صنعت گردشگری جهان از بیانیه گلاسکو حمایت می‌کند

به‌گزارش میراث‌آریا، بیانیه گلاسکو نیاز فوری به یک برنامه جهانی سازگار برای اقدام اقلیمی در گردشگری را به رسمیت می‌شناسد. امضاکنندگان این بیانیه متعهد می‌شوند میزان آلاینده‌های تولیدی را اندازه‌گیری کنند، تولید کربن را کمتر کنند و فعالیت‌های جایگزینش را ارائه دهند و امور مالی مرتبط با این فعالیت‌ها را تسهیل کنند. به‌علاوه، هر امضاکننده متعهد می‌شود که یک برنامه اقدام اقلیمی مشخص یا طرح به‌روز شده را ظرف ۱۲ ماه پس از امضا ارائه کند.

زوراب پولولیکاشویلی، دبیرکل سازمان جهانی گردشگری، در سخنرانی در بیست‌وششمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (COP۲۶) تاکید کرد که «در حالی که بسیاری از کسب‌وکارهای خصوصی راه را در پیشبرد اقدامات اقلیمی رهبری کرده‌اند، رویکردی بلندپروازانه‌تر در کل بخش مورد نیاز است تا خیالمان راحت شود که گردشگری اقدامات اقلیمی را به شیوه‌ای معنی‌دار تسریع می‌کند».

او افزود: «اعلامیه گلاسکو ابزاری برای کمک به پر کردن شکاف بین نیت خوب و اقدامات اقلیمی معنادار و موثر است».

در حال حاضر، بیش از ۳۰۰ ذینفع گردشگری، از فعالان پیشرو در صنعت گردشگری گرفته تا مقصدهای گردشگری، کشورها و سایر ذینفعان گردشگری، از بزرگ تا کوچک، این بیانیه را امضا کرده‌اند. اعلامیه گلاسکو با همکاری UNWTO، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، کمپین گردشگری اسکاتلند، بنیاد سفر و گردشگری برای اعلام وضعیت اضطراری اقلیمی و… تدوین شده است.

جولیا سیمپسون، رئیس و مدیر عامل انجمن جهانی گردشگری و سفر، گفت: «WTTC خوشحال است که حامی و شریک تدوین بیانیه گلاسکو است و از این طریق صدای ما، صدای بخش خصوصی در سطح جهان را به این فراخوان مهم جمعی اضافه می‌کند تا بلندپروازی در بخش سفر و گردشگری بیشتر شود. بیانیه گلاسکو فرصتی واقعی برای فعالان حوزه سفر و گردشگری است تا با هم متحد شوند و رهبری واقعی را نشان دهند.»

خورخه لاگونا-سلیس، رئیس دبیرخانه شبکه یک سیاره، گفت: «از طریق بیانیه گلاسکو، برنامه گردشگری پایدارِ شبکه یک سیاره، یک پلتفرم مشترک برای تسریع اقدامات اقلیمی در حوزه گردشگری ارائه می‌دهد. این ابتکار برای تسریع اقدامات اقلیمی در گردشگری از طریق مصرف و تولید پایدار، یک برنامه اساسی است.»

گونزالو مونوز، فعال اقدامات اقلیمی، گفت: «ما به عنوان قهرمانان اقدامات اقلیمی در سطح عالی سازمان ملل، به گرمی از بیانیه گلاسکو استقبال می‌کنیم و تلاش‌های بیش از ۳۰۰ شریک در راه‌اندازی این حرکت را به رسمیت می‌شناسیم. این یک گام اساسی است که بخش گردشگری را به هدف کمپینمان برای نصف کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ و به صفر رساندن آن حداکثر تا سال ۲۰۵۰ هماهنگ می‌کند.»

در این رویداد که در COP۲۶ اتفاق افتاد، یک میزگرد هم با تاکید بر اهمیت افزایش اقدامات اقلیمی و بلندپروازی در بخش گردشگری با مشارکت دیوید دبلیو پانوئلو، رئیس ایالات فدرال میکرونزی، و ایوان اسکلدسن، وزیر گردشگری پاناما، هم برگزار شد. یان کریستین وستر، وزیر تجارت و صنعت نروژ، پاتریک چایلد، معاون مدیر کل محیط زیست در کمیسیون اروپا، جولیا سیمپسون، مدیرعامل شورای جهانی سفر و گردشگری، کاترین دولتون، متولی و خزانه‌دار اتحاد مهمان‌نوازی پایدار، دارل وید، بنیانگذار و رئیس گروه اینترپید، و جرمی اسمیت، یکی از بنیانگذاران گردشگری، وضعیت اضطراری اقلیمی را اعلام کردند.

این بیانیه بیش از ۳۰۰ امضاکننده دارد که شامل کشورها و ذینفعان گردشگری می‌شود و برخی از آن‌ها عبارتند از:

ccor
AITO – The Specialist Travel Association
ANVR – Dutch Association of Travel Agents and Tour Operators
Asian Ecotourism Network
Panama
Barbados
Bilbao Convention Bureau
Bucuti & Tara
Cairngorns National Park Authority
Dallas Fort Worth Airport
ETOA – European Tourism Association
Forum Anders Reisen
Future of Tourism Coalition
GSTC – Global Sustainable Tourism Council
Iberostar Group
Innovation Norway
Intrepid Travel
Legacy Vacation Resorts
Much Better Adventures
Netherlands Board of Tourism & Conventions
NECSTouR – Network of European Regions for Sustainable and Competitive Tourism
Organisation of Eastern Caribbean States
Pacific Tourism Organization
Federated States of Micronesia
Skyscanner
Sustainable Hospitality Alliance
The Long Run
Tourism Authority of Kiribati
Travalyst Limited
VisitScotland
World Travel & Tourism Council (WTTC)

منبع:میراث آریا

پردیس تخت‌جمشید جایگاه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی کشور

ظرفیت‌های بی‌شماری برای رونق اقتصادی کشور به‌ویژه در تمام محوطه‌های میراث جهانی کشور وجود دارد اما ظرفیت اقتصادی تخت جمشید نه‌تنها بی‌شمار بلکه در مواردی بی‌نظیر است، به فعل درآوردن ظرفیت‌های اقتصادی تخت جمشید در سطح جامعه محلی، منطقه‌ای، ملّی و بین‌المللی قابل تحقق است اما در کنار ظرفیت ممتاز و ویژه میراث‌فرهنگی تختگاه تخت جمشید، دومین ظرفیت بزرگ تخت جمشید به فعل درآوردن اقتصاد هنرهای سنتی و صنایع‌دستی کشور در این مجموعه میراث جهانی است.

در مکانی به فاصله یک‌صد متری تخت جمشید با ظرفیت ۵۰ غرفه در باغی بزرگ به مساحت ۱۰ هکتار که مزیّن به انواع درختان و گل‌هاست و آن پردیس یا بهشت تخت جمشید است.

در تختگاه تخت جمشید، نقوش پلکان‌های شمالی و شرقی آپادانای تخت جمشید همه نمایش هنرهای سنّتی و صنایع‌دستی ایران دوره هخامنشی است.

در این پلکان‌ها بیشتر از یک‌صد نوع هنر سنّتی وصنایع هنری سرزمین ایران کهن به نمایش گذاشته است. محل کاخ بزرگ تالار تخت، کاخ صد ستون، محل نمایش آثار هنری روزگار هخامنشی بوده است. تمام ملل هخامنشی از هند تا آسیای مرکزی، از ترکیه امروز تا مصر باستان از محدوده ۱۲۴ ولایت هخامنشی در ۳۴ استان همه در رقابت هنری جشن آغاز سال نو خورشیدی بهترین هنرهای سنّتی و صنایع‌دستی خود را به نمایش می‌گذاشتند.

درست بر اساس کارکرد تختگاه تخت جمشید صنایع‌دستی و هنرهای سنّتی ایران بزرگ در رقابت هنری به نمایش گذاشته می‌شد زیرا که داریوش بزرگ بر اساس درک فلسفه هنری میراث ایران باستان تخت جمشید را سمبولیک به‌عنوان نماد وحدت فرهنگی و نمایش هنرهای سنّتی ایران بزرگ بنا ساخت.

با این بنیان فرهنگی بود که در دوره هخامنشی نه‌تنها شرق بر غرب تسلط فرهنگی داشت بلکه ایران هخامنشی میراث دار فلسفه فرهنگ و هنر تا قرن‌ها در برابر اندیشه هلنیسم، یونان گرایی، رومانیسم در تاریخ تا به امروز باقی ماند. هنر و فرهنگ ایران بزرگ در ساختار اجتماعی جامعه ایرانی به عصر اسلامی رسید و امروز در ساختار وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیازمند تمهید در اصالت بخشی به جریان تاریخی با پشتوانه چند هزارساله در همان بستر تاریخی خود برای معرفی، آموزش و عرضه به جامعه جهانی است.

بیش از ۵۰ غرفه ساخته‌شده با زیرساخت و امکانات مناسب در باغ پردیس تخت جمشید وجود دارد که سال‌هاست ظرفیت این غرفه‌ها مغفول مانده است، سال‌ها پیش، از بیت‌المال همین مملکت برای ساخت و ایجاد آن‌ها هزینه‌های فراوانی شد و امروز این مجموعه همانند صدها کاخ و قصر بجای مانده از دوره‌های گذشته در تهران، این چادرهای سران برای پویایی اقتصاد گردشگری کشور در کنار تختگاه تخت جمشید قابل بهره‌برداری است.

مکانی که در صورت مدیریت صحیح و تمهید هدفمند چنانچه در خدمت هنرهای سنّتی و صنایع‌دستی تمام استان‌های کشور قرار گیرد، می‌تواند نه‌تنها بازتاب هنری و فرهنگی همان جامعه ایران باستان دوره هخامنشی به نمایش گذاشته‌شده در پلکان‌های شرقی و شمالی آپادانای تخت جمشید باشد بلکه می‌تواند نمایشگاه بزرگ فرهنگ و هنرهای سنّتی سرتاسر تاریخ ایران در پیوند با جامعه ایران امروز قرار گیرد.

با این رویکرد، پردیس تخت جمشید به باغ هنرهای سنّتی جامعه تاریخی ایران معاصر تبدیل می‌شود و اهداف توسعه فرهنگی، احیای هنرهای سنّتی و حمایت از صنایع‌دستی ایران بزرگ در رقابت و عرصه بین‌المللی در خدمت جامعه گردشگری جهان قرار می‌گیرد. اهداف توسعه پایدار اقتصاد هنر در مهم‌ترین محوطه میراث جهانی جمهوری اسلامی ایران محقق می‌شود و معاشرت و تعامل هنرهای سنّتی کشور در رقابت هنری در این نمایشگاه دائمی به زایش‌های فرهنگی جدید و پویا دست می‌یابد.

منبع:میراث آریا

قلعه‌گنج، سرزمین گنج‌ها

شهرستان قلعه‌گنج در فاصله‌ی ۴۳۰ کیلومتری جنوب مرکز استان کرمان واقع شده است. نام قلعه‌گنج از دو بخش قلعه به معنای برج بارو و گنج به معنای دفینه و ارزش‌های باقیمانده از گذشته‌های دور آمده است. وجود قلعه‌های متعدد در این شهرستان و آثار به دست آمده از تپه‌های تاریخی و زمین‌های این منطقه حتی در روزگاران گذشته موجب شده تا این نام برای منطقه انتخاب شود.

چشمه آبگرم مرتفع علی چاه نوروز

این چشمه در منطقه‌ی قلعه‌گنج نزدیکی آبادی چاه نوروز در سمت راست جاده قلعه‌گنج به منوجان قرار دارد و از جهت حوضه آب‌ریز به جازموریان تعلق می‌گیرد.

تالاب جازموریان

تالاب زیبای جازموریان یکی از زیباترین تالاب‌های ایران است که هنوز به دلیل وسعت و گستردگی فراوان که میان دو استان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته است همچنان نقاط بکر و منحصربه‌فردی دارد که ناشناخته مانده است.

برای رسیدن به این منطقه باید ۳۰۰ کیلومتر مسافت را از جیرفت تا منطقه صولان قلعه‌گنج و یک مسیر کویری را هم حدود ۴۵ دقیقه طی کرد و از آنجا تا آب‌سرخ را با کمک اهالی منطقه، سوار بر شتر حدود ۵۰ دقیقه مسافت پشت سر گذاشت.

از جمله مناطق بسیار زیبا و ناشناخته این تالاب که در حوزه استان کرمان به شمار می‌رود منطقه‌ای است که بومیان محلی به آن زهون، کلپورکون می‌گویند. این منطقه می‌تواند مقصد مهمی برای گردشگران از سراسر ایران و سایر کشورها باشد از سویی مردم قلعه‌گنج در جنوب استان کرمان بسیار مهمان‌نواز هستند و از نظر امنیتی هم منطقه امن و آرامی است و با یک برنامه‌ریزی منظم با رعایت مسائل محیط زیستی و احترام به طبیعت می‌توان گردشگری این دیار را متحول کرد.

در این منطقه آب تالاب به رنگ سرخ است که با وجود نخل‌های اطراف مناظر کم‌نظیری را در انعکاس آب قرمز رنگ به وجود آورده است. مطالعات جداگانه‌ای برای بررسی علت قرمز بودن رنگ آب در این منطقه انجام نشده است اما سرخی آب دریاچه‌ها در مناطق دیگر جهان و کشور می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله اشباع شدن شوری آب و شرایط مساعد برای رشد و تکثیر گروهی از باکتری‌های هالوفیت‌ها از گروه هولوباکتریوم‌ها و هولوکوکوس‌ها باشد.

منطقه حفاظت شده مارز

منطقه حفاظت شده مارز در حوزه آبریز جازموریان قرار دارد و آب و هوای آن در بعضی از روزها معتدل است. در فصل‌های پاییز و زمستان این منطقه محل مهاجرت هوبره‌هاست و حیوانات دیگری مانند خرس آسیایی، سبزقبای هندی و خدنگ در آن زندگی می‌کنند. پوشش گیاهی این منطقه را درختچه‌های گرمسیری مانند گز وحشی، انجیر و زیتون تشکیل می‌دهند. تپه کلات مالک، زیارتگاه حضرت ابوالفضل (ع)، سنگ نوشته‌های تخت شاهو و قبرستان‌های قدیمی متعلق به دوران پیش از اسلام از مکان‌های دیدنی این منطقه حفاظت شده‌اند.

آب گرم مرتفع علی

در نزدیکی روستای چاه نوروز از توابع شهر گنج، چشمه آب گرمی قرار دارد که گردشگران بسیاری را به سمت روستا می‌کشاند. آب این چشمه قلیایی است و ۲۹ درجه سانتی‌گراد حرارت دارد. طبق گفته بعضی از مردم آب این چشمه خاصیت درمانی دارد اما بیشتر برای آبیاری زمین‌های کشاورزی روستای چاه نوروز استفاده می‌شود. دسترسی به این چشمه از طریق جاده قلعه‌گنج به منوجان امکان‌پذیر است.

هتل کپری

هتل کپری قلعه‌گنج در سال ۱۳۹۵ به عنوان اولین هتل کپری جهان در منطقه قلعه گنج شروع به کار کرد. این هتل سنتی در شهر قلعه گنج آخرین نقطه استان کرمان، هم مرز با هرمزگان و در حاشیه تالاب جازموریان بنا شده است.

این هتل چهار ستاره کپری به شکل خانه‌های روستایی، نماد کپر را از فقر به ثروت تغییر داد. آفرود در شن‌زارهای کویری، شترسواری، پذیرایی شام در کویر و میوه فصل، بازی محلی رامازا، مشاهده منظره زیبای منطقه از بالای تخت ورزال که منظره‌ای منحصر به فرد از جنگل، کویر و تپه‌های شنی از امتیازات این هتل هستند.

روستای صولان

این روستا یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های توریستی در این شهر تاریخی به شمار می‌آید این روستا در فاصله ۹۰ کیلومتری از شهر تاریخی قلعه‌گنج واقع شده است و دارای جذابیت‌های طبیعی بسیار زیادی است نزدیک بودن یکی از تالاب‌های مهم با نام تالاب جازموریان موجب شده است تا جذابیت‌های طبیعی این روستا بیشتر و بیشتر شود و علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب کند. این روستا دارای آب و هوایی گرم است این منطقه به دلیل کم‌آبی‌هایی که تحمل کرده در زمینه‌های کشاورزی خسارت دیده است کشت محصولات در این منطقه گرمسیری از کرمان شامل محصولاتی همچون خرما، حنا، گندم و جو است. این روستا از نواحی اطراف به مناطق مختلف و روستاهای دیگر متصل می‌شود که از این حیث جذابیت بیشتری برای گردشگران خود دارد. مهم‌ترین روستاهایی که در اطراف این منطقه واقع شده‌اند روستاهای توریگ دو، توریگ یک، پیرکرکان، توریگ سه و جنگل آباد هستند این روستا دارای چشم‌اندازهای بسیار زیبا و مورد توجه است.

منبع:میراث آریا

“تیرماه سیزده” در شهمیرزاد آیینی به درازای تاریخ

در منطقه‌ای چون استان سمنان که از شمال به دامنه‌های البرز و جنگل‌های سر سبز شمال و مناطق باران‌خیز می‌رسد و از جنوب پنجه در سینه کویر مرکزی ایران دارد، وجود آب و هوایی کوهستانی و فرح‌بخش همچون رؤیایی روح‌نواز است. این تنوع آب و هوایی یعنی داشتن تابستانی معتدل و خنک و زمستانی سرد، معرف شهمیرزاد در فاصله 25 کیلومتری از سمنان است که آب و هوایی بسیار متفاوت از سمنان دارد.

اکثر اهالی شهمیرزاد 7 تا 9 ماه سال را در استان‌های مجاور و اکثراً مازندران یا تهران سپری کرده و بقیه ایام سال را دل به نسیم روح‌افزای آن و بهره‌مندی از مواهب بی‌دریغ آن می‌سپارند.

با توجه به قرار گرفتن شهمیرزاد در مرز بین استان سمنان و مازندران در طول تاریخ بارها جزو مازندران و فرمانداری مرکزی آن اداره می‌شده است اما پس از تقسیمات کشوری در دهه 40 شمسی از استان مازندران جدا و در محدوده استان سمنان قلمداد می‌شود. این هم‌جواری و فرم زندگی کوچ‌نشینی فصلی اهالی و ارتباطات فرهنگی با همسایگان شمالی، تأثیرات فراوانی در حوزه‌های مختلفی چون سنت و باورها، گویش، آداب و رسوم، معماری خانه و حتی پوشش مردم برجای گذاشته است.

یکی از مراسمی که تحت تأثیر فرهنگ طبرستان در شهمیرزاد حفظ شده و برگزار می‌شود، آئین تیرماه سیزده است. تیرماه سیزده همان جشن تیرگان است که در تاریخ طبری مطابق با 13 آبان است. این شب در شهمیرزاد تیرماه سیزده نام دارد و یادگاری از نیاکان و اجدادمان است.

در این شب همچون شب یلدا خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند و مراسمی تحت عنوان لال چو یا لال شو برگزار می‌شود. بدین‌صورت که جوانی بدون اینکه با کسی صحبت کند وارد خانه اهالی شده و با چوب نازکش همه اهل خانه، درخت‌ها و حیوانات را به نیت سلامتی، دفع درد و بلا و بیماری به ‌آرامی می‌زند و با گرفتن هدیه و بدون گفتن حتی کلمه‌ای خانه را ترک می‌کند. برای شب غذای مخصوصی که همان ته‌چین گوشت شهمیرزادی است طبخ می‌شود با این تفاوت که حتماً باید حداقل سیزده ماده غذایی در تهیه آن به کار رود. مواد غذایی شامل هویج، عدس، سبزی پلویی شامل تره،گشنیز، جعفری، شوید و شنبلیله، سیب‌زمینی، بادمجان، آلو، چغندر، به، گوشت، برگ کلم، اسفناج، کشمش و برنج است.

از جمله دیگر مراسم تیرماه سیزده در شهمیرزاد که توسط جوانان برگزار می‌شود، «پلادارک» است که همان آئین قاشق زنی است که در بسیاری از نقاط ایران در شب چهارشنبه‌سوری برگزار می‌شود. در این شب دختران و پسران لباس مبدل پوشیده و صورت خود را می‌پوشانند و جلوی در منازل رفته و شروع به خواندن شعر می‌کنند و صاحب‌خانه می‌پرسد: «کیه»و آن‌ها جواب می‌دهند: «پلادارکمه». صاحب‌خانه هم خوراکی‌هایی مانند شیرینی، پشت‌دونه شامل شاهدانه و گندم بریان، گردو، پشت‌زیک شامل سوهان، شاهدانه و کنجد به جوانان می‌دهند و شبی شاد و خاطره‌انگیز در کنار خانواده‌ها رقم می‌خورد. در انتهای شب نیز پلادارکی‌ها، خوراکی‌ها را بین خود تقسیم می‌کنند. از این دست آئین‌ها و مراسم که ریشه در باورها و اعتقادات کهن مردم ایران‌زمین داشته همواره بهانه‌ای بوده برای هم‌نشینی، دور هم جمع شدن و پاسداشت شادی و معرفی و انتقال آن به نسل جوان آینده.

*هدی طالبیان – کارشناس گردشگری شهرستان مهدی‌شهر

منبع:ایسنا

حاشیه ای دیگر برای موزه فرش/انتخاب پاویون ایران از نگاه CNN

انتخاب غرفه ایران در اکسپو در فهرست تماشایی ترین پاویون ها،اجرایی شدن دستورالعمل حضور گردشگران خارجی و تبدیل حوض موزه فرش به باغچه از جمله خبرهای میراث فرهنگی و گردشگری در این هفته بود.

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ در این هفته خبر رسید که محمدحسین صوفی با صدور حکمی از سوی عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی به عنوان رئیس جدید کانون جهانگردی و اتومبیلرانی منصوب شد.

مراسم تودیع حسین اربابی و معارفه محمدحسین صوفی به عنوان رئیس کانون روز ۱۲ آبان ماه در سالن اجتماعات کانون جهانگردی برگزار شد. در این مراسم حسین اربابی رئیس سابق کانون که به مدت ۲۳ ماه این مسئولیت را به عهده داشت گفت: در دوران کرونا با اینکه همه برنامه‌ها لغو شده بود اما مسابقات رالی را از سالی ۱۴ مسابقه به سالی ۱۴۰ مسابقه افزایش دادیم. همچنین بزرگترین امداد خودرو را داشتیم که درآمد آن پایین آمده بود ولی توانستیم با راههای خلاقانه و همکاری دستگاه‌ها این درآمد را با فعالیت‌های بیشتر افزایش دهیم.

در ادامه، محمد حسین صوفی نیز که حکم مدیرعاملی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی ایران را از علی دارابی قائم مقام وزارت میراث فرهنگی دریافت کرد گفت: در دوره تحول که آقای ضرغامی آغاز کرده، برنامه‌های توسعه‌ای با همکاری همدیگر و با سیاست‌ها و خط مشی‌هایی که در نظر گرفته شده انجام می‌دهیم.

صوفی پیش از این دبیر شورای نظارت بر سازمان صداوسیما و از اعضای شورای عالی بیست و دومین جشنواره تولیدات مراکز استان‌ها بود.

عدم رعایت حریم میراثی و ساخت خانه ۷ طبقه در مجاورت خانه لرزاده

همچنین در این هفته از شورای شهر تهران خبر رسید رئیس کمیته گردشگری در تذکری با اشاره به ساخت ساختمان ۷ طبقه در مجاور خانه لرزاده و عدم رعایت حریم میراثی این مجموعه گفت: جالب اینجاست که مالکیت ساختمان ساخته شده در اختیار خود شهرداری است.

سید احمد علوی، رئیس کمیته گردشگری شورای ششم شهر تهران در تذکری که در آغاز جلسه نوزدهم این شورا داد، به ساخت و ساز بدون رعایت حریم میراثی در مجاور خانه لرزاده اشاره کرد و گفت: خانه استاد لرزاده که در خیابان شریعتی، پایین‌تر از بهار شیراز، انتهای کوچه سخن قرار دارد، پس از سال‌ها در تملک شهرداری قرار گرفت و بازسازی شد و در ۱۷ مهر ۱۳۹۸ و به مناسبت هفته تهران گشایش یافت.

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه استاد لرزاده ۵۰ سال از عمرش را در این منزل سپری کرده افزود: خانه لرزاده با هدف ایجاد موزه توسط میراث فرهنگی ثبت ملی شده است و مانند همه بناهای میراثی دارای حقوق حفاظتی است از جمله ممنوعیت ساخت سازه‌های بلندتر از بنای ثبت شده است اما این موضوع در مورد خانه لرزاده رعایت نشده و حتی با وجود تذکرات اعلام شده از سوی شورای شهر تهران، در حریم میراثی خانه موزه لرزاده (خانه معمار) ساختمان ۷ طبقه ساخته شده است.

وی تأکید کرد: جالب اینجاست که طرح ابتدایی ساخت ساختمانی ۲ طبقه با کاربری آمفی تئاتر بوده که در کمال تعجب به ناگاه تغییر کاربری داده و جایش را ساختمانی ۷ طبقه گرفته است.

به گفته علوی خانه لرزاده در اختیار شهرداری تهران است و قرار بود به عنوان خانه معمار از آن استفاده شود.

خودروی رهاشده در میامی حاوی ۳۲ شیء عتیقه بود

مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی میامی گفت: ۳۲ قلم شیء تاریخی دوره اسلامی از یک دستگاه خودروی رهاشده در این شهرستان کشف شد.

سید محمدصادق رضویان با بیان اینکه ۳۲ قلم شیء تاریخی دوره اسلامی از یک دستگاه خودروی رهاشده در این شهرستان کشف شد، تاکید کرد: این اشیای تاریخی با تلاش نیروهای یگان حفاظت میراث‌فرهنگی و انتظامی شهرستان میامی از خودروی رهاشده در نزدیکی روستاهای کالپوش کشف شد. این اشیا که قدمت آن‌ها به دوره اسلامی بازمی‌گردد شامل پایه ستون، کوزه، گلدان و ظروف سفالی است.

مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی میامی گفت: برابر مواد ۵۵۸ تا ۵۶۹ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مصوب ۱۳۷۵، هرگونه سرقت، قاچاق اشیای عتیقه، حفاری، کاوش، تجاوز، ایجاد خسارت، تخریب، دخل و تصرف، خرابی و لطمه، تغییر کاربری آثار تاریخی و فرهنگی جرم است و مرتکبین آن علاوه بر جبران خسارت وارده، ضبط اقلام و ابزار کاری به پرداخت خسارت و اعمال مجازات حبس تعزیری حداقل از یک ماه تا ده سال محکوم می‌شوند.‌

اجرایی شدن دستورالعمل حضور گردشگران خارجی با فعالیت سه کمیته‌

این هفته در نشست‌های پشت سر هم معاون گردشگری، علی اصغر شالبافیان درباره اجرایی شدن دستورالعمل حضور گردشگران خارجی گفت: به منظور اجرایی شدن دستورالعمل نحوه حضور گردشگران خارجی به ایران در ایام کرونا، سه کمیته تخصصی تشکیل شده و امکان حضور گردشگران ورودی به کشور را در دستور کار قرار داده است. با تشکیل سه کمیته تحت عناوین «کمیته هماهنگی استان‌ها»، «کمیته فنی» و «کمیته نظارت»، حلقه ارتباطی قوی میان اجزای فرابخشی دولتی و بخش خصوصی متشکل از فعالین و اعضای صنوف تخصصی شکل گرفته است تا بر مبنای این ارتباط بندهای قید شده در دستورالعمل نحوه حضور گردشگران خارجی به ایران در ایام شیوع ویروس کرونا، به قید فوریت در مسیر اجرایی شدن قرار گیرد.

وی افزود: نحوه تعامل هر یک از استان‌ها با سایر نهادهای تأثیرگذار بر چرخه گردشگری و نیز بخش خصوصی در کنار ایده‌های ابتکاری و به کاربردن طرح‌های خلاق، بستر مساعدی به منظور اعتمادسازی و آماده‌سازی شرایط میزبانی از گردشگران خارجی فراهم خواهد آورد.

پاویون ایران در ردیف ۱۵ پاویون تماشایی اکسپو دبی از نگاه سی. ان. ان

خبر دیگر اینکه پاویون ایران یکی از ۱۵ پاویونی است که خبرگزاری سی. ان. ان آن را به عنوان پاویون تماشایی در اکسپوی ۲۰۲۱ دبی معرفی کرده است.

یک ماه از افتتاح اکسپوی دبی ۲۰۲۱ می‌گذرد و کشورهای مختلف به ارائه برنامه‌های خود پرداخته‌اند. از نگاه به آینده و آنچه در نظر دارند تا معرفی فرهنگ شأن. در این میان هر یک از ۱۹۲ کشور شرکت کننده در اکسپو تلاش کرده تا با طراحی پاویونی منحصر به فرد، مخاطب بیشتری جذب کند و معرف کشورش باشد.

این رویداد جهانی تا کنون بازتاب‌های گوناگونی در رسانه‌های مختلف و بین‌المللی داشته است. به تازگی CNN در گزارشی ۱۵ پاویون تماشایی hکسپوی دبی ۲۰۲۱ را معرفی کرده که یکی از این ۱۵ پاویون متعلق به ایران است.

در این گزارش تشریحی و تصویری آمده این رویداد یکی از بزرگترین و قدیمی‌ترین رویدادهای بین‌المللی است و کشورها از این پلت فرم برای نمایش آخرین نوآوری‌های فناوری و میراث فرهنگی خود استفاده می‌کنند. معماران مشهور نیز این صحنه را فرصتی برای افراط جاه‌طلبانه ترین ایده‌های خود و جلب نظر مشتریان بالقوه می‌دانند. در این اکسپو برخی از چشم گیرترین و عجیب‌ترین و غیرمعمول‌ترین غرفه‌ها توسط بهترین و مشهورترین معماران طراحی شده است.

در این گزارش آمده که غرفه ایران نیز از توپ‌های سفالی پخته شده، تشکیل شده است. مجموعه‌ای از جعبه‌های آبی پوشیده شده در توپ‌های سفالی پخته شده، غرفه ایران را تشکیل می‌دهند. هر جعبه عناصر مختلف فرهنگ، سنت و صنایع دستی کشور را به نمایش می‌گذارد. جریان‌های آب بازدیدکنندگان را در مسیرهای پیاده‌روی و داخل غرفه، که توسط معماران Shift Process Practice طراحی شده است، همراهی می‌کنند.

حوض موزه فرش به باغچه

پس از انتقادها نسبت به تبدیل حوضچه‌های موزه فرش به باغچه، اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان تهران اطلاعیه‌ای منتشر و اعلام کرد که این تغییر کاربری موقتی خواهد بود.

مدیر موزه ملی فرش حوضچه‌هایی که به عنوان وضوخانه همراه با آثار مجسمه‌ای چند جفت کفش و دستانی که رو به قبله به عنوان اعتقادات قلبی فرش بافان ساخته شده بود را در روزهای اخیر با خاک پر کرده و آنها را به باغچه تغییر کاربری داده است. این موضوع موجب اعتراضات متعددی شد. در این باره احمد محیط طباطبایی رئیس ایکوم ایران نیز گفته بود: مجموعه آب و موزه با یکدیگر کار می‌کردند و حالا بهترین کار احیای جریان و حرکت آب به منزله طهارت و پاکی بود و فرش که نمادی از هنر ایرانی است، بهتر بود حوض‌ها احیا شوند. چون هدف معمار از این کار، القای حس وضو خانه برای مخاطب بود.

در پی این اعتراضات اداره کل میراث فرهنگی استان تهران در اطلاعیه‌ای به این شرح نسبت به اعتراضات واکنش نشان داد.

متن این اطلاعیه به‌شرح زیر است:

«طی ماه گذشته بررسی کارشناسی دقیقی روی حوض‌های ورودی موزه فرش انجام شد و مشخص شد که سیستم انتقال آب و مخزن حوض‌ها طی سال‌های گذشته تخریب شده و نیاز به بازسازی اساسی دارد.

از این‌رو برای بهسازی محیطی موزه فرش و احیای حوض‌های هفتگانه ورودی موزه و اصلاح فضای سبز درخواست اعتبار شد.

با توجه به این‌که حوض‌های هفتگانه به واسطه عقب‌نشینی سردر و طراحی جدید حصار، در خارج از عرصه موزه فرش قرار گرفته و به محلی برای تجمع زباله و زیست شبانه کارتن خواب‌ها تبدیل شده، و همچنین تخلیه زباله و فضولات انسانی سبب ایجاد فضای نامطبوع در ورودی موزه شده بود، از سوی شهرداری منطقه به‌طور موقت فضای داخلی حوض‌ها پس از پاک‌سازی، گل‌کاری شد.

بر این اساس به اطلاع مخاطبان این موزه ارزشمند می‌رساند، تدبیر فوق موقتی بوده و به‌محض ابلاغ اعتبار، حوض‌ها به حالت اولیه ترمیم خواهند شد.

از نظر فنی ایجاد باغچه موقت در بازه زمانی کوتاه آسیبی متوجه حوض‌ها نخواهد کرد و این کار صرفاً برای زیباسازی منظری بخش ورودی موزه به صورت موقت انجام شده است.»

سوت قطار گردشگری به صدا درآمد

تورهای گردشگری پس از مدت‌ها توقف، این بار با رعایت موارد بهداشتی اجرا شد تا بتواند معرف جاذبه‌های پنهان راه آهن سراسری به عنوان اثر ثبت جهانی باشد، جاذبه‌هایی که همیشه پشت پرده قطار بودند.

قطار گردشگری، شکل دیگری از کاربرد قطار علاوه بر جابجایی بار و مسافر است. در قطارهای گردشگری، هدف رسیدن به مقصد نیست، بلکه نفس سفر و گردش هدف اصلی است. بنابراین در این قطارها سرعت سیر و زمان، نقش بسیار کمرنگی دارند.

در این راستا حضور راهنمایان گردشگری و کسانی که بتوانند مسیری که همیشه مسافران از آن فقط گذر می‌کردند و فرصتی برای دیدن جاذبه‌هایش نداشتن، د بسیار مهم است. اینکه هر از گاهی در ایستگاهی پر جاذبه توقف داشته باشی و بتوانی از جاذبه‌های مسیر آگاه شده و استفاده کنی؛ هدف قطارهای گردشگری است.

قطارهای گردشگری این بار در مسیر شیرگاه راه اندازی شد. پس از مدت‌ها، قطارهای گردشگری که به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف مانده بودند این بار به دلیل تقاضای زیاد از سوی مسافران، در مسیر شیرگاه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی آغاز به کار کرده‌اند.

رضا عصاری معاون اجرایی شرکت حمل‌ونقل ریلی با اعلام این خبر گفت: حرکت قطار گردشگری شیرگاه در دو جمعه متوالی برابر با روزهای هفتم و چهاردهم آبان ماه خواهد بود.

وی بازدید از تپه میل شهر ری، دشت کویر، کوه اژدها و تپه‌های مریخی، ایستگاه صد ساله بنکوه، دودکش‌های جنی و کوه‌های حیرت‌انگیز سیمین دشت و زرین دشت و کبوتر دره، حبله رود و باغات میوه استان سمنان، چشمه رنگی و روستای شوراب، جاده گدوک، سه خط طلا، پل ورسک، پل اوریم، غار اسپهبد خورشید، پل کلانتر یا دوآب و جنگل زیبای شیرگاه و… را از جاذبه‌های گردشگری این سفر نام برد. همچنین ساعت حرکت از ایستگاه راه آهن تهران ۶:۴۵ صبح و ساعت بازگشت به ایستگاه تهران ۱۲ شب است.‌

امهال تسهیلات بخش گردشگری تا پایان سال به بانک‌ها ابلاغ شد

بانک مرکزی امهال تسهیلات پرداختی به شرکت‌ها و فعالان حوزه گردشگری را تا پایان سال ۱۴۰۰ به بانک‌ها ابلاغ کرد.

در بخشنامه‌ای خطاب به همه بانک‌ها و مؤسسات اعتباری، بند ۵ مصوبه هشتاد و نهمین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا در مورد حمایت از تأسیسات و فعالان گردشگری را ابلاغ کرد.

براساس این بخشنامه بازپرداخت همه تسهیلات بانکی اخذ شده از سوی تأسیسات و فعالان گردشگری دارای مجوز از وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باید تا پایان سال ۱۴۰۰ امهال شود و به انتهای دوره تقسیط منتقل تا پس از آخرین قسط وصول شود.

براساس اعلام بانک مرکزی، تسهیلات پرداختی از محل صندوق کارآفرینی امید نیز مشمول امهال این بند می‌شود.

۲۴ مهرماه امسال مهندس سید عزت‌الله ضرغامی وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از عضویت این وزارتخانه در ستاد ملی مدیریت کرونا و امهال وام کرونا تا پایان سال ۱۴۰۰ خبر داده بود.

بقایای خانه پدری استاد پرویز مشکاتیان صاف می‌شود!

حریق روز گذشته خانه پدری استاد مشکاتیان موجب شد تا اندک فضاهای باقی مانده از این بنای ثبت ملی شده نیز در آتش بسوزد حالا باید آثار آتش سوزی از این بنا حذف و دیوارهای باقی مانده صاف شود.

خانه پدری استاد مشکاتیان در آتش سوخت. خانه‌ای که مرحوم مشکاتیان سال‌ها در آن زندگی کرد و بزرگ شده بود. این خانه به دلیل قدیمی بودن و تعلقش به خانواده هنرپرور مشکاتیان در فهرست میراث ملی قرار گرفته بود. اما خانواده مشکاتیان بنا را به مالکی فروختند که قصد کرده بود آن را تخریب کند. این اتفاق نیز افتاد و به عمد خانه‌ای که ملی بود، توسط مالک فعلی اش تخریب شد. پس از آن افراد مختلفی از جمله خانواده مشکاتیان واکنش نشان دادند.

اداره کل میراث فرهنگی نیشابور نیز اعلام کرد که چون این بنا ملی بوده، باید عین به عین ساخته شود. اما این اتفاق نیفتاد تا اینکه روز گذشته خبر رسید شعله‌های آتش به جان خانه افتاده و سقف‌های آن نیز به طور کامل آتش گرفته است.

رئیس سازمان آتش‌نشانی شهرداری نیشابور درباره این آتش سوزی گفت: مجبور شدیم از دو تانکر پشتیبانی آب برای اطفای حریق استفاده کنیم که با توجه به قدیمی بودن سازه و آبی که برای اطفای حریق استفاده شده بود، خطر ریزش ساختمان بسیار زیاد است به همین منظور از کارشناسان عمران شهرداری و همچنین کارشناسان میراث فرهنگی خواسته شد که در محل حضور یابند تا در مورد ماندن و یا تخریب ساختمان تصمیم‌گیری به عمل آید.

به همین دلیل رئیس میراث فرهنگی شهر نیشابور به محل خانه رفت و از آن دیدن کرد و متوجه شد که دیگر چیزی از این خانه باقی نمانده است. در این باره محمد اسماعیل اعتمادی رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیشابور به خبرنگار مهر گفت: سقف‌ها به طور کامل ریخته و سوخته بودند چون سقف چوبی داشت و روی آن را نیز ایزوگام کرده بودند. تا زمانی که سقف‌ها به طور کامل آتش نگرفت، آتش هم مهار نشد. البته ۸۰ درصد آن سال گذشته تخریب شده بود و دو اتاق باقی مانده بود که از آن هم چیزی باقی نمانده بود جز دیوارهایی که خشت و گل هستند. این دیوارها نیز با توجه به حجم آبی که برای خاموش کردن آتش روی آنها ریخته شد، دیگر قابل نگهداری نیست.

تزریق واکسن آسترازنکا برای مسافران خارج از کشور با اخذ رضایت

مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، در اطلاعیه شماره ۵ خود در خصوص شیوه نامه جدید معاونت بهداشت این وزارتخانه اعلام کرد: افرادی که برای سفر به خارج از کشور به تزریق یک یا دو نوبت واکسن آسترازنکا نیاز دارند از روزهای آینده می‌توانند با مراجعه به دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور درخواست خود را ثبت کنند.

با توجه به اینکه بین دو نوبت واکسن یادآوری لازم است حداقل یک ماه فاصله وجود داشته باشد لذا افرادی که در آینده مسافرت خارجی دارند درخواست خود را در اولین زمان ممکن به دانشگاه علوم پزشکی اعلام کنند.

منبع:خبرگزاری مهر

سفر به پایتخت مادها | راهنمای گشت و گذار پاییزی در همدان

سفر به همدان هم فال است و هم تماشا؛ با یک سفر کوتاه، هم تکه‌ای از تاریخ کهن ایران پیش روی‌تان است و هم در طبیعت خوش آب‌وهوای ایران گردش می‌کنید؛ پس به همدان خوش آمدید.

به گزارش همشهری آنلاین، پاییز که از راه می‌رسد، نسیم خنک الوند کوه بر دامنه‌های تپه عباس‌آباد می‌وزد، دیگر وقت بستن بار و بنه و عزمت به سمت دیار هگمتانه است که روزگاری پایتخت تاریخ و تمدن ایران بود. سفر به همدان هم فال است و هم تماشا؛ با یک سفر کوتاه، هم تکه‌ای از تاریخ کهن ایران پیش روی‌تان است و هم در طبیعت خوش آب‌وهوای ایران گردش می‌کنید؛ پس به همدان خوش آمدید.

کجا برویم؟ | شهر پُریادمان

توصیه ما این است که دو تا سه روز را برای سفر به همدان وقت بگذارید و یک روز کامل را به شهرگردی اختصاص دهید.

همدان شهری است برای پیاده‌روی و به دلیل اینکه نقشه دقیقی دارد، شما با صرف حداکثر ۴۵ دقیقه می‌توانید از هر گوشه شهر به گوشه دیگر بروید؛ اگر فواصل نقاطی که برای بازدید به شما پیشنهاد شده، روی نقشه زیاد است، نگران نشوید. برای سفر به همدان حداقل باید نام شش خیابان اصلی شهر را به خاطر بسپارید: خیابان‌های باباطاهر، اکباتان، شهدا، تختی، بوعلی و شریعتی. حالا پیاده‌روی را از میدان بوعلی شروع کنید.

آرامگاه ابن سینا: اگر می‌خواهید برای تماشای شهر وقت کم نیاورید بهتر است ساعت نه صبح در میدان بوعلی باشید.چون بازدید از این مجموعه یک ساعتی از شما وقت خواهد گرفت. آرامگاه بوعلی‌سینا در میدانی به همین نام قرار دارد، این بنا که هوشنگ سیحون در سال ۱۳۳۰ آن را ساخته است، امروز به عنوان نماد شهر همدان شناخته می‌شود. مجسمه سنگی بوعلی که کتاب به دست ایستاده در ضلع دیگر میدان نزدیک آرامگاه قرار دارد اثری است ساخته استاد ابوالحسن صدیقی. در این موزه مجموعه آثاری از وسایل تخصصی طب سنتی، بعضی از آثار خطی ابن‌سینا، اشیای اهدایی مرتبط با علم پزشکی و سنگ قبر قدیمی ابن‌سینا و یک سنگ قبر قدیمی دیگر برای بازدید قرار دارد. در نزدیکی همین آرامگاه مزار شاعر دوره مشروطه، عارف قزوینی قرار دارد، حتما به آنجا هم سری بزنید،  تندیس مرمری هم در ورودی محوطه آرامگاه او نصب شده.

آرامگاه باباطاهر: برای رسیدن به آرامگاه باباطاهر باید از ابتدای خیابان خواجه‌رشید به مقصد میدان امامزاده عبدالله سوار تاکسی شوید. مسیر از چهار باغ خواجه‌رشید می‌گذرد؛ پس از امامزاده عبدالله که در وسط میدانی به همین نام، میدان عین‌القضات با تندیسی از او را می‌بینید ساخت مجموعه یادمانی عین‌القضات چند سالی است نیمه‌کاره رها شده است. گنبد علویان و تپه هگمتانه در همین مسیر است. بنای یادمانی روی آرامگاه توسط محسن فروغی در سال ۱۳۴۴ ساخته شده. در کنار آرامگاه باباطاهر، مزار «مفتون کبریایی» شاعر معاصر هم قرار دارد. بازدید از این دو آرامگاه تنها ۱۵ دقیقه زمان می‌خواهد.

تپه و موزه هگمتانه: برای رفتن به هگمتانه باید دوباره به میدان عین‌القضات برگردید. از صبح تا غروب آفتاب می‌توانید به این پایگاه سری بزنید اما بهتر است طوری برنامه‌تان را تنظیم کنید تا موقع ظهر اینجا نباشید. اگر مطابق برنامه پیش رفته باشید، باید ساعت ۱۰:۱۵ اینجا باشید. سمت راست میدان عین‌القضات همدانی، گنبد علویان با بنایی چهار ضلعی و نمایی آجری متعلق به سده ششم هجری قرار دارد. گفته می‌شود این بنا پیش از این دارای گنبدی بوده که در طول سالیان دور تخریب شده و اکنون به این شکل باقی مانده است.

از میدان عین القضات، داربست‌ها و سایه‌بان‌های فلزی مجموعه تپه باستانی هگمتانه پیداست. به سمت خیابان اکباتان بروید. از آنجا به تپه هگمتانه می‌رسید. گفته می‌شود، احتمالا شهر گمشده باستانی «هگمتانه» یا «اکباتانا» مرکز حکومت کشور ماد در این منطقه قرار داشته. از آثار باستانی ارزشمند که در این تپه کشف شده ریتون زرین یا جام زرین منقش به شیر بالدار طلایی متعلق به دوره هخامنشی است. در همین محدوده موزه هگمتانه و کلیسای گریگوری استپانوس هم قرار دارد که می‌توانید به بازدید آنها بروید. برای تماشای این منطقه باید حدود دو ساعت وقت بگذارید.

موزه مردم‌شناسی و سفره‌خانه سنتی حمام قلعه: از سمت تپه هگمتانه در انتهای خیابان اکباتان به سمت مرکز شهر یا میدان امام خمینی(ره) پیش بروید. در ابتدای خیابان باباطاهر تابلوی راهنمای حمام قلعه مسیر دسترسی به آنجا را نشان می‌دهد. حمام قلعه مجموعه تاریخی متعلق به دوره قاجار است که با تغییر کاربری تبدیل به موزه مردم‌شناسی و سفره‌خانه سنتی شده. نیم ساعتی که در مجموعه چرخ بزنید، غذا هم حاضر است. هم غذای سنتی و هم غذاهای معمولی در سفره‌خانه موجود است. اما توصیه ما این است که حتما طعم دیزی همدانی این رستوران را بچشید.

بقعه اِستر و مردخای: بعد از استراحت بهتر است از ساعت چهار بعدازظهر بازدیدتان را از شهر پی بگیرد. می‌توانید از بقعه استر و مردخای در ابتدای خیابان شریعتی شروع کنید. بقعه «استر و مردخای» واقع در ابتدای خیابان شریعتی از بناهای قدیمی به جای مانده از قرن هفتم هجری متعلق به دو تن از پیشوایان کلیمیان ایران است. تقریبا نیم ساعت را می‌توانید صرف بازدید از این بقعه‌ها کنید. بعد بهتر است به طرف بازار قدیمی همدان بروید.

بازار قدیمی: از بقعه تا بازار چند دقیقه بیشتر راه نیست. قدمت بازار قدیمی همدان به دوران قاجار بازمی‌گردد. اول به بازار مظفریه و بازار طلا می‌رسید. از ابتدای خیابان باباطاهر وارد راسته بازارهای قدیمی همدان شوید. ابتدا سبزه میدان نوعی میدان میوه و تره‌بار اینجاست. پس از سبزه میدان، قصابخانه و راسته شیشه‌فروش‌ها، راسته بازار مسقّف همدان آغاز می‌شود. راسته‌ نخودبریزها را از دست ندهید، پر از عطر خوب ادویه‌جات است. عطرها با رنگ ادویه در می‌آمیزد. چند کاروانسرا و سرا از جمله سرای حسین خانی، حسن خانی و صفرخان هنوز در بازار حیات دارند و تا تخریب نشده به آنها سری بزنید. بعد از سراها بازار کفشدوزهاست. بازار کفشدوزخانه راسته‌ای است پر از کفش‌فروشی و چند مغازه انگشت شمار کفشدوزی. می‌توانید از اینجا گیوه و گالِش هم بخرید. کمی آن طرف‌تر «صحافخانه» است. راسته‌ای که هنوز هم بوی کاغذ و قلم می‌دهد. هر چند دیگر صحافی‌ها کمتر شده و آنها که به دستگاه‌های پیشرفته‌تر مجهز شده‌اند به خیابان‌های اصلی شهر رفته‌اند. صحافخانه از طرفی به کاروانسرای شریفیه و از طرفی به سرای گلشن راه دارد. سرای گلشن، بازار فرش فروش‌های همدان است و گلیم و جاجیم را در خود جای داده است. سرای گلشن در امتداد خود به راسته‌ دالان دراز می‌رسد. با گذر از قنادخانه، راسته‌ زغالی‌ها و دباغ‌خانه، خیابان اکباتان و مسجد جامع نمایان می‌شود. آن طرف خیابان، سرای میرزاکاظم و قیصریه نو (حلاج‌خانه سابق) هشتی سمسارخانه کاروانسرای میرزا کاظم از قدمتی طولانی برخوردار است. از اینجا تا مسجد جامع چند قدم راه نیست و غروب با تعطیل شدن بازار می‌توانید نماز را آنجا بخوانید.

خیابان بوعلی: از میدان امام(ره) به خیابان بوعلی تا میدان دانشگاه یا جهاد می‌توانید پیاده‌روی و خرید کنید. خیابان بوعلی پاساژ و بازارچه‌های معروفی مثل: الماس، خواجه‌رشید و بوعلی دارد. در این پیاده‌روی به خیابان میرزاده عشقی می‌رسید که می‌گویند این شاعر دوره مشروطه روزگاری در این خیابان بوده. این خیابان این سال‌ها رنگ و بوی سنتی خودش را از دست داده.

شیرسنگی: هنوز هوا تاریک نشده، باید به تماشای شیرهای سنگی و معروف همدان رفت. از میدان فردوسی به سمت خیابان طالقانی و بعد انحرافی به سمت چپ ما را به سمت میدان شیرسنگی یا در اصطلاح همدانی‌ها سنگ شیر، می‌رساند. بالای یک سکو تندیس یک شیرسنگی قرار دارد که قدیم‌ترها آنجا را محل دروازه شیران یا باب‌الاسد می‌گفتند. در کاووش‌های زنده یاد دکتر آذرنوش بقایای یک گورستان پارتی در این تپه کشف شد.

بام همدان: با تاریک شدن هوا باید به فکر شام و جایی برای گردش شبانه شد. بهترین جا منطقه‌ای است معروف به بام همدان. از شیر سنگی تا اینجا باید تاکسی دربست گرفت، ۱۰دقیقه بیشتر طول نخواهد کشید. منطقه کوهستانی و خوش آب و هوای همدان در جنوب شهر قرار دارد. بلوار ارم مسیر دستیابی به باغ‌های همدان و کوهپایه‌های الوند و تپه عباس‌آباد است.

اینجا بوستانی است که مردم همدان شب‌های تعطیل را آنجا می‌گذرانند و بیشتر شب‌ها شام را در فضای باز عباس‌آباد می‌خورند. از اینجا تمام همدان را زیر پا دارید. شام را هم همین جا بخورید. رستوران‌های میدان عباس‌آباد غذا و قیمت مناسبی دارند. حتی می‌توانید از بیرون غذا بخرید و در فضای سبز بنشینید و غذای آماده بخورید.

چطور برسیم؟ | از پایتخت تا پایتخت

اگر از تهران قصد دارید به همدان برسید، دو راه پیش روی شماست: مسیر هوایی و مسیر جاده

سواری: از پایتخت تا همدان حدود ۳۵۰ کیلومتر راه است. اگر قصد دارید با خودروی شخصی به همدان برسید، می‌توانید دو راه را انتخاب کنید: مسیر اول از اتوبان قزوین، تاکستان، گردنه آوج، رزن، جورقان گذشته و به همدان می‌رسد؛ در این مسیر نزدیک به پنج ساعت در راه هستید. مسیر دوم از آزادراه‌های آزادگان و ساوه و شهرهای غرق آباد، نوبران، فامنین وجورقان می‌گذرد و کوتاه‌تر است. بدون توقف چهار ساعت بعد در همدان هستید. می‌توانید در مسیر رفت از یک بریدگی به آزادراه ساوه – همدان بروید و مستقیم به غرق‌آباد برسید.

اتوبوس: از پایانه‌های مسافربری غرب، جنوب و آرژانتین هر روز اتوبوس به سمت همدان حرکت می‌کند. از پایانه آرژانتین پنج ساعته می‌توانید به همدان برسید.

هواپیما: درحال حاضر فرودگاه همدان پرواز مسافری ندارد؛ مدیر فرودگاه همدان چندی پیش به ایسنا گفته بود که با چندین شرکت هواپیمایی برای برقراری مجدد پروازها صحبت شده اما متأسفانه استقبال نکردند و در حال حاضر هم فرودگاه همدان به‌صورت فعال کار خود را انجام می‌دهد ولی پرواز مسافری ندارد.

مو آن رندُم

اینجا آرامگاه باباطاهر، شاعر قرن چهار و پنج هجری‌قمری است که آرامگاهش هم همچون اشعارش متفاوت است. معماری این بنا تلفیقی از معماری قرون گذشته و دوره حاضر است که در محوطه داخلی آن ۲۴ دو بیتی از سروده‌های بابا طاهر بر ۲۴ قطعه سنگ مرمر حک شده است که می‌توان در آرامگاه گشت و شعر خواند.

مناره در مناره

این، تصویر دو مناره اصلی مسجد جامع همدان است که بر ورودی یکی از مناره های نزدیک مسجد افتاده است. برای رفتن بر پشت بام  این مسجد قجری باید از همین در وارد شوید.

موزه‌ای از سفال

اگر سراغ موزه‌های شهر رفتید، از کنار آثار هنری سفال و سرامیک آن به راحتی نگذرید. قطعا نمی‌دانید برای همین یک آبخوری یک هنرمند چقدر زمان صرف کرده.

راسته بازار

اینجا یکی از راسته‌های اصلی بازار است که این وقت ظهر تقریبا خلوت است. تقریبا هر چیزی را می‌توانید در بازار همدان پیدا کنید. با گذر از این راسته و بعد قنادخانه به راسته‌ زغالی‌ها و دباغ‌خانه، خیابان اکباتان و مسجد جامع می‌رسید.

تماشاچیان شیر

این شیر سنگی روزگاری ابهتی بسیار بیش از این داشت؛ زمانی که همراه با یک شیر دیگر در دروازه همدان نشسته بودند. حدود قرن چهارم هجری زمانی که دیلمیان همدان را به تصرف در آوردند، قصد داشتند این دو شیر را به ری منتقل کنند اما موفق نشدند؛ یکی از مجسمه‌ها کاملا خراب شد و دیگری پنجه‌اش شکست. مجسمه آسیب‌دیده تا سال ۱۳۲۸ روی زمین مانده بود.

خواب ابدی پشت شیشه‌ها

این تنها اسکلت موزه هگمتانه نیست و چند نمونه دیگر با آرایش‌های متفاوتی پیش چشم شما هستند اما این مردی که این طور آرام پشت شیشه‌های موزه هگمتانه به پهلو افتاده، فکر نمی‌کرد که روزی خواب ابدی‌اش را هزاران بازدیدکننده تماشا کنند.

گشت‌وگذار در لالجین

در مسیر برگشت حتما به شهر سفال، لالجین سر بزنید. صنعت سفالگری لالجین تاریخی بسیار طولانی دارد. به لالجین که رسیدید، حتما به تماشای کارگاه‌های هنرمندان سفالگر لالجین مخصوصا استاد ناصر خلیلی بروید. علاوه بر خرید می‌توانید احیای سفالینه‌های باستانی هگمتانه را همین جا ببینید. بهتر است، در ابتدای شهر لالجین حتما سری به مغازه و نمایشگاه «خاکاب» بزنید. ساخته‌های خاکاب انحصارا در این مغازه عرضه می‌شود. شرکت سفال سیَلک هم به سرپرستی استاد سیف‌الله ابراهیمی همین جا شعبه دارد.

علیصدر، غار آب و نور

دیدار از طولانی‌ترین غار آبی ایران را در سفر به همدان نمی‌شود از دست داد

غار علیصدر می‌تواند یکی از بهانه‌های خوب برای سفر به همدان باشد. برای رفتن به غار باید دوباره به شهر برگردید. بعضی مسافران برای رفتن به غار به مسیره جاده تهران بر ‌می‌گردند اما این مسیر بسیار طولانی است. بهتر است از بریدگی بلوار آیت‌الله نجفی همدان به سمت شهر لالجین و بهار و در ادامه با توجه به تابلوهای راهنما به سمت غار علیصدر بروید. این جاده تا انتها خوب و آسفالت است و فقط یک ساعتی در راه خواهید بود.

در اینجا همه نوع امکاناتی مثل: هتل، رستوران، پارکینگ، سرویس بهداشتی برای مسافران وجود دارد. بهتر است بعد از غار، برنامه دیگری تنظیم نکنید. چون ممکن چند ساعتی را در اینجا و در صف معطل شوید. می‌توانید بعد از خوردن ناهار به سمت شهر برگردید. زمانی‌که‌تصمیم گرفتید وارد غار علیصدر شوید، به این نکات توجه کنید:

  • به سئانس ورود به غار حتما توجه کنید و پیش از سفر به این محل از باز بودن مجموعه اطمینان یابید.
  • آب غار از نوع آهکی است. بنابراین استفاده از آن برای آشامیدن توصیه نمی‌شود.
  • دمای غار در تمام طول سال ۱۶ درجه سانتیگراد است، پس در صورت تمایل لباس گرم همراه داشته باشید.
  • حتی اگر شنا هم بلدید، استفاده از جلیقه نجات برای همه الزامی است.
  • داخل غار سرویس بهداشتی وجود ندارد، به همین دلیل کودکان خود را از قبل آماده کنید.
  • از به همراه بردن تنقلات به داخل غار خودداری کنید.
  • در محوطه غار آشغال نریزید.
  • احتمال سقوط اشیای قیمتی مثل تلفن همراه، سوییچ، دوربین به درون آب وجود دارد، پس مراقب باشید.
  • کشیدن سیگار در محوطه غار ممنوع است.
  • به توصیه‌های ایمنی قایقرانان حتما دقت کنید.

آبشار و کتیبه

در زمان گشت‌وگذار در طبیعت همدان آبشار و کتیبه‌های گنجنامه را از دست ندهید

گنجنامه: اگر می‌خواهید صبح و قبل از گرمای هوا به گنجنامه برسید، بهتر است ساعت ۸صبح از اقامتگاه‌تان راه بیفتید. میدان قائم و بلوار کولاب شما را به جاده گنجنامه می‌رساند. کولاب نام شهری در استان ختلان تاجیکستان و مزار میرسیدعلی همدانی است. تقریبا نیم ساعت راه تا گنجنامه دارید. دیگر به آبشار زیبای گنجنامه رسیده‌اید. دو کتیبه باستانی با خط میخی و حک شده بر سنگ نوشته داریوش هخامنشی و خشایارشا در مسیر سمت چپ آبشار قرار دارد. متن کتیبه‌ها مشابه یکدیگرند؛ جز آنکه در یکی نام داریوش و در دیگری نام خشایارشا آمده است و هر دو متضمن ستایش اهورامزداست. اگر زود برسید می‌توانید صبحانه را همین‌جا صرف کنید. بعد از بازدید از گنجنامه حتما سراغ تله‌کابین گنجنامه بروید. اما اگر می‌خواهید چندان در صف معطل نشوید، باید زود راه بیفتید.

چه بخریم؟ | از خاک تا سفال

بهتر است روزهای بعدی اقامتتان را در همدان به گردش در اطراف شهر اختصاص دهید. اگر می‌خواهید به موقع برسید، باید برنامه‌ریزی کنید.

در کنار خرید سفال و سفالینه‌های همدان، چرم و کالاهای چرمی، فرش، گلیم و جاجیم از خوردنی‌های مخصوص این شهر هم از جمله کماج، شیرمال، حلوا زرده و انگشت‌پیچ و انواع ترشی‌ها مانند ترشی گردو، بادنجان ترشی، ترشی فلفل (بیوَر) می‌توان سوغاتی تهیه کرد.

چند قنادی و ترشی‌فروشی از جمله قنادی زرینه در خیابان بوعلی، قنادی نجومی در ابتدای خیابان ششصد دستگاه و خیابان هنرستان و قنادی رسالت دور میدان باباطاهر و ترشی‌فروشی ترش و شیرین در ابتدای خیابان پاستور با ارائه محصولات بهتر اسم و رسمی در بین همدانی‌ها دارند.

ناهار خانوادگی

روزهای تعطیل و آخرهفته‌ها آبشار گنجنامه یکی از شلوغ‌ترین نقاط همدان است، هرکس که اینجا می‌آید دستی و پایی به آب می‌زند.

کتیبه‌های همسایه

شاید از خودتان بپرسید که چرا این پادشاهان کتیبه‌هایشان را اینجا کنده‌کاری کرده‌اند. اتفاقا جای مناسبی را انتخاب کرده بودند. جایی که کتیبه‌ها امروز قرار دارند، بلندایی بوده در کنار راه باستانی شاهی؛ جاده‌ای که هگمتانه (پایتخت تابستانی هخامنشیان) را به بابل در مرکز میانرودان می‌رسانده و از راه‌های پر رفت و آمد دوره باستان به شمار می‌رفته است.

منبع:همشهری

صنعت گردشگری؛ امیدها و آرزوها

صنعت گردشگری ایران با همه آرزوهای رونق و توسعه و همه خسارت‌ها و رکودهای ناشی از بحران همه‌گیری کرونا، اکنون با گسترش واکسیناسیون عمومی و آغاز صدور روادید به روزهای پر رونق و حضور گردشگران در پسا کرونا امید بسته است.

«امید» تک درنای به جا مانده از گله‌غربی درناهای سیبری برای چهاردهمین سال پس از مرگ جفتش «آرزو» برای زمستان‌گذرانی عصر روز جمعه (هفتم آبان) در تالاب بین‌المللی فریدون‌کنار فرود آمد و دوره زمستان‌گذرانی خود را آغاز کرده است. بازگشت این پرنده زیبا موجی از شادی را میان مردم محلی و طبیعت‌دوستان و پرنده‌نگران ایجاد کرد و  هم‌زمانی آن با گشایش مرزهای گردشگری در کشور، در میان فعالان گردشگری به نماد امید و آرزو برای بازگشت رونق به صنعت گردشگری در منطقه تبدیل شده است.

این در شرایطی است که بیش از ۲۰ ماه از همه‌گیری کرونا می‌گذرد و در میان همه صنایع و مشاغل و تجارت‌ها صنعت گردشگری دچار بیشترین آسیب شده است؛ با شیوع کرونا گردشگری نخستین حوزه بود که محدود و متوقف و کسب‌وکارهای آن تعطیل شد و در حال حاضر هم که واکسیناسیون شتاب بیشتری گرفته است آخرین صنعتی است که درهای آن گشوده می‌شود.

طبق گزارش سازمان جهانی جهانگردی (UNWTO) در دسامبر ۲۰۲۰ میلادی، سفر و گردشگری در آسیا و آفریقا بیش از ۷۰ درصد و در اروپا و آمریکا ۶۰ درصد کاهش یافته است، این روند باعث کاهش حدود ۹۰۰ میلیون نفری تعداد گردشگر و خسارت‌های چندین میلیارد دلاری به صنعت گردشگری در همان سال اول شیوع کرونا شد.

واکسیناسیون و دستورالعمل‌های‌ بهداشتی، رهیافت احیای صنعت گردشگری

با شیوع کرونا و توقف گردشگری ،همه امیدها و آرزوها در اغلب کشورهای آسیای جنوب شرقی مانند تایلند، مالزی، اندونزی و ویتنام که گردشگری سهم بزرگی در اقتصاد آنها دارد و برای ثبت رکوردهای رونق گردشگری و جذب میلیونی گردشگر در خیز برداشته بودند، از دست رفت.

مالزی که در صنعت گردشگری سرمایه‌گذاری زیادی انجام داده است، پیش از شیوع کرونا در سال ۲۰۱۹، ورود بیش از ۲۶ میلیون گردشگر را ثبت کرده بود این در حالی است که در سال ۲۰۲۰ فقط چهار میلیون نفر توریست جذب کرد و از زمانی که وارد محدودیت‌های سخت و قرنطینه شد هیچ گردشگری را نپذیرفت و این روند طرح‌های کلان این کشور را برای رونق گردشگری، با شکست و ناامیدی مواجه کرد.

این ناامیدی در مردم بیشتر کشورها که سفر از مهمترین نیازهای روحی و روانی و اقتصادی‌شان است به وضوح دیده میشد تا اینکه با پیدا شدن واکسن و آغاز واکسیناسیون، نور امیدی برای بازگشت روزهای پر رونق و جبران خسارت‌ها بر صنعت گردشگری تابیده شد. شواهد نشان می‌دهد دروازه‌های گردشگری در جهان در حال گشوده‌شدن است و گردشگری ایمن، هم به واسطه گسترش واکسیناسیون و همچنین تدوام رعایت دستورالعمل‌های‌ بهداشتی، نخستین رهیافت احیا و رونق این صنعت گرشگری در پساکرونا است.

چرخ صنعت گردشگری مجدد به حرکت درمی‌آید

اگر چه بنا به نظر متخصصان بهداشت، کرونا با ما در جهان خواهد ماند، اما روتد زندگی، تجارت و سفر  ادامه دارد و و آرام آرام به روال طبیعی پیش از COVID۱۹ باز می‌گردد و می توان انتظار داشت با واکسیناسیون عمومی و صدور پاسپورت‌های بین‌المللی واکسن، واکسیناسیون کارکنان و تجهیز تاسیسات گردشگری با استانداردها و دستورالعمل‌های بهداشتی، گردشگری احیا و چرخ این صنعت مجدد به حرکت درمی‌آید.

باید توجه داشت واکسن نخستین شرط گردشگری ایمن و تضمین گردشگری پایدار و تنها راه احیای صنایع در رکود رفته به ویژه صنعت گردشگری است، و منطقی است که کشورهای گردشگرپذیر واکسیناسیون عمومی ۹۰درصدی مقصد، تزریق واکسن معتبر گردشگران، آزمایش PCR را مبنای پذیرش مسافر با کمترین ریسک شیوع قرار دهند و مرزهایشان را به روی گردشگران باز کنند.

عمر ویروس کرونا به ۲ سال نزدیک می‌شود، اما اشتیاق گردشگران برای بازدید از موزه‌ها و بناهای باستانی، پرنده نگری، طبیعت‌گردی و عکاسی در طبیعت، سفر برای حضور در آیین‌های مذهبی و معنوی، به دلتنگی چندین ساله تبدیل شده است و می‌توان تصور کرد  که در پساکرونا موجی از گردشگر تشنه و مشتاق برای در جهان به ویژه در کشورهای گردشگرپذیر که مقصد گردشگری طبیعت هستند، شکل بگیرد.

کرونا فرصت تحقق آرزوی «گردشگری الکترونیک»

تجربه همه‌گیری کرونا، رکود و خسارت فرصت و چالشی برای همه کشورهای جهان شد تا در صنعت گردشگری خود را بازنگری کنند، گردشگری الکترونیک، هوشمندسازی، مطالعه و آگاهی از مقصد قبل از سفر و سفر ایمن و امن، آرزویی بود که فعالان صنعت گردشگری فکر نمی‌کردند به این زودی نهادینه شود، اما کرونا این فرصت را پیش روی برنامه ریزان صنعت گردشگری قرار داد تا این مفاهیم را تبیین و توسعه دهند.

سیاست‌گذاران و مجریان صنعت گردشگری در ایران با همه ظرفیت‌هایی که در حوزه گردشگری فرهنگی- تاریخی، گردشگری سلامت، گردشگری دینی و مذهبی، گردشگری خوراک وجود دارد، با همه زیرساخت‌هایی که پیش از کرونا فراهم بود، با همه خسارت‌هایی که به این صنعت وارد شد (که به حدود ۴۰هزار میلیارد تومان می‌رسد) با در نظر گرفتن پلان عبور از بحران، باید از نگاه تهدید به کرونا به رویکرد فرصت در این بیماری برسند، که البته در این مسیر برای رونق‌بخشی گردشگری در پساکرونا،‌هم‌اندیشی و همکاری بخش خصوصی و دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد در کنار همه ذی‌نفعان این صنعت، بسیار حائز اهمیت است.

اکنون که واکسیناسیون عمومی شتاب گرفته و وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اعلام کرده روند صدور روادید سفر برای گردشگران خارجی پس از ۲۰ ماه آغاز شده است، دیر زمانی نخواهد گذشت موج سفر به ایران آرام‌آرام آغاز و کسب‌وکارهای حوزه گردشگری مجدد رونق بگیرد، نیروی انسانی آموزش‌دیده که در دوران کرونا بیکار شدند به مشاغل خود در تاسیسات گردشگری در هتل‌ها و دفاتر خدماتی سفر بازگردند، خسارت‌های مادی و روحی ناشی از رکود و توقف سفر راهنمایان گردشگری ‌جبران شود و اقتصاد بار دیگر در جوامع محلی و روستایی در رستوران‌های بین‌راهی، اقامتگاه‌های بومگردی‌ و کارگاه‌های صنایع‌دستی جان بگیرد و امیدها و آرزوهای فعالان صنعت گردشگری محقق شود.

منبع:ایرنا

راهنمای سفر به کویر گرمسار

پاییز که از راه برسد، در کویر تازه بهار آغاز شده‌. خیلی‌ها از این کویر دوست‌داشتنی فقط مصر، مرنجاب و طبس را می‌شناسند اما در سرزمینی که درصد بالایی از مساحتش را بیابان و کویر فرا​گرفته، گردش در این اقلیم اسرارآمیز تمامی ندارد. کویر گرمسار یکی از همان مناطق دیدنی است که آبان‌ماه گشتن دارد و باید سراغش رفت.

به گزارش همشهری آنلاین، اوایل پاییز و بهار خیلی‌ها هوای کویر به سرشان می‌زند؛ هوای ماسه روان، شب‌های پرستاره و سکوت اسرارآمیز آن. حس کویر بی‌وقت به دل طبیعت‌گران نمی‌آید، این وقت سال کویرها در بهترین زمان ممکن هستند برای یک سفر معتدل؛ نه روزهای سوزانی دارند که گندم بریان کنند و نه شب‌های چندان سرد که به قول معروف استخوان خلق از سرما بترکد.

پاییز که از راه برسد، در کویر تازه بهار آغاز شده‌. خیلی‌ها از این کویر دوست‌داشتنی فقط مصر، مرنجاب و طبس را می‌شناسند اما در سرزمینی که درصد بالایی از مساحتش را بیابان و کویر فرا​گرفته، گردش در این اقلیم اسرارآمیز تمامی ندارد. کویر گرمسار یکی از همان مناطق دیدنی است که آبان‌ماه گشتن دارد و باید سراغش رفت. در این مطلب سفری را به شما پیشنهاد می‌کنیم که تماشای کویر گرمسار و رمل‌های زیبایش و گشت‌وگذار در معدن عظیم نمک این منطقه جزو جداناپذیر آن است.

کویری در این نزدیکی

آرامش و سکوت کویر با هیچ‌چیزی قابل مقایسه نیست، حتی اگر هر گوشه‌اش را عده‌ای فتح کرده‌ باشند. می‌توانید کفش‌هایتان را دربیاورید و در دریایی از ماسه روان قدم بگذارید که شاید تا چند لحظه بعدش دیگر اثری از آن قدم‌ها نمانده‌ باشد. کویرها قاعده خودشان را دارند، چه اسمش مرنجاب باشد و چه مثل این عکس کویرش گرمسار معروف شود.

کوله‌​باری برای ​کویر

در این سفر این وسایل را به همراه داشته باشید: کارت شناسایی، دارو، لباس گرم، کلاه، عینک آفتابی، کوله یک‌روزه، فلاسک چای، زیرانداز، کیسه‌خواب، لوازم شخصی (بشقاب، لیوان، قاشق، چنگال و…)

برنامه‌ریزی برای سفر | گردش در کویر ناشناس

می‌توانید این سفر را به این شکل ترتیب دهید: برنامه شامل دو روز گردش در کویر، نمکزار، معدن نمک و تماشای آثار تاریخی باشد.

روز اول: برنامه را ساعت شش صبح آغاز کنید و صبحانه در رستورانی در گرمسار صرف‌ کنید. بعد از صرف صبحانه به سمت دژ «استوناوند» و رودخانه «حَبله‌رود» حرکت و در آنجا به سمت یکی از برج‌های دیدبانی دژ پیاده‌روی کنید. مقصد بعدی، کوه اژدهاست و بعد از گشت‌زنی در اطراف کوه اژدها، ناهار را می‌توانید در گرمسار صرف کنید. پس از ناهار، برای شب‌مانی، استراحت، صرف چای و بازدید به کاروانسرای تجهیزشده «ده‌نمک» در ۱۰کیلومتری جاده گرمسار بروید. بعدازظهر برای بازدید از غار و آبراهه‌نمکی، کاروانسرا را ترک کنید و شب برای خوردن شام و همچنین استراحت به کاروانسرا بازگردید.

روز دوم: پس از خوردن صبحانه مفصل به معدن نمک بروید؛ احتمالا هیجان‌انگیزترین بخش سفر است. در آنجا با چگونگی کندن تونل‌های عظیم و استخراج نمک آشنا می‌شوید. سپس برای پیاده‌روی در رمل‌ها یا همان تپه‌های شن روان به سمت جنوب گرمسار حرکت کنید. بعد از آن برای خوردن ناهار به گرمسار برگردید. پس از خوردن ناهار، به سمت جاده سنگفرش حرکت، در آنجا پیاده‌روی کنید. پس از بازدید از جاده سنگفرش هم به شهر خود برگردید.

منبع:همشهری

هنر عاشقی در مدیریت صنایع‌دستی

انسان خردمند ایرانی، برای دل دادن به این هنر صنعت از خودش، از جانش از دستانش مایه گذاشته است. ای بسا نگاهش را که امروز دیگر کم‌فروغ و کم‌سو شده است برای آموزش و ترویج و تداوم و تعالی این هنر بر سر راه گذاشته است.

صنایع‌دستی و هنرهای سنتی هنر جان و دل است. عشق می‌خواهد و پای رفتن، تا بتوانی مرزهای ناپیموده آن را با پای پیاده بپیمایی. بدون شک مدیریت در حوزه صنایع‌دستی کار بسیار دشواری است و تلاش برای سامان‌دهی و هدایت آن فقط عشق می‌خواهد و قلبی لبریز از دوست داشتن به این هنر صنعت.

متاسفانه این روزها شاهدیم که عده‌ای تحت عنوان پژوهشگر، چنان در بیرون از این دایره دلدادگی بر اعتبار و تلاش مدیران دلسوز خط ناسور می‌کشند که انگار برای دیده شدن راهی و چاره‌ای جز این راه را نمی‌دانند.

قطعا این دسته از افراد آتش نگرفته‌اند و نمی‌توانند احساس سوختن را تنها با تماشا کردن درک کنند. به قول حضرت حافظ: «سلسله‌ی موی دوست حلقه دام بلاست/ هر که در این حلقه نیست فارق ازین ماجراست».

به ذکر مواردی که این روزها مورد هجمه قرار می‌گیرد به اختصار بسنده می‌کنم.

۱. ثبت شهرها و روستاهای جهانی در ایران که در سال‌های اخیر به همت معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی و به‌منظور اعتباربخشی به قابلیت‌های فرهنگی و تاریخی توسط شورای جهانی صنایع‌دستی صورت می‌گیرد تلاشی بسیار قابل توجه برای حمایت و پشتیبانی از آن مکان جغرافیایی است که قطعا به‌منظور بهتر دیده شدن و جلب نظر گردشگران داخلی و خارجی بسیار موثر است.

این تلاش و حرکت به مثابه قابی است که بخش قابل توجهی از پیشینه تاریخی و فرهنگی یک بخش کوچک از جغرافیای ایران را تجلی می‌بخشد و زمینه را برای بهره‌برداری‌های بیشتر فرهنگی، هنری و گردشگری آماده می‌کند.

۲. اساسا ارائه آمار در خصوص صادرات محصولات هنری، خصوصا صادرات صنایع‌دستی و هنرهای سنتی در سال‌های گذشته با چالش‌هایی روبه‌رو بوده و این نیاز به یک باز مهندسی اساسی در این حوزه دارد اما به طور خاص در خصوص صادرات صنایع‌دستی استنادها مبتنی بر گزارش‌هایی است که از طریق گمرگ ایران به دولت ارائه می‌شود که همگی این محصولات صادر شده از کشور در پایانه‌های مرزی دارای کدهای تعریف شده‌ای هستند که به تفکیک اجناس ثبت می‌شوند.

در نهایت آمار خروجی با بررسی‌های دقیق‌تر توسط کارشناسان معاونت صنایع‌دستی ارائه و اعلام می‌شود و شاید به یقین و با صراحت بتوان گفت که یکی از کم‌نقص‌ترین آمار در صادرات کشور محصولاتصنایع‌دستی و هنرهای سنتی است.

۳. وجود اسناد بالادستی در توسعه و تقویت زیرساخت‌های صنایع‌دستی و هنرهای سنتی اگر چه از ملزومات اساسی است اما به نظر می‌رسد دولت‌ها چه در گذشته و چه در سال‌های اخیر در این خصوص کم‌کاری نکرده‌اند و هر جا منابعی قابل احصا و یا در دسترس بوده است آن را در قالب قوانین و دستورالعمل‌ها برای حمایت از این حوزه سمت و سوق داده‌اند و البته هنوز مسیرهای زیادی برای حمایت از هنرمندان صنایع‌دستی وجود دارد که می‌بایست در قوانین و اسناد بالادستی بیش از پیش لحاظ و اجرا شود.

استناد به فرمایش مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب که بر تقویت اقتصاد مستقل کشور مبتنی بر تولید انبوه و باکیفیت و توزیع عدالت‌محور و مناسبات مدیریتی خردمندانه تاکید دارند می‌تواند حجت را در این زمینه بر ما تمام کند.

ایرانی‌ترین صنعت تولیدی کشور نیازمند نگاه ویژه

تولیدات صنایع‌دستی به لحاظ فرآیند تولید از ویژگی برجسته‌ای برخوردارند که آن‌ها را در میان سایر محصولات تولیدی کشور ممتاز کرده‌ است. در دسترس بودن مواد اولیه فراوان، هزینه راه‌اندازی ارزان یک شغل خاص صنایع‌دستی، بازدهی سریع، کارگر ارزان، بازار فروش گسترده داخلی و خارجی، امکان صادرات چمدانی و ارزآوری فراوان در شرایط تحریم، تنوع بی‌نظیر و کیفیت مناسب محصولات و از همه مهمتر ایرانی بودن آن، ویژگی‌های ممتازی است که صنایع‌دستی را در میان همه صنایع کشور می‌تواند متمایز و برجسته کند.

اشتغال‌زایی سریع، پایدار و با نیاز به کمترین سرمایه‌گذاری یکی دیگر از شاخصه‌های ممتاز صنایع‌دستی است که اگر به آن توجه شود، بخش مهمی از مشکلات اقتصادی کشور را رفع و گره‌گشای معیشت خانواده‌ها خواهد بود. در کنار همه این شاخصه‌ها ویژگی برتر دیگر صنایع‌دستی این است که طرح‌های مختلف در این حوزه بهترین فرصت برای تسهیل اشتغال زنان و به کمک آمدن این جمعیت ۵۰ درصدی جامعه است که سهم اشتغال آن‌ها در کشورمان تنها ۱۳ درصد است.

وجود این ویژگی‌های ممتاز ضرورت توجه به توسعه صنایع‌دستی را با اهمیت‌تر کرده‌است. آنچه که در این حوزه مهم و راه‌گشا، به‌نظر می‌رسد توجه به آموزش است که می‌توان با بهره گیری از الگوی آموزش رسمی به بهترین نحو ممکن، دانش بومی و اندوخته منحصربه‌فرد نسل‌ها و دانش فطری آن‌ها را مدیریت علمی کرد و با کاربردی کردن آن برای صنایع‌دستی در اقتصاد کشور نقش اساسی تعریف کرد.

از طریق آموزش مناسب می‌توان باعث خودباوری، کارآفرینی و کانالیزه کردن صنایع بومی در عرصه ملی شد و حتی در بازارهای بین المللی قد علم کرد.

آنچه که در روند توسعه صنایع‌دستی بعنوان مسایل و مشکلات بیشتر عرض اندام می‌کند مساله ایستایی و بی‌تحرکی این صنایع در کنج خانه‌ها و محلات است که اکثرا هنوز در همان شکل اولیه و کلاسیک نسل‌های گذشته باقی مانده‌اند. در حالی که امروزه به یمن وجود انواع ابزار و دستگاه‌های ماشینی می‌توان سرعت چشمگیری در تولیدات صنایع‌دستی دقیقا با همان فرمت و کیفیت دستی بودنشان بخشید و به تولید انبوه رساند، ولی هنوز در تابوی دست‌پردازی مطلق با راندمان بسیار پایین هستیم.

مسئله دیگر در حاشیه بودن این صنایع بعنوان یک شغل جانبی در کنار شغل اصلی افراد است که تنها در مواقع فراغت و سرگرمی آن‌ را دنبال می‌کنند. توجه به مقوله بیمه هنرمندان صنایع‌دستی شاید در دسترس‌ترین راه‌کار برای ثبات شغلی در این حوزه باشد. بدون تردید اگر این اطمینان شغلی در میان هنرمندان و صنعت‌گران ایجاد شود، صنایع‌دستی به عنوان شغل اول می‌تواند مورد توجه بسیاری از افراد جامعه قرار گیرد.

از آنجایی‌که صنایع‌دستی هم به‌صورت کارگاهی و هم به‌صورت خانگی بر پایه مهارت‌های بومی و سنتی امکان‌پذیر است در حقیقت به‌نوعی صنعت خانگی در نمودهای مختلف است، وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی می‌تواند با تعیین کارگروه ویژه‌ای برای شناخت اجزا (یا همان واحدهای مستقل تولید خانگی) که در میان محلات و مناطق مختلف شهری و روستایی پراکنده هستند ارتباط صنفی برقرار کند. این کارگروه با تشکیل جلسات ماهانه موجب هم‌رسانی و تجمیع ایده‌های برتر این خرده کارآفرینان شود. بدون شک تکرار این روند در آتیه موجب زایش ایده‌های تکامل یافته و متعالی‌تر می‌شود.

حمایت از پردازندگان خودجوش صنایع‌دستی در قالب اعطای تسهیلات کافی و همچنین کمک به فروش و بازاریابی محصولات تولیدی آن‌ها بدون شک روح تازه‌ای در کالبد این صنایع خواهد دمید و در حقیقت صاحبان این صنایع با خاطری آسوده و جسورانه‌تر به کار صنعتی خود خواهند پرداخت.

در پایان باید گفت صنایع‌دستی در ایران از ظرفیت‌های بسیار ممتازی برخوردار است که نیازمند نگاه ویژه‌تر مسئولان امر برای قرار گرفتن در فرآیند توسعه است. بدون تردید اگر وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در راستای حمایت از این ایرانی‌ترین صنعت تولیدی کشور موانع پیش‌رو را برداشته و پشتیبانی‌های لازم را به‌عمل آورند، می‌توان شاهد رشد و شکوفایی بخش مهمی از اقتصاد کشور و خانواده‌های ایرانی بود.

منبع:میراث آریا