگری استان همدان به ظرفیت‌های دیار هگمتانه در فصل زمستان نیز اشاره کرد و ادامه داد: استان همدان نیز با آب و هوایی کوهستانی و بهره‌مندی از کوهستان الوند و پیست بین‌المللی تاریک دره یکی از ظرفیت‌های مهم برای جذب گردشگر داخلی و خارجی در فصل زمستان است که باید از این ظرفیت عظیم برای جذب گردشگر بهره ببرد.

فاصله ۱۰ کیلومتری پیست تاریک دره با شهر همدان

در راستای معرفی بیشتر این ظرفیت گردشگری زمستانی همدان باید عنوان کرد که یکی از پتانسیل‌های بی‌نظیر شهر همدان در فصل زمستان پیست تاریک دره است؛ این پیست در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی جاده گنج‌نامه در شهر همدان و در دامنه‌های کوه‌های الوند قرارگرفته و سومین پیست مطرح کشور و پس از پیست‌های شمشک و دیزین به‌عنوان منحصربه‌فردترین پیست اسکی در تمام کشور مطرح است.

این پیست با یک‌هزار و ۶۰۰ متر طول قابلیت برگزاری مسابقات اسکی روی چمن و برف را در تمام فصول سال دارد و تله سیژ این مجموعه با ۱۰۰ صندلی و یک هزار و ۶۰۰ متر طول خط، فعال‌شده و با راه‌اندازی این دستگاه وسعت پیست به ۵۰ هکتار رسیده است.

در کنار این پیست ساختمان دوطبقه شامل آشیانه برف‌کوب این مجموعه با زیربنای ۳۰۰ متر و سرویس بهداشتی، دفتر هیئت، سالن اجتماعات، انبار، وسایل اسکی و موتورخانه و اتاق کنترل خط دستگاه‌ها تله سیژ قرار دارد و با توجه به وجود این امکانات و تجهیزات پیشرفته به‌عنوان یکی از پیست‌های منحصربه‌فرد کشور محسوب می‌شود.

طی سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا همدان به قطب گردشگری زمستانی تبدیل شود، اما گاهی تدابیر به نتیجه مثبت ختم نشده و گاهی نیز شاهد موفقیت‌هایی در این خصوص بوده‌ایم.

بازگشایی پیست «تاریک دره» همدان

مدیرکل ورزش و جوانان استان همدان در همین خصوص در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به بازگشایی پیست «تاریک دره» همدان اظهار کرد: در راستای معرفی پیست تاریک دره همدان تلاش‌هایی انجام‌شده و امسال با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی و انعقاد قرارداد؛ ۲ دستگاه لودر و گریدر به‌طور کامل اجاره شد و در طول مسیر قرار گرفت تا مسیر دسترسی به پیست باز باشد.

محسن جهانشیر افزود: در حال حاضر با تلاش‌های انجام‌شده پیست تاریک دره بازگشایی‌شده و امیدواریم تا پایان فروردین ۹۹ پیست بسته نشود و بتوانیم از ظرفیت این پیست استفاده کنیم.

وی بابیان اینکه ادارات و دستگاه‌های بسیاری برای آماده‌سازی پیست و پذیرش گردشگران زمستانی همکاری داشته‌اند، گفت: مدیران امور برق، امور آب منطقه‌ای و حوزه معاونت امور عمرانی استاندار برای آماده‌سازی و بازگشایی مسیر پیست رایزنی و مذاکره داشته‌اند که خوشبختانه به نتیجه رسید و پیست تارک دره مهیای پذیرش گردشگران است.

پیست «تاریک دره» همدان از ظرفیت‌های مهم گردشگری ورزشی محسوب می‌شود و باید تمام تلاش خود را برای استفاده از ظرفیت این پیست به کار گیریم

جهانشیر با تأکید بر اینکه پیست «تاریک دره» همدان از ظرفیت‌های مهم گردشگری ورزشی محسوب می‌شود و باید تمام تلاش خود را برای استفاده از ظرفیت این پیست به‌کارگیریم به واگذاری این پیست به بخش خصوصی اشاره و بیان کرد: در حال حاضر بخش خصوصی وارد عمل شده و مجموعه پیست تاریک دره همدان از ابتدای پیست برای بازسازی، نوسازی و تجهیز به بخش خصوصی واگذارشده تا شرایطی فراهم شود که گردشگران در زمان استفاده از امکانات آن راضی باشند.

مدیرکل ورزش و جوانان استان همدان عنوان کرد: در مرحله اول بهره‌بردار موظف است هتل و رستوران مجموعه را تکمیل کند و سپس به بازسازی و نوسازی کل مجموعه پیست تاریک دره همدان بپردازد.

وی با تأکید بر اینکه برای فعال شدن گردشگری ورزشی باید تمام مدیران استان پای‌کار بیایند، گفت: فعال کردن گردشگری زمستانی از عهده یک مجموعه به‌تنهایی خارج است و باید مجموعه‌های استانداری، اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری، اداره ورزش و جوانان و سایر نهاد و ارگان‌ها و بخش خصوصی و حتی جامعه هتلداران استان نیز پای‌کار باشند تا بتوانیم قدمی مثبت در این زمینه برداریم.

وی بابیان اینکه کوهستان الوند برای همدان یک نعمت بزرگ است که در بسیاری از استان‌های کشور خبری از این ظرفیت نیست، گفت: برای اینکه بتوانیم صنعت گردشگری زمستانی را در استان فعال کنیم کوهستان الوند از ظرفیت‌های مهم و تأثیرگذار به شمار می‌رود، چراکه در بین گردشگران و توریست‌ها عده‌ای طبیعت کوهستانی را می‌پسندند.

به هرروی امید می‌رود شاهد رونق رشته اسکی و سایر ورزش‌های زمستانی در شهر همدان باشیم تا بتوانیم گردشگران ورزشی را در این فصل نیز در استان همدان جذب کنیم.

منبع:خبرگزاری مهر

گور دخمه‌های لیارسنگ‌بن بجا مانده از دوره اشکانی

 معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان قدمت گوردخمه‌های لیارسنگ‌بن را دوره اشکانی دانست که نشان می‌دهدرایج‌ترین سنت تدفین بصورت دسته جمعی در این دوران انجام گرفته است.

ولی جهانی روز چهارشنبه در چهارمین نشست تخصصی هفدهمین گردهمایی باستان شناسی ایران در خصوص گزارش چهارمین فصل از پژوهش های میدانی مجموعه باستانی لیارسنگ بن استان گیلان، گفت: پژوهش­های باستان شناختی نشان می ­دهد که رایج­ ترین سنت تدفین در گیلان همزمان با دوران اشکانی و ساسانی، در برخی از مناطق همچون رودبار و دیلمان مبتنی بر ساخت گورهای نوع دخمه ای بود و بر اساس کاوش­های باستان شناختی که تاکنون صورت گرفته در دوره ­های قبل از آن رواج نداشت.
وی ادامه داد: نمونه‌­های قابل مقایسه با گورهای دخمه­‌ای مکشوفه از گورستان لیارسنگ‌بن، تاکنون فقط از چند محوطه در گیلان  شامل شیرکوه، شهران، شاه‌پیر، خرمرود، نوروز محله و فقط یک محوطه در نزدیکی ساری وستمین گزارش شده است.

جهانی با بیان اینکه  سنت تدفین در داخل گور دخمه­‌ها؛ خارج از مرزهای ایران کنونی نیز در محوطه­‌های واقع در استپ­ های جنوب­‌شرقی اروپا و آسیای مرکزی و شمال قفقاز که در بردارنده­ مواد فرهنگی اقوام سرمتی و اسکیتی و آلانی  بدون مقایسه گورآوندها به­ لحاظ گونه­‌شناختی مشاهده می ­شود افزود: ساختار قبور مکشوفه از لیارسنگبن – قابل مقایسه با نمونه های ذکر شده است  هرچند برخی از پژوهشگران همچون سولیمیرسکی، خاستگاه این گونه از قبور را در سرزمین­های آسیای مرکزی می­دانند اما در مورد مسیر ورود و عوامل انتقال دهنده­  این فرهنگ تدفین به کرانه های جنوبی دریای خزر، نمی ­توان اظهارنظری قطعی ارائه کرد.
وی در ادامه گفت: کاوش در گورستان لیارسنگ بن، نشان می ­دهد که سنت تدفین در داخل گور دخمه­‌ها، کم و بیش تا دوره ی ساسانی نیز در منطقه رواج داشت. از دیگر سو سنت انجام تدفین در داخل ظروف سفالی یا اصطلاحاً گورهای نوع خمرهای نیز، هرچند از دوره­ی ایلام مربوط به اواسط هزاره ی دوم  پیش از میلاد نیز گزارش شده است، اما بیشترین رواج آن را در دوره­ی اشکانی شاهد هستیم.

براساس اعلام پژهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، وی یادآور شد: شواهدی از این شیوه ی تدفین، در بسیاری از محوطه های داخل و خارج از مرزهای ایران کنونی به دست آمده که به ­لحاظ بُعد مسافت با گیلان، نزدیک ترین نمونه های آن از گِرمی دشت مُغان گزارش شده است. به بیان کلی؛ بررسی شیوه های تدفین در این گورستان نیز، نشان از تعلق بیشتر این قبور به دورهای همزمان با عصر اشکانی و تا مدتی پس از آن را دارد.

کاوش های جدید در تپه پوستچی استان فارس باعث تغییر در فرضیات مربوط به وسعت محوطه شد
همچنین حسینعلی عرب استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز و علیرضا سرداری زارچی استادیار پژوهشکده باستان شناسی در تشریح اقدامات این تیم کاوش در فصل سوم کاوش باستان شناسی تپه پوستچی استان فارس گفتند: کاوش های اخیر  نتایج قابل توجهی دربر داشت که مهم ترین آن، کاوش گسترده در لایه های استقراری دوره شمس آباد (اواخر هزاره ششم ق. م) این محوطه بود، چنانکه باعث شد تا برخی از دیدگاه ها و فرضیات فصول پیشین مانند وسعت محوطه در مرحله شمس آباد نیز تغییر یابد.
آن ها با بیان اینکه در کاوش های اخیر سازه بزرگ چینه ای نمایان شده که می تواند یکی از موارد نادر در تاریخ معماری محوطه های پیش از تاریخی منطقه فارس از دوران نوسنگی و مرحله انتقال به عصر مس سنگی باشد افزودند: تا آنجایی که می دانیم، در هیچ کدام از روستاها و محوطه های عصر نوسنگی (فازهای موشکی، جری و شمس آباد) و مس سنگی (فاز باکون) منطقه فارس، چنین سازه چینه ای قطور و بزرگی که دیوارهای آن ضخامتی بین ۲ تا ۳ متر داشته باشند، شناسایی نشده است. بنابراین با احتساب اینکه این فاز معماری و سکونتی متعلق به فاز شمس آباد، تاریخی حدود ۵۲۰۰ تا ۴۷۰۰ ق. م بوده باشد، اهمیت آن در مطالعات باستان شناسی پیش از تاریخ ایران بسیار افزون می یابد.
این اعضای گروه کاوش ادامه دادند: از نمونه های قابل مقایسه پیش از تاریخی با چنین سازه ای، می توان به آثار معماری کاوش شده در تپه چغامیش خوزستان مربوط به دوران شوشان قدیم (۵۲۰۰-۵۶۰۰ ق. م) تا شوشان میانی (۵۲۰۰-۴۸۰۰ ق. م) و دو سکوی بزرگ خشتی یافت شده در تپه چغا سفید دهلران مربوط به فازهای سرخ (۵۷۰۰-۵۴۰۰ ق. م) و مهمه ( ۴۸۰۰-۴۶۰۰ ق. م) اشاره کرد.
آن ها در پایان یادآور شدند :به طورکلی یافته های فصل سوم کاوش تپه پوستچی نشان داد که این محوطه در چارچوب نظام استقراری دشت شیراز و دره های استان فارس از دوران اواخر نوسنگی دارای اهمیت زیادی بوده است. نتایج کاوش دلالت بر گسترش وسعت استقراری این محوطه در فاز شمس آباد دارد و می توان تخمین زد که وسعت این روستا در این دوره حدود ۳ هکتار یا بیشتر باشد. از طرف دیگر، کشف سازه قطور و بزرگ چینه ای دلالت بر وجود یک جامعه ای خان سالار رتبه ای است که مرکز سیاسی- اجتماعی مهمی در دشت شیراز به حساب می آمده است.
دستکندهای زیر زمینی سفید شهر مربوط به  قرون ۶ و ۷ هجری قمری است

علاوه بر این مجید منتظرظهوری، عضو هیئت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه تهران در توضیح گزارش کاوش باستان شناسی دستکندهای زیر زمینی سفید شهر (نصر آباد) گفت: بر اساس مطالعات باستان شناختی و جغرافیایی و همچنین یافته های سفالی و سایر اشیاء و شواهد تاریخی و فرهنگی منطقه می توان اذعان داشت که این مجموعه دستکند زیرزمینی احتمالاً با توجه مناسبات اقلیمی و تحولات تاریخی و سیاسی منطقه، در قرون ۶ و ۷ هجری قمری ایجاد شده که دارای کاربردی پناهگاهی و مسکونی بوده است.
وی ادامه : حجم یافته های سفالی و تنوع گونه های آن و به ویژه ظروف مصرفی نشان از زندگی مستمر در این مجموعه دستکند است که تا قرون متاخر اسلامی با فراز و نشیب های مورد استفاده بوده است.
منتظر ظهوری با بیان اینکه سطوح ارتفاعی در ایجاد این دستکندها از ویژگیهای خاص این دستکند است که گاه به جهت حریم گذاری برای افراد و خانواده ها بوده است افزود: هر چند این تغییر کد ارتفاعی دسترسی به فضاها را سخت تر نیز کرده است البته بررسی ها نشان می دهد فضای دستکند چلیپایی شکل در زیر قدمگاه علی که به احتمال ماهیت مذهبی داشته، پیوندی آشنا با برخی ویژگی های معماری بناهای مذهبی پیش از اسلام دارد.
وی یادآور شد: هر چند که این دستکند زیرزمینی به احتمال قوی در قرون میانی اسلامی ایجاد شده است ولی با لحاظ ماهیت و کاربری ریشه در آیین های ایران باستان دارد که در دوران اسلامی در لفافه ای از آموزه های دین جدید پوشیده شده که اثبات این فرضیات نیازمند مطالعات گسترده تری است که امید است در آینده به ان همت گمارده شود.

منبع:ایرنا

اسپیس‌ایکس بلیت فروشی برای گردشگری فضایی را آغاز کرد

شرکت “اسپیس‌ایکس” قصد دارد در سال 2021 یا 2022، نخستین گردشگری فضایی خود را برای علاقمندان آغاز کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، شرکت “اسپیس‌ایکس”(SpaceX)، در حال بلیت‌ فروشی برای گردشگران فضایی است تا علاقمندان بتوانند با همان فضاپیمایی که فضانوردان ناسا را به “ایستگاه فضایی بین‌المللی” (ISS) می‌برد، به فضا سفر کنند. اسپیس‌ایکس با همکاری شرکت آمریکایی “اسپیس ادونچرز”(Space Adventures)، بلیت‌هایی را برای سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی با کپسول “دراگون”(Dragon) به فروش گذاشته است.

این برنامه، تجربه جدیدی برای اسپیس ادونچرز در حوزه گردشگری فضایی نیست. این شرکت بین سال‌های 2001 تا 2009، هفت نفر را با فضاپیمای روسی “سایوز”(Soyuz) به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد که ده‌ها میلیون دلار هزینه در پی داشت. اسپیس ادونچرز از آن زمان، فروش بلیت سفر فضایی را برای افراد ثروتمندی مانند “سرگی برین”(Sergey Brin)، از بنیانگذاران گوگل ادامه داده اما هیچ ماموریت دیگری را انجام نداده است.

اکنون اسپیس ادونچرز تصمیم دارد تا پروازهای فضایی را دوباره آغاز کند. دراگون برای بردن فضانوردان ناسا به ایستگاه فضایی بین‌المللی ساخته شد و در ماه مارس نیز پروازی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی داشت. نخستین ماموریت دارای سرنشین دراگون اکنون در حال برنامه‌ریزی است.

آغاز پرواز دراگون به همراه گردشگران فضایی، برای اواخر سال 2021 یا 2022 برنامه‌ریزی شده اما این پرواز قرار است مسیر متفاوتی را پیش بگیرد. در توئیت جدید “اریک اندرسون”(Eric Anderson)، مدیرعامل اسپیس ادونچرز آمده است که: دراگون در این ماموریت، تا پنج روز و در ارتفاع دو یا سه برابر بالاتر از ایستگاه فضایی بین‌المللی، به دور زمین خواهد چرخید.

“استیسی تیرن”(Stacey Tearne)، نماینده اسپیس ادونچرز گفت: هزینه این ماموریت هنوز فاش نخواهد شد اما احتمالا در حد سایر پروازهای فضایی مداری است.

هزینه دیگر پروازهای فضایی اسپیس ادونچرز،حدودا بین 20 میلیون دلار برای سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی تا 150 میلیون دلار برای سفرهای آینده اطراف ماه متغیر است.

منبع:خبرگزاری ایسنا

شهر زیرزمینی سه‌هزار ساله ترکیه رکورد جذب گردشگران را شکست

شهر زیرزمینی 3 هزار ساله ترکیه است که به دلیل قدمت بالای خود هم در یونسکو ثبت شده و هم توانسته رکورد بی‌نظیری را در جذب توریست از آن خود کند.
این شهر زیرزمینی که در شمال شرقی ترکیه واقع شده، از جذابیت‌های توریستی بسیار بالایی برخوردار است و در طول سال 2019 میلادی توانسته 20 هزار و 500 گردشگر را به سوی خود جذب کرده و رکورد جدیدی را به ثبت برساند.

بسیاری از میراث فرهنگی و بناهای تاریخی در هر کشوری یکی از نقاط قوت جذب گردشگر به شمار می‌روند که مقامات آن کشور برای افزایش تعداد توریست‌های خود به معرفی هرچه بهتر این میراث می‌پردازند.

شهر زیرزمینی Bayburt هم یکی از این بناهای تاریخی محسوب می‌شود که مقامات ترکیه برای حفظ آن تلاش بسیار زیادی کرده‌اند و اجازه ندادند که کوچکترین آسیبی به دیواره‌ها و سنگ‌های داخلی آن وارد شود. جذابیت بصری این بنا 3 هزار ساله به قدری بالاست که بیش از 95 درصد گردشگران ترکیه حتما از این بنا دیدن می‌کنند.

این شهر باستانی در فاصله 2 تا 5/5 متری زیر سطح زمین واقع شده و در طی یک کار ساختمانی در سال 1988 میلادی به طور اتفاقی یافت شد. این شهر زیرزمینی شامل گالری‌ها، اتاق‌ها و مناطق بزرگ‌تر متصل به این اتاق‌ها است که بدون هیچ‌گونه مصالح ساختمانی در بستر اصلی حک شده‌اند.

همچنین سوراخ‌های مخروطی شکل در این سازه تاریخی وجود دارند که گمان می‌رود برای مشاهده یا گردش هوا در سقف‌های گالری‌های بیش از یک کیلومتر طول، استفاده شده‌اند. از این رو این شهر در زیر خانه‌ها، مغازه‌ها و خیابان‌های مرکز منطقه آیدونتپه با هزاران سال رمز و راز، بازدید‌کنندگان را مجذوب خود می‌کند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که این شهر زیر زمینی دارای ابعاد تاریخی دیگری هم هست که باید کشف شوند. طول 800 متری این شهر که هم اکنون باز شده، قطعا ادامه دارد و باید با کاوش‌های دقیق و تخصصی یافت شوند. در حال حاضر کاوش‌ها و تحقیقات برای این کشف‌های جدید در این شهرر ادامه دارد که اگر نتایج خوبی حاصل آید، قطعا در جذب هرچه بیشتر تعداد توریست‌ها تاثیرگذار خواهد بود.

این در حالی است که یکی از مقامات ترکیه در مورد نگهداری از این بنا ارزشمند تاریخی اعلام کرده که مشکلی برای دوام شهر زیرزمینی به دلیل کنده‌کاری با دست وجود ندارد، اما برخی اقدامات برای محافظت از آن هم انجام شده که بسیار مهم و تخصصی است.

در حال حاضر هم یک برنامه حفاظت از این شهر تاریخی 3 هزار ساله آماده شده است که مسیرهای تحت پوشش آن پس از تصویب در شورای منطقه‌ای حفاظت از میراث فرهنگی بازسازی خواهند شد.

منبع:اسکان

بحران در گردشگری اروپا زیر سایه کرونا

پیش‌تر آمار و گزارش‌های بسیاری درباره تاثیر مخرب شیوع ویروس «کرونا» بر صنعت گردشگری و کسب و کارهای وابسته به آن منتشر شده بود، اما به نظر می‌رسد با ادامه یافتن محدودیت‌ها و اقدامات امنیتی، تاثیرات این بحران بیش از پیش در اروپا ظهور پیدا کرده است.

به گزارش ایسنا به نقل از  نیویورک‌تایمز، هتل‌ها، فروشگاه‌ها و مقاصد دیدنی سراسر اروپا  در سال‌های گذشته به گردشگران چینی وابسته شده است؛ حالا اقدامات امنیتی و پیشگیرانه روند تمامی این کسب و کارها را تغییر داده است.

برای مثال سابقا صف مقابل یکی از فروشگاه‌های مشهور مد و لباس که در پاریس واقع شده است و از محبوب‌ترین فروشگاه‌ گردشگران چینی محسوب می‌شود، آن‌قدر طولانی می‌شد که شکل مارپیچی به خود می‌گرفت، اما این روزها به سختی صف‌های آن‌چنانی در مقابل این فروشگاه و سایر فروشگاه‌های مشابه این شهر به چشم می‌خورد. این صف‌های کوتاه‌شده از نخستین نشانه‌های تاثیرات مخرب شیوع «کرونا» بر اقتصاد جهان است.

با این‌که هنوز برای تعیین میزان دقیق خسارات اقتصادی ناشی از بحران زود است، اما تاثیرات بالقوه این ویروس بر اقتصاد تقریبا در هر نقطه‌ای از جهان مشهود است. از زمانی که مقام‌های چین خروج تورهای گروهی از این کشور را ممنوع کرده‌اند، از خیابان‌های خالی پاریس گرفته تا شهر آلمانی «فوسن» و  فروشگاه‌های «آکسفورد شایر» در انگلستان کاهش گردشگران چینی کاملا محسوس بوده است.

پس از آن‌که یک گردشگر چینی ۸۰ ساله در اثر ابتلا به ویروس «کرونا» در بیمارستانی در پاریس جان خود را از دست داد، نگرانی‌ها از ابتلا به این ویروس در روزهای اخیر افزایش یافته است. این مورد نخستین مرگ خارج از آسیا در اثر ابتلا به این ویروس محسوب می‌شود.

نشانه‌های تاثیرات این بحران بر کشورهای اروپایی که بازارهای‌شان در سال‌های اخیر به شدت به گردشگران چینی وابسته شده است،‌ بسیار سریع ظهور پیدا کرد. همچون سایر نقاط اروپا، صنعت گردشگری ایتالیا نیز بخش اعظمی از رشد اقتصادی خود را مدیون گردشگران چینی است.

طبق اطلاعات منتشرشده توسط سازمان جهانی گردشگری، در سال ۲۰۰۰، یعنی سه سال پیش از آن‌که ویروس بیماری «سارس» در سراسر آسیا شیوع پیدا کند، گردشگران چینی در کشورهای خارجی ۱۰ میلیارد دلار پول خرج کردند. این رقم در سال ۲۰۱۸ ، ۲۷۷ میلیارد دلار بود.

هفته گذشته مقام‌های ایتالیا از تخصیص کمک مالی به گرداننده‌های تورهای گردشگری این کشور که دچار خسارت‌های جدی  شده‌اند، خبر دادند.

سخنگوی وزارت فرهنگ و گردشگری ایتالیا از این بحران به عنوان موقعیتی اضطراری و مشابه با وقوع یک زمین‌لرزه یاد کرد.

در بیست و یکم ژانویه وزیر فرهنگ و گردشگری ایتالیا با همتای چینی خود تفاهم‌نامه یک‌ساله‌ای را به منظور تحکیم روابط فرهنگی و گردشگری بین دو کشور به امضا رساندند. تخمین زده می‌شد شمار پروازهای بین این دو کشور در پی این تفاهم‌نامه تا سه ‌برابر افزایش پیدا کند؛ یعنی از ۵۶ به ۱۰۸ پرواز در هفته افزایش پیدا کند.

اما تنها ۱۰ روز پس از ملاقات وزیران این دو کشور، ایتالیا تمامی پروازهای خود به مقصد و از مبدا چین را به دلیل شیوع ویروس کرونا در سطح جهان و افزایش شمار کشته‌شدگان چینی‌ها در اثر ابتلا به این ویروس به حالت تعلیق درآورد.

در برخی از کشورها، بحران ویروس «کرونا» بر روی شمار گردشگران غیرچینی نیز تاثیر گذاشته است.

به گفته‌ یکی از گرداننده‌های کسب و کار وابسته به گردشگری ایتالیا، مردم دوست ندارند در قطارها، هواپیماها و یا کنفرانس‌ها حاضر شوند و دلیل آن هم نوعی تاثیر روانی و ذهنی است.

برای مثال هفته گذشته بزرگ‌ترین نمایشگاه موبایل و ارتباطات که قرار بود بیست و چهارم فوریه در  شهر «‌بارسلونا»ی اسپانیا برگزار شود، به دلیل نگرانی‌ها از ابتلا به این ویروس لغو شد. تاکنون این بزرگ‌ترین رویداد تجاری خارج از آسیا بوده که به دلیل شیوع «کرونا» لغو شده است.

به گفته شهردار «بارسلونا»، انتظار می‌رفت برگزاری این کنفراس بیس از ۱۰۰ هزار بازدیدکننده را به این شهر بکشاند و سود ۵۰۰ میلیون یورویی را به دنبال داشته باشد. همچنین پیش‌بینی می‌شد با برگزاری این کنفرانس حدود ۱۴ هزار شغل موقت ایجاد شود.

با این‌که‌ در آمار کلی برخی از مقاصد پربازدید چینی‌ها همچون موزه «لوور» تغییری ایجاد نشده اما در «دیژون» که پس از «پاریس» دومین شهر فرانسوی محبوب چینی‌ها محسوب می‌شود، گرداننده‌های تورهای گردشگری در ماه فوریه، رزرو حدود سه‌هزار اتاق در ۴۰ هتل را لغو کردند.

در آلمان نیز شهرهای «مونیخ» و «هایدلبرگ» که از مقاصد محبوب چینی‌ها محسوب می‌شوند،‌ لغو شدن تورهای گروهی و کم شدن آمار گردشگران را گزارش داده‌اند.

منبع:ایسنا

نصب تله‌کابین یا مونوریل در ولنجک

شهردار منطقه یک تهران از انجام مطالعات ترافیکی برای نصب تله‌کابین یا مونوریل در راستای حل مشکل ترافیک توچال خبر داد.

با بیان این‌که توسعه فضاهای گردشگری در حریم شهر تهران به خصوص در منطقه شمالی پایتخت می‌تواند مانعی برای توسعه سکونتگاه‌های غیررسمی و زمین‌خواری باشد، افزود: اگر فضاهای گردشگری در حریم تهران چه جنوب و چه شمال گسترش یابد تهران را از دست‌اندازی افراد سودجو نجات می‌دهیم، در شمال تهران نیز به دلیل وجود کوه و فضاهای اکولوژیک خود به خود یک فضای گردشگری ایجاد شده که فقط لازم است که آنها را تجهیز کرده و بهبود بخشیم.

شهردار منطقه یک با بیان این‌که بزرگترین تهدید برای منطقه یک، ترافیک آزاردهنده آن است، تصریح کرد: معابر کم‌ عرض و افزایش ضریب مالکیت خودرو و همچنین بارگذاری بیش از اندازه مسکونی در این منطقه سبب شده است که امروزه مهمترین دغدغه ساکنین این منطقه ترافیک باشد لذا ضروری است که استعدادهای بالقوه طبیعی را بیشتر توجه نماییم و سرمایه گذاری را دربخشهای خدمات و گردشگری تقویت نماییم که در این راستا ایده های خلاقانه راهی است جهت برون رفت از وضعیت موجود.

وی با تشریح ایده ایجاد “پایانه گردشگری” در منطقه یک، اظهار کرد: با توجه به وضعیت منابع مالی شهرداری تهران می‌توانیم از ایده‌های جدیدی در راستای حل مشکلات ترافیکی استفاده کنیم. برهمین اساس برای حل مشکل ترافیک منتهی به مجموعه تفریحی توچال گزینه‌هایی همچون مونوریل ،ال آرتی، تله‌کابین و … مطرح شده است که بسته به میزان تقاضای سفر و همچنین تمایل بخش خصوصی می‌توان از یکی از این سه روش استفاده کرد.

موسوی با بیان این‌که می‌بایست برای حل مشکل ترافیک منطقه به سراغ ایده‌های جدید برویم که علاوه بر توسعه فضای گردشگری مشکلات ترافیکی را حل کند، گفت: می‌توانیم پایه‌گذار فکر جدیدی در شهر باشیم و به همین دلیل پیشنهاد کردیم که برای حل ترافیک خیابان‌های منتهی به توچال از روش‌های مختلفی استفاده کنیم که علاوه بر رفع ترافیک موجب گسترش گردشگری نیز باشد.

شهردار منطقه یک با بیان این‌که گزینه نصب تله‌کابین از مونوریل و ال آرتی قوی‌تر اقتصادی تر است اما هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده است، گفت: مبدا و مقصد مشخص است و می‌توانیم در چند فاز این مهم را اجرایی کنیم که در گام اول می‌توان تنها مبدا و مقصد را افتتاح کرد و در فاز بعدی نیز بسته به نظر سرمایه‌ گذار ایستگاه‌های میانی را افتتاح نمود که خوشبختانه سرمایه‌ گذار برای ایستگاه مبدا و مقصد اعلام آمادگی کرده و مشاور طرح در حال انجام مطالعات مختلف است.

وی با بیان این‌که خوشبختانه این ایده مورد توجه اعضای شورای شهر و شهردار تهران قرار گرفته، در مورد جزییات این طرح گفت: مبدا مدجدید حمل ونقلی که یا ال آر تی یا تله کابین خواهد بود،حدودا میدان ولنجک می باشد، چرا که زمینی در نزدیکی میدان شهید شهریاری شناسایی شده است که می‌توانیم از این زمین به عنوان ایستگاه مبدا تله‌کابین یا مونوریل استفاده کنیم و ایستگاه پایانی نیز مجموعه توچال خواهد بود.

موسوی با بیان این‌که تهران دارای مشکل حادی به نام ترافیک است اما هنوز برخی از مدیران راه حل رفع مشکل را در تعریض معابر و همچنین استفاده از وسایط نقلیه سنتی جستجو می نمایند، اظهار کرد: همین‌که بتوانیم مراجعین به مجموعه توچال را از میدان شهید شهریاری با تله‌کابین یا مونوریل پوشش دهیم و خودروها به سمت شمال محله حرکت ننمایندخود به خود ترافیک ولنجک کاهش یافته و معابر آرام می‌شوند چرا که در حال حاضر ترافیک این منطقه که به خیابان‌های اطراف پس می‌زند بنابراین اگر بتوانیم تردد گردشگران را که مقصد آنان مجموعه توچال است مدیریت کنیم می‌توانیم ترافیک این نقطه را بهبود ببخشیم.

شهردار منطقه یک با بیان این‌که هنوز در مورد استفاده از مونوریل، تله‌کابین و ال آر تی به جمع‌بندی نرسیده‌ایم، ادامه داد: این‌که چه نوع وسیله‌ای باید در این مسیر استفاده شود بستگی به حجم مسافرین دارد و باید از مد حمل و نقلی استفاده شود که برای بخش خصوصی نیز به صرفه باشد، چرا که گردشگران در برخی روزها و ساعات مشخصی به مجموعه توچال مراجعه می‌کنند و در مابقی روزهای سال تکلیف بخش خصوصی چه می‌شود؟ و ما باید وسیله‌ای را در این محلات استفاده کنیم که علاوه بر سرویس‌دهی مناسب، آرامش محله را مخدوش نکند و در حال حاضر مشاور در حال تعیین نوع وسیله مورد استفاده نیز است.

وی با بیان این‌که امروز نیاز داریم که مجموعه‌هایی همچون توچال را تقویت کرده و با ایجاد مسیرهای جدید و پروژه‌های بزرگتر، آن را توسعه دهیم، تصریح کرد: حتی بر روی این پیشنهاد نیز مطالعاتی صورت می‌گیرد که با استفاده از املاک شهرداری در شمال غرب دانشگاه شهید بهشتی یک مسیر جدید دسترسی به توچال ایجاد کنیم که علاوه بر تقویت گردشگری مشکل ترافیکی را حل کند.

منبع:ایسنا

اتریش هشدار برای سفر به ایران را لغو کرد

سفیر اتریش در ایران در اینستاگرام خود از کاهش تذکرات سفر به ایران برای اتباع کشورش خبر داد.

به گزارش ایلنا، بعد از افزایش تنش در خاورمیانه و وقوع حادثه برای هواپیمای اوکراینی، شاهد لغو بسیاری از تورهای گردشگران ورودی به ایران بودیم. البته بسیاری از سفارتخانه‌های کشورهای خارجی نیز گردشگران کشور خود را از سفر به ایران منع می‌کردند و هشدارهایی در این خصوص منتشر کردند.

اکنون که شرایط سامان یافته و امنیت در کشور برقرار است، سفیر اتریش در ایران از کاهش ریسک سفر به ایران برای اتباع کشورش خبر داده است.

اشتفان شولتز (سفیر اتریش در ایران) در صفحه اینستاگرام خود نوشت: اتریش پس از ارزیابی‌ مجدد و اساسی شرایط امنیتی، تذکرهای سفر به ایران را کاهش داده و هشدارهای عمومی برای اجتناب از سفرهای کم اهمیت به ایران را لغو کرده است. ما اعتقاد داریم  ریسک برای اتباع اتریشی به استثنای برخی مناطق مرزی خاص تغییر کرده است. این تصمیم هم‌چنین در راستای ارتباطات و تجارت بین جامعه مدنی دو طرف موثر خواهد بود.

منبع:ایلنا

توجه به گردشگری معدن ، گامی رو به جلو در توسعه زنجان

گردشگری معدن یکی از مزیت‌های حوزه گردشگری هر شهر محسوب می‌شود که توجه به آن‌، می‌تواند گامی رو به جلو در توسعه همه جانبه باشد.

یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که می‌تواند در اقتصاد هر کشور در قرن بیست و یکم نقش بسیار موثری را ایفا کند، گردشگری است. صنعت گردشگری بزرگ‌ترین صنعت خدماتی جهان از نظر درآمدزایی شناخته شده است. رشد این صنعت، همواره آثار زیست‌محیطی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زیادی را به‌دنبال داشته است.

توسعه‌ صنعت گردشگری برای کشورهای در حال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک‌محصولی مواجه‌اند، از اهمیت فراوانی برخوردار است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست.

علی‌رغم آنکه کشورمان از تنوع آب و هوایی بسیار خوب و جاذبه‌های گردشگری فراوانی برخوردار است، آن‌چنان که باید نتوانسته از این ظرفیت به خوبی بهره ببرد و این در حالی است که توریسم یکی از پردرآمدترین ابزارها برای اقتصاد هر کشوری تلقی می‌شود و اهتمام بیشتر به این حوزه در کشورمان می‌تواند نسخه شفابخشی برای اقتصاد تک‌محصولی و تحریم‌زده ما باشد.

استان زنجان نیز به سبب وجود ظرفیت‌های گردشگری فراوان از جمله گنبد سلطانیه، معبد داش‌کسن، کوچه‌باغ‌های طبیعی خرم‌دره، رختشویخانه و بازار سنتی همواره میزبان توریست‌های فراوانی بوده است. از کنار همه این جاذبه‌ها که بگذریم زنجان در حوزه معدن نیز با قرار دادن بزرگ‌ترین معدن سرب و روی خاورمیانه در دل خود می‌تواند به یکی از استان‌های موفق در زمینه گردشگری طبیعت یا همان ژئوتوریسم تبدیل شود.

گردشگری معادن در واقع یکی از زیرشاخه‌های ژئوتوریسم است که در چند سال گذشته در جهان مورد توجه قرار گرفته و منبع درآمدی برای کشورها شده است، در این نوع گردشگری در واقع یک معدن دیگر تنها از این لحاظ ارزش ندارد که می‌توان از دل آن سنگ‌ها و کانی‌های قیمتی را استخراج کرد، بلکه حتی بعد از آن‌که متروک هم شد، می‌تواند یکی از منابع درآمدزایی و اشتغال‌زایی باشد.

این روزها گردشگری معدن به یکی از پردرآمدترین انواع گردشگری تبدیل شده است؛ بسیاری از کشورهای جهان از این فرصت برای احیای معادن متروکه خود استفاده می‌کنند در حقیقت گردشگری معدن می‌تواند سهم مهمی در کاستن از میزان فقر نواحی روستایی داشته باشد و با گشودن قلمروهای جدید، پتانسیل‌های موجود را برای جذب گردشگر فعال سازد که استان زنجان نیز با وجود معادن فراوان گام‌هایی در این زمینه برداشته است.

در همین رابطه، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان، می‌گوید: معدن انگوران جزو معدود معادن فعال کشور است که صنعت گردشگری را در برنامه‌های خود قرار داده است.

امیر ارجمند با اشاره به این‌که معرفی معدن انگوران زنجان در نمایشگاه بین‌المللی گردشگری انجام شد، می‌افزاید: گردشگری معدنی در معدن انگوران زنجان، بزرگ‌ترین معدن سرب و روی خاورمیانه، از طرف وزیر میراث‌فرهنگی نیز مورد استقبال قرار گرفت.

وی با بیان این‌که این معدن در ۱۳۰ کیلومتری شهر زنجان قرار دارد. فعالیت این معدن به سال ۱۳۰۱ برمی‌گردد، ادامه می‌دهد: بر اساس برنامه‌ریزی که در معدن انگوران صورت گرفته بازدید از پیت معدنی، تونل زیرزمینی، معدن تراورتن و ورودی ییلاق همه از جاذبه‌های گردشگری بزرگ‌ترین معدن سرب و روی خاورمیانه است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان عنوان می‌کند: گردشگران در آینده نزدیک می‌توانند از طریق دفاتر خدمات گردشگری نسبت به ثبت‌نام در تور گردشگری معدن انگوران اقدام کنند.

به گزارش ایسنا، معدن سرب و روی انگوران و کارخانه تولید سرب و روی انگوران، بزرگ‌ترین تولیدکننده سرب و روی ایران و بزرگ‌ترین معدن سرب و روی خاورمیانه است، مالک معدن سرب و روی انگوران شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران و کارخانه تولید سرب و روی دندی شرکت کالسیمین است.

معدن سرب و روی انگوران واقع در شهرستان ماه‌نشان و در ۱۳۵ کیلومتری غرب شهر زنجان واقع شده‌ و نزدیک‌ترین روستا به معدن روستای قلعه‌جوق با جمعیت ۲۰۰ نفر و نزدیک‌ترین شهر به آن دندی با جمعیت پنج‌هزار نفر است و راه اصلی دسترسی (زنجان، دندی، معدن) دارای مسافتی در حدود ۱۲۰ کیلومتر است.

از موضوعات جالب این معدن اختلاف درجه حرارت در شبانه روز و نیز بین فصول سرد و گرم در محل معدن زیاد است. تعداد شاغلان مجتمع معدنی انگوران به‌طور متوسط ۵۰۰ نفر است. میزان ذخایر معدن انگوران در بخش روباز هشت میلیون تن و در بخش زیرزمینی چهار میلیون تن روی با عیار بالا است. با احتساب استخراج سالانه یک میلیون تن ماده معدنی عمر باقی‌مانده معدن انگوران ۱۲ سال دیگر تمام می‌شود.

معدن انگوران از نظر عیار بالای فلز محتوی، از معادن نادر در جهان است. کاربردهای فلز سرب استاندارد وزن، ضرب سکه، مجسمه‌سازی، دیوارهای ضد آب و آستری‌سازی، زیورآلات، لنگرسازی و مهرسازی و نیز در قرن بیستم، با ظهور خودرو، مواد شیمیایی و صنایع ماشینی، کاربرد سرب به عنوان افزودنی نرم‌کننده سوخت، آلیاژهای بلبرینگ و لوله‌کشی، باتری‌های ذخیره‌کننده و ابزارهای شیمیایی گسترش فراوان یافت.

کاربردهای مدرن این عنصر شامل اسلحه‌سازی، تولید شیشه، عایق صدا و محافظ تشعشات در نیروگاه‌های اتمی است. فلز روی پس از مس و آلومینیوم از مهم‌ترین و پرمصرف‌ترین فلزات غیرآهنی است و به خاطر خواص مطلوب آن در صنایع متعدد مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربرد روی، بیشتر گالوانیزه و آلیاژهای مختلف است.

منبع:ایسنا

دایی‌جان ناپلئون در لاله‌زار

در میان شلوغی های خیابان «لاله‌زار» و در انتهای بن بست «اتحادیه»، خانه ای قدیمی و زیبایی قرار دارد که اهالی خیابان لاله زار از آن به عنوان خانه «دایی جان ناپلئون» یاد می کنند.

«خانه باغ اتحادیه» یا همان خانه دایی جان ناپلئون، مجموعه تاریخی و زیبایی است که تا چند سال پیش به مخروبه‌ای تبدیل شده بود، اما پس از این که شهرداری تهران آن را خرید و مرمت اساسی کرد به یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری تهران در منطقه 12 تبدیل شده است.

قصه خانه اتحادیه از سال ۱۲۶۱ شمسی آغاز شد، سالی که باغ بزرگ لاله زار به خیابان تبدیل شد و پدر «امین السلطان» که «میرزا ابراهیم خان» بود از این سهم بندی بی نصیب نماند. از همان ابتدا این خانه محل دورهمی رجال سیاسی بود و برای بقای مملکت، تصمیمات زیادی زیر سقف آن گرفته می شد. در دوران مشروطه هم خیلی از انقلابیون و سیاسیون مطرح برای نجات جانشان به این خانه پناه می‌آوردند. هر چند نوادگان امین السلطان بعدها زمین این خانه باغ را تفکیک کرده و آن را فروختند. تا این که سرانجام سال ۱۲۹۵ «رحیم اتحادیه» که عاشق بناهای بزرگ و قدیمی این چنینی بود، این ملک را از وارثان امین السلطان خرید و آن را در قالب ۳۰ سهم به فرزندان خود واگذار کرد. این خانه گرچه در سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ثبت شد اما در سایه بی توجهی های سازمان میراث فرهنگی و تخریب بخش‌هایی از آن، مالکان خانه اتحادیه از دیوان عدالت اداری درخواست  کردند  این اثر از فهرست آثار ملی خارج شود و در نهایت در ۲۴ اسفندماه سال ۱۳۸۸ خانه اتحادیه یا همان خانه دایی جان ناپلئون از فهرست میراث ملی خارج شد.

 یادگار قجری
«الهام ملک زاده»، عضو هیئت علمی پژوهشکده تاریخ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در گفت و گو با خبرنگار ما می‌گوید: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی این ملک مانند دیگر خانه ها از سوی «بنیاد مستضعفان» مصادره شد و در سال ۱۳۶۴ ، سازمان «انتقال خون»  این ملک را خرید و مدتی به محلی برای کارهای اداری این سازمان تبدیل شد.»
او می افزاید:« این ملک در سال ۱۳۹۳ به صورت رسمی از سوی سازمان زیباسازی خریداری  و در سال ۱۳۹۶ قسمتی از این عمارت به صورت کامل مرمت شد و بخش های نیز در حال بازسازی و مرمت‌اند. »
ملک زاده در ادامه روایت قصه اتحادیه به قدمت این بنا اشاره کرده و می گوید: «خانه امین السلطان یکی از قدیمی ترین ابنیه دوره «قاجار» است، تنها بنای به یادگار مانده از دوره قاجار در خیابان لاله زار که از ارزش معماری زیادی برخوردار است. »

 حیات دوباره خانه اتحادیه 
«منصوره اتحادیه»، از نوادگان اتحادیه بزرگ که این خانه را از امین السلطان خرید، امروز از فعالان حوزه تاریخ در تهران است و کتاب های زیادی را هم در این بخش به رشته تحریر درآورده است. او که خود از چهره های سرشناس حوزه نشر پایتخت است، می‌گوید: «یکی از مهم ترین ویژگی های خانه اتحادیه واقع شدن آن در خیابان لاله زار است. خانه ای قدیمی و زیبا که در دوران قاجار برای پذیرایی از سفرای خارجی استفاده می شد. »
اتحادیه می گوید: «در سال ۱۳۱۳ بسیاری از وارثان رحیم اتحادیه،  قسمتی از این عمارت را فروختند چرا که نمی توانستند هزینه این عمارت بزرگ را پرداخت کنند. همین موضوع سبب شد که کم کم این مکان از رونق بیافتد. اما با انتخاب این بنا در سال ۱۳۵۵ برای فیلمبرداری فیلم دایی جان ناپلئون و انجام تعمیرات جزئی در آن، باز روح زندگی به خانه برگشت. » گویا بعد از همین فیلمبرداری بود که نام این خانه قدیمی در میان اهالی به خانه دایی جان ناپلئون معروف شد.
این بانوی تهران شناس در حالی از خانه های قدیمی تهران به عنوان هویت تاریخی این شهر یاد می کند از وضعیت امروزی خانه اتحادیه خوشحال است و می گوید: «این خانه که مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته به زودی پذیرای مردم خواهد بود و تهرانی ها می توانند با قدم زدن در صحن و سرای این خانه دوباره زندگی را به آن برگردانند. »

منبع:همشهری