ذائقه خوش ایرانی با چلوکباب سنتی خوی

امروزه غذا به عنوان یکی ازعوامل ایجاد انگیزه سفر و حامل اصلی فرهنگ هر جامعه محسوب می‌شود، گردشگری غذا نوعی از گردشگری است که با هویت، جعرافیا و آداب رسوم در ارتباط بوده و از این رو مورد توجه فعالان صنعت گردشگری به عنوان یکی از عوامل جذب گردشگر است.

موقعیت استراتژیکی ایران به عنوان پل ارتباطی شرق و غرب از قدیم‌الایام و تنوع اقوام و مذاهب باعث ایجاد غذاهای مختلف ایرانی شده و این تنوع به بیش از ۲۵۰۰ نوع غذا و ۱۰۹ نوشیدنی و انواع نان و شیرینی‌ها می‌رسد که نشان از ظرفیت بالای کشور برای جذب گردشگری غذا و خوراک دارد.

استان آذربایجان غربی به دلیل تنوع قومیتی از تنوع غذاهای محلی زیادی برخوردار است که از جمله آن‌ها می‌توان به انواع کباب‌ها، سوپ بلغور (یارما اشی)، آش الگز، آش چوبان، آش کلم، آش دوغ (ایران آشی)، آش برگ مو، خورش گنگر، ساج قوورماسی، خورشت آقماش، گوزلمه، یرآلما کبابی (سیب زمینی تنوری)، یتیمچه، گیزاتما، انواع دلمه، انواع کوفته، انواع شیرینی‌های از جمله باستیخ (لوزانک)، انواع نقل، انواع حلواها (حلوای گردو و هویچ و…)، سوجوق، انواع نان‌های سنتی، انواع ترشی‌ها و مرباها و غیره اشاره کرد که از عمده جاذبه‌های گردشگری غذا و خوراک این استان به شمار می‌روند و امروزه اغلب واحدهای اقامتی بوم‌گردی استان آماده سرو این نوع غذاها هستند.

در این میان خوی، علاوه بر غذاها و شیرینی‌های محلی یاده شده کباب مخصوصی به نام کباب خوی دارد که در فهرست میراث نامملوس ملی کشور نیز به ثبت رسیده است و درواقع بهترین کباب سنتی ایران در خوی پخته می‌شود.

آنچه که موجب شهرت کباب خوی شده ابتدا به دلیل قدمت و پیشنیه پخت کباب در مجموعه بازار تاریخی و وجود بازار مخصوص کباب پزان (کبابچی بازار) و علاوه بر آن متمرکز شدن کباب‌پزان در یک خیابان بنام صمدزاده و در سطح شهر است و عامل دیگر وجود دو چلو کبابی بنام‌های «حاج‌علی» و «حاج‌حسین» در مجموعه بازار تاریخی خوی است که نقش مهمی در توسعه و رواج کباب‌پزی در این شهر داشتند و این دو نام برند شناخته شده کباب در خوی هستند که در این نوشتار به پیشنه و نحوه درست چلو کباب «حاج‌علی» و «حاج‌حسین» اشاره می‌کنیم:

تاریخچه و قدمت چلوکبابی حاج‌حسین

تاریخچه این چلوکبابی به سال ۱۲۷۵ برمی‌گردد زمانی که پدر مرحوم «حاج‌حسین» یعنی «کربلا ابراهیم» درسال‌های ۱۲۷۴ در بازار خوی در محل کنونی انبار چلوکبابی مشغول به دیزی‌فروشی بود، «کربلا ابراهیم» دو پسر به‌نام‌های «حسین» و «حسن» داشت که «حسن» آن زمان به قُشون «میزا کوچک‌خان جنگلی» می‌پیوندد و خبری از آن پیدا نمی‌شود و «حسین» فرزند بزرگ «کربلا ابراهیم» به دنبال برادر گم‌شده سر از قفقاز در می‌آورد و سرانجام پس از ناامیدی از پیدا شدن برادرش در قفقاز، پخت چلوکباب را در آنجا یاد می‌گیرد و بعد از برگشت از قفقاز در دیزی‌فروشی پدرش مشغول به‌کار می‌شود.

وی بعد از اجاره کردن مغازه فعلی، آن را به چلوکبابی تبدیل می‌کند و از سال ۱۲۷۵ شمسی در این مکان چلوکبابی را دایر می‌کند و در نهایت در سال ۱۳۴۲ مغازه را از مالکش خریداری کرده و در سال ۱۳۴۵ اقدام به بازسازی آن مغازه می‌کند و به پخت و فروش کباب در آن مکان ادامه می‌دهند تا اینکه مرحوم حاج‌حسین درسال ۱۳۵۴ فوت می‌کند و بعد از او دو پسرش حاج علی‌اصغر و حاج علی‌اکبر اداره چلوکبابی را به‌عهده می‌گیرند؛ دومین بازسازی چلوکبابی «حاج‌حسین» نیز در سال ۱۳۹۳ توسط پسران حاج علی‌اکبر انجام گرفته و به‌حالت ساخت و نمای کنونی درمی‌آید و در حال حاضر پسران مرحوم حاج علی‌اکبر که نوادگان حاج حسین هستند چلوکبابی را اداره می‌کنند.

تاریخچه و قدمت چلوکبابی حاج‌علی

چلوکبابی حاج علی از سال ۱۲۹۲ شمسی توسط مرحوم حاج علی آغاز به کرده است و در حال حاضر توسط نعمت‌الله نعمت‌زاده فرزند حاج‌علی متولد ۱۳۲۴ شمسی در داخل بازار قدیمی خوی این شغل را به همراه فرزندان خود ادامه می‌دهد، وی بیش از ۶۰ سال در زمینه کباب و چلو فعال بوده و این رشته آشپزی سنتی توسط پسران وی که از ۱۳ سالگی در نزد پدر خود به شاگردی مشغول بودند به ارث رسیده و هم‌اکنون در چلوکبابی حاج‌علی بیش از ۱۰ نفر مشغول به کار هستند.

منبع:میراث آریا

طرح موشک توریستی چینی‌ها منتشر شد

شرکت چینی “CAS Space” که یکی از شرکت‌های تجاری وابسته به آکادمی علوم چین(CAS) است اخیرا از طرح گرافیکی موشک گردشگری فضایی خود رونمایی کرد که به نظر می‌رسد چینی‌ها در طراحی آن از موشک‌های دو شرکت بلواوریجین جف بزوس و اسپیس ایکس ایلان ماسک الهام گرفته‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، قسمت بالایی موشک چینی شبیه موشک نیوشپرد شرکت بلواوریجین و بدنه آن شبیه موشک استارشیپ اسپیس ایکس است. علاوه بر آن این موشک مجهز به باله‌های جانبی است که آنها هدایت فرود را بر عهده دارند.

شرکت CAS Space قصد دارد از سال ۲۰۲۴ مشتریانی که هزینه سفر را پرداخته‌اند به فضای زیر مداری ارسال کند.

بنابر بیانیه مطبوعاتی این شرکت، این موشک توان حمل حداکثر هفت مسافر را خواهد داشت و طی آن مسافران ۱۰ دقیقه در شرایط گرانش صفر درست در بالای خط کارمان شناور خواهند بود. خط کارمان خطی فرضی در آسمان در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری(۶۲ مایل) از سطح زمین‌است.

گرچه صنعت گردشگری فضایی زمانی تنها یک ایده بود که در فیلم‌های علمی-تخیلی قابل اجرا بود اما اکنون این موضوع در واقعیت نیز اجرا شده است چرا که تاکنون چند میلیاردر موفق به رفتن به این سفر رویایی شده‌اند. ریچارد برانسون بنیانگذار ویرجین گلکتیک و جف بزوس هر دو تجربه سفر به فضای زیر مداری را داشته‌اند.

۱۱ ژوئیه “ریچارد برانسون” بنیان‌گذار شرکت فضایی “ویرجین گلکتیک” در قالب اولین پرواز فضایی سرنشین‌دار تجاری به همراه پنج فرد دیگر که تمامی آنها از کارمندان این شرکت بودند به فضا رفتند.۲۰ ژوئیه نیز “جف بزوس” به همراه  والی فانک ۸۲ ساله به عنوان مسن‌ترین فضانورد، اولیور دیمن ۱۸ ساله به عنوان جوان‌ترین مسافر فضا و مارک بزوس برادرش با موشک “نیوشپرد” شرکت “بلواوریجین” به فضا رفتند و پس از دقایقی ماندن در گرانش صفر به زمین بازگشتند. اگرچه خود ایلان ماسک هنوز خود به این سفر نرفته است، اما اخیرا شرکت وی چهار فرد غیرنظامی را برای سفری سه روزه به مدار زمین فرستاد.

۱۵ سپتامبر نیز شرکت اسپیس ایکس ماموریت Inspiration۴ را انجام داد و طی آن چهار شهروند غیرنظامی به نام‌های “هیلی آرکنو”، “کریس سمبروسکی”، “سیان پروکتور به همراه “جارد آیزاکمن” را به مدار زمین فرستاد. در حال حاضر چین می‌تواند کشور بعدی باشد که به صنعت گردشگری فضایی می‌پیوندد. موشک چینی‌ها که قرار است قابل استفاده مجدد باشد پیش از زمان پرتابش چندین بار مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. انجام آزمایشات زیرمداری برای سال ۲۰۲۲ برنامه‌ریزی شده است و یک سال پس از آن نیز ماموریت بدون سرنشین این شرکت انجام خواهد شد و سپس خدمات گردشگری فضایی این شرکت در سال ۲۰۲۴ آغاز خواهد شد. با این حال جدول زمانی شرکت CAS Space در مقایسه با شرکت‌های آمریکایی که تاکنون این کار را کرده‌اند، بسیار بلند پروازانه است چرا که شرکت بلواوریجین اولین آزمایشات خود را در سال ۲۰۱۵ آغاز کرد.

به گفته CAS Space ، گردشگران قبل از پرتاب،  چندین دوره آموزشی کوتاه مدت را خواهند گذراند اما فعلا این شرکت جزئیات بیشتری در مورد نوع آموزش آنها ارائه نکرده است.

البته شرکت بلواوریجین قرار است یک ماموریت سرنشین دار دیگر نیز انجام دهد. دومین ماموریت گردشگری فضایی این شرکت در ۱۲ اکتبر انجام خواهد شد و طی آن “ویلیام شاتنر” بازیگر کانادایی ۹۰ ساله نیز حضور خواهد داشت. ویلیام شاتنر بازیگر، نویسنده و نوازنده کانادایی است. وی بیش از هر چیز بخاطر ایفای نقش کاپیتان جیمز کرک در مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا مشهور است. او پس از این سفر، مسن‌ترین فردی که به فضا رفته، خواهد شد. همچنین سخنگوی شرکت فضایی “ویرجین گلکتیک” تایید کرد که ایلان ماسک بنیانگذار شرکت فضایی خصوصی “اسپیس‌ایکس” بلیت پرواز فضایی توریستی ویرجین گلکتیک را خریداری کرده است.

منبع:ایسنا

پاییزگردی رویایی در روستاهای کرمانشاه

یک فعال گردشگری گفت: پائیز و برگ ریزانش در روستاهای کرمانشاه جلوه دیگری دارد.

حمیدرضا کرمی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به آغاز فصل پاییز، اظهار کرد: در کرمانشاه بواسطه اقلیم متنوع و پوشش گیاهی و جنگلی گسترده می توان رویایی ترین پاییز را در روستاهایش دید.

وی افزود: وجود جنگل های بلوط در مناطق جلالوند، عثمانوند و دالاهو، باغات گردو در اورمانات، باغات میوه در شرق و درختان نخل و اکالیپتوس در غرب استان حاکی از پوشش غنی گیاهی این استان است.

این فعال گردشگری با بیان اینکه با فرارسیدن فصل پاییز طبیعت کرمانشاه با این پوشش گیاهی غنی بسیار دیدنی می شود، گفت: در فصل برگ ریزان پاییز، می توان  رنگ‌های متنوع و مختلفی را در طبیعت کرمانشاه و بویژه روستاهای آن دید.

وی ادامه داد: در این فصل از سال بلوار و محوطه تاریخی تاق بستان و سراب قنبر به واسطه درختان متنوع  و سربه فلک کشیده بسیار رویایی می شوند و امکان برگزاری فستیوال های مختلفی همچون عکاسی و نقاشی را خواهند داشت که در این زمینه باید شهرداری ورود کند.

کرمی به وجود دو باغ شهر صحنه و هرسین در کرمانشاه و زیبایی های آنها هم در پاییز اشاره کرد و گفت: هرچه از فضای شهری دور شویم و به سمت روستاها برویم، این زیبایی ها بسیار دیدنی‌تر می شود.

وی افزود: معتقدم بهترین فصل برای طبیعت گردی همین فصل پاییز است، چراکه هوا معتدل است و زیبایی های طبیعی هم دو چندان شده و می توان تورهای جنگل نوردی را در برخی از مناطق بویژه در مناطق جلالوند و عثماوند برگزار کرد و به اقتصاد مردمان آنجا هم کمک کرد.

این فعال گردشگری با بیان اینکه در این مناطق روستاهایی همچون روستای بوژان در دل جنگل های بلوط وجود دارد که در فصل پاییز بسیار دیدنی هستند، گفت: متاسفانه تاکنون آنگونه که باید به معرفی این مناطق نپرداخته ایم.

وی افزود: در بسیاری از روستاهای استان که دارای درختان میوه متنوع هستند، در فصل پاییز جعبه ای از مداد رنگی های متفاوت را می توان در دل آنها دید.

کرمی با بیان اینکه در منطقه اورامانات هم تعداد روستاهایی که طبیعت آنها در پاییز جلوه گری می کند زیاد است، گفت: روستاهای نسمه، زردویی، ساتیاری، شمشیر، هجیج، خانقاه، بش ناو خاص، داریان و .. از جمله این روستاها در منطقه اورمانات هستند.

وی ادامه داد: در شرق استان روستاهایی همچون دستجره که در منطقه دینور و کندوله واقع شده اند نیز دراین فصل زیبایی های منحصربفردی دارند، چراکه در آنها باغات انگور، آلبالو، گیلاس و … زیادی قرار دارد که هنگام برگ ریزان بسیار چشم نواز هستند.

این فعال گردشگری به زیبای روستاهای منطقه ریجاب همچون ژالگه و پیران نیز اشاره کرد و گفت: در این روستاها طی بازه زمانی حدود 40 تا 45 روز در فصل پاییز می توان طبیعت بی نظیری را دید.

وی با تاکید براینکه یکی از مهمترین پتانسیل های گردشگری کرمانشاه در فصل پاییز وجود همین روستاهاست، اعلام کرد: متاسفانه علیرغم وجود این پتانسیل تاکنون روی برند گردشگری پاییزی در استان کار نکرده ایم.

کرمی یادآورشد: در کنار تنوع رنگی که در پاییز روستاهایمان داریم، می توان پوشش زیبا و متنوع بانوان کرمانشاهی را معرفی کنیم، چراکه در حال حاضر گردشگران زیادی داریم که تنها برای گرفتن یک عکس در طبیعت با لباس های محلی متنوع به مناطق مختلف سفر می کنند.

منبع:ایسنا

مشهد که می‌روم دلم آرام می‌شود

خنکای صبحگاهی هوا، نوری که از پشت ابرهای تیره بیرون زده و به گنبد طلایی می‌تابد، پرواز پرندگان در صحن و سرایش حضور را  برای هر فردی دلچسب می‌کند و فرقی نمی‌کند که باشی و از کجای این کره خاکی زائر خراسان شوی، اینجا مخصوصا در این روز برای هر آنکه دل در گرو آستان امام رئوف دارد سفره‌ای به وسعت لطف و کرم پهن شده است.

شیوع گسترده کرونا به ویژه در مشهد نزدیک به چندین ماه است که من را از این سرای مهربانی دور کرده و حال این شوق دیدار رئوف‌ترین امامان است که باعث می‌شود از راه‌های دور و نزدیک بی‌تکلیف و خالصانه سختی راه و در مواردی سختی سفر را به جان بخرم تا تنها لحظاتی را در سرای حضرت زیبایی آرام و قرار گیرم.

بعد از مدت‌ها سختی در رفت‌وآمد و حضور در شهر مقدس اما این بار در شهادت این امام زمانی پیش آمد تا لحظاتی را زیر سقف دولت‌سرای حضرت حضور یابم و با صدای عزاداری حاضران در حرم با چندین قطره اشک دلی سبک کنم و روحم را همراه با پرندگان در حال پرواز به گنبدش نزدیک کنم.

ساعت کمی از ۴ صبح گذشته، نماز را می‌خوانم و راهی حرم می‌شوم، هوا هنوز گرگ و میش است و خیابان‌های اطراف حرم را بسته‌اند تا بتوان کمی حال زائران پیاده را نیز حس کرد. هنوز جمعیت افرادی که در این ساعت به سمت حرم می‌روند زیاد نیست و عده‌ای نیز پس از اقامه نماز در حرم در حال بازگشت هستند. مدت‌ها از آخرین حضور می‌گذرد و در کمال ناباوری مهمان حضرت هستم و لحظه‌ی ورود با تمام روزهای گذشته‌ام فرق می‌کند. زائران محزون و مداحی دسته‌های کوچکی از مردم در اطراف صحن حال و هوایی عرفانی به حرم بخشیده است.

خنکای هوای پاییز انگار که بر داغ شهادت حضرت تاثیری ندارد و می‌توان این مورد را در ظاهر همه که با اشک‌هایی جاری در حال خواندن زیارت‌نامه هستند و گاهی نگاهی به آسمان می‌کنند، دید. زائرانی که از دور و نزدیک خود را به سختی به این مکان مقدس رسانده‌اند، ساعاتی را دور از دغدغه‌های روزمره خود خلوتی معنوی را تجربه کنند.

برای حال پریشان دلم اما امروز را غنیمت شمردم و دوری راه را از لیست بهانه‌ها حذف کردم و خود را برای شهادتش به حرم رسانده تا شاید حضور در کنار حضرت و تماشای بزرگیش حال پریشانم را آرام کند و غربت به وجود آمده در دلم را بکاهد.

پس از ورود، خادمان را می‌بینم که در حال پهن کردن فرش‌ها به وسعت صحن هستند و خود را برای پذیرایی از عاشقان حضرت آماده می‌کنند. هوا کمی روشن شده است و از دور کنجی را برای خود و خلوتم پیدا می کنم، از خادم سلامت حرم می‌خواهم دستم را با محلول الکلش ضدعفونی کند و بعد از آن زیارت‌نامه و مُهر را برداشته به سمت کنجی که انتخاب کرده‌ام، می‌روم. هوا انگاری که باران زده باشد، کمی بوی نم می‌دهد و صدای مداحی ریزی که از گوشه دیگر صحن می‌آید لذت زیارت در بیرون از رواق‌ها را برایم چند برابر می‌کند.

پس از اقامه نماز زیارت و خواندن چند صفحه زیارت‌نامه به تماشای تقلای مردم برای رسیدن به امام مهربانی‌ها، طلایی گنبد و حرکت سیاه پرچم عزای حضرت می‌نشینم و صدای آواز ساعت گاه‌گاهی مرا به حال خودم می‌آورد و دوباره نگاهی به زیارت‌نامه می‌اندازم.

در این بین اما محبت یکی از خادمان به زائری که با دستان مجروهش به سختی در حال باز کردن بسته صبحانه خود بود نظرم را به خود جلب کرد. مگر می‌شود خادم حضرت باشی، در حرمش خدمت کنی و مهربانی‌اش را به ارث نبری. لحظات زیادی را به لقمه گرفتن نان و پنیر توسط خادم و هدایتش به سمت دهان زائر مجروح به تماشا نشستم و دائم خود را جای او می‌گذاشتم که اگر من هم بودم چنین کاری را در حق یکی از زائران می‌کردم یا تنها به بازکردن بسته برای او اکتفا می‌کردم؟

پس از تماشای محبت خادم‌الرضا جهتم را به سمت قسمتی از روضه منوره که از صحن هم قابل دیدن بود تغییر دادم. حال متفاوت زائران و مجاوران حاضر در حرم و اشک‌های جاری شده بر روی گونه‌هایشان را نظاره‌گر بودم و انگار احساس پاک همه آن‌ها برای حضور در حرم را می‌توانستم از چشم‌هایشان بخوانم؛ چراکه حضور حضرت در شهر و کشوری به مانند دریایی است که در خود همه چیز دارد.

صدای دوباره ساعت؛ لحظه خداحافظی است. چشم می‌چرخانم تا در آخرین لحظه‌ها تمام صحنه‌ها ازجمله چهره اشک‌بار زائران، افرادی که در گوشه‌ای با صدای مداحی سینه می‌زنند و حس معنوی حضور را در ذهن به ثبت برسانم. انگار امروز هم چاره‌ای جز خداحافظی برایم نمی‌ماند و باید تمام حس معنوی که حال پریشانم را کمی آرام کرد، همانجا در حرم گذاشته و برای دیداری دوباره راهی هتل شوم.

یادداشت از: سماسادات علوی مقدم، خبرنگار ایسنا

منبع:ایسنا

گردشگری چه زمانی عادی می‌شود؟

در حالی که کارشناسان بهبود کامل شرایط گردشگری در اکثر نقاط جهان را در سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ متصور هستند، معتقدند خاورمیانه تا سال ۲۰۲۲ به طور کلی به شرایط پیش از کرونا در عرصه گردشگری بازخواهد گشت.

به گزارش ایسنا، گردشگری بین‌المللی با کاهش محدودیت‌های سفر در برخی از مقاصد  و گسترش جهانی واکسیناسیون در بسیاری از نقاط جهان، در ماه ژوئن و جولای ۲۰۲۱ نشانه‌هایی از بازگشت مجدد را تجربه کرد.

بر اساس آخرین نسخه گزارش سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) برآورد می‌شود ۵۴ میلیون گردشگر در جولای ۲۰۲۱ از مرزهای بین‌المللی عبور کردند که ۶۷ درصد نسبت به ماه مشابه در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته اما این بهترین نتایج از آوریل ۲۰۲۰ است. این در حالی است که در جولای ۲۰۲۰ میلادی در مجموع ۳۴ میلیون نفر گردشگر بین‌المللی اقدام به سفر کردند، گرچه هنور اختلاف چشم‌گیر ۱۶۴ میلیون نفری با آمار ثبت‌شده در سال ۲۰۱۹ وجود دارد.

اکثر مقاصد در ماه ژوئن و جولای ۲۰۲۱ نسبت به سال ۲۰۲۰، شاهد افزایش متوسطی در ورودی گردشگران خارجی بوده‌اند، با این وجود، سال ۲۰۲۱ همچنان سالی چالش‌برانگیز برای گردشگری جهانی خواهد بود زیرا ورودهای بین‌المللی در حد فاصل ژانویه تا جولای در مقایسه با سال ۲۰۱۹ تا ۸۰ درصد نزول یافته است.

منطقه آسیا-پاسیفیک همچنان ضعیف‌ترین نتایج را در بازه زمانی ژانویه تا جولای تجربه کرد و شاهد کاهش ۹۵ درصدی ورود مسافران بین‌المللی نسبت به سال ۲۰۱۹ بوده است. خاورمیانه (۸۲- درصد) دومین کاهش بزرگ را ثبت کرد و پس از آن اروپا و آفریقا (هر دو ۷۷- درصد) کاهش داشته‌اند و  قاره آمریکا با (۶۸- درصد) کاهش کمتری را تجربه کرده است.

در همین حال، برخی از جزایر کوچک در دریای کارائیب، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه به همراه چند مقصد کوچک اروپایی، بهترین عملکرد را در ماه‌های ژوئن و جولای به ثبت رسانده‌اند به طوری که ورود گردشگران در این مناطق به سطحی نزدیک یا در برخی موارد فراتر از آمار قبل از همه‌گیری رفته است.

رشد آهسته اعتماد گردشگران

این بهبود شرایط ماحصل بازگشایی بسیاری از مقاصد برای سفرهای بین‌المللی بویژه در اروپا و آمریکاست. کاهش محدودیت‌های سفر برای مسافران واکسینه‌شده همراه با افزیش واکسیناسیون کووید ۱۹، به افزایش اعتماد گردشگران و بازگرداندن تدریجی سفر ایمن در اروپا و دیگر نقاط جهان کمک کرده است. در مقابل، اکثر مقاصد در آسیا همچنان برای سفرهای غیرضروری بسته هستند.

«زوراب پولولیکاشویلی» دبیرکل سازمان جهانی گردشگری در این‌باره گفت: «به وضوح تقاضای زیادی برای گردشگری بین‌المللی وجود دارد و بسیاری از مقاصد با خیال راحت و مسئولانه از بازدیدکنندگان استقبال کرده‌اند. با این حال، شروع مجدد واقعی گردشگری و مزایای آن همچنان متوقف است زیرا قوانین و مقررات ناهماهنگ و نرخ نامتوازن واکسیناسیون در مناطق مختلف، همچنان بر اعتماد به نفس افراد در سفر تأثیر می‌گذارد».

درآمدهای گردشگری

اگرچه مقاصد گردشگری همچنان در هفت ماه نخست سال ۲۰۲۱، درآمدهای ضعیفی را گزارش کرده‌اند، اما در ماه‌های ژوئن و جولای تعدادی از آن‌ها پیشرفت نسبتاً کمی را ثبت کردند و برخی حتی از درآمد سال ۲۰۱۹ نیز پیشی گرفتند. در میان مقاصد بزرگ‌تر، مکزیک در سال ۲۰۲۱ تقریباً همان درآمد گردشگری مانند سال ۲۰۱۹ را داشته و حتی در ماه جولای افزایش ۲ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۹ را به ثبت رسانده است.

همین امر در مورد سفرهای خروجی نیز صادق است. در بین بازارهای بزرگ‌تر، فرانسه (۳۵-) و ایالات متحده (۴۹-) در ماه جولای بهبود چشم‌گیری را تجربه کردند، اگرچه هزینه‌های گردشگری هنوز بسیار پایین‌تر از سطح سال ۲۰۱۹ بود.

چشم‌انداز آینده

بر اساس آخرین نظرسنجی از کارشناسان سازمان جهانی گردشگری، چشم‌اندازهای سپتامبر تا دسامبر ۲۰۲۱ همچنان نامشخص است و ۵۳ درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند این دوره بدتر از حد انتظار خواهد بود. تنها ۳۱ درصد از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند آمار بهتری در پایان سال حاصل خواهد شد. این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد اکثر متخصصان گردشگری همچنان انتظار دارند تقاضا برای سفرهای بین‌المللی در سال ۲۰۲۲ عمدتا در سه‌ماهه دوم و سوم افزایش یابد.

تقریباً نیمی از همه کارشناسان (۴۵ درصد) همچنان معتقدند بازگشت گردشگری بین‌المللی به سطح ۲۰۱۹ در سال ۲۰۲۴ یا بعد از آن روی خواهد داد، در حالی که ۴۳ درصد نیز به بهبود در ۲۰۲۳ اشاره می‌کنند. همچنین نیمی از این کارشناسان بر این باروند که شرایط گردشگری در اروپا در سال ۲۰۲۳ به شرایط پیش از همه‌گیری بازخواهد گشت و خاورمیانه نیز با پیش‌بینی بازگشت کامل در سال ۲۰۲۲، خوش‌بینانه‌ترین چشم‌انداز را برای بهبود سریع‌تر صنعت گردشگری دارد.

منبع:ایسنا

ارزیابی پاویون ایران در اکسپو دبی:زیبا اما قاصر!

پاویون ایران در اکسپو دبی درحالی از سوی مجله معماری Architectural Design یکی از هشت پاویون برتر شناخته شده که به محتوای آن نقدهایی وارد شده است، آن‌چنان که معاون گردشگری می‌گوید:‌ باید روی محتوا بیشتر کار شود.

به گزارش ایسنا، پاویون ایران در اکسپو ۲۰۲۰ دبی وارد چهارمین روز از فعالیت خود شده و گفته می‌شود طراحی و معماری آن مورد پسند واقع شده، اما به محتوای ضعیف و ناهماهنگ و بی‌ارتباط با زندگی آینده در ایران، نقدهایی وارد شده است. استفاده کم از تکنولوژی، ابزارها و دانش نوین و بهره‌نبردن از خلاقیت در مفاهیم و محتوا و درهم تنیده نشدن آن با موضوع فرهنگ، صنعت و گردشگری و همچنین کم‌توجهی به موضوع توسعه پایدار، تکیه زدن بر سابقه تمدنی گذشته و ملموس نبودن شعار اکسپو «پیوند ذهن‌ها، خلق آینده» و ضعف در انتقال درست و دقیق مفهوم این شعار، در مقایسه با دیگر کشورها، از دیگر نقدهایی است که تا کنون برخی کارشناسان به پاویون ایران وارد کرده‌اند.

علی‌اصغر شالبافیان ـ معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ‌ نیز پس از دیدارهایی که از پاویون ایران و چند کشور دیگر در اکسپو ۲۰۲۰ دبی داشته، تاکید کرد که روی محتوای پاویون و به‌ویژه سالن گردشگری و درهم تنیدگی مفاهیم آن با موضوع گردشگری باید بیشتر کار شود.

او یادآور شد که اکسپو فرصت بی‌نظیری برای کشورها است و به وضوح و درستی می‌تواند درهم تنیدگی گردشگری با سایر حوزه‌ها را نشان دهد، همان‌طور که محور قرار گرفتن گردشگری در پاویون دیگر کشورها مشهود و قابل توجه است.

او همچنین گفت: در پاویون ایران با طراحی مناسب قابل توجهی روبه‌رو هستیم، اگرچه در حوزه محتوا جای کار زیادی داریم و هم‌پیوندگی گردشگری با سایر حوزه‌ها باید بیشتر نشان داده شود و حتما باید از استعداد و توانِ جوان‌های خلاق استفاده شود. قبول دارم این کار باید قبل از آغاز اکسپو و با جدیت بیشتری دنبال می‌شد، اما با توجه به برگزاری شش‌ماهه اکسپو هنوز هم می‌توان اقدام کرد.

معاون گردشگری با اشاره به تفاوت اکسپو دبی با اکسپوهای گذشته، اظهار کرد: این رویداد در نزدیکی ایران درحال برگزاری است و در شرایط اقتصادی و سیاسی که کشور قرار دارد، استفاده از این فرصت، اهمیت آن را دوچندان می‌کند.

او سپس به ویژگی پاویون سایر کشورها و ایده‌هایی که می‌توان از آن‌ها برداشت کرد، اشاره‌ای داشت و با بیان این‌که نوع حضور برخی از این کشورها نشان‌دهنده برنامه‌ریزی بلندمدت آن‌ها برای اکسپو است، افزود: در پاویون این کشورها بخش گردشگری به عنوان محور اداره پاویون مورد توجه قرار گرفته است و نقش هدایت‌گر و جریان‌ساز دارد و این هم‌پیوندی گردشگری با سایر حوزه‌ها ملموس و مشهود است. قطعا این آمد و شدها برای فعالان گردشگری و مسؤولان یادآوری می‌کند که چگونه می‌شود از این فرصت استفاده کنند.

شالبافیان گفت: توجه کشورهای  دیگر به موضوع  پایداری  (Sustainability)، موبیلیتی یا حرکت و استفاده از تکنولوژی برای درگیر کردن و برانگیختن احساسات مخاطب با هدف جلب نظر آن‌ها به مقصد، توجه به آینده و استفاده از نشان‌هایی که ذهن بازدیدکننده را به آن کشور معطوف می‌کند، از جمله مهم‌ترین تمایزهای اکسپو امسال بود.

اکسپو دبی که با یک سال تأخیر درحال برگزاری است، از نهم مهرماه افتتاح شد و تا فروردین‌ماه ۱۴۰۱ ادامه دارد. ۱۹۲ کشور در این رویداد شرکت کرده‌اند و ایران با پاویونی مستقل در فضایی به وسعت ۲۰۱۴ متر حضور دارند که ۵۷ متر از این فضا به گردشگری اختصاص دارد.

منبع:ایسنا

«اراج» توقفگاه مسافران لواسان بود

محله اراج در محاصره چند بزرگراه قرار گرفته و برای دسترسی به بافت قدیمی محله باید از دل این بزرگراه‌های پر رفت‌وآمد گذر کرد.ساکنان قدیمی اراج اما روزگاری را به خاطر دارند که این‌آبادی کوچک شمیران نه روستایی در محاصره خیابان‌ها، بلکه‌آبادی کوچکی در مسیر دسترسی به لواسان بود. روستایی با حدود ۳۰۰ نفر جمعیت در اواخر دهه ۲۰ شمسی که به دلیل دسترسی آسان و قرار گرفتن در مسیرآبادی‌های اطراف، استراحتگاه‌ها و توقفگاه‌های بسیار برای پذیرایی از مسافران و گردشگران داشت.

«داریوش شهبازی» تهران‌شناس می‌گوید: «اراج در اواخر دوره قاجار و حتی سال‌ها پس از آن، یک‌آبادی کوچک بود؛ روستایی با جمعیت اندک و در ۶۰ کیلومتری تجریش که در مسیر دسترسی به‌آبادی‌ سوهانک و جاده لشکرک قرار داشت. ‌آبادی اراج اگرچه روستایی کوچک بود اما براساس اسناد و منابع تاریخی یکی از تفرجگاه‌های تهرانی‌ها و شمیرانی‌ها به شمار می‌رفت.

تهرانی‌ها و ساکنان‌آبادی‌های اطراف برای سفر به لواسان ناگزیر به عبور از جاده لشکرک بودند و در این مسیر حتماً توقفی هم در روستای اراج داشتند. در سال‌های دهه ۲۰ شمسی و به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم به تدریج استراحتگاه‌ها و قهوه‌خانه‌های بیشتری در اراج برای پذیرایی از مسافران ساخته شد.»

اگرچه با توسعه شهر و تغییر بافت روستایی اراج اکنون دیگر خبری از آن استراحتگاه‌ها و کافه‌های پرشمار نیست اما در ورود محله اراج چند قهوه‌خانه قدیمی دیده می‌شود که یادگاری از سال‌های پایانی رونق استراحتگاه‌ها و کافه‌های خاطره‌انگیز اراج است.

منبع:همشهری

تنگه‌های سحرآمیز ایران

همشهری ویژگی‌های طبیعی معروف‌ترین تنگه‌های ایران در ۵ استان کشور را بررسی کرده‌ است.

به گزارش همشهری آنلاین، طبیعت سراسر ایران جلوه‌گاه جاذبه‌های متعددی است که تا پیش‌از همه‌گیری ویروس کرونا، سالانه گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را به‌سوی خود جذب می‌کردند؛ جاذبه‌هایی که هریک از ویژگی‌های منحصربه‌فردی برخوردارند. دراین میان تنگه‌های ایران جاذبه‌های طبیعی بی‌بدیلی را رقم زده‌اند که با وجود آنها، می‌توان به‌یادماندنی‌ترین سفرها را تجربه کرد. وجود کوهستان‌های متعدد، به‌ویژه در مناطق غربی، جنوبی و تاحدودی مرکزی کشور، سبب شده‌ تنگه‌ها به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین و بکرترین جاذبه‌های گردشگری کشور مطرح شوند؛ تنگه‌هایی که برخی از آنها با به نمایش گذاشتن دیدنی‌ترین و خاص‌ترین چشم‌اندازها، بهترین گزینه برای گردش و تفریح به‌شمار می‌روند. دراین میان هرمزگان، فارس، لرستان، کهگیلویه‌وبویراحمد و ایلام از استان‌هایی به‌شمار می‌روند که جذاب‌ترین تنگه‌های کشور را در خود جا داده‌اند که برخی از آنها حتی از شهرت جهانی برخوردارند. با توجه به این موضوع همشهری در پرونده ویژه‌ای به معرفی تعدادی از جذاب‌ترین تنگه‌های ایران و ویژگی‌های طبیعی آنان پرداخته و آسیب‌های ناشی از تردد بی‌ضابطه گردشگران و همچنین اقدام‌های حفاظتی انجام شده ازسوی نهادهای مربوط و میزان اثرگذاری آنها را مورد واکاوی قرار داده‌است که در ادامه می‌خوانید.

اعجاز طبیعت در تنگه‌های فارس
در استان فارس ۲ تنگه «دم‌اسب» و «براق» جزو زیباترین مناطق گردشگری استان به‌شمار می‌روند. تنگه دم‌اسب، واقع در منطقه «کوهمره سرخی» در فاصله ۵۰کیلومتری جنوب شیراز، یکی از مناطق زیبا و بکری است که دستیابی به آن با توجه به رودخانه‌ای بودن و گذر از معبرهای آبی، جذاب و دیدنی است. وجه تسمیه این تنگه، به‌دلیل جویبارهای فراوانی است که مانند دم‌اسب از کوه‌ها جاری است. تمام مسیر تنگه با درختان بلوط و انار و همچنین درخچه‌ها و بوته‌های گیاهان دارویی آراسته شده‌اند. این منطقه سبز، میزبان حیوانات و پرندگان بسیاری است؛ از حیوانات و پرندگان شکاری گرفته تا خزندگان کمیاب. یکی از دیدنی‌ترین منظره‌های طبیعی دراین تنگه، تماشای جست‌وخیز سنجاب‌ها میان درختان بلوط جنگلی است. تنگه دم‌اسب مقصدی رویایی برای گردشگران طبیعت‌دوست و ماجراجویان بی‌باک است. مسیر تنگه بسیار پر فراز و نشیب است و برای رسیدن به آبشار باید گاهی از صخره‌های سخت بالا رفت و گاهی تن به آب زد. در بخش‌هایی از مسیر، عرض تنگه به‌قدری باریک می‌شود که تنها اجازه عبور یک نفر را می‌دهد، اما تماشای زیبایی‌های بی‌پایان تنگه، دیدار از آبشار و قدم زدن درمیان طبیعت رشته کوه‌های زاگرس ارزش این سختی‌ها را دارد. مانند تمام تنگه‌ها، تنگه دم اسب نیز هوای خنکی دارد و بهار و تابستان بهترین فصل‌ها برای سفر به این منطقه هستند. سرمای شدید در فصل‌های سرد سال، شاید اجازه لذت بردن از طبیعت را به شما نمی‌دهد. ضمن اینکه اقامتگاه خاصی دراین منطقه ساخته نشده و بیشتر گردشگران برای دیدن این تنگه و مناظر آن، سفرهای یک روزه را برنامه‌ریزی می‌کنند، ‌ اما جای خانه‌های بوم‌گردی و فضاسازی برای شب ماندن گردشگران در این منطقه، بسیارخالی است. ازسوی دیگر تنگه براق نیز نام دره زیبایی است در شمال استان فارس که نام خود را از روستای نزدیک دره، گرفته است. روستای تنگه براق قدمتی طولانی دارد و این موضوع را می‌توان از سنگ‌نوشته‌ای مربوط به دوران ساسانی به خط پهلوی که در وسط دره قرار دارد، دریافت. مضمون این کتیبه به معرفی شاپوراول و شرح مهارت وی در تیراندازی می‌پردازد. این تنگه ازنظر جغرافیایی در جنوب شهرستان آباده، غرب اقلید، شرق دژکرد و شمال شیراز و کامفیروز واقع شده و مسیر دسترسی به آن‌هم بسیار متنوع است. تنگه براق تلفیقی است از انبوه درختان سربه‌فلک کشیده با سرسبزی شگفت‌انگیز خاص خود، چشمه‌های کوچک و بزرگ متعدد، رودخانه‌ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستون‌های آهکی بکر و دست‌نخورده و تخته سنگ‌های کوچک و بزرگ درون و کناره‌های آب. ارتفاع دیواره‌های این دره در برخی نقاط به ۳۰۰متر هم می‌رسد. آب و هوای خنک این منطقه در بهار و تابستان، جذابیت آن را دوچندان کرده، اما در فصل‌های سرد سال، برف و یخبندان مانع سفر گردشگران به این منطقه می‌شود. این منطقه نیز فقط می‌تواند مقصدی ایده‌آل برای سفری یک روزه باشد، زیرا اقامتگاهی برای شب‌مانی ندارد.

یادگار یک نبرد باستانی
کهگیلویه‌وبویراحمد به‌دلیل وجود جنگل‌های بلوط کوهستانی و رودها و آبشارها، طبیعت زیبایی دارد، اما تنگه «تامرادی» این استان، به‌عنوان یکی از باستانی‌ترین مناطق ایران، فقط به‌دلیل زیبایی‌های طبیعی مشهور نیست. این منطقه به اعتقاد مورخان محل یکی از مهم‌ترین جنگ‌های تاریخ ایران، یعنی نبرد میان اسکندر مقدونی و سردار ایرانی آریوبرزن بوده‌است و تعدادی مقبره و آثار تاریخی به‌جا مانده از دوره هخامنشی در ورودی این تنگه و در مجاورت روستای «حسین‌آباد»، پیشینه تاریخی و کهن آن را تأیید می‌کند. تنگ تامرادی هم مانند بیشتر مناطق گردشگری کهگیلویه‌وبویراحمد به‌دلیل کمبود زیرساخت‌های گردشگری دراین استان تاحدودی بکر و از آسیب در امان مانده‌است؛ اگرچه سالانه گردشگران زیادی به این منطقه می‌آیند. نداشتن جاده‌های مناسب نه‌تنها تنگ تامرادی، که همه کهگیلویه‌وبویراحمد را در یک انزوای ارتباطی قرار داده و سبب شده جاذبه‌های گردشگری استان به‌قدر کافی شناخته نشوند. در سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری برای حفاظت از این جاذبه‌های گردشگری و معرفی آنها انجام شده، اما هنوز به امکاناتی چون راه ارتباطی، اماکن اقامتی و خدماتی نیاز وجود دارد. این اتفاق برای منطقه گردشگری تنگ «گنجه‌ای» در ۱۳ کیلومتری شهر یاسوج و در مسیر محور یاسوج به سی‌سخت هم رخ داده‌است، به‌ویژه اینکه جاده سی‌سخت- یاسوج ایمنی لازم را ندارد و هرسال با حوادث متعدد و ریزش کوه مواجه است. تنگ گنجه‌ای هم دره‌ای با درختان چنار بسیار مرتفع و پوشش جنگلی درخت بلوط است و هوایی خنک و مطبوع دارد. این تنگه که در منطقه‌ای به نام روستای گنجه‌ای واقع شده، چند چشمه آب سرد و گوارا دارد که همه آنها از کوه‌های سربه فلک کشیده دنا، عروس زاگرس سرچشمه می‌گیرند. دراین منطقه تفریحی به نسبت امکانات بهداشتی و تفریحی وجود دارد که همه موجب شده‌است گردشگران بسیاری هرسال به سمت این منطقه تفریحی سفر کنند. برای ساماندهی گردشگری تنگ گنجه‌ای اقداماتی صورت گرفته‌است، برای مثال بخش‌خصوصی تالارهای مجهز به سوئیت دراین منطقه ساخته‌است. تردد گردشگران به‌دلیل نزدیکی به مرکز استان یعنی یاسوج و قرارگیری تنگه در مسیر یاسوج- سی‌سخت بیشتر از تنگ تامرادی و دسترسی به آن هم راحت‌تر است. هرچند بیشترین بازدید از این ۲ تنگه در فصل بهار و تابستان شکل می‌گیرد، اما کوه‌های دنا در جوار تنگه گنجه‌ای در روزهای زمستان مملو از برف است و این موضوع موجب شده است منطقه برای اسکی‌سواری هم مناسب باشد. کهگیلویه‌وبویراحمد تنگه‌های زیادی دارد و با داشتن ۲۸۰تفرجگاه طبیعی، حدود ۲۶۰۰اثر تاریخی، ۷۵۰اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی و مواهب طبیعی مکان مناسبی برای گردشگری است که در همه سال‌های گذشته به‌گفته مسئولان استانی اعتبار لازم برای حفاظت، ایجاد زیرساخت و همچنین معرفی این جاذبه‌ها نداشته‌است.

تهدیدهایی در کمین چاهکوه 
اگرچه بخش قابل‌توجهی از مردم ایران سال‌هاست که قشم را با بازارهایش می‌شناسند، اما موهبت‌های طبیعی موجود دراین جزیره سالانه گردشگران زیادی را فقط با هدف گشت و گذار به خود می‌خواند؛ گردشگرانی که به‌ویژه تا پیش‌از همه‌گیری ویروس کرونا، طبیعت‌گردی را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مقاصد خود درجریان سفر به قشم مدنظر قرار می‌دادند. با نگاهی به ویژگی‌های طبیعی قشم اگرچه این‌گونه به‌نظر می‌رسد که پروردگار بسیاری از زیبایی‌ها و مواهبش را یک‌جا دراین جزیره قرار داده‌است، اما اعجاز طبیعت و خالق را می‌توان به‌صورت ویژه‌تری در تنگه «چاهکوه» قشم به نظاره نشست. این تنگه از تندیس‌ها و صخره‌هایی تشکیل شده‌است که طی میلیون‌ها سال، به‌صورت کاملا طبیعی و براساس تغییرات فرسایشی، سیمایی دیدنی پیدا کرده‌اند. دره چاهکوه عمقی حدود ۱۰۰ متر دارد و در همه‌جای این صخره‌ها خطوط، شکاف‌ها و سوراخ‌های عمیقی دیده می‌شود که از فرسایش و انحلال طبیعی و درازمدت سنگ‌ها حکایت می‌کند. این خطوط و شکاف‌ها طرح‌های منحصربه‌فردی ایجاد کرده که گویی نقاشی حرفه‌ای آنها را با زیبایی تمام طراحی کرده‌ یا اینکه سنگ‌تراشی چیره‌دست آنها را به هیبت کنونی درآورده‌است. علاوه بر زیبایی‌های بی‌بدیل، این دره اصلی‌ترین محل تجمع آب باران در منطقه‌ای است که از سال‌های دور آب‌شیرین برایش حکم کیمیا را داشته‌است. در ورودی دره ۴ حلقه چاه به وسیله اهالی و برای تأمین آب موردنیاز روستای حاشیه آن به نام «چاهو» حفر شده‌است. این چاه‌ها منبع مهمی برای تهیه آب شیرین ازسوی اهالی این منطقه به‌شمار می‌روند. براین اساس کانال‌هایی دستکند، آب باران را از چاه‌های طبیعی عمق دره به سمت چاهو هدایت می‌کنند. کارشناسان باستان‌شناسی قدمت چاهو و کانال‌هایش را بیش‌از ۴سده ارزیابی کرده‌اند. گذشته از همه اینها، چاهکوه بخشی از سایت اصلی ژئوپارک قشم، به‌عنوان تنها ژئوپارک خاورمیانه، است. این منطقه نیز همراه با ژئوپارک قشم در سال۱۳۸۵ به عضویت شبکه‌جهانی ژئوپارک‌های مورد حمایت یونسکو درآمد، اما محقق نشدن آنچه استانداردهای حفاظتی این تشکل است، سبب شد در سال۱۳۹۱ چاهکوه از این شبکه خارج شود. پس‌از گذشت ۵سال، چاهکوه یک‌بار دیگر و در سال۱۳۹۶ به این امتیاز دست یافت. این رویداد درحالی بود که با وجود چنین امتیاز بین‌المللی قابل‌توجهی، تاکنون تغییر چندانی در روند حفاظت و همچنین افزایش سهم این منطقه از گردشگری قشم ایجاد نشده‌است. بنا به‌گفته راهنمایان گردشگری دراین استان، فاصله نسبتا زیاد چاهکوه از مرکز جزیره و سایت‌های تفریحی قشم، اصلی‌ترین دلیل تمایل نداشتن تعداد قابل‌توجهی از گردشگران برای بازدید از این منطقه است، تا جایی که براساس آمارها، از حدود ۶میلیون گردشگری که سالانه به قشم سفر می‌کنند، کم‌تر از ۱۰درصد آنان به این جاذبه طبیعی سری می‌زنند. دراین میان آنچه بیش‌از همه‌چیز، حیات این منطقه و بقایش در شبکه ژئوپارک‌های بین‌المللی را تهدید می‌کند، ساخت‌وسازهای غیراصولی و همچنین تغییر کاربری‌های بی‌ضابطه در اراضی پیرامونی منطقه است؛ موضوعی که مدیران منطقه آزاد قشم آن را به تصمیم‌ دیگر اداره‌های استان نسبت می‌دهند.

تنگ لی لی؛ جاذبه‌ کم‌نظیر زاگرس
لرستان طبیعت نابی دارد و جاذبه‌های طبیعی موجود دراین استان چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. علاوه بر همه دیدنی‌های طبیعی، این استان تنگ و تنگه‌های طبیعی و تماشایی متعددی دارد که سالانه گردشگران و طبیعت‌گردان بسیاری را به‌سوی خود جذب می‌کنند. تنگ‌ها پدیده‌هایی کم‌عرض‌تر از تنگه‌های عادی هستند. تنگ «شیرز» با صخره‌های وصف‌ناشدنی در شهر کوهدشت و تنگ «هلد» یا «هلت» در پلدختر ازجمله آنها به‌شمار می‌روند. دراین میان «تنگ لی ‌لی» نیز ازجمله این مکان‌های تماشایی در شهر دورود است که در مجاورت روستای «چمنار» از توابع بخش مرکزی دورود، در دهستان «حشمت‌آباد» و نرسیده به روستای «سمیرم» واقع شده‌ و فاصله‌ این تنگ تا دورود حدود ۲۰ کیلومتر است. «لی ‌لی» نامی است که محلی‌های این منطقه به این تنگ داده‌اند؛ دراین منطقه درختان گیلاس وجود دارد و محلی‌ها به گیلاس‌هایی که اندازه‌ کوچک داشته باشد، لی ‌لی می‌گویند. همچنین به‌دلیل اینکه پلی به نام «سورپیلو» در نزدیکی این منطقه قرار دارد، با این نام نیز شناخته می‌شود. لی ‌لی جاذبه‌ای کم‌نظیر را در دل صخره‌های استوار زاگرس به‌وجود آورده که طی سالیان دراز و براثر فرسایش‌های آبی و بادی، شکل ویژه‌ای به خود گرفته‌است. فرسایش صخره‌ها سبب به‌وجود آمدن سطوح صاف و صیقلی در سنگ‌ها شده و دیواره‌هایی با اشکال عجیب به‌وجود آورده‌است؛ رود «ماربره» نیز با عبور از میان آن، حیات و زندگی را به لی لی هدیه داده‌است. اینکه چرا این رود، نام «ماربره» را به خود گرفته است، به گذشته‌های دور برمی‌گردد؛ گفته می‌شود در قدیم چون دراین رود مارهای زیادی وجود داشته است، به «ماربره» معروف شده‌است. ماربره با گذر از میان لی لی، حوضچه‌ها و استخرهای طبیعی را تشکیل می‌دهد که با داشتن آبی خنک، بهترین مکان برای گذران روزهای گرم تابستان و آب‌تنی کردن است. این حوضچه‌ها در زمان بارندگی و فصل‌های پرآب سال، گاهی عمق‌شان به ۲ متر هم می‌رسد. این تنگ مکان بسیار مناسبی برای کوهنوردان، طبیعت‌گردان و صخره‌نوردان همراه با تجهیزات و راهنماست، اما به‌دلیل خطراتی که ممکن است با وجود موقعیت و شکل قرارگیری تنگ پیش رو باشد، برای سالمندان و کودکان چندان توصیه نمی‌شود. تنگ لی لی دورود منطقه‌ای بسیار زیبا و منحصربه‌فرد به‌شمار می‌رود که آب فراوانی دارد. پرآب بودن، تنگ لی لی را به مکانی مناسب برای آب‌تنی و حتی شیرجه‌زدن تبدیل کرده‌است. ازسوی دیگر طبیعت و صخره‌های صاف و صیقلی آن، مناظر رویایی و هیجان‌انگیزی را برای گردشگران به ارمغان می‌آورد. حضور در تنگ مسحورکننده لی لی برای همه گردشگران به‌نوعی خاطره‌انگیز خواهد بود؛ برخی از آنان فقط به تماشای این مناظر حیرت‌انگیز اکتفا می‌کنند و بعضی دیگر با شیرجه‌زدن و آب‌تنی از حضور دراین جاذبه طبیعی کم‌نظیر لذت می‌برند. با اینکه بیشتر طبیعت‌گردها اهل خطر کردن هستند، اما بازهم باید به افرادی که راهی تنگ لی لی می‌شوند توصیه کرد که حتما جانب احتیاط را نگه دارند. مسلما برای سفر به این مکان دور از دسترس و شگفت‌انگیز، بهترین گزینه سفر به‌همراه تور و با حضور راهنمای گردشگری است. همچنین پوشیدن کفش و لباس مناسب از ضروریات سفر به تنگ لی لی محسوب می‌شود. دراین میان باید به این نکته هم اشاره کرد که اگرچه این تنگ منحصربه‌فرد در ملک شخصی قرار گرفته و برخی خدمات اولیه به گردشگران ارائه می‌شود، اما زیرساخت‌های گردشگری موجود دراین منطقه نیازمند توجه و رسیدگی بیشتری است.

جلوه‌های ناب تاریخ و طبیعت در تنگه‌واشی
یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری تهران، به‌ویژه در فصل تابستان، «تنگه واشی» است؛ منطقه‌ای که هرساله گردشگران بسیاری را به‌ویژه در روزهای تعطیل و فصل گرم سال به سوی خود جذب می‌کند و خاطره‌ای به‌یادماندنی را در ذهن طبیعت‌گردان به‌ یادگار می‌گذارد. تنگه واشی در ۲ کیلومتری جاده فیروزکوه – تهران و در نزدیکی روستای «جلیزبند» قرار گرفته است که حدود ۴ کیلومتر بعد از روستا، منطقه پیاده‌روی تنگه‌واشی آغاز می‌شود. این منطقه در اصل ۲ تنگه دارد که گردشگران از آنها عبور می‌کنند و به آبشار تنگه‌واشی می‌رسند. تنگه نخست، تنگه‌واشی است که طول آن به حدود ۲۵۰ متر می‌رسد و در روزهای گرم سال نیز آب این تنگه سرد است.  پس از عبور از تنگه‌واشی، گردشگران وار دشتی سرسبز می‌شوند و پس از کمی استراحت، وارد تنگه دوم به نام «تنگ سا» می‌شوند عمق رودخانه این تنگه کم‌تر از تنگه‌واشی، اما عرض آن بیشتر است. در انتهای تنگه‌سا، صدای شرشر آب، نویدبخش رسیدن به آبشار است که زیبایی این منطقه را دوچندان می‌کند. آبشار تنگه‌واشی ۱۵ متر ارتفاع دارد و به یک حوضچه با مساحت ۵۰متر و عمق یک متر می‌ریزد. بهترین زمان برای رفتن به تنگه‌واشی، در بهار و تابستان و به‌ویژه مردادماه است که روزهای گرم سال را می‌توانید در یکی از خنک‌ترین نقاط استان تهران بگذرانید. تنگه‌واشی علاوه بر طبیعت بکر و زیبا، آثار تاریخی مهمی نیز دارد و یکی از سه کتیبه معروف دوره قاجار دراین تنگه قرارگرفته است. این کتیبه که به دستور فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شده، دارای ابعاد ۶ در ۷ متر است و وقایع زمان این شاه قاجار دور تا دور کتیبه روایت شده‌است. تنگه‌واشی در فصل تابستان میزبان بسیاری از گردشگران، حتی از استان‌های دیگر کشور است. این منطقه بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم، مورد استقبال بسیاری از مردم قرار گرفته‌است، اما امکانات موجود با جمعیتی که به‌ویژه در روزهای تعطیل و آخرهفته‌ها به منطقه وارد می‌شوند، همخوانی ندارد و نبود فضای کافی برای پارکینگ، وضعیت نامناسب جاده دسترسی، سرویس‌های بهداشتی ناکافی و کمبود اماکن اقامتی ازجمله معضلات پیش روی گردشگران است. گردشگران معتقدند عوارضی که دهیاری از گردشگران می‌گیرد باید صرف ایجاد زیرساخت و بهسازی منطقه شود. ازسوی دیگر مشکلات ترافیکی و زیست‌محیطی موجود دراین منطقه از مشکلاتی است که روستاییان را آزار می‌دهد. ریختن زباله، به‌ویژه زباله‌هایی مانند پلاستیک و بطری، ازجمله مسائلی است که برخی گردشگران به آن توجه نمی‌کنند. آسیب‌هایی که این منطقه گردشگری را درمعرض تهدید قرار داده‌اند به‌جایی رسیده که برخی حتی روی کتیبه تاریخی تنگه‌واشی یادگاری نوشته‌اند. یکی دیگر از مسائل مهم در تنگه‌واشی، وضعیت خطرناک منطقه در شرایط بروز حوادث طبیعی مانند سیلاب است که می‌طلبد ایجاد زیرساخت‌های مناسب و ساماندهی این جاذبه مهم گردشگری هرچه سریع‌تر به نقطه مطلوبی برسد. همه اینها در شرایطی است که اهالی و همچنین کارشناسان و فعالان حوزه گردشگری سال‌هاست از شرایط نابه‌سامان تنگه‌واشی و ضرورت رفع مشکلات موجود دراین منطقه سخن می‌گویند، اما تاکنون اقدام مؤثری دراین زمینه انجام نشده‌است. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که در ۲ سال اخیر از ساماندهی این منطقه و ورود بخش‌خصوصی باهدف انجام سرمایه‌گذاری‌های مناسب صحبت‌های مختلفی ازسوی مسئولان به میان آمده‌است که باید منتظر ماند و دید چقدر جنبه اجرایی به خود می‌گیرد.

منبع:همشهری

رونق گردشگری به تهران باز می گردد؟

صحبت از گردشگری تهران که می‌شود همه توجهات در همان اول سخن به سمت تهران قدیم و ظرفیت‌های گردشگری آن می‌رود، از خانه‌های قدیمی و موزه‌های پرو پیمانش که بگذریم، کافه‌گردی و محله‌های قدیمی هم در نوع خودش حسابی طرفدار دارد.

همشهری آنلاین_فاطمه عسگرنیا:  هرچند تمام این ظرفیت‌ها در طول ۲ سال اخیر که ویروس کرونا به جان شهر افتاد، با فعالیت‌های یک‌خط ‌در میان و ضرورت رعایت پروتکل‌های بهداشتی و درمانی، از رونق افتادند و گردشگران و علاقه‌مندان به بازدید از این ظرفیت‌ها را حسرت به دل گذاشته‌اند. در این گزارش، سعی کردیم ضمن اشاره‌ای کوتاه به برخی از مهم‌ترین ظرفیت‌های گردشگری مناطق ۱۱ و ۱۲ پای درددل فعالان این بخش بنشینیم و ببینیم کرونا چه بر سر آنها آورده است.

بوی نوستالژی می‌آید. از تمام در و دیوارهای قدیمی که هنوز به سبک ۴۰ ‌ـ ۵۰ سال قبل معماری خاص خیابان جمهوری را به رخ می‌کشند، کافه‌هایی در دل خانه‌های قدیمی. اینجا می‌شود برای ساعتی نشست و سفر کرد در تونل زمان. می‌شود رفت به سال‌های دوری که از این پنجره‌های قدیمی صدای هیاهوی بچه‌های مدرسه به گوش می‌رسید.

شاید هم در گوشه این کافه که پنجره‌های رو به خیابان جمهوری دارد، بساط چای صاحبخانه کنار سماور زردرنگ برنجی روی میز کوچکی که با استکان‌های کمرباریک و قندان شیشه‌ای منقش به تصاویر پادشاهان قجری خودنمایی می‌کرده، همیشه به‌راه بوده و پیرزن و پیرمرد صاحبخانه روی مبل قدیمی مخملی‌شان لم می‌دادند و رفت‌وآمد مردم در خیابان را به تماشا می‌نشستند. کسی چه می‌داند؟ از هر رج دیوارهای آجری و قدیمی این خانه قدیمی می‌توانی قصه‌ای از زندگی مردم آن روزگار را برای خود روایت کنی. تبدیل خانه‌های قدیمی پایتخت به کافه‌هایی که این روزها پاتوق نسل من و شما شده، اتفاق خوبی است که این روزها در سایه خوش‌ذوقی عده‌ای از همین جوان‌های امروزی رخ می‌دهد.

  • یکسال است چشم به راه رفتن کرونا هستیم

«زهرا فاموری» یکی از همین جوان‌های تهرانی است. او مدیر خانه فاموری است. خانه‌کافه‌ای که تقریباً یک سال قبل از شیوع کرونا افتتاح و قرار شد مامنی باشد برای هنرمندان استانی تا ضمن نمایش دستاوردهای هنری‌شان بتوانند چند روزی را در این خانه‌کافه اتراق کنند، بی‌آن‌که دغدغه اسکان داشته باشند.

قرار بود حیاط باصفای خانه محلی برای برگزاری نشست‌های علمی و هنری باشد، اما کرونا نگذاشت و حالا بالغ بر یک سال می‌شود که تمام برنامه‌های گردشگری این مجموعه چشم به راه کم شدن شر کرونا است. فاموری می‌گوید: «تهران ظرفیت گردشگری خوبی دارد. همه ما هم داشتیم خوب پیش می‌رفتیم، اما کرونا نگذاشت و از همه بدتر اینکه گروه اقتصادی فعال در حوزه گردشگری را طی این یک سال کسی ندید و برای جبران خسارتشان چاره‌ای اندیشیده نشد.»

  • خیابانی با تنوع ظرفیت‌های گردشگری

منطقه ۱۲ تهران را باید گنجینه موزه‌های تاریخی ایران دانست. تنوع موزه‌هایی که در این منطقه وجود دارد همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است، به‌خصوص که اکثر این خانه‌ها در خیابان سی تیر یا همان خیابان ادیان تهران واقع شده‌اند. در واقع، خود این خیابان هم برای خودش یک ظرفیت گردشگری است، چه آن زمان که کیوسک‌های غذا دایر بود و شب چراغانی خیابان و بوی خوش غذاهای محلی هر رهگذری را به سمت و سوی خیابان می‌کشاند، چه الان که به واسطه موزه‌ها و سکونت مریدان دین‌های متنوع در آن شهره عام و خاص است.

اگر به تعدادی از موزه‌های تاریخی و مهم این خیابان بخواهیم اشاره کنیم، می‌توانیم از موزه ملل یا همان موزه باستان، موزه اسناد مکتوب تاریخی و یا موزه ملک نام ببریم. البته موزه‌ها هم امسال از تعطیلی‌های‌گاه و بیگاه کرونایی در امان نبودند و به گفته مهدی یساولی، از فعالان حوزه گردشگری منطقه ۱۲، همین وضعیت باعث شد تا لطمه زیادی به بخش اقتصادی موزه‌ها وارد شود.

او می‌گوید: «صنعت گردشگری در شهر تهران یکی از منابع مهم درآمدی برای شهر محسوب می‌شود و می‌توان با رونق آن و توجه به این صنعت بخش قابل‌توجهی از اهداف و برنامه‌های توسعه شهری را پیش برد. کرونا و تعطیلی‌های ناشی از آن نشان داد که رکود صنعت گردشگری شادابی و سرزندگی را از شهر می‌گیرد.»

  • شب‌های تهران در گردشگری جایی ندارد

«مهدی یساولی» یکی از برگزارکنندگان تورهای گردشگری در منطقه ۱۲ تهران است. او معتقد است در بخش گردشگری از شب‌های زیبای تهران غافل شده‌ایم. تهران در شب زنده و زیباست و باید با برنامه‌ریزی برای این بخش از این ظرفیت استفاده کرد.

او از ایجاد پیاده‌راه‌هایی مانند خیابان سی تیر در قلب تهران به‌عنوان یکی از راهکارهای اساسی توسعه و رونق گردشگری تهران در شب یاد می‌کند و می‌گوید: «ما مسیرهای پیاده‌راه زیادی در طول این سال‌ها در تهران ایجاد کرده‌ایم، اما نتوانسته‌ایم این مسیرها را به مردم معرفی کنیم، ضمن اینکه شیوع کرونا هم به خیلی از طرح‌ها فرصت خودنمایی و نمایش نداد.»

حرف‌های یساولی درباره پهنه رودکی در منطقه ۱۱ شهرداری تهران هم صدق می‌کند، پهنه‌ای که قرار بود محلی برای دورهمی‌های اهالی فرهنگی و هنر و موسیقی باشد، حالا در سایه کرونا یک سالاست که میزبان سکوت محض در روزهای گرم و سرد سال است. «مهدی باقری»،

یکی از هنرمندان رشته تئاتر، می‌گوید: «با افتتاح پهنه رودکی و برگزاری یکی ‌ـ دو دوره نمایش‌های خیابانی و استقبال مردم از این برنامه‌ها دلمان قرص شد به برخورداری از فضایی برای دورهمی‌های هنری، اما الان یک سال می‌شود که به دلیل کرونا خبری از برگزاری برنامه‌های شاد و پیش‌بینی‌شده در پهنه رودکی نیست.» راست می‌گوید، پهنه را سکوت محض در بر گرفته و جز چند پیرمرد و پیرزن که عصرها خود را به نیمکت‌های بلوار رودکی می‌رسانند و در دورهمی دوستانه‌شان از هر دری سخنی می‌گویند، خبر دیگری نیست.

  • هاستل‌ها بی‌مهمان

در همین منطقه ۱۱ هم جاذبه‌های گردشگری کم نیستند، مخصوصاً مهمانسراها و کافه‌هتل‌هایی که در آن شکل گرفته‌اند، مانند هاستل زی. خیلی‌ها معتقدند این‌هاستل در شاعرانه‌ترین خیابان تهران واقع شده است؛ خیابان فلسطین، مامن کافه‌ها و کتابفروشی‌ها و مراکز فرهنگی. ‌هاستل زی هم در یکی از خانه‌های نیمه‌ویرانه شهر متولد شد و حالا به یکی ازهاستل‌های زیبای شهر تبدیل شده و قرار بود میزبان مهمانان و گردشگران خارجی باشد.

«مهدی اعظامی»، از مدیران این مجموعه، می‌گوید: «منطقه ۱۱ یکی از مناطق پرجاذبه گردشگری تهران است و بافت قدیمی و معماری دلنشین بناهای آن همواره مورد توجه گردشگران خارجی و داخلی بوده است. به خاطر همین، ما مطمئن بودیم که با راه‌اندازی‌هاستل زی می‌توانیم هم یک جاذبه به جاذبه‌های گردشگری منطقه اضافه کنیم و هم بستر اسکان مهمانان خارجی را در منطقه فراهم کنیم. شاید باورتان نشود، اما تعداد تهرانی‌هایی که دوست دارند یک شب آرام و زیبا را درهاستل ما تجربه کنند کم نیست. فقط دعا کنید زودتر کرونا برود تا رونق به کسب و کار ما هم برگردد.»

گردشگری تهران قدیم امروز به واسطه شیوع بیماری کرونا حال و روز خوبی ندارد و فعالان این بخش امیدوارند با تسریع روند واکسیناسیون و کم شدن شر بیماری از سر جامعه دوباره چراغ صنعت گردشگری روشن شود.

منبع:همشهری

تجربه مرمت یک بنای تاریخی در نطنز توسط دوستداران میراث‌فرهنگی

چگونگی بنای مجموعه تاریخی گنبد باز که بر فراز کوه باز در محور غرب باغ‌شهر تاریخی نطنز واقع شده از روایتی افسانه‌وار برخوردار است، بگونه‌ای که در برخی از منابع تاریخی ذکر شده که شاه عباس اول که علاقه فراوانی به شکار داشت، به‌دلیل نزدیکی اصفهان به نطنز همواره به ییلاقات دامنه کوه کرکس (بلندترین کوه فلات مرکزی ایران) سفر کرده و به شکار می‌پرداخت.

در یکی از سفرها که «لوند» باز شکاری محبوب شاه نیز همراه او بود، در جریان یکی از تعقیب و گریزهای شاه در شکار، این باز شکاری، شاه را از گزند یک مار سمی نجات داد، لکن شاه که از محافظانش دور افتاده بود و از ماجرا خبر نداشت، این باز شکاری را با یک ضربه شمشیر به قتل رساند و پس از اطلاع یافتن از ماجرا دستور داد تا بر فراز کوه بلند مشرف به شهر، بنایی با شکوه به‌عنوان مقبره باز محبوب شکاری خود بنا شود تا خاطره باز محبوبش همواره زنده بماند.

این بنای تاریخی که بر فراز کوه سترگ باز که یکی از کوهپایه‌های کوه کرکس است واقع شده، در طی بیش از ۴۰۰ سده از حیاتش بارها مورد مرمت قرار گرفته، لکن به‌دلیل صعب العبور بودن مسیر این بنای تاریخی، نگهداری و حفاظت از آن همواره با زحمات و مخاطرات فراوانی همراه بوده است.

محو یادگارنوشته‌ها از بدنه بنای تاریخی گنبد باز

با توجه به آسیب‌ها و دیوار نوشته‌ها بر روی دیواره‌های داخلی این بنای تاریخی که در طی چند سال گذشته توسط افرادی که به قله کوه باز صعود کرده بودند ایجاد شده بود، با هماهنگی اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان و حمایت‌های کارشناسی این اداره، یک گروه ۵ نفره در قالب یک تیم مرمتی از اعضای این انجمن تشکیل و پس از برگزاری جلسه‌های متعدد کارشناسی و بازدید از بنا، شیوه نامه‌ها و دستورالعمل‌های مرمتی از طرف اداره میراث‌فرهنگی شهرستان آماده و در اختیار انجمن قرار گرفت.

با توجه به این آسیب‌ها، اعضای این تیم پنج نفری به‌واسطه علاقه وافری که به انجام این عملیات داشتند، با تهیه تجهیزات لازم که به‌صورت مشارکتی توسط اعضای انجمن و اداره میراث‌فرهنگی شهرستان تهیه شد، کار عملیات مرمت اضطراری این بنای تاریخی ارزشمند را که شامل اندودکاری موقت در بدنه داخلی این بنا بود را به اتمام رساندند.

بدون‌شک با توجه به تخصص، تعهد و علاقه‌مندی اعضای انجمن دوستداران محیط‌زیست و میراث‌فرهنگی شهرستان، این انجمن با بهره‌گیری از تجربه این عملیات حفاظتی و مرمتی آماده هرگونه اجرای طرح مشارکت در زمینه حفاظت و نگهداری از بناهای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری باغ‌شهر زیبا و تاریخی نطنز است.

منبع:میراث آریا