گرم‌ترین نقطه زمین در گندم بریان این روزها در استان کرمان دمای نزدیک به ۷۱ درجه سانتیگراد را تجربه می‌کند و می‌تواند به یکی از پتانسیل های گردشگری تبدیل شود.

تفریحات دریایی کیش که با عنوان تفریحات آبی کیش نیز شناخته می شود،به دلیل هوای پاک و آب شفاف و تمیز دریا برای گردشگران جذاب است.کلوپ های تفریحی در سراسر سواحل کیش جدیدترین و امن ترین امکانات را در اختیار گردشگران قرار می دهند.گشت تور در این لیست انواع تفریحات و ورزش های دریایی و آبی جزیره کیش را به شما معرفی می کند.

شاتل

شاتل در واقع نوعی تیوپ بزرگ است که بسته به ظرفیت تعیین شده برای آن یک یا چند نفر می توانند بر روی آن نشسته و به وسیله قایق تندرو با سرعت بر روی آب کشیده شوند.سرعت بالای حرکت،بلند شدن تیوپ از روی آب و برخورد قطرات آب بروی صورت هیجان این بازی را چند برابر می کند.برای سوار شدن روی شاتل جلیقه های نجات مخصوصی به افراد داده می شود و آنها توسط غریق نجات ها مرتبا کنترل می شوند.

پاراسل

پاراسل یکی از پرطرفدارترین تفریحات دریایی در دنیا و البته در جزیره کیش است.پرواز با پاراسل در بازه زمانی سال های 1982 تا 2012 در سراسر جهان 150 میلیون بار انجام شده است.پاراسل در واقع همان چتربازی بر روی دریا است.پاراسل به این صورت است که شخص بر روی چتر نشسته و سپس به وسیله قایقی به سرعت کشیده می شود.چتر به وسیله سیم به قایق وصل می شود و شخص نیز با طناب های محکمی به چتر وصل می شود و کاملا ایمن است.

غواصی

جزیره کیش یکی از مقاصد غواصی در ایران است چرا که به دلیل پوشش مرجانی زنده این جزیره آب بسیار شفاف و تمیز است.به علت شرایط ویژه آب و هوایی کیش ، غواصی در این جزیره تقریبا در تمامی ماه های سال امکان پذیر است.وجود مراکز غواصی آموزشی و تفریحی متعدد در کیش باعث شده که این جزیره به عنوان قطب غواصی ایران شناخته شود.شما می توانید با مراجعه به یکی از این مراکز و با استفاده از لباس ها و تجهیزات مخصوصی که در اختیار شما قرار می گیرد به اعماق دریا رفته و از تماشای ماهی ها و مرجان ها لذت ببرید.توجه داشته باشید که سایت های کم عمق برای افراد مبتدی مناسب تر است.همچنین شما می توانید با پرداخت هزینه ای جداگانه از لحظاتی که زیر آب و در کنار ماهی ها هستید عکس یادگاری داشته باشید.

بنانا

بنانا نیز همچون شاتل شامل کشیده شدن تیوپ توسط قایق تندرو بر روی آب است ، با این تفاوت که بنانا تیوپی کشیده به شکل موز است.تنها نقطه تمایز میان شاتل و بنانا در واقع شکل تیوپ ها می باشد.شما می توانید با مراجعه به کلوپ های ورزش های دریایی در کیش از این امکانات ورزشی استفاده نمایید.

فلای برد

فلای برد وسیله ای است که به وشیله شلنگ های 18 متری که به جت اسکی متصل است با پمپاژ و فشار آب شخص را معلق در هوا نگه می دارد.با این وسیله می توان تا ارتفاع 12 متر پرواز کرد و حرکات نمایشی انجام دارد و با شیرجه به داخل آب و بیرون آمدن نمایش های چشمگیری را خلق کرد.این دستگاه برای اولین بار در مسابقات جام جهانی جت اسکی در چین استفاده شد و رفته رفته به عنوان دستگاهی شگفت انگیز برای پرواز روی آب تبدیل شد.

اسکوتر زیر دریایی

اسکوتر زیر دریایی،غواصی مدرن و پیشرفته با وسیله ای شبیه به موتور برقی است که کپسول اکسیژنی را با خود حمل می کند.با اسکوتر دریایی در کنار مربی کارآزموده به عنوان راهنما تا عمق 10 متری زیر آب می توانید سفر کنید. استفاده از اسکوتر زیر دریایی مخصوص افراد بالای 12 سال و با قد بالای 150 سانتی متر می باشد.

جت اسکی

جت اسکی از محبوب ترین و رایج ترین تفریحات دریایی کیش است که تجربه ای متفاوت از موج سواری بر روی آب های خلیج فارس را برای شما به ارمغان می آورد.جت اسکی را می بایست در محدوده و سرعت مشخصی که برای شما تعیین شده است هدایت کنید.

قایق بادبانی

قدمت قایق های بادبانی به هزاران سال پیش باز می گردد اما امروزه از پرطرفدارترین تفریحات دریایی می باشد.قایق های بادبانی به ویژه در هوای بادی مهیج تر می شود.قایق بادبانی با ظرفیت های متعدد در اختیار گردشگران است.

قایق کف شیشه ای

خلیج فارس زیستگاه گونه های مختلف آبزیان می باشد و تماشای آن ها صحنه دل انگیزی را برای گردشگران به ارمغان می آورد.قایق های کف شیشه ای نیز به همین منظور طراحی شده اند.به دلیل شفافیت زیاد آب های خلیج فارس به خصوص در مناطقی که مرجان های دریایی بیشتر هستند با قرار گرفتن در این قایق های شیشه ای می توان مناظر زیبایی را تماشا کرد.

ماهیگیری

ماهیگیری در تمامی نقاط جزیره کیش آزاد است و گردشگران می توانند با استفاده از قلابی ساده در سواحل این جزیره به ماهیگیری بپردازند.نکته قابل توجه این است که حدود 90 درصد نوار ساحلی این جزیره قابل استفاده می باشد.برای تجربه ماهیگیری حرفه ای کلوپ های ماهیگیری متعددی در جزیره موجود است که با مراجعه به آنها می توانید با انتخاب قایق و وسایل مورد نظر به ماهیگیری بپردازید.

قایق تفریحی

کشتی های تفریحی کیش با استفاده از یک کشتی کروز بر روی آب های نیلگون خلیج فارس انجام می شود.گشت دریایی با کشتی تفریحی عموما یک برنامه دو ساعته،همراه با پذیرایی شام یا نهار و موسیقی زنده می باشد.کشتی ها دارای سالن مسافری و عرضه هستند که در طول گشت قابل استفاده اند.

کریزی بوت

کریزی بوت یا قایق دیوانه ،اولین قایق تندرو جزیره کیش می باشد که با سرعت دیوانه وارش از هیجان انگیزترین تفریحات دریایی کیش به شمار می رود.کنترل کریزی بوت به دست کاپیتان های ماهر و مجرب است و کاملا ایمن است.حرکت قایق بر روی موج های بلند دریا هیجان آن را دوچندان می کند.

کیبل اسکی

کیبل اسکی یا همان اسکی روی آب از ورزش های آبی مهیج کیش است.پارک کیبل اسکی کیش دارای بزرگترین کیبل اسکی جهان و نخستین سایت اسکی روی آب خاورمیانه است.طول کیبل اسکی کیش 860 متر و عرض آن به 160 متر می رسد.به جهت سرویس دهی به گردشگران،5برج در دریا نصب شده که با سرعتی بالغ بر 28 تا 62  کیلومتر در ساعت امکان سرویس دهی به 12 نفر به طور همزمان را دارد.

آداب عجیب غذا خوردن در کشورها

فرهنگ هر کشور تنها در نوع پوشش و لباس و روش زندگی مردمانش خلاصه نمی شود. یکی از چیز هایی که میتواند فرهنگ کشور ها را از هم متمایز سازد غذا های محلی آن کشور و روش خوردن آن غذا ها میباشد که گاها با آداب و رسوم خاصی همراه اند. در این مطلب با چند نمونه از این آداب عجیب و غریب آشنا می شویم.

همیشه باید مقداری غذا در ظرف باقی بماند
چینی ها اینطور برداشت می کنند که میزان غذا مناسب نبوده و میزبان غذای کمی را در اختیارتان گذاشته است. پس درصورتی که به خانه ی یک چینی دعوت شدید و از غذایتان راضی بودید باید حتماً مقداری از آن را در ظرفتان باقی بگذارید.

از چنگال استفاده نکنید

در کشور تایلند درصورتی که غذایی که صرف می کنید برنجی است حق استفاده از چنگال را ندارید در غیر اینصورت توهین به میزبان تلقی می شود. چنانچه غذا چیزی غیر از برنج بود بسته به شرایط میتوانید از چنگال استفاده کنید( پیشنهاد می کنیم پیش از شروع، به رفتار همراهان خود توجه کنید). در تایلند استفاده از چاقو به طورکلی جزو نبایدهاست. تایلندی ها صرفا از قاشق و چنگال برای غذا خوردن استفاده می کنند.

در تایلند برای غذاهای برنجی از چنگال استفاده نکنید

احترام به افراد مسن
در کره، تا هنگامی که افراد مسن تر شروع به غذا خوردن نکردند نباید شما شروع کنید. آداب مردم کره در غذا خوردن را جدّي بگیرید.

نمک و ادویه به غذا اضافه نکنید
به هر رستورانی در هر کجای دنیا که بروید، برای شما نمکدان روی میز گذاشته اند و به صورت رایج همیشه این امکان وجود دارد که در هر کجایی که بخواهید غذا بخورید، بر روی غذای خود نمک و یا ادویه های ديگر اضافه کنید ولی باید بدانید که در مصر هیچ گاه نباید بر روی غذای خود نمک و یا ادویه ای ديگر بپاشید! نمک و یا ادویه پاشیدن به غذا در مصر یک اهانت بسیار بزرگ به کسی که آن غذا را پخته است به حساب می آید چون، این معنا را برای آنها تداعی می کند که سرآشپز نمی دانسته که چه مقدار چاشنی را باید به غذا اضافه می کرده است.

نوشیدن چای در بریتانیا
بریتانیایی ها قوانین خاصی را برای نوشیدن چای در نظر گرفته اند، اغلب این قانون ها شامل قاشق های چای خوری است. به عنوان نمونه هنگام هم زدن چای، قاشق چای خوری نباید به دیواره فنجان بخورد ( این کار به منظور گریز از صدای ناخوشایند هم زدن و البته سالم ماندن فنجان انجام می شود). بعلاوه پس از هم زدن، قاشق را به جای داخل فنجان در نعلبکی قرار دهید.

هورت کشیدن غذا
درصورتی که به ژاپن سفر کرده باشید دیده اید که رشته در وعده های غذاییشان کاربرد زيادي دارد. ولی نکته جالب خوردن این غذاهای رشته ای مانند نودل یا اسپاگتی و غذاهایی از این قبیل است. درصورتی که ما خودمان تصمیم به خوردن این غذا ها را داشته باشیم میگذاریم تا خوب خنک شود و تکه تکه اش میکنیم تا در زمان خوردن از هورت کشیدن آن جلو گیری کنیم و سبب آزار هم سفره ای هایمان نشویم.

ولی در ژاپن از این خبر ها نیست. درصورتی که به رستورانی بروید که غذاهای رشته ای سرو می شود میبینید که کل رستوران در حال هورت کشیدن هستند. آن ها نه تنها هورت کشیدن را کار نا درستی نمی دانند بلکه معتقد هستند غذا های رشته ای را باید داغ داغ و بدون تکه تکه کردن هورت کشید و در زمان خوردنش با این کار لذت بیشتری از غذا برد. درصورتی که شما هم علاقمند به غذاهایی مانند نودل و از این مدل غذا ها هستیدو به ژاپن سفر کرده اید حتماً یک بار هم که شده سفارش دهید و با لذت تمام هورت بکشید و بخورید.

منبع:بیتوته

تماشای آثار هنری تاریخی برای هر فردی هیجان‌انگیز است، چرا که دیدن این آثار تاریخی موجب آشنایی افراد با تفکر جامعه قبل از خود می‌شود و سفری در زمان را برای او به ارمغان می‌آورد. موزه‌ها از مکان‌هایی هستند که این تجربه هیجان‌انگیز و سفر در زمان را برای بازدیدکنندگان خود به وجود می‌آورند.موزه «پرادو» نیز از مجموعه‌های ارزشمندی است که در شهر مادرید و در خیابانی به همین نام «پاسئو دل پرادو» واقع شده است. این موزه علاوه بر این که یکی از مجموعه‌های فرهنگی مهم مادرید به حساب می‌آید، به عنوان یکی از بهترین گالری‌های هنری جهان نیز شناخته می‌شود.

«حمام» تاریخی محله «کن» جان دوباره می‌گیرد. تصویب نهایی بودجه برای مرمت و بازسازی حمام قدیمی محله «اسماعیلیان» کن، نوید روزهای خوش برای ثبت هویت تاریخی این محله می‌دهد. حمامی قدیمی با معماری جذاب که سال‌ها پشت درهای آهنی و زنگ زده جا خوش کرده بود.

خزینه

همشهری آنلاین_ سمیرا باباجانپور: حمام، در روزگاران گذشته، نشانه فرهنگ و اصالت محله‌ها محسوب می‌شد و روستایی که بیشترین حمام را داشت به روستایی با مردمانی سالم و با فرهنگ شهره بود. تقریباً همه ۵ محله روستای کن قدیم صاحب حمام بودند. براساس روایت اهالی، حمام محله «بالان» که سال‌ها پیش از بین رفته است، از بقیه حمام‌ها قدمت بیشتری داشته. حمام زیبای محله «سرآسیاب» تخریب و به حمامی جدید تبدیل شد که هنوز هم فعال است و حمام محله «دارقاضی» نیز سال‌ها است بدون استفاده رها شده است.

در میان حمام‌های قدیمی محله کن، حمام قدیمی محله اسماعیلیان با معماری جذاب و متفاوت مورد توجه مسئولان قرار گرفته و با پیگیری اهالی محله و اعضای شورایاری قرار است جان دوباره بگیرد. «علیرضا بزرگی»، دبیر شورایاری محله کن، می‌گوید: «هفته گذشته، مهندس ناظر طرح‌های عمرانی سازمان میراث فرهنگی از حمام تاریخی کن بازدید کرد. معاون فرهنگی و اجتماعی شهردار منطقه ۵ نیز با بازدیدهایی که از این حمام تاریخی به عما آورد به لزوم بازسازی آن تأکید داشت و این روند موجب شد تا شهرداری منطقه ۵ به کمک سازمان زیباسازی و سازمان میراث فرهنگی، برای بازسازی و مرمت این بنای تاریخی وارد عمل شود وخوشبختانه بودجه لازم برای این کار در نظر گرفته شده است. گمانه‌زنی‌ها بر این است که این حمام پس از مرمت به یک موزه محلی، رستوران و مرکز گردشگری تبدیل شود. »

بقچه ترمه گرانقیمت و حمام اسماعیلیان

در آهنی زنگ زده حمام که باز می‌شود، بوی نای و رطوبت روی صورتمان پاشیده می‌شود. از هر پله آجری که پایین می‌رویم، نفس کشیدن سخت‌تر می‌شود. هوای حمام قدیمی محله اسماعیلیان کن سنگین است. نور از روزنه‌های طاق‌های آجری حمام، ‌گویی دزدکی به اندورنی حمام سرک می‌کشد. تقریباً ۲۰ پله پایین آمده‌ایم. آن بالا روی گنبدهای طاق حمام، صدای پای بچه‌ها سکوت حمام را می‌شکند. این دیوارهای آجری جا مانده از تاریخ با اینکه یکی در میان بیرون زده‌اند، مقاوم‌تر آن چیزی هستند که فکرش را می‌کنیم. این دیوارها پیش از اینکه خشت و آجر و گل و سنگ باشند، صندوقچه‌ای از نجوای مردان و زنانی هستند که روزگاری در این بنای قدیمی رفت‌وآمد می‌کردند. حمام قدیمی محله اسماعیلیان تنها یک بنای تاریخی نیست. گنجینه‌ای از هویت و فرهنگ مردمانی است که در محله‌ای با بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت، زندگی می‌کنند. روایت‌هایی زیادی در میان مردمان کوچه و خیابان درباره ساخت این حمام وجود دارد. اما شنیدنی‌ترین روایت به داستانی بر می‌گردد که روزی یکی از ثروتمندان محله اسماعیلیان «بقچه‌ترمه» حمام می‌بندد و از آنجایی که در محله حمام نداشتند، راهی محله بالان می‌شود. هنوز بقچه ترمه را پهن نکرده، مردی به کنایه می‌گوید: «به جای بقچه گرانقیمت، برای خودتان حمام درست کنید. »

حمامی که به تاریخ پیوست

«علی حاج رجب»، یکی از پیرمردهایی است که خاطرات زیادی از حمام قدیمی محله کن دارد. وقتی از او درباره تاریخ این حمام می‌پرسیم، می‌گوید: «آخرین باری که پا در این حمام گذاشتم، چند هفته پیش از تعطیلی آن بود. چند سال آخری که این حمام باز بود، «خزینه»، جایش را به دوش آب گرم و سرد داده بود. اما به سبب اتفاق‌هایی این حمام بسته شد. ضمن اینکه دیگر این حمام دخل و خرجش جور در نمی‌آمد. در همه خانه‌ها حمام ساخته بودند و مردم احساس نیاز نمی‌کردند تا به حمام بیرون بروند. حمام چند سالی به حال خود رها شد تا سال ۱۳۸۰ میراث فرهنگی آن را ثبت و سندش را به یکی از بخش‌های دانشگاه شهید «بهشتی» واگذار کرد. البته بخش معماری دانشگاه شهید بهشتی برای احیای دوباره حمام تلاش کردند. روی دیوارهایی که سیمان کشیده شده بود را به آرامی تراشیدند تا آجرهای اصلی را بیرون بیاوردند و این‌گونه هویت اصلی حمام مشخص شود. بنا را هم مقاوم‌سازی کردند تا باد و باران خرابش نکند. بعد از آن کار را نیمه‌کاره رها کردند. »

فخرفروشی با صابون

وقتی از پله‌های حمام پایین بروید، در فضایی که به نظر «سرحمام» باشد، با طاق‌نماهایی مواجه می‌شوید که گویا محل نشستن افراد بوده است. وقتی درباره این طاق‌نماها از پیرمرد قدیمی محله یعنی حاج «‌شعبانعلی محمدخانی» می‌پرسیم، می‌گوید: «مردم برای آماده شدن و رفتن به حمام، رسم و رسوماتی داشتند. به قولی داراها یا کسانی که وضع مالی‌شان خوب بوده، «دلاک» داشتند. دلاک‌ها وسیله و لباس طرف را توی طاق‌نما می‌گذاشتند. زمان ما این‌گونه نبود، اما قدیم‌ترها می‌گفتند که چند نفر از افراد ثروتمند محله که پول بیشتری می‌دادند، برای خودشان طاق‌نمای مخصوص داشتند که لباس‌هایشان را در آن می‌گذاشتند و موقع بیرون آمدن از حمام در آنجا می‌نشستند و با اقوام گپ می‌زدند. حمام رفتن هم برای خودش داستانی داشت. بیشتر اوقات، صبح تا ظهر طول می‌کشید. تعریف می‌کردند که حتی بعضی زنان با خودشان ناهار و عصرانه به حمام می‌بردند.» در حمام مردانه رعایت سن و سال و مقام اجتماعی خیلی مهم بود. زمانی که بزرگ محل در حمام نبود، کسی حق نداشت در طاقنمای او بنشیند. از رفتارهای جالب در حمام مردانه این بود که از صابون‌های کوچک شده، استفاده نمی‌کردند و مردم برای اینکه توانایی خود را نشان بدهند، همیشه یک قالب صابون بزرگ در کیسه حمام خود می‌گذاشتند و در حمام به رخ جماعت می‌کشیدند. البته در حمام مردانه، جوان‌ترها برای اینکه احترام خود را به بزرگ‌ترها نشان بدهند، پشت او را «کیسه» می‌کشیدند.

معماری عجیب حمام

حمام تاریخی کن، چندین پله پایین‌تر از سطح زمین است. حکمت پایین بودن حمام‌ها این بوده که بتوانند خزینه را به وسیله آب‌های سطحی پر کنند. یعنی دریچه‌ای جوی کوچه را به سوی خزینه حمام منحرف و پس از ورود به حمام از طرف دیگر، دریچه‌ای بزرگ آب را به سمت جوی هدایت می‌کرده است. «سربینه» یا مدخل ورودی حمام، جایی بوده که «حمامی» پشت میزش نشسته و حجره‌های رختکن را نشان می‌داده است. سقف سربینه را به شکل گنبد می‌ساختند و پنجره‌های تعبیه شده در این گنبد، نور را به داخل حمام راه می‌داده است. رختکن هم در «سربینه»، حجره‌هایی گود و باریک نزدیک به نیم‌متر بالاتر از سطح زمین قرار داشتند و محلی برای رختکن و بر تن کشیدن لنگ بوده است. میان صحن حمام و «سربینه»، راهرو باریک و بلندی قرار دارد که حوضچه آب ولرمی در آن تعبیه می‌شده است. این حوضچه‌ها و راهروهای باریک به این دلیل ساخته می‌شدند که هنگام ورود و خروج از حمام، سرما و گرمای ناگهانی موجب سرماخوردگی نشود. بخاری که در این راهرو جمع می‌شده، واسطه‌ای میان گرما و سرما بوده است. صحن حمام ۲ قسمت و به شکل «گلابی» ساخته شده بود. دور تا دور حمام هم حجره‌هایی ساخته می‌شد که «شاه نشین» نام داشته و بیشتر جایی برای بزرگ‌ترها، سرشناس‌ها و پولدارهای محله بوده است. «تون» در زیر «خزینه» و از طریق راهرویی در پشت حمام جدا می‌شد. «تون تاب» یا «حمامی» با زیر و رو کردن آتش و افزودن هیزم، خزینه را گرم نگه می‌داشت. دودکش‌های بلند و آجری دود ناشی از تون را به خارج از محوطه حمام هدایت می‌کرد تا تکمیل‌کننده معماری دقیق ایرانی باشد. چه از بابت شکل و چه کاربرد. سیستم آب‌رسانی در این حمام به شکل شگفت‌آوری طراحی شده بود و خزینه آن هم به‌گونه‌ایی بود که آب خیلی به آسانی گرم می‌شد. ضمن اینکه برخلاف بسیاری از حمام‌های سنتی، این حمام ۲ بخش مردانه و زنانه داشت و اهالی محله برای حمام رفتن نیاز به شیفت‌بندی نداشتند.

منبع:همشهری