خانه عشق کجاست؟/ آشنایی با معروف‌ترین بالکن جهان

یکی از خانه‌های شهر ورونای ایتالیا با نام خانه ژولیت یا خانه عشق شناخته می‌شود.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،عشق یک احساس قوی است که در طول تاریخ همه ابعاد زندگی انسان را تحت تأثیر خود قرار داده است. ادبیات نیز خواسته یا ناخواسته بازتابی از عشق است. ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس شهیر انگلیسی قرن شانزدهم از نویسندگانی به حساب می‌آید که عشق را در قالب کلمات به تصویر کشیده است .او با نوشتن و خلق آثاری داستان نمایش رومئو و ژولیت به نوعی داستان یکی از شهر‌های ایتالیا را روایت می‌کند. این شهر که در کرانه رودخانه آدیجه در منطقه وِنه‌تو واقع شده، با نام ورونا شناخته می‌شود و امروز به دلیل معماری خاص خود، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.

ما در این گزارش سری به خانه ژولیت یا خانه عشق در شهر ورونا می‌زنیم و با داستان این خانه آشنا می‌شویم. این خانه در واقع متعلق به خانواده دی کاپلو بود و نام این خانواده شباهت زیادی به نام خانواده ژولیت دارد بنابراین مسئولان شهر ورونا تصمیم گرفتند که در سال ۱۹۰۰ میلادی با خرید خانه خانواده دی کاپلو یاد ژولیت را برای همیشه زنده نگه داشته و حیاتی تازه به خانه‌ای که در قرن سیزدهم ساخته شده است، بدهند. آنها بالکنی را که رومئو در آن به عشقی که به ژولیت داشت، اعتراف کرد، به خانه اصلی اضافه کردند. این بالکن امروزه لقب معروف‌ترین بالکن جهان را به خود اختصاص داده و هر ساله گردشگران زیادی برای بازدید از آن به شهر ورونا می‌روند.

بازدیدکنندگان خانه ژولیت در طبقه دوم بنا ،سفال‌ها و سرامیک‌های متعلق به قرون وسطی و رنسانس را در قالب یک موزه می‌بینند. در بخشی از خانه نیز لباس‌هایی که برای اجرای دو نقش رومئو و ژولیت استفاده شده‌اند، در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند.

یکی دیگر از جاذبه‌های خانه ژولیت دری میله‌ای است که هزاران قفل به نشانه عشق و پیوند ابدی روی آن زده شده‌اند. نامه به ژولیت نیز جاذبه دیگری است که توسط بازدیدکنندگان به خانه عشق اضافه شده و به نوعی خاطره‌ساز است. این نامه نه تنها یک دستخط بلکه هزاران دستخط برای پاسداشت عشق است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

چگونه به مارماریس برسیم؟سفر به مارماریس از طریق هوایی،جاده ای،کشتی و قایق

مارماریس کجاست؟

مارماریس یک شهر زیبای بندری و مقصد توریستی محبوب گردشگران در سواحل جنوب غربی دریای مدیترانه در ترکیه است،جایی که دریای مدیترانه به دریای اژه می رسد.رسیدن به مارماریس در ترکیه بسیار آسان است و شما گردشگران عزیز می توانید با انواع پروازهای مستقیم،برنامه ریزی شده و چارتری در فرودگاه دالامان از بسیاری از شهرهای ترکیه و البته از شهرهای بزرگ و مهم اروپایی به مارماریس برسید.

سفر هوایی به مارماریس

فرودگاه بین المللی دالامان (DLM) با شماره تماس +90 252 792 52 91 نزدیک ترین فرودگاه به مارماریس است و در حدود فاصله 96 کیلومتری مارماریس قرار دارد.گردشگران این شهر باید برای رسیدن به مارماریس، از طریق این فرودگاه اقدام نمایند.فاصله زمانی فرودگاه دالامان تا مارماریس در حدود 1.5 ساعت است.

*پروازهای داخلی

پروازهای مستقیم زیادی به فرودگاه دالامان وجود دارد.شما می توانید از استانبول و از طریق خطوط هوایی ترکیش (www.thy.com) و پگاسوس ایرلاین (www.flypgs.com) نیز پرواز کنید. از آنکارا و ازمیر نیز می توانید از طریق خطوط هوایی آنادولو جت و پگاسوس ایرلاین پرواز کنید.

*پروازهای بین المللی

مخصوصا در ایام تابستان پروازهای مستقیم و چارتری زیادی از اروپا به فرودگاه دالامان انجام می شود.سایر پروازهای خارجی از طریق استانبول و ازمیر انجام می شود.اتوبوس ها و شرکت های حمل و نقل زیادی برای جا به جایی مسافران از فرودگاه دالامان به سمت مارماریس،ازمیر و فتحیه وجود دارند. انتقال مسافران از فرودگاه به سمت مارماریس، هر ساعت به صورت مداوم و با حضور راهنمایان با اتوبوس های محلی انجام می شود.

اگر می خواهید درباره دیدنی های مارماریس بیشتر بدانید اینجا کلیک کنید.

اطلاعات فرودگاه دالامان

نام فرودگاه:Dalaman Airport

کد فرودگاه:DLM

فرودگاه دالامان در فاصله 6 کیلومتری از مرکز دالامان و 96 کیلومتری مارماریس، قرار دارد.از امکانات موجود در این فرودگاه می توان به بانک ها،صرافی،فروشگاه و رستوران ها اشاره کرد.

آدرس: ATM Dalaman International Airport, 48780 Dalaman / MUĞLA

شماره تماس: +90 (0252) 792 55 55

شماره فکس: +90 (0252) 792 55 65

آدرس وبسایت: www.atmairport.aero

مارماریس

سفر به مارماریس از طریق جاده

حمل و نقل جاده ای به مارماریس، به خصوص در ایام تابستان بسیار خوب سازماندهی شده است. سرویس های اتوبوس از شهرهای بزرگ و بسیاری از مسیرهای نزدیک وجود دارد.از ازمیر،فتحیه و بدروم تقریبا هر ساعت اتوبوس وجود دارد. فاصله تا مارماریس از استانبول حدود 13 ساعت، ازمیر 5 ساعت، آنتالیا 7 ساعت،آنکارا 10 ساعت و از بدروم 3 ساعت، فاصله زمانی وجود دارد.

شماره تماس ایستگاه اتوبوس : +90 252 412 30 37

سفر به مارماریس از طریق دریا

گردشگران می توانند با قایق های کروز از طریق دریا به مارماریس برسند. تفرجگاه ساحلی نتسل مارماریس Marmaris Netsel Marina یکی از اصلی ترین و بهترین تفرجگاه ها در کل دریای مدیترانه می باشد.

شماره تماس تفرجگاه نتسل: + 90 252 412 27 08

آدرس وبسایت: www.netselmarina.com

ساحل مارماریس در دریای مدیترانه - ترکیه

 

مقالات مرتبط:

جاذبه های گردشگری مارماریس

معرفی میدان تکسیم استانبول

دیدنی های آنتالیا ،شهر ساحلی ترکیه

20 تفریح رایگان در دبی (قسمت اول)

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری رامسر عروس شهرهای ایران

10 کاری که باید در سفر به خلیج جیمباران انجام دهید

خلیج جیمباران

جیمباران یکی از زیباترین مناطق ساحلی در بالی است و بخش اعظم این منطقه دارای ساحل درخشانی است که از شن و ماسه های طلایی نرم و صخره های ناهموار چشمگیر تشکیل شده اند.در این مطلب 10 کاری که در سفر به بالی و بازدید از خلیج جیمباران باید انجام دهید را برای شما لیست کرده ایم.

بیشتر افرادی که به بالی سفر می کنند از جیمباران دیدن می کنند تا از جذابیت های توریستی-ساحلی این منطقه لذت ببرند.

1-از ساحل نهایت استفاده را ببرید

ساحل جیمباران یکی از زیباترین سواحل بالی است که به طول 4 کیلومتر در امتداد دریا قرار دارد.ماسه های ساحل جیمباران بسیار تمیز است و در سفر به جیمباران شما می توانید یک روز کامل را در ساحل سپری کنید.در ساحل جیمباران می توانید تخت و سایبان کرایه کنید و در حالی که آب نارگیل تازه می خورید و آفتاب میگیرید از مناظر و چشم انداز فوق العاده آن لذت ببرید.این ساحل نسبت به سایر نقاط ساحلی کوتا آفتاب بهتری دارد و شما می توانید خستگی بعد از ظهر خود را در این ساحل و در کنار آب بگذرانید و این قطعا انتخابی عالی خواهد بود.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

2-تور بازار ماهی کدونگانان Kedonganan

بازار ماهی کدونگانان یکی از بهترین جاذبه های جیمباران است که به خاطر ماهی هایش مشهور است.در گذشته این منطقه از بالی یک دهکده کوچک ماهیگیری بود که در گذر سالها رشد کرده و بزرگتر شد اما همچنان برای دیدن پیشینه این منطقه حتما از بازار دیدن نمایید.این بازار بزرگترین بازار ماهی در جزیره است و در صورتی که از بازار ماهی کدونگانان بازدید می کنید از تنوع غذاهای دریایی که در مقابل شما قرار می گیرد شگفت زده خواهید شد.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

3-از گالری جنگالا Jenggala Gallery دیدن نمایید

گالری جنگالا در نزدیکی کارگاه سرامیک جنگالا قرار دارد که به عنوان یکی از تولیدکننده های برتر سرامیک های زیبا در اندونزی می باشد.در بازدید از گالری می توانید مجموعه ای از آثار هنری سرامیکی که توسط هنرمندان محلی و بین المللی ساخته شده اند را مشاهده نمایید و اگر به شناخت مسائل فرهنگی مشتاق هستید حتما از این گالری دیدن نمایید.علاوه بر اینکه می توانید از این گالری دیدن کنید و آثار هنری خریداری کنید،کارگاه های آموزشی نیز در محل وجود دارد که به شما این امکان را می دهد تا اثر هنری خود را خلق کنید و آن را به عنوان سوغاتی همراه ببرید.

4-در کافه راک Rock Bar نوشیدنی بنوشید.

کافه راک یکی از مشهورترین کافه ها در بالی است که دارای مناظر بی نظیری از اقیانوس در پایین دست می باشد.این کافه بر فراز صخره ای قرار گرفته که می توانید با آسانسور شیشه ای که خود تجربه ای لذت بخش می باشد به آن دسترسی پیدا کنید.پس از آن که به کافه رسیدید می توانید یکی از کوکتل های مخصوص را سفارش دهید و با اسنک هایی که طعم مدیترانه ای دارند میل نمایید.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

5-به اسپا بروید

بالی به دلیل اسپاهای شگفت انگیزی که دارد مشهور است و برخی از بهترین اسپاها در جیمباران قرار دارند.اقامتگاه های لوکس زیادی در این بخش از بالی وجود دارند که مجهز به اسپا می باشند اما حتی اگر در جیمباران اقامت ندارید باز هم میتوانید از اسپاها دیدن کنید و یک روز شگفت انگیز را در آن ها سپری کنید.تعدادی اسپا مستقل نیز وجود دارد که به علت خدمات خوبی که ارائه می دهند مشهورند مانند: Bamboo Spa و Opium Beauty.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

6-از دهکده جیمباران دیدن نمایید.

بسیاری از مردم تنها برای خوردن غذاهای دریایی به جیمباران می روند و مستقیم به ساحل رفته و دیدن شهر را کاملا از دست می دهند.دیدن دهکده جیمباران را توصیه می کنیم چرا که این دهکده جذاب برای گذراندن یک بعد از ظهر انتخابی عالی می باشد.به دور از هیاهوی شهری، که در شهرهایی مثل کوتا و سمینیاک دیده می شود،در دهکده جیمباران می توانید در خیابان ها و کوچه های پیچ در پیچ آن قدم بزنید و سوغاتی های محلی نفیسی بخرید و نهایتا در یک کافه کوچک سنتی نوشیدنی خورده و استراحت نمایید.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

7-از غذاهای دریایی لذت ببرید.

گردشگران زیادی فقط برای تست کردن غذاهای دریایی معروف جیمباران به آن سفر می کنند.ساحل جیمباران مملو از رستوران ها و وارونگ ها می باشد که بهترین ماهی ها و غذاهای دریایی را در این جزیره سرو می کنند.وارونگ در فرهنگ بالیایی به معنای کسب و کارهای کوچکی است که به صورت خانوادگی در رستوران ها و کافه های کوچک فعالیت می کنند.شما می توانید از صید روز بهترین ها را انتخاب کرده و به ازای وزن آن قیمت را پرداخت نمایید.تمام غذاهای دریایی کبابی شده و طعم و بوی دودی شدن را به خود می گیرند و معمولا با برنج و سس تند سرو می شوند.همچنین شما می توانید از انواع بشقاب های سبزیجاتی که در منوها موجود است تهیه کرده و آن را در ساحل میل نمایید.

8-ماهیگیری کنید

گردشگرانی که برای خوردن غذاهای دریایی به جیمباران سفر می کنند اغلب نمی دانند که می توانند خودشان به دریا رفته و ماهیگیری کنند.گردش های ماهیگیری در جیمباران بسیار زیاد است و شما می توانید ماهیگیری در این سواحل را تجربه کرده و ماهی های محلی آن منطقه را صید نمایید.بهترین قسمت گردش های ماهیگیری در جیمباران آن است که شما می توانید در پایان روز جشن صید بگیرید.

9-از پورا اولون سیوی Pura Ulun Siwi دیدن نمایید

اگر می خواهید با فرهنگ محلی جیمباران بیشتر آشنا شوید حتما به این معبد زیبا سر بزنید.معبد پورا اولون سیوی در نزدیکی بازار صبح معروف جیمباران قرار گرفته و مربوط به قرن 18ام میلادی می باشد.این معبد از سنگ های سیاه آشتفشانی ساخته شده است.

خلیج-جیمباران-بالی-اندونزی

10-از معبد اولوواتو Uluwatu Temple دیدن نمایید.

معبد الوواتو دقیقا در خلیج جیمباران قرار ندارد اما یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری این منطقه به شمار می آید.همچنین اگر به جیمباران سفر می کنید دیدن معبد پورا لوهور اولوواتو Pura Luhur Uluwatu temple را از دست ندهید.این معبد از جاذبه های برجسته این منطقه است.معبد اولوواتو یکی از معابد نمادین دریایی است که بر فراز صخره ای در کنار آب قرار گرفته است.بخش اعظم این منطقه با جنگلی زیبا پوشیده شده است و در این مکان میمون های بامزه ای وجود دارند که از هیچ فرصتی برای عکس گرفتن با گردشگران دریغ نمی کنند.

 

 

«آبشار خون» در قطب جنوب

در گوشه و کنار دنیا چیزهای عجیب و غریب بسیاری وجود دارد و عجایب باورنکردنی‌ای در طبیعت اتفاق می‌افتد که ممکن است دانشمندان را سال‌ها برای یافتن علت به خود مشغول کند. یکی از حیرت‌انگیزتزین عجایب جهان آبشار خون در قطب جنوب است که در این قسمت از بیتوته به آن پرداخته‌ایم.

سیاره ما، سرشار از پدیده های شگفت انگیزی است که صرفاً نگاه کردن به آنها ذهن آدمی را تا مدت ها به خود مشغول می کند. در هر گوشه و کنار این کره خاکی با پدیده هایی مواجه هستیم که برخی از آنها توجیه پذیر و برخی دیگر فراتر از قوه ادراک آدمی به نظر می رسند.

 

رودخانه‌ای یخی در غرب دریاچه پونی در اَنتاکتیکا (قارۀ قطب جنوب) وجود دارد که آب قرمز این رودخانه آبشارهایی را به وجود آورده است که به همین دلیل این آبشارها به «آبشار خون» معروف شده‌اند و این آبشارها از 106 سال پیش تاکنون معمای لاینحل برای دانشمندان بود.

 

آبشارهای خون در سال ۱۹۱۱ در قطب جنوب، زمانیکه گروهی از دانشمندان برای انجام تحقیقاتی به این نقطه از زمین رفته بودند کشف شد. این آبشارها که آبی سرخ رنگ داشت و ارتفاعش به یک ساختمان ۵ طبقه می رسید، در نگاه اول، به نظر می رسد از بالای کوه، خون پایین می ریزد و به صورت آبشار درمی آید.

 

در ابتدا آن ها فکر کردند که دلیل رنگ عجیب این آب باید وجود جلبک های خاصی در آن باشد اما این فرضیه هیچ وقت به حقیقت نپیوست و به عنوان یک نظر و تئوری معتبر، معرفی و تایید نشد.

 

دانشمندان پس از یک قرن سرانجام توانستند معمای «آبشارهای خون» در قطب جنوب را حل کنند. آن‌ها بعد از انجام آزمایش هایی به این نتیجه رسیدند که اکسیداسیون آهن باعث شده تا آب حالت زنگ زدگی پیدا کند.

 

دریاچه پونی حدود 5 میلیون سال قدمت دارد و هنگامی که آب آهن‌دار به اکسیژن برخورد می کند دچار زنگ ‌زدگی می شود و در نتیجه به رنگ سرخ در میآید بنابر این رنگ آب دریاچه و رودخانه را به رنگ قرمز در می‌آورد.

 

تحقیقات تیلور نشان می‌دهد، هم جلبک‌های دریاچه پونی و هم آهن موجود در کوهِ یخیِ نزدیک رودخانه، در قرمز شدن آب دریاچه و رودخانه تأثیر دارند.

 

آبشارهای خون از دریاچه‌ای محبوس در لایه‌های یخ سرچشمه میگیرند

آبشارهای خون از یک دریاچه ی بزرگ روان شده اند که حدود ۱ میلیون سال است که در زیر لایه ای از یخ محبوس شده است و وقتی که دیدند که این دریاچه علیرغم مدت زمان زیادی که محبوس بوده است، یخ نزده است کاملا شوکه شدند.

 

تلاطم و فعالیت دائمی دریاچه، بستر سنگی آنرا خراشیده و آب آن شدیداً آغشته به مواد فعال معدنی می شود.

 

در واقع ۱ میلیون سال پیش که یخچال طبیعی تیلور در این منطقه ی یخی به وجود آمد، یک دریاچه ی نمکی کوچکی را در زیر چندین لایه از یخ گیر انداخت. با جدا افتادن از سایر آبها، نمک این دریاچه ۳ برابر بیش از آب سایر دریاهاست که از یخ زدن آن ممانعت می کند. این توده ی نمکی زیر یخ،

 

آهن را از لایه های زیر صخره ها به بیرون درز داد و به آن این رنگ عجیبی که امروز می بینیم را داد.  در ابتدا مشخص شد این یخچال طبیعی تیلور تعداد زیادی شکاف در خود دارد که در همین نقطه هم مقدار زیادی آب نمک به یخ تزریق می شود. بعداز آن، این تیم تحقیقاتی مسیر ۳۰۰ متری آب نمک را دنبال کردند تا این که آن ها را به بالای این آبشارهای خون در قطب جنوب رساند.

 

شاید بار اول که این جمله را می شنوید چندان برایتان ملموس و واقعی نباشد اما وقتی که آب یخ می زند، از خود گرمایی منتشر می کند و این گرما، یخ های سرد اطراف را گرم می کند. آب نمک دمای یخ زدگی پایین تری دارد و وقتی که با گرما همراه می شود، به روان شدن مایع کمک می کد و در نتیجه روان شدن آن ممکن می شود.

 

حال “جیل میکوکی” میکروبیولوژیست دانشگاه تنسی ناکسویل راه حلی برای این مسأله یافته است. آیس مول(IceMole) نام باکس فلزی مستطیلی با رویه ی مسی و یک پیچ یخ (ice screw) در یک طرف اش دارد که برخلاف مته های الکتریکی-گرمایی معمول، میتواند بصورت غیر مستقیم به داخل یخ نفوذ کند. گرمای افتراقی در رأس آن باعث تغییر جهت حرکت می شود و بنابراین می توان آن را در هر جهتی هدایت کرد.

 

به کمک این دستگاه “میکوکی” و تیمش توانسته اند اولین نمونه های دریاچه خون را استخراج کنند تا شانس مطالعه میکروبهای شگفت انگیز موجود در آن را در تاریکی مطلق، نبود اکسیژن و میزان نمکی که هر موجود زنده ای را می کشد بیایند.

 

میکوکی گفت: “این نمونه ها دریچه ای به جهان زیر یخچال ها می گشاید، در اینجا هیچ حیوان یا درختی وجود ندارد؛ اینجا، قاره ای میکروبی است.”

 

میکروب‌هایی که در این مکان زندگی می‌کنند، قادرند برای هزاران سال از سولفات تغذیه کرده و از آن انرژی بگیرند. این باکتری‌ها، با به دام افتادن در مکانی فاقد نور و اکسیژن در زیر یخچال‌ها، شروع به بازیافت انرژی از سولفات‌ها کرده و آن را به سولفیت تبدیل می‌کنند. نتیجه‌ی آن با ذرات آهن موجود در این منابع آبی، سولفات بیشتری را برای تغذیه باکتری‌ها تولید می‌کند.

منبع:بیتوته

آشنایی با جنگل سراوان – گیلان

پارک جنگلی سراوان در استان گیلان از آن دسته جاذبه‌های طبیعی است که با توجه به امکانات مناسبی که برای گردشگران فراهم آورده جز بهترین مقاصد طبیعت‌گردی برای خانواده و افراد در همه سنین به شمار می‌آید.

همشهری‌آنلاین: دریاچه زیبا و رودخانه خروشان پارک سراوان، تفاوت مهم آن با دیگر پارک‌های جنگلی است که با جلوه‌های خود شما را غافلگیر می‌کنند.

پارک جنگلی سراوان از قدیمی‌ترین پارک‌های جنگی گیلان و جزو مجموعه‌های بی‌نظیری از گونه‌های متنوع و نادر گیاهی است و ذخایر ژنتیکی و چشم اندازه‌های فوق‌العاده‌ای دارد. این پارک در ۱۷ کیلومتری جاده رشت – تهران واقع شده و نزدیکی آن به مرکز استان و مجاورت با جاده سراسری باعث شده تا این مکان در زمره پارک‌های جنگلی مهم قرار گیرد و به یکی از جاذبه‌های طبیعی گردشگری شهر رشت تبدیل شود.

عمده علت تفاوت پارک جنگلی سراوان با دیگر پارک‌های جنگلی که در استان‌های شمالی کشور وجود دارد، دریاچه‌های مسحورکننده و خروشانی است که در این پارک قرار دارد. در بدو ورود به پارک در سمت چپ جلوه‌هایی تماشایی از دریاچه این پارک به چشمتان می‌خورد. دیگر رودخانه پارک هم خروشان نام دارد و برای تماشای آن باید بیشتر در امتداد پارک پیش بروید.

در پارک جنگلی سراوان همچنین موزه‌ای تحت عنوان میراث روستایی وجود دارد که معماری صد ساله آن سبب جذابیت ویژه‌ای برای این پارک جنگلی شده است. این موزه یکی از تماشایی ترین بخش‌های پارک جنگلی است که در تمامی ایام سال توجه گردشگران زیادی دارد.

مساحت این پارک حدود ۱۴۸۷ هکتار و در ارتفاع ۵۰ تا ۲۵۰ متری از سطح دریا نیز قرار گرفته است. حدود ۲۱۰ هکتار از این پارک حفاظت شده و ۵۲۱ هکتار از آن برای تفرج گسترده و ۷۵۶ هکتار از آن به تفرج متمرکز اختصاص یافته است.

طول ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺟﻨﻮﺑﯽ جنگل سراوان ۷۶۰۰ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ و ﻋﺮض ﻣﺘﻮﺳﻂ آن در ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻗﯽ- ﻏﺮﺑﯽ ۲ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ است. محدوده پارک جنگلی سراوان از شمال تا جاده دره پشت به فشتام و از سمت غرب تا کچا – جوکول بندان و از سمت شرق تا جاده ی آسفالته رشت به تهران امتداد دارد.

بهترین زمان برای بازدید از پارک جنگلی سراوان بهار و تابستان است، چرا که انبوهی از درختان در این فصل سراسر جنگل را فرا می‌گیرد و سرسبزی ویژه‌ای به آن می‌بخشد. اما در فصل پاییز هم این جنگل با برگ‌های رنگارنگ درختان جذابیت‌های ویژه‌ای دارد.

بسیاری معتقدند که پارک جنگلی سروان در گیلان شباهت زیادی به باتلاق سرو در کشور آمریکا دارد.

منبع:همشهری

سفر با قطار چه مزایایی دارد؟

 از قطار به عنوان امن ترین وسیله نقیله در دنیا یاد می کنند. در صورت استفاده از قطار نگران تصادفات غیر منتظره و یا گمراه شدن در جاده های مختلف دنیا نیستید.

احتمالا باورتان نشود ولی در اروپا سفر با قطار بسیار محبوب‌تر از سفر با هواپیما و ماشین شخصی است. به‌خصوص جوانها و کسانی که اهل مسافرت رفتن با کوله‌پشتی هستند سفر با قطار را به سایر وسایل نقلیه ترجیح می‌ دهند.

 

سفر با قطار، به شما امکان می‌دهد از مناظر زیبای اطرافتان لذت ببرید و آرامش بیشتری در سفر داشته باشید. در سفر با قطار، مسافران احساس این را دارند که یک کتاب متحرک در جلوی چشم هایشان در حال ورق خوردن است. هر چقدر که قطاری که ما انتخاب میکنیم بهتر باشد لذت تماشای این تصاویر بیشتر و بهتر می شود.

 

انتخاب قطار بنابر هزینه و مقصدی که شما در نظر دارید میتواند متفاوت باشد ولی بعضی از قطارها کوپه هایی با ظرفیت ۴ نفر و بعضی هم ۶ نفر یا حتی اتوبوسی هستند. چنانچه شما سفر تفریحی می خواهید بروید و تعدادتان زیاد است پیشنهاد می کنیم که از قطارهای اتوبوسی یا کوپه های ۶ نفره استفاده کنید.

لازم به ذکر است! کوپه های اول و آخر قطارها را هیچ وقت انتخاب نکنید زیرا بر روی چرخ های قطار قرار دارند و سر و صداری زیادی را ایجاد می کنند.

مزایا
کم هزینه است
سفر با قطار، نسبت به سفر با هواپیما بسیار کم‌ هزینه‌تر است، به‌ خصوص اگر مقصد شما خیلی دور نباشد.

محدودیت ندارد
یکی از محدودیت‌های مهم سفر با هواپیما محدودیت میزان بار قابل‌حمل است. این موضوع سبب می‌شود خیلی از مسافران سفر با قطار را به هواپیما ترجیح دهند زیرا در قطار هیچ محدودیتی برای میزان بار قابل‌حمل نیست.

بهتر در دسترس است
برعکس فرودگاه که در اکثر شهرها در محلی دور از مرکز شهر و دور افتاده است، ایستگاه راه‌آهن معمولاً در مرکز شهر قرار دارد و دسترسی به آن بسیار ساده است. به همین دلیل  نیازی نیست که مسافت زیادی را طی کنید و ساعت‌ ها در ترافیک معطل شوید.

زیاد معطل نمی شود 
در سفر با قطار، مراحل زمان بری همچون چک کردن های امنیتی طولانی وجود ندارد. تنها کافی است 20 دقیقه پیش از حرکت قطار، در ایستگاه حضور داشته باشید.

 داشتن آرامش بیشتر
علاوه بر اینکه در سفر با قطار میتوانید از مناظر اطراف لذت ببرید، نگرانی‌ های سفر با هواپیما از جمله نگرانی برای تکان‌های شدید، آب‌ و هوای نامناسب، سقوط، هواپیماربایی و … را ندارید. در قطار، می‌توانید با خیال راحت به کارهایتان برسید، بخوابید و رفت‌ و آمد کنید.

داشتن خواب راحت

از آن جایی که سفر با قطار در اکثر موارد کمی طولانی می باشد، مسافران این امکان را دارند که بتوانند در این مدت زمان بخوابند. بعضیاز قطارها دارای تختهایی در بخش بالایی کابین بوده و برخی دیگر دارای صندلی هایی هستند که به راحتی تبدیل به تخت می شوند.

معایب
√ برای سفر با قطار، آن هم در مسیرهای دورتر معمولا سرعت قطار را کم می کنند و از این جهت شما زمان بیشتری را ممکن است نسبت به اشکال دیگر سفر در راه باشید.

 

√ اگر بار اولتان است که با قطار سفر می کنید ممکن است که از برنامه سفرهایی که شرکت های حمل و نقلی و ریلی ارائه می دهند، سردرگم شوید.

منبع:بیتوته

دریاچه ناترون ، دریاچه ای اسرارآمیز در آفریقا

اتفاقاتی در این دریاچه رخ داده است که ذهن هرکسی را درگیر می کند. همه می گویند رمز و رازی در دریاچه ناترون وجود دارد ! در این مقاله قصد داریم شما را با این مکان پررمز و راز آشنا کنیم.

دریاچه ناترون کجاست؟
دریاچه ناترون یک دریاچه نمکی و قلیایی است که در استان آروشا و در شمال تانزانیا واقع است. این دریاچه نزدیک به مرز کنیا و در کافت گریگوری قرار دارد که شاخه کافت شرق آفریقا است. این دریاچه و حوضه آن جزء مناطق کنوانسیون رامسر در تانزانیا میباشد به همین علت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

موقعیت خاص این دریاچه بگونه ای است که آب وارد دریاچه می شود ولی از آن خارج نمی شود. در نتیجه آب موجود در دریاچه تنها از طريق بخار میتواند خارج شود. در طول سالها به مرور آب دریاچه بخار شده و غلطت بالایی از نمک و دیگر مواد معدنی برجای مانده است.

در دریاچه ناترون تنها چند گونه ماهی( Alcolapia latilabris)، چند مدل جلبک و جمعی از فلامینگوها زندگی می کنند که از همین جلبک ها تغذیه می کنند.

داستان شگفت انگیز دریاچه ناترون:
در سال 2011 عکاسی به اسم نیک برانت( Nick Brandt) به مناطق شرقی آفریقا سفر می کند و از طريق مسیری انحرافی راه دریاچه ناترون تانزانیا را در پیش می گیرد. او فکر میکرد دریاچه ناترون محلی عالی برای عکاسی از حیوانات وحشی است ولی پس از سفر متوجه شد این دریاچه ی مشهور حیوانات را خشک نموده و به نوعی انگار این حیوانات تبدیل به سنگ شده اند.

این عکاس پرندگان را در موقعیت هایی قرار داد که گویی زنده هستند و آنها را در یک مجموعه جالب منتشر کرد. اما به گفته خودش، «وضعیت بدن پرندگان تغییری نکرده است و ما تنها آنها را روی شاخه ها و اماکن ديگر قرار دادیم و از آنها عکاسی کردیم.»

دلیل تبدیل شدن پرندگان و حیوانات به سنگ چیست؟
بومیان این دریاچه را نفرین شده و اسرارآمیز می دانند و به هیچ وجه حاضر نیستند در آن شنا کنند. علی رغم بعضی اخبار رسانه ای، حیوانات در این دریاچه به راحتی به سنگ تبدیل نمی شوند، و بعد از وارد شدن به آب و تماس با آن می میرند.

آن جا اکثر اوقات سال دمای آب دریاچه بین 40 تا 60 درجه سانتی گراد است، همچنين آب ناترون مواد معدنی گوناگونی در خود دارد، وجود این عوامل در کنار هم باعث شدند تا این منطقه محیط مناسبی برای زیست حیوانات نباشد.

آب این دریاچه از رود ایوازو نیرو تامین می شود و آب این رود هم مملو از مواد معدنی است و در طی حرکتش به سوی ناترون از چشمه های آب گرم متعددی عبور می کند. با این تفاسیر هنگامی که آب به دریاچه ناترون میرسد دمای بالایی دارد و وجود نمک در آن، آب را شبیه به ماده ای شبیه مواد مذاب می کند. متأسفانه پرنده هایی که برای شنا یا استفاده از آب ناترون وارد آن میشوند می سوزند یا مسموم می شوند.

راه دسترسی به دریاچه ناترون:
بهتر است قبل از سفر به این منطقه، تحقيقات لازم را انجام دهید و در صورت نهایی شدن تصمیم، وسایل و امکانات ضروری را همراه خویش داشته باشید. اکثر افردی که می خواهند از این مکان بازديد به عمل آورند، از مسیرهای آروشا، تراجیری، سرنگتی و انگورونگورو بهره می برند. رسیدن به دریاچه ناترون از این مسیر دشوار و پر دست انداز، 2 روز به طول می انجامد.

آدرس: آفریقا – شمال تانزانیا – استان آروشا

منبع:بیتوته

قلعه شامبوغ در فرانسه

قلعه شامبوغ توسط پادشاه فرانسوا (François) بنا شده است. ساخت این قلعه بیش از 30 سال به طول انجامیده است و محققان می گویند بخشی از تزئینات این قلعه توسط لئوناردو داوینچی(Leonardo da Vinci) انجام شده است به دو علت، یکی اینکه این قصر بعد از سفر فرانسوا به ایتالیا و برگشتنش به همراه عده ای از هنرمندای ایتالیایی از جمله داوینچی ساخته شده و دیگر اینکه اتودی از پلکان مارپیچ قصر که آن را یکی از شاهکار طراحی قصر می دانند، بین آثاری که از داوینچی باقی مانده پیدا شده است. درضمن لئوناردو داوینچی در قصری در همین نزدیکی مرد و همان جا دفن شده است.

چهار برج دور تادور قلعه شامبوغ را محاصره کرده است و در چهار دور قسمت مرکزی قلعه نیز چهار برج آن را مزین کرده است.در طبقه هم کف قلعه موزه ای به نام موزه ی کالسکه وجود دارد که شامل پنج کالسکه می باشد که در زمان هنری چهارم برای خوشامد گویی از میهمانان او مورد استفاده قرار می گرفت.

یکی از شاهکارهای طراحی قصر ،دو پله مارپیچ در هم میباشد و طوری توسط لئوناردو داوینچی طراحی شده است که اگر دونفر از طبقه همکف هرکدام از یکی از پله ها تا پشت بام بالا بروند نمی توانند همدیگر را در مسیر ببینند و حتی ممکن است در پشت بام هم همدیگر را نببینند زیرا هر پله در خروجی جداگانه ای دارد.

طراحی این پله همانند پله های مارپیچ در یکی از مناره های مسجد جامع یزد می باشد.این قصر به کاخ صد شومینه هم معروف هست. درواقع 282 شومینه و 426 اتاق در این کاخ وجود دارد.

در محوطه روب روی قلعه پک پارک محصور وجود دارد که این پارک بزرگترین جنگل یا باغ محصور فرانسه به شمار می آید. این پارک با یک دیوار 32 کیلومتری محصور شده است، یعنی این جنگل سطحی به اندازه شهر پاریس (بدون حومه) دارد. اینجا اصولا یک کلبه شکار(جنگلی که پادشاهان برای شکار به آنجا می رفتند) بوده است. هنوز هم در این جنگل شکار انجام می شود و در حال حاضر حدود 600 گوزن و 800 گراز در این جنگل زندگی میکنند.

منبع:بیتوته

آشنایی با تندیس بودا در لیشان – چین

تندیس عظیم‌الجثه بودای هیتونگ با 71 متر ارتفاع، به صورت نشسته ساخته‌شده و در دل رشته کوه شهر لیشان در کشور چین قرار دارد

شانه‌های بودا در این تندیس 28 متر است. ناخن انگشتان پای او به قدری بزرگ است که افراد بسیاری می‌توانند به راحتی روی آن نشست و برخاست کنند.

تندیس عظیم‌الجثه بودا، بزرگترین تندیس بودا در جهان است که از سنگ تراشیده شده است. این اثر هنری در شهر لیشان در جنوب استان سیچوان کشور چین قرار دارد. تندیس بودا در سال 1969 به عنوان میراث جهانی در یونسکو به ثبت رسید.

این تندیس که به آن سد هم گفته می‌شود، در محل تلاقی دو رودخانه و در دل رشته کوه شهر لیشان ساخته شده است و به کوه بودا نیز شهره است.

بر همین اساس ضرب المثل محلی وجود دارد که می‌گوید: کوه یک بودا است و بودا یک کوه است.

بودای بزرگ لشان در بخش جنوبی استان سیچوان در چین، در نزدیکی شهر لیشان قرار دارد و در دوران سلسله تانگ ساخته شده‌است.

این بنا در کوهستان امی و در کنار یک رودخانه بنا شده، به عنوان بزرگترین پیکره سنگی بودا در جهان شناخته می‌شود و نخستین پرستشگاه بودایی است که در چین بنا شده‌ و یکی از مهم ترین مکان‌های مقدس بودائیسم است.

این پیکره سنگی در مجموع ۱۰۲۱ تکه مو به آن وصل شده‌است. در روی پاهایش که هر کدام ۸٫۵ متر است به راحتی ۱۰۰ نفر جای می‌گیرند.

مجسمه غول پیکر بودای لیشان از لحاظ شهرت هم‌پای مجسمه‌های ایستاده بودا در بامیان افغانستان است. این مجسمه با شکوه حالت نشسته دارد. با تخریب مجسمه‌های بودا در افغانستان توسط طالبان، محافظت از مجسمه بودای لشان بیش از پیش اهمیت پیدا کرد.

ابعاد مجسمه لیشان عبارتند از:
ارتفاع : 71 متر
طول سر : 14.7 متر
طول گردن : 3 متر
طول گوش‌ها : 7 متر
طول دماغ : 5.6 متر
طول ابرو ها : 5.6 متر
طول چشم ها : 3.3 متر
طول دهان : 3.3 متر

منبع:بیتوته

خانه مینایی ، موزه خیابان ولیعصر؟

خانه تاریخی مینایی یکی از نزدیکترین خانه‌های تاریخی به خیابان ولیعصر است که روایت‌گر داستان‌های طولانی‌ترین خیابان پایتخت در قالب موزه تاریخ شهری خواهد بود.
 خانه تاریخی مینایی در کوچه‌ای به اسم ناصر انشا اولین کسی که بعد از موسیو فرانسوی تصدیق راهنمایی و رانندگی گرفت، واقع شده این کوچه حالا به اسم کریمی طینت شناخته می‌شود. نزدیک به میدان منیریه در فاصله کوتاهی با خیابان ولیعصر.

کوچه‌ای که همه کار و کاسبی وخرید و روزمرگی مردمانش در طولانی‌ترین خیابان پایتخت یعنی همان خیابان ولیعصر انجام می‌شود.

در این کوچه که همه خانه‌هایش شکل جدیدی به خود گرفته‌اند خانه مینایی مثل نگینی می‌درخشد که قرار است روایت‌گر خیابان ولیعصر باشد.

مرحوم مینایی این خانه را تقی‌رضا از قصابان تهران خرید آن هم به عشق شنیدن اذان مسجد فخریه و زندگی در این محله‌ای که طبق نقشه عبدالغفار نجم‌الدوله تقریباً در انتهای باغ منیرالسلطنه قرار داشته است. این خانه به لحاظ معماری همچنان به تجربه‌های زیسته شده معماری گذشته خودش وفادار است و در آن همچنان سبک و سیاق خانه‌های قاجاری مشاهده می‌شود درحالی که متعلق به دوره قاجار نیست.

در این بخش شهر دیگر خانه داشتن فقط محدود به حول و حوش دربار نیست بلکه متولیان و کسانی که در شهر زندگی می‌کردند از دربار فاصله گرفتند و از آن موقع تا کنون هنوز هم رونق شهری و زندگی در این محلات جریان دارد.

در این بخش از خیابان ولیعصر همچنان زندگی به معنای شهری و عمومی بیشتر از مناطق دیگر دیده می‌شود.

سال ۹۴ شهرداری تهران تصمیم گرفت که این خانه را از ورثه مینایی خریداری کند. در نهایت سازمان زیباسازی آن را به قیمتی حدود چهار میلیارد تومان خرید.

چندین طرح برای این خانه مطرح کردند تا اینکه در نهایت تصمیم گرفته شد این خانه به موزه یا روایت‌خانه، خیابان ولیعصر تبدیل شود. قرار شد این خانه نگاهی به همه آنچه که مربوط به خیابان ولیعصر در قالب روایت شناخته می‌شود، باشد. از نمایش عکس و فیلم گرفته تا تاریخ شفاهی و ….

اکنون این اقدام توسط وحید قاسمی مدیر موزه خیابان ولیعصر و مدیر پروژه ساماندهی بلندترین خیابان خاورمیانه اجرایی شده و خانه تاریخی مینایی که در سال ۸۶ به ثبت ملی رسیده بود برای این کار احیا و افتتاح شد تا هر کسی که می‌خواهد با خیابان ولیعصر و روایت‌های آن آشنا شود پایگاهی برای آن داشته باشد.

ایده اصلی آن بود که اگر ۱۸ کیلومتر خیابان به مثابه یک موزه در نظر گرفته شود، خانه مینایی اتاق معرفی این موزه باشد.

به این ترتیب خانه مینایی اکنون به عنوان موزه خیابان ولیعصر روایت‌گر اتفاقات مختلف و هر آنچه که در این خیابان رخ داده است. با سبک‌های مختلف روایت از جمله شنیداری خواندنی و دیدنی.

مهر نوشت، بازدید از این خانه تاریخی و موزه رایگان است و پس از اعلام بازگشایی موزه‌ها امکان بازدید از آن نیز فراهم خواهد شد.

در این موزه هر بار داستان‌هایی از ساکنان موزه نیز روایت می‌شود مانند خیاطان یا قصابان یا مغازه داران قدیمی خیابان ولیعصر.

منبع:اسکان