آشنایی با دیدنی های شهر بلگراد

بلگراد ، پایتخت صربستان، اخیرا به یکی از مقصدهای محبوب گردشگری تبدیل شده است. بلگراد صربستان انتخابی ویژه و عالی برای سفر است. در ادامه با این شهر زیبا بیشتر آشنا خواهید شد.

بلگراد کجاست؟

بلگراد پایتخت و بزرگ‌ترین شهر در کشور صربستان است. این شهر در حد فاصل رودخانه‌های دانوب و رود ساوا قرار گرفته است. شهر بلگراد حدود ۳.۶ درصد از مساحت خاک صربستان را شامل می‌شود و ۱۵ درصد از جمعیت این کشور در بلگراد ساکن هستند.

نام بلگراد به معنی شهر سفید می‌باشد. نام این شهر در طول تاریخ هزاران بار عوض شده است و هر حکومت و قومی که موفق به فتح آن شدند، نامی برای آن انتخاب کردند. از جمله نام‌های بلگراد در طول تاریخ می‌توان به سینگیدون، آلبا گریکا، آلبا بلگراد، فهراور، نوندورالبا، وی بنبراگ، ویلگراد و بسیاری نام‌های دیگر اشاره کرد.

این شهر در سال ۱۵۲۱ بدست نیروهای عثمانی اشغال و از آن تاریخ تا سال ۱۸۴۱ ضمیمه آن امپراتوری بود. در این سال بلگراد در خلال نبردهای عثمانی و اتریش از ممالک عثمانی جدا شد و به امپراتوری اتریش-مجارستان پیوست. پس از فروپاشی امپراتوری اخیر در سال ۱۹۱۸ تا ۲۰۰۳ بلگراد پایتخت یوگسلاوی بود.

بعد از طی کردن روزهای سخت و تاریخ پرفراز و نشیب، ‌امروزه بلگراد به یکی از مناطق گردشگری صربستان و بسیار محبوب بدل شده است و نیز در این شهر می ‌توانید تلفیقی از بناهای تاریخی و آثار مدرن معماری را به زیبایی در کنار هم قرار گرفته است.

جاذبه های گردشگری :
1- قلعه بلگراد
قلعه ی بلگراد یکی از دیدنی های این شهر و کشور صربستان می باشد که دیدن آن را به همه پیشنهاد می کنیم. این قلعه در محل تلاقی دو رودخانه ساوا و دانوب، در منتهی الیه قسمت جدید بلگراد واقع شده است. این قلعه از سال 1979 تحت حفاظت مجموعه فرهنگ و گردشگری این کشور می باشد. در سال های دور این قلعه نماد مقاومت و دفاع از شهر بلگراد بوده است و اکنون به یکی از جاذبه های این شهر بدل شده است.

2- کلیسای سنت ساوا:
این کلیسا یکی از زیباترین ساختمان‌ های کشور صربستان و همچنین وسیع ترین کلیسای ارتدکسی در بالکان به حساب آمده و این بنا که در فلات وراچار ( Vracar ) واقع شده است و علاوه بر گردشگران و توریست ها در بین مردم منطقه نیز بسیار جذاب و محبوب می باشد و این کلیسا نشانی برای سپاسگزاری از بزرگترین و مهمترین آموزگار صربستان به شمار می رود و مهم است بدانید که اینجا بخش مهمی از تاریخ این کشور را تشکیل می‌دهد .

3- موزه‌ی نیکولا تسلا:
موزه تسلا از دیدنی‌های بلگراد است. نیکولا تسلا از دانشمندان و مخترعین شهیر دنیا است که اصالتا صربستانی بود. آخرین درخواست این دانشمند این بود که اموالش پس از مرگ وی در پایتخت صربستان یعنی بلگراد نگهداری شوند.

برطبق درخواست این مخترع بزرگ، اموال وی اکنون در موزه‌ای همنام خودش در بنایی مسکونی و زیبا که در سال ۱۹۲۹ میلادی بنا شده است، نگهداری می‌شوند. موزه نیکولا تسلا در واقع محل نگهداری اموال و میراث شخصی این مخترع گرانقدر است که شامل دست نوشته‌ها و طرح‌های وی از اختراعات او است.

لازم به ذکر است که این موزه از جمله میراث ارزشمند جهانی یونسکو به‌شمار می‌رود و این نشانه اهمیت کارهای این دانشمند بزرگ است.

4-  خیابان نز میهایلووا:
هر شهری یکی از این خیابان ها را دارد. خیابان هایی که جذابیت خاصی دارند و پر از فروشگاه ها و مراکز خرید معروف و جاذبه های تاریخی هستند. خیابان نز میهایلووا در بلگراد، یکی از همین خیابان ها است که اسمش را از یک پرنسس صربی گرفته است. تاریخ شکل گیری این خیابان یک کیلومتری به دوران عثمانی بر می گردد. اما شهرت آن، بعد از قرن نوزدهم و حضور ثروتمندانی که شروع به ساخت و ساز در آن کردند آغاز شد.

زمان سفر به بلگراد:
آب و هوای گرم و معتدلی دارد و  بارندگی در تمام سال بسیار زیاد است؛ این اتفاق حتی در خشک‌ترین ماه سال نیز رخ می‌دهد. بهترین زمان سفر به بلگراد، ماه‌های تابستانی است. البته در مجموع بلگراد یک مقصد گردشگری چهار فصل است و در هیچ کدام از ماه‌های سال برای سفر به این شهر محدودیت نخواهید داشت.

نکاتی که یک کوهنورد برای جلوگیری از شیوع کرونا باید رعایت کند

یک کوهنورد و راهنمای کوهستان معتقد است که باید سبک کوهنوردی تغییر کند تا خطر ابتلا به این ویروس کم شود.

 مسعود فرح بخش کوهنورد و راهنمای کوهستان در گفتگو با ایسنا در باره وضعیت کوهنوردی و طبیعت گردی در دوران کرونا گفت: ویروس کرونا به یک‌باره آمد و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد. کرونا وجود دارد و این مهم ترین حقیقتی است که باید آن را قبول کنیم. موردی که مشخص است بحران این بیماری گاهی کم و گاهی زیاد می شود اما تا زمان کشف و توزیع جهانی واکسن ریشه کن نخواهد شد و این بدان معنی است که ما مجبور به سازگاری با شرایط موجود و تغییر سبک سفرهای خود در کوهنوردی و طبیعت گردی هستیم.

بعد از بحران کرونا چه تغییراتی در سبک کوهنوردی انجام دهیم تا خطر ابتلا به این ویروس کمتر شود؟
او در باره این پرسش گفت: در مرحله اول باید قبول کنیم که طرح فاصله گذاری اجتماعی تا زمان ریشه کن شدن این ویروس باید ادامه پیدا کند از این جهت باید تا اطلاع بعدی از عکس های گروهی و تجعمات گروهی بدون رعایت فاصله اجتماعی خودداری کنیم. ذات کوهنوردی یک ورزش گروهی است و رفتن به کوهستان به شکل انفرادی و یا حتی دو نفره خود خطرات مشخصی دارد که چندان نمی توان توصیه کرد. این نکته را باید توجه کرد که جمعیت آماری زیادی از افراد اهل کوهنوردی و طبیعت گردی هستند و دلیل حوادث زیاد درون کوه های ایران همین مورد است پس توصیه به کوهنوردی انفرادی یا دو نفره نیز خود می‌تواند سبب بیشتر شدن آمار حوادث درون کوهستان شود.

مسئولیت پذیری اجتماعی‌به عنوان یک کوهنورد
این راهنمای کوهستان بیان کرد: نکته بعدی مسئولیت پذیری اجتماعی ما به عنوان یک کوهنورد و طبیعت گرد باید بیش از قبل شود. برای مثال اگر علائم آنفولانزا یا سرما خوردگی داریم در برنامه ها شرکت نکنیم و بهداشت فردی و محیطی را بیش از قبل رعایت کنیم و در تمام طول یک برنامه شخصا از مواد ضدعفونی کننده خودمان استفاده کنیم. در تعاریف سنتی از کوهنوردی اینگونه گفته شده است در کوهنوردی یک سیب بین اعضای گروه تقسیم می شود اما تا اطلاع بعدی و تا ریشه کن شدن این بیماری دیگر چنین چیزی ممکن نیست. ظروف آشپزی، لوازم پخت و پز و سایر لوازم شخصی و مواد غذایی خود را از سایرین جدا کنیم.
فرح بخش در خصوص مواردی که بعد از شیوع کرونا باید یک کوهنورد رعایت کند گفت:  از دیگر نکاتی که انجام آن می تواند بسیار حیاتی باشد در کمپ ها به شکل انفرادی از چادر استفاده کنیم و تا حد امکان از حضور در اماکن کوچک و سربسته مانند پناهگاه ها و جانپناه ها خودداری کنیم. اگر یک جامعه روستایی یا محلی نسبت به ورود گردشگر به یک نقطه خاص حساسیت دارد اصرار نکنیم. در طول این بحران باید زباله های خود را بیش از قبل مدیریت کنیم و هرگز نه تنها در کوهستان که آنها را در روستاها نیز جا نگذاریم.

او افزود: بیمارستان ها و مراکز درمانی یکی از مناطق پرخطر هستند و باید توجه داشته باشیم که رفتن به بیمارستان ها شانس ابتلا به ویروس کرونا را بیشتر می کند بنابراین در طول این مدت باید از انجام فعالیت های پر خطر و با ریسک بالا که امکان آسیب دیدگی و مراجعه ما به بیمارستان را بیشتر می کند، خودداری کنیم.

فرح بخش با بیان اینکه کوهنوردان سعی کنند از رفتن به مناطقی که جزو مقاصد اصلی گردشگری بوده و طبیعتا دارای ازدحام و شلوغی هستند خودداری کنند، افزود: در این اماکن حتی اگر بخواهیم و اراده کافی داشته باشیم، رعایت پروتکل های بهداشتی به دلیل ازدحام و شلوغی دشوار است.

او در آخر افزود: رعایت تمامی موارد بالا جز با داشتن مسئولیت پذیری شخصی و اجتماعی در برابر خود، دیگران و جامعه ممکن نخواهد بود. کرونا هست پس ما باید تغییر کنیم و باید از خودمان شروع کنیم.

منبع:ایسنا

از شاهکارهای هنری اروپا تا میراث ایرانی در «متروپولیتن»

موزه‌ها همواره از زمان شکل‌گیری، در زمره قابل توجه‌ترین مراکز فرهنگی و نمایان‌گر میراث ملت‌ها در طول تاریخ بوده‌اند. امروز در سراسر جهان موزه‌ها با نقش اثرگذار خود در حفظ و نگه‌داری میراث و فرهنگ‌ ملل و اقوام، تاریخ را زنده کرده و تجربه سیر در زمان را برای بازدیدکنندگان خود به ارمغان می‌آورند.«موزه هنر متروپولیتن» یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین موزه‌ها در جهان در ایالات متحده آمریکا است. این موزه در مرکز شهر نیویورک و در مجاورت ضلع‌ شرقی سنترال پارک قرار دارد که در فوریه سال 1870 میلادی افتتاح شده است.

از این موزه با عنوان «the Met» یاد می‌شود که کوتاه‌ شده نام کامل این موزه بوده و از «the Metropolitan» گرفته شده است. موزه متروپولیتن در سال 2016 به عنوان سومین موزه هنری پر بازدید در سراسر جهان معرفی شده است.

بخش‌های مختلف این موزه شامل آثار هنری اروپای دوران قدیم، مصر باستان، انواع نقاشی و مجسمه، شاهکارهای اروپایی و کلکسیونی بزرگ از هنر مدرن و آمریکایی است، همچنین این موزه دارایی‌های زیادی از هنرهای آفریقایی، اسلامی، آسیایی و بیزانس را در خود جای داده؛ مجموعه‌ای از آلات‌ موسیقی‌، پوشاک، جواهرات، اسلحه و زره از دیگر بخش‌های این موزه است.

یکی از مهم‌ترین بخش‌های این موزه که بازدیدکننده بالایی نیز دارد مجموعه بزرگ و نادری از تاریخ اسلام و ایران باستان است؛ تندیس نقره‌ای گاو نشسته، تُنگ دسته‌ گربه‌ای، کاسه زرین میخی‌نگار، بشقاب شکار قوچ، تکوک شیر غران، دیگچه دهان لوله‌ای با سه پایه، سنگ‌نگاره پیشکش‌آوران تخت جمشید، کلاه‌خود پرنده و سه پیکر و … از آثار ایران باستان این موزه هستند.

«تندیس نقره‌ای گاو نشسته» یکی از اشیای باستانی متعلق به دوران نیا- عیلامی است. قدمت این تندیس 2900 تا 3100 سال پیش از میلاد است. تندیس نقره‌ای گاو نشسته در جنوب غرب ایران کشف شده‌ است. این تندیس 16.3 سانتی‌متر ارتفاع دارد. مجسمه نقره‌ای لباس مخصوصی را به تن کرده که دارای الگوی پله پله بوده و به شکلی راه راه آن را مزین کرده‌ است.

«کاسه زرین میخی‌نگار» از آثار باستانی دوران داریوش اول یا دوران داریوش دوم است. ارتفاع این کاسه 11.1 سانتی‌متر و طرح آن، طرح خیاره‌دار است. بالای این کاسه به صورت گرداگرد با سه نوع خط میخی پارسی، عیلامی و بابلی نوشتاری حک شده است. متن این نوشتار «داریوش، شاه بزرگ» است.

«بشقاب شکار قوچ» از آثار باستانی دوران ساسانیان است. بشقاب نقره‌ای شکارگاه، با جیوه، نقره و طلا تذهیب‌کاری و با روش سیاه‌قلم‌ کاری تزئین شده‌ است. این بشقاب ارتفاع 4.6 و قطر 21.9 سانتی‌متر دارد. در تصویر، شاه ساسانی در حال شکار قوچ است. طرح بشقاب برای درباریان نشانه دلاوری و شکست‌ناپذیری شاهان ساسانی بوده‌ است. این قبیل آثار برای هدیه دادن به پادشاهان کشورهای همسایه کاربرد داشت.

موزه هنر متروپولیتن همچنین میزبان قدیمی‌ترین شی‌ء تاریخی است که سنگ آتش‌زنه‌ای از مصر بوده که قدمت بالایی برای آن تخمین زده شده است. این موزه همچنین در ابتکاری تازه سایتی با عنوان «OASC» یا «Open Access for Scholarl Content»  امکان دسترسی به تصاویر هنری موجود را آزاد گذاشته و دلیل آن را استفاده راحت‌تر دانشجویان، اساتید، محققان و تولیدکنندگان محتوای غیر تجاری ذکر کرده است.

با جست‌وجوی کلمه «Iran» در سایت این موزه می‌توان به صورت دیجیتال بیش از هفت هزار اثر هنری مربوط به ایران را مشاهده کرد که تعداد بالای آن بسیار قابل توجه است.

راز مجسمه های سنگی عجیب در جزیره ایستر چیست؟

مجسمه های سنگی عجیب در جزیره ایستر واقع در شیلی ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است که چه رازی در این سرهای بی بدن نهفته است؟
مجسمه های بی بدن در جزیره ایستر

اگر چه از نظر جغرافیایی جزیره ی ایستر بخشی از کشور شیلی محسوب می شود اما در قلب اقیانوس آرام قرار گرفته است. جزیره ایستر در شیلی یکی از دور افتاده ترین نقاط جهان است و صرف نظر از مکان آن و یا شاید به دلیل مکان آن، یکی از پر رمز و راز ترین مکان های این کره ی خاکی است که جذابیت های بی شمارش باعث شده تا گردشگران زیادی به هر سختی ای که هست خودشان را به آن جا برسانند و این منطقه را از نزدیک ببینند.

این جزیره به خاطر سرهای بدون بدنش شناخته شده است، مجسمه های سنگی عجیبی که فقط یک سر غول پیکرند و بس! به این سرها، موآی (Moai) گفته می شود و سال های سال است که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است، آما آیا وقت آن نرسیده که پرده از این راز شگفت انگیز برداشته شود؟

جزیره ایستر

بومی های جزیره ایستر در شیلی به این منطقه راپا نوی (Rapa Nui) می گویند و در واقع ایستر، نامی انگلیسی است که در سال 1722 و بعد از پیدا شدن یک کشتی هلندی در آن به این جزیره داده شد. دانشمندان بر این باورند که قدمت این جزیره به سال 700 تا 1100 بعد از میلاد مسیح بر می گردد و از سال 1600 بعد از میلاد مسیح، جمعیت این جزیره به 15000 نفر رسید.

زمانی که هلندی ها تمدن مردم جزیره ایستر در شیلی را دیدند، این جزیره به خاطر جمعیت بیش از حد و جنگل زدایی های غیر اصولی اش در ضعیت بد و رو به افتی قرار داشت با این حال این مجسمه های بدون سر اسرار آمیز همچنان مانند قبل پا برجا بودند و مانند معمایی حل نشده در ذهن ها باقی مانده بودند. متاسفانه گذشت زمان، شرایط آب و هوایی و جنگ های قبیله ای باعث شده تا این سرها دچار فرسایش شوند و روی زمین بیفتند اما 50 عدد از آن ها دوباره به همان حالت قبل در سر جای خود قرار داده شدند.

امروزه جزیره ایستر در شیلی به یکی از مقصدهای گردشگری دیدنی، جذاب و فرهنگی این کشور تبدیل شده است و صنعت توریسم در آن روز به روز رو به رشد است. اما فقط نیمی از ساکنان آن از بومی های خود جزیره هستند با این حال هنوز هم که هنوز است فرهنگ های بومی وسنتی در آن حفظ شده است. در واقع مجسمه های موآی دلیل اصلی سفر به جزیره ایستر در شیلی هستند، مجسمه هایی که هنوز هم برای خیلی ها معما اند.

اگر چه همان طور که در ابتدا هم گفته شد، این مجسمه ها در یکی از دور دست ترین مکان های روی زمین قرار گرفته اند اما ارزش رفتن و به جان خریدن مسافت طولانی را دارد. اگر بتوانید به کشور شیلی بروید، از آن جا و تاهیتی پروازهای منظمی وجود دارد که کارتان را راحت تر می کند.

آب و هوای جزیره ایستر در شیلی

این جزیره آب و هوای شرجی و نیمه گرمسیری دارد و بنابراین در تمام طول سال باید منتظر هوایی گرم و معتدل باشید. البته از آن جا که محل قرار گیری جزیره در نیم کره ی جنوبی است، سردترین زمان سفر به این جزیره ها در زمستان و بین ماه های ژوئن تا آگوست است.

هیچ سفری به جزیره ی ایستر بدون دیدن مجسمه های موآی کامل نمی شود و چیزی که بیشتر از هر چیز دیگری باعث تعجب گردشگران می شود این موضوع است که این مجسمه های موآی را در همه جای جزیره می توان دید مثلا در ساحل آناکنا، ساحل زیبا و سفید شنی ایستر می توانید هفت عدد از این مجسمه ها را ببینید و اگر هم کمی بیشتر جستجو کنید می توایند تعداد بیشتری از موآی ها را ببینید اما بدون هیچ بحثی، بهترین مکان این جزیره برای دیدن این مجسمه های سر بدون بدن، Rano Raraku است که در آن می توانید 15 تا از این جسمه ها را در یک ردیف ببینید.

یکی از مهم ترین منطقه های جزیره ایستر در شیلی همین Rano Raraku است که در واقع یک منطقه ی آتشفشانی حفاظت شده است که در زمان های گذشته مکانی مقدس بوده است و در مرکز آن دریاچه ی زیبایی وجود داشته است که حالا به صورت تالاب های کوچک کوچک در آمده است. کافی است در دهانه ی این تپه بایستید تا بتوانید چشم اندازی تماشایی از اقیانوس و این منطقه با هم داشته باشید.

شهر اصلی جزیره ایستر در شیلی هانگا روآ Hanga Roa است که فرودگاه این جزیره هم در همان جا قرار دارد. در این شهر مردم زیادی زندگی می کنند و هر گردشگری که به دیدن جزیره برود و بخواهد در آن اقامت کند هم به این شهر می رود. در کنار دیدن این مجسمه های عجیب اگر که دوست داشتید از شهر هم دیدن کنید، Museo Antropológico Sebastián Englert را حتما ببینید جایی که معرف خیلی خوبی از این جزیره و تاریخچه ی آن به گردشگران می کند و در مورد فرهنگ آن و این مجسمه های اسرار آمیز و اشیایی که به صورت دستی ساخته شده اند، اطلاعات خوبی در اختیارتان قرار می دهد.

کمی بیشتر از این جزیره بدانید

این جزیره از سال 1955 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت و در حال حاضر حدود 6500 نفر جمعیت دارد. تا به حال محققان و دانشمندان زیادی روی مجسمه های این جزیره کار و تحقیق کرده اند و بر اساس تحقیقات آن ها، طول بزرگترین مجسمه موآی حدود 10 متر تخمین زده شده است اما تمام آن ها ابعاد بزرگ و غول آسایی دارند. گفته می شود که قدیمی ها این مجسمه ها را برای حفاظت از منطقه شان ساخته و رو به دریا قرار داده اند و در تئوری های اولی که درباره ی آن ها داده شد، ردپایی از فرا زمینی ها و بیگانگان فضایی که آن ها را به این جا آورده اند در میان بود در صورتی که چنین نیست و مشخص شده که موآی ها فقط به اعتقاد و باور مردم و ساکنان قدیمی این جزیره ساخته شده اند.

سوغاتی تهران چیست؟

براي مسافران و آن ها که با تهران شناخت چندانی ندارند، این شهر و شهرهای اطراف آن جز یک شهر خاکستری و سراسر دود و ترافیک معنا ندارد و کلمه« سوغاتی» بدون مناسبت ترین چیزی است که ميشود از آن انتظار داشت ولی در ورای هوای الوده و ترافیک دائمی، استان تهران سوغاتی هایی دارد که در جای دیگری مانند آن را نخواهید مشاهده کرد. در ادامه انواع سوغاتی تهران را معرفی کرده ایم.

سیب دماوند
بگذارید از سیب دماوند آغاز کنیم که بهترین محصول این منطقه به حساب می آید . درصورتی که فصل تابستان گذرتان به دماوند خورد حیف است بدون خرید چند کیلو سیب دماوند را ترک کنید. سیب های تولیدی این فصل با اسم های شفیع آباد، گلاب، عایق الماسی، کهنز و قندک شناخته میشوند که مطمئن هستیم بار اول است که این اسامی را می شنوید. در فصل پائیز هم سیب دماوند اقسام مختلفی دارد که حاوی سیب شمیرانی، گلشاهی، عباسی مشهد، دریان و اخلمد خراسان است. در بین این فهرست احیانا سیب گلاب آشناترین مدل سیبی است که با آن رو به رو شده اید.

ولی دماوند تنها به سیب ختم نمی شود بلکه گردو و عسل دماوند هم براي افردی که به این منطقه شناخت بیشتری دارند بسیار مشهور است. درصورتی که از سیب دماوند می گذرید سفارش می کنیم از گردو و عسل آن نگذرید که کیفیت بسيار بالايي دارد.

قالی بافی و جاجیم بافی
قالی بافی یکی از صنایع دستی بسیار شایع استان تهران به حساب می آید که در منطقه های روستايي این استان خصوصا در منطقه های غیرشهری کرج، دماوند و شمیرانات رشد چشمگیری پیدا نموده است.

 

اما در شهر تهران هم هنرمندان قالی بافی وجود دارند که عمده فعالیت خود را در زمينه چهره بافی، تابلوبافی و اثرهای حجم متمرکز نموده اند. درصورتی که گذرتان به چهارراه ولی عصر خورد یک راسته فروش تابلوفرش و جاجیم و فرش های بسیار نفیسی موجود است که میتوانید اثرهای این هنرمندان را در آن جا ببینید و در صورت احتیاج خريداري کنید.

 

از دوغ آبعلی نگذرید
به آبعلی که رسیدید، دیدن دوغ های محلی که بیرون سوپر مارکت ها و فروشگاه ها چیده شده اند، توجه شما را بسوی خود جلب خواهد کرد. پیشنهاد می کنیم اصلاً به سادگی نگذرید و حتماً این دوغ خوش طعم را امتحان کنید. اما سفارش نخست ما این است که اول یکی از آن دوغ های محلی را که در شیشه سرو ميشود امتحان کنید به دلیل آن که طعم و مزه اش شما را به سال های خيلي دور خواهد برد. سعی کنید دوغ آبعلی را از« آبعلی» یا از جاده هراز تهیه کنید که اطمینان اصل بودن آن بیش تر است.

 

تهران هم سوهان دارد
درصورتی که به شهر ری سفر کردید و به زیارت شاه عبدالعظیم رفتید حتماً در بازگشت سوغات این شهر را که سوهان است، تهیه کنید. سوهان های شهر ری بسیار مشهور است و هر سلیقه ای آن را می پسندد. همچنین درصورتی که براي کوهنوردی راهی دربند شده اید، آلوچه و لواشک دربند هم در مسیر به وفور به چشم می خورد و نیازی به معرفی ندارد. درصورتی که آلوچه ها را در یک ظرف در بسته نگهداری کنید تا بازگشت از سفر و رسيدن به خانه خراب نخواهد شد.

 

نقاشی روی چرم
سوغاتی ارزنده ای که یادگار بجامانده از زمان قاجار در این شهر است و جزء صنایع دستی معروفی است که مخصوص شهر تهران است. پس از نقاشی روی چرم، نقاشی و طراحی روی پارچه هم در بین صنعت گران تهران ترویج پیدا کرد. در کل میتوان خاطرنشان کرد که تهران یک شهر خوب براي خرید انواع و اقسام صنایع دستی است. چون اطراف این شهر بزرگ پر شده از شهرها و روستاهایی که هر کدام صنعت اختصاصی خودشان را دارند و تولیداتشان را براي فروش به بازارهای تهران می اورند. در نتيجه گزینه های مختلفی براي خرید صنایع دستی گوناگون پیش رویتان دارید.

 

کشمش شهریار
از استان خاکستری علاوه بر سیب و گردو و عسل، سوغات بهتری هم ميشود تهیه کرد که آن کشمش و انگور مرغوب شهر شهریار است. شهریار بخاطر آب و هوای خوبی که دارد، بهترین منطقه در تولید میوه و محصولاتی مثل چغندر و غلات است. اما درصورتی که در فصل تابستان به شهریار سفر کردید یا در همین تهران چشم تان به گوجه سبزهای شهریار خورد بدون معطلی و هیچگونه تردیدی چند کیلویی از آن بخرید و مطمئن باشید پشیمان نخواهید شد.

« گُلاج» فیروزکوه
نان گلاج فیروز کوه یکی ديگر از سوغاتی های استان تهران بشمار مي‌ايد . این نان خوش طعم در بین عشایر فیروزکوه رواج دارد و نان اصیلش را میتوانید از آن ها تهیه کنید. این نان خوش طعم و سالم در یخچال تا یک ماه دوام و ماندگاری دارد. نان گلاج به علت مواد اولیه جدید که از دام و غلات محیط عشایری استفاده ميشود ، بسیار مقوی است. مواد تشکیل دهنده این نان خوشمزه شیر تازه، آرد تازه، آب، تخم مرغ محلی، خمیر مایه نان و دارچین میباشد . بعد از به هم زدن مواد و عمل امدن خمیر آن را به مدت زیاد ورز می‌دهند و بعد بصورت گرد در آورده و در روغن حیوانی سرخ ميکنند.

جاجیم های فیروزکوه
اما علاوه بر قسمت خوش طعم شهرستان فیروزکوه درصورتی که طالب صنایع دستی هستید ما جاجیم های این شهرستان را به شما پیشنهاد می کنیم . منطقه فیروز کوه بخاطر کوهستانی بودن و رشد دامپروری یکی از مرکزها تولید پشم ایران محسوب می شود و به همین علت جاجیم های این منطقه بسیار مشهور است.

 

چاپ باتیک از سوغاتی های شهر تهران:
چاپ باتیک نوعی هنر چاپ روی پارچه است که بیش تر در شهرهای تبریز، اسکو و تهران رواج داشته است. در این مدل چاپ با استفاده از قالب ها، طرح های مختلفی را روی پارچه چاپ ميکنند. براي این کار از رنگ های طبيعي چون زردچوبه، انار، روناک و اسپرک استفاده ميکنند. اما باتوجه به وضعیت صنایع دستی تهران، احتمال پیدا کردن این سوغاتی در تهران بسیار کم است!

آلوچه و لواشک های دربند:
دربند، علاوه بر حال و هوای خوش، گردش و تفریح و سرگرمی، یه جای خوب براي خرید آلوچه و لواشک به حساب می آید که جزء خوش طعم ترین سوغاتی هایی هستند که میتوانید از سفر به تهران با خود ببرید.

فروش سفال در پایتخت تهران:
ساخت محصولات سفالي و هنر سفال گری از فعالیت های شایع در اغلب شهر ها و استان های ایران است که در تهران هم انجام می گیرد. از خصوصیت های برتر سفال تهران میتوان به استفاده از خاک رس مرغوب در ساخت اشیای سفالي اشاره نمود. چنانچه علاقمند به چنين ظروفی هستید، میتوانید آن را از مغازه های تهران بعنوان سوغات و کادو براي دوست های و آشنایانتان خريداری کنید.

بوی خوش قهوه:
از ديگر سوغات تهران قهوه است. قهوه فروشی های تهران که بوی خوششان در خیابان ها و پیاده روهای برخی از مناطق میپیچد، از برترین سوغاتی است که براي عزیزی که در شهري ديگر است میتوان به سوغات برد.، مخصوصا درصورتی که آن عزیز به قهوه هم علاقمند باشد.

شیشه گری و تراش شیشه:
یکی از قدیمی ترین صنایع دستی تهران شیشه گری، تراش شیشه و نقاشی روی شیشه است که چه بسا عمر این هنر دستی در کشور به بیش از 2000 سال پیش برمیگردد. شیشه گری نوعی هنر ساخت ظروف شيشه‌اي است که با استفاده از خمیر مذاب شیشه انجام ميشود و بسته به مدل محصولی که می خواهند تولید کنند روش آن متمایز است. در این صنعت کارهای جانبی دیگری من جمله معرق شیشه، همجوشی شیشه هم انجام ميشود و شما میتوانید این ظروف را از بازارهای تهران تهیه کنید.

از کجا سوغات تهران را خرید کنیم؟
مراکز خرید و بازارهای گوناگون در تهران امکان خرید و فروش محصولات مختلفی را آماده نموده است . ولی درصورتی که می خواهید صنایع دستی تهران را خريداري کنید، میتوانید به پاساژ پروانه، بازار بزرگ تهران، جمعه بازار تهران ( چهارراه استانبول)، بازار تجریش، خیابان استاد نجات الهي و مراکز عتیقه فروشی منوچهری تهران و… مراجعه کنید.

منبع:بیتوته

“جاهای دیدنی مریوان” بهشت گمشده غرب

مریوان یکی از شهرستان های بینظیر کردستان است با مردمی خونگرم و دوست داشتنی، همچنین جاهای دیدنی زیاد و متنوعی دارد که به یکبار دیدنش می ارزد.

جاذبه های گردشگری و جاهای دیدنی شهرستان زیبای مریوان کردستان

مریوان یکی از شهرهای مهم استان کردستان است که در 125 کیلومتری غرب شهرستان سنندج، مرکز استان کردستان قرار دارد.مریوان با کوه و دشت های سرسبزی که اطرفش قرار گرفته اند ، مانند انگشتری است که دریاچهٔ زریبار – به عنوان بزرگ ترین چشمه آب شیرین دنیا که در حال نابودی به خاطر رشد زیاد نی زارها باز هم نقش نگین فیروزه اش را بازی می کند.

جاهای دیدنی مریوان

مریوان بخاطر هم مرزی با کشور عراق بخاطر واردات و صادرات بین ایران و عراق از رونق اقتصادی خوبی برخورد دار است.منطقه مریوان شدیداً تحت تأثیر جریان های مدیترانه ای قرار دارد که به علت کوهستانی بودن و برخورد این جریان ها ریزش های جوی زیادی ایجاد می شود. مریوان همچنین داری جاذبه های گردشگری و دیدنی های طبیعی شگفت انگیز است.

وجه تسمیه مریوان

در مورد این شهرستان به نام مریوان روایات متعددی گفته می شود برخی معتقدند که مرا وی در زبان کردی به معنای جای مرغابی است و این منطقه به دلیل برخورداری از دریاچه باتلاقی زریوارکه زیستگاه متنوعی از انواع مرغابی ها است به نام مریوان شهرت یافته است.

برخی دیگر نیز بر این باورند که این مکان روزگاری به دلیل برخورداری از محصولات جنگلی همچون مازوج درختی و کتیرا ،محلی برای تجارت افرادی از مرو بوده است که بعدها در این مکان ساکن می شوند به همین دلیل با گذشت زمان به مریوان شهرت می یابد.

در مقابل گروه دیگر نیز معتقدند که پس از شکست و انقراض حکومت اموی ،مروانیان از بغداد فرار کرده و به این منطقه مهاجرت کردند و از آن پس این مکان رابه مریوان خواندند.

برترین و زیباترین جاهای دیدنی مریوان

جمعیت مریوان

جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال 1395، برابر با 195٬263 نفر بوده است.[1] در حال حاضر براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395 خورشیدی:

جمعیت کل شهرستان به 195٬263 نفر، جمعیت نقاط شهری 151٬188 نفر و جمعیت نقاط روستایی 44٬074 نفر می باشد؛ که سومین شهرستان استان کردستان به شمار می رود. از جمعیت 195٬263 نفری کل شهرستان مریوان تعداد 99٬956 نفر را مردان و تعداد 95٬307 نفر را زنان تشکیل می دهند.

جاهای دیدنی مریوان و دریاچه زیبایش

این دریاچه در فاصله ی 2 کیلومتری شمال غربی شهر مریوان و ارتفاع 1250 متری از سطح دریا قرار گرفته است. وسعت دریاچه زریوار به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر می باشد. حداقل عمق آن حدود 2 متر و حداکثر 6 متر گزارش شده است.

دریاچه زریوار به دلیل نیزارهای اطراف و همچنین انواع گیاهان آبزی و حاشیه ای از جمله بارهنگ آبی، هزاران نی، نیلوفر آبی، نی، لویی، جگن، بزواش، نعناع و گندمیان زیستگاه مناسبی برای انواع جانداران از جمله ماهیان، پرندگان و پستانداران می باشد.

آبشار گویله یکی از جاهای دیدنی مریوان

آبشار گویله یکی از جاذبه های دیدنی مریوان است که در مسیر جاده مریوان- سقز واقع شده است. این آبشار زیبا در فصل بهار از مکان های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می شود.

جاهای دیدنی مریوان و غارهای زیبایش

کونا شم شم در زبان کردی به معنی سوراخ و حفره ای است که در آن خفاش وجود دارد.

غار «کونا شم شم» نزدیک روستای تراق تپه و در منطقه کوه چهل چشمه قرار گرفته است. غار از سنگ های آهکی کوه های منطقه تشکیل شده و دارای سه دهانه ورودی که یکی از آنها به دلیل ریزش مسدود شده است. سفال های به دست آمده از این غار که از دوره دالمایی است نشان می دهد که مردمان آن دوره از غارها استفاده می کردند.

دشت دیدنی و زیبای بیلو از جاهای دیدنی مریوان

در 15 کیلومتری از شهرستان مریوان، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری طبیعی قرار گرفته است که از آن به نام «دشت بیلو» یاد می شود. دشتی با بهره مندی از پوشش گیاهی مطلوب، چشمه های متعدد و حضور جنگل های پیرامون، به یکی از مکان های محبوب و مناسب برای گردش و مسافرت در این شهرستان تبدیل شده است.

طبیعت زیبا، نشاط و خرمی دشت و چشم اندازهای خیره کننده در این نقطه از مریوان، در ایام مختلف سال مخصوصا در روزهای نوروز و تعطیلات آخر هفته، میزبان جمع زیادی از مردم محلی و روستاییان است.

پل گاران یکی از جاهای دیدنی مریوان

پل تاریخی گاران یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است و در نزدیکی شهر مریوان قرار دارد.این پل روی رودخانه ای به همین نام بنا شده و یکی از جاذبه های تاریخی و گردشگری شهرستان مریوان و همچنین استان کردستان به حساب می آید.

این پل دارای 2 دهنه 6 ضلعی در میان رودخانه و دو پایه متصل به ارتفاع طرفین رودخانه است و سه دهنه دارد که طول آن 42 ، عرض 9 و نیم و ارتفاع آن 6 متر است.در ساخت پل تاریخی گاران از ملات، سنگ، ساروج، آجر و سنگ های تراشیده استفاده شده است.

کوه برقلا از زیباترین جاهای دیدنی مریوان

کوهی است در خارج و 2کیلومتری مریوان که واقع در روستای بر قلعه است

جاهای دیدنی مریوان و منطقه تفریحی قمچیان

حواشی جاده مریوان ـ سقز، منطقه تفریحی قمچیان قرار دارد. در کنار جاده جویبارها ، کوههای سر به فلک کشیده ، درختان و طبیعت زیبا دیده می شود که جلوه ای خاص به این محل بخشیده است. قارچ، پیچک و ریواس از خوراکی های موجود در این منطقه است. در کوه ها و دره های اطراف این منطقه حیوانات وحشی مانند خرس، روباه، خرگوش، گرگ دیده می شود.

جاهای دیدنی مریوان و روستاهای زیبا و باصفای مریوان

روستای قلقله با جمعیت 553 نفر در شهرستان مریوان در استان کردستان واقع شده است. این روستا برحسب تقسیمات اداری و سیاسی از روستاهای توابع شهرستان مریوان در استان کردستان است که به عنوان روستایی از دهستان خاو و میرآباد و در بخش خاو و میرآباد مریوان قرار دارد.

روستای قلقله در دامنه کوههای زاگرس واقع شده است. شمال، جنوب و غرب آن را جنگل فرا گرفته و چشم انداز کوهستانی جذابی دارد. فاصله این روستا تا مریوان 28 کیلومتر است. روستای قلقله به عنوان مرکز حوزه روستایی کوچک – حوزه ای برای دستیابی به خدمات برای سایر روستاهای کوچک شده است.

تولیدات اصلی کشاورزی در این روستا، گندم، جو و نخود بوده که از دیگر محصولات می توان به توتون و صیفی جات اشاره کرد که در مریوان به فروش می رسد. این روستا دارای امکاناتی همچون:آب، برق، مدرسه ابتدایی، خانه بهداشت و سیستم دفع فاضلاب است. از کوههای این روستا می توان به ارتفاعات چهل چشمه و کوه شاه نشین اشاره کرد.

ساکنین این روستا را، طوایف محمدی، گلشن، ایران دوست، مرادی، مصطفوی، دانش و صالحی تشکیل می دهند. این روستا از شمال غرب به عراق، از شرق به روستای ساوجی و از جنوب به روستای جشن آباد محدود می شود.

ناوطاق از جاهای دیدنی مریوان

ناوطاق گاران در 40 کیلومتری شهر مریوان و مابین بخشهای سرشیو و مرکزی قرار دارد. این دشت در فصل بهار به واسطه ی سرسبزی و طبیعت زیبا و چشمه های آب، پذیرای گردشگران زیادی می باشد.

در اطراف این دشت کوههای بلندی سر به فلک کشیده اند و زیبایی خاصی به این منطقه داده در این محل علاوه بر گونه های مختلف ،گیاهان خوراکی زیادی مانند ریواس، پیچک، کنگر، قارچ خوراکی وجود دارد که در فصل بهار روزانه تعداد قابل ملاحظه ای از اهالی روستاهای اطراف آنها را جمع آوری و در شهر به مشتریان عرضه می نمایند.

جاهای دیدنی مریوان و ملاقوبی بی نظیرش

این منطقه در شمال اراضی روستاهای هجرت و جنوب شرقی روستای برقلعه قرار گرفته است. این محل به واسطه وجود زیارتگاه شخصی به نام ملاقوبی به این اسم نامگذاری شده است. چشمه های آب، طبیعت زیبا و سرسبز و درختان جنگلی این منطقه را نیز جزو مناطق دیدنی مریوان کرده است.

در طرح، این محور به عنوان گردشگاه خطی و عامل ارتباط شهر مریوان با مجموعه ی گردشگری پارک ساحلی در نظر گرفته شده که دارای نقاطی برای پیک نیک ، مسیرهای رفت و برگشت سواره، مسیرهای پیاده، دوچرخه و درشکه رانی می باشد. وجود فضاهای تفریحی، ورزشی، اقامتی و پذیرائی در قسمت شمالی جاده و جلوگیری از ساخت و ساز در اراضی جنوبی سبب خلق مناظر زیبائی در مسیر دریاچه گردیده است.

جاهای دیدنی مریوان و بازارچه باشماق

بازارچه ی مرزی باشماق در مسیر و فاصله ی شانزده کیلومتری دریاچه واقع شده که تعداد زیادی تجار، بازرگان خارجی و داخلی و افراد پیله ور محلی و شرکت های حمل و نقل ترانزیتی کالا در آن فعالیت دارند.

این محور در حال حاضر به دلیل ایجاد ارتباط بین شهر مریوان با بازارچه دارای عملکرد ترانزیت کالا بوده و به جز استفاده ی روستائیان ساکن اطراف دریاچه به عنوان جاده دسترس مسافرین خارجی به مقصد کشور عراق، تجار، بازرگانان و گردشگران و نیز برای دیدن بازارچه ی مرزی و آثار هشت سال دفاع مقدس از آن استفاده می نمایند.

جاهای دیدنی مریوان و ساحل غربی دیدنی اش

وجود روستاهای قدیمی با ساکنین بومی ویژگی های اجتماعی و فرهنگی و زبانی و آئینی آنها، قابلیت شکل گیری محور بسیار فعال از شمال (روستای برده رشه) تا جنوب (روستای نی) را دارد، بسیاری از خدمات مورد نیاز گردشگران و به ویژه طرح کاشانه در روستاهای هفتگانه غرب دریاچه تقویت محور ارتباطی موجود در راستای توسعه ی فعالیت های تفریحی نظیر پیاده روی، پیک نیک ،دوچرخه سواری، دیدار از روستاها، پاکسازی محیط روستاها از فضولات حیوانی و زباله ها و جمع آوری سیستماتیک فاضلاب های روستایی، احیاء معماری بومی و کلاً جذب گردشگران به محیط های روستائی و جلب مشارکت روستائیان در روند توسعه ی گردشگری منطقه در طرح پیش بینی شده است.

از جاذبه های دیگر گردشگری مریوان جاده دور دریاچه می باشد که مثل حلقه ای دور دریاچه کشیده شده است. مردم و مسافرین از این جاده سیاحتی جهت تفریحات خود استفاده می کنند. در حاشیه این جاده، 6 روستا قرار گرفته که عبارتند از:روستاهای برده رشه، ینگیجه، کانی سپیکه، پیرصفا، دره تفی، کانی سانان و نی که طبیعت بکر این روستاها و همچنین سرسبزی و چشمه های آب فراوان در کنار دریاچه زیبایی خاصی را به آن بخشیده که توجه هر رهگذری را به خود جلب می کند. دراطراف این جاده باغات و چمنزار های زیبایی وجود دارند.

جاهای دیدنی مریوان و قلعه ایمام

قلعه مریوان یکی از جاذبه های تاریخی شهر مریوان در 3 کیلومتری جنوب شرقی آن است. این قلعه، در واقع بنایی کهن متعلق به اواسط قرن دهم هجری قمری است و به نظر می رسد که در دوران حکومت «سرخاب بیگ اردلان» بر فراز کوهی احداث شده است.

چهل چشمه از جاهای دیدنی مریوان

در منطقه ی مریوان، ارتفاعات کوهستانی متعددی وجود دارد که اغلب از دو نوع مرتفع سنگی و کوه های جنگلی رفیع است. «چهل چشمه» کوهی است با ارتفاعی نزدیک به 3 هزار و 140 متر از سطح آب های آزاد که در شمال شرقی شهرستان مریوان قرار گرفته است.

درواقع چهل چشمه متشکل از 20 قله ی دیگر است که قله ی شاه نشین در چهل چشمه، کانی میران، کوه مزگت و میرزا، کوه افراسیاب، کوه باینچوب، کوه کل کوژ تعدادی از این قلل را تشکیل می دهد.

در پیرامون این کوه زیبا و سربه فلک کشیده، روستاهای متعددی وجود دارد که نرگسله، درهوان، کا نعمت و اسحاق آباد، از جمله ی آن ها است. طبعیت زیبا با چشم اندازهایی رویایی و افسونگر، سرسبزی و نشاط منطقه، مجموعه ی کم نظیری از گل و گیاهان مختلف با پوشش گیاهی متنوع دارویی از جمله کاشمه، سموور، ریواس، برزا، سنوبر، حضور چشمه ها و ییلاق های متعدد از جمله چشمه ی «قولنگ احمد خدر»، «میکائیل کویره»، «هوار« یا «کانی چاوره ش»، «جمین»، «کانی زلیخا» و «مصطفی خان»، این منطقه از کشور را به یکی از تفریحگاه ها و استراحتگاه های محبوب تبدیل کرده که در ایام مختلفی از سال میزبان گردشگران، طبیعت گردان و کوه نوردان از سراسر ایران است.

منبع:نمناک

گرم نگه داشتن بدن در سفر

در دو فصل انتهایی سال، یعنی پاییز و زمستان دمای هوا کاهش می یابد و در نتیجه گرم نگه داشتن بدن در سفر برای جلوگیری از بسیاری از مشکلات ضروری و واجب است.

تاکنون به این موضوع فکر کرده اید که چه زمانی برای سفر مناسب است؟ خب شاید به دلیل زیبایی مناظر طبیعت در پاییز و زمستان این دو فصل را نیز، از قلم نیندازید اما برای این دو فصل به دلیل کاهش دمای محیط (مخصوصا اگر به درون طبیعت قدم می گذارید) نکاتی را باید رعایت کنید.

 

در این مطلب می خواهیم شما را با مهم ترین نکات برای گرم نگه داشتن بدن در طول سفر آشنا کنیم. تمام این موارد را اگر رعایت کنید، نه تنها سفری دلچسب خواهید داشت بلکه با روحیه ای بهتر به خانه و محل زندگی خود بازخواهید گشت.

لباس مناسب فصل برای سفر بپوشید
اگر در فصل های سرد به سفر می روید یا قدم به درون مناطق سردسیر جهان مانند قله های مرتفع مر گذارید، باید با پوشش مناسب حرکت کنید. لباس هایتان را لایه ای بپوشید.

 

لباس های پشمی بپوشید. حتما جوراب هایی را انتخاب کنید که ضخیم، گرم و نرم باشند. اگر فکر می کنید که یک جوراب گرمای لازم به پاهایتان را نمی دهد، یک جفت جوراب اضافه به همراه داشته باشید تا اگر انگشتان پاهایتان یخ زد، آن را به عنوان جوراب دوم بپوشید. کفشی انتخاب کنید که مناسب سرما، برف و یخ باشد.

 

کفشی که کاملا پاهای شما را بپوشاند و مانع ورود آب به درون کفشتان شود (ضدآب بودن کفش). کلاه و دستکش برای گرم نگه داشتن بدن در سفر در نواحی سر و دست ها بسیار اهمیت دارد. در هر نقطه که احساس کردید باد سرد می وزد حتما کلاه خود را بپوشید. سعی کنید کلاهی انتخاب کنید که عرقگیر خوبی نیز باشد. به هیچ وجه وقتی عرق کرده اید، در هنگام وزش باد کلاه خود را در نیاورید. مراقب نبودن در این مورد می تواند باعث ایجاد سردرد و سرماخوردگی شما بشود.

زیرپوش، یک پلیور گرم، کاپشنی از جنس پر و در نهایت بارانی، بهترین پوشش لباس برای سفر به مناطق سردسیر و گرم نگه داشتن بدن در سفر است. همچنین پوشیدن دو لایه شلوار نیز کمک کننده خواهد بود. برای مواقعی که لباس هایتان ممکن است خیس شود، یک دست لباس اضافه نیز به همراه داشته باشید. در هنگام خوابیدن درون طبیعت نیز، حتما جوراب های پشمی گرم بپوشید.

هیچ وقت فلاسک را فراموش نکنید
بله! فلاسک. در زندگی همه ما ایرانی ها فلاسک جزو وسایل اصلی زندگی به شمار می رود. تقریبا در هر خانه ای می توان یک فلاسک پیدا کرد. بسیاری از خانواده های ایرانی که قصد رفتن به پیک نیک یا سفر را دارند، با خود فلاسک چای یا فلاسک آب جوش برمی دارند. بنابراین این موضوع را همه ما می دانیم اما کمتر به دلیل وجود فلاسک در سفرهای خانوادگی مان فکر می کنیم. فلاسک دارای آب جوش یا هر نوشیدنی گرمی است. در نتیجه در فصل های سرد به گرم نگه داشتن بدن در سفر کمک می کند و خوردن یک لیوان نوشیدنی گرم، در هوای سرد بیرون شما را سرحال آورده و گرما را به بدنتان انتقال می دهد.

بسیاری از طبیعت گردان و کوله گردان و در کل هر کسی که به سفر علاقه دارد، با خود یک فلاسک کوچک مسافرتی دارد. یادتان باشد تنها داشتن فلاسک کافی نیست. فلاسک خالی به هیچ دردی نمی خورد! به هر جایی که می رسید باید فلاسک خود را پر کنید. درون فلاسک نوشیدنی های گرمی که دوست دارید بریزید. چه چای داغ باشد یا چه قهوه، نسکافه، شکلات داغ یا شیر داغ، تمام این نوشیدنی ها برای گرم نگه داشتن بدن در سفر مناسب هستند. همچنین دادن یک لیوان از نوشیدنی گرمی که همراه دارید ، به همسفرتان، شما را تبدیل به همسفری بافکر و مهربان خواهد کرد.

محیط اطراف خود را گرم نگه دارید
به همان میزان که خوردن یک نوشیدنی گرم بدن شما را گرم نگه می دارد، به همان میزان نیز باید هوای اطراف بدن خود را گرم نگه دارید. گرمایی که در اطراف لیوان داغ شما ایجاد شده یا بخار گرمی که آن بلند می شود… . همه این ها می تواند برای گرم نگه داشتن بدن در سفر کارساز باشد. نگذارید به راحتی گرما از شما فرار کند.

 

دستان یخ زده تان را بر دور لیوان بگیرید. لیوان را در نزدیکی صورتتان به صورتی نگه دارید که بخار آن به صورتتان بخورد. یک راه حل برای گرم نگه داشتن بدن در سفر این است که پتویی را به دور خود بپیچید و لیوان نوشیدنی داغ خود را در زیر پتو برده و سپس بنوشید. به این صورت های درون پتو بسیار گرم شده و این موضوع به گرم شدن دمای بدن شما کمک خواهد کرد. یادتان باشد اگر لیوان شما از جنس استیل یا فلز است، آن را مستقیم بر روی پوست خود قرار ندهید.

گرم کردن پارچه با لیوان نوشیدنی داغ نیز گزینه خوبی ست. این پارچه گرم شده را می توانید برای گرم شدن بدن درون کاپشن و لباس خود قرار دهید.

تخت خود را به همراه داشته باشید
مسلما منظورمان از جمله بالا این نیست که کل تخت خود را برای سفر بردارید. اگر به سفرهای جاده ای می روید، مخصوصا این روزها که هوا سرد است (مانند سفرهای جاده ای که به عتبات عالیات یا به نجف و کربلا انجام می شود) به همراه داشتن پتوهای مسافرتی لازم است. اگر می خواهید با ماشین سواری به سفر بروید، گذاشتن چند عدد پتو و متکا درون آن، حتی به فضای درون ماشین نیز حال و هوای گرمی می بخشد و هم به گرم نگه داشتن بدن در سفر به شما کمک می کند. بنابریان چنین وسایلی را در صندوق عقب ماشین خود بسته بندی نکنید.

موسیقی شما را گرم نگه می دارد
سفرتان را شروع کرده اید و هیچ موسیقی گوش نداده اید؟ برای خود گلچینی از موسیقی هایی که دوست دارید انتخاب کنید. موسیقی هایی با حال و هوای کمی شاد و بعضی کمی غمگین. شاید با خود فکر کنید که موسیقی چگونه به گرم نگه داشتن بدن در سفر کمک می گند؟!! با ترانه آهنگ شروع به خواندن کنید. بلند ترانه بخوانید. بعد از مدتی گرما را حس خواهید کرد. همچنین با این موضوع در واقع ذهن خود را از سرمای بیرون دور می کنید. بر روی آهنگ متمرکز خواهید شد و پس از مدتی سرما یادتان می رود. همچنین اگر با تور، خانواده یا جمعی سفر می کنید، هم خوانی ترانه می تواند جو حاکم بر سفر را تغییر دهد. در نتیجه احساس گرمای بیشتری به شما منتقل خواهد شد.

غذاهای گرم و تنقلات بخورید
وقتی غذاهایی می خورید که نیاز به جویدن بسیار دارند، در واقع بدن خود را مجبور به حرکت می کنید و این حرکت ایجاد شده از خوردن غذا، باعث گرم نگه داشتن بدن در سفر می شود. اگر با کودکان به سفر می روید، حتما برای آن ها ساندویچ های گرم ببندید. به دنبال تنقلاتی انرژی زا همانند شکلات ها، آجیل ها و مغزیجات برای سفر خود باشید. جیبتان را از این مواد غذایی پر کنید. گاهی به دوستان خود نیز تعارف کنید.

 

در طول سفر گه گداری برای صرف غذا نگه دارید. در گوشه ای غذایی تهیه کنید و بخورید. خوردن غذا نه تنها شما را سیر نگه می دارد، بلکه گرما و انرژی را به بدن شما برمی گرداند. برای سفر خود یک ساندویچ لقمه ای آماده کنید. کمی مغزیجات شامل انجیر و توت خشک، عناب، نخودچی کشمش، پسته و بادام و تخمه آفتابگردان بردارید. درون کیفتان کیک های شکلاتی و بیسکوییت های خامه ای بگذارید. خلاصه کیفتان را از تنقلات پر کنید. ادویه جات و غذاهایی با طبع گرم مانند دارچین و زنجبیل را فراموش نکنید.

رفتاری گرم با همسفرتان داشته باشید
شاید بسیاری از افرادی که به سفر می روند، این موضوع را در نظر نگیرند اما داشتن خلق و خویی گرم و رفتاری که باعث دلگرمی دیگر افراد در سفرتان بشود، هم یکی از مهم ترین نکاتی است که برای گرم نگه داشتن بدن در سفر لازم است. همان مقدار که نوشیدنی داغ و گرم به دیگران تعارف می کنید به آن ها لبخند بزنید.

ورزش کنید
کمی کشش عضلانی و تحرک بدنتان دوباره جریان خون شما را افزایش داده و در نتیجه باعث سوخت و ساز بیشتر در بدنتان می شود. این موضوع به گرم نگه داشتن بدن در سفر کمک می کند. چرا که دوباره گرما را به بدن شما برمی گرداند. دمای بدن با ورزش و عرق کردن افزایش می یابد. تنها یادتان باشد که نباید زیاد عرق کنید. ورزش و نرمش، کشش عضلانی و انجام حرکات یوگا، راهکارهایی برای ورزش درون هوای سرد هستند.

به همراه داشتن وسایل گرمایی
به همراه داشتن به اجاق گاز که گرما داشته باشد یا روشن کردن اجاقی با هیزم را از دست ندهید. کیسه های گرمایی مختلفی در بازار است که با فشار دادن یک نقطه از آن گرما تولید می کند. اگر می توانید از آن ها خریداری کرده و برای مواقع اضطراری به همراه داشته باشید.

منبع:بیتوته

چگونه باید با مهمانداران هواپیما رفتار کنیم

خیلی از ما وقتی سوار هواپیما می شویم، خواسته های معقول و گاها غیر معقولی از مهمانداران هواپیما داریم. این در حالیست که مهمانداران علاوه بر انجام وظایف معمولشان، عمدتا رفتار مناسبی با مهمانان دارند در این مطلب نکاتی را در مورد نحوه رفتار درست با مهمانداران ارائه می دهد.

مهمانداران علاوه بر انجام وظایف معمولشان، خود مثل کمک به سوار شدن مسافران و نشستن همه آنها روی صندلی هایشان، ساعت های سخت کاری، رفع مشکل هواپیمازدگی، تمرین برای حوادث اضطراری و رسیدگی به احتیاجات صدها مسافر، عمدتا رفتار مناسبی با مهمانان دارند. بدون در نظر گرفتن اینکه در یک پرواز ارزان و روی صندلی های وسط نشسته اید یا در پروازی درجه یک (فرست کلاس) و روی صندلی های جلویی هواپیما نشسته اید، این تفاهم و همکاری با مهمانداران باید مداوم باشد و مهمتر از آن داشتن رفتاری شایسته با مهمانداری باشد که در کنار شماست.

سلام کنید
آیا دوست دارید جای کسی باشید که به 40 نفر در یک ردیف سلام کنید و هیچ کدام از آنها جواب سلام شما را ندهند؟ پس جواب سلام مهماندار را بدهید. باید اعتراف کرد که حضور مهماندار پرواز با رفتاری دوستانه و همراه با احترام، می تواند برای بوجود آمدن تعاملی لذت بخش، بسیار مفید باشد و حتی می تواند روز آنها یعنی مسافر و مهماندار را نشاط آور کند.

از قبل وسایل مورد نیازتان در طول پرواز را بردارید
اگر نمی توانید کیف دستی تان را بلند کنید و بالای سرتان جا دهید، بهتر است چک کنید و مشکل را حل کنید. از مهماندار نخواهید تا کیف تان را بلند کند و خود را در معرض خطر قرار دهد. در واقع، بسیاری از خطوط هوایی به مهمانداران شان آموزش داده اند که برای جلوگیری از صدمه دیدن در سر کارشان، کیف ها را بلند نکنند. بنابراین یاد بگیرید که بارتان را برای تنها حمل کردن آن سبک کنید و در غیر اینصورت نمی توانید به تنهایی آن را حمل یا بلند کنید و باید هزینه هایی پرداخت نمایید. اگر می خواهید چمدانتان را در فضای مخصوصی که بالای سرتان تعبیه شده جا دهید، ابتدا از جمع بودن چرخ ها مطمئن شوید.

مجهز و آماده سوار هواپیما شوید
دلیلی ندارد که برای رفع کوچکترین نیازهایتان انتظار کمک از طرف مهماندار را داشته باشید، پس مجهز و آماده سفر کنید. اگر می دانید که بلافاصله بعد از سوار شدن باید قرص بخورید حتما با خودتان یک بطری آب به همراه داشته باشید، چون مهماندار قبل از بلند شدن به شدت مشغول است و درخواست آب از او منصفانه نیست. اگر به غذاهایی که از ماهی درست می شوند آلرژی دارید، حتما از قبل و به محض سوار شدن به مهماندار اطلاع دهید. اگر می دانید که به کتاب تان در حین پرواز نیاز دارید، آن را در بار اصلی تان نگذارید، چون تا پایان پرواز و فرود آمدن دیگر به آن دسترسی ندارید. سعی کنید وسایلی که در طول پرواز به آنها احتیاج دارید را همراه خودتان داشته باشید و در کیف دستی تان بگذارید.

به اخطارهایی که داده می شود گوش دهید
حتما به اخطار و اعلان های داده شده که شامل نسخه ی نمایشی ایمنی می شود، توجه کنید. دادن این اخطارها بی دلیل نیست و برای مطلع نمودن و مصون ماندن مسافران داده می شوند. این اخطار ها یک باره  برای همه کسانی که در کابین هواپیما حضور دارند، پخش می شوند تا مهماندار مجبور نباشد برای تک تک مسافران توضیح دهد. بنابراین حتی اگر فکر می کنید که همه آنها را قبلا شنیده اید، بهتر است سرجایتان بنشینید و به چیزهایی که گفته می شود، توجه کنید.

درخواست های معقول داشته باشید
وقتی تقاضای نوشیدنی می کنید، دقیقا نوع سفارشتان را مشخص کنید، مثلا به این صورت ” لطفا نوشابه بدون یخ وبا یک برش لیمو”. تا جایی که امکان دارد، سعی کنید سفارشتان واضح باشد تا مهماندار مجبور نشود سفارشتان را دوباره حاضر کند. اگر می خواهید مهماندار را اذیت نکنید، لطفا هدفون تان را وقتی دارید با او صحبت می کنید از گوش تان بیرون بیاورید.

توقع نداشته باشید که مهماندار پرستار بچه شما باشد
اگر با بچه ها سفر می کنید، حتما مجهز و آماده سفر کنید و انتظار نداشته باشید که مهماندار برای کودک شما اسباب بازی، پوشک، دستمال مرطوب مخصوص کودکان، فراهم کند. هیچ وقت از مهماندار خواهش نکنید تا پوشک کثیف را بدون اینکه آن را در کیسه گذاشته باشید، از شما بگیرد، مسئولیت کودکان تان چه داخل هواپیما باشید یا خارج از آن با شماست.

از مهمانداران در مقابل مسئولانشان تشکر و قدرانی نمایید
اگر مهمانداری به خاطر سرویس دهی خوب و منظم و حرفه ای بودنش، تحسین شما را برانگیخته، با تعریف و تمجید از او نزد کارفرمایش، مراتب قدردانی تان را به او نشان دهید. همچنین می توانید برای قدردانی از مهمانداران، شماره پرسنلی و شماره پرواز را از آن مهماندار بپرسید و بعد از فرود آمدن هواپیما به شرکت هواپیمایی برای تقدیر از مهماندار اطلاع دهید. به یاد داشته باشید که مهمانداران هواپیما هم مثل شما انسان اند، پس با آنها به شکلی رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود.

منبع:بیتوته

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری و طبیعی باغشهر نطنز

باغشهر نطنز یکی از شهرستان‌های اصفهان است که به دلیل داشتن آب‌وهوای مطبوع، چشمه‌ها، آثار تاریخی فرهنگی فراوان و همچنین وجود گونه‌های مختلف جانوری جاذبه‌ای دیدنی برای گردشگران به شمار می‌آید.

باغشهر نطنز
همشهری‌آنلاین – علی‌اصغر درویش: شهرستان نطنز به لحاظ سرسبزی، به باغشهر ایران معروف و همچنین به دلیل وجود بیش از ۳۰ امامزاده به خاک اولیا مشهور شده است.

شهرستان نطنز در فاصله ۱۲۰ کیلومتری استان اصفهان قرار دارد. دسترسی به نطنز از طریق جاده کاشان- نطنز – اصفهان و همچنین جاده ترانزیت تهران- جنوب امکان‌پذیر است. شهرستان نطنز از رشته‌کوه‌های کرکس آغاز شده و تا کویر بکر امامزاده‌آقا علی‌عباس ادامه دارد.

آب‌وهوا

این شهرستان ۳ نوع آب و هوای سردسیری، کویری و معتدل دارد. روستاهای غربی و جنوبی که در اطراف کوه‌ کرکس قرار گرفته‌اند، آب وهوای سردسیری با زمستان‌های فوق‌العاده سرد توام با برف و یخ و تابستانی معتدل با آب‌ وهوای لطیف و فرحبخش و نیز بهار و پاییزی معتدل دارند. نواحی بین کوهستان و کویر از بارندگی کمتری برخوردارند و زمستان‌های سرد و خشک و تابستان‌های نسبتاً معتدل دارند. نواحی بادرود دارای آب و هوای خشک ویژه کویر با زمستان‌های خشک و بدون برف و باران و تابستان‌های گرم و طولانی هستند.

جاذبه گردشگری

مناظر طبیعی و دست‌نخورده نطنز ، همچنین آثار باستانی و تاریخی بی‌نظیر موجود در آن، توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. شهرستان نطنز بیش از ۱۸۰۰ اثر تاریخی، فرهنگی، طبیعی و جاذبه‌های‌ گردشگری دارد. از این آثار و ابنیه تاریخی بیش از ۱۲۰ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

زیست‌بوم

آب شهرستان نطنز از رودخانه‌های فصلی، چشمه‌ها و قنات‌ها فراهم می‌شود که پیش از این ۴۰۰ رشته قنات در آن دایر بوده است. وجود چشمه‌ها، آبشارها، برکه‌های فصلی و مناطق ییلاقی، زیستگاهی مناسب را برای گونه‌های مختلف جانوری فراهم کرده است. این منطقه گونه‌های مختلف جانوران وحشی اعم از خزندگان، پرندگان و پستاندارانی نظیر کل و بز، قوچ و میش وحشی، گراز، گرگ، شغال، روباه، کفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی و غیره را در خود جای داده است. همچنین تاکنون حداقل ۵۳ گونه پرنده مهاجر و بومی، ۸ گونه مار و ۶ گونه مارمولک شناسایی شده‌است.

منبع:همشهری

روستا گردشگری که از دل خرابه‌ها

روستا اصفهک اگرچه برای مردمش یادآور خاطره از دست‌دادن عزیزانشان در زلزله طبس است، اما این‌روزها یکی از مهمترین جاذبه‌های گردشگری خراسان جنوبی است.
زلزله سال ۵۷ طبس، زندگی را از خانه‌های خشتی روستای اصفهک گرفت. مردم خشتی‌بودن خانه‌هایشان را دلیل بی‌خانمانی و از دست‌رفتن عزیزانشان دانستند. همگی تصمیم گرفتند پس از زلزله به‌جای این‌که روستا را به‌همان شکل بازسازی کنند، بروند آن طرف‌تر از روستا در زمینی خالی، شروع به ساخت خانه‌هایی کنند که از خشت و گل نباشد. سیمانی و محکم ساخته شود بدون هیچ‌رد و نشانی از روستای قدیمی.

پس از سال‌ها روستایی خاکستری و سیمانی ساخته شد که نیم‌نگاهی تنفرآمیز به روستای قدیمی داشت. روستایی که باقی مانده‌های آن به‌شکل یک‌توده زرد رنگ، تنها یادآور خاطرات ناخوشایند و از دست رفتن عزیزان ساکنانش بود. گاهی برخی از اهالی روستا در کوچه پس‌کوچه‌های تخریب شده آن قدم می‌زدند و به‌یاد عزیزانشان گریه می‌کردند یا به بچه‌هایشان می‌گفتند کجا زندگی می‌کرده‌اند.

اما بچه‌هایی که بزرگ شدند، مسیر تفکر پدرومادرهایشان را ادامه ندادند. آنها به روستای تخریب شده به چشم یک‌فاجعه نگاه نکردند. آن‌ها اتفاقاً بین خشت و خرابه‌های روستا، خاطراتی را دیدند که می‌توانست بازسازی شود. خاطراتی از زندگی قدیمی و سنت‌ها و فرهنگ‌های خودشان دقیقاً آن‌چیزی که در روستای جدید از آن فاصله گرفته شده است. آنها خوب به درودیوار خانه‌هایی که خراب‌شده، نگاه کردند و متوجه شدند چه‌قدر می‌تواند برای گردشگران و کسانی که معماری می‌خوانند جذاب باشد. به همین‌دلیل روی این‌موضوع بیشتر متمرکز شدند. محسن مهدی‌زاده یکی از جوان‌های این‌روستا بود که به کمک دوستانش توانست یکی از خانه‌های قدیمی‌شان را احیا کند و نامش را ساباط بگذارد. بعد هم با میراث فرهنگی استان یزد هماهنگ کرد چون آن‌ها در حوزه خانه‌های خشتی بیشتر تجربه داشتند. ۱۰ سال پیش، حمام قدیمی روستا را آواربرداری کردند و با کارشناسی به‌نام دکتر فرامرز پارسی آشنا شده و توانستند آن را احیا کنند.

کم‌کم پای دانشجویان معماری به این‌روستا باز شد. اولین‌بار دی ماه سال ۹۴ اولین‌تور دانشجویان دانشگاه تهران به اینجا آمد. گردشگران طبس سری هم به اصفهک می‌زدند و از منظره پشت‌بام دیوارهایی که هنوز باقی مانده، لذت می‌بردند. سپس تصاویرش در فضای مجازی پخش شد و همه از این‌که چنین روستایی با همین‌شکل و شمایل باقی مانده خوشحال بودند و هنگام سفرشان به طبس سری هم به اینجا می‌زدند و محسن و مصطفی و دیگر دوستانشان آن‌ها را راهنمایی می‌کردند، بعدها در خانه‌های خودشان از آنها پذیرایی کردند و با پیاده‌کردن الگو بوم‌گردی در این‌روستا توانستند مهمانان را بیشتر از یک‌بازدید سرزده در روستا نگه دارند.

برای مردم روستا که این‌خانه‌ها را کهنه و قدیمی فرض می‌کردند، هنوز قابل تصور نبود که در همین خرابه‌ها زندگی جریان پیدا کرده است. پس خودشان شروع کردند به رفت و آمد در روستا. خاطرات گذشته یادشان آمد و حرف‌های مهدی زاده و دوستانش را درباره بوم گردی و گردشگری شنیدند. آن‌ها هم علاقه‌مند شدند تا خانه‌هایشان را با خاطرات خوبش بازسازی کنند. خانه به خانه توسط اهالی روستا مرمت و بازسازی شد آنها گاهی می‌آمدند و خاطراتشان را در خانه‌های قدیمی‌شان زنده می‌کردند. حتی شب‌ها به‌رسم همیشگی و قدیمی‌شان یعنی چراغانی یا همان شب‌نشینی، جلوی در خانه‌ها، دور آتش روی کنده‌های چوب می‌نشستند و تا صبح مشغول یادآوری خاطرات می‌شدند.

حالا خانه‌هایی که روزی مردم خاکش را برای کشاورزی می‌بردند، ارزش پیدا کرده و همگی در قالب یک‌تعاونی روستایی از محل ورود گردشگر و دانشجو به خانه‌هایی که مرمت شده، درآمد کسب کرده‌اند. یعنی زندگی به روستای خالی از سکنه برگشته است. پیرمردها دیگر دل‌شان نمی‌خواهد به آپارتمان‌های خاکستری مسکن‌ساز نزدیک آنجا بروند. آن‌ها هر آن‌چه در صندوقچه‌هایشان داشته‌اند، بیرون کشیده و روی طاقچه گذاشته‌اند تا به گردشگران نشان بدهند و خاطره‌ای از گذشته‌شان تعریف کنند.

این‌روستا نه‌تنها اکنون به‌عنوان یکی از پایگاه‌های مرمت برای حضور دانشجویان تبدیل شده، بلکه توانسته جایزه‌های مختلفی بگیرد. اوایل سال ۲۰۲۰ پروژه گردشگری روستای تاریخی اصفهک توانست برنده جایزه TO DO ۲۰۲۰ کشور آلمان شود. این‌جایزه از طرف مؤسسه Studienkreis für Tourismus und Entwicklung هرساله از طریق فراخوان عمومی و بررسی تمام طرح‌های گردشگری کل دنیا، به پروژه‌ای اهدا می‌شود که در حوزه مشارکت در گردشگری فعال باشد و سودآوری حاصل از این‌پروژه به مردم محلی تعلق گیرد. همچنین از دیگر شاخصه‌های مهم برای این‌جایزه می‌توان به زیست‌محیطی بودن و عدم تبعیض جنسیتی اشاره کرد.

روستا اصفهک همچنین به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری که توانسته با مشارکت مردمی در حوزه گردشگری و احیا سنت‌ها و بافت قدیمی خود کار کند، یکی از ژئوسایت‌های طبس در پرونده و به یونسکو معرفی شده است.

منبع:اسکان