دولت‌آباد نیزار قم، روستایی در داخل یک قلعه

اهالی روستای دولت‌آباد نیزار بخش سلفچگان شهرستان قم که خانه‌های همه آن‌ها در درون یک «قلعه گِلی» قرار دارد، مشکلات خود را رودررو با مسئولان در میان گذاشتند و چشم انتظار مساعدت آنان هستند.

اهالی روستای مذکور در مسجد، میزبان احمد حاجی‌زاده معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی استاندار قم، مرتضی حیدری فرماندار قم و تعدادی از مسئولان این استان بودندتا مسایل و مشکلات خود را به صورت مستقیم بیان کنند.

در این جلسه اهالی؛ تامین آب کشاورزی مورد نیاز، آسفالت یا سنگفرش معابر روستا، تامین امنیت، نصب تابلوی علایم راهنمایی و رانندگی در جاده‌های منتهی به این روستا و رسیدگی به کیفیت جاده‌های روستایی را، از جمله مشکلات خود برشمردند و خواستار رسیدگی مسئولان شدند.

در این نشست مسئولان از نزدیک با مشکلات اهالی روستا آشنا شدند و توضیحات لازم را برای رفع مشکلات موجود بیان کردند.

روستای «دولت‌آباد نیزار» از روستاهای بخش سلفچگان شهرستان قم در استان قم است که با شهر قم حدود ۶۰ کیلومتر فاصله دارد و در حدود ۲۵ کیلومتری شهر سلفچگان در محور سلفچگان ـ دلیجان (استان مرکزی) قرار دارد.

روستای تاریخی «دولت‌آباد نیزار» سال ۱۳۹۱ هجری خورشیدی با شماره ۳۰۵۵۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و مساحت آن حدود ۶ هکتار است که تمام خانه‌های اهالی این روستا در داخل «قلعه‌ای گِلی» قرار گرفته و راه ورود به این روستا از درِ اصلی این قلعه است.

روستای تاریخی «دولت‌آباد نیزار» در حدود سه کیلومتری روستای «امامزاده ساریه خاتون» قرار دارد که مراسم «نخلگردانی» اهالی این روستا تا امامزاده مذکور در روز عاشورای حسینی(ع) از جمله آیین‌های قدیمی این دیار است که بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد.

استان قم در حال حاضر دارای سه شهرستان قم، جعفرآباد و کَهَک و سه شهر سَلَفچِگان، دستجِرد و قنوات است.

منبع:ایرنا

ژئوپارک طبس به یونسکو رفت

مشاور ژئوپارک طبس گفت: پرونده این ژئوپارک به عنوان سومین ژئوپارک ایران برای عضویت در شبکه ژئوپارک‌های جهانی به یونسکو ارسال شد.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، علیرضا امری کاظمی مدیر ژئوپارک جهانی قشم و مشاور ژئوپارک طبس اظهار کرد: بعد از ۴ سال کار و تلاش و انجام زیرساخت‌ها و آموزش‌های لازم براساس آئین نامه ژئوپارک‌های یونسکو، پرونده درخواست عضویت ژئوپارک طبس در شبکه ژئوپارک‌های جهانی یونسکو ارسال شد. این اتفاق بعد از بررسی و تأیید کمیسیون ملی یونسکو افتاد و عملکرد و فعالیت‌های ژئوپارک طبس توسط کمیسیون ملی تأیید شد.

وی با بیان اینکه پیش از این در تیرماه امسال نامه اعلام آمادگی برای ارسال پرونده به یونسکو نوشته شده بود گفت: این پرونده در مرحله اول ارزیابی‌های دفتری و تخصصی خود را در یونسکو و شبکه جهانی و اتحادیه بین المللی علوم زمین و بخش‌های دیگر پشت سر خواهد گذاشت و در صورتی که تاییدیه این مراکز را به دست بیاورد سال دیگر مورد ارزیابی بازرسان یونسکو قرار می‌گیرد. در واقع پس از اینکه نهادهای بین‌المللی مختلف تاییدیه دادند و نقصی در پرونده ندیدند، ارزیابان یونسکو در تابستان سال دیگر به ایران می آیند.

امری کاظمی بیان کرد: ژئوپارک طبس واقع در استان خراسان جنوبی با مساحت ۲۲ هزار و ۷۷۱ کیلومتر مربع دارای ۳۹ ژئوسایت است که جذابیت‌های زمین شناختی فرهنگی و طبیعی زیادی را در خود دارد و یکی از مراکز مورد توجه خاص زمین شناسان ایران و جهان است.

وی ادامه داد: آماده سازی زیرساخت‌های ژئوسایت‌ها از جمله تابلوهای تفسیری، بخش‌های خدماتی و برگزاری دوره‌های آموزشی برای جامعه محلی در سطوح مختلف از جمله مباحث آموزش علوم زمین و دانش آموزی، صنایع دستی و تولید محصولات محلی، مطالعات و پژوهش‌ها، راه اندازی و تشکیل مرکز اطلاع رسانی ژئوپارک اقداماتی بوده که در این چند سال انجام شده است و گزارش آن را در قالب پرونده آماده و ارسال کردیم.

امری کاظمی گفت: پرونده ارس نیز به عنوان دومین ژئوپارک داوطلب ایران دو سال پیش به یونسکو ارسال شد و مورد تأیید قرار گرفت، ولی به دلیل محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا امکان سفر ارزیابان یونسکو به کشور و بررسی‌های میدانی آنها میسر نشد و به تعویق افتاد امیدواریم در آینده نزدیک این ارزیابی انجام شود و ژئوپارک ارس نیز معرفی شود.

امری کاظمی در اطلس توانمندی‌های ژئوپارک و ژئوتوریسم ایران، ۳۰ منطقه را در ایران به عنوان مناطق پیشنهادی برای معرفی و ثبت تحت عنوان ژئوپارک به تفصیل معرفی کرده‌است.

منبع:همشهری

در برج میلاد زعفران کاشته شد

زعفران به‌عنوان یکی از نمادهای هویتی ایران حدود یک ماه قبل برای نخستین‌بار به‌صورت پایلوت در شهر تهران و زمین‌های اطراف برج میلاد کاشته شد و حالا در نیمه آذرماه‌۱۴۰۰ هم به گل رسیده است. هرچند این طرح آزمایشی تازه شروع شده و هنوز زمان زیادی تا تکمیل و نهایی‌شدنش باقی مانده، اما تاکنون کاشت این گیاه در خاک تهران موفقیت‌آمیز بوده است.

به گزارش همشهری آنلاین، برخلاف انتظار کارشناسان، خیلی زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، گل‌های بنفش و زیبای زعفران در دل تهران سر از دل خاک بیرون کشیده و شکوفا شده‌اند. این گیاه علاوه بر گل‌های زیبای پاییزه و عطر بی‌نظیری که در زمان گلدهی دارد و با کمترین نیاز آبی، برای پوشش سبز زمستانه در شهر تهران نیز گزینه مناسبی است. طرح کاشت گیاه زعفران برای تنوع و توسعه فضای سبز پایتخت، از سوی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به برج میلاد ارائه و با همکاری عوامل فضای سبز برج میلاد اجرایی شد. طرح آزمایشی کاشت زعفران یا همان طلای سرخ ایران در فضایی به وسعت ۵۰۰مترمربع اجرا شده است.

اینجا مزرعه آزمایشی کشت زعفران است
نفیسه صمدی، مسئول فضای سبز برج میلاد تهران درباره راه‌اندازی مزرعه کشت زعفران می‌گوید: «در راستای اینکه فضای سبز شهری ما نیاز به این دارد که به سمت پایداری پیش برود و با توجه به محدودیت منابع آبی در کشور و نیاز به بازنگری در رویکردی که برای فضای شهری وجود دارد، این نیاز در برج میلاد احساس شد و شروع کردیم به مطالعاتی توسط پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در مورد فضای سبز برج میلاد و اصلاح سیستم آبیاری و هوشمندسازی‌ و در مرحله بعد رفتن به سمت مدیریت هوشمند فضای سبز. یکی از طرح‌هایی که قرار است در برج میلاد اجرایی شود، استفاده از گیاهان بومی و کم‌آب است که با اقلیم شهر تهران سازگار هستند. اینجا در نخستین قدم کشت زعفران را شروع کردیم. زعفران در دیگر کشورهای دنیا ازجمله آلمان هم به‌عنوان گیاه زینتی کشت می‌شود. چون بدون نیاز به هیچ‌گونه آبیاری تنها با یکی دوبار آبیاری در پاییز کشت می‌شود و پس از آن با بارندگی طبیعی رشد می‌کند. یکی از خاصیت‌هایش این است که ‌نباید در بهار و تابستان آبیاری شود تا در پاییز گل بدهد.»

گیاهی کم‌آبخواه برای کمک به اکوسیستم تهران
گیاه زعفران بعد از گلدهی‌ با پوشش سبز زمستانه ‌چهره‌ای متفاوت به برخی از محله‌های شهر می‌دهد. این در حالی است که گیاهانی مانند چمن که ‌نیاز به آبیاری زیاد دارند، کم‌کم باید جایگزین شوند و این جایگزینی می‌تواند با گیاهان بومی اتفاق بیفتد.
صمدی، مسئول فضای سبز برج میلاد تهران هم این موارد را تأیید می‌کند و درباره کاشت پایلوت و آزمایشی زعفران در بخشی از اراضی برج میلاد، می‌گوید: «حدود ۶۰۰کیلوگرم پیاز زعفران به‌صورت آزمایشی در مساحتی به وسعت ۸۰۰مترمربع کشت شده است. بسیار جالب است که در کمتر از یک ماه این گیاهان به گل نشستند و به‌تدریج تمام گیاهان درحال گلدهی هستند و در بخشی از این مزرعه هم کار برداشت گل‌های زعفران انجام شده است. در برج میلاد تهران که در واقع نماد پایتخت ایران به شمار می‌رود، گیاه زعفران را کاشته‌ایم که نمادی از هویت ایران در جهان است.»
صمدی گفت: «خودمان انتظار نداشتیم زعفران کاشته‌شده در سال اول گلدهی داشته باشد، به‌ویژه اینکه یک مقدار هم دیرتر از زمان معمول کشت شدند، اما در کمتر از یک ماه زعفران به گل نشست و وقتی ما اینچنین گلدهی را از گیاه شاهد هستیم، در سال بعد قطعا گل‌های بیشتری خواهیم داشت. پیاز زعفران بین ۷ تا ۸سال و نهایتا ۱۰سال محصول می‌دهد و نیازی به کندن و کاشتن دوباره بذر گیاه نیست. یکی از هزینه‌های بالای نگهداشت فضای سبز، کاشت گل‌های فصلی و برداشت و بازکشت مجدد آنهاست که این چرخه می‌تواند با گل‌های پایدار مانند زعفران جایگزین شود.»
او تأکید می‌کند: «این کشت آزمایشی که جواب مثبتی به ما داده است، در ارتفاع حدود ۱۴۰۰متری انجام شده و در میانه شهر تهران قرار دارد. این کار می‌تواند در قسمت‌های مختلف تهران پایلوت شود و درصورت جوابدهی، در دیگر نقاط شهر نیز استفاده شود. آنچه می‌توانیم هم‌اکنون بگوییم، این است که دست‌کم در این کمربند ارتفاعی شهر تهران، با توجه به خاک آهکی که داریم، کاشت گیاه زعفران جواب داده است. با توجه به اینکه اینجا نخستین پایلوت کشت زعفران است و تازه در ‌ماه اول این طرح آزمایشی قرار داریم، فعلا نمی‌خواهیم آن را به کل تهران تعمیم دهیم. گیاهان بومی پیازی دیگری مانند موسیر و لاله‌های ایرانی نیز هستند که در کنار زعفران می‌توانند وارد فضای سبز شهر تهران شوند. در واقع این قدم اول است و زعفران یکی از صدها گونه‌ای است که می‌تواند به فضای سبز شهر تهران وارد شود. یکی از برنامه‌های ما در برج میلاد احداث گلخانه‌ای برای تکثیر گیاهان بومی است. در بوستان پردیسان که در مجاورت برج میلاد قرار دارد، حدود ۴۸۰گونه گیاه بومی و خودرو داریم و در واقع بوستان پردیسان یکی از ذخایر ژنتیک بذری تهران است. گیاهانی که در این بوستان قراردارد می‌تواند بذرگیری شده و داخل گلخانه‌ای که درنظر داریم در برج میلاد احداث کنیم، تکثیر و پرورش داده شود تا برج میلاد فضایی برای پایلوت ورود گیاهان بومی به فضای سبز شهر تهران و نمادی برای شروع این جنبش باشد. گیاه زعفران می‌تواند در مزارع خانوادگی که در برخی از بوستان‌ها وجود دارد نیز کشت شود. در بحث تجاری‌سازی‌ و تهیه محصول از زعفران‌های کشت‌شده با توجه به آلودگی هوای تهران و موارد دیگر نیاز است تا تحقیقات کاملی در این رابطه انجام شود و درصورت تأیید حتی می‌توانیم جشنواره زعفران در تهران داشته باشیم تا یک شور و نشاط اجتماعی ظرفیت جدید گردشگری در شهر تهران و برج میلاد ایجاد شود. البته تمام اینها مستلزم تکمیل و نهایی‌شدن مطالعات و تحقیقات است که دست‌کم یک سال زمان می‌برد.»

منبع:همشهری

تقویم گردشگری خراسان شمالی

تدوین تقویم تخصصی رویدادهای فرهنگی و گردشگری کشور علاوه بر برگزاری پربار این رویدادها، کمک شایانی به حضور و بهره‌مندی طیف گسترده گردشگران داخلی و خارجی در توزیع سفر و به عبارتی همه زمانی و همه مکانی نمودن آن می‌کند.

خراسان شمالی نیز همچون جای‌جای ایران عزیزمان دارای جاذبه‌های متعدد بکر و کمتر شناخته شده گردشگری است. با توجه‌ به سکونت اقوام مختلفی همچون کرمانج، ترک، ترکمن، کرد، عرب، بلوچ و… که ترکیب جمعیتی استان را تشکیل می‌دهند این استان به‌عنوان گنجینه فرهنگ‌ها شناخته شده و تنوع قومیتی و معیشتی باعث به‌وجود آمدن تنوع فرهنگی و بالطبع گویش، پوشش، معماری، صنایع‌دستی و… متفاوتی شده است.

این تنوع فرهنگی که میراث معنوی این اقوام در استان است باعث خلق جلوه‌های زیبا و بی‌بدیل از فرهنگ‌های مختلف شده است که برخی از این رویدادها همچون کورس‌های پاییزه و بهاره اسب اصیل ترکمن، کوچ زیبای عشایر کرمانج و عزیمت به قشلاق و ییلاق و حضور در ایل راه‌های عشایری در مراوه‌تپه، سالوک، ساریگل، گلول و شاه جهان، مراسم آیینی همچون عید سعید قربان، مراسم آق قویون و قره چهارشنبه در میان اقوام ترکمن، جشن سده، جشن نوروز و نوروز خوانی، نوای بخشی‌های خراسان شمالی، بازی‌های بومی و محلی و… وجود دارند. در این میان اما رویدادهایی خاص همچون کشتی چوخه اسفراین، مراسم نخل گردانی جاجرم، مراسم زکریا در نامانلو شیروان و مراسم سمنوپزان شهر درق در تقویم گردشگری استان از اهمیت خاصی برخوردارند.

کشتی سنتی باچوخه شهرستان اسفراین رویداد خاص گردشگری ورزشی استان محسوب می‌شود که به‌زعم اهالی ورزش، رویدادی با حضور بیشترین هوادار ورزشی بعد از دربی تیم‌های اصلی پایتخت است. این برنامه که ریشه‌ای تاریخی داشته و در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسیده همه‌ساله در روز ۱۴ فروردین‌ماه در گود چشمه زینل خان و در شهرستان اسفراین و با حضور بیش از ۶۰ هزار نفر علاقه‌مند برگزار می‌شود که با حضور کشتی‌گیران برتر ملی و سایر کشورها این رویداد جنبه بین‌المللی پیدا کرده و در روز برگزاری شهرستان اسفراین به‌عنوان میزبان این رقابت ورزشی و فرهنگی میزبان خیل عظیمی از گردشگران است. زیبایی رقابت‌های کشتی در کنار جلوه‌های فرهنگی و حضور خودجوش مردم در منطقه برگزاری و اتراق خانواده‌ها این اتفاق را زیباتر کرده است.

آیین نخل‌گردانی عاشورا در شهرستان جاجرم با قدمتی ۴۰۰ساله یکی دیگر از رویدادهای فرهنگی در خراسان شمالی است که در فهرست میراث معنوی کشور نیز به ثبت رسیده است. این آیین همه‌ساله در ایام محرم و در روز عاشورا در شهرستان جاجرم خراسان شمالی برگزار می‌گردد. نخل گردانی جاجرم که نماد ارادت مردم این خطه به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است با حضور عزاداران حسینی در محل حسینیه بزرگ جاجرم و در جوار موزه مردم‌شناسی جاجرم برگزار می‌شود.

مراسم سنتی سمنوپزان شهر درق شهرستان گرمه نیز که در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسیده همه‌ساله در شهر درق از توابع شهرستان گرمه برگزار می‌گردد. سمنوی شهر درق که در نوع خوب و کیفیتی ممتاز دارد به لطف و همت بانوان شهر درق به شیوه سنتی و در دیگ‌های بزرگ مسی و بر روی اجاق طبخ می‌گردد. این مراسم که همه‌ساله با عنوان جشنواره پخت سمنو در اسفندماه و روزهای پایانی سال برگزار می‌گردد باعث حضور علاقه‌مندان و گردشگران می‌شود و قابلیت معرفی و برگزاری به‌عنوان یک رویداد گردشگری ملی را دارد.

مراسم زکریا (شکرگزاری برداشت محصول در نامانلو شیروان) از دیگر رویدادهای تک زمانی و مختص استان است که همه‌ساله در اواسط مردادماه با حضور مردم روستای نامانلو و اطراف از توابع بخش سرحد شهرستان شیروان در کوه‌ها و ارتفاعات مجاور روستا و در جوار مقبره امامزاده موسوم به حضرت زکریا این مراسم برگزار می‌شود. مراسم زکریا که در واقع آیین شکرگزاری برداشت محصول است با کوه‌پیمایی و حضور مردم در بالای کوه و اتراق در جوار امامزاده زکریا آغاز می‌گردد. ذبح و قربانی گوسفند و تهیه و توزیع نذورات و پذیرایی از میهمانان به همراه مراسم مذهبی دعا و نیایش از دیگر برنامه‌های این مراسم است و همه‌ساله شاهد افزایش حضور علاقه‌مندان در این مراسم هستیم.

منبع:میراث آریا

تاثیر اقدامات مرمتی در حفظ کالبد محیط روستاهای تاریخی

بافت‌های واجد ارزش روستایی، آثار ارزشمندی هستند که حفاظت و احیای آن‌ها حفظ هویت و ارتقای فرهنگی منطقه را در پی خواهد داشت و ایجاد تعادل میان دو رویکرد توسعه و حفاظت، همواره در دوران‌های مختلف مشکلی چالش‌برانگیز بوده است.

به‌منظور همگرایی این دو رویکرد باید میان معیارها، راهبردها و برنامه‌های این دو تعادل باشد. در حال حاضر بی‌توجهی به گذشتة محیط تاریخی و طبیعی باعث شده که توسعه، روندی ناهمگون و نامتعادل داشته باشد و درنتیجه حفاظت به‌خوبی محقق نشود.

بافت کالبدی روستاهای ایران ضمن برخورداری از ارزش‌های معماری، دارای الگوهای بصری و زیبا شناختی، انطباق با محیط طبیعی، هماهنگی با عملکرد زیستی، معیشتی، استفاده از مصالح و دانش بومی است. در این میان، بافت کالبدی برخی از روستاها به دلیل برخورداری از ویژگی‌های خاص معماری، تاریخی و فرهنگی به عنوان میراثی ارزشمند و به‌جای‌مانده از نیاکان ما به شمار می‌رود که از یک سو حفظ و نگهداری آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است و از سویی دیگر ضمن ایجاد محیطی مطلوب و جذاب برای روستاییان، با جذب بیشتر گردشگران به رونق و توسعه صنعت گردشگری در این روستاها کمک فراوانی کرده است.

روستاهای واجد ارزش تاریخی دارای ویژگی‌های گوناگونی هستند که حفاظت از آن‌ها در مقیاس کالبدی، اجتماعی و فرهنگی به عنوان جوهره‌ای از سنت معماری ایرانی برای حفظ هویت و اصالت بومی، امری ضروری تلقی می‌شود.

انسان‌ها عموما برای ادامه معیشت، مکانی را در یک سرزمین انتخاب می‌کنند که برای رفع نیازهای خود در آن تغییراتی ایجاد می‌کنند که گاها این تغییرات تبدیل به بخشی از فرهنگ بومی آن منطقه می‌شود و آن مکان با گسترش تعداد خانه و مسکن تبدیل به یک زیست بوم شده که بافت کالبدی آن با گذشت زمان بخشی از منظر فرهنگی و بخشی از هویت بومی منطقه محسوب و نیازمند حفاظت است.

در این زیست‌بوم‌ها مهمترین عامل در حفاظت، مشارکت انسانی و همراهی ساکنان بومی آنجاست.

عموما در سکونتگاه‌ها عوامل متعددی از قبیل مذهبی، جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و یا زیست محیطی باعث شکل‌گیری فرم و شکل آن‌ها می‌شود. مثلا در بعضی از روستاها مشاهده می‌شود که شبکه‌ی معابر در مقابل مساجد، عریض‌تر هستند و بسیاری از معابر فرعی به امامزاده و یا سایر مکان‌های مذهبی روستا منتهی می‌شود و یا در روستاهای کویری ورودی خانه‌ها تورفتگی دارد و رسیدن به خانه با گذر از هشتی و دالان‌های طویل امکان‌پذیر است.

فرهنگ و ارزش‌های فرهنگی نیز نقش مهمی را در شکل‌گیری بافت سکونتگاه‌ها ایفا می‌کنند.

همچنین قشربندی‌های اجتماعی و طایفه‌ای نیز بر شکل گیری فرم و بافت روستا تاثیر دارد.

در صورتی که برنامه‌ریزی و سیاست اصولی و جامعی برای حفظ این عناصر ارزشمند و منظرهای فرهنگی صورت نپذیرد و همچنین آموزش روش‌های سنتی ساخت و ساز، استفاد از مصالح بومی و توانمندی‌های حرفه‌ای موجود در محیط روستا و مشارکت ذینفعان در طرح‌ها و برنامه‌های توسعه‌ی روستاها جایی نداشته باشد، به مرور زمان تمام این ذخایر و ثروت‌های فرهنگی از بین رفته و محیط روستا به مانند محیط‌های شهری، دست خوش تغییرات کالبدی جبران ناپذیری خواهد شد.

نوع تعامل انسان با محیط و جغرافیای پیرامونش، تشکیل دهنده اصلی فرهنگ بومی منطقه، چه در بحث کالبدی و چه در بحث ارزش‌ها و سنت‌ها است که در برنامه‌ریزی برای روستاها باید برای موفقیت امر حفاظت در کنار توسعه، مورد توجه قرار گیرد.

در فرهنگ‌های بومی، پیوند بین آداب و سنت، عوامل طبیعی موثر بر زندگی و معیشت، دست ساخت‌های انسان و در نهایت تاثیر مردم بومی بر طبیعت زیست بومشان و بالعکس، از عواملی مهم تاثیرگذار بر شکل گیری بافت سکونتگاه‌های روستایی بوده که همواره باید در هر برنامه‌ریزی و مدیریت حفاظتی بدان توجه شود. همچنین حفاظت از مورفولوژی بافت‌های روستایی و ارزش‌های فرهنگی نهفته در آن‌ها می‌تواند راهکاری ارزشمند در راستای توسعه صنعت گردشگری طبیعی و روستایی در منطقه باشد.

در روستاهای واجد ارزش تاریخی باید طرح‌های هادی و توسعه در روستاها بر مبنای ظرفیت‌ها و فعالیت‌های موجود در روستا شکل گرفته و از تخریب و مخدوش کردن منظر فرهنگی در این روستاها جلوگیری شود.

حفظ کالبد، هویت و ارزش‌های فرهنگی روستاهای واجد ارزش تاریخی اهمیت بسیار زیادی داشته که این مساله مهم می‌تواند از طریق استفاده از مصالح بومی و همچنین ساخت و سازها و طرح‌های منطبق بر بوم و اقلیم منطقه میسر شود. در حال حاضر یکی از تهدیدهای جدی در روستاهای تاریخی سیمین، ورکانه و خاکو در همدان که باعث آسیب‌های فراوانی به اکولوژی و مورفولوژی بافت‌های آن‌ها شده، ساخت و سازهای جدید و گرایش به نوسازی و استفاده از مصالح مدرن و ناهمگون با بافت سنتی و بومی این روستاها است که در صورت‌عدم برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری صحیح در راستای حفاظت از بافت سنتی و تاریخی که بخش مهمی از جاذبه‌ی طبیعی این مناطق به شمار می‌روند، در آینده‌ای نه چندان دور شاهد از بین رفتن هویت تاریخی و سنتی این روستاها خواهیم بود.

در این راستا اولین گام پس از اصلاح طرح‌های توسعه روستایی، آگاهی ساکنان از نقش مهم این ارزش‌ها و پتانسیل‌ها در رونق صنعت گردشگری روستایی و در نتیجه‌ی آن ایجاد اشتغال پایدار برای آنان است و دومین گام آموزش‌های لازم به روستاییان در راستای حفاظت از ثروت‌های فرهنگی و طبیعی و روش‌های کسب درآمد از آن‌ها است. این راهکارها علاوه بر تاب آوری فرم کالبدی و منظری روستا در جلوگیری از مهاجرت روستاییان و متروکه شدن این روستاها نیز موثر است. زیرا همواره طرح‌ها و برنامه‌هایی موفق خواهند بود که مشارکت ذینفعان در آن‌ها پر رنگ بوده و نیازهای ساکنان روستا در آن‌ها دیده شوند. سومین گام آموزش روستاییان در زمینه‌ی استفاده از مصالح بومی منطقه و همچنین طراحی اکولوژیکی (طراحی بر مبنای حفاظت از محیط زیست) است.

با تشکیل پایگاه ملی مجموعه روستاهای تاریخی در همدان، حفاظت و حراست از ارزش‌های فرهنگی و تاریخی در روستاهای تحت پوشش این پایگاه مورد توجه جدی قرار گرفته است و با تهیه طرح‌های مطالعاتی و تدوین ضوابط حفاظتی سعی بر نظام‌مند شدن و قرارگرفتن تمامی اقدامات اجرایی توسط تمامی دستگاه‌های ذیربط در یک چهارچوب مشخص و قانونی شده است. در کنار اجرای پروژه‌های عمرانی و ساخت و سازهای ظابطه‌مند در این روستاها، موضوع آموزش‌های مورد نیاز و توانمندسازی جوامع محلی و ایجاد کارگاه‌های تسهیل‌گری در راس برنامه‌‎های این پایگاه قرار دارد.

از جمله اقدامات مرمتی و اجرایی که در این روستاها انجام شده می‌توان به مرمت و بهسازی اسطبل قدیمی روستای ورکانه موسوم به اسطبل مهری خانم، مرمت مسجد و حمام قدیمی در روستای سیمین و همچنین اجرای پروژه‌های کف‌سازی و جداره‌سازی معابر در هر سه روستای تاریخی خاکو، سیمین و ورکانه نام برد. لذا با تزریق اعتبارات مناسب به دستگاه‌های متولی مانند بنیاد مسکن، دهیاری و میراث فرهنگی می‌توان ابراز امیدواری کرد تا بر اساس طرح‌های مطالعاتی و مطابق ضوابط اختصاصی، اقدامات عمرانی موثری را در این روستا به اجرا گذاشت و راه را برای رسیدن به اهداف مورد نظر و حفاظت و حراست موثر از ارزش‌های تاریخی موجود و در نهایت توسعه پایدار گردشگری بیش از پیش هموار کرد.

نظام سنتی تقسیم آب سمنان با بیش از هزار سال قدمت

جز رودخانه‌ای که آب و شیوه تقسیم آن موضوع اصلی این بخش است، رودخانه دائمی دیگری در این شهر وجود ندارد، اگر هم دارد، تنها در ایام بارندگی و جاری شدن سیلاب‌ها و اندکی بعد که جریان سیلاب‌ها قطع می‌شوند تا سیلابی دیگر، خشک باقی می‌مانند.

آب سمنان که از این پس وارد موضوع اصلی تقسیم آن می‌شویم، از محلی در ۱۸ کیلومتری شمال این شهر، از زیر کوه‌های شهمیرزاد سرچشمه گرفته، به سمت درجزین و چهل‌تن و با پیوستن رشته قنات‌ها و چشمه‌سارهای درجزین، رودخانه گل رودبار را تشکیل داده و به سوی شهر سمنان و مزارع آن جریان می‌یابد.

نظام آبیاری سمنان به شیوه استخری و بر مبنای نوبت‌بندی در برداشت آب برای هر فرد بوده و دارای نظام خاص است. شیوه تقسیم آب در سمنان از روش‌هایی نظیر تقسیم آب زاینده‌رود اصفهان که مبتکر آن شیخ بهایی دانسته شده، قدیمی‌تر است. شیوه تقسیم آب سمنان را به شیخ علاءالدوله سمنانی (۶۵۷-۷۳۶ ه. ق) نسبت می‌دهند.

آب سمنان، پس از اینکه حدود دو کیلومتر از آخرین مزرعه مسیر رودخانه می‌گذرد، در محلی به نام آب پخش کن «پارا» می‌رسد. پارا، ستاد مرکزی تقسیم آب استخرهای شش‌گانه سمنان بود. بخش مهم قوانین و مقررات عرفی حاکم بر تقسیم آب سمنان از نقطه پارا به بعد است. در این نظام، آب در سه مرحله تقسیم می‌شود که شامل تقسیم آب رودخانه گل رودبار بین روستای درجزین و شهر سمنان، تقسیم آب در محل پارا، که آب آن به پنج قسمت و به شش استخر شهر می‌رساند، می‌شود.

رودخانه گل رودبار پس از عبور از شهر درجزین در شمال شهر سمنان به آب پخش کن می‌رسد. در این محل آب از روی شش برجم (به زبان سمنانی بَرجُم) که به شکل پلکانی قرار گرفته‌اند عبور می‌کند تا مسطح و یکنواخت شود. آب در محل برجم ششم یا برجم بزرگ در حالی که به دلیل عبور از روی برجم‌ها کاملاً مسطح و دارای ضخامت یکنواخت شده، به پنج قسمت نامساوی نسبت به سهم هر استخر تقسیم می‌شود و توسط پنج نهر شامل نهر «جنبدان» مربوط به استخرهای «لتیبار» و «شاهجوی»، نهر «ناسار» و «اسفنجان» و «چوب مسجد»، نهر «کدیور»، نهر «کوشمغان» و نهر «زاوقان» به سمت شش استخر سرازیر می‌شود. در مکانی که مشرف به این بَرجُم‌ها است، اتاقکی برای نگهبانی ساخته شده است که در آن «پارابان» مستقر شده و بر جریان تقسیم آب نظارت دارد. پارابان با مشارکت و بر مبنای اعتماد عمومی مردم انتخاب می‌شود. در نظام آبیاری سنتی سمنان، شش استخر ذخیره آب در محله‌های مختلف شهر پیش‌بینی شده بود. استخر زاوقان، استخر کوشمغان، استخر باغ فیض برای دو محله ناسار و اسفنجان، استخر لتیبار و استخر شاهجو.

چهار استخر اول در جایگاه پیشین خود قرار دارند، فقط استخر لتیبار در زمان ساخت میدان منوچهری تخریب شده و به پارک سنگی منتقل شده است. شکل فیزیکی این پنج استخر نیز تغییر یافته و با سیمان و سنگ بازسازی شده و ورود و خروج آب با تجهیزات مکانیکی کنترل می‌شود. البته همچنان مدیریت و نظام حقابه طبق نظام قدیم برقرار است.

در تقسیم آب، اشخاص حقیقی و حقوقی دخیل بودند و هر یک وظیفه‌ای بر عهده داشتند. «آب بر» مالک و صاحب حقابه است که مالکیت رسمی آب از طریق ارث یا خرید یا اجاره به او منتقل می‌شود، «رئیس رودخانه» فرد برگزیده اهالی سمنان برای مراقبت از جریان عمومی آب رودخانه و مسیر آن تا پارا است.

«امین» یکی از مالکان آب ناظر بر آب رودخانه است و طبق ضوابط، آبی را که به سمنان جریان می‌یابد باز می‌کند یا می‌بندد.

«پارابان» (به زبان سمنانی: پارابُن) شخصی که در آب پخش کن در اتاقک مخصوص مستقر و بر حفظ و حراست آب نظارت می‌کند.

«قانون دار» فرد منتخب واجد شرایطی که محاسبات مربوط به آب سهم مردم و تغییرات مالکیت آب را ثبت می‌کند.

«انگار نویس» فردی که تمام محاسبات آب اشخاص در یک استخر را بر عهده دارد و بر اساس فهرست و میزانی که از سوی قانون دار به او ابلاغ شده، آب سهم هرکس را در زمان معین مشخص می‌کند.

«مَرِه دار» (مَرِه بان) رابط بین انگارنویس و استخربان است، او صورت یا طومار افراد و آب سهم آن‌ها را که انگار نویس، روز قبل در اختیار او قرار داده، هر بامداد برای استخربان می‌آورد و استخربان با نظر او آب را تقسیم می‌کند.

«استخربان» (به زبان سمنانی: استاله بُن) نیز فردی است که مدیریت استخر در ورود و خروج آب، باز و بستن و مراقبت از هرز نرفتن آب و امور عمومی استخر با اوست.

«عمله دار» (تقسیم کننده آب) فرد یا افرادی که تقسیم از استخر تا مزارع را در جوی‌های کوچک‌تر بر عهده دارند.

زارعان یا دارندگان آب، همه روزه طبق مدار گردش آب به استخرهای مربوط به خود رفته و سهمیه یا حقابه خود را طبق «مَرِه» از آب استخر می‌گیرند.

«مَرِه» صورتی است که انگارنویس هر روز در آن اسامی و مقدار آب سهم نوبت‌داران آب را در آن می‌نویسد و به مره‌دار می‌دهد.

نظام سنتی تقسیم آب شهر سمنان در سال ۱۳۹۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. پیش از آن نیز، مجموعه آب پخش کن سمنان «برجُم کبیر» و نهرهای ۶گانه این منطقه ثبت ملی شده است. از یک سال و نیم گذشته تلاش‌ها و پیگیری‌های زیادی برای ثبت جهانی این نظام سنتی تقسیم آب شهر سمنان آغاز شده است و مستندات آن در حال جمع آوری و مطالعات آن نیز در حال انجام است.

منبع:میراث آریا

سنگ‌نگاره‌های گردی‌کوه زنجان، روایت انسان شکارچی پیشاتاریخ

سنگ‌نگاره‌ها در ارتفاع حدود ۶۵ تا ۸۰ متری از زمین‌های اطراف و در قسمت شرقی و غربی واقع‌ شده‌اند؛ که هنرمندان نگارگر از آن نقاط دید کاملی به دشت زنجان و کوه گاوازنگ داشته‌اند. در شمال آن به فاصله حدود ۱/۵کیلومتری رشته‌کوه گاوازنگ و خیرمسجد و دو اسب که در دامنه جنوبی آن روستای دو اسب و پایین کوه واقع شده که زمین‌های شمالی و شرقی کوه دو اسب، مرتع و کشتزار روستاییان است. حتی امروزه روستاییان گله‌های خود را برای چراندن به کوه گاوازنگ و اطراف کوه دو اسب و حاشیه شهر زنجان می‌آورند.

مطابق با مطالعات اولیه انجام‌یافته سنگ‌نگاره‌های کوه گرده داغ مربوط به دوره پیش‌ازتاریخ و بازه زمانی دوره مس و سنگ است. دلیل نام‌گذاری کوه به گرده داغ، شکل نسبتاً مدور کوه است که موجب شده از گذشته‌ها مردم شهر آن را گرده داغ بنامند. ین نقوش شبیه نقوش یافت شده در شمال غرب ایران مانند هوراند، لقلقان، سنگ‌نگاره‌های مهاباد و همچنین سنگ‌نگاره‌های یافت شده در قزوین و دیگر نواحی هم‌جوار است.

ارتفاعی که سنگ‌نگاره‌ها بر روی آن کنده‌شده‌اند، امروزه در محل گردی داغ (دو اسب) نامیده می‌شود که به‌صورت ارتفاعی صخره‌ای در شمال غرب شهر زنجان و ضلع شمالی شهرک پائین کوه با ارتفاع حدود ۸۰ متر واقع شده که بر روی آن تأسیسات مخابراتی و تلویزیونی قرار دارد. راه دسترسی به بالای تپه از طریق جاده خاکی است که تپه را دور زده و به بالای آن می‌رسد.

در دامنه شرقی و غربی و قسمت فوقانی کوه گرده داغ برون‌زدهای صخره‌های سیاه‌رنگ وجود دارد که در قسمت‌هایی از صخره‌های آن از جمله دامنه شرقی و غربی بقایای نگار کند با نقوش مختلف وجود دارد. نگاره‌ها بر صخره‌های گرانیتی که دارای پوسته سیاه‌رنگ و براق است، اجراشده‌اند. بیشتر نقوش روی دو صخره دامنه فوقانی شرقی و یک صخره در دامنه پائین غرب کوه است که می‌توان با توجه به نوع نقوش آن‌ها را به چند دسته تقسیم کرد.

بر اساس مطالعات انجام‌یافته در حال حاضر نگاره‌ها شامل نقوش جانوری (بزها و سگ‌سانان) انسانی و هندسی است. مهم‌ترین نقوش تصاویر بزهای کوهی، کل و قوچ است که عموماً به‌صورت تک‌خطی با شکل متنوع و مختلف شاخ ترسیم‌ شده‌اند. نقش بزهای کوهی تقریباً در همه قسمت‌های صخره‌های ۱ و ۲ و ۳ قابل‌مشاهده است. علاوه بر نقش بزهای کوهی نقش برخی حیوانات کوچک نیز در صخره‌های ۱ و ۲ دیده می‌شود که با توجه به شکل متفاوت آن‌ها با نقوش بزهای کوهی احتمالاً باید سگ‌سانانی از قبیل سگ یا گرگ باشند. همچنین در صخره شماره ۲ تصویر چند فرد برهنه انسان دیده می‌شود که در یک مورد دست‌به‌دست هم داده‌اند. تصویر انسان کماندار نیز اشاره‌کرده است. همچنین تصاویر نامشخصی از چند طرح هندسی شامل دایره، بیضی و مستطیل نیز از دیگر نگاره‌های کوه گرده داغ است.

بر اساس مطالعات هر گروه از سنگ‌نگاره‌ها اشاره به موضوع واحدی دارند و نمی‌توان آن‌ها را جدا از هم موردبررسی قرار داد. به‌طوری‌که موضوع بیشتر نگارکندها شکار بزها و کل‌های وحشی توسط انسان‌ها با تیر و کمان و سگ است.

با توجه به تعداد اندک نگارکندها و کتیبه‌های سنگی شناسایی‌شده در استان زنجان، چنین اثری که هنرهای صخره‌های چند دوره تاریخی را به تصویر کشیده، در پژوهش‌های باستان‌شناسی و تاریخ هنر اهمیت بسیار زیادی دارد. آنچه برای بیننده قابل‌توجه است شیوه زندگی ترسیم‌شده در این تصاویر است، این‌که انسان‌هایی در سالیانی بسیار قبل در این منطقه زندگی می‌کرده‌‎اند.

برای حفظ و حراست از آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی به همکاری و همراهی مردم، مسئولان و ساکنان هر محل و منطقه بیش از گذشته نیاز مبرم است.

منبع:میراث آریا

شمس یزد کجاست؟

سخن از مردی فرزانه است که گنبدخانه‌اش در چهارمنار به چشم می‌خورد و در کنار پدرش سیدرکن الدین، عالم یزدی، دو امامزاده شهیر به شمار می‌روند؛ نامش سیدشمس الدین است.

«زمانی که پدر سیدشمس الدین که «سیدرکن الدین» عالم فرزانه یزدی است را به اتهام قتل تاجری نصاری دستگیر و می‌کنند و مورد غضب سلطان یزد قرار می‌گیرد، فرزندش سید شمس الدین را تبریز را پیش میگیرد تا پدرش را نجات دهد در راستای این جریان با دختر خواجه رشید الدین فضل االله طبیب همدانی وزیر مشهور مغول ازدواج میکند و ازادی پدرش را می‌گیرد اما در تبریز وفات می‌کند.

پس از وفات، جسدش را به یزد می‌فرستند و در گنبدخانه مدرسه ای که خودش بنا کرده بود به خاک می‌سپارند…»

این داستان که در کتاب ایرج افشار به آن اشاره شده است، بخشی از زندگی این عالم فرزانه است که امامزاده‌اش جزو میراث ارزشمندی است که در خصوص آن در کتاب «یادگارهای یزد» آمده است که «مرتضی اعظم، شمس الدین بن رکن الدین به سال 727 بود و بر آن موقوفات بسیار وقف کرده بود. این مدرسه و کتاب‌های آن بر شیعیان یزد و فارس بوده است و در وقف نامه مدرسه رکنیه نیز سخن ازدالتاب شمسیه رفته است.»

اما مدفن و محل سید شمس الدین کجاست؟ این میراث تاریخی در محله چهارمنار یزد که یکی از محلات تاریخی و قدیمی و در محدوده بافت تاریخی به شمار می‌رود قرار دارد و به نوعی نگین تاریخی و ارزشمند محله چهارمنار است.

این میراث تاریخی جزو بناهایی با معماری فاخر و دل نشین است که نه تنها نظر کارشناسان و متخصصان ایرانی بلکه غیرایرانی را نیزبه خود جلب می‌کند و علاوه بر کالبد معماری این بنا، تاثیرات فرهنگی سیدشمس‌الدین قابل توجه است.

قدیمی ترین دیوارنوشته حافظ در یزد

«حمیدرضا امیری» پژوهشگر تاریخ و فرهنگ یزد در گفت‌وگو با ایسنا به وقف‌نامه جامع‌الخیرات اشاره می‌کند که در آن به ذکر موقوفات سیدرکن‌الدین و فرزندش سیدشمس‌الدین پرداخته شده است، می‌گوید: نسخه‌ای از این وقف‌نامه چند دهه پیش از دل دیواری در روستای عزآباد بیرون آمد، و هم‌اکنون در کتابخانه وزیری یزد نگهداری می‎شود؛ و متن آن به همت استاد ایرج افشار در مجله‌ فرهنگ ایران‌زمین و نیز کتاب یادگارهای یزد به چاپ رسیده است.

وی با اشاره به این که مجموعه شمسیه در قرن هشتم هجری قمری بنا شده است، عنوان می‌کند: ذکر این نکته را حائز اهمیت است که در پایه‌ی ستون‌های همین بنای سیدشمس‌الدین خشت‌هایی با ابعاد ۴۰×۴۰×۱۰ سانتی‌متر به کار رفته که اهمیت و جذابیت آن را در مباحث تاریخ معماری و باستان‌شناسی بیشتر کرده است و بیم آن می‌رود که در اندود و مرمت‌های بنا این خشت‌ها محو و پنهان شوند.

این فعال حوزه میراث فرهنگی با بیان این که یادگارهای دیواری بقعه سید شمس‌الدین به لحاظ تاریخی بسیار مهم هستند، می‌گوید: در میان این یادگاری‌ها دو بیت از حافظ شیرازی دیده می‌شود که تاریخ 867 هجری قمری دارد و نویسنده‌اش شهاب‌الدین جلال‌الدین سمنانی است.

وی با استناد به نوشته‌های ایرج افشار می‌گوید: این دو بیت جزو قدیمی‌ترین یادگاری‌های دیواری از اشعار حافظ است. ایرج افشار نه تنها این نوشته را خاص عنوان کرده بلکه نسبت به نگهداری و حفاظت از آن نیز تاکید داشته است.

دو بیت مذکور این است: «خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز / پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز / عاقبت منزل ما وادی خاموشان است/ حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز»

امیری با بیان این که بخشی از زیبایی بقعه سید شمس‌الدین مدیون همسرش است، می‌گوید: با وجود این‌که مرمرهای خوبی در یزد (مخصوصاً در توران‌پشت) وجود داشته، اما همسر سیدشمس‌الدین که دختر وزیر بود، برای این بقعه از تبریز سنگ مرمر تراش‌خورده و حجاری شده آورده است که هم‌اکنون زینت‌بخش این بنای نفیس است.

وی اضافه می‌کند: پس از این که سیدشمس‌الدین در تبریز از دنیا رفت، او را به یزد آوردند و در مدرسه‌ خودش به خاک سپردند. افراد دیگری نیز در این محل دفن شده‌اند. از آن‌جمله رکن‌الدین شاه پسر معین‌الدین اشرف که وزیر شاه شجاع بود و دختر سیدشمس‌الدین به همسری‌اش درآمده بود.

این فعال میراث فرهنگی می‌گوید: بازسازی سردر ورودی بقعه در سال‌های اخیر انجام شده و عمل استاد علی اکبر خرمی است.

وی درباره سوابق پژوهشی مجموعه شمسیه می‌گوید: آرتور اپهام پوپ و دونالد ویلبر که هر دو از ایران‌شناسان غربی هستند در شناسایی و معرفی مجموعه شمسیه پیشگام بوده‌اند.

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ یزد می‌گوید: قدیمی‎ترین سند مکتوبی که درباره برگزاری آیین‌های عاشورایی در یزد یافته‌ام متعلق به به همین مجموعه شمسیه است، و می‌گوید: در وقف‌نامه جامع الخیرات آمده است که روز عاشورا در مجموعه شمسیه، خطیبی پرهیزگار و به دور از تعصب به سخنرانی بپردازد.

مرمت‌ و موریانه زدایی

«سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری یزد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا ضمن بیان این که مرمت استحکام بخشی این بنا خصوصا پشت بام‌ها انجام شده است، اظهارمی‌کند: پشت بام‌های این میراث تاریخی استحکام بخشی شده و در عین حال بنای تاریخی سید شمس‌الدین از نظر کالبدی مشکل خاصی ندارد.

وی در خصوص ویژگی‌های خاص این میراث تاریخی به معماری منحصربفرد و جایگاه این میراث ارزشمند اشاره می‌کند و می‌گوید: درخصوص ترمیم این بنای تاریخی و موریانه زدایی آن اقداماتی درچند سال گذشته توسط میراث فرهنگی انجام شده به طوری که حدود 300 میلیون تومان درقبال این میراث تاریخی هزینه شده است.

مرمتی از دوران پیرنیا

«نجمه نادری» یکی ازپژوهشگران و فعالان میراث فرهنگی هم در خصوص مرمت‌های سیدشمس الدین به ایسنا می‌گوید: در دوره پیرنیا مرمت‌های اساسی این بنا را داشتیم که البته دهه 60 بازسازی‌هایی انجام شده که «محمدرضا اولیا» جزو متولیان امر در آن زمان بوده است البته احتمالا مرمت سقف نیز جزو مرمت‌های پهلوی دوم باشد که در غیر این صورت مرمت‌های مربوطه به زمان قبلتر بازمی‌گردد.

سیدشمس‌الدین، شیعه یا سنی؟

نکته‌ای که در مورد این مرد بزرگ مطرح می‌شود و به مذهب وی مربوط است، اهل تسنن بودن وی است به طوری که هنوز کاملا مشخص نیست که سید شمس الدین که فرزند سید رکن الدین است شیعه بوده یا اهلسنت اما انچه روایت می‎شود و از نظر کارشناسان میراث فرهنگی نیزمطرح می‎شود، این است که سید شمس الدین اهل تسنن بوده چرا که در ان زمان نیز مذهب غالب مردم یزد سنی شافعی بوده است که دراین مذهب رابطه نزدیکی با ائمه شیعیان وجود دارد.

از منظر دیگر در بقعه سید شمس الدین احدایث شیعه هم وجود دارد اما جالب این است که تا قبل از دوره صفوی یعنی در زمان حیات این افراد در دوران آل مظفر شیعه و سنی به صورت امروز بسیارمشخص نبوده است و در دوران صفوی این تفاوت مذهبی به چشم می‌خورد.

البته در نگاهی دیگر، سید رکن الدین ازنسب و براساس شجره نامه‌اش به امام جعفر صادق(ع) می‌رسد که  یکی از احتمالات شیعه بودن مذهب وی را همین مسئله می‌دانند با این وجود که در اهل تسنن نیز سید وجود داشته و وی نیز از اولاد پیامبر(ع) و از فرزندان حضرت زهرا(س) محسوب می‎شود.

آنچه در خصوص این دو امام زاده بیش از همه اهمیت دارد خدمات بسیار فراوان ایشان در عمران و آبادانی و افزایش دانش مردم است و موقوفه‌هایشان نشان از خدمات بسیار فراوان وی دارد.

منبع:ایسنا

دره هایقر؛ میدان جنگ دلیران قشقایی

استان فارس بین گردشگران داخلی و خارجی به تاریخ و تمدن مشهور است، حال و هوای شاعرانه در این شهر برای هیچ گردشگری تکراری نمی‌شود، اما یک جاذبه گردشگری جذاب در این شهر وجود دارد که می‌تواند با همتای خود یعنی گرند کنیون در آمریکا رقابت کند. نام این جاذبه گردشگری در استان فارس تنگه هایقر است.

همشهری آنلاین – محمد بلبلی: تنگه هایقر در استان فارس که امروزه یکی از جاذبه‌های گردشگری به شمار می‌رود در ایام دور میدان جنگ بوده است، دلیران قشقایی سربازان انگلیسی را که به خاک ایران تجاوز کرده بودند در دره هایقر مغلوب کردند. هایقر در لغت به معنای مردن است، زمانی که جنگ‌جویان قشقایی موفق به از پای در آوردن سربازان انگلیسی می‌شدند فریاد هایقر سر می‌دادند تا همرزم‌هایشان از این واقعه مطلع شوند.

محال است که بر فراز این دره بایستید و مبهوت عظمت این جاذبه زیبا نشوید. صدای جریان آب و آواز پرندگان در کنار یکدیگر سنفونی هیجان‌انگیزی را به وجود می‌آورند، به طوری که ممکن است در تمام مدت سفرتان به استان فارس بخواهید در تنگه هایقر بمانید.

تنگه هایقر در ۳۵ کیلومتری جنوب فیروزآباد قرار دارد. رودخانه «قره‌آقاج» از میان این تنگه می‌گذرد، عمق این دره در بعضی از نقاط به ۴۵۰ متر می‌رسد و طول آن نزدیک به ۱۳ کیلومتر است.

تنگه هایقر؛ گرند کنیون ایران

همان طور که گفتیم تنگه هایقر به گرندکنیون ایران معروف است. گرند کنیون دره‌ای در ایالت آریزونای آمریکاست که رود «کلرادو» از میان آن می‌گذرد. البته طول این دره از تنگه شیرز خیلی بیشتراست. طول گرند کنیون ۴۴۶ کیلومتر است و عرض آن در برخی نقاط به ۲۹ کیلومتر هم می‌رسد. با این حال، به خاطر ساختار زمین‌شناختی مشابه این دو دره، اعطای لقب گرندکنیون ایران به تنگه شیرز نیز بی‌انصافی نیست.

طبق گفته زمین‌شناسان علت پدید آمدن این دره فعل و انفعالات جغرافیایی بوده و با جاری شدن آب درون آن باعث به وجود آمدن این پدیده طبیعی شده است. برخی از کارشناسان می‌گویند که تنگه هایقر می‌تواند یکی از ژئوپارک‌های ایران باشد.

زیبایی‌های هایقر

آنچه سبب هیجان و شگفت‌انگیزی این دره است، عمق زیاد آن است. تصویر ته این دره، وقتی بر بالای آن ایستاده باشید، دارای چشم‌اندازی شگفت‌انگیز و هیجانی است. عمق این تنگه آن را به منطقه‌ای جذاب برای ماجراجویان حرفه‌ای تبدیل کرده است.  پیچیدن صدای آواز پرندگان، چلچله‌ها و پژواک آن‌ها در گوش انسان همچنین تماشای چشم‌انداز اطراف، بسیار رویایی و کم‌نظیر است.

منطقه گردشگری هایقر به دلیل وجود رودخانه قره‌آج امکان قایق‌سواری نیز دارد، همچنین برای بالا و پایین رفتن از دره باید به امکانات کوه‌نوردی و صخره‌نوردی مجهز بود. تنگه هایقر در منطقه‌ای با هوای گرم قرار گرفته و همین سبب می‌شود که در فصول گرم، جانوران و حشرات خطرناک نیز در آنجا دیده شود، بنابراین هنگام خوابیدن در آن مناطق در فصول گرم، باید مواظب این حشرات بود.

بهار در هایقر

با توجه به اینکه تنگ هایقر در منطقه‌ای گرم قرار گرفته است، بازدید از این منطقه در فصل تابستان توصیه نمی‌شود، چرا که گرمای هوا لذت سفر را کمتر می‌کند. بازدید از دره و تنگه هایقر در فصل بهار که پوشش گیاهی سرسبز و آب بیشتری دارد، آرامش و فرصت بیشتری را برای دل دادن به ماجراجویی و شگفتی فراهم می‌کند، چرا که طبیعت بهاری، زیبایی تصویر این تنگه را چندین برابر می‌کند و به این صورت گردشی فرح‌بخش در هوایی خنک، لذت واقعی سفر را به انسان می‌دهد.

این دره همانقدر که زیبا و شگفت‌انگیز است، به همان میزان نیز خطرناک است، بنابراین برای بازدید از آن و صخره‌نوردی، باید حتما دارای امکانات بود و با راهنما یا گروهی که منطقه را کامل می‌شناسند، همراه شد. شاید تنها کسانی بتوانند از این منطقه با جزییات کامل دیدن کنند که حتما سابقه کوه‌نوردی داشته باشند.

منبع:همشهری

احیا و مرمت مجموعه تاریخی شریف‌آباد، گامی سرنوشت‌ساز در توسعه روستایی

نگاهی از سر تامل در روستاهای کشور نشان می‌دهد با وجود تحولات شدید ناشی از تهاجم مدرنیته، هنوز هم روستاهای زیادی هستند که از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های پیدا و پنهان تاریخی و طبیعی گردشگری برخوردارند که می‌توانند در کنار یا بعضا به‌جای کشاورزی، در اقتصاد روستا تاثیرگذار باشند و محور توسعه روستایی شوند. روستای شریف‌آباد بخش احمدآباد مشهد که در مسیر جاده قدیم ابریشم (حدفاصل مشهد به نیشابور) و بر سر راه زیارتی حرم مطهر رضوی قراردارد و جاده در دست احداث حرم تا حرم از مجاورت آن خواهد گذشت یکی از روستاهای پرظرفیت و پر جاذبه تاریخی و طبیعی خراسان رضوی است.

از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به دو کاروانسرای قاجاری، حمام، خانه‌های تاریخی، چاپارخانه، بقایای قلعه قدیمی، کوچه‌باغ‌ها، درختان سر به فلک کشیده، غار، رودخانه فصلی، طبیعت زیبا با خاک سرخ و نیز فضایی آرام و به دور از هیاهو با آب و هوایی مطبوع و دلچسب اشاره کرد، خوشبختانه طی دو سه گذشته که کار مرمت و بهسازی کاروانسراها و حمام تاریخی روستا که توسط بخش خصوصی و با نظارت میراث‌فرهنگی شروع شده و از درصد پیشرفت خوبی برخوردار است.

کاروانسرای اسحاق‌خانی روستا که از پلان ویژه، منحصر به‌فرد و بسیار زیبایی برخوردار است و بخش‌های زیادی از آن مرمت شده، برای پوشش فضای پذیرایی درنظرگرفته شده و کاروانسرای دیگر فضای اقامتی را برای گردشگران و مسافران تامین خواهد کرد، همچنین حمام تاریخی روستا نیز به موضوعات تفریحی و… اختصاص خواهد یافت، سرمایه‌گذار این مجموعه نیز که به همراه تیم کاری خود برای مدیریت بهتر پروژه مرمتی مذکور به ساخت دفتر احیا (بسیار زیبا و با مبلمان و تجهیزات طرح سنتی) مجموعه تاریخی روستا اقدام کرده و به این کار بزرگ و ماندگار دست زده است در تلاش است تا هرچه سریعتر احیا مجموعه تاریخی شریف‌آباد را به اتمام رسانده و فضای گردشگری جدیدی در ۴۵ کیلومتری کلان‌شهر مشهد مقدس ایجاد کند که به طور یقین این اقدام جسورانه به مانند قطب رشد توسعه روستای شریف‌آباد و منطقه احمد آباد مشهد عمل خوهد کرد و محور توسعه خواهد شد.

در کنار این ظرفیت‌های تاریخی و معماری، باید به این نکته نیز توجه کرد که روستا دارای خانه‌های قدیمی با ایوان‌های بسیار زیبا و چشم‌نوازی است که می‌تواند با اندکی مرمت به اقامتگاه بوم‌گردی تبدیل شود.

در همین محور گردشگری جاذبه‌های طبیعی روستا در محیطی با خاک سرخ رنگ و زیبا هم کم نیست، روستای گردشگری ده‌سرخ نیز که دارای امکان تاریخی و مذهبی زیادی است در مجاورت شریف‌آباد قرار دارد مکمل گردشگری این روستا است. بدون شک در آینده‌ای نزدیک علاقه‌مندان گردشگری و میراث‌فرهنگی و زائران و مسافرانی که به مشهد و خراسان رضوی سفر خواهند کرد از شریف‌آباد بسیار خواهند شنید.

نکته مهم که باید در این روستا درنظر گرفته شود همکاری مردم و شورای روستا برای تحقق اهداف بلند مدت و هم‌سویی با چشم‌انداز گردشگری آن است که قطع به یقین تاثیر بسیار مهمی در آینده روستا خواهد داشت.

شریف‌آباد نشان خواهد داد که بهره‌وری مناسب از پتانسیل‌های تاریخی به مدد روستاها و در نهایت اقتصاد و اجتماع کشور خواهد آمد و کشور را از اقتصاد تک محصولی نجات خواهد داد، گردشگری مزیت رقابتی کشور در جهان است که امیدواریم بیش از پیش از سوی مدیران کشوری و استانی مورد توجه قرار گرفته و نهایت تلاش برای پشتیانی و حمایت از بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران صورت پذیرد تا مثل طرح شریف‌آباد آینده اقتصادی و اجتماعی روستا را تضمین کند.

منبع:میراث آریا