گردشگران تاریخ رشت را لمس کنند
رئیس پژوهشکده گیلان شناسی، ورود به شهر رشت را ورود به یک اتمسفر فرهنگی دانست و گفت: بوی خاص غذا، صدای بازار سنتی و آوازهای شنیدنی در رشت می تواند یادآور یک فرهنگی بومی باشد که گردشگران را به سوی خودش می کشاند.
سید هاشم موسوی در نشست تخصصی رشت پژوهی که با محوریت «بررسی سیاستگذاری مدیریت شهری رشت» برگزار شد، شهر رشت را نیازمند طراحی حسی دانست و اظهار کرد: با طراحی حسی می توانیم رشت را به شهری تبدیل کنیم که در آن فرهنگ بومی تجلی پیدا کند.
وی با بیان اینکه در طراحی حسی فرهنگ به مثابه اقتصاد تعبیر می شود، افزود: طراحی حسی شهر موجب می شود علاوه بر مردمی که در این شهر زندگی می کنند، گردشگران نیز لذت ببرند.
رئیس پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان، با تاکید بر لزوم استفاده از فرهنگ برای بهروزی اقتصادی مردم یک شهر، تصریح کرد: تقویت فرهنگ بومی می تواند برای شهر آورده و بهره وری داشته باشد.
موسوی، با بیان اینکه طراحی حسی همه دستاوردها و تجارب فرهنگ بومی اعم از مزه، بو، صدا، ظاهر و حرکت را در شهر رشت پیکربندی می کند، گفت: در سایه این انتقال ادراک حسی، شهر تبدیل به فرهنگ بومی می شود و نه فقط چشم، بلکه گوشت و پوست ما از کالبد شهری لذت می برد.
وی با اشاره به علاقه عمیق شهروندان رشتی به فرهنگ بومی این شهر، خاطرنشان کرد: رشت باید از راه گردشگری اقتصاد خودش را سامان دهد و لذا اگر جذابیت های حسی شهر رشت در سایه اهتمام مدیران شهری به وقوع بپیوندد، می تواند گردشگران داخلی و خارجی را جذب کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، تحقق گردشگری اقتصادی را در گرو طراحی حسی دانست و عنوان کرد: گردشگرانی که وارد رشت می شود باید بتوانند در این تجربه محیطی احساس زیبایی شناختی داشته باشند و همه حواسشان درگیر شود.
وی با بیان اینکه باید شهر رشت را از منظر مردم شناسی حسی ببینیم، اظهار کرد: در مردم شناسی حسی همه حواس پنجگانه انسان درگیر می شود، یعنی چشم با دیدن مناظر خوب و ظواهر شهر، بینی از بوییدن عطرهای مطبوع پیچیده شده در شهر، گوش از شنیدن صداها و نواهای گوش نواز، دهان با چشیدن مزه های دلچسب و لامسه از گشت و گذار در مکان های شهری لذت ببرد.
موسوی، کسب و جذب لذت را ویژگی گردشگر دانست و یادآور شد: دانستن از طریق حس کردن اتفاق می افتد و انسان جهان را از خلال ادراک حسی بدنش تجربه می کند لذا ادراک حسی صرفا ابزاری برای درک محیط فیزیکی نیست، بلکه واسطه انتقال ارزش های فرهنگی محسوب می شود.
رئیس پژوهشکده گیلان شناسی، شهرداری ها را نیازمند جامعه شناسی و مردم شناسی دانست و متذکر شد: مردم شناسی می تواند مدیران شهری را در توسعه بهتر، فرهنگی تر و مردمی تر برای گردشگران خارجی و داخلی یاری کند.
وی توسعه پایدار و سالم را منطبق با فرهنگ دانست و اظهار کرد: از منظر مردم شناسی کلیت فرهنگ جامعه می تواند خودش را به یک منظره دیدنی، یک خوراکی چشیدنی، یک موسیقی خاطره انگیز و یک بوی دل نواز تبدیل کند.
این مردم شناس، ورود به شهر رشت را ورود به یک اتمسفر فرهنگی دانست و گفت: بوی خاص غذا، صدای بازار سنتی و آوازهای شنیدنی در رشت می تواند یادآور یک فرهنگی بومی باشد که گردشگران را به سوی خودش می کشاند.
وی با بیان اینکه رشت در گذشته محصور در درخت بود و خانه ها هر کدام یک باغ کوچک محسوب می شدند، عنوان کرد: متاسفانه در شهری زندگی می کنیم که خانه ها بر درختان و باغ ها هجوم آورده اند لذا باید لباس فرهنگ را بر پیکر شهر بپوشانیم تا گردشگرانی که وارد رشت می شوند تاریخ آن را لمس کنند.
موسوی، با تاکید بر لزم تزیین شهر رشت با عناصر فرهنگ مادی و سنت های شفاهی اعم از گفتاری و رفتاری، یادآور شد: مدیران شهری به سمت طراحی حسی رشت گام بردارند و تلاش کنند گردشگران از فرهنگ بومی این شهر لذت ببرند.
به گزارش ایسنا، رضا علیزاده، جامعه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، فرهام زاهد، عضو شورای شهر رشت و مختار جباری، از فعالان فرهنگی استان گیلان نیز به بررسی سیاستگذاری مدیریت شهری رشت پرداختند.