قدیمی‌ترین عکس جهان که انسان‌ها را به تصویر می‌کشد

به تازگی از قدیمی‌ترین عکس جهان رونمایی شده که برای نخستین بار تصویر انسان‌های پاریس را به نمایش درآورده و یک عکس خاص شهری به شمار می‌رود.

مثل یک گاو بنفش و اقیانوس آبی در تجارت گردشگری متفاوت باشید

چگونه می‌توان یک تجارت گردشگری با اقیانوس آبی و گاو بنفش ایجاد کرد

تجارت جهانگردی راهی مطمئن برای به اشتراک گذاشتن اشتیاق و علاقه‌مندی‌های خود با دیگران است، افرادی که می‌خواهند تجارت در مکان یا فرهنگ جدیدی را تجربه کنند، خواه در یک ظرفیت ثابت گردشگری یا سرمایه‌گذاری و یا در ظرفیت‌های تجربه اوقات فراغت، تجارت گردشگری یک فرصت بسیار عالی برایشان ایجاد می‌کند. برای توسعه یک تجارت گردشگری، ابتدا باید در مورد خودتان تصمیم بگیرید و یک طرح تجاری ایجاد کنید. پس از آن، می‌توانید به سمت بازاریابی و رشد تجارت خود بروید.

مکانی جغرافیایی را که از نزدیک می‌شناسید انتخاب کنید. مشاغل جدید در منطقه جغرافیایی که آن را می‌شناسید و عاشق آن هستید ایجاد کنید این کار به این معنی است که می‌توانید با استفاده از این دانش تجربه بهتری را برای مشتریان خود فراهم کنید. همیشه این دانش را با مشتریان خود در میان بگذارید و هر آنچه در مورد منطقه می‌دانید را به آن‌ها بیاموزید.

در صنعت خدمات، پیشتاز بودن یعنی اینکه گردشگر و مهمان را به گونه‌ای پیش‌بینی نشده جذب کنیم، برای مثال تا به حال شده با دادن یک بلیط رایگان شوق و ذوق را برای مشتریان خود به دست آورید و مفهوم اینکه برای جیب آن‌ها کیسه ندوخته‌اید را القا کنید؟

در دنیای پر از آشفتگی افراد به دنبال امنیت و تفاوت هستند و اگر برای خواسته آن‌ها پاسخی نداشته باشیم بواسطه تغییر طلب بودن ذائقه مشتری گروهی دیگر برنامه منظم‌تر از شما برایشان طراحی می‌کند.

ایجاد مشاغل گردشگری محلی با دانستن زیرساخت‌های فرهنگی و طبیعی هر منطقه شکل می‌گیرد، برای مثال می‌توانید در منطقه‌ای که مردم آن منطقه به صورت بومی روشهای تولید عسل را می‌دانند را بعنوان یک هدف گردشگری در زمینه این صنعت سوق بدهید و برای تبلیغات روی آن سرمایه‌گذاری کنید و از این موضوع نترسید که جاهای دیگر هم در زمینه تولید فرآورده‌های عسلی خیلی زودتر از شما کار خود را شروع کرده‌اند و ممکن است شما دچار شکست شوید. قطعا شما دارای یک گاو بنفش هستید که شما را از دیگران جدا میکند، گاو بنفش خود را پیدا کنید.

گاو بنفش

شاید این اصطلاح را بارها شنیده باشید اما باور کنید که در دنیای تجارت برای خود مفهومی با ارزش پیدا کرده است، بار دیگر به چگونگی شکل‌گیری این واژه میپردازیم، این واژه زمانی ایجاد می‌شود که بواسطه ذات بشر و میل به پیشرفتش در مراحل اولیه و درگیری با هرکاری در ابتدا دچار هیجان می‌شود اما با گذشت زمان دیگر انجام و تکرار کارها برایش به صورت تکرارای و خسته کننده می‌شود پس بنابراین نیاز به یک تغییر اساسی به وجود می‌آید که می‌تواند در هر صنعتی باعث پیشرفت شود. ایجاد تفاوت در محصولات گردشگری که بر اساس خدمات هستند اولین راه ایجاد آن است. با تاکید بر این موضوع که بایستی توانایی‌های خود را بدون کپی‌برداری از دیگران ارتقا بخشید پیش بروید تا بتوانید خاص بودن را برای مشتریان خود ایجاد کنید.

اقیانوس آبی در صنعت گردشگری راهی برای تجارتی بهتر است

قطعا همه تجار از درگیری‌ها و رقابت‌های فرسایشی بدون نتیجه در بین همکاران و رقبای خود خسته شده‌اند و اگر از آن‌ها بپرسید حاضر به سرمایه‌گذاری در چه صنعتی هستند به شما خواهند گفت جایی که اولین نفر باشند بهترین فرصت برای سرمایه‌گذاری است.

ترکیب گاو بنفش و اقیانوس آبی برابر است با پیروزی شما. پیدا کردن اقیانوس آبی در صنعت گردشگری به دلیل جدید بودن آن در کشور ما کاری بسیار راحتی است. اما اقیانوس آبی چیست و چگونه میشود آن را پیدا کرد.

اقیانوس آبی در رقابت با اقیانوس سرخ است

اقیانوس آبی به معنی ایجاد بازار بدون رقابت است و اگر شما دنیای تجارت را به اقیانوسی تشبیه کنید رقابت و تمرکز بر روی مبارزه با رقبا را اقیانوس سرخ می‌نامند و پیدا کردن بازاری امن و نو که خالی از هرگونه تنش باشد را اقیانوس آبی می‌نامند.

اقیانوس آبی بر نحوه ایجاد ارزش‌های جدید برای مشتریان تمرکز می‌کند در اقیانوس آبی فضای بازار کاملا جدید و نو است و براحتی می‌توان در آن به کسب درامد پرداخت.

در جستجوی اوتاکو باشید

دیگر نمی‌شود با برآوردن نیازهای اولیه مشتریان در کسب و کارها رونق پیدا کرد دوران گردشگری عمومی رو به پایان است و بایستی به نحوی با کاربران اولیه احساساتی، ارتباط برقرار کرد و آن‌ها را وادار کرد تا درطول مسیر طراحی شده توسط شرکت شما حرکت کنند و اینجا دقیقا جایی است که اوتاکو وارد می‌شود و مصرف کنندگانی که اوتاکو گردشگری به سمت شما سرازیر می‌کند و شما نیز با خیالی آسوده اقیانوس آبی خود را پربازده میکنید.

آیا از استارباکس بالاتر هستید؟
مردم حتی از استارباکس هم خسته می‌شوند، استارباکس تا چند سال پیش بی‌همتا بود اما مدیران آن‌ها متوجه شده‌اند که تنها راه باقی ماندن در صنعت خدمات ایجاد جرقه‌های جدید در جهت رشد پرحرارت در این صنعت است، یعنی تولید گاو بنفش…

پس برای به دست آوردن یک تجارت گردشگری مناسب بایستی حرکت نو و جدید را ایجاد کرد تا از رقبای خود عقب نمانده و در عرصه رقابت همیشه حرفی برای گفتن داشته باشیم. صنعت گردشگری و مهمان‌نوازی جدا از تجارت نیستند و از الگوهای تجارتی پیروی میکنند و قطعا با شروع در کارهای نو و جدا شدن از هیاهوی رقابت‌های بی‌پایان و بی‌هدف و تجدید خلاقیت در هر دوره از فصل‌های کاری به موفقیت در منطقه خود خواهید رسید.

منبع:میراث آریا

تبریز شانه‌به‌شانه تاریخ قد می‌کشد

مردمان این خطه از سرزمین نورانی‌مان که در روزگاران سخت مردان و زنان‌شان پهلوانان داستان‌ها بوده‌اند، نیازمند بازخوانی است. از مشروطیت تا بامداد انقلاب اسلامی در بیست و نهم بهمن‌ماه سال ۵۶ تا پیروزی انقلاب اسلامی و تا عاشوراییان دشمن‌شکن در دفاع مقدس… و شهیدان راه مبارزه با استبداد و تجاوز… ‏بیش از ١٠٠ سال است که مجاهدان افسانه‌ای تبریز در خواب و بیداری، دیوارها را می‌شکافند و حیاط به حیاط و خانه به خانه می‌رزمند تا شاهد آزادی و قانون را در برکشند. ‏آری، ایران و ایرانی آزادی و قانون را به بهای جان‌های عزیزی فرا چنگ آورده است که خون‌شان به دیوارها و سنگفرش‌های کوچه‌ها و ‏خیابان‌های این شهر دلمه بسته است. مجاهدان پاکباخته‌ای که به یک اشارت سردار ملی و سالار ملی آماده به سر دویدن بودند… آذربایجان و مرکز آن تبریز، کهن‌دیاری که در همه روزگاران سینه در برابر توفان‌ها سپرکرده و در تاریخ، نام و نشانی جاودانه یافته است. سرزمین روشنایی‌ها و پاکی‌ها و خاستگاه مهر ایزدی. ‏

چکادهای سرافراز این خطه گواهان دلیری و پایمردی‌اند، رودهای خروشان این سرزمین رودپردازان مهر و وفایند و مردمان آتروپاتکان که به چشمی شعله شعر دارند و به دیگر چشم شعاع شعور. شگفتا از این جاودانه خطه و جاودانه دیار! ‏اینجا تبریز است. در اینجا حقایق چندان جاودانه‌اند که مرزهای تاریخ و فسانه در هم می‌آمیزند. ‏حقیقت در این خطه خطر خیز به افسانه دیگر می‌شود… و افسانه‌هایند که آذربایجانی و تبریزی را از روزگاران کهن تا اینجا و اکنون رسانده‌اند. افسانه آزادگی‌ها وجانفشانی‌ها و افسانه مهر و وفا… آری، اینجا سرزمین آتش‌هاست. اینجا هر دلی آتشکده‌ای است که گرما و روشنای ایزدی می‌افشاند، برجان‌ها و جهان‌ها… ‏هنوز شمشیر فرو نیفتاده مجاهدان بر فراز قلا‏ع و قلل این کهن سرزمین می‌درخشد و چهره خون‌رنگ او بر دیده‌ها و دل‌ها جنونی ناشناخته می‌افشاند… ‏تاریخ ادامه می‌یابد و افسانه‌ها ادامه می‌یابند… من اینک از عمق رویاهای «ارگ» باز می‌آیم.

چشم‌هایم هنوز از خاطره و رویا لبریز است. گویی نگاهم در لایه ابریشمین یادواره‌ها پیچیده است و از کوچه‌های تنگ و باریک تاریخ باز می‌گردد. انگار کودکیم هنوز بر فراز دیوارهای «ارگ» ایستاده است و پنهانی به آنچه در پس دیوارها می‌گذرد می‌نگرد. آن کودکی دیرآمده که می‌خواهد از واقعیت ویرانه به جشنواره رویاها پناه ببرد و دیوارهای نیمه فروریخته باورها را ببیند. ببیند که چونان پاسداری از فراز باورها، شهر را می‌پاید و از برق نگاه همواره بیدارش، اهریمن می‌گریزد. از عمق رویاهای ارگ باز می‌آیم که ردپای کودکی‌ام بر شانه دیوارهایش مانده است و اکنون پیشانیم می‌سوزد از داغی نیاز و نیایشی که مسجد کبود مرا به آن خوانده بود و من به ناگاه در کبودین آسمان شهر، پرنده‌ای شده بودم که روی بال‌هایش استجابت دعاهایش را با خود می‌برد. از انحنای ظریف نقش‌های کاشی در مسجد کبود گلی چیده‌ام. اینک گل را چون ارمغانی به «مقبره الشعرا» می‌برم. شاعران چشم انتظار گل نیایش‌اند تا در طراوت مقدسش شور طبع‌شان تپیدن آغاز کند، تا کلمه آغاز شود، در دست‌هایم گلی از کاشی‌های کبود می‌برم، در نگاهم نیز تصویر نیلی همه آسمان‌های خدا را که از پی نمازی صمیمانه آمده است و در مردمک‌هایم خانه کرده است. از کوچه‌های صمیمی شهر عبور می‌کنم: کوچه‌هایی که هنوز دل به مهر حماسه ستارخان و باقرخان دارند. کوچه‌هایی هنوز و همیشه گذرگاه سپاهی که در پی حق و آزادی می‌رفتند. کوچه‌هایی که هنوز و همیشه به یاد خواهند داشت شیخ شهیدی را که پرچم اسلام بر دوش به تظلم و دادخواهی فریاد کرده بود و شیخ محمد خیابانی اسطوره همیشه شهر شده بود. کوچه‌های این شهر و تمام پنجره‌هایی که به این کوچه‌ها گشوده می‌شوند به یاد دارند مردانی را که از پس درهای بسته در این کوچه‌ها گام نهادند، حق را فریاد کردند و شهادت را چونان رسمی از خود به جا نهادند.

کوچه‌ها… کوچه‌های تبریز و ستارخان و شیخ محمد خیابانی و ثقه‌الاسلام و… . بگذارید تبریز و مشروطیت را یک‌بار عمیق‌تر بنگریم، چرا که ایران عزیز ما قانون‌خواهی و مبارزه با استبداد را در دوران مشروطیت هنوز وامدار تبریز است و تبریزی… در دوران مشروطیت نیز تبریز جانباز در برابر خودکامگان خون‌آشام به پا ‏خاست و پایمردی‌ها و جان‌فشانی‌ها کرد و این‌گونه هم بلاگردان ‏ایران شد و هم آغازگر حاکمیت قانون و اراده مردم. هنوز داستان قهرمانی‌ها و قهرمان‌های تبریز، این شهر مردخیز در همه سوی به زبان‌ها و یاد آنان در دل و جان‌هاست؛ ‏مجاهدان وارسته‌ای که با گذشت بیش از یک سده، هنوز خوشحال بر در و دیوار امیرخیز، خیابان، نوبر، لیل آوا، شام غازان، ‏ویجویه، اهراب، چرنداب، قراملک و محلات دیگر پیمان خون نشان ‏آنان را فریاد می‌آورد؛ پیمان آزادی و قانون. ‏

بیش از یک‌صد سال است که مجاهدان افسانه‌ای تبریز در خواب و بیداری، دیوارها را می‌شکافند و حیاط به حیاط و خانه به خانه می‌رزمند تا شاهد آزادی و قانون را در برکشند. ‏آری، ایران و ایرانی آزادی و قانون را به بهای جان‌های عزیزی فرا چنگ آورده است که خونشان به دیوارها و سنگفرش‌های کوچه‌ها و ‏خیابان‌های این شهر دلمه بسته است؛ مجاهدان پاکباخته‌ای که به یک اشارت سردار ملی و سالار ملی آماده به سردویدن بودند. ‏اگر گوش بسپاریم و گوش بسپارند، هنوز از همه میادین تبریز صدای طبل و شیپور شنیده می‌شود و صدای جوانانی که جامه ملی ‏به تن کرده و پیکرها‌شان را به قطارهای فشنگ آراسته‌اند، در میادین تبریز که همه به میادین مشق تبدیل شده بوده، به گوش می‌رسد و فریادهای رسایی که از فراز منابر، تبریز و آذربایجان را به پای فشردن درخواسته‌های به‌حق خود فرا می‌خواندند. ‏

فریاد ثقه‌الاسلام، شیخ سلیم، میرزا حسین واعظ، میرزا غفار زنوزی، میرزا علی و‌یجویه‌ای، ملا حمزه خیابانی و… که با آیات ‏الهی و اشعار حماسی در همه سو شور و شعور بر‌می‌انگیختند. ‏فریاد شیخ علی چرندابی که هرگاه کفن‌پوش و شمشیر در دست در کوچه و بازار به راه می‌افتاد، شهری در پی‌اش روان می‌شد. اینک مساجد، بازارها، بازارچه‌ها، باغ‌ها، حیاط‌ها و خانه‌های دیر سال تبریز نه فقط جلوه‌هایی از میراث فرهنگی نیاکان ما، که یادآور آن سال‌های خون و آتش‌اند… سال‌های نبرد با استبدادگران داخلی و بیگانگان متجاوز… آری مردم آذربایجان که هماره به ایمان و اراده شناخته‌اند، با قیام خونین خود پای در راهی نهادند که آزادی و حاکمیت قانون را در پی‌داشت.

اگرچه مغرضان و معاندان همواره ‏کوشیده‌اند نهضت مردم مسلمان و فرهنگمند آذربایجان را شورشی ‏کور و متعصبانه بنمایانند اما تأکیدهای روشن مردم تبریز و انجمن ملی تبریز با تشکیل مجلس و تصویب قانون اساسی و به‌طور کلی حاکمیت قانون به جای اراده اشخاص و نیز تامین حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی نشان از یک انقلا‏ب پیشرو و مترقی دارد و اگر چه حکومت استبداد و اختناق می‌کوشید این انقلاب مترقی را، حرکتی ضد مذهبی و وابسته به بیگانگان نشان دهد اما ‏مردم آذربایجان و تبریز نهضت بزرگ خود را نهضتی برخاسته از اعتقادات دینی خود می‌دانستند،  مگر می‌توان نقش روحانیون و واعظان شناخته تبریز را در ‏هدایت نهضت نادیده گرفت؟  مگر ستارخان همواره نمی‌گفت من به دستور علمای نجف ‏می‌جنگم.

به شجاعت و ایمان پاسخ داد که من زیر بیرق حضرت عباس هستم. ‏مگر مهم‌ترین پایگاه نهضت مشروطیت مساجد تبریز نبودند؟ این انقلاب بزرگ را چگونه می‌توان یک حرکت وابسته به ‏بیگانگان دانست؟ مگر جنایات وحشیانه نیروهای بیگانه در تبریز فراموش شده است؟ ‏مگر درخواست هفت ماده‌ای مردم و انجمن ملی تبریز دست بیگانگان را از دخالت در حکومت ایران قطع نمی‌کرد؟

ثقه‌الاسلام و دیگر مجاهدان راه آزادی و قانون را بر بلندی تاریخ می‌بینیم که در عاشورای حسینی به‌دار آویخته شدند. بگذار همه دنیا بداند که آذربایجان جانباز درس شهادت را در مکتب حسین (ع) آموخته بود، که آن‌سان قهرمانانه پای در آوردگاه زمان نهاد و جان‌ها فشاند. آذربایجان و تبریز یاد آن روزها و آن خون‌ها را همواره به اندازه آزادی و قانون گرامی خواهد داشت و هرگز از این راه مقدس که پای در آن نهاده عقب نخواهد نشست.

 این همان تبریز دریادل که چندین روزگار/ سد سیل دشمنان بوده است چون کوه گران/ این همان تبریز کاندر دوره‌های انقلاب/پیشتاز جنگ بوده و پهلوان داستان / این همان تبریز کزخون جوانانش هنوز/ لاله‌گون بینی همی رو دارس دشت مغان/ این همان تبریز روئین‌تن که در میدان جنگ/ از مصاف دشمنان هرگز نپیچیدی عنان/ با خطی برجسته در تاریخ ایران نقش‌بست/ همت والای سردار میهن ستارخان/ این همان تبریز کز جانبازی و مردانگی/ در ره عشق وطن صد ره فزون داد امتحان/ این همان تبریز که امثال خیابانی در او/ جان برافشانند بر شمع وطن پروانه سان/ این همان تبریز خونین دل که برجانش زدند/

دوستان زخم‌زبان و دشمنان نیشِ سنان تبریز و رادمردانش بوده و هستند که در روزگاران سخت مردان‌شان پهلوانان داستان‌ها بوده‌اند، از مشروطیت تا بامداد انقلاب اسلامی در بیست و نهم بهمن‌ماه سال ۵۶ تا پیروزی انقلاب اسلامی و تا عاشوراییان دشمن‌شکن در دفاع مقدس… و شهیدان راه مبارزه با استبداد و تجاوز… تبریز، سرنهاده در دامان سرخ‌فام «عینالی» و گسترده تا شکوه سهند… تبریز، سینه سپر کرده در برابر حوادث… افتادن و برخاستن … از نو تازه شدن و از ویرانه‌ها شکوفا شدن.

منبع:میراث آریا

بقعه پنج‌تن زرندیه، زیارتگاهی از دل تاریخ

موقعیت جغرافیایی بنا

این بقعه تاریخی در محله زرند کهنه و جنوب غرب شهر مامونیه مرکز شهرستان زرندیه از توابع استان مرکزی واقع شده است. اثر مذکور در بافت قدیم محله زرند کهنه ودر میان قبرستان عمومی این محله در واقع شده است.

تاریخچه بنا

مستنداتی که تاریخ دقیق از زمان ساخت این بنای تاریخی ارائه دهد وجود ندارد، تنها با اتکا به فرم، شیوه معماری و برخی شواهد موجود از قبیل تدفین انجام شده در سردابه آرامگاه و عناصر تاریخی بدست آمده از آن می‌توان دوره اولیه شکل‌گیری این بنا را مربوط به دوره ایلخانی و تکامل آنرا در قالب الحاقات در دوره‌های بعد ازآن یعنی دوره صفوی و قاجار در نظر گرفت. بنای مذکور به نام امامزاده پنج تن آل عبا یا سید احمد ابن‌زین‌العابدین نیز معروف است و اکثر اهالی معتقدند که در این محل، پنج تن از امامزادگان مدفون هستند. قابل ذکر است که بر روی سنگ نبشته کوچکی که در بنا نصب است اسامی سه تن از امامزادگان مدفون در بقعه حک شده و نام دو تن دیگر مشخص نیست. مردم محلی معتقدند که امامزادگان از فرزندان امام هفتم، امام موسی کاظم (ع) هستند و به همین دلیل با نام پنج تن و یا سیداحمدابن‌الحسن‌ابن امام زین‌العابدین معروف است و مورد توجه و زیارتگاه مردم محلی و اهالی شهرستان است. آنچنانکه از عبارات نوشته شده بر سطوح دیوارهای بقعه و فضای کفش‌کن بر می‌آید بنای بقعه در دو دوره، اواخر دوره قاجار و دوره پهلوی مورد تعمیر واقع شده است. جدا از تلفیق استادانه بخشهای الحاقی به پیکره بقعه بعنوان قدیمی‌ترین عنصر معماری بر جای مانده از این بنا، وجود برخی از عناصر از جمله سردابه در زیر فضای آرامگاه که سنت تدفین دوره ایلخانی در فضاهای سردابه‌ای را تداوم بخشیده، این اثر را بعنوان نمونه‌ای زیبا و در خور توجه معرفی کرده است.

ویژگی‌های معماری بنا

این بنا مشتمل برایوان، کفش‌کن، بقعه، سردابه، حجره‌ها و رواق واقع در بالای حجره‌هاست که در چند دوره تاریخی شکل گرفته‌اند. ایوانی که همزمان با انجام دیگر الحاقات به شالوده اصلی بنا، متصل شده با تزیینات رسمی‌بندی و اجرای خفته راسته‌ها در لچکی‌ها و جرزهای طرفین در جلوی اثر به منظور کاستن از ارتفاع بنا در نظر بینده و به‌دست دادن ترکیبی موزون و خوشایند جای گرفته است. از ایوانچه‌های طرفین ایوان دو رشته پلکان به رواقی می‌رسد که در بالای حجرهای الحاق شده به بقعه واقع شده‌اند. این رواق‌ها به پیروی از حجره‌ها، در سه جهت یعنی شرق، غرب و جنوب به پیکره بقعه متصل شده‌اند. درب ورودی از ایوان به فضایی مستطیل شکل که بین ایوان و بقعه به عنوان پیش فضا فاصله انداخته راه دارد. بر بالای این فضا به منظور اتصال ایوان به پیکره بقعه اتاقی چهار ضلعی که در نمای رو به ایوان آن پنجره‌هایی چوبی کار گذاشته شده جای گرفته است. بقعه که قدیمی‌ترین بخش معماری این بنا به‌حساب می‌آید از بیرون و داخل دارای قاعده‌ای چهار ضلعی است. حجره‌هایی عقب نشسته که درب آهنی کار گذاشته شده در هر یک از اضلاع داخلی این قسمت از بنا به چشم می‌خورند. گنبد بقعه از نوع دوپوش گسسته تشکیل شده که‌پوش اول گنبد عرقچینی کم‌خیز وپوش دوم گنبدی است که کلاف‌های چوبی رانش آن را مهار نموده و بقای آن را تثبیت کرده‌اند.

سوابق مرمتی بنا

قبور امزادگان مدفون در بنا در مجموع دو قبر سکو مانند هستند که یکی در وسط بقعه در میان ضریحی جدید و دیگری در سردابه‌ای که دسترسی به آن از زاویه شمال شرق بقعه و توسط رشته پلکانی امکانپذیر است جای دارند. به غیر از چند حدیث از پیامبر اکرم (ص) و عباراتی که از تعمیر بنا بدست استاد عبدالله فرزند استاد ابو القاسم معمار باشی قمی در تاریخ ۲۶محرم ۱۳۳۶ ه. ق و التماس دعای برخی اشخاص، در چهار طاقنما از هشت طاقنمای اجرا شده بر بالای گوشواره و حجره‌ها آمده باقی سطوح داخلی بنا را لایه‌ای از گچ می‌پوشاند. این اثر در سال ۱۳۳۶ ه. ق بدست ابوالقاسم معمار باشی قمی و بار دیگر در سال۱۳۴۱ه. ش بدست دو بردار معمار، مصطفی و صدرالله و آخرین بار در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ مورد تعمیر واقع شده است. بنای بقعه در سال ۱۳۸۷ و به شماره ۲۳۸۱۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

منبع:میراث آریا

سیر تاریخی مشهد در کدام موزه‌ها نهفته است؟

موزه‌ها همواره از جمله اماکن گردشگری هستند که مورد استقبال گردشگران شهرها و کشورهای مختلف قرار می‌گیرند. تعاریف گوناگونی برای موزه‌ها بیان شده است که از جمله آن‌ها می‌توان تعریف یونانی موزه را بیان کرد.

در یونان قدیم موزه به محلی گفته می‌شد که در آن‌جا به مطالعه صنایع و علوم می‌پرداختند. «ایکوم» شورای جهانی موزه‌ها، موزه را مؤسسه‌ای دائمی دانسته که اهداف مادی ندارد و در آن به روی همگان باز است و برای خدمت به جامعه و پیشرفت آن فعالیت می‌کند.

خراسان رضوی نیز میزبان موزه‌های متنوع و فراوانی است که آثار مختلف تاریخی، زیست‌محیطی و … در آن‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. در همین راستا در ادامه با سه موزه فردوسی، نادری و حیات‌وحش مشهد آشنا می‌شویم.

 موزه فردوسی

موزه فردوسی در مجموعه‌ فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی قرار دارد. ساختمان این موزه توسط مهندس سیحون در سال ۱۳۴۷ و به عنوان چایخانه سنتی طراحی و ساخته شده ‌است. پس از افتتاح آرامگاه و بزرگداشت هزاره‌ فردوسی نیاز بود تا مکانی برای نمایش آثار و اشیاء اهدایی به آرامگاه و دیگر آثار مکشوفه از شهر توس وجود داشته باشد، لذا در سال ۱۳۶۱ خورشیدی این بنا به موزه فردوسی تبدیل شده و به نوعی تغییر کاربری پیدا کرد.

اشیاء این موزه به چهار بخش تقسیم می‌شوند؛ بخش اول، آثاری را شامل می‌شود که در کاوش‌های باستان‌شناسی از دشت توس به دست آمده است مانند انواع قطعات سفال دوره اسلامی و پیش از اسلام، سکه‌های طلا و نقره اسلامی.

بخش دوم این موزه دربرگیرنده آثاری است که روح حماسی و پهلوانی شاهنامه را متجلی می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به انواع وسایل سوارکاری مانند سپر، گرز، تیر و کمان، وسایل موسیقی و رزمی که نام آن‌ها بارها در شاهنامه به کاررفته است، اشاره کرد.

بخش بعدی موزه فردوسی شامل اشیائی است که در عصر و زمان فردوسی، قرن چهار و پنج هجری خلق شده؛ این بخش شامل انواع ظروف سفالی لعاب‌دار، بدون لعاب و ظروف مفرغی است.

در بخش چهارم و اخر موزه اشیاء اهدایی جای می‌گیرند. به عنوان مثال انواع تابلوهای نقاشی از چهره‌ فردوسی، آثار نقاشی استاد علی رخسار از داستان‌های شاهنامه، انواع فرش و قالیچه و انواع هنرهای ظریف، این بخش را تشکیل می‌دهند.

موزه نادری

موزه نادری در قسمت اصلی بنای یادبود آرامگاه نادرشاه افشار در دو تالار به منظور معرفی آثار تاریخی این دوره شکل گرفته است. این بنا به همت «انجمن آثار ملی» در سال ۱۳۴۲ خورشیدی و با طراحی مهندس هوشنگ سیحون ساخته شده است.

چشم‌انداز خارجی بنا، تندیسی است از نادرشاه سوار بر اسب به همراه چند تن از سربازانش که بر فراز حجمی سنگی و مرتفع قرار دارد که آن را مجسمه‌ساز شهیر ایرانی، زنده‌یاد استاد «ابوالحسن صدیقی» ساخته است.

در تالار شماره یک موزه نادری انواع سلاح‌های دوره افشاریه تا قاجاریه و شمشیر متعلق به نادر قرار دارد که روی یکی از آن‌ها کلمه «السلطان نادر» حک شده و روی دیگری این بیت شعر طلاکوب شده است «شاه شاهان نادر صاحب قران/ هست سلطان بر سلاطین جهان»، این شمشیر در دشت مغان و در سال ۱۱۴۸هجری در روز تاج‌گذاری نادر از طرف ملت ایران به وی هدیه شده است.

تالار شماره ۲ این تالار در سال ۱۳۷۳ به مجموعه اضافه شده است و در آن تابلوهایی طراحی و نصب شده‌اند که به معرفی نادر شاه، قصر خورشید، آرامگاه نادری، ابوالحسن صدیقی و کلنل محمدتقی‌خان پسیان اختصاص دارد.

موزه حیات وحش مشهد

هدف از تاسیس موزه حیات‌وحش در مشهد نمایش بخش‌ها و نمونه‌هایی از تاریخ طبیعی استان خراسان رضوی است. در این موزه نمونه‌های تاکسیدرمی‌ شده از پرندگان مربوط به راسته‌های گنجشک سانان، آبچلیک‌سانان، حضرسانان، سبزقباسانان، غازسانان، درناسانان، کیم‌سانان و دارکوب، ماکیان، پلیکان، کبوتر، لک‌لک، شاهین، کوکو، طوطی و نیز پستانداران تاکسیدرمی‌شده مانند گوزن زرد ایرانی، مارال، قوچ اوریال، آهو، گراز، کفتار، گرگ، یوزپلنگ، پلنگ، روباه، زرده‌بر، سمور رنگی، بزمجه و در قسمتی دیگر حشرات، فسیل‌ها و کانی‌ها برای عموم به نمایش گذاشته شده است.

این موزه را اداره‌ کل محیط زیست خراسان رضوی در محل اداره محیط زیست، واقع در بلوار وکیل آباد مشهد، نرسیده به خیابان صدف و در فضایی به متراژ ۲۰۰ مترمربع، احداث کرده است.

مشهد مقدس و خراسان رضوی هر ساله افتخار میزبانی زائران و گردشگران میلیونی ایران را کسب کرده است که این امر فرصت بزرگی در زمینه‌های مختلف میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایجاد کرده است.

منبع:

پهلوان، مهرآسا؛ ۱۳۹۸؛ کتاب موزه‌ها و مجموعه‌داران خراسان رضوی؛ انتشارات درج سخن

منبع:ایسنا

ناپلئون موزه‌ «لوور» را با دزدی پر کرد!

ناپلئون در جنگ‌هایش فقط به کشورگشایی اکتفا نکرد بلکه سرقت آثار هنری نیز از جمله اهداف او در حمله به کشورها بود.

درخشش جهانی شهرهای خلاق در صنایع‌دستی

همشهری در پرونده ویژه‌ای ظرفیت‌ها و چالش‌های ۱۴ شهر و روستای خلاق صنایع‌دستی ایران را بررسی کرده ‌است.

به گزارش همشهری آنلاین، صنایع‌دستی یکی از مولفه‌های برتر برای رهایی از اقتصاد وابسته به نفت محسوب می‌شود و با توجه به ظرفیت بالای استان‌های کشور در تولید صنایع‌دستی گوناگون، می‌توان با حمایت از فعالان این حوزه و شناساندن آن به جهان، به بهبود وضعیت اقتصاد کشور نیز کمک شایان توجهی کرد. ایران درحال‌حاضر ۱۴ شهر و روستای خلاق صنایع‌دستی دارد که به ثبت جهانی رسیده‌اند. همشهری دراین پرونده به بررسی میزان تاثیر ملموس ثبت‌جهانی این شهرها یا روستاها در تحول اقتصادی منطقه و بهبود وضعیت معیشتی فعالان این حوزه پرداخته و چالش‌های اصلی درمسیر تولید و صادرات محصولات و همچنین مشکلات حوزه برندسازی و تبلیغات و نیز تاثیر کرونا بر بازار صنایع دستی را واکاوی کرده‌است.

تبریز؛ شهر خلاق فرش
۶ سال پیش بود که تبریز به‌عنوان نامزد شهرخلاق فرش مطرح و بررسی‌های جهانی دراین زمینه آغاز شد تا این شهر درسطح جهانی به‌عنوان شهر خلاق فرش معرفی شود. این حرکت موجب شد تا تبریز بتواند با دارا بودن هنرمندان و استادان فرش، به‌عنوان مرکز آموزش هنر فرش اقدام به پذیرش هنرجویان از کل دنیا کند.

درهمان مقطع ستاد مشترک مسئولان دولتی و غیردولتی درخصوص توسعه فرش استان تشکیل شد و این ستاد عملا فعالیت خود را به‌منظور شناساندن فرش تبریز به جهان و تعریف بازارهای جدید در کل دنیا آغازکرد. در سال ۱۳۹۴ پس از ۶سال تلاش، سرانجام تبریز شرقی به‌عنوان «شهرخلاق فرش» ثبت شد، اما درسال‌های پس از آن، اقدام چندانی دراین زمینه صورت نگرفت.

۲سال پس از ثبت جهانی، عدم تحرک کافی دربازارفرش استان موجب شد مسئولان جهانی نسبت به حفظ این عنوان به تبریز اخطارهایی بدهند. رکود سنگین بازار فرش تبریز در سال‌های اخیرهم  با همه‌گیری ویروس کرونا بیشتر شد و عملا خرید و فروش و همچنین صادرات فرش بسیارمحدود شد.

از اوایل سال‌جاری مسئولان کشوری فرش وعده‌های جدیدی ازجمله ایجاد شهردائمی فرش در تبریز برای توسعه صنعت فرش داده‌اند، اما فعالان اتحادیه فرش دستباف تبریز معتقدند مشکل فرش تبریز محل فروش آن نیست و تا زمانی که مشکلات اولیه این صنعت ازجمله بیمه فرش بافان، تامین مواد اولیه و بازارهای جدید جهانی رفع نشود، عنوان شهرخلاق فرش درحد شعار باقی خواهد ماند.

کلپورگان؛ تنها موزه زنده ایران
کلپورگان، روستایی در دوردست‌ترین نقطه شرقی ایران است که فقط ۷۰کیلومتر با مرز پاکستان فاصله دارد و ازنظر زیرساختی  محرومیت‌های فراوانی دارد اما حالا دیگر یکی از مشهورترین روستاها در آسیا و اقیانوسیه ازنظر صنایع‌دستی به‌شمار می‌رود. کلپورگان به‌عنوان نخستین روستای آسیا و اقیانوسیه و به‌عنوان تنها موزه زنده ایران ثبت جهانی شده‌است.

سفالگری هنری ۷هزارساله است که هنوز زنان این روستا آن را حفظ کرده‌اند و در ۲کارگاه روستا و برخی در خانه‌ها، روزانه به تولید انواع سفال‌های کاربردی و تزئینی می‌پردازند. نکته قابل‌توجه و تمایز این نوع سفالگری با سفالگری‌های دیگر، این است که  در ساخت سفالینه‌های کلپورگان از چرخ استفاده نمی‌شود و شکل‌دهی ظروف تنها با دست انجام می‌دهد. اگرچه در گذشته ظروف سفالی زنان کلپورگانی فروش داشت، اما بیشتر مورد مصرف محلی قرار می‌گرفت ولی با ثبت جهانی آن، اکنون کلپورگان به یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری سیستان‌وبلوچستان تبدیل شده‌است.

این موضوع سبب شده‌است همه‌ساله گردشگران خارجی و داخلی زیادی به این روستا سفر کنند و هنگام بازدید از ‌کلپورگان، سفال آن را با خود سوغات ببرند. اکنون زنان روستا نقش مهمی در اقتصاد خانواده دارند، اما باید توجه داشت نبود زیرساخت‌های گردشگری مانند اقامتگاه‌های مناسب، رستوران و بسته‌های جذاب گردشگری سبب شده زمان ماندگاری گردشگران در کلپورگان بسیار محدود باشد و به‌همین دلیل، درآمد زنان سفالگر کلپورگانی نیز چندان بالا نیست.

مشهد؛ شهر جهانی سنگ‌های قیمتی
بررسی قابلیت‌های شهر مشهد برای پیشنهاد نامزدی «شهرجهانی سنگ‌های قیمتی» از نیمه دوم سال۱۳۹۴ آغازشد و این طرح در دی‌ماه همان‌سال ازسوی اداره‌کل میراث‌فرهنگی خراسان‌رضوی به شورای‌جهانی صنایع‌دستی ارائه شد.

درسال ۱۳۹۶ سرانجام مشهد به‌عنوان شهرجهانی سنگ‌های قیمتی انتخاب شد. خراسان‌رضوی ازنظر اندیس‌های معدنی‌ مانند فیروزه و آگات (عقیق)، بریل (آکوامارین)، سافیر، یاقوت، روتیل، ارتوکلاز، فیروزه قوچانی (کریزوکلا)، ژاسپر، عقیق سلیمانی، اوپال، گارنت و… حائز اهمیت است. راه‌اندازی موزه و نمایشگاه دائمی «ایرانشید» واقع در موزه بزرگ خراسان و همچنین موزه‌ای دیگر با همین نام در پردیس توس، تدریس ۴رشته هنری اعم از تراش سنگ‌های قیمتی و نیمه‌قیمتی، آیینه‌کاری و گچ‌بری، کاشی هفت‌رنگ و نگارگری دراین هنرستان، حضور در نمایشگاه و راه‌اندازی تشکل مرتبط با این حوزه، از اقدامات انجام شده در راستای شهرجهانی گوهرسنگ‌هاست.

اما این صنعت با مشکلاتی هم مواجه است؛ به‌عنوان‌مثال از آنجا که گوهرسنگ‌ها اکثرا روی نقره کار می‌شوند و بیش از ۳۰۰ گرم نقره را نمی‌توان از کشور خارج کرد، این موضوع صنایع‌دستی را با معضلاتی در زمینه فروش مواجه کرده‌است. ازسوی دیگر مشهد به‌عنوان گردشگرپذیرترین شهر درایران، با همه‌گیری ویروس کرونا با مشکلات بسیاری روبه‌رو شده است، بیشترین خریداران گوهرسنگ‌ها گردشگران هستند که اکنون بازار این هنر- صنعت با رکود نسبی مواجه شده‌است.

گلیم جهانی سیرجان
ثبت جهانی سیرجان در استان کرمان به‌عنوان «شهر گلیم شیریکی‌پیچ» که درسال ۱۳۹۶ صورت گرفت، تاثیرات ملموسی بر بازار تولید و عرضه این محصول گذاشت، به‌طوری‌که درمقطعی، میزان تقاضا از عرضه فراتر رفت. شمار بافندگان این گلیم پس از ثبت جهانی افزایش یافت. این وضعیت تا سال ۱۳۹۸ ادامه یافت، اما پس از آن، به‌دلیل تورم و تنش‌های اقتصادی، رکود به این بازار بازگشت و با همه‌گیری ویروس کرونا، این رکود تشدید شد.

در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، قرنطینه و خانه‌نشینی تولید را افزایش داد، اما چون عرضه همچنان از روش‌های سنتی پیروی می‌کرد، با چالش‌هایی مواجه شد.  مدتی بعد، تولیدکنندگان به تجارت آنلاین رو آوردند و فروشگاه‌های مجازی عرضه محصول، یکی پس از دیگری متولد شدند، فروش رونق گرفت و حالا، این قدرت خرید پایین جامعه بود که نمی‌گذاشت رونق سال‌های ابتدایی ثبت جهانی به بازار این گلیم بازگردد.

به‌ویژه اینکه گلیم شیریکی‌پیچ نسبت به دیگر انواع محصولات دستی، قیمت بالاتری دارد.  بازار فعلا فعال است، اما نه آن‌طور که تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان را راضی نگه دارد. جدی‌ترین چالش نیز مربوط به تأمین مواد اولیه است. قیمت مواد اولیه بسیار افزایش یافته است و از آنجا که زنجیره تولید مواد اولیه در استان کرمان کامل نیست، تولیدکنندگان گلیم مجبورند بخشی از آن را از استان‌های دیگر تامین کنند. پشم مرینوس موردنیاز نیز وارداتی است و با نرخ دلار، قیمت آن افزایش می‌یابد.

مریوان؛ شهر ملی کلاش بافی
مریوان در شهریورماه ۱۳۹۶ ازسوی شورای جهانی صنایع‌دستی به‌عنوان «شهرجهانی کلاش» انتخاب شد. این شهرستان همواره‌ به‌عنوان یکی از قطب‌های صنایع‌دستی کردستان مورداستقبال گردشگران بوده و به‌دلیل هم‌مرز بودن با اقلیم کردستان‌عراق، دارای ارزش‌های ویژه اقتصادی‌ است.

تا پیش از جهانی شدن، بازار این شهرستان سنتی بود، اما با توجه به حضور گردشگران خارجی پس از جهانی‌شدن، بستر افزایش تولید نیز فراهم شد و تعداد کارگاه‌های تولیدی از ۲۰ تا ۳۰مورد به ۳۵۰ تا ۴۰۰کارگاه رسید. آمارها نشان می‌دهد درمجموع بیش‌از ۸تا ۹هزارنفر ازطریق گیوه‌بافی امرارمعاش می‌کنند. سالانه حدود ۴۰۰هزار جفت کلاش با قیمت هرجفت ۲۵۰هزارتومان از مریوان صادر می‌شود. تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا، اقلیم‌کردستان عراق، قطر و دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس از مشتریان کلاش مریوان بودند، اما با همه‌گیری ویروس کرونا صادرات این کالا نیز با مشکلاتی مواجه شد.

دراین میان اما مهم‌ترین چالش‌ صادرات گیوه تولیدی مریوان، عوارض سنگین گمرکی در کشور عراق است که با وجود پیگیری‌های مسئولان، این مشکل هنوز رفع نشده‌است. ازسوی دیگر بافندگان و کارگاه‌های تولیدی مریوان خواستار تسهیلات کم‌بهره هستند و این موضوع نیازمند توجه مسئولان است. نبود بازارچه صنایع دستی نیز از دیگر مشکلات تولیدکنندگان گیوه در شهرستان مریوان است.

زنجان؛ شهر جهانی ملیله
ملیله، گل سرسبد صنایع‌دستی زنجان است؛ تاجایی که این شهر را به «شهرجهانی ملیله» تبدیل کرده‌است. ملیله‌کاری زنجان بعد از ثبت‌ملی درسال ۱۳۹۷، سرانجام درسال ۱۳۹۸ به ثبت‌جهانی هم رسید. این هنر فاخر هرچند در بقیه استان‌ها نیز وجود دارد، اما ویژگی‌های شاخصی مانند نقوش اصیل و عیار بالای نقره به‌کار رفته در ملیله زنجان، زمینه‌ساز آوازه‌جهانی آن شده‌است.

هنرمندان این رشته می‌گویند که ازلحاظ ساختار، ریزنقش‌ها و عیار نقره مصرفی، ملیله زنجان از دیگر نقاط کشور متمایز است. برخی هنرمندان ملیله معتقدند با افزایش قیمت طلا، گرایش به خرید نقره افزایش یافته‌است؛ گرچه خرید ملیله هنوز برای بسیاری از مردم دشوار است و بیشتر مسافران و افراد غیربومی خریدار آن هستند.

این درحالی است که فعالان این رشته از نبود حمایت مسئولان گلایه دارند و می‌گویند که برخی از مسئولان استان چنان‌که باید ملیله را نمی‌شناسند و به‌طورکلی به‌دلیل معرفی نشدن این هنر، اطلاعات کافی درباره آن وجود ندارد. درحال‌حاضر به‌دلیل بالا بودن هزینه تأمین مواداولیه، این هنر نیاز به حمایت‌های بیشتری مانند اعطای تسهیلات کم‌بهره و مدت‌دار دارد تا ثبت جهانی این شهر تاثیری در حمایت از این صنعت در استان زنجان داشته باشد.

همچنین راه‌اندازی بازارچه‌های صنایع‌دستی در مناطق پرتردد شهر، معرفی مناسب این رشته به شهروندان و گردشگران می‌تواند از راهکارهای رونق ملیله در زنجان باشد.

رودسر؛ شهرجهانی چادرشب‌بافی
۵روستا و شهر استان گیلان در حوزه صنایع‌دستی ثبت شده‌اند؛ شهر رشت به‌عنوان شهرملی صنایع‌دستی و هنرهای سنتی ایران با هنر رشتی‌دوزی، روستای ارده رضوانشهر با شال‌بافی، جیرده شفت با تولید سفال، عنبران آستارا با گلیم بافی، روستای شالمای ماسال با چوب‌تراشی و روستای قاسم‌آباد رودسر هم با چادرشب بافی به ثبت ملی رسیده‌اند.

دراین‌میان اما روستای قاسم‌آباد رودسر در حوزه چادرشب‌بافی ثبت‌جهانی شده‌است که استفاده از تجربیات کشورهای موفق، اشتغال در حوزه صنایع‌دستی، ایجاد برندینگ صادراتی صنایع دستی استان در بعد بین‌المللی و توسعه گردشگری از مزایای ثبت این مناطق است. با این وجود، همه‌گیری ویروس کرونا بر رونق بازارهای صنایع‌دستی و همچنین فروش داخلی آن تاثیر گذاشته‌است. با این‌حال برخی از هنرمندان صنایع‌دستی گیلان ازجمله در قاسم‌آباد رودسر، توانستند برخی از کالاهای خود را صادر کنند.

۲ شهر جهانی فارس
شهر شیراز با داشتن حدود ۹۵۰ کارگاه بزرگ تولید انواع صنایع‌دستی و بیش‌از ۲۰ هزارصنعتگر دارای مجوز در ۸۰رشته صنایع‌دستی، به‌عنوان «شهرجهانی صنایع‌دستی» به ثبت رسیده‌است. به گفته «جمشید معینی»، سرپرست اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس، پس از ثبت جهانی شیراز، تاکنون بیش‌از ۹۰سمینار تخصصی و بین‌المللی دراین حوزه برگزار شده و ۹۴۲کارگاه گروهی نیز راه‌اندازی شده‌است.

همچنین ۳۰هزارصنعتگر پروانه اشتغال گرفته‌اند و ۳هزار هنرمند صنایع‌دستی نیز بیمه شده‌اند. در زمینه صادرات نیز سالانه حدود ۱۲میلیون دلار صنایع‌دستی از این استان صادر می‌شود. این درحالی‌است که درآذرماه ۱۳۹۷ شهرآباده نیز ازسوی شورای‌جهانی صنایع‌دستی به‌عنوان «شهرجهانی منبت» به ثبت رسید تا استان فارس دراین حوزه حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. با این وجود همه‌گیری ویروس کرونا فعالان حوزه صنایع‌دستی استان را با مشکلات عدیده‌ای در حوزه رکود در بازار فروش و همچنین تأمین مواد اولیه مواجه کرده‌است.

اصفهان، نخستین شهر جهانی صنایع‌دستی ایران
اصفهان درسال۱۳۹۴ به‌عنوان نخستین شهر ایرانی، به عضویت شبکه شهرهای خلاق یونسکو در زمینه صنایع‌دستی و هنرهای‌مردمی درآمد. با معرفی اصفهان به‌عنوان «شهرخلاق صنایع دستی»، جهشی در زمینه بسته‌بندی و توجه به بازارهای هدف بین‌المللی و آشنایی با علم روز در هنرمندان به‌وجود آمد.

درهمین راستا ضرورت داشتن یک برند تجاری احساس شد و تجارت الکترونیک در حوزه صنایع‌دستی، رشد ۲۰۰درصدی را تجربه کرد؛ هرچند همه‌گیری ویروس کرونا در اواخر سال ۱۳۹۸ و همچنین تشدید تحریم‌ها به موانعی برای رسیدن به نتیجه تبدیل شدند. نبود نگاه جهانی به تولید و درنظر نگرفتن سلایق بازار هدف و نبود یک تشکل، ارگان، نهاد یا شرکت مادرتخصصی صادراتی در حوزه صنایع‌دستی که حامی هنرمندان بوده و دارای نگاه عام‌المنفعه باشد، ازجمله چالش‌های صادرات صنایع دستی است.

رتبه نخست همدان در تعداد شهرهای صنایع‌دستی
استان همدان ازنظر داشتن تعداد شهرهای ملی و جهانی در حوزه صنایع‌دستی رتبه نخست کشور را دارد. سال ۱۳۹۵، لالجین به‌عنوان «شهرجهانی سفال» انتخاب شد، درسال ۱۳۹۸ نیز ملایر به‌عنوان «شهرجهانی مبل و منبت» برگزیده شد. درسال ۱۳۹۸ تویسرکان هم به‌عنوان شهر ملی منبت گلریز و در سال ۱۳۹۹ روستای اشترمل به‌عنوان روستای منبت گلریز انتخاب شدند.

با این شرایط همدان ۵روستا و شهر ملی و جهانی دارد که نشان‌دهنده قابلیت‌های ویژه این استان در حوزه صنایع‌دستی است. در همدان ۲۵ روستا و شهر شناسایی شده که شغل همه اهالی تولید صنایع‌دستی است و معضل بیکاری ندارند، به‌گونه‌ای که حتی از مناطق دیگر نیروی کار می‌پذیرند. سرمایه‌گذاری دراین حوزه توسط بخش‌خصوصی انجام می‌شود، چراکه تولید صنایع‌دستی از ارزش‌افزوده فراوانی برخوردار است و درمقابل، سرمایه اولیه زیادی نمی‌خواهد. پس از همه‌گیری ویروس کرونا که بسیاری از مشاغل تعطیل شدند، تولید صنایع‌دستی افزایش هم داشت، چراکه خیلی‌ها برای جبران خسارات خود به تولید صنایع‌دستی پناه بردند.

خراسان‌جنوبی؛ زادگاه «توبافی»
براساس اعلام شورای‌جهانی صنایع‌دستی، بعد از بررسی‌های انجام گرفته، در سال ۱۳۹۷ روستای «خراشاد» به‌عنوان «روستای جهانی توبافی» (حوله‌بافی)، ثبت جهانی شد؛ این روستا در ۲۵کیلومتری بیرجند، مرکز استان خراسان‌جنوبی قرار دارد. جمعیت روستای خراشاد حدود هزارو ۷۰۰ نفر است و در زمان ثبت جهانی، ۷۵ کارگاه خانگی توبافی در روستا فعالیت می‌کردند. برای ساماندهی، تولید و توزیع صنایع‌دستی هم ۲ شرکت تعاونی با ۶۰۰ عضو فعال در روستای خراشاد راه‌اندازی شده‌است که این اعضا در خراشاد، روستاهای اطراف و در شهر بیرجند نیز فعالیت می‌کنند.

تولیدات صنایع‌دستی روستای خراشاد بیشتر به کشورهای اروپایی صادر می‌شود و سایت آمازون نیز یک صفحه از سایت خود را به معرفی و فروش محصولات این روستا اختصاص داده‌است. تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا صادرات و فروش صنایع‌دستی این روستا در وضعیت مناسبی قرار داشت، اما در ۶ ماه نخست سال ۱۳۹۹، میزان فروش محصولات صنایع‌دستی با کاهش چشمگیری روبه‌رو شد.

درنیمه دوم سال‌گذشته اما فروش از طریق فضای مجازی به‌صورت‌ جدی‌تری مطرح شد که مورد استقبال صنعتگران نیز قرارگرفت و این روش بازاریابی، مسیری برای فروش محصولات در سایت‌های معتبر داخلی و جهانی ایجاد کرد. درحال‌حاضر ۲ برند از روستای خراشاد ازسوی شرکت‌های تعاونی و اشخاص حقیقی ثبت شده‌است.

زیلوی میبد؛ زیراندازی در خور جهان
ثبت میبد به‌عنوان «شهرجهانی زیلو»، مهم‌ترین اتفاق حوزه صنایع‌دستی یزد در سال۱۳۹۷بود. با احیای این هنر- صنعت و انتقال آن به نسل جوان علاقه‌مند، می‌توان از منسوخ شدن آن ممانعت کرد. جهانی شدن این هنر- صنعت، زمینه‌ساز احیای کارگاه‌ها، افزایش تعداد هنرجویان، حمایت از هنرمندان و افزایش درآمد آنها و درنهایت، صادرات این هنر زیبا به همه نقاط جهان می‌شود.

اما صادرات این دست بافته زیبا، به زیبایی بسته‌بندی و برندسازی آن بستگی دارد. بسته‌بندی‌های ساده جعبه‌ای یکی از ضعف‌های عرضه زیلو است؛ هرچند دراین سال‌ها تغییراتی در بسته‌بندی ایجاد شده و گاه نقوش زیلو روی بسته‌ها طراحی شده که آن‌را زیباتر کرده‌است.

قطعا بافندگان با کارگاه‌های کوچک دستی و تولیدات محدود، توانایی بالا بردن کیفیت صادرات و رقابت در بازارهای جهانی و قدرت برندسازی را ندارند، از این رو جلب سرمایه‌گذاران و فعال کردن شرکت‌های بزرگ برای صادرات صنایع‌دستی از اهمیت بسیاری برخوردار است. البته بخشی از فروش هم به‌حضور گردشگران داخلی و خارجی بستگی دارد که در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا دچار چالش‌هایی شده‌است.

منبع:همشهری

«نئاندرتال‌»ها نقاشی می‌کردند؟

محققان براین باورند که «نئاندرتال»ها چکیده‌سنگ‌های غاری در اسپانیا را رنگ‌آمیزی می‌کرده‌اند.

افتتاح یک موزه زیردریایی در قبرس

 یک موزه زیردریایی شامل مجموعه‌ای از ۱۳۰ مجسمه در کشور قبرس افتتاح شد.

به گزارش روز سه‌شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از روزنامه نشنال، دولت قبرس با هدف جذب غواصان گردشگر یک موزه مجسمه زیردریایی در تفرجگاه ساحلی آیاناپا راه‌اندازی کرده است.

آثار به نمایش درآمده در موزه مجسمه‌های زیردریایی آیاناپا (Musan) از مصالح دریایی از جمله سنگ، صخره و صدف ساخته‌ شده‌اند تا با حیات دریایی در هماهنگی باشند. مسئولان موزه می‌گویند با هدف ارتقای تنوع زیستی منطقه، مجسمه‌های موزه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در گذر زمان به صخره‌های مرجانی تبدیل شده و در نهایت یک جنگل زیردریایی تشکیل دهند.

از همین رو، بیش از ۹۰ اثر نصب شده در این موزه کار جیسون دکاره تیلور مجسمه ساز سرشناس انگلیسی است. این هنرمند معروف در ساخت مجسمه‌های منحصربه‌فرد خود از نوعی سیمان استفاده می‌کند که قابلیت رشد مرجانی و تبدیل به زیستگاه مصنوعی برای موجودات دریایی را دارد.

موزه زیردریایی قبرس در یک منطقه حفاظت شده در شهر پرنرا واقع در ساحل جنوب شرقی این کشور ساخته شده است تا بر حفاظت شده بودن آن تاکید شود. مجسمه‌های این موزه در عمق حدود ۱۰ متری و در مساحت بیش از ۱۶۷ متر از بستر دریا نصب شده‌اند.

افزون بر ارتقای تنوع زیستی، جذب گردشگر دیگر دلیل حمایت دولت قبرس از افتتاح این موزه بود. شورای شهر آیاناپا در سال ۲۰۱۴ میلادی ایده ساخت چنین موزه‌ای را مطرح کرد و طرح راه‌اندازی موزه Musan سه سال بعد کلید خورد. به گزارش روزنامه سایپرس مِیل، افتتاح این موزه یک میلیون یورو هزینه داشته است اما گردشگران به شرط رزرو وقت می‌توانند به صورت رایگان از آن بازدید کنند.

براساس پیش‌بینی‌های دولت محلی، موزه مجسمه‌های زیردریایی آیاناپا ظرفیت جذب سالانه ۵۰ هزار گردشگر را دارد.

منبع:ایرنا

نمایشگاهی در مسکو که دو ماه هنر ایرانی را به نمایش گذاشت

” نمایشگاه تاریخ و هنر ایرانی از اواخر قرن ۱۸ تا آغاز قرن ۲۰” که بمدت ۲ ماه در موزه شرق مسکو دایر و با استقبال روس ها مواجه شده بود، به کار خود پایان داد.

به گزارش روز سه شنبه ایرنا  «موزه شرق مسکو (واستوک) دنیای ایران در عصر قاجار را (اواخر قرن ۱۸ تا ۱۹۲۵)» را از سوم خرداد به مدت  ۶۵ روز به نمایش گذاشت».علاوه بر آن این نمایشگاه بیش از ۲۵۰ تمبر کمیاب کلکسیون ایرانی این موزه، آثار بنیاد مرجانی، اسناد آرشیو دولتی و عکس های موزه کنست کامرا این دوره تاریخی را به تصویر کشید.

آثار به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه در قالب هفت سالن بصورت موضوعی  ابعاد گوناگون زندگی جامعه ایرانی در قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰ را در معرض دید علاقه مندان قرار داد.

دوران حکومت قاجار (اواخر قرن ۱۸ تا ۱۹۲۵ م) در ایران مرحله دشواری از تاریخ کشور محسوب می شود، جنگ های سخت و طولانی قرن ۱۸ میلادی رفاه مردم ایران را متزلزل کرد.

این نمایشگاه در موزه شرق با هدف اشکار سازی  هر چه بیشتر زندگی هنری جامعه قاجار با ارائه جنبه های مختلف ان مانند  اعمل مذهبی خرافات قومی سنت های نظامی صنایع دستی روابط با خارجی ها تاثیر مد اروپا فرهنگ روزمره و ترکیبی از نوآوریهای مدرن با اداب و رسوم تثبیت شده طراحی شده بود.

در عصر جدید تاریخی که جهان در آن با پیشرفت روزافزون اروپا گسترش فزاینده اقتصادی سیاسی و فرهنگی غرب رو به رو بود ایران نیاز به تحولات بنیادی و اقتصادی جدی داشت که اجرای آن با مشکلات بسیاری همراه بود.

آخرین سالهای سلطنت پادشاهان قاجار با تبدیل ایران به کشوری وابسته مصادف بود که آینده آن نامشخص به نظر می رسید اما شاید یاداوری سخنان «ولادیمیر گنادویچ تاردوف «یکی از طرفداران پر شور و شوق فرهنگ ایران که در یکی از غم انگیزترین دوره های قاجار گفته شده، منظقی باشد: «من مردم ایران را می شناسم و دلایل موثقی دارم که اعتراف کنم ایران هنوز فرصت برای احیا دارد، نبوغ ایران زنده است این کشور از قدرت معنوی کافی برخوردار است، این ققنوس که از دوره های بسیار بدتری جان سالم به در برده است اکنون نیز از بین نخواهد نرفت.

رئیس موزه ملل شرق مسکو در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، با اشاره به علاقه مندی روسها به ایران به عنوان همسایه با تمدن دیرینه چند هزار ساله اظهار داشت: من امیدوارم که نمایشگاه «هنر ایرانی در عصر قاجار» به مردم روسیه برای آشنایی با ایران همسایه نزدیک ما با تمدن بسیار کهن و فرهنگ غنی کمک کرده باشد.

پالینا کوروتپیکووا مسئول آثار هنری ایرانی در موزه ملل شرق مسکو نیز به خبرنگار ایرنا گفت: با اینکه برای بازدید از این نمایشگاه نیاز به تهیه بلیط بود روزانه تعدادی زیادی از شهروندان مسکو و علاقه مند به تاریخ و فرهنگ کشورها و ایران از این نمایشگاه بازدید می کردند.

ژانا واسیلیوا فعال رسانه ای و یکی از تحلیلگران تاریخ و فرهنگ در باره در مقاله ای در باره این نمایشگاه که در راسیسکایا گازیه تا به چاپ رسید گفت: اموزه شرق یکی از بهترین مجموعه های موزه هنر قاجار را به نمایش گذاشت که از نظر سطح با مجموعه های هنر آن زمان ایران در موزه ارمیتاژ، لوور، ویکتوریا و آلبرت قابل مقایسه است.

وی گفت:  این یکی از اولین موزه هایی بود که نقاشی های این عصر را نشان می داد – اولین نمایشگاه از این دست در مسکو در سال ۱۹۷۳ بود.

وی اظهار داشت:  پروژه کنونی در واقع اولین تلاش موزه شرق برای ارائه تصویری کامل از ایران در زمان سلطنت قاجار بود. در یک کلام، دورانی بود که در آن باستان گرایی و مدرنیزاسیون به عجیب ترین شکل در هم آمیخته بودند. باستان شناسی توسط قاجارها پرورش داده شد، زیرا این سلسله ترک تبار نیاز به مشروعیت بیشتر قدرت داشت. قاجارها که ایرانیان بومی و سیدی نبودند، ترجیح دادند خود را وارثان سلسله صفویه و از طریق آنها – فرزندان پادشاهان باستانی ایران بدانند. بر همین اساس  پرتره های شاه افسانه ای کیومرث، شاه عباس اول صفوی (۱۶۲۹-۱۱۵۸۷)، تصاویری از پذیرایی حاکم قرن ۱۶ طهماسپ اول در این نمایشگاه یافت می شد.
منبع:ایرنا