سریلانکا مقصد گردشگری این روزها

سریلانکا ، در گذشته با نام سیلان، جزیره‌ای واقع در اقیانوس هند است و توسط تنگه پالک از شبه‌جزیره هندوستان جدا شده است. در فاصله جغرافیایی ۵ ° ۵۵ ۵۵ و ۹ ° ۵۱ ′ N و طول جغرافیایی ۷۹ ° ۴۱ ′ و ۸۱ ° ۵۳ ′ E قرار دارد و حداکثر طول آن ۲۶۸ مایل (۴۳۲ کیلومتر) و حداکثر عرض ۱۳۹ مایل (۲۲۴ کیلومتر) است.

نزدیکی به شبه‌قاره هند تعامل فرهنگی نزدیک بین سریلانکا و هند را از زمان‌های قدیم تسهیل کرده است. در چهارراهی از مسیرهای دریایی که از اقیانوس هند عبور می‌کنند، سریلانکا نیز در معرض تأثیرات فرهنگی سایر تمدن‌های آسیا قرار گرفته است. جغرافیدانان یونان باستان آن را Taprobane می‌نامیدند. اعراب از آن به‌عنوان سرندیب یاد می‌کردند. بعدا نقشه‌سازان اروپایی آن را سیلان نام‌گذاری کردند، نامی که هنوز گاه برای اهداف تجاری و تور سریلانکا از آن استفاده می‌شود. در سال ۱۹۷۲ رسماً سریلانکا شد.

تمدن متمایز سریلانکا، باریشه‌هایی که می‌توان به قرن ۶ قبل از میلاد برمی‌گردد، با دو عامل مشخص می‌شود: حفظ بودیسم تروادادا (مکتب ارتدوکس بودایی که دارای سنت‌های ادبی خود به زبان پالی است) و توسعه بیش‌ازپیش و دو هزار سال سیستم پیشرفته آبیاری در مناطق خشک کشور. این تمدن بیشتر توسط تأثیرات هندوئیسم و اسلام غنی شد. در سال ۱۹۴۸، پس از نزدیک به ۱۵۰ سال حاکمیت انگلیس، سریلانکا به کشوری مستقل تبدیل شد و هفت سال بعد در سازمان ملل پذیرفته شد. این کشور عضو اتحادیه مشترک‌المنافع و انجمن همکاری‌های منطقه‌ای آسیای جنوبی است.

کلمبو که در دوران حکومت انگلیس به‌عنوان مرکز اصلی شهر ظاهر شد، همچنان پایتخت اجرایی و قضایی سریلانکا است.Sri Jayewardenepura Kotte، حومه شهر کلمبو، مرکز قانون‌گذاری است. برای اهداف اداری، این کشور به نه استان تقسیم‌شده و به ۲۵ منطقه تقسیم‌ شده است. سریلانکا پرجمعیت است. اکثر مردم آن فقیر هستند، در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و برای معیشت خود به کشاورزی وابسته هستند. یک محیط فیزیکی با تنوع گسترده باعث می‌شود سریلانکا به یکی از مناطق دیدنی جهان با تور ارزان سریلانکا تبدیل شود. سریلانکا به‌عنوان وطن چندین گروه قومی که دارای میراث فرهنگی خاص خود هستند، از منظر فرهنگی بسیار متنوعی نیز برخوردار است.

منطقه‌ای تقریباً مثلثی کوهستانی معروف به ارتفاعات مرکزی منطقه جنوبی مرکزی را اشغال می‌کند سریلانکا قلب کشور است. این توده کوهستانی با دشت‌های متنوعی احاطه‌ شده است، ارتفاع کلی آن از سطح دریا تا حدود هزارپا (۳۰۰ متر) متغیر است. این دشت تقریباً پنج‌ششم مساحت کشور را به خود اختصاص داده است. ارتفاعات مرکزی دارای یک زمین بسیار پراکنده است که از یک چیدمان منحصربه‌فرد فلات، پشته‌ها، اسکله‌ها، حوضه‌های بین‌قاره‌ای و دره‌ها تشکیل‌ شده است. بلندترین کوه‌های سریلانکا—Pidurutalagala در ۲۸۱،۸ پا (۲،۵۲۴ متر)، Kirigalpotta در ۸۵۸،۷ فوت و قله آدم (سری پدا) با فاصله ۵۵۹،۷ پا در این منطقه یافت می‌شود. ارتفاعات، به جز در پهلوهای غربی و جنوب غربی آن‌ها، به‌شدت با یک سری اسکله تعریف می‌شوند که دیدنی‌ترین آن‌ها به‌اصطلاح World’s End، یک آبشار تقریباً عمودی با حدود ۴۰۰۰ پا می‌باشد

دشتی که ارتفاعات مرکزی را احاطه کرده، یک زمین کاملاً مسطح و بدون ویژگی ندارد. در شمال و شمال شرقی ارتفاعات، دشت به‌صورت کم عبور می‌شود با نزدیک شدن به ساحل، پشته‌هایی که در ارتفاع کاهش می‌یابد. قسمت‌های غربی و جنوب غربی جلگه دارای پشته‌ها و دره‌های متناوب است که به‌موازات ساحل در حال حرکت هستند و در ارتفاعات به سمت فضای داخلی افزایش می‌یابند تا به‌طور محسوسی با توده‌های مرتفع ادغام شوند. در جاهای دیگر، صافی دشت به‌طور پراکنده با تپه‌های صخره‌ای قطع می‌شود که برخی از آن‌ها به ارتفاعات بیش از هزارپا می‌رسند. جلگه این ساحل توسط ساحل متشکل از سواحل ماسه‌ای، تف و تالاب است. در طول چند قسمت از ساحل، برج‌های سنگی و صخره‌ها، خلیج‌های آب‌های عمیق و جزایر دریایی وجود دارد.

از نظر زمین‌شناسی، جزیره سریلانکا یک الحاق جنوب شرقی شبه‌جزیره هند (Deccan) محسوب می‌شود که با آن‌یک قفسه قاره و برخی از ویژگی‌های اساسی سنگ‌شناسی و ژئومورفیک آن را به اشتراک می‌گذارد. سازندهای سنگی کریستالی سخت، مانند گرانیت، گنیس، کندالیت (نوعی سنگ دگرگونی) و کوارتزیت، تقریباً نه‌دهم سطح جزیره و زیرزمین را در سریلانکا تشکیل می‌دهند.

منبع:ایسنا

بازار گردی در شهرهای پر گردشگر

خیلی از شهرها هستند که مهم‌ترین جاذبه‌شان بازارها و مراکز خریدشان است.

حال ممکن است این بازارها به ارزانی معروف باشند یا به برندهای معتبرشان، ولی درهرحال گردشگران معمولاً با جیب پر و چمدان خالی به این شهرها می‌روند چون می‌دانند در برگشت کلی خرید کرده‌اند و چمدان‌های جدیدی نیز به بارشان اضافه‌ شده است. در مطلب امروز در نظر داریم مراکز خرید شهرهای پر گردشگری مثل مشهد و شیراز را برای نوروز ۹۹ معرفی کنیم. ادامه مطلب را از دست ندهید.

مراکز خرید کیش

کیش مثل همیشه در نوروز ۹۹ نیز برنامه‌ریزی زیادی روی بازارها و مراکز خرید خواهد کرد. به دلیل استقبال زیاد مردم از بازارهای این جزیره، در تور کیش نوروز ۹۹ مثل هرسال جشنواره‌های متعددی به پا می‌شود. در مراکز خرید جشن‌ها و فستیوال‌هایی برپا می‌شود و مدیران اصناف در این زمینه باهم به رقابت می‌پردازند. برنامه‌های اجرای زنده موسیقی و جشن‌های شبانه و روزانه در بازار رونق می‌گیرد. کیش حال و هوای دیگری پیدا می‌کند و شور و حال و پویایی در جزیره اوج می‌گیرد.

از مهم‌ترین مراکز خرید کیش می‌توان به بازارهای پردیس ۱ و ۲ در نزدیکی بسیاری از هتل‌های معروف کیش مثل هتل کوروش و هتل لیلیوم و بازار مریم به‌عنوان بازاری نسبتاً بومی با تمرکز بر پوشاک، مرکز خرید پانیذ نزدیک به هتلی به همین نام اشاره کرد. بازار صفین یا عرب‌ها نیز از بازارهای قدیمی و سنتی جزیره که می‌توان اقلام ارزان‌قیمت و خاصی مثل تجهیزات ماهیگیری را از آنجا تهیه نمود. بازار مرجان، بازار ونوس در شرق کیش، مرکز خرید دامون کیش با فود کورت ورستوران شیک، مرکز خرید پدیده کیش، مرکز خرید سارینا ۱، مرکز خرید صدف کیش، مرکز تجاری کیش، بازار دیپلمات کیش، بازار شارستان، بازار هرمز، بازار پادنا و بازارهای کوچک و بزرگ دیگر در کیش ایام تعطیلات نوروزی پر از اجناس و محصولات جدید می‌شود. می‌توانید در کیش خاص‌ترین‌ها و جدیدترین‌ها را بیابید.

مراکز خرید مشهد

شهر مشهد قبل از هر چیز با هدف زیارت مورد استقبال واقع می‌شود ولی گردشگرانی که به مشهد می‌آیند از قدیم رسم داشتند که برای دوستان و اقوامشان سوغات به شهر خود ببرند. برای تهیه سوغات بازارهای سوغات و صنایع‌دستی نزدیک به حرم کفایت می‌کند. از مغازه‌ها و مراکز خرید خیابان‌های امام رضا، شیرازی، طبرسی و نواب صفوی می‌توان سوغاتی‌هایی مثل زرشک و زعفران و مهر و تسبیح را خریداری نمود. گردشگرانی که به دنبال تهیه تسبیح‌هایی با سنگ‌های قیمتی و انگشترهای نگین‌دار قیمتی هستند باید به بازار رضا در خیابان امام رضا مراجعه کنند. معمولاً افرادی که برنامه‌ریزی جدی برای رفتن به بازار رضا دارند در هتل‌های همین محدوده اقامت می‌کنند. تور مشهد هتل درویشی از سوی این دسته مسافران استقبال زیادی می‌شود. این هتل مجلل و پنج ستاره با امکانات و خدمات خاص و متنوع خوراک تجار و بازاریان است.

از خرید سوغات و صنایع‌دستی که بگذریم، برای خریدن پوشاک و دیگر اقلام مصرفی به‌خصوص سرزدن به فروشگاه‌های برند باید به بازارهای سطح شهر مشهد سر زد. مراکز خرید بزرگی مثل پروما، الماس شرق، آرمیتاژ گلشن، زیست خاور، برج آسمان هفده شهریور و نه‌تنها محل تجمع برندها و اصناف مختلفی مثل پوشاک، کیف و کفش، لوازم برقی، محصولات ورزشی، زیورآلات، لوازم الکترونیکی و… است. این مراکز در کنار فروشگاه‌های متعدد از امکانات دیگری همچون رستوران و کافی شاپ و جاذبه‌های گردشگری مثل شهربازی و مهدکودک و غیره برخوردارند.

علاوه بر مراکز خرید بازارهای خیابانی را نیز نباید از نظر دور داشت. خیابان‌های معروفی مثل دانشگاه، سعدی، طلاب، آزادشهر و غیره هر یک به محصولاتی خاص معروف شده‌اند و به قول مشهدی‌های بورس کالای خاصی محسوب می‌شوند. تور مشهد نوروز ۹۹ را به‌هیچ‌وجه نباید از دست داد چون خیابان‌های مشهد در نوروز رنگ و بوی خاصی دارد. المان‌های نوروزی همه‌جا به چشم می‌خورد و شهرداری هر منطقه از مشهد در این زمینه با دیگر بخش‌ها به رقابت می‌پردازد. شهر پر از گل‌ها رنگارنگ می‌شود و بازارها بهترین و جدیدترین محصولات داخلی و خارجی را ارائه می‌کنند.

رزرو کردن تور مسافرتی

بهترین راه سفر به شهرهای پر گردشگر تهیه تور مسافرتی است. به‌خصوص در ایام پیک سفر یعنی فصل نوروز به دلیل پر شدن هتل‌ها و ازدحام متقاضیان برای رزرو هواپیما و قطار خریداری بلیت و رزرو هتل به‌سختی ممکن می‌شود. در چنین شرایطی پیدا کردن یک تور خوب که پکیج کاملی از بلیط رفت‌وبرگشت، محل اقامت و حتی وعده‌های غذایی و تفریحات را در برمی‌گیرد، بهترین گزینه برای سفر است.

منبع:ایسنا

آشنایی با موزه روستایی

تصور موزه‌ ای که 260 هکتار وسعت داشته باشد، ساختمان‌هایش میان انبوه درختان جنگل پنهان شده باشند

در هر گوشه‌اش زنان روستایی مشغول پخت و پز غذاهای محلی باشند، راهنمایانش لباس پدربزرگان و مادربزرگان خویش را به تن کرده باشند، صدای نهر آب و نغمه پرندگان موسیقی دائمی‌اش باشد و مرغان و ماکیان از این‌سو به آن‌سویش جولان دهند، چندان ساده نیست. ما دیرگاهی است به موزه‌های سوت و کور در فضایی بسته و اغلب نیمه تاریک عادت کرده‌ایم: از دست زدن به آثار خودداری فرمایید، از محدوده تعیین شده عبور فرمایید، لطفا سکوت را رعایت کنید، پیش از ورود، وسایل خود را تحویل دهید، عکاسی و فیلمبرداری اکیدا ممنوع و… .

درگوشه‌ای از جنگل‌های سراوان گیلان، موزه‌ای برپاشده تا  خرق عادت کند؛ نامش موزه روستایی گیلان است و سبب بنیادش زلزله ویرانگر رودبار و منجیل در سال 1369 خورشیدی. وقتی شوک ناشی از آن فاجعه دهشت بار فروخوابید، گروهی از پژوهشگران دانشگاه‌های تهران و گیلان مأمور شدند تا پیامدهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زلزله را در روستاهای آسیب دیده بررسی کنند. سرپرستی این گروه برعهده «محمود طالقانی» استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران بود که حالا با گذشت 18 سال از آن روزها می‌گوید: « در خلال مطالعاتمان متوجه این واقعیت تلخ شدیم که روند تخریب میراث مادی و معنوی روستاهای زلزله زده – همچون دیگر نقاط ایران- سال‌ها پیش از زلزله آغاز شده و گاه عوامل طبیعی مانند سیل و زلزله و توفان، این روند را تشدید می‌کنند.»

او می‌افزاید: «در عین حال بعد از چند ماه تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدیم که حفظ میراث روستاهای گیلان در جای خودش عملا غیرممکن است و تجربه اروپا نیز این کار را نشدنی می‌دانست.» از این‌رو ایده بنیاد یک موزه روستایی (اکو موزه و  موزه فضای باز) برای حفظ و نگاهداری میراث فرهنگی و معماری روستاهای گیلان شکل گرفت و پس از عبور از پیچ و خم نظام بوروکراتیک کشور جامه عمل به‌خود پوشید.

تجربه‌های اروپایی

موزه‌های روستایی در اروپا پیشینه‌ای دیرینه دارند. به گفته طالقانی «نخستین موزه‌های روستایی بیش از 100سال پیش در سوئد ساخته شدند و سایر کشورهای اروپای‌غربی و مرکزی پس از جنگ جهانی دوم به این کار پرداختند. در واقع، با پایان جنگ و اجرای طرح مارشال برای بازسازی اروپا، این نگرانی وجود داشت که مقدار زیادی از ساختارهای فرهنگی، سنتی، معماری و میراث روستایی از بین برود. از سوی دیگر، در اروپای شرقی، ساخت موزه‌های روستایی به سبب وجود سیستم‌های سوسیالیستی و کمونیستی و به بهانه طرفداری از میراث مردمی و توجه به قشرهای فرودست دنبال شد و کشورهایی مانند لهستان، رومانی و مجارستان در این زمینه پیشرفت‌های زیادی داشتند.»

نخستین موزه روستایی

در ایجاد موزه میراث روستایی گیلان از تجربه کشورهای اروپایی به‌خصوص فرانسه، آلمان و سوئیس استفاده شده است، اما همچنان که محمودطالقانی تصریح دارد، این کار با بومی کردن یا به بیان دیگر با «ایرانی کردن و گیلانی کردن» تجربه اروپا به انجام رسیده است.  استان گیلان که اینک صاحب نخستین و تنها موزه روستایی کشور است، در یک محدوده جغرافیایی نه چندان بزرگ، تنوع فرهنگی بالایی را به نمایش می‌گذارد؛ چندان که پنج گروه فرهنگی گیلک، طالش، گالش، ترک و کرد در این محدوده قابل تشخیص هستند. از این گذشته، سفید رود،  سرزمین گیلان را به سه بخش شرقی، غربی و مرکزی تقسیم کرده است و چون در هر بخش، جلگه و کوه و کوهپایه مقتضیات خاصی را برای زندگی رقم زده‌است، 9 حوزه فرهنگی را می‌توان از یکدیگر متمایز کرد. بر این اساس، موزه روستایی گیلان دارای 9 بخش است که در هریک از آنها یک روستا به نمایندگی از یک حوزه فرهنگی ساخته می‌شود.

طراح و مجری موزه میراث روستایی گیلان می‌گوید:«در حال حاضر 2 مرحله از فازهای نه‌گانه موزه روستایی به بهره برداری رسیده‌اند. مرحله اول با 6 مجموعه مسکونی شامل 27‌سازه معماری، مربوط به حوزه فرهنگی و معماری جلگه شرقی سفید رود است و مرحله دوم با 4 مجموعه مسکونی شامل 14 سازه معماری، فرهنگ و معماری جلگه مرکزی گیلان را نمایش می‌دهد. این فازها به‌ترتیب در اردیبهشت سال 1385و فروردین 1387 به بهره‌برداری رسیدند و مرحله سوم تا اردیبهشت 88 آماده بهره‌برداری خواهد شد.

این مجموعه‌های مسکونی و سازه‌های معماری از کجا فراهم آمده‌اند؟ پژوهشگران موزه میراث روستایی به‌مدت چند سال، خانه‌ها و سازه‌های تاریخی و ارزشمند را در نقاط مختلف گیلان شناسایی کرده‌اند و سپس به‌دنبال آموختن دانش واچینی و دوباره‌چینی سازه‌های چوبی و خشتی و گلی رفتند که البته در ایران وجود نداشت و باید از اروپا آموخته می‌شد.

این کار نیز با در نظر گرفتن اصل بومی‌سازی‌ دانش صورت گرفت و آنگاه در یک عملیات پیچیده، سازه‌های معماری روستاهای مختلف واچینی شدند و با انتقال به کیلومترها آن سوتر، در دل جنگل‌های سراوان دوباره چینی گشتند. وقتی بیننده در موزه میراث روستایی به خانه‌ای برمی‌خورد که 180‌سال قدمت و 22 متر ارتفاع دارد و از روستایی در لاهیجان به آن جا منتقل شده، از دانش و مشقتی که در ورای این کار نهفته، به حیرت می‌افتد.

چنین خانه‌هایی البته بر غنای معماری تاریخی گیلان نیز گواهی می‌دهند، زیرا یک خانه 180 ساله چوبی که در تمام چفت و بست‌های اصلی آن حتی یک میخ به کار نرفته، دست کم دو زلزله بزرگ و چهار برف سنگین را از سر گذرانده و پایدار مانده است. یادمان نرفته که زلزله 1369 رودبار و منجیل چه بر سر گیلان آورد و در برف سنگین سال 1383 چندین هزار بنای مهندسی ساز خراب یا متحمل آسیب جدی شدند.

این معماری برآمده از یک فرهنگ غنی و شیوه خاصی از زندگی است که کوشش شده آنها نیز در موزه میراث روستایی نمایش داده شوند. به گفته طالقانی، کارشناسان موزه به‌مدت طولانی درباره خورد و خوراک، پوشش، معیشت و اشکال زندگی روستائیان گیلان در گذشته نه چندان دور – اما فراموش شده- مطالعه کرده‌اند و کوشش می‌شود که همه اینها به نوعی در موزه بازسازی شود. وسایل قدیمی موجود در خانه‌ها، راهنمایانی که لباس‌های سنتی را به تن دارند، زنان روستایی که مشغول پخت نان یا شیرینی و احیانا بافندگی هستند، همگی رسالت بازسازی زندگی چند نسل پیش از خود را برعهده دارند. محمود طالقانی به یک مرحله دهم نیز اشاره دارد که در آن جلوه‌هایی از فرهنگ و معماری روستایی سایر کشورهای جهان گنجانده می‌شود تا خصوصا امکان مقایسه سازه‌های چوبی روستاهای گیلان و دیگر کشورهای جهان فراهم آید، اما بلافاصله یادآور می‌شود که شاید این طرح بلند پروازانه باشد و هنوز نتوان از اجرای قطعی آن سخن گفت.

برای آشتی با نیاکان

طرح بزرگی مانند موزه میراث روستایی گیلان که در یک محدوده 260 هکتاری اجرا می‌شود و در ساخت آن علاوه بر سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور، دانشگاه‌های تهران و گیلان و مشاورانی از دانشگاه‌های اروپا مشارکت دارند و با نظارت یونسکو انجام می‌پذیرد، نمی‌تواند فارغ از مبانی ومطالعات نظری باشد. مجری موزه در این باره می‌گوید:«یکی از عوامل ساختاری آسیب پذیری فرهنگی ما، گسیختگی از گذشته نزدیک است و نسل جدید از 50 سال پیش به این‌سو با میراث پدران و پدربزرگان خود قهر کرده و در یک رفتار لجوجانه به تخریب آثار گذشته پرداخته است.

به بهانه مدرنیته این فکر در او ایجاد شده که هرچه مربوط به گذشته و سنتی است بی‌ارزش است و حتی ارزش مطالعه هم ندارد. حال آنکه ما در میراث خود دانش و تجربه‌ای داریم که هنوز ناخوانده مانده و به کار امروز می‌آید.»او می‌افزاید: «در حال حاضر، بیش از 70درصد جمعیت  ما در مناطقی زندگی می‌کنند که طبق تعاریف وزارت کشور شهر خوانده می‌شود (جدا از اینکه تعریف شهر در همه این مناطق صدق می‌کند یا نه) اما اکثریت قریب به اتفاق این جمعیت هنوز ریشه‌ها و وابستگی‌های روستایی دارند و تأسیس موزه‌های روستایی می‌تواند این جمعیت عظیم را به گذشته خود بازگشت دهد و جلوه‌هایی از تجربه و دانش نسل‌های گذشته را در یک جا قابل رؤیت کند.»

نوزایی هویت روستایی

مجری موزه میراث روستایی یادآور می‌شود:«پس از اجرای 4برنامه توسعه اقتصادی پس از انقلاب و در حالی که بیشتر روستاهای کشور از آب و برق و تلفن یا حتی گاز برخوردار شده‌اند، هنوز مشکلات ساختاری توسعه به قوت خود باقی است و به موازات ایجاد شبکه‌های خدمات رسانی و زیرساخت‌های آموزشی و بهداشتی در روستاها، این مناطق به سرعت خالی از جمعیت می‌شوند. بنابراین مشکل دارای ریشه‌های فرهنگی است. دختر یا پسر جوانی که با چند کلاس درس خواندن فکر می‌کند دیگر نباید به کار زمین داری بپردازد و آن را ضد‌ارزش می‌داند، مشکلش آب و برق نیست.» بدین ترتیب، هدفی که برای موزه میراث روستایی گیلان تعیین شده است، نمایش دادن آثاری از گذشته برای برانگیختن حس میهن دوستی و افتخار به نیاکان یا احیانا به رخ کشیدن تاریخ این کشور به سایر ملل نیست بلکه توجه‌دادن نسل حاضر، خصوصا برنامه‌ریزان و مدیران نوین‌ساز ‌ به زیربنایی‌ترین ابعاد توسعه پایدار و متوازن است.

طالقانی می‌گوید:«موزه روستایی گیلان، موزه شیء نیست بلکه محل نمایش بخشی از زندگی مردمان یک سرزمین در دوره‌ای خاص است تا نسل حاضر را با دانش و تجربه گذشتگان آشتی دهد.»از منظری دیگر، موزه میراث روستایی گیلان سبب ساز آشتی موزه‌ها با مخاطبانی است که از فضای سرد و بی‌روح و کسالت بار موزه‌های ایران دلزده شده‌اند. شاید اگر دیگر موزه‌ها نیز کارکردهای این موزه را – نه در اساسنامه که در عمل- برای خویش قائل بودند، موسیقی متنشان صدای باد نبود!

منبع:همشهری

استان لرستان ،پایتخت چهار فصل ایران

استان لرستان جاذبه‌های تاریخی و طبیعی زیادی دارد که گردشگران را در ایام تعطیل، به خصوص نوروز به سمت خود می‌کشد.

استان لرستان یکی از استان‌های غربی کشور با مساحت ۲۸،۲۹۴ کیلومتر مربع و جمعیتی حدود یک میلیون و هفتصد و پنجاه و چهار هزار نفر است.

این استان که به خاطر کوه‌ها، آبشارها و جنگل‌های بلوطش شهرت دارد، منطقه‌ای خوش آب‌وهوا، مدیترانه‌ای و چهار فصل است که با دارا بودن جاذبه‌های طبیعی، فرهنگی و تاریخی بسیار تبدیل به مقصدی فوق‌العاده برای گردشگران داخلی و خارجی شده است.

هر چند تا به حال به دلیل تبلیغات کم، استان لرستان در جذب گردشگران به اندازه‌ی باقی استان‌های پرطرفدار موفق نبوده است، اما در سال‌های اخیر با تأسیس هتل‌های متعدد و ارائه‌ی امکانات فراوان به گردشگران، سعی در به دست آوردن جایگاه واقعی خود داشته است.

لرستان سرزمینی با قدمت چهل هزارساله است که به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های انسان توسط باستان‌شناسان معرفی شده است.

لرستان حتی پیش از ورود مادها، نیز محل زندگی اقوامی مثل کاسی‌ها، لولوبیان و عیلامی‌ها بوده و سنگ نوشته‌ها و حکاکی‌ها و سفالینه‌های متعدد کشف شده در این سرزمین مهر تأییدی بر این ادعای مورخین هستند.

لرستان از سمت شمال با همدان و کرمانشاه، از غرب با ایلام، از جنوب با خوزستان و چهارمحال بختیاری و از سمت شرق با استان‌های اصفهان و مرکزی هم مرز است.

جاذبه‌های دیدنی به تفکیک شهرها

لرستان پر است از جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی که تنها تعدادی از آن‌ها در این راهنما معرفی می‌شوند.

این قلعه به دژ شاپورخواست یا قلعه‌ی دوازده برجی نیز معروف است که بر فراز تپه‌ای مشرف به مرکز شهر و رودخانه واقع شده و قدمتش به زمان ساسانیان برمی‌گردد.

این بنای تاریخی در سال ۱۳۴۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و حالا دارای دو موزه‌ی دیدنی باستان‌شناسی و مردم‌شناسی، آزمایشگاه مرمت اشیای باستانی، فروشگاه محصولات فرهنگی و چایخانه‌ی سنتی است.

چشمه‌ی پرآب گلستان هم از بخش شمالی این تپه به سمت پایین جاری است، و زیبایی این بنا را بیشتر کرده است.

مناره آجری لرستان

مناره آجری یک مناره‌ی دیده‌بانی با ۹۰۰ سال قدمت است که در جنوب شرقی شهر و در محله‌ی قاضی‌آباد واقع شده است. این مناره‌ی باستانی ۳۰ متر ارتفاع دارد و با پیمودن ۹۹ پله می‌توان به بام آن صعود کرد.

این بنای باستانی هم به ثبت ملی رسیده و در گذشته از آن برای هدایت کاروان‌ها استفاده می‌شده است.

گرداب سنگی لرستان

در غرب شهر خرم‌آباد و در کنار میدان تختی واقع شده است. از این حوضچه‌ی سنگی که ۱۸ متر ارتفاع دارد و محیطش ۲۵۶ متر مربع است برای هدایت آب به اقصی نقاط ظهر استفاده می‌شود.

قدمت گرداب سنگی هم به زمان ساسانیان برمی‌گردد و در تمام ماه‌های سال آب دارد.

زیباکنار لرستان

این دریاچه‌ی مصنوعی که آبش از چشمه‌های اطراف شهر تأمین می‌شود، در پارک کیو در شهر خرم‌آباد قرار دارد. کیو در زبان لری به معنای کبود است و به علت زلالی و عمق این دریاچه به آن اطلاق می‌شود.

حتما علاوه بر قدم زدن در اطراف دریاچه، در آن به قایق‌سواری هم بپردازید و از پارک زیبای مجاور آن (زیباکنار) و شهربازی هم دیدن کنید. لذت قدم زدن شبانه در اطراف دریاچه‌ی کیو و مشاهده‌ی انعکاس نورها بر سطح آن را از دست ندهید.

بام لرستان

یکی از کارهایی که باید حتما در زمان اقامت در خرم‌آباد انجام داد، تماشا کردن چشم‌انداز شهر از بالای بام لرستان در شب و روز است. بام لرستان در واقع یک پروژه‌ی گردشگری و تحقیقاتی است که در منطقه‌ای به وسعت ۸۰۰ هکتار در بالای کوه مدبه در شرق شهر خرم‌آباد واقع شده است .

در این تفریحگاه رصدخانه‌ای به نام کاسین واقع شده است که می‌توانید از تلسکوپ پیشرفته‌ی آن برای تماشای آسمان شب استفاده کنید. یکی دیگر از امکانات این تفرجگاه باغ وحش آن است که برای افراد علاقه‌مند و کودکان می‌تواند جذاب باشد.

علاوه بر این امکانات، یک هتل و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی هم در اینجا وجود دارد. در سال‌های اخیر کمتر گردشگری بدون گرفتن عکس در کنار چشم‌انداز خرم‌آباد بر فراز بام لرستان، این شهر را ترک کرده است.

پل شاپوری (پل شکسته) لرستان

لرستان را به علت دارا بودن بیش از ۱۰۰ پل تاریخی پایتخت پل‌های ایران می‌گویند. پل شکسته که در گویش لری به آن پل اشکسه گویند تنها یکی از این پل‌هاست که در جنوب شهر خرم‌آباد و در انتهای بلوار تمدن واقع شده.

این پل تنها پل تمام سنگی جهان است که در گذشته دارای ۲۳۰ متر طول و ۱۹ چشمه طاق بوده، که حالا از میان آن‌ها تنها ۵ چشمه طاق باقی مانده و بقیه در گذر زمان از بین رفته‌اند. این پل که در زمان ساسانیان ساخته شده، استان لرستان را به خوزستان وصل می‌کرده است.

پارک جنگلی مخمل‌کوه لرستان

مخمل‌کوه،کوهی با ارتفاع ۱۹۰۰ متر در شمال شرق خرم‌آباد است که از سنگ‌های رسوبی تشکیل شده. نامگذاری این کوه به این علت است که صخره‌های آن پوشیده از گلسنگ هستند و به همین علت بخش آفتابگیر آن رنگ سیاه دارد (گلسنگ در مجاورت با آفتاب سیاه می‌شود) و بخش پشتی آن سبزرنگ است.

در چند سال گذشته بخش شمالی این کوه در تنگ شبیخون به تفرجگاهی به نام پارک جنگلی مخمل‌کوه تبدیل شده که دسترسی به آن بسیار آسان است و می‌توان از میدان ۲۲ بهمن، به سمت الشتر رانندگی کنید و پس از طی چندین کیلومتر و وارد شدن در جاده‌ی فرعی به این تفرجگاه برسید. این مسیر نیازی به پیاده‌روی ندارد.

آبشار بیشه لرستان

ابن آبشار زیبا که حتما بسیاری از شما تصاویرش را در جاهای مختلف دیده‌اید در دهستان سپیددشت شهرستان خرم‌آباد و در ۶۴ کیلومتری این شهر قرار دارد.

برای سفر به این آبشار می‌توانید از قطار مسیر تهران-جنوب استفاده کرده و در ایستگاه بیشه پیاده شوید و پس از طی مسافت چندصد متری به این آبشار برسید، یا اینکه اگر در استان لرستان اقامت دارید، با ماشین شخصی به سمت این منطقه حرکت کرده، یا از دورود با قطار به این ایستگاه بروید.

اگر اهل طبیعت‌گردی هستید و با اقامت در مکان‌های غیرشهری مشکلی ندارید، مسئولین این مطقه اقامتگاهی برای سفر چند روزه‌ی شما تدارک دیده‌اند.

این اقامتگاه دارای ۱۷ پلاژ و ۷ چادر و حتی بازارچه‌ی محلی، خانه‌ی بهداشت و پاسگاه انتظامی است و روزهای خوشی را در دل طبیعت برای شما به ارمغان می‌آورد.

آبشار نوژیان لرستان

این آبشار عریض در ۴۰ کیلومتری جاده‌ی کمربندی خرم‌آباد و در بخش پاپی قرار دارد. زمان سفر به این آبشار زیبا و بکر فصول بهار و تابستان است، زیرا با پایان گرفتن تابستان، این آبشار هم به خواب زمستانی فرو می‌رود.

آبشار نوژیان به دلیل گیاهان دارویی‌اش شهرت دارد و مردم زیادی به این علت به این ناحیه سفر می‌کنند. برای رسیدن به این آبشار می‌توان از قطار استفاده کرد، یا از دو راه آسفالته‌ی الیگودرز-شول‌آباد و خرم‌آباد-سپیددشت-شول‌آباد به این منطقه سفر کرد. مانند باقی آبشارهای استان برای رسیدن به این آبشار هم باید مسیری پرپیچ‌وخم و زیبا را طی کنید.

آبشار وارک لرستان

این آبشار زیبا در غرب گردنه‌ی نوژیان و در بخش پاپی در جنوب شرقی خرم‌آباد و در فاصله‌ی ۶۰ کیلومتری آن قرار دارد. این منطقه پر از درختان گلابی، زالزالک و بلوط است.

برای رسیدن به این آبشار دوقلو باید پس از رسیدن به دوراهی خرم‌آباد-بروجرد حدود ۱۴ کیلومتر به سمت جنوب (در جاده‌ی کمربندی خرم‌آباد) بروید، پس از آن با دیدن تابلوی آبشار نوژیان به مسیر خود ادامه دهید.

آبشار وارک در نزدیکی آبشار نوژیان قرار دارد و یک دوراهی آن‌ها را از هم متمایز می‌کند. ۵ کیلومتر انتهایی مسیر را باید پیاده‌روی کنید.

بروجرد در استان لرستان
مسجد جامع بروجرد

این مسجد که حدود ۱۳ قرن قدمت دارد، پس از ورود سپاهیان اسلام روی بقایای آتشکده‌ای تخریب شده ساخته شد. این مسجد که به مسجد جمعه هم مشهور است در محله‌ی تاریخی دودانگه‌ی بروجرد (خیابان جعفری) واقع شده است و دارای منبر ۹ پله‌ی چوبی معروفی است که در سال ۱۰۶۸ هجری قمری ساخته شده است.

برخی بروجردی‌ها معتقدند که امام حسن مجتبی به این مسجد سفر کرده و آن را متبرک کرده، اما به لحاظ تاریخی این داستان مستند نیست.

مسجد امام (سلطانی) لرستان

با توجه به تخریب بناها در زمان‌های گذشته به دلایلی چون زلزله و جنگ، بنای مسجد سلطانی بروجرد بر روی بقایای یک مسجد بسیار قدیمی از دوران گذشته ساخته شد. ساخت این مسجد در دوران زندیه آغاز شد و در دوران فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید. مسجد سلطانی که با نام امام نیز شناخته می‌شود دارای تزئینات کاشیکاری چشم‌نوازی است و در حال حاضر در خیابان صفا بروجرد قرار دارد.

آدرس مسجد سلطانی (مسجد امام) بروجرد: لرستان- بروجرد- میدان قیام- خیابان صفا

مسجد امام بروجرد لرستان

بنای فعلی این مسجد در دوران قاجار و زمان فتحلعی‌شاه ساخته شده است، اما در برخی کتب تاریخی آن را با مسجد حدیث که بیش از هزار سال پیش در بروجرد وجود داشته است، یکی می‌دانند.

این مسجد که از نوع مساجد چهار ایوانی (مانند مسجد امام تهران و مسجدالنبی قزوین) است با ۷۰۰۰ متر مربع وسعت بزرگ‌ترین مسجد غرب کشور است.

امامزاده جعفر لرستان

درباره‌ی امامزاده‌ی مدفون در این بقعه دو روایت وجود دارد، عده‌ای وی را فرزند امام موسی کاظم (ع) می‌دانند و برخی وی را با پنج واسطه به امام سجاد (ع) منسوب می‌کنند. معماری این بنا با بسیاری از امامزاده‌های ایران متفاوت است و شاید تنها نمونه‌ی مشابه آن آرامگاه دانیال نبی (ع) در شوش است.

این بنا که مربوط به دوره‌ی سلجوقی است بر خلاف سایر گنبدهای ایرانی که دایره‌ای شکلند، هرمی است و مانند مخروط و کلاهخود است. در حیاط این امامزاده ۳۵۰ اصله درخت وجود دارد که قدمت یکی از چنارهای آن به ۳۸۰ سال می‌رسد.

این بنا که در کنار یک گورستان عمومی، گورستان خصوصی و بقعه‌ی امامزاده دوخواهران قرار دارد، با درهای قدیمی و آینه‌کاری‌های زیبا یکی از جاذبه‌های دیدنی بروجرد است.

بازار بروجرد (راسا) لرستان

این بازار سنتی که قدمت آن حداقل به دوران قاجار برمی‌گردد با اینکه به دلایل مختلفی مانند آتش‌سوزی و جنگ، بخش‌های زیادی از آن تخریب و سپس نوسازی شده، اما هنوز پاره‌ای از بخش‌های قدیمی خود را حفظ کرده است. این بازار از سه بخش راسته‌بازارها، کاروانسراها و مراکز جانبی راسته‌بازارها تشکیل شده است که هر سه بسیار دیدنی هستند.

هر کدام از راسته بازارها به شغل و صنف خاصی مربوط هستند و فعالیت و قیمت‌های هماهنگی را ارائه می‌دهند. مشاغل قدیمی همچون گیوه‌دوزی، جوراب‌بافی، مسگری، حلبی‌سازی، چلنگری، بوریابافی، لحاف‌دوزی و … در این بازار به چشم می‌خورد که اغلب جز تعدادی از روستائیان و عشایر مشتری چندانی ندارند. بازدید و پرسه‌زنی در این بازار به همه‌ی علاقه‌مندان به مردم‌شناسی و تاریخ ایران توصیه می‌شود.

گردشگاه چغاسرخه (تپه‌ی چغا) لرستان

این گردشگاه که مرتفع‌ترین نقطه‌ی بروجرد (به آن بام بروجرد هم می‌گویند) است و از تمام نقاط شهر و حتی پیش از ورود به شهر دیده می‌شود، تپه‌ای آتشفشانی در غرب شهر است.

این منطقه در سال‌های اخیر به علت امکانات تفریحی مختلف مثل تندیس‌های زیبا، انواع وسایل بازی، آلاچیق‌ها، دریاچه‌ی مصنوعی، هتل چندستاره، گلزار شهدای گمنام و … به یکی از پربازدیدکننده‌ترین جاذبه‌های بروجرد تبدیل شده است. از فراز این منظره شما با چشم‌اندازی ۳۶۰ درجه از شهر و باغ زیبای فدک روبه‌رو خواهید بود.

بوستان فدک و باغ پرندگان لرستان

باغ فدک یکی از تفرجگاه‌های تازه تأسیس شهر بروجرد است که در دامنه‌ی تپه‌ی چغا واقع شده است و به علت وجود باغ پرندگان، دریاچه‌ی زیبا و پیست دوچرخه‌سواری به مکانی جذاب برای گردشگران تبدیل شده است.

دریاچه‌‌ی این باغ که از سه دریاچه‌ی متصل تشکیل شده را بزرگ‌ترین دریاچه‌ی مصنوعی غرب کشور می‌دانند که مکانی دل‌انگیز برای قایق سواری است. باغ پرندگان موجود در این بوستان هم که با الگوبرداری از باغ پرندگان اصفهان ساخته شده دارای ۷۸ گونه‌ی جانوری نادر است.

دورود لرستان

شهرستان دورود شهرستانی است در شرق استان لرستان و مرکز آن شهر دورود است. مساحت شهرستان دورود ۱۳۲۶ کیلومتر مربع است که ۷/۴٪ خاک لرستان را شامل می‌شود. این شهرستان از شمال به شهرستان شازند، از شمال غربی به بروجرد، از شرق به شهرستان ازنا، از جنوب به شهرستان الیگودرز و از غرب به شهرستان خرم‌آباد هم‌مرز است.

آبشار تله زنگ یا شوی لرستان

این آبشار با ارتفاع ۱۰۰ متر یکی از بلندترین آبشارهای ایران است که در میانه‌ی کوه‌های سرتنگ شوی در حوالی روستای شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه‌آهن تله زنگ واقع شده است. برای بازدید از این آبشار می‌توانید سوار قطار مسیر دورود اندیمشک شده و در ایستگاه شوی پیاده شوید (حتما قبل از سوار شدن قطار، بپرسید که در ایستگاه تله‌زنگ توقف دارد یا خیر).

به دلیل قرار داشتن این آبشار در مرز بین دو استان لرستان و خوزستان، عده‌ی زیادی این آبشار را جزئی از شهرستان دزفول می‌دانند. اگر اهل پیاده‌رودی در مسیرهای صعب‌العبور و کمی کوهنوردی هستید، مطمئن باشید از که از زیبایی‌های این طبیعت بکر مثل انبوه درختان بادم و بلوط لذت وافری خواهید برد.

دریاچه گهر لرستان

این دریاچه‌ی زیبا که به نگین اشترانکوه شهرت دارد، در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی دورود، لابه‌لای رشته کوه اشترانکوه قرار دارد. این دریاچه که یک و نیم کیلومتر درازا دارد به گفته‌ی زمین‌شناسان احتمالا نتیجه‌ی وقوع زمین‌لرزه‌ای بزرگ در هزاران سال پیش است.

در کنار این دریاچه دره‌ی نی‌گاه قرار دارد، که دشتی پوشیده از شقایق و لاله‌ی واژگون است. البته برای استفاده از این مناظر بهترین زمان سفر به این مناطق ماه‌های و تیر و مرداد است. علاوه بر این منطقه‌ی اشترانکوه، منطقه‌ای حفاظت‌شده و پر از گونه‌های جانوری مثل بز، قوچ، آهو، پلنگ و … است.

برای رسیدن به دریاچه‌ی گهر دو راه وجود دارد. یا از مسیر الیگودرز به سمت شول‌آباد حرکت کنید که مقداری از راه را در جنگل‌های زیبای اشترانکوه باید پیاده‌روی کنید، یا اینکه از مسیر دورود با ماشین به سمت اشترانکوه بروید، که البته از این طریق لذت پیاده‌روی در جنگل‌های الیگودرز را از دست خواهید داد.

پیشنهاد کجارو به شما این است که اگر فرصت و توانایی‌اش را دارید، حتما به این منطقه‌ی بکر و دست‌نخورده و پرطرفدار سفر کنید.

پلدختر لرستان

پل دختر که به اسم پل کر و دت (پسر و دختر) هم مشهور است، یکی از غم‌انگیزترین پل‌های استان لرستان است، چرا که بخش عظیمی از آن تخریب شده است و تنها یکی از طاق‌های آن در ورودی شهر پلدختر مانده است. این پل نماد شهر پلدختر محسوب شده و جاده‌ی خرم‌آباد، اندیمشک از زیر آن عبور می‌کند.

ارتفاع این تنها طاق برجامانده از پل دختر ۱۸ متر و عرض آن ۱۱.۵ متر است. برخی علت نامگذاری این پل را انتساب آن به ایزدبانو آناهیتا می‌دانند.

تالاب‌های پلدختر لرستان

زمان پیدایش تالاب‌های ۱۱گانه‌ی خرم‌آباد به ۱۰ تا ۱۱ هزار سال پیش برمی‌گردد. این مجموعه تالاب‌ها شامل تالاب‌های تکانه، لفانه، زردآبه، سیاه، تاف، چیکه و … است که بزرگ‌ترین این تالاب‌ها تالاب گری بلمک با ۵۰۰ هکتار وسعت است. با وجود بحرانی کم‌آبی کشور، این تالاب‌ها وضع خوبی دارند و زیستگاه پرندگان مهاجر سیبری مثل چنگر، کشیم، حواصیل خاکستری و گونه‌های کمیابی مثل قوی گنگ و حاجی لک‌لک هستند.

برای دسترسی به این تالاب‌ها باید در مسیر جنوب شهرستان پلدختر حرکت کنید، پس از طی ۵ کیلومتر به جاده‌ای می‎‌رسید که در کنار روستای ولیعصر قرار دارد. تالاب‌ها در انتهای این جاده‌ی فرعی در انتظار شما هستند.

غار کلماکره لرستان

این غار را یکی از ۶ گنجینه‌ی بزرگ جهان می‌نامند. غار کلماکره که تا سال ۱۳۶۸ شمسی آن هم به طور اتفاقی و توسط یک چوپان کشف نشده بود، بیش از ۲۷۰۰ سال قدمت دارد و محل نگهداری بخش قابل توجهی از ثروت پادشاهان ساسانی بوده است.

متأسفانه به دلیل بی‌توجهی مسئولین در سال‌های اولیه‌ی پس از کشف این غار، بیشتر آثار باستانی آن (جواهرات، ماسک‌های طلا، کاسه‌های ماهی بادامی، شمش‌های نقره و …) توسط قاچاقچیان عتیقه به خارج از کشور منتقل شد.

بخشی از آثار باستانی آن را می‌توان در موزه‌ی ایران باستان تهران، موزه‌ی قلعه‌ی فلک‌الافلاک و موزه‌های لوور، بریتانیا و نیویورک مشاهده کرد.

ساختار طبیعی خود غار نیز به لحاظ طبیعی بسیار دیدنی است، آبچال‌های طبیعی درون غار و ستون‌های رسوبی و سقف‌آویزهای جالب آن برای هر غارنوردی جالب خواهد بود.

مسیر دسترسی به این غار نیز مانند سایر جاهای دیدنی لرستان ترکیبی از استفاده از ماشین و پیاده‌روی است. از مسیر پلدختر و از جاده‌ای که در حاشیه‌ی شمالی رودخانه‌ی کشکان قرار دارد، حدود ۱۲ کیلومتر را به سمت روستای دره‌باغ بروید و سپس باقی مسیر را تا دهانه‌ی غار پیاده‌روی کنید (اگر اهل کوهنوردی نیستید، پیمودن مسیر ممکن است برای شما سخت باشد).

دریاچه شط تمی (الیگودرز) لرستان

این دریاچه که از دو بخش فصلی و دائمی تشکیل شده در جنوب روستای دستگرد از توابع بخش بشارت شهرستان الیگودرز و در مرز استان‌های لرستان، خوزستان و چهارمحال بختیاری قرار دارد.

برای رفتن به این منطقه علاوه بر ماشین شخصی خودتان، می‌توانید از گاراژ شول‌آباد الیگودرز تاکسی بگیرید و سپس بخشی از مسیر را پیاده‌روی کنید. این منطقه یکی از ییلاق‌های عشایر بختیاری است و شما می‌توانید زندگی آنان را از نزدیک مشاهده کنید.

رستوران‌ها و غذاها

کباب را به خاطر بسپارید! به لرستان که می‌روید اصلا بدون خوردن حداقل دو یا سه وعده کباب، به خانه برنگردید. به دلیل اینکه لرستان یکی از قطب‌های دام‌داری کشور است و کیفیت گوشت‌های مورد استفاده توسط رستوران‌ها بالاست و آن‌ها اغلب از مواد غذایی تازه استفاده می‌کنند، طعم کباب‌های این استان، با بسیاری از کباب‌هایی که خورده‌اید متفاوت است.

معروف‌ترین کباب را بروجرد دارد و پس از آن خرم‌آباد و دورود هم حرف زیادی برای گفتن دارند. پیشنهاد کجارو در بروجرد به شما کبابی رضایی و رستوران پدرسالار برای کباب و جوجه‌کباب سنتی حاج شفیع است.

در خرم‌آباد حتما به رستوران شمشاد نمونه که قدیمی‌ترین رستوران خرم‌آباد با نیم قرن سابقه است سر بزنید و چلو ماهیچه همراه با برنج محلی آن را امتحان کنید. پیشنهادهای دیگر رستوران زعفران طلایی (به خصوص چلوماهیچه‌ی گوسفندی) و رستوران گردان رنگین کمان است.

اگر میهمان ساکنین خرم‌آباد هستید می‌توانید امیدوار باشید که غذاهای محلی‌ای که متأسفانه در رستوران‌ها سرو نمی‌شوند مثل آش ترخینه (یا کشکینه، سوپ سبزیجات با بلغور گندم)، خوئک (جقلی بقو) و جگروَز (جگر گوسفند پوشیده شده با لایه‌ای از چربی) را امتحان کنید.

علاوه بر غذاها بستنی سنتی بروجرد هم چیزی است که نباید از دستش بدهید. برای خوردن این بستنی می‌توانید به بستنی‌فروشی خجسته (خیابان شهدا)، بستنی شمشاد (چهار راه حافظ) یا بستنی سنتی ویژه بهروز (خیابان بهار) مراجعه کنید.

زنان لر

لرستان سرزمینی پر از مناطق بکر و کشف نشده است. سفر به تمام جاهای آن و دیدن همه‌ی شگفتی‌هایش مدت‌ها طول می‌کشد. به لرستان که می‌آیید تنها به مقاصدی که در نظر گرفته‌اید فکر نکنید، بلکه از تمام مسیرتان لذت ببرید.

جنگل‌ها و درختان بکر و گورستان‌ها و تپه‌های تاریخی کشف نشده‌ی زیادی در سر راه شما قرار دارند. لرستان سالهاست که مهجور مانده، شما کشفش کنید.

صنایع دستی لرستان

صنایع دستی هر منطقه‌ای نشانی از ذوق و هنر و همچنین سبک زندگی اهالی آن منطقه است که در برهه‌ای از زمان بر حسب نیاز پدید آمده است.

صنایع دستی در استان لرستان را می‌توان به چند بخش با توجه به تولیدکنندگان آنها تقسیم کرد: صنایع دستی ساخته شده توسط عشایر، مردم روستا و شهرنشینان. در این میان، صنایع دستی عشایر تنوع بیشتری دارد؛ به این علت که عشایر با توجه به نیازهای خود کالای مورد نظر را تهیه می‌کنند تا از این طریق کسب درآمد هم داشته باشند.

ورشوسازی لرستان

ورشوسازی شاخص‌ترین صنایع دستی بروجرد است که با بیش از دو قرن رونق، نام این شهرستان را در داخل و خارج کشور مطرح کرده است.

ورشو فلزی است سفیدرنگ و نقره مانند که آلیاژ آن ۲۰ درصد نیکل، ۳۵ درصد روی و ۴۵ درصد مس است و به‌خوبی ذوب و به‌آسانی قالب‌گیری می‌شود.

هنرمندان بروجردی با استفاده از فن چکش‌کاری و خم‌کاری که با دستگاه‌های ساده و نیروی بازوی هنرمند انجام می‌شود، آثاری فلزی از ورق‌های ورشو خلق می‌کنند و ظروف بسیاری نظیر سینی، دیس، بشقاب، قاشق و چنگال، سماور ذغالی، قوری، زیر سماوری، چای‌دان، قندان، استکان، گلاب‌پاش، آفتابه لگن، سرمه‌دان و … می‌سازند.

هنر ورشوسازی امروزه رونق چندانی ندارد و تنها شاید بتوان سماورهایی که با ورشو ساخته شده‌اند را دید.

جاجیم لرستان

جاجیم‌بافی هنری حاصل کار زنان هنرمند عشایر است که در فصل تابستان و پاییز مشغول بافت آن می‌شوند. تمام مراحل این کار به جز چره یا همان قیچی کردن پشم گوسفندان، بر عهده‌ی زنان است.

زنان نخ‌های پشمی را با استفاده از رنگ‌های طبیعی، رنگ‌آمیزی می‌کنند. روش بافت جاجیم به این شکل است که نوارهای باریک را می‌بافند و سپس آنها را در کنار هم می‌دوزند تا یک سطح مربعی‌شکل یا مستطیلی حاصل شود.

برای بافت جاجیم، دار روی زمین قرار می‌گیرد و چله‌کشی نیز روی زمین انجام می‌شود. نقش‌های استفاده شده در جاجیم این منطقه شونه، دنو موشی، شیروز، گلی و هچه است.

گرچه امروزه دستبافته‌های سنتی جایگاه سابق را در منازل ایرانی ندارند اما هنوز هم افرادی پیدا می‌شوند که با تکه‌های کوچک جاجیم و گلیم خانه‌های خود را می‌آرایند و رنگ و بویی از گذشته را به خانه می‌آورند.

نمدمالی لرستان

نمد‌مالی یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی این استان است. در گذشته‌های نه چندان دور در اغلب شهرهای لرستان کارگاه‌های نمدمالی دایر بوده به گونه‌ای که در بروجرد و خرم‌آباد راسته بازارهایی به نمد‌مالی اختصاص داشته است.

رایج‌ترین محصولات نمدمالی عبارت‌اند از کلاه نمدی، تن‌پوش‌های نمدی و انواع زیراندازها با نقوش و اندازه‌های مختلف.

حصیر لرستان

حصیربافی یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی بشر است. این صنعت در استان لرستان نیز رواج دارد. برای بافت این حصیرها که به آن‌ها بوریا هم می‌گویند، حصیر را مرطوب می‌کنند تا نرم شود و سپس به صورت تار و پود آن‌ها را به هم متصل می‌کنند تا به صورت یک سطح یکپارچه تبدیل شود.

از این حصیرها معمولا به عنوان زیرانداز استفاده می‌کنند. برای تهیه‌ی انواع سبدها و ظروف نیز از حصیر استفاده می‌شود.

گیوه لرستان

گیوه‌دوزی یکی دیگر از صنایع دستی استان لرستان است که در بسیاری از مناطق دیگر کشورمان نیز رواج دارد. این پاپوش سنتی به دلیل ساخته شدن از مواد طبیعی که در دسترس قرار داشته بسیار مقرون به صرفه و البته سبک و بادوام بوده است.

امروزه نیز بسیاری از طراحان در تلاش هستند تا این هنر سنتی را با توجه به نیازهای زندگی امروزه تغییر دهند و محصولاتی بسازند که بتواند توجه جوانان را نیز به خود جلب کند.

نان و شیرینی‌های محلی و محصولات طبیعی خوراکی

بخش دیگری از سوغات این استان را مواد خوراکی تشکیل می‌دهند که در ادامه نمونه‌هایی از آنها را معرفی می‌کنیم.

عسل لرستان

یکی از لذیذترین نعمات الهی، عسل است که علاوه بر طعم بی‌نظیر، خواص دارویی و درمانی متعددی دارد. از این رو، این ماده‌ی طبیعی می‌تواند بهترین انتخاب به عنوان سوغات باشد.

استان لرستان به دلیل داشتن طبیعت بکر، مراتع و جنگل‌های انبوه، بهترین منطقه برای پروش زنبور و تولید عسل است.

عسل این منطقه بسیار باکیفیت است. این استان در حال حاضر رتبه‌ی هفتم کشور را در تولید عسل و رتبه‌ی نخست کشور را در مرغوبیت آن دارد. در شرایط مساعد تولید عسل این استان از مرز ۱۶۰۰ تن می‌گذرد.

روغن حیوانی لرستان

شهرستان دلفان استان لرستان از دیرباز به داشتن روغن حیوانی مرغوب و معطر شناخته شده است و مسافران در سفر به این منطقه حتما این فرآورده‌ی دامی را به عنوان سوغات سفر تهیه می‌کنند.

وجود مراتع، چمنزارها، کوه‌های انباشته از پوشش جنگلی و گونه‌های گیاهی معطر باعث شده که روغن حیوانی تولید شده توسط عشایر و دامدارن این خطه بسیار مرغوب باشد.

زنان سختکوش عشایر پس از جمع‌آوری شیر دام، از آن ماست تهیه می‌کنند. سپس ماست آماده شده را درون مشک می‌ریزند و با افزودن مقداری آب و نمک از آن دوغ و کره می‌گیرند. با آب کردن و جوشاندن این کره، روغنی خالص با عطری خاص به دست می‌آید که همان روغن حیوانی است.

روغن حیوانی که در زبان لکی به نام «روغن دان» معروف است و از شیر گاو و گوسفند تولید شده و به رنگ‌های زرد و سفید تولید می‌شود.

کاک لرستان

کاک نام نوعی شیرینی است که در استان‌های مختلفی از جمله لرستان تهیه می‌شود. این شیرینی لذیذ در لرستان نیز با آرد، روغن حیوانی و زعفران تهیه و تزیین می شود و به دلیل کیفیت بالا و طعم دلپذیر و عدم استفاده از مواد افزودنی مضر و نگهدارنده، یکی از بهترین سوغاتی‌های این استان است.

شیرینی آردی

شیرینی آردی خرم آباد، شیرینی سنتی این شهر است و طعم بسیار دلنشینی دارد. این شیرینی به دلیل ماندگاری بالا گزینه‌ی مناسبی برای سوغاتی است.

مواد اصلی تهیه‌ی آن شکر، آرد و روغن است. با افزودن طعم دهنده‌های مختلف انواع دیگری از این شیرینی تهیه می‌شود که عبارت است از شیرینی آردی گردوئی، شیرینی آردی نخودی و شیرینی آردی نارگیلی.

نان ساجی لرستان

نان ساجی نوعی نان پهن و نازک است که روی یک صفحه‌ی فلزی دایره به نام ساج پخته می‌شود. این نان انواع مختلفی از جمله نان تیری، نان تپ تپی، ته‌کِلِه‌ایی و فه‌تیره دارد.

علاوه بر استان لرستان در استان‌های کردستان، کرمانشاه، خوزستان و فارس نیز این نان محلی تهیه می‌شود.

کلوچه‌ی بروجردی

کلوچه‌ی بروجردی معروف به کلوچه قندی، یک شیرینی بسیار خوشمزه است که با آرد گندم، رنگ‌های طبیعی، مغز بادام و روغن حیوانی تهیه می‌شود.

کلوچه قندی بروجرد کیفیت بالایی دارد و یکی از بهترین سوغاتی‌های خوراکی بروجرد است. در ایام نوروز در بسیاری از خانه‌های اهالی این منطقه با این شیرینی از مهمانان پذیرایی می‌شود.

سمنوی بروجرد

سمنو از جوانه‌ی گندم تهیه می‌شود و یکی از عناصر اصلی سفره‌ی هفت سین نوروز ایرانی‌ها است. بروجردی‌ها در تهیه‌ی سمنو بسیار ماهر هستند و سمنوی تولیدی این شهر از کیفیت بالا و طعم و رنگ مطبوعی برخوردار است. معمولا با شروع اسفند بسیاری از خانواده‌ها اقدام به رویاندن جوانه‌های گندم می‌کنند و سپس در یکی دو هفته‌ی آخر سال سمنو می‌پزند.

تهیه‌ی سمنو و فروش آن، یکی از مشاغل رایج در بروجرد در هفته‌های آخر سال است.

انواع حلوا لرستان

انواع و اقسام حلوا در شهرهای مختلف این استان تهیه می‌شوند و به عنوان سوغات به فروش می‌رسند. در تهیه‌ی این حلواها از مواد گوناگونی از جمله شیره‌ی انگور استفاده می‌شود.

فروشگاه‌ها و کارگاه‌های ارده‌پزی متعددی در بروجرد وجود دارند که انواع حلوا و ارده از جمله ارده شیره، حلوا شکری، حلوا ارده، حلوا مغزی و… را عرضه می‌کنند.

گفتنی است با سفر به استان لرستان می توان از چهار فصل و جاذبه های طبیعی و گردشگری این استان لذت برد.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

تبریز ،پایتخت اولین ها در ایران

تبریز به شهر اولین‌ها شهرت دارد. این شهر با زیبایی‌ها و جاذبه‌های تاریخی و گردشگری فراوانی که دارد، همواره یکی از برترین مقاصد گردشگری برای گردشگران داخلی و خارجی است.

تبریز فرهنگ و تمدنی غنی دارد و مردمانش در رویدادهای سرنوشت‌ساز نقشی مهم و کلیدی ایفا کرده‌اند.تبریز، کلان‌شهر نام‌آشنای ایران، مرکز استان آذربایجان شرقی است. این بزرگ‌ترین قطب اقتصادی محدوده‌ی شمال غرب ایران، بیشتر از یک میلیون و پانصد نفر جمعیت دارد.

برای قرن‌ها زبان اصلی مردم تبریز ترکی آذربایجانی با لهجه‌ی تبریزی بوده و اکنون نیز همان است.

ائل گلی تبریز

ائل گلی (که قدیم آن را شاه گلی می‌نامیدند) استخر بزرگی به مساحت ۵۴ هزار و ۶۷۵ متر مربع است. در وسط این استخر عمارتی زیبا قرار گرفته که زیبایی آن را دوچندان کرده است. این عمارت کلاه‌فرنگی، هشت ضلعی بوده و در سال ۱۳۴۶ توسط شهرداری تبریز ساخته شده است.

قبل از آن به جای این عمارت مقاوم، یک بنای خشتی بود و شهرداری وقت تصمیم بر تخریب آن و ساخت عمارت فعلی را کرد. امروزه عمارت ائل گلی به عنوان تالار پذیرایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این گردشگاه یکی از برترین تفرجگاه‌های تبریز است. عمق این دریاچه ۱۲ متر است و در طول سال پرآب بوده و در آن قایقرانی هم انجام می‌شود. گفته می‌شود این مکان در دوران آق قویونلوها ایجاد و در زمان صفویان گسترش یافته است. در کنار این گردشگاه، لونا پارک هم وجود دارد که می‌تواند بازدید از ائل گلی را برای کودکان جذاب‌تر کند. هتل پارس هم در نزدیکی ائل گلی واقع شده و چشم‌انداز بسیار زیبایی بر این مکان دارد.

ارگ تبریز (ارگ علیشاه)

بنای اولیه‌ی ارگ تبریز بین سال‌های ۷۱۸ تا ۷۳۹ هجری قمری ساخته شد تا در صحن مسجد علیشاه، آرامگاه بزرگی ساخته شود. البته با فرو ریختن سقف این بنا و فوت علیشاه، ساخت آن ناتمام ماند و بعدها در زمان جنگ ایران و روسیه و جنگ ایران و انگلیس، محوطه‌ی آن را به سرعت به ارگی نظامی تبدیل کردند.

عباس میرزا هم در دوران قاجار دستور داد تا در محوطه‌ی ارگ، سربازخانه، ستاد فرماندهی جنگ ارتش ایران، کارخانه‌ی ریخته‌گری و توپ‌ریزی ساخته شود. زمانی که روس‌ها در دوران مشروطه به تبریز حمله کردند، ارگ مرکز مدافعان تبریزی بود. مدافعان توپی را بالای ارگ گذاشتند تا هنگام دفاع از آن استفاده کنند. زمانی که تبریز سقوط کرد، قوای روس دیوار ارگ را به توپ بستند.

در دوران پهلوی قسمت‌های اضافه شده به ارگ تخریب شد و بعد از انقلاب اسلامی هم، متاسفانه بخش‌هایی از آن از بین رفت. امروزه تنها دیواره‌ی جنوبی ارگ به جا مانده است اما اگر مسئولان باز هم غفلت کنند، دیگر اثری از این بنا در قلب تبریز بر جای نخواهد ماند؛ این روزها به دلیل خاک‌برداری در نزدیکی آن، باعث تهدید ارگ تبریز شده و احتمال تخریب و آسیب دیدن آن وجود دارد. این بنا در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ با شماره‌ی ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد کبود تبریز

مسجد کبود یا مسجد جهانشاه از مساجد تاریخی تبریز است که قدمت آن به دوران قراقویونلوها (قرن نهم هجری) بازمی‌گردد. کاشی‌کاری بی‌نظیر آبی رنگ و معرق این مسجد باعث شده که آن را فیروزه‌ی جهان اسلام بنامند. بنای اصلی مسجد کبود آجری است و دو گنبد دارد: گنبد اصلی و گنبد جنوبی.

به علاوه‌ی این دو گنبد بزرگ‌تر، ۷ گنبد کوچک‌تر وجود دارد که روی سقف شبستان‌های جانبی در شرق و غرب صحن اصلی و ورودی مسجد قرار دارند.

در بخش جنوبی مسجد، یعنی جنوب صحن کوچک سردابه‌ای وجود دارد که هنگام بازسازی مسجد، در آن دو مقبره کشف شده است. احتمال می‌رود این مقبره‌ها مربوط به جهانشاه و همسر او باشد، با این حال این قبرها خالی هستند.

متاسفانه این روزها کمتر به حفاظت و نگهداری از این مسجد می‌پردازند. در مسجد مراسمات مذهبی برگزار کرده و از میکروفون و بلندگوهای بزرگ استفاده می‌کنند که می‌تواند به مسجد آسیب برساند. همچنین در چند سال گذشته به مسجد گازکشی کرده‌اند که این امر نیز می‌تواند آسیب‌رسان باشد. این اثر در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ با شماره‌ی ۱۶۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بازار تبریز

بازار قدیمی تبریز بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده‌ی جهان است که در مرداد سال ۱۳۸۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده است. بازار تبریز حدود ۳۰۰ سال پیش در سال ۱۱۹۳ بعد از وقوع زمین‌لرزه‌ی تاریخی تبریز توسط نجفقلی خان دنبلی بازسازی شد.

این بازار بازارچه‌ها، دالان‌ها، تیمچه‌ها، سراها و کاروان‌سراهای متعددی دارد و به دلیل قرار گرفتن تبریز در مسیر جاده‌ی ابریشم، بازار این شهر هم بسیار پررونق بود.

بازار تبریز ۵۵۰۰ باب حجره و مغازه دارد و کسبه در ۴۰ گونه شغل، در این حجره‌ها مشغول کسب و کار هستند. تاریخ ساخت دقیق این بنا مشخص نیست، اما اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد از سده‌ی چهارم هجری بازار تبریز وجود داشته است. بازار تاریخی تبریز در مرکز این شهر واقع شده و از شرق به عالی قاپو (مجموعه کاخ‌های ولیعهدنشین)، از سمت غرب به مسجد جامع منتهی شده است.

یکی از ویژگی‌های تیمچه‌‌ها و سراهای این بازار سه طبقه بودن آن‌ها است که از طبقه‌ی زیرین به عنوان انبار کالا، از طبقه‌ی دوم به عنوان تجارتخانه و از طبقه‌ی سوم برای استراحت استفاده می‌کردند. بازار قدیمی تبریز در ۲۵ شهریور سال ۱۳۵۴ به شماره‌ی ۱۰۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

کوه عون بن علی تبریز

کوه عون بن علی یا عینالی در رشته‌کوه سرخاب، در شمال تبریز واقع شده است و آرامگاهی نیز در آن وجود دارد. قدمت این آرامگاه به دوره‌ی ایلخانان بازمی‌گردد و از ۹ اتاق، ۶ گنبد، هشتی و ایوان تشکیل شده است و در دوره‌ی قاجار نیز به منظور جلوگیری از تخریب آن، در سمت شکالی اتاقی را احداث کردند.

گفته می‌شود این آرامگاه پیش از اسلام آتشکده و کلیسا بوده و پس از اسلام مسلمانان آن را به مسجد تبدیل کرده‌اند. بر اساس کتب تاریخی، دو تن از فرزندان حضرت علی به نام‌های «عون بن علی» و «زید بن علی» در این آرامگاه آرمیده‌اند.

کوه عینالی یکی از تفرجگاه‌های مهم مردم این شهر است و حتی به کسانی که نمی‌توانند کوهنوردی کنند، این امکان را می‌دهد که با خودرو به قله‌ی کوه رفته و از طبیعت زیبای آن استفاده کنند. همچنین در سال‌های اخیر تله‌کابین تبریز در این کوه احداث شده که می‌توانید با استفاده از آن، تمام تبریز را نظاره کنید.

مقبره الشعرای تبریز

مقبره‌الشعرا در محله‌ی سرخاب تبریز واقع شده و یکی از گورستان‌های تاریخی این شهر است. طبق اسناد تاریخی، این قبرستان قبل از قرن هشتم هجری وجود نداشت. این گورستان در گذشته نام‌های مختلفی داشت که از آن جمله می‌توان به حظیره‌الشعرا، حظیره‌القضاه و قبرستان سرخاب اشاره کرد.

بعد از زلزله‌های سال‌های ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجری قمری، این قبرستان متروک شد. اما چون شاعران و عارفان زیادی در آن مدفون هستند و از این حیث از اهمیت زیادی برخوردار است، در شهریور ۱۳۵۰ شمسی مسابقه‌ای توسط روزنامه‌ی اطلاعات، کیهان و مجله‌ی یغما برگزار شد تا بهترین طرح پیشنهادی برای احداث بنای یادبود برای مقبره‌الشعرا انتخاب شود.

در نهایت طرح «غلامرضا فرزان‌مهر» انتخاب شد و اجرای آن را آغاز کردند. امروزه این بنای یادبود، به یکی از نمادهای تبریز بدل شده است.

در این بنا بیش از ۴۰۰ شاعر، عارف و مردان بنام کشور و همسایگان ایران، از بیش از ۸۰۰ سال پیش دفن شده‌اند؛ از این افراد می‌توان به حکیم اسدی طوسی، خاقانی شروانی، شاپور نیشابوری، قطران تبریز، همام تبریزی، لسانی شیرازی، ثقه‌الاسلام تبریز، سید محمد حسین شهریار و … نام برد.

این بنا در حوالی تکیه‌ی حیدر در تقاطع خیابان ثقه‌الاسلام و عارف× در سمت شرقی بقعه‌ی سید حمزه و مقبره‌ی قائم مقام و ملاباشی قرار دارد.

مقبره‌الشعرا با شماره‌ی ۲۵۱۹۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد جامع تبریز

مسجد جامع تبریز هم یکی دیگر از دیدنی‌های تاریخی این شهر است که قدمت آن به دوران سلجوقی می‌رسد. از ابتدای ساخت این مسجد، مسجد جامع شهر بود. در کتیبه‌های قدیمی از این مسجد با نام «مسجد جامع کبیری» یاد می‌شود. شبستانی بزرگ قدیمی‌ترین قسمت این مسجد است که بر فراز ستون‌های هشت‌گوش آجری آن، طاق و گنبدهایی دارد که نمایی بسیار زیبا به این قسمت بخشیده است.

در دوره‌ی ایلخانان مغول مسجد جامع تعمیر شد و بخش‌هایی نیز به آن افزودند. محراب رفیع این مسجد که گچ‌کاری شده، در همین دوران ساخته شده است. زمانی که آق‌قویونلوها در آذربایجان حکومت می‌کردند، زن اوزون حسن، «سلجوق‌شاه بیگم» گنبدی رفیع به مسجد (در قسمت شمالی) افزود که با کاشی‌کاری های معرق زینت داده شده بود. امروزه هنوز هم گوشه‌هایی از کاشی‌کاری های آن دیده می‌شود.

در سل ۱۱۹۳ هجری زمین‌لرزه‌ای سهمگین تبریز را لرزاند و باعث شد مسجپ جامع نیز آسیب جدی ببیند. در زمان قاجار بنای کنونی مسجد و پایه‌ها و پوشش تاق آن توسط «حسینقلی خان دنبلی» ساخته شد. مسجد جامع یا مسجد جمعه تبریز قبلا یک ایوانع بود اما بعدها به دو ایوانه تبدیل شد.

این سجد در انتهای بازار تبریز، ضلع جنوبی مدرسه‌س طالبیه و بین مسجد حجه‌الاسلام و مسجد میرزا اسماعیل خاله‌اوغلی قرار دارد. مسجد جامع تبریز در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ به شماره‌ی ۱۷۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

کاخ شهرداری تبریز

کاخ شهرداری تبریز یکی از زیباترین ساختمان‌های قدیمی تبریز است که در مرکز شهر، در میدان ساعت، تقاطع خیابان ارتش و امام خمینی قرار دارد. روی این عمارت ساعتی تعبیه شده و به همین دلیل مردم به آن میدان ساعت (یا به اصطلاح مردم محلی، ساحات قاباغی) می‌گویند. ساخت این عمارت از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۸ به طول انجامید.

رضا شاه دستور داد تا این بنا را در محل گورستان متروکه و مخروبه‌ی محله‌ی نوبر، با نظارت مهندسین آلمانی بسازند. از همان ابتدای ساخت این عمارت، از آن به عنوان شهرداری استفاده شده است. امروزه این ساختمان، شهرداری مرکزی تبریز است.

ساعت داخل این ساختمان چهاربعدی است و از چهارسو قابل رویت است. زنگ آن نیز هر یک ربع، یک بار به صدا در می‌‌آید و زمان را به مردم یادآوری می‌کند.

در سال ۱۳۸۶، به مناسبت بزرگداشت صدمین سالروز تاسیس اولین انجمن شهر و بلدیه ایران در تبریز، عمارت شهرداری را به موزه‌ی شهر و شهرداری تبدیل کردند که اولین موزه‌ی شهرداری در کشور است.

این موزه در طبقه‌ی زیرین ساختمان قرار گرفته است و تالارهای مختلفی از جمله تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، فرش، چاپ و نشر، هنرهای معاصر و … دارد. این عمارت در تیر ماه ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

موزه قاجار تبریز (خانه امیرنظام گروسی)

موزه‌ی قاجار در محل خانه‌ی امیرنظام گروسی تاسیس شده است و در محله‌ی ششگلان تبریز قرار دارد. امیرنظام گروسی پیشکار ناصرالدین شاه بود و در همان دوران دستور ساخت این خانه را داد. سازمان میراث فرهنگی این خانه را در سال ۱۳۷۰ خرید و با شماره‌ی ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این عمارت در دو طبقه ساخته شده است. مساحت کل آن ۳۰۰۰ متر مربع است و زیربنای آن ۱۵۰۰ متر مربع است. ایوان آن ۱۶ ستون دارد و سرستون‌های آن یکی از زیبایی معماری این بنا است. شیشه‌های رنگی پنجره‌های مشبک آن، زیبایی عمارت را دوچندان کرده است.

زیرزمین خانه‌ی امیرنظام حوض‌خانه‌ای بزرگ دارد و نشان‌دهنده‌ی اصالت و معماری زیبای قجری آن است. در طبقه‌ی اول این عمارت ۷ تالار به نام‌های تالار سکه، بافته، چینی، آبگینه، فلزات، موسیقی و تالار خاتم است. در زیرزمین نیز تالارهای سنگ، اسلحه، رجال و فرامین، معماری و شهرسازی، قفل و تالار فانوس قرار دارد.

حیاط این عمارت نیز بسیار باصفا بوده و حوض بزرگ و درختان و گل‌های باغچه در فصل بهار بسیار دیدنی است. عمارت امیرنظام گروسی در سال ۱۳۷۰ با شماره‌ی ۱۷۴۹ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قرابیه تبریز

اران بی‌شمارش، قنادهای سایر شهرها را نیز به پخت آن ترغیب کرده است. این شیرینی مجلسی و گران‌قیمت مانند شیرینی نارگیلی مشهور، بدون آرد و با استفاده از مغزهای آسیاب شده پخته می‌شود و غیر از مغز مورد نظر، شکر و سفیده‌ی تخم‌مرغ مواد اصلی تهیه‌ی آن هستند. مغز مرسوم در تهیه‌ی قرابیه، بادام است اما قرابیه‌های پسته‌ای و گردویی نیز تولید می‌شود.

نوقا تبریز

این شیرینی که در گویش محلی با نام «لوکا» هم شناخته می‌شود، شیرینی بین‌المللی است که در کشورهای مختلفی همچون ایتالیا و فرانسه هم تولید می‌شود و شباهت زیادی به گز دارد.

نوقا انواع مختلفی دارد که وانیلی و کاکائویی آن از همه معروف‌ترهستند. این شیرینی مکعبی‌شکل با سفیده‌ی زده شده‌ی تخم‌مرغ و عسل تهیه می‌شود و از مغز پسته یا گردو داخل آن استفاده می‌شود.

ریس تبریز

از شیرینی‌های قدیمی تبریز است که در گویش محلی به آن «سوت شیرینی سی» گفته می‌شود. اصلی‌ترین مواد تشکیل‌دهنده‌ی ریس، شیر، شکر و پسته است.

این شیرینی خوش‌طعم در انواع مختلفی تولید می‌شود که تسبیحی و کاکائویی آن طرفداران بیشتری دارند.

باقلوا تبریز

شیرینی سنتی اقوام ترک‌زبان آسیای میانه به ویژه ترکمن‌ها بوده است که امروزه در بسیاری از کشورها مانند ترکیه، یونان، روسیه و… پخته می‌شود و در ایران هم سوغاتی برخی از شهرها است.

نوع تبریزی آن که به دلیل شیوه‌ی پختش به باقلوای استانبولی مشهور است، به همان روشی پخته می‌شود که در ترکیه مرسوم است.

این شیرینی به این دلیل که بعد از پخت به نوعی شربت آغشته می‌شود، بسیار شیرین است و طرفداران خاص خود را دارد. باقلوا ترکیبی از هل، گلاب، خاک قند، شیر، آرد، روغن و زرده‌ی تخم‌مرغ است. این شیرینی در شکل‌های لوزی، مربعی و لوله‌ای و با طعم‌های مختلفی مانند پسته‌ای، بادامی و نارگیلی تولید می‌شود.

راحت الحلقوم تبریز

استفاده از این نوع شیرینی که خاستگاه آن کشور ترکیه است، در اعیاد و شب یلدا کنار آجیل بسیار مرسوم است. ماده‌ی اصلی در پخت آن نشاسته است و دو نوع ساده و مغزدار دارد.

این شیرینی برای این‌که مورد توجه تمامی سلیقه‌ها قرار بگیرد، در رنگ‌ها و طعم‌های مختلف تولید می‌شود.

لوز تبریز

در شیرینی‌پزی به شیرینی‌هایی که نیاز به پخت ندارند، لوز گفته می‌شود. لوزها انواع گوناگونی دارند که تفاوت‌شان در مواد تشکیل‌دهنده، طرز تهیه و شکل برش آن‌ها است. نوع تبریزی لوز یکی از مرغوب‌ترین این دسته از شیرینی‌ها است که با روشی خاص از ترکیب زعفران، پودر قند و گلاب تهیه می‌شود.

یکی از ویژگی‌های لوز تبریز استفاده از بادام یا پسته در آن است که علاوه بر طعم ویژه‌ای که به این شیرینی می‌دهد، در کیفیت و ماندگاری آن نیز تاثیر دارد.

رشته‌ ختایی تبریز

این شیرینی در تبریز مخصوص ماه رمضان است و با نام تل کادایف در کشورهایی مانند ترکیه نیز شناخته شده است. در پخت این شیرینی از نوعی رشته استفاده می‌شود که در واقع نام این رشته روی شیرینی گذاشته شده است. در شیرینی‌پزی به این نوع شیرینی باقلوای رشته‌ای نیز گفته می‌شود.

ترکیب رشته، کره و پودر قند، ماده‌ی اصلی این شیرینی را تشکیل می‌دهد، عطر و طعم آن از ترکیب دارچین، زنجبیل، پودر گل محمدی و گلاب حاصل می‌شود و برای تکمیل آن از مغزینه‌ی گردویی یا پسته‌ای استفاده می‌شود.

آجیل تبریز

کیفیت بالای آجیل تبریز شهرت جهانی دارد و شروع صادرات آن به کشورهای گوناگون به زمان قاجار برمی‌گردد. از دلایل مرغوبیت آجیل تبریز این است که به دلیل آب و هوای مناسب، اکثر خشکبار مورد استفاده در انواع آجیل، به جز پسته، در تبریز و شهرستان‌های اطرافش کشت می‌شود.

همین دسترسی به خشکبار تازه و متنوع از یک سو و نحوه‌ی آماده‌سازی خوب و ماهرانه‌ی آن از سوی دیگر سبب می‌شود تا آجیل تبریز از مرغوب‌ترین آجیل‌های ایران باشد.

شیرینی سجوق مراغه

یکی دیگر از خوشمزه‌ترین و معروف‌ترین شیرینی‌های استان آذربایجان شرقی، شیرینی سجوق است که بسیار دلچسب است. این شیرینی از ترکیب گردو، نشاسته، نارگیل، شیره‌ی انگور، بادام، پسته، نشاسته، هل، گردو، گلاب و هسته‌ی شیرین زردآلو تهیه شده و در اختیار مردم قرار می‌گیرد. کسانی که به این استان سفر می‌کنند، می‌توانند از این شیرینی را به عنوان سوغات برای دوستان و اقوام خود خریداری کنند.

شیرینی چای مراغه (قند پنیری)

یکی دیگر از شیرینی‌های پرطرفدار استان آذربایجان شرقی، شیرینی چای مراغه یا همان قند پنیری است که از سوغاتی‌های معروف این شهر به حساب می‌آید. گفته می‌شود که پیشینه‌ی این شیرینی به سال‌های خیلی طولانی بازمی‌گردد و علاقه‌مندان زیادی شیفته‌ی این شیرینی از سرتا سر کشور ایران هستند.

قنادان زبر دست استان آذربایجان شرقی در پخت و پز این شیرینی از مخلوط هل، آناناس، پرتغال، شکر، لیمو و ادویه‌های مختلف استفاده می‌کنند.

معرق کاری تبریز

از دیگر صنایع دستی استان آذربایجان شرقی می‌توان به مُعَرَّق‌کاری (موزاییک سازی) اشاره کرد گفته شده است قدمت این هنر به دوران سلجوقیان بازمی‌گردد. این صنعت در شهرهای دیگری چون هرات، یزد، آران و بیدگل، سمرقند و کاشان وجود داشته است و استادکاران با ذوق و سلیقه‌ی خود ساختمان‌ها و مساجد را مزین می‌ساختند.

منبت كاری تبریز

منبت کاری از هنرهای دستی مردم استان آذربایجان شرقی به حساب می‌آید. استادکاران زبردست، باهوش و زکاوت خود نقوش را به صورت کاملا برجسته بر روی چوب پیاده می‌کنند و گردشگرانی که به این شهر می‌آیند، محو و شیفته‌ی این صنعت می‌شوند. صنایع دسنتی معرق کاری شده سوغات بسیار زیبایی برای گردشگران است.

کفش چرمی تبریز

شهر تبریز در صنعت تولید چرم، پیشینه‌ی پرآوازه‌ای دارد. اولین کارخانه‌ی چرم‌سازی ایران در سال ۱۳۰۸ شمسی در شهر تبریز افتتاح شده است.

ارزنده‌ترین محصول چرمی تبریز، کفش‌های دست‌دوز آن است که شهرت جهانی دارند. کیفیت بالای چرم، دوخت ظریف و استادانه و دوام و راحتی، سبب شده است تا کفش دست‌دوز تبریز در داخل و خارج از کشور، طرفداران زیادی داشته باشد.

قالی و قرش تبریز

شهرت منطقه‌ی آذربایجان در زمینه‌ی قالی‌بافی، مربوط به قرون اولیه‌ی اسلامی است. بر اساس شواهدی که در منابع تاریخی وجود دارد، در قرن سوم هجری ، آذربایجان از بزرگ‌ترین مراکز بافت قالی بوده است. شهر تبریز در طول تاریخ علاوه بر این که از مراکز عمده‌ی قالی‌بافی بوده، به عنوان مرکز داد و ستد قالی نیز شناخته می‌شده است.

امروزه در بسیاری از موزه‌های جهان، قالی‌های نفیس بافته شده در تبریز که عمدتا مربوط به دوران صفوی هستند، نگه‌داری می‌شوند. شهر تبریز علاوه بر بافنده‌های زبردستی که بار تجربه‌ای دیرینه را به دوش می‌کشند، همواره طراحان مشهوری را در زمینه‌ی طراحی فرش در اختیار داشته است. تنوع رنگ، استفاده از ابریشم مرغوب و نقوش سنتی ظریف، از ویژگی‌های قالی تبریز است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

جاذبه‌های گردشگری املش ؛ بهشت ییلاقات گیلان

املش نام شهری در گیلان  و در کنار رودخانه شلمان‌رود واقع شده است. املش ارتفاعات سرسبز و ییلاقات زیبایی دارد که گردشگران را به ویژه در فصول گرم به سمت خود می‌کشاند.

املش

برای رسیدن به گیلان سه محور شرقی، جنوبی و غربی وجود دارد. محور شرقی از چابکسر و شهرستان رودسر آغاز می‌شود. کسانی که از مازندران وارد گیلان می‌شوند در ابتدا وارد چابکسر، کلاچای، رودسر و سپس املش می‌شوند. البته باید بدانیم که چهار بخش کلاچای، چابکسر، رحیم آباد و رودسر جزو شهرستان رودسر محسوب می‌شوند. املش نیز جاذبه‌های گردشگری و دیدنی ویژه‌ای دارد.

سه‌شنبه‌بازار املش

اگر به بازارگردی و بازارهای محلی علاقه‌ دارید می‌توانید به سه شنبه‌بازار املش سری بزنید. این بازار هفتگی گرم و پررونق است. از انواع  سبزی‌های محلی گرفته تا صنایع دستی در بساط فروشندگان بومی یافت می‌شود.

خانه گوهرتاج‌خانم

خانه گوهرتاج‌خانم از عمارت‌های قدیمی گیلان در خیابان رهبری و در بافت قدیمی املش واقع و در سال ۱۳۱۰ ساخته شده‌است.

عمارت عبدالعلی‌ خان‌ صوفی

عمارت عبدالعلی‌ خان‌ صوفی توسط حاج میرزا محمدعلی خان صوفی در شهرستان املش ساخته شده که در سال ۱۳۵۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است. این خانه ۱۸۶ سال قدمت و ۵ هزار مترمربع مساحت دارد.

تالاب زربیجار

در شهر املش تالابی زیبا به‌نام زربیجار قرار دارد که گیاهان مردابی و نیلوفرهای آبی آن در بهار و تابستان دیدنی هستند. طبیعت  اطراف این تالاب در فصل بهار می‌تواند برایتان آرامش‌بخش باشد. مسیر دسترسی به این تالاب از کمربندی املش است.

خصیب‌دشت

دهکده ییلاقی خصیب‌دشت یکی از زیباترین نقاط املش و گیلان است. جاده دسترسی به این منطقه ییلاقی پرپیچ و خم و در برخی نقاط خاکی است، اما این مسیر به دلیل جنگلی بودن بسیار دیدنی است.  اگر به چای خوردن علاقه دارید حتما سری به قهوه‌خانه‌های خصیب‌دشت بزنید. بهترین زمان بازدید از این ییلاق خوش آب و هوا بهار و به‌ویژه اردیبهشت است.

ییلاق هالی‌دشت یا هلودشت

اگر از قسمت غربی املش از پل این شهر عبور و به سمت روستای لات‌لیل، بلوردکان و پیمور حرکات کنید بعد از آن به دهکده ییلاقی هالی‌دشت می‌رسید. این منطقه بسیار زیبا و دیدنی است. اگر خوش شانس باشید می‌توانید اقیانوس ابر را نیز در این منطقه ببینید.

آبشار سیاه‌تاش

آبشار سیاه تاش در ۲۰ کیلومتری مرکز شهرستان املش در بخش رانکوه قرار دارد. بهترین زمان برای دیدن این آبشار بهار و تابستان است. این آبشار حدود ۵۰ متر ارتفاع دارد. برای رسیدن به این آبشار باید حدود ۲ کیلومتر در دل جنگل پیاده‌روی کنید.

چشمه لوزان

چشمه آب معدنی لوزان در ارتفاع دو هزار و ۱۴۴ متری از سطح دریای آزاد قرار دارد. چشمه با سیمان مهار شده و برای استفاده از آب آن لوله‌های آب درنظر گرفته شده است. مسیر دسترسی به این چشمه چندان مناسب نیست.

روستای تاریخی و میل اُمام

میل امام مربوط به پیش از اسلام و در روستای تاریخی اُمام واقع شده است. این اثر در سال ۱۳۸۰ یبه ثبت ملی نیز رسیده است.   این میل استوانه‌ای شکل در بلندترین نقطه کوه سومان‌سرا و در ارتفاع ۲۰۰۰ متری سطح دریا قرار دارد.

منبع:همشهری

بهترین زمان سفر به استانبول ترکیه

کشور ترکیه از زمان های قدیم مورد علاقه گردشگران جهانی بوده و همواره برای تمامی سلیقه ها چیزی برای ارائه دادن در چنته خود داشته است. در میان گردشگران ایرانی نیز کشور ترکیه از جایگاه خاصی برخوردار بوده و سالیانه هزاران گردشگر ایرانی با خریداری بلیط استانبول برای بازدید از این کشور و گذراندن وقت فراغت در آن به این کشور دیدنی سفر می کنند.

از بین شهرهای متعدد و بسیار دیدنی ترکیه شهر استانبول همواره به گونه ای ویژه در دل گردشگران جایی برای خود دست و پا کرده و سالیانه میلیون ها گردشگر بلیط هواپیما استانبول تهیه کرده و به این شهر دیدنی سفر می کنند. با این حال همواره بهترین وقت و زمان برای خریداری بلیط هواپیما استانبول و سفر به این شهر همواره ذهن علاقه مندان به گردشگری را مشغول کرده است.

در همین راستا و در قالب این مطلب تصمیم گرفتیم تا بهترین زمان سفر به استانبول را برای شما توضیح داده و از تمامی جوانب این موضوع را همگام با شما بررسی کنیم. پس پیشنهاد می کنیم که تا آخر مطلب ما را همراهی کنید.

بهترین زمان برای گشت و گذار در ترکیه

بهترین زمان سفر به استانبول

بهار و پاییز بهترین زمان سال برای خریداری بلیط هواپیما استانبول با هدف گشت و گذار می باشد. آب وهوا در این زمان ها خوب بوده و میانگین دمای هوا به 15 درجه سانتی گراد می رسد. درحالی که بهار فصل شلوغ در استانبول بوده و در این فصل گردشگران فراوانی با تهیه بلیط هواپیما استانبول به بازدید از این شهر می آیند، مقدار بازدید کنندگان تا اواخر ماه می به نقطه اوج خود نخواهد رسید.

در فصل پاییز مقدار گردشگران کاهش یافته و تا اوایل ماه اکتبر تعداد افرادی که بلیط هواپیما استانبول تهیه می کنند، به شدت کم خواهد شد. بسیاری از افراد فکر می کنند که فصل بهار بهترین زمان برای سفر به استانبول بوده و در بین ماه های بهاری، ماه آوریل برای این کار مناسب تر خواهد بود و دلیل آن برگزاری جشنواره بین المللی گل لاله است که در طول این ماه برگزار می شود.

با این حال فصل پاییز زمانی است که شهر استانبول جان گرفته و با وجود باران های ملایم و غروب های آفتاب دیدنی، فضایی دیدنی و رمانتیک را برای هر شخصی پدید خواهد آورد. زمانی که بلیط هواپیما استانبول تهیه کرده و در بهار، تابستان و یا پاییز به بازدید از این شهر رفته اید، بهترین زمان برای دیدار از جاذبه های برتر استانبول، صبح زود و یا آخر شب خواهد بود.

قصر توپکاپی (Topkapi) که یکی از جاذبه های محبوب استانبول است، بازدید از آن بهتر است در صبح روز دوشنبه که آرام ترین وقت آن می ‎باشد، انجام شود. در فصل زمستان می توانید در هر زمانی از این قصر دیدار کرده و با هیچ جمعیتی روبرو نشوید اما در فصل تابستان وضعیت کاملاً برعکس بوده و بدترین زمان برای بازدید از جاذبه های استانبول است؛ زیرا در این هنگام با سفر به استانبول با گرمای هوا، صف های شلوغ در جاذبه های برتر و تعداد زیاد گردشگران روبرو خواهید شد.

 

بهترین زمان برای سفرهای دریایی بوسفوروس (Bosphorus Cruise)

بهترین زمان سفر به استانبول

 ماه سپتامبر شاید بهترین زمان سال برای یک سفر دریایی بوسفوروس باشد؛ زیرا در طول این ماه هوا معمولاً گرم می باشد. ماه می نیز یکی از بهترین زمان ها برای این کار است و همچنین بهترین زمان برای تماشای سه گونه مختلف از دلفین ها می باشد که در بوسفوروس زندگی می کنند. با این حال سفر دریایی بوسفوروس جاذبه ای است که در تمامی طول سال می توان آن را انجام داد. درحالی که آب وهوا می تواند برخی اوقات باعث کنسل شدن این سفر شود، اگر شما در طول زمستان سفر این سفر را انجام می دهید، بهتر است صبح زود به این کار پرداخته تا شانس مشاهده طلوع آفتاب را نیز داشته باشید.

بهترین زمان برای خرید بلیط هواپیما استانبول

بهترین زمان سفر به استانبول

شهر استانبول یک مقصد مسافرتی محبوب برای علاقه مندان به خرید می باشد. پس از خرید بلیط هواپیما استانبول و سفر به این شهر خواهید توانست برندهای در سطح جهانی را در فروشگاه ها و مراکز خرید متعدد این شهر بیابید. علاوه بر برندهای لاکچری جهانی، صنعت مد محلی شهر استانبول نیز فعالیت خوبی داشته و با دیدار از فروشگاه های محلی غیر زنجیره ای نیز خواهید توانست کالاهای با کیفیتی را بیابید.

تاریخ های مشخصی برای خرید وجود ندارد اما اولین هفته ماه جولای عموماً بهترین کالاها و قیمت ها را به همراه خواهد داشت. با فرا رسیدن اواست اوت فروش اجناس از قله خود عبور خواهد کرد. فروش زمستانی اجناس در اواسط دسامبر و اوایل ژانویه با تخفیفات 30 تا 50 درصدی آغاز می شود. درحالی که اجناس فروخته نشده را در ماه آوریل می توان با تخفیف 70 درصدی نیز خریداری کرد.

پاییز بهترین زمان برای خریداری اجناس با قیمت های مناسب در بازار بزرگ استانبول می باشد درحالی که فصل تابستان که دست فروشان مشتریان فراوانی خواهند داشت بدترین زمان است. برخی افراد معتقدند که بهترین زمان برای خرید در بازارهای استانبول اول صبح است و برخی دیگر معتقدند که برای به دست آوردن خریدهای عالی با بهترین قیمت ها از دست فروشان بهترین زمان اواخر روز و قبل از بسته شدن است.

 

بهترین زمان برای جمعیت کم تر در استانبول

بهترین زمان سفر به استانبول

همانند دیگر مقاصد گردشگری، بیشترین جمعیت در فصل تابستان به شهر استانبول سفر می کنند. فصل تابستان شاهد کم ترین بازدیدکنندگان بوده و مخصوصاً در ماه های ژانویه و فوریه تعداد بازدیدکنندگان از شهر استانبول بسیار کم می شود. با فرارسیدن ماه می، گردشگران باز گشته و دوباره با فرارسیدن ماه اکتبر مقدار آن ها کاهش می یابد.

برای لذت بردن از شهر استانبول و داشتن سفری به یادماندنی از هر لحاظ، بهترین زمان برای سفر به این شهر اواخر آوریل می باشد که با جمعیت های شلوغ مواجه نخواهید شد و در این هنگام گل های لاله جوانه زده و دمای هوا نیز به گونه خوش آیندی گرم است.

فرقی نخواهد کرد که در چه زمانی از سال به این شهر سفر کنید، جاذبه های مشهور شهر استانبول معمولاً بعد از ظهرها شلوغ خواهد بود؛ بنابراین بهترین زمان برای بازدید از جاذبه های استانبول صبح اول وقت و یا عصر هنگام خواهد بود. بدترین زمان برای بازدید از مسجد آبی، روز جمعه است؛ زیرا که در صبح روز جمعه این مسجد بسته بوده و دقیقاً پس از ناهار درب های این مسجد برای بازدید عموم باز شده و در این هنگام با صف های طولانی روبرو خواهید شد.

آخر هفته ها و روزهای تعطیل نیز معمولاً روزهایی است که شهر استانبول شلوغ بوده و بنابراین بهترین زمان برای دیدار از جاذبه های این شهر دیدنی و دوری جستن از جمعیت زیاد، دوشنبه تا پنجشنبه خواهد بود.

 

چرا خرید بلیط هواپیما از سفرستان

بهترین زمان سفر به استانبول

روی هم رفته می توان نتیجه گرفت که شهر استانبول یکی از دیدنی ترین مقاصد مسافرتی برای هر گردشگری بوده و اگر شما نیز تابه حال بلیط هواپیما استانبول تهیه نکرده اید، پیشنهاد می کنیم که سفر به این شهر را در برنامه های سفری بعدی خود قرار داده و با مطالعه این مطلب بتوانید بهترین زمان سفر به استانبول را شناخته و با در نظر گرفتن تمامی جوانب، یک سفر به یادماندنی و عالی را در این شهر دیدنی تجربه کنید.

منبع:تابناک

پیشنهادات سفر در نوروز برای سلایق مختلف

عید نوروز یکی از بهترین زمان‌ها برای سفر کردن بسیاری از افراد است، زمانی که هم کارمندان نیازی به مرخصی ندارند و هم فرزندان خانواده، نیازی به غیبت در درس و دانشگاه ندارند.

عید نوروز یکی از بهترین زمان‌ها برای سفر کردن بسیاری از افراد است، زمانی که هم کارمندان نیازی به مرخصی ندارند و هم فرزندان خانواده، نیازی به غیبت در درس و دانشگاه ندارند. زمانی که آب و هوای اکثر مناطق ایران، بهاری و معتدل است و جاده نام شما را فریاد می‌زند!

در این مطلب می‌خواهیم چند پیشنهاد ویژه سفر نوروزی در نوروز ۹۹ برای سلایق مختلف ارائه دهیم. با ما همراه باشید.

تور قشم

تور قشم نوروز می‌تواند برای سلیقه‌های متنوع، پرهیجان باشد. طبیعت گردی در قشم، برای آنهایی که عاشق آرامش طبیعت‌اند، بهترین گزینه است. در این جزیره زیبا می‌توانید به تماشای دره ستارگان بروید، دره‌ای تماشایی که چشم‌اندازهای سحرانگیز و جادویی آن، شما را وسوسه می‌کند که راهی قشم شوید. دیگر دیدنی‌های طبیعی قشم مانند تنگه چاهکوه، جنگل حرا، آکواریوم طبیعی هنگام و تنگه عالی محمد برای طبیعت گردان یک بهشت است. در کمتر نقطه‌ای از جهان می‌توان جاذبه‌هایی مشابه به آن پیدا کرد. روستاهای تاریخی زیادی در قشم وجود دارد، اگر به دنبال فرار از روزمرگی هستید و دوست دارید به جاهای کمتر شناخته شده بروید، بازدید از روستاهای دیدنی قشم را در برنامه سفر خود بگذارید. روستای لافت (از قدیمی‌ترین روستاهای ایران با بادگیرهای جذاب)، روستای شیب دراز (ساحل تخم گذاری لاک پشت‌های در معرض انقراض)، روستای گوران (روستایی تاریخی با کارگاه‌های لنج سازی تاریخی) از جمله روستاهای معروف قشم‌اند که می‌توانید از آن‌ها بازدید کنید. اگر به روستاگردی علاقه دارید، فراموش نکنید هیچ چیز به اندازه تجربه اقامت در اقامتگاه‌های بوم گردی، سفرتان را خاطره‌انگیز و رویایی نخواهد کرد. علاقمندان به فرهنگ و هنر نیز در تور قشم سفری به یادماندنی خواهند داشت، چرا که جای جای این جزیره، پر است از داستان‌های فولکلوریک و آداب و رسوم زنده چند صدساله. آئین زار و جشن نوروز صیاد برخی از این آداب و رسوم زیبا محسوب می‌شوند، اینجا می‌توانید صنایع دستی ساخته شده از صدف و دیگر موجودات دریایی را برای یادگار سفر تهیه کنید. شکم گردی در قشم، با غذاهای رنگارنگی مانند غوزی گوشت و ماهی، عنکاس، قلیه ماهی و هواری گوشت و میگو شما را به مهمانی طعم‌های جدید می‌برد.

اگر اهل ماجراجویی هستید، تفریحات دریایی قشم مانند غواصی، پاراسل، فلای بورد، اسکی روی آب و … شما را به اوج هیجان خواهد رساند. البته که با قدم زدن و دیدن ستاره‌های دریایی جذاب کنار سواحل قشم می‌توانید آرامش را نیز تجربه کنید. آخرین تجربه که در سفر با تور قشم می‌توانید کسب کنید، تجربه خرید در قشم است. در مراکز خرید قشم، برندهای متنوع و قیمت‌های مناسب پوشاک، لوازم خانگی و… را می‌توان پیدا کرد.

تور شیراز

برای بسیاری از افرادی که به ایرانگردی علاقه دارند، سفر با تور شیراز یکی از اولین گزینه‌هاست. در سفر به این شهر، علاوه بر بازدید از ده‌ها دیدنی‌های تاریخی شیراز مانند مسجد نصیرالملک، حافظیه، باغ ارم و …، می‌توانید سری به طبیعت زیبای منطقه هم بزنید، بهشت گمشده مرودشت، دشت ارژن شیراز، تنگ تیزاب، روستای قلات، آبشار مارگون، تنگ دم اسب و… بزنید که همگی از جاذبه‌های طبیعی اطراف شیراز محسوب می‌شوند. در شهرهای اطراف شیراز مانند شهرستان مرودشت و پاسارگاد هم می‌توانید از جاذبه‌هایی مانند تخت جشید و پاسارگاد که افتخار هر ایرانی محسوب می‌شوند، دیدن کنید.

در این شهر می‌توانید یک شکم گردی حسابی را تجربه کنید. شاید اسم کلم پلو را جز غذاهای محلی شیراز شنیده باشید، اما تنوع غذاهای این شهر را می‌توانید در تور شیراز بهتر بچشید. دوپیازه آلو یک غذای ساده است و شیرازی پلو یک غذای خوش طعم که در سفر به این شهر می‌توانید آن‌ها را امتحان کنید. اگر خرید کردن را دوست دارید، تجربه خرید در بازارهای تاریخی و مراکز مدرن خرید در شیراز می‌تواند برایتان جذاب باشد.

تور تبریز

تبریز این روزها در میان مهم‌ترین مقاصد گردشگری ایران شناخته شده است، اما خیلی‌ها نمی‌دانند در این شهر می‌توانند چه تجربیات مختلفی را از سر بگذرانند. بسیاری از افراد تابستان را برای گشت و گذار در تبریز انتخاب می‌کنند، اما علاوه بر تابستان، تعطیلات نوروز نیز می‌تواند یکی از بهترین زمان‌های سفر به تبریز و بازدید از جاذبه‌های توریستی این شهر باشد. اگر همسفر تور تبریز شوید، می‌توانید بسیاری از جاهای دیدنی تبریز را ببنید. بازار تاریخی تبریز که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، مقبره الشعرا و تعداد بسیار زیادی خانه تاریخی که هر کدام داستانی جذاب از تاریخ معاصر ایران را در دل خود دارند، منتظر شما هستند. برای روستاگردی به روستای صخره‌ای کندوان در دل کوه‌های اطراف تبریز بروید و اگر اهل هیجانید، پیست اسکی یام مرند در اطراف تبریز میزبان شما خواهد بود. اهالی تبریز و گردشگران برای تفریح به عینالی می‌روند و از امکانات زیاد آنجا نظیر تله کابین و دریاچه مصنوعی بهره‌مند شوند. اهل طبیعت گردی و کویرنوردی هستید؟ شاید از شنیدن نام کویر قره قوم در تبریز شگفت زده شوید، کویری در دل منطقه‌ای کوهستانی!

علاقمندان به خرید می‌توانند در فاصله کوتاهی از این شهر خود را به جلفا برسانند و یا در مراکز خرید مدرن تبریز، اجناسی با برندهای معتبر بخرند. دیگر تجربه منحصر به فرد در تور تبریز مربوط به کلیساگردی است. قره کلیسا در جلفا به همراه کلیسای سنت استپانوس چالدران و کلیسای زور زور در ماکو به دلیل اهمیت زیاد تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. همچنین برای شکم‌گردی در این شهر خوشمزه، می‌توانید علاوه بر صرف کوفته تبریزی، می‌توانید آش ماست و آش میوه و همچنین کوکوی لوبیاسبز را نیز امتحان کنید.

منبع:خبرگزاری مهر

سَرو ۸۰۰ ساله تلخیک ،روستای زول قاین

درخت سرو کهنسال «تلخیک» در روستای زول قاین، درختی با عمر متوسط ۸۰۰ ساله است که از تقدس بالایی در نگاه مردم منطقه برخوردار است.

در فاصله ۳ کیلومتری جاده قاین به سمت روستای زول، درخت کهنسالی از گونه سرو که از درختان بومی منطقه خراسان جنوبی است، وجود دارد. این درخت با توجه به قطر و بررسی شرایط فیزیکی آن، به سن کهنسالی رسیده است.

در شکل ظاهری، وضعیت آن سالم به نظر می‌رسد. شاخه‌های آن موجب بوجود آمدن تاج پوشش بسیار زیبایی برای آن شده و سطحی حدود ۱۱۱ مترمربع را شامل می‌شود. این درخت زیبا به صورت تک و شاخص در میان زمین‌های کشاورزی واقع شده و اطراف آن را درختچه‌های زرشک و گیاهان علفی احاطه کرده‌اند.

به گزارش ایسنا، بر روی تنه این درخت کهنسال آثاری از یک شکاف عمیق و بزرگ قابل مشاهده است که رنگ تنه در این قسمت با دیگر قسمت‌ها تفاوت فاحشی داشته و پوسته های تنه نشان از عمر بالای آن دارد. ریشه های درخت نیز از زمین بیرون زده‌اند.

مردم برای نذر و نیاز و برآورده شدن حاجات به این منطقه می‌آیند. اهالی این روستا و دیگر روستاها، این درخت را مقدس دانسته و بسیار به آن معتقدند.

دخیل‌هایی که بر شاخه‌های این درخت بسته شده نشان از تقدس و اعتقادات عمیق مردم دارد. قدمت این درخت تقریباً ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سال است.

قرار گرفتن درخت در محلی با دید مناسب از کنار جاده و سهولت دسترسی به آن مسیر ویژه اکوتوریسم هم‌چنین شرایط منطقه از قبیل دره و چشمه «تلخیک» به لحاظ زیرساخت‌های گردشگری، ارزش خاصی دارد.

این درخت در فهرست میراث طبیعی به ثبت رسیده و پس از ثبت این اثر، اجرای برنامه‌های حفاظتی و مدیریتی در خصوص اهمیت و لزوم حفاظت از این درخت و راه‌های حفاظت از آن در برابر آسیب‌های طبیعی، انجام مطالعات علمی بر روی درخت در خصوص آفات و امراض احتمالی و مبارزه با آن، تحقیق و بررسی خاک اطراف آن و تقویت آن در صورت لزوم و هرس شاخه‌های زائد برای افزایش استقامت در برابر بادهای غالب و وزش طوفان حائز اهمیت بوده که مورد توجه قرار گرفته است.

منبع:ایسنا

یزد ،پایتخت خشتی ایران

یزد با معماری ارزشمند و سنتی که دارد، گردشگران زیادی را به‌سوی خود جذب می‌کند.

یزد یکی از شهرهای مرکزی ایران است که تیر ماه ۱۳۹۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

یزد معماری تماشایی دارد و بافت سنتی آن دست نخورده است. بنابراین، تعجبی ندارد که میزبان گردشگران بسیاری باشد.

ما اطلاعاتی را جمع‌آوری کرده‌ایم که برنامه‌ریزی شما را برای سفر به شهر بادگیرها ساده‌تر می‌کند.مجموعه بازارهای قدیمی یزدمجموعه بازارهای قدیمی یزد در دوران پهلوی با احداث خیابان شاه به دو نیم تقسیم شدند که طی این تقسیم برخی بازارها مانند بازار محمدعلی خان، بازار ارسی دوزها، بازار پنجه علی تخریب شد.

در این راسته بازارها می‌توانید کالاهایی چون پارچه، طلا، فرش و شیرینی‌های سنتی تهیه کنید. در این مجموعه بازارها کارگاه‌ مازاری (محل ساییدن حنا)، کارگاه حلوایی (محل تبدیل کنجد به حلوا ارده) و کارگاه رنگرزی وجود دارد.

بازار قیصریه با معماری‌ای بسیار زیبا و دو در چوبی بسیار ارزشمند محل خرید و فروش پارچه های یزدی است.

بازار قنبر که قدیمی‌ترین قسمت بازار را تشکیل می‌دهد متعلق به قرن ۹ هجری است و جزو بخشی از مجموعه تاریخی فرهنگی امیر چخماق به حساب می‌آید. در این بازار یک تکیه بسیار زیبا متعلق به قرن ۱۳ نیز وجود دارد.

بهتر است پس از ورود به یزد، در ابتدا از یکی از قدیمی‌ترین محلات این شهر، یعنی محله فهادان دیدن کنید.

محله فهادان یزد

فهادان در لغت به معنای فرد سرشناس و دانا است. فهادان که تاریخ پیدایش آن به دوران سلجوقی باز می‌گردد، یکی از قدیمی‌ترین محله‌های یزد است و به محله جنگل نیز شهرت دارد.

حتی نقل شده است که سلطان قطب الدین بن عزرالدین، علاقه شدیدی به نگه‌داری از یوزپلنگ داشته است و تعدادی یوز در این محل نگه‌داری می‌کرده است؛ به همین دلیل این محله به محله یوزداران نیز شهرت پیدا کرده است.

از آثار تاریخی این محله می‌توان به امامزاده دوازده امام، زندان اسکندریه یا همان مدرسه ضیائیه، بقعه شیخ احمد فهادان، تعدادی خانه اعیان نشین متعلق به دوران قاجار مانند خانه‌های ملک‌زاده، محمودی و عرب‌‌‌زاده و همچنین تعدادی آب‌انبار، مسجد، بازارچه و کارگاه اشاره کرد.

زندان اسکندر یا مدرسه ضیائیه یزد

در مجاورت بقعه دوازده امام در محله فهادان، بنایی به نام زندان اسکندر یا مدرسه ضیائیه با حدود ۸ قرن قدمت وجود دارد و تاریخ ساخت آن به سال ۶۳۱ بازمی‌گردد؛ اما در سال ۷۰۵ تکمیل شده است.

ظاهرا این بنا با گنبدی ۱۸ متری و دارای تزئینات و گچبری‌های زیبا با رنگ طلایی و لاجوردی، ابتدا زندان بوده و سپس به مدرسه تغییر کاربری داده است.

سه ایوان حیاط این بنا را احاطه کرده و در میان آن نیز چاهی به قطر دو متر وجود دارد. این بنا تنها از خشت خام تهیه شده است.یزد بناهای تاریخی مذهبی بسیار زیادی را در خود جای داده است که بقعه دوازده امام متعلق به قرن پنجم و دوران سلجوقیان یکی از آن‌ها است.

این بنا در ابتدا به صورت چهار ضلعی بوده و سپس با ایجاد تغییراتی در آن، به یک سازه هشت ضلعی تبدیل شده است. در داخل بنا از گچبری‌‌های ساده اسلیمی استفاده شده است. در محراب این مسجد نیز سنگ مرمری وجود دارد که روی آن بر دوازده امام و یکی از مشاهیر یزد صلوات فرستاده شده است.

بقعه سید گل سرخ یزد

طبق اسناد تاریخی، این بقعه آرامگاه سید معز الدین بن شرف الدین علی بن شمس الدین محمد بن تاج الدین است. این بنا متعلق به قرن نهم هجری قمری است.

داخل این بنا کاشی‌کاری شده و عمده مصالح آن خشت و گل است. قسمت داخلی گنبد با کاشی‌‌های نقوش اسلیمی و هندسی پوشیده شده و قسمت خارجی آن آجری و با طرح جدید ساخته شده است.

مسجد جامع یزد

ساختمان اولیه این شاهکار تاریخی یکی از آثار بسیار شاخص یزد است، متعلق به دوران ساسانیان بوده و حتی تا چند سال گذشته هم در حال تکمیل بوده است.

کاشی‌کاری‌ها، سردر رفیع، مناره‌‌ها و کتیبه‌‌های بسیار زیبای آن، شاهکار‌های معماری قرن نهم هستند. کتیبه‌های مسجد که یکی به خط کوفی و دیگری به خط ثلث نوشته شده است، نیز ارزش بسیار زیادی دارند. مسجد جامع یزد با وسعتی در حدود ۱۰ هزار متر مربع، دارای بخش‌‌های متعددی از جمله صحن بسیار بزرگ، شبستان‌های و رواق‌‌های بزرگ مشرف به صحن، شبستان‌های ستون‌دار، ایوان، کتابخانه و تزیینات غنی و زیبا است.

خانه لاری ها یزد

در دوران قاجار خانه‌‌های اعیانی زیادی در یزد ساخته شده است که یکی از آن‌ها خانه لاری‌ها است که از شش باب خانه تشکیل شده و در سال ۱۲۸۶ ساخته شده است.

استفاده از معماری خانه‌های کویری در این بنا کاملا محسوس است و ویژگی‌های جالب این بنا مانند در و پنجره‌‌های منحصر‌به‌فرد آن و اتاق‌های آینه کاری و نقاشی شده آن، توجه هر گردشگری را به سوی خود جلب می‌کند.آب‌‌انبار شش بادگیر

آب انبار شش بادگیر یزد

آب‌‌انبارها جزو بناهایی هستند که در بسیاری از شهرهای ایران دیده می‌شود. آب‌انبار شش بادگیر یکی از آثار معاصر یزد است که دارای شش بادگیر هشت وجهی بسیار زیبا با ارتفاع ۱۰ متر است.

در داخل بنا نیز مخزن آب مدوری با حجم دو هزار متر مکعب و ارتفاع ۶ متر وجود دارد و کف آن با آجر فرش شده است.حمام خان

حمام خان یزد

این بنای تاریخی جذاب در سال ۱۲۱۲ به فرمان محمد تقی خان، حاکم یزد ساخته شد. حمام خان که به گرم‌‌خانه نوری حمامی نیز معروف است، از بخش‌‌های مختلفی همچون شاه‌‌نشین و خزینه تشکیل شده است و امروزه از آن به‌‌عنوان چایخانه و سفره‌‌خانه سنتی استفاده می‌شود.

این بنا در زمینی به مساحت ۱۱۷۰ متر مربع با زیربنای ۹۰۰ متر ساخته شده است.

تکیه امیرچخماق ؛ میدانی گم شده در تاریخ شهری یزد

بازار دروازه مهریز با سی و هشت متر طول، در زمان گورکانیان به دست علی آقا تاسیس شد.

بازار تبریزیان متعلق به دوران قاجار است که در انتهای بازار پنجه علی قرار دارد. معماری این بخش از بازار بسیار دیدنی و زیبا است.

بازار زرگری که قدمتی آن به سده‌های دووازدهم و سیزدهم بازمی‌گردد، امروزه با طول ۹۴ متر در بخش شمالی خیابان قیام قرار گرفته است. معماری این بخش نیست بسیار زیبا است.

آتشکده زرتشتیان یزد

ساختمان اصلی آتشکده با ارتفاعی درحدود ۲۱ متر از زمین ساخته شده است و درختان همیشه سبز سرو و کاج، این ساختمان و حیاط جلوی آن را احاطه کرده‌اند. نگاره فروهر در قسمت مرکزی ساختمان و سرستون‌های سنگی، زیبایی خاصی به این ساختمان بخشیده‌اند.

در داخل آتشکده نیز تابلوهای دربردارنده سخنان کوروش کبیر و زرتشت و همچنین آتش مقدس در پشت دیوار شیشه‌‌ای که از ۱۵۰۰ سال پیش تاکنون خاموش نشده است، توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. در بیرون آتشکده هم حوضی وجود دارد که سکه‌‌های زیادی در درون آن انداخته شده است.

باغ دولت‌آباد یزد

کمتر کسی یزد را بدون دیدن باغ دولت‌آباد ترک می‌کند. این باغ یکی از قدیمی‌ترین باغ‌‌های ایران در کل کشور است و بادگیر آن با ارتفاع ۳۳/۸ متر، بلندترین بادگیر خشتی جهان است. دولت‌آباد که متعلق به دوران افشاریه بوده و در سال ۱۱۶۰ ساخته شده است، هم به ثبت ملی رسیده است و هم در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو ثبت شده است.

این باغ دارای حوض‌ها و آبنماهای بسیار زیبایی بوده و از دو بخش اندرونی و بیرونی تشکیل شده است. بخش اندرونی شامل ساختمان هشتی (بادگیر تابستانه)، بادگیر، عمارت طنبی، بهشت آیین و سایر بخش‌ها می‌شود.

در ضمن در این باغ کافی‌شاپی نیز وجود دارد که می‌توانید در محیط سنتی و مفرح آن لحظات خوشی را سپری کنید

از دیگر بازارها این مجموعه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

بازار مسگری (قرن نهم)، بازار محمدعلی خان زندیه، بازار صدری یا شاهزاده فاضل (دوران قاجار)، بازار افشار (دوران قاجار)، بازار خان (دوران قاجار)، بازار کاشیکاری، بازار چیت سای، بازار مسجد ملا اسماعیل، بازار حاجی قنبر، بازار جعفر خان، بازار نخود بریزی.سوغات یزد چیست؟سوغات و صنایع دستی استان یزد کاملا معروف و شناخته‌شده هستند. از انواع صنایع دستی زیبا مثل ترمه، زیلو و پارچه‌های رنگین تا شیرینی‌های لذیذی که بهترین نمونه‌ی آنها را فقط در یزد پیدا خواهید کرد.

سوغات یزد چیست؟

استان یزد و به ویژه شهر یزد مرکز این استان به داشتن شیرینی‌های متعدد مشهور است.

حلوا ارده اردکان یزد

حلوا ارده غذایی بسیار مقوی است که بیشتر در وعده‌ی صبحانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. مواد اصلی تشکیل‌دهنده‌ی حلوا ارده عبارت‌اند از کنجد، ارده، شکر، گلوکزمایع، شیرین‌کننده‌های مجاز خوراکی، اسید سیتریک، پودر سفیده‌ی تخم‌مرغ و آب چوبک، ارده، کنجد بدون پوست، بوداده و آسیاب شده‌ای است که روغن‌گیری نشده باشد.

حلوا ارده‌ای که در استان یزد به خصوص در شهرستان اردکان تولید می‌شود به دلیل اینکه فاقد هر گونه افزودنی شیمیایی است و هنوز به روش سنتی و تا حدودی دستی تولید می‌شود، طعم و مزه‌ای طبیعی دارد و نسبت به حلوا ارده‌ای که به روش صنعتی تولید می‌شود طرفداران بیشتری دارد.

کیک یزدی

کیک یزدی یکی از شیرینی‌های اصیل یزدی است که در این استان معمولا برای پذیرایی در مراسم مذهبی از آن استفاده می‌شود.

مواد لازم برای تهیه‌ی این کیک لذیذ تخم‌مرغ، شکر، روغن جامد یا کره، آرد سفید، نمک میوه، جوش شیرین، بیکینگ پودر، ماست یا شیر، هل و در صورت دلخواه مقداری کشمش و خلال پسته است.

قطاب یزدی

یکی از معروف‌ترین و لذیذترین شیرینی‌های سنتی یزد، قطاب است. قطاب یزدی از دو بخش تشکیل شده یکی لایه‌ی خارجی و دیگری مغز داخلی.

لایه‌ی خارجی این شیرینی نوعی نان شیرین سرخ شده در روغن است که خمیر آن از ترکیب آرد گندم، شیر یا ماست و زرده‌ی تخم‌مرغ تهیه شده و در روغن سرخ می‌شود و در نهایت در پودر قند غلطانده می‌شود. مغز داخلی این شیرینی ترکیبی از پودر بادام، پودر قند و هل است.

این شیرینی به دلیل وجود هل و پودر بادام ارزش غذایی بالایی دارد و طعم بی‌نظیر آن، قطاب را از سایر شیرینی‌های سنتی ایران متمایز می‌کند.

باقلوا یزدی

باقلوا یکی از شیرینی‌های پرطرفداری است که به اشکال گوناگون در کشورهای مختلف از جمله ایران، ترکیه، کشورهای آسیای میانه و قفقاز، برخی کشورهای عربی، یونان، قبرس و برخی مناطق روسیه تهیه می‌شود. مراکز عمده‌ی تولید این شیرینی در ایران شهرهای قزوین، تبریز و یزد هستند.

باقلوای یزد به شکل‌های گوناگون چون لوزی، مربع و لوله‌ای و با طعم‌های متفاوتی از جمله پسته‌ای، بادامی و نارگیلی تولید می‌شود. در تهیه‌ی این شیرینی از گلاب، شکر، هل، آرد، بیکینگ پودر، زرده‌ی تخم‌مرغ، خاک قند، شیر و روغن استفاده می‌کنند.

پشمک یزدی

شیرینی محبوب پشمک یکی دیگر از شیرینی‌های اصیل یزدی است که طرفداران زیادی به خصوص در میان بچه‌ها دارد. پشمک در واقع نوعی شیرینی حجیم است که از شکر تهیه می‌شود.

گاهی به شکر مورد استفاده در فرآیند تولید پشمک، مواد دیگری مانند اسانس‌های میوه‌ها، قهوه، کاکائو و زعفران اضافه می‌کنند.

نقل یزدی

از دیگر سوغاتی‌های شیرین یزد، انواع «نقل» است. نقل در طول تاریخ از عملیات دراژه‌زنی انواع خشکبار با روکش شکر تولید می‌شده است که این کار حدود ۲۵ سال پیش به کمک دستگاه‌های دراژه‌زنی از حالت دستی خارج شد. نقل امروزی در واقع محصول ماشینی همان نقلی است که سال‌ها پیش با زحمت فراوانی به صورت سنتی تهیه می‌شد.

امروزه نقل با طعم‌های متنوع (بهارنارنج، یاس، زعفران و…) و با مغز انواع خشکبار مانند گردو، بادام درختی وبادام زمینی تولید می‌شود.

استان‌های مختلف ایران انواع نقل خاص خود را عرضه می‌کنند اما نقل یزد عطر و طعم متفاوتی دارد. ترکیبات تشکیل‌دهنده‌ی نقل شامل شکر، آب، بیدمشک، مغز گردو (یا هر نوع مغز دیگر)، وانیل و… است.

نقل را می‌توان با طعم و مغزهای متفاوتی تولید کرد که در این میان نقل گردویی محبوبیت و هم شهرت بیشتری دارد. از انواع نقل می‌توان به انواع گردویی، بادامی، پسته‌ای و خلال بادام با طعم‌های وانیلی، زعفرانی، گل محمدی، آلبالویی، گشنیز و بیدمشک اشاره کرد. نقل به خاطر شیرین و نرم بودن می‌تواند جایگزین مناسبی برای قند در نوشیدن چای باشد.

شیرینی حاج بادومی یا حاجی بادام یزد

این شیرینی یکی از شیرینی‌های سنتی ایران است که در استان‌های مختلف ایران به ویژه در یزد تولید می‌شود. در تهیه‌ی این شیرینی از موادی چون مغز بادام، پودر قند، روغن جامد آب ‌کرده، آرد، پودر هل سبز و پودر پسته استفاده می‌کنند.

نان برنجی یزد

نان برنجی یکی دیگر از شیرینی‌های سنتی ایرانی است که علاوه بر یزد در شهرهای مختلفی از جمله کرمانشاه و قزوین نیز تولید می‌شود. در تهیه‌ی این شیرینی که بین گردشگران کاملا شناخته شده است، از آرد برنج، آرد گندم، پودر شکر، روغن جامد، تخم‌مرغ، گلاب و هل استفاده می‌کنند. نان برنجی انواع گوناگونی از جمله نان برنجی ساده و نان برنجی زعفرانی دارد.

نان پنجره‌ای یزد

نان پنجره‌ای یا شیرینی پنجره‌ای یا خاتون پنجره یکی از قدیمی‌ترین شیرینی‌های ایرانی است. مواد تشکیل‌دهنده‌ی آن آرد سفید گندم، تخم‌مرغ، پودر نشاسته، گلاب و روغن است که با خاک قند تزئین می‌شود. در گذشته بسیاری از زنان این شیرینی را خودشان در منزل تهیه می‌کردند.

سوهان‌ آردی و سوهان خانی یزد

سوهان آردی و خانی از انواع سوهان یزدی هستند که هر کدام مزه و طعم خاص خود را دارند و به شکلی متفاوت تهیه می‌شوند.

سوهان خانی از مشهورترین سوهان‌هایی است که در یزد تهیه می‌شود. ترکیبات سوهان یزد آرد جوانه گندم، آردسفید، زرده تخم مرغ شکر، مغز پسته، روغن حیوانی، هل و دارچین است.

سوهان آردی یزد

سوهان آردی نیز از موادی چون آرد، شکر، هل، زعفران، روغن و گلاب تهیه می‌شود.

انواع لوز یزد

لوز یکی از شیرینی‌های سنتی ایران است که در شهرها و استان‌های مختلف با مواد متفاوتی تهیه می‌شود. یزد نیز یکی از شهرهایی است که انواع لوز را به عنوان سوغات عرضه می‌کند. از میان مشهورترین و محبوب‌ترین لوزهای یزدی، لوز بیدمشک، لوز بادامی و لوز نارگیل را می‌توان نام برد.

لوز بادام (بیدمشک) یزد

در تهیه‌ی این لوز از پودر بادام، شکر، سفیده‌ی تخم‌مرغ، عرق بیدمشک و پودر پسته برای تزیین استفاده می‌شود. این لوز به دلیل وجود عرق بیدمشک در ترکیباتش بسیار معطر است.

لوز نارگیل و لوز پسته یزد

اصلی‌ترین ماده‌ی به کار رفته در این نوع شیرینی پودر نارگیل است است. تهیه‌ی این شیرینی در منزل هم بسیار ساده است و نیازی به فر ندارد.

طرز تهیه‌ی این شیرینی درست مثل لوز بادام است با این تفاوت که به جای بادام، پودر نارگیل جایگزین می‌شود. لوز پسته نیز با افزودن پودر پسته به جای پودر بادام به همین شیوه تهیه می‌شود.

صنایع دستی استان یزد چیست؟

هر یک از استان‌های ایران به فراخور فرهنگ و شرایط اقلیمی صنایع دستی خاصی دارند. این استان کشور نیز به لحاظ صنایع دستی غنی است. در ادامه با برخی از آن‌ها آشنا می‌شویم که می‌توانید در سفر به یزد برای دوستان خود به عنوان سوغات تهیه کنید.

سفال و سرامیک یزد

یکی از عمده‌ترین تولیدکننگان محصولات سفال و سرامیک ایران، میبد است که در استان یزد قرار دارد. سفال‌های این خطه به شکل‌های سفال ساده‌ی بدون لعاب، سفال لعاب‌دار و کاشی و سرامیک عرضه می‌شوند.

نقوش سفال میبد بسیار دیدنی و البته منحصربه‌فرد هستند. نقش‌های اصیل مرغ و ماهی و خورشید خانم از رایج‌ترین نقوشی هستند که بر سفال‌های میبد نقش می‌بندند.

بخش عمده‌ی صنایع دستی یزد پارچه‌های مختلفی هستند که به سبک‌های گوناگون و با مواد اولیه‌ی متنوعی بافته می‌شوند. در ادامه با چند نمونه از آن‌ها آشنا می‌شویم.

دارایی‌بافی یزد

دارایی‌یافی یکی دیگر از صنایع دستی یزد است که قدمت زیادی در این منطقه دارد و البته امروزه به فراموشی سپرده شده است و به سختی در دل کوچه و بازار یزد می‌توان نشانی از آن پیدا کرد.

دارایی‌بافی یزد که قدمتی ۸۰۰ ساله دارد نوعی پارچه است که از ابریشم و رنگ‌های طبیعی تولید می‌شود. از آنجا که در قدیم فقط کسانی که دارای تمکن مالی بودند می‌توانستند پارچه‌های دارایی‌بافی را تهیه کنند، به این صنعت دارایی‌بافی می‌گویند.

پارچه‌ی دارایی در گذشته برای رولحافی، بقچه، بقچه سوزنی و آستری لحاف بوده است و اکنون بیشتر برای روتختی و رومیزی‌های سنتی استفاده می‌شود.

شاید توجه بیشتر به صنایع دستی و تهیه‌ی آنها به عنوان سوغات بتواند رونق گذشته را به این بافته‌های زیبا برگرداند و کمکی به چرخه‌ی تولید آنها باشد.

ترمه یزد

هنر ترمه‌بافی حدود چهارصد سال سابقه دارد. زردتشتیان آن را در دوخت نوعی شلوار برای جشن‌ها استفاده می‌کردند. ترمه پارچه‌ای است که تار آن ابریشمی و پودش نخ، پشم، کرک الوان و ابریشم است.

بافت ترمه در گذشته با انگشت انجام می‌شد و از این رو به انگشت‌باف هم شهرت داشت ولی بعدها این کار به صورت نیمه‌دستی انجام شد و برای بافت آن از دستگاه‌های مخصوصی استفاده می‌کردند.

بته و جقه، طرح شاه عباسی و شاخ گوزنی طرح‌های رایج مورد استفاده در بافت ترمه‌ها هستند. همچنین انواع مختلف محصولات ترمه عبارت‌اند از شال بندی، شال چارقدی، شال راه‌راه، شال اتابکی، شال محرمات، شال رضایی، شال کشمیری، شال یزدی و… بازار ترمه امروزه در شهر یزد رونق خوبی دارد و این محصول زیبا را می‌توان به عنوان سوغات تهیه کرد.

شعربافی یزد

شعربافی هم یکی دیگر از هنرهای سنتی یزد است که تا سال‌ها قبل رونق زیادی داشته است. در ابتدا این هنر توسط زنان روی دستگاه‌های چوبی انجام می‌شد و کمکی به اقتصاد خانواده بود اما بعد از مدتی به صورت کارگاهی درآمد و مردان هم به این هنر مشغول شدند. این هنر سنتی و زیبا نیز به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شده است.

شمد یزد

شمد پارچه‌ای نازک است که در بافت آن از ابریشم مصنوعی (ویسکوز) یا نخ پنبه‌ای استفاده می‌کنند و به عنوان روانداز در فصل تابستان استفاده می‌شود. در بافت شمد از طرح‌های ساده و چهارخانه استفاده می‌کنند.

چادرشب یزد

بافت چادرشب در شهرستان یزد، اردکان و بخش زارچ رایج است. دو نوع چادرشب وجود دارد؛ نوع اول آن نازک و منقوش است و به نام چادرشب رختخواب‌پیچ معروف است و نوع دوم آن ضخامت بیشتری دارد و چادرشب صحرایی نام دارد و برای حمل علوفه و محصولات کشاورزی استفاده می‌شود و دارای نقش‌های راه‌راه است.

زیلو یزد

زیلو یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی یزد است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام بر می‌گردد. همچنین زیلو یکی از کالاهای تجاری ایران نیز بوده است. این زیرانداز به علت خنکی، در فصل تابستان بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

یکی از مهم‌ترین مراکز زیلوبافی شهر میبد یزد است که قدیمی‌ترین زیلو در حال حاضر به این منطقه نسبت داده می‌شود و می‌توان آن را در مسجد جامع شهر میبد دید.

نخ مورد استفاده در بافت زیلو پنبه است و طرح‌های بسیار زیبایی مانند زلفک، رکنه دونی، هشت‌پر بزرگ و کوچک، بند رومی و کلید بر آن زده می‌شود. رنگ آبی و سفید از رنگ‌های غالب در بافت زیلوها هستند و گاهی از رنگ نارنجی، قرمز و سبز هم در بافت آنها استفاده می‌کنند. رنگ‌های به کار رفته در بافت زیلوها رنگ‌های طبیعی هستند که از گیاهانی مانند روناس، پوست گردو و … به دست می‌آیند.

در پایان باید گفت سفر به شهر بادگیرها یا همان یزد خالی از لطف نیست چرا که از آثار و اماکن دیدنی برخوردار است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان